| ἐπεὶ νοέω κακὸν ὔμμιν ἐρχόμενον , τό κεν οὔ τις ὑπεκφύγοι οὐδ ' ἀλέαιτο μνηστήρων , οἳ δῶμα κατ ' | ||
| ἄριστα πεποίηται κατὰ οἶκον πρὸς Τρώων ; τῶν μή τις ὑπεκφύγοι αἰπὺν ὄλεθρον χεῖράς θ ' ἡμετέρας , μηδ ' |
| Ὡς οὐδὲν λιμοῖο : γνώμη , γνωμικὸν , θαυμαστικόν . λιμοῖο : πείνας ἢ κυνωδοῦς ὀρέξεως : λιμὸς ἡ λεγομένη | ||
| ἀλλήλοις φορβή τε φίλη καὶ λίχνος ὄλεθρος . ὣς οὐδὲν λιμοῖο κακώτερον οὐδὲ βαρείης γαστέρος , ἣ κρατέει μὲν ἐν |
| ἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων : σοῖς ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον , μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ ' | ||
| ' ἔτ ' ἐρώει , σοῖς δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον , μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ ' |
| : σοὶ γὰρ ἀεὶ γνώμη πάντων μέλει , οὐδέ σε λήθει ψυχὴ ὑπερφρονέουσα λόγων ἀδιακρίτωι ὁρμῆι . πάντ ' ἐσορᾶις | ||
| σῖγ ' ἔχους ' ἐνήλατο τὸ μὴ δίκαιον ἔργον οὐ λήθει θεούς δαίμων βροτοῖσι πόλλ ' ἀνευρίσκει κακά λύπας μὲν |
| οἷσί περ ἀνήρ θαρσύνοι ἕταρον : σὺ δ ' ἀτάσθαλα πάμπαν ἔειπας . τοῖα φάτις καὶ τοὺς πρὶν ἐπιφλύειν μακάρεσσιν | ||
| ἀμαυρά , καθάπερ ἡ τῶν παίδων , αὐτοὶ δὲ διαφθείρονται πάμπαν , ὡς μηδὲν ἔτι πράττοντα ὕστερον ἂν ὀρθῶσαι τὴν |
| παύσασθαι ἀμαιμακέτοιο κυδοιμοῦ Πηλείδαο πεσόντος : ὃ γὰρ Δαναοῖς πέλεν ἀλκή : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν μοι ἀρήγετε εὐμενέοντες | ||
| α Ἀλκμάν , οἱονεὶ ὁ ἀκμάζων , ἢ παρὰ τὸ ἀλκή γέγονεν ἀλκάν καὶ πλεο - νασμῷ τοῦ μ Ἀλκμάν |
| . αὐτῷ τοι μετόπισθ ' ἄχος ἔσσεται , οὐδέ τι μῆχος ῥεχθέντος κακοῦ ἔστ ' ἄκος εὑρεῖν : ἀλλὰ πολὺ | ||
| χαλέπτει . Τῶ νῦν μήτε δόλον φραζώμεθα , μήτέ τι μῆχος ἄλλο : πόνῳ γὰρ ἔοικεν ἀριστέας ἔμμεναι ἄνδρας καὶ |
| τῷ χορῷ θοῶς ] ταχέως μὴ ] † ἵνα μή ἠλιθιώσῃ ] εἰς ἀναισθησίαν ἄξῃ μύκημ ' ] κτύπος ἀτέραμνον | ||
| καὶ μετανάστασιν τῷ χορῷ . θοῶς ] ταχέως . . ἠλιθιώσῃ ] εἰς ἀναισθησίαν ἄξῃ . . μύκημα ] κτύπημα |
| , ἡ μὲν φῶς τανύειν , ὁ δὲ κύματα μακρὰ περῆσαι . παννυχίδας δ ' ὁρίσαντες ἀκοιμήτων ὑμεναίων ἀλλήλων ἀέκοντες | ||
| ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα πύλας Ἀΐδαο περῆσαι καὶ κεῖσθαι πολλὴν γαῖαν ἐφεσσάμενον . καὶ τὰ περὶ |
| ἀγηνορίῃσι πεποιθότας , οὐκ ἀλέγοντας οὔτε τι κινδύνων ἰδ ' ὁμοκλῆς , οὔτε φόβοιο : τῷ καὶ σφάλλονται θαμινὰ σφετέροισιν | ||
| ἔην ὄχ ' ἄριστος , ἔχεν δ ' ἔτι θυμὸν ὁμοκλῆς λευγαλέης ἀκόρητον , ἑοῦ δ ' ἄρα μήδετο πατρὸς |
| . . δ . τῶν νέες ὠκεῖαι ὡς εἰ πτερὸν ἠὲ νόημα . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ] | ||
| πίσσαν , καὶ χλοεροῦ νάρθηκος ἀπὸ μέσον ἦτρον ὀλόψας , ἠὲ καὶ ἱππείου μαράθου πολυαυξέα ῥίζαν κεδρίσιν ἐντρίψας , ἐλεοθρέπτου |
| ἀνείροντας Λακεδαιμονίους , οἳ τὸν παλαιότατον τῆς πολιτικῆς κόσμον συμπατήσαντες ἐξε - τραχηλίσθησαν . διόπερ καλῶς περὶ αὐτῶν εἴρηκεν ὁ | ||
| ὅτι μάλιστα ἐπώδυνος , ἀποθνήσκει δὲ παραυτίκα ὅτι τὸ κέντρον ἐξε - ρύσαι πλήξας ἔτι οὐχ οἷός τέ ἐστιν , |
| , τουτέστιν ὑμνουμένην ἀγορὰν καὶ σύνοδον οὐδαμῶς ὕβρισε καὶ ὀνειδισμοῖς ἐμίανεν ὁ Ἀριστοκλείδης , ἀλλὰ τοὐναντίον καὶ προσηύξησεν : ὡς | ||
| συμβουλίᾳ . παρέβη τὴν πίστιν . τὸ τῆς φιλίας δίκαιον ἐμίανεν . . . . . . . . . |
| τεὸς ἵκετο φεύγων , δῆμον ὑποδδείσας ; δὴ γὰρ κεχολώατο λίην , οὕνεκα ληϊστῆρσιν ἐπισπόμενος Ταφίοισιν ἤκαχε Θεσπρωτούς : οἱ | ||
| τε ἐκτείνηται ἐάν τε συστέλληται : ⌊ ὡς παρὰ Ἀνακρέοντι λίην δὲ δὴ λιάζεις ⌋ . λῆμα καὶ λῆμμα διαφέρει |
| ἔμεινε μόνος , οὔ τι ἑκὼν , ἀλλ ' ἵππος ἐτείρετο , τὸν βάλεν ἰῷ δῖος Ἀλέξανδρος , Ἑλένης πόσις | ||
| τοῖον γὰρ ὑποτρομέουσιν ἅπαντες : ἀλλ ' ἐμὸς ἔνδοθι θυμὸς ἐτείρετο πένθεϊ λυγρῷ . νῦν δ ' ἰθὺς μεμαῶτε μαχώμεθα |
| ἀντιπέρην τροπικοί , μέσσος δέ ἑ μεσσόθι τέμνει . Οὔ κεν Ἀθηναίης χειρῶν δεδιδαγμένος ἀνὴρ ἄλλῃ κολλήσαιτο κυλινδόμενα τροχάλεια τοῖά | ||
| ἕλωμαι καλῶς ἂν ἔχοι . Π . . ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι : ὅτι περισσεύει ὁ δέ σύνδεσμος , |
| ' ἀλλοδαπῇ περόωντες , ἐξερέω : δὴ γάρ με πατὴρ ἐπιίστορα πόντου θῆκε Ποσειδάων τοῦδ ' ἔμμεναι , αὐτὰρ ἀνάσσω | ||
| τόσσον ἄγει μετὰ κῶας Ἰήσων Παρθενίης ἀπάνευθεν ὅσον τ ' ἐπιίστορα νηῶν : τῶ μή τοι τυτθόν γε δέος περὶ |
| ! ! ! ! τῶι [ ] κυβερνάται δὲ χρὴ κἠν [ ] νᾶϊ μάλιστ ' ἀκούην : ἁ δὲ | ||
| Ἀριστοκλῆς , ὅς πού φησι : Δάματερ πολύκαρπε , σὺ κἠν Σικελοῖσιν ἐναργὴς , καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις : ἓν |
| . λόχοισι : συντάξεσιν ἀνδρῶν . Κεκριμένοι : κεχωρισμένοι . ἐφείη : ἐπιπέμψοι , ἔμβαλε , πέμψεν . Ἀποτροπάδην : | ||
| ἐνεμάξατο φωτός , ῥεῖα δέ κεν θανάτοιο καὶ αὐτίκα μοῖραν ἐφείη . Εἰ δ ' ἄγε , καὶ κέντρῳ κεκορυθμένον |
| ἁπάντων , ἐσθλῶν ἠδὲ κακῶν , ἐπεὶ ἂρ βλέφαρ ' ἀμφικαλύψῃ : αὐτὰρ ἐμοὶ καὶ ὀνείρατ ' ἐπέσσευεν κακὰ δαίμων | ||
| τελευτήσεσθαι ἔμελλεν : αἶσα γὰρ ἦν ἀπολέσθαι , ἐπὴν πόλις ἀμφικαλύψῃ δουράτεον μέγαν ἵππον , ὅθ ' εἵατο πάντες ἄριστοι |
| ! ] ? [ χλιαίνῃ δ ' ὑπ ' Ἔρωτος ἀτασθάλου [ ] , ὅς σε [ δή τι κατασμύξας | ||
| χολούμενος ] , αἶψα δ ' ἵκανεν λαοὺς Σαλμωνῆος ] ἀτασθάλου [ ] , οἳ τάχ ' ἔμελλον ? πείσεσθ |
| μεγάροισι τεκὼν λίπεν , οὐδ ' ἀπόνητο . τῶ νῦν δυσμενέες μάλα μυρίοι εἴς ' ἐνὶ οἴκῳ . ὅσσοι γὰρ | ||
| τις αἰδώς , οὐ φιλότης : πάντες γὰρ ἀνάρσιοι ἀλλήλοισι δυσμενέες πλώουσιν : ὁ δὲ κρατερώτερος αἰεὶ δαίνυτ ' ἀφαυροτέρους |
| αἰσχρὸν παρεόντα καὶ ὠκυπόδων ἐπιβάντα ἵππων μὴ πόλεμον δακρυόεντ ' ἐσιδεῖν . Οἴ μοι ἀναλκίης : ἀπὸ μὲν Κήρινθος ὄλωλεν | ||
| κακόν . Πάντων μὲν μὴ φῦναι ἐπιχθονίοισιν ἄριστον μηδ ' ἐσιδεῖν αὐγὰς ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα |
| δὲ καὶ ἑκόντι γίνεται . Εὐνήν : τὴν θήλειαν . ἱμείροντες : ἀποδεχόμενοι , ἐπιθυμοῦντες , ἀποδέχονται , ἐπιθυμοῦσιν . | ||
| ὦ παῖδες οἰκτροί , γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτά μοι προσήλθεθ ' ἱμείροντες : εὖ γὰρ οἶδ ' ὅτι νοσεῖτε πάντες , |
| καὶ πολὺ , ἀσθενές : σφεδρόν : σφεδανῶ , τὸ θανατῶ : σεσημείωται τὸ σφαῖρα . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς | ||
| καὶ πολὺ , ἀσθενές : σφεδρόν : σφεδανῶ , τὸ θανατῶ : σεσημείωται τὸ σφαῖρα . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς |
| θ ' Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε . καί νύ κ ' ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς εἰ | ||
| , ἐπεὶ ἦ νύ με πένθος ἰάπτει λευγαλέον : τό νύ μ ' εἴθε καταφθίσειε γοῶντα πρὶν Πηλῆα πυθέσθαι ἀμύμονα |
| δέ μιν ἀμφιβέβηκε κυανέη : τὸ μὲν οὔ ποτ ' ἐρωεῖ : ἐπεὶ γὰρ συνωνύμως λέγεται νεφέλη καὶ νέφος , | ||
| δέ μιν ἀμφιβέβηκε κυανέη : τὸ μὲν οὔ ποτ ' ἐρωεῖ , οὐδέ ποτ ' αἴθρη κείνου ἔχει κορυφὴν οὔτ |
| σύμπασαν ἐπιμύουσι μένοντες χειμερίην ὥρην , δέμας ὕπνοισιν μεθύοντες : δύσμοροι , οὔτε βορὴν ἑλέειν , οὐ φέγγος ἰδέσθαι : | ||
| ἐόντα , ὃν φεύγοντες ἐῶσιν ὅσοι θνητῶν κακοί εἰσιν , δύσμοροι , οἵ τ ' ἀγαθῶν μὲν ἀεὶ κτῆσιν ποθέοντες |
| θνητῶν θραύουσα δικαίως , ὡς ἂν ἰσορροπίαισιν ἀεὶ βίος ἐσθλὸς ὁδεύοι θνητῶν ἀνθρώπων , οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσι , καὶ | ||
| : ἔξοχα δ ' εἴ γε σὺν Ἠελίῳ τόδε κέντρον ὁδεύοι : ἐσχατίῃ γενέθλῃ βίοτον καὶ κῦδος ὀπάζει . Ἄρης |
| ἐλέφαντα ἢ κορυφὴν ὄρεος παναπείριτον ἢ νέφος αἰνὸν χεῖμα φέρον δειλοῖσι βροτῶν ἐπὶ χέρσον ὁδεύειν . ἴφθιμον δὲ κάρηνον ἐπ | ||
| μὴ καθ ' ὥραν τοῖς ἀναγκαίοις χρωμένων . Ἔνεισιν ἐν δειλοῖσι κἄνανδροι λόγοι : ὅτι φησὶ καὶ οἱ λόγοι ταῖς |
| ὡς κοινοῦ πατρὸς ἡγεῖσθαι προσήκει , Ληγέμεναι δ ' ἔριδος κακομηχάνου , ὄφρα σε μᾶλλον τίως ' Ἀργείων ἠμὲν νέοι | ||
| δὲ τῆς ἀναιδοῦς κατὰ τὸν Ὅμηρον εἵνεκ ' ἐμεῖο κυνὸς κακομηχάνου . Πέφνη τὸ τῆς Λακωνικῆς ἀκρωτήριον ὅθεν ἡ Ἑλένη |
| προφρονέως ἐμάχοντο , πολὺν δ ' ὑπὸ χείρεσι λαὸν ἐσσυμένως ἐδάιζον ἐυξέστῃς μελίῃσιν . Εὖτ ' ἄνεμοι θοὰ φύλλα κατὰ | ||
| ἐγγὺς ἵκηται : ὣς οἵ γ ' ἐν μέσσοισιν ἐπεσσυμένους ἐδάιζον . Ἀλλ ' οὐδ ' ὧς μένος εἶχον ἐελδόμενοί |
| πάρεστιν ἀύλως τοῖς ἐνύλοις τὰ ἄυλα . Μὴ δή τις θαυμαζέτω ἐὰν καὶ ὕλην τινὰ καθαρὰν καὶ θείαν εἶναι λέγωμεν | ||
| μέμφομαι τοῦτο , εἰ πάντα ἀκριβῶς ἐστοχάσατο τοῦ καιροῦ . θαυμαζέτω δέ τις ἐκεῖνο , πῶς ἐν οἷς μὲν αὐτὸς |
| χέων ὥς τε κρήνη μελάνυδρος , ἥ τε κατ ' αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ . τὸν δὲ ἰδὼν ᾤκτιρε | ||
| : δύσβατος καὶ ὑψηλὸς τόπος : ἥ τε κατ ' αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ . γέγονε παρὰ τὸν λείψω |
| ναὶ μὴν ἄλλο βροτοῖσιν ἀριφραδὲς ἔπλετο σῆμα : πάντες γὰρ θήρεσσιν ἀκαμπέες εἰσὶν ὀδόντες , οὐδὲ τέχναις εἴκουσιν , ἀμείλικτοι | ||
| ἐστὶ τὸ ζῶον τουτὶ περικαλλὲς καὶ ἐπίχαρι καὶ τοῦτο ἐν θήρεσσιν , ὅπερ ταὼς ἐν ὄρνεσσι . Τἆλλα μὲν ἀτεχνῶς |
| ἐρεθιζέμεν Ἥρην κερτομίοις ἐπέεσσι παραβλήδην ἀγορεύων : δοιαὶ μὲν Μενελάῳ ἀρηγόνες εἰσὶ θεάων Ἥρη τ ' Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηῒς Ἀθήνη | ||
| ὁμοῖαι . οἱ δέ μιν εἰσορόωντες ἀμήχανα δινεύοντα ἔκτοθεν ἀντιόωσιν ἀρηγόνες , οὐδ ' ἐλίποντο τειρόμενον : καί πού τις |
| εὔαδε θυμῷ , ἢ θανέειν δηίοισιν ὑπ ' ἀνδράσιν ἢ ὑπαλύξαι Ἀργείοις μέγα κῦδος ἐελδομένοισι φέροντα . Ὣς φάτο θαρσαλέως | ||
| ἀλιτρῶν στρωφῶντ ' , οὐδέ τι ἔστι θεὰς ἀλιτόνθ ' ὑπαλύξαι . Σὺν δέ οἱ ἄλλαι ἕποντο δυώδεκα , πᾶσαι |
| τῷ γ , [ ἐν ] οἷς ὑποτέτακται ἐν τῷ λάγβατα ὅρκια ” . τὴν δὲ διὰ τοῦ γ γραφὴν | ||
| × – ˘ – οἳ δ ' ἀμφινίσονται Νέδαν ἐσκληκότα λάγβατα ὅρκια πισσοκώνητον μόρον λάσκουσι κύνες λεκτρίτῃ θρόνῳ λεόντειος πόρος |
| ἕξεως ἀσθένειανἡ δ ' ἐστὶ πνευματικὸς τόνος , δεσμὸς οὐκ ἄρρηκτος , ἀλλὰ μόνον δυσδιάλυτοςθρυπτόμενοι καὶ ῥέοντες εἰς λεπτὴν τὸ | ||
| , δέκα δὲ στόματ ' εἶεν , γαστὴρ δ ' ἄρρηκτος , χάλκεον δέ μοι ἦτορ ἐνείη . πόρναι δ |
| ' ἀμβροσίη Νὺξ παιδὶ φίλῃ καὶ πάντα κατέκρυφεν Οὐρανὸς ἄστρα ἀχλύι καὶ νεφέεσσι φέρων χάριν Ἠριγενείῃ . Τρῶες δ ' | ||
| χειμῶνα φυγόντες . οἱ δ ' ἔνδον πολέμῳ τε καὶ ἀχλύι κυμαίνοντες , ἀνδράσιν οἰχομένοισι καὶ οὐ φεύγουσιν ὁμοῖοι , |
| : εἰ μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Ἀχιλῆος φεύγω , τῇ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι κλονέονται , αἱρήσει με καὶ ὧς | ||
| μεμάτω δὲ μάχεσθαι . ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι τοσσούσδ ' ἀνθρώπους ἐφέπειν καὶ πᾶσι μάχεσθαι : |
| χαίτης ὀξυτόμοισιν : ὁ δ ' ἄλλοθεν εἴβεται ἄλλος ἰχὼρ αἱματόεις , τὸν δ ' ἕλκεα πόλλ ' ἀνιάζει . | ||
| παχείῃ , ἐγκέφαλος δὲ παρ ' αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς αἱματόεις : τοῦ δ ' αὖθι λύθη μένος , ἐκ |
| φέρον σκοτόεσσαν : ἐδίνησεν δὲ καὶ ὄσσε , ἴχνεσι δὲ σφαλεροί τε καὶ ἐμπλάζοντες ἀγυιαῖς χερσὶν ἐφερπύζουσι : κακὸς δ | ||
| γινόμενα κρίνει . Οἱ ἐκ ῥίγεος μετὰ κεφαλαλγίης ἐκλυόμενοι , σφαλεροί : τὸ αἱματῶδες οὖρον τουτέοισι κακόν . Οἷσι ῥῖγος |
| κυδόσκοπον ὥρην εἰσλεύσσῃ φαέθοντι πυρὸς θερμοῖο σελασμῷ , ἢ μέσον οὐρανίης ἀτραποῦ δρόμῳ ἠέρα τέμνῃ , ἠδὲ κατ ' οἰκείων | ||
| . Ἠελίου δ ' ἀκάμαντος ἐπὴν πυριμάρμαρος ἀστὴρ εἰς μέσον οὐρανίης προφανῇ πυριλαμπέος αἴθρης , ἢ γονίμῃ ὥρῃ πανεπίσκοπα φέγγεα |
| ὀδόντων : τοῦ δ ' ἀγαθοῦ οὔτ ' ἂρ τρέπεται χρὼς οὔτε τι λίην ταρβεῖ . εὔδηλον γὰρ ὅτι τοῦ | ||
| πτῶσιν ἀναγνῶμεν , ἔσται τὸ λεγόμενον ἀλλ ' οὐδαμῶς ὁ χρὼς ἐφάνη : ἐὰν δὲ χροός ὡς σοφός κατὰ γενικὴν |
| λίθοισι πάντοθεν , ὄφρ ' ἴσχως ' ἀνέμων μένος ὑγρὸν ἀέντων , χείμαρον ἐξερύσας , ἵνα μὴ πύθῃ Διὸς ὄμβρος | ||
| ] , ὡς ποιέντων , οἷον καὶ ἀνέμων μένος ὑγρὸν ἀέντων . [ εἰ δὲ ] ἦν βαρύτονον , ἄεντες |
| ῎λαχεν , εὔδενδρος , ὡς οὐδείς τις Ἑλλάδος χθονός ἵππων κυβερνητῆρες Ἀγαμέμνονος πέρι ἔνδον γένοιτο ἠδ ' ἄγκος ὑψίκρημνον ὄρεσι | ||
| σε τῇ πέμψωσι τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες . οὐ γὰρ Φαιήκεσσι κυβερνητῆρες ἔασιν , οὐδέ τι πηδάλι ' ἐστί , τά |
| γαστέρος : τοῦ δικτύου . Ἐνδύνειν : ὑπάρχει εἰσέρχεσθαι . σκολιοῖσι : ἐπικαμπέσι . ἐπαΐσσουσιν : ἐφορμῶσιν , ὁρμῶσιν . | ||
| εὖτ ' ἂν ἀπὸ γλώσσης παίδων μὴ γνῷς ἐπακούσας δυσξύνετον σκολιοῖσι λόγοις εἰρημένον ὕμνον : δοιὰς γὰρ ζωῆς μοίρας λάχες |
| Ὁ δὲ Ζεὺς ὀσταφίσιν ὕσει τάχα . Τίνες αὖ πόντον κατέχους ' αὖραι ; νέφος οὐράνιον τόδ ' ὁρῶμαι . | ||
| πελείας . Ὡς καὶ τῆς νῦν φθιμένης νυκτὸς μεγάλοι θόρυβοι κατέχους ' ἡμᾶς ἐπὶ δυσκλείᾳ , σὲ τὸν ἱππομανῆ λειμῶν |
| χολῆς πολλῆς , ἡ πλείστη πρασοειδής : ἔληξε πάντα : ὕπνος ἐς νύκτα . Πρωῒ περιέψυκτο : ἱδρώτιον , νοτὶς | ||
| , καὶ τὸ δεῖπνον μᾶλλον τῆς προτέρας τραπέζης κεκολασμένον καὶ ὕπνος ὃς ἂν ἐκ τοσούτου γένοιτο μέτρου σιτίων , καὶ |
| δεσποτῶν καὶ δικαστῶν ἀπειλὴν σημαίνουσιν οἱ ποταμοὶ καὶ πάσης ἀποδημίας εἴργουσιν . ἐὰν δέ τι καὶ ἁρπάσαντες κτῆμα τοῦ θεωμένου | ||
| ἄν τις βούλοιτο κινεῖν τὼ χεῖρε , παίειν δὲ προπετῶς εἴργουσιν οἱ νόμοι : ἃς ὁ κατήγορος ἁπάσας λύσει μεταλήψει |
| , ἐς δὲ τὰς φλέβας , ἃς προείρηκα , τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται , ἄφωνός τε γίνεται καὶ πνίγεται , καὶ | ||
| εἰσι , καὶ δεῖ αὐτὰς οὕτως ἰῆσθαι : τὸν μὲν κατάῤῥοον ἀπολαμβάνειν τὸν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς καὶ τῆς ἄνω κοιλίης |
| πλεῖθ ' ὑγρὰ κέλευθα ; ἤ τι κατὰ πρῆξιν ἦ μαψιδίως ἀλάλησθε οἷά τε ληϊστῆρες ὑπεὶρ ἅλα , τοί τ | ||
| 〚 ! ! μ ? 〛 ἄλλο [ ? ] μαψιδίως ? ? ? εμα [ ] ἐξότε ? ? |
| τοῦ δ ' ἰαίνετο θυμὸς ἐελδομένοιο καὶ αὐτοῦ πατρὸς ἀταρβήτοιο μένος καὶ κῦδος ἀρέσθαι . Ἣ δέ που ἐν θαλάμοισιν | ||
| αὖτε προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων : Ἕκτορος ὄρσωμεν κρατερὸν μένος ἱπποδάμοιο , ἤν τινά που Δαναῶν προκαλέσσεται οἰόθεν οἶος |
| θρηνεῖν νοῦν ἐχόντων ἐστίν , εἴτ ' ἐξεπίτηδες ἄρχοντα χρηστὸν ἠδικήκαμεν εἴτ ' οὐδὲν ἡμαρτηκότας δαίμων τις ἐχθρὸς ταύτῃ περιβέβληκε | ||
| καὶ μὴ δεῖν με ἐνοχλεῖν . ὡς μὲν οὖν οὐκ ἠδικήκαμεν , ἀλλ ' , εἴπερ τι συνέβη δύσκολον , |
| : ὁ περὶ τῆς ψυχῆς δηλονότι . οἷον , οὐδεὶς ἄναλκις ὑπομένει περὶ τῆς ψυχῆς κινδυνεύειν , ἀλλ ' ἔστι | ||
| Λαγόνεσσιν : πλευραῖς . ἀναλκίας : ἀδυναμίας , ἀδυνάτου : ἄναλκις ὄνομα σύνθετον : ἀλκὴ καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α |
| οἱ πιόντες ἀσχαλόωσιν ] λυποῦνται ἄλη δέ φιν : τό φιν παρέλκει ἄλη δέ σφιν ] ἅπτεται δέ φησι καὶ | ||
| βάθος αὐτοί ] οἱ πιόντες ἀσχαλόωσιν ] λυποῦνται ἄλη δέ φιν : τό φιν παρέλκει ἄλη δέ σφιν ] ἅπτεται |
| γὰρ ὁμῶς ἑτάροισιν ἄνακτα . Οὐδὲ μὲν Ἀργεῖοι μέγ ' ἐγήθεον , ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἐν πεδίῳ κταμένοισι παρ ' | ||
| στρατὸν εὐρὺν ἄδακρυς . Τρῶες δ ' αὖτ ' ἀλίαστον ἐγήθεον εἰσορόωντες τοὺς μὲν ἀκηχεμένους , τὸν δ ' ἐν |
| δὲ μικρὸν τούτων κατωτέρω , πλησίον δὲ τῆς κοτύλης ἢ γλήνης οὐ πάνυ τι : μικρὸς γὰρ ἂν οὗτος παντάπασιν | ||
| πάντα δέ οἱ βλέφαρ ' ἀμφὶ καὶ ὀφρύας εὗσεν ἀϋτμὴ γλήνης καιομένης : σφαραγεῦντο δέ οἱ πυρὶ ῥίζαι . ὡς |
| φαμὲν γὰρ , ὅτι οὔτε , ἐὰν ἀγκῶνάς τις πλείονας ἐνθῇ τῷ ὀργάνῳ διὰ τοῦ ἴσου τόνου καὶ τῆς ὁμοίας | ||
| καὶ ὕδατος πλῆθος ῥυτοῦ : ἀμυγδαλῆ δὲ ὅταν πάτταλόν τις ἐνθῇ , καὶ τὸ δάκρυον ἀφαιρῇ τὸ ἐπιρρέον πλείω χρόνον |
| τ ' ἐς δύσιν ἑλκομένου κατέναντα Κρόνοιο , καὶ δὲ Σεληναίης μετ ' ἀριγνώτου Φαέθοντος δείκηλον κατὰ ταὐτὸ καὶ οὐκ | ||
| δ ' ὅμοια καὶ Ἠελίου ἐν χώρῳ , ἔν τε Σεληναίης ἢ μητέρας ἢ μητρυιάς . Περὶ δὲ τῶν ἐξοριζομένων |
| καὶ ἀπαραίτητον : οὐδεὶς ἀνέξεταί σου θεὸς εὐχομένου τὰ μὴ εὐκτά , οὐδὲ δώσει τὰ μὴ σοὶ δοτά . Ἐξεταστὴς | ||
| τις εὐχόμενος αἰτεῖ , εὐκταῖα ἀγαθά , καὶ τὸ ἀττικώτερον εὐκτά . λέγουσι δὲ καὶ εὐχωλιμαῖα . οἱ δὲ δαίμονες |
| θραύσοι ἤγουν μὴ κοιμίσοι , μὴ ἀφανίσοι ὁ χρόνος ὁ ἐφέρ - πων , τουτέστιν ὁ ἐπερχόμενος , τὸν ὄλβον | ||
| θραύσοι ἤγουν μὴ κοιμίσοι , μὴ ἀφανίσοι ὁ χρόνος ὁ ἐφέρ - πων , τουτέστιν ὁ ἐπερχόμενος , τὸν ὄλβον |
| ἵν ' Ἡρακλῆος ἀπηλεγέως πεπύθοιτο Εἰλατίδην Πολύφημον ὅπῃ λίπε , μέμβλετο γάρ οἱ οὗ ἕθεν ἀμφ ' ἑτάροιο μεταλλῆσαι τὰ | ||
| γαῖαν θρῴσκουσαι : τῇς δ ' οὔ τι μίτρης ἔτι μέμβλετο λυγρῇς , ἀλλ ' αὕτως ἀλάληντο περὶ μελέεσσι χιτῶνα |
| : ” οὐδὲ ” γὰρ „ γυνὴ „ φασί ” τοσσόνδε νόου ἐπιδεύεται ἐσθλοῦ , ὥστε χερείον ' ἑλέσθαι ἀμεινοτέρων | ||
| ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστι σχέτλιος : αἴθε θεοῖσι φίλος τοσσόνδε γένοιτο ὅσσον ἐμοί : τάχα κέν ἑ κύνες καὶ |
| ὅτε πέτρας Πληγάδας ἐξέπλωμεν , ὀίομαι οὐκ ἔτ ' ὀπίσσω ἔσσεσθαι τοιόνδ ' ἕτερον φόβον , εἰ ἐτεόν γε φραδμοσύνῃ | ||
| ἥρωες , Φινῆος ὃ δὴ πλόον ἄλλον ἔειπεν ἐξ Αἴης ἔσσεσθαι : ἀνώιστος δὲ τέτυκτο πᾶσιν ὁμῶς . Ἄργος δὲ |
| . σημεῖον δὲ τούτου τὸ καρηβαρεῖν βλαβόεν ] τὸ βλαβερόν τεκμαίρεο ] σκέπτου τεκμαίρεο ] σημείωσον πῶμα ] πόμα καρήατι | ||
| τούτου τὸ καρηβαρεῖν βλαβόεν ] τὸ βλαβερόν τεκμαίρεο ] σκέπτου τεκμαίρεο ] σημείωσον πῶμα ] πόμα καρήατι ] τῇ κηφαλῇ |
| αἴ κε κατὰ βλοσυροῖο τύχῃ καθιεῖσα Λέοντος ἔσται τις κίνδυνος ὕπερθ ' ἁλὸς ἀνέρι τούτῳ , μαρτυρέων δ ' ὀλοός | ||
| τηλοῦ ὁμῶς κείνῃ βιοτεύσει . οἷς δ ' ἄρ ' ὕπερθ ' ὥρης χαλεπῷ ἐν δαίμονι καλὴ Ἀφρογενὴς φαίνῃ , |
| λυγρὸν κατεδάμνατο γῆρας . Ἀλλά οἱ ἐν στέρνοισιν ἔτ ' ἔμπεδος ἔπλετο θυμὸς καὶ νόος , οὐδέ τις ἄλλος ἐριδμαίνεσκεν | ||
| καὶ πάλιν “ εἴθ ' ὣς ἡβῴοιμι βίη τε μοι ἔμπεδος εἴη : τῷ κε τάχ ' ἀντήσειε μάχης κορυθαίολος |
| δὲ , ὅκως αἱ διέξοδοι κενῶνται τοῦ ὑγροῦ καὶ μὴ φράσσωνται οἱ πόροι τῆς ψυχῆς , ἀπὸ δὲ τῶν γυμνασίων | ||
| ' οὔτις γαίης ἐλάει φόβος : ἀλλ ' ὅτε χέρσον φράσσωνται , τραφερὴν δὲ μέγ ' ἐχθαίρουσιν ἄρουραν , αὖτις |
| καὶ ὑπερεχαίρομεν καὶ πᾶσαν ἐκ τῶν παρόντων εὐφροσύνην ἐποιούμεθα καὶ ἀπορρίψαντες ἐνηχόμεθα : καὶ γὰρ ἔτυχε γαλήνη οὖσα καὶ εὐσταθοῦν | ||
| ] ην φιλότητα κομίζειν [ ] θαλάμους μέμψειε Λακαίνης [ ἀπορρίψαντες ] Ἐνυώ [ Πολυξείνην ] Ἀχιλῆος [ ] ρεις |
| τοῦ ἐξάλυξον καὶ ἔκφυγε . * ἐξαλέασθαι : ἐξαλέου * φάσιας : ἀνατολάς ἐπιτολάς ἐπιτολάς , λάμψεις * δεδοκημένος : | ||
| ' ἔτι πληροσέληνον ἐνὶ πραπίδεσσιν ὁρᾶσθαι , ὅππῃ τάσδε δύω φάσιας παρεοῦσα τέλεσσεν , ἢ καὶ συντροχάους ' , ἐπεὶ |
| ἀπέβη κατὰ δῶμ ' Ὀδυσῆος . τὴν δ ' ἄχος ἀμφεχύθη θυμοφθόρον , οὐδ ' ἄρ ' ἔτ ' ἔτλη | ||
| κῆρ ἐς κλισίην ἀφίκανεν ἑοῦ πατρός , ἔνθά οἱ ὕπνος ἀμφεχύθη . Δαναοὶ δὲ νεῶν προπάροιθεν ἴαυον αἰὲν ἀμειβόμενοι φυλακάς |
| Εἴ κεν ἐπικτήτου μοίρης λάχος Ἀπόλλων ἥμισυ δάσσωνται , πολὺ λώϊον ἔσσεται αὐτοῖς ; Ποίῳ δὲ καὶ ἄλλῳ λέγεις Ἀπόλλωνι | ||
| . λ , . . , . . . : λώϊον : . . . τὸ δὲ λῷον γέγονεν ἀπὸ |
| , ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος : ὅ σφιν ἐυφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ | ||
| ἀγγελίῃ Φινεὺς πέλεν . ὦκα δὲ τόνγε Αἰσονίδης , περιπολλὸν ἐυφρονέων , προσέειπεν : “ Ἦ ἄρα δή τις ἔην |
| ὅστις ἄτιμος ὑπὸ Κρόνου ἠδ ' ἀγέραστος , τιμῆς καὶ γεράων ἐπιβησέμεν , ἣ θέμις ἐστίν . ἦλθε δ ' | ||
| μετὰ εἷο θεῶν Τιτῆσι μάχοιτο , μή τιν ' ἀπορραίσειν γεράων , τιμὴν δὲ ἕκαστον ἑξέμεν ἣν τὸ πάρος γε |
| γυῖα Διὸς μέγα θαρσαλέοισι Τρωσὶν ἀμύνοντος : μάλα γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδει ἡμῖν , Ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ἑὰς ἐπὶ | ||
| εἰς τὸν Δία „ Ζεὺς γὰρ κακὸν μὲν ” Τρωσὶ πῆμα δ ' Ἑλλάδι θέλων γενέσθαι ταῦτ ' ἐβούλευσεν „ |
| τε ἀνίσχυρον καὶ καρδίαν δειλὸν , ταχύποδα μέντοι καὶ θέειν ὠκύτατον : καὶ ἑτέρους δὲ κατὰ πάντα πλεονεκτοῦντας καὶ βουλὴν | ||
| εὗρεν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ παρθένοισι πˈρὶν μέσον ἆμαρ , ἑλεῖν ὠκύτατον γάμον : ἔστασεν γὰρ ἅπαντα χορόν ἐν τέρμασιν αὐτίκ |
| τοιόνδε τι : ὕδωρ ὀλίγον φαινόμενον ἐκ πέτρης στάζει ἐς ἄγκος , τὸ δὲ ἄγκος αἱμασιῆς τις περιθέει κύκλος . | ||
| ὀλίγον φαινόμενον ἐκ πέτρης στάζει ἐς ἄγκος , τὸ δὲ ἄγκος αἱμασιῆς τις περιθέει κύκλος . Ἡ δὲ Νώνακρις , |
| μὴν ἀλλ ' εἰ καὶ μηδ ' εἱστισοῦν μὲν τὸ παράπαν ἐλείπεθ ' ἕτερος ἀποδόσεως τρόπος , ἀλλ ' εἰς | ||
| τὰ οἰκεῖα , οὐδὲν οὐ μικρὸν οὐ μέγα ὑπεξῄρηται τὸ παράπαν δίχα σοῦ τῆς γυναικός : ἀνθ ' ὧν ἄξιον |
| ἐπὶ τὸ γύναιον , καθάπερ ἐκεῖ τὸ νεφέλη δέ μιν ἀμφιβέβηκε κυανέη , τὸ μὲν οὔ ποτ ' ἐρωεῖ : | ||
| ἀπὸ τῶν ὑπερμαχούντων τοῖς ἐκγόνοις ζῴων , πρὸς τὸ Χρύσην ἀμφιβέβηκε . ? ἰσχία τε γλουτούς τε : σημειοῦνταί τινες |
| , ὥς τ ' ἀμητῆρες ἐναντίοι ἀλλήλοισιν ὄγμον ἐλαύνωσιν ἀνδρὸς μάκαρος κατ ' ἄρουραν πυρῶν ἢ κριθῶν : τὰ δὲ | ||
| ἀλλὰ χαίρετ ' , ὦ ξέναι . σὲ δὲ τύχας μάκαρος , ὦ νεανία , σεβόμεθ ' ἐς πάτραν ὅτι |
| αἰπεινοῖο στήμεναι ἐν πολέμῳ : μάλα γὰρ δέος ἔλλαβε πάντας ζώειν ἐλπομένους ἐρικυδέα Πηλείωνα . Ἀντήνωρ δ ' ἐν τοῖσι | ||
| Ἀδώνιδι ὅκως ἐόντι νέκυι , μετὰ δὲ τῇ ἑτέρῃ ἡμέρῃ ζώειν τέ μιν μυθολογέουσι καὶ ἐς τὸν ἠέρα πέμπουσι καὶ |
| Φερεκύδης δὲ ἐν τῇ ιʹ ἱστορεῖ ὑπὸ Μουσῶν . δὶς τόσση δέ : διπλῆ ὡς πρὸς ἣν ἐβάσταζεν ὁ Ζῆθος | ||
| γάρ οἱ ζωή γ ' ἦν ἄσπετος : οὔ τινι τόσση ἀνδρῶν ἡρώων , οὔτ ' ἠπείροιο μελαίνης οὔτ ' |
| , εὖτ ' ἂν ὁδοῦ τελέηις τέρματ ' ἐπ ' ἐμπορίην . Τῶν ἀγαθῶν ἐσθλὴ μὲν ἀπόκρισις , ἐσθλὰ δὲ | ||
| βροτοὶ σῶν χαρίτων ἕνεκα . ὅσσοι σοὶ εὔχονται ἐπ ' ἐμπορίην τε παρεῖναι , πλουτοῦς ' εὐσεβέες εἰς τὸν ἅπαντα |
| τεταγμένοι κατέτρεχον κάτω καὶ ὀλίγον τι παρακλίναντες τὴν ἑτέρην πύλην εἰρώτων τίς τε εἴη καὶ ὅτεο δεόμενος ἥκοι . Ὁ | ||
| τὸν λόγον τῆς γενεῆς τῶν Μινυέων , πέμψαντες τὸ δεύτερον εἰρώτων τί θέλοντες ἥκοιέν τε ἐς τὴν χώρην καὶ πῦρ |
| εἴη μοι κῦρσαι συνδυάδος φιλίας ἀλόχου : τὸ γὰρ ἐν βιότωι σπάνιον μέρος : ἦ γὰρ ἂν ἔμοιγ ' ἄλυπος | ||
| νόμου ὠγυγίου καὶ ἀπείρονος εὐνόμου ἀρχῆς : Μοῖρα γὰρ ἐν βιότωι καθορᾶι μόνη , οὐδέ τις ἄλλος ἀθανάτων , οἳ |
| ταρφέα κινυμένοιο πέλει κτύπος , ἀμφὶ δὲ χαῖται ῥώοντ ' ἐσσυμένοιο , κάρη δ ' εἰς ὕψος ἀείρει φυσιόων μάλα | ||
| Βοῇ δ ' ἀμφίαχεν ἄστυ καί τινος αἰζηοῖο διὰ φλογὸς ἐσσυμένοιο φθεγγομένου : τοὺς δ ' ἔνδον ἀμείλιχος Αἶσα δάμασσεν |
| ' Ἄρεϊ τειρομένοισιν ἔσκε λύσις καμάτοιο : πόνος δ ' ἄπρηκτος ὀρώρει . Ἀλλ ' ὅτε δὴ μάλα πολλὰ κάμον | ||
| κράτος ἀνδράσι μῦθος γίνετ ' ἐυφροσύνῃ μεμελημένος : ἠνορέη δὲ ἄπρηκτος τελέθει μέγεθός τ ' εἰς οὐδὲν ἀέξει ἀνέρος , |
| Ἀίδαο σώεσθαι . Τῖφυς δὲ παροίτατος ἤρχετο μύθων : “ Ἔλπομαι αὐτῇ νηὶ † τόγ ' ἔμπεδον ἐξαλέασθαι ἡμέας : | ||
| , ἐλπωρὴ ἔπειτα φίλους τ ' ἰδέειν . καὶ , Ἔλπομαι εὐχόμενος Διΐ τ ' ἄλλοισί τε θεοῖσιν . . |
| . ξ . ἔλθοι ἀλητεύων : ἔτι γὰρ καὶ ἐλπίδος αἶσα . † ) οὗτος ὁ στίχος ὀβελίζεται καὶ καλῶς | ||
| Τρώεσσι πάθῃσιν σήμερον : ὕστερον αὖτε τὰ πείσεται ἅσσα οἱ αἶσα γεινομένῳ ἐπένησε λίνῳ , ὅτε μιν τέκε μήτηρ . |
| παῖδας ἔτεκεν ἵππον καὶ βροτὸν ἵππον μὲν τὸν Πήγασον , βροτὸν δὲ τὸν Χρυσάορα . τὸ δὲ ἑξῆς ὠδῖνας τόκων | ||
| μῦθος ὅδ ' ἔπλετο πᾶσιν ἀλαθής : ἢν μὲν γὰρ βροτὸν ἄλλον ἢ ἀθανάτων τινὰ μέλπω , βαμβαίνει μοι γλῶσσα |
| οἳ Ζηνὶ μενεαίνομεν ἀφρονέοντες : ἦ ἔτι μιν μέμαμεν καταπαυσέμεν ἆσσον ἰόντες ἢ ἔπει ἠὲ βίῃ : ὁ δ ' | ||
| ἔστι , τέκνον Ἀντιγόνη ; Γυναῖχ ' ὁρῶ στείχουσαν ἡμῶν ἆσσον , Αἰτναίας ἐπὶ πώλου βεβῶσαν : κρατὶ δ ' |
| εἰς α ληγόντων ἀνταποδοτικῶν ἀνεπέκτατόν ἐστιν : ἰδοὺ γὰρ τὸ τηνίκα τηνικαῦτα λέγεται , τόσα τοσαῦτα , τοῖα τοιαῦτα . | ||
| τοῦ χρόνου , τότε καὶ πότε καὶ ὁπότε , καὶ τηνίκα καὶ πηνίκα καὶ ὁπηνίκα καὶ ἡνίκα καὶ τηνικαῦτα . |
| ἐγενόμην ἐν τῷ Ποιμανηνῷ , χρηματίζει τε ὁ θεὸς καὶ ἐπίσχει τινὰς ἡμέρας : καὶ καθαίρει τὴν ἄνω , καὶ | ||
| καὶ τὸ εἰωθὸς σημεῖόν μοι γίγνεσθαι ἐγένετο ἀεὶ δέ με ἐπίσχει ὃ ἂν μέλλω πράττεινκαί τινα φωνὴν ἔδοξα αὐτόθεν ἀκοῦσαι |
| θυμῷ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα , ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια : πάρος δ ' ἔτι νήπιος ἦα . ἀλλά | ||
| Ἔνθ ' ἐσθλὸς μὲν ἔδυ καλὰ τεύχεα , τοὶ δὲ χέρεια δῦσαν ὅσοις ἀλαπαδνὸν ὑπὸ κραδίῃ πέλεν ἦτορ . Αὐτὰρ |
| [ οἱ γὰρ ] περὶ τῶν [ ὀνησίμων ] [ ἄπονοι ] [ ] δικαίως [ εἶναι ] δοκοῦσιν οἰκότριβες | ||
| ὕλην καὶ χόρτον : ἀπὸ τουτέων γὰρ καὶ αὔξονται καὶ ἄπονοι διάγουσιν , οὐδὲν προσδεόμενοι ἄλλης διαίτης . Καί τοι |
| δὲ τούτοις μεταφέρων οὐ τὰ γειτνιῶντα μόνον οὐδὲ ἀπὸ τῶν ἐγγύθεν , ἀλλὰ τὰ πλεῖστον ἀπέχοντα , ὅπως κηλήσῃ τὸν | ||
| ἐς ὅμιλον , ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμῃ . Αἴας δ ' ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον χάλκεον ἑπταβόειον , ὅ |
| ἔσω ἐπήδησεν . τὸν μέν : τὸν κύνα . Κρυπτὸς δόλος : ἡ πάγη . βόθρῳ : λάκκῳ , . | ||
| . . . ἀτεχνῶς : ἀδόλως : τέχνη γὰρ ὁ δόλος : Ὅμηρος : ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ τεχνήεντες . ἰστέον |
| ' ὑπὸ κεύθεσι λίμνης δύνεις , ὁπλίζῃ δὲ καὶ ἐν νεπόδεσσι κελαινοὺς ἀτράκτους , ὡς μή τι τεῆς ἀδίδακτον ἀνάγκης | ||
| εἰσδέξασθαι ἀναπνοὴν , οὔτ ' ἐκβαλεῖν . Καὶ γὰρ καὶ νεπόδεσσι : ἐνταῦθα γενόμενος μέμφομαι τὸν ποιητὴν κακῶς εἰρηκότα ὅτι |
| ἐν νεκύεσσι καὶ αἵματι δηριόωντο υἱῆες μακάρων ἐρικυδέες οὐδ ' ἀπέληγον ἀλλήλοις κοτέοντες . Ἔρις δ ' ἴθυνε τάλαντα ὑσμίνης | ||
| ὑπ ' ἀπήνῃ δοιοὶ ὁμηλικίη κρατεροὶ βόες , οὐδ ' ἀπέληγον ὑσμίνης . Τοῖς δ ' αἶψα θεὸς ποτὶ μῦθον |