ἐν εʹ τῆς Ἰουδαϊκῆς ἱστορίας „ ἀπὸ μὲν Ἰορδάνου μέχρι Δώρων πόλεως „ . καὶ πάλιν ” Ἀζώτῳ καὶ Δώροις | ||
, ἄν τις δῶρα δοὺς ἀποφύγῃ τὴν συκοφαντίαν . “ Δώρων γραφή : ὁπότε τις αἰτίαν ἔχοι τῶν πολιτευομένων δῶρα |
στίχος τέτακται , μετὰ ταῦτα δὲ οὐκέτι , λεγόμενος πρὸς Δόλωνα . . αἰεί μιν ἐπὶ νῆας ἀπὸ στρατόφι προτιειλεῖν | ||
ἀφώρισεν αὐτῷ . ἐπιφανέντες δὲ οἱ περὶ τὸν Ὀδυσσέα , Δόλωνα μὲν ἀνῃρηκότες , ἐπὶ δὲ τὴν Ἕκτορος κατηντηκότες σκηνὴν |
εὐεργέτην σωτῆρα ἡγοῦντο . ἐν δὲ τῇ κλίμακι κατὰ τὴν ἐπανάληψιν τὸ τέλος τοῦ πρώτου κώλου εὑρίσκομεν ἐν τῇ ἀρχῇ | ||
ἔοικε , μένος δ ' αἴθωνι σιδήρῳ : πρὸς τὴν ἐπανάληψιν ὅτι ἐν Ἰλιάδι συνεχῶς , ἐν δὲ Ὀδυσσείᾳ ἅπαξ |
δὲ Μακεδονικόν , μετὰ ἑξακόσια ἔτη τῶν ἡρωϊκῶν ὀνομασθεῖσα : Σαπφώ † αὕτη γὰρ † μέμνηται τῆς χλαμύδος . διαφέρειν | ||
, ἦρα λέγεται : ἦρ ' ἔτι παρθενίας ἐπιβάλλομαι , Σαπφώ . ἦρ ' ἔστι θ ' ὕδωρ ς . |
διὰ τοῦ τος κλίνονται . Ὅσα δὲ σύνθετά εἰσιν ἀπὸ οὐδετέρων ὀνομάτων ληγόντων εἰς ος , ἐκεῖνα διὰ τοῦ εος | ||
ἡττῶνται , ἡμεῖς δὲ μεθ ' ἑκατέρων νικῶντες μετ ' οὐδετέρων ἡττώμεθα . τοσοῦτον γὰρ διέχομεν λιμένων , ὅσον ἡμᾶς |
, οὗ ὁ παθητικὸς Αἰολικῶς ἀλύκτημαι , ἐκεῖνοι γὰρ οὕτως κλίνουσι ποίημαι λέγοντες καὶ νόημαι , καὶ ἐν διπλασιασμῷ ἀλαλύκτημαι | ||
οὐδετέρων καὶ διὰ τοῦ τος κλινομένων ἀποβάλλουσι τὸ τ καὶ κλίνουσι διὰ καθαροῦ τοῦ οσ , οἷον κρέαος γήραος . |
δὲ ἀνδράσι βιβλία οὐκ ἐπιφανέσιν ἐς συγγραφὴν , ἔχοντα ἐπίγραμμα Ἔργων ὑπομνήματα εἶναι . Ταῦτα ἐπιλεγομένῳ μοι μάλιστα ἐπῆλθε θαυμάσαι | ||
εὐθέως τὰ κεφάλαια τῆς ποιήσεως περιγράφει . τὸ δὲ τῶν Ἔργων καὶ ἡμερῶν Ἡσιόδου καὶ τῆς Θεογονίας πάσης ἔστι προτάξαι |
' Ἀλεξάνδρου λαθομένα κρίσιος . ὑπὸ Δάφνιδος μαθεῖν Μαρσύαν τὴν αὐλητικήν Ἀγχοῦ δ ' Αἰγείδεω Θησέος ἐστὶ λύρη . Αὐτὰρ | ||
Ἀλέξανδρος δέ φησιν ὁ Αἰτωλὸς ὑπὸ Δάφνιδος μαθεῖν Μαρσύαν τὴν αὐλητικήν . ἔνηβοι μὲν οἱ πεντεδεκαετεῖς καὶ πορρωτέρω : ἄνηβοι |
ἤπειρος ἀπείριτος ἐκτετάνυσται ” . Φιλόξενος δὲ ὁ τὴν Ὀδύσσειαν ὑπομνηματίζων δύο φησί , Θετταλικὴν καὶ Θεσπρωτικήν , οὕτως „ | ||
. . . . Θέων δ ' Αἰνειάδας ταύτην καλεῖ ὑπομνηματίζων τὸν Λυκόφρονα . Αἰνειὰς δὲ μετὰ τὴν Ἰλίου πόρθησιν |
μέλους καὶ πάντα τρόπον λωβησάμενοι τὴν ἀρχαίαν μουσικήντίς γὰρ αὐτῶν ᾠδὴν τέλειον ἢ γενναῖον ῥυθμὸν οἷός τε εἰπεῖν ; ἀλλὰ | ||
ἐκ μὲν ἀνθρώπων εἰς ὄρνιθας , ἐκ δὲ ᾠδῆς εἰς ᾠδὴν ἄλλην μετέβαλον ; . . . [ [ Ἔπειτα |
Μάκαρς : ὁ μακάριος . Δᾶερ : ὁ ἀνδράδελφος . Ἀλκμάν : ὄνομα κύριον . Παιάν : εἶδος ᾠδῆς , | ||
: τὴν γὰρ αὐτὴν ἔχουσιν ὀρθὴν καὶ κλητικήν , οἷον Ἀλκμάν ὦ Ἀλκμάν , Φαίαξ ὦ Φαίαξ , μάκαρ ὦ |
τὰς ὑπερβολὰς ἀεί . Ἀρίστων δ ' ὁ φιλόσοφος ἐν Ἐρωτικῶν Ὁμοίων δευτέρῳ Πολέμωνά φησι τὸν Ἀκαδημαικὸν παραινεῖν τοῖς ἐπὶ | ||
δὲ παιδὸς ἠράσθη χήν , ὡς Κλέαρχος ἱστορεῖ ἐν πρώτῳ Ἐρωτικῶν . τὸν δὲ παῖδα τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῷ Ἐρωτικῷ |
ὡς Ἀλ . Κορνήλιος ἐν τῷ Περὶ τῶν παρ ' Ἀλκμᾶνι ποτικῶς εἰρημένων . Ἄσσος . . . Ἀλέξανδρος δ | ||
παρ ' Ἀπολλοφάνει ἐν Δαλίδι . αἱ δὲ παρ ' Ἀλκμᾶνι θριδακίσκαι λεγόμεναι αἱ αὐταί εἰσι ταῖς Ἀττικαῖς θριδακίναις . |
δὲ ἐπὶ μήκιστον . ἄνευ γὰρ τοῦ πᾶσαν αὐτῷ τὴν Ἰλιάδα εἰς τοῦτο αὐτὸ συγκεῖσθαι καὶ στάσεως εἶναι κατηγορίαν ἅπαν | ||
πάντα τὰ Ὁμήρου ἔπη μαθεῖν : καὶ νῦν δυναίμην ἂν Ἰλιάδα ὅλην καὶ Ὀδύσσειαν ἀπὸ στόματος εἰπεῖν . Ἐκεῖνο δ |
οὗτοι δ ' ἄρα καὶ σελίνοις . ὁ δ ' Ἀνακρέων καὶ ῥόδινον στέφανον ὠνόμασεν . τῶν μέντοι συμποτικῶν καὶ | ||
ἐπιμελῶς τῷ κοτταβίζειν ὄντος τοῦ παιγνίου Σικελικοῦ , καθάπερ καὶ Ἀνακρέων ὁ Τήιος πεποίηκε : Σικελὸν κότταβον ἀγκύλῃ λατάζων . |
τοῖς λόγοις ἕτεροι θρῆνοι μετὰ ᾠδῆς κατὰ πάτριον ἔθος ὑπὸ χορῶν ἐς αὐτὸν ᾔδοντο καὶ τὰ ἔργα αὖθις αὐτοῦ καὶ | ||
ἀδελφῆς δὲ τούτου ταῖς γυναιξίν : ἡγεμόνες γὰρ οὗτοι τῶν χορῶν ἐγεγένηντο . Ἄραντες δ ' ἀπὸ θαλάττης μέχρι μέν |
Ὑγιείᾳ , ἰὴ Παιάν [ ] : σῴζοις δ ' Ἀτθίδα Κεκροπίαν πόλιν αἰὲν ἐπερχόμενος [ ] , ἰὲ Παιάν | ||
. . . : Ἀμελησαγόρας δὲ ὁ Ἀθηναῖος ὁ τὴν Ἀτθίδα συγγεγραφὼς οὔ φησι κορώνην προσίπτασθαι πρὸς τὴν ἀκρόπολιν , |
ἑκατέρας τῶν ἱστοριῶν συνάγεσθαι τὸ πρεσβυτάτην εἶναι τῶν διαλέκτων τὴν Δωρίδα , μετὰ δὲ ταύτην γενέσθαι τὴν Αἰολίδα , λαχοῦσαν | ||
Λοκρῶν . ὧν ψηφισαμένων τὴν ἐπιγαμίαν , ἐμνήστευεν ὁ Διονύσιος Δωρίδα τὴν Ξενέτου θυγατέρα , κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον |
δὲ ὁ Ἀριστόξενος τὴν μὲν ἱλαρῳδίαν σεμνὴν οὖσαν παρὰ τὴν τραγῳδίαν εἶναι , τὴν δὲ μαγῳδίαν παρὰ τὴν κωμῳδίαν . | ||
ἐν ἀγρῷ φυλάσσων σταφυλάς , καί οἱ Διόνυσον ἐπιστάντα κελεῦσαι τραγῳδίαν ποιεῖν : ὡς δὲ ἦν ἡμέρα πείθεσθαι γὰρ ἐθέλεινῥᾷστα |
τε περιόδων καὶ κώλων ἀπηκριβωμένην σύνθεσιν , τὴν δέ γε διθυραμβώδη καὶ ποιητικὴν συνθήκην ἥκιστα ζηλώσαντα , οἵα τίς ἐστιν | ||
δογματίας ὁ Κριτίας καὶ πολυγνώμων σεμνολογῆσαί τε ἱκανώτατος οὐ τὴν διθυραμβώδη σεμνολογίαν , οὐδὲ καταφεύγουσαν ἐς τὰ ἐκ ποιητικῆς ὀνόματα |
δὲ καὶ τὸ μὴ γενέσθαι βλάβην ἡμῖν τὴν νῦν γε κλῆσιν , φασὶ γὰρ κεκλῆσθαι πανταχόθεν ἐκεῖσε πάντας ὅσοι καθεστᾶσιν | ||
. διερρυηκόσιν ] κεχαλασμένοις καὶ κεχηνόσιν , οὐ συνεστραμμένοις . κλῆσιν : τὴν μαρτυρίαν . χαύνωσιν : λύσιν τῶν δικῶν |
Ξ . καὶ Ἐμπεδοκλῆς . . ἀποθανόντι δὲ [ . Ὁμήρωι ἐφιλονίκει ] Ξ . ὁ Κολοφώνιος καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδωι | ||
οὗτοι ἅμιπποι λέγονται . τοῦτ ' ἔστι τὸ παρ ' Ὁμήρωι θρώισκων ἄλλοτ ' ἐπ ' ἄλλον . πεζοὶ δ |
. ” δυσχερῶς δὲ τοῦ Τίτου τὸν κύνα ἀκούσαντος ” Ὁμήρῳ μέντοι „ ἔφη „ νέος ὢν ὁ Τηλέμαχος καὶ | ||
δὴ πολὺς ὅμιλος , οὓς ἰδιώτας οἱ σοφοὶ καλοῦσιν , Ὁμήρῳ τε καὶ Ἡσιόδῳ καὶ τοῖς ἄλλοις μυθοποιοῖς περὶ τούτων |
. . , , . . : Ὅτι δὲ παρὰ Ἰόπην τὰ κατ ' Ἀνδρομέδαν ἐγεγόνει Ἀριστείδης τε μαρτυρεῖ καὶ | ||
ἀπέκοψε καὶ τὴν κόρην ῥυσάμενος ἔγημεν . ὅτι δὲ περὶ Ἰόπην τὰ κατ ' Ἀνδρομέδαν ἐγεγόνει , Ἀριστείδης μαρτυρεῖ καὶ |
καλλωπισμὸν διὰ τῶν περιβλημάτων δηλοῖ τὸ ἐπίθετον , καὶ τὴν ἑταιρικὴν κολακείαν τὸ αἱμύλα κωτίλλειν . δεῖ οὖν ὑπὸ τούτων | ||
τούς τε Μακεδόνας τοὺς πεζοὺς ἀναλαβὼν καὶ τὴν ἵππον τὴν ἑταιρικὴν καὶ τοὺς προδρόμους ἱππέας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ τοὺς |
ἐόντα γαμβρὸν ἑὸν ποίησε βαρύκτυπος Ἐννοσίγαιος , δῶκε δὲ Κυμοπόλειαν ὀπυίειν , θυγατέρα ἥν . αὐτὰρ ἐπεὶ Τιτῆνας ἀπ ' | ||
[ ] ? [ στέγους ] ? ? Λυδήν ἔχων ὀπυίειν ἔνδον ? ? ? [ ἢν ] φέρηι χαλκοῦς |
ἱερὰν θεῶν , καὶ ἕτερα πλείω θαυμαζόμενα κατά τε τὴν ἀρχαιότητα καὶ τὴν τῆς κατασκευῆς πολυτεχνίαν , περὶ ὧν τὰ | ||
ὅστις δὲ τὰ σὺν τέχνῃ πεποιημένα ἐπίπροσθε τίθεται τῶν ἐς ἀρχαιότητα ἡκόντων , καὶ τάδε ἔστιν οἱ θεάσασθαι . κράνος |
Ἔφορος οὐκ ὀκνεῖ πᾶσαν τὴν ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι Κύμης καλεῖν Αἰολίδα . . . . Ἀρίσβη : πόλις τῆς Τρωάδος | ||
Τηλέφῳ πρότερον καὶ Τεύθραντι . οὕτω δὴ τοῦ ποιητοῦ τὴν Αἰολίδα καὶ τὴν Τροίαν εἰς ἓν συντιθέντος , καὶ τῶν |
στρατεύσαντα πυθόμενος εἶναι φιλόπαιδα ὅμηρον αὐτῷ τὸν ἴδιον υἱὸν ἔπεμψεν Ἡρακλείδην ὡραῖον ὄντα ἐντολὴν δοὺς τῷ παιδὶ ἀντισχεῖν τῇ πείρᾳ | ||
καὶ τῶν γενησομένων κάκιστος . ” Ἐτελεύτα δὲ κατὰ τὸν Ἡρακλείδην τέταρτον καὶ ἑβδομηκοστὸν ἔτος βιούς . καὶ εἰς αὐτὸν |
Ἡσίοδος κιθάραν ἐπὶ τοῖς γόνασιν ἔχων , οὐδέν τι οἰκεῖον Ἡσιόδῳ φόρημα : δῆλα γὰρ δὴ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν | ||
. . . . καὶ Ζήνων δὲ τὸ παρ ' Ἡσιόδῳ χάος ὕδωρ εἶναί φησιν , οὗ συνιζάνοντος ἰλὺν γίνεσθαι |
μύκητα , καὶ , ἐπεὶ λήξειν ἔμελλεν , ἐξίδρωσεν . Ἐπιχάρμῳ , περὶ πληϊάδων δύσιν , ὤμου ὀδύνη , καὶ | ||
παρὰ Κρατίνῳ ἐν Πανόπταις ἀλλοτριογνώμοις ἐπιλήσμοσι μνημονικοῖσι καὶ παρ ' Ἐπιχάρμῳ ἐν Μεγαρίδι εὔυμνος καὶ μουσικὰν ἔχουσα πᾶσαν φιλόλυρος † |
τὸ ζῷον πρὸς τὸν ἄνθρωπον . Μετὰ τὸ διαστείλασθαι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ δηλῶσαι περὶ ποίου σημαινομένου διαλαβεῖν βουλόμεθα , εὐλόγως | ||
δὲ ὁ γέλως ἀπὸ τῆς λέξεως ἀπὸ τῶν πραγμάτων κατὰ ὁμωνυμίαν κατὰ συνωνυμίαν κατὰ ἀδολεσχίαν κατὰ παρωνυμίαν , παρὰ πρόσθεσιν |
. τὸ δὲ δρᾶμα τῶν πάνυ δυνατῶς πεποιημένων . τὴν κωμῳδίαν καθῆκε κατὰ Σωκράτους ὡς τοιαῦτα νομίζοντος καὶ Νεφέλας καὶ | ||
αὐτοὺς διὰ τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο , οὔκουν ἀνεῖλε παντάπασι τὴν κωμῳδίαν : ὑπομνήματα δὲ τοῖς μετὰ ταῦτα γενησομένοις ἢ τοῖς |
τοιοῦτον . ἔστι δὲ πυκνὸν καὶ τὸ τὴν δευτέραν μόνην ἀντισπαστικὴν ἔχον , ᾧ μέτρῳ ἔγραψεν ᾄσματα καὶ Σαπφὼ ἐπὶ | ||
Τῶν δὲ τριμέτρων τὸ μὲν καταληκτικὸν τὸ μόνην τὴν πρώτην ἀντισπαστικὴν ἔχον , τὰς δὲ ἑξῆς ἄλλας ἰαμβικὰς Φαλαίκειον καλεῖται |
πυρετῶν ὁμοίωϲ ξυνεχέων καὶ διαλειπόντων . αὐτίκα γὰρ ξυνεχὴϲ ἔϲτιν οἷϲιν ἀρχόμενοϲ ἀνθεῖ καὶ ἀκμάζει μάλιϲτα καὶ ἀνάγει ἐπὶ τὸ | ||
ἐϲ τὰ αὐτὰ παλινδρομέεϲ . ὀξύτατα δὲ θνῄϲκουϲι τῶνδε , οἷϲιν οὐδὲν ἐκκρίνει , ὁκόϲοι δὴ θνῄϲκουϲι : οἱ πλεῦνεϲ |
. εἰθύφαλλος : αἰδοῖον καὶ ὁ πρόχειρος εἰς συνουσίαν καὶ ᾠδὴ ὑπόκενος . Εἰλείθυιαι : αἱ ἐπὶ τῶν τικτουσῶν θεαί | ||
τοῖς ἐπινίκοις τοῖς ὑπὸ Πινδάρου γεγραμμένοις εἰς τοὺς Ὀλυμπιονίκας πρώτη ᾠδὴ ἐπῳδική ἐστι τριαδικὴ περικοπῶν δʹ . καὶ ἔστιν ἡ |
, τροπὴ δὲ ἐγένετο τοῦ ν εἰς ς κατὰ Δωρικὴν διάλεκτον , ὥσπερ ἦν ἦς , εἵρπομεν εἵρπομες , ὡς | ||
Ἑλλήνων . φθόγγον ] φωνήν , λαλιάν . φθόγγον ] διάλεκτον . χέουσαν ] ἔχουσαν . χέουσαν ] σκορπίζουσαν . |
εἶπον , τὸ σαφές τε καὶ ἀληθέστατον : καὶ τὴν μυθικὴν δὲ ἱστορίαν λεκτέον , ἀλλὰ καὶ ἀλληγορητέον μοι . | ||
ταῦτα γὰρ [ καὶ ] γενεαλογίαν μὲν οὐδεμίαν εἴληφε , μυθικὴν δέ τινα ἄλλην ἱστορίαν . ἃ μέντοι ἀμφότεροι λέγοντες |
τοιοῦτος : λέγουσι δὲ καὶ οἱ τὰ Πελοποννησίων μνήμῃ σαφέστατα δεδεγμένοι , ἵν ' ᾖ ἐπίρρημα τὸ σαφέστατα ʃ ἔστι | ||
πρεσβείαν ἔστειλαν , οὔπω πρότερον τὴν ῥωμαϊκὴν βασιλείαν οὐδὲ ἀκοῇ δεδεγμένοι . Αὐτὸς καὶ Γαλατίαν , βασιλευομένην πρότερον μὲν εἰς |
. . . . οἱ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ , μετὰ δέ σφισι πότνια Ἥβη | ||
ἡδονήν , λέγοντα : οἱ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ , μετὰ δέ σφισι πότνια Ἥβη |
. τινὲς λέξεις εἰσὶν ἁπλαῖ , ὡς τό , τινὲς σύνθεται . ἐκ τῶν συνθέτων λέξεών τινες γίνονται ἐκ δύο | ||
. τινὲς λέξεις εἰσὶν ἁπλαῖ , ὡς τό , τινὲς σύνθεται . ἐκ τῶν συνθέτων λέξεών τινες γίνονται ἐκ δύο |
ἐπιγραμματογράφοι ποιηταὶ Σιμωνίδης ὁ παλαιός , οὗ Ἡρόδοτος μέμνηται , Ἀλκαῖος ὁ νέος , ὃς ἦν ἐπὶ * τοῦ * | ||
τὸ ι , οἷον Θηβαῖος Θηβάος , ἀρχαῖος ἀρχάος , Ἀλκαῖος Ἀλκάος . . . ἀλκυών : παρὰ τὸ ἐν |
Πορφύριος φειδοῦς ἕνεκα τῶν νέων τὴν σαφήνειαν πανταχοῦ θηρεύων τὴν ἀσάφειαν ἀποβάλλεται : φησὶ γὰρ ὅτι εἰ καὶ ὑφέστηκεν ὁμολογουμένως | ||
εἰδότες , τοῦ ἀψευδεῖν οὐ πεφροντικότες . ἐπιτηδεύουσι μέντοι καὶ ἀσάφειαν , ἀσάφεια δὲ βαθὺ σκότος ἐν λόγῳ , κλέπταις |
τε ὠσχοφορικοὶ καὶ οἱ βακχικοί , ὥστε καὶ [ τὴν ὄρχησιν ] ταύτην εἰς τὸν Διόνυσον ἀναφέρεσθαι . Ἀριστόξενος δέ | ||
φεύγουσαν ἡμῶν τὴν αἴσθησιν : ἥ τε μουσικὴ περί τε ὄρχησιν οὖσα καὶ ῥυθμὸν καὶ μέλος ἡδονῇ τε ἅμα καὶ |
καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς , Ἀτρεΐδα δὲ μάλιστα δύω , κοσμήτορε λαῶν : Ἀτρεΐδαι τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί , | ||
, καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς , Ἀτρεΐδα δὲ μάλιστα δύω κοσμήτορε λαῶν . ἔνθ ' ἄλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὶ |
ταῦτα διὰ χρησμῶν θεραπεύει . πόρεν τε κίθαριν : τὴν κιθαριστικὴν ἐμπειρίαν . Ὅμηρος : ᾧ τόξον Ἀπόλλων , ἀντὶ | ||
ἀγῶσιν . αὐλητικὴν μὲν πᾶσαν ἐκβάλλει τῶν ὀρθῶν πολιτειῶν , κιθαριστικὴν δ ' οὐ πᾶσαν , ἀλλὰ τὴν ἐν τοῖς |
Σκίραψ Σκίραφος , κατῆλιψ κατήλιφος , χέρνιψ χέρνιβος : τὸ νίφα λευκήν . . . Τέλος τῶν ἀρσενικῶν κανόνων . | ||
τὸ ἀλῶ ῥῆμα , ἀφ ' οὗ τὸ † ἀλεύατο νίφα πολλήν , γίνεται ἀλίζω , ὡς φοιτῶ φοιτίζω : |
βραχυκαταληκτεῖ : πλὴν τοῦ αὔρα , καὶ Φαίδρα παρ ' Εὐριπίδῃ [ . ] Φαίδρα : τὸ γὰρ τῆσδ ' | ||
γὰρ ἐμπειρία δηλοῖ καὶ τὴν πολυπειρίαν , ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : ἀλλ ' ἡ ἐμπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν |
ὡς πρὸς τοὺς δηφένσορας , ἡ ἄλλη , ὡς εἰς ἀπάντησιν τρέχουσα , δι ' ἑνὸς μέρους ἀπέρχεται , καὶ | ||
διδόναι τοῖς πένησιν καὶ ἐπιδεομένοις . καὶ ἤρχοντό μοι εἰς ἀπάντησιν ἀπὸ πασῶν τῶν χωρῶν ἅπαντες . ἀνεῳγμέναι δὲ ἦσαν |
Ὀλυμπιάδος γαστέρα ἐσφραγίσθαι λέοντος εἰκόνι . ἐλέγετο δὲ κατ ' ἐξοχὴν πόλις καὶ πολῖται ἐξ αὐτοῦ , ὡς ἄστυ αἱ | ||
τὸ ἄρθρον ἀπηνέγκατο ὁ ποιητής , ἀπενεγκάμενος καὶ τὴν ἁπάντων ἐξοχὴν καὶ τὴν πρὸς ἁπάντων προπεπερασμένην γνῶσινἪ . καὶ κατὰ |
χρώμενοι διαμαρτάνουσιν . ἔλεγέ τε ὅτι οἱ θεοὶ τὴν τράπεζαν θυωρὸν καλοῦσιν [ ] . Ἄνδρων δ ' ὁ Ἐφέσιός | ||
ἡ θεοῖς ἀνατιθεμένη . τὸ δὲ ἑξῆς : περὶ μίαν θυωρὸν τὰ δίφρα τίθενται αἱ εἰνάτερες καὶ αἱ γαλόῳ . |
ταῖς ἱστορίαις ταύταις ἀποκέχρηται . Κατὰ μὲν οὖν ταύτην τὴν ἀνάπτυξιν καὶ κατ ' αὐτὸ τὸ φαινόμενον τῆς ἱστορίας καὶ | ||
οἰκειοτέρα ἐστὶ τοῖς ἐνταῦθα ῥητοῖς . Βέλτιον δὲ καὶ τὴν ἀνάπτυξιν τὴν κατὰ τὴν Ἑλένην καὶ τὸ Ἴλιον ἐκθέσθαι καὶ |
τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς σημαίνει , τὸ δὲ προλέγειν τὴν προφορὰν αὐτὴν τῶν λεγομένων ἣν ποιούμεθα ἀλλήλοις ἀνακοινούμενοι τὰ πράγματα | ||
ἀγαθῶν εἰς ἀεὶ καρπούμενος . ἀλλὰ μετανάστηθι κἀκ τοῦ κατὰ προφορὰν λόγου , ὃν πατρὸς οἶκον ὠνόμασεν , ἵνα μὴ |
μία τις ἂν εἴη τῶν δυνάμεων καὶ τῶν ἕξεων τῶν κριτικῶν αἷς ἀληθεύομεν ἢ ψευδόμεθα . τοιαῦται δέ εἰσιν αἴσθησις | ||
νόϲημα ν Περὶ τῆϲ ἐκ τῶν ἱδρώτων ϲημειώϲεωϲ να Ἀποϲτάϲεων κριτικῶν ϲημεῖον νβ Περὶ τῆϲ ἐκ τῶν πτυϲμάτων ϲημειώϲεωϲ νγ |
μήδους , ὁ δὲ νεώτερος ὑπὸ τοῦ Ἀντιλόχου καὶ τοῦ Μηριόνου , ὁ δὲ μεσαιπόλιος ὑπὸ τοῦ Ἰδομενέως καὶ τοῦ | ||
ὄφιος : οὕτως ἐπειδὴ πολλὰ εἰς ης ἰσοσυλλαβεῖ , Μηριόνης Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν |
κύριον καὶ προστάτην καὶ λόγων καὶ ἔργων μάρτυρα ποιεῖσθαι καὶ ἀκουστὴν τοῦ παρὰ φιλοσοφίας κηρύγματος , μᾶλλον δὲ αὐτὸν πρῶτον | ||
τὴν φωνήν „ : ἐμφαντικώτατα : τὴν μὲν γὰρ ἀνθρώπων ἀκουστὴν εἶναι συμβέβηκεν , ὁρατὴν δὲ ὡς ἀληθῶς τὴν θεοῦ |
καὶ προσῳδίας ὠνόμασαν , ὡς πρὸς τὴν ᾠδὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν τῶν συλλαβῶν συντελούσας , πρὸς τούτοις δὲ καὶ μακρᾶς | ||
φίλω . Ἰστέον δὲ ὅτι ὁ τεχνικὸς ὡς πρὸς τὴν ἐκφώνησιν ἀποβλέπων εἰς α ἢ εἰς ω λήγουσα μόνον εἶπεν |
δὲ καὶ ξένους καὶ πρὸς τὴν ἄλλην δίαιταν καλὴν ἔφη παραίνεσιν εἶναι τὴν Καδδύναμιν δ ' ἔρδειν . εἰ δέ | ||
λέγει τὴν ἀρχὴν τῆς παραινέσεως τὴν αἰτίαν , εἶτα τὴν παραίνεσιν ἀδιανοήτως . ἢ εἰπάτω τις , τί βούλεται τὸ |
τώ οἱ ἔσαν κήρυκε καὶ ὀτρηρὼ θεράποντε : ἔρχεσθον κλισίην Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος : χειρὸς ἑλόντ ' ἀγέμεν Βρισηΐδα καλλιπάρῃον : | ||
Ἴωνας , οἷς συνεχῶς κέχρηται ὁ ποιητής , οἷον Α Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος , Α κούρην Βρισῆος , τήν μοι δόσαν |
εἶπεν οἱονεὶ πολυπειρία : ἡ γὰρ ἐμπειρία δηλοῖ καὶ τὴν πολυπειρίαν , ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : ἀλλ ' ἡ | ||
χρόνος τριβὴν παρέχεται τῶν καθ ' ἕκαστα καὶ τῶν πρακτέων πολυπειρίαν , ὅταν ἀκούωμεν ἀποφαντικῶς λεγομένων λόγων περὶ τῶν πρακτέων |
γοῦν ἐπί τινος ἔργου ἐπιγέγραπται : τεῦξ ' Ἑλικὼν Ἀκεσᾶ Σαλαμίνιος , ᾧ ἐνὶ χερσὶ πότνια θεσπεσίην Παλλὰς ἔπνευσε χάριν | ||
Τήιος . Κυπρίων δὲ Νικοκλέης Πασικράτεος Σόλιος καὶ Νιθάφων Πνυταγόρεω Σαλαμίνιος . ἦν δὲ δὴ καὶ Πέρσης αὐτῷ τριήραρχος , |
τοῦ τέρπειν τοὺς ἀκροατὰς τοῖς ἐκ παιδείας περιγινομένοις ἀγαθοῖς , Ἐρατὼ δ ' ἀπὸ τοῦ τοὺς παιδευθέντας ποθεινοὺς καὶ ἐπεράστους | ||
ἔτι παλαιότερα καὶ μαντεύοιτο οὗτος ὁ θεός , προφῆτιν δὲ Ἐρατὼ Νύμφην αὐτῷ γενέσθαι ταύτην ἣ Ἀρκάδι τῷ Καλλιστοῦς συνῴκησε |
ῥήμασιν . ἡ κερδαλῆ δὲ ἀλώπηξ ἑτέρα τίς ἐστι παρὰ Ἀρχιλόχῳ ; τὸν δὲ τοῦ Γλαύκου χρησμὸν οὐκ οἴει πρότερον | ||
τοὺς ἐκ Πάρου : λέγει δὲ οὕτως ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἀρχιλόχῳ : ὦ τὴν εὐτυχῆ ναίων Πάρον , ὄλβιε πρέσβυ |
ἐξ οὗ καὶ ἀλαβανδιακὸς σολοικισμός , ὡς Φιλόξενος ὁ τὴν Ὀδύσσειαν ἐξηγούμενος , ὅταν ἡ μὴ ἀπαγόρευσις ἀντὶ τῆς οὐ | ||
, , ἐν ὑπομνήματι Ἀνδρονίκου εἰς τὸ δος Ἀριστονίκου εἰς Ὀδύσσειαν . . . . , . ὣς ἄρ ' |
οἰκουμένης μεταλαμβάνει τῆς ἐκ τούτων εὐχρηστίας . μετὰ δὲ τὴν Αἰθάλειαν νῆσός ἐστιν ἀπέχουσα μὲν ταύτης ὡς τριακοσίους σταδίους , | ||
καὶ Ὦρος . Πολύβιος δ ' ἐν τριακοστῇ τετάρτῃ λέγει Αἰθάλειαν τὴν Λῆμνον καλεῖσθαι , ἀφ ' ἧς ἦν ὁ |
ἔδειξε πλησίον ὑπάρχουσαν εἰπὼν ἀλλ ' ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα : Δημοσθένης δὲ καλῶς ἐζήλωσεν ἔν τε | ||
τὴν ζήτησιν ἦλθεν : ἀλλ ' ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα ἢ καὶ ὀνειροπόλον : καὶ γάρ τ |
Δημήτηρ , οὐκέτι δὲ ἡ Κόρη διὰ τὴν περὶ αὐτὴν ἱστορίαν . αὕτη δὲ πολλάκις καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ ἰδόντος | ||
. καλῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὴν περὶ τὸν κόρακα παρακρουσάμενος ἱστορίαν δι ' ἑαυτοῦ φησι τὸν Ἀπόλλωνα κατειληφέναι τὴν Κορωνίδα |
φιλίαν , μήποθ ' ὁ Μίνως βοηθήσας τοῖς υἱοῖς τοῦ Πάλλαντος ἀφέληται τὴν ἀρχήν , ἐπεβούλευσε τῷ Ἀνδρόγεῳ . βαδίζοντος | ||
ἐπ ' ἐμοῦ Ῥωμαῖοι ἔθυον . Ταύτην δὲ Ἀρκάδες μυθολογοῦσι Πάλλαντος εἶναι θυγατέρα τοῦ Λυκάονος : τιμὰς δὲ παρ ' |
δὲ περὶ Πολύμνηστον τῶν Ὀρθίων καλουμένων , οἱ δὲ περὶ Σακάδαν ἐλεγείων . ἄλλοι δὲ Ξενόδαμον ὑπορχημάτων ποιητὴν γεγονέναι φασὶ | ||
καὶ τῆς ἁμίλλης τοῦ Σιληνοῦ παυθῆναι διὰ τοῦτον δοκεῖ τὸν Σακάδαν . ἐν δὲ τῷ γυμνασίῳ τῷ Κυλαράβου καὶ Πανία |
εἰσιν αἱ κληρουχίαι , ὧν τῆς ἐλπίδος μὴ διαμάρτοιμεν ἔθνος πολυανθρωπότατον εἰς ἀποικίαν παραπέμποντες . ἔστι δ ' ὠφελιμώτατον ἡ | ||
τῶν Λιβύην νεμομένων , ὀλύραις δὲ ἕτερα , καὶ τὸ πολυανθρωπότατον Ἰνδῶν ὀρύζῃ ; οἳ καὶ κατακερτομοῦσι τῶν σίτῳ χρωμένων |
τριτάτην λάχεν αἶσαν . Ταύρου , Παρθενικῆς τε καὶ Αἰγόκερω κρατέουσιν ἤματι Ἀφρογενής , νυκτὶ δέ τε δῖα Σελήνη , | ||
ὀνομάζων Ἦλιν „ ἠδὲ παρ ' Ἤλιδα δῖαν , ὅθι κρατέουσιν Ἐπειοί , ” τὴν δ ' ὑπὸ τῷ Νέστορι |
σπερμεῖε , ἀρότριε , Πύθιε , Τιτάν , Γρύνειε , Σμινθεῦ , Πυθοκτόνε , Δελφικέ , μάντι , ἄγριε , | ||
Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλάν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις , Σμινθεῦ εἴ ποτέ τοι χαρίεντ ' ἐπὶ νηὸν ἔρεψα , |
τέ εἰσι γραμματικαὶ καὶ περὶ τίνος αὐτῶν πρόκειται ζητεῖν . Γραμματικὴ τοίνυν λέγεται κατὰ ὁμωνυμίαν κοινῶς τε καὶ ἰδίως , | ||
πολλὸν ὑπὲρ νώτου , χόρτον ἔδουσι μόνον . Ἵλαθι , Γραμματικὴ φυσίζοε , ἵλαθι , λιμοῦ φάρμακον εὑρομένη „ Μῆνιν |
δύναται , ὡς ἐγχωροῦν ἐπὶ τούτων ἑκάστου τὰ τέσσαρα ζητήματα παρεισάγεσθαι , καθὼς καὶ τὰ παρ ' αὐτοῦ παρίστησι παραδείγματα | ||
τὴν δ ' ἀθλίαν : ἄμεινον ἦν ἀπὸ τῶν πραγμάτων παρεισάγεσθαι , ὀδυρομένην τὰ παρόντα . οὕτως γὰρ ἂν ἡ |
χρονοκράτωρ μετά τινος ἀστέρος , δεῖ συμπεριλαβεῖν τούτῳ καὶ τὴν σημασίαν τοῦ ἀστέρος ᾧ σύνεστιν : ὡσαύτως δεῖ σε ἐπιβλέπειν | ||
καὶ ἐνθάδε διαφέρει . ἐνταυθοῖ μὲν γὰρ τὴν ἐν τόπῳ σημασίαν [ δηλοῖ ] , ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν ἐν |
πρὸς τὸ δεύτερον πρόσωπον τῶν ῥημάτων : ὡς γάρ φαμεν Ἀρίσταρχε γράφε καὶ ἔτι ἐπὶ ὁριστικῆς προφορᾶς ‚ Ἀρίσταρχε ἀναγινώκεις | ||
δέ , Ἀρίσταρχος εἶ , γραμματικὸς εἶ , οὐ μὴν Ἀρίσταρχε εἶ οὐδὲ γραμματικὲ εἶ , πῶς οὐ δοθήσεται ὅτι |
τὸν Ἔρωτα γενεαλογεῖ , Σαπφὼ δὲ Γῆς καὶ Οὐρανοῦ , Σιμωνίδης δὲ Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως : σχέτλιε παῖ δολόμηδες Ἀφροδίτας | ||
μὲν γὰρ τῶν μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο |
νήσου Αἰγῶν καλουμένης . Ὅμηρος : οἱ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγάς . αὕτη γὰρ ἱερὰ Ποσειδῶνος , | ||
οὐκέτι ὄντων νέμονται τὴν χώραν οἱ Αἰγιεῖς . μετὰ δὲ Ἑλίκην ἀποτραπήσῃ τε ἀπὸ θαλάσσης ἐς δεξιὰν καὶ ἥξεις ἐς |
ἐντὸς τοῦ σώματος : ἔστι δὲ παρὰ τὸν κενεῶνα . Ἴτωνα : ὄνομα τόπου . Ἁνδάνω : ἀρέσκω : ἐξ | ||
ἐντὸς τοῦ σώματος : ἔστι δὲ παρὰ τὸν κενεῶνα . Ἴτωνα : ὄνομα τόπου . Ἁνδάνω : ἀρέσκω : ἐξ |
: τίνες ἦσαν , . τὴν νέκυιαν , πρὸς τὴν νέκυιαν . Θέτιδος δ ' ἐξήνυσε βουλάς , ἥ οἱ | ||
, , , , . † ) Ἀρίσταρχος ἀθετεῖ τὴν νέκυιαν κεφαλαίοις τοῖς συνεκτικωτάτοις τοῖσδε . ὅτι οὐκ ἔστι καθ |
, οὐδὲν ἔχοντες ὑπὲρ οὗ δουλεύσουσι . καλεῖ δὲ καὶ Χοιρίλον εἰπόντα ἐν τῇ διαβάσει τῆς σχεδίας ἣν ἔζευξε Δαρεῖος | ||
οὗ καὶ ἐπιγεγράφθαι ἐν στήλῃ λιθίνῃ Χαλδαικοῖς γράμμασιν ὃ μετενεγκεῖν Χοιρίλον ἔμμετρον ποιήσαντα . εἶναι δὲ τοῦτο : ἐγὼ δὲ |
Λάχης Λάχητος , Πάχης Πάχητος , Κέβης Κέβητος , Δάρης Δάρητος . Κλιθήτω σοι καὶ οὗτος ὁ κανὼν περιττοσυλλάβως . | ||
τος κλίνονται , οἷον λείβω λέβης λέβητος , δαίρω Δάρης Δάρητος , χαίρω Χάρης Χάρητος , πλανῶ πλάνης πλάνητος , |
Ἀγήνωρ ἐπεστράτευσε τῆι χώραι πολλὴν ἵππον ἐπαγόμενος : ὅθεν ἐκλήθη ἱππόβοτον μὲν τὸ Ἄργος ἀπὸ τῆς Ἀγήνορος ἵππου , ἀπὸ | ||
: πολλοὶ δὲ κασίγνητοί τε ἔται τε Ἄργος ἀν ' ἱππόβοτον , μέγα δὲ κρατέουσιν Ἀχαιῶν : τῶν ὑπαλευάμενος θάνατον |
, ἐδείκνυεν οὖν αὐτῷ ὁ ἄνθρωπος τὴν μαρτυρίαν ἐν τῇ ζωγραφίᾳ . ἀλλὰ ὁ λέων ἀπεκρίθη : „ αὕτη ἡ | ||
φησιν ἐνταῦθα ὅτι ὁ ἐν ἀψύχοις γράμμασι γραφόμενος λόγος ἔοικε ζωγραφίᾳ ; ὥσπερ γὰρ ἐν τῇ γραφῇ ζῷον ὁρᾷς οὔτε |
. καλεῖται δὲ Σαπφικὸν ἢ Ἱππωνάκτειον : εὕρημα γάρ ἐστι Σαπφοῦς , ὁ δὲ Ἱππώναξ πολλάκις ἐχρήσατο . ἔστι δ | ||
παρήλλαξα . φιλίου . τοῦ τὰ περὶ φιλίας ἐπισκοποῦντος . Σαπφοῦς . . . Ἀνακρέοντος . Σαπφὼ λυρικὴ ποιήτρια , |
. πενταετηρίδ ' ἁμᾶ : ἰδίως τὰ κεφάλαια ἐκθεὶς ὁ Πίνδαρος τὸ κατὰ μέρος ἐπέξεισιν , ὥστε εἶναι τὸ ἑξῆς | ||
τελέως ἐν πᾶσιν εὐτυχεῖν καὶ ἀπαθῆ εἶναι . ὁ μέντοι Πίνδαρος οὕτως ἐδέξατο , δύο πίθους εἶναι φαύλων καὶ ἕνα |
ἰσοδυναμοῦν τῷ ὅστις : καὶ χωρὶς τοῦ πάν παρ ' Αἰολεῦσιν : οἱ γὰρ Αἰολεῖς τοῦ πάν τὸ α συστέλλουσι | ||
ὑπ ' ἐκείνοις ἐστί . τὸ δὲ παλαιὸν ὑπὸ τοῖς Αἰολεῦσιν ἦν τὰ πλεῖστα , ὥστε Ἔφορος οὐκ ὀκνεῖ πᾶσαν |
παράθεσιν ποιεῖται . καὶ πρόδηλα μὲν τὰ ἀπὸ λειπούσης φωνῆς συντεθειμένα , ὡς ἔχει τὸ λεοντόφωνος , Μηνόδωρος , κυνόδηκτος | ||
καὶ ἀμένης ἀμένητος : ταῦτα γὰρ παρ ' οὐδετέρων εἰσὶ συντεθειμένα , φημὶ δὴ παρὰ τὸ μέλος καὶ τὸ μένος |
ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἀφ ' ὧν παρέβημεν . τοῦ γὰρ Ἡροδότου μηδένας ὑπερβορείους εἶναι φήσαντος , μηδὲ γὰρ ὑπερνοτίους , | ||
φήσει , εἴρηται γάρ : οὐ μὴν τῷ ὑφ ' Ἡροδότου εἰρῆσθαι τὸ δόκιμον τῆς χρήσεως παρέχεται : οὐ γὰρ |
χειρῶν οὖδάσδε βαλὼν χόλον αἰνὸν ὀρίνῃς ἀθανάτων . Τόλμα δὲ θεοπροπίην ἐρεείνειν : πάντα γὰρ ἐξερέει νημερτέα . Καί μιν | ||
δὲ παραίφασίς ἐστιν ἑταίρου . εἰ δέ τινα φρεσὶν ᾗσι θεοπροπίην ἀλεείνει καί τινά οἱ πὰρ Ζηνὸς ἐπέφραδε πότνια μήτηρ |
καὶ ἐν αὐτῇ τῇ φύσει τῶν ὄντων θέλοι τις εἶναι σύνταξιν τῆς αὐτοδυάδος πρὸς τὸ τριαδικὸν παράδειγμα , καὶ ζητοίη | ||
' ἵκετο γήραος οὐδόν . † ) ὁ δὲ παρὰ σύνταξιν κεῖται : λέγει γὰρ ὅτι καίπερ θεοφιλὴς ὢν οὐκ |
ἄρθρον , καὶ ἐπὶ τοῦ τούτου . καὶ κατ ' ἐπέκτασιν λέγεται . τούς ἐπὶ τοῦ ἄρθρου “ τοὺς μὲν | ||
τὸ ὕπαι βαρύνεται : λέγεται δὲ καὶ ὕπαιθα κατ ' ἐπέκτασιν τῆς θα συλλαβῆς : σημειωτέον δὲ ὅτι τὰ μὲν |
Βέθρον : βέρεθρον καὶ κατὰ συγκοπὴν βέθρον : Κρατῖνος καὶ Εὐφορίων . οὕτως Ἡρωδιανὸς Περὶ παθῶν , . , . | ||
ἧς καὶ τὸν Ἀσκάνιον ποταμὸν ῥεῖν , οὗ μνημονεύει καὶ Εὐφορίων „ Μυσοῖος παρ ' ὕδασιν Ἀσκανίοιο ” . „ |
μαντικὴν εἰσάγουσι : καὶ γὰρ θεόπεμπτον εἶναι , ὅπερ ἐστὶν ἐνθεαστικὸν καὶ κατὰ τὸ θειότατον τῆς ψυχῆς , ὅπερ ἐστὶν | ||
ὡς αὐτός φησι . Θεῖον γὰρ οὖν καὶ τὸ ποιητικὸν ἐνθεαστικὸν ὂν γένος χρησμῳδοῦν πολλῶν τῶν κατ ' ἀλήθειαν σύν |
μάθῃς , ὅτι τῶν ἐν σωφροσύνῃ θεοσεβούντων οὐ κατισχύει κακία ἀσεβούντων , λαβὼν ἐνώπιον αὐτῆς ἔφαγον , εἰπών : Ὁ | ||
, ὡς δύο τὰ μέγιστα ποιούντων ἀνομήματα , θεούς τε ἀσεβούντων καὶ τὴν μεγίστην τῶν παρ ' ἀνθρώποις πίστιν ἀνατρεπόντων |
, ὅ ἐστιν ἐνόπλιος , κατὰ τὸ εἰρημένον τῷ ποιητῇ Μηριόνη , τάχα κέν σε καὶ ὀρχηστήν περ ἐόντα . | ||
ὀρχήσεως ἐκέκτητο . φησὶν δὲ τὰ ἔπη ὧδέ πως : Μηριόνη , τάχα κέν σε καὶ ὀρχηστήν περ ἐόντα ἔγχος |
τῇ Τρῳάδι , κειμένης δὲ ὑπὸ τῇ Ἴδῃ , πρῶτος Αἰολέων τῶν ταύτῃ στάδιον Ὀλυμπίασιν ἐνίκησεν ἐν παισίν . παρὰ | ||
ἄνωθεν ὁ Πίνδαρος , ὅτι οἱ κατ ' αὐτὸν Θηβαῖοι Αἰολέων ἄποικοι τυγχάνουσιν ὡς ἀπὸ Αἰόλου τοῦ Ἀθάμαντος παιδός . |
καὶ καρτερίᾳ περιεγένετο . καὶ ἐν ἑκατέρῳ τῶν προοιμίων τὴν Μοῦσαν παρακαλεῖ , ἵνα θειοτέραν καὶ μείζονα τὴν δόξαν τῶν | ||
γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας : ὁ λόγος ἐρωτηματικὸς πρὸς τὴν Μοῦσαν : τίς γὰρ ἀρχὴ τοῦ πλοῦ ; ποῖος δὲ |
, περιφορὰ δὲ ἡ περὶ τὸν αὐτὸν τόπον στροφή . κίθαρις καὶ κιθάρα διαφέρει . κίθαρις μὲν γάρ ἐστιν ἡ | ||
δὲ παρ ' ἱστῶι Ἀσιὰς ἔλεγον ἰήιον Θρῆισς ' ἐβόα κίθαρις Ὀρφέως μακροπόδων πιτύλων ἐρέτηισι κελεύσματα μελπομένα , τοτὲ μὲν |
. Ἀληθέστερα τῶν ἐπὶ Σάγρᾳ : ταύτης μέμνηται Μένανδρος καὶ Σώφρων καὶ Ἄλεξις . Λέγουσι δὲ ὅτι οἱ Λοκροὶ οἱ | ||
αὐτῶν Ἁρμονίαν Ἄνδρων ὑμῖν κατεσκεύασεν . λήρους τε καὶ φλυαρίας Σώφρων διὰ συνταγμάτων παραδοὺς ἐνδοξότερος χάριν τῆς χαλκευτικῆς [ ἣ |
τοῦτο οὐκ ἔστιν αὑτῆς θεωρητική . γραμματικὴ πάλιν περὶ τὴν ἐγγράμματον φωνήν : μή τι οὖν ἐστι καὶ αὐτὴ ἐγγράμματος | ||
' ἑαυτὸ μὲν λεγόμενον μὴ ἀποτελεῖν διάνοιαν ? ? ? ἐγγράμματον , προστασσομένου δὲ ῥήματος 〚 ! ! 〛 , |