καθαροῦ τοῦ ἀέρος χωροῦντος πρὸς ἡμᾶς . οὐδὲ τὸ τοῦ Πλωτίνου μόνον ἀληθὲς τὸ ποιοῦσθαι ὅλον τὸν ἀέρα : πλασματῶδες | ||
λέγοντας σῶμα τὴν ψυχὴν ἀρκέσει τὰ παρὰ Ἀμμωνίου τοῦ διδασκάλου Πλωτίνου καὶ Νουμηνίου τοῦ Πυθαγορικοῦ εἰρημένα : ἐστὶν δὲ ταῦτα |
τῆς Θεσσαλίας , ἐν Λαρίσσῃ . ἐκεῖ καὶ Διότιμος ὁ Ἀδραμυττηνὸς ἐδίδασκε γράμματα , εἰς ὃν Ἄρατος εἶπεν „ αἰάζω | ||
διατρίψας ἐν Ἀλεξανδρείᾳ σοφιστής , τέχνας γεγραφὼς ῥητορικάς : ἔνατος Ἀδραμυττηνὸς γραμματικός , ἐπικληθεὶς Ἰξίων διὰ τὸ ἀδικῆσαί τι δοκεῖν |
δόξει λέγειν , καὶ οὐχ ἥκιστα ἐν τῆιδε τῆι Μεσσηνίαι συγγραφῆι : πεποίηκε γὰρ ὡς ἀποκτείνειε Θεόπομπον τῶν Λακεδαιμονίων τὸν | ||
* * Ἴωνι δὲ τῶι ποιήσαντι τραγωιδίαν ἔστιν ἐν τῆι συγγραφῆι τοιάδε εἰρημένα : Ποσειδῶνα ἐς τὴν νῆσον ἔρημον οὖσαν |
, ταύτῃ ἀτελὴς ἔσῃ : ἀλλὰ δὴ καὶ Διονυσίου τοῦ Ἁλικαρνασσέως τρία ταῦτα διατεινομένου τὴν ἀρίστην ἕξιν ἐν πολιτικοῖς λόγοις | ||
θυμηδίᾳ κατέχονται ; εἰ δὲ δεῖ καὶ μυθολογεῖν , Ἡροδότου Ἁλικαρνασσέως διηγήσομαι λόγον , ἐρῶ δὲ αὐτὸν ὑμῖν , εἴ |
ὅρα μὴ ἀνόσιον ᾖ κατηγορεῖν ἐπιτηδεύματος θείου τε ἅμα καὶ μυστικοῦ καὶ τοσούτοις θεοῖς ἐσπουδασμένου καὶ ἐπὶ τιμῇ αὐτῶν δρωμένου | ||
ὁ τοὺς μύθους συναγαγὼν τούτους , ὡς μηδενὸς ἐν Σαμοθρᾴκῃ μυστικοῦ λόγου περὶ Καβείρων λεγομένου , παρατίθησιν ὁμοίως καὶ Στησιμβρότου |
καὶ λόχοι καὶ φάλαγγες ταττόμεναι ἄριστα , κενὰ δὲ δεινὰ στρατηγήματα καὶ βουλεύματα καὶ παντάπασιν ἄπρακτα . Διαδοθείσης οὖν τῆς | ||
στρατηγικῆς ἐπιστήμης ἐφόδια ταυτὶ προσφέρω , ὅσα τῶν πάλαι γέγονε στρατηγήματα , ὑμῖν τε αὐτοῖς πολλὴν ἐμπειρίαν παλαιῶν ἔργων , |
πάλιν : ἀλλὰ Πλάτωνος ἓν τὸ περὶ ψυχῆς γράμμ ' ἀναλεξάμενος . καὶ ἐν τῇ συνηθείᾳ φαμέν : πολλὰ οἶδε | ||
κακόν , ἀλλὰ Πλάτωνος ἓν τὸ περὶ ψυχῆς γράμμ ' ἀναλεξάμενος . πρὸς τοῦτο δὲ εἶπεν Ὀλυμπιόδωρος ὁ φιλόσοφος εἰ |
καὶ τῶν ἐσομένων ἀθλιώτατος . . , : Θεόπομπος δὲ ἐξομολογεῖται φήσας , ὅτι καὶ μύθους ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐρεῖ | ||
Ἑλλανίκωι καὶ ἄλλοις τοιούτοις . , , : Θεόπομπος δὲ ἐξομολογεῖται φήσας ὅτι καὶ μύθους ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐρεῖ κρεῖττον |
περιττεύοντα χυμὸν ἀπελάσαι συναγωνίζεται . Τὰ εἰωθότα ἐπὶ ἑκάστου συγγράμματος προλέγεσθαι ηʹ κεφάλαια καὶ νῦν προλάβωμεν , τὸν σκοπόν , | ||
σαχαρόθερμον ὄμφακος χυλὸς : ῥοδόσταγμα καὶ οἶνος : Τὰ εἰωθότα προλέγεσθαι ὀκτὼ κεφάλαια παντὸς βιβλίου δεῖ ἡμᾶς κἀνταῦθα πρὶν ἀρξόμεθα |
ὁ Καλλισθένης ἔφη που λέγων τὰς τραγῳδίας ἐν οἴνῳ γράφειν ἐξορμῶντα καὶ ἀναθερμαίνοντα τὴν ψυχήν , οὐχ οὕτως ὁ Δημοσθένης | ||
: ἔδωκε δὲ καὶ τῆς ἐνδείας τὴν αἴσθησιν . ἵνα ἐξορμῶντα τὰ ζῷα πρός τε τὴν ἐδωδὴν καὶ τὴν πόσιν |
τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ ἄνω καὶ κάτω Κρόνον τε καὶ Δία μυθολογεῖ , Ἥραν τε καὶ Ἀφροδίτην , Ἀθηνᾶν δὲ ἐπὶ | ||
μυθώδη περὶ τῶν Ἰνδῶν συν - τιθείς , οὐδαμοῦ τοῦτο μυθολογεῖ , οὔτε Ἀρριανός , ἐπὶ τὸ ἀληθέστερον μᾶλλον ἢ |
οἷοί τε ἐκπορίζειν τῇ πόλει ὧν ἐπεθύμει , ἀλλὰ γὰρ μεταβιβάζειν τὰς ἐπιθυμίας ἐπὶ τοῦτο , ὅθεν ἔμελλον ἀμείνους ἔσεσθαι | ||
. Γίγνεται γοῦν οὕτως . Ἔστιν οὖν ὅπως τεχνικὸς ἔσται μεταβιβάζειν κατὰ σμικρὸν διὰ τῶν ὁμοιοτήτων ἀπὸ τοῦ ὄντος ἑκάστοτε |
ταῦτα ληρεῖς , φληναφῶν ἄνω κάτω Λύκειον , Ἀκαδήμειαν , Ὠιδείου πύλας , λήρους σοφιστῶν ; οὐδὲ ἓν τούτων καλόν | ||
τί ταῦτα ληρεῖς φληναφῶν ἄνω κάτω Λύκειον , Ἀκαδημίαν , Ὠιδείου πύλας , λήρους σοφιστῶν ; οὐδὲ ἓν τούτων καλόν |
ζῴδιά εἰσιν ταῦτα . . . . ἅτινα καὶ οὕτως ῥωμαϊκῶς ὀνομάζονται Κριὸς , Ταῦρος , Δίδυμος . Ὀνομάζεται δὲ | ||
χαριστήρια τῷ Ἀχιλλεῖ ἀνάκειται , καὶ ἐπιγράμματα , τὰ μὲν ῥωμαϊκῶς , τὰ δὲ ἑλληνικῶς πεποιημένα ἐν ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ |
Βόσπορος ἐκεῖνο τὸ μέρος ἐκαλεῖτο τὸ τοῦ πελάγους , ὅτι ἐσπείρετο . τινὲς δὲ τοὺς στενοὺς πορθμοὺς βοσπόρους εἰρῆσθαι . | ||
καὶ τὰς ἀμπέλους Πλάτωνι ὑπέθηκε τὴν ψυχὴν καὶ τὰ ἐκείνου ἐσπείρετο καὶ ἐφυτεύετο . καὶ οὗτός ἐστιν ὃν τιμᾷ ὁ |
καὶ δίδωσι Χείρων Πηλεῖ δόρυ μείλινον , Ποσειδῶν δὲ ἵππους Βαλίον καὶ Ξάνθον : ἀθάνατοι δὲ ἦσαν οὗτοι . ὡς | ||
: ὅτι θηλυκῶς . Ὅμηρος [ Π ] Ξάνθον καὶ Βαλίον καὶ [ Ψ ] Ποσειδάων δὲ πόρ ' αὐτούς |
αὐτήν : ταύτῃ τοι καὶ ὡς τέχνην αὐτὴν οὐκ ἐμπειρίαν ὑποδεικνὺς τὸν τῆς τέχνης ὁρισμὸν συνῆψεν αὐτῆς τοῖς μέρεσιν : | ||
παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν , τὸ δὲ φρονεῖν γυναῖκας : ὑποδεικνὺς ὅτι δεῖ παιδεύειν καὶ τὰς παρθένους . Ἔλεγε δὲ |
ἄγε νῦν , Ἐρατώ : ] Τοῦ τρίτου λόγου τῶν Ἀργοναυτικῶν τὰ κεφάλαιά ἐστι ταῦτα . Ἥρα καὶ Ἀθηνᾶ βουλευσάμεναι | ||
κηπουρῶν . σημαντῆρα : τὸν δεσπότην . Τοῦ δʹ τῶν Ἀργοναυτικῶν τὰ κεφάλαιά ἐστι ταῦτα . οἱ Ἀργοναῦται διαπεράσαντες τὸν |
Πλειάδος ἐλέγοντο : ὧν τὰ ὀνόματα Θεόκριτος ὁ τὰ βουκολικὰ γράψας , Ἄρατος ὁ τὰ Φαινόμενα γράψας καὶ ἕτερα , | ||
ὁ Δημοσθένης τὴν λέξιν ταύτην ταῦτ ' εἴπας ἔγραψα , γράψας δ ' ἐπρέσβευσα , πρεσβεύσας δ ' ἔπεισα Θηβαίους |
. ὁ δὲ ἀντέπεμπεν αὐτῷ τὰ παρὰ τῆς βουλῆς οἱ κεκομισμένα γράμματα , ὡς οὐχὶ διὰ τὸν δῆμον εἴκειν οἷ | ||
δείκνυσθαι : πολὺ δὲ ἰταμώτερον τὸ τοσαῦτα ποιεῖν ἐξ Ἰλίου κεκομισμένα ξόανα , ὅσα φασὶν οἱ συγγραφεῖς : καὶ γὰρ |
καὶ † Πευσίνιοι , Πευσῖνός † τινος τῶν πάλαι πολιτευομένων συντάξαντος τὰ περὶ αὐτούς . Γ ὦ Τριπτόλεμε : τοὺς | ||
Σκύθαι ἐκαλοῦντο καὶ τοξόται καὶ σπευσίνιοι , ἀπὸ τοῦ πρώτου συντάξαντος τὴν περὶ αὐτοὺς ὑπηρεσίαν . Τέλη δ ' ἦν |
, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ τῶν συγγραφέων τοὺς μὲν ὅλως παραλελοιπέναι τὰ κατὰ τοὺς Μεσσηνίους , τοὺς δὲ καθόλου διὰ | ||
σπουδάσαι , Δάμις δέ , οἶμαι , ὑπὲρ τοῦ μὴ παραλελοιπέναι τι αὐτῶν ἐπεμνήσθη , τὰ δὲ λόγου ἐχόμενα : |
, ἀλλ ' οὐ μέχρι τῆς συμβουλῆς αὐτῷ ἐστιν τὰ πονηρεύματα : οὐ γὰρ ἤρκει λέγειν , συμβουλεύειν ἔξεστιν καὶ | ||
μηδ ' ὑμεῖς ἀνάσχησθε αὐτοῦ λέγοντος ἀνοσίων καὶ τυραννικῶν ἀνθρώπων πονηρεύματα , ἃ τῆς Ῥωμαίων ἀρετῆς πολὺ ἀπέχει . Μίαν |
Ῥιανὸς ἐν τῶι ιδ Ἡρακλείας : Νίκανδρος δὲ ἐν τοῖς Αἰτωλικοῖς ὅτι ἐν αὐτοῖς τῆς Σελήνης τῶι Ἐνδυμίωνι συγκαθευδούσης , | ||
λέγοιτ ' ἄν , κοινῇ δ ' ὅσα καὶ τοῖς Αἰτωλικοῖς ἐπιπλέκεται νῦν ἐροῦμεν , τὰ Αἰτωλικὰ λέγοντες ἐφεξῆς ὅσα |
ΔΑΙΜΟΝΙΗ ΤΙ ΛΕΛΗΚΑΣ ; καὶ τὰ ἑξῆς , ὁ τῶν ἁρπακτικῶν λέγει νόμος ταῦτα , οἷον καὶ Θρασύμαχος ἐτίθει καὶ | ||
κλαγγῆς ἐπιθυμοῦσαι τῆς τροφῆς . τοῦτο δὲ ὡς ἐπὶ ὀρνέων ἁρπακτικῶν : καὶ γὰρ ἐκεῖνα πρὸ τῆς ἁρπαγῆς κλάζειν φιλεῖ |
παρεμφάσεως πρὸς Στησαγόραν βʹ , Περὶ τῶν προσηγορικῶν βʹ . Λογικοῦ τόπου περὶ τὰς λέξεις καὶ τὸν κατ ' αὐτὰς | ||
πρὸς Ἀρισταγόραν αʹ , Συνημμένων πιθανῶν πρὸς Διοσκουρίδην δʹ . Λογικοῦ τόπου τοῦ περὶ τὰ πράγματα Σύνταξις πρώτη Περὶ ἀξιωμάτων |
τῷ κατορθοῦν . Ἡρακλείδης μέντοι ὁ Ταρσεύς , Ἀντιπάτρου τοῦ Ταρσέως γνώριμος , καὶ Ἀθηνόδωρος ἄνισά φασι τὰ ἁμαρτήματα . | ||
̈ . . Ἡρακλείδης μέντοι ὁ Ταρσεύς , Ἀντιπάτρου τοῦ Ταρσέως γνώριμος , καὶ Ἀθηνόδωρος ἄνισά φασι τὰ ἁμαρτήματα . |
ἄρμενα πάντα παράσχοις , χρήματα δ ' ἐγκαταθῆις πόλλ ' ἀνιηρὰ παθών , τὸν πατέρ ' ἐχθαίρουσι , καταρῶνται δ | ||
: Δωρεά , ἐπὶ συμφορᾶς . καὶ Ἀρχίλοχος : κρύπτομεν ἀνιηρὰ Ποσειδῶνα ἄνακτα δῶρα . : ὤχμασεν : Ἐποίησεν ἀναβασταχθῆναι |
χεῖρα νίζει , δός τι καὶ λάβοις τί κα . πρώιην γοῦν παρὰ Καλλίαι τῶι Ἱππονίκου ποιούμενος ἐπίδειξιν τοσάδε τοῦ | ||
ἐν ἀφανεῖ κείσθω , τὴν γνώμην δὲ ἐρῶ καὶ τὰ πρώιην ἐν Κορίνθωι συγγράμματα κρείττω πάσης ἐλπίδος . ἐν ἀρχῆι |
τοῦ Ἱπποκράτους , πάντες ὡμοφώνησαν οἱ ἐξηγηταὶ ὅτι ἐκείνου τοῦ Ἱπποκράτους ἐστὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα οὗτινος καὶ τὸ Περὶ διαίτης | ||
ἡμῖν , μητρόπολις τις ὡς ἀληθῶς οὖσα καὶ μήτηρ τῶν Ἱπποκράτους υἱῶν , οὓς εἰς ὑωδίαν κωμῳδουμένους οἶδα . Πλάτων |
τῶν τραχειῶν ἀρτηριῶν τῶν ἐν αὐτῷ . ὥς φησιν ὁ συγγραφεὺς ἐν τῷ τετάρτῳ τῆς διαγνωστικῆς : συμβέβηκε Θεοφίλῳ τῷ | ||
. : Τέως . . . . γέγονε δὲ καὶ συγγραφεὺς Ἑκαταῖος ἐκ τῆς αὐτῆς πόλεως . . . , |
ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἀφ ' ὧν παρέβημεν . τοῦ γὰρ Ἡροδότου μηδένας ὑπερβορείους εἶναι φήσαντος , μηδὲ γὰρ ὑπερνοτίους , | ||
φήσει , εἴρηται γάρ : οὐ μὴν τῷ ὑφ ' Ἡροδότου εἰρῆσθαι τὸ δόκιμον τῆς χρήσεως παρέχεται : οὐ γὰρ |
τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
, εἰ δεξόμεθα τὴν Φρύνην , τῆς δὲ τιμωρίας οὐδενὸς εὐπροσώπως δυναμένου παιδεῦσαι παροινοῦσαν γυναῖκα ; ταῦτα οὖν ἀνεκτά , | ||
νηπτικῶς καὶ εὐκατασκευάστως πρὸς τὸν χορὸν ταῦτά φησιν , ἵνα εὐπροσώπως ἀναχωρήσῃ : ὁρῶ τὰ πνεύματα ἐπιτήδεια πρὸς πλοῦν ὄντα |
τὸν παραλογισμὸν πεποίηκεν , ὥσπερ ἂν εἰ καὶ λεγόντων ἡμῶν ὄτι ὁ δεῖνα τεθνεὼς [ τεθνηὼς ] ἄνθρωπός ἐστιν , | ||
ἴσου τοῦ χυλοῦ πιών , ἀμέθυστος ἔσται ὡς μὴ γινώσκων ὄτι πίνει . ἐὰν δὲ καὶ τὸν λίθον τὸν ἐν |
ἐθέλει πῦρ ὑπὸ πλευρὰ βαλών : ἡ δὲ πρὶν ἐν βύβλοις πεπονημένη ἄθλια τρίζει ψυχὴ ἀνιηρῷ δαίμονι μεμφομένη . Εὐοπλῶ | ||
πάσας σχεδὸν τάς τε τῶν Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων πράξεις ἐν βύβλοις δώδεκα . . . . . . : ἐπὶ |
γὰρ πρός τι γένος ἀκρασίας ἥκιστα ἐν ταύτῃ τῇ πόλει κατενόησα , δι ' ἣν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὰ | ||
οἷς οἶδα καὶ τὸν θεὸν σείσαντα , καὶ διοσημίας ἄλλας κατενόησα ὢν ὑφ ' ἡλίῳ ἔτι καὶ τυραννῶν . ὁ |
ποιητὴς περὶ ἀρετῆς γένηται , ἐμὲ μὲν ποιήσει πολύτλαντα καὶ πολύμητιν καὶ πολυμήχανον καὶ πτολίπορθον καὶ μόνον τὴν Τροίαν ἑλόντα | ||
καίτοι οὔτε τὰς Ὁμήρου Σειρῆνας ἔφην μιμεῖσθαι , αἳ τὸν πολύμητιν ἔθελξαν Ὀδυσσέα γλυκεῖάν τε καὶ ἄμαχον ἁρμονίαν αὐτοῦ καταχέουσαι |
, ἀλλὰ μετὰ τοῦ σεμνοῦ καὶ πρέποντος . οἱ γὰρ ἱστορήσαντες τὰ τοιαῦτα Τερπάνδρῳ μὲν τήν τε Δώριον νήτην προσετίθεσαν | ||
δὲ οἱ σοφώτατοι Φίλων τε καὶ Ἰώσηπος οἱ τὰ Ἰουδαίων ἱστορήσαντες , ὡς σφόδρα ἀρχαίου καὶ παλαιοῦ τῶν Ἰουδαίων ἄρχοντος |
πόλις διαφανεστάτη τοῦ Πόντου , κτίσμα Κρητίνου [ καὶ ] Κῴου , ὥς φησι Φλέγων . ὁ πολίτης Σινωπεύς καὶ | ||
βασιλέων μέγας Ἀρταξέρξης Ὑστάνει Ἑλλησπόντου ὑπάρχῳ χαίρειν . Ἱπποκράτους ἰητροῦ Κῴου ἀπὸ Ἀσκληπιοῦ γεγονότος καὶ ἐς ἐμὲ κλέος ἀφῖκται τῆς |
, ἂν δυνώμεθα , προσληψόμεθα . τοῦ δὲ Μήδου ἤκουες ἀποκαλοῦντος τοὺς ἱππέας : εἰ δ ' οὗτοι ἀπίασιν , | ||
ὅσον τὸ ἔπος Ὁμήρου συστῆσαι κοινὸν ἁπάντων δεσπότην τὸν Ὕπνον ἀποκαλοῦντος περιέθεις λαμπαδίῳ προηγουμένῳ πάντα περισκοπῶν , πᾶσιν ἐφεστηκώς , |
Μαραθούσιος . Μαραθών , δῆμος τῆς Λεοντίδος φυλῆς . καὶ Μαραθώνιος καὶ Μαραθωνία καὶ Μαραθώνιον . τοπικὸν Μαραθωνόθεν , καὶ | ||
Καλλίας Σουνιεύς , Ζήνων Φλυεύς , Κλέων Φαληρεύς , Δημόνικος Μαραθώνιος , ὅτι τοῦ δήμου ποτὲ χειροτονήσαντος Αἰσχίνην σύνδικον ὑπὲρ |
πάθη καὶ καθαρθῆναι τὴν ψυχὴν πρὸς θεωρίαν ἀνατείνεται καὶ ἄρχεται θεολογεῖν : εἰ μὴ γὰρ νέκρωσιν τῶν παθῶν ἀπεργάσηται καὶ | ||
ὅσα ἑκάστοις πέπρακται εἶπεν καὶ πεπίστευται παρ ' αὐτοῖς ἀληθέστερον θεολογεῖν , ᾧ καὶ Ὅμηρος τὰ πολλὰ καὶ περὶ θεῶν |
κριοῦ λεγομένου παρ ' αὐτοῖς , ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς Γενικοῖς τοῦ Ἑρμοῦ καὶ ἐν Κυραννίσι βίβλοις εἴρηται . Ἐντεῦθεν | ||
μεταβολαί . Πῶς πάλιν διαιρετῆς ; Οὐκ ἤκουσας ἐν τοῖς Γενικοῖς ὅτι ἀπὸ μιᾶς ψυχῆς τῆς τοῦ παντὸς πᾶσαι αἱ |
γινομένης τόπων . διὰ ταῦτ ' οὖν ὀρθῶς τοῖς πάλαι φυσιολόγοις τὸ κενὸν κύριον τοῦ ἀκούειν ἐλέγετο . ἐδόκει γὰρ | ||
συλλαβὰς καὶ τὰ στοιχεῖα . ἔστιν δὲ καὶ παρὰ τοῖς φυσιολόγοις σύνθεσις καὶ ἀνάλυσις , σύνθεσις μὲν ἡ γένεσις καθ |
λόγον , οὗ ἡ ἀρχή , Ὦ νέοι , ἀλλὰ σέβεσθε μεθ ' ἡσυχίης τάδε πάντα : τρίτον περὶ ψυχῆς | ||
χειροποίητα , καὶ παρ ' ὁδοῖσι λίθων συγχώσματα : ταῦτα σέβεσθε ἄλλα τε πολλὰ μάταια , ἃ δή κ ' |
Εὐριπίδης τὴν τοῦ Ὀδυσσέως πλάνην περὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ὑπειληφὼς γεγονέναι : ὅτι δοκεῖ τὸν στίχον τοῦτον εἰπὼν Εὐριπίδης | ||
. καὶ νῦν τοὺς Μεσσηνίους καὶ τοὺς Ἀργείους ταὔθ ' ὑπειληφὼς εὖ ποιεῖ . ὃ καὶ μέγιστόν ἐστι καθ ' |
Θηβαίων ἰσχύι , ὁρᾶτε , ἔφη , ὅπως μὴ οὐκέτι εὐμεταχείριστα ἔσται ἐκεῖνα ὑμῖν . ἐπεὶ δὲ καὶ Ποτείδαιαν ἔχουσιν | ||
δὲ ἐπὶ τῶν σωμάτων τὰ μὲν ἀρχαῖα ὑπὸ διαίτης χρηστῆς εὐμεταχείριστα ἦν τῇ τέχνῃ , τὰ δὲ αὖθις ἐδεήθη ἰατρικῆς |
τῶν νόμων ἀπηγορευμένα , περὶ ὧν οὐκ οἶδα , πῶς ἔγραψεν ὁ Ξενοκράτης , ἄνθρωπος οὐ πάλαι γεγονώς , ἀλλὰ | ||
ἥττητο δὲ καὶ ὁ Λυσίας Λαγίδος τῆς ἑταίρας , ἧς ἔγραψεν ἐγκώμιον Κέφαλος ὁ ῥήτωρ : καθάπερ καὶ Ἀλκιδάμας ὁ |
ὃ πεπραγμάτευμαι , καὶ εἶμι πάλιν ἐπ ' ἐκεῖνα τὰ πολυθρύλητα καὶ ἄρχομαι ἀπ ' ἐκείνων , ὑποθέμενος εἶναί τι | ||
τὰ μὲν μέρη καλούμενα , ὡς τὰ πέντε ἐκεῖνα τὰ πολυθρύλητα προοίμιον διήγησιν ἀντίθεσιν λύσιν ἐπίλογον , τὰ δὲ κεφάλαια |
πολλάκις τὴν μὲν πλευρὰν ἐνθυμοῦμαι , τὴν δὲ πλευρώνην οὐκ ἀναμιμνῄσκομαι . συμβαίνει δ ' ἐνίους ἅπαξ ἐθισθῆναι μᾶλλον ἢ | ||
εἰ γινώσκοντες οὖσαν κατέλιπον διδάξαι ὅπως ἐστίν . ἐγὼ δὲ ἀναμιμνῄσκομαι , ὡς Ἐμπεδοκλῆς καὶ ἄκων περιπίπτει που τῷ ὀνόματι |
' εἰ μέν κ ' ἐδέχεσθε : καὶ εἰ μὲν ἐδέχεσθέ με , ἐκάθευδον ἂν ἀρκούμενος , καὶ εἰ μόνον | ||
' εἰ μέν κ ' ἐδέχεσθε : καὶ εἰ μὲν ἐδέχεσθέ με , ἐκάθευδον ἂν ἀρκούμενος , καὶ εἰ μόνον |
ἐκ λόγων μὲν φοʹ , ὧν πατέρας λʹ καὶ αʹ ἀπομνημονεύει : τὸν δὲ δεύτερον ἐκ βιβλίων σηʹ , συγγραφέων | ||
ἐξελθεῖν βοηθοῦντα μετὰ πολλῶν ὁπλιτῶν . ὁ δ ' Ἴων ἀπομνημονεύει καὶ τὸν λόγον , ὧι μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους ἐκίνησε |
κεφάλαια ἐκλεξάμενος δι ' ὀλίγων ἠθέλησα ἐπιστεῖλαι , μυστικώτερον αὐτὰ ἑρμηνεύσας , ὡς ἂν τηλικούτῳ καὶ ἐπιστήμονι τῆς φύσεως . | ||
εἶδος τῆς ἀπαγγελίας . καὶ λέγομεν ὅτι διαφερόντως ὁ φιλόσοφος ἑρμηνεύσας φαίνεται : ἐν μὲν γὰρ τοῖς ἀκροαματικοῖς κατὰ μὲν |
! κρειοντ : γέγραπται ἡ ἐλεγεία εἰς ! ! ! Σωσιβίου τοῦ Διοσκουρίδου ηνικ ? γεγονοτ ? ? ? ? | ||
. ἔστι δὲ καὶ Κορίνθου τόπος ὡς καὶ Καλλίμαχος ἐν Σωσιβίου νίκῃ τῇ μὲν Κρωμνίτην . Δρύμας δὲ ὁ Ἀπόλλων |
σεβίζω ] τιμήσω . μήθ ' ] ἤγουν μήτε ὑπερβάλλοντι ἐπαίνωι μήτε ταπεινῶι χρησάμενος . ὑποκάμψας ] κλίνας . χάριτος | ||
παράσημον ] ἔξω τοῦ δικαίου σεσημασμένον . αἴνωι ] ἐν ἐπαίνωι . πᾶν ] τοιοῦτον . δ ' ] γάρ |
τῆς κατασκευῆς ἔλεγον τῇ γυναικὶ ὅτι πάνυ ἂν ἡμῶν εἴη βλακικόν , εἰ οἱ μὲν ἐν τοῖς πλοίοις καὶ μικροῖς | ||
ὡς μηδὲ κύνα αὐτῷ χρῆσθαι . Πολιτείας δʹ : „ βλακικόν τε ἡμῶν τὸ πάθος „ . ὡς εἰ λέγοι |
: οὕτως δῆλόν ἐστιν ὅτι περὶ τῶν καθόλου λόγων καὶ συγγραφῶν ὁ παρών ἐστι λόγος . Πολιτικὸν δὲ λέγει τὸν | ||
καὶ οὐδὲν εἰς τὴν ναῦν εἰσέφερον . οὐσῶν δὲ τῶν συγγραφῶν , ὥσπερ εἰώθασιν ἅπασαι , σωθείσης τῆς νεὼς ἀποδοῦναι |
καὶ Ἡρόδοτος καὶ Εὔδοξος κατεφλυάρησαν ἡμῶν , τοὺς δ ' Ἀμαζῶνας μεταξὺ Μυσίας καὶ Καρίας καὶ Λυδίας , καθάπερ Ἔφορος | ||
καὶ τὸν Ἐπίστροφον στρατεῦσαι . τοὺς περὶ Πύγελα λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ |
φύσιν μεθεστακὼς εἰς ὑπερβάλλον ὕψος καὶ πάθος καὶ ξένων καὶ ὑπερφυῶν ὅρκων ἀξιοπιστίαν , καὶ ἅμα παιώνειόν τινα καὶ ἀλεξιφάρμακον | ||
ἐθεάσω νεῶν ἐρύσεις ἐκ θαλάττης ἄνω , καὶ λίθων ἀγωγὰς ὑπερφυῶν κατὰ μέγεθος , παντοδαποῖς ἑλιγμοῖς καὶ ἀναστροφαῖς ὀργάνων : |
πέντε τοῦ δὲ ἐν εἰκοσιδύο πολλοὺς ὀνείρους ἀναγραψαμένων καὶ μάλιστα συνταγὰς καὶ θεραπείας τὰς ὑπὸ Σαράπιδος δοθείσας . Ἔτι καὶ | ||
πέντε τοῦ δὲ ἐν εἰκοσιδύο πολλοὺς ὀνείρους ἀναγραψαμένων καὶ μάλιστα συνταγὰς καὶ θεραπείας τὰς ὑπὸ Σαράπιδος δοθείσας . . : |
μέρος τῆς ἡμέρας τῇδε δηλοῖ καὶ σφόδρα ἕν τι δηλοῦν ἑτέρωθι : τὸ γὰρ ὡμαλισμένον οὐδὲν ἐξαίρετον τῆς ἡμέρας μέρος | ||
δὲ μεσηγὺ ἀτραπιτὸς τέτμηται † ἀραιὴ αὐλῶπις † ἔνθ ' ἑτέρωθι ἡ διερὴ Σικίμων καταφαίνεται , ἱερὸν ἄστυ , νέρθεν |
Αἴμῳ ὄρει ἐστὶ , Φερεκύδης φησὶ , περὶ τῆς ἁρπαγῆς ἱστορῶν τῆς Ὠρειθυίας . . . . . : Περὶ | ||
. : Ἡσίοδος δέ μοι δοκεῖ πρῶτον γενέσθαι τὸ Χάος ἱστορῶν . . . τὴν δὲ Γῆν πρώτην ἐκεῖθεν παράγειν |
δὲ καλουμένου πανδούρου Εὐφορίων μέν , ὡς προείρηται , καὶ Πρωταγορίδης ἐν βʹ περὶ τῶν ἐπὶ Δάφνῃ πανηγύρεων . Πυθαγόρας | ||
κάθημαι . : Τίνα δ ' ἦν τὰ Αἰγύπτια δεῖπνα Πρωταγορίδης ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ Δαφνικῶν ἀγώνων διδάσκει ἡμᾶς λέγων |
ἀεὶ ὄψει παρόντα , κἂν ἐνιαυτοὺς σφόδρ ' ὀλίγους , σεμνότερα τούτων ἕτερα δ ' οὐκ ὄψει ποτέ . πανήγυριν | ||
ἀεί ὄψει παρόντα , κἂν ἐνιαυτοὺς σφόδρ ' ὀλίγους , σεμνότερα τούτων ἕτερα δ ' οὐκ ὄψει ποτέ . Πανήγυριν |
κινεῖται , ἀλλὰ κεκίνηται : εἶτ ' οὐκ αἰσθάνεται περιπίπτων ἀναριθμήτοις τισὶν ἀτοπίαις , πρῶτον μέν , ὅτι τὴν κίνησιν | ||
αὐτοὶ οὗτοι οἱ Λάκωνες τετρακόσιοι ὄντες οὐκ εἶξαν μυριάσι βαρβάρων ἀναριθμήτοις , οὐ Λούκουλλος Τιγράνῃ , οὐδὲ Πομπήιος Μιθριδάτῃ , |
ὁ αὐτὸς ἐν τῷ δευτέρῳ : Περὶ δὲ Κῦρον ποταμὸν Ὠβαρηνοί τε καὶ Ὠτηνοὶ νέμονται , μέγα μέρος Ἀρμενίας ὄντες | ||
ὁ αὐτὸς ἐν τῷ δευτέρῳ „ περὶ δὲ Κῦρον ποταμὸν Ὠβαρηνοί τε καὶ Ὠτηνοὶ νέμονται , μέγα μέρος Ἀρμενίας ὄντες |
πρέσβεις , ἐπιστολήν τε κομίζοντες Δαρείου καὶ αὐτοὶ ἀπὸ γλώσσης δεησόμενοι ἀφεῖναι Δαρείῳ τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς | ||
Κόρινθον μετὰ τὰ Ὀλύμπια Ἀργεῖοί τε καὶ οἱ ξύμμαχοι ἀφίκοντο δεησόμενοι αὐτῶν παρὰ σφᾶς ἐλθεῖν . καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεις ἔτυχον |
τοῖς ὁμοίοις τὰ ὅμοια γιγνώσκεσθαι , ὅπερ ἀπὸ Πυθαγόρου δοκοῦν κατεληλυθέναι κεῖται μὲν καὶ παρὰ Πλάτωνι ἐν τῷ Τιμαίῳ , | ||
τὴν Ἀχιλλέως ἀξίαν . ἡ δὲ Ἥρα φησὶ τοὺς θεοὺς κατεληλυθέναι , ὅπως μὴ πάθῃ τι ὑπὸ τῶν Τρώων ὁ |
παρὰ Βοιωτοῖς πολὺς τυρός . ΓΘ Βοιωτῶν ] κοινή . συντυρούμενα ] συμπηγνύμενα . πῶς οὖν ὁ τυρὸς ἐν Βοιωτοῖς | ||
πεποίηνται , ξυνωμότας αὐτοὺς τῷ Περσῶν βασιλεῖ γεγονέναι λέγει . συντυρούμενα : συμπηγνύμενα , 〚 καὶ 〛 ὅτι παρὰ Βοιωτοῖς |
δὲ καὶ Περσαῖος ὁ τοῦ Ζήνωνος κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν γέγραφε καὶ ἄλλοι πλείους . ̈ . . καὶ τῶν | ||
ταύτην καὶ ὑπεύθυνον , ἣν οὗτος παρὰ πάντας τοὺς νόμους γέγραφε στεφανῶσαι , μυριάκις κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺς εἴληφε τραύματος |
προλέγειν μέλλει . ἐπεὶ δὲ περιέστη τὸ πλῆθος , μακρὰ ἐδημηγόρησεν ἀπολογούμενος ὑπὲρ Ἀντιπάτρου , ἐπαγγελλόμενος , παρακαλῶν , διαλλάσσων | ||
, ὅσοι ἦσαν ἔκ τε Ῥώμης καὶ Ἰταλίας , καὶ ἐδημηγόρησεν ὧδε : ” ὑμῶν , ὦ πολέμιοι , οὔτε |
ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
, μεταπέμψασθαι τὴν Ἄκτορος θυγατέρα τοῦ Μυρμιδόνος , καὶ λόγους διασπεῖραι , ὅτι μέλλει γαμεῖν τὴν Θέτιν ὁ Πηλεὺς , | ||
, ῥῖψαι διαρρῖψαι , προέσθαι , σπαθῆσαι , ἀπολέσαι , διασπεῖραι . ἐπίρρημα δ ' ἓν μόνον τὸ ἐκκεχυμένως . |
ἄκραντα καὶ ἀτελείωτα , λάβροι καὶ σφοδροὶ ἐν παγγλωσσίᾳ καὶ πολυλογίᾳ , ὥσπερ κόρακες ὄντες πρὸς τὸν θεῖον ὄρνιθα τοῦ | ||
τὰ αὐτά ἐστι σημεῖα καὶ ἐν τούτῳ ἀρκεσθῆναι , ἀλλὰ πολυλογίᾳ ἐχ - ρήσατο καὶ ἑκάστην χώραν ἐμνημόνευσε , Λιβύην |
. Τὰ εἰς λων πάντα διὰ τοῦ ω , Ἀπόλλων Ἀπόλ - λωνος , Βάλλων Βάλλωνος . Τὰ εἰς ρων | ||
ἐν Ὀλυμπιάδων αʹ . ἐν δὲ τῷ ἱερῷ τοῦ Γεργιθίου Ἀπόλ - λωνος Σιβύλλης φασὶν εἶναι τάφον . ἔστι καὶ |
ψυχῇ . ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς τὸ καθόλου , διὰ τοῦτο ἡρμήνευσε , περὶ ποίου λέγει ὡδὶ καθόλου : τοῦ ἑνὸς | ||
τῆς κατὰ τὴν οὐσίαν ποιότητος οὔσης . ἰδοὺ σαφῶς ἐνταῦθα ἡρμήνευσε τὸ περὶ οὐσίαν τὸ ποιὸν ἀφορίζει . ὥστε ἕνα |
Δίωνι φιλικῶς καὶ συγγενικῶς ἐπιστέλλων καὶ μεγάλα ὑπισχνούμενος . τούτων ἀναγνωσθέντων διεβλήθη πρὸς τοὺς Συρακουσίους ὁ Δίων καὶ οὐκέθ ' | ||
: καὶ προσῆν τῷ ὅρκῳ ἀρὰ ἰσχυρά . Τούτων δὲ ἀναγνωσθέντων ἀπεφηνάμην ὅτι μοι δοκεῖ δίκαιον εἶναι μὴ περιορᾶν κατεσκαμμένας |
Φωκεῖς : ἢ ἀπὸ τοῦ περιοίκους εἶναι τῶν Δελφῶν τοὺς συναχθέντας , ὡς Ἀναξιμένης ἐν πρώτῃ Ἑλληνικῶν . Ἄμμον μετρεῖν | ||
βασιλέα μετὰ Νίνον γενόμενον τὴν Βαβυλῶνα οἰκίσαι , καὶ τοὺς συναχθέντας καλέσαι ἀφ ' ἑαυτοῦ Χαλδαίους . λέγονται μέντοι παρά |
. “ αἱ Μοῦσαι ποτὶ Κύπριν : ” Ἄρει τὰ στωμύλα ταῦτα : ἡμῖν οὐ πέτεται τοῦτο τὸ παιδάριον . | ||
: ἔγωγ ' οὖν ἐθεασάμην πολλάκις εὔμορφα παιδισκάρια καὶ φύσει στωμύλα δυσὶν ὁρμητηρίοις , ὄψεως κάλλει καὶ τῇ περὶ λόγους |
αὐλοῦντας μίμησαι , τράνωσόν σου τὴν τέχνην . ὡς δὲ παρέδυ μιμητὴς δῆθεν τῶν αὐλημάτων , κλείει τὸν ταῦρον Φάλαρις | ||
τὴν ἀπαιδευσίαν διακαθαίρουσα οὐ χθές τε καὶ πρῴην ὡς φασὶ παρέδυ οὐδὲ οἱ πρότεροι τοῦ θειοτάτου τῶν ἐν ἡμῖνφημὶ δὴ |
μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
πολλοὺς τούτων ζωγρήσαντες ἐπανῆλθον . Ὁ δὲ τοῦ Βασιλάκη ἀδελφὸς Μανουὴλ ἐπὶ λόφου τινὸς ἀνελθὼν ἐπερρώννυε τὸ ἔτι τῆς φάλαγγος | ||
καὶ μέντοι ἔτι καὶ συνάψας ἐπιστημόνως λίαν καὶ νεανικῶς , Μανουὴλ οὖν τούτου γίνονται παῖδες δύο , ὧν ὁ μὲν |
Ἰβηρικὸν γένος τοῦτο , ὅπερ φημὶ οἰκέειν τὰ παράλια τοῦ διάπλου , διώρισται ὀνόμασιν ἓν γένος ἐὸν κατὰ φῦλα : | ||
τὸ ἀκρωτήριον τὸ κατὰ Ῥηναίαν στάδια ρνʹ . Τοῦ δὲ διάπλου εἰς Ῥηναίαν στάδια μʹ . Αὐτῆς δὲ Ῥηναίας καὶ |
δὲ διάνοια , ταῦτα πάντα ἡγησαμένη σμικρὰ καὶ οὐδέν , ἀτιμάσασα πανταχῇ πέτεται κατὰ Πίνδαρον τά τε γᾶς ὑπένερθε καὶ | ||
, ἢ ἐν σμικρᾷ πόλει ὅταν μεγάλη ψυχὴ φυῇ καὶ ἀτιμάσασα τὰ τῆς πόλεως ὑπερίδῃ : βραχὺ δέ πού τι |
! ! ! ! ! ! ! ] εν , διαφορ [ ! ! ! ! ! ! ! ! | ||
! ! ! ! ! ! ! ] εν , διαφορ [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
καὶ ὑπενοήθη ὅτι αὐτὴ ἀνεῖλεν αὐτόν : περὶ οὗ πολέμου συνεγράψατο ὁ σοφώτατος Πρίσκος ὁ Θρᾴξ . Λέγει ὅτι Κῦρος | ||
' Ὁμήρου υʹ ὑστερίζοντα ἔτεσι καθά φησι καὶ Ἡρόδοτος . συνεγράψατο δ ' ὁ τοιοῦτος Ἡσίοδος βίβλους ιϚʹ , Ὅμηρος |
τὸ γῆρας τῇ τῆς πόλεως εὐνοίᾳ συνδιελήλακα . καὶ οὐκ ἀνίπτοις χερσί , τὸ τοῦ λόγου , τῶν ἡνιῶν αὐτῆς | ||
ὡσαύτως ἔχοντα : δεῖ γὰρ προκαθαρθῆναι διὰ τούτων καὶ μὴ ἀνίπτοις χερσὶν ἐφάπτεσθαι τῶν θείων . ὁ Πλάτων οὖν κελεύει |
δὴ καὶ πλέον τι περὶ σοῦ λέγειν ἕξουσι μέ - γιστον τοῦτο τῶν ἐμῶν τιθέμενοι καὶ τήν γε ἀπόδειξιν ἐξ | ||
τοσαῦτα ἀποπτύουσαν καὶ τηλικαῦτα ἀγαθά , καὶ τὸ μέ - γιστον ἐραστὴν οὐ μόνον βασιλέα μέγαν καὶ ἀνδρεῖον ἐν ὀλίγοις |
Πυλάδηι γὰρ συνώικησεν Ὀρέστου δόντος . Ἑλλάνικος δὲ καὶ τάδε ἔγραψε : Μέδοντα καὶ Στρόφιον γενέσθαι Πυλάδηι παῖδας ἐξ Ἠλέκτρας | ||
. ὅτε δὲ τὸν Πεισίστρατον ἔμαθεν ἤδη τυραννεῖν , τάδε ἔγραψε πρὸς τοὺς Ἀθηναίους : εἰ δὲ πεπόνθατε δεινὰ δι |
ἐνῆν γενναίως ἐτελεύτησεν . Κλέαρχος δὲ περὶ τοῦ Περσῶν βασιλέως διηγούμενος ὅτι τοῖς αὐτῷ πορίσασιν ἡδύ τι βρῶμα ἆθλα ἐτίθει | ||
τὰ μετὰ ταῦτα εὐλόγως σιτεῖσθαι . Τὴν κατὰ τὴν Λυσιτανίαν διηγούμενος εὐδαιμονίαν Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης , ἀνδρῶν ἄριστε Τιμόκρατες , |
ὁρῶμέν τινα στήλην χαλκοῦ πεποιημένην , Ἑλληνικοῖς γράμμασιν καταγεγραμμένην , ἀμυδροῖς δὲ καὶ ἐκτετριμμένοις , λέγουσαν Ἄχρι τούτων Ἡρακλῆς καὶ | ||
τοῦ δ ' ἐν Πυθίου ἔτι καὶ νῦν δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖς γράμμασι λέγον τάδε : μνῆμα τόδ ' ἧς ἀρχῆς |
ὢν διὰ τὴν φιλίαν τὴν πρὸς Ἠλείους καὶ Μαντινεῖς : συνεδρευσάντων δὲ πάντων , ἔδοξε τὰς μὲν σπονδὰς ἐᾶν χαίρειν | ||
τῶν δέκα πρέσβεων μετὰ τῶν περὶ Σκιπίωνα καὶ τὸν Αἰμίλιον συνεδρευσάντων , ἔκριναν οὗτοι καὶ διεσάφησαν τὴν μὲν ἐπὶ τάδε |
τὸν ἄνδρα ἐζημίωσαν : οὔτε γὰρ Λακωνικὰ ἐφρόνει οὔτε ἄλλως Ἑλληνικά , φίλου τε ἀποθανόντος ἀμνημονῶν καὶ τῶν συνθηκῶν τὸν | ||
δὲ καὶ τὸ πραίτωρος φυλάττον τὸ ω , Ἰταλικὰ οὐχ Ἑλληνικά . Τὰ διὰ τοῦ ιας δισύλλαβα καθαρὰ διὰ τῆς |
ἐγὼ καὶ ἀρείοσιν ἠέπερ ὑμῖν ἀνδράσιν ὡμίλησα . καὶ ἑξῆς ἀπαριθμεῖ πολλούς τινας , ὡς αὖ κἀκείνους παραπλησίους ἀλλήλοις ὄντας | ||
δὲ ὁ σοφιστὴς ἐν τῷ περὶ τόπων μονοβίβλῳ τούτους τε ἀπαριθμεῖ τοὺς τόπους καὶ ἄλλους ἀμφὶ τοὺς εἴκοσι , δι |
' Ἰνδὸς ἀλλὰ Δωριεὺς ἀπὸ Σικελίας , ἀνδρὸς Ἱμεραίου τοὔνομα Πέτρωνος . αὐτοῦ μὲν ἐκείνου βιβλίδιον οὐκ ἀνέγνων οὐδ ' | ||
οὗ μέμνηται Φανίας ὁ Ἐρέσιος , ἱστορεῖ δόξαν εἶναι ταύτην Πέτρωνος καὶ λόγον , ὡς ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖς |
ψεύσασθαι διὰ τὴν τοῦ τυράννου ἀναίρεσιν . καὶ τῶι οἰκείωι διδασκάλωι ποτὲ Παρμενίδηι ἒν λέγοντι τὸ ὂν κατὰ τὸ εἶδος | ||
σχολὴ βαθρόθεν καταπίπτει , / καὶ σύμπαντας ἀπέκτεινε παῖδας σὺν διδασκάλωι . / τῶν παίδων δὲ τὸν ἀριθμὸν οἱ συγγραφεῖς |
ἀθροίζεται , πληροῦται ψυχὴ μαθημάτων , οἰκεῖται οἶκος καλῶς , εὐνομεῖται πόλις , εἰρήνην ἄγει γῆ καὶ θάλαττα , οὐδὲν | ||
ὃ βούλεται λέγειν , ἔστι τοιοῦτον : καίπερ τραχεῖα οὖσα εὐνομεῖται . διὰ τί δέ , φησὶν Ἀριστοτέλης : ἐπειδὴ |
οἰκεῖ , αἱ δὲ Μοῦσαι τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν καὶ μὴ διεσπαρμένην φέροιεν . Πλησίον μὲν οὖν τῆς Μαιώτιδος λίμνης αὐτοὶ | ||
καὶ Δαΐμαχος καὶ Διονύσιος ὁ Χαλκιδεὺς οὐ τὴν περὶ Ἀχιλλέως διεσπαρμένην ἀφῆκαν ἡμῖν ἐπὶ χώρας δόξαν : ἀλλὰ τοὐναντίον οἱ |
, οὐδ ' εἰ πρὸ τοὐμοῦ προὔλαβες τὰ τῶνδ ' ἔπη : βάρος γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ἐκ τούτων ἔχει : | ||
εἰς ἔπη τείνουσι πεντακισχίλια , ὁ δὲ Ἰατρικὸς λόγος εἰς ἔπη ἑξακόσια [ . ̈ . ] . περὶ δὲ |
ἑώρακας ὑποκριτάς , τῶν συριττομένων λέγω τούτων καὶ διαφθειρόντων τὰ ποιήματα καὶ τὸ τελευταῖον ἐκβαλλομένων , καίτοι τῶν δραμάτων πολλάκις | ||
, ἔργων ὄντες δημιουργοὶ καλῶν , τὰ τῶν τοιούτων ᾀδέσθω ποιήματα , ἐὰν καὶ μὴ μουσικὰ πεφύκῃ . κρίσις δὲ |