ὦ ἄνδρες δικασταί , νομίζων , εἰ μὲν αὐτοῦ μένειν ἐπιχειροίην , ἐκδοθήσεσθαί με ὑπὸ τῆς πόλεως Σατύρῳ , εἰ | ||
ὦ ἄνδρες δικασταί , νομίζων , εἰ μὲν αὐτοῦ μένειν ἐπιχειροίην , ἐκδοθήσεσθαί με ὑπὸ τῆς πόλεως Σατύρῳ , εἰ |
καὶ πόρον μηδαμῇ ἔτι εἶναί μοι εὐθαρσεῖν : ὅποι γὰρ τραποίμην , πάντοθεν κακόν τί μοι ἐφαίνετο ἑτοιμαζόμενον . Ἀλλ | ||
με ὑπὸ τῆς πόλεως Σατύρῳ , εἰ δὲ ἄλλοσέ ποι τραποίμην , οὐδὲν αὐτῷ μελήσειν τῶν ἐμῶν λόγων , εἰ |
εἰθισμένος . εἶτ ' εἰ μεμάθηκε , δεσπότα , ζῆν ἐγκαλεῖς ; ζῆν δ ' ἐστὶ τὸ τοιοῦτον ; ὡς | ||
μὲν γὰρ σωφρονισμοῦ χάριν τοῦτον τὸν νόμον ἐκύρωσαν , καλῶς ἐγκαλεῖς καὶ προφέρῃ τὴν ἀποκήρυξιν : εἰ δὲ πρὸς ἀρετὴν |
ὅσα τοιαῦτα . ὅπλα πολλὰ ἐρεῖς , εἰ θεατρικῶς πομπεύειν θελήσειας , εὐτύχημα τοῦτο τῆς πόλεως , τὸ μηδὲ χειροτονῆσαι | ||
Ἀθηνῶν . εἰ δὲ ἐλθεῖν ἐς Ἦλιν διὰ τοῦ πεδίου θελήσειας , σταδίους μὲν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐς Λετρίνους ἕξεις |
ἂν διδάξαις : ἢν δὲ ὅταν μὲν ποιήσῃ ὡς ἂν βούλοιο , ἀντιχαρίσῃ τι αὐτῷ , ὅταν δὲ ἀπειθῇ , | ||
μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς οἶμαι ἐγώ , ἐμὲ |
ἡμῖν νυνδὴ γεγονέναι . Πῶς λέγεις τοῦτο καὶ τίνι τεκμηρίῳ χρῇ ; Φράσω δῆλον ὅτι : σὺ δέ μοι συνακολούθησον | ||
ὦ Καλλίκλεις , ὡς πανοῦργος εἶ καί μοι ὥσπερ παιδὶ χρῇ , τοτὲ μὲν τὰ αὐτὰ φάσκων οὕτως ἔχειν , |
προτείνων κέρδος εἶτ ' ἀποστέρει . δυοῖν λόγοιν σε θατέρῳ δωρήσομαι . ποίοιν ; πρόδειξον , αἵρεσίν τ ' ἐμοὶ | ||
ἀποστέρει ] τούτου θατέρῳ ] τῷ ἑτέρῳ ἤγουν τῷ ἑνί δωρήσομαι ] δεξιώσομαι ἡμέτερα † τὸ μὲν δωροῦμαι τὸ δεξιοῦμαι |
, καὶ οἱ ἄλλοι δὲ οἱ παρόντες , ἢν ἐμοὶ λέγητε , ὅταν τις ὑμῶν γαμεῖν ἐπιχειρήσῃ , γνώσεσθε ὁποῖός | ||
ὑμῖν τούτου οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν |
σὺ δέ μοι τῶν ἐρετμῶν δύο πέμψον , ἐπειδὴ τἀμὰ κατέαγεν . ἀντίδοσις γὰρ [ ἡ ] παρὰ φίλων εἰς | ||
περιερχομένη . ἀντὶ τοῦ εἰς τίνα τὸν νοῦν ἐχούσης σου κατέαγεν ἡ χύτρα . ὡς διὰ τὸ ἐρᾶν μὴ προσεχουσῶν |
παρέχει . ἔτι καὶ τὰ μὴ ἐξ ὁλοκλήρου μνημονευόμενα ἄκριτα νόμιζε , ἐάν τε τὸ μέσον ἐάν τε τὸ πέρας | ||
πάθος , ὥστε δακρύων παντοδαπῶν τὴν εἰκόνα γίνεσθαι πρόφασιν . νόμιζε τοίνυν , ἃς ἐκάθισας ἐν πένθει γυναῖκας , ἐνταῦθά |
ἑξῆς τετράδες , ἔπειτα πεντάδες , καὶ τοῦτο μέχρις οὗ βούλει : οὕτω γὰρ τῆς τούτων ἐκθέσεως θείῳ τινὶ καὶ | ||
μισθοῦ τοῖς Ἕλλησι διηκονοῦντο ἄνθρωποι βάναυσοι καὶ δημόσιοι . Ἀλλὰ βούλει γνῶναι τὴν παρὰ φιλοσοφίας συντέλειαν ; νόμον ἔμψυχον εἶναί |
. εἴπερ ] ἐξῆν . καταφρονεῖν , καταφρονητὴς τῶν θεῶν ἐβούλου γενέσθαι , τέως καταφρονεῖν ἔμελλες , ἐβούλου τοῦτο σκοπεῖν | ||
νῦν ἐπιστέλλων χαρίζῃ καὶ τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ |
μᾶλλον δ ' ἀναγκαίως . ἅμα γὰρ τῶν ἴσων ἑτέρῳ μετέσται , καὶ αὐτὸς ὃ ζητεῖ , τοῦτ ' ἀπολώλεκε | ||
ἐμαυτοῦ μέντοι σαφῶς οἶδ ' ὅτι οὐδ ' ὁτιοῦν μοι μετέσται . ἔτι δ ' , ἔφη , καὶ ἄλλο |
ἀνὴρ ὃς ἐμόν γε μάλιστ ' ἐσεμάσσατο θυμόν , τουτέστι καθήψατο τῆς ψυχῆς καὶ οἱονεὶ ἐνέβαλεν εἰς αὐτὴν χεῖρα . | ||
προστίθει γὰρ , οὐ σοί τις παραπλήσιος , ἀλλὰ Νικίας καθήψατο : ὃς σοῦ γε οὐδ ' ἂν τοὔνομα ἀναγκαζόμενος |
μέντοι μηδὲν μᾶλλον ἡμῖν ὧν νῦν Ἀγάθων ἢ Μέσατος λέγει μέλον ἢ τῶν Ἀριστοφάνους φληναφημάτων οἶσθά ποτε μέλον . καὶ | ||
ὅπως ὕστερον ἡ ταύτης ἔκδοσις γίνηται . καὶ γὰρ οἷς μέλον ἐστὶ περὶ τούτων , φασὶν Εὐριπίδην τὸν τραγῳδοποιὸν κατιόντα |
γὰρ φιλαίτιος λεώς . καὶ γὰρ τάχ ' ἄν τις οἰκτίσας ἰδὼν τάδε ὕβριν μὲν ἐχθήρειεν ἄρσενος στόλου , ὑμῖν | ||
τῶν ἐμῶν πόνων , σήμαινε μοι . μηδέ μ ' οἰκτίσας ξύνθαλπε λόγοις ψευδέσιν : οἱονεί , μή με αἰδούμενος |
ἐκέλευές με σύ ; Οὔκουν καθεδεῖ δῆτ ' ἐνθαδί , γάστρων ; Ἰδού . Οὔκουν προβαλεῖ τὼ χεῖρε κἀκτενεῖς ; | ||
' ὀστρεΐνων ἔμψυχά ἐστι σωμάτων . καὶ ὁ Κύνουλκος ὀργισθεὶς γάστρων , ἔφη , καὶ κοιλιόδαιμον ἄνθρωπε , οὐδὲν ἄλλο |
ἴσον ἐστὶ τὸ ΒΓ τῷ ΓΔ , κοινὸν ἀφῃρή - σθω τὸ ΓΕ : λοιπὸν ἄρα τὸ ΒΖ λοιπῷ τῷ | ||
δὲ δοθέντα δύο σημεῖα τὰ Δ Ε . κεί - σθω τῷ ἀπὸ τῆς ἐφαπτομένης ἴσον τὸ ὑπὸ τῆς ΔΕ |
μέν , ὁπόσον ἐθέλεις , πράξεις καὶ οὐδὲν ἂν ἐπικούρων δέοιο : ἡμῖν δὲ καὶ σοῦ καὶ τῶν σῶν πολιτῶν | ||
, ὦ γύναι , εἰ τοῦ μὲν ταράχου τούτου μὴ δέοιο , βούλοιο δ ' ἀκριβῶς διοικεῖν τὰ ὄντα εἰδέναι |
δὲ ταῦτα ἀκούσας ἀφῆκεν αὐτήν . κἀγώ , βασιλεῦ , δέομαί σου τῶν ποδῶν , μὴ εἰκῆ με ἀποκτείνῃς : | ||
καὶ ἵδρωκα τὰ ἄκρα καὶ ἡ καρδία μου ἀνέστραπται . δέομαί σου , δέξαι με πρὸς σεαυτὴν ἡμέρας ὀλίγας , |
εἰ σοὶ , καὶ πᾶσιν , εἰ δὲ πᾶσι τοῦτο συγχωρηθήσεται , τί πέρας ; τὸ πένεσθαι τὴν πόλιν , | ||
τόπος : ἑκάστου δὲ τούτων ἠπορημένου καὶ ὁ χρόνος οὐ συγχωρηθήσεται ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους εἶναι τούτοις . Πρὸς δὲ |
ἐγώ , ἐπειδὴ καὶ πρεσβύτης εἰμί , παρακινδυνεύειν ἕτοιμος καὶ παραδίδωμι ἐμαυτὸν Διονυσοδώρῳ τούτῳ ὥσπερ τῇ Μηδείᾳ τῇ Κόλχῳ . | ||
ἐστὶν οὗ ' μνήσθην ἐγώ . Τὴν μὲν γὰρ Ἥραν παραδίδωμι τῷ Διί , τὴν δὲ Βασιλείαν τὴν κόρην γυναῖκ |
αὐτοὺς διαφορεῖν σπουδάζοντες . σκληρία δ ' εἰ φαίνοιτο , μίξομεν τὰ μαλακτικὰ τοῖς ἑλκτικοῖς . τὰς μέντοι μετρίας παρωτίδας | ||
. Ἀλλὰ τὰ μὲν γένη ἐάσομεν , τὰ δὲ καθέκαστον μίξομεν ; Τίνα οὖν ἔσται ἐφ ' αὑτῶν τὰ γένη |
ἀπὸ τοῦ πλῆξαι , ἀμύνασθαί σφισιν τὸν μελιττουργὸν αὐταῖς ἐπειδὰν δεήσῃ : οὕτως οὐδὲ ὁ βέμβιξ ἄρα τοῦ κέντρου στερηθεὶς | ||
μέν ἐστιν εἶδος τὸ ἐν ταῖς διανομαῖς , ὅταν διανέμειν δεήσῃ χρήματα ἢ τιμὴν ἢ ἄλλο τι τῶν ὅσα μερίζονται |
τι παρὰ θεοῦ ἰδεῖν περὶ τῶν ἐν ποσὶ πραγμάτων . μέμνησο δέ , ὅταν μὲν αἰτῇς ὀνείρους , μήτε ἐπιθυμιᾶν | ||
παννυχίδες , ἀναστροφή : ἱππόδρομος οὗτός ἐστί σοι μαγειρικῆς . μέμνησο καὶ σὺ τοῦτο . καὶ περὶ ἑτέρου δὲ μαγείρου |
ἢ λαβεῖν εἰδότα . νῦν μὲν οὖν με μείζω λέγειν οἰήσῃ , τῇ πείρᾳ δὲ τὸν ἑταῖρον μανθάνων πολλὰ φήσεις | ||
ἀόρατον καρτεροῦντι παραλιπεῖν : ὅ τι γὰρ ἂν παραδράμῃς , οἰήσῃ τὸ κάλλιστον ζημιοῦσθαι . κἂν πύθηταί τις , ὅτῳ |
ἐποιησάμεθα , ἐπειδὴ δὲ σύμμαχοι γεγόνασι , τῶν ἐξ ἀρχῆς δυσκόλων φανούμεθα μεμνημένοι καὶ πολεμίους πάλιν ποιησόμεθα , οἷόνπερ τρόπον | ||
. Φάρυγξ ἑλκουμένη ἐν πυρετῷ μετ ' ἄλλου σημείου τῶν δυσκόλων , κινδυνῶδες . Ἐν πυρετοῖσιν ἐξαπίνης πνίγεσθαι , καὶ |
ἃς πηγάς φασι τῶν καλῶν εἶναι , διεφθαρμέναι ἔσονται . ἐξέσται δέ σοι ἰδόντι ταῦτα ἐλθόντα ἔτι καὶ περὶ τῆς | ||
, ἀκούειν δεήσει αὐτήν : ἄξω γάρ , ὥστε ὁρᾶν ἐξέσται αὐτῇ ὅ τι ἂν ἐγὼ πράττω . Ὥρα ἄν |
' , οἷς ἐστιν ἀμφότερα ταῦτα παρὰ πάντων ὁμολογούμενα , ἀξιώσετε μόνους ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἐκείνου . Καὶ εἰ μὲν | ||
ἁμαρτάνετε . εἰ γὰρ τοιοῦτοι ἔσεσθε κἂν ὀργισθῆτέ τῳ τηλικαύτην ἀξιώσετε τιμωρίαν λαμβάνειν , ὥστ ' εὐθὺς μετὰ τῶν παίδων |
, ἐγὼ δὲ πρὸς ἑκάτερον οὐκ ὀκνῶ καὶ ἀθυμεῖν ὅτε σιγᾷς καὶ γεγραφέναι μὲν πολλάκις , εἶναι δὲ ἐν ταῖς | ||
οὐδαμῶς . τί δέ : ὅταν σιγᾷς , οὐ πάντα σιγᾷς ; ναί . οὐκοῦν καὶ τὰ λέγοντα σιγᾷς : |
ἄνω τοὺς πόδας ἔχων . Γ λέλακας : ἀντὶ τοῦ κέκραγας . ἀτὰρ τί τὰ ῥάκι ' : οὕτως αὐτὸν | ||
βάλλεις γοῦν ἡμᾶς ταῖς βώλοις καὶ ταῖς ἀχράσι καὶ μέγα κέκραγας ἰδὼν ἄνθρωπον ὡς διώκων λύκον , καὶ ἀργαλέος εἶ |
ἐρρῆχθαι τὸ ἀπόστημα . εἰ δὲ σκληρία πολυχρόνιος καὶ ὄγκος ὑποπίπτοι καὶ δοκοίη αὐτοῖς ὥσπερ τι βάρος ἐξηρτῆσθαι τοῦ διαφράγματος | ||
καθάπερ ἐπὶ τῶν κλυζομένων τὴν κοιλίαν , εἰ μὲν ἐπιπολῆϲ ὑποπίπτοι τὸ πέραϲ τῆϲ ϲύριγγοϲ , ὑποβαλόντεϲ κοπάριον ἢ μηλωτίδα |
, ὧν ἀρχὴ [ . ] Μήδεια πρὸς μὲν δώμασιν τυραννικοῖς : ὁποῖον πρᾶγμα δράσας : ἀπιστῶν τοῦτο λέγει : | ||
σχεθεῖν . χαλκῷ δὲ μαρμαίροντες ἀλλήλων χρόα σφάξειαν ἀμφὶ κτήμασιν τυραννικοῖς . ὡς ὁ μὴ τοὔργον δεδοικὼς οὐ δέδοικε τὸν |
καὶ σὺ τοῦτο συγχωρήσαις ἄν , ὡς ἐπειδάν τι ὅσιον ποιῇς , βελτίω τινὰ τῶν θεῶν ἀπεργάζῃ ; Μὰ Δί | ||
, μὴ αἰσχρὸς φανῇς , ἐὰν πρότερος τὸν ἀδελφὸν εὖ ποιῇς ; καὶ μὴν πλείστου γε δοκεῖ ἀνὴρ ἐπαίνου ἄξιος |
τε καὶ φυλάξεται στίβος : σὺ δ ' εἴ τι χρῄζεις , φράζε δευτέρῳ λόγῳ . Ἀχιλλέως παῖ , δεῖ | ||
ἂν εἴπῃς ἱστορούμενος βραχύ . Λέγ ' , εἴ τι χρῄζεις : καὶ γὰρ οὐ σιγηλὸς εἶ . Τὴν αἰχμάλωτον |
[ τὰ μὲν γενόμενα ? [ ἃ δ ' αὖ παραινῶ , ταῦτά ? [ μοι δέξαι , γύναι . | ||
βραχέων καὶ τὴν λοιπὴν ἐπιμέλειαν . πρὸ παντὸς οὖν παραιτεῖσθαι παραινῶ τὰς συντονίας καὶ τὰς ἀκριβεῖς τῶν πραγμάτων περιστάσεις μὴ |
λέγε τὸν ψυχῆς ἰατρόν , λέγε τὸν στρατηγόν . Κἂν ἀπορῇς ἀνδρῶν , ἐπὶ τοὺς θεοὺς ἴθι . Ἔρου μὴ | ||
πρὸς τὸν νοσέοντα , τουτέων σοι ἀπηρτισμένων , ἵνα μὴ ἀπορῇς , εὐθέτως ἔχων ἕκαστα πρὸς τὸ ποιησόμενον , ἴσθι |
τῆς ἡμεδαπῆς σοφίας : ὅθεν , εἰ καὶ χαλεπωτέροις τούτων ἐντύχοιμι , οὐδὲν ἂν δείσαιμι ὑπὸ τούτῳ καὶ κινδυνεύων . | ||
εἶχον καὶ παρεῖχον τοῖς γυμνασίοις καὶ ταῖς παλαίστραις , ὅτῳ ἐντύχοιμι νέῳ ἀναπειρώμενος : καὶ μάλιστα ὅσοι πένητες καὶ ἰδιῶται |
εἰς παράδειγμα παραγαγὼν τόδε Τρῶεςὄφιν . εἰ δὲ μείουρον τοῦτον νομίζεις , ἄκουσον καὶ τῶν κατὰ τοῦ Μνημῆ τοῦ ζωγράφου | ||
λογισμῷ ἐπ ' αὐτὰ στελλόμενος , ἀπόθου ταῦτα , ἃ νομίζεις σεμνὰ εἶναι , ἐν τοῖς δευτέροις , καὶ μήτε |
μετὰ τοῦ πάντας ἀνθρώπους εἰδέναι τὴν εὔνοιαν ᾗ περὶ αὐτὸν κέχρησαι , τὴν οὐ πολὺ λειπομένην τῆς παρὰ τῶν θεῶν | ||
δίκαια διδάξαι ; ἀλλὰ νὴ Δία αὐτὸς τοιούτωι πράγματι οὐ κέχρησαι . ἀλλ ' ὅτ ' ἔφευ - γες τὸν |
Ἄλλως . ὅταν , φησὶν , ἀνάγκη γένηται πράγματος , σκήπτομαι τότε ἔμπορος εἶναι . προφασίζομαι , φησὶν , ὅτι | ||
. ἐπίρρημα θαυμαστικόν . κακόδαιμον ] ἄθλιε ἀμπέχεται ] περιβέβληται σκήπτομαι ] προφασίζομαι τύχω ] καιροῦ τί δαὶ ] ἄρα |
τοῦ θερμοῦ τοῦ χυλοῦ τῆς ἀρτεμισίας . Εἰ μέντοι οὐκ εὐπορεῖς βοτανῶν ἀπὸ τῶν τοιούτων κλιμάτων , διὰ δὲ χρείαν | ||
ὦ Ἴων , περὶ μὲν Ὁμήρου ὅταν τις μνησθῇ , εὐπορεῖς , περὶ δὲ τῶν ἄλλων ἀπορεῖς : τούτου δ |
καὶ φόνου συνεργάτιν λαβὼν τά γ ' εἴσω τειχέων σαφῶς μάθω . νῦν οὖν ἔξω τρίβου τοῦδ ' ἴχνος ἀλλαξώμεθα | ||
τινές φασιν εἶναι τοῦ δαγκάνω , ἐπάγει ὡς τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω φύγω καὶ ὅσα τοιαῦτα ὑποτακτικὰ τρισὶ γράμμασι |
τῷ Διονύσῳ : † οὐκ ἤν γε πείθῃ : ἐὰν πείθῃ τοῖς σοφωτέροις σου , οὐ - δαμῶς τοῦτο ποιήσεις | ||
οὐκ ἐξιών ; Ἀλλ ' οὐκ , ἤν γέ μοι πείθῃ , ἀλλὰ ῥίψας τὰ τούτων ὀνειροπολήματα πορεύσῃ : κάθηται |
χειρουργοὺς τῶν πράξεων ; τὸ σῶμα ; εὐθὺς ὅρα τί δρᾷς : διαπηδᾷς τὴν τάξιν τῶν ἀρχομένων , ἀπὸ τοῦ | ||
τούτῳ μὴ κάλει . Ὦ γλυκύτατον Μυρρινίδιον , τί ταῦτα δρᾷς ; Κατάβηθι δεῦρο . Μὰ Δί ' ἐγὼ μὲν |
κοθόρνους εἶχες , ἂν γνῶναί ς ' ἔτι . Τί δαί ; Τὸ πολὺ τάριχος οὐκ εἴρηκά πω . Μὰ | ||
τὸ δὲ αἰτοῦμαι τὸ μεθ ' ἱκεσίας . . τί δαί : Σύνδεσμος ἐρωτηματικός : διὰ τὴν ἔκτασιν δὲ διὰ |
καὶ λίθων ἐκάθισέ σε . κἂν βλακεύῃ τις , οὐκ ἐπιτρέπεις , ἀλλὰ καὶ φωνῇ καὶ ὀφθαλμῷ τέκτονα ἐπεγείρεις . | ||
δεῖ πρὸς ἡμᾶς . ἔστιν ὅτῳ ἄλλῳ τῶν σπουδαίων πλείω ἐπιτρέπεις ἢ τῇ γυναικί ; Οὐδενί , ἔφη . Ἔστι |
Ἰωνικῆς τῆς τὰ σώματα προηγουμένως ἐπισκοπουμένης . Τὸ δὲ κυάμων ἀπέχου συμβουλεύει φυλάττεσθαι πᾶν ὅσον ἐστὶ φθαρτικὸν τῆς πρὸς θεοὺς | ||
τῆς ἀγαθῆς . οὕτως οὖν συμβαίνει πᾶσι τοῖς ὀξυχόλοις . ἀπέχου οὖν ἀπὸ τῆς ὀξυχολίας , τοῦ πονηροτάτου πνεύματος : |
ἀρχαϊκά : μωρά , εὐήθη , λῆρα . εἰδῇς ] μάθῃς . ὅπως δὲ τοῦτο μὴ διδάξῃς : ὡς † | ||
, θυμὸς δ ' ἐν κακοῖς οὐ ξύμφορον . Ὅταν μάθῃς μου , νουθέτει : τανῦν δ ' ἔα . |
ἄλλως δὲ ἀνάγκα καταφῆσαι ἢ ἀποφῆσαι λέγοντα περί τινος : καταφῆσαι μέν , ὅκκα τι εἶναι δηλοῖ , οἷον ἄνθρωπον | ||
ὑπάρχειν . ὥστε οὐ δυνατόν ἐστι τὸ αὐτὸ ἅμα καὶ καταφῆσαι καὶ ἀποφῆσαι ἀληθῶς . εἶτα ἐπειδὴ ἔλαβεν ὁ Ἀριστοτέλης |
οὐδὲν ἀφείλετο ἡ τύχη τούς γε ἅπαξ κτησαμένους τῶν οὕτως ἀποκειμένων . οὗτοι γάρ εἰσι θησαυροὶ βέβαιοι καὶ πᾶσι φανεροὶ | ||
, ὡς μηδέποτ ' αὐτοῦ περιαιρεθείη τι καὶ βασταχθείη τῶν ἀποκειμένων , μαθόντα δὴ τοῦτο τὰ θεραπόντια ἀπεσφράγιζε καὶ ὅσα |
ἀνήρ . ἡμέτερος γὰρ ἀδελφὸς εἶ , καὶ τοῦ λοιποῦ μέλλομεν μετὰ σοῦ κατοικεῖν : λίαν γάρ σε ἀγαπῶμεν . | ||
' , ἀηδής μοι δοκεῖς εἶναι σφόδρα . πόσας τραπέζας μέλλομεν ποιεῖν , τρίτον ἤδη μ ' ἐρωτᾷς . χοιρίδιον |
μισοῖτο μέν , κρείττων δέ ἐστι τοῦ κακῶς παθεῖν . ἀφείσθω τοίνυν δεσμῶν Εὐσέβιος καὶ μὴ διὰ πάντων ἐρχέσθω τυπτόμενός | ||
ἡμεῖς , ἀλλ ' οὐ περὶ ἐνουρουμένων αἱμάτων εἰπεῖν προὐθέμεθατανῦν ἀφείσθω . Ἑξῆς δὲ ῥητέον περί τε τοῦ οἰνωποῦ καλουμένου |
παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
διδασκαλίας παρέλκει . Οὐδὲν δὲ ἧττον καὶ οὗτος διὰ τούτων ἀπορεῖται . ὁ γὰρ τρόπος τῆς διδασκαλίας ἤτοι ἐναργείᾳ γίνεται | ||
ἐθελούσιοι ἤν τινες παρῶσιν . ὥστε τῶν δεομένων γίγνεσθαι οὐδὲν ἀπορεῖται : οὐδὲν γὰρ ἀπρόσκεπτόν ἐστι . μάλα δὲ καὶ |
χρὴ διαγινώσκειν . Εἰ μὲν καὶ πῦόν τι τοῖς οὔροις διαφαίνηται , πρόδηλον τὸ αἴτιον : εἰ δὲ τοῦτο οὐκ | ||
, ἵνα καὶ ἐν αὐτῷ τῷ φωνεῖν ἡ τεχνικὴ αὐτῆς διαφαίνηται δύναμις . δηλοῦσι δὲ ταῦτα οἱ εἰς κάλλος συντιθέμενοι |
ὀδύρομαι , τὰ δ ' ἐν ποσὶν οὐκ ἐξικμάζω καὶ λογίζομαι κακά ; ] ἥτις σφαγὰς μὲν Ἕκτορος τροχηλάτους κατεῖδον | ||
, οἰκοδεσποτεῖν δὲ Ἑρμῆν καὶ εἶναι Παρθένῳ μοίρᾳ ιγʹ . λογίζομαι τὸ διάστημα τὸ ἀπ ' αὐτοῦ ἕως τῆς ὡροσκοπούσης |
τῶν ἐπῶν , ὅταν κατὰ δυνάστου γράφης , ἐπιπνεῖσθαι , ὑποδέχου δ ' ἄσμενος τὰς θεάς , δι ' ἡμᾶς | ||
οἱ μὲν τὸν λόγον πρὸς τὴν Αἴγινάν φασιν εἶναι : ὑποδέχου αὐτῷ τὸν στέφανον : οἱ δὲ πρὸς τὴν Μοῦσαν |
τὸν τῆς Δήμητρος ὅρκον . ΓΘ ἐκφάγω ] καταναλώσω καὶ ἐκβάλω καὶ ἐκδιώξω . ἐκπίω : ἑξῆς πρὸς τὸ ὑπ | ||
μή ς ' ἐκφάγω : ἐὰν μή σε καταναλώσω καὶ ἐκβάλω ἐκ ταύτης τῆς γῆς καὶ διώξω . τὸ δὲ |
ὁ αὐτὸς λόγος . οὐδ ' ἡμῖν ἴσως ἐπὶ τοσοῦτον φροντιστέον ὡς ἀναγκαῖον χωρομετροῦσιν , ἀλλὰ τοσοῦτον μόνον ὑπογραπτέον ὅσον | ||
πόλεις ἀναριθμήτους καὶ δήμους ἀδιηγήτους , οὐ τοῦτο ἄρα μόνον φροντιστέον ἐστίν , ὅπως ἂν ἐκείνης τῆς μοίρας ἐξελάσειε τοὺς |
: εἰπὲ πρὸς αὐτῶν τῶν Ἐλευσινίων Κόρης καὶ Δήμητρος : δίδαξον ἄν τι σφαλώμεθα : πρόσθες τοῖς παρ ' ἡμῶν | ||
ἀμερίμνους ἐκτενοῦσιν ἐπὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰς ψυχὰς αὑτῶν ; δίδαξον ἐντεῦθεν ἐρᾶν τοῦ τι βουλεύεσθαι , ἵνα ἔχωσι καὶ |
εἰδῶν , ὡς καὶ ἤδη λέλεκται . εἰ δὲ καὶ φιλονεικεῖς λέγων ὅτι πάντως ἔχει , λέξομεν ὅτι εἰ καὶ | ||
. σὺ δὲ τὸ πρῶτον ἡμῶν ἀνατρέπεις ἐπίταγμα καὶ δεῖξαι φιλονεικεῖς ἀχαρίστους τῷ καθελόντι τοὺς ἐπαναστάντας ἡμῖν . ταύτην ἐγὼ |
ἀεί σε βουλοίμην ἂν τοῦτο ποιεῖν . καὶ γὰρ εἰ λυπήσεις οὐχ ὑπακούων , ἀλλ ' ἕξεις ἐν προϊόντι τῷ | ||
δ ' ἀντεπιστέλλων μὲν χαριῇ , μὴ δυνάμενος δὲ οὐ λυπήσεις . ἴσμεν γὰρ ἐπὶ τὸν τῶν πραττομένων ὄχλον τὴν |
! ] [ Πάρνε ] , πρός [ σε ] χρήσομαι [ ] πάσῃ [ ! ! ! ! ! | ||
, ὠγαθέ , τί δὴ γανοῦσθαι τοῦτο ; καὶ τί χρήσομαι ; ἥνπερ μεθειλ [ ! ! τὴν ] τέχνην |
οἶσθα , φησὶν , ὥς σε ἔδει μετεύξασθαι , ἵνα δόξῃς τὴν εὐχὴν φρονίμως ποιεῖσθαι ; νῦν γὰρ εὐήθη λόγον | ||
τὸν νότου τόπον ὡς ἀφανῆ τυγχάνοντα βεβυθισμένον ὅλως , μὴ δόξῃς τοῦτο γίνεσθαι πάντοθεν ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλὰ πρὸς |
συγχρωτίζων τοῖς πάθεσιν ; Εὖγε , ὦ τέκνον : γενναίως πυνθάνῃ : δίκαιον δὲ κἀμὲ ἀποκρίνασθαι . πάντα , ὦ | ||
γὰρ τὴν ὁρατικήν . ὅμως δ ' , ἄν μου πυνθάνῃ τί ἐστιν ἀγαθὸν τοῦ ἀνθρώπου , οὐκ ἔχω σοι |
ἢ ἀκροατὴν τί ἂν γράφοιμι , τί δ ' ἂν φράζοιμι , εὖ γιγνώσκων , ὅτι μήτ ' ἂν τοιαῦτα | ||
μή , λέγε ὁμοῦ πάντα , ἵνα καὶ Τελεσίνῳ ἕκαστα φράζοιμι , οὐ γὰρ ἀνήσει ἐρωτῶν τὰ σά , ὅς |
συμβουλίη ἡ ἐς ἡμέας τείνουσα . Τοῦ μὲν γὰρ πεπειρημένος συμβουλεύεις , τοῦ δὲ ἄπειρος ἐών : τὸ μὲν γὰρ | ||
ἧττον δὲ ἀντιθέσεως . ἀλλὰ λέξει τις : μισθοφορεῖν ἡμῖν συμβουλεύεις ; τοῦτο δ ' ἦν Ἀθηναίοις εὐδοξοῦσιν ἐπαχθές τε |
ἔργα ζητοῦσιν ἄπιστα καθιστάναι . Ὅσα μὲν οὖν ἐκ τῶν κατηγορηθέντων μέμνημαι , ὦ ἄνδρες , ἀπολελόγημαι : οἶμαι δὲ | ||
τοὺς ἀπολυομένους ἀποδέδεικται ὑπ ' αὐτῶν . Πάντων δὲ τῶν κατηγορηθέντων ἀπίστων ἐλεγχθέντων , οὐκ ἐὰν ἀποφύγω οὐκ ἔστιν ἐξ |
πυρέττοιεν . Καλῶς προσέθηκε τὸν προσδιορισμόν . εἰ γὰρ μὴ πυρέττοιεν , οὐ παντάπασιν αὐτοὺς εἴρξομεν λούσασθαι , ἀλλ ' | ||
τροφῆϲ δὲ αὐτοὺϲ καὶ οἴνου καὶ λουτρῶν παντάπαϲιν εἴργειν εἰ πυρέττοιεν , διδόναι δὲ ποτὸν ὀξύμελι . Περὶ τῶν διά |
καὶ τοὺς νόμους τῷ ψηφίσματι παραναγνῶναι . Ἐὰν δὲ μὴ προσποιῆται ὑμῶν ἀκούειν , μηδὲ ὑμεῖς ἐκείνου ἐθέλετε ἀκούειν : | ||
φέρειν : ὁ λοιδορῶν γάρ , ἂν ὁ λοιδορούμενος μὴ προσποιῆται , λοιδορεῖται λοιδορῶν . Πρόχειρον ἐπὶ τὴν γλῶτταν εὐλόγῳ |
, κατέχεται τῇ τε πρᾳότητι καὶ χάριτι τῶν τρόπων . μαθέτω δὴ διὰ σοῦ τῶν παρ ' ὑμῖν τοὺς σπουδαίους | ||
' αὐτῆς ἡγοῦμαι πόλεμον χαλεπώτερον : ἀκουσάτω τοῦ νόμου : μαθέτω με διὰ τῶν αὐτῆς βεβλημένον βελῶν , συγχωρήσει τοῦτον |
οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
ἀνεῖναί σε , τὸ ταπεινοῦν : ὅταν θέλω , πάλιν εὐφραίνῃ καὶ μετέωρος πορεύῃ εἰς Ἀθήνας . τί λέγεις πρὸς | ||
ὧν πάλαι τε θαυμάζῃ καὶ οὓς ἐκ μικρῶν μεγάλους ποιῶν εὐφραίνῃ . Ὅταν συνέλθωσιν ἀγαθὴ γνώμη καὶ τύχη καὶ ὁ |
, ἔλεγε τάδε : Βασιλεῦ , ἐπειδὴ ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα τὰ μὴ ψευδόμενός τις ὕστερον ὑπὸ σέο | ||
αὐτὸς ὑπέσχετο καὶ κατένευσε : τύνη δ ' οἰωνοῖσι τανυπτερύγεσσι κελεύεις πείθεσθαι , τῶν οὔ τι μετατρέπομ ' οὐδ ' |
ἄλυποι . Σὺ δὲ τὰς ἡδονὰς αὐτοῦ πόνους καλεῖς : μετρεῖς γὰρ τὰ Διογένους τῇ σαυτοῦ φύσει , πονηρῷ μέτρῳ | ||
τίνων ; δεῖξόν μοι πρῶτον , τί τηρεῖς , τί μετρεῖς ἢ τί ἱστάνεις : εἶθ ' οὕτως ἐπιδείκνυε τὸν |
καχλάζω ἐπὶ τῆς αὐτῆς σημασίας , ἢ καὶ ἄλλως . Θυμῷ γελανεῖ ] * Θηλυκῶς εἶπε τὸ θυμῷ , ὥσπερ | ||
ἢ μαλάττων . θυμῷ γάρ κτλ . . αʹ . Θυμῷ δέ κτλ . βʹ . ἀκούσιος . τοῦ πατριάρχου |
, ἢ ἡ τοῦ ἓν εἶναι , εἴ τις ἱκανῶς ἐπεξίοι . διὰ τοιαύτην δὴ φιλονικίαν ὑπὸ νέου ὄντος ἐμοῦ | ||
ἐστιν ἤπερ ἡ τοῦ ἓν εἶναι , εἴ τις ἱκανῶς ἐπεξίοι . [ . ] . Ζ . δὲ ὁ |
δὲ μὴ δύναται ἄλλως ἢ ταύτῃ , ἰτέον καὶ οὐκ ἀποστατέον τῆς μακροτέρας ὁδοῦ . Τούτου τοι ἕνεκα : τουτέστι | ||
καὶ κεκραγὼς , ὃς οὐδὲ ἐφθέγξω , οὐδ ' οὕτως ἀποστατέον ἦν τῇ πόλει τούτων . ” Τὸ δὲ ἐκβησόμενον |
φρόνιμος τὸν τὰ αὑτοῦ πράττοντα τοῦτον σώφρονα καλεῖν . Ὦ Κριτία , ἦν δ ' ἐγώ , καὶ εὐθὺς ἀρχομένου | ||
εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε Κριτία . Ἀλλὰ μέντοι , ἦ δ ' ὅς , |
δῆτ ' ἐμός γ ' ὤν , ὦ τέκνον , δράσηις τάδε . ὁρᾶις ἄβουλος ὡς κεκερτομημένη τοῖς κερτομοῦσι γοργὸν | ||
' , οὐδὲν δεῖ παραμπίσχειν λόγους , μή μοί τι δράσηις παῖδ ' ἀνήκεστον κακόν . συμβάλλεται δὲ πολλὰ τοῦδε |
ἵνα μὴ κλάῃς . Ἀκροῶ δή , καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν . Ἀλλ ' οὐ δύναμαι : χαλεπὸν γὰρ | ||
θεοῦ . Γλώσσης μάλιστα πανταχῆ πειρῶ κρατεῖν . Γαστρὸς δὲ πειρῶ πᾶσαν ἡνίαν κρατεῖν . Γίγνωσκε σαυτὸν νουθετεῖν ὅπου τρέχεις |
πείθειν αὐτοὺς σέ , τουτέστιν : οὕτω τῆς αὐτῶν μανίας μετέσχες , ὥστε καὶ πείθειν σε περὶ τῶν ματαίων . | ||
καὶ ὅτι τῆς εἰσβολῆς ἐκείνης τῆς οὐ πάντα εὐτυχοῦς οὐ μετέσχες . καίτοι ἡμεῖς γε ἠγανακτοῦμεν ὡς ἂν ἠδικημένοι . |
δὲ καταγελῶσι , τί ; ἐπὶ ταῖς θύραις ἕστως τί δράσεις ; εἰπέ μοι . τῶν ἐσφερόντων ἁρπάσομαι τὰ σιτία | ||
ἐξεμέσω : βδελύττομαι γὰρ τοὺς λόφους . Οὗτος , τί δράσεις ; Τῷ πτίλῳ μέλλεις ἐμεῖν ; Πτίλον γάρ ἐστιν |
συλλογισμῶν πραγματείας . εἰ γὰρ τήν τε γένεσιν τῶν συλλογισμῶν εἰδείημεν , ἣν ὑπεγράψαμεν διὰ τῶν τριῶν σχημάτων καὶ τῶν | ||
δύο ὅρων λαμβανομένων τὰς γ ταύτας μεσότητας εὑρεῖν , ἵνα εἰδείημεν εἰ δυνατὸν γενέσθαι ἢ μή . ἐπὶ μὲν οὖν |
ὤικηκας , σὺν καὶ Κορωνὶς ἤ ς ' ἔτικτε κὠπόλλων χαίροιεν , ἦς τε χειρὶ δεξιῆι ψαύεις Υγίεια , κὦνπερ | ||
τροφῇ χαίροιεν . εἰ δὲ καὶ ὕδατι καταβρέχοις καὶ τούτῳ χαίροιεν , οὐ κακόν . καμούσῃ δὲ ἐμβάλλειν ἢ ὕδωρ |
ἄλλο τι τοῦ μὲν σκληροῦ τὴν σκληρότητα διὰ τῆς ἐπαφῆς αἰσθήσεται , καὶ τοῦ μαλακοῦ τὴν μαλακότητα ὡσαύτως ; Ναί | ||
. Πᾶν μὲν δὴ τὸ αἰσθητικόν , εἴπερ διὰ παντὸς αἰσθήσεται , ἀφικνεῖσθαι πρὸς τὸ μερίζεσθαι : πανταχοῦ μὲν γὰρ |
Πάλιν δὲ Σεκοῦνδος ἀντέγραψε : “ κόσμος ἐστίν , ὦ Ἀδριανέ , τὸ σύστημα τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ | ||
ὁ Σεκοῦνδος ἔγραψε τάδε : “ Ἐγὼ μέν , ὦ Ἀδριανέ , οὐ φοβηθήσομαί σε ἕνεκεν τοῦ ἀποθανεῖν . τὸ |
τοὺς ἠτυχηκότας , εἰ καὶ δύ ' εἰσὶ μόνοι , συγχωρῶ : παντὶ γὰρ πλείους εἰσὶ τοῦ δέοντος , καὶ | ||
καὶ μὴ μόνον τῇ λέξει ἀλλὰ καὶ τοῖς ἑπομένοις αὐτῇ συγχωρῶ , ἐπειδὴ καὶ Ἰσοκράτης φησὶ ῥήτορος εἶναι τὸ τὰ |
ξηροτέραϲ . Εἰ ταχέωϲ δὲ διψώδειϲ γίγνοιντο καὶ ὀλίγον αὐτοῖϲ ἀρκοίη τὸ ποτὸν καὶ βαρύνοιντο τῷ πλείονι καὶ κλύδωναϲ ἴϲχοιεν | ||
ξηροτέραϲ , εἰ ταχέωϲ διψώδειϲ γίγνοιντο , καὶ ὀλίγον αὐτοῖϲ ἀρκοίη ποτόν , καὶ βαρύνοιντο τῷ πλείονι καὶ κλύδωναϲ ἴϲχοιεν |
καὶ μαλακὰ καὶ κοῦφα καὶ βαρέα ὅλῳ τῷ σώματί μοι δοκοῦμεν , ἔφη , κρίνοντες ἥδεσθαί τε καὶ λυπεῖσθαι ἐπ | ||
γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω , ὦ Καλλίκλεις , πότερόν σοι δοκοῦμεν ὀρθῶς ἀναγκασθῆναι ὁμολογεῖν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐγώ τε |
τλάμονα , μή με παρένθῃς , στᾶθι δὲ καὶ βραχὺ κλαῦσον , ἐπισπείσας δὲ τὸ δάκρυ λῦσον τᾶς σχοίνω με | ||
. καὶ νῦν ἄπελθε καὶ ἱκέτευσον ὑπὲρ τοῦ πατρός . κλαῦσον , καταφίλησον , εἰπὲ “ μῆτερ , ὁ πατήρ |
αὐτὸν τὸν λύκον καὶ τὴν δέλτον , / κατασεισθεῖσα ἡ σχολὴ βαθρόθεν καταπίπτει , / καὶ σύμπαντας ἀπέκτεινε παῖδας σὺν | ||
: σὲ δεῖ τμηθῆναι , σὲ δεῖ καυθῆναι . ποῦ σχολὴ τῷ εἰς τὰ ἰδιωτικὰ καθήκοντα ἐνδεδεμένῳ ; οὐ δεῖ |
' ἰδίαν οὐ δύναται τὸν περιποιησάμενον ὠφελῆσαι : οὐδὲν γὰρ ὄφελος ἀνδρείους ὄντας στασιάζειν ἢ ὁμονοεῖν βεβαίως δειλοὺς ὄντας . | ||
ἐν δίκῃ μέμψαιτο . . . Τί δὲ Σκύθαις μουσικῆς ὄφελος , σιδήρῳ τὰ πάντα νομίζουσιν ; . . . |
παρόντας πανούργως ὡς οὐκ ἀνεξομένους . χρῆν . ἔδει . προὐργιαίτερον . προτιμότερον . ῥητορικὸν φῄς κτλ . ἐντεῦθεν ὁ | ||
τῶν πολλῶν ὢν βασιλέων οἳ τοῦ λυσιτελοῦς οὐδὲν τῶν καλῶν προὐργιαίτερον τίθενται . Ὅτι ἀπαντήσασι τὸν Ἀντίοχον τοῖς Ῥωμαίοις , |
αὐτὸ ἔξω ζητεῖτε ; ἐν σώματι οὐκ ἔστιν . εἰ ἀπιστεῖτε , ἴδετε Μύρωνα , ἴδετε Ὀφέλλιον . ἐν κτήσει | ||
, ἦ μὴν οὐκ ἐγερεῖσθαι τὸ τεῖχος . εἰ δὲ ἀπιστεῖτε , τοὺς ἀρίστους ἐκπέμψατε κατασκόπους ἐμὲ κατασχόντες . οἱ |
εἴ τις ἑτέρα χρεία πρὸς τὰ κατ ' ἰδίαν αὐτῷ κατεπείγοι , πρὸς δὲ τὴν κοινὴν πᾶσι τοῖς πολίταις ἐπανόρθωσιν | ||
καὶ παρέϲειϲ καὶ τὰϲ τῶν ἄρθρων ψύξειϲ . εἰ δὲ κατεπείγοι τὰ τῆϲ χρείαϲ , ἕψειν δεῖ τὸ ϲπέρμα τῆϲ |
οὐδεὶς ὑμᾶς ἀναγκάζει παρὰ τὴν ὑμετέραν γνώμην ψηφίζεσθαι . ὥστε συμβουλεύω μὴ τούτων ἀποψηφισαμένους ὑμῶν αὐτῶν καταψηφίσασθαι . μηδ ' | ||
μὴ μακρὰ λίαν λέγων ἐνοχλῶ , τὰ κεφάλαι ' ὧν συμβουλεύω φράσας ἄπειμι . παρασκευάζεσθαι μὲν πρὸς τοὺς ὑπάρχοντας ἐχθροὺς |
| , ἡμῶν ἄλλως πως ‖ ἀπολομένων ? [ . σωφρονεῖτε οὖν ] | καὶ ταῖς ἐμαῖς [ βουλαῖς ] | ||
φείδεται , ἀλλὰ τὴν ἐπιμέλειαν αὐτῶν διαβάλλει ; ὥστε εἰ σωφρονεῖτε , καὶ ἀσεβείας ἂν δίκην λάβοιτε παρ ' αὐτῆς |
οὐ παύσομαι , οὐκ ὀκνήσω , οὐ φυλάξομαι , οὐ παραιτήσομαι , οὐκ ἀναδύσομαι , οὐκ ἀποστήσομαι . τὰ δ | ||
δὲ καὶ τοὺς μὴ σκεψαμένους εἰπεῖν τι δέοι , οὐ παραιτήσομαι . καὶ δι ' ὧν προκαλεῖσθαι δοκεῖ , διὰ |
μηδεὶς οὖν ἰδὼν τὸ μέγεθος ἐλαττούμενον ἀνθρώπου ἃ οὐ τεθεώρηκεν μεμφέσθω , τὸν νοῦν . οὐ γὰρ ἰατρὸς τὸν νοσοῦντα | ||
, ὃ παθεῖν εἰκὸς ἀνθρώπους τυγχάνοντας , ὅπως ἐξευρὼν μὴ μεμφέσθω πάθος ἀνθρώπινον , ἀλλὰ προστιθέτω τὸ πορισθὲν εἰς τὴν |