μὲν τὸ περιττὸν μὴ γίγνεσθαι ἐπιόντος τοῦ ἀρτίου , ὥσπερ ὡμολόγηται , ἀπολομένου δὲ αὐτοῦ ἀντ ' ἐκείνου ἄρτιον γεγονέναι | ||
. εἰ οὖν τὸ μὲν ὅτι δεῖ ἀποδειχθῆναι τὴν ἀπόδειξιν ὡμολόγηται , αὕτη δὲ οὔτε ἐκ γενικῆς οὔτε ἐξ εἰδικῆς |
συγγενέσθαι τεκνοποιίας χάριν , δυναστεύουσαν τῶν Ἀμαζόνων : οὐ γὰρ ὁμολογεῖται τοῦτο : ἀλλὰ τῶν συγγραφέων τοσούτων ὄντων οἱ μάλιστα | ||
ἀμετρίᾳ κρίνοιτο τὰ πάθη , οὐκ ἐξ ἑαυτῶν καταληπτὰ εἶναι ὁμολογεῖται . εἶτα οὕτως : εἰ τὸ σύμμετρον καὶ τὸ |
τὸ εἶναι πεπιστευμένῳ ; τίς ἐρεῖ τὸν αὑτοῦ κύριον τὸν ἀμφισβητούμενον ; οὔπω Περικλῆς ἐγένετο ὁ Ὀλύμπιος καὶ πᾶσιν ἤδη | ||
ἀργύριον μὲν δοὺς τοσοῦτον , ἔπειθ ' ἓν λαβὼν χωρίον ἀμφισβητούμενον εἰς ἀποτίμησιν , σὺν οἷς πρότερον ἐζημίωτο , τὸν |
δὲ διήγημα εἰς διήγησιν , ἡ δὲ ἀνασκευὴ καὶ ἡ κατασκευὴ εἰς τοὺς ἀγῶνας , ὁ δὲ κοινὸς τόπος εἰς | ||
ἀναλλοίωτον τὸ σῶμα , διὰ παντὸς ἂν ἔμενεν ἡ ἀρίστη κατασκευὴ καὶ οὐκ ἂν ἐδεῖτο τέχνης ἐπιστατούσης αὐτῷ : ἐπειδὴ |
θεωρεῖσθαι ὡροσκοποῦν . καὶ ὅτι ταῦθ ' οὕτως ἔχει , πρόδηλον ἐκ τοῦ καὶ τοὺς ἀπλανεῖς ἀστέρας , καθάπερ ἀρκτοῦρον | ||
σημείου ἀνεπίκριτον ὁμολογεῖν ἐστιν ἀνάγκη . τὸ γὰρ σημειωτὸν ἤτοι πρόδηλον θέλουσιν εἶναι ἢ ἄδηλον . καὶ εἰ μὲν πρόδηλον |
τὸ πρός τι ἀνήγαγον . οὐσίας δὲ ὑποτεθείσης ἔτι λείπεται ζήτησις , πότερον τῶν ἐν δυνάμει ὄντων ἐστὶν ἢ μᾶλλον | ||
τὴν γὰρ ὕπαρξιν τοῦ πράγματος , περὶ οὗ ἦν ἡ ζήτησις εἰ ἔστι , ποτὲ μὲν ἀπὸ συμβεβηκότων ποτὲ δέ |
καὶ καταψηφισθείς , πέντε ταλάντοις ἐζημιώθη . εἰσαγγελία δέ ἐστι κατηγορία διὰ τὰ ἀδίκως ἢ κακῶς πεπραγμένα . . ἐπὶ | ||
εἰκότως οὖν ζητοῦμεν τὸν τρόπον τῆς ὑπάρξεως . οὐδεμία ἄλλη κατηγορία δέκα εἴδη ἔχει , εἰ μὴ τὰ πρός τι |
, τίς νομιμωτέρα αἴτησις , τίς δικαιοτέρα . Ἡ μέντοι ἀμφιβολία καὶ ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ὀνόματός ἐστι φανερά : | ||
μὴ ἓν ἀλλὰ πλείονα σημαίνῃ , ἔστι καὶ παρὰ προσῳδίαν ἀμφιβολία , ὡς ἐφ ' οὗ παρέθετο τῆς ἑταίρας ὑποδείγματος |
τοῦτο Ἀριστοκλῆς ἐν τῷ περὶ χορῶν οὑτωσί πως λέγων : ζητεῖται δὲ πότερα τῶν ἐμπνευστῶν ἐστιν ὀργάνων ἡ ὕδραυλις ἢ | ||
ἀποκτενῶν τὸν τύραννον καὶ ἑξῆς : καὶ γὰρ ἐπὶ τούτου ζητεῖται , τίς ἄξιος λαμβάνειν τὴν δωρεὰν , ὁ διώξας |
τῶν τελείων ὡς εἰσαγωγικώτερα : ἄλλως τε δὲ καὶ ἡ ἀντινομία δύο ἔχουσα νόμους καὶ οἷον διπλοῦν ὑπάρχουσα ῥητὸν καὶ | ||
προσδιώρισεν ὁ νόμος τὸ ποῖόν με γέρας αἰτεῖν δεῖ , ἀντινομία μὲν οὐκ ἔστι τοῦτο . ὅτι μηδὲ δύο ῥητῶν |
τόν τε τῆς εὐθυδικίας καὶ τὸν δι ' ὃν ἡ παραγραφή : οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παραπρεσβείας : ὁ δὲ | ||
με ἐπὶ τούτοις κρίνεσθαι καὶ οὐ δεῖ ἰδιώτην ὄντα , παραγραφή ἐστιν . Ἡ προβολὴ γίνεται , ὡς καὶ ἐν |
καὶ οὐ δεξιὰς ἐκείνας καλεῖ τῶν γὰρ δεξιῶν ἡ καλὴ ἐργασία . ἢ εὐώνυμα λέγει τὰ πληγώματα αὐτῶν . εὐωνύμως | ||
δεῖ καινοτομεῖν Ἀθηναίους ὄντας : καινοτόμοι γάρ ἐσμεν : εἶτα ἐργασία ληφθεῖσα ἐκ παραδείγματος εἰς κατασκευὴν τοῦ ἐπιχειρήματος τούτου ὅτι |
ἐλλειπούσας κατὰ τὴν ἔκτασιν οὔτε περιττευούσας τὸ χωρίον ὑφίστησιν . ἰστέον δέ , ὅτι , ὅτε μὲν τρίγωνα τριγώνοις ἐδείκνυεν | ||
πρῶτον ἄλλῳ μηνύει Παρεμποδισμῷ τῷ τέλει τῶν πραγμάτων : Πλὴν ἰστέον σχήματος εὐσθενεστέραν Ἅπαντος εἶναι σύνοδον τῶν ἀστέρων : Κακοποιὸς |
ἡ ἀμφισβήτησις : ἀλλ ' ἡ ζήτησίς ἐστι καὶ ἡ ἀμφισβήτησις , εἰ χρηστὸς ὁ Τιμοκράτους νόμος : ὁ δὲ | ||
αὐτὴν εἰς γάμον , ἀμφισβητοῦσιν : ἐνταῦθα διαθήκης καὶ νόμου ἀμφισβήτησις καὶ ἑνὶ λόγῳ , ὃν τρόπον ἐπὶ τῷ ῥητῷ |
ὁ θυμὸς ὥσπερ προσταχθεὶς τιμωρήσασθαι , ᾄττει ἐπὶ τοῦτο . συλλογίζεται μὲν οὐδέν , ὅμοιον δέ τι πάσχει τῷ συλλογισαμένῳ | ||
, τῆς αἰσθήσεως μὴ συλλογιζομένης ; οὔτε μὴν ἡ δόξα συλλογίζεται ὡς μόνα τὰ συμπεράσματα εἰδυῖα καὶ διὰ τοῦτο διανοίας |
ὅρους τοῦ ὅρου κατ ' εἶδος ἡμῖν παραστήσουσιν . Ἔστιν ὅρος ὅρου ἕτερος λόγος ὁ δηλῶν διὰ τί ἐστι , | ||
, ποιεῖ καὶ ὁ ὅρος , διὰ τί ἐπενοήθη ὁ ὅρος ; καὶ λέγομεν διὰ τὸ γνῶναι ἡμᾶς τὰς συστατικὰς |
δὲ οὗτοι ἔλεγον , εἰ μόνον ἦν πολιτικὸν ζήτημα ἡ πραγματική : εἰ δὲ ὥς φασιν ἀπὸ μέρους τὸ ὅλον | ||
πάντως ἡ δικαιολογία , ὥσπερ περὶ τὸ μέλλον πάντως ἡ πραγματική : ἅμα δὲ καὶ ἐπειδὴ αὗται μὲν κοινωνοῦσι τοῖς |
κρίνεται ὑπὸ τῆς γυναικὸς κακώσεως : ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἀντιθετικὴ ἀντίθεσις , ὅτι ὠφέλησεν , ἵνα μὴ ὅμοιος τοῖς ἄλλοις | ||
* . . Αἰέλουρος : τοῦτο οὐκ ἔστι πλεονασμὸς ἀλλὰ ἀντίθεσις : παρὰ γὰρ τὸ αἰολεῖν τὴν οὐρὰν ἐτυμολογεῖται † |
, ὅτι καταστάσεως ἀφήγησις ταύτῃ διενήνοχεν , ὅτι ἡ μὲν ἀφήγησίς ἐστιν αὐτῶν τῶν γεγονότων ἔκθεσις , ἡ δὲ κατάστασις | ||
, ὥσπερ ἐν ποιητικῇ ἡ καθ ' ἕκαστον τῶν γενομένων ἀφήγησίς τε καὶ διατύπωσις , διὰ μὲν τῶν πεπραγμένων τοῦ |
τοῦ τοῦ Κρόνου ἐκκεντρότητος καὶ τοῦ ἀπογείου . Ϛʹ . ἀπόδειξις τῆς τοῦ ἐπικύκλου αὐτοῦ πηλικότητος . ζʹ . περὶ | ||
“ ἔνιοι δὲ καὶ οὕτω συνερωτῶσιν : ” εἰ ἔστιν ἀπόδειξις , ἀπόδειξις ἔστιν : εἰ μὴ ἔστιν ἀπόδειξις , |
πλῆθος δηλοῖ χολῆς . οὐ χρώννυται δὲ τὸ οὖρον , εὔδηλον ὅτι οὐ μένει ἐν τοῖς ἀγγείοις ἡ χολὴ , | ||
τὰ μήτε ἐν τῷ τραχήλῳ μήτε ἐν τῇ φάρυγγι μηδὲν εὔδηλον ποιέοντα , πνιγμὸν δὲ νεανικὸν καὶ δύσπνοιαν παρέχοντα , |
τριπλάσιον . τὸ δὲ δὶς διὰ πασῶν τετραπλάσιόν ἐστιν . ἀποδέδεικται ἄρα τῶν συμφώνων ἕκαστον , ἐν τίσι λόγοις ἔχει | ||
τὴν ἐξουσίαν ἀνύποιστος . ὁρᾷς ὡς τὸ περιφανῶς μεῖζον ἔλαττον ἀποδέδεικται τῇ μεθόδῳ . τούτοις οὖν καὶ τοῖς τοιούτοις λογισμοῖς |
ὥστ ' εἰπεῖν : καὶ νύ κεν ἢ παρέλασσεν . ἐνθύμημα γὰρ φέρει πειστικὸν καὶ σχῆμα παντοδαπόν , πιθανότητός γε | ||
δὲ Βρούτῳ μεγάλην χάριν εἰδώς , ἐκείνου δοκῶν εἶναι τὸ ἐνθύμημα τοῦ νόμου . Μετὰ τοῦτο πολλαὶ καὶ περὶ πολλῶν |
αἱ κατὰ κορυφὴν γωνίαι ἴσαι εἰσί : τούτου δὲ δεικνυμένου συναποδείκνυται τὸ καὶ τὰς τέσσαρας γωνίας εἶναι τέτρασιν ὀρθαῖς ἴσας | ||
κανόσιν τῶν κατὰ τὸ ηʹ σελίδιον ἑξηκοστῶν παραθέσεως , ἐπειδὴ συναποδείκνυται καθ ' ἑκάστην τοῦ περιοδικοῦ μήκους πάροδον τῇ πηλικότητι |
ὁ Τυνδάρεως ὅτι τίς χρεία ὅλως σοφίας , ὅπου γε προφανὲς τοῦ Ὀρέστου τὸ πλημμέλημα : ἐρωτηματικῶς : οὐ κατενόησεν | ||
ἐνταῦθα , καθάπερ ἐν τῇ ἀντιστάσει : ἄλλως τε εἰ προφανὲς ἦν , ἀντιστατικὸν ἔμελλεν εἶναι τὸ πρόβλημα : ἐκεῖ |
ἢ πρὸς ἀνασκευήν . Φανερὸν οὖν ὅτι τὸ μὲν καθόλου κατηγορικόν . κατασκευάζεται μὲν γὰρ μοναχῶς , ἀνασκευάζεται δ ' | ||
τοῦ ὁριστοῦ . τὸ δὲ τί ἐστιν ἅπαν καθόλου καὶ κατηγορικόν : οἱ γὰρ κυρίως ὅροι κατηγορικοὶ ἅπαντες , οἱ |
ἄστει διάγων καὶ πολιτικοῖς καλινδούμενος πράγμασιν . Ἔτι καὶ οὕτως ῥητέον : πέντε εἰσὶν αἱ γνωστικαὶ δυνάμεις τῆς ψυχῆς : | ||
μὲν οὖν τερατολογίαν τοιαύτην λόγου τινὸς ἀξιῶσαι , ὅμως δὲ ῥητέον , ὡς εἰ καὶ ἐγένετο κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς |
νέμεσις οὐ διαφέρουσιν . φθόνος ἡ νέμεσις , νέμεσις ὁ μερισμός . ἀφθόνητος οὖν ὁ μὴ φθόνον καὶ μερισμὸν καὶ | ||
εὐμαθέστεροι γενήσονται . εὐμάθειαν δὲ ποιεῖ προέκθεσις , ἀνανέωσις , μερισμός . προέκθεσις μέν ἐστιν , ὅταν ἃ μέλλει τις |
: τουτὶ μὲν γὰρ ἀξίωμά ἐστι , τὸ δὲ ἀξίωμα λεκτόν , τὸ δὲ λεκτὸν ἀσώματον . ἀνάπαλιν δὲ ἡ | ||
τετάρτῃ , ὥστε ἄναρχον αὐτοῖς εἶναι τὴν ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι λεκτόν . Καὶ ἄλλα δὲ πλείω ἔστιν εἰς τὸν τόπον |
ἐκτεθειμένος ὡδί , ὡς ἐνταυθοῖ ὁ Ἀριστοτέλης ἐξέθετο , ἤγουν ὀρθότης ἡ κατὰ τὸ συμφέρον πρός τι τέλος , οὗ | ||
βουλὴ ὀρθότης ἐστί . πρὸς δὲ τούτοις καὶ ἡ εὐβουλία ὀρθότης ἐστίν , ἥτις καὶ κυρίως ὀρθότης λέγεται βουλῆς , |
γὰρ τὸ ἄνθρωπος παρεγένετο . πᾶσα γὰρ ἀναφορὰ γνώσεως προϋφεστώσης ἐστὶ σημαντική , τὸ δὲ γινωσκόμενον ὥρισται . πῶς οὖν | ||
χωρισταὶ οὐ γὰρ ᾀεὶ ἐστὶν ὁ πυρετός . Περιπνευμονικὸς δὲ ἐστὶ , μεταλαμβανόμενος εἰς ἄλληλα τῶν παθῶν : καὶ ἐπὶ |
τὰ τρίγωνα . διπλάσιόν ἐστι τὸ ΕΒΖΗ . , ] δέδεικται ἐν τῷ μαʹ θεωρήματι τοῦ αʹ βιβλίου , ὅτι | ||
τὴν ἐκπνοὴν καὶ τὴν φύσην ἐργαζόμεναι τὴν ἐξ ἐγκεφάλου . δέδεικται γὰρ ἑτέρωθι περὶ τούτων : ἀποδέδεικται δὲ καὶ ὅτι |
πολλῷ συρφετῷ τοῦ δόγματος , εἰς ἄτοπον δὲ οὐκ ἔστιν ἀπαγωγή : δέξονται γὰρ οἱ ἄνδρες ἐν τοῖς οὐσιώδεσι λόγοις | ||
Ποιῆσαι τὸ ἀδύνατον . οὐκ ἔστιν αὕτη κυρίως εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγή : οὐ γὰρ μέρος γέγονε τοῦ συλλογισμοῦ ἡ ὑπόθεσις |
ὅμοιον ἄρα ἐστὶν τὸ ΑΒΓ τρίγωνον τῷ ΔΕΖ τριγώνῳ . Φανερὸν δὲ καὶ τὸ τούτῳ ἀναστρόφιον , ἐὰν ᾖ ὅμοιον | ||
νόμῳ γινόμενον καλεῖς παρανόμῳ προῤῥήματι . ΒΟΥΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙ . Φανερὸν ὅτι πᾶσα βούλησις καὶ δύναμις ἀπὸ τῶν ἐγκωμιαστικῶν τόπων |
προτάσεων , ὅταν ἡ πρὸς τὸ ἔλαττον ἄκρον ἐνδέχεσθαι λαμβάνηται πρότασις , ἀεὶ γίνεται συλλογισμός , πλὴν ὁτὲ μὲν ἐξ | ||
εἶναι ἀπόφασις . φανερὸν ἄρα γέγονεν ὅτι μιᾷ προτάσει μία πρότασις ἀντιφατικῶς μάχεται . ἐν οἷς τὸ πρῶτον κεφάλαιον . |
πρώτου , καὶ ὡς ἂν εἴποι τις , γενικωτάτου ἐνετῆρος ἐξέτασις τῆς συνθέσεως , τὰς δὲ κατὰ μέρος χρείας , | ||
: ἐπειδὴ γὰρ ἐν αὐτῇ ἐστιν ἡ τῶν ἐμπιπτόντων ῥητῶν ἐξέτασις , ἀναγκαίως κατὰ μίαν τῶν νομικῶν στάσεων διαιρεῖται : |
' ὑβρισμοὺς οὐκ ἐναισίους ἐμοί . ἦν μὲν γὰρ αὐτῶι σκοπὸς ἀεὶ τοὐμὸν κάρα , τοῦ δ ' ἀγκυλητοὺς κοσσάβιους | ||
τῆς δημοκρατίας πολιτευόμενος : εἰκότως : ᾧ γὰρ τὸ πλέον σκοπὸς ζητεῖν , δωρεὰν λαμβάνειν , κἂν ἡ πόλις βλαπτομένη |
πράγματος , ὡς τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους , ἀντίληψις , μετάληψις , χρῶμα ὃ καὶ μετάθεσις αἰτίας καλεῖται | ||
δικαίου ἡ ἀντίληψίς ἐστι , καὶ γὰρ ἔφαμεν , ἡ ἀντίληψις ἢ ἀπὸ νόμου , ἢ φύσεως , ἢ τέχνης |
, οὐ μέντοι ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ τοῦ συστήματος . Διαφέρει γὰρ τὸ παράδειγμα τοῦ προβλήματος τῷ τὸν μὲν χρόνον | ||
ὀρθουμένην τε τὴν κεφαλὴν ἴδοις ἂν καὶ ὀργῇ ζέουσαν . Διαφέρει δὲ κατὰ πολὺ οὐ μόνον ἥδε τῷ μεγέθει τῶν |
ἀντὶ μιᾶς . ἴαμβος . μήδεται ] βουλεύεται , ἤγουν μελετᾶται . ἄφερτον ] ἀφόρητον . ἀλκὰ ] ἡ βοήθεια | ||
” ἔφη ὅτι ἐὰν τρίζῃ τοὺς ὀδόντας καὶ ἀπειλῇ καὶ μελετᾶται γενέσθαι μανία , ἐπὶ ἀμφοτέρων δεῖ προλέγειν τὸν κίνδυνον |
οὗτος ὁ κατασκευάζων ἐπιτείχισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικήν . Καὶ ἡ ἔνστασις μέντοι τοῦ πνεύματος ποιεῖ σχῆμα κάλλιστον , ἐὰν λέγωμεν | ||
τελευταῖον τὸ τοῦ μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ ἡ ἔνστασις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον , οὐκ |
τέχνῃ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιμελούμεθα , ἄλλῃ δὲ τῶν αὐτοῦ . Φαίνεται . Οὐκ ἄρα ὅταν τῶν σαυτοῦ ἐπιμελῇ , σαυτοῦ | ||
ἀρχῆς τούτοις ἐπιθυμεῖ , τυραννικῆς , καὶ τύραννος εἶναι ; Φαίνεται . Οὐκοῦν ταύτης ἐπιθυμεῖν σὺ φῄς ; Ἔοικέν γε |
ἁρμόττοντος . ἅπερ πάντα ἔχεσθαι τοῦ ἀκολούθου τῇ φύσει καὶ ὁμολογουμένου . Διελέξατο δὲ καὶ περὶ ὀνομάτων ὀρθότητος : ὥστε | ||
ἀμφίβολον ἐξ ἀμφιβόλου , ὁμολογούμενον ἐξ ἀμφιβόλου , ἀμφίβολον ἐξ ὁμολογουμένου . καὶ τὰ μὲν τρία ἀσύστατα , ἓν δὲ |
δὲ , καθὸ ἐν μὲν τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ ὁμολογούμενόν ἐστι τὸ ῥητὸν καὶ ἰσχυρόν : καὶ ζητοῦμεν τὸν | ||
οὖν , ὅτι ἐν μὲν τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ ὁμολογούμενόν ἐστι τὸ ῥητὸν καὶ κρατοῦν καὶ ἰσχύον : τὸν |
. Μία δὲ κίνησις λέγεται πλεοναχῶς : τὸ γὰρ ἓν πολλαχῶς λέγομεν . γένει μὲν οὖν μία κίνησις καὶ τῇ | ||
συμβεβηκός . Ἐπειδὴ ἡ σοφία διαλέγεται περὶ τοῦ ὄντος , πολλαχῶς δὲ τὸ ὂν λέγεται , φησὶν ὁ Ἀριστοτέλης ὅτι |
Ἱερομνήμονες . οἱ εἰς Πυλαίαν ἐκπεμπόμενοι γραμματεῖς . Ἱερὸν ἡ συμβουλή . ἐπὶ τῶν δεινῶν συμβουλεύειν . Ἱερόν τι νεωκορήσας | ||
ἀφ ' οὗ κωμῳδικὸν μορμολυκεῖον ἔγνων . ἀκραιφνὲς ὕδωρ ἱερὸν συμβουλή πλεκτὴν σχοῖνον τυφλότερος λεβηρίδος ἀναφλᾶν καὶ ἀνακνᾶν ἀνθρωπίζεται ἠντεβόλησε |
τι καὶ τὰ ἑξῆς πάντα , καθάπερ ἐν τῷ ὅρῳ ἐξετασθήσεται . Σωπάτρου . Ἐπὶ τούτοις ἐστὶ τὸ πρός τι | ||
πῶς ἐπαιδεύθη . καὶ μὴν καὶ φύσις ψυχῆς καὶ σώματος ἐξετασθήσεται καὶ τούτων ἑκάτερον κατὰ διαίρεσιν : ἐρεῖς γὰρ περὶ |
ἡμιφώνων ἐμνημονεύσαμεν , δεῖ γινώσκειν ὅτι ὡς ἐν τοῖς προλαβοῦσιν ἐμάθομεν , ἡμίφωνα ἐστὶν ὀκτὼ , ζ , ξ , | ||
, ὥσπερ εἰρήκαμεν , παρώνυμόν ἐστιν ἀπὸ τοῦ Ποσειδέης : ἐμάθομεν δὲ ὅτι τὰ εἰς ων παρώνυμα βαρύτονα τὸ ω |
τὴν πρᾶξιν τοῦ ἀγαθοῦ : καὶ ἔστιν αὐτῆς ἔργον ἡ εἰρημένη ἀλήθεια , ἥτις ἐστὶ περὶ τὸ ἀγαθὸν καὶ κακόν | ||
κατὰ τῆς κυλινδρικῆς ἐπιφανείας , καθ ' ἧς ἔσται ἡ εἰρημένη ἕλιξ . ἔξεστιν δὲ διελόντα τὴν τοῦ κυλίνδρου πλευρὰν |
ἐγκώμιον δὲ τὸ πολλοὺς περιλαμβάνον . ἐρώτησις , πεῦσις καὶ ἀνάκρισις διαφέρει . ἐρώτησις μὲν γάρ ἐστι συντόμου ἀποκρίσεως ζήτησις | ||
ἐστι σύντομος ἀπόκρισις , πεῦσις δὲ μακρᾶς πράξεως ἀπαγγελία , ἀνάκρισις δὲ δευτέρων ἐξέτασις . ἔσται τοῦ γενήσεται διαφέρει . |
τοῦτο λέγοντες , ὅτι οὐχ ἡ ἀμφισβήτησίς ἐστιν αὐτῷ ἐνταῦθα καθολική : εἰ γὰρ προέκειτο τῷ Δημοσθένει ζητεῖν , πότερον | ||
' αὐτὸν ἀργοῦντα ] διττὴ ἡ ἐξήγησις : ἢ γὰρ καθολική ἐστιν οὕτως οὐκ ἔνι δ ' αὖ , ἵν |
Θαλήτα δὲ τοῦ Κρητὸς , εἰ παιάνων γεγένηται ποιητὴς , ἀμφισβητεῖται . Γλαῦκος γὰρ μετ ' Ἀρχίλοχον φάσκων γεγενῆσθαι Θαλήταν | ||
μὲν ἀντιλήψει οὐ πάντη ὡμολόγηται ἡ ἐξουσία , ἀλλ ' ἀμφισβητεῖται , ταύτῃ καὶ ὁ κατήγορος πολὺς ἄνω καὶ κάτω |
λήμματα τῆς ἀποδείξεώς ἐστιν ἄδηλα , ἄδηλος δὲ καὶ ἡ ἐπιφορά , τὸ δὲ ἐξ ἀδήλων συνεστὼς πάλιν ἄδηλον , | ||
καὶ ἐπιφορά ἐστιν . καὶ κατὰ τοῦτο ἄρα συνάγεται ἡ ἐπιφορά . Ταῦτα μὲν οἱ δογματικοί : τάξει δὲ ῥητέον |
γ # ΔΥ γ Μ α , ὅθεν ὁ ʂ εὑρίσκεται Μο δ . ἔσται οὖν ἡ μὲν τοῦ ⃞ου | ||
τρόφι κρῖ ἄλφι ἀποκέκοπται , καὶ οὐδεμία ἐξ αὐτῶν πτῶσις εὑρίσκεται . Τὸ πῶϋ , τὸ γόνυ , τὸ δόρυ |
οὐ πλείονες ἢ δύο διὰ τοῦ αὐτοῦ σημείου εἰσίν , ἀγνοεῖται δὲ ἐπὶ παντὸς τοῦ προτεινομένου πλήθους ἀληθὲς ὑπάρχον οὕτως | ||
εἰκάσαις ἄλλῳ τῳ ἢ πυραμίδι λευκῇ , ἡ δὲ ὕλη ἀγνοεῖται . Λυκίοις ὁ Ὄλυμπος πῦρ ἐκδιδοῖ , οὐχ ὅμοιον |
Κροῖσος γὰρ ἐκέκτητο υἱὸν ἄφωνον . Τὸν τρέχοντα ἐρέθιζε : πρόδηλος : καὶ οὕτω δεῖ τοὺς φρονίμους . Τὸ ἀρνίον | ||
τῶν δριμέων φαρμάκων , τὰ κολλύρια δῆλα ὧν ἡ χρῆσις πρόδηλος καὶ τοῖς τὴν πεῖραν πρεσβεύουσιν : ἐκ γὰρ τοῦ |
ἀριθμῶν διαλέγεσθε , ἐν οἷς τὸ ἓν οἷον ὑμεῖς ἀξιοῦτέ ἐστιν , ἴσον τε ἕκαστον πᾶν παντὶ καὶ οὐδὲ σμικρὸν | ||
δὲ πλεῖστοι τῶν γεωργῶν πυτίαν αὐτὸ ὀνομάζουσι : κάλλιον δέ ἐστιν ἀπὸ τῶν ἐρίφων . καὶ ἅλες δὲ φρυκτοὶ πήσσουσι |
νόμῳ τεθέντος καὶ κυρωθέντος : οὐ γὰρ τὸ ὄντως δίκαιον ζητοῦμεν , ἀλλ ' ὅπερ ἂν ὁ νόμος ὁρίζῃ δίκαιον | ||
ἐν τοῖς κολοσσικοῖς ἔργοις οὐ τὸ καθ ' ἕκαστον ἀκριβὲς ζητοῦμεν , ἀλλὰ τοῖς καθόλου προσέχομεν μᾶλλον εἰ καλῶς τὸ |
δὲ πάντη ἀνισόπλευρα σκαληνά . ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῶν μεσοτήτων λεκτέον , ἐπειδὴ καὶ ἀναγκαιοτάτη εἰς τὰ Πλατωνικὰ ἡ τούτων | ||
λεγομένων εἰδότες οὐκ ἔχουσι γραμματικὴν ἐμπειρίαν , οὐδὲ ταύτῃ εἶναι λεκτέον γραμματικήν . ἐκτὸς εἰ μή τι διὰ τοῦτο τὸ |
πρὸς πίστιν καὶ ἄλλα τοιαῦτα . ὡς δὲ τούτων τε ὁμολογουμένων καὶ ἀδυνάτου ὄντος περὶ ἄνθρωπον ἕνα ταῦτα συμβῆναι , | ||
φυλακήν , γίνονται δὲ καὶ πολλάκις αἴτιαι δουλείας καὶ κακῶν ὁμολογουμένων , ὥς φησι Πολύβιος . ὅτι τοὺς κατὰ τῆς |
, καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
τι εἰς τὸ εἶναι ἀπόδειξιν οἱ δογματικοί , καθὼς ἤδη ὑπεμνήσαμεν : συνάγει γὰρ τὸ μὴ εἶναι ἀπόδειξιν , καὶ | ||
ἀγαθῶν αὐτῷ παρόντων καὶ τῶν κακῶν , ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ὑπεμνήσαμεν . λεκτέον οὖν , ὅτι εἰ μήτε ἡ τῶν |
νέφει . διὰ τοῦτο γὰρ ἐπὶ πράγματος , ἐν ᾧ γνώριμον ὑπῆρξε τὸ τί ἐστι , τὸν λόγον ἐγύμνασε , | ||
τῷ ἔργῳ , ἀλλὰ καὶ τῷ λόγῳ . ὄντα δὲ γνώριμον τῷ Ἀρχύτᾳ καὶ φιλοσοφίας οὐ παντελῶς ἀλλότριον ἀπαντᾶν εἰς |
: δῆλον γὰρ ὅτι κειμένης τῆς ἀντιθέσεως διανοίας . ἡ λύσις ἂν ἐκ διανοίας ἐγένετο . οἷον , ἐκήρυξας δώσειν | ||
οὐκ ἐξαλλάσσεται ἡ θεραπεία . κένωσις γὰρ ἐπ ' ἀμφοτέρων λύσις , ἐναντία τῷ πάθει . οὐ γὰρ ἀπὸ τῶν |
ψεῦδος : οὕτω γὰρ ἂν κατάφασις ὑπῆρχεν ἢ ἀπό - φασις , ἀλλ ' ἐὰν προστεθῇ τι , δῆλον ὅτι | ||
δίκαιος οὐκ ἔστιν . ἡ μὲν γὰρ ἁπλῆ ἀπό - φασις , ὡς εἴρηται , ἁρμόζει καὶ ἐπὶ τῶν λίθων |
εὐδαιμονίαν λέγειν αὐτὴν τυγχάνειν . ὧν τὸ μὲν τελευταῖον ἤδη διαβέβληται ὡς οὐχ ὑπάρχον ἀληθές , τὸ δὲ κατὰ ἁρμονίαν | ||
συμπεράσματα ποιοῦσα καὶ πάλιν τὰ συμπεράσματα προτάσεις , ὅθεν καὶ διαβέβληται : πᾶσα γὰρ ἀπόδειξις τὰς μὲν προτάσεις σαφεῖς καὶ |
διὰ κινδύνου ἰέναι . ἄνδρες στρατιῶται . . . : δημηγορία Νικίου στρατηγοῦ Ἀθηναίων ἔστι τῳ : τινὶ [ ἀφ | ||
παρελθόντες ἐπὶ ἰδίων . ἡ μὲν πρέσβευσις κτἑ . : δημηγορία Ἀθηναίων εʹ ʃ ἡ στάσις πραγματική : τὸ μέλλον |
λύει οὖν διὰ τοῦ λέγειν ὅτι περὶ παλαιῶν πραγμάτων ἡ σκέψις , περὶ ὧν εἶπον καὶ οἱ πρῶτοι . τὸ | ||
τῆς τοῦ θεοῦ δυναστείας δι ' ὅλου τοῦ ζῆν ἡ σκέψις αὐτοῖς ἐστιν . Ὅπως οὖν μηθενὶ συναλισγούμενοι μηδ ' |
τῶν δημοσίων . οὐκοῦν . . . λέγεις ; ] ἀνθυποφορά , ἥτις μέση τυγχάνει ἀντιπίπτοντος καὶ ἀντιθέσεως , μεῖζον | ||
ἅπαντα οἰομένους . τὰ κελευόμενα . . . ποιεῖν ] ἀνθυποφορά . φησίν : ὀφείλομεν πᾶσι τοῖς προσταττομένοις ὑπακούειν ὥσπερ |
] ἰσχυρός . ἡμέτερον + ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς : ἔκθεσις τοῦ δράματος . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶ τροχαϊκοὶ κεʹ | ||
οὕτω φησί : διήγησίς ἐστι τῶν ἐν τῇ ὑποθέσει πραγμάτων ἔκθεσις εἰς τὸ ὑπὲρ τοῦ λέγοντος πρόσωπον ῥέουσα . Θεόδωρος |
, εὐηνορέα καὶ ἔτι Ἰωνικῶς εὐηνορέη , ὡς Ἑκτορέη . ὁμολόγως οὖν ἐν ἀφαιρέσει τοῦ εὖ τὸ ἠνορέη , καὶ | ||
μετ ' ὀρθῆς τάσεως , ἐν τοῖς προεκδοθεῖσιν εἴρηται . ὁμολόγως οὖν ταῖς κατὰ τὴν εὐθεῖαν οὐδ ' ὅλως συντετάξεται |
Ἀλεξάνδρου Φορτίου . Κόραν ἀστέων ῥίζαν ] * Τροπικῶς ταῦτα ἐξενήνεκται : τὸ δὲ ἑξῆς οὕτω : Φημὶ γάρ , | ||
καὶ κατὰ ἄλλα σχήματα πλείονα οὐ γὰρ μόνον κατὰ πλαγιασμὸν ἐξενήνεκται τὸ χωρίον , ἀλλὰ καὶ σὺν τοῖς περιστατικοῖς διαπέπλεκται |
τὰ μεθ ' ὑπονοίας : ταῦτα δὲ οὐ μικρῷ τινι διαφέρει ἀλλήλων πρὸς εὐσχημοσύνην . τίνα οὖν ἐροῦμεν εἶναι τὸν | ||
ἀληθείας λέγειν . Τί δέ σοι , ἔφη , τοῦτο διαφέρει , εἴτε μοι δοκεῖ εἴτε μή , ἀλλ ' |
παραδόξου . τί . . . τοῦτο ] τὸ ἐνθύμημα εἴληπται ἐκ παραδόξου . ὃ δέ φησι τοιοῦτόν ἐστιν : | ||
εἰδὼς φρόνιμος εἶναι . τὸ δοκεῖ ἐνταῦθα ὡς κοινὸν δοξαζόμενον εἴληπται : δηλοῖ δὲ τὸ ῥητόν , ὅτι καὶ ἀνωτέρω |
τοῦ φαρμάκου μεταλήψει : δεῖ δὲ τὰ σημεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύθυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖσθαι περί τε τοῦ φεύγοντος καὶ | ||
: ἀποδείκνυται δὲ τὸ κρινόμενον : καὶ ὅτι τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου : τὸ κρινόμενον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις |
δύνανται , ὅπερ τινὲς οὐχ ὁμοίου μετάβασιν , ἀλλ ' ἀναλογισμὸν καλοῦσιν . τὴν μὲν γὰρ τοῦ ὁμοίου μετάβασίν φασι | ||
διοικήσει αὐτοῦ : τὸ δὲ λογικὸν ζῷον ἀφορμὰς ἔχει πρὸς ἀναλογισμὸν τούτων ἁπάντων , ὅτι τε μέρος ἐστὶ καὶ ποῖόν |
οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
θάτερον μέρος πειρατέον διασκέψασθαι : ἦν δὲ τὰ μέρη ταῦτα διαφωνία τε καὶ συμφωνία : ληπτέον τε τὴν συμφωνίαν εἰς | ||
τὸ δεῖν ἐπέχειν περὶ αὐτοῦ . εἰ δὲ ἐπικριθήσεται ἡ διαφωνία , εἰ μὲν διὰ νοητοῦ , εἰς ἄπειρον ἐκβαλοῦμεν |
ψυχή . Τὸ δ ' εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν , ὥρισται μὲν ἀεὶ καθ ' ἕν τι , κοινοῦσα δ | ||
ἐλευθέρα οὐδαμοῦ κωλυομένη εἶναι . Εἰ γὰρ αὖ κεκώλυται , ὥρισται ὑπ ' ἄλλου , καὶ τὰ ἐφεξῆς ἄμοιρα αὐτοῦ |
. ὅτι δὲ καὶ τὸ μετὰ θεοὺς γένος , ὃ ἔφαμεν ἀγγελικὸν εἶναι , δευτέρως χρὴ τιμᾶν , ἐπάγει : | ||
παρὰ τοῦτο τὸ μεγιστᾶν , ξυνός τε καὶ ξυνᾶν . ἔφαμεν δὲ ἐν ἑτέροις , ὅτι καὶ παρὰ τὸ νέος |
Πρὸς τοὺς γραμματικοὺς καὶ ἐν τῷ Πρὸς τοὺς φυσικοὺς ὑπομνήματι παρεστήσαμεν : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστι τοῖς γεωμέτραις ἀφαιρεῖν τι | ||
ὁ ἄνθρωπος . οὐδέτερον δὲ τούτων δύναται ὑπάρχειν , ὡς παρεστήσαμεν . καὶ αὐτὴ οὖν ἡ νόησις ὑπὸ τὴν αὐτὴν |
τὰ μὲν εἴδη τοῦ στοχασμοῦ ταῦτα , καὶ ἐπὶ τοῦ ῥητοῦ δὲ σαφῆ ἔχει τὴν ἐξέτασιν , καὶ τοῖς γε | ||
ἢ ἀποτομή ἐστιν ἢ ἐλάττων ἢ μέσης ἀποτομὴ ἢ μετὰ ῥητοῦ μέσον τὸ ὅλον ποιοῦσα ἢ μέσης ἀποτομὴ βʹ μετὰ |
' ἕκαστοι συμφέρον αὐτὸν ἑαυτοῖς ᾤοντό τι πράξειν , οὕτως ὀφείλει διὰ τῶν αὐτῶν τούτων καὶ καθαιρεθῆναι πάλιν , ἐπειδὴ | ||
μετρίαις χρώμεθα : ὁ δὲ ἐπίλογος τοὐναντίον κεκινῆσθαι τοῖς σχήμασιν ὀφείλει καὶ πολλὰς μὲν ἐκβοήσεις ἔχειν , πολλοὺς δὲ σχετλιασμούς |
ἡ μὲν μετάληψις ὁμωνύμως τῷ γένει καλουμένη : εἰ δὲ ἄγραφος , ἀπὸ τοῦ πράγματος οὗ ποιεῖ , ἰδίαν δεξαμένη | ||
ἔστιν ἡ μὲν ἔγγραφος ἀπὸ τοῦ φεύγοντος , ἡ δὲ ἄγραφος ἀπὸ τοῦ κατηγόρου γνωρίζεται : ταῦτα δὲ πλεῖστον ἀλλήλων |
πάντων αἴτιον : ὅτι δὲ κακῶν οὐδενός ἐστι , τοῦτο γνωστέον . σχεδὸν δὲ ἀλόγιστος , ἄτακτος , ἀσχήμων τε | ||
λέγων , ὅτι ἐχρῆν σε τοιάνδε ποιῆσαι τὴν γραφήν : γνωστέον δὲ ὅτι εἴπομεν φιλοτιμίας ἕνεκεν γεγενῆσθαι τῷ Ἀθηναίῳ τὴν |
ἀγωνιζομένων χρώμενος ἔπραξε τόδε τι : σαφὴς δὲ καὶ ἡ διήγησις ἔσται τῇ λέξει ἢ τῇ τάξει ἢ ἀμφοῖν . | ||
] ὧν εἶπον πρότερον ἴχνος ] τὸ τέλος . ἑτέρα διήγησις . Κάνωβος ἦν κυβερνήτης τῶν νεῶν Μενελάου , ὃν |
τοῦτο δὲ ἐνταῦθα μὲν ἀντιληπτικόν ἐστι : δύναται δὲ καὶ ὁρικῶς καὶ ἀντεγκληματικῶς καὶ μεταστατικῶς σχηματισθῆναι : ὁρικῶς μὲν οὕτως | ||
: διὸ καί φησιν τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ὁρικῶς ἐξετάζεσθαι ὡς ἤδη τῶν ση - μείων ἀδικημάτων ὄντων |
περὶ ῥητορικῆς . καὶ λέγομεν , ὅτι δικαίως τῶν ἄλλων προτέτακται τοῦτο , εἴ γε καὶ εἰσαγωγή ἐστι πρὸς ἅπασαν | ||
, . . Καλλίστρατός φησιν ὡς ὑπό τινος ὁ στίχος προτέτακται ἀγνοοῦντος τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος , ὡς θέλει ἄρχεσθαι ἀπὸ |
χιτώνἙκτορείου χιτῶνος , ἐμὸς φίλοςἐμοῦ φίλου πρόδηλός ἐστιν ἡ ἑξῆς ἀκολουθία . τοιοῦτόν ἐστι τὸ πατὴρ δ ' ἐμὸς αὐτίκ | ||
; ἡ τοῦ ἑξῆς ὁδήγησις , τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία . Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους ; |
τιθέντες , τὰ δὲ λοιπὰ ἀντὶ διαφορῶν χωριζουσῶν τὸ καθόλου προγύμνασμα ἀπὸ τῶν λοιπῶν ἀσκήσεων τῶν μὴ ἐν γυμνάσμασιν . | ||
καὶ ἀπρεπεῖ , καὶ τελευταῖον ἐπάγειν ἀσύμφορον . Τὸ δὲ προγύμνασμα τοῦτο πᾶσαν ἐν ἑαυτῷ περιέχει τὴν τῆς τέχνης ἰσχύν |
, τυραννεῖν ἐστιν : ἰστέον δὲ , ὡς ἡ πιθανὴ ἀπολογία κατασκευάζεται ἐκ τῶν ἀντικειμένων : καθόλου γὰρ τὰ στοιχεῖα | ||
συντελεῖ πρὸς κατηγορίαν τοῦ Δημοσθένους : ἀναντίῤῥητος δέ ἐστιν ἡ ἀπολογία τὸ μὴ παρεῖναι Δημοσθένην : εἰ μὲν γὰρ ἐκρίνετο |
δεομένων καὶ ὁμολογουμένων παρὰ τοῦ ἀντιδίκου μέγιστον , ὅπερ ὁ συλλογισμὸς ἐπαγγέλλεται , καὶ γὰρ λέγει ἐκεῖνος εἶναι τόδε τι | ||
ᾗπερ τὸ ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια , εἰ γὰρ ὁ συλλογισμὸς ἐμπίπτει τῇ ἀντινομίᾳ , ἐν οἷς τὸ περιεχόμενον καὶ |
ἄτοπον . ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀξιωμάτων ὁ ἔλεγχος κατὰ τῶν ἐνισταμένων διὰ τῆς ἀντιφάσεως , ἐπεὶ καὶ | ||
τὰς θεραπαινίδας διέφθειρεν : ταῦτα δὲ ἀληθὴς τῆς μοιχείας ἐστὶν ἔλεγχος : ὁ δὲ διώκων ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου ἀπολογούμενος εἰκότως |
: ὅπερ ἀδύνατον . ἐπεὶ οὖν ψεῦδος ἅμα καὶ ἀδύνατον συνῆκται , οὐ δήπου τὴν αἰτίαν αὐτοῦ ἐπιγράψομεν τῇ ΒΓ | ||
μὲν οὖν τῷ πρώτῳ συλλογισμῷ τὸ ὑπάρξαι τὸ πρακτὸν ἀγαθὸν συνῆκται τῷ πράξαντι διὰ μέσου τοῦ τρόπου , δι ' |
θρασεῖαν οὕτω . Τάδε γὰρ εἰπεῖν τὴν πανοῦργον κατὰ τὸ φανερὸν ὧδ ' ἀναιδῶς οὐκ ἂν ᾠόμην ἐν ἡμῖν οὐδὲ | ||
τὴν ΖΔΜ περιφέρειαν διαπορεύεται , καὶ ἡ ΖΔΜ ἐξαλλάσσει τὸ φανερὸν ἡμισφαίριον : καὶ ἐν ᾧ ἄρα ὁ ἥλιος χρόνῳ |
ἡ προβολὴ πεπραγμένου ἐστὶ πράγματος σύντομος ἀφήγησις : ὁ δὲ στοχασμὸς δύο πράγματά ἐστι , φανερὸν καὶ ἀφανές : κρίνεται | ||
πλείω σαφήνειαν περὶ τῶν κεφαλαίων , ὅτι , ὡς ὁ στοχασμὸς διττόν , οὕτω διττὸν καὶ τὸ κεφάλαιον : ὁμώνυμα |
παραστῆσαι , πειράσομαι ὅτι μάλιστα σαφέστατα διακρῖναι , τίς εὕρεσις ἐπιχειρήματος , ὃ κατασκευάζει τὸ κεφάλαιον ἢ τὴν λύσιν , | ||
ἐράνου τρόπῳ ἀντεισφέρειν τε τοῖς θεοῖς εὐωχίαν ἠπόρησεν , ἀσεβοῦς ἐπιχειρήματος πρόφασιν τὸ ἄπορον ἔσχε : διακόψας γὰρ τὸν Πέλοπα |
ἀλώπεκος καὶ χηναλώπηξ χηναλώπεκος . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ἰστέον δὲ ὅτι τὸ βουπλήξ βουπλῆγος πανταχοῦ εἰς τὴν πλη | ||
συναιρεῖται . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ὦ ἡδέε . Ἰστέον ὅτι οὐ συναιρεῖται ἐνταῦθα ἡ κλητικὴ τῶν δυϊκῶν , |
προσώπου ἔχει . ὅταν οὖν ἐν ὑποθέσει παραληφθῇ ἀνεξέταστον , καθολικὸν ἡ τέχνη παραδίδωσι θεώρημα : ὡς χρὴ τῇ τοῦ | ||
τοῖς συστήμασιν ἀναλόγως . ἵνα δὲ ἐπὶ πάντων παρατηροῦντι τοῦτο καθολικὸν σύμφωνον ᾖ , ἑκάστου πολυγώνου τοὺς γνώμονας διαφέρειν ἀλλήλων |
τόπου ἐμβολὴ ἐξ ὀνόματος , καθόλου , ὅρκος . Καὶ εἰρωνεία μέν ἐστι τὸ διὰ τοῦ ἐναντίου τὸ ἐναντίον σημαῖνον | ||
, εἰρωνεία , διαπόρησις , διασυρμός , ἀποστροφή . τούτων εἰρωνεία μέν ἐστι λόγος ἐναντίος οἷς ἐνθυμούμεθα , κατ ' |
. εἰ δὲ ἄδηλον , ἐπεὶ τὰ ἄδηλα διὰ τὴν ἀνεπίκριτον περὶ αὐτῶν διαφωνίαν ἀκατάληπτά ἐστιν , ὡς πολλάκις ὑπεμνήσαμεν | ||
ὑπάρχειν , οὔτε τὸ νοητὸν διὰ τὴν ἀδηλότητα καὶ τὴν ἀνεπίκριτον μέχρι τοῦ νῦν περὶ αὐτοῦ διαφωνίαν , τῶν μὲν |