αὐτοὶ πιεζόμενοι ταῖς εἰσφοραῖς συγγνώμην τοῖς κλέπτουσι καὶ τοῖς δωροδοκοῦσιν ἔχοιτε , ἐν δὲ τῷ τέως χρόνῳ , καὶ τῶν | ||
πεπραγμένων ἕνεκα , ὧν ὁμοίως ἐμοὶ πάντες ἂν αὐτῷ δικαίως ἔχοιτε χάριν , εἰ τὰ προσήκοντα βούλοισθε ποιεῖν . ἐκεῖνος |
. εἰ ταῦτα παρ ' ὑμῶν ἐγίγνετο , πολλοὺς ἂν εἴχετε τοὺς βοῶντας , τοὺς λέγοντας , τοὺς διδάσκοντας , | ||
ὑμεῖς μέν , ὦ Ἀθηναῖοι , τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας εἴχετε ἐν τῷ τὸν στρατηγὸν ὑμῶν ἐκπλεύσαντα ταχέως τῶν ἐπικαίρων |
ἐχθρός ἐστί μοι δόμος Κρέων τε . τούτοις δ ' ὁρκίοισι μὲν ζυγεὶς ἄγουσιν οὐ μεθεῖ ' ἂν ἐκ γαίας | ||
: τούτοις ἄγουσιν οὐ μεθεῖο ἄν : τούτοις δ ' ὁρκίοισι μὲν ζυγείς : ὁ νοῦς : τούτοις δὲ , |
φασίν , εὔνων ποιοῦσιν ἀνθρώπων . ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην αὐτούς τί δὴ τἄλλ ' ἐπαινοῦντες Λακεδαιμονίους , ὃ | ||
ἔφη , ὦ Κῦρε , ἀχθεσθείης μοι , εἴ σε ἐροίμην ὃ βούλομαί σου πυθέσθαι ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ τοὺς |
τὸν Τηλέμαχον καὶ Μενέλεων : κἀγὼ πάντα μὲν οὐκ ἂν εἴποιμι τὰ τοῦ σωτῆρος ἀγωνίσματα , ὅσων ἀπέλαυσα εἰς τήνδε | ||
καὶ ἃ πρῶτα . κἂν ἔρηταί τις ὑμᾶς , εἰ εἴποιμι καὶ ὅ τι , τὸ μὲν ὡς εἶπον , |
φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
πλὴν ὀδύνη καὶ ἐρέθισμα ἐπανελθεῖν ἐς αὐτά , εἴ ποτε δύναισθε ; πάθος ἐστὶν ἀνθρώπειον τοῖς μεμνημένοις τῆς ποτὲ τύχης | ||
καὶ κατὰ μικρὰ γενομένης τῆς δυνάμεως οὔτ ' ἂν τροφὴν δύναισθε λαμβάνειν οὔτε χαίροντες ἂν ἀπαλλάξαιτε . δοκεῖ οὖν μοι |
κόσμος ἐνταῦθα ἐκπρεπής . διόπερ δεῖ μάλιστα , καλὸν ὅτε ποιοῖμεν λόγον , μέτρου πλησίον εἶναι τὸν ῥυθμόν , μὴ | ||
μαθηματικὴν ἐπιστήμην εὕρατο ἀγαθά : διόπερ οὐκ ἂν ἄπο τρόπου ποιοῖμεν πολλὰ καὶ τῶν παρ ' Αἰγυπτίοις συμπαραλαμβάνοντες . ἐπεὶ |
ἀποστῆναι τῶν περὶ τῆς κληρουχίας πολιτευμάτων , ἕως οἱ πόλεμοι λάβωσι τέλος : ὡς δ ' ἠναντιοῦτο καὶ διώμνυτο λόγον | ||
ἐστίν , ἡνίκ ' ἂν προτέρημά τι ἐν τοῖς πολέμοις λάβωσι , θύειν τοῖς θεοῖς τοὺς αἰχμαλώτους , τοὺς Γαλάτας |
ἐπαίνων ὀνομαστοί . ὅταν δὲ ὡς βασιλέα θαυμάζῃ τινὰ καὶ ἐπαινῇ καὶ τάττῃ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν τῇ ποιήσει , | ||
τοὺς τόπους ἐκείνους καὶ κατανέμεται . ὅταν οὖν ὁ Ἱπποκράτης ἐπαινῇ τὴν ἐπὶ τὰ ἐντὸς ῥῆξιν , ἀρίστην αὐτὴν ὑποτιθέμενος |
: ἐρεῖ δὲ μεθ ' ὑμᾶς , ἢ ὅπως ἂν βούλησθε , καὶ Προαιρέσιος . ” τῶν δὲ τὸ πρᾶγμα | ||
περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων , ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω , ἂν βούλησθε . Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης , Ναί , ἔφη , |
Ἑλλήνων , διότι πάντες εἰς αὐτοὺς ἀποβλέψουσιν , εἰ τοῦτο ποιήσειαν , πρὸς δὲ τὸν παρὰ τοῦ βασιλέως φόβον τὸ | ||
τῷ ὄρει ἐκείνῳ , καὶ ἐτίτρωσκεν αὐτούς , ὡς ἂν ποιήσειαν αἱ μέλισσαι , καὶ ἐδίωξεν αὐτοὺς ἀπὸ Σηεὶρ ἕως |
χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
- πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
οἰκειότης καὶ ὅση πρὸς τυραννίδα ἀλλοτριότης . οὕτω γὰρ ῥᾷον μάθοιτε ἂν εἴτε ἐφύλαττον ἐγὼ τοὺς πατρίους ὅρους τὴν ἀρχὴν | ||
γὰρ οὔτ ' εὖ ποιῶν τις οὔτε κακῶς ἐνίκησε . μάθοιτε δ ' ἂν τὸ τοιοῦτον , εἰ τὰ Μελιταίων |
μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
τοὺς ἐκ ” τῶν ἀργυρείων οὔτε τῶν τοιούτων οὐδὲν ἂν εἴποιτε . “ ἐν δὲ τῷ θʹ Φι - λιππικῷ | ||
ἐστιν ἢ λανθάνειν αὐτούς , οὐκ ἄδηλόν ἐστιν ὃ ἂν εἴποιτε εὖ φρονοῦντες . τί γὰρ ἐκώλυεν εὐθὺς ἐν τῷ |
ὁ μὴ ῥηθεὶς λόγος τοῖς ὧδ ' ἔχουσιν αἰτίαν ἂν παράσχοι ὡς , εἰ ἐλέχθη , σωτήριος ἂν ἦν . | ||
τὸ μὲν γὰρ νῦν πλεονεκτῆσαι ὀλιγοχρόνιον ἂν τὸν πλοῦτον ἡμῖν παράσχοι : τὸ δὲ ταῦτα προεμένους ἐκεῖνα κτήσασθαι ὅθεν ὁ |
θεάτροις , ἐν ταῖς ἐκκλησίαις , ἐν ᾧ μέρει καὶ φήσαις , ἐπεὶ καὶ πᾶν ὑπ ' ἐκείνου κεκόσμηται . | ||
μὴ ταῦτα προϋπάρχοι , φέρε , πῶς ἂν τὰ τοιαῦτα φήσαις ; ἆρ ' οἷόν τε ἀμαθίαν πρὸς ἐπιστήμην χρήσιμον |
δὲ ὑμῶν δέομαι μηδὲν ἐμοῦ πυνθανομένους γνῶναι ὅ τι ἂν ἐθέλητε . ὑμῖν μὲν γὰρ ἴσως ἀνάγκη τιμωρεῖσθαι , τὸν | ||
μὲν ὑμεῖς οὔτ ' ἐθελήσετε , οὔτ ' , ἐὰν ἐθέλητε , ἐπιστήσεσθε , πράγματα δὲ παρασχεῖν αὐτῷ , ἂν |
λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα τὴν γῆς φύσιν . Λίθων τοίνυν | ||
δὲ σκαληνῶν , ἐν μὲν τοῖς ἰσοσκελέσιν οὐκ ἄν ποτε εὕροιμεν ἀριθμοὺς ἐφαρμόσαι ταῖς πλευραῖς : οὐ γάρ ἐστι τετράγωνος |
ἐνταῦθα ἔχειν τε καὶ κεκτῆσθαι τὸ ψεῦδος πάντες ἥκιστα ἂν δέξαιντο , καὶ μισοῦσι μάλιστα αὐτὸ ἐν τῷ τοιούτῳ . | ||
μηδ ' ἐξείη , πότερον τὰς ἁπάντων τῶν ἄλλων παρούσας δέξαιντο ἂν μᾶλλον ἢ τὰς Ἀθήνηθεν μόνας , οὐχ αἵρεσιν |
παράγεται λέγων ταῦτα : ἐνθυμεῖσθε δ ' ὡς πάντων ἂν ποιήσαιμεν ἀνανδρότατον , εἰ τὴν εἰρήνην δεξαίμεθα παραχωρήσαντες Ἀμφιπόλεως , | ||
τοῦτ ' αὖ σύμφορον ἄν , ὡς ἐγώ φημι , ποιήσαιμεν : πρῶτον μὲν γὰρ νῦν οὐκ ἂν φυλάττεσθαι οὐδὲ |
, ᾧ μόνῳ καταλαβεῖν ἔστι διανοίας ζημίαν . εἰ δὲ δυνηθεῖεν ἀναβλέψαι , θεασάμενοι τὰς δι ' ἀφροσύνης ἀπάτας καὶ | ||
μείζων , εἰ δὴ διερεισάμενοι καθελεῖν αὐτὸ βουληθεῖέν τε καὶ δυνηθεῖεν . τὰ γὰρ ἡδονῆς ὁλκοῦ δελέατα αὐστηρῷ τόνῳ καθελεῖν |
ἡμῶν ἢ θεός , ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο | ||
νῦν ἐφ ' ἡμᾶς , εἰ ῥᾳθυμοῖμεν , ἥξει . φαινώμεθα τοίνυν διδόντες ὃ τότε ἂν ἀπῃτοῦμεν . Εἶτα σὺ |
Αἱ δὲ πρὸς ταῦτα ἔλεξαν τάδε : Ἡμεῖς οὐκ ἂν δυναίμεθα οἰκέειν μετὰ τῶν ὑμετερέων γυναικῶν : οὐ γὰρ τὰ | ||
ἑπομένων , ἂν μὴ κατοφθῶσι , σχεδὸν οὐκ ἄν ποτε δυναίμεθα διακρίνασθαι τὸ νῦν ζητούμενον . Οὐκοῦν ἰτέον ἐπὶ τὰς |
διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι , ἐπειδὴ δ ' ἔξω τοῦ πράγματος νομίζετ ' | ||
πάντα , ἐφ ' οἷς σύ με ἤρου εἰ σπουδάζων λέγοιμι , λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη καὶ αὑτοῦ καὶ ὑέος |
χάριν πνεύματος ἀγαθοῦ ἀγαπᾷ κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ . Ἐὰν ἔχητε ἀγαθὴν διάνοιαν , τέκνα , καὶ οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι | ||
ἐφ ' Ἱερὸν παρέπεμψα τῷ δήμῳ τὸν σῖτον , ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν τὸ κατ ' ἐμὲ |
μὲν ἱκανόν : ἄνευ γὰρ τούτου οὔτε μάχεσθαι οὔτε ζῆν δυναίμεθ ' ἄν : οἶνον δὲ τοσοῦτον ἕκαστον ἔχειν χρὴ | ||
: οὐδ ' ἂν εἰ πλεύσαιμεν ἵνα μαντείαν λάβοιμεν , δυναίμεθ ' αὐτῇ βοηθεῖν : ἄλλως : οὐδὲ ἔστιν ὅποι |
καὶ ἀρίστην ὁδόν . Καὶ μὴν οὐδέπω χάριν ἄν μοι εἰδείης εἰκότως : οὐδὲν γάρ σοι ἐξευρηκὼς ἔδειξα , ὡς | ||
Μήδων , παῦσαι σπεύδων τὰ σπεύδεις : οὐ γὰρ ἂν εἰδείης εἴ τοι ἐς καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα : παυσάμενος |
ὃς ἐσφέρει νόσον καινὴν γυναιξὶ καὶ λέχη λυμαίνεται . κἄνπερ λάβητε , δέσμιον πορεύσατε δεῦρ ' αὐτόν , ὡς ἂν | ||
' ὁρᾷς ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων , ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ ' αὐτήν . Εἰπέ μοι , ἡμᾶς δὲ |
ὅτε ὁρῶμεν καὶ διανοούμεθα [ καὶ ] ὅτε διανοούμεθα καὶ βαδίζομεν καὶ γράφομεν ὅταν βαδίζωμεν καὶ ὅταν γράφωμεν . τὸ | ||
ᾄδουσι πάντα τὸν βίον . Διὰ ταῦτα τόνδε τὸν βάδον βαδίζομεν , κανοῦν δ ' ἔχοντε καὶ χύτραν καὶ μυρρίνας |
τὸ φρόνημα ἔχειν . ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ ' ὑμῶν βλάβη | ||
, οἷς τότ ' οἱ δυναστεύσαντες ἐν ἑκατέροις ἐχρήσαντο . θαυμάσαιμι δ ' ἄν , εἴ τινες τὰς ἐν τοῖς |
τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ μὲν δυσχεραίνειν | ||
δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ ἄνδρες |
Ὀνηγήσιον ἀπεκδέξασθαι τὰ δῶρα κομιούμενον , ἅπερ ἡμεῖς τε διδόναι ἐβουλόμεθα καὶ βασιλεὺς ἀπεστάλκει . συνέβαινε γὰρ αὐτὸν σὺν τῷ | ||
ἦμεν ἄρτι ἐγώ τε καὶ σὺ τοιαῦτα στρέφεσθαι , εἰ ἐβουλόμεθα μὴ δοκεῖν ἐναντία ἡμῖν αὐτοῖς λέγειν . εἰ μὲν |
Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
. ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
κομίζειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς τόπους ἐν οἷς ἂν ὄντα Φίλιππον πυνθάνηται , γράψας ὥσπερ νῦν λέγω , τοῖς ῥήμασιν οὕτως | ||
καὶ ἅμα πρόβατα πολλὰ ἐλαύ - νειν ὅποι ἂν αὐτὸν πυνθάνηται ὄντα , ὡς ἐπισφαγείη τῷ Ἀβραδάτᾳ . Ἐπεὶ δὲ |
Εἰ τοὺς ἀδικηθέντας , πάτερ , φευξούμεθα , τίσιν ἂν βοηθήσαιμεν ἄλλοις ῥᾳδίως ; Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν ἐκμαθεῖν γάρ , | ||
ὁτιοῦν πράττειν . πῶς δ ' ἂν ἑτέροις ἀδικεῖσθαι λέγουσι βοηθήσαιμεν , οἷς γε μηδ ' αὐτοῖς ὑπάρχει τἀσφαλές ; |
τῶν καθ ' ἕκαστα . καὶ γὰρ εἰ τὸ τρίγωνον ᾐσθανόμεθα ὅτι δύο ὀρθαῖς ἴσας ἔχει , οὐκ εἴχομεν ἂν | ||
τὸν οὐρανόν , πολλάκις δὲ καὶ νήσους : καὶ γὰρ ᾐσθανόμεθα φερομένου αὐτοῦ ὀξέως πρὸς πᾶν μέρος τῆς θαλάττης . |
τοιοῦτόν τινα λόγον ἡμῖν νενοημένης ; καθὰ γὰρ οὐκ ἂν εἴπαιμεν τὸν κίονα σωφρονεῖν , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ | ||
ποτ ' ἐροῦμεν ; Τοῦτο : τί γὰρ ἂν ἄλλο εἴπαιμεν ; Ψευδὴς δ ' αὖ δόξα ἔσται τἀναντία τοῖς |
δίκαιόν ἐστιν ἢ ἄδικον ; “ ἐγὼ μὲν ἂν αὐτῷ ἀποκριναίμην ὅτι δίκαιον : σὺ δὲ τίν ' ἂν ψῆφον | ||
ἐπιστομίζων . Ἀλλά , μὰ τὴν Ἀθηνᾶν , οὐκ ἂν ἀποκριναίμην σοι πρότερος . Οὐκοῦν , ὦ Τιμόκλεις , ἐρώτα |
ἔστεργεν ὑπέμενεν : ἢ ἠγάπα : ἐπέσκεψε ἐνετείλατο σημαίνει . ἐτώθαζον ἔσκωπτον : διέσυρον : σημαίνει δὲ καὶ τὸ ἐσχόλαζον | ||
Ἀχαιοὺς ἐπιχωριάζοντι . οὐδὲ γὰρ τοὺς ἀπ ' Εὐβοίας ἥκοντας ἐτώθαζον καίτοι γελοίως κομῶντας . διαλεχθῆναι δὲ αὐτὸν ῥᾷστα ἀνθρώπων |
' ἴσως ἐπιδώσουσιν αὐτοὶ δέει , μὴ παρ ' ὑμῶν λάβοιμι . ” τοιάδε εἰπὼν ἐθεᾶτο γυμνάσια τῶν δύο τελῶν | ||
πρόσθ ' ἔχεις πέπλους ; φεῦ : τίν ' ἂν λάβοιμι τῶν ἐμῶν ἀρχὴν κακῶν ; ἅπασι γὰρ πρώτοισι χρήσασθαι |
ἔχουσι καὶ πρὸς τὴν πόλιν αὐτοὶ μάρτυρές ἐστε , ἐὰν θέλητε μεμνῆσθαι καὶ τῶν φιλούντων ὑμᾶς καὶ τῶν μισούντων . | ||
θέλητε , χρήσεσθε , συκοφάντηι δ ' οὐδ ' ἂν θέλητε . , : οὐ μὴν ἀλλ ' ἐπεὶ Φίλιππος |
τοὐντεῦθεν , ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι , τί καλὸν ἂν ποιοῦντες σωθείημεν ; καὶ ὁ Κῦρος αὖ πρὸς τοῦτο εἶπεν : | ||
οὐδ ' ἐκμελῆ οὐδ ' ἄπο τῆς τέχνης , εἰ σωθείημεν , προσερεῖν ἐν τῷ μέσῳ τὴν πόλιν . κατὰ |
οὐκ ἐπίσταται δόμος . πολλῶν πατησμὸν δ ' εἱμάτων ἂν ηὐξάμην , δόμοισι προυνεχθέντος ἐν χρηστηρίοις , ψυχῆς κόμιστρα τῆσδε | ||
. ἦσθα Ἀττικοί , ἦς Ἕλληνες . ἤμελλον ἠβουλόμην ἠδυνάμην ηὐξάμην διὰ τοῦ η : διὰ δὲ τοῦ ε Ἕλληνες |
γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
. ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
ὑπὲρ Φιλίππου καὶ οὐδ ' ὁτιοῦν ὑπὲρ ὑμῶν ἔπραξαν , εἴποιτ ' ἄν , καὶ ἀληθῆ καὶ δίκαια . εἶτ | ||
αἰτίαν ἔχοιμι περὶ ὧν πρὸς τοῦτον διαφέρομαι ; ἀλλ ' εἴποιτ ' ἂν ὅτι ἔξεστι καὶ τὰ ὑμέτερα ἔχοντα παρὰ |
διαμάρτοιμι καὶ διαπέσοιμι πανταχοῦ , εἰ μή σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς | ||
σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς ἐλπίδος : ἤγουν εἰ μὴ ἀπολώλεκα τὸ |
. τίν ' ἂν οὖν χώραν εὔφρονα μᾶλλον τῆσδ ' ἀφικοίμεθα σὺν τοῖσδ ' ἱκετῶν ἐγχειριδίοις , ἐριοστέπτοισι κλάδοισιν ; | ||
τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν . εἰ δέ κεν εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα , πατρίδα γαῖαν , αἶψά κεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι πίονα |
αὐλητάς , βουλόμενος αὐλητὴς γενέσθαι , ἢ τοὺς κιθαριστάς ; ἔχοις ἂν αὐτῷ ὅτι χρῷο καὶ ὅποι πέμποις ἄλλοσε μὴ | ||
τῷ αὑτᾶς ἀνδρί , ἀλλ ' οὐ τοῖς πλασίον . ἔχοις δ ' ἂν ἐπὶ τᾶς ὄψιος ἐρύθαμα μὲν σαμεῖον |
δὲ τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας οἱ ἔφηβοι συμβάλλουσι μαχουμένους : ὁποτέρων δ ' ἂν ὁ κάπρος τύχῃ νικῶν , [ | ||
τὸ μέγεθος οὐδὲν μέγα ὠφελήσει : καὶ τοῦτο ἐγνώκει ὅτι ὁποτέρων ἂν οἱ ἐφεστῶτες τοῖς πράγμασι σπουδαιότεροι ἐν ἀρετῇ ἄνθρωποι |
Ῥωμαίους ἐπὶ τῇ Σόφακος συμμαχίᾳ μέγα φρονοῦντας , εἰ δὲ μάθοιεν προστεθειμένον τοῖς πολεμίοις οὐκ ἂν τολμήσαντας εἰς Λιβύην διαβαίνειν | ||
τοῦ Πηλέως . ἡγούμενος οὖν αὐτοὺς ἔσεσθαι προθυμοτέρους , εἰ μάθοιεν ὅτι καὶ σὲ ποιήσουσιν ἡδίω , βουλοίμην ἂν παρὰ |
Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ οὐ βίᾳ , κατ ' εὔνοιαν δὲ ἡγῆσθε . Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν , οἱ δὲ | ||
“ εἶπεν , ” ἂν ἐπακολουθῆτέ μοι καὶ μὴ δεινὸν ἡγῆσθε τὴν Ῥώμην ἀπολιπεῖν , καὶ εἰ τὴν Ἰταλίαν ἐπὶ |
ἀκούοντες πάντες ὠφελοῦνται ἀφ ' ὧν ἀκούουσιν ἢ καὶ τούτων εὕροις ἂν τοὺς μὲν ὠφελουμένους τοὺς δὲ βλαπτομένους ; Καὶ | ||
μέν ἐστι , τρίγωνα δέ : οὕτω δ ' ἂν εὕροις καὶ τετράγωνα πλείονας ἔχοντα πλευράς . ἀλλὰ ταῦτα μὲν |
χρηστοὺς καὶ τῆς παρ ' ἐμαυτοῦ βοηθείας , εἴ τι δυναίμην , οὐκ ἀποστερήσω . Μικρὰ πενθῆσαι λέγεται Εὐδόξιος τὸν | ||
φιλοσοφοῦντι σιωπήν . Ὥρα οὖν μοι ἐκτίνειν , ὅπως ἂν δυναίμην , ἄνευ θωπείας καὶ κολακείας . ἄλλως γὰρ ποιοῦντι |
ἀνεῳχθέντες κλεισθῶσιν ὑπὸ τοῦ ἐλαίου ἐπιπωματικοῦ ὄντος , καὶ μὴ δέξωνται ἀέρα ἔκτοθεν . . , . , . λιπαρὸς | ||
τοὺς Ἐπιδαμνίους καὶ Ζακυνθίους καὶ ὥς : καὶ ἐὰν μὴ δέξωνται Κερκυραίους προέσθαι : προδοῦναι ξυγκρούειν δέ : ἀπὸ κοινοῦ |
δοκεῖ , χρὴ ταῦτα δρᾶν : εὐοδεῖν πορεύομαι . Αἱμασιολογεῖν ἄριστ ' ἠπίστατο . Ἄφωνος ἐγένετο , ἔπειτα μέντοι πάλιν | ||
. τῷ οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι ἢ πράττοντι μακρῷ ἄριστ ' ἔχει τι τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας |
παρεσκευασμένον , πρὶν εἰς ὄχλον ἐκδοῦναι τὸ σύνταγμα , μεταβαλεῖν πείσαιμι τὴν δόξαν . Οὐκ ἐλαχίστην δέ μοι καὶ σὺ | ||
τούτου τυχὼν παρὰ σοῦ οὐδὲν ἦν , εἰ μὴ τούτους πείσαιμι . ἐλθὼν οὖν ἔπειθον αὐτοὺς καὶ οὓς ἔπεισα τούτους |
οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
μὲν ἥδεσθε τῶν λόγων καὶ κατέχεσθε κηλούμενοι καὶ τοὺς υἱεῖς ἀξιοῦτε μανθάνειν ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς μήνιδος τῆς Ἀχιλλέως , ὡς | ||
Ὅμηρος εὐθὺς ἐκ παίδων . ὑμεῖς δὲ τῷ πεπαιδεῦσθαι μὲν ἀξιοῦτε τιμᾶσθαι καὶ παίδευσιν καλεῖτε τὰ ἔπη , περὶ δὲ |
οὖν , εἴ τις ἔροιτο , τὸ αἴτιον ; ἐγὼ φράσαιμ ' ἂν ὑμῖν τε καὶ Μούσαις : ἐβαρβαρώθην οὐ | ||
Εὕρισκε νὴ Δί ' , εἴπερ ἀναδύσει πάλιν . Ἐκεῖ φράσαιμ ' ἄν , ἐνθαδὶ δ ' οὐ βούλομαι . |
ἀποτελέσματος ἀστέρες ἀνατολὰς ἢ δύσεις ἢ στηριγμοὺς ἢ ἀκρονύκτους φάσεις ποιῶνται συσχηματιζόμενοι τοῖς τὴν αἰτίαν ἔχουσι δωδεκατημορίοις , ἐπειδήπερ ἀνατέλλοντες | ||
ἀκούσωσι τιμᾶσθαί τε μάλιστα τὸν σῖτον καὶ περὶ πλείστου αὐτὸν ποιῶνται οἱ ἄνθρωποι , τούτοις αὐτὸν ἄγοντες παραδιδόασι . καὶ |
γε δεῖ χαρίζεσθαι , ὥστε κἂν ὀλίγου , εἴ με κελεύοις ἀποδύντα ὀρχήσασθαι , χαρισαίμην ἄν , ἐπειδή γε μόνω | ||
ἐπὶ σοὶ τὴν πόλιν ἢ παραλαβεῖν , εἰ τὰ μέτρια κελεύοις , ἢ μαχομένην ὑπεριδεῖν ἀπολέσθαι . ” ὁ μὲν |
τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
οἱ ὁμήλικες : τῶν περδίκων , τῶν τεττίγων , τῶν ὁμηλίκων : τοῖς πέρδιξι , τοῖς τέττιξι , τοῖς ὁμήλιξι | ||
ἀργὰς ἐνόμιζον . Τερπνὸν χρῆμα ἀλλήλοις ἡλικιῶται : ἐπὶ τῶν ὁμηλίκων . Τέττιγος ἀκούει : ἐπὶ τοῦ ἀφροντίστου : παρόσον |
ἀγοραῖς ὠτακουστοῦσι κατασκόπων ἔχοντες τάξιν , ὅτι δ ' ἂν ἀκούσωσιν ἀναφέρουσιν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς τοὺς καλουμένους ἄνακτας . οἱ | ||
ἴδωσιν . Σμαραγῆς : κτύπου , ἤχου . ἀΐωσι : ἀκούσωσιν , ἀκούωσιν . δυσαγρέος : τοῦ κακῶς ἀγρευθέντος . |
εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε | ||
ἂν καὶ εὖ πράττειν . Συνέφη . Ἆρ ' οὖν εὐδαιμονοῖμεν ἂν διὰ τὰ παρόντα ἀγαθά , εἰ μηδὲν ἡμᾶς |
ὀμνύουσι πάντες οἱ πολῖται , ἐπειδὰν εἰς τὸ ληξιαρχικὸν γραμματεῖον ἐγγραφῶσιν καὶ ἔφηβοι γένωνται , μήτε τὰ ἱερὰ ὅπλα καταισχυνεῖν | ||
τοὺς ἀρξαμένους ἡβᾶν , ἕως ἂν ἐκ τῶν ἐφήβων ἐξελθόντες ἐγγραφῶσιν εἰς ἄνδρας . . . . βούλομαι δὴ ] |
Θουκυδίδης ἐν τῇ Κορινθίων δημηγορίᾳ , φάσκων , ἐὰν Κερκυραίους δέξησθε ; ἡμῖν γενήσεσθε ἀντὶ ἐνσπόνδων πολέμιοι : ἀπὸ δὲ | ||
τριάκοντα , ἀφ ' ἧς ἂν ἡμέρας τὴν ἐπιστολὴν ταύτην δέξησθε , ἵνα μὴ τοῖς κατ ' ἐκείνων ἡμῖν παρεσκευασμένοις |
ῥεῦμα μιανθείη ποτε ἀδίκως ἀπολομένου σώματι , μήτε σὺ τοιοῦτον ἴδοις θέαμα , ἄνθρωπον οὐδὲν ἀδικήσαντα ἀπολλύμενον ἐπὶ τῆς σῆς | ||
καὶ εὐθύτητες . οὐ μὴν τοῦτο κἀπὶ τῶν ἀρτίων οὕτως ἴδοις γινόμενον . τῷ γὰρ πρώτῳ τετραγώνῳ τῇ μονάδι ὁ |
' ἂν ἰόντες εἰς τὰς ὁμοίας ἴσως ἄν πως ἀλλήλοις συγχωρήσαιμεν . Λέγε πῶς ; Ἐμὲ θὲς ὑπὸ σοῦ πάλιν | ||
πόθεν τῶν ἀσωμάτων ἡ δύναμις ; Εἰ δὲ καὶ τοῦτο συγχωρήσαιμεν , φθειρομένου τοῦ Κόσμου , τὸν ποιήσαντα φθείρεσθαι ἀνάγκη |
αὐτὸς ἐν ὑμῖν , ἂν τὰ δίκαια καὶ τὰ προσήκοντα ποιῆτε , ἀπολεῖσθαι , ὅμως ἐμιμήσατο τοῦτο τἀδίκημα , καὶ | ||
Ἀλειπτρίᾳφέρεται τὸ δρᾶμα καὶ ὡς Ἀλέξιδος : ἐὰν δὲ τοὐργαστήριον ποιῆτε περιβόητον , κατασκεδῶ , νὴ τὴν φίλην Δήμητρα , |
, συνελθόντες ἐβουλεύοντο πῶς ἂν τὴν μάχην συμφορώτατα σφίσιν αὐτοῖς ποιήσαιντο . Τιμόλαος μὲν δὴ Κορίνθιος ἔλεξεν : Ἀλλ ' | ||
παθεῖν ὅ τι ἂν δικαιώσω , καὶ ὡς περὶ πολλοῦ ποιήσαιντο ἂν οἱ κομίσαντές σε δεῦρο , πολλὰ καὶ δεινὰ |
ἀκαιρίαν ἡγησάμενοι παρίδητε , ὅταν δέῃ χρῆσθαι , τότ ' ἀναγκασθήσεσθε παρασκευάζεσθαι . Ἤδη δέ τις εἶπεν ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοί | ||
μὴ προχείρους ἔχῃ ἐν τῇ ψυχῇ ; καὶ οὕτω δὴ ἀναγκασθήσεσθε εἰς ταὐτὸν περιτρέχειν μυριάκις οὐδὲν πλέον ποιοῦντες ; “ |
ἐστρατευκέναι , ὅπως εἰ μὲν ἕλοιεν Ἴλιον , λάφυρον αὐτὴν λάβοιεν , εἰ δὲ μή , κἂν λυτρώσαιντο δώροις . | ||
, ὅπως , εἰ μὲν ἕλοιεν Ἴλιον , λάφυρον αὐτὴν λάβοιεν , εἰ δὲ μή , κἂν λυτρώσαιντο δώροις . |
μεθύει γὰρ οὐδὲν ἧττον : ὁ δ ' ἕτεροςτί ἄν τύχοιμ ' ὀνομάσας ; βῶλος , ἄροτρον , γηγενής ἅνθρωπος | ||
ὦ πάτερ αἰνόπατερ , τί σοι φάμενος ἢ τί ῥέξας τύχοιμ ' ἂν ἕκαθεν οὐρίσας , ἔνθα ς ' ἔχουσιν |
, ἂν δυσχεραίνητε φωναῖς βαρβάροις , καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἀποδεχόμενοι τὰ λεγόμενα : πολλοὺς γὰρ ποιήσετε ὀκνηροὺς εἰσηγεῖσθαι ὑμῖν | ||
, καὶ οὐ δοκιμάζοντες τοὺς μηνυτάς , ἀλλὰ πάντα ὑπόπτως ἀποδεχόμενοι , διὰ πονηρῶν ἀνθρώπων πίστιν πάνυ χρηστοὺς τῶν πολιτῶν |
. καὶ ὅλως περὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂν ἔχοιμι , ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀνδρεῖοι , τὰ | ||
εἶναι , τοῦ πάντας εἰδέναι ὅτι ἐγὼ ἥκιστ ' ἂν ἔχοιμι χρήματα ἀντιδιδόναι , ὅμως πολλοὺς ἐπιθυμεῖν ἐμοί τι δωρεῖσθαι |
ἀρωγὴ δ ' οὔ τις ] οὐ γὰρ εἶχον ποῖ φύγοιεν . ἀλλήλοις ] τοῖς ἐν ταῖς ναυσὶ Πέρσαις . | ||
γύρωθεν πᾶσαν τὴν νῆσον , ὥστε ἀμηχανεῖν τοὺς Πέρσας ποῦ φύγοιεν . . ἱστορῶν ] σκοπῶν . ὡς ] ἐπεί |
ἃ βούλομαι κλύειν . φεῦ : πῶς ἂν σύ μοι λέξειας ἁμὲ χρὴ λέγειν ; οὐ μάντις εἰμὶ τἀφανῆ γνῶναι | ||
ὑπεραποκρίνῃ μου , σαφῶς σώσεις ἐμέ . Μόνος γὰρ ἂν λέξειας ἀξίως ἐμοῦ . Ἔπειτα πῶς οὐκ αὐτὸς ἀπολογεῖ παρών |
ἕως γε μένομεν αὐτοῦ σκεπτέον μοι δοκεῖ εἶναι ὅπως ἀσφαλέστατα μενοῦμεν , εἴ τε ἤδη δοκεῖ ἀπιέναι , ὅπως ἀσφαλέστατα | ||
δέ , ὦ Κῦρε , καὶ ὧν ἐγὼ κρατῶ καὶ μενοῦμεν παρὰ σοὶ καὶ ὁρῶντες σὲ ἀνεξόμεθα καὶ καρτερήσομεν ὑπὸ |
δὲ αὐτὸν ἀνάγνωθι αὐτοῖς τὸν νόμον , ἵν ' ἀκριβέστερον μάθωσιν . Ἀργύριον δὲ μὴ ἐξεῖναι ἐκδοῦναι Ἀθηναίων καὶ τῶν | ||
συγγενεῖς , δυσμαθεῖς δὲ καὶ ἀμνήμονες , οὐδένες τούτων μήποτε μάθωσιν ἀλήθειαν ἀρετῆς εἰς τὸ δυνατὸν οὐδὲ κακίας . ἅμα |
πολλούς ; πείσας ἢ βιασάμενος ; οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι πεισθῆναι βούλοιντ ' ἄν , οὔτ ' ἐγὼ βιάσασθαι δυναίμην . | ||
: ] πότερον ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας βούλοιντ ' ἂν ἢ οὐ βούλοιντ ' ἂν ἀποδοῦναι πάλιν |
ἢ δὶς παρὰ τοῦ αὐτοῦ λάβωσιν , ἢ ἔχοντες μὴ λέγωσι τῶν ἐωνημένων . Οὐ χρὴ δ ' ἀγνοεῖν ὅτι | ||
τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες , οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν . Μετὰ δὲ τὴν Βοιωτίαν |
εὔκρατον , εὐόφθαλμον , εὔσαρκον , στρογγυλοπρόσωπον . Ἀκριβέστερον δὲ μαθήσῃ περὶ τῶν αὐτῶν οὐ μόνον τοὺς ἀστέρας σκοπῶν ἀλλὰ | ||
αὐτῆς ποιοῦσι , ζήτησον εἰς τὸν ἰχθὺν τὸν γλαῦκα καὶ μαθήσῃ . ἡ δὲ τῆς χολῆς μίξις καταπλασσομένη χίμεθλα ἰᾶται |
ἐξεμόχθησαν δορὶ κτανεῖν ἐμοί νιν ἔδοσαν , εἴτε μὴ κτανὼν θέλοιμ ' ἄγεσθαι πάλιν ἐς Ἀργείαν χθόνα . ἐμοὶ δ | ||
κακῶς φρονοῦντες : ὡς τρὶς ἂν παρ ' ἀσπίδα στῆναι θέλοιμ ' ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ . ἀλλ ' |
λέγουσι ἐθέλει πείθεσθαι οὐδείς . Ταῦτα δὲ Περσέων συχνοὶ ἐπιστάμενοι ἑπόμεθα ἀναγκαίῃ ἐνδεδεμένοι . Ἐχθίστη δὲ ὀδύνη ἐστὶ τῶν ἐν | ||
? [ τῶν ἀρχαίων ] , οἷς καὶ ἡμεῖς ? ἑπόμεθα . καταουσιν [ ! ! ! ] καὶ μετριοπαθείας |
φιλονικίας ἐπὶ τοῖς πράγμασι πάντ ' ἄνδρα παρασχέσθαι δεῖ , ὅσηνπερ ἐκ τῶν ἄνωθεν χρόνων ἀμελείας : μόλις γὰρ οὕτως | ||
δύναμιν τοσαύτην εἰς τὸν λόγον παρὰ τῶν Μουσῶν λαβεῖν , ὅσηνπερ αὐτὸς ἔσχηκας εἰς τὸ περισῶσαι τὴν πόλιν . ὁ |
, ὡς ἔμοιγε δοκεῖ νὴ τοὺς θεούς , μᾶλλον ἂν παραινέσαιμ ' αὑτῷ τινὰ τιμὴν ὑμᾶς ἀξιοῦν δοῦναι ἢ τὰς | ||
κακόν . ἀλλ ' οὔποτ ' αὐτὸς ἀμπλακὼν ἄλλον βροτὸν παραινέσαιμ ' ἂν παισὶ προσθεῖναι κράτη πρὶν ἂν κατ ' |
κελεύοιεν ἐκείνους φοιτᾶν παρ ' αὐτούς , εἴ του μετασχεῖν ἐθέλοιεν τῶν πραττομένων ἢ λεγομένων ὑπ ' αὐτῶν : τοιούτων | ||
κατὰ τὴν ὁδὸν τοὺς Ἀσπενδίους ὅτι οὐδὲν τῶν ξυγκειμένων πρᾶξαι ἐθέλοιεν , οὔτε τοὺς ἵππους παραδοῦναι τοῖς πεμφθεῖσιν οὔτε ἀπαριθμῆσαι |
' ἂν ἐπιτήδευμα εἴποιμι τὸ αἱρεῖσθαι αὐτοὺς ἕως νῦν μηδενὶ ξυμμαχεῖν : νῦν γάρ , φησίν , καὶ δεόμεθα ἡμεῖς | ||
. Θουκυδίδης : εἰ δέ τις τὸ παραυτίκα μὴ ἐθέλοι ξυμμαχεῖν . πάρδαλιν : Ἀττικοί , πόρδαλιν Ἴωνες : Ὅμηρος |
Λάκωνες ἠναγκάσθησαν ἀπολῦσαι τοὺς Ἀθηναίων πρέσβεις , ἵνα τοὺς ἰδίους ἀπολάβωσιν . ὁ δὲ Θεμιστοκλῆς τοιούτῳ στρατηγήματι τειχίσας τὴν πατρίδα | ||
ἐκκλησίας ἵνα κατορθώσωνται τὰς ὁδοὺς αὐτῶν ἐν δικαιοσύνῃ , ἵνα ἀπολάβωσιν ἐκ πλήρους τὰς ἐπαγγελίας μετὰ πολλῆς δόξης . ἐμμείνατε |
φέρεις τοῦ παιδὸς χωριζόμενος . ἐγὼ τὴν ἐκ τῆς οἰκίας ἐβουλευσάμην διάστασιν ὑποκρίνασθαι , ὅπως ἀλγήσας τῷ πράγματι συγχωρήσῃς ἣν | ||
ἐμὴ προδοσία διεκώλυσεν . ἐπειδὴ γὰρ εἰς λόγους ἐλθεῖν ἐκείνοις ἐβουλευσάμην τὸ ἐφ ' ἑκάτερα ἐκβησόμενον τῷ λογισμῷ διατυπώσας τοιαῦτα |
διέρχεται περιφέρειαν , ὑψηλότερος δέ , μείζονα . Τοῦτο δὲ καταμάθοιμεν ἂν καὶ ἐκ τῶν γινομένων κατὰ τοὺς κώνους τομῶν | ||
ὅλον τι ὑφ ' ἑαυτοῦ ὅλου κινεῖσθαι , πολλαχόθεν ἂν καταμάθοιμεν . πότερον γὰρ τὴν αὐτὴν κινεῖται κίνησιν , ἣν |
εἰμι . τὰ δ ' ἔργα μου εἴ τιν ' ἔροιο Ἠλείων , φήσεις αὐτὸν ἄπιστα λέγειν . τοῦτον πρῶτον | ||
; Πάνυ γε . Εἰ τοίνυν με , ἔφην , ἔροιο σύ : ” Ἰατρικὴ ὑγιεινοῦ ἐπιστήμη οὖσα τί ἡμῖν |
μὲν γὰρ τῷ πλούτῳ καὶ τῷ γένει καθυπερέχοισα τἀνδρὸς ἄρχειν προαιρῆται , ὁ δὲ ἀνάξιον ἁγῆται καὶ παρὰ φύσιν συγχωρέν | ||
τοὺς Αἰκα - νούς , ἐφ ' οἷς ἂν αὐτὸς προαιρῆται . μετὰ τοῦτο συνθῆκαι γίνονται ταῖς πόλεσι μεσιτεύσαντος αὐτὰς |
τῶν ναυτῶν θηρᾶσθαι τὸν τρόπον . ὡς δ ' ἂν εἰδεῖεν , πότερον διεληλύθασιν ἢ οὔπω τὸ πέλαγος , πείρας | ||
μάλιστα αἰσθάνοιτο , ἢ ὅπως τὰ σὰ οἱ πολέμιοι ἥκιστα εἰδεῖεν , ταῦτα δὲ πάντα τί ἂν ἐγὼ λέγοιμί σοι |
ταριχεύσαντες φυλάττουσιν εἰς δευσοποιίαν . ὅταν δ ' ἐκείνῃ χρῆσθαι ἐθέλωσιν , ὕδατι τὴν ἄσιν ἀποκαθήραντες , ἐνέψουσιν ἐμπύρῳ λέβητι | ||
- οῦν τῶν πολιτῶν , ἐφ ' ὅτῳ ἂν οὗτοι ἐθέλωσιν ἐγκλήματι , ὁ δ ' αὖ φεύγων οὐ διὰ |
ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |