| . καὶ δῆλον , ὅτι τῷ ἴσῳ μὲν πάλιν κατὰ Τιμόχαριν καὶ καθ ' ἡμᾶς νοτιώτερος ἦν τοῦ διὰ μέσων | ||
| ' ἑαυτὸν χρόνοις μοίρας Ϛ , ἐν δὲ τοῖς κατὰ Τιμόχαριν η ἔγγιστα μοίρας : φησὶν γὰρ ἐπὶ πᾶσιν οὕτως |
| περὶ τούτων κατεβάλλοντο οἵ τε μαθηταὶ τοῦ Ἀριστοτέλους οἱ περὶ Θεόφραστον καὶ Εὔδημον καὶ τοὺς ἄλλους , καὶ ἔτι οἱ | ||
| : Σωκράτην δὲ ὀλιγοχρόνιον τυραννίδα : Πλάτωνα προτέρημα φύσεως : Θεόφραστον σιωπῶσαν ἀπάτην : Θεόκριτον ἐλεφαντίνην ζημίαν : Καρνεάδην ἀδορυφόρητον |
| φύσεως καὶ τούτου ἕνεκα παρεληλυθέναι εἰς τὸν βίον . καὶ Ἀναξαγόραν δέ φασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι | ||
| . . . ) . . . ἔπειτα δὲ τὸν Ἀναξαγόραν δαιμονίως ἠγάσατο ? φυσι . . . . . |
| καὶ εἴ τι αὐτοὶ ἐκτήσαντο καὶ ἃ νῦν παρ ' Ἱππάρχου αὐτοῖς συντέταχα , δισχιλίας δραχμάς , ἀσφαλῶς οἶμαι δεῖν | ||
| ὅσα μὴ ὀρθῶς εἴρηται ἢ διῄρηται ἢ διαγέγραπται : καὶ Ἱππάρχου δὲ τῶν πολλῶν μιμνήσκεται ἐπιλαμβανόμενος . καὶ ἐπὶ τέλει |
| οἰκείου ἤδη ὀρέγονται . καὶ πρὸς μὲν τὸν πρῶτον τοῦ Εὐδόξου λόγον ταύτην κομίζουσι τὴν ἔνστασιν , πρὸς δὲ τὸν | ||
| σφαιρῶν ὑποθέσεσι . Κάλλιππος δὲ ὁ Κυζικηνὸς Πολεμάρχῳ συσχολάσας τῷ Εὐδόξου γνωρίμῳ μετ ' ἐκεῖνον εἰς Ἀθήνας ἐλθὼν τῷ Ἀριστοτέλει |
| γε εἰς θειασμὸν Ἰαμβλίχου φέρει . τούτων γὰρ οὐδὲν εἴχομεν ἀναγράφειν , ὅτι τὸ μὲν ἐπέκρυπτεν ἴσως Αἰδέσιος αὐτὸς διὰ | ||
| Ἀσσυρίων μεγάλας πράξεις ἐπετελέσατο : περὶ οὗ τὰ κατὰ μέρος ἀναγράφειν πειρασόμεθα . γενόμενος γὰρ φύσει πολεμικὸς καὶ ζηλωτὴς τῆς |
| . τὸ “ ἀνακοινοῦσθαι ” πρὸς τὸ “ πράγματα καὶ ἀντιγραφὰς ” σύναπτε . εἰκότως δὲ εἶπε τὸ “ σῇ | ||
| ' ἤκουσέ τις αὐτοῦ , φασίν , οὐδὲ γρῦ : ἀντιγραφὰς δ ' ἐπανετείνετο καὶ γωνίαν λαβὼν βιβλία κατέλιπε γράψας |
| τῆς Βοιωτίας γεγονέναι τὸν θεὸν ἐκ Σεμέλης καὶ Διός φασι σχεδιάζειν . Ὀρφέα γὰρ εἰς Αἴγυπτον παραβαλόντα καὶ μετασχόντα τῆς | ||
| ἐνεγράφη τοῖς σοφισταῖς ἐπὶ τῷ κόσμῳ τῆς ἀπαγγελίας καὶ τῷ σχεδιάζειν εὖ , καὶ ἠξιοῦτο τῆς τῶν σοφιστῶν ἐπωνυμίας καθ |
| Σικελίᾳ . νῦν δὲ Ἀρχύτας ἦν ὁ κωλύσας καὶ Διονύσιος Ἀρχύταν μὲν ἐπιστέλλοντα ᾐσχύνθη καὶ ἔδωκε τὴν χάριν , Πλάτωνα | ||
| δὲ εὖ διάγειν , Κλέων χαίρεινπρὸς Ἀριστόδωρον μία , πρὸς Ἀρχύταν δύο , πρὸς Διονύσιον τέτταρες , πρὸς Ἑρμίαν καὶ |
| ᾧ ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη νεʹ , ὡς ἐκ τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου καὶ τῶν Θάλλου καὶ Κάστορος Ἱστοριῶν , ἔτι δὲ | ||
| καὶ Πυθαγορικὸν τὸ τῆς κόμης ἔδοξαν εἶναί τινες ἀπὸ τοῦ Διοδώρου προαχθέν , ὥς φησιν Ἕρμιππος . Τίμαιος δ ' |
| τοῦ Ἱπποκράτους , πάντες ὡμοφώνησαν οἱ ἐξηγηταὶ ὅτι ἐκείνου τοῦ Ἱπποκράτους ἐστὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα οὗτινος καὶ τὸ Περὶ διαίτης | ||
| ἡμῖν , μητρόπολις τις ὡς ἀληθῶς οὖσα καὶ μήτηρ τῶν Ἱπποκράτους υἱῶν , οὓς εἰς ὑωδίαν κωμῳδουμένους οἶδα . Πλάτων |
| γράφει ἀντὶ τοῦ λέπας χέλυς , καί φησιν οὐκ εὖ Δικαίαρχον ἐκδεξάμενον λέγειν τὰς λεπάδας : τὰ παιδάρια δέ , | ||
| ἀπέγραψα [ ἐκ τῶν αὐτοῦ ] . Κατὰ δὲ [ Δικαίαρχον τοῖς ] ἄλλοις ἀπεδείκνυτο [ φιλανθρωπίαν ] [ ] |
| δόγματα πρὸς Φιλομαθῆ γʹ , Ὅρων τῶν τοῦ ἀστείου πρὸς Μητρόδωρον βʹ , Ὅρων τῶν τοῦ φαύλου πρὸς Μητρόδωρον βʹ | ||
| Μεγαρικὸς κατὰ λέξιν οὕτω : “ παρὰ μὲν γὰρ Θεοφράστου Μητρόδωρον τὸν θεωρηματικὸν καὶ Τιμαγόραν τὸν Γελῶον ἀπέσπασεν , παρ |
| τοῦ εἰ ἔστιν εἰλικρινῶς σκεπτικὸς πλατύτερον μὲν ἐν τοῖς ὑπομνήμασι διαλαμβάνομεν , νῦν δὲ ὡς ἐν ὑποτυπώσει λέγομεν κατὰ τοὺς | ||
| δὴ καὶ σημεῖα καλεῖται . Μέρη δὲ ῥυθμικῆς πέντε : διαλαμβάνομεν γὰρ περὶ πρώτων χρόνων , περὶ γενῶν ποδικῶν , |
| ἡ διάκρισις . ̈ . , οἱ περὶ Ἀναξαγόραν καὶ Δημόκριτον τὰς κράσεις κατὰ παράθεσιν γίγνεσθαι τῶν στοιχείων . . | ||
| ὁμοίωμά ἐστιν . Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν , κατὰ τὸν θεῖον Δημόκριτον : Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν καὶ συνετὸν καὶ ὀξὺν ἔχειν |
| Πολυφήμου δῆθεν . τὰ πράγματα ἐν Σικελίᾳ . τοῦ δὲ Ἀράτου , ᾧ προσφωνεῖ , καὶ ἐν τοῖς Θαλυσίοις [ | ||
| γόνατα τοῦ Ἡνιόχου καὶ τὰς κεφαλὰς τῶν Διδύμων ἔτι πρότερον Ἀράτου Εὔδοξος ἀναγέγραφεν , ᾧ καὶ νομίζομεν κατηκολουθηκέναι τὸν Ἄρατον |
| , οὐ μέντοι περὶ φαύλων . [ τὰ μὲν γὰρ λεγόμενα αὐτὰ οὐ μεγάλα , περὶ μεγίστων δὲ ὡς οἷόν | ||
| ἐστι φύσει ἄδηλα , τὰ δ ' ὁμωνύμως τῷ γένει λεγόμενα ἄδηλα . καὶ φύσει μέν ἐστιν ἄδηλα τὰ μήτε |
| τῶι ἕκτωι διαλαμβάνει ὅπως ἐξ Ἀθηνῶν οἱ ἀμφὶ Δημοσθένην καὶ Ὑπερείδην ἔφυγον Ἀριστόνικός τε ὁ Μαραθώνιος καὶ Ἱμεραῖος ὁ Δημητρίου | ||
| τῷ Καλλίππῳ καὶ τοῖς ἀνταγωνισαμένοις ζημίας ὑπὸ Ἠλείων , ἀποστέλλουσιν Ὑπερείδην Ἀθηναῖοι πείσοντα Ἠλείους ἀφεῖναί σφισι τὴν ζημίαν : ἀπειπόντων |
| μὲν Ζήνωνα κατ ' ἰδίαν φιλοσοφῆσαι , τὸν δὲ Ἀναξαγόρου διακοῦσαι καὶ Πυθαγόρου : καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι | ||
| μὲν Ζήνωνα κατ ' ἰδίαν φιλοσοφῆσαι , τὸν δὲ Ἀναξαγόρου διακοῦσαι καὶ Πυθαγόρου : καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι |
| Καὶ οὗτοι μὲν οἱ σποράδην . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῇ Ἐπιτομῇ Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι | ||
| . , , . ] . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης . ὅμως δ ' οὖν ἀκούσας καὶ Ξενοφάνους |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| γὰρ καὶ ἄνευ αὐτῶν ζῆν . ἔτι δέ φησι τὸν ἀποδοθέντα ὑπ ' αὐτοῦ ὁρισμὸν ὁμολογούμενον εἶναι τοῖς ἐν ἀρχῇ | ||
| τὸν ἐπὶ τοῦ σημείου καὶ τῆς ἀποδείξεως διὰ τῶν ἔμπροσθεν ἀποδοθέντα λόγον , ὃς ἕξει τὴν σύνταξιν τοιαύτην : ” |
| τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
| τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
| , καὶ φόνου συντιθέντες ἔγκλημα ἀπειλαῖς ὁμοῦ καὶ λοιδορίαις ἐθορύβουν Ἀρίσταρχον , ἕλκοντες , δεδιττόμενοι : πολλάκις ἐκδειματοῦντες τοῖς σχήμασι | ||
| ' αὐτοῦ πρὸς τὴν βουλὴν εἰρηκέναι φαῦλον , καὶ ἀξιοῦντα Ἀρίσταρχον ὅπως ἂν διαλλάξῃ αὐτῷ Δημοσθένην . ] Τίς οὖν |
| ἐν ἑαυτῇ μῦς ὁμοίους τοῖς κατοικιδίοις . ἱστορεῖν δὲ ταῦτα Θεόπομπον . Εὔδοξον δὲ τὴν ἐν Ἄλῳ Ὀφιοῦσσαν τὸν ἀλφὸν | ||
| λογάδες τῶν Μεσσηνίων ἦσανβιάζονται τοὺς ἀντιτεταγμένους : καὶ αὐτόν τε Θεόπομπον ἀπώσαντο καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς καθ ' αὑτοὺς ἐτρέψαντο . |
| ἱεροῦ καὶ Καρδιανοί , ὅτι ἡμετέρα ἐστὶν ἡ γῆ . Κάλλιππον Παιανιέα ] ῥήτωρ ἦν Ἀθηναῖος . καὶ ἐμοῦ γ | ||
| ἐν δὲ ταῖς Συρακούσσαις στάσεως γενομένης τοῖς Δίωνος φίλοις πρὸς Κάλλιππον οἱ μὲν τοῦ Δίωνος φίλοι ἡττηθέντες ἔφυγον εἰς τοὺς |
| τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
| γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| Μετὰ νοσούντων μαίνεσθαί φασι καλόν : ὅτι χρὴ συνεξομοιοῦσθαι . Μέτωνος ἐνιαυτός : Μέτων Ἀθηναῖος ἀστρολόγος , ὁ τὴν ἐννεακαιδεκαετηρίδα | ||
| : καὶ διὰ τοῦτο τὸν ἐννεακαιδεκαετῆ χρόνον ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων Μέτωνος ἐνιαυτὸν ὀνομάζεσθαι . κατὰ δὲ τὴν ἐπιφάνειαν ταύτην τὸν |
| ἀναγράφομεν ὅσα ποτὲ ἡμῖν ἐφαίνετο εἶναι ἀκοῆς ἄξια . Φησὶν Εὔδοξον ἱστορεῖν , ὅτι ἐν τῇ κατὰ Ἱερὸν Ὄρος θαλάττῃ | ||
| ἀναγράφομεν ὅσα ποτὲ ἡμῖν ἐφαίνετο εἶναι ἀκοῆς ἄξια . Φησὶν Εὔδοξον ἱστορεῖν , ὅτι ἐν τῇ κατὰ Ἱερὸν ὄρος θαλάττῃ |
| . ἐφ ' ἱδρῶσι δὲ παραλαμβάνει . . . . Στράττιν ἐν † Κυνηγοῖς λέγοντα : . . . Διόδωρος | ||
| οὐκ ἐχρῆν τὰς ἅπαξ εἰρημένας λέξεις ἁρπάζειν . Γελάσιμον : Στράττιν μέν φασι τὸν κωμῳδοποιὸν εἰρηκέναι τοὔνομα : ἀλλ ' |
| τῶν κατὰ τὰ αἰσθητήρια παθῶν λόγος συνεισάγεται , οὐδὲ γὰρ ἔφθημεν πρότερον περὶ τούτων διαλαβόντες , ἐνταῦθα καὶ τὰ κατ | ||
| ὠμὸν χυμὸν λεπτυνθέντα , καθὼς κἀν τοῖς περὶ διαγνώσεως οὔρων ἔφθημεν εἰρηκότες , ὑπορρωνυμένης ἤδη τῆς ἐμφύτου γίνεται δυνάμεως , |
| ἀσυμμετρίας ἐξειπόντα τοῦτο παθεῖν ἔλεξαν . . . φασὶ γοῦν Ἵππαρχον τὸν Πυθαγόρειον αἰτίαν ἔχοντα γράψασθαι τὰ τοῦ Πυθαγόρου σαφῶς | ||
| οὐκ εὔδηλον ὅτι φύσει πᾶσι τοῖς τοιούτοις ἔργοις ἐπολέμουν ; Ἵππαρχον γὰρ τὸν Χάρμου , οὐχ ὑπομείναντα τὴν περὶ τῆς |
| τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
| . . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
| εἶναι . Ὦ βέλτιστε Ἴων , Ἀπολλόδωρον οὐ γιγνώσκεις τὸν Κυζικηνόν ; Ποῖον τοῦτον ; Ὃν Ἀθηναῖοι πολλάκις ἑαυτῶν στρατηγὸν | ||
| ὑπὸ τοῦ δήμου προαγομένους , Φανοσθένη τὸν Ἄνδριον κἀπολλόδωρον τὸν Κυζικηνόν , ἔτι δὲ τὸν Κλαζομένιον Ἡρακλείδην . ἐν δὲ |
| τοῦ ἀνθρώπου διὰ τούτων δείκνυσι , τὸ ἴδιον τοῦ ἀνθρώπου ἐκτιθέμενος καὶ ὃ ἔργον ἐστὶ μόνου τοῦ ἀνθρώπου ποιεῖν . | ||
| τῶι δὲ διότι καθόλου διέφθαρται τὴν ψυχήν , τοιαύτας ἀποφάσεις ἐκτιθέμενος ἐν τοῖς ὑπομνήμασι καὶ τοιαύτας ἐντίκτων δόξας τοῖς ἐντυγχάνουσιν |
| ψυχήν , πᾶσα ἀνάγκη καὶ ἐπὶ τοῦ τρίτου προσώπου ταὐτὸν ἐγχωρεῖν , συνεπισχυούσης καὶ τῆς ἐγγενομένης χρήσεως . [ ἔτι | ||
| αὐτὸ ποιεῖν καὶ πεποιηκέναι τὸ ὁρᾶν δὲ καὶ ἑωρακέναι φαίη ἐγχωρεῖν , οὔπω ἐλήλεγκται , εἰ μὴ λέγοι τὸ ὁρᾶν |
| φιλοτιμίας ἕνεκεν γεγενῆσθαι τῷ Ἀθηναίῳ τὴν γραφήν : διὸ καὶ ἀνακαλύπτειν αὐτὸν τὸν σκοπὸν ἐπὶ τῶν ἐπιλόγων οὐκ ἄτοπον , | ||
| αὐτῶν τὸν λόγον ἀπίστῳ τινὶ καὶ θαυμαστῇ προθυμίᾳ , τότε ἀνακαλύπτειν ἔγνων τὸ βούλευμα καὶ φέρειν εἰς μέσον : σοί |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| μαθεῖν τὴν Ἱεροκλέους μεγαλογνώμονα φρόνησιν ἀπὸ τῶν συγγραμμάτων , ὧν γέγραφεν εἰς τὰ Χρυσᾶ ἔπη τῶν Πυθαγορείων καὶ ἑτέρων βιβλίων | ||
| ' ἔχει ἅπερ πρότερον μὲν Ἀριστόνικος , νῦν δὲ Κτησιφῶν γέγραφεν οὑτοσί . καὶ ταῦτ ' Αἰσχίνης οὔτ ' ἐδίωξεν |
| ὅτι πλεῖστον ἀναφέρεται ἐν τῇ τῶν οἰκείων λόγων εὑρέσει τοῖς εἰσαγομένοις προσώποις : οὐ γὰρ τῷ αὐτῷ τρόπῳ τις τοὺς | ||
| , ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς κεφαλαίοις τοῖς παρ ' ἡμῶν εἰσαγομένοις καὶ τιθεμένοις καὶ δεομένοις κατασκευῆς . ἄλλως τε δὲ |
| , Ἀ . μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος , κοινωνήσας τῆς Ἀναξιμένους φιλοσοφίας , πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας | ||
| . “ Ἀναξαγόρας : σοφιστὴς , Ἡγησιβούλου υἱὸς Κλαζομένιος , Ἀναξιμένους μαθητὴς Μιλησίου . νοῦς δ ' ἐπεκαλεῖτο , ἐπεὶ |
| ἐκτεθείσης ῥήσεως ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους λεγόμενα , ἐνταῦθα μὲν πάνυ ἀσαφῶς καὶ δι ' αἰνιγμάτων ῥηθέντα , πρὸς δὲ τῷ | ||
| μηδὲ τῇ βασιλίδι . ” δόξας δὲ ὁ εὐνοῦχος ὅτι ἀσαφῶς εἴρηκεν ὃ ἤθελε καὶ οὐ νενόηκεν ἡ γυνή , |
| ᾗ βραχύτατον , μυρίων ἑξακισχιλίων , ὡς ἔκ τε τῆς ἀναγραφῆς τῶν σταθμῶν τῆς πεπιστευμένης μάλιστα λαβεῖν Ἐρατοσθένης φησί : | ||
| ἀλλαχόθι δὲ τὰ μήκη μόνον καθάπερ ἐπὶ τῆς τῶν μεσημβρινῶν ἀναγραφῆς , καὶ οὐδὲ τῶν αὐτῶν ἐν ἑκατέρῳ μέρει κατὰ |
| τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ τῷ μητροπάτορι , καὶ τὰ μυθολογούμενα σύμβολα ἀνῃρημένος τὰ ὑπὸ Αἰγέως ὑπό τινι πέτρᾳ τεθειμένα | ||
| οἷον περὶ Ἀριστέου τοῦ Προκοννησίου καὶ Ἀβάριδος τοῦ Ὑπερβορέου τὰ μυθολογούμενα καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα λέγεται . πᾶσι γὰρ πιστεύουσι |
| πάντων τῶν ἐν τῇ φύσει καὶ τῶν ἐν τῇ γενέσει μαθηματικῶς ἐπιχειροῦμεν . ἀφ ' ἧς δὴ αἰτίας πολλὰ τῶν | ||
| ἂν συνομολογήσειαν : οὐδὲ γὰρ οἷόν τέ τι θεώρημα γνῶναι μαθηματικῶς , εἰ μή τις αὐτὸ κατασκευάσειεν ὁρισάμενός τι σχῆμα |
| δὲ μονὰς μόνη μετρεῖ . Τέλειοί εἰσιν ἀριθμοὶ κατ ' Εὐκλείδην οἵδε : ἐν μονάσι μὲν ὁ Ϛ , ἐν | ||
| τὸ χεῖμά σοι διαγαγεῖν . ταῦτα οὖν λάβε καὶ ἴσθι Εὐκλείδην καὶ Τερψίωνα πάνυ καλώ τε κἀγαθὼ ἄνδρε καὶ σοί |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| ἀπορητικὴν ὑποληφθέντα Πύρρωνα . . . . Ἀνάξαρχον δὲ καὶ Μόνιμον ὅτι σκηνογραφίαι ἀπείκασαν τὰ ὄντα τοῖς τε κατὰ ὕπνους | ||
| οἱ καὶ τοὺς περὶ Μητρόδωρον καὶ Ἀνάξαρχον , ἔτι δὲ Μόνιμον , φήσαντες ἀνηιρηκέναι τὸ κριτήριον , ἀλλὰ Μητρόδωρον μὲν |
| ἔτεσιν , ἧς δόξης ἐστὶ καὶ Κάλλιππος , κατὰ δὲ Μέτωνα δι ' ἐννεακαιδεκαετηρίδος . . Κρίτων , Νάξιος , | ||
| : οὔροισιν ὑπόστασις ἐρυθρὴ , λείη : τελείως ἐκρίθη . Μέτωνα πῦρ ἔλαβεν : ὀσφύος βάρος ἐπώδυνον . Δευτέρῃ ὕδωρ |
| ἦγ ' ἐπὶ τὰς ὑμετέρας οἰκίας . καὶ τὸν μὲν Εὐκτήμονα , ὃν εἰσπράξειν ἢ καταθήσειν αὐτὸς ἔφη τὰς εἰσφοράς | ||
| πάντα , ἑτέραν περίοδον συνεστήσαντο τὴν τῆς ἐννεακαιδεκαετηρίδος οἱ περὶ Εὐκτήμονα καὶ Φίλιππον καὶ Κάλλιππον ἀστρολόγοι . Παρετήρησαν γὰρ ἐν |
| , . περὶ δὲ ψυχῆς Κλεάνθης μὲν τὰ Ζήνωνος δόγματα παρατιθέμενος πρὸς σύγκρισιν τὴν πρὸς τοὺς ἄλλους φυσικούς φησιν , | ||
| . ἑκάτερον δὲ τούτων ἐνδόξως ἐπικεχείρηκε , τὰ παροιμιωδῶς λεγόμενα παρατιθέμενος καὶ ποιητῶν δόξας καὶ φιλοσόφων . ἐπεὶ δέ τινες |
| κατέχει δύο συμπεπηγότα πρὸς ἄλληλα κατὰ τὰ πέρατα δυσὶ τοῖς λεγομένοις διαπήγμασιν : ἔστι δὲ τοῖς μέτροις τὰ διαπήγματα τοῖς | ||
| Ὡς ἑταῖρος τοῦ Λυσίου ὁ Φαῖδρος οὐ χαίρει πως τοῖς λεγομένοις κατὰ Λυσίου καὶ τοῦ λόγου . ρξθʹ Τοῦτον μὲν |
| ὀρθῶς ἔχοντα ἐπιστώσατο διὰ τοῦτο φήσας καλῶς ἀποφανθῆναι παρὰ τῶν ἀρχαιοτέρων τὸ ἀγαθὸν οὗ πάντα ἐφίεται ; τοιαύτη δέ τίς | ||
| τὴν τῆς προαιρέσεως ὁμοιότητα χρόνων ἐπιγενομένων τελευτήσαντα κληρονομῆσαι τὰς τῶν ἀρχαιοτέρων πράξεις , ὡς ἑνὸς Ἡρακλέους γεγονότος ἐν παντὶ τῷ |
| πανσεληνιακοῦ τόπου καὶ τοῦ ἑπομένου αὐτῷ κέντρου , κατὰ τὸν ὑποδεδειγμένον ἡμῖν τρόπον ἐν τοῖς ἔμπροσθεν περὶ τῶν ἐκλείψεων , | ||
| τοῖς ἄλλοις τόποις , ἐὰν ἕτεροι ὦσιν , κατὰ τὸν ὑποδεδειγμένον τρόπον . Τοὺς δὲ τῶν προσνεύσεων τόπους ἐπισκεψόμεθα οὕτως |
| καταστρεφόμενος καὶ οὐδὲν παριείς . Τὰ μέν νυν αὐτῶν πλέω παρήσομεν , τὰ δέ οἱ παρέσχε τε πόνον πλεῖστον καὶ | ||
| τελεωθῶσιν , ἔχειν οἰησόμεθα δεῖν αὐτούς ; Οὐδ ' ὁπωστιοῦν παρήσομεν . Πρῶτον δὴ ἡμῖν , ὡς ἔοικεν , ἐπιστατητέον |
| ἐν ἴσῳ λέγεται παρά τε τοῖς περὶ τὸν Πλάτωνα καὶ Ξενοκράτη πολλαχῶς ὀνομάζεσθαι τἀγαθὸν καὶ παρὰ τοῖς στωικοῖς . ἐκεῖνοι | ||
| ἐν τοῖς περὶ κινήσεως λόγοις , ἐν οἷς ἀντέλεγε πρὸς Ξενοκράτη γραμμὰς ἀτόμους λέγοντα , ὅτι οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετα μήκη |
| , διὰ τὸ ὑπὸ πολλῶν λελυμάνθαι . οἱ δὲ λέγοντες Νίκανδρον τὸν Κολοφώνιον μετὰ Ἀράτου Ἀντιγόνῳ συγκεχρονικέναι , καὶ Ἄρατον | ||
| κατὰ δ ' Ἀντίμαχον . . . . . καὶ Νίκανδρον . . Κολοφώνιος , κατὰ δὲ Βαγχυλίδην . . |
| , λέξωμεν δὲ καὶ περὶ τῆς ἐπιγραφῆς : διὰ τί Λυκόφρονος Ἀλεξάνδρα ἐπεγράφη τὸ παρὸν ποίημα ; πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν | ||
| τὴν Ὀδυσσέως ἱστορίαν ἐνβραχὺ ἐρῶ μετὰ τὸ λῆξαι τῶν τοῦ Λυκόφρονος ῥητῶν τῶν περὶ τούτου τοῦ Ὀδυσσέως λεγομένων . * |
| τῆς σφυραίνης ὀνόματι ἐχρήσαντο . , Τοῦτο δὲ σημειωτέον πρὸς Σπεύσιππον λέγοντα εἶναι ὅμοια σηπίαν τευθίδα . , Σπεύσιππος δ | ||
| τινι αἰτίᾳ ἄλλῃ οὐκ ἀφιλοτίμῳ ἴσως . μετὰ δὲ Πλάτωνα Σπεύσιππον τὸν ἐξ ἀδελφῆς Πλάτωνος , τῆς Ποτώνης , εἶτα |
| ἄλλοι παμπληθεῖς : μὴ εἶναι δὲ οἱ περὶ Παρμενίδην καὶ Μέλισσον , οὓς ὁ Ἀριστοτέλης στασιώτας τε τῆς φύσεως καὶ | ||
| . ] Ἀναξαγόρου τε διακοῦσαι τὸν Θεμιστοκλέα φησὶ καὶ περὶ Μέλισσον σπουδάσαι τὸν φυσικόν , οὐκ εὖ τῶν χρόνων ἁπτόμενος |
| ἰαμβικόν . Ταύτην τὴν ᾠδὴν Ἡφαιστίων μετὰ τὴν ἑξῆς φησι γεγράφθαι τὴν Θάλλοντος ἀνδρῶν , καὶ αὐτὴν Πυθέᾳ γεγράφθαι : | ||
| Δωρόθεος , φάσκων καὶ ἐν τοῖς τῶν Εὐπατριδῶν πατρίοις τάδε γεγράφθαι περὶ τῆς τῶν ἱκετῶν καθάρσεως : ἔπειτα ἀπονιψάμενος αὐτὸς |
| δ ' ἐν τῇ δευτέρᾳ δέλτῳ μετὰ ταῦτα καιροῦ διδόντος ἐπισκεψόμεθα . Ἦν ποτε χρόνος , ὅτε φιλοσοφίᾳ σχολάζων καὶ | ||
| μεσημβρινοῦ τῇ προηγουμένῃ , ταύτας δέ , ἃς εἰλήφαμεν , ἐπισκεψόμεθα , πόσους τε κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς θέσιν ἀπεῖχεν |
| πάρεστιν ὁρᾶν , ὅσον διαφέρουσιν αἱ τῶν ἄλλων ἀποφάσεις , Κτησίου μὲν οὐκ ἐλάττω τῆς ἄλλης Ἀσίας τὴν Ἰνδικὴν λέγοντος | ||
| , βασιλεύσας ἔτη λ . ἐν οἷς τελευτᾶι ὁ ια Κτησίου λόγος τοῦ Κνιδίου . . . , : τὸν |
| Ἄρειος πάγος . τάχ ' οὖν οὐδ ' ὑμεῖς ἐπιτρέψετε προοιμιάζεσθαι ἐπὶ πλέον : οὐδὲ γὰρ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ ὁ | ||
| . πρὸς δὲ τούτοις ἡ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴ οὔτε προοιμιάζεσθαι εἴα οὔτε ἐπιλογίζεσθαι . πρὸς δὲ τὸ ὅτι παρασκευαστικόν |
| τὸν Βαρκαῖον συγγραφέα ἔτι τε Ἄνδρωνα ἐν τοῖς Χρονικοῖς τὸν Ἀλεξανδρέα , ὅτι Ἀλεξανδρεῖς εἰσιν οἱ παιδεύσαντες πάντας τοὺς Ἕλληνας | ||
| φησὶ γίνεσθαι τοὺς μὴ σύκων ἐσθίοντας . Ἠγισιάνακτα γοῦν τὸν Ἀλεξανδρέα κατ ' ἀρχὰς ὄντα πένητα καὶ τραγῳδόν φησι γενέσθαι |
| ἐν τῇ ἑτέρᾳ ἐπιφανείᾳ τοῦ τυμπάνου περὶ τὸν κότραφον ὁμοίως γραφομένου τοῦ ΧΩ κύκλου , καὶ ἀπὸ τοῦ Σ τῇ | ||
| , καίπερ ἐκ τοῦ εἴδω τοῦ διὰ τῆς ει διφθόγγου γραφομένου γεγονός : ἰθμός : ἱστίον : ἴσπω : ἴσχω |
| εἴη . ἀπὸ δὲ τῆς μεθόδου τῆς νῦν παραδεδομένης καὶ Ἀναλυτικὰ ἡμῖν ἐπιγράφεται τὰ βιβλία . οὐ τῶν ἁπλῶν δὲ | ||
| ταῦτα μὲν οὕτως Ἀναλυτικὰ ἐπιγέγραπται : ἡ δὲ ἀποδεικτικὴ ἐπιγέγραπται Ἀναλυτικὰ οὐχ οὕτως : οὐδὲν γὰρ τῶν πρὸ αὐτῆς τιμιώτερον |
| ] νεʹ . Ἐπὶ δὲ τοῦ ιβʹ θεωρήματός φησιν ὁ Εὐκλείδης “ τοῦ μετὰ τὸν καρκίνον ἡμικυκλίου αἱ ἴσαι περιφέρειαι | ||
| πόριμον καταληπτὸν καὶ μόνον . τῷ δὲ τοιούτῳ καὶ ὁ Εὐκλείδης ἐχρήσατο ὅρῳ τὰ εἴδη τοῦ δεδομένου πάντα ὑπογράφων . |
| τῶν ἁπαλωτέρως προσερχομένων ταῖς ἐξηγήσεσιν ἔδοξαν μὴ μαθηματικὸν εἶναι τὸν Ἄρατον : ὑπέλαβον γὰρ μηδὲν ἕτερον τῶν Εὐδόξου Φαινομένων ποιήσαντα | ||
| δὲ ἐπὶ τῷ δράκοντι Ἀριστοδάμαν Ἀράτου μητέρα εἶναι λέγουσι καὶ Ἄρατον Ἀσκληπιοῦ παῖδα εἶναι νομίζουσιν . οὗτος μὲν δὴ παρείχετο |
| ψευδής . δεῖ γὰρ ἡμᾶς μόνον τοῖς πρὸς ἐξήγησιν αὐτῷ γραφεῖσιν πεισθῆναι , ἤτοι τὰ πρὸς ὑπόμνησιν . ἐπεὶ οὖν | ||
| Δεινάρχου τοῦ ῥήτορος οὐδὲν εἰρηκὼς ἐν τοῖς περὶ τῶν ἀρχαίων γραφεῖσιν διὰ τὸ μήτε εὑρετὴν ἰδίου γεγονέναι χαρακτῆρος τὸν ἄνδρα |
| τε τὸν Τίμαιον καὶ τὸν Παρμενίδην , ὧν τὸν μὲν Τίμαιον ἐπὶ πᾶσι τοῖς φυσικοῖς , τὸν δὲ Παρμενίδην τοῖς | ||
| . . . . : μάτην οὖν λέγουσιν οἱ περὶ Τίμαιον Ἡσιόδωι τὸν Ἀριστοτέλην πειθόμενον μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς τελευτὴν |
| ἄλλα πλείω μικρὰ ἔθνη κατέχοντα τὴν Ἰταλίαν ἐν τοῖς πρόσθεν χρόνοις λῃ - στρικὰ καὶ ἄπορα : νυνὶ δὲ τὰ | ||
| Προκλῆς . Αὗται μὲν δώδεκα Ἰωνικαὶ πόλεις , προσελήφθη δὲ χρόνοις ὕστερον καὶ Σμύρνα εἰς τὸ Ἰωνικὸν ἐναγαγόντων Ἐφεσίων : |
| τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
| Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
| ! ! ! ! ! ! ! γεγονότα καὶ ἐν Ἀντιφῶντος τοίνυν ὁ Ζήνων ἔγγιστα τῶν ρ καὶ α ἐτῶν | ||
| ὁμοῦ καὶ οὖσα ἀναγκαίως ἐκ τῶν προειρημένων . Περὶ δὲ Ἀντιφῶντος λέγοντας ἀνάγκη προειπεῖν , ὅτι , καθάπερ ἄλλοι τέ |
| ἱστορεῖ Κτησικλῆς ἐν τρίτῳ Χρόνων . : Οὐ γὰρ οἶδας ἱστοροῦντα Μενεκλέα , τὸν Βαρκαῖον συγγραφέα , ἔτι τε Ἄνδρωνα | ||
| τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ Θέστορα τὸν Ποσειδωνιάτην ἀκοῆι μόνον ἱστοροῦντα , ὅτι Θυμαρίδης εἴη ὁ Πάριος τῶν Πυθαγορείων , |
| ἐπειδὴ χαλεπῶς ἔφερον οἱ Ἕλληνες τὸ τῶν φόρων ὄνομα , Καλλιστράτου οὕτω καλέσαντος , ὥς φησι Θεόπομπος ἐν ιʹ Φιλιππικῶν | ||
| τῆς Μακεδονίας ὑπηρετικὸν εἰς Θάσον ἄγον ἄνδρα καὶ ἐπιστολὰς παρὰ Καλλιστράτου ὡς Τιμόμαχον , ἐν αἷς ἦν , ὡς ὕστερον |
| καὶ πρὸς τοὺς πρώτους τῶν παλαιῶν ταῖς ῥητορείαις μαχόμενος , Ἰσοκράτην , Δημοσθένην , Θουκυδίδην , Ἡρόδοτον , καὶ πρὸς | ||
| χαριζόμενοι . ἀλλὰ καὶ Ἕρμιππος ἐν τῷ Περὶ Θεοφράστου καὶ Ἰσοκράτην Γρύλλου φησὶ ἐγκώμιον γεγραφέναι . Τίμων δ ' ἐπισκώπτει |
| συντάξας ταῦτα τὰ ποιήματα ἐπεδείξατο . σφόδρα δὲ ἀποτυχὼν καὶ ἐρυθριάσας παρεγένετο ἐν τῇ Ῥόδῳ κἀκεῖ ἐπολιτεύσατο καὶ σοφιστεύει ῥητορικοὺς | ||
| , ὡς παραλελόγισταί σε ἡ Ἄτροπος . ” ἐγὼ δὲ ἐρυθριάσας πρὸς τὸν λόγον ταχέως ὑπεμνήσθην τῶν κατὰ τὴν ὁδόν |
| τῆς προνοίας καὶ φρονιμωτέρους τοὺς εἰκῇ λέγοντας τῶν μετὰ παρασκευῆς γραφόντων . ἐγὼ δὲ πρῶτον μὲν οὐ παντελῶς ἀποδοκιμάζων τὴν | ||
| Γραφή τε καὶ Λευκαῖος οὐ ταὐτόν : ἐπὶ τῶν ἀνόμοια γραφόντων . Τὸν γὰρ Λευκαῖον γραφῇ τις ποιήσας ἀνόμοιον ἐποίησε |
| γεγραμμένων ψηφισμάτων ἀναγινώσκων τῷ δήμῳ τό τε ὄνομα ἔλεγε τοῦ γεγραφότος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν δῆμον , οἷον Δημοσθένης | ||
| ὃς ἀδελφῆς υἱὸς ἦν τοῦ ῥήτορος τοῦ τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις γεγραφότος . Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος φιλόσοφος , μαθητὴς καὶ διάδοχος |
| διείλεκται , τὸ γὰρ ἀληθεύειν καὶ ψεύδεσθαι κοινὸν ἑκατέρας . πενταχῶς δὲ λεγομένου τοῦ συλλογισμοῦ : ἢ γὰρ πάντη ἀληθεῖς | ||
| ὡς Ἀριστοκλῆς ἐν τοῖς Περὶ Φιλοσοφίας δέκα βιβλίοις φησί , πενταχῶς λέγεται , καὶ ὅτι κυρίως φιλοσοφία ἐστὶν ἡ φιλοσοφοῦσα |
| : ὡς δεινοὶ οἱ ἄλλοι Ὀδυσσεῖ . Ἐλεατικὸν Παλαμήδην . Ζήνωνά φησι τὸν Παρμενίδου ἑταῖρον , ὅτι δὴ πανεπιστήμων σχεδὸν | ||
| . τὸν μὲν γὰρ τούτου μαθητὴν καὶ διάδοχον τῆς σχολῆς Ζήνωνά φασιν ἐπισχεῖν περὶ τῆς ἐκπυρώσεως τῶν ὅλων . . |
| οὐκ εἰσὶ καὶ αὗται θεαί . ἐλέγχει οὖν αὐτὸν ὡς καταψευδόμενον : πόσον χρόνον δὲ μητρὸς οἴχονται πνοαί : ἐχρῆν | ||
| τὸν πρῶτον ἄγγελον τῆς τελευτῆς μικροῦ καταλεύσαντες , ὡς θεοῦ καταψευδόμενον . παραμυθοῦνται δέ με καὶ Πέρσαι γραφαῖς αὐτοῦ δηλοῦντες |
| ποιεῖν . Ἦιμεν οὖν οἴκαδε εἰς τοῦ Πολεμάρχου , καὶ Λυσίαν τε αὐτόθι κατελάβομεν καὶ Εὐθύδημον , τοὺς τοῦ Πολεμάρχου | ||
| καὶ ἀμερῶς . μϚʹ Ἀγαθὸν ποιητήν Ἀγαθὸν ποιητὴν καλεῖ τὸν Λυσίαν διὰ τὴν καλλιέπειαν ὡς ἔχοντά τι καλὸν κατὰ τὴν |
| δ ' ἂν οἱ ἁδροί . ὁ τὰ ἐν τοῖς βιβλίοις οὐ μόνον ἀπόῤῥητα ἐκλέγων , φησί , ἀλλὰ καὶ | ||
| τὴν ἀναμέτρησιν ταύτης μετὰ τῆς προσηκούσης ἐπιμελείας ἐν ἕνδεκα διεξῆλθε βιβλίοις , ὡς σαφέστατον καὶ ἀκριβέστατον περίπλουν τῆς καθ ' |
| . τοιαῦτα καὶ περὶ συνάγχης εἰρήσθω . οἶμαι δὲ μηδὲν παραλελεῖφθαι ἄλλης ἕνεκα θεραπείας . εἰ δέ τι καὶ παραλέλειπται | ||
| ἔχει ἐκ τοῦ πάντα εἰρῆσθαι τὰ συμβαίνοντα , καὶ μὴ παραλελεῖφθαι μηδέν . Καὶ ἡ ἱπποδρομία δὲ ἡ ἐπὶ Πατρόκλῳ |
| ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι , αὐτὸς ἀπεδείχθη ὑπὸ Καλλιάδου τοῦ κωμικοῦ ἐκ Χορηγίδος τῆς ἑταίρας παιδοποιησάμενος : ἱστορεῖ Καρύστιος . | ||
| Τὸ μέντοι τῶν ἰχθύων ἀπέχεσθαι ἄχρι τῶν Μενάνδρου χρόνων τοῦ κωμικοῦ διέμεινε . . . . : Προεβλήθη δέ τι |
| καὶ τοὺς συμμάχους φήσαιεν . φασὶν οὖν οἱ Πλαταιεῖς , ἀπολογούμενοι ἐπὶ τούτοις : εἰ μὲν ὡς πολεμίους ἡμᾶς περὶ | ||
| ὑπὲρ τοῦ Ἀριστοτέλους μᾶλλον δὲ ὑπὲρ τῆς φαινομένης ἡμῖν ἀληθείας ἀπολογούμενοι λέγομεν καὶ ὅπερ ἐξ ἀρχῆς προεθέμεθα προσεξευποροῦντες πρὸς ἐπίκρισιν |
| χαλκόν καὶ ὀφείλω χαλκόν . εἴρηται δὲ καὶ τοῦτο ἐν Ἐπιχάρμου Πέρσαις , χρυσὸν καὶ χαλκὸν ὀφείλων : ἴσως δὲ | ||
| τὸ σκολιὸν τοῦτο οἱ μὲν Σιμωνίδου φασίν , οἱ δὲ Ἐπιχάρμου . ἔστι δὲ τοιοῦτον : ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ |
| σπανίως δὲ τὸ ἕλκος . ἐν μὲν γὰρ τῷ Περὶ ἀγμῶν καὶ Περὶ ἄρθρων ὠτειλάς φησιν ὁτὲ μὲν τὰ ἕλκη | ||
| Περὶ διαίτης ὀξέων καὶ τοῦ Περὶ ἄρθρων καὶ τοῦ Περὶ ἀγμῶν , ἐπειδὴ ἐκεῖσε θεραπείας διδάσκει . καὶ μετὰ τὴν |
| ὑπὸ τῶν ΕΓ , ΓΖ τοιούτων ωξε ιζ ν , παραβάλλοντες πάλιν τὰ ͵γϠοθ κε κε παρὰ τὰ ωξε ιζ | ||
| εὕρομεν ἡμέρας ε , καὶ τὰ ὑπόλοιπα λεπτὰ μζ ὁμοίως παραβάλλοντες παρὰ τὸ ὡριαῖον μέσον δρόμημα τῆς Σελήνης εὕρομεν ὥρας |
| Αἰλιανῷ τότε , ὁ δ ' ἀνὴρ οὗτος πάλαι τοῦ Ἀπολλωνίου ἤρα ξυγγεγονώς ποτε αὐτῷ κατ ' Αἴγυπτον καὶ φανερὸν | ||
| δ ' ὁ κύων ὑπὸ τοῦ Δάμιδος ὑπεκλίθη τοῖς τοῦ Ἀπολλωνίου ποσίν , ὥσπερ οἱ βώμιοι τῶν ἱκετῶν κλαίων , |
| καὶ ὅτι ὁ Ἑρμόλαος ἐς τὰ μάλιστα ἐπιτήδειος ἦν τῶι Καλλισθένει , οὐ χαλεπῶς πιστεῦσαι τὰ χείρω ὑπὲρ Καλλισθένους Ἀλέξανδρον | ||
| οὐκ ἐπαινεῖν ταῦτα . τούτου μὲν δὴ ἕνεκα καὶ αὐτὸς Καλλισθένει ξυμφέρομαι , ἐκεῖνα δὲ οὐκέτι ἐπιεικῆ δοκῶ . . |
| , τὸ μῦμα φέρω . περὶ οὗ Ἀρτεμίδωρος μὲν ὁ Ἀριστοφάνειος ἐν Ὀψαρτυτικαῖς Γλώσσαις φησὶν ὅτι σκευάζεται ἐκ κρεῶν καὶ | ||
| , Πίνδαρος δὲ ἀγησίχορα τὰ προοίμια . Διόδωρος δὲ ὁ Ἀριστοφάνειος ὅλον τε τὸν γάμον περιγράφει καὶ κελεύει γράφειν : |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
| τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
| προαίρεσιν Ῥωμαίοις , παρὰ τὴν Καρχηδονίων γνώμην . Οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἐν Καρχηδόνι τοῖς ὑπ ' Ἀννίβου | ||
| εὐπρέπειαν τοῦ σώματος τῷ βασιλεῖ . καὶ μέχρι μέν τινος εὐδοκεῖν προσεποιεῖτο , τῶν ἐρωμένων καὶ φίλων εἷς ἀριθμούμενος : |
| καὶ τὰ ἑξῆς . συμβαίνει δέ ποτε καθάπερ ἐν τοῖς διαγράμμασιν : καὶ γὰρ ἐκεὶ ἀναλύσαντες ἐνίοτε συνθεῖναι πάλιν ἀδυνατοῦμεν | ||
| συμψεύδονται αἱ δὲ ἀποφάσεις συναληθεύουσιν . τέτακται δὲ ἐν τοῖς διαγράμμασιν . Ἄλλαι δὲ πρὸς τὸ οὐκ ἄνθρωπος . ἐπειδὴ |
| συμπέρασμα . οἱ δὲ ἑταῖροι αὐτοῦ οἱ περὶ Θεόφραστον καὶ Εὔδημον καὶ ἔτι οἱ ἀπὸ Πλάτωνος οὔ φασιν οὕτως ἔχειν | ||
| ἀλλήλους . Εὐμενὴς μὲν γὰρ ἐπὶ τοῦ λαιοῦ κέρατος ἔταξεν Εὔδημον τὸν καταγαγόντα τοὺς ἐλέφαντας ἐξ Ἰνδῶν , ἔχοντα τὸ |
| καὶ περὶ τῶν εἰρημένων μοιρῶν . Φησὶν ἐξ ἀρχῆς ὁ Παγχάριος περὶ τοῦ ἀκριβοῦς μεσουρανήματος : συνίσταται δι ' οὗ | ||
| . Οἱ οὖν πλεῖστοι οὕτω διαιροῦσι τοὺς ἀφετικοὺς τόπους , Παγχάριος δὲ ὁ ὑπομνηματίζων τὸν τόπον τοῦτον ἐπεσημήνατο , ὡς |