ὑμῶν ἀγῶνα , ἀλλὰ καὶ στρατιώτην ἐμαυτὸν ὑμῖν καὶ στρατηγὸν ἐπιδίδωμι καί , εἴ τις ἔστι μοι πολέμων ἐμπειρία καὶ | ||
δόξαν ἀθάνατον περιποιήσασθαι βούλεται τίς ; τίϲ ἐρεῖ πρῶτος , ἐπιδίδωμι τὸν ἐμαυτοῦ βίον εἰς τὴν κοινὴν ἀσφάλειαν . Ὅτι |
. εἰ μὲν γὰρ οὖν κρείττων ἐστὶ τῇ τύχῃ , δίδωμι τὰς μυρίας . εἰ δὲ τὴν αὐτήν μοι ἔχει | ||
τι τήνδε τὴν λεπαστὴν ἐκπιών , τῷ Διονύσῳ πάντα τἀμαυτοῦ δίδωμι χρήματα . λοιβάσιον ᾧ τὸ ἔλαιον ἐπισπένδουσι τοῖς ἱεροῖς |
[ ] τὸν νόθον νο ! [ ] ν πᾶν γεγον [ ] σμίλην θεμ [ ὀλολυγμὸν ] κα ! | ||
? ? ? ? ? ? παρηγορη [ ] γάλλος γεγον [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
δεῖ φαίνεσθαι προθυμούμενον : ἀλλ ' ἐκείνην μὲν ἄλλως ἴσως ἀποδώσω τὴν χάρινἔστι δὲ υἱὸς αὐτῷ καὶ εἴη γε , | ||
νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω , ὄφρά ἑ ταρχύσωσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί , σῆμά |
τε καὶ Κλυταιμήστρας τόκος , ὄνομα δ ' Ὀρέστης : ἔρχομαι δὲ πρὸς Διὸς μαντεῖα Δωδωναῖ ' . ἐπεὶ δ | ||
ἔργων τῶν ἐκ τῆς τέχνης , ἐπ ' αὐτὸ δὴ ἔρχομαι τὸ κεφάλαιον ὧν προὐθέμην . Ἆρα εἴ τις ὑψοῦ |
ἀλλήλοις κεράννυσθαι καὶ οὐδὲ ταύτας ἐπὶ πολὺ τραχυνούσας τὴν εὐέπειαν εὑρίσκω , φωνηέντων δὲ παρα - θέσεις τὰς μὲν ἐν | ||
ἄλφα : τὸ στοιχεῖον : παρὰ τὸ ἀφλῶ , τὸ εὑρίσκω : πρῶτον γὰρ τῶν ἄλλων στοιχείων εὑρέθη . ἢ |
νάρκαισιν ἀνιαραῖσι διδοίη : εἷς δ ' ἀπὸ τᾶσδε , φέριστε , Μόλων ἄγχοιτο παλαίστρας . ἄμμιν δ ' ἁσυχία | ||
τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν , πόσα τοι ἔτη ἐστί , φέριστε ; πηλίκος ἦσθ ' ὅθ ' ὁ Μῆδος ἀφίκετο |
συμβᾶσάν μοι συμφοράν , καὶ τῇ πατρῴᾳ γῇ κακῶν αἴτιος γέγονα , ἀνθ ' ὧν τοσοῦτον πλῆθος ἀπώλεσα ἐν Ἑλλάδι | ||
τὸ δ ' ἡμέτερον , ἓξ μὲν καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γέγονα , τὸ λειπόμενον δὲ οὐ πολύ . καὶ ὁ |
τῇ πόλει [ εἶναι δικαίουϲ ? , ὡϲ ὃϲ ἂν δίκαιοϲ ἦι ] ! ! ! ! τον ? ? | ||
] νῦν αὐτίχ ? ' ἁγνόϲ ? εἰμ ' ὅτῳ δίκαιοϲ ] εἰμ ' ἀνήρ λέγ ' ὅ τι λέγειϲ |
' , ὦ πάτερ . νῦν δ ' ἄθλιος μέν εἰμ ' ἐγώ , τλήμων δὲ σύ , οἰκτρὰ δὲ | ||
λάβηι σε , θάνατος ξένιά σοι γενήσεται . εὔνους γάρ εἰμ ' Ἕλλησιν , οὐχ ὅσον πικροὺς λόγους ἔδωκα δεσπότην |
τὴν ψυχήν . οὗτος μὲν δὴ ἀγαθὴν δόξαν Ἀθη - ναίοις καὶ αὑτῷ κτώμενος περιεποίησέ τε ὧν ἦρχε καὶ ἐτελεύτησεν | ||
ταῦτα μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσι : ποταμοὶ δὲ Ἀθη - ναίοις ῥέουσιν Ἰλισός τε καὶ Ἠριδανῷ τῷ Κελτικῷ κατὰ τὰ |
, ὁμηλικίη δ ' ἐμοὶ αὐτῷ : τοὔνεκα σοὶ προτέρῳ δώσω χρύσειον ἄλεισον . ” ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει | ||
τὰ φθόρια τὴν Ἱπποκράτους προσκαλούμενοι μαρτυρίαν λέγοντος : “ οὐ δώσω δὲ οὐδενὶ φθόριον ” , καὶ ὅτι τῆς ἰατρικῆς |
' ἄρχειν ἐξὸν ἀρξόμενος πλέε : ταυτηνὶ δὲ ἐγώ σοι παραδώσω τὴν βασιλείαν αὔριον , τετταράκοντα νέους , τὰ πρῶτα | ||
, ἔφη , ἐγὼ ποιήσω : οὐδετέροις ὑμῶν τὰ ἄκρα παραδώσω , ἀλλ ' ἡμεῖς φυλάξομεν αὐτά : κἂν ἀδικῶσιν |
παράγραφος καὶ ἐπὶ τῶι τέλει κορωνὶς εἰσιόντος τοῦ χοροῦ . ἥκω ] ἦλθον . σεβίζων ] τιμῶν . Κλυταιμήστρα ] | ||
: Ὅμηρος : ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς : παρὰ τὸ ἥκω γίνεται ῥηματικὸν ὄνομα ἠκή , ὃ σημαίνει τὴν ὀξύτητα |
ι προσγραφόμενον . Αἱ δὲ τέσσαρες συζυγίαι τῶν εἰς μι παράγωγοί εἰσι : παράγονται δὲ αἱ μὲν τρεῖς ἀπὸ τῶν | ||
ι προσγραφόμενον . Αἱ δὲ τέσσαρες συζυγίαι τῶν εἰς μι παράγωγοί εἰσι : παράγονται δὲ αἱ μὲν τρεῖς ἀπὸ τῶν |
ὄναρ φανερὸν εἶδόν ποτε ὥσπερ ἐπὶ τῆς παρελθούσης νυκτός . λέξω δέ σοι τοῦτο . ἰστέον δὲ ὅτι Ἰάονες οἱ | ||
ἐπέσχον : συγκλείσας : τὰ μαντικά : τὸ ἑξῆς : λέξω δέ σοι : τὸ δὲ νοσεῖ ἀντὶ τοῦ στασιάζει |
πάντα καὶ τὴν ψυχὴν ἐμαυτῆς εἰς τὴν σὴν ἀρέσκειαν ὀλίγον ἡγήσομαι δεδαπανῆσθαι . ἀλλ ' εὖ οἶδα γὰρ ὅτι οὐ | ||
Καδμείους λαθών ; ὁδοὺς ἐρήμους ἴμεν : ἐγὼ δ ' ἡγήσομαι . πᾶν κρεῖσσον ὥστε μὴ ' γγελᾶν βάκχας ἐμοί |
βοῇ πολλοὺς ἐγείρειν . καὶ μέχρι γε τοῦ παρόντος , προσκυνῶ δὲ Ἀδράστειαν , φόβος οὐδεὶς ἐξέφυ . τί τὸ | ||
οὐδὲ βλασφημίαις , ἀλλ ' ἐν οἷς μάλιστα ἀνιάσονται . προσκυνῶ δὲ τὴν Νέμεσιν . Ἐξ οὗ φιλοσοφεῖν ἐπενόησας , |
ἐάσατέ με σὺν αὐτῇ : μόνος ἐγὼ περιπτυξάμενος αὐτῇ δεσμὸς ἔσομαι : μαινέσθω κατ ' ἐμοῦ . τί γάρ με | ||
τοὺς ἀδικοῦντας δεῖ τοῖς ἴσοις ἀμύνεσθαι καὶ προσθέντες ὅτι ὄφελος ἔσομαι πολλοῖς ἀνθρώποις σωθείς , ἀποθανὼν δ ' οὐδενί , |
Τροίᾳ , ἐκάθησθε : ἕνεκα τῶν ἐν Τροίᾳ γεγενημένων : δείξω δ ' ἐγώ σοι : ἐγώ σε ποιήσω αὐτοῖς | ||
ταῖς τῶν πατέρων τιμαῖς ἡ τῶν παίδων ἀνδραγαθία κρίνεται , δείξω τὸν λόγον . Καλλιμάχου γὰρ πατὴρ ὢν παντὸς ἄλλου |
. Εἰπέ μοι , καὶ πῶς ἐγὼ ἀλλαντοπώλης ὢν ἀνὴρ γενήσομαι ; Δι ' αὐτὸ γάρ τοι τοῦτο καὶ γίγνει | ||
Κομιδῇ μὲν οὖν . Οὔκουν ἐγώ τε οὐδὲν ἄλλο ποτὲ γενήσομαι οὕτως αἰσθανόμενος : τοῦ γὰρ ἄλλου ἄλλη αἴσθησις , |
ἄτιμος εἴργασται πόνων . τοιοῦτον ] κοινή . + ὦ Ζεῦ βασιλεῦ : ὁ παρὼν χορὸς συνέστηκεν ἐκ κώλων ρλϚʹ | ||
τῶν γλυκειῶν ἀγγελιῶν μαθόντες . ἵππον : ἀλλ ' ὦ Ζεῦ ὃς τὴν Αἴτναν ἔχεις τὴν παγίδα τὴν ἀνεμόεσσαν , |
ὅπα ] ὅπου † ἧ μὴν ἔτι Ζεύς : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι , καὶ οἱ λοιποὶ ἀμοιβαῖοι στίχοι , | ||
τι πάσχουσιν οἱ ἐπιθυμοῦντες μαθεῖν τὸ ἀποβησόμενον . + αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων λζʹ , |
Εὐριπίδης ὦ τέκνον , οὐχ ἅπαντα τῷ γήρᾳ κακά , Ἐτεόκλεες , πρόσεστιν , ἀλλ ' ἡμπειρία ἔχει τι λέξαι | ||
θ τίν ' ἀντιτάξεις : ἀντὶ τοῦ τίνα , ὦ Ἐτεόκλεες , ἀντιπαρατάξεις καὶ ἀντιστήσεις τούτῳ ἀντίμαχον ; τίς βέβαιος |
τε πολλὴ ? ? ? [ ] πολὺν ? ἐγδεξαμένη τὸμ παρὰ κῦμα νήστην ? ? [ ] μητ ? | ||
. ] αγων ? ὅτι οὐκ Εὐαρχίδαϲ ] ! ον τὸμ φίλιον Εὐέμπολοϲ ] λογηϲ τιϲ ἐκτετμημένοϲ ] ατωι πατρὶ |
ὀδυρόμενος ; οἴχεται ἁ χίμαρος , τὸ καλὸν τέκος , οἴχετ ' ἐς Ἅιδαν : τραχὺς γὰρ χαλαῖς ἀμφεπίαξε λύκος | ||
ὁππότε Τηλέμαχος νεῖτ ' ἐκ Πύλου ἠμαθόεντος ; νῆά μοι οἴχετ ' ἄγων : ἐμὲ δὲ χρεὼ γίνεται αὐτῆς Ἤλιδ |
τί δῆτα ; πότερον : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων ηʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ κῶλα βʹ | ||
ἦν . μὴ εὐρύπρωκτος ] συνίζησις . τελευταῖος τῶν τετραμέτρων ἰαμβικῶν . . . ἰαμβικοὶ τρίμετροι τέσσαρες . ἢν δ |
ὅσοι καὶ ἀφθάρτου φύσεως τετεύχατε , οἳ τὸν μέγαν αἰῶνα διέπειν ἐς ἀεὶ κεκλήρωσθε , οἷς αὑτὰ ἑαυτοῖς ἀντιπαραδιδόντα οὐδέποτε | ||
στρατιωτικοῖς τάγμασι , μὴ παριόντων ἐς τὰς ἀρχὰς ἀνδρῶν τῶν διέπειν ταύτας δυναμένων , ἀλλὰ τῶν χορηγούντων χρυσίον , διὰ |
λέγεις τι περὶ τῶν νεῶν ἀληθές ; οὐ γὰρ ἄν ποθ ' οὗτος ἁνὴρ τοῦτ ' ἐτόλμησεν λέγειν , εἰ | ||
κατάλοιπον ἀπόδοτε . κἀν ἄλλῳ δὲ μέρει φησί : Φιλόξενός ποθ ' , ὡς λέγους ' , ὁ Κυθήριος ηὔξατο |
ἐπιτρέψας ἐκποδὼν καταστῆσαι τὸν ἐχθρὸν ἔσπευδεν καὶ τρίτον ὁ γὰρ ἀνῃρηκὼς Δημάδης οὐ λωποδύται , καὶ τεκμήριον ὁ Δημοσθένης νεκρὸς | ||
ὁμοῦ πόλεων ἱερὰ ἐπὶ Θρᾴκης οὐ σεσυληκὼς , ἀλλ ' ἀνῃρηκὼς , χωρὶς δὲ τούτων ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα συλῶν καὶ |
καὶ καταρχὰς προσόδῳ τοῦ ε . Τέθεικα παρακείμενος ἀπὸ τοῦ θήσω μέλλοντος γίνεται τροπῇ τοῦ σω εἰς κα καὶ προσόδῳ | ||
. : Ἀθηνᾶ : . . . ἢ παρὰ τὸν θήσω μέλλοντα τὸν δηλοῦντα τὸ θηλάσω , οἷον „ γυναῖκά |
δέ , καθὼς ἐπηγγειλάμην , ἀπέχεις τὴν διήγησιν , ὦ Φιλόκρατες . Τέρπειν γὰρ οἴομαί σε ταῦτα ἢ τὰ τῶν | ||
εὐφροσύνην τραπέντος . Ἐγὼ δὲ εἰ πεπλεόνακα τούτοις , ὦ Φιλόκρατες , συγγνώμην ἔχειν . Τεθαυμακὼς γὰρ τοὺς ἄνδρας ὑπὲρ |
τοῦ Περὶ ἀνθρώπω φύσεως . Φύσις ἀνθρώπω κανών μοι δοκεῖ νόμω τε καὶ δίκας ἦμεν καὶ οἴκω τε καὶ πόλιος | ||
καὶ ἐνετύχομες τοῖς Ὀκκέλω ἐκγόνοις . τὰ μὲν ὦν Περὶ νόμω καὶ Βασιληίας καὶ Ὁσιότατος καὶ τᾶς τῶ παντὸς γενέσιος |
διὰ τὸ τίκτειν πολλὰ , διὰ τὴν ὑπερβολὴν , ὁρᾷν ποσάκις γεννᾷ : οὐδεὶς γὰρ ἐφεῦρεν ὀνίσκου τοκετόν . ὀνίσκου | ||
, Καλλιρόην παραθέμενος ἐν τῷ μεταξὺ Στατείρᾳ τῇ βασιλίδι . ποσάκις , ἄνδρες Συρακόσιοι , δοκεῖτε θάνατον ἐβουλευσάμην ἀπεζευγμένος τῆς |
' . . . ἡμέρας ] ἀπὸ κοινοῦ τὸ ” καλοῦμαι “ . τοῦ χρήματος : λείπει χάριν : ἢ | ||
καλοῦμαι ] καλῶ σε , προκαλοῦμαι , ἀπαιτῶ . τὸ καλοῦμαι παθητικῶς δικαστικὴ λέξις ἐστίν , ὡς δηλοῖ τὸ παρόν |
αἱ ἑξῆς αὗται συστηματικαὶ καὶ ἀμοιβαῖαι περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων οηʹ , ὧν τελευταῖος ” αἴσχιστον εἶναί φημι | ||
κώλων ἐστὶν ἀντισπαστικῶν διμέτρων βραχυκαταλήκτων καὶ πενθημιμερῶν καὶ μονομέτρων καὶ τριμέτρων ιαʹ . ἐμὲ παθεῖν ] ἡ μεσῳδικὴ αὕτη ἀντιστροφὴ |
: γεννῶ . Ὠλένες : αἱ χεῖρες . Αἰδοῦμαι : ἐντρέπομαι . Αἰζηός : νέος . Αἱμύλος : ἀπατηλός . | ||
, κλαίω , ὁμολογῶ σοφιστεύω , ὑπισχνοῦμαι , νομίζω , ἐντρέπομαι , ἐνατενίζω , εὐλαβοῦμαι . : περιπλέκομαι , ἐπιλαμβάνομαι |
κεκινημένων βραχύτερον , ἐπί τε τῶν σωθησομένων δηλονότι καὶ τῶν τεθνηξομένων ἀνθρώπων . Εἰ γάρ τι ὡς ἐπὶ παραδείγματος ἐν | ||
ἡ μηκίστη ὑστεροφημία καὶ αὕτη δὲ κατὰ διαδοχὴν ἀνθρωπαρίων τάχιστα τεθνηξομένων καὶ οὐκ εἰδότων οὐδὲ ἑαυτούς , οὔτι γε τὸν |
μοι ἐφαίνετο ἐν τῇ γνώμῃ . Τί φὴς , ὦ Ἱππόκρατες , ἐν τῇ γνώμῃ σοι ἐφαίνετο ; τί οὖν | ||
, ὁ δὲ τὸ διηνεκὲς οἰστρομανίην ἔχει τῆς ἀσελγείης . Ἱππόκρατες , μὴ γελάσω τὸν κλαίοντα δι ' ἔρωτα , |
ἐπεχείρουν μιμεῖσθαι , ἅτε ἐπιθυμῶν αὐτῆς . Πῶς γὰρ οὐκ ἀπορῶ , ἔφη , καὶ ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες | ||
, προῄρησαι λέγειν ; Πάνυ γε : νῦν μέντοι σχεδὸν ἀπορῶ , καὶ δέομαί γε , ὦ Σώκρατες , αὐτόν |
οὐ μόνον τοῦτο , ἀλλὰ καὶ ἣν προέθετο διάνοιαν τῶν στίχων ἀποδοῦναι μηδὲ ταύτην σαφῶς , ἀλλ ' ἀσυνέτως ἐξενηνοχέναι | ||
οἱ πρὸς τῷ ἀπογείῳ στίχοι μείζονας ἔχουσιν τὰς ὑπεροχὰς τῶν στίχων τῶν περὶ τοὺς μέσους δρόμους καὶ κατὰ μοίρας Ϛ |
αὐτὸς ἢ ὁ γείτων , ἀγνοήσει , καὶ νῦν ἢ πέρυσι , καὶ Ἀθήνησιν ἢ ἐν Αἰγύπτῳ , καὶ ζῶν | ||
τοῖς πραττομένοις , ἀλλὰ τοῖς πράττουσι φθονεῖν . ἐπεὶ καὶ πέρυσι τοὺς λόγους τούτους πρὸς ἐμὲ ἔλεγον οἱ προεστῶτες αὐτῶν |
κείμενον . Μακάριόν ἐστιν υἱὸν εὔτακτον τρέφειν . Μηδέποτε σαυτὸν δυστυχῶν ἀπελπίσῃς . Μὴ ' μβαινε δυστυχοῦντι : κοινὴ γὰρ | ||
αἱ δὲ τιμαὶ ἀθάνατοι : εὐτυχῶν μὲν μέτριος ἴσθι , δυστυχῶν δὲ φρόνιμος : φίλοις εὐτυχοῦσι καὶ ἀτυχοῦσι ὁ αὐτὸς |
περὶ τῆς Σικελίας , ἔσθ ' οὕτω τις ἄφρων ἢ δυστυχὴς ὅτῳ ταῦτα ἤδη ἀφικέσθαι παρέστη , ὥστε τὴν πόλιν | ||
τράγον Πανὸς ἱερὸν κατέθυσέ τε καὶ σκευάσας ποικίλως ταύτην ὁ δυστυχὴς ἄρα τὴν δαῖτα ἄσατο , Αἰγυπτίων τε λεὼν πάμπολυν |
τάνδ ' , ὅπωϲ [ ] εἴπηι τιϲ : Ἐπίχαρμοϲ ϲοφόϲ τιϲ ἐγένετο , πολλὰ δ ' εἶπ ] ? | ||
! ! ! ] ε μαθὼν ἅπαϲ ἀνὴρ φανήϲεται [ ϲοφόϲ ! ! ! ! ! ! ] ! ήϲει |
προνοητικός , ὑπὸ φιλανθρωπίας ἀναπυνθανόμενος τὰ παρ ' ἑκάστοις ἐξέπεμπε τουτονὶ τὸν οἰκέτην αὑτοῦ , ἐργατικὸν ἄνθρωπον καὶ πρόθυμον εἰς | ||
αἰσχρόν ἐστι νῦν . ἐγὼ μὲν οὖν τὸν νόμον ἐμαυτῷ τουτονὶ τίθεμαι δοκιμάζων , ὥσπερ εἴρηται ποιεῖν : κρεῖττον γάρ |
: αἱ ἑξῆς αὗται συστηματικαὶ περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων Ϙθʹ , ὧν τελευταῖος “ σταθμοῖς ἐν οἰκείοισι κάμψειεν | ||
. . ἐπεισόδιον καὶ εἴσθεσις ἑτέρας διπλῆς στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων παʹ , ὧν τελευταῖος ἀλλ ' ἐπανάμεινόν μ ' |
κοῦροι Ἀχαιῶν : τοιοῦτον γάρ τί φησι : ξένος ἄρα πατρώιος εἶ , μεγάλων ἄρα δώρων ἐπιθυμεῖς . καὶ ἐπ | ||
? ? [ : ] κεῖνος δὴ Νόος ἐστὶν ἐμὸς πατρώιος Ἑρμῆς . τῷ μάλα πόλλ ' ἐπέτελλε καμεῖν περικαλλέα |
καὶ γράφων πρὸς τὸν πατέρα ἔλεγε : Σύγχαιρε ἡμῖν , πάτερ , ἤδη γὰρ ἡμᾶς τὰ βιβλία τρέφει . Σχολαστικὸς | ||
δὲ καὶ παρ ' Ὁμήρῳ εὐχομένου Ἕλληνος ἀνδρός , Ζεῦ πάτερ , ἢ Αἴαντα λαχεῖν , ἢ Τυδέος υἱόν , |
ἀλλὰ ταῦτα μόνον ἔλεγον : Ἄνερ Κλειτοφῶν , Λευκίππης μόνης ἄνερ , πιστὲ καὶ βέβαιε , ὃν οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν | ||
δὲ ἱέρεια εἶπε πρὸς αὐτόν , δυσχεράνασα τῇ ὄψει , ἄνερ ἀπὸ τῶν ἱερῶν . ὁ δὲ Ὅμηρος ἐς θυμόν |
, ἔφη , ἄλλῳ ἡμῶν δοκεῖ , ὦ Σώκρατες . Σοὶ δὲ δὴ τίς , ὦ Ἱππόθαλες ; τοῦτό μοι | ||
, καὶ ἰκμαλέον ἤδη ἐμποιῆσαι τὸ δέρμα λεπτοῖς ἱδρῶσι . Σοὶ δὲ οὕτω λεπτῇ κεχρημένῳ διαίτῃ , ἱκανὸν ἂν δόξαι |
τῶν ἐν ἀρχαῖς καὶ δυνάμει , πλὴν Δολοβέλλα καὶ τῶν ἐμῶν ἀδελφῶν νειμαμένων μὲν εὐθὺς ὡς τυράννου , δι ' | ||
, εἴ τι βούληι παισὶν ἢ σαυτῆι φυγῆς προσωφέλημα χρημάτων ἐμῶν λαβεῖν , λέγ ' : ὡς ἕτοιμος ἀφθόνωι δοῦναι |
πιϲτεύειν ἐμοί . ! ! ! ἐγένοντο ] Σωϲθένηϲ καὶ Δημέαϲ : ὄντεϲ δ ' ἀδελφοὶ ] δύο ποτ ' | ||
Ϲαμία Χαιρέαϲ Χαιρήμων Φανοϲτράτη Χαρίϲιοϲ ] Χαιρέϲτρατοϲ Λάχηϲ Ϲίκων Γοργίαϲ Δημέαϲ ] Δάρδανοϲ ] ? Κλεινίαϲ Ναύκληροϲ [ Μένανδροϲ Μοϲχίων |
μεδέων Σουνιάρατε , ὦ Γεραίστιε παῖ Κρόνου , Φορμίωνί τε φίλτατ ' ἐκ τῶν ἄλλων τε θεῶν Ἀθηναίοις πρὸς τὸ | ||
Ὦ σκῆπτρα φωτός . Δυσμόρου γε δύσμορα . Ἔχω τὰ φίλτατ ' , οὐδ ' ἔτ ' ἂν πανάθλιος θανὼν |
. ἀλλὰ τῶν λόγων : ἐν οἷς κοινῇ μὲν οὐδὲν πώποτ ' εἶπ ' ἀγαθόν , κακῶς δ ' ἰδίᾳ | ||
τούτων οἴει ἂν ἐπιστηθῆναι χρῆσθαι , ᾧ τὴν ἀρχὴν οὐδὲν πώποτ ' ἐγένετο τούτων ; Ἀλλ ' ἐδόκει ἡμῖν , |
ἱλασαίμην ὑμᾶς ; Εὔχευ Καρνείῳ τελέειν σέβας Ἀπόλλωνι . Ὦ μιαρώτατε καὶ ἀναισχυντότατε μάντι : εἶτ ' οὐκ ἠπίστασο ὅτι | ||
καὶ ἀναιδὴς ἄνθρωπος βιάζεται τοὺς νόμους ; ὅς , ὦ μιαρώτατε πάντων τῶν ὄντων ἀνθρώπων , κεκλειμένης σου τῆς παρρησίας |
μέγ ' ἄριστος ὀκτώ τ ' , ἀμφοτέρων τέσσαρα καὶ δέκ ' ἔτη : τῇ δ ' ἐνάτῃ ἔτι μὲν | ||
καὶ ἐφημερὶς ἡ θρυλουμένη οὕτως ἔχουσα : τίθει μαγείρῳ μνᾶς δέκ ' , ἰατρῷ δραχμήν , κόλακι τάλαντα πέντε , |
βίαν [ ἐν τῶι ξύλωι ; ὅϲτιϲ οὖν ἄρχειν τοιούτουϲ ἄνδραϲ αἱρεῖταί ? [ ποτε μήτε πρόβατ ' αὐτῶι τεκνοῖτο | ||
καὶ ἡδονῇ προχέεται τῇϲι ἡ θορή , ἀτὰρ καὶ πρὸϲ ἄνδραϲ ὁμιλίῃ ἀναιϲχύντῳ : ἄνδρεϲ δὲ οὐδ ' ὅλωϲ ὀδάξονται |
, ὄντα τῆς τέχνης κύριον ; ἐγὼ δέ , ὦ φίλτατε , τούτων μὲν οἶδα οὐδὲν μὰ τὴν κεφαλὴν τὴν | ||
κρατερὸν Ἰόλαον : “ Ἥρως ὦ Ἰόλαε , βροτῶν πολὺ φίλτατε πάντων , ἦ τι μέγ ' ἀθανάτους μάκαρας , |
τὸ βʹ κολῳᾶς , ὁ παρατατικὸς ἐκολῴων καὶ τὸ γʹ ἐκολῴα : „ Θερσίτης δ ' ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα | ||
' οὗ γίνεται ῥῆμα κολῴω . Θερσίτης δὲ μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα . Κεδνός . κοῶ τὸ νοῶ . ὁ μέλλων |
κέχηνα , σκορδινῶμαι , πέρδομαι , ἀπορῶ , γράφω , παρατίλλομαι , λογίζομαι , ἀποβλέπων εἰς τὸν ἀγρόν , εἰρήνης | ||
ζωγραφῶ , ἐπὶ τῆς γῆς ξύων τῷ δακτύλῳ . “ παρατίλλομαι ” , τὰς ἐκ τῶν μυκτήρων ἢ τῶν μασχαλῶν |
ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους λόγον ; τὸν τετραπλάσιον , ὃν δίχα τέμε , τὸν δ , γίνονται β : διπλάσιος ἄρα | ||
τῶν τὰς νήσους εἰληχότων : κἂν περὶ ἑνὸς ἀνδρός , τέμε τῷ λόγῳ τὴν εὐχαριστίαν , μὴ εἰς τὰ λεπτότατα |
γάρ με δόξαι πτωχὸν εἶναι τήμερον , εἶναι μὲν ὅσπερ εἰμί , φαίνεσθαι δὲ μή : τοὺς μὲν θεατὰς εἰδέναι | ||
οὖν οὐκ ἐρεῖ παρῆλθον τόδε , νῦν δὲ ἐν ἄλλῳ εἰμί ; Εἰ δὲ καὶ ἐφορᾷ τὰ ἀνθρώπων , πῶς |
ἄλλων ὧν λέγεις πέρι μυθολογοῦντα . Ἔστι γάρ , ὦ φίλε Φαῖδρε , οὕτω : πολὺ δ ' οἶμαι καλλίων | ||
γὰρ ἀποκαλύψας ἐγὼ λέγω . Ἐκ τῆς Πολιτείας „ Ὦ φίλε Ὅμηρε , εἴπερ μὴ τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ |
τῷ κατ ' ἐνιαυτὸν συνέχοντι τῶν κακῶν : περίψημα ἡμῶν γενοῦ , ἤγουν σωτηρία καὶ ἀπολύτρωσις : καὶ οὕτως ἐνέβαλλον | ||
παιδὶ πορσυνῶ μολών . μεῖνον παρ ' ἡμῖν καὶ ξυνέστιος γενοῦ . αὖθις τόδ ' ἔσται , νῦν δ ' |
πάρεισιν οὖν σοι δύο ὁδοί , ὁποτέραν βούλει τρέπεσθαι . μηνύσω δὲ ἀμφοτέρας : πεισθεῖσα μὲν βασιλεῖ δῶρα λήψῃ τὰ | ||
, ἀλλὰ καὶ ὅτι εὗρον ἐκκείμενον ἐρῶ καὶ ὅπως τρεφόμενον μηνύσω καὶ ὅσα εὗρον συνεκκείμενα δείξω . Μαθέτω Γνάθων ὁ |
ἐκεῖνος πορνείας γραφὴν ἐνστησάμενος καὶ τοῦ τὰ πατρῷα κατεδηδοκέναι τὸν Τίμαρχον προκατασκευῇ κέχρηται τῇ διδούσῃ κατὰ τῶν ἀσελγῶς ζησάντων ἐξουσίαν | ||
, Ἀθηναῖοι δ ' ἐπ ' αὐτοὺς ἀπέστειλαν Λεωτροφίδην καὶ Τίμαρχον μετὰ μὲν πεζῶν χιλίων , ἱππέων δὲ τετρακοσίων . |
πρὸς τοὺς τῶν ἀντιπάλων ἡγεμόνας ἀποβλέπειν εἴ ποτε ἐκείνων βελτίων γέγονας , σκοποῦντα καὶ ἀσκοῦντα πρὸς ἐκείνους . Λέγεις δὲ | ||
γάρ με λάβῃς ἀγνοοῦντα , τίς εἶ σὺ καὶ τίνων γέγονας , μαίνεσθαί με μᾶλλον ἢ τὸν Ὀρέστην λέγειν . |
ἄγομαι δῶρον δοθεῖσα τῇ Μαντοῖ καὶ εἰς χεῖρας τῆς ζηλοτυπούσης δίδομαι : σὺ δὲ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ μείνας οἰκτρῶς ἀποθνῄσκεις | ||
: τίθημι τίθεμαι τίθεσαι τίθεται , ἵστημι ἵσταμαι , δίδωμι δίδομαι δίδοτε δίδομεν δίδοται . ] Πᾶσα μετοχὴ εἰς ΩΝ |
ἄν : ” Καὶ τί ἐστιν τοῦτο τὸ ἀγαθόν ; ἀποκρινάσθω Γοργίας . “ ἴθι οὖν νομίσας , ὦ Γοργία | ||
σχῆμα . Φέρε καὶ ὁ ποιητικὸς ὁμοῦ καὶ ὁ φιλόσοφος ἀποκρινάσθω κατὰ τὸν Ἀσκληπιὸν ὑπὲρ τῶν ἐπιτηδευμάτων : οὗτος μὲν |
Ἀσκληπιαδῶν γεγονότι , ἔπεμψα , καὶ παρ ' αὐτοῦ δὲ ἐκομισάμην ἀπόκρισιν , ἣν γράψας ἔδωκε καὶ ἐκέλευσεν ἐς σὸν | ||
. Ἐπειδὴ πάλαι τῆς βοηθείας ἤρξω , καθ ' ἣν ἐκομισάμην τὴν ἐμαυτοῦ , βραχὺς ἀρκέσει μοι λόγος : πείθοντι |
ἐπιστραφέντος αὐτῶν , ὡς εἰ μηδὲ ἐγένοντο τὸ παράπαν , ἐχθὲς καὶ πρώην ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τῇ κατ ' Αἴγυπτον Αἰνησίδημός | ||
' ἐν τῷ κρατεῖν ταῖς δυνάμεσιν , ὃ καὶ τὰ ἐχθὲς ἀφαιρεθέντα , ἔτι ὄντα παρὰ τοῖς πολεμίοις σῶα , |
ἄξιον , πρὸς Ἐρατοσθένη δὲ καὶ Ἵππαρχον καὶ Ποσειδώνιον καὶ Πολύβιον καὶ ἄλλους τοιούτους καλόν . Πρῶτον δ ' ἐπισκεπτέον | ||
ἔδωκεν ἑαυτὸν πρὸς τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ λόγους , λαβὼν ἐπιστάτην Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην τὸν τὰς ἱστορίας συντεταγμένον . τούτῳ δὲ |
δυναμένη , ἀποστάσεως δὲ δεομένη . ἐὰν δ ' αὐτόθεν ἀφαιρῶ , ἀρκοῦμαι τῷ ἀκρωτηριασμῷ καὶ τὴν σκυταλίδα πρίζω πρὸς | ||
Γ φησὶν ⌈ οὖν Γ , ὅτι τὸν τρίβωνα οὐκ ἀφαιρῶ Γ ἐμαυτοῦ : τὸν γὰρ τρίβωνα περισπάσας θέλει αὐτὸν |
γραφεῖον ἐξηρτημένον ἔχοντ ' , Ἀπόκριναί , φησιν , ὦ ποιητά μοι , τί βουλόμενος ἔγραψας ἐν τραγῳδίᾳ ἔρρ ' | ||
καὶ ἀπὸ τούτων ἐπὶ τὰ νοατά : ταῦτα δὲ σύμφωνα ποιητά , θεωρούμενα δι ' αὐτῶν ἀλάθεα . διωρισμένων δὲ |
? ? [ ] ? μοι τ [ [ ] ἀκούσατ [ ] ? [ ' ] ἄκραν ? [ | ||
δικάζειν δίκας . ὦ ' γαθοί , τὸ πρᾶγμ ' ἀκούσατ ' , ἀλλὰ μὴ κεκράγατε . νὴ Δί ' |
, καὶ χρησμῳδίας , ξυλλήβδην ἅπαντα , οὐκ ἂν εἴποις ἀντάξια εἶναι τῆς ἀρετῆς : εἶτα ἐκεῖνα μὲν ἡγῇ θείᾳ | ||
ὥστ ' ἐμοὶ μὲν οὐδὲ σύμπαντα τὰ ἐξ ἀνθρώπων χρήματα ἀντάξια τῆς συνεχείας ταύ - της εἶναι δοκεῖ : πεποίηκε |
. καὶ ἐν Δαιταλεῦσιν : ἀπόλωλα : τίλλων τὸν λαγὼν ὀφθήσομαι . Ξενοφῶν δ ' ἐν Κυνηγετικῷ χωρὶς τοῦ ν | ||
” ὁ σός , ὦ Βροῦτε , δαίμων κακός : ὀφθήσομαι δέ σοι καὶ ἐν Φιλίπποις . “ καὶ ὀφθῆναί |
, ἀλλὰ τὸ κοινῇ συμφέρον ἀμφοτέραις ἐλυμήνω ταῖς πόλεσιν ὦ Δημόσθενες . ἐγὼ παρέταξα πάντας εἰς Χαιρώνειαν . οὔκ , | ||
ἀηδῶς ἔχουσι τούτοις . Ἔπειτα εἴ σέ τις , ὦ Δημόσθενες , ἔροιτο , τίνες ποθ ' οὗτοι , οὓς |
δ ' Ἑλλάδος Ἑλλάς , Ἀθῆναι : πλεῖστα δὲ Μούσαις τέρψας ἐκ πολλῶν καὶ τὸν ἔπαινον ἔχει . Τὸ τῆς | ||
δ ' Ἑλλάδος Ἑλλάς , Ἀθῆναι : πλεῖστα δὲ Μούσας τέρψας ἐκ πολλῶν καὶ τὸν ἔπαινον ἔχει . φασὶ δὲ |
καὶ φίλων , ἑξῆς δ ' ὁ περὶ ξενιτειῶν , τελευταῖος δὲ ὁ περὶ τῆς τοῦ θανάτου ποιότητος , τῇ | ||
περιόδου ἀμοιβαίας ἐκ στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων εἴκοσι . ὧν τελευταῖος καὶ Μανόδωρε λαμβάνετε τὰ στρώματα . ἐν εἰσθέσει δὲ |
νόσους . ὀξεῖαι δέ εἰσιν αἱ ἐπικίνδυνοι . εὔχομαι : εὔχομαι μὴ γενέσθαι νέμεσιν αὐτοῖς μηδὲ φθονηθῆναι περὶ τῶν καλῶν | ||
τὰ πάντα ἐς εὐχὴν μίαν καὶ προσιὼν τοῖς βωμοῖς ὧδε εὔχομαι : ὦ θεοί , δοίητέ μοι τὰ ὀφειλόμενα : |
! [ ] καταλ ] καὶ τοὺϲ ? [ ] ἑτέρουϲ [ ] ! ιδορ ? θε [ χο [ | ||
περὶ τὰϲ ἐξόδουϲ οὐκέτι πρὸϲ τὸν ἄνδρα ἀλλὰ πρὸϲ τοὺϲ ἑτέρουϲ γιγνομένουϲ φοβητέον . . . Ὑπ . ὁ ῥήτωρ |
καὶ Σπουδίας οὑτοσὶ Πολυεύκτου θυγατέρας καὶ Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Διογείτονος ἀδελφοὶ ἦσαν , ὦ δικασταί , Διόδοτος καὶ Διογείτων | ||
εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν . ἔχω δὲ τούτων μὲν ἀδελφήν , Διογείτονος δὲ θυγατριδῆν , καὶ πολλὰ δεηθεὶς ἀμφοτέρων τὸ μὲν |
εἰ γενήσομαι κληρικός ξζ εἰ ἐπιτεύξομαι τῆς ἐπικλήσεως ξη εἰ ἕξω ἐλπίδα πίστεως ξθ εἰ θεὶς παραβόλιον νικήσω ο εἰ | ||
⃞ον , ἐὰν ἄρα τινὶ ⃞ῳ προσθῶ Μο ι , ἕξω τὸν ὑπ ' αὐτῶν : ἔστω τῷ δ . |
, ἄνδρες Ῥωμαῖοι , δι ' ἃς ἐγὼ τέως μὲν ἀνεβαλλόμην τοὺς πρὸς ὑμᾶς ἀγῶνας , νῦν δὲ καὶ τῶν | ||
διαφορᾶς καὶ διαγνώσεως ἐπινενευκόσι λόγοις , ὥστε καὶ μέχρι τινὸς ἀνεβαλλόμην τὰς ἐπὶ τοῖς οὔροις ἐξευρημένας μοι αἰτίας ἐξαγγέλλειν , |
βλέπεις τότε , ὡς πικρὸν καὶ πολεμικόν : καὶ ἀπιστῶ ἐμαυτῇ καὶ λέγω Λάμια , σὺ μετὰ τούτου καθεύδεις ; | ||
φράσσομαι ἅσς ' ἂν ἐμοί περ αὐτῇ : ἀντὶ τοῦ ἐμαυτῇ . Ἔνθεν οὖν λέγω ἐπὶ τῶν πλαγίων τὸ χρειῶδες |
σκάρον ἢ ' κ τῆς Ἀττικῆς γλαυκίσκον , ὦ Ζεῦ σῶτερ , ἢ ' ξ Ἄργους κάπρον ἢ ' κ | ||
τοὺς παρεληλυθότας ; τοιούτων ὦ δέσποιν ' Ἀθηνᾶ καὶ Ζεῦ σῶτερ συμβούλων καὶ ἡγεμόνων ὤφελον τυχεῖν οἱ πολεμήσαντες τῇ ⌈ |
, Ἐκ τοῦ κρασπέδου τὸ πᾶν ὕφασμα : Ἐκ γεύματος γινώσκεις : Τὸν Αἰθίοπα ἐκ τῆς ὄψεως : Ἐκ τῶν | ||
] πολλὰ εἴρηκας . ἐτητύμως ] ἀληθῶς . οἶσθα ] γινώσκεις . ἄλυξις ] ἐκφυγή . ξένοι ] ὦ . |
Σμικρίνη . λέγεις δὲ τί ; ἁδελφόςὦ Ζεῦ , πῶς φράσω ; σχεδόν τι σου τέθνηκεν . ὁ λαλῶν ἀρτίως | ||
συντυχίαν πόθ ' ἥξει ] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι |
, ἤγουν ἀναγνόντες ὥσπερ ἐν βιβλίῳ γράμματα , εἰς μνήμην ἀγάγετέ μοι τὸν υἱὸν τοῦ Ἀρχεστράτου , τὸν Ἀγησίδαμον τὸν | ||
, ἤγουν ἀναγνόντες ὥσπερ ἐν βιβλίῳ γράμματα , εἰς μνήμην ἀγάγετέ μοι τὸν υἱὸν τοῦ Ἀρχεστράτου , τὸν Ἀγησίδαμον τὸν |
του φέρω . ὦ μιαρὲ καὶ Φρυνῶνδα καὶ πονηρὲ σύ Λαμπτρεὺς ἔγωγε τῶν κάτω . καὶ τοὺς μὲν ὄφεις , | ||
ὁ τῶν τριάκοντα ] γενόμενος καὶ Ἱπποκλῆς καὶ Ἐπιχάρης ὁ Λαμπτρεὺς καὶ ἕτεροι οἱ δοκοῦντες εἶναι ἐναντιώτατοι Χαρικλεῖ καὶ Κριτίᾳ |
σέο πύργου ἐκ περάτης ἀνάφαινε κατὰ κνέφας , ὄφρα νοήσας ἔσσομαι ὁλκὰς Ἔρωτος ἔχων σέθεν ἀστέρα λύχνον . καί μιν | ||
] μέγαν ὄρκον ἀπώμοσε [ ] λαν : ἄϊ πάρθενος ἔσσομαι [ ] ! ων ὀρέων κορύφαις ? ? ' |
: εἰ σῴζεται ἡ μαντική ἀντικτανθῆναι ποιήσω ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐάσω . λέγει δὲ τὸν Ὀρέστην πόρθησιν τὴν Τροίαν ὁ | ||
τῆς πατρίδος εἰς κίνδυνον καθίστη . τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἐάσω : ὃ δ ' ἡγοῦμαι ὑμῖν προσήκειν ἀκοῦσαι καὶ |
, τῇ περ πρυμνήσι ' ἀνῆπτο , Ὀρφείῃ φόρμιγγι συνοίμιον ὕμνον ἄειδον ἐμμελέως , περὶ δέ σφιν ἰαίνετο νήνεμος ἀκτή | ||
Ἤγουν μέμψις καὶ ὁ ψόγος . Ἐπίνικον ] Ἤγουν ἐπινίκιον ὕμνον . Λιπαρὸν ] Ἤγουν λαμπρὸν καὶ ἐπίδοξον . Κόσμον |
προέηκε τεῒν τάδε μυθήσασθαι . ” τὴν δ ' αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια : “ εἰ μὲν δὴ θεός ἐσσι | ||
φρένας παρέπεισε κελαινάς , ἀλλά ἑ κερτομέουσα μέγ ' ἀχνύμενον προσέειπε : Τίπτε μοι εἰλήλουθας ἐναντίον , ἥν ῥα πάροιθε |
ϲὲ ] ε τὸμ πατέρα δὲ τουτονὶ ] ντα τὸν τῶγ γεγονότων ] ν ? ὡϲ ἔοικε πραγμάτων ] γοϲ | ||
] ? [ ] ? [ ἐρεῖν , ἕκαϲτον ἀπὸ τῶγ γραμμάτων ῥηθήϲεται ? [ , ἃ δὴ νόμωι ϲτοιχεῖα |
βέβακες δαιμόνων ἁγώμενος : Δίκταν εἰς ἐνιαυτὸν ἕρπε καὶ γέγαθι μολπᾷ , τάν τοι κρέκομεν πακτίσι μείξαντες ἅμ ' αὐλοῖσιν | ||
βέβακες δαιμόνων ἁγώμενος : Δίκταν εἰς ἐνιαυτὸν ἕρπε καὶ γέγαθι μολπᾷ . Ἁμῖν [ θόρε , κἐς σταμνία ] , |
υἱέων , καὶ ἔκγονοι οὗτοί εἰσιν Στρατίου , οὓς ὑμεῖς ἀκηκόατε : καὶ ἐνταῦθα οὐδαμοῦ ἐστιν οὐδὲν ὄνομα τῶν ἐκ | ||
ζῇ . καί μοι κάλει αὐτούς . Τούτων μὲν τοίνυν ἀκηκόατε μαρτυρούντων καὶ διομνυμένων : τὸν δὲ [ καὶ ὁμομήτριον |
ἐμοὶ δὲ τοῦτ ' οὐκ ἔστιν : οὐκ εἰς ἡμέραν χειμάζομαι μίαν γάρ , εἰς τὸ ζῆν δ ' ὅλον | ||
οὐκ ἔχει φίλοις . τρίτον δέ , τοῦ νοῦν φροντίσειν χειμάζομαι , Σαρπηδόν ? ? ' : αἰαχμὴς δ ' |
φέρω : κεῖται γὰρ παρὰ τοῖς ποσὶ τῆς Ὑγιείας , ἀρτίως γε θείσης Τύχης ταύτης , ἐπειδὴ τάχιστα ἀνεῴχθη τὸ | ||
, καὶ τὴν μαρτυρίαν ἀνάγνωθι . Ὁ μὲν τοίνυν ἐπιδακρύσας ἀρτίως ἐνταυθοῖ Δημοσθένης μνησθεὶς Κερσοβλέπτου , φαίνεται τῆς συμμαχίας ἐκκλῄων |