παρ ' αὑτοῦ παραινεῖν , ὡς ἂν καὶ ἐκείνου μὴ ἐπισταμένου . καὶ παλαίων δ ' ἐν τῷ βαλανείῳ πυκνὰ | ||
ὅτι οὐκ εὖ τοῦτο πέπονθας , καὶ ἄκουσον παρὰ τοῦ ἐπισταμένου θεοῦ ῥῆσιν ἀληθεστάτην , ὅτι ὁ μὲν θεὸς οὐχί |
ἀνεπιτάττοντος , τοῦ δὲ συνετοῦ ἢ ἐν τῷ λέγειν ἐκεῖνον συνιέντος ἢ μετὰ τὸ πραχθῆναι καὶ τελεσθῆναι † καὶ οὗτος | ||
ἄρα οὐκ ἴσασι : τὸ γὰρ μανθάνειν καὶ ἐπὶ τοῦ συνιέντος ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ διδασκομένου . ἡ ἀπάτη δὲ |
παρακαλεῖ , ὡς τοῦ νοῦ μόνου καὶ ὁρῶντος πάντα καὶ ἀκούοντος . ἡ δὲ ἀπαλλαγὴ τῶν κακῶν , ἣν ὀλίγοι | ||
διαδικασθῆναι τοὺς Ἀθηναίους περὶ τοῦ χωρίου πρὸς τοὺς Μυτιληναίους , ἀκούοντος τῆς δίκης Περιάνδρου , ὃν καὶ τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι |
ἀπιών . “ ” Νῦν οὖν , “ ἔφη ὁ Δεινόμαχος , ” οἶσθα κἂν ἐκεῖνο , ἄνθρωπον ποιεῖν ἐκ | ||
καὶ αὐτῶν ἐκείνων εὐαγωγότεροι πρὸς τὸ ψεῦδος . ὁ γοῦν Δεινόμαχος , “ Εἰπέ μοι , ” ἔφη , “ |
διώκων , ὅτι νομίζει ἀγαθὰ εἶναι , βελτίων ἐστὶ τοῦ εἰδότος ὅτι φαῦλα καὶ διώκοντος : ὁ μὲν γὰρ ἠπατημένος | ||
μὲν γὰρ μετ ' ἐπιστήμης ἐστί , τί τέ ἐστιν εἰδότος τοῦ πολιτικοῦ ἑκάστη τῶν ἀρετῶν καὶ ποίου μορίου τῆς |
δὲ αὐτῷ κόσκινον ὑποτιθέναι ; Ἀγαθοκλέους δὲ τοῦ Περιπατητικοῦ μέγα φρονοῦντος ὅτι μόνος αὐτός ἐστι καὶ πρῶτος τῶν διαλεκτικῶν , | ||
; χαρά μ ' ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη . εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ . τί γὰρ τὸ πιστόν ; |
ἄγων : Ἡσυχάζων . . προβατίου βίον : Μωροῦ καὶ ἀνοήτου : [ διὰ τὸ ἀδρανὲς τῆς διανομῆς τῶν πραγμάτων | ||
καὶ φροντιστοῦ ἀνδρός , εἰ δὲ εἰς τὰ ἀριστερά , ἀνοήτου . εἰ δὲ εἰς τῶν ἄλλων μερῶν οἷον δή |
ὦ ἄνδρες , οὐδὲ δίκαιόν μοι δοκεῖ εἶναι δεῖσθαι τοῦ δικαστοῦ οὐδὲ δεόμενον ἀποφεύγειν , ἀλλὰ διδάσκειν καὶ πείθειν . | ||
τοῦ ἀδικήσαντος , καὶ ὃ πέπονθεν ὁ ἀδικήσας παρὰ τοῦ δικαστοῦ , συμβαίνει ἀναλογίαν εἶναι ἀριθμητικήν . ᾧ γὰρ ὑπερέσχεν |
ἀνδρικῶς πολὺν χρόνον ὑπομεῖναι καὶ μὴ ἀνάνδρως φεύγειν , τότε ἀτόπως τελευτῶντες οὐκ ἀρέσκουσιν αὐτοὶ αὑτοῖς περὶ ὧν λέγουσι , | ||
ἕξει τις χρήσασθαι τῷ λόγῳ αὐτοῦ : πάνυ οὖν μοι ἀτόπως ἔδοξεν εὐθὺς τὴν πρώτην ἔφοδον οὐ δέξασθαι τοῦ σοῦ |
δ ' αὐτῷ παραστρατοπεδεύοντος σὺν ἱππεῦσι πολλοῖς καὶ σιτολογεῖν οὐκ ἐῶντος οὐδὲ προσποιεῖσθαι τὰς πόλεις , ὁ Πομπήιος ἱππέας οὐκ | ||
: Χαβρίας εἴωθε τοῦτο λέγειν . Φοίβου πότ ' οὐκ ἐῶντος ἔσπειρεν τέκνα : ἐπὶ τῶν ἐχόντων θυγατέρας ἀμορφοτάτας . |
ταὐτὸν καὶ μεῖζον ἁμάρτημα φήσομεν ἢ κάμνοντι πρὸς ἰατρὸν ἢ ἀσκοῦντι πρὸς παιδοτρίβην περὶ τῶν τοῦ αὑτοῦ σώματος παθημάτων μὴ | ||
τινὸς πράττειν δι ' ἀπορίαν καὶ μηδὲν εἶναί μοι πλέον ἀσκοῦντι καλοκαγαθίαν , ὅτι τῶν πλουσίων οὐκ εἰμί , κακῶς |
. φημὶ δέ σε ἐγὼ πολεμικὸν μὲν οὐδέποτε ἔσεσθαι , δόξειν δὲ τοῖς ἀνοήτοις , οὐδὲ ἡγήσεσθαι οὐδέποτε , ὅπου | ||
λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς τε - τευχέναι συγγνώμης οὐ δι ' |
: καὶ τὰς ἑαυτῆς τύχας οἰκτείρασα καὶ τὸ τοῦ παιδὸς τετυφωμένον ἐλέγξασα . Ξενοκράτης ὁ Χαλκηδόνιος , ὁ ἑταῖρος Πλάτωνος | ||
. Ἔπειτα δὲ κἀκεῖνο πῶς οὐκ ἄγνωμον αὐτῶν καὶ παντελῶς τετυφωμένον τὸ περὶ τῶν οὕτως ἀδήλων λέγοντας μηδὲν ὡς εἰκάζοντας |
ἄλλων ἄρα βούλεσθε , ποιήσησθε , ἂν δὲ ληρεῖν καὶ τετυφῶσθαι δοκῶ , μήτε νῦν μήτ ' αὖθις ὡς ὑγιαίνοντί | ||
ἐστὶ τὸ „ ἐν γαστρὶ ἔχειν „ , οἰδεῖν καὶ τετυφῶσθαι καὶ ὄγκον πλείονα τοῦ μετρίου περιβεβλῆσθαι , δι ' |
ὑπὸ ἀνθρώπου φυσιολόγου , ὡς ἂν καὶ ὑπὸ τέκτονος καὶ σκυτέως γελασθείης καταγινώσκων ὅτι ἐν τῷ ἐργαστηρίῳ ξέσματα καὶ περιτμήματα | ||
καὶ συντεθέντα ἀληθεύεσθαι κατ ' αὐτοῦ , ὡς ἐπὶ τοῦ σκυτέως τοῦ ἀγαθοῦ ἐδείχθη ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας , μήτε |
τελεῖν ἢ πρόσθεν , καὶ ποιοῦντες τοῦτο τὸν διπλάσιον τοῦ εἰκότος χρόνον πολιορκούμενοι διήρκεσαν . καὶ τόλμα δὲ ἀτολμίας ἔσθ | ||
: Ἀρτέμιδι δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν μετά γε τοῦ εἰκότος λόγου μετείη τοιούτου σχήματος . περιέχεται δὲ ἡ Φιγαλία |
καὶ ἀνάστατος αὐτῶν ἡ χώρα γέγονεν , οἱ δ ' οὐπώποτ ' ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ γενόμενοι Μακεδόνες καὶ βάρβαροι | ||
. ἀτοπώτερον ] τούτου , μὰ τὼ θεώ , ξένον οὐπώποτ ] ' εἶδον . αἲ τάλας , τί βούλεται |
. ὅπως παρευθὺς ὑπηρέτης καλὸς ὑπάρχειν φαίνῃς . . διακονικός διακόνου διαφέρει : διάκονος μὲν γάρ ἐστιν ὁ ὑπηρέτης : | ||
οἶμαι δὲ οὐ πολλῶν ἂν αὐτὸ ἀτιμότερον φανῆναι . καίτοι διακόνου μὲν ἦν καὶ τὴν ἐν τῷ παραχρῆμα χάριν διώκοντος |
καὶ τούτου κατά τινα , ὡς οἶμαι , χρείαν , διαπεφευγότος τὴν ἀκριβῆ διάκρισιν . Εἴ τι δὲ τοῦ γεώδους | ||
καὶ διαφυγόντος μὲν τὴν νόσον ἥσθην οὐχ ἧττον αὐτοῦ τοῦ διαπεφευγότος , ἐξῆν δέ που καὶ ἄνευ τοῦ γράφειν ἥδεσθαι |
τὸν ἐξετασμὸν ποιεῖσθαι , οὐ τὸ μὲν πρὸς ἀλλήλους ἀγωνίζεσθαι παραλείπειν , ἑτέρῳ δ ' ὅτῳ κακόν τι δώσομεν ζητεῖν | ||
ὡσαύτως ἐπιμελείας τὰς κόσμον φερούσας ἀποδιδόναι : τῷ δὲ μὴ παραλείπειν μνήμην ἐνδελεχῆ παρεχόμενον , τούτῳ μάλιστ ' ἀεὶ πρεσβεύειν |
εἰς θάτερον μεταβάλλεσθαι : καθ ' ὃ καὶ μηδένα δεῖν μακαρίζειν πρὸ τελευτῆς εἴρηται : μαντευόμεθα δὲ εἶπε καὶ οὐ | ||
καὶ τοὺς καλοὺς καὶ τοὺς πλουσίους οὐκ ἐπαινεῖν , ἀλλὰ μακαρίζειν προσήκει . Ταῦτα δὴ διαλογισάμενοι μετὰ τὰ προοίμια πρῶτον |
ἣ μὲν γὰρ καταπλήξασθαι δύναται τὴν διάνοιαν , ἣ δὲ ἡδῦναι , καὶ ἣ μὲν συστρέψαι καὶ συντεῖναι τὸν νοῦν | ||
πονοῦνται , φροντίζοντες οὐ γεῦσιν , ὅπερ ἀναγκαῖον ἦν , ἡδῦναι μόνον , ἀλλὰ καὶ ὄψιν τῇ καθαριότητι . * |
Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ παραμυθησάμενος , ὡς οὔτε ἄσχημον ἐπιτάξων αὐτοῖς οὐθὲν οὔτε χαλεπὸν οὔθ ' ὃ μὴ | ||
τὴν ἀπὸ τοῦ πλήθους : τιμητέον οὖν αὐτὰς καὶ οὐδὲν ἄσχημον πρακτέον . * μηδ ' αἰδοῖα γονῇ πεπαλαγμένος : |
τὸν Κῦρον καὶ τίνα τρόπον θωπεῦσαι , καὶ προσιόντα μὴ ἀποστραφῆναι καὶ ἁπτομένου μὴ δυσχερᾶναι καὶ φιλοῦντος ὑπομεῖναι , ἑταιρικὰ | ||
διαλεγομένου τοῖς νέοις , τοσοῦτον ἔρωτα φιλοσοφίας λαβεῖν , ὥστε ἀποστραφῆναι μὲν τὰ πρόσθεν ἐπιτηδεύματα , συγγενόμενον δὲ Σωκράτει , |
οἰκονομεῖν . Μόνον δὲ τὸν σπουδαῖον ἄνδρα χρηματιστικὸν εἶναι , γιγνώσκοντα ἀφ ' ὧν χρηματιστέον , καὶ πότε , καὶ | ||
εἰς τὴν πολιτείαν ἢ διακονίαν ἀποφῆναι φαῦλον ὄντα καὶ μὴ γιγνώσκοντα ὑπὲρ ὧν λέγει : καὶ τοῦτο δ ' αὐτὸ |
ὡς ἀδίκημα προβαλλομένην ὑπὸ τοῦ κατηγόρου , τῷ ἀνευθύνῳ τοῦ πραχθέντος διϊσχυρίζεται καὶ τὴν ἐξουσίαν προβάλλεται : ἐν δὲ τῇ | ||
μᾶλλον ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων πολεμεῖν . ἐκ γὰρ τοῦ πραχθέντος ὑπὸ τοῦ Ἀγησιλάου , ἔμελλε δὲ τὸ διαβῆναι αὐτὸν |
. καὶ γὰρ εἰ πράττει κακῶς , τοῦτό γε οὐκ ἀρνοῦμαι , ἄλλως θ ' ὅτε ἀδικεῖ μὲν οὐδέν , | ||
ἐκ τοῦ πράγματος γιγνομένας πρὸς ἑτέρους φιλονεικίας καὶ μάχας οὐκ ἀρνοῦμαι μὴ οὐχὶ συμβεβηκέναι μοι . Περὶ δὲ τῶν ποιημάτων |
οἱ τὴν Ἀντιόχειαν οἰκοῦντες , οὕς φασι περὶ τὸν Νίγρον ἐσπουδακέναι : τὰ δ ' ἄλλα ἔθνη καὶ αἱ ἄλλαι | ||
εὑρημάτων , φάσκων καὶ Φιλόξενον τὸν Κυθήριον περὶ τὰ ὅμοια ἐσπουδακέναι . Φαινίας δ ' ὁ περιπατητικὸς ἐν δευτέρῳ περὶ |
ἢ καὶ τορνευθέντων μεστὸς τοῦ ἐναντίου ἐστὶν τῷ πέμπτῳτοῦ γὰρ εὐθέος ἐφάπτεται πάντῃαὐτὸς δέ , φαμέν , ὁ κύκλος οὔτε | ||
δόλοις καὶ σοφίσμασιν ἐξαπατῶντες τὰ θηρία , ἀλλὰ ἐκ τοῦ εὐθέος διαγωνιζόμενοι . καὶ ἔστιν τὰ θεάματα , ἐμοὶ δοκεῖν |
αὐτὴν ἐπιμεμψάμενος ὡς ἀδελφὴν μὲν ἀγαθήν , μητέρα δὲ οὐκ εὐγνώμονα , παρεσκεύασεν ὅμως Πλάγκον ὑπατεύοντα κάθοδον τῷ Λευκίῳ ψηφίσασθαι | ||
, οὐ μὰ Δί ' , ἔφη , ἀλλ ' εὐγνώμονα : ἔχων ἐξουσίαν ἅπαντα λαβεῖν τὰ ἡμίση κατέλιπεν . |
. παροιμία ἀγὼν πρόφασιν οὐκ ἀναμένει , ἐπὶ τῶν φύσει ῥᾳθύμων καὶ ἀμελῶν , ἤτοι ἐπὶ τῶν μὴ προσιεμένων τοὺς | ||
: εἰ φάγοις ὠμοὺς οὐδέποτε ἐπιλάθοιο : ἐπὶ τῶν πάνυ ῥᾳθύμων . Ὃ κἀργύρου ᾖ πάντα θεῖ κἀλαύνεται : ὅ |
καιρῷ , εὐλαβέομαι γὰρ μή πως καὶ τὴν ἀπειρίην διεξιὼν γελᾷν ἄρξῃ : ἴσθι δὲ νῦν περὶ τοῦ σέο γέλωτος | ||
αἰσχρὸν εἶναι δοκεῖ καὶ δοῦλον , τὸ δὲ ἀσπάζεσθαι καὶ γελᾷν ἔσχατον καὶ προϊόντων ἀνδρῶδές τε καὶ καλόν . Ὅθεν |
ἀπαρχὰς ὅσιόν ἐστι ποιεῖσθαι . δεύτερον δ ' ὅτι οὔτε ἀπόβλητον καὶ τὴν ἐπιτυχοῦσαν ἀλλ ' ἀγαθὴν καὶ πάμφορον γῆν | ||
τε τὰ διοικούμενα ὑπὸ τῆς φύσεως καθαγίζειν αὐτοῖς οὐκ ἔστιν ἀπόβλητον : ὅλα γὰρ τὰ τῆς φύσεως ἔργα ὑπηρετεῖ τε |
, οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου , οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν οἰκίαν αὐτοῦ οὐδὲ τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ οὐδὲ τὸν | ||
οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ , οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου , οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν |
τὸν μηρὸν κάμπτει , διὸ καὶ κάμηρος λέγεται . Ἄνθρωπον ἀναιδῆ καὶ κατὰ τὴν ὅρασιν ὀξὺν θέλοντες δηλῶσαι , βάτραχον | ||
νῦν μοι θράσος καὶ γλῶτταν εὔπορον δότε φωνήν τ ' ἀναιδῆ . Ταῦτα φροντίζοντί μοι ἐκ δεξιᾶς ἐπέπαρδε καταπύγων ἀνήρ |
κοινῇ συμφέροντος εἰρημένου , ὅπερ κἀν τούτῳ καὶ ἐν ἐκείνοις διαπραττόμενος φαίνεται . τοιοῦτόν ἐστι τὸ λεγόμενον παρ ' αὐτοῦ | ||
τῶν ἐχθρῶν ἐξετάζεσθαι . εἰ δέ τις ἐξελεγχθείη τούτων τι διαπραττόμενος ἔνοχος ἦν τῷ νόμῳ τῆς προδοσίας , ὃν ἐκύρωσεν |
ὁμολογήσει ὁ λόγος τῷ ἤθει , ἀλλοτρίᾳ τῇ γλώττῃ δόξομεν φθέγγεσθαι , ὥσπερ οἱ αὐλοί . Τὴν δὲ ἰδέαν τοῦ | ||
στόμ ' ᾄδειν : ἀντὶ τοῦ “ διὰ τοῦ στόματος φθέγγεσθαι καὶ βομβεῖν ἢ διὰ τοῦ ὀρροπυγίου ” . τὰ |
τοῖς Πυθαγορείοις τὸ ὀπτικὸν λέγεται αἰσθητήριον ; ὡς φωτός , φήσω , δεκτικὸν διά τε τοὺς λεπτοὺς καὶ διαυγεστάτους καὶ | ||
; θέλεις οὖν ἄγγελος σύ μοι μολεῖν ; τί δῆτα φήσω χρόνιος οὖς ' ἐκ δωμάτων ; πολλὰς ἂν εὕροις |
ἐπὶ τοιαύτας ὁρμῆσαι τροφάς . πάντων δ ' ἂν εἴη σκαιότατον τὸ παιδὸς ἰδίου σάρκας ἐσθίειν : σύντομον γὰρ ὄλεθρον | ||
“ ἐπιλήσμη ” φησί , Κρατῖνος “ ἐπιλῆσμον ” . σκαιότατον ] ἀπαίδευτον . ἀπογαρολοῦμαι : ὑπερβατόν . ἀπολοῦμαι γάρ |
αὐτόχειρ γενέσθαι , τοῦτο τὸ ἔργον ἐγώ ποτ ' ἂν ἐπείσθην ἀντ ' ἐκείνου ποιῆσαι ; πότερα ὡς ἐγὼ μὲν | ||
φρονίμους περὶ τούτων ἤκουον εἶναι . καὶ περὶ μὲν τροφῆς ἐπείσθην ἱκανὸν εἶναι ὑπάρχον ὅ τι Κυαξάρης ἔμελλε παρέξειν ἡμῖν |
οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν χωρίς τινος ὕβρεως : εὐτράπελον δὲ τὸ μετὰ σεμνότητος χαριέντως λεγόμενον : γεφυρισμὸς δὲ | ||
ἀνασεσυρμένην καλοῦσι δὲ τὸν μὲν σκωπτικὸν ἐπίχαριν , τὸν δὲ εὐτράπελον ἐπιδέξιον , τὸν δ ' ἀνασεσυρμένον ἄπλαστον καὶ ἁπλοῦν |
Θεαίτητε , δρᾶν ; Τίνος πέρι ; Φαινόμεθά μοι ἀλεκτρυόνος ἀγεννοῦς δίκην πρὶν νενικηκέναι ἀποπηδήσαντες ἀπὸ τοῦ λόγου ᾄδειν . | ||
δεινοῖς ὑποβεβλημένος καὶ προστιθεὶς ἑκάστῳ τὸ ὑπεῖκον καὶ εὐένδοτον , ἀγεννοῦς καὶ ἀνάνδρου ψυχῆς πάθη : τλῆναι γὰρ ἔδει καὶ |
ὑβρίζειν ἐπαιρομένων . Κοσκίνου γῆρας : ἐπὶ τοῦ ἀχρήστου καὶ φαύλου . Κορίνθιον κακόν : ἴσως διὰ τὰς ἑταίρας . | ||
. κἂν γὰρ δέῃ παθεῖν , κρεῖττον ἀπὸ ἀγαθοῦ ἢ φαύλου πάσχειν . Ἁπαλοὶ θερμολουσίαις , ἁβροὶ μαλθακευνίαις : ἐπὶ |
δὲ σχήματα καὶ τοῦ θέλοντος δανείσασθαι παρά σου τὴν ὄχλησιν ἐκφεύξῃ . Ὁ μέλλων ἀποδημεῖν ἐκ τοῦ ὡροσκόπου κριθήσεται , | ||
διανοηθῇς ὥστε ποιῆσαι , πεποίηκας αὐτὸ τῇ ψυχῇ . οὐκ ἐκφεύξῃ ἁμαρτίαν ἀναλώμασι . πολύθεος ἄνθρωπος ἄθεος . ὧν ἂν |
καὶ γυναιξὶ τοῖς ἀνδράσι χρωμένη : οὕτω γὰρ παιδεύεις τοὺς σεαυτῆς φίλους , τῆς μὲν νυκτὸς ὑβρίζουσα , τῆς δ | ||
ἀποκοπτέον οὖν , ὦ ψυχὴ πειθαρχοῦσα τῷ διδάσκοντι , τὴν σεαυτῆς χεῖρα καὶ δύναμιν , ἐπειδὰν ἄρξηται τῶν γεννητικῶν ἢ |
δημοσίῳ ἀγῶνι σκηπτομένου τινὸς κάμνειν ὁ ἀντίδικος ἀντομνύηται , φάσκων προσποιεῖσθαι αὐτόν , καὶ περὶ τούτου διαλαμβάνωσιν οἱ δικασταί . | ||
ἂν μᾶλλον εὐτυχῶσι , τοσούτῳ μᾶλλον αὑτοῖς λυμαίνονται . Οὐ προσποιεῖσθαι δεῖ φιλοσοφεῖν , ἀλλ ' ὄντως φιλοσοφεῖν : οὐ |
μὴ καλῶς εὐεργετεῖν . δέσποιν ' , ἔχεις μὲν τἀμὰ μέμψασθαι κακά , τὸ γὰρ δάκνον σου τὴν διάγνωσιν κρατεῖ | ||
καὶ ἐνέπιπτε τὸ κάλλος , καὶ ἐτήκετο μηδὲν αὐτοῦ μέρος μέμψασθαι δυναμένη : ὁ δὲ ἰδὼν ἐν νεβρίδι καὶ στεφάνῳ |
παρρησίαν ἑκάστῳ τῶν συμβουλευόντων . ἐγὼ δ ' οὐδεπώποθ ' ἡγησάμην χαλεπὸν τὸ διδάξαι τὰ βέλτισθ ' ὑμᾶς , ἀλλὰ | ||
καὶ πεμφθέντος οὐδενὸς ὧν προσεδόκησα , γράφειν εὐθὺς ἐγκλήματα πικρὸν ἡγησάμην : παρακαλῶ δὲ ἔτι , σπεῦσον ἢ πάντως ἔλπισον |
καὶ βδελυρόν , περὶ ἀναιδείας καὶ βδελυρίας : ὁπότε δὲ ἀγνώμονα καὶ ὀργίλον , ἀγνωμοσύνης καὶ ὀργῆς ἀποτρέπειν . καὶ | ||
Ἄνυτος πάνυ ἐλευθερίως καὶ ἐρωτικῶς , λεγόντων τινῶν , ὡς ἀγνώμονα εἴη πεποιηκὼς ὁ Ἀλκιβιάδης , Οὐ μὰ Δί ' |
μὲν Ζηνόθεμις σκύφον ἀράμενος ἀπὸ τῆς τραπέζης κείμενον πρὸ τοῦ Ἀρισταινέτου ῥίπτει ἐπὶ τὸν Ἕρμωνα , κἀκείνου μὲν ἅμαρτε , | ||
: Ἢ οἵη ποτ ' ἄρ ' ἥ γ ' Ἀρισταινέτου ἐν μεγάροισι δῖα Κλεανθὶς ἄνασς ' ἐτρέφετ ' ἐνδυκέως |
' αὔθ ' ] αὐτά ὅ τι ] καὶ τί ἐκνομίως μ ' ᾐσχύνετο ] λίαν : ἔξω τοῦ νόμου | ||
μέγα , οἷον τὸ ὑπὲρ τὸ καθῆκον : ὥσπερ τὸ ἐκνομίως παρὰ Ἀριστοφάνει , ἀντὶ τοῦ μεγάλως . Ἔναγχος . |
ἀκοσμίας ἐρασταὶ τῆς ἀνωτάτω ; διὰ ταῦτα εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ | ||
δὲ ἀπ ' ἐν - αντίας ὁ Σωκρατικὸς ἔλεγε τὸ συμβούλου δεῖσθαι χεῖρον εἶναι τοῦ προσαιτεῖν . ὁ δὲ Ἡσίοδος |
εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε Φυλεΐδαο μέσον σάκος οὔτασε | ||
οὐ γράφει μὴ εἰδὼς πῶς δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ ' ἐγγύην ἄλλως σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει , |
γυνὴ καὶ σὺ ἐν πολλῇ τῇ περιόδῳ πολλάκις . Οὐκ ἀπάγξῃ , ὦ ἀλεκτρυών , ἅπαντας οἰόμενος Μιλησίους ἢ Σαμίους | ||
ἄρεσον . ναί : ἀλλὰ τοῖς λείοις χαίρουσιν . οὐκ ἀπάγξῃ ; καὶ εἰ τοῖς κιναίδοις ἔχαιρον , ἐγένου ἂν |
; εἰ δ ' ἀντὶ ἀνθρώπου , ἡμέρου ζῴου καὶ κοινωνικοῦ , θηρίον γέγονας βλαβερόν , ἐπίβουλον , δηκτικόν , | ||
μόνου καὶ ἀπό τινος φυσικοῦ ὁρμώμενοι , ἀπὸ τοῦ φύσει κοινωνικοῦ εἶναι καὶ φιλαλλήλου καὶ ἡδέως συναναστρέφεσθαι ἀνθρώποις . ἀλλ |
πλειόνων . Τί ἀπαιτεῖν δεῖ παρὰ τοῦ μαθηματικοῦ τὸν ὄντως πεπαιδευμένον , καὶ πῶς δεῖ κρίνεσθαι αὐτοῦ τὴν θεωρίαν , | ||
ἀπεδείκνυμεν τὰς πολιτικὰς πράξεις ἀγαθὰς εἶναι , καὶ τὸν μὴ πεπαιδευμένον ἐν ταῖς τοιαύταις πράξεσιν ἐπείθομεν ἄν , λόγων ἀνάγκῃ |
ἕτερος δὲ ἀπορεῖν , οὐδέτερος ἂν τόν γε ἕτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον : ἐπεὶ κἂν περὶ τοὺς λόγους τὸ ἴσον γένοιτο | ||
δικαστῶν κατεγνώσθη θάνατος , οἴεται αὐτὸν ἐλέγχεσθαι περὶ τοῦ δαιμονίου ψευδόμενον , ἐννοησάτω πρῶτον μὲν ὅτι οὕτως ἤδη τότε πόρρω |
ψῆφον κρατοῦσαν : ὡς δ ' αὕτως Μιλήσιοι Ἀρχελάου τοῦ κιθαριστοῦ . ἐν δὲ Θήβαις Πινδάρου μὲν οὐκ ἔστιν εἰκών | ||
φησιν . βαδίζειν ] περιπατεῖν . , ἀπέρχεσθαι . εἰς κιθαριστοῦ ] εἰς τὸν . . . τῆς κιθάρας διδασκάλου |
, τῆς μὲν τὰ στοιχεῖα καὶ τὰς τούτων συμπλοκὰς διδάξειν ἐπαγγελλομένης καὶ καθόλου τέχνης τινὸς οὔσης τοῦ γράφειν τε καὶ | ||
ἀλλοδαπός , πάλιν τὴν ἀναίρεσιν τῶν προσώπων τῆν ἐθνικῆς παραγωγῆς ἐπαγγελλομένης . ὥστε ἀνθυπάγεσθαι μὲν τῷ ποῖος , προλελημματισμένον ἀπὸ |
κἂν τῶν ἐπὶ ταῖς δυνάμεσι παραβαίνῃ τοὺς νόμους , οὐκ ἀνέξομαι ἀμελεῖσθαι . ταῦτα σὲ μὲν ἔλεγεν ἀπειλεῖν , τὸν | ||
γενέσθαι δήμιον κατ ' ἐμοῦ τὸν κατήγορον : οὐ γὰρ ἀνέξομαι ζῇν ἔτι , περὶ τὰς θεὰς ἐξαμαρτήσας καὶ τὰ |
, τὸ δ ' ὕλης ἐν βαθυξύλωι φόβηι , οὐ ῥάιδιον ζήτημα : κρᾶτα δ ' ἄθλιον , ὅπερ λαβοῦσα | ||
ἐπαλλάττειν ; οὐδὲ τὴν ἀπορροὴν ἀπὸ τοῦ κενοῦ πως γίνεσθαι ῥάιδιον ὑπολαβεῖν : ὥστε λεκτέον τούτου τὴν αἰτίαν . ἔοικε |
ὦ Ἀθηναῖοι , δοίητ ' ἄν μοι συγγνώμην , εἰ κίναιδον αὐτὸν προσειπὼν καὶ μὴ καθαρεύοντα τῷ σώματι , μηδ | ||
ἄδολον κίναιδον καὶ τὰ γενέσια [ ] οἶδα κλῆσιν καὶ κίναιδον σκω [ ] πῶς πέπαιχεν ? , πῶς πέφευγε |
γὰρ προελθεῖν εἰς τὸ ἔμπροσθεν . οἱ οὖν ἀποροῦντες ἐοίκασι τυφλοῦ πορείᾳ : οὐ γὰρ ἔχουσι σκοπὸν χωρὶς τοῦ ἐπεσκέφθαι | ||
δὲ ἢ μύοντος , τῆς δὲ δυνάμεως ὡς ἐπὶ τοῦ τυφλοῦ , ἅπερ σημαίνει τὸ μὴ ὁρᾶν , καὶ κατ |
τοῦ λόγου μὲν δύναμιν οὐκ ἐπίφθονον , ἤθει δὲ χρηστῷ συγκεκραμένην ἔχειν . ὁ προκαταγινώσκων δὲ πρὶν ἀκοῦσαι σαφῶς αὐτὸς | ||
. Τὴν δουρίληπτον δύσμορον νύμφην ὁρῶ Τέκμησσαν , οἴκτῳ τῷδε συγκεκραμένην . Οἴχωκ ' , ὄλωλα , διαπεπόρθημαι , φίλοι |
ἀπορίαν : ἰστέον δὲ ὅτι ὡς τοῦ διδασκαλείου ὢν τοῦ Πλατωνικοῦ φησιν ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν εἶπε περὶ τῆς τοιαύτης ἀπορίας | ||
' ἡμῖν εὐπατρίδαι ἀστοργότεροί πως εἰσί . Παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πλατωνικοῦ τὸ μὴ πολλάκις μηδὲ χωρὶς ἀνάγκης λέγειν πρός τινα |
εὑρήσει τῶν ἐν σώματι μερῶν ὀφθαλμὸν ἅτε θεωρὸν ὄντα τοῦ σεμνοτάτου τῶν κατὰ τὸν κόσμον , οὐρανοῦ , χρήσιμον δὲ | ||
τοὐμοῦ ? [ τοῦ ἐνδοξοτάτου - ] τε [ καὶ σεμνοτάτου - ] . [ ἔφην δὲ ] πρὸς ? |
τουτέστι τὴν τοῦ διδάσκοντος ἅπασαν ἐπιστήμην εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ μανθάνοντος . σοφισταὶ μὲν γὰρ ὑπὸ μισθαρνίας ἅμα καὶ φθόνου | ||
ἀναμιμνῄσκεσθαι : μαθήσεως δὲ ἀνάμνησις οἰκεῖον . πολλάκις γὰρ τοῦ μανθάνοντος ἀπορρεῖ τὰ θεωρήματα μὴ δυναμένου δι ' ἀσθένειαν κρατεῖν |
καὶ παίει τῷ κέντρῳ πείρασα , καὶ ἐξέχεε τοῦ δυστυχοῦς κλέπτου τὰ σπλάγχνα . καὶ ἔκειτο παρὰ τῇ τρυγόνι νεκρὸς | ||
ἑνὸς μὲν ἀγνωρίστου , ὑπὸ δὲ ἑτέρου γνωρίμου μὲν ἀλλὰ κλέπτου , ὁ εὐτράπελος ἔφη : Σὲ μὲν γνωρίζων οὐ |
τοῦτ ' ἐργάσασθαι , πτερνισθεὶς γὰρ καὶ κληρονομηθεὶς ὑπὸ τοῦ σοφοῦ λήσεται φθάσαντος πρὶν ἢ παθεῖν ἀμύνασθαι . Προσάγει δ | ||
εἰπεῖν . εἰ δὲ ἀξιώσει τις ἡμᾶς τῆς περὶ τοῦ σοφοῦ ζητήσεως ἀποστάντας ἁπλῶς τῷ συνετωτέρῳ τῶν ὄντων ἁπάντων πιστεύειν |
. ἀδικούμενος ἀεί τε πλεονεκτοῦντα τὸν ἀδελφόν τι μου ὁρῶν ἀνέχομαι . νοῦν ἔχεις . ἀλλ ' , ὦγαθέ , | ||
, οὐδὲ γεωργοῦ ἀνέχομαι ἐμπιμπράντος τὰ λήϊα , οὐδὲ κυβερνήτου ἀνέχομαι ἀποδειλιῶντος πρὸς τὴν θάλατταν : πλεῖν σε δεῖ , |
× – ˘ – ὅπως ὄνησιν [ στέργεις γενο [ εἰπόντι μέν σοι παν ? [ γένοιθ ' ὅπως λα | ||
οἶδα , οὕτως εἰδέναι συνοῖσον καὶ τῷ τὰ βέλτιστ ' εἰπόντι : πολλῷ γὰρ ἂν ἥδιον εἶχον . νῦν δ |
ἀτιτάλλω ἐκ τοῦ α στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ ταλάσσω τὸ κοπιῶ . σημαίνει δὲ τὸ ἀναπαύω καὶ μὴ διὰ κόπου | ||
περιπατοῦς ' ὥσπερ Πλάτων σοφὸν οὐδὲν εὕρηκ ' , ἀλλὰ κοπιῶ τὰ σκέλη . καὶ ἐν Ἀγκυλίωνι : λέγεις περὶ |
Μελίσσῳ , παγκρατίου στεφάνωμ ' ἐπάξιον , ἔρνεϊ Τελεσιάδα . τόλμᾳ γὰρ εἰκώς θυμὸν ἐριβˈρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ , | ||
δὲ ἐν τῷ ἔρνεϊ στίζουσι καὶ ἐπιφέρουσιν οὕτω : Τελεσιάδᾳ τόλμᾳ γὰρ εἰκώς , ὡς τοῦ Τελεσιάδου ἐναγωνίου προγόνου γενομένου |
, ὑπήγαγον ἐς χεῖρας τὰς ἐμάς , ὥστε σε μὴ μέμψεσθαι τὴν ἀπ ' ἐμέο τοι ἐσομένην δίκην . Ὡς | ||
τοῖς δ ' ἄλλοις πολίταις τε καὶ νεοπολίταις προύλεγεν οὐδενὶ μέμψεσθαι περὶ οὐδενός . Ὧν ἀναγινωσκομένων δέος ἅπαντας ἐπεῖχε , |
, εἰ τὸ τέρμα τοῦ ἀνθρώπου ἐλέγχοιεν , ἀγαθοῦ οἶμαι ζωγράφου . καὶ τὸ ἥμερον δὲ φαίνεσθαι τὸ τοῦ Χείρωνος | ||
, εὐδαίμων δὲ τοῦ θάρσους . ὅρα γὰρ τὰ τοῦ ζωγράφου . γράφει μειράκιον οὐ λευκὸν οὐδ ' ἐκ τρυφῆς |
. καίπερ οὖν , φησι , φοβούμενος τοῦτο , οὐκ ἀποτρέψομαι εἰπεῖν τῷ φόβῳ τῷ πρὸς ὑμᾶς . γράφεται δὲ | ||
: ἃ δὲ ἐς πάντας ὅσιον γράφειν , ἐς ταῦτα ἀποτρέψομαι . πρὸ τοῦ ναοῦ τοῦδε , ἔνθα καὶ τοῦ |
ἐν τῷ αὐτῷ γράφει : φιλοσκώπτης τις μέλλων ὑπὸ τοῦ δημίου σφάττεσθαι ἔτι ἕν τι ἔφη θέλειν ὥσπερ τὸ κύκνειον | ||
ἐπὶ τοῖς μεγίστοις τῶν ἀδικημάτων ἑαλωκότας ῥίπτουσιν αὐτοῖς , καὶ δημίου δέονται ἥκιστα . Δέλεαρ δὲ καθιᾶσιν οἱ σοφοὶ τὰ |
γῆς σχήματα καὶ μέτρα παρ ' ἀνδρὶ μὴ γινώσκοντι καὶ ἀνεπιστήμονι ἢ μηδὲν εἰδότι ἕκαστα φανεροποιῶν καὶ κατὰ μέρος καὶ | ||
καὶ τὸν μὲν τοιοῦτον μέτρον εἶναι , ἐμοὶ δὲ τῷ ἀνεπιστήμονι μηδὲ ὁπωστιοῦν ἀνάγκην εἶναι μέτρῳ γίγνεσθαι , ὡς ἄρτι |
[ ὥστε καὶ παθεῖν ὑπὸ φίλου κακῶς τῶν ἀδυνάτων εἶναι κέκρικεν ] . ἅμα γάρ τις ἀδικῶν πεφώραται καὶ δῆλον | ||
νῦν μ ' ὁ Λυδῶν τῶν πολυχρύσων ἄναξ σύνδειπνον αὑτῷ κέκρικεν εἶναι καὶ φίλον . ὑποδεικνύεις μὲν ἦθος ἀστεῖον πάνυ |
ἀμέτοχος αὐτὸς ᾖ κακίας . ἀπεπειρᾶτο δ ' ὡς ὑφηγητὴς γνωρίμου τὴν ἐνδιάθετον ἕξιν ἀνακινῶν καὶ πρὸς ἐπίδειξιν τῶν οἰκείων | ||
, ταῦτα καὶ τὸ ὄνομα σημαίνει τὰ μεθ ' οὑτινοσοῦν γνωρίμου πρασσόμενα κατ ' ὄναρ . ὅσα δὲ πρὸς λιμένας |
μεῖζον κακὸν λέγει τοῦ τῇ μὲν οἰκείᾳ φύσει ἐλάττονος , δυναμένου δέ ποτε κατὰ συμβεβηκὸς γενέσθαι μείζονος κακοῦ . Δοκεῖ | ||
λόγους : ὁ δ ' αὖ τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα δυναμένου τορῶς τε καὶ ὀξέως διακονεῖν , ἀναβάλλεσθαι δὲ οὐκ |
καὶ ῥυθμοῦ καὶ μέλους καὶ φυλάττειν σχῆμα καὶ ἐμμέλειαν μὴ παρατρέπειν καὶ ἀποπληροῦν τῶν διδαχθέντων τὴν ἀπαίτησιν , φύσεως δῶρα | ||
, γοητεύειν , ἀπατᾶν ἐξαπατᾶν , παρακρούεσθαι , παράγειν , παρατρέπειν , ποικίλλειν , κακουργεῖν , φενακίζειν , πανουργεῖν , |
τίς αὕτη τέρψις ἄκοντας φιλεῖν ; ὥσπερ τις εἴ σοι λιπαροῦντι μὲν τυχεῖν μηδὲν διδοίη μηδ ' ἐπαρκέσαι θέλοι , | ||
οὐδὲν δὲ οὐδ ' ὣς τοῦ Ἀντιόχου φράζοντος αὐτῷ , λιπαροῦντι μαθεῖν ἐν ἀπορρήτῳ , παρεκαθέζετο καὶ ἐφύλασσε τὰς τοῦ |
ἔρως . φοβεῖσθαι δὲ ἄμεινον τυχόντα ὧν βούλεταί τις ἢ ἀνιᾶσθαι ἀμελούμενον . λβʹ . Τὰ μὲν ὄμματά σου διαυγέστερα | ||
τὴν λέξιν . καρδιαλγεῖν λέγεται τὸ μετὰ ναυτίας καὶ ὀδύνης ἀνιᾶσθαι τὸν στόμαχον . Βακχεῖος μὲν ἐν αʹ φησὶν ἀργεῖν |
Τρύφων . . . Φησὶν ὁ Τρύφων τὸ τηνικαῦτα αὐτὰ παράγεσθαι εἰς τὴν ταυτότητα , ἐπὰν ἡ φωνὴ ἡ τοῦ | ||
πρὸς ἡμᾶς τοὺς ξυγγενεῖς δρῶσιν , ὥστε ἀπάτῃ τε μὴ παράγεσθαι ὑπ ' αὐτῶν δεομένοις τε ἐκ τοῦ εὐθέος μὴ |
τοῦ ἀπιθάνου . ἐὰν τοίνυν ἀνασκευάζωμεν τὴν διήγησιν ἐκ τοῦ ἀπιθάνου , οὕτως ἐπεξελευσόμεθα , δεικνύντες ὅτι καὶ τὸ πρόσωπον | ||
πίστεσιν ἰσχυροὶ οἱ ἐν αὐτῷ λόγοι : διαφέρει δὲ τοῦ ἀπιθάνου : ὅτι τὸ μὲν ἀδύνατον οὐδὲ μίαν ἔχει τοῦ |
ἄση . Ὀργὴ μὲν οὖν ἐστιν ἐπιθυμία τιμωρήσασθαι τὸν δοκοῦντα ἠδικηκέναι παρὰ τὸ προσῆκον : θυμὸς δὲ ὀργὴ ἐναρχομένη : | ||
' ἐγώ , κἄν μου διαφθείρας δοκῇ λόγους ὑποστὰς αὐτὸς ἠδικηκέναι : ἀλλ ' ἐξ ἐμοῦ γὰρ τἀμὰ νῦν μάθοις |
οὕτω φιλοφρονησάμενος τὸν Ἄνυτον ἀπηλλάσσετο . Ὁ δὲ Ἄνυτος πάνυ ἐλευθερίως καὶ ἐρωτικῶς , λεγόντων τινῶν , ὡς ἀγνώμονα εἴη | ||
μὲν ἁμαξεύοντος ἐν Χερρονήσῳ διὰ πενίαν γενέσθαι , τραφῆναι δὲ ἐλευθερίως ἐν γράμμασι καὶ περὶ παλαίστραν : ἔτι δὲ παιδὸς |
δὲ πρὸς Ὀλύμπιον γράφεις . εἶτ ' οἴει με τιμῶν ὀκνεῖν , ἐγὼ δὲ ἀτιμάζεσθαι λέγω . τὴν μὲν οὖν | ||
ἔγνω μηκέτι Ἀλέξανδρον ἐθέλειν προϊέναι τοῦ πρόσω , ἀλλ ' ὀκνεῖν γὰρ πυνθανόμενον ὅτι αὐτὸς προσάγοι : καταπατήσειν τε τῇ |
ἴδριας γεγενημένους . Ἱστορίην σοφίης γὰρ δοκέω ἰητρικῆς ἀδελφὴν καὶ ξύνοικον : σοφίη μὲν γὰρ ψυχὴν ἀναρύεται παθέων , ἰητρικὴ | ||
θεραπεύοντα τὸ θεῖον ἔχοντά τε αὐτὸν εὖ κεκοσμημένον τὸν δαίμονα ξύνοικον ἑαυτῷ , διαφερόντως εὐδαίμονα εἶναι . θεραπεία δὲ δὴ |
βασιλεύσετον ἀντὶ νόμου τε καὶ τοῦ κοινῇ ἀεὶ δόξαντος εἶναι βελτίστου λόγου . Ἀληθέστατα , ἔφη . Ταῦτα δή , | ||
. Τίνι γὰρ ἂν μᾶλλον ἁρμόττοι ταῦτα καρποῦσθαι ἀπὸ τοῦ βελτίστου καὶ σπουδαιοτάτου γιγνόμενα ἢ τῷ τοιούτῳ ; οὐ γὰρ |
σύ : πῶς γάρ ; ᾗ γε μηδὲ πρὸς θεοὺς ἔξεστ ' ἀκλαύτῳ τῆσδ ' ἀποστῆναι στέγης : ἄλλ ' | ||
† ἀπωλόμην παλίμπους τύχη ἐν γῆς φίλης ὄχθοισι κρυφθῆναι καλόν ἔξεστ ' ἐρωτᾶν πότνιά ς ' ἢ σιγὴν ἔχω ; |
δή που τοῦ συγγραφέως εἶναι τὸ διατύπωμα , τοῦ δὲ γραφέως ὁμολογουμένως . . , , : τὸν δ ' | ||
δὲ δεξάμενος , φάλαρα ἔχοντος περὶ τῷ ἵππῳ Ἰδαίου τοῦ γραφέως πάγκαλα , περιελὼν ἀντέδωκεν αὐτῷ . τότε μὲν οὖν |
παλαιῶν ἁμαρτημάτων , κτῆσιν δὲ καὶ ἀπόλαυσιν νέων ἀγαθῶν εἰώθασιν αἰτεῖσθαι . Τὸ δὲ τῆς νομοθεσίας ἱεροπρεπὲς ὡς οὐ παρ | ||
εἶναι δοκοῦν καὶ ἀσφαλὲς πρᾶγμα καταφεύγουσι , τὸ ἐξ ὑποθέσεως αἰτεῖσθαι τὰς τῆς γεωμετρίας ἀρχάς , καλῶς ἂν ἔχοι καὶ |
, λιλαίετο [ ] δ ' ἐγγὺς [ ] ἀκούειν φθεγγομένου , καὶ ἔμελλεν ἀκούεμεν ? [ ] : ἦλθε | ||
ἐγενέσθην πλήθους τοῦ πρὸ τοῦ δικαστηρίου τί τῶν ἁπάντων οὐ φθεγγομένου καινὰς ἐπὶ ταῖς εἰωθυίαις δεήσεσιν εὑρίσκοντος . καὶ ὁ |
, ἐν τοῖς μηδεπώποτε φροντίσασι τῶν πολιτικῶν μηδὲ σοῦ καταπεφρονηκόσιν ὀκνεῖς λέγειν , δεδιὼς μὴ καταγελασθῇς . Τί δ ' | ||
. Μεγαρεῖς δὲ φεῦγε πάντας : εἰσὶ γὰρ πικροί . ὀκνεῖς λαλεῖν ; οὕτω σφόδρ ' εἶ τηθαλλαδοῦς ; ἡ |
θεοὺς ἀγορήνδε καλέσσαι , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ἁρμόζοντος καὶ καθήκοντος “ ἡ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἀγορή , ” ἐπὶ | ||
μὲν ὁ μὴ ἀλγῶν , ἀνάλγητος δὲ ὁ ἀνεπίστρεπτος τοῦ καθήκοντος . περιμάξαι καὶ ἐκμάξαι τὸ τοὺς οἰομένους πεφαρμάχθαι δι |
οὗτος ] ἐπὶ τὸ δεύτερον νόμιμον μεταβαίνει . . . ἐργολαβεῖν ] ἵνα διὰ τοῦ ἐν τῷ θεάτρῳ στεφανοῦσθαι ἔχῃ | ||
ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων διὰ φιλαργυρίαν οὐκ ὀκνοῦσι καὶ ἀλλοτρίας συμφορὰς ἐργολαβεῖν . πλούσιός τις δύο θυγ . ἔχ . συνέβη |
με κωλύσει τυχεῖν οὗ ὀρέγομαι . Ἂν τῶν σῶν τινος ὀρέγῃ καὶ τῶν ἀκωλύτων , πῶς σε κωλύσει ; Οὐδαμῶς | ||
καὶ καθισταμένην τὴν ὄρεξιν , τῶν δ ' ἀπροαιρέτων οὐδενὸς ὀρέγῃ , ἵνα καὶ τόπον σχῇ τὸ ἄλογον ἐκεῖνο καὶ |
δ ' εὖ οἶδ ' ὅτι κρέσσονα τῆς πρεσβείης ἀντιφορτισάμενος ἀποίσεις θεραπείην τὸν ἐμὸν γέλωτα τῇ πατρίδι καὶ ἑωυτέῳ , | ||
, διαφέρουσι λαιμαργίᾳ , ὑπερνικῶσιν . Ἀποίσεαι : λάβῃς , ἀποίσεις , ἀγρεύσεις , ἀπενέγκῃς , ἀποκρεμήσῃς . Ῥηϊδίως : |
οὖν πρὸ τῆς τυραννίδος τὰ περὶ αὐτῆς μοι διηγησάμενος κακὰ συνεβούλευες , πάντως ἂν ἐπείσθην μὴ τυραννῆσαι , τύραννος δ | ||
ἐντεῦθεν ταμιεύεσθαι πρὸς τὸ γῆρας . Ὀψὲ ἔμαθον ὅτι μοι συνεβούλευες καλῶς , παιδεύων με ἀποδιδράσκειν τὰς ἑταίρας : λαβεῖν |