' ἐν Ἄργει ἔρεξεν : τὸ θύω : ἄλλος ἄλλῳ ἔρεζε θεῶν . καὶ τὸ τῇ χειρὶ καταψῶ , ὡς | ||
αὕτη παλαιὰ φύσις ἀνθρώπων καὶ τὸ ἄλλος δ ' ἄλλῳ ἔρεζε θεῶν Ὁμήρου παλαιότερον ἦν . μήποτε γὰρ οὐκ ἀρεστὸν |
προτὶ Ἴλιον ἡγεμονεύειν , μή τις ἀπ ' Οὐλύμποιο θεῶν αἰειγενετάων ἐμβήῃ : μάλα τούς γε φιλεῖ ἑκάεργος Ἀπόλλων : | ||
: “ ὦ πάτερ , ἦ μάλα τίς σε θεῶν αἰειγενετάων εἶδός τε μέγεθός τε ἀμείνονα θῆκεν ἰδέσθαι . ” |
τὸν ἀέρα ἀπειλεῖν τῷ θεῷ . Ἐν Παδαίοις , Ἰνδικῷ ἔθνει , ὁ συνετώτατος τῶν παρόντων κατάρχεται τῶν ἱερῶν : | ||
τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ καὶ τῶν Λημνίων γυναικῶν τῶν ἀνδροφόνων τῷ ἔθνει : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐμίγησαν . σὺν αὐτῇ , |
ἢ ζ ἐπίβαλλε φοίνικας πατητοὺς καὶ ἅμα λεάνας δὸς ἐν ζύθῳ πίνειν προλούσας τὴν γυναῖκα , λέγω δὲ νῆστιν , | ||
οἶνον ὃν δὴ καλοῦσι Λιβυκόν , ᾧ δὴ καὶ τῷ ζύθῳ τὸ πολὺ φῦλον χρῆται τῶν Ἀλεξανδρέων : σκώπτονται δὲ |
οὔτ ' αὐτῆς Ἰθάκης : οὐδὲ ξυνεείκοσι φωτῶν ἔστ ' ἄφενος τοσσοῦτον : ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω . δώδεκ | ||
οὐκ ἐθέλω συνάγειν κλυτά , κανθάρου ὄλβον μύρμηκός τ ' ἄφενος χρήματα μαιόμενος , ἀλλὰ δικαιοσύνης μετέχειν καὶ πλοῦτον ἀγινεῖν |
πόλεις καὶ ποιήσων πόλεις ἢ χρησόμενος οὔσαις : ὥστε ἐῴκεις οἰκιστῇ γῆν ἔρημον οἰκίζοντι τῶν προσοικούντων οὐκ ὄντων . τοῦ | ||
Ἰσαυρίας . τὸ ἐθνικὸν Λυκαόνιος , καὶ Λυκάων ὁμοφώνως τῷ οἰκιστῇ , καὶ . . . . Λυκάν ὡς μεγιστάν |
νομίσαι καὶ Ἡρακλεῖ τῷ Ἀμφιτρύωνος νέμειν τιμάς . τῷ δὲ ἀναθήματι τῷ ἐς Ὀλυμπίαν Θασίων ἔπεστιν ἐλεγεῖον : υἱὸς μέν | ||
τῇ Ἀθηνᾷ τῇ Ἀλέᾳ πέπλον : τὸ δὲ ἐπὶ τῷ ἀναθήματι ἐπίγραμμα καὶ αὐτῆς Λαοδίκης ἅμα ἐδήλου τὸ γένος : |
: οὐ γὰρ ταὐτὸν ἁπλῶς χαλκῷ τε εἶναι καὶ δυνάμει ἀνδριάντι : ἦν γὰρ ἂν καὶ τῷ λόγῳ ταὐτόν , | ||
εἰκόνα τῆς θυγατρὸς ζῷον ὁλοσώματον κατασκευάσαι , καὶ ἔλυτρον τῷ ἀνδριάντι τὸν χρυσοῦν κίονα περιθεῖναι . Ποιῆσαι δέ φησιν ὁ |
παλαιοῖς καί τι πρὸς τὸ ζητούμενον οὐ μικρὸν ὁ λόγος ἀνύσειεν ; Εἰ γὰρ συναρμοσθέντα μὲν κατὰ φύσιν τὰ μέρη | ||
' ἀπόλωλ ' ἀρετή . οὐδεὶς ἄν ποτε ταῦτα λέγων ἀνύσειεν ἕκαστα , ὅσς ' , ἢν αἰσχρὰ μάθηι , |
ἐπιγραφόμενον Ἑλλαδικὸν ἐν Δελφοῖς , φησίν , ἐν τῷ Σπινατῶν θησαυρῷ παῖδές εἰσιν λίθινοι δύο , ὧν τοῦ ἑτέρου Δελφοί | ||
ἅρματι τὴν τρίτην καὶ τριακοστὴν ὀλυμπιάδα . ἐν δὲ τῷ θησαυρῷ καὶ θαλάμους δύο ἐποίησε , τὸν μὲν Δώριον , |
οὖν τὴν ἠλέκτραν ὀξείᾳ φωνῇ κεχρῆσθαι : καίτοι ἐπεπλήσουσαν τῷ χορῷ : ἀλλὰ κέχρηται μὲν τῷ ὀξεῖ ἀναγκαίως : οἰκεῖον | ||
ἀρετῶν ἑαυτῆς ἐστι γέρας . ἡ δ ' ὥσπερ ἐν χορῷ καλλιστεύουσα καὶ κατάρχουσα πασῶν ὁσιότης πολὺ πλέον ἐστὶν ἑαυτῆς |
μὲν ἦμεν , μεταδιδόμεν δὲ ἰσότατος , ἢ μεταδιδόμεν μὲν ἰσότατος , μὴ κοινωνικὸν δὲ ἦμεν . ἐγκρατέα δὲ πῶς | ||
μὲν φίλος καὶ εὐτυχίας κοινωνὸς κουφότατος , καὶ συμφορῶν κοινωνὸς ἰσότατος : ὁ δὲ κόλαξ εὐτυχίας μὲν κοινωνὸς ἀπληστότατος : |
, ὅσον τὸ συνηρεφὲς τῆς τῶν φύλλων κόμης ἀνέῳξεν ὁ γραφεύς . ὅλον ἐτείχιζε τὸν λειμῶνα περιβολή : εἴσω δὲ | ||
ἐν αἰσχρῶι θέμενος αἰδέσθητί με , οἴκτιρον ἡμᾶς , ὡς γραφεύς τ ' ἀποσταθεὶς ἰδοῦ με κἀνάθρησον οἷ ' ἔχω |
. φασί σε , μῆτερ Ἄρηος , ὑπ ' ὠδίνεσσιν ἀέξειν ἠυκόμων Χαρίτων ἱερὸν χορόν : ἀλλά σε πᾶσαι σήμερον | ||
πυρὸς γὰρ ἀλκή , καὶ θεῶν ὑπέρτατος αἰὲν ὅδε προμάχους ἀέξειν . Μελιστίωνος δ ' , ὦ πατρώιον σέβας Σχοινιέων |
θεοῖς ; ἤ : τίνι χρῆσθε νομίσματι ; λεπτῷ δὲ νομίσματι φαίνονται κεχρῆσθαι Βυζάντιοι : διὸ καὶ δωρικῶς εἶπε ” | ||
εἰπεῖν ” τίσιν ὀμνύετε θεοῖς “ ἢ ” τίνι χρῆσθε νομίσματι “ . ἢ σιδαρέοισιν : ἐδόκει τὸ τῶν Βυζαντίων |
θεῶν ὁ πέριξ χθόν ' ἔχων φαεννὸς αἰθήρ ἡ φύσις ἐβούλεθ ' , ᾗ νόμων οὐδὲν μέλει . ἀωρὶ πόντου | ||
ἐμίσθωσαν ἡμῶν τὸν οἶκον , ἴσως ἐροῦσιν . οὐ γὰρ ἐβούλεθ ' ὁ θεῖος ὑμῶν Ξενοπείθης , ἀλλὰ φήναντος Νικίδου |
ἀληθέϊ δὲ λόγῳ χρεωμένῳ οὐ Κορινθίων τοῦ δημοσίου ἐστὶ ὁ θησαυρός , ἀλλὰ Κυψέλου τοῦ Ἠετίωνος . Οὗτος δὲ ὁ | ||
, προπαροξύνεται : Πίσαυρος Ἐπίδαυρος Κένταυρος Ἄναυρος . τὸ δὲ θησαυρός ὡς περιεκτικὸν ὀξύνεται , ὥσπερ καὶ τὰ τριγενῆ ἀμαυρός |
ἔχωμεν , ὅταν δὲ τελευτήσῃ , μή : ἀντὶ τοῦ ζῶντι : † εἶεν : τί δῆτ ' ἐρεῖ τις | ||
Ὁμήρωι ἐφιλονίκει ] Ξ . ὁ Κολοφώνιος καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδωι ζῶντι , τελευτήσαντι δὲ ὁ προειρημένος Ξ . . Ξ |
σε γήρως ἐπὶ τῇ τοῦ προσώπου γραφῇ . μαʹ . Ἀθηνοδώρῳ . Οἱ ὀφθαλμοὶ ξύμβουλοι τοῦ ἐρᾶν , σὺ δ | ||
Περγαμηνὸς ῥήτωρ , θεοῦ Καίσαρος Σεβαστοῦ διδάσκαλος γενόμενος καὶ σὺν Ἀθηνοδώρῳ τῷ Ταρσεῖ φιλοσόφῳ παιδεύσας αὐτόν , ἔζησεν ταὐτὰ τῷ |
ἐγὼ βιώσομαι ; Ἀξιόνικος δ ' ὁ κωμικὸς ἐν τῷ Τυρρηνῷ Γρυλλίωνος τοῦ παρασίτου ἐν τούτοις μνημονεύει : οἶνος οὐκ | ||
ἄλφιτ ' , οὐ Κόρυδος ἀσύμβολος κινεῖν ὀδόντας . Ἀντιφάνης Τυρρηνῷ : ἀρετὴ τὸ προῖκα τοῖς φίλοις ὑπηρετεῖν . λέγεις |
ἔχει δραχμὴν αʹ . Δραχμὴ δὲ καὶ ἄλλη ὁμωνύμωϲ καλεῖται Αἰγυπτιακή , ἥτιϲ ἕκτον μέροϲ ἐϲτὶ τῆϲ Ἀττικῆϲ δραχμῆϲ ἄγουϲα | ||
ἐπεθύμησας θοίνης εὐτελεστέρας . ἔστι δὲ καὶ ἰδέα τις δείπνων Αἰγυπτιακή , τραπεζῶν μὲν οὐ παρατιθεμένων , πινάκων δὲ παραφερομένων |
ἔϲτι δὲ ὁ κύαθοϲ κοτύληϲ τὸ Ϛʹʹ . Ἡ κοτύλη μέτρῳ μὲν ἔχει κυάθουϲ Ϛʹ , ϲταθμῷ δὲ ⋖ ξʹ | ||
ἄγει σταθμῷ # β . ὅτι δὲ τὸ ὀξύβαφον ἐν μέτρῳ κατὰ σταθμὸν ἔχει γρα . ιβ , ὅ ἐστι |
ποιητικόν , εἰ τὴν Ἀφροδίτην ἀφεὶς ὕμνησε τὴν Φρύνην Ἀφροδίτης ὕμνος ἐπιγράψας τοῖς ἔπεσιν ; Ἀριθμείτω δὴ Πραξιτέλης τὸ πλῆθός | ||
, λέγων : ὦ θρασύβουλε , ὁ θησαυρὸς καὶ ὁ ὕμνος ἀπαγγελεῖ καὶ διηγήσεται ἐν τοῖς λόγοις τῶν θνητῶν , |
κακὴ βουλὴ , ἡ κατ ' ἄλλου δηλονότι , τῷ βουλεύσαντί ἐστι κακίστη ἤγουν πάνυ μείζονος κακοῦ πρόξενος . ΠΑΝΤΑ | ||
κακὴ βουλὴ , ἡ κατ ' ἄλλου δηλονότι , τῷ βουλεύσαντί ἐστι κακίστη ἤγουν πάνυ μείζονος κακοῦ πρόξενος . ΠΑΝΤΑ |
: γράφεται ἥκει : μῆτερ πάρειμι : κάλλιστα πεποίηται τῷ τραγικῷ τὸ πρόσωπον οἷον δεῖ εἶναι ἄδικον ἄνδρα : γινώσκων | ||
εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν εἰς τὴν ει δίφθογγον παρὰ Ἴωνι τῷ τραγικῷ , οἷον . τὼ τραχέε τὼ τραχεῖ . Ταῦτα |
Καὶ νῦν ἀνδριὰς ἕστηκεν ἐπωνυμίαν Ἀριστέας παρ ' αὐτῷ τῷ ἀγάλματι τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ ὡς θεοῖς ἀμφοτέροις ἡ θυσία κοινὴ | ||
καὶ Ἑρμῆς ἐνταῦθά ἐστι Πολύγιος καλούμενος . πρὸς τούτῳ τῷ ἀγάλματι τὸ ῥόπαλον θεῖναί φασιν Ἡρακλέα : καὶἦν γὰρ κοτίνουτοῦτο |
ἐμάχοντο . ἀποπέμπει δὲ καὶ εἰς Ἀθήνας τριακοσίας πανοπλίας Περσικὰς ἀνάθημα εἶναι τῇ Ἀθηνᾷ ἐν πόλει : καὶ ἐπίγραμμα ἐπιγραφῆναι | ||
ἐξήλαυνε [ τῶν ἐκ Σικελίας ] . τὸ δ ' ἀνάθημα τῆς πόλεως τίς ἀνέτρεψεν ; οὐ μὲν οὖν στρόβιλος |
καίτοι καὶ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ , ἐν τῷ σεμνοτάτῳ καὶ δικαιοτάτῳ δικαστηρίῳ , ὁμολογῶν μὲν ἀδικεῖν ἀποθνῄσκει , ἐὰν δὲ | ||
ἔπλεε Μέντορι ἐπιτρέψαι τὸν οἶκον ὡς ἐόντι Ἰθακησίων ἀρίστῳ καὶ δικαιοτάτῳ . πολλαχῇ δὲ καὶ ἄλλῃ τῆς ποιήσεως τιμῶν αὐτόν |
προσίῃς . ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Κῦρος παρήγγειλε τῷ πρώτῳ τεταγμένῳ ταξιάρχῳ εἰς μέτωπον στῆναι , ἐφ ' ἑνὸς ἄγοντα | ||
ἐπιχωρήσαντες τῷ θεῷ τὴν κρίσιν παρέχωμεν ἡμᾶς αὐτοὺς ἐν τῷ τεταγμένῳ καὶ γιγνώμεθα τοιοῦτοι περὶ τοὺς πρότερον οἵουσπερ ἂν αὖ |
ἐπτοῆσθαι δὲ καὶ ἐνθουσιᾶν , καθάπερ τὰς βάκχας , ἐπὶ Ἀλκιβιάδῃ : ἐπεστρέφθαι δὲ ἐπ ' Αὐτόλυκον τὰ ὄμματα , | ||
εἴ τίς τινα ἔδησεν ἢ συνέσχεν ἀδίκως , οἷον πραχθῆναι Ἀλκιβιάδῃ φησὶν ἐν τῷ κατὰ Μειδίου Δημοσθένης : „ εἷρξεν |
τοῦ νοσήματος εἶναι τὴν Χρυσηίδος ἀπόδοσιν μικροῦ τινος ἐδέησε τῷ σκήπτρῳ πατάξαι : περὶ σὲ δὲ μόνος ἐνταῦθα διάγων οὐκ | ||
, στέμματ ' ἔχων ἐν χερσὶν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ , καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς , Ἀτρεΐδα δὲ μάλιστα |
Ἄσβωτος , πόλις Θεσσαλίας . τὸ ἐθνικὸν Ἀσβώτιος . Εὐφορίων Θρᾳκί τὸν μὲν ἄρ ' ἐκ φλοίσβου Ἀσβώτιοι ὦκα φέροντες | ||
καλουμένην Βυβλίδα . . : Περὶ Ἀπριάτης . Ἱστορεῖ Εὐφορίων Θρᾳκί . Ἐν Λέσβῳ παιδὸς Ἀπριάτης Τράμβηλος ὁ Τελαμῶνος ἐρασθεὶς |
: ἅτινα δὴ ἀγάλματα σὺν τῷ γηραιῷ πατρὶ πρεσβειώσεται τουτέστι τιμήσει τοῖς ἱματίοις καλύψας . τὸ δὲ ἐξῆς παρώσας δάμαρτα | ||
λυθῇ τὸ παράνομον , ἤδη τὸ τρίτον ὕδωρ ἐγχεῖται τῇ τιμήσει καὶ τῷ μεγέθει τῆς ὀργῆς τῆς ὑμετέρας . Ὅστις |
. Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
ἄλλῳ ἰὸν ἐπιπροΐαλλε μάλα σπεύδοντι ἐοικώς . Ἐν δὲ καὶ Αὐγείαο μέγας σταθμὸς ἀντιθέοιο τεχνήεις ἤσκητο κατ ' ἀκαμάτοιο βοείης | ||
ὁδοῦ ζαχρεῖον ἀνήνηταί τις ὁδίτην . ποῖμναι μὲν βασιλῆος ἐύτριχες Αὐγείαο οὐ πᾶσαι βόσκονται ἴαν βόσιν οὐδ ' ἕνα χῶρον |
, μηδένα ὀρθὸν ἀνίστασθαι : ὁ δὲ ἀναστὰς ὡς πολέμιος ἀναιρείσθω . τὸ παράγγελμα τοῦτο ἐδίδαξε τοὺς στρατιώτας καταφρονῆσαι τοῦ | ||
, ἐν αὐτῷ τῷ διορύγματι πρὸς τοῦ δεσπότου τῆς οἰκίας ἀναιρείσθω , τὸ μὲν προηγούμενον | ἔργον ἔλαττον ἐξεργαζόμενος , |
ἀντιπέραν γῆς Χρυσοπόλεως , ἐν ᾧ μαρμαρίνη δάμαλις ἵδρυται , φάσκον οὕτως Ἰναχίης οὐκ εἰμὶ βοὸς τύπος , οὐδ ' | ||
νόσημα , οὐδ ' ὅλως ἐγχειρεῖ τῷ νοσοῦντι παρατηρούμενος τὸ φάσκον ῥητὸν ὅτι τοῖς ὑπὸ τῶν νούσων κεκρατημένοις οὐ δεῖ |
δίκας φεύγοντες ἐν Λήμνων † Ἴμβρον ἐσκήπτοντο . Ἴμβριος ἢ Λήμνιος : οἱ τὰς δίκας ἀποφεύγοντες Ἀθήνησιν ἐσκήπτοντο ἐν Ἴμβρῳ | ||
καθά φησιν Ἀριστοτέλης ἐν τρίτῳ Περὶ ποιητικῆς , ἐφιλονείκει Ἀντίλοχος Λήμνιος καὶ Ἀντιφῶν ὁ τερατοσκόπος , ὡς Πυθαγόρᾳ Κύλων Κροτωνιάτης |
χρηστήριον , συληθέντα ἐνεπίμπρατο . Τῶν δ ' ἐν τῷ ἱρῷ τούτῳ χρημάτων πολλάκις μνήμην ἑτέρωθι τοῦ λόγου ἐποιησάμην . | ||
τὸν Τρίτωνά σφι καὶ τὸν τρίποδα θεῖναι ἐν τῷ ἑωυτοῦ ἱρῷ ἐπιθεσπίσαντά τε τῷ τρίποδι καὶ τοῖσι σὺν Ἰήσονι σημήναντα |
Μίδεω καὶ Κινύρεω μάλιον , οὐδ ' εἰ Τανταλίδεω Πέλοπος βασιλεύτερος εἴη , γλῶσσαν δ ' Ἀδρήστου μειλιχόγηρυν ἔχοι , | ||
καλῶς . Οὐδὲν δεινόν , εἴ του πρὸς ἡμᾶς ἦρξας βασιλεύτερος ὤν : πρέπει γὰρ ὑμῖν τοῖς φιλοσοφοῦσι τὸ ῥῆμα |
. ἔνιοι δὲ τῶν συγγραφέων φασὶν οὐκ ἐλάττω γενέσθαι τὰ συληθέντα τῶν ἐν τοῖς Περσικοῖς θησαυροῖς ὑπ ' Ἀλεξάνδρου κατακτηθέντων | ||
διαμένει , ὁ δὲ ἱερόσυλος εἰς τὰς ἡδονὰς καταναλίσκει τὰ συληθέντα , καὶ ὅτι διὰ τὰς τοιαύτας ἁμαρτίας ἐπιγίνεται ταῖς |
οὐκοῦν τούτων μὲν οὐδετέρων οὐδεὶς διὰ τὸν νόμον ἡμῖν προσέσται χορηγός . ἀλλὰ νὴ Δί ' εἰς τὰς τῶν μετοίκων | ||
ἐρώμεθα τὸν Δία , τίς τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶν πατὴρ καὶ χορηγός , τίνες ἀρχαί , τίνες πηγαί , πόθεν ὁρμηθέντα |
τῶν ἀναθημάτων οὐδὲν ἔτι ἐλείπετο , συγκατεκαύθη γὰρ ἐμπιπραμένῳ τῷ ναῷ : τὸν δὲ ἐπ ' ἐμοῦ ναὸν καὶ τὸ | ||
ᾧ τρόπῳ οἱ ἱερεῖς αὐτῶν διὰ προστάγματος θεοῦ προσκαρτεροῦντες τῷ ναῷ , τότε ἐθεράπευον πᾶσαν νόσον ὥστε καὶ λεπρῶντας καὶ |
λέοντας ὑπὸ τῷ θρόνῳ , καὶ κάθηται ὥσπερ ἐν τῷ Μητρῴῳ Ἀθήνησιν ἡ τοῦ Φειδίου . ἐνταῦθα καὶ ἡ ἄγκυρα | ||
Κατ ' Ἀριστογείτονος . τοὺς νόμους ἔθεντο ἀναγράψαντες ἐν τῷ Μητρῴῳ . δηλοῖ Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Πυθέου . . |
Ἔστιν ἄρα , ἔφη ὁ Σωκράτης , τὴν τέχνην ταύτην ἐπισταμένῳ , καὶ εἰ μὴ αὐτὸς τύχοι χρήματα ἔχων , | ||
ὅσα εἷς ἕκαστος οἶδεν , οὐδὲν ὅτι οὐχὶ ἀκριβέστερον ὁτουοῦν ἐπισταμένῳ , ὑπολαμβάνειν δεῖ τῷ τοιούτῳ ὅτι εὐήθης τις ἄνθρωπος |
δεχόμεθα : δισχίλιαι γάρ εἰσι σὺν ταῖς Νικίου . Συκᾶς φυτεύω πάντα πλὴν Λακωνικῆς . τοῦτο γὰρ τὸ σῦκον ἐχθρόν | ||
ἡμᾶς ἐκεῖ τῷ χαλκίῳ λελουμένους σχολάζειν . καὶ γένη συκῶν φυτεύω πάντα πλὴν Λακωνικῆς : τοῦτο γὰρ τὸ σῦκον ἐχθρόν |
γεννήτορες , τὴν μὲν νεωτέραν Θεοδώραν ἐκ βρέφους αὐτὴν τῷ Θεῷ προσανέθεντο καὶ τῷ καθαρῷ δι ' ἀπαθείας νυμφίῳ προσήρμοσαν | ||
, ὅσον ἐπείγονται πρὸς τὰ πράγματα : ἐν οἷς σὺν Θεῷ τὸ ΤΕΛΟΣ . ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΥ ΕΞΗΓΗΣΙΣ |
πάλιν . Ὅτι τῷ ἐργαζομένῳ ἔπαινος ἔσται , τῷ δὲ ἀργοῦντι κίνδυνος καὶ μάστιξ . Πρίσται δέ ποτε κατέσχιζον τὴν | ||
οὔ τοι ] καιρὸς ὠδίνειν φρένας [ ] . [ ἀργοῦντι θυμῶι ] ῥαιδίως φέρεις τάδε , ἥσσων δὲ δούλου |
μόνῳ τοῦ φακοειδοῦϲ ὁμιλοῦϲα , καὶ ἢν προϲέχηταί τι τῷ κρανίῳ , καὶ ταύτηϲ τὴν προϲάρτηϲιν ἀλύπωϲ ἀποϲπᾷ τὸ περιφερὲϲ | ||
. ἡ δὲ ἑτέρα ἐπὶ ταύτης οὖσα προσήρτηται μᾶλλον τῷ κρανίῳ κατά τινα μέρη . καὶ ἔστι νευρωδεστέρα . ἐκ |
πέφυκεν εἴποι . τίς οὖν φαίνεταί σοι ὁ τὸν τῶν κροτούντων ἔπαινον φεύγων ἢ διώκων , οἳ οὔθ ' ὅπου | ||
πάνταςἐδυνήθη δὲ ῥᾳδίως , τῶν μὲν πινόντων , ἐνίων δὲ κροτούντων ἢ τῷ Ἀπόλλωνι κιθαρίζοντι ἢ ταῖς Μούσαις ᾀδούσαις προσεχόντων |
ἐωνημένον . τὸ δ ' ἀνατιμᾶσθαι καὶ τὸ τῷ πλέον δόντι ἐθέλειν πιπράσκειν πλειστηριάζειν ἂν λέγοις , Ἰσαίου ἐν τῷ | ||
ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃς ᾄδων , καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι , πλεῦνα τῶν Γύγεω . καὶ ἐπὶ τέλει δὲ |
καὶ τὸν Ἕκτορα εὐλαβοῦνται αὐτῷ ἀντιπράσσειν . . οὔ τοι ἀπόβλητ ' ἐστὶ θεῶν ἐρικύδεα δῶρα , ὅσσα κεν αὐτοὶ | ||
ὅτι παρ ' Ἀντιπάτρου τριβώνιον ἔλαβεν , ἔφη , οὔτοι ἀπόβλητ ' ἐστὶ θεῶν ἐρκυδέα δῶρα . Πρὸς τὸν ἐνσείσαντα |
κατὰ στέρησιν καὶ ἕξιν ἐξ ἀνάγκης τὸ ἓν παρεῖναι τῷ δεκτικῷ . τὸ δὲ παντὶ προσέθηκεν , ἐπειδὴ εἰσί τινα | ||
, οἷον εἰ τῷ ζῴῳ λογικῷ θνητῷ νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικῷ προστεθῇ τὸ πλατυώνυχον ἢ τὸ γελαστικὸν ἢ τὸ γραμματικὸν |
οὕνεκ ' ἄρ ' αὐτὴν κεῖνος ἐνὶ Τρώεσσιν ἑῷ πάρος υἱέι δίῳ Εὐρυμάχῳ ἀτίταλλεν ἐνὶ μεγάροισιν ἄκοιτιν . Ὃς δ | ||
πεφραδέτην , ὅσα περ πέπρωτο γενέσθαι ἀμφὶ Κρόνῳ βασιλῆι καὶ υἱέι καρτεροθύμῳ : πέμψαν δ ' ἐς Λύκτον , Κρήτης |
οὐ βούλεται πολιτεύεσθαι κακῶς . οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη : εἷς κοίρανος ἔστω . , Οὐσίαι δὲ τρεῖς , μία μὲν | ||
κοιρανέων δίεπε στρατόν . τί ἐστι τὸ κοιρανέων ; ὡς κοίρανος διαλεγόμενος ; οὐ δή που , ἀλλὰ τὸ στρατήγημα |
ὁ Πεισίστρατος , ὡς ἐάν τις ἁλῷ θακεύων ἐν τῷ τεμένει τοῦ Ἀπόλλωνος ἑαυτὸν αἰτιάσεται . Τῶν δὲ οὐ παυομένων | ||
τέτμοις κεν ἐν ἱερῷ ἄλσεϊ δμῶα , ἠὲ καὶ ἐν τεμένει κρυφίην ποιεύμενον αὖλιν , δευτέρῃ εἰν ἠοῖ : θεόθεν |
τῆς προθέσεως : καθάπερ συνέβη Ἰσοκράτει τῷ ῥήτορι ἐν τῷ συμβουλευτικῷ ἐπιστολίῳ τῷ πρὸς Φίλιππον αὐτῷ γραφέντι : ἐλύθη γὰρ | ||
περὶ τοῦ στεφάνου Ἰσοκράτης δὲ ἐν πανηγυρικῷ ὁ μὲν τῷ συμβουλευτικῷ ὁ δὲ τῷ δικανικῷ τὴν πανηγυρικὴν ἀναμίξαντες ἰδέαν , |
λόγον ὁ τετιμημένος Ἀχιλλεὺς πρὸς τὸν Ἀχιλλέα , τοῦτον ὁ τετιμημένος Αἴας πρὸς τὸν Αἴαντα : καὶ ἐναλλάξ , ὃν | ||
ἀναθῇ τῷ μεγίστῳ θεῷ τὴν τούτων ἀπόλυσιν . Μεγίστως γὰρ τετιμημένος ὑπὸ τοῦ κρατοῦντος τὰ πάντα καὶ δεδοξασμένος ὑπὲρ τοὺς |
. ἐγὼ δὲ ταύτας λαβεῖν ἀξιῶ κατὰ νοῦν , ὅπως ἐπέγραψά μου τὸν λόγον . ταύτην τοίνυν αὐτὰς συγγνώμην αἰτήσας | ||
. ἐγὼ δὲ ταύτας λαβεῖν ἀξιῶ κατὰ νοῦν , ὅπως ἐπέγραψά μου τὸν λόγον . ταύτην τοίνυν αὐτὰς συγγνώμην αἰτήσας |
μὲν γὰρ εὐπραγίας κίνδυνος ὁ νόμος , τῆς δὲ λύπης μισθὸς ὁ ἔρως . φοβεῖσθαι δὲ ἄμεινον τυχόντα ὧν βούλεταί | ||
ἀγῶνα λαῷ , τὸν μισθὸν ἀπόδος : ἔστι δὲ ὁ μισθὸς τὸν ἑταῖρον ἡμῖν Στρατήγιον ἐπί τινος φανῆναι σχήματος . |
. Ἄφενος : Ὅμηρος οὐδετέρως , „ ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν : „ ἄφενος οὖν βαρυτόνως ὁ πλοῦτος : ὀξυτόνως | ||
ς ' ὀίω ἐνθάδ ' ἄτιμος ἐὼν ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν . ταῦτα εἰπὼν τοτὲ μὲν ἐναντίον τῆς στρατιᾶς ἁπάσης |
τάττεται . Ταῦτα καὶ , Σικελικὴ τράπεζα : καὶ , Συβαριτικὸς βίος . Ἀγορὰ Κερκώπων : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ | ||
παράκειται δὲ αὐτῇ λόγος αἶνος Αἰσώπειος , Καρικὸς αἶνος , Συβαριτικὸς λόγος , Κύπριος , Λιβυκὸς αἶνος , Μαισωνικὴ παροιμία |
' ἔν τινι καταγωγῇ περὶ ξενίας ἔριδος αὐτῷ καὶ τῷ ταμίᾳ γενομένης ὁ Φλάκκος διαιτῶν οὐδὲν ἐς τιμὴν ἐπεσήμηνε τοῦ | ||
. Ὄφρα μὴ ταμία ] * ὅς γέ τις οὐ ταμίᾳ χρὴ γράφειν , ἵν ' ᾖ τὸ κῶλον ὅμοιον |
κυάθους προπίνων εἴκοσιν . Ὦ τὴν εὐτειχῆ ναίων Πάρον , ὄλβιε πρέσβυ , ἣ κάλλιστα φέρει χώρα δύο τῶν συναπασῶν | ||
μάκαρ , Αἰακίδη , * καὶ * τετράκις , * ὄλβιε * Πηλεῦ , ὃς τοῖσδ ' ἐν μεγάροις ἱερὸν |
Δῆλον ἐλθεῖν ἠθέλης ' ἐκ Πειραιῶς , πάντων ἀκούων διότι παρασίτῳ τόπος οὗτος τρία μόνος ἀγαθὰ κεκτῆσθαι δοκεῖ , εὔοψον | ||
γε καὶ ταῖς ἐπιστολαῖς ἄνωθεν ὥσπερ ἔθος ἐπιγράφοιμεν , Σίμωνι παρασίτῳ . Καὶ μὴν ἂν ἐμοὶ μᾶλλον χαρίζοιο ἢ Δίωνι |
οὐκ ἐθέλοντα φέρειν τέττιγος ἄεθλον τῷ Πανοπηιάδῃ δώσειν μέγα δεῖπνον Ἐπειῷ . λέγεται δὲ ἐν τῇ Καρθαίᾳ διατρίβοντα αὐτὸν διδάσκειν | ||
οὐκ ἐθέλοντα φέρειν τέττιγος ἄεθλον τῷ Πανοπηιάδῃ δώσειν μέγα δεῖπνον Ἐπειῷ . λέγεται δὲ ἐν τῇ Καρθαίᾳ διατρίβοντα αὐτὸν διδάσκειν |
ἵνα περ Θρασύβουλον [ καὶ Ἀπολλόδωρον ] , Ἀθηναῖον πεποιημένον ἐγγεγράφθαι : τὰ μέντοι ὀνόματα διαπράττονται σφῶν αὐτῶν , δόντες | ||
ἔλεγον πρὸς τὸν υἱόν . ὁ δὲ ἔφασκεν ἅπερ ἤκουσεν ἐγγεγράφθαι . τοσαύτη παρ ' ἐμοὶ μνήμη τῶν ἐκ ταὐτοῦ |
ῥίπτοντι Δωτιεὺς ἀνὴρ ἀγχοῦ προσῆψεν Ἔλατος ἐν δισκήματι μηδὲ τῷ τεθνηκότι τὸν ζῶντ ' ἐπαρκεῖν αὐτὸν ὡς θανούμενον ὡς † | ||
μὴ πρὸ χειρῶν : ἕτεραι Τρῳάδες φέρουσι σκῦλα Φρυγῶν τῷ τεθνηκότι : θανῇ γὰρ οὐ θανοῦσα : καίτοι συνθαπτομένη τῷ |
τοῦτο Ὅμηρος ὡς συλλαβῆς ἔχον τάξιν ζεύγνυσιν αὐτῷ τῆς συγκαταθέσεως ἐπιρρήματι , ὁπότε τις κατόμνυσιν , οἷον “ ναὶ μὰ | ||
κοινοῦ γεγονὸς τοῦ ἄναος ἢ ἄνιος , ἐπιθετικῶς παραλαμβανόμενον παράκειται ἐπιρρήματι , σαφὲς ὅτι οὐκ εἰς ω περατούμενον , εἰς |
λαοῖς . ὁ γὰρ Στησίχορος οὕτως εἴρηκεν ἐν τῷ προκειμένῳ ᾄσματι τοῖς Ἄθλοις : θρῴσκων μὲν γὰρ Ἀμφιάραος , ἄκοντι | ||
ταῦτα ὁπόσα τοῦ ὀνείρατος ἤκουσεν ᾄδοντος . ἐν τούτῳ τῷ ᾄσματι ἄλλαι τε ἐς τὸν Ἅιδην εἰσὶν ἐπικλήσεις καὶ ὁ |
. καὶ ἄλλο : ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ζῳοῖσιν Ἑῷος , νῦν δὲ θανὼν λάμπεις Ἕσπερος ἐν φθιμένοις . | ||
τὸ καλούμενον Εὐριπίδειον τεσσαρεσκαιδεκασύλλαβον , οἷον παρὰ μὲν αὐτῷ Εὐριπίδῃ Ἑῷος ἡνίχ ' ἱππότας ἐξέλαμψεν ἀστήρ : παρὰ δὲ Καλλιμάχῳ |
: οἷά τε τούτους προθύμους ὄντας καὶ αὖθις δικάζειν τῷ Πέρσῃ καὶ τῷ Ἡσιόδῳ διὰ τὴν ἐλπίδα τῶν δώρων . | ||
, πάλιν ἀνείλετο αὐτόν : καὶ δόξαν μὲν ἀπέστειλε τῷ Πέρσῃ προσκυνήσεως , οὐ μὴν ἔδρασεν οὐδὲν τῶν ἐν τοῖς |
Εὐδόξου . Εἰ γὰρ τὸ πρίσμα , οὗ βάσις τὸ ΑΕΒΖΓΗΔΘ πολύγωνον , ὕψος δὲ τὸ αὐτὸ τῷ κώνῳ , | ||
. ἀλλὰ τὸ πρίσμα , οὗ βάσις μέν ἐστι τὸ ΑΕΒΖΓΗΔΘ πολύγωνον , ὕψος δὲ τὸ αὐτὸ τῷ κυλίνδρῳ , |
λέγειν ἄντα σέθεν , τοῦ νῶι θεοῦ ὣς τερπόμεθ ' αὐδῇ . ὃ δ ' ἐπελάβετό τινος τῶν οὐκ ὀρθῶς | ||
' , οἷος ὅδ ' ἐστί , θεοῖς ” ἐναλίγκιος αὐδῇ . ” οὐ στοχασάμενος δὲ ὁ ἐπιγράψας τὸ τελευταῖον |
ἰσοτελὴς διαφέρει . μέτοικος μὲν γάρ ἐστιν ὁ ὑπόφορος , ἰσοτελὴς δὲ ὁ μὴ τελῶν τι ἢ ἄρχων . μεταβάλλεσθαι | ||
ἔλαττον : ἐτέλει δὲ ὁ μέτοικος κατ ' ἐνιαυτόν . ἰσοτελὴς δέ ἐστιν μέτοικος τετιμημένος ἐν τῷ ἴσῳ τάγματι τοῖς |
πλείστην μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸς ἔχευεν , ἄμητος δ ' ὀλίγιστος . Τούτων δὴ τῶν ἐννοημάτων πλεκομένων ἀλλήλοις γίνονται λόγοι | ||
πλείστην μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸς ἔχευεν , ἄμητος δ ' ὀλίγιστος , ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύς , ὅς τ ' |
μὲν ἀκολουθεῖ φύσει τὸ πρᾶγμα τῷ ἐγκλήματι : οἷον τῷ ἱεροσύλῳ τὸ κλέπτην εἶναι ἀναγκαῖον : ὁ γὰρ ἱερόσυλος κλέπτης | ||
δικαστὰς καὶ ὀργὴν κινητέον ἢ ἔλεον καὶ μοιχῷ συνηγορητέον καὶ ἱεροσύλῳ : ἃ ἐμφαίνει τὸ καθήκειν οὕτω τοὺς δικαστὰς παραπείθειν |
σωμάτων τινῶν δρώντων μεταβαλλομένῳ , ἀλλ ' ὡς τὰ φανταστὰ δεχομένῳ εἴδη . καὶ οὐ θαυμαστόν : ἐπεὶ καὶ τῆς | ||
ἡ ἐκ τοῦ νοῦ φερομένη δύναμις , οἷον ἐν κατόπτρῳ δεχομένῳ τύπους καὶ κατιδεῖν εἴδωλα παρέχοντι , φοβοῖ μὲν αὐτό |
κἀκεῖνα συμπερᾶναι λόγοις ἀληθείας πιστούμενα . Ἐπειδήπερ τῷ περί τινος αἱρουμένῳ γράφειν ζητήματος , οὔτ ' ἀναγκαῖα μόνον θέμις καταστρωννύειν | ||
συνουσίᾳ σοι τῶν νέων καθημένῳ , τῶν δὲ οἴκαδε σῖτον αἱρουμένῳ πολλάκις . τὸ πολὺ δὲ ἐποίουν καὶ αἱ νιφάδες |
: ἐπέβραχε δ ' ἔντεα νεκρῷ . Τῷ δ ' ἐπικαγχαλόων υἱὸς κρατεροῖο Μόλοιο ἄλλον ἀφῆκεν ὀιστὸν ἐελδόμενος μέγα θυμῷ | ||
λαοὺς οἳ δῆριν ἀνὰ στονόεσσαν ὄλοντο . Τῇ δ ' ἐπικαγχαλόων μεγάλ ' εὔχετο Πηλέος υἱός : Κεῖσό νυν ἐν |
βαιὸν ἔτ ' ἐμπνείοντα καὶ ἀργαλέον στενάχοντα : οὐδὲ μὲν ἔντε ' ἄνακτος ἑκὰς λίπον , ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ἐκ | ||
δὲ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην , πάντας δ ' ἔντε ' ἄνωγεν ἀρήϊα χερσὶν ἑλέσθαι . οἱ δέ οἱ |
, Χαρίτων ὅπου τὰ τόξα : Μαραθὼν ἔρως Ἀθήνης , σοφίης ὅπου τὰ τόξα : Ὁ γέρων Ἔρως χορεύει ῥόδον | ||
δὲ ἐπί τι κενοτάφιον ἐπέγραψαν αὐτῷ τόδε : πλούτου καὶ σοφίης πρύτανιν πατρὶς ἥδε Κόρινθος κόλποις ἀγχιάλοις γῆ Περίανδρον ἔχει |
τοῦ σοῦ οἴκου , καὶ ταυτὶ μὲν πειθομένῳ εἶναι , ἀπειθοῦντι δὲ μαστίγωσίν τε καὶ στρέβλωσιν καὶ παχείας πέδας καὶ | ||
τὰ πράγματα πληγαί εἰσιν , ἀλλ ' ἡ παρακοὴ τῷ ἀπειθοῦντι ὕβρεις περιποιεῖται . Οὕτως καὶ τῷ πρωτοπλάστῳ ἡ παρακοὴ |
ἀναμέμικται , δι ' αἰδῶ τῆς ἀνακειμένης ἐν τῷ ἁγίῳ προνάῳ ἱερᾶς τραπέζης : ἐπὶ γὰρ ταύτης εἰσὶν ἄρτοι καὶ | ||
καὶ τοιαῦτα ὠνόμαζε . περιεσκόπουν δὲ , ὡς ἐν τῷ προνάῳ δὴ τούτῳ , ἀνδριάντα ἐμαυτοῦ : καὶ τότε μέν |
τριπλασίου ἄρα κτλ . εἰλήφθω κατὰ τὴν μονάδα αὐτὴν ὁ βασιλικός , κατὰ δὲ τὸν γʹ ὁ ὀλιγαρχικός , τῆς | ||
τῆς γυναικός , τὴν δὲ δουλείαν ἀηδῶς : ἀνὴρ γὰρ βασιλικός , διαφέρων ἀξιώματι καὶ παιδείᾳ τῆς ὅλης Ἰωνίας , |
στεφανώσεται παρ ' ἡμῖν ἢ παλαίων ἢ παγκρατιάζων ἢ πυγμῇ νικῶν , Ζεύς που τοῦτο οἶδε καὶ Ἡρακλῆς καὶ ὅσοις | ||
τῶν κατὰ πᾶσαν τὴν ἤπειρον . ὁ δὲ δὴ λόγῳ νικῶν ὁμοίως καθ ' ἕκαστον καὶ πάντων ἀθροισθέντων ἐστὶν ἔμπροσθεν |
ποτε οἶκον ἐν ἀνθρώποισιν ἔναιον ὄλβιος ἀφνειὸν καὶ πολλάκι δόσκον ἀλήτῃ τοίῳ , ὁποῖος ἔοι καὶ ὅτευ κεχρημένος ἔλθοι : | ||
που Ἄσιος : χωλός , στιγματίης , πολυγήραος , ἶσος ἀλήτῃ ἦλθε κνισοκόλαξ , εὖτε Μέλης ἐγάμει , ἄκλητος , |
ψήφισμα , ὡς ἄρα δεῖ στεφανῶσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα χρυσῷ στεφάνῳ , καὶ ἀναγορεῦσαι ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις τοῖς μεγάλοις | ||
παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν γενεὰν ἀλέγων |
ἔχεται δεξιᾶς , εἰ δὲ φαῦλον εἴη τὸ γεγονός , ἀνοσίαν εἶναι καὶ τοῦ πεπραχότος ἐροῦμεν τὴν φύσιν . ὀρθότατα | ||
, τῷ μὲν οἰκτροτάτην παίδων βορὰν , τῷ δὲ σφαγὴν ἀνοσίαν τέκνων ἀδελφοῦ . τὸ γὰρ τεκέων ἀντὶ τοῦ τέκνων |
εἰσφέρουσιν ἄρτους ἐν ἀρριχίδι καὶ κρέας ἑκάστῳ : καὶ τῷ νέμοντι τὰς μοίρας ἀκολουθῶν ὁ διάκονος κηρύττει τὸ ἄϊκλον προστιθεὶς | ||
ὡς ἤκουσε τῆς φωνῆς , ἦν γὰρ τοῦτο ὄνομα τῷ νέμοντι τὰς αἶγας , ἐπέδραμεν ὀτραλέως , τάς τε κύνας |
συμφέρετ ' ἠέλιος : τότε δὲ κρύος ἐκ Διός ἐστιν ναύτῃ μαλκιόωντι κακώτερον . Ἀλλὰ καὶ ἔμπης ἤδη πάντ ' | ||
πόλεως ἐκπονηθέν , τοῦ μὲν δημοσίου δραχμὴν τῆς ἡμέρας τῷ ναύτῃ ἑκάστῳ διδόντος καὶ ναῦς παρασχόντος κενὰς ἑξήκοντα μὲν ταχείας |
παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημιουργημάτων . ἔστι δέ τις καὶ πολύστυλος οἶκος , καθάπερ ἐν Μέμφει , βαρβαρικὴν ἔχων τὴν κατασκευήν | ||
δωδεκατημόριον , ὃ εἰς πόδας καὶ βάσιν παραλαμβάνεται , ἔστιν οἶκος Διός , ὕψωμα Ἀφροδίτης περὶ κ μοίρας , δίσωμον |
στεφανοῦσιν αὐτῶν ] , ἢ οὐ τοῖς ἐρωμένοις ἀλλὰ τῷ Ἔρωτι ποιούμενοι τὴν τῶν στεφάνων ἀνάθεσιν τοῦ μὲν Ἔρωτος τὸν | ||
στεφανοῦσιν αὐτῶν ] , ἢ οὐ τοῖς ἐρωμένοις ἀλλὰ τῷ Ἔρωτι ποιούμενοι τὴν τῶν στεφάνων ἀνάθεσιν τοῦ μὲν Ἔρωτος τὸν |
κράτος ἔχοντος . καὶ τοῖς μὲν οὐρανίοις δαίμοσι τὰ περισσὰ ἀπονέμει : ὅ τε γὰρ Νέστωρ τῷ Ποσειδῶνι θύει ἐννεάκις | ||
τύχην . εἰ δὲ πρὸς τὴν ἀξίαν ἑκάστῳ τὰ προσήκοντα ἀπονέμει ὁ ἐπιτροπεύων ἡμῶν θεὸς καὶ τοῦ μὲν εἶναι τοιούσδε |
μέθοδον , ᾗ κεχρήμεθα ἡμεῖς ἐν τῷ κλητικῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὕμνῳ † βιβλίῳ πως θέσθαι . ὥσπερ ἂν ἡ ὥρα | ||
Εὐάνθης δ ' ὁ ἐποποιὸς ἐν τῷ εἰς τὸν Γλαῦκον ὕμνῳ Ποσειδῶνος αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναΐδος νύμφης μιγῆναί τε |
καὶ δημαρχεῖν εἵλετο μετ ' αὐτὴν καὶ ἔπραξε γενέσθαι σὺν Γράκχῳ τῷ νεωτέρῳ , τοιάδε ἄλλα ὑπὲρ τῆς Ἰταλίας ἐσφέροντι | ||
καὶ ἐς τὴν κυρίαν ἡμέραν παρασκευὴ κατ ' ἀλλήλων . Γράκχῳ δ ' ὁ μὲν νοῦς τοῦ βουλεύματος ἦν οὐκ |
' ὅμοιον τῷ Ὁμήρου : Ζεῦ πάτερ οὔτις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλων : οὐ γὰρ δήπου ὀλοοὺς τοὺς θεοὺς καλεῖ | ||
εἰς οὐρανὸν εὐρύν : Ζεῦ πάτερ οὔ τις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος : ἦ τ ' ἐφάμην τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος |
ἦν ἑκάτερος . καὶ ἔτι προσῆν ὑγεία καὶ ἰσχὺς οὐδὲν ἀποδέουσα τῆς ἄλλης εὐφυΐας τοῦ τε ὅλου καὶ τῶν μερῶν | ||
μὲν ἐν τῷ αὐτῷ σφίσι , μεγέθει δὲ τῶν ἄλλων ἀποδέουσα ἀγαλμάτων ἐστίν . ἡ δὲ γῆ ἡ Λοκρῶν τῶν |
ἀμενηνὸς ἔα χαλκοῖο τυπῇσι . ” ἄμβατος εὐεπίβατος : “ ἄμβατός ἐστι πόλις . ” ἁμαξιτός ἁμάξαις διαπορευτὴ ὁδός . | ||
κατὰ ἀποβολὴν συμφώνου δασύνεται , πλὴν τοῦ τῆμος ἦμος . ἄμβατός ἐστι θάλασσα : Ἀττικῶς πέφραδεν , ὡς καί : |
Ἀσίᾳ Κλεόβουλος Λίνδιος , καὶ Ἀθηναῖός τε Σόλων καὶ Σπαρτιάτης Χίλων : τὸν δὲ ἕβδομον Πλάτων ὁ Ἀρίστωνος ἀντὶ Περιάνδρου | ||
ἄρχοντα χρὴ μηδὲν φρονεῖν θνητόν , ἀλλὰ πάντα ἀθάνατα . Χίλων καλούμενος οὐ πρότερον ὡμολόγησεν , ἢ πυθέσθαι τῶν κεκλημένων |
ἐν ἐπινοίᾳ τεχνικῇ κείμενον ἱκανῶς ἐκπονῆσαι , καὶ ἑρμηνεῦσαι μὲν ἀποχρῶν , νοῆσαι δὲ καὶ τὰ νοηθέντα τάξαι ἀπέριττος . | ||
μὴν οὗτος , ὡς μὲν ἰδιώτῃ δηλῶσαι βουλομένῳ τὰ πράγματα ἀποχρῶν , ὡς δὲ ῥήτορι περιουσίαν δυνάμεως ἐνδείξασθαι ζητοῦντι οὐχ |