| , Φερεκράτης δ ' ἐν Ἐπιλήσμοσιν . . . . ἐπίβοιον : Λυκοῦργος ἐν τῶι Περὶ τῆς ἱερείας . Φιλόχορος | ||
| καὶ τῆι Πανδρόσωι θύειν ὄιν , καὶ ἐκαλεῖτο τὸ θῦμα ἐπίβοιον . ὁμοίως καὶ Στάφυλος ἐν α τῶν Περὶ Ἀθηνῶν |
| πολῖται Αἰγῦται , ὡς Παυσανίας . Λυκόφρων δὲ τὸ ἐθνικὸν Αἴγυος , τὸ θηλυκὸν λέγων οὕτως ” καὶ πάντα τλήσεσθ | ||
| Πίναμυς , πόλις Αἰγύπτου . τὸ ἐθνικὸν Πιναμύτης , ὡς Αἴγυος Αἰγύτης . ὁ δὲ τύπος Αἰγύπτιος . Πίναρα , |
| ὄνομα : τῇ δὲ ἑτέρᾳ τῶν Ὡρῶν νέμουσιν ὁμοῦ τῇ Πανδρόσῳ τιμὰς οἱ Ἀθηναῖοι , Θαλλὼ τὴν θεὸν ὀνομάζοντες . | ||
| τις τῇ Ἀθηνᾷ θύῃ βοῦν , ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τῇ Πανδρόσῳ θύειν οἶν , καὶ ἐκαλεῖτο τὸ θῦμα ἐπίβοιον . |
| στυγοῦσά με ποιεῖ , προνοουμένη δέ , ἵνα μηδείς με θύῃ . ” οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν ῥητόρων πολλάκις καὶ | ||
| θεῷ , ἱέρακα Ἀπόλλωνι καὶ τὰ ἑξῆς . ἢν Ἀφροδίτῃ θύῃ πυροὺς : Πυροὺς λέγει τῇ Ἀφροδίτῃ θύειν , ἐπεὶ |
| τις τῶν συννεναυαγηκότων παρανηχόμενος ἔφη πρὸς αὐτόν : „ σὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρα κίνει . „ ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς | ||
| Ἀνάῤῥυσιν ἀπὸ τοῦ θύειν : ἔθυον δὲ Δϊὶ Φατρίῳ καὶ Ἀθηνᾷ . τὴν δὲ τρίτην Κουρεῶτιν ἀπὸ τοῦ τοὺς κούρους |
| δεῖ ὡς πᾶσι μὲν παρεπομένῃ θεοῖς , μάλιστα δὲ τῇ Ἀρτέμιδι : δῆλον δὲ ἐκ τοῦ καὶ αὐτὴν Ἑκάτην ὀνομάζεσθαι | ||
| πέμμα γάρ ἐστι κέρατα ἔχον μεμιμημένα , προσφερόμενον Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Ἑκάτῃ καὶ Σελήνῃ . μελιτοῦττα μὲν Τροφωνίῳ ὡς |
| , χθόν ' Ἀρκάδων , κλῄσω γραφῇ τῇδ ' ἐν σοφῇ πάγκλειτ ' ἔπη συνθείς , ἄναξ , δύσγνωστα μὴ | ||
| ἔχουσιν τὴν δύναμιν . ἀλλὰ μηδενὶ φράσῃς ἀλλ ' ὡς σοφῇ ψυχῇ χρῶ . Χρυσάνθεμος βοτάνη γινωσκομένη ὑπὸ πάντων . |
| καὶ ἐν Περγάμῳ : τέφρας γὰρ δή ἐστι καὶ τῇ Ἥρᾳ τῇ Σαμίᾳ βωμὸς οὐδέν τι ἐπιφανέστερος ἢ ἐν τῇ | ||
| ἐκ Διὸς ἐγέννησε . ῥίπτει δὲ αὐτὸν ἐξ οὐρανοῦ Ζεὺς Ἥρᾳ δεθείσῃ βοηθοῦντα : ταύτην γὰρ ἐκρέμασε Ζεὺς ἐξ Ὀλύμπου |
| ἐν δὲ θεοῖσιν ἐπὶ φλογὶ καιέμεν ὄμπας . τούτους γὰρ Δήμητρι ἔθυον . Νίκανδρος δὲ ἰδίως εἴρηκε τὰ κηρία ὄμπας | ||
| . . οἷς μέτεστιν , οἷς ὅσιον . . τῇ Δήμητρι καὶ τῇ Κόρῃ τὸ φέγγος οἴσων . . . |
| δὲ Ἀπολλόδωρος † † καὶ ὅτι τὸ ποτήριον μεστὸν πάλιν ἀπεπλήρουν , δεδήλωκεν ἐν τῇ δʹ ⌈ τῶν περὶ Σώφρονος | ||
| , οἱ δ ' ἀμφὶ τὸ ἱερὸν παῖδες ὁμοῦ παίζοντες ἀπεπλήρουν τῆς ἱερουργίας τὸν νόμον : λαβόντες γὰρ μῆλον ὡραῖον |
| παρεοικότα τοῖς τοῦ λωτοῦ , ὀδμὴν δὲ τὴν αὐτὴν τῇ ῥυτῇ , ὃ πήγανον Λακεδαιμόνιοι , ῥυτὴν τῇ ἐπιχωρίῳ κεχρημένοι | ||
| καλοῦσιν . * λωτῷ : ἢ καλάμῳ εἶδος βοτάνης * ῥυτῇ : πηγάνῳ ῥυτῇ : Ἰόλαος δὲ ἐν τῷ περὶ |
| Ἀπόλλωνα καὶ τὴν Ἄρτεμιν : ἐν τῇ Δήλῳ σὺν ταῖς Δηλιάσι κόραις τῆς Ἀρτέμιδος ἄμπυκα εὐλογήσω καὶ ὑμνήσω : ὁ | ||
| Σφηξίν : ἐν λοπάδι πεπνιγμένον . Κρατῖνος δ ' ἐν Δηλιάσι : τῷ δ ' ὑποτρίψας τι μέρος πνῖξον καθαρύλλως |
| πόνον . αἶψα δὲ τοίγε Ῥήβαν ὠκυρόην ποταμὸν σκόπελόν τε Κολώνης , ἄκρην δ ' οὐ μετὰ δηθὰ παρεξενέοντο Μέλαιναν | ||
| τινι τρόπῳ . Τέννης ἦν υἱὸς μὲν Κύκνου τοῦ βασιλεύσαντος Κολώνης τῆς ἐν τῇ Τρῳάδι , ἀνὴρ δ ' ἐπίσημος |
| , Εὔπολις δ ' ἐν Φίλοις καὶ ἐπὶ τῇ γυναικὶ Ῥοδίᾳ κωμῳδεῖ αὐτόν , ἐν δὲ τῷ πρώτῳ Αὐτολύκῳ εἰς | ||
| ' ἐν κύκλῳ καόμενα δᾴδια . Φιλήμων ἐν Πτωχῇ ἢ Ῥοδίᾳ : Ἄρτεμι , φίλη δέσποινα , τοῦτόν σοι φέρω |
| καταῤῥανθεῖσα . Φησὶ δὲ Ἀπουλήϊος , ἐὰν δάφνης ἐν τῇ ἀρούρᾳ κλάδους βάλῃς , μεταβαίνειν εἰς αὐτοὺς τὴν βλάβην τῆς | ||
| τύχην ἀπηλλάχθαι : ἔτυχε γὰρ πήγανον ἄγριον κόπτων ἐν τῇ ἀρούρᾳ καὶ σύνδουλος αὐτοῦ σεληνιακὸς ὢν ἔπεσεν . ὁ δὲ |
| ὑπόνοιαν ὅτι διὰ τοῦτ ' αὐτῷ τὸ σύμπτωμα γέγονεν , ἐξιλασάμενος τὸν θεὸν ἐν πολλαῖς ἡμέραις ἀποκατέστη . Μεταλαβὼν δὲ | ||
| νίψηται τὸ πρόσωπον , ἀποβάλλει τὴν ὅρασιν , Ἄρτεμιν δὲ ἐξιλασάμενος ἀνακτᾶται τὸ φῶς , καθὼς ἱστορεῖ Δέρκυλλος ἐν γʹ |
| εὔφορον πάνυ καὶ καλόν , ἔνθα καὶ τὸ πάθος τῇ Κόρῃ φασὶν ἀνθιζομένῃ γενέσθαι , καὶ ποταμὸς ἔστι Ζυγάκτης , | ||
| ἀκριβοῦντες δόκιμοι . εὔξαντο δὲ καὶ τῇ Βουλαίᾳ καὶ τῇ Κόρῃ διά τε τῶν ἱεροφαντῶν καὶ τοῦ δᾳδούχου σωτηρίαν αὑτοῖς |
| ἔθος ἦν ἄρτους καὶ ἄλλα τινὰ κατὰ μῆνα τιθέναι τῇ Ἑκάτῃ τοὺς πλουσίους , λαμβάνειν δὲ ἐξ αὐτῶν τοὺς πένητας | ||
| ἐστι κέρατα ἔχον μεμιμημένα , προσφερόμενον Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Ἑκάτῃ καὶ Σελήνῃ . μελιτοῦττα μὲν Τροφωνίῳ ὡς ἀρεστήρ , |
| τοῖς Ψαμμήτοις τιμᾶσθαι τὴν θεόν . Ψάμμητα δ ' ἐστὶ ψαιστῶν τις ἰδέα . . . : Ὑσία , πόλις | ||
| τοῖς ψαμμήτοις τιμᾶσθαι τὴν θεόν : ψάμμητα δ ' ἐστὶ ψαιστῶν τις ἰδέα . Ἑκατομβαιών : ὄνομα μηνός . Ὑπερείδης |
| τἆλλα ὀφθῆναι καὶ βραχύς . ἐντυχὼν δ ' αὐτοῖς ἔφη ῥωμαϊστὶ τῷ ῥήματι : ” Ῥωμαίων εἰμὶ λίβερτος “ , | ||
| φαμεν τὸν ὡς σύνηθές ἐστι Θρᾳξὶ διαλεγόμενον , καὶ κάλλιστα ῥωμαϊστὶ τὸν ὡς σύνηθες Ῥωμαίοις , ἀκολουθήσει καὶ τὸ ἑλληνιστὶ |
| τε καὶ τοῦ Λεπρεατικοῦ τοῦ ἐν τῇ Τριφυλίᾳ καὶ τῇ Πισάτιδι , τρίτου δὲ τοῦ Μεσσηνιακοῦ τοῦ κατὰ Κορυφάσιον , | ||
| . . . : οἶδα δὲ καὶ τὴν ἐν τῇ Πισάτιδι γραφὴν ἀνακειμένην ἐν τῷ τῆς Ἀλφειώσας Ἀρτέμιδος ἱερῷ : |
| κόμην οὐδὲ ὑπέκειτο αὐτῇ , ἀλλὰ μόνην τὴν ἀρετὴν ἐποιεῖτο κόσμημα . σφοδρὸν δὲ οὕτω τι ἔβλεπεν , ὥστε ἀποχρῶν | ||
| τῶν ληνῶν καιρῷ . Ἐπιπόρπημα : τὸ ἐπὶ τῇ πόρπῃ κόσμημα , ἤτοι λίθινον ἢ χρυσοῦν ἢ ἀργυροῦν . Ἐμπόρπημα |
| ἐλάττονι μέν , ἄρρενι δὲ καὶ τούτῳχίμαρος γάρ ἐστι τὸ ἱερεῖον , τὰ δὲ τοῦ ἰδιώτου καταδεεστέρῳ τὸ εἶδοςθῆλυ γὰρ | ||
| ὅτι φευκτόν . ὡς Πίττακόν φασι πέμψαντος αὐτῷ τοῦ Ἀμάσιδος ἱερεῖον καὶ ἀξιώσαντος ἀντιπέμψαι τῶν μορίων αὐτοῦ τὸ κάλλιστον ἅμα |
| τοῖς Δηλιακοῖς ἱστόρηκεν . καὶ Νίκανδρος ἐν τῷ αʹ τῶν Αἰτωλικῶν ἐκ τῆς ἐν Αἰτωλίᾳ Ὀρτυγίας φησὶ τὴν Δῆλον ὀνομασθῆναι | ||
| καθά φησι Δίδυμος ἐπαγόμενος μαρτύριον ἐκ τῆς αʹ Νικάνδρου τῶν Αἰτωλικῶν . ἡμεῖς μέντοι ἐν τοῖς Ἀττικιανοῖς διὰ τοῦ τ |
| μὲν γὰρ ἡ πανήγυρις τοῦ θεοῦ , καὶ κατήπειγε τοῦ θύειν ὁ καιρός , τὸ δὲ ἱερεῖον ἄρα κριὸς ἦν | ||
| κρίμνη σεαυτὴν ἐκ μέσης ἀντηρίδος ἔδει γὰρ ἡμᾶς τοῖς θεοῖς θύειν , ὅταν γυναῖκα κατορύττῃ τις , οὐχ ὅταν γαμῇ |
| κϚʹ . Ἀσχέτῳ γέλωτι μὴ ἔχεσθαι . κζʹ . Παρὰ θυσίᾳ μὴ ὀνυχίζου . κηʹ . Δεξιὰν μὴ παντὶ ῥᾳδίως | ||
| πολεμάρχῳ . τί δὲ καὶ θήσει πρὸς θεῶν ὄνομα τῇ θυσίᾳ , ἣν αὔριον θύσειν φῄς ; πότερον χαριστήρια , |
| Ἀβώνου τεῖχος καὶ Ἰωνόπολιν κληθῆναι , καὶ νόμισμα καινὸν κόψαι ἐγκεχαραγμένον τῇ μὲν τοῦ Γλύκωνος , κατὰ θάτερα δὲ Ἀλεξάνδρου | ||
| φασιανούς . ἢ φασιανοὶ λέγονται οἱ ἔχοντες τῷ μηρῷ φασιανὸν ἐγκεχαραγμένον ἵπποι . τοὺς φασιανούς : οὔκ εἰσιν ἵπποι φασιανοί |
| δὲ δι ' ἑαυτοῦ ἔχειν . . Ὅμηρος : Ὅτι Διοσκορίδης ἐν τοῖς Παρ ' Ὁμήρῳ νόμοις φησὶν , ὡς | ||
| Διοσκουρίδης ἐν τοῖς Ἀπομνημονεύμασι . . . . , : Διοσκορίδης δὲ ὑπὸ Ἀπόλλωνος . . . . , : |
| τῇ κεφαλῇ τὸ κρίθινον ἄλευρον κομίζουσα , καθάπερ ἐλέχθη , παρίτω , ὁ δὲ ἱερεὺς [ ἀντικρὺ ] τὸ κεραμεοῦν | ||
| τὸν νεὼν κηρύσσει καθ ' ἡμέραν : Πίνδαρος ὁ μουσοποιὸς παρίτω πρὸς τὸ δεῖπνον τῷ θεῷ . καὶ γὰρ ἐν |
| ἐν τῷ κατὰ Μέδοντος καὶ κατὰ τῶν μὴ προσηκόντως τῇ ἐπικλήρῳ συνοικούντων γίνεσθαι τὰς εἰσαγγελίας λέγει . χίλιοι δὲ κατὰ | ||
| μύθου παρεσημειωσάμεθα , οἷον καὶ παρὰ Μενάνδρῳ ἐν τῇ χρηστῇ ἐπικλήρῳ , ἆρ ' ἐστὶ πάντων ἀγρυπνία λαλίστατον ; εἶτα |
| καὶ κάστορος ὄρχιν ἀργέος ] τοῦ λευκοῦ ῥυτῆς ] χεῖ ῥυτήν πεδανάς ] τὰς ἐν τῷ πέδῳ , διύγροις τόποις | ||
| καὶ κάστορος ὄρχιν ἀργέος ] τοῦ λευκοῦ ῥυτῆς ] χεῖ ῥυτήν πεδανάς ] τὰς ἐν τῷ πέδῳ , διύγροις τόποις |
| τὸν παραλογισμὸν πεποίηκεν , ὥσπερ ἂν εἰ καὶ λεγόντων ἡμῶν ὄτι ὁ δεῖνα τεθνεὼς [ τεθνηὼς ] ἄνθρωπός ἐστιν , | ||
| ἴσου τοῦ χυλοῦ πιών , ἀμέθυστος ἔσται ὡς μὴ γινώσκων ὄτι πίνει . ἐὰν δὲ καὶ τὸν λίθον τὸν ἐν |
| εἵλετο χαλκός . οἶνον δ ' ἐκ κρητῆρος ἀφυσσόμενοι δεπάεσσιν ἔκχεον , ἠδ ' εὔχοντο θεοῖς αἰειγενέτῃσιν . ὧδε δέ | ||
| , ἐν θερμῷ . Ἐὰν δὲ ἀμφότερα μὴ ἔχῃς , ἔκχεον εἰς τὴν κεφαλὴν τρὶς ὕδωρ εἰς ὄνομα πατρὸς καὶ |
| Σκυθίαν διακομίζει . ἔνθα αὐτὸς σφάζει μὲν τὸν κριὸν καὶ θύει Διὶ Φυξίῳ , ὅτι ἐξέφυγε τὴν ἐπιβουλὴν τῆς μητρυιᾶς | ||
| ἐκεῖθεν δὲ διαβὰς τὸν πόρον ἧκεν ἐς Μέμφιν : καὶ θύει ἐκεῖ τοῖς τε ἄλλοις θεοῖς καὶ τῷ Ἄπιδι καὶ |
| μεθερμηνευόμενόν ἐστι βασιλεὺς , καθὼς ἱστορεῖ Ἑρμησιάναξ Κύπριος ἐν βʹ Φρυγιακῶν . Σκάμανδρος ποταμός ἐστι τῆς Τρωάδος . Ἐκαλεῖτο δὲ | ||
| , Μαρσύας καλούμενος : καθὼς ἱστορεῖ Ἀλέξανδρος Κορνήλιος ἐν γʹ Φρυγιακῶν . . : Ἄμβασον , μητρόπολις τῶν Φρυγῶν . |
| αὖθι φίλῃ , ὅπερ εἶχε τὸ ἑῇ ἐν ταῖς πλείοσιν ἐκδόσεσιν , [ ὃ ] ἦν μάλιστα ἀκόλουθον : τὸ | ||
| δὲ ὁμοδοξίαις καὶ τιμαῖς καὶ ἀτιμίαις καὶ δόξαις καὶ ὁμηρειῶν ἐκδόσεσιν εἰς ἀλλήλους , λεῖον καὶ τὸ λεγόμενον εὐήτριον ὕφασμα |
| περὶ δὲ τὸν χοᾶ τὸν ἑαυτοῦ ἕκαστον περιθεῖναι καὶ τῇ ἱερείᾳ ἀποφέρειν τοὺς στεφάνους πρὸς τὸ ἐν Λίμναις τέμενος , | ||
| πλακοῦντα μέγαν καθ ' ὑπερβολὴν ἤνεγκεν τῇ θεῷ καὶ τῇ ἱερείᾳ εἶπεν ὅτι τὸ παρὸν ἀπορούμενος ἀξιοῖ τὴν Ἀφροδίτην συγγνώμην |
| καίτοι εἴπερ ἀπέκτεινε Φρύνιχον , ἔδει αὐτὸν ἐν τῇ αὐτῇ στήλῃ , ἵνα περ Θρασύβουλον [ καὶ Ἀπολλόδωρον ] , | ||
| . ἐκεῖνο δέ μοι παρ ' ὑμῶν ὑπαρξάτω ἐν τῇ στήλῃ , ὅτι παραλαβὼν τὴν πόλιν δουλεύουσαν τὴν ἑαυτοῦ ἠλευθέρωσε |
| τῇ δὲ Ἀθηνᾷ φερούσῃ τὸ ὄρος , ὃ νῦν καλεῖται Λυκαβηττὸς , κορώνην φησὶν ἀπαντῆσαι καὶ εἰπεῖν ὅτι Ἐριχθόνιος ἐν | ||
| Αἰσχύλος ἔν τινι τῶν αὐτοῦ πεποίηκε δραμάτων . ἔστι δὲ Λυκαβηττὸς ὄρος Ἀθηναίων . 〛 συμμέτρως . . μετρίως . |
| ἐν μιᾷ δὲ ἡμέρᾳ ἄγονται οἵ τε Χύτροι καὶ οἱ Χόες ὡς καὶ κατιὼν λέγει : “ ὑπὸ τοὺς Χόας | ||
| μόνος : καὶ ἀπ ' ἐκείνου Ἀθηναίοις ἑορτὴ ἐνομίσθη οἱ Χόες . Πιθοίγια . . . Χύτρα . . : |
| δὲ ἐγερθέντα ἐκ τοῦ ὕπνου ζητεῖν ἐφ ' ὃ ἀπεστάλη πρόβατον , μὴ εὑρόντα δὲ πορεύεσθαι εἰς τὸν ἀγρόνὑπελάμβανεν δὲ | ||
| ἐθελήσεις τὰ θρῖα τῶν σύκων ἐπιτρώγειν , ἀλλ ' ὥσπερ πρόβατον οὐκ ἂν ἀποσταίης τῶν ὡρίμων , οὐκ ἔστιν οὖν |
| ὄνομα διώκειν τοῦ λεχθέντος τὴν ἐναντίωσιν , ἔριδι , οὐ διαλέκτῳ πρὸς ἀλλήλους χρώμενοι . Ἔστι γὰρ δή , ἔφη | ||
| Ξ ἔχων ] φυλάττων . Ὄγκαν προσαγορεύσας τῇ τῶν Φοινίκων διαλέκτῳ : ἐπεγέγραπτο δὲ τῷ ἱερῷ τούτῳ : Ὄγκας νηὸς |
| ἀναλογίαν τὸ κοινὸν ἔχουσιν . ὃν γὰρ λόγον ἔχει ἐν σηπίᾳ τὸ σήπιον , τὸν αὐτὸν ἡ ἄκανθα ἐν ἰχθύϊ | ||
| ἐν τοῖς ὀστᾶ ἔχουσιν , οὕτω τὸ σήπιον ἐν τῇ σηπίᾳ καὶ ἐν τοῖς ἰχθύσιν ἡ ἄκανθα : ἐρειστικὸν γὰρ |
| . . Δίδυμος δὲ προκώνια , φησὶ , πυροὶ μέλιτι κεχρισμένοι : Ἀριστοφάνης δὲ ὁ γραμματικὸς καὶ Κράτης τὰ ἐξ | ||
| Δίδυμος δὲ προκώνια , φησὶν , ἐστὶ , πυροὶ μέλιτι κεχρισμένοι . Ἀριστοφάνης δὲ ὁ γραμματικὸς καὶ Κράτης τὰ ἐξ |
| ἐστι καὶ ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος , , τῇ Οὐρανίᾳ τὴν ἀστρονομίαν : καὶ τοῦτο δῆλον ἀπὸ τοῦ ὀνόματος | ||
| : τῇ δὲ πρεσβυτάτῃ Καλλιόπῃ καὶ τῇ μετ ' αὐτὴν Οὐρανίᾳ τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ διάγοντάς τε καὶ τιμῶντας τὴν ἐκείνων |
| . ἀλευρόττησις , , ; . . , . : ἀλευρόττησις : σήθω , σήσω ὁ μέλλων , ὄνομα ῥηματικὸν | ||
| τ τῆσις καὶ πλεονασμῷ τοῦ τ μετὰ τοῦ ἄλευρον γίνεται ἀλευρόττησις , τὸ κόσκινον . οὕτως Φιλόξενος . . . |
| λόγον ποιεῖται : εἰ γὰρ πρὸς τὸ Κράτος ἔλεγεν , οὐδετέρως ὤφειλε τὸν λόγον ἀποδοῦναι . . αἰεί τε ] | ||
| . καὶ Τηλανδρία ἄκρα . Ἀλέξανδρος δ ' ὁ πολυίστωρ οὐδετέρως τὴν πόλιν Τήλανδρον καλεῖ ἐν πρώτῳ Λυκιακῶν . καὶ |
| . . . . ἦν δὲ καὶ ἄλλο εἶδος τῶν Συμβόλων τοιοῦτον , ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν , τουτέστι μὴ πλεονεκτεῖν | ||
| ∠ ʹʹδʹʹ μζʹ γοʹʹ Δανδάκη ξʹ ∠ ʹʹδʹʹ μζʹ γʹʹ Συμβόλων λιμήν ξαʹ μζʹ δʹʹ Παρθένιον ἄκρον ξʹ γοʹʹ μζʹ |
| οἷς λέγει ἔστι δέ τις Νύση , ὕπατον ὄρος , ἀνθέον ὕλη , τηλοῦ Φοινίκης , σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων . | ||
| , λέγων , Ἔστι δέ τις Νύση , ὕπατον κέρας ἀνθέον ὕλῃ , τηλοῦ Φοινίκης , σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων . |
| ἐν αὐτῇ καὶ ξόανον οὐδέν τι διάφορον ἢ τὸ ἐν ἀκροπόλει τῇ Λαρίσῃ . ἔστι δὲ ὄρος ὑπὲρ τῆς Λήσσης | ||
| εἶναι . καὶ τί δεῖ μακρολογεῖν τῆς ἐκείνου γονῆς ἐν ἀκροπόλει τότε παρούσης ; πῶς οὖν ὀλιγώρως εἶχε τὰ τῶν |
| γυναικείας ἥβης , ὅτι τὸ γυναικεῖον μόριον καὶ ῥόδον καὶ ῥοδωνιάν φασιν , ὡς Κρατῖνος ἐν Νεμέσει : ὥς γ | ||
| γυναικείας ἥβης , ὅτι τὸ γυναικεῖον μόριον καὶ ῥόδον καὶ ῥοδωνιάν φασιν , ὡς Κρατῖνος ἐν Νεμέσει : ὥς γ |
| κατασβεννυμένοις τῷ γάλακτι . Δεῖ δὲ ἐν τῇ ἑψήσει τὸν ἐφιστάμενον ἐπίπαγον ἤτοι ἀφρὸν ἀφαιρεῖν μύστρῳ ἢ πτερῷ : ταύτης | ||
| καὶ παιδεύει καὶ μόνον τοῖς τοιούτοις ἐρίζει καὶ νικᾷ καὶ ἐφιστάμενον τὴν ἰδίαν νίκην ὥσπερ σατράπης ἀγαθὸς τοῖς νενικημένοις καὶ |
| , Τῖτος Λάρκιος , ὃς δὶς ἀποδειχθεὶς ὕπατος δυναστείᾳ τῇ καλουμένῃ δικτατορίᾳ κράτιστα πάντων ἀνθρώπων χρησάμενος ἱερὰν καὶ σεβασμοῦ μεστὴν | ||
| οὖν σοφώτατος Δίδυμος εἶπεν ἐν τῇ ὀκτατόμῳ αὐτοῦ βίβλῳ οὕτω καλουμένῃ . Κάρφος ἢ λιθάριον ἢ κόπριον ἐκ τῆς γῆς |
| τὴν στοὰν οἰκοδομῆσαι τὴν πλησίον αὐτοῦ . ” ὁ δὲ Δίδυμός φησιν ἁμαρτάνειν τὸν ῥήτορα : ἐκλήθη γὰρ ἐλευθέριος διὰ | ||
| ἀλήθειαν γράφοντι τὸν ἐπίνικον καὶ ἀποδιδόντι Ἀγησιδάμῳ . ὁ δὲ Δίδυμός φησιν ἔχειν λόγον καὶ τὴν ἑτέραν γραφήν : νέμει |
| θήραν . καὶ ἔστι τὸ μάθημα : πράωι λαγῶι καὶ ἀλώπεκι τιθασῶι κρέας προσαρτῶσι , καὶ μεθιᾶσι θεῖν , καὶ | ||
| φησὶν αὐτὸν λέοντι θηρεύοντι ἐοικέναι , κατὰ δὲ τὴν μῆτιν ἀλώπεκι , ἥτις ἀνακλινομένη ὑπτία πρὸς τὸ ἑτοίμως ἀμύνεσθαι , |
| ταῖς χερσὶ μόνος τῶν ἄλλων καὶ συντερετίζειν καὶ ἐπιτιμᾶν τῇ αὐλητρίδι , τί οὕτω ταχὺ ἐπαύσατο : καὶ ἀποπτύσαι δὲ | ||
| Συβαριτῶν ἀναθήματα , στλεγγίδια χρυσᾶ τέσσαρα . τῇ Δεινιάδου δὲ αὐλητρίδι Βρομιάδι Φάυλλος καρχήσιον ἀργυροῦν Φωκαέων καὶ στέφανον χρυσοῦν κιττοῦ |
| Προῦσαν τὴν πόλιν ἡ Ῥωμαίων δύναμις : ὑπὸ δὲ τὸν Ἀσιανὸν Ὄλυμπον διέκειτο αὕτη . Ἐκεῖθεν ὁ Τριάριος ἐπὶ Προυσιάδα | ||
| Προῦσαν τὴν πόλιν ἡ Ῥωμαίων δύναμις : ὑπὸ δὲ τὸν Ἀσιανὸν Ὄλυμπον διέκειτο αὕτη . Ἐκεῖθεν ὁ Τριάριος ἐπὶ Προυσιάδα |
| δέ τις καὶ Σαννυρίωνα τοιοῦτον γενέσθαι , ὃς ἐν τῇ ληκύθῳ τὴν κλίμακα ἐζήτει . καὶ Κόροιβον δὲ καὶ Μελιτίδην | ||
| ὄλπῃ : σκιόψυκτα δὲ ὄντα καὶ ξηρὰ θρύπτε αὐτὰ ἐν ληκύθῳ καὶ οὕτως ἀλείφου , ὅτε χρεία καλέσει . * |
| . ὃ καὶ Γαληνὸς ποιεῖ ἐν τῇ παρ ' αὐτοῦ ἐπιγραφομένῃ Τέχνῃ μικρᾷ ὅλην πραγματείαν ἀποτελῶν συνισταμένην ἐκ τῆς τοῦ | ||
| ' ἐν τῇ τετάρτῃ μὲν τῆς ἱστορίας Εὐρώπῃ δ ' ἐπιγραφομένῃ βίβλῳ , περιοδεύσας τὴν Εὐρώπην μέχρι Σκυθῶν ἐπὶ τέλει |
| δὲ δαμασωνίου ἠρύγγιον ἔμβαλε : χρῶ δὲ καὶ τῇ Ξενοφίλου ἀντιδότῳ τῇ προγεγραμμένῃ πρὸς λιθιῶντας ἐν τῷ ιϚʹ κεφαλαίῳ : | ||
| , καὶ τῇ Ἀνδρομάχου θηριακῇ προσῆκον ἔσται κεχρῆσθαί σε , ἀντιδότῳ λεπτυντικῷ καὶ διαφορητικῷ τελοῦντι φαρμάκῳ , καὶ τὰς ἐν |
| ἑρπετὸν ἐκδιώξει . εἰ δέ τις σκορπίον αὐτὸν εἰς ἔλαιον ἑψήσει , καὶ τοῦ πληγέντος ὑπὸ σκορπίου ἀλείψει τὸν τόπον | ||
| ὑῶν προσφερέσθωσαν καὶ τῶν πετραίων ἰχθύων προσεπιβαλλομένου ὄξους ἐν τῇ ἑψήσει . τῶν δὲ ὀσπρίων προσφερέσθωσαν ἄλικα καὶ χῖδρον πάνυ |
| . . : Πολύϊδος : οὕτως καὶ Ἀπολλώνιος ὁ τοῦ Ἀρχιβίου : καὶ ἔστι , φησί , πολυΐδμων , μάντις | ||
| μακρὸν χρόνον αὑτοῦ . κρεῖττον οὖν λέγει Ἀπολλώνιος ὁ τοῦ Ἀρχιβίου , ὅτι παρὰ τὸ λεῖον γέγονεν ἄλειον , καὶ |
| κλίνονται διὰ τοῦ ντ , οἷον Ποσειδῶνος καὶ Τυφῶνος καὶ ταῶνος . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ἰστέον δὲ ὅτι | ||
| τρυγόνα θαλασσίαν , καὶ ὑπὸ τὸν λίθον ἡ φωνὴ τοῦ ταῶνος ὥς ἐστι αιω . καὶ ῥίζιον τῆς βοτάνης ὑπόθες |
| δὲ εἰπεῖν ὅτι ὡς ἄνθη με εἶχε . Νίταρος καὶ Βάτος ἄνδρες ἦσαν θηλυπρεπεῖς καὶ ὡραῖοι : παρῄκαζεν οὖν αὐτὴν | ||
| δὲ πεποιημένη ἡ λέξις , . , . , . Βάτος : ἡ ἄκανθα : εἴρηται δὲ κατὰ ἀντίφρασιν , |
| Ἀγχιάλη , πόλις Κιλικίας . . . Ἔστι δὲ κτίσμα Ἀγχιάλης τῆς Ἰαπετοῦ θυγατρὸς , ὡς Ἀθηνόδωρος περὶ τῆς αὑτοῦ | ||
| ἕλληνι τύπῳ . Αὐλαί , ἐπίνειον Κιλίκων μεταξὺ Ταρσοῦ καὶ Ἀγχιάλης . οἱ οἰκοῦντες Αὐλεῶται πρὸς τῶν ἐπιχωρίων ὀνομάζονται . |
| τῆς κατασκευῆς ἔλεγον τῇ γυναικὶ ὅτι πάνυ ἂν ἡμῶν εἴη βλακικόν , εἰ οἱ μὲν ἐν τοῖς πλοίοις καὶ μικροῖς | ||
| ὡς μηδὲ κύνα αὐτῷ χρῆσθαι . Πολιτείας δʹ : „ βλακικόν τε ἡμῶν τὸ πάθος „ . ὡς εἰ λέγοι |
| . κοινῶς δὲ περὶ πάντων τῶν Ἰώνων τρυφῆς Ἀντιφάνης ἐν Δωδώνῃ τάδε λέγει : πόθεν οἰκήτωρ , ἤ τις Ἰώνων | ||
| Ἐπαφρόδιτος ἐν τῇ πʹ τῆς Ἰλιάδος „ τιμᾷ τοὺς ἐν Δωδώνῃ ἔχοντας ἐπιφανὲς μαντεῖον ‚ τὸν δ ' ἐς Δωδώνην |
| διὰ τὸ Αἴολος , Αἰολία ἡ χώρα καὶ τὸ ἐθνικὸν Αἰολεύς . Ἡρωδιανὸς δέ φησιν , ὅτι τοῖς συνοικισταῖς συνεχῶς | ||
| , καὶ Αἰολήιος . δύναται δὲ τοῦτο καὶ ἀπὸ τοῦ Αἰολεύς εἶναι , ὅθεν καὶ τὸ Αἰόλειον , ὥστε γενικὸν |
| ὑποπίνειν προσιόντας . Ἁλμώδεις δ ' ἅμα τῷ ὄξει ἐν Σικανοῖς τῆς Σικελίας : ἐν τῇ Καρχηδονίων δὲ ἐπικρατείᾳ κρήνη | ||
| - ιόντας , ἁλμώδεις δ ' ἅμα τῷ ὀξεῖ ἐν Σικανοῖς τῆς Σικελίας . ἐν τῇ Καρχηδονίων δὲ ἐπικρατείᾳ κρήνη |
| καὶ οἱ δικασταὶ ἡλιασταί . ΓΘ δικασταί ] οἱ ἐν Ἡλιαίᾳ . κόπριος : κηπουρός , παρὰ τὴν κόπρον . | ||
| . ] ὀβολὸν ] φόλιν . ἡλιαστικόν ] ἐν τῇ Ἡλιαίᾳ διδόμενον , ⌈ ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἡλίου ἢ |
| ὁ ἕτερος ἠγγυήσατο ἀποθανεῖν , ἐὰν ἐκεῖνος μὴ ἐλθῇ τῇ ὡρισμένῃ ἡμέρᾳ : ὁ δὲ τὰ περὶ τὰ ἴδια διαταξάμενος | ||
| τοῦ καλάθου πρόοδον . ἔθος γὰρ ἦν ἐν Ἀθήναις ἐν ὡρισμένῃ ἡμέρᾳ ἐπὶ ὀχήματος φέρεσθαι κάλαθον εἰς τιμὴν τῆς Δήμητρος |
| Γῆς , καὶ Φοίβης τῆς Κρόνου , ᾗ Ζεὺς ἐμίγη ὄρτυγι εἰκασθείς , ἔγκυος γενομένη ὤδινεν ἐπὶ τοῦ Ζωστῆρος τῆς | ||
| ἐκείνην ἀντιμισεῖν ὡς πολέμιον , πελεκᾶνα δὲ μὴ νοεῖν φίλα ὄρτυγι . καὶ ἀμοιβὴν τοῦ μίσους ἀκούω εἶναι . Ἀποκτίννυσι |
| δριμοφαγίας δὲ πάσης καὶ πικροφαγίας ἀπέχεσθαι χρὴ καὶ † πὰν ἱῶν . ἐκ δὲ τῶν ἰχθύων παντοίων ἐσθίειν ἄνευ τῶν | ||
| ] γὰρ [ Λατοΐδας ] δῶκ ' Εὐωνούμοι τριπόδων ἐσς ἱῶν [ χρεισμὼς ] ἐνέπειν , τὸν δ ' ἐς |
| ἐϋξέστῃς σανίδεσσιν , αὐτοῦ δ ' ὠκὺ βέλος καλῇ προσέκλινε κορώνῃ , ἂψ δ ' αὖτις κατ ' ἄρ ' | ||
| Φοίνικα τὸν Κολοφώνιον ἰαμβοποιὸν μνημονεύοντά τινων ἀνδρῶν ὡς ἀγειρόντων τῇ κορώνῃ , καὶ λέγοντα ταῦτα : ἐσθλοί , κορώνῃ χεῖρα |
| Δράκων νήπιος νηπίῳ παιδί , τὸ γένος Ἀρκάδι , κἀκεῖνος ἐπιχώριος γίνεται σύντροφος . οὐκοῦν συνανιόντε τὴν ἡλικίαν ὁ παῖς | ||
| πόλις Ἀραβίας πλησίον τῆς Ἔγρας . ὁ οἰκήτωρ Ἰαθριππηνός : ἐπιχώριος γὰρ ὁ τύπος , ὡς Μηδαβηνός . Ἰαιτία , |
| τῶν Τρωϊκῶν χρησμὸν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πυθίου εἰς τὴν ἐν Τρωάδι Θρᾴκην μετοικῆσαι : ἀφ ' ὧν ἡ Σαμοθρᾴκη προσηγορεύθη | ||
| ἐπήρκεσαν Ἕλλησι : Μαχάων γέ τοι ψυχὴν κατέθετο ἐν τῇ Τρωάδι , ὅτε , ὡς οἱ ταῦτα γράφοντες λέγουσιν , |
| ' ἐστὶ πρώτη πασῶν ἀπὸ τῆς ἑσπέρας ἡ Ἰβηρία , βύρσῃ βοείᾳ παραπλησία , τῶν ὡς ἂν τραχηλιμαίων μερῶν ὑπερπιπτόντων | ||
| ἢ τῶν ἄλλων γνωρίμων τινὶ σχημάτων , οἷον τὴν Ἰβηρίαν βύρσῃ , τὴν Πελοπόννησον πλατάνου φύλλῳ : ὅσῳ δ ' |
| τὴν σκηνὴν ἐθαύμαζε . Τρισὶν οὖν ἡμέραις ἐπ ' αὐτῷ ξενωθεὶς ὁ στρατοπεδάρχης ἐξῄει καὶ κατῄει ὡς ἐπὶ τὴν τοῦ | ||
| ἀγαθὰ καὶ ἐπαινέσαι τῇ ποιήσει παρακαλέσας , πρόσφατον καὶ νεωστὶ ξενωθεὶς τῇ Θήβῃ , ἤγουν ἐκ νέου πρὸς ἡμᾶς ἐπιδημήσας |
| ὁ δ ' Ἀπόλλων τῶν αὑτοῦ χρησμῳδιῶν ταύτην προὐστήσατο καὶ προθύειν ἐπέταξεν . Ἥφαιστος δὲ ὑπὸ μὲν τοῦ ἔρωτος ἀναγκάζεται | ||
| ἀκολουθῶν Μενάνδρῳ λέγοντι Μιλησίους , ὅταν θύωσι τῇ Ῥέᾳ , προθύειν Τιτίᾳ καὶ Κυλλήνῳ . . . , : Περὶ |
| . Τράγιλος , πόλις μία τῶν ἐπὶ Θρᾴκης πρὸς τῇ χερρονήσῳ καὶ Μακεδονίᾳ . ἐκ ταύτης ἦν Ἀσκληπιάδης ὁ τὰ | ||
| ἀνάθημα Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνος , ὃς τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ἐν χερρονήσῳ τῇ Θρᾳκίᾳ πρῶτος τῆς οἰκίας ταύτης : καὶ ἐπίγραμμα |
| τότε εἰς Σαλαμῖνα . ἔστι δὲ ὁ χρησμός “ τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρυόπα Ζεύς . ” ΓΘ περὶ τούτου | ||
| καὶ κατόπιν ἔπραξε . καὶ τοῖς Ἀθηναίοις χρησμὸς ἐδόθη τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς : ἐδήλου γὰρ ὡς διὰ |
| . Ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς δι ' ἣν αἰτίαν ἐν τῇ στοᾷ ἐσθίει εἶπεν ὅτι ” καὶ τοὺς κυβερνήτας ὁρῶ καὶ | ||
| ἀλλὰ καὶ τοῖς περιπατοῦσί που , Λάχης , ἐν τῇ στοᾷ , καὶ τοῖς μένουσιν ἔνδον ἐν ταῖς οἰκίαις . |
| ἀπέντας . Τοὺς ὦν δὴ τὰς νέας λέγοντας εἶναι τὸ ξύλινον τεῖχος ἔσφαλλε τὰ δύο τὰ τελευταῖα ῥηθέντα ὑπὸ τῆς | ||
| πρὸς τὴν Ἀττικὴν Ἀθηναίοις ἐδόθη χρησμὸς οὗτος : τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεὺς μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν , τὸ σὲ |
| περὶ τῆς Νύσης ἱστορεῖ , λέγων , Ἔστι δέ τις Νύση , ὕπατον κέρας ἀνθέον ὕλῃ , τηλοῦ Φοινίκης , | ||
| μαρτυρῆσαι ἐν τοῖς ὕμνοις ἐν οἷς λέγει ἔστι δέ τις Νύση , ὕπατον ὄρος , ἀνθέον ὕλη , τηλοῦ Φοινίκης |
| πείσειν αὐτὸς ἐπηγγέλλετο . Καὶ γενομένης ἡμέρας ἔχων ἐν τῇ πήρᾳ τὰ γνωρίσματα πρόσεισι τῷ Διονυσοφάνει καὶ τῇ Κλεαρίστῃ καθημένοις | ||
| τρίτῃ Διαδοχῶν Διόδωρον τὸν Ἀσπένδιον , καὶ πώγωνα καθεῖναι καὶ πήρᾳ καὶ βάκτρῳ χρῆσθαι . Τοῦτον μόνον ἐκ πάντων Σωκρατικῶν |
| ὑπαιθρίας οὔσης . ἀγυιεῦ ] ἐν ταῖς ὁδοῖς ἱστάμενος . ἀγυιεὺς κίων εἰς . . . ἀμφοῖν . ἔστι δὲ | ||
| ' ἀμερῶν μόχθων καὶ δανοτῆτος † ἀνηλόκισμαι λάμπει δ ' ἀγυιεὺς βωμὸς ἀτμίζων πυρὶ σμύρνης σταλαγμούς , βαρβάρους εὐοσμίας Πόσειδον |
| σύμβουλοι γενόμενοι . Τοῦτο τὸ γράμμα λαβοῦσα καὶ κατασημηναμένη δίδωσι θεραπαίνῃ τινὶ ἑαυτῆς βαρβάρῳ , εἰποῦσα Ἁβροκόμῃ κομίζειν : ὁ | ||
| ὁ Διόνυσος , καὶ μὴ συγχωρῶν αὐτὸν εἰσελθεῖν ἅμα τῇ θεραπαίνῃ τῆς Περσεφόνης . περιττὸν δὲ τὸ ἔχων . 〚 |
| τραγικῆς ὀρχήσεως . ἔστι δὲ τοὔνομα καὶ ἐν τῇ ἀρχαίᾳ κωμῳδίᾳ , ὡς παρὰ Νικοφῶντι . Κοροπλάθος : Ἰσοκράτης ἐν | ||
| εἰρκτὴ δ ' ἡ λαιά . τὸ δὲ κλισίον ἐν κωμῳδίᾳ παράκειται παρὰ τὴν οἰκίαν , παραπετάσματι δηλούμενον . καὶ |
| γίνεσθαι περὶ τὰ ἀγάλματα . ἄκμηνοι : ἄφαγοι . καὶ Νίκανδρος : ἄκμηνοι σίτων . τὸ ἑξῆς : παρ ' | ||
| ἐπισπᾶται , Ἐπικλῆς δὲ ἐκπιέζηται καὶ ἐκθλίβηται , ὡς καὶ Νίκανδρος ἐξηγεῖται . | ἀναλελάφθαι : ἀνειλῆφθαι . ἅλις : |
| . . . . : Ἀλέξανδρος δ ' ἐν τῇ Συναγωγῇ τῶν Περὶ Φρυγίας , κρούματα Ὄλυμπον ἔφη πρῶτον εἰς | ||
| τισι μὲν “ διαλυκώνισον ” : ἐν δὲ τῇ Ἀρτεμιδώρου Συναγωγῇ “ διαλακώνισον ” . αἰτία δὲ τοῦ λεξειδίου ἀσυνήθεια |
| οἷον τὸ κέρατα ἔχειν : τοῦτο γὰρ καὶ ἐλάφῳ καὶ αἰγὶ καὶ βοῒ καὶ προβάτῳ ὑπάρχει . δεῖ γὰρ καὶ | ||
| μάχεσθαι , τὰς δὲ Ἀμαζόνας , ἃς εἰκάζει χιμαίρᾳ ἤτοι αἰγὶ διὰ τὸ κρημνοβατεῖν αὐτὰς δίκην αἰγῶν καὶ ἐν κρημνοῖς |
| . . . . Ϙβ γοʹ κα ∠ ʹ [ Ὄρη παράλια Ἀραβίας Εὐδαίμονος : Ἵππος ὄρος . . . | ||
| , ᾗ γραμμῇ παράκειται ἡ μετὰ τὴν Αἴγυπτον Αἰθιοπία . Ὄρη δὲ ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ κατονομάζεται , τά τε Βάσκισα |
| ἃ δὲ ἤκουσα ἐπὶ τῇ καρδίᾳ γεγράφθαι τῇ πεποιημένῃ τοῦ ὀρειχάλκου , οὐδὲ ταῦτα ὄντα Φιλάμμωνος Ἀρριφῶν εὗρε , τὸ | ||
| δὲ παρὰ Πλάτωνι ἐν τοῖς Σοφισταῖς : τὸ γὰρ τοῦ ὀρειχάλκου μέταλλον οὐδέπω καὶ νῦν εἰς πίστιν ἥκει βεβαίαν . |
| , ὡς Ἰάσων . τὸ ἐθνικὸν Τήλιος . Ἀνδροτίων ἕκτῳ Ἀτθίδος . Τημένιον , χωρίον Μεσσήνης , ἐν ᾧ τέθαπται | ||
| . . : Κάπαι , πόλις Ἑλλησποντία . Ἀνδροτίων γʹ Ἀτθίδος . . . : Πάνακτον , φρούριον Ἀττικῆς , |
| Καταλέγει δὲ τούτους καὶ Ἀντίμαχος . Φανόδικος δὲ ἐν αʹ Δηλιακῶν ἐξ Ὑπερβορέων φησὶν αὐτοὺς ἐλθεῖν ἐπὶ τὸν πλοῦν . | ||
| αʹ . Ψαμμητίχην δὲ κεκλῆσθαί φησιν ὁ Σῆμος ἐν αʹ Δηλιακῶν διὰ τὸ τοῖς ψαμμήτοις τιμᾶσθαι τὴν θεόν : ψάμμητα |
| τε Χῖον καὶ τὸ Σύριον καὶ τὸ Κύθνιον καὶ τὸ Σίφνιον καὶ πολλαχόθεν ἄλλοθεν τῶν Κυκλάδων νήσων καὶ Σικελὸν τὸ | ||
| ἐκαλεῖτο δὲ πρότερον Μερόπη . τὸ ἐθνικὸν Σίφνιος . καὶ Σίφνιον ποτήριον καὶ σιφνιάζειν . Σιωνία , πόλις Ποντική . |
| τῶν παρασίτων ὃν Μένανδρος πτερνοκοπίδα καλεῖ . Μάχων τε ὁ κωμικὸς μέμνηται Κορύδου λέγων : τὸν Κόρυδον ἠρώτησεν Εὐκράτης πῶς | ||
| δούλους , διὰ πολέμου δ ' ἡλωκότας , Θεόπομπος ὁ κωμικὸς ἀποχρησάμενος τῇ φωνῇ φησι : δεσπότου πενέστου ῥυσὰ βουλευτήρια |
| αἱ Σαπφοῦς χρυσαστράγαλοι . βομβυλιὸς δὲ τὸ στενὸν ἔκπωμα καὶ βομβοῦν ἐν τῇ πόσει , ὡς Ἀντισθένης ἐν Προτρεπτικῷ . | ||
| κώνωπος , Ὁρᾷς , ἔφη , τοῦτο τὸ βραχὺ τὸ βομβοῦν ; ἢν εἰσδύῃ μου τῇ τῆς ἀκοῆς ὁδῷ , |
| Ἔδοξέ τις ἐκ τῆς κεφαλῆς ἐκ αὐτοῦ ἐλαίαν πεφυκέναι . ἐφιλοσόφησεν εὐτόνως καὶ τοῖς λόγοις καὶ τῇ ἀσκήσει χρησά - | ||
| εἶπε τὸν ποιητὴν πεποιηκέναι , ὥσπερ λέγομεν τὸν φιλόσοφον ὅτι ἐφιλοσόφησεν ʃ ἰστέον ὅτι ἀπὸ Ἡροδότου τοῦτο ὠφέληται χιλίων καὶ |
| Ἡσίοδος ἐν τῇ Θεογονίᾳ ἀθάνατον αὐτήν φησιν : ὡς δὲ Ἀσκληπιάδης , ὅτι οὐδὲν τῶν ῥηθέντων ὑπ ' αὐτῆς ἀτελὲς | ||
| , καὶ καθόλου ξηραντικῆς ἐστι δυνάμεως : τούτους τοὺς ἐπαίνους Ἀσκληπιάδης περὶ αὐτῆς γράφει . Ἁρμόζουσα πρὸς τὰ ἔναιμα τραύματα |
| δ ' ἐστὶ τοῦτο ἑταίρας : τὸ γὰρ κύριον ἦν Οἴα , ὡς Ἀριστοφάνης εἴρηκεν ἐν τῷ περὶ Ἑταιρῶν , | ||
| ἄρχονται , βαρύνεται : ποία Τροία κοία . οὕτω καὶ Οἴα . τὸ μέντοι χροιά στοιά ὀξύνεται . Τὰ εἰς |