| τὴν ψυχήν . οὗτος μὲν δὴ ἀγαθὴν δόξαν Ἀθη - ναίοις καὶ αὑτῷ κτώμενος περιεποίησέ τε ὧν ἦρχε καὶ ἐτελεύτησεν | ||
| ταῦτα μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσι : ποταμοὶ δὲ Ἀθη - ναίοις ῥέουσιν Ἰλισός τε καὶ Ἠριδανῷ τῷ Κελτικῷ κατὰ τὰ |
| παθοῦσα πρὸς σέθεν . καὶ νῦν ἐπ ' εὐτυχοῦντι Τρωϊκῶι στρατῶι ἥκω πορεύους ' ἄνδρα σοι μέγαν φίλον , τῆς | ||
| ἀλλὰ προσμείξω νεῶν ὁλκοῖσι νυκτὸς τῆσδ ' ἐπ ' Ἀργείων στρατῶι . πέμφ ' ὡς τάχιστα : νῦν γὰρ ἀσφαλῶς |
| . Θεὸς δ ' ἐκέλευσε τοσόνδε προειπὼν , ὅτι τοῖς Ἡρακλείδαις εἰς πέμπτην γενεὰν ἥκοι τίσις παρὰ τῶν Μερμναδῶν . | ||
| : Αὐτὸς γὰρ Κρονίων , καλλιστεφάνου πόσις Ἥρης , Ζεὺς Ἡρακλείδαις τήνδε δέδωκε πόλιν : οἷσιν ἅμα προλιπόντες Ἐρινεὸν ἠνεμόεντα |
| τινες ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων : οἷς Σεμπρώνιος Γράκχος ἀνθύπατος ἐπελθὼν ἐπολέμει . Λευκανὸς δέ τις ἐκ τῶν ἔτι Ῥωμαίοις ἐμμενόντων | ||
| Τημένου τοῦ Ἀριστομάχου : καταλαβὼν γὰρ καὶ ἐχυρωσάμενος τὸ χωρίον ἐπολέμει σὺν τοῖς Δωριεῦσιν αὐτόθεν τὸν πρὸς Τισαμενὸν καὶ Ἀχαιοὺς |
| καὶ οὐχ ὡς ὑποτιθέμενον , ἀλλ ' αὐτὸν ξυγγεγονότα τοῖς Ἀχαιοῖς ἐν Τροίᾳ : τὸν γὰρ Διομήδην καθάπτεσθαι τοῦ Ἀχιλλέως | ||
| , Δημήτριον , Θῆβαι : εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι πόλεις Ἀχαιοῖς ἐν μεσογείᾳ . ΘΕΤΤΑΛΙΑ . Μετὰ δὲ Ἀχαιοὺς Θετταλία |
| ἐμοὶ καὶ τἀριστεῖα ἔδοσαν οἱ στρατηγοί , οὐδεὶς ἄλλος ἐμὲ ἔσωσεν ἀνθρώπων ἢ οὗτος , τετρωμένον οὐκ ἐθέλων ἀπολιπεῖν , | ||
| ἐπαίδευε , τὴν δ ' οὐσίαν ἀφελέσθαι τῶν χρήστων ἐπιβουλευσάντων ἔσωσεν ἡμῖν , ἐπεμελεῖτό τε ὁμοίως τῶν ἡμετέρων ὥσπερ τῶν |
| πληροῦντες σωμάτων : καὶ τὴν γῆν ἐπιχέοντες μέγιστον ἤγειραν ταχέως πολυάνδριον . πολλοί τε καὶ ἡμιθνῆτες εἱλκύσθησαν , ἔτι τε | ||
| ὥς φησι Βάτων . θάψαντες δὲ τοὺς νεκροὺς εἰργάσαντο κοινὸν πολυάνδριον . καὶ ἐδόκει περὶ τὴν ἄνθρωπον ἀκρατῶς ἠνεμῶσθαι . |
| τὸ στράτευμα ἐξέπλευσε , πῶς ἄν τις σαφέστερον ἐπιδείξειεν ὡς ἐστρατήγησεν ἢ εἰ αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ ἔπραξεν ; ἐν τοίνυν | ||
| τὸν χῶρον , οὐδ ' ἀμνημονῶ , ἐξ οὗτε Βάκχαις ἐστρατήγησεν θεός , λαγὼ δίκην Πενθεῖ καταρράψας μόρον : Πλειστοῦ |
| φυγεῖν ἐφθόνουν . οὐδ ' αὐτοί πω πόλιν οὐδεμίαν ὧν δορὶ ἐλάβομεν , τοιαῦτα διεθήκαμεν οὐδὲ ἑτέρους ἐπυθόμεθα διαθεῖναι , | ||
| πατρός . Ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐννέπει : Τέκνον , δορὶ βούλου κρατεῖν μέν , σὺν θεῷ δ ' ἀεὶ |
| . . Ζηνὸς μὲν ] εὐχαῖς ? ? ⋮ πρῶτα πρεσβεύων ? ? ? ? σέβας [ ἔπειθ ' ἱκνοῦμαι | ||
| Τίμαιός φησι [ . ] Γοργίου ἄρξαντος ἡνίκ ' Ἀθήναζε πρεσβεύων κατεπλήξατο τοὺς ἀκούοντας τῆι δημηγορίαι , ὡς δὲ τἀληθὲς |
| τε καὶ σθένεϊ ᾧ : τὸν δ ' ὑπὸ Πατρόκλῳ δάμας ' ἔγχεϊ χάλκεος Ἄρης . ἀλλὰ φίλοι πάρστητε , | ||
| καταλέξαι ἅπαντα . ἤρξατο δ ' , ὡς πρῶτον Κίκονας δάμας ' , αὐτὰρ ἔπειτα ἦλθεν Λωτοφάγων ἀνδρῶν πίειραν ἄρουραν |
| . Καί τοι τί φημι καὶ τί δρᾶν βουλεύομαι ; προδοὺς ἀπιέναι τὸν ἀγαπητὸν δεσπότην , τὸν τροφέα , τὸν | ||
| οὐ προσηκόντων πλουτούντων . Προδότης γάρ τις τῶν Κιλίκων Μίλητον προδοὺς , ηὐπόρησεν . Ὅμοιον , Ἀπὸ νεκρῶν φορολογεῖν . |
| ' ἄγ ' ἀείδοντες παιήονα κοῦροι Ἀχαιῶν νηυσὶν ἐπὶ γλαφυρῇσι νεώμεθα , τόνδε δ ' ἄγωμεν . ἠράμεθα μέγα κῦδος | ||
| ἐχέτω καὶ κτήματα πάντα , ἡμεῖς δ ' ἐν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν : εἰ δέ κ ' Ἀλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς |
| Ὁμήρου πολὺ ἂν ἀραρώτερον ἐπὶ τῶν φίλων λέγειν ἢ τοῖς λαφύροις , ὅτι τοῖς φρονίμοις ὄντως ὀλίγον τὸ φίλον . | ||
| νενικηκὼς τοὺς πολεμίους τοσαυτάκις ἀνήχθη , πολλαῖς μὲν ἀσπίσι καὶ λαφύροις κύκλῳ κεκοσμημένων τῶν Ἀττικῶν τριήρων , πολλὰς δ ' |
| μνηστήρων , μὴ ξεῖνος ἀνιηθεὶς ὀρυμαγδῷ δείπνῳ ἀηδήσειεν , ὑπερφιάλοισι μετελθών , ἠδ ' ἵνα μιν περὶ πατρὸς ἀποιχομένοιο ἔροιτο | ||
| βασιλεῦσιν : πύλας ἐφ ' ἑπτά : ἐπὶ τοὺς στρατηλάτας μετελθών : προλάβωμεν : βραδύνῃς : μακράν : ἐκπονεῖν δ |
| μὲν ὑπὸ λῃστῶν ἁλῶναι πολλάκις , στόλον δέ τινα νεῶν ἀγείρας ἀπό τε Κύπρου καὶ Φοινίκης καὶ Ῥόδου καὶ Παμφυλίας | ||
| τό ‚ ὡς ὁ μὲν ἔνθα πολὺν βίοτον καὶ χρυσὸν ἀγείρας ‚ : οὕτως δεικτικόν , ὡς τό ὥς ποτ |
| οὐκ αἰσχύνει τοὺς θεοὺς αὐτοὺς μάρτυρας τοσαύτης κακίας ποιούμενος , θύων καὶ σπένδων καὶ παιανίζων ἐπὶ ταῖς τῶν Ἑλλήνων συμφοραῖς | ||
| περὶ ὧν καὶ μάρτυρας ἕξω παρασχέσθαι . Πρῶτον μὲν γὰρ θύων τῷ Διονύσῳ καὶ τοὺς οἰκείους ἅπαντας καλέσας καὶ τῶν |
| ποιεῖ . ἐξ Ἤλιδος μάγειρος , ἐξ Ἄργους λέβης , Φλειάσιος οἶνος , ἐκ Κορίνθου στρώματα , ἰχθῦς Σικυῶνος , | ||
| δίκαια εἰρηκότος τοῦ Κλειτέλους . ἐπὶ δὲ τούτῳ ἀνέστη Προκλῆς Φλειάσιος καὶ εἶπεν : Ὅτι μέν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι |
| αὐτόχθονος ἐγένοντο παῖδες Ἰάπυξ καὶ Δαύνιος καὶ Πευκέτιος . οὗτοι λαὸν ἀθροίσαντες ἀφίκοντο τῆς Ἰταλίας παρὰ τὸν Ἀδρίαν : ἐξελάσαντες | ||
| τὰ μακρὰ κουφίζονται , δῆλον ἀπὸ τοῦ Βούλομ ' ἐγὼ λαὸν σόον ἔμμεναι , παρ ' Ὁμήρῳ . Τὸ δὲ |
| θαλάσσῃ ἀπέβαλεν . Ἀργαλέον φρονέοντα παρ ' ἄφροσι πόλλ ' ἀγορεύειν . Ἂν ἡ λεοντῆ μὴ ἐξίκηται , τὴν ἀλωπεκῆν | ||
| παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης . οὐ νέμεσις καὶ ψεῦδος ὑπὲρ ψυχῆς ἀγορεύειν . νοῦς οὐ παρὰ Κενταύροισι δικαιοτάτου δὲ φονῆος . |
| ' : οὐ γὰρ ὧδ ' ἄβουλός ἐστ ' ἀνὴρ Αἴγισθος , ὥστε σόν ποτ ' ἢ κἀμὸν γένος βλαστεῖν | ||
| λαβεῖν πατρῶια δώματ ' . ἐκ κανοῦ δ ' ἑλὼν Αἴγισθος ὀρθὴν σφαγίδα , μοσχείαν τρίχα τεμὼν ἐφ ' ἁγνὸν |
| λόγος πρὸς τὰς Χάριτας . . Ἐπειδὴ ὁ μὲν Ἀσώπιχος Ὀρχομένιός ἐστιν , ὁ δὲ Κηφισὸς ποταμὸς περὶ τὸν Ὀρχομενόν | ||
| λόγος πρὸς τὰς Χάριτας . . Ἐπειδὴ ὁ μὲν Ἀσώπιχος Ὀρχομένιός ἐστιν , ὁ δὲ Κηφισὸς ποταμὸς περὶ τὸν Ὀρχομενόν |
| φέρει λόγον , ἔσσυταί τε Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνᾶμα πυγˈμάχου κελαδῆσαι . γεραίρετέ νιν , ὃς Ἴσθμιον ἂν νάπος Δωρίων | ||
| Κρόνου σεισίχθον ' υἱόν γείτον ' ἀμειβομένοις εὐεργέταν ἁρμάτων ἱπποδˈρόμιον κελαδῆσαι , καὶ σέθεν , Ἀμφιτρύων , παῖδας προσειπεῖν τὸν |
| ἴσαμι βραχύν : πολλοῖσι δ ' ἅγημαι σοφίας ἑτέροις . κτεῖνε μὲν γλαυκῶπα τέχˈναις ποικιλόνωτον ὄφιν , ὦ Ἀρκεσίλα , | ||
| φίλτατα ; οὐ φιλῶ φρενοῦν ἀμούσους καὶ μεμηνότας ξένους . κτεῖνε καὶ πίμπρη : πατρὸς γάρ , ἢν κτάνηις , |
| τι τύμβος ἐφ ' ὑμέας ἵξεται αἴης . Πῇ νῦν Τυδείδαο βίη , πῇ δ ' Αἰακίδαο , ποῦ δὲ | ||
| Ἰθάκηθεν , ὃ δ ' Ἄργεος ἱπποβότοιο , εἴ ποτε Τυδείδαο δαΐφρονος οὔνομ ' ἄκουσας ἢ καὶ Ὀδυσσῆος πυκιμήδεος , |
| . Ἀνὴρ ἐν τοῖσι Μήδοισι ἐγένετο σοφὸς τῷ οὔνομα ἦν Δηιόκης , παῖς δὲ ἦν Φραόρτεω . Οὗτος ὁ Δηιόκης | ||
| τὴν τιμωρίαν . [ . . . . ] Ὅτι Δηιόκης ὁ Μήδων βασιλεὺς πολλῶν ἀνομημάτων γενομένων ἤσκει δικαιοσύνην καὶ |
| ὅρκον ὤμνυον Λακεδαιμονίων μὲν οἵδε , Πλειστοάναξ , Ἆγις , Πλειστόλας , Δαμάγητος , Χίονις , Μεταγένης , Ἄκανθος , | ||
| τέλος τοῦ πολέμου ξυνεχῶς : ἀδιαστάτως , συνημμένως . σημείωσαι Πλειστόλας σημείωσαι Ἀλκαῖος διεκίνουν τὰ πεπραγμένα : κατέλυον τὰ κατὰ |
| τῇ Αἰγύπτῳ παράκειται , ἥτις ἐστὶ πολύπυρος . κρανίοις ὄφρα ξείνων : ἰδίως τὸν Ἀνταῖόν φησι τῶν ξένων τῶν ἡττωμένων | ||
| τέ οἱ αἰδοίαν χάριν καὶ ποτ ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων . ἐπεὶ ὕβˈριος ἐχθρὰν ὁδόν εὐθυπορεῖ , σάφα δαεὶς |
| προσελθὼν δὲ Τιμασίων ὁ Δαρδανεὺς καὶ Νέων ὁ Ἀσιναῖος καὶ Κλεάνωρ ὁ Ὀρχομένιος ἔλεγον Κοιρατάδᾳ μὴ θύειν , ὡς οὐχ | ||
| στρατευσαίμην ἂν ἄνευ Ξενοφῶντος . καὶ ὁ Φρυνίσκος καὶ ὁ Κλεάνωρ συνωμολόγουν τῷ Τιμασίωνι . ἐντεῦθεν ὁ Σεύθης ἐλοιδόρει τὸν |
| , ἐγώ , Φορμίων , ἄλλον εἴ τινα βούλεται , θήσειν τὸν νόμον . ἔστι δὲ δήπου νόμος ὑμῖν , | ||
| ] διὰ τοῦ ἐμοῦ δορὸς σκυλευθέντα . ἁγνοῖς ] καθαροῖς θήσειν . . τοιαῦτα ] οἷα ἐμοῦ ἤκουσας . φιλοστόνως |
| δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἤρχετο μύθων : “ ὑμεῖς μὲν νῦν ἄστυδ ' ἐλαύνετε νῆα μέλαιναν , αὐτὰρ ἐγὼν ἀγροὺς ἐπιείσομαι | ||
| δ ' ὑπάλυξεν ἀέλλας . αὐτίκα δ ' Ἰδομενῆα μετάλλα ἄστυδ ' ἀνελθών : ξεῖνον γάρ οἱ ἔφασκε φίλον τ |
| ἕρκος : περίφραγμα , στήριγμα . Νειρίτης : κοχλίας . κήρυξ : κογχύλη [ ] . Στρόμβων : ἐπαναστροφὴ κατὰ | ||
| κύριος ὁ θεός , διότι ὁ ἀστὴρ οὗτος ἄγγελος καὶ κήρυξ ἐστὶ φωτὸς τῆς μεγάλης ἡμέρας . Καὶ ἰδοὺ πλησίον |
| οὐδ ' ἐγὼ γὰρ ἤλπισα . ἐκεῖνος εἶ σύ ; σύμμαχός γέ σοι μόνος . ἢν δ ' ἀνσπάσωμαί γ | ||
| ἐλήλυθα : ἀνὴρ γὰρ ἀλκῆς μυρίας στρατηλατῶν στείχει φίλος σοι σύμμαχός τε τῆιδε γῆι . ποίας πατρώιας γῆς ἐρημώσας πέδον |
| λέγοντα ἡμετέρωι βασιλῆι θεοῖσι φίλωι Θεοπόμπωι / ὃν διὰ Μεσσήνην εἵλομεν εὐρύχορον . ὁ τοίνυν Ἀριστομένης δόξηι γε ἐμῆι γέγονεν | ||
| ; ἡμεῖς δέ γ ' αὐτῆι χειρὶ τόνδε θ ' εἵλομεν χωρίς τε θηρὸς ἄρθρα διεφορήσαμεν . ποῦ μοι πατὴρ |
| τοὺς ξένους αὐτοῦ τοὺς ἐν Ἄργει , ὑποπτευθέντας ἐπιτίθεσθαι τοῖς Ἀργείοις , οἱ Ἀθηναῖοι παρέδωκαν τῷ δήμῳ τῶν Ἀργείων τοὺς | ||
| Καδμείους , ἤγουν τοὺς Θηβαίους , ἐλθεῖν εἰς χεῖρας τοῖς Ἀργείοις , ἀντὶ τοῦ ἀρκοῦσι καὶ δύνανται οἱ Θηβαῖοι συγκροτῆσαι |
| ἐν τοῖς ἐπ ' Ἀζᾶνι ἄθλοις ἔφυγεν εἰς τὴν πρότερον Κουρῆτιν , Αἰτωλίαν δὲ ὕστερον ἀπ ' αὐτοῦ κληθεῖσαν . | ||
| Ὀξύλου ἀνδριάντι : Αἰτωλός ποτε τόνδε λιπὼν αὐτόχθονα δῆμον κτήσατο Κουρῆτιν γῆν , δορὶ πολλὰ καμών : τῆς δ ' |
| : ἀπὸ Μερόης εἰς Ἀλεξάνδρειαν σταδίων μυρίων : ἀπὸ δὲ Ἀλεξαν - δρείας ἐπὶ Τάναϊν μυρίων ͵ηνϚʹ , οὕτως : | ||
| Τυβὶ συνοδικῆς ἐκλειπτικῆς συζυγίας τόν τε τόπον καὶ τὸν ἐν Ἀλεξαν - δρείᾳ χρόνον ἐθέλωμεν ἐπιγνῶναι , ληψόμεθα πρότερον τὰς |
| ξυνοικίσηι πάλιν , γνόντες δ ' Ἀχαιοὶ ζῶντα Πριαμιδῶν τινα Φρυγῶν ἐς αἶαν αὖθις ἄρειαν στόλον , κἄπειτα Θρήικης πεδία | ||
| ταῦτα : ἐπὶ τῶν ἐπὶ παλαιότητι θαυμαζομένων . Τνάννακος γὰρ Φρυγῶν βασιλεὺς πρὸ τῶν Δευκαλίωνος χρόνων . Ταντάλου κῆπον τρυγᾷς |
| καὶ τῆς ὕλης τὸ λάσιον ἐπεποίητο δίαιταν , οὕτω δοῦλον ἐφρόνει καὶ ὑποχείριον καὶ τηλικαύτης ἀλκῆς καὶ μεγέθους ἀνάξιον , | ||
| ἀκούουσι κόπον . ἦ που καὶ Ἀλυάττης ὁ Λυδὸς ταῦτα ἐφρόνει . καὶ διὰ τοῦτο ἄρα ἐκεῖνος ἐπεστράτευε Μιλησίοις ὑπ |
| ἀδικίαν , ὡς καὶ Ὅμηρος ἱστορεῖ λέγων : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος : τὸ δὲ | ||
| τῶν ἐπῶν , ἐν οἷς ταῦτά φησιν : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν |
| ἐν τοῖς θεραπεύουσιν , ἀλλὰ καὶ δεομένου ξυνεῖναί οἱ θαμὰ ἀνεβάλλετο , ἕως ἠνάγκασε τὸν βασιλέα ἐπὶ θύρας ἀφικέσθαι ἀπάγοντα | ||
| σήματα οἱ μνηστῆρες ἐκεῖ ἐθάπτοντο , οὓς ἀποκτείνων ὁ Οἰνόμαος ἀνεβάλλετο τὸν τῆς θυγατρὸς γάμον ἐπὶ τρισκαίδεκα ἤδη νέοις . |
| τριηράρχους καὶ τὸν ἡγεμόνα τοῦ στόλου παντὸς καὶ ξύλλογον ποιήσας ἔλεξε τοιάδε . „ ἄνδρες φίλοι καὶ τοῦ παρόντος ἀγῶνός | ||
| τὸν Βροῦτον , τοὺς ἰδίους συνῆγον , καὶ ὁ Ἀντώνιος ἔλεξε : “ τὸ ἐχθὲς ἔργον , ὦ ἄνδρες , |
| ἡμαρτημένη ἡ πρᾶξις γίνεται . εἰ μὲν γὰρ ὁ νοῦς ἄρχοι , κατορθοῖ : πᾶς γὰρ νοῦς ᾗ νοῦς ὀρθός | ||
| φιλαρχίαν ὡς ἑκόντα βραδύνοντα , ἵν ' ἀνδρῶν ὁμοτίμων τοσῶνδε ἄρχοι , καὶ ἐπὶ τῷδε αὐτὸν βασιλέα τε βασιλέων καὶ |
| ἕσσαντο περὶ χροῒ νώροπα χαλκόν , ἁθρόοι ἠγερέθοντο πρὸ ἄστεος εὐρυχόροιο . τοῖσιν δ ' Εὐπείθης ἡγήσατο νηπιέῃσι : φῆ | ||
| . καρπαλίμως δ ' ἀίδηλον ἀνὰ στίβον ἔκτοθι πύργων ἄστεος εὐρυχόροιο φόβῳ ἵκετ ' , οὐδέ τις ἔγνω τήνγε φυλακτήρων |
| τὴν ἐξ Ἤλιδος εἰς Ὀλυμπίαν . ἀπὸ ταύτης Ἀντίμαχος ἦν ὀλυμπιονίκης νικήσας [ ἐν ὀλυμπιάδι ] στάδιον . Φλέγων ἐν | ||
| , ἢ μᾶλλον εὔμοιρός τις καὶ περίβλεπτος ἐφ ' ἅρματος ὀλυμπιονίκης ἢ θριαμβονίκης ἐλαύνων πρὸς πόλιν καὶ τὴν ἀκρόπολιν , |
| , οὐδ ' ἔβας ἐν νηυσὶν ἐυσσέλμοις οὐδ ' ἵκεο πέργαμα Τροίας , [ μέμφεται τὸν Ὅμηρον [ ὅτι Ἑλένην | ||
| ποταπά ; δέον εἰπεῖν ἀπενθῶς , ὁ δὲ πρὸς τὸ πέργαμα τὴν σύνταξιν ἔτρεψεν πέργαμ ' ] ἤγουν τὸν οὐρανόν |
| , ἄλλον αἴνησεν γάμον κρύβδαν πατρός , πρόσθεν ἀκερσεκόμᾳ μιχθεῖσα Φοίβῳ , καὶ φέροισα σπέρμα θεοῦ καθαρόν οὐκ ἔμειν ' | ||
| ἀφανεῖς καὶ ταπεινούς , ἐπίστευον τῷ χρησμῷ λέγοντι Περσείδης γενεὴν Φοίβῳ φίλος οὗτος ὁρᾶται , δῖος Ἀλέξανδρος , Ποδαλειρίου αἷμα |
| : σφίγγα δυσαμερίαν πρύτανιν κύνα πέμπει σὺν χερὶ καὶ δορὶ πράκτορι θούριος ὄρνις , ἤγουν ἡ πολεμοῦσα Θηβαίοις τύχη . | ||
| ὁμόφρονα περὶ τὰ τακτικά . λέγει δὲ τοὺς Ἀτρείδας . πράκτορι ] τῶι δίκην εἰσπραξομένωι . ὅ τ ' ἐξόπιν |
| τῆς Ἀρκαδίας ἁπάσης : πρῴην δὲ καὶ Ἀθηναίοις συμμαχήσας οὕτως ἠρίστευσα Μαραθῶνι , ὥστε καὶ ἀριστεῖον ᾑρέθη μοι τὸ ὑπὸ | ||
| Ἡ ΛΥσις κατὰ τὴν τῶν τυχόντων διαίρεσιν . πῶς οὖν ἠρίστευσα δυστυχῶν ; πῶς δὲ ἡ ἰδία τύχη τῆς κοινῆς |
| γάμων Ἑλένης τε ; πόθεν ἦλθ ' ἐπ ' ὀλέθρωι τὠμῶι , πάτερ ; βλέψον πρὸς ἡμᾶς , ὄμμα δὸς | ||
| μέν , Ἡράκλεις , οὐδ ' ἐγκεχείρηκ ' , ἀλλὰ τὠμῶι δεσπότηι εἴρηχ ' , ὑπέσχηταί τ ' ἐμοὶ ? |
| Οὐρανίδῃ μέγ ' ἄνακτι , θεῶν προτέρων βασιλῆι . τὸν τόθ ' ἑλὼν χείρεσσιν ἑὴν ἐσκάτθετο νηδύν , σχέτλιος , | ||
| νέμεσθαι , ὄντων παίδων ἐκ τῆς γυναικὸς Φορμίωνι τουτῳί , τόθ ' ὡμολόγεις κυρίως δόντος τοῦ πατρὸς τοῦ σοῦ κατὰ |
| Λακεδαιμονίων μὲν οἵδε : Ταῦρος Ἐχετιμίδα , Ἀθήναιος Περικλείδα , Φιλοχαρίδας Ἐρυξιλαΐδα : Κορινθίων δὲ Αἰνέας Ὠκύτου , Εὐφαμίδας Ἀριστωνύμου | ||
| Χίονις , Μεταγένης , Ἄκανθος , Δάιθος , Ἰσχαγόρας , Φιλοχαρίδας , Ζευξίδας , Ἄντιππος , Ἀλκινάδας , Τέλλις , |
| , ὄφρα πρήσσωμεν ὁδοῖο . ” τὸν δ ' αὖ Νεστορίδης Πεισίστρατος ἀντίον ηὔδα : “ Τηλέμαχ ' , οὔ | ||
| βόεσσι φεύγει πρίν περ ὅμιλον ἀολλισθήμεναι ἀνδρῶν : ὣς τρέσε Νεστορίδης , ἐπὶ δὲ Τρῶές τε καὶ Ἕκτωρ ἠχῇ θεσπεσίῃ |
| ὁρῶσι διακρίνοντα θέμιστας ἰθείῃσι δίκῃσιν : ὁ δ ' ἀσφαλέως ἀγορεύων αἶψά τι καὶ μέγα νεῖκος ἐπισταμένως κατέπαυσε : τούνεκα | ||
| Ὣς ἔφατ ' , οὐδὲ Διὸς πεῖθε φρένα ταῦτ ' ἀγορεύων : Ἕκτορι γάρ οἱ θυμὸς ἐβούλετο κῦδος ὀρέξαι . |
| τίμασεν ἐποίκων Αἰγίνας τε Μενοίτιον . τοῦ παῖς ἅμ ' Ἀτρείδαις Τεύθραντος πεδίον μολὼν ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος , ὅτ | ||
| Τοῖά μοι πάννυχα καὶ φαέθοντ ' ἀνεστέναζες ὠμόφρων ἐχθοδόπ ' Ἀτρείδαις οὐλίῳ σὺν πάθει . Μέγας ἄρ ' ἦν ἐκεῖνος |
| Ἰλίωι ἐπ ' ἀκροτάτωι τῶν κολωνῶν τειχίσαι , ὅτι νῦν Πέργαμος καλεῖται . Μητρόδωρος ἐν Τρωικοῖς . . . * | ||
| τὰ Πιέρων , τῶν ἑνὶ Φάγρης ἐστὶ οὔνομα καὶ ἑτέρῳ Πέργαμος . Ταύτῃ μὲν δὴ παρ ' αὐτὰ τὰ τείχεα |
| ἀντιταξαμένους ἐνίκησα , πολλὰς δὲ καὶ εὐδαίμονας πόλεις κατὰ κράτος ἑλὼν ἐξεπόρθησα , ἐξ ὧν τὴν στρατιὰν ἅπασαν ἐπλούτισα , | ||
| [ [ ] αι τὴν γῆν [ [ ] ερως ἑλὼν ? ? ? [ [ ] πύλαι δ ' |
| πάντα καὶ τὴν ψυχὴν ἐμαυτῆς εἰς τὴν σὴν ἀρέσκειαν ὀλίγον ἡγήσομαι δεδαπανῆσθαι . ἀλλ ' εὖ οἶδα γὰρ ὅτι οὐ | ||
| Καδμείους λαθών ; ὁδοὺς ἐρήμους ἴμεν : ἐγὼ δ ' ἡγήσομαι . πᾶν κρεῖσσον ὥστε μὴ ' γγελᾶν βάκχας ἐμοί |
| θεὰ δέσποιν ' , ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀγάπημα , Εὐτελίη , κλεινῆς ἔγγονε Σωφροσύνης : σὴν ἀρετὴν τιμῶσιν , ὅσοι τὰ | ||
| , εὐκάρπου κριθῆς καθαρῶς ἠσσημένα πάντα , ἐν Λέσβῳ , κλεινῆς Ἐρέσου περικύμονι μαστῷ , λευκότερ ' αἰθερίης χιόνος : |
| τε πόσιν τε , λούσατέ τ ' ἐν ποταμῷ , ὅθ ' ἐπὶ σκέπας ἔστ ' ἀνέμοιο . ” ὣς | ||
| ; ὃς πρὸς τῷ βασιλείῳ τοιαῦτα ὑπὲρ ἡμῶν ἐβόησεν , ὅθ ' ἡμῖν μάλιστα συμμάχων ἔδει , ὥστ ' ἠνάγκασε |
| ὁππότερος τάδε ἔργα μετ ' ἀμφοτέροισιν ἔθηκε , τὸν δὸς ἀποφθίμενον δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω , ἡμῖν δ ' αὖ | ||
| σὺ δ ' Ὄλυμπον ἔχε . „ εἰς ὑμᾶς κροκόδειλον ἀποφθίμενον διαλύει , σκορπίοι , ἡ πάντα ζωοθετοῦσα φύσις . |
| Θηβῶν αὕτη : Κάστωρ δὲ παρὰ Εὐρώτᾳ : οὗτος γὰρ Λακεδαιμόνιος ποταμός . ῥεέθροισί τε : πρὸς τὸ Εὐρώτα τὸ | ||
| , ἄρχων Ἑλλάδος εὐρυχόρου , πόντου ἐπ ' Εὐξείνου , Λακεδαιμόνιος γένος , υἱὸς Κλεομβρότου , ἀρχαίας Ἡρακλέος γενεᾶς . |
| μόχθον ἄελπτον : ἐφέσπετο γὰρ μέγα ἔργον πᾶσιν ἐφ ' ἡρώεσσι , κακῶν δ ' ἀνεφαίνετο πυθμήν : Πρόσθε γὰρ | ||
| βραχίονας ἰτεΐνοισιν : ἐν δ ' αὐτοῖς Ἱέρων προτέροις ἴσος ἡρώεσσι ζώννυται , ἵππειαι δὲ κόρυν σκιάουσιν ἔθειραι . αἲ |
| ἄλλως καὶ συγκυκῆσαι δυνάμενον πράγματα μᾶλλον ἢ τὸν Περι - κλέα φασὶ τὴν Ἑλλάδα κυκᾶν . Λέληθεν οὖν ὁ καῖσαρ | ||
| τῇ ὅ γε θυμὸν ἔτερπεν , ἄειδε δ ' ἄρα κλέα ἀνδρῶν . Πάτροκλος δέ οἱ οἶος ἐναντίος ἧστο σιωπῇ |
| Θέτιδος Πηλῆι . Τεῆς δ ' ἐπελήσαο ἀρῆς ἦρα φέρων λαοῖσι κραταιοῦ Λαομέδοντος ᾧ πάρα βουκολέεσκες : ὃ δ ' | ||
| : τερπόμενοι : μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδός Δημόδοκος λαοῖσι τετιμένος . αὐτὰρ Ὀδυσσεύς . ἐδαίνυτο ἐμέλπετο ? ἦμος |
| . Τοῖσι δὲ δὴ Ποίαντος ἀμύμονος ὄβριμος υἱὸς τοῖον ἔπος μετέειπεν ἐποτρύνων πονέεσθαι : Εἰ δ ' ἄγε δὴ πολέμοιο | ||
| πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή : ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον ἐν σοὶ μὲν |
| εἴσω δόμων . διὰ θεῶν πόλιν νεμόμεθ ' ἀδάματον , δυσμενέων δ ' ὄχλον πύργος ἀποστέγει . τίς τάδε νέμεσις | ||
| αὐτῷ , ἀλλά τιν ' ἀμβολίην διζήμεθα δηιοτῆτος , ὅσσον δυσμενέων ἀνδρῶν νέφος ἀμφιδέδηεν εἵνεκα σεῦ . πάντες γὰρ ὅσοι |
| ἐπὶ προμολῇσιν ἄειδον . οὐ μὲν ἐν Ἀλκινόοιο γάμον μενέαινε τελέσσαι ἥρως Αἰσονίδης , μεγάροις δ ' ἐνὶ πατρὸς ἑοῖο | ||
| ἐλέγχεα πάντα φυγοῦσαν , πρὶν τάδε λωβήεντα καὶ οὐκ ὀνομαστὰ τελέσσαι . ” Ἦ , καὶ φωριαμὸν μετεκίαθεν ᾗ ἔνι |
| τὸν Σαρπηδόνα τὸν τοῦ Διὸς υἱὸν λεγόμενον εἶναι , βασιλέα Λυκίων : καὶ περὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν ἀποχωρούντων γενέσθαι | ||
| ἐπικλείουσιν ἐύρροον : ἀλλὰ τὰ μέν που ἀθάνατοι τεύξαντο γέρας Λυκίων βασιλῆι . Ἀργεῖοι δ ' ἐρίθυμον ἀνεστενάχοντ ' Ἀχιλῆα |
| ἆρχε ] Πλεισθενίδας [ ] βασιλεὺς [ ] ἀγὸς ἀνδρῶν Ἀτρέος ἐσθλοῦ [ ] πάις ἐκ πατρός ? [ ] | ||
| [ πυθόμενος ] δίοις τ ' Ἀχαιοῖς παιδί τ ' Ἀτρέος φίλωι [ ἂψ ἀπαγγεῖλαι ] τὰ τηνεῖ καὐτὸς ἀσκηθὴς |
| Ψυχαγωγοῖς ἐμφαίνει , τὴν Περσεφόνην ἐκδεχόμενος Δαῖραν . ἀρεσσάμενος : φιλοφρονησάμενος . ἰκμαίνοιτο : ὑγράνειεν . ἀνέσχε : τὸ φάρμακον | ||
| καὶ ὁ μὲν ἀπελύετο , πολλὰ ἐντειλάμενος Κύρῳ , καὶ φιλοφρονησάμενος ὡς ἂν υἱῷ . Ὁ δὲ παρεστὼς βασιλεῖ τήν |
| μαθόντα ἂν ὅτι περ τὸ διάφορον Σκύθαις τε καὶ τοῖς Ἀσιανοῖς βαρβάροις , ὑπὸ τούτων παροξυνόμενος ἐπενόει διαβαίνειν ἐπ ' | ||
| Ἄραψιν , ὡς Μηδαβηνοί Ὀβοδηνοί Ἀδριηνοί , ἀλλὰ καὶ τοῖς Ἀσιανοῖς ἅπασιν , ὡς Ἀπολλώνιος ὁ τεχνικὸς ἐν τῷ περὶ |
| ὥς τινες κυρίως . παροξύνονται δὲ τὰ τοιαῦτα πλὴν τοῦ Ὄξυλος καὶ τοῦ παῖδ ' ὀλοφυρομένη Ἴτυλον : οἷον ἐρωτύλος | ||
| Ἠλείαν γῆν συνέθεντο αὐτῷ δώσειν . ὁ δὲ ἀνὴρ ἦν Ὄξυλος Αἵμονος τοῦ Θόαντος : Θόας δὲ ἦν οὗτος ὃς |
| . οἱ πολῖται Πριαίσιοι καὶ Πριαισιεύς . Πρίαπος , πόλις Ἑλλησποντίας , θηλυκῶς . ὁ πολίτης Πριαπηνός καὶ Πριαπηνή . | ||
| μὲν γὰρ συνιούσης τῆς ναυμαχίας ὤδινεν ἡ θάλασσα καὶ κατέβαινεν Ἑλλησποντίας λαμπρός καὶ τὰ ἑξῆς . Τρίτη δὲ σεμνότητος ἐννοιῶν |
| , Κρίτων , Πολύκτωρ Λάκωνες Αὐτοχαρίδας , Κλεάνωρ , Εὐρυκράτης Ὑπερβόρειος Ἄβαρις Ῥηγῖνοι Ἀριστείδης , Δημοσθένης , Ἀριστοκράτης , Φύτιος | ||
| ἢ σατραπείας . Ἀρκτικῆς πλευρᾶς περιγραφὴ , ἦς ὑπέρκειται Ὠκεανὸς Ὑπερβόρειος . Βόρειον ἄκρον ιαʹ ξαʹ Οὐεννίκνιον ἄκρον ιβʹ ∠ |
| λιγύπνοον Ἀπόλλωνος , ἔνθα θεοδμήτοισι παρὰ προθύροισι πυλάων πολλάκις εἰλιπόδεσσιν ἐφέσπετο βουσὶν Ἀπόλλων . ἀγρέο νῦν Σπάρτηθεν ἐπὶ Τροίην με | ||
| ' υἱὸς ἐμεῖο καὶ αὐτῆς ἀθανάτοιο Ὀρφεύς , οὗ μολπῇσιν ἐφέσπετο πᾶσα μὲν ὕλη , πᾶσα δ ' ἄρ ' |
| δ ' ἵκετ ' αἰθέρα δῖον Τρώων Αἰθιόπων τε καὶ Ἀργείων ἐριθύμων μαρναμένων ἑκάτερθε : κόνις δ ' ὑπὸ ποσσὶν | ||
| κυδοίμεον ἄλλοθεν ἄλλον σεύοντες . Πολλοὶ δὲ καὶ ἐγχείῃσι δάμησαν Ἀργείων : Τρῶες γὰρ ὅσοι φθάσαν ἐν μεγάροισιν ἢ ξίφος |
| ξενίοιο ] τοῦ ἐφόρου τῶν ξένων Ἀείδω : τραγῳδῶ . ἐρίκυδες : ἔνδοξον . ἔρεισμα ἑδραίωμα . Φέγγος : φῶς | ||
| ξενίοιο ] τοῦ ἐφόρου τῶν ξένων Ἀείδω : τραγῳδῶ . ἐρίκυδες : ἔνδοξον . ἔρεισμα ἑδραίωμα . Φέγγος : φῶς |
| , πέλας , ἤτοι πλησίον τοῦ ἐμβόλου τῆς Ἀσίας τῆς εὐρυχόρου , τουτέστι τῆς ἐπὶ πολὺ πλάτος κατὰ κύκλον ἀνοιγομένης | ||
| , οὐ θαῦμα σφίσιν ἐγγενὲς ἔμμεν ἀεθˈληταῖς ἀγαθοῖσιν : ἐπεί εὐρυχόρου ταμίαι Σπάρτας ἀγώνων μοῖραν Ἑρμᾷ καὶ σὺν Ἡρακˈλεῖ διέποντι |
| ὁμιλητῶν τῶν ἑαυτοῦ περιστησάμενος , ὧν ἦν Μνάσων τε ὁ Φωκεὺς καὶ ἄλλοι τοιοῦτοι . ἐνόσει δὲ τότε ὁ Σπεύσιππος | ||
| ὁ τῷ Ἡσιόδῳ ἰσόχρονος , ὁ τοῦ Εὔφρονος παῖς ὁ Φωκεὺς , ὁ καὶ τούτῳ τὴν ἔριν στησάμενος , κἂν |
| κήδεα πέσσει . ἀλλ ' ἄγε δὴ καὶ νῶϊ μεδώμεθα δῖε γεραιὲ σίτου : ἔπειτά κεν αὖτε φίλον παῖδα κλαίοισθα | ||
| Ξάνθε τε καὶ σὺ Πόδαργε , καὶ Αἴθων Λάμπε τε δῖε , νῦν μοι τὴν κομιδὴν ἀποτίνετον . ἀθετεῖται , |
| ' ἄρα διογενὴς ὦρτο πτολίπορθος Ὀδυσσεύς . τοῖσιν δ ' ἡγεμόνευ ' ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο Φαιήκων ἀγορήνδ ' , ἥ | ||
| ἔχον ἠδ ' οἳ Στύρα ναιετάασκον , τῶν αὖθ ' ἡγεμόνευ ' Ἐλεφήνωρ ὄζος Ἄρηος Χαλκωδοντιάδης μεγαθύμων ἀρχὸς Ἀβάντων . |
| περὶ παρθένου βουλεύοντα πᾶσι κατὰ νόον ποιέειν , τοῖσι μὲν ὑμέων ἀπελαυνομένοισι τοῦδε τοῦ γάμου τάλαντον ἀργυρίου ἑκάστῳ δωρεὴν δίδωμι | ||
| ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἰ καὶ μάλα πολλὰ πέπονθας . ὑμέων δ ' ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἐφιέμενος τάδε εἴρω , ὅσσοι |
| περὶ δὲ τῶν ἐν Σικελίᾳ πραγμάτων ἀγωνιῶν ἄφρακτα καὶ πεντηκοντόρους ναυπηγησάμενος ἐνεβίβασε στρατιώτας δισχιλίους . καταλιπὼν δὲ τῶν ἐν τῇ | ||
| ἔργῳ ἐξειργάσατο ὡς ἐπὶ τούτοις ἀληθῶς γεγονόσι , ναῦς τε ναυπηγησάμενος καὶ ἑταίρους συναγαγών : καὶ πλεύσας ἐπί τε τὴν |
| ὕμνοις ἰήιε Παιάν : ὁ γάρ μ ' εὐγενέτας μακραίων Σπάρτας μέγας ἁγεμὼν βρύων ἄνθεσιν ἥβας δονεῖ λαὸς ἐπιφλέγων ἐλᾶι | ||
| , αὖθις ἐπανέλαβεν εἰπών : Ἐμὸν γαρύεται δ ' ἀπὸ Σπάρτας κλέος : ὅπερ ταὐτόν ἐστιν ἐκείνῳ : ἐν Λακεδαιμονίᾳ |
| , καὶ ὁ Ἀρχίλοχος : αὐτὸς ἐξάρχων πρὸς αὐλὸν Λέσβιον παιήονα . καλεῖ δὲ Στησίχορος μὲν τὴν Μοῦσαν ἀρχεσίμολπον , | ||
| : οἱ δὲ πανημέριοι μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο , καλὸν ἀείδοντες παιήονα , κοῦροι Ἀχαιῶν , μέλποντες Ἑκάεργον : ὁ δὲ |
| ὤλεσεν ἥρως [ , ] [ ὡς Βλεμύας φεύγοντας ] ἀπεσκέδασεν πολέμοιο [ ; ] [ πᾶσι ] μετέπρεπεν ἠμὲν | ||
| ἠέλιον μενέω καὶ τλήσομαι ἔμπης . Ὣς εἰπὼν ἄλλους μὲν ἀπεσκέδασεν βασιλῆας , δοιὼ δ ' Ἀτρεΐδα μενέτην καὶ δῖος |
| χορὸς , τὸν ναυτικὸν ἡμῶν λαὸν τὸν ἡττηθέντα παρὰ τῶν Ἰαόνων λέγεις παθεῖν πῆμα ἄελπτον ; ὁ δέ φησι πρὸς | ||
| ' : εὔδηλα γάρ : νέᾳ νέᾳ δύᾳ δύᾳ : Ἰαόνων ναυβατᾶν κύρσαντες οὐκ εὐτυχῶς . δυσπόλεμον δὴ γένος τὸ |
| . Εἰ δὲ τούτων ἑτεροῖον βούλεται φάρμακον ἐκτελεῖν , πάντα τελέσας τὰ ἐπὶ τῶν ξηρίων , ἐπ ' ἔσχατον δεῖ | ||
| Σεβῆρος ἐς τὸ τοῦ Διὸς τέμενος ἀνελθὼν καὶ τὰς λοιπὰς τελέσας ἱερουργίας ἐπανῆλθεν ἐς τὰ βασίλεια , καὶ τῷ δήμῳ |
| . ὅμοια γὰρ ἔχει τὰ κῶλα . ἐς τόνδ ' ἐνέβη ] ἀναπαιστικὰ κῶλα ιʹ , ὧν τὸ βʹ μονόμετρον | ||
| πολεμίας οὔσης τῆς θαλάττης , οὐδὲν ἐνδοιάσας , ἐς κελήτιον ἐνέβη καὶ ναῦν ἐκ νεώς , ἵνα λάθοι , διαμείβων |
| προεστηκυιῶν Πειθὼ ὄνομα καὶ ἀπέδειξε βασιλίδα . Τιμόθεος δὲ ὁ στρατηγήσας Ἀθηναίων ἐπιφανῶς ἑταίρας ἦν υἱὸς Θρᾴττης τὸ γένος , | ||
| τῷ τοιούτῳ εἴδει καὶ προεστῶτες Φρύνιχός τε , ὃς καὶ στρατηγήσας ἐν τῇ Σάμῳ [ ποτὲ ] τῷ Ἀλκιβιάδῃ τότε |
| : πεδία γὰρ τῆσδε χθονὸς δισσοὺς κατοικεῖν Θησέως παῖδας λόγος κλήρωι λαχόντας ἐκ γένους Πανδίονος , τοῖσδ ' ἐγγὺς ὄντας | ||
| τῆς κοινῆς μητρὸς πάντων ἢ τῆς Θέμιδος . λάχει ] κλήρωι . πρὸς βίαν ] Πίνδαρός φησι πρὸς βίαν κρατῆσαι |
| ἤ τι ἄγγος εἰς τὸ ἐπιχεῖν ὕδωρ . Κλείω κλείσω κλεινός . Κῶμα . κοιμῶ κοιμήσω κοίμημα : συγκοπῇ κοῖμα | ||
| νιν τέκν ' ἀποκτείνας Ἀτρεύς . ] Ἀτρέως δέ ὁ κλεινός , εἰ δὴ κλεινός , Ἀγαμέμνων ἔφυ Μενέλεώς τε |
| πλαγκταὶ πέτραι ἐν τῷ πορθμῷ εἰσιν , ὡς Τίμαιος καὶ Πεισίστρατος ὁ Λιπαραῖος . ἐν ὑπερβατῷ δὲ ἀναγνωστέον : ἔστι | ||
| λεληθότες ἀπέβησαν καὶ ἀπὸ τῆς θαλάττης ἐγένοντο , ἐξαναστὰς ὁ Πεισίστρατος τῶν ἐνεδρευθέντων τε ἀνδρῶν ἐκράτησεν καὶ διέφθειρεν τοὺς πλείστους |
| ἐπανῆλθε περὶ δείλην ὁ Τιμασίων πρὸς μὲν τὸν Ἀπολλώνιον οὐδὲν φράζων πλὴν τοῦ προσειρηκέναι σφᾶς , ἰδίᾳ δ ' ἀπαγγέλλων | ||
| ἑρμηνέως χρῄζειν τοῦ σαφηνίζοντος αὐτὰ , ὡς οὐ πᾶσι καταδήλως φράζων : ὥστε τοῖς μὲν σοφοῖς σοφὰ διαλέγεσθαι καὶ μὴ |
| πληροῦται . ἔκκριτον ] ἐκλελεγμένον . λείπει ] κατέλιπεν ὁ Ξέρξης ἐκεῖ . κεναῖσιν ] ἤγουν ματαίως ἐλπίζων ὡς κἂν | ||
| Ἔστι δὲ ἄλλος λόγος λεγόμενος ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα , ὡς Ξέρξης ἔπεμψε κήρυκα ἐς Ἄργος πρότερον ἤ περ ὁρμῆσαι στρατεύεσθαι |
| εὐκτεάνους , μόχθοισιν ἰαινομένους σφετέροισιν . εἰ δὲ μεσουρανέοι , πατρώια πάντ ' ἐκέδασσεν , δηθάκι δ ' οὐδ ' | ||
| θεράποντα , / τὸν πολυθρήνητον Λίνον Αἴλινον : ἡ δὲ πατρώια / Φοιβείοις βέλεσιν γῆ κατέχει φθίμενον . καὶ Ἡσίοδος |
| ζώοντας ἐπὶ κεφαλὴν κατώρυξε . Ταῦτα δέ μιν ποιεῦντα ἐδικαίωσε Κροῖσος ὁ Λυδὸς νουθετῆσαι τοῖσδε τοῖσι ἔπεσι : Ὦ βασιλεῦ | ||
| : παραπλήσιόν μοι δοκεῖ τι παθεῖν τῇ καμήλῳ ταύτῃ καὶ Κροῖσος ὁ Λυδός , καὶ ὅλον ἐφεξῆς τὸ διήγημα τὸ |
| δέ , ἐπεί περ ἥκεις χρηστὰ ἀπαγγέλλων , αὐτός σφι ἄγγειλον . Ἢν γὰρ ἐγὼ αὐτὰ λέγω , δόξω πλάσας | ||
| . σῶς ] μὴ παθών τι ὑπ ' ἐκείνου . ἄγγειλον ] εἰπέ . νικόβουλος ἐγενόμην : ἐγώ , φησί |
| . τὸ ποῖον ; οὔτοι χρὴ λίαν ταρβεῖν ὄχλον . Κάλχας ἐρεῖ μαντεύματ ' Ἀργείων στρατῶι . οὔκ , ἢν | ||
| , εἶτα Ἡράκλειον , εἶτα ? Σῖρις , ἔνθα τις Κάλχας , οὐχ ὁ Θέστορος , ἀλλ ' ὁμώνυμος αὐτῷ |
| , μῦθον ὅτ ' ἤδη πάντα διηνεκέως ἀγόρευσε τόν ῥα καλεσσαμένη διεπέφραδεν Ὑψιπύλεια : καὶ δ ' αὐτοὺς ξεινοῦσθαι ἐπὶ | ||
| δέσποιναν ἑὴν μέτα ποιπνύουσαι . σῖγα δ ' ἑὸν κήρυκα καλεσσαμένη προσέειπεν ᾗσιν ἐπιφροσύνῃσιν ἐποτρυνέουσα μιγῆναι Αἰσονίδην κούρῃ : μηδ |