| στρατοῦ παρουσίᾳ παραμυθία ? τε καὶ θεραπεία γίγνεται . ἔχειςὦ Θωμάσιε παράδειγμα ᾧ χρωμένους τοὺς τῆς πολιτείας ἄρχοντας καὶ πρό | ||
| οὖν . Μετὰ δὴ ? τὴν βασιλείαν τὸ τῶν ἀρχόντωνὦ Θωμάσιε καὶ ἀρχῶν ἑπόμενον ἂν εἴη . ἀρχῶν ? δὲ |
| γάρ τοι μετὰ σοῦ ὁτιοῦν ἂν πάσχων καὶ μετὰ Διονυσοδώρου τοῦδε , φίλης κεφαλῆς , οὐκ ἂν πάνυ ἀγανακτοίην . | ||
| ᾗ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἴδιος ἑκάστου ἡ μέθεξις , οἷον τοῦδε τοῦ καλάμου τοῦ ταῦτα γράφοντος , καὶ τοῦδε τοῦ |
| δὲ νεύοι τὴν χάριν ὁ ] Δήλιος , καὶ τέλειον ἐκτίσω τὸ χρέος . Ἠλεῖοί ποτε τῆς Σιμωνίδου λύρας λαβόμενοι | ||
| καιροῦ τὴν εὐφημίαν ἐργασαμένην , πλὴν ἐπειδή , κἂν βραδέως ἐκτίσω τὸν ἔπαινον , νικῶμαι τῷ μεγέθει τῶν ἀρετῶν , |
| βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων : ὥστε συντετελεσμένης τῆς συντάξεως , ἣν ὑπεσχόμην , | ||
| βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων καὶ αὐτοῖς δήπου συνιέναι δυναμένοις , ἀφ ' ὅσης |
| Καὶ τόδε ὑμῖν τρίτον βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων : ἀφ ' ὧν οὐ | ||
| Καὶ τόδε ὑμῖν ἕβδομον βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων , ἐν ᾧ καταμάθοιτε ἂν |
| . ἐπεὶ νῦν εἰπάτω μοί τις , ἐὰν τοῖς Θηβαίοις προσθώμεθα καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι πάλιν κρατηθῶσι καθάπαξ , τί τὸ | ||
| γε τῆς κοινῆς συνηθείας ἢ τῆς ἀναλογίας , ἵνα ἐκείνῃ προσθώμεθα . βλέπομεν δέ γε ὡς ἐκ τῆς κοινῆς συνηθείας |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ἐάν τι παραλίπω καὶ μὴ μνησθῶ , ἐπερωτᾶν με καὶ δηλοῦν ὅ τι ἂν ποθῆτε | ||
| ' ἑνὸς στρατηγοῦ πάντα ἑξῆς . ὧν τί παρεὶς τίνος μνησθῶ ; πότερον τῆς ἐν Νάξῳ ναυμαχίας , ἔργου τοσούτου |
| τῶν ᾀδόντων ἑκάστῳ τὴν συνῳδίαν ἀφέντα ἴδιον ᾄδειν μέλος , φιλοτιμουμένου δὲ ἑκάστου καὶ τὸ ἴδιον περαίνοντος καὶ τὸν πλησίον | ||
| καλός . πέμποντος οὖν τοῦ Ζαριάδρου πρὸς τὸν Ὁμάρτην καὶ φιλοτιμουμένου γῆμαι τὸν ἄνθρωπον , οὐ συνετίθετο ὁ Ὁμάρτης . |
| νόμῳ τεθέντος καὶ κυρωθέντος : οὐ γὰρ τὸ ὄντως δίκαιον ζητοῦμεν , ἀλλ ' ὅπερ ἂν ὁ νόμος ὁρίζῃ δίκαιον | ||
| ἐν τοῖς κολοσσικοῖς ἔργοις οὐ τὸ καθ ' ἕκαστον ἀκριβὲς ζητοῦμεν , ἀλλὰ τοῖς καθόλου προσέχομεν μᾶλλον εἰ καλῶς τὸ |
| τι μέρος αὐτοῦ μηδενὸς ἀπολειφθέντος ἔξω , λοιπὸν ἂν εἴη λογισαμένους ὅτι τῶν προταθέντων οὐδὲν κυριολογεῖται τὴν δι ' ἀλληγορίας | ||
| , ὦ ἄνδρες δικασταί , καὶ ἱκετεύω καὶ ἀντιβολῶ , λογισαμένους τό τε μέγεθος τοῦ παρόντος ἀγῶνος καὶ τὴν αἰσχύνην |
| διαφορᾶς οὐσιώδους λαμβάνομεν διὰ τὸ μὴ δύνασθαι οὐσιώδη διαφορὰν ἵππου φέρε καὶ ὄνου εὑρεῖν . Ἀπαριθμησάμενος τὰ σημαινόμενα τῆς διαφορᾶς | ||
| ' ἡμῶν οὐδὲ ἄλλο τι δῶρον καὶ πάνυ ἐπίσταμαι . φέρε οὖν ἔγωγε εἴπω τὴν ἐμαυτοῦ ὑπόνοιαν . δοκεῖτέ μοι |
| ταυτί μοι δοκεῖ δίκαια λέγειν ὁ λέγων , κἀγὼ ὑμῖν πειράσομαι ἀποδεῖξαι τί ποτ ' ἐστὶν τοῦτο ὃ ἐμοὶ πεποίηκεν | ||
| ἔχει , καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄμεινον φρονήσομεν , ταῦτα πειράσομαι λέγειν . καίτοι με οὐ λέληθεν , ὅτι μαίνεσθαι |
| τῶν ἐντατῶν αὐτὸ θέλεις εἴτε τῶν ἐμπνευστῶν , Ἀλεξανδρέως ἐστὶν ἡμεδαποῦ εὕρημα , κουρέως τὴν τέχνην : Κτησίβιος δ ' | ||
| βέλτιον καὶ ὃ συνοίσει τῇ πόλει , μεσιτεύσαντος τοῦ τοῦ ἡμεδαποῦ Τροπαιούχου καὶ Μάρτυρος καὶ τῶν τῆς πατρίδος οἰάκων αὖθις |
| ἀλλ ' ἀγαθῇ τύχῃ , καὶ δέχομαι τὸ προοίμιον . προοίμιον γὰρ ὀνομάζω τὴν τήβεννον τῆς ἁλουργίδος καὶ τοῦ στεφάνου | ||
| ἐλέγομεν τρόπον τινὰ αὐτό . Μακρόν , ἔφη , τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι . Ἀλλ ' , ἦν δ |
| . . . ? Καὶ τόδε ὑμῖν πέμπτον βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων οὐχ | ||
| . . . α Καὶ τόδε ὑμῖν τέταρτον βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων : |
| . * † ἀκολουθεῖ . πράγματι . συμμετρία . * ἐνθυμηθῆναι : * * ταύτην τὴν συμμετρίαν . * πρεπωδέστατος | ||
| οὐ περὶ τῆς ἡμετέρας ἔνι γέ τι τοιοῦτον εἰπεῖν οὔτε ἐνθυμηθῆναι , ἣ πρὸς τοσοῦτον μὲν ἐκτέταται μῆκος , ὡς |
| ἄρα κτενεῖς μ ' ; ἀφεῖσαι . καλὸν ἔπος λέγεις τόδε . ἀλλὰ μεταβουλευσόμεσθα . τοῦτο δ ' οὐ καλῶς | ||
| , καὶ τίνι δεῖ δοῦναι , καὶ εἰ δεῖ κυρῶσαι τόδε ἢ μὴ κυρῶσαι : οὗτος γὰρ πᾶσαν περιλαμβάνει τὴν |
| οἷον νέφους ἤ τινος ἄλλου , ἐπεὶ μὴ τὴν αἰτίαν ἔχομεν δι ' ἣν τοῦτό ἐστι , ζητοῦμεν τὸ διότι | ||
| καὶ γνωριμωτέρων . εἰ οὖν ἄτοπον ἀπόδειξιν ἔχοντας ἀγνοεῖν ὅτι ἔχομεν , πολλῷ ἂν εἴη ἀτοπώτερον , εἰ ἀγνοοῦμεν γνῶσιν |
| τὴν ἐφεξῆς τῷ Αἰσήπῳ παραλίαν τὴν αὐτὴν τῆς περιοδείας τάξιν ἀποδώσομεν . ἔστι δὲ Τρῳὰς πρώτη τῆς παραλίας ταύτης , | ||
| λοιπὸν εἰς τὸν ἐπίτριτον , τουτέστι τὸν ἐπὶ κζʹ , ἀποδώσομεν τῷ ἑπομένῳ τόπῳ . κἀνταῦθα δὴ πάλιν ἀκολούθως τῷ |
| . Διὰ τί ; ὅτι τὸ ῥηθὲν ἐν τῷ σαφῶς γνῶναι καὶ τὴν συμπάθειαν ἔστι λαβεῖν : ὁ δ ' | ||
| ὡς δὲ τῆς ἀποδείξεως προβαινούσης ἀναφαινόμενον οὐκ ἔστιν ἄνευ ταύτης γνῶναι τὸ τί ἐστιν . ὥστε πρότερόν τε καλῶς ἐλέγετο |
| οὗ ; Πρὸ δὴ τῶν περὶ ταῦτα καὶ πρὸς ταῦτα λεχθησομένων λάβωμεν , ὡς ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐνταῦθα οὐ τοιοῦτός | ||
| ὄχλος τὴν ὁρμὴν ἐλάμβανεν ἐπιθυμίᾳ γνώσεως τῶν ὑπ ' αὐτοῦ λεχθησομένων προαχθείς , πολλάκις ἐπιστρέψας τὸ πρόσωπον τῇδε καὶ τῇδε |
| παύειν ἐπιχειρῇ . . ἐν τῷ προθυμεῖσθαι ] γράφεται καὶ προμηθεῖσθαι , ἤγουν ἐν τῷ προνοεῖσθαί σου καὶ πειρᾶσθαι τὸν | ||
| δὲ ἔνθα οἱ νέοι διατρίβουσιν , ὧν ἐχρῆν τι ἡμᾶς προμηθεῖσθαι , ἐπεὶ διδάσκει καρτερίαν τάχιον τὸ ἔργον τοῦ λόγου |
| , εἰ μηδεὶς ὑμῶν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , δύναται λογίσασθαι πόσον πολεμεῖτε χρόνον Φιλίππῳ , καὶ τί ποιούντων ὑμῶν | ||
| περὶ σκευασίας ταρίχων μάγειρόν τινα παράγει λέγοντα τάδε : ὅμως λογίσασθαι πρὸς ἐμαυτὸν βούλομαι καθεζόμενος ἐνταῦθα τὴν ὀψωνίαν , ὁμοῦ |
| . Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
| ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
| διαίτης τὸ δέον ποιεῖν εἴωθεν : χειρουργίας δὲ μνήμην οὐ ποιήσομαι , τὸ δυσμεταχείριστον αὐτῆς , μάλιστα ἐν ἀποδημίαις , | ||
| οὔτε προσετάχθη οὔτε ἔτλη . καὶ μάρτυρα τοῦ λόγου τούτου ποιήσομαι τὸν θεσπέσιον Μάρκον : μετὰ γὰρ τὰ ἐν τῇ |
| χρείαν ἀναπληρούσας . Ἔλθωμεν τοίνυν καὶ ἐπὶ τὸν τρόπον τὸν διδασκαλικὸν λέξοντες , ὅτι διδασκαλικῶν τρόπων ὄντων τεσσάρων , διαιρετικοῦ | ||
| εἰς τὰ κεφάλαια διαίρεσις . Ἔλθωμεν δὲ καὶ ἐπὶ τὸν διδασκαλικὸν τρόπον καὶ εἴπωμεν ποίῳ τρόπῳ διδασκαλικῷ κέχρηται . ἰστέον |
| πόλις σώζουσα τὰ τολμήματα τῶν προγόνων ἐν τῇ φύσει . σκοπῶμεν τοίνυν , εἰ καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς Ἀθηναίων ἐφύλαξεν | ||
| ἀλλ ' εἰ προσῆκον ἐξάγειν καὶ μάχεσθαι παρεώρα , τοῦτο σκοπῶμεν , ἐπεὶ καὶ Λακεδαιμονίους ἀκούομεν δή που προσκειμένων αὐτοῖς |
| , καὶ τοῦ λοιποῦ διὰ βαλανείων καὶ ἀλειμμάτων τὰϲ ἀναλήψειϲ ποιώμεθα . διαγέτωϲαν δέ , εἴπερ ἐγχωροῦν ἐϲτιν , ἐν | ||
| τὴν οἰκείαν προσηγορίαν εἰπεῖν , ὅταν περὶ στεφανωμάτων καὶ λαχάνων ποιώμεθα μνείαν . νῦν δὲ πρῶτον περὶ τῶν ἀγρίων λέγωμεν |
| ᾗ αὐτοί τινας ἔχοντες οἰκείας δόξας , ἕτερ ' ἄττα ἡγούμεθα παρὰ ταύτας δοξάζειν ἐκεῖνον , κᾆτα ὑμῶν φασκόντων ἔχειν | ||
| ὑπ ' οὐδενὸς ἀνθρώπων ἑωράμεθα , οὐδ ' ἄγνωμον οὐδὲν ἡγούμεθα ποιεῖν , εἰ περὶ ὧν ἠδικήμεθ ' ἀξιοῦμεν κατὰ |
| γλαφυρὸν καὶ ἔνθουν μαρτυρεῖ τὸν Πρόκλον καλῶς καὶ κρίναντα καὶ ἱστορήσαντα . Ἀβάμμωνος διδασκάλου πρὸς τὴν Πορφυρίου πρὸς Ἀνεβὼ ἐπιστολὴν | ||
| ἱππικοῦ τὸ πεζικόν ; Ἔοικεν ? . Ἀλλὰ καὶ τόδε ἱστορήσαντα οἶμαί σεὦ Θωμάσιε μεμνῆσθαι ὅτι τοῦ Ῥωμαίων ? στρατοῦ |
| σοφὸν ἐν τῇ τοσαύτῃ διατριβῇ τοῦ χρόνου . ὃ δὲ δείξειν ἔφη , καὶ οὐκ ἐς μακρὰν ἔδρασε τοῦτο . | ||
| ἑωυτῷ δοῦναι τὸν τρίποδα , φάμενόν σφι καὶ τὸν πόρον δείξειν καὶ ἀπήμονας ἀποστελέειν . Πειθομένου δὲ τοῦ Ἰήσονος οὕτω |
| γε λαμπραί , εἴ τις σὺν ἐπιστήμῃ αὐτὰς θεωροίη . σκεψώμεθα δέ , ποίας ἐννοίας ἔφαμεν εἶναι λαμπράς . αἷς | ||
| τί δεῖ ποιεῖν ἐν ταῖς παραγραφαῖς τὸν παραγραφόμενον , φέρε σκεψώμεθα , τί προσήκει καὶ τὸν ἀντιλέγοντα πράττειν . ὁ |
| ' οἷον τὸν Τηλεφίδην κατενήρατο . ” τηθαιβώσσουσιν τῶν ἅπαξ εἰρημένων , ἐπὶ τῶν μελισσῶν , οἷον ἀποτίθενται τὴν βόσιν | ||
| εἶναι δεῖ τὸν τῆς ἀρετῆς ἀλείπτην , φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων : ὅπως δὲ δυνηθείη τις ἂν νομοθετικὸς γενέσθαι , |
| γάρ , ἃ ἔχομεν , ταῦτα προσλαβεῖν κελεύειν , ἵνα μάθωμεν ἃ δοξάζομεν , πάνυ γενναίως ἔοικεν ἐσκοτωμένῳ . Εἰπὲ | ||
| ἢ ὡς κατάφασις καὶ ἀπόφασις . ἵνα δὲ πραγματικῶς τοῦτο μάθωμεν , πῶς τὰ ἀντικείμενα τετραχῶς λέγεται , λάβωμεν αὐτὰ |
| ; Ἔφαμεν γάρ . Δεῖ ἄρα καὶ τοῦτο προσέχειν τὸ μάθημα ὃ ζητοῦμεν πρὸς ἐκείνῳ . Τὸ ποῖον ; Μὴ | ||
| ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους εὐπορίαν εἶναι , καὶ τοῦτο τὸ μάθημα σαφέστατα ἐκθήσομαι . ἐὰν μὲν τὸ πρᾶγμα παρ ' |
| . ἀρχόμενοι μανίην ὀξυτάτην ἔχομεν , τούτου χάριν ἀπὸ τῶν δυσχερεστέρων πρῶτον ἤρξατο , ἵνα ἐν ὅσῳ εἰσὶ πρόθυμοι οἱ | ||
| τε διακονουμένων τῶν τε ἑστιωμένων , ἄλλως τε καὶ τῶν δυσχερεστέρων ὂν μεμνῆσθαι λόγους ἐν συμποσίῳ γενομένους : οἶσθα γὰρ |
| μέντοι , ὅτι ἑτέροις ὑπάρχουσιν ἢ οὐχ ὑπάρχουσι , δυνατὸν συλλογίσασθαι . περὶ δὲ τῶν καθ ' ἕκαστα οὐδεὶς ὁμοίως | ||
| τὸν συλλογισμὸν ποιήσασα : ὁ γὰρ ὁριζόμενος ἀνάγκην ἔχει καὶ συλλογίσασθαι , ὅτι τοῦτο τούτου οὐδὲν διαφέρει : διαφέρει δὲ |
| , παρέβαινε καὶ τοὺς ὅρκους . Ἔτι πρὸς τούτῳ κἀκεῖνο ζητητέον . καταδρομὴν ποιεῖται τοῦ Μακεδόνος , καθ ' ἣν | ||
| ἐκεῖ ἀποδόντα ἠρεμίαν ἐνταῦθα ζητεῖν . Τὴν οὖν ἠρεμίαν ταύτην ζητητέον πρῶτον τί ποτ ' ἐστί . Καὶ εἰ μὲν |
| θανάτου τὴν σύστασιν παραιτούμενον : τίς δέ ἐστιν αὕτη , εὐσύνοπτον ἔσται τοῖς βουλομένοις ἀνθρώποις τὸ ἀθάνατον . Δαίμονες δὲ | ||
| τείχους ἄνω παρὰ τὰς ἐπάλξεις γεγόναμεν , ἐκλεξάμενός τι χωρίον εὐσύνοπτον τοῖς πολεμίοις , ὅθεν ἐκείνοις ἐνῆν ὁρᾶν εὐκόλως τὰ |
| , ὅσῳ τῶν ἁπάντων εὗρε τὸ κάλλιστον : οὔτε γὰρ λόγων ἐν τοῖς οὖσι κρεῖττον ὑπάρχει λαβεῖν οὔτε Θουκυδίδου περὶ | ||
| ἐγώ , διὰ τὸ εὖ πεφυκέναι καὶ τὸ συγγενὲς τῶν λόγων εἰσαισθάνηταί τέ πῃ καὶ κάμπτηται καὶ ἕλκηται πρὸς φιλοσοφίαν |
| καὶ ἓν ἕκαστον ; Τί μήν ; Περὶ ἑνὸς δὴ ποιησώμεθα λόγους , οἳ καὶ ἐπὶ πάντα ἡμῖν ἄστρα ἁρμόττοντες | ||
| , ὡς δυναμένων ταὐτὰ ποιῆσαι τούτοις , περὶ ὧν ἂν ποιησώμεθα τὸν λόγον , μὴ πεποιηκότων δέ , εἶτα δι |
| . α Καὶ τόδε ὑμῖν τέταρτον βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων : τοῦτο μὲν | ||
| . α Καὶ τόδε ὑμῖν τρίτον βιβλίον , ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε , προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων : ἀφ ' |
| ἀνήρ . ἡμέτερος γὰρ ἀδελφὸς εἶ , καὶ τοῦ λοιποῦ μέλλομεν μετὰ σοῦ κατοικεῖν : λίαν γάρ σε ἀγαπῶμεν . | ||
| ' , ἀηδής μοι δοκεῖς εἶναι σφόδρα . πόσας τραπέζας μέλλομεν ποιεῖν , τρίτον ἤδη μ ' ἐρωτᾷς . χοιρίδιον |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| γε ἐκέρασεν ἄμφω καὶ συνοικεῖν ἔπεισεν ἡσυχίαν γνώμης μετ ' εὐβουλίας κεκτημένος , ἐντεῦθεν εὑρεῖν τὸ δέον οὐδενὸς ὕστερος , | ||
| λόγοις , ἐν βουλαῖς , ἐν ἔργοις : ἐκ γὰρ εὐβουλίας καὶ εὐλογίας καὶ εὐπραξίας τὴν ἀνθρωπίνην εὐδαιμονίαν συνίστασθαι , |
| ἕνεκα πᾶσα ἡμῖν ἐστιν ἡ σκέψις τὰ νῦν . Λέγε σαφέστερον . Ψυχῆς ἦν ἕνεκά που ; Πάνυ μὲν οὖν | ||
| καὶ Λακεδαιμονίους ἐπιβουλευόμενα : ἀντὶ τοῦ ἐπικίνδυνα ἐξ ἐπιβουλῆς . σαφέστερον : ἐπιφανέστερον ἀναγκαῖον . . . : δημηγορία Ἀλκιβιάδου |
| ἐπεραιώθη . καὶ Διονυσίου μὲν οὐ θέμις ἐν τῷ παρόντι μνησθῆναι . πολὺς καὶ ὁ γέλως παραβάλλειν τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς | ||
| ὁ καλῶν , ἀλλὰ πᾶς ἄξιος ἦν , ὅστις ἔχοι μνησθῆναι τάξεως . ὥσθ ' οἱ τοῦτ ' ἐγκαλοῦντες ἑτέροις |
| δικάζεσθαι , καὶ μὴ , καὶ διόλου κατασκευάσεις ὡς ἀντιληπτικὸν κεφάλαιον : καὶ μετὰ ταῦτα προςθήσεις τῇ λύσει καὶ στοχαστικὰ | ||
| προκατασκευάζων διὰ τῶν ὀνομάτων ὃ βούλεται δεῖξαι . τὸ δὲ κεφάλαιον τοῦ λεγομένου , ἔστιν ἐν παντὶ διαιρετῷ καὶ πλέον |
| ἀκούοντας , τῇ ἀναμνήσει χρησόμεθα : ὅταν δὲ ὀλίγα , παραλείψομεν τὴν ἀνάμνησιν . καὶ τὸ παθητικὸν δὲ μέρος ὡσαύτως | ||
| . ἔτι δὲ καὶ τοιοῦτό τι λέγουσι : πότερον γὰρ παραλείψομεν τὸ προοίμιον ἢ τοὺς ἐπιλόγους ; εἰ μὲν οὖν |
| ἀρχὴν ἀπὸ ἑνὸς ἄρξασθαι . Ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν νέων Ἀκαδημαϊκῶν ὑπερέβαλεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκείνην ἀκαταληψίαν πρεσβεύειν , δεῖξαι δὲ | ||
| αὐτῆς ἐπεχείρησε , καὶ περὶ μεγεθῶν καὶ πληθῶν τῇ τῶν Ἀκαδημαϊκῶν συστάσει χρησάμενος . Τοῦτον ἐν τῷ Ὠιδείῳ σχολάζοντά φησιν |
| Ἀλεξίου καθῄρητο ἔτι κομιδῇ νέου ὄντος καὶ στρατοπεδάρχου τῆς ἕω ἀποδειχθέντος , ὁ πρὸ τοῦδε λόγος δηλοῖ . Νυνὶ δὲ | ||
| δὲ Οὐαλερίου τοῦ προσαγορευθέντος Ποπλικόλα τὸ τρίτον ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἀποδειχθέντος ἀρχὴν καὶ σὺν αὐτῷ Μάρκου Ὁρατίου Πολβίλλου τὸ δεύτερον |
| ἐξεργασία πραγμάτων ἢ γενομένων ἢ ὄντων ἢ πραχθησομένων εἰς τὸ παραστῆσαι ἐναργέστερον τὸ λεγόμενον , ὡς ἐν τούτῳ : ἄνδρας | ||
| ὁρισμόν τινος , λέγων ὡς ὁ θέλων δι ' ὁρισμοῦ παραστῆσαι τὴν φύσιν τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου |
| δυεῖν ἀρχῶν ὅπως ἡμῖν πρόεισιν ἡ τρίτη κατὰ τὸ ὂν θεωρήσωμεν . Ὅτι μὲν γὰρ τὸ ἓν καὶ τὰ πολλὰ | ||
| νεανικωτέρων , ἀλλὰ κατὰ τὸ παρόμοιον καὶ ἐνδεχόμενον ταῖς ἡλικίαις θεωρήσωμεν καὶ ἐφαρμόσωμεν . ἔστι δέ , φησίν , μία |
| δι ' ἀδυνάτου συλλογισμοὶ μέρος εἰσὶ τῶν ἐξ ὑποθέσεων , ἴδωμεν , πῶς καὶ οὗτοι γίνονται . ἰστέον , ὡς | ||
| τῷ θειοτάτῳ ἀνθρώπων ὑπὸ τῆς θεοῦ φωνῆς , φέρε , ἴδωμεν τὴν θείαν φωνήν , καὶ ἃ ἐδίδαξας τὸν Λυκοῦργον |
| θέληις . τίς ἡδονή σοι θεοῦ θανεῖν ἐν στέμμασιν ; λυπήσομέν τιν ' ὧν λελυπήμεσθ ' ὕπο . φεῦ : | ||
| καὶ πλέον τι συνορᾶν , ὄντα ἐπὶ τῶν ἔργων . λυπήσομέν τε ἀκυροῦντες αὐτοῦ τὴν παραίνεσιν , ἄνδρα φιλόπολιν καὶ |
| καὶ ἐκεῖνος . Δημόστρατος , οὗπερ οὖν καὶ ἀνωτέρω μνήμην ἐποιησάμην , εἶδον τὸν ἰχθὺν ἦ δ ' ὅς , | ||
| μέρος ἦν τὸ πρὸς δικαστήρια καὶ δικαστάς , οὗ πρότερον ἐποιησάμην ὑπόμνησιν , ἡνίκα τὰ τῶν μαρτυρίων ἐπὶ πλέον ἀπομηκύνων |
| θεωρεῖσθαι ὡροσκοποῦν . καὶ ὅτι ταῦθ ' οὕτως ἔχει , πρόδηλον ἐκ τοῦ καὶ τοὺς ἀπλανεῖς ἀστέρας , καθάπερ ἀρκτοῦρον | ||
| σημείου ἀνεπίκριτον ὁμολογεῖν ἐστιν ἀνάγκη . τὸ γὰρ σημειωτὸν ἤτοι πρόδηλον θέλουσιν εἶναι ἢ ἄδηλον . καὶ εἰ μὲν πρόδηλον |
| Καὶ ὁ Πρωταγόρας ἐμοῦ ταῦτα ἀκούσας , Σύ τε καλῶς ἐρωτᾷς , ἔφη , ὦ Σώκρατες , καὶ ἐγὼ τοῖς | ||
| ἐμοῦ ὅτι φημὶ αὐτὴν εἶναι , ὥστε τὸ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾷς εἰ οὐ καλή μοι δοκεῖ εἶναι ; Οὐ γὰρ |
| ρ δυνάμεως ἡ τοῦ ε δύναμις . καὶ ἐναλλάξαντες εἰ λέγοιμεν ρε , πάλιν ἀντιληψόμεθα ὅτι πρώτη μέν ἐστι κατὰ | ||
| . Ταῦτα , ὦ Ἀρχία : τί γὰρ ἂν καὶ λέγοιμεν ; ἀλλὰ πῶς ἀπέθανεν ; Ἔοικας ἔτι μᾶλλον , |
| ἢ καὶ ἐπόντων τὸ πρᾶγμα οὗ χάριν ἡ ἐκδημία γίνεται γνωσθήσεται , τὸ δὲ τέλος ἐκ τοῦ ὑποχθονίου , τὸ | ||
| ἔστιν οὐδὲ γινώσκεται , πῶς τὸ ἴδιον ἢ ἔσται ἢ γνωσθήσεται ; εἰ δὲ μή , ἔσται τὸ ἐξ ἀρχῆς |
| παρεγραψάμην ; καὶ ὅπως γε , ἐπεὶ καὶ δυσχεραίνουσι , κἀκεῖνο ἐπιδείξουσιν ὡς οὐ τοῖς αὐτὸς αὑτοῦ περιπίπτει λόγοις , | ||
| μὴ πομπὴν λόγων ἀποδεχόμενον ἀλλ ' αὐτὰ τἀληθῆ ἐξετάζοντα . κἀκεῖνο δὲ σκοπεῖν προσήκει , ὅτι τὰ ἐξ ἡμέρων μὲν |
| τὸν δικαστὴν ἐπάγειν τὴν διήγησιν . Ἀλέξανδρος δὲ ὁ τοῦ Νουμηνίου καὶ Νεοκλῆς οὐ μίαν ἀποδεδώκασιν αὐτῇ τάξιν , ἀλλὰ | ||
| λελυμένως ἐπιπυρετήναντι χρονίως ὀλέθρια , οἷόν τι ἐπεπόνθει καὶ ὁ Νουμηνίου υἱός . Ἐξ ὀσφύος ἀλγήματος ἀναδρομαὶ ἐς καρδίην , |
| , καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
| οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
| , νῦν τοῦτο ἄξιον εἰπεῖν καὶ πάρεστι διὰ τῶν πραγμάτων καταμαθεῖν . φανεῖται γὰρ πανταχῆ σκοπουμένῳ τοσοῦτον ὑπερβαλλομένη ὥστε μὴ | ||
| σὰ ἔργα , ἵνα , ὅ τι ἂν δύνωμαι ἀκούων καταμαθεῖν , πειρῶμαι καὶ ἐγώ σε ἀπὸ τῆς αὔριον ἡμέρας |
| αὐτὸς καθάπερ ὁ Δημήτριος ὁ τὸ περὶ τῆς λογογραφικῆς ἰδέας βιβλίον συγγράψας καὶ οὗτος αὐτὸ ἐπιγράψας Περὶ ἑρμηνείας ἀξιοῖ καλεῖν | ||
| τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : βραχὺ τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . |
| , φησί , γίνεται ἐκ τούτων , ὡς ὅταν μὲν εἴπωμεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ζῷόν ἐστι καὶ δίπουν καὶ ἥμερον | ||
| ὁρισμοῦ : φησὶ γάρ : ἐὰν ἐρωτηθέντες τί ἐστι Σωκράτης εἴπωμεν ἄνθρωπος ἢ ζῷον , οἰκείως καὶ γνωρίμως ἀποδώσομεν , |
| πάθους σύστασιν , εἰς ὅσον αὔξεται : εἰς ταῦτα γὰρ ἀποβλέποντός σου , στοχαστικὴ μέν , ἀλλὰ μετὰ τέχνης ἡ | ||
| πάθους σύστασιν , εἰς ὅσον αὔξεται : εἰς ταῦτα γὰρ ἀποβλέποντός σου , στοχαστικὴ μέν , ἀλλὰ μετὰ τέχνης ἡ |
| ἀναμενεῖν ; ἢ τὴν πόλιν , αὑτὴν ἐμποδίζοντας νόμους εἰ θήσεται καὶ τἀναντία τῶν συμφερόντων λέγοντας , δυνήσεσθαί τι ποιῆσαι | ||
| ἐνδείκτην , Ἔν τε τοῖσιν εὐπελέεσσιν ἠδ ' Ἀχαιοῖσιν χρέος θήσεται , τὸ δ ' ἐκτεκμαρθὲν οὐδὲ μικρὸν ἔσσεται . |
| δὲ πάντη ἀνισόπλευρα σκαληνά . ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῶν μεσοτήτων λεκτέον , ἐπειδὴ καὶ ἀναγκαιοτάτη εἰς τὰ Πλατωνικὰ ἡ τούτων | ||
| λεγομένων εἰδότες οὐκ ἔχουσι γραμματικὴν ἐμπειρίαν , οὐδὲ ταύτῃ εἶναι λεκτέον γραμματικήν . ἐκτὸς εἰ μή τι διὰ τοῦτο τὸ |
| Χρυσίππεια , ὡς οὐδείς : τὴν λέξιν διαλύσω καθαρώτατα : προσθήσω ἄν που καὶ Ἀντιπάτρου καὶ Ἀρχεδήμου φοράν . . | ||
| δι ' ὁρισμοῦ δέ , ὡς ἵνα καὶ τὰς διαφορὰς προσθήσω εἰπὼν τέχνη περὶ λόγου δύναμιν ἐν πράγματι πολιτικῷ , |
| τὸ δὲ Ἀελίοιό τε νύμφαν ἐπ ' αὐτῆς τῆς ἡρωίδος ἀκούσωμεν . παῖδ ' Ἀφροδίτης εἶπε τὴν Ῥόδον διὰ τὸ | ||
| ἵνα ἱστίον μὲν τὸν μισθὸν , πνεῦμα δὲ τὸ ἐγκώμιον ἀκούσωμεν . μὴ δολωθῇς κέρδεσιν εὐτραπέλοις : ὁ νοῦς : |
| κεράμιον ἔφη : Οὕτως χυθήτω μου τὸ αἷμα , ἐὰν εἴπω ὑμῖν . Πρὸς δύσκολον ἄρρωστον ἰατρὸς προσελθὼν προσέταξε ψιχία | ||
| κεχρημένοι : πόσαι δὲ πόλεις ὅλαι , ἵν ' οὕτως εἴπω , τεθνήκασιν , Ἑλίκη καὶ Πομπήιοι καὶ Ἡρκλᾶνον καὶ |
| προκόπτειν , λέγωμεν τὰ ἁρμόζοντα πρὸς τὰς ἀρχάς . Εὐθέως τοίνυν ὡς πρῶτόν τι καὶ στοιχειωδέστατον διδάσκουσιν ἡμᾶς ὅτι σῶμα | ||
| καὶ πλείστους εὐεργέτας τῆς πόλεως πολίτας εἶναι . πρῶτον μὲν τοίνυν Κόνωνα σκοπεῖτε , εἰ ἄρ ' ἄξιον , καταμεμψαμένους |
| ' ἀρετὴν καὶ σωφροσύνην , παρώρμα πρὸς τὰ βέλτιστα , παράδειγμα τὸν ἴδιον βίον ἐκθεὶς ἅπασιν , ἀκόλουθον ὄντα τοῖς | ||
| σκώπτει τὸν ἐπαινέσαντα Ὅμηρον . ὃν διανοούμεθα . τὸ νοητὸν παράδειγμα , τὴν ἰδέαν . ἀμφότερά γε . τὸ τὴν |
| . δείσαντες δ ' ἐν ἀρχῇ σὲ καὶ Ἀντώνιον , φιλοτιμότατον κἀκεῖνον ἐς τὴν Καίσαρος γνώμην φανέντα , διαφερομένοις ὑμῖν | ||
| ἐτέτρωσο , ” „ ἐγὼ τὸν Ἀλέξανδρον „ εἶπε ” φιλοτιμότατον ἀκούων ξυνῆκα , ὅτι προσκυνήσαντα μὲν δοῦλόν με ἡγήσεται |
| πράττειν κατ ' ἄμφω , οἱ δ ' ἀπὸ μέρους ᾠήθημεν δεῖν . τὸ μὲν οὖν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι | ||
| περὶ τῆς τῶν οἴνων ἐπιμελείας καὶ θεραπείας διεξιέναι , ἀναγκαῖον ᾠήθημεν προτάξαι , ὅπως δέοι τὴν ληνὸν καὶ τὰ ὑπολήνια |
| συνέδριον , ἀλλὰ πολιτεύματα καιρῶν ἐνιαύσιον ἔχοντα ἰσχύν . ταύτας προβαλλομένων τῶν ὑπάτων τὰς αἰτίας ἀδύνατος ὢν ὁ Γενύκιος αὐτοὺς | ||
| Ἡ τῶν τῆς ἀληθείας δογμάτων ἢ τῶν ὁπωσοῦν εἰς ἐξέτασιν προβαλλομένων ἀπόδειξις τὴν ἀπλανῆ τοῖς λεγομένοις ἐπιφέρουσα πίστιν οὐκ ἔξωθέν |
| καὶ μὴν ” πόθος “ αὖ καλεῖται σημαίνων οὐ τοῦ παρόντος εἶναι [ ἱμέρου τε καὶ ῥεύματος ] ἀλλὰ τοῦ | ||
| ἄλλοτε ἄλλους ἐκπέμπουσιν ὀψομένους τοῦ λόγου τὸ πέρας καὶ τοῦ παρόντος θεάτρου δυσχεραίνουσι τὸν καιρόν . ὡς ἂν μηδὲ τοῦτον |
| ' ἀνθράκων ἐντιθεμένων βαρέως ὄζειν . Καὶ ἃ μέν ἐστι διαγνῶναι ἔκ τε τῶν πλειόνων τε καὶ ἐλαττόνων τοῦ συμμέτρου | ||
| , ἑπόμενον λοιπόν ἐστι καὶ τὸν ἀμφημερινὸν εἰς μέσον ἀγαγόντας διαγνῶναι ἀκριβῶς . καὶ ἦν μὲν ἕτοιμον εἰπεῖν , πάντα |
| μὲν ᾤμην γελοῖον εἶναι ἀντιλέγειν ἔτι , ὅμως δ ' εἶπον ὅτι χρείη τὴν παρὰ Δίωνος ἐπιστολὴν περιμένειν ἡμᾶς καὶ | ||
| ἐσχόλαζον ἀλλ ' ᾖδον μουσικῶς . „ οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον : „ ἀλλ ' εἰ θέρους ὥραις ηὔλεις , |
| ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ ὧν | ||
| ὄν : καὶ χρὴ πρότερον ἀπὸ τῆς πράξεως διαβεβλημένον αὐτὸν ἐπιδεῖξαι : εἶθ ' οὕτως ἠρέμα ἐπιτείνειν καὶ τὸν κατὰ |
| τέχνης ὑπουργούσης δεήσεται : ταῦτα μὲν δὴ περὶ τέχνης λέγουσι παρεκβατικώτερον εἴρηται . μέθοδος δέ ἐστιν ἕξις ὁδοποιητικὴ μετὰ λόγου | ||
| πορείας . ἀπορήσειε δ ' ἄν τις , εἰ καὶ παρεκβατικώτερον : εἰ δὴ πολλὰ τῶν ζώων τὴν αἰσθητικὴν ἔχει |
| τὸν θρῆνον : οὐ γὰρ συνέφερεν τῷ συμβουλευτικῷ οὐδὲ τῇ προτροπῇ τὸ θρηνεῖν , ὥς φησιν αὐτὸς ὁ Θουκυδίδης λέγων | ||
| τῇ πατρίδι καὶ τὴν ἐκείνων τελευτὴν καταστῆσαι . Λακεδαιμόνιοι δὲ προτροπῇ μὲν ἐς ἀλλήλους [ τῇ δεήσει ] οὐκ ἐχρῶντο |
| δὲ τῇ τάξει ταύτῃ τριταῖος , ὥσπερ οὖν κἀν τῇ διαγνώσει τετίμηται . ἀλλὰ δεῖ τὴν θεραπείαν ποιεῖσθαι , δύο | ||
| ἄλλοι σμιγόμενοι τῷ αἵματι , ἐμποδὼν τῇ καθάρσει γίνονται , διαγνώσει μὲν τῇ τε πάσῃ ἕξει πονηροτέρᾳ οὔσῃ καὶ ἑκάστῳ |
| . Ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην , οὐκ ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ αὐτοῦ παραδεδομένην ἱστορίαν . λέγεται γὰρ | ||
| , μηδὲν ἧττον αὐτὸς ἁλίσκοιτο . ἐγὼ δὲ τὸν λόγον ἡγοῦμαι τοῦτον οὐδὲ καθ ' ἓν λέγειν ἐνεῖναι τούτῳ . |
| περὶ ὧν φεύγει πρὸς ὑμᾶς οὖσαν ἀπολογίαν , οὐκ ἂν ἐποιούμην περὶ αὐτῆς μνείαν οὐδεμίαν . νῦν δ ' οἶδα | ||
| πρὶν μαθεῖν χαλεπὸς ἦν ἅπαντι τῷ φανέντι . καὶ δεινὸν ἐποιούμην Ὀλύμπιον μὲν δι ' ἐμὲ τετυχηκέναι ἔργου , πεδηθῆναι |
| γὰρ ὄντων οἷς ἄν τις διαιτήσαι τὸ παρὸν τουτὶ τὸ σκέμμα , ἑνὸς μὲν τείνοντος ἐπὶ τὸ ἀληθὲς αὐτό , | ||
| . σκῶμμα τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον , οἷον σκέμμα : γέλοιον δὲ οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν |
| τινὶ δοκῶμεν , ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀναγκαῖον τῆς ἀκολουθίας ἀποβλέποντες ἀρξόμεθα πρῶτον ἀπὸ τοῦ γεννᾶσθαι , ἔπειτα * * ἀνατρέφεσθαι | ||
| , μικρὰ καὶ τῶν προτέρων ἐφαπτομένοις ὅπου τοῦτο χρήσιμον . ἀρξόμεθα δὲ ἀπὸ Ἡρακλείας , ἥπερ δυσμικωτάτη ἐστὶ τούτων τῶν |
| οὔ ; Τῆς δὴ ταλασιουργικῆς δύο τμήματά ἐστον , καὶ τούτοιν ἑκάτερον ἅμα δυοῖν πεφύκατον τέχναιν μέρη . Πῶς ; | ||
| τοιούτῳ αὖ ἄλλο τι ἐναντίον , ὃ ἔστιν ἀνόμοιον : τούτοιν δὲ δυοῖν ὄντοιν καὶ ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τἆλλα |
| καὶ τὴν πατρικὴν τοῦ βίου τάξιν εὑρίσκεται , οὐ δεήσομαι γνωρισμάτων πλειόνων , γνωριῶ τὴν φύσιν ἀπὸ τοῦ βήματος . | ||
| αὐτὴν μόλις ἐγνώρισεν . Ὤμοσεν ἄν τις καὶ ἄνευ τῶν γνωρισμάτων ὅτι τοιαύτης κόρης οὐκ ἦν Δρύας πατήρ . Ὅμως |
| προσήσεται καὶ ἁμαρτητικῶς αὐτοῖς χρήσεται , οὕτω καὶ ὁ περὶ τἀγαθοῦ βουλευσάμενος ἢ καθόλου ἁμαρτήσεται ἢ καθ ' ἕκαστον . | ||
| ἀπὸ τῆς διαφωνίας λόγῳ , ὃν ἠρώτησα ἐν τοῖς περὶ τἀγαθοῦ λελεγμένοις ἡμῖν . εἰ μέντοι καὶ μίαν εἶναι πάντες |
| ἀλλ ' ἐν τῇ σιγῇ τῶν δεδρακότων ἡ κατηγορία τῶν πεπραγμένων ἐστίν . ὥστε σὺ μὲν ἐκείνῃ πάντως ἂν συνέγνως | ||
| τὸ στράτευμα . παραγενομένου δὲ Ἕκτορος ἵνα αὐτὸς πυνθάνηται τῶν πεπραγμένων , τετρωμένος ὁ τοῦ Ῥήσου ἐπιμελητὴς δι ' αὐτοῦ |
| προγεγενημένῳ πάθει , ἀλλ ' ἐπὶ μέλλοντι κατασκευάζομεν , ὅτι ἀξίως πείσεται : ἰστέον δὲ ὅτι ἐπὶ τοῦ ἀντεγκλήματος ὁ | ||
| τοῖς ξένοις γίνεται . καρανῶσαι ] κεφαλαιῶσαι , εἰπεῖν . ἀξίως σέθεν ] τῶν σοὶ ἀξίων τιμῶν . ἄλλος δ |
| τι δρᾶν τοιοῦτον νομοθετήσει , πῶς τούτῳ δίκης γε ἄλλως προσῆκον τυγχάνειν ἂν γίγνοιτο ἐν νόμῳ ; κείσθω δὴ τῷ | ||
| , οὐδ ' ἢν ἀναγκασθείς τις εὖ δράσῃ τινά , προσῆκον εἶναι τῷδ ' ὀφείλεσθαι χάριν καὶ σὸς μὲν οἰκτρὸς |
| καὶ ὅσα περὶ τούτου προείρηται , ἐπεὶ οὐδὲ τῇ ἑνιαίᾳ γνώσει πάντη γνωστόν , ὅτι μηδὲ γνωστὸν ὃ μόνον ἕν | ||
| περὶ ὧν οὐκ οἶσθα : συγγενοῦ τρέχων Πλάτωνι , καὶ γνώσει λίτρον καὶ κρόμμυον . ἀπήντων τῷ ξένῳ , εἰς |
| τῆς μάχης . Κῦρος Πέρσας ἀποστῆναι Μήδων ἔπεισεν ὧδε . δείξας χωρίον αὐτοῖς ἀργὸν καὶ ἀκανθῶδες ἐκέλευσεν ἡμερῶσαι : οἱ | ||
| καὶ τὸ ἓν καὶ τῶν ὑπὸ τὸ ἓν ἕκαστον . δείξας δὲ πῶς ἀφ ' ἑνός ἐστι καὶ πρὸς ἓν |
| πρότερος ἄρχειν λόγων . ὑμεῖς δὲ τὸ μετὰ τοῦτο ἤδη σκοπεῖσθε , πότερον οἴεσθε δεῖν περὶ βοιδίων καὶ προβατίων ἁρπαγῆς | ||
| ἐπειδὰν διαστέλληται , κενουμένην δ ' ἐν τῷ συστέλλεσθαι . σκοπεῖσθε δέ μοι κἀνταῦθα τὴν πρόνοιαν τῆς φύσεως : ἐπειδὴ |
| ἐπαινουμένων θηρώμενοι καὶ ἐνδιατρίβοντες ἄχρι τοῦ πᾶσι προφανῆ τὴν κολακείαν ἐξεργάσασθαι . οὐδὲ γὰρ κατὰ τέχνην αὐτὸ δρᾶν ἴσασιν οὐδ | ||
| ἀλλ ' οὐ μόνον ἡ ἔννοια ἱκανὴ λόγων εἶδος ὁτιοῦν ἐξεργάσασθαι , πολὺ δὲ ἔχει καὶ ἡ λέξις καὶ τὰ |
| τὸν χρόνον ὃν ἔλαχον ἄνθρωποι ζῆν , ἀναλογίζεται δὲ καὶ σκοπεῖ τὰς παρὰ τὸν βίον ἡδυπαθείας . Σωκράτης μὲν οὖν | ||
| οὐ δόξειεν ἀπὸ φθόνου γίνεσθαι . εὖ λογίζεται ] ὀρθῶς σκοπεῖ τὰ πράγματα . ὃν δεῖ πόλλ ' ἀκοῦσαι : |
| δὲ ταῦτα ἀκούσας ἀφῆκεν αὐτήν . κἀγώ , βασιλεῦ , δέομαί σου τῶν ποδῶν , μὴ εἰκῆ με ἀποκτείνῃς : | ||
| καὶ ἵδρωκα τὰ ἄκρα καὶ ἡ καρδία μου ἀνέστραπται . δέομαί σου , δέξαι με πρὸς σεαυτὴν ἡμέρας ὀλίγας , |
| ποιῶμεν , ἀδικήσομεν : προκαλεσάμενοι γὰρ πολλὰ καὶ εἰκότα οὐ τυγχάνομεν . ξυγγνώμονες δὲ ἔστε τῆς μὲν ἀδικίας κολάζεσθαι τοῖς | ||
| ἐξ ὧν καὶ αὐτοὶ διὰ τῶν ὀργάνων κατὰ τὸ ἑξῆς τυγχάνομεν τετηρηκότες τροπῶν τε καὶ ἰσημεριῶν : οὐδενὶ γὰρ ἀξιολόγῳ |