. ὧν ἀντικατηγόρησάν τινες , ἐμφρόνως εἰδότες : ἄνδρ ' ἐπαμύνασθαι , ὅτε τις πρότερον χαλεπήνῃ . ἢ πολλοὶ καὶ | ||
ἀντιλυπήσεως : ὁμοίως δὲ καὶ τὸ δικανικόν ἐστιν ἄνδρ ' ἐπαμύνασθαι , ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ . τὸ δὲ πανηγυρικὸν |
δ ' ἐποπίζεο μῆνιν , μή πώς τοι μετόπισθε κοτεσσάμενος χαλεπήνῃ . ” ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κρατὺς Ἀργεϊφόντης : | ||
γάρ τι νεμεσσητὸν βασιλῆα ἄνδρ ' ἀπαρέσσασθαι ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ . Τὸν δ ' αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων |
καὶ ἐπ ' ἄλλων τινῶν . ἡ γὰρ ζέσις τοῦ περικαρδίου αἵματος λόγος τίς ἐστι τοῦ θυμοῦ ἐκ τῆς ὕλης | ||
ἐξ ὕλης λαμβάνεται , ὥσπερ ὁριζόμεθα τὸν θυμὸν ζέσιν τοῦ περικαρδίου αἵματος , ἢ ἐξ εἴδους ὡς τὸ ὄρεξις ἀντιλυπήσεως |
τε καὶ βίον ὅπερ ἁρμονία ποτ ' ἀκοάν τε καὶ φωνάν : ὅ τε γὰρ νόμος παιδεύει μὲν τὰν ψυχάν | ||
ὃν λόγον γὰρ ἔχει ῥυθμὸς ποτὶ κίνασιν καὶ ἁρμονία ποτὶ φωνάν , τοῦτον ἔχει τὸν λόγον δικαιότας ποτὶ κοινωνίαν : |
ποτε , τὰ δ ' ἄλλα συγχεῖ πάνθ ' ὁ παγκρατὴς χρόνος , ἄριστα δὴ ἀνθρώπων λέγοντι . ἐγκύκλιοι γὰρ | ||
τριμέτρων ἀκαταλήκτων οβʹ , ὧν τελευταῖος : ἀμφοῖν γένηται τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι πάσαις καὶ ἐπὶ τῶι |
τοῦ ὕδατός ἐστί τινα πρότερον ἐξ ὧν γέγονεν , ὕλη ἄμορφος καὶ ἀνείδεος . . . . . . . | ||
σώματος μαρανθῶσιν οἱ λόγοι καί σοι φανῶ δι ' ἀμφοτέρων ἄμορφος . Ἀδικεῖς καὶ σαυτὸν κἀμὲ σιωπῶν , ἐμὲ μὲν |
ἀρτύνετο βουλήν : κλῦτε φίλοι : θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος ἀμβροσίην διὰ νύκτα : μάλιστα δὲ Νέστορι δίῳ εἶδός | ||
καθεύδων βαθύτατα ἐδόκει διόβλητος γεγονέναι . καὶ τὸ μὲν φάσμα ὄνειρος ἦν , ἐβόα δὲ καίτοι καθεύδων καὶ μάλα γε |
: περὶ δὲ τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ τὰς πράξεις ἀψευδής τις ἀπὸ ταὐτομάτου πλανᾶται φήμη κατὰ τὴν πόλιν , | ||
. τῷ ἀσέμνως τὸ ἄσεμνος παράκειται , τῷ ἀψευδῶς τὸ ἀψευδής , τῷ ἀκλαυτί τὸ ἄκλαυτος , τῷ ἀθεωρητί τὸ |
τὸν αἴσχιστον ὡς καλὸν ἐπαινῶν ἄλλο τι ἢ προφέρει τὸ αἶσχος αὐτῷ ; ἢ ὁ τὸν ἀνάπηρον ὁλόκληρον εἶναι λέγων | ||
πᾶσαι ; Κάλλος μὲν γὰρ ἔστω καὶ ὑγίεια ἑκατέρα , αἶσχος δὲ καὶ νόσος καὶ ἀσθένεια καὶ ἀδυναμία ὅλως ; |
τῶν αἰδοίων ἔπαρσις γίνεται . καὶ περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ψυχική τις αὐτοῖς λύπη ἐντρέχει . περὶ δὲ τὸν αὐτὸν | ||
μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα . Ἡ δ ' εὐφροσύνη ψυχική τίς ἐστι διάθεσις , ἣν ἄν τις ἐξηγήσαιτο καλὴν |
σάφα δ ' οὐκ οἶδ ' εἰ θεός ἐστιν : ἀθετεῖται , ὅτι δεξάμενός τις , εἰ μή τις θεός | ||
ἐλθὼν ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος . * ) καὶ οὗτος ἀθετεῖται . δύο γὰρ μόνα εὔχεται ἢ παῖς ἐξ Ὀδυσσέως |
καὶ Ὅμηρος ὡς δ ' ὅτε τις ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ , καὶ Σαπφώ πόδα δὲ ποικίλος μάσθλης ἐκάλυπτε , | ||
ὥς δ ' ὅτε τίς τ ' ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ . μέγεθος δὲ πρὸς μέγεθος , οἷον Κύκλωπος γὰρ |
εὑρεθέντων σιτίων ἀνεχώρησαν τῷ στρατῷ : σὺν παντὶ δηλονότι . μανιώδης . . . : σημείωσαι μανιώδης ὑπόσχεσις ʃ ἀντὶ | ||
αὐτούς . καὶ ἀπὸ τοῦδε ἦν οἶστρος ἄλογός τε καὶ μανιώδης , οἷον ἐν τοῖς βακχείοις πάθεσί φασι τὰς μαινάδας |
πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων : σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν . ἦ σύ γ ' Ὀδυσσεύς ἐσσι | ||
, φάρμακα ἀμείψεται η . σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν . ὁ Σιδώνιός φησιν ἀθετεῖσθαι τὸν στίχον |
' , ἦ μάλα δή τις ἐνὶ μεγάροισι γυναικῶν νῶϊν ἐποτρύνει πόλεμον κακὸν ἠὲ Μελανθεύς . ” τὸν δ ' | ||
Ἀντίνοος δ ' εἴωθε κακῶς ἐρεθιζέμεν αἰεὶ μύθοισιν χαλεποῖσιν , ἐποτρύνει δὲ καὶ ἄλλους . ” ἦ ῥα , καὶ |
ὄφελ ' ἤματι τῷ ὅτε με πρῶτον τέκε μήτηρ οἴχεσθαι προφέρουσα κακὴ ἀνέμοιο θύελλα εἰς ὄρος ἢ εἰς κῦμα πολυφλοίσβοιο | ||
αὐτίκα νῦν , ἢ ἔπειτά μ ' ἀναρπάξασα θύελλα οἴχοιτο προφέρουσα κατ ' ἠερόεντα κέλευθα , ἐν προχοῇς δὲ βάλοι |
τὸ μέντοι μυθῶ καὶ ἀπειθῶ περισπῶνται , ὅτι μῦθος καὶ ἀπειθής . Τὰ εἰς ΘΩ δισύλλαβα ἔχοντα τὴν πρὸ τέλους | ||
ἄρχεσθαι ὑπό τινος . ἀναρχίαν ] ἤγουν ἄναρχος δοκοῦσα καὶ ἀπειθής . δεινὸν τὸ κοινόν : χαλεπὴ καὶ βίαιος ἡ |
. Ὅταν δὲ ταῦτα ᾖ , ἡ αἰδὼς καὶ ἡ νέμεσις ἀμφιασάμεναι φάρεα λευκὰ πρὸς οὐρανὸν ὁρμῶσι , λιποῦσαι τοῖς | ||
, ὁ δὲ ἐλλείπων τῷ αἰδεῖσθαι ἀναίσχυντος . καὶ ἡ νέμεσις δὲ παθητικὴ μεσότης , λύπη τις οὖσα ἐπὶ ταῖς |
φησι διὰ τοὺς ἐπὶ τῇ γεννήσει ταύτης ἐγγινομένους κελάδους , ἰοχέαιράν τε διὰ τὰς ἐξ αὐτῆς ἀκτινοβολήσεις , κυνηγέτιδα δέ | ||
φησι διὰ τοὺς ἐπὶ τῇ γεννήσει ταύτης ἐγγινομένους κελάδους , ἰοχέαιράν τε διὰ τὰς ἐξ αὐτῆς ἀκτινοβολήσεις , κυνηγέτιδα δέ |
ἢ ὁ ἄποθεν τοῦ αἰνεῖσθαι , ὅ ἐστιν ἐπαινεῖσθαι : αἶνος γὰρ ὁ ἔπαινος . ἢ ὁ μὴ ἡνίαις εἴκων | ||
καλὸν εἴ τι ποναθῇ . Ἁγησία , τὶν δ ' αἶνος ἑτοῖμος , ὃν ἐνδίκας ἀπὸ γˈλώσσας Ἄδραστος μάντιν Οἰκλείδαν |
Λυκίδα , ζαλώμενος ᾆδες ἔρωτα , λάθρια Πηλεΐδαο φιλάματα , λάθριον εὐνάν , πῶς παῖς ἕσσατο φᾶρος , ὅπως δ | ||
. Ἔστι δέ τις : ὀδόντι λευκῷ πληκτικώτατος φέρειν πῦρ λάθριον σύαγρος ἐκληρώσατο . Ὀδοὺς συάγρου λευκὸς ἐν μάχαις φέρει |
, χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία , καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω . Ἴσως γὰρ ἄν | ||
τοῦ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς ὅτι ἕτερον ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ προαίρεσις . Ἔτι φησὶ προαιρέσει μὲν ἡ |
. ἔρως γὰρ ἔσχεν : ἀλλ ' οὔ σφιν : ἔρως γὰρ καὶ ἐπιθυμία , φησί , τῶν ἐκείνης γάμων | ||
ταῖς ψυχαῖς καὶ ἀκρασία καὶ πρὸς τὰ τυχόντα τῶν ἀφροδισίων ἔρως καὶ φλεγμονῆς ἀπάτη καὶ τοῦ προπετοῦς ἀβλεψία . τὴν |
ἔχουσιν ὀρθὴν καὶ κλητικήν , διὰ τὸ ὁ Πηλεύς ὦ Πηλεῦ : τοῦτο γὰρ ἀποβολῇ τοῦ ς ποιεῖ τὴν κλητικήν | ||
Αἰακίδη , * καὶ * τετράκις , * ὄλβιε * Πηλεῦ , ὃς τοῖσδ ' ἐν μεγάροις ἱερὸν λέχος εἰσαναβαίνεις |
ἀκόρητος . οἶστρος : ὄρεξις , κίνησις , μανία . Οἶστρος : ἔρως , μανία , ἐρεθισμὸς , κυρίως δ | ||
Αἱρῶ : πορθῶ : σημαίνει δὲ καὶ τὸν αἱρετικόν . Οἶστρος : ἡ ἐπιτεταμένη μανία . Οἶμος : ἡ ὁδός |
ἥκιστα γὰρ ἐπιτίθενται αὐτῷ αἱ αἰσθήσεις : τῷ δ ' ἄφρονι περιττεύει τὸ πάθος οὐδὲν ἔχοντι ἀλεξιφάρμακον ἐν τῇ ψυχῇ | ||
Ζελείης . Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , τῷ δὲ φρένας ἄφρονι πεῖθεν : αὐτίκ ' ἐσύλα τόξον ἐΰξοον ἰξάλου αἰγὸς |
ἔστι τοῦτο Κορίσκος , εἶναι τοῦτο Κορίσκον : ἀλλαττόμενα δὲ σολοικίζει . καὶ ἐπὶ τῶν λεγομένων σκευῶν , ἐχόντων δὲ | ||
, ὁ δὲ οὐλόμενον φαίνεται μέν , ἀλλ ' οὐ σολοικίζει . . . . τί γὰρ ἄν τις ὑπολάβοι |
πολλὰ κτεατίσσας . ὣς ἐφάμην , τοῖσιν δ ' ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ . ἔνθα καὶ ἠματίη μὲν ὑφαίνεσκον μέγαν ἱστόν | ||
ἔειπεν . μή τι χολωσάμενος ῥέξῃ κακὸν υἷας Ἀχαιῶν . θυμὸς δὲ μέγας ἐστὶ διοτρεφέος βασιλῆος , τιμὴ δ ' |
αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ | ||
αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ |
δ ' ἔστ ' ἀριθμοῖο πάις , ἤτοι Κοίου . κοῖος γὰρ παρὰ Μακεδόσιν ὁ ἀριθμός . καὶ ἐπὶ τῆς | ||
ὄμμασι ἔς τε ἀγορὴν καὶ ἐξ ἀγορῆς φοιτῶντα φαίνεσθαι ; κοῖος μέν τις τοῖσι πολιήτῃσι δόξω εἶναι , κοῖος δέ |
τεῦξιν αὐτῶν : οὐκ ἄρα αἱρετόν ἐστι τὸ αἱρεῖσθαι , φευκτὸν δὲ μᾶλλον . καὶ ὃν τρόπον ὁ ἐρῶν σπεύδει | ||
. λέγεται δὲ ἀναγκαῖον καὶ τὸ δι ' ἑαυτὸ μὲν φευκτὸν δι ' ἕτερον δὲ αἱρετόν , ὡς τὸ φλεβότομον |
γε ” σκληρὰν ἡμέραν ” εἶπεν ἑαυτὴν πρὸς τὸ χλευάζον ἀπιδοῦσα παιδάριοντούτῳ γὰρ καὶ παντὶ ἄφρονι τραχεῖα καὶ δύσβατος καὶ | ||
, ἡ δὲ ὑπ ' ἀηθείας ἐπιβᾶσα ὀχήματος παραδόξου καὶ ἀπιδοῦσα ἐς βάθος ἀχανές , ἐκπλαγεῖσα καὶ τῷ θάλπει ἅμα |
τὸ γένοιτ ' ἄν . Διὸς οὐ παρβατός ἐστιν μεγάλα φρὴν ἀπέρατος . μετὰ πολλῶν δὲ γάμων ἅδε τελευτὰ προτερᾶν | ||
προσῆγε τὴν χεῖρα τῷ αἰδοίῳ ἔλεγεν χεῖρες μὲν ἁγναί , φρὴν δ ' ἔχει μίασμά τι . : ὁ αὐτός |
ψιλὴν καὶ μόνην θυσίαν φερούσης ἀλήθειαν , τὰς δὲ νόθους ἀποστρέφεται : νόθοι δ ' ὅσαι διὰ τῶν ἐκτὸς ἀφθονιῶν | ||
λέξις ἀπὸ τῆς τε συλλαβῆς ἀρχομένη τὴν αι δίφθογγον παντελῶς ἀποστρέφεται : οἷον , τελετή : τέρην : τερέβινθος , |
, ἐπῆλθέ μοι ζητεῖν τὸ τοῦ Ἐρατοσθένους βιβλίον διὰ τὸ προσαγωγὸν τῆς χρήσεως : ὡς δ ' εὗρον μόλις , | ||
. Σαφῶς ταῦτα προσήκει τῷ ἀλόγῳ καὶ ἐν ἡμῖν : προσαγωγὸν γάρ ἐστιν αὐτοῦ τὸ φιλήδονον τῶν πολλῶν καὶ ἐπέραστον |
ἀναψύχοντα τό μιν βάλε Πάνδαρος ἰῷ . ἱδρὼς γάρ μιν ἔτειρεν ὑπὸ πλατέος τελαμῶνος ἀσπίδος εὐκύλου : τῷ τείρετο , | ||
' ἔμελλεν αὖθι λελείψεσθαι , τό ῥά μιν καὶ μᾶλλον ἔτειρεν . οἰκτείρων δ ' ὀρέγοντα χέρας ποτὶ γούνατ ' |
ἡ καῦσις , διὰ τὴν ἀποτομίαν : εἰ δέ τις ἀνδρικὸς ᾖ , πρὶν καταπεσεῖν τὴν δύναμιν ἀπὸ τῶν ἀνωτερικῶν | ||
τινὲς αὐτὸν ὑμῶν ἐπίσταιντο : σμικρός τίς ἐστι γρυπὸς ὑπόλευκος ἀνδρικὸς τὴν φύσιν . ἰδὼν οὖν αὐτὸν ἔτι προσιόντα Θερσαγόρας |
ἐχθροί , εἰ τὸ φιλούμενον φίλον ἐστὶν ἀλλὰ μὴ τὸ φιλοῦν . καίτοι πολλὴ ἀλογία , ὦ φίλε ἑταῖρε , | ||
. Οὐκοῦν καὶ φιλούμενόν τί ἐστιν καὶ τούτου ἕτερον τὸ φιλοῦν ; Πῶς γὰρ οὔ ; Λέγε δή μοι , |
καὶ ταχέ ' ἵππω : ἣ δὲ γνὺξ ἐριποῦσα κασιγνήτοιο φίλοιο πολλὰ λισσομένη χρυσάμπυκας ᾔτεεν ἵππους : φίλε κασίγνητε κόμισαί | ||
κόμην ὀπάσαιμι φέρεσθαι . Ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ κόμην ἑτάροιο φίλοιο θῆκεν , τοῖσι δὲ πᾶσιν ὑφ ' ἵμερον ὦρσε |
αἰτεῖ τὴν παρακαταθήκην , ἵνα ἢ ἑαυτὸν ἢ ἕτερόν τινα σφάξῃ , ὁ δὲ ἀρνεῖται καὶ ψεύδεται μέν , ἐπ | ||
, καὶ ἐπάγη . Τεκμήριον δέ μοι τόδε : ὁκόταν σφάξῃ τις ἱερεῖον , τέως μὲν ἂν θερμὸν ᾖ , |
ἄφρονε συμβούλω , θυμὸν δὲ δυσπαραμύθητον , ἐλπίδα δ ' εὐπαράγωγον : αἰσθήσει δὲ ἀλόγῳ καὶ ἐπιχειρητῇ παντὸς ἔρωτι συγκερασάμενοι | ||
ἀληθῶς φιλοσοφούντων , τοῖς δὲ ἄλλοις οὐκ ἐξονειδιστικὸν οὐδὲ μὴν εὐπαράγωγον ὑπ ' αὐτῶν : ἔτι δὲ τὸ εὐόμιλον καὶ |
ὀνομάζουσι παῖδες . Οὐ γὰρ οὕτως ἄθλιόν τινα καὶ κακοδαίμονα παρεισάγει τὸν Ἥφαιστον , ὡς μηδὲ νυκτὸς ἀνάπαυσιν ἔχειν τῆς | ||
καὶ Πολυνείκους ὥς φησι καὶ ὁ τῆς Μελαμποδίας ποιητής : παρεισάγει γὰρ τὸν Τειρεσίαν λέγοντα Ζεὺς πάτερ , εἴθε μοι |
. διό φησιν οὐ γάρ πω σάφα ἴσμεν , οἷος νόος Ἀτρείδαο . ἐοίκασιν οὖν οἱ ἐμπειρικοὶ τοῖς ἀψύχοις : | ||
Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου . εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι |
τοῦ κρέσσονος : ἐκ τῶν γνωμῶν τοῦ Δημοκράτους . Ἄμυρις μαίνεται : ἐπὶ τοῦ φρενήρους . οὗτος θεωρὸς ὑπὸ Συβαριτῶν | ||
οὔτε εὐσεβὲς νεανίσκον ἄθλιον ἀνελεῖν , πιστεύσαντας μανίας λόγοις . μαίνεται γὰρ ὑπὸ λύπης . ” Ταῦτα εἰπόντος τοῦ Κλεινίου |
ἀγλαΐην καὶ κάλλος ἐπήρατον : οὐδέ τις ἔτλη κείνην οὔτε κρυφηδὸν ἐπεσβολίῃσι χαλέψαι οὔτ ' οὖν ἀμφαδίην , ἀλλ ' | ||
ἀγλαΐην καὶ κάλλος ἐπήρατον : οὐδέ τις ἔτλη κείνην οὔτε κρυφηδὸν ἐπεσβολίῃσι χαλέψαι οὔτ ' οὖν ἀμφαδίην , ἀλλ ' |
τὴν νοητὴν οὐσίαν καὶ τὸ θεῖον κάλλος καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀτρεμές : ὥσπερ γὰρ , φησὶν , ἐκεῖναι αἱ μανίαι | ||
ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , ἀκίνητον , ἀτρεμές , ἰσχυρόν , ἀρραγές . Συνομολογῶ , συναινῶ , |
, πολυαρμόνιον , ἀνάρμοστον , ἀναρμοστία , ἀναρμοστεῖν . ῥυθμὸς ἄρρυθμος , ἀρρυθμεῖν : Πλάτων γάρ ἐστιν ὁ ὀνομάζειν οὕτω | ||
: λεία γὰρ οὖσα καὶ ὁμαλὴς ἐμμελής , τραχυνθεῖσα δὲ ἄρρυθμος : καὶ στενωτέρα μὲν ὀξύν , εὐρυτέρα δὲ βαρὺν |
τὴν δ ' ἐγὼ οὐ λύσω πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν ἡμετέρῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐν Ἄργεϊ , τηλόθι πάτρης , | ||
καὶ τὰ αὑτοῦ θεραπεύοντος . ταυτὶ μὲν οὖν μοι παίζειν ἔπεισιν , ὅπως εἴη σοι βοᾶν καὶ γελᾶν , οἷάπερ |
ἀντὶ τοῦ ζηλοτυπεῖ με . οἰστρεῖ : τὸν οἶστρον τοῦ μύωπος Σώστρατος διαστέλλει . οἶστροι δέ εἰσι πολέμιοι τοῖς βουσίν | ||
ἦ καί ] ? τι πρὸς τοῖσδ ' ἄλλο [ μύωπος ] οἴστρου ? ? ? ? ? κέρκον [ |
, ὦ Γαῖ ' , ἔτεκές ποτε , βάρβαρον ὡς ἀκοὰν ἐδάην ἐδάην ποτ ' ἐν οἴκοις , τὰν ἀπὸ | ||
πλαγκτὸν μαιόμενος βαλιᾶς ἑλεῖν τέκος : κᾆτ ' ὦκα βοᾶς ἀκοὰν μεθέπων ὅγ ' ἄφαρ λάσιον νιφοβόλων ἀν ' ὀρέων |
] ἡ νύξ . ἡ ἀνοία παροξυτόνως Ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ ἄνοια διὰ δὲ τὸ μέτρον ἐξέτεινεν . ὁ δὲ νοῦς | ||
φαύλους τε καὶ μοχθηροὺς καὶ ἀναιδεῖς γενέσθαι , πᾶσά τε ἄνοια καὶ ψυχῆς ἀμαθία διὰ λήθην ἐμπίπτει . ὁ δὲ |
Αἰολομίτρην : ποικίλην μίτραν ἔχοντα , ἐξ οὗ εὐκίνητον , πολεμιστήν , . , . * . . Αἰόλος : | ||
καὶ αἰχμητήν , ἤγουν αἰχμὴν εἰδότα μεταχειρίζεσθαι , ἀντὶ τοῦ πολεμιστήν . τὸ γὰρ ἐμφυὲς ἦθος , τουτέστι τὸν γὰρ |
στοργὴν δὲ στοργῇ , νεῖκος δέ τε νείκεϊ λυγρῷ , ἐμφαίνων ὡς γῆν μὲν καταλαμβανόμεθα μετουσίᾳ γῆς , ὕδωρ δὲ | ||
δέ τινα τοῦ αἵματος καὶ τοῦ ἐν αὐτῷ πνεύματος οὖσαν ἐμφαίνων , ὡς ἐν τούτοις : ἀχνύμενος : μένεος δὲ |
βέλεμνα , παῖδας ἑοὺς κατέπεφνε καὶ ἐκ φίλον εἵλετο θυμόν μαινόμενος κατὰ οἶκον , ὃ δ ' ἔμπλεος ἔσκε φόνοιο | ||
. Τί μοι συμβάλλεται πρὸς ὠφέλειαν ὁ κατὰ τὸν Εὐριπίδην μαινόμενος καὶ τὴν Ἀλκμαίωνος μητροκτονίαν ἀπαγγέλλων , ᾧ μηδὲ τὸ |
ποιητικὸν εἴη καὶ γόνιμον καὶ τῶν ἀποτελουμένων ἐξῃρημένον ἢ καὶ ὀρεκτὸν αὐτῶν καὶ τελικὸν αἴτιον , εὐθὺς μὲν ἂν εἴη | ||
, οὗ ἡ ψυχὴ ὀρέγεται ; ναί . τὸ δὲ ὀρεκτὸν οὐ κινεῖ τοιάνδε κίνησιν ; ναί . ὀρέξεις δὲ |
ἐσφραγισμένον γραμμάτιον ὁ ὄνος λαβὼν καὶ ἀναρρήξας τὴν σφραγῖδα καὶ ἀναπτύξας διεξῄει εἰς ἐπήκοον τοῦ κυνός . περὶ βοσκημάτων δὲ | ||
πᾶν τὸ αἷμα ἐν τῷ κρατῆρι ἐγχυθῇ . εἶτα εὐθὺς ἀναπτύξας καὶ ἀφελὼν ἔτι σπαίρουσαν τὴν καρδίαν σὺν πᾶσι τοῖς |
ὅταν γὰρ πρὸς ταῦτα ἔχῃ μὲν μηδὲν ὅτι λέγῃ , γελᾷ δέ , αὑτοῦ καταγελάσεται καὶ ὑπὸ τῶν παρόντων αὐτὸς | ||
, οὐδὲν οἶδεν , ὡς ἔοικεν , ἐφ ' ᾧ γελᾷ οὐδ ' ὅτι πράττει : κάλλιστα γὰρ δὴ τοῦτο |
πεποίηται : ἀλλ ' ἄγετ ' , αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν . διὰ τοῦτο ἐπαινεῖ τὸν Νέστορα , | ||
τοῦ ταγεύοντος : ἀλλ ' ἄγετ ' αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν καὶ τὸ πρῶτα δ ' ἐγὼν ἔπεσιν |
. . , Ρ , , . Τεῦκρον Τελαμώνιον εὖχος ἀπηύρα : ἡ διπλῆ ὅτι ἐνήλλακται ἡ πτῶσις , Τεῦκρον | ||
τεκμαίρεται εὐρύοπα Ζεύς . πολλάκι καὶ ξύμπασα πόλις κακοῦ ἀνδρὸς ἀπηύρα , ὅστις ἀλιτραίνῃ καὶ ἀτάσθαλα μηχανάαται . τοῖσιν δ |
θάτερον οὐδὲ ταὐτόν , δῆλον : καὶ ὅτι οὐ ποιότητα ἐνεργάζεται ἡ κίνησις αὕτη , ἴσως μὲν φανερόν , λεχθὲν | ||
, ἐν τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ ἔχει δύναμιν ὑπνοποιόν , καὶ ἐνεργάζεται κάρον μόνον προσθιγοῦσα . πάρεισι γοῦν ἐς τὰ αὔλια |
, ἄπελθε . ἄγροικος ] ἀπαίδευτος , ἀνόητος . . δυσμαθής ] ἀργός , δυσκίνητος , δυσκόλως ⌈ μανθάνειν . | ||
παραλείψεις , ὡς ἐγᾦμαι . Τὸ ποῖον ; Εὐμαθὴς ἢ δυσμαθής . ἢ προσδοκᾷς ποτέ τινά τι ἱκανῶς ἂν στέρξαι |
καὶ βωμὼς ποτερχομέναν εἶμεν ἁγνὰν καὶ θεοφιλάταν : ἐπὶ γὰρ ταύτᾳ τᾷ ἀδικίᾳ μάλιστα καὶ τὸ δαιμόνιον ἀσυγγνωμόνητον γίνεται . | ||
' , ἐπείγετε πάσας καθ ' ὁδούς , κείνᾳ , ταύτᾳ : ταχέως χρή . Ἡμεῖς τοίνυν ἡμᾶς αὐτὰς εὖ |
παῖδας ἔτεκεν ἵππον καὶ βροτὸν ἵππον μὲν τὸν Πήγασον , βροτὸν δὲ τὸν Χρυσάορα . τὸ δὲ ἑξῆς ὠδῖνας τόκων | ||
μῦθος ὅδ ' ἔπλετο πᾶσιν ἀλαθής : ἢν μὲν γὰρ βροτὸν ἄλλον ἢ ἀθανάτων τινὰ μέλπω , βαμβαίνει μοι γλῶσσα |
τῶν σμηκτικῶν πέφυκεν οὐλὰς ἀποσμήχειν , ταῦτα καὶ τύλους ἀποσμήχειν οἶδε καὶ οὐλὰς παχείας . εἰσὶν οὖν πολλὰ τοῦτο ποιεῖν | ||
τοῦ ἀδικήματος γένηται , ἀπέθανεν ὑπ ' αὐτῶν , τίς οἶδε ; Τοὺς δὲ μὴ πολὺ ἧσσον ἐμοῦ μισοῦντας αὐτόνἦσαν |
καὶ θοᾶν ἵππων ἐλάτειραν ἀεῖσαι ; κείνῳ μὲν Αἴτνα δεσμὸς ὑπερφίαλος ἀμφίκειται * * * ἀλλ ' οἶος ἄπˈλατον κερά̆ϊζε | ||
Θέμι ταῦτα διείρεο : οἶσθα καὶ αὐτὴ οἷος κείνου θυμὸς ὑπερφίαλος καὶ ἀπηνής . ἀλλὰ σύ γ ' ἄρχε θεοῖσι |
τὸ δὲ ἑνὸς εἴδους . καὶ πολλῶν μὲν ὡς τὸ κινητικόν : τὸ γὰρ κινητικὸν ἴδιόν ἐστι τοῦ ζῴου : | ||
τοῦ ἀγρίου ϲπέρμα τελέωϲ ἐϲτὶν ἄφυϲον καὶ οὐρητικὸν καὶ καταμηνίων κινητικόν , ὡϲαύτωϲ δὲ καὶ ἡ πόα . Δάφνηϲ τοῦ |
γὰρ νίκην νικᾷς . ” πρὸς ἄνδρα φιλόνεικον ὁ λόγος εὔκαιρος . ὄνος ἔν τινι λειμῶνι νεμόμενος ὡς ἐθεάσατο λύκον | ||
οὐκ ἐβίωσε , ζῶν διευτύχησεν ἄν , ὁ θάνατος οὐκ εὔκαιρος : εἰ δ ' ἤνεγκεν ἄν οὗτος ὁ βίος |
τὸ ψεῦδος : ἣν γὰρ ἐκτελεῖ χρείαν ἡ στάθμη τῷ τέκτονι διακρίνουσα τὰ εὐθέα ἀπὸ τῶν καμπύλων καὶ παρὰ τοῖς | ||
ἐφθόνει καὶ ἐμήνιε διὰ τὴν τέχνην οὔτε χαλκεὺς χαλκεῖ οὔτε τέκτονι τέκτων , οὐδὲ λῷόν τε καὶ ἄμεινον ἦν αὐτῷ |
ἠξίουν ἐπανελθεῖν καὶ συνεχῶς ἔλεγον , ὁ Διὸς Κόρινθος ὑμᾶς ποθεῖ , ὁ Διὸς Κόρινθος δι ' ὑμᾶς λυπεῖται , | ||
οὓς περὶ τῆς συνθέσεως τῶν ὀνομάτων πεπραγματεύμεθα , πάντα ὅσα ποθεῖ τῶν ἐνθάδε παραλειπομένων εἴσεται . ἐγὼ δὲ τῇδέ πῃ |
θᾶσσον , καὶ ὅ τι βραδύτερον , καὶ ὅ τι χωλὸν , καὶ ὡς , καὶ οὔ : καὶ διότι | ||
: ] ἔτι γὰρ αὕτη ἡ ἐλπὶς γίνεται σωτηρίης , χωλὸν δὲ γενέσθαι τὸ ἄρθρον ἐς ὃ ἀπεστήριξεν , ἀναγκαῖόν |
τί οὖν ; ἆρα γε πονηρὸς ὁ Ὀδυσσεύς , ὅτι πολύτροπος ἐρρέθη , καὶ μή , διότι σοφός , οὕτως | ||
ἀποτίθεσθαι , ποικιλωτάτην δὲ καὶ ὀφθῆναι θαυμασιωτάτην ἑτέραν ἀναλαμβάνειν : πολύτροπος γὰρ ὢν ὁ βίος ποικιλωτάτου δεῖται τὴν σοφίαν τοῦ |
τῆς πολλὴν ἐχούσης δύναμιν . ἢ οὕτως : ἱκετεύω , ἀμφιπόλει , ἤγουν περιπόλει , περίεπε , ἐπισκοπῆς ἀξίου τὴν | ||
. Λίσσομαι , παῖ Ζηνὸς Ἐλευθερίου , Ἱμέραν εὐρυσθενέ ' ἀμφιπόλει , σώτειρα Τύχα . τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται |
βροτῶν , τοὶ ἐπὶ χθονὶ ναιετάουσιν , ψεύδεται μὲν ὁ Ἐλπήνωρ λέγων , ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακή : ψεύδεται | ||
μὴ παρέποιτο σύνθεσις ὡς ἐν τῷ ἀντήνωρ καὶ ἀγαπήνωρ , Ἐλπήνωρ . ἦν οὖν καὶ τὸ εὐήνωρ , ἀφ ' |
. . . ποττὰς ἱερὰς ? βλ ? [ καὶ τύχ ' ἀμπυρίξας [ . ἔληγ ' ὁ μῦθος : | ||
ΒΓ περιφερείας ὡς εὐθείας νοουμένης . Ἐγχάλασμα . , ] τύχ κοίλωμα . Εὐθεῖαι γίνονται . , ] περιφερειῶν μὲν |
ἀπὸ τῶ ἁλίω . ὅτι δ ' ἁ ὄψις ὑγρὰ ἔασσα φάος ἔχει συγγενές , δείξαιτο κά τις ἐκ τῶνδε | ||
ψυχᾶς : ἁ δέ γε ἀδικία τελειοτάτα κακία καὶ σύνθετος ἔασσα περὶ ὅλαν γίνεται τὰν ψυχάν . ὅθεν ὡς λύραν |
μεγαλανορίαις ἐμβαίνομεν , ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες : δέδεται γὰρ ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα , προμαθείας δ ' ἀπόκεινται ῥοαί . | ||
' αὐτό , ἀλλὰ προσεοικός γε ὅμως τῷ ἀλαζόνι καὶ ἀναιδεῖ , καὶ ἐπὶ τοῖς κενοῖς εἰδήμασι τὴν ὀφρὺν ἐπαίροντι |
εἰσαΐουσι μόνον τιθασεύτορες ἄνδρες . θαῦμα δὲ καὶ τόδ ' ἄκουσα , κραταιοτάτους ἐλέφαντας μαντικὸν ἐν στήθεσσιν ἔχειν κέαρ , | ||
' ὥσπερ ταῖς σιπύαισι ταῖς κεναῖς . Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα , σοί τε γὰρ κλύειν ἐμοί τε λέξαι θυμὸς |
ουτε ? [ ] ! ουϲ ϲαυτῶι ? ? ? πόει [ κατὰ ] χώραν λαβέ ] ον ἐπιτίθει ? | ||
ἅπαντα μᾶλλον ” , εὐθὺς εἰπεῖν ἂν δοκῶ , “ πόει με πλὴν ἄνθρωπον : ἀδίκως εὐτυχεῖ κακῶς τε πράττει |
εἴ πως ἐρύσαιμεν Ἀχιλλέα δῃωθέντα , ἵπποις μὲν μέγα κῦδος ὀρέξομεν ἠδὲ καὶ αὐτῷ Ἕκτορι , εἴ γέ τίς ἐστι | ||
' ἔχε στρατοῦ , ὄφρα τάχιστα εἴδομεν ἠέ τῳ εὖχος ὀρέξομεν , ἦέ τις ἡμῖν . Ὣς φάτο , Μηριόνης |
ἀντιποιεῖσθαι καὶ μηδὲν εἰς τὸ λειτουργεῖν βεβλάφθαι τὴν πόλιν , μανία σαφὴς ἂν ἦν ταῦτα κωλύειν αἱρεῖσθαι , ἃ μήτε | ||
ἤδη : τίς ς ' , ὦ τλῆμον , προσέβη μανία ; τίς ὁ πηδήσας μείζονα δαίμων τῶν μακίστων πρὸς |
μακρότερα καὶ πλείω : καυλὸν δὲ λεπτόν , ὀρθὸν ὡσπερεὶ κρίνον , γέμοντα καρποῦ ἐρυθροῦ , στύφοντα τὴν γεῦσιν . | ||
ἀγανόφρονες ἡδυλόγῳ σοφίᾳ βροτῶν περισσοκαλλεῖς . Ἁπαλὸν δὲ σισύμβριον ἢ κρίνον ἢ ῥόδον παρ ' οὖς ἐθάκει : παρὰ χερσὶ |
τοῦτό ἐστι μὲν ἐν τῇ ὀσφύϊ καὶ τῷ σκέλεϊ , βιάζεται δὲ οὐχ οὕτως ὥστε κατακέεσθαι , ξυστρέμματα σκέπτεσθαι μὲν | ||
εὐκολώτερον δύναται πείθειν . οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἐν αὐτῷ βιάζεται τὴν ἀθεΐαν . φησὶ γὰρ ἐοικέναι τοὺς μὲν χρησαμένους |
ἀρετῆς , παντάριστε , παναυγέος ἠδέ τ ' ἀρίστης , τοῖον ἔπος κατέλεξον ? ἕως παρεμύθετο θυμός ? ? ? | ||
πάντων ταῦρος : ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι : τοῖον ἄρ ' Ἀτρεΐδην θῆκε Ζεὺς ἤματι κείνῳ ἐκπρεπέ ' |
Ἀκρασία , ἡ δὲ τρίτη Ἀπείθεια , ἡ δὲ τετάρτη Ἀπάτη . αἱ δὲ ἀκόλουθοι αὐτῶν καλοῦνται Λύπη , Πονηρία | ||
καὶ Μοῦσαι καὶ Ὧραι καὶ Μιθάκου Νύμφαι καὶ Πλειάδες καὶ Ἀπάτη καὶ Μέθη καὶ Ὄκνος καὶ Φθόνος . ἀλλὰ ταῦτα |
προσφέρειν τῷ στόματι τὰς τροφὰς τῷ αἰδοίῳ προσέφερεν , ὥσπερ αἰνισσόμενος οὐκ ἔχειν πρόσωπον οὐδὲ στόμα . Ἔδοξε γυνὴ ἐκ | ||
αὐτὸν ποῖός τίς ἐστιν εἶπεν οὐδεὶς κακὸς μέγας ἰχθύς , αἰνισσόμενος ὅτι πρῶτον μὲν οὐδείς ἐστιν , εἶθ ' ὅτι |
. οὐ τοίνυν προσβλέπειν ἡμᾶς ἔτι ἀξιοῖς οὔθ ' ὁμιλίας μεταδίδως οὔτε κοινωνεῖς τῶν ὁμοίων λόγων , ἀλλ ' ἄφνω | ||
φρονήσει . τοῦτο σὸν κτῆμα οὐκ ἔστιν , ὃ παρόσον μεταδίδως τοῖς ἄλλοις αὐτὸς οὐχ ἕξεις . ὃς ἂν τῶν |
ἐρέω : φύσις οὐδενὸς ἔστιν ἁπάντων θνητῶν , οὐδέ τις οὐλομένου θανάτοιο τελευτή , ἀλλὰ μόνον μίξις τε διάλλαξίς τε | ||
τὸν δ ' ἁπαλῆς μάλα χειρὸς ἐπιψαύοντα πόδεσσι γαίης , οὐλομένου δὲ φοβεύμενον ἔργα μόθοιο ἐξῆγεν πολέμοιο δυσηχέος : ὃς |
οὐκ ἔχει βεβαίως , εἴτε ἀθάνατός ἐστιν ἡ ψυχὴ εἴτε θνητή , καὶ εἴτε ἀίδιος ὁ κόσμος εἴτε φθαρτός , | ||
ἐν μὲν τῷ , ἀθάνατος , ἐν δὲ τῷ , θνητή , καὶ ἐν μὲν τῷ αἰωνίῳ καὶ ἡ διάκρισις |
τὸν Ποσειδῶ , μαίνεθ ' , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ : κέκραγε γοῦν παμμέγεθες . ἀστεῖον πάνυ εἰ τὰς λοπάδας ἐν | ||
Ἥφαιστον , δικαίως ἀποθάνοιμ ' ἄν . Ἡράκλεις , ἡλίκον κέκραγε . τοῦτ ' ἦν : πῦρ βοᾶι : τὸ |
οἴονταί τινες , οὐδὲ μεγαλόφρον , ἀλλ ' ἀνόητον καὶ ἀμαθές . οὐχ ὁρᾶτε τοῦ ξύμπαντος οὐρανοῦ καὶ τῶν ἐν | ||
. εἶθ ' οὑμός , ἱερόσυλε , νῦν τρόπος ποεῖ ἀμαθές τι ; συντρίβει σε . τῆς παρρησίας . ἀλλ |
! [ [ ] ! ! [ ! ! ] μολεν κρίσις οὐκ ? ! [ [ ] κασαι γένος | ||
! [ [ ] ! ! [ ! ! ] μολεν κρίσις οὐκ ? ! [ [ ] κασαι γένος |
ὁ μὴ λυπούμενος ἐπὶ τῇ τῶν αὐτῶν τούτων παρουσίᾳ , ἀκόλαστος δὲ ὁ ἐπὶ ἀπουσίᾳ τινῶν λυπούμενος , σώφρων δὲ | ||
εἶναι : ὁ γὰρ ἀμεταμέλητος ἀνίατος : τοιοῦτος δὲ ὁ ἀκόλαστος : ὁ δὲ ἔλαττον τοῦ δέοντος τὰ τοιαῦτα ζητῶν |
οὔτε βραχεῖα . Ὅτι πᾶσα λέξις ὀξύτονος ἐν τῇ συνεπείᾳ κοιμίζει τὴν ὀξεῖαν εἰς τὴν βαρεῖαν χωρὶς τοῦ τίς . | ||
ἡ πάρδαλις τὴν κράνειαν . ὅτι ὀστοῦν φρύνου κατέχων τις κοιμίζει τὸν λύκον . ὅτι ἐστι λύκος κατεσθίων σίδηρον καὶ |
διὰ τοῦ κάλλους ἐπ ' ἐκεῖνα : ἔστι δὲ τὸ ἐρωτικὸν πλάτος πολύ . ιζʹ Νῦν δὲ κάλλος μόνον Ἐπειδὴ | ||
μὴ ἐν μύρῳ καὶ εὐμορφίᾳ γυναικῶν εὐστόλων . ἔστι γὰρ ἐρωτικὸν ζῷον . Τούτου ὁ εὑρισκόμενος ἔνδον τῆς ῥινὸς ἢ |
ἦθος , διὰ τὸ κολάζειν αὐτὸν ἐπὶ τῇ πανουργίᾳ . ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει : εὐθύφρονα ποιεῖ τὸν ταπεινωθέντα | ||
ἀέξει : ἀφανῆ πλουτεῖ . * ῥεῖα δέ τ ' ἰθύνει σκολιόν : τὸν ποικίλον τὸ ἦθος διὰ πανουργίαν σκολιὸν |
ποιητήςτρέπομαι πρὸς τὸν Πρόδικον , καὶ καλέσας αὐτόν , Ὦ Πρόδικε , ἔφην ἐγώ , σὸς μέντοι Σιμωνίδης πολίτης : | ||
μακρῶν οὔτε βραχέων ἀλλὰ μετρίων . Σοφώτατά γε , ὦ Πρόδικε . Ἱππίαν δὲ οὐ λέγομεν ; οἶμαι γὰρ ἂν |
εὐκεράοιο πολεύῃ , μὴ σύγε μοι μνώοιο πολυκτεάνων ὑμεναίων : τεύξει γὰρ φαέθουσα Σεληναίη κλυτόπωλος τῆμος καὶ φιλίην μινυανθέα καὶ | ||
ὅταν ἀρνῆται μελεὸν γάμον ἀγλαὸς Ἀνθεύς , δὴ τότε οἱ τεύξει μητιόεντα δόλον μύθοις ἐξαπαφοῦσα , λόγος δέ οἱ ἔσσεται |
φιαρωτέρα ὄμφακος ὠμᾶς ; φοιτῇς δ ' αὖθ ' οὕτως ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἔχῃ με , οἴχῃ δ ' εὐθὺς | ||
. οὐ μόνον δέ κα τούτωι γνοίημεν , ἀλλὰ καὶ ὅκκα ἄμμες ἢ λέγοντες ἢ ἀείδοντες χρήιζομές τι μέγα φθέγξασθαι |
κλῄζεται ἀντωπὸν Βοσπόριον πέλαγος . κείνην γὰρ τὸ πάροιθε βαρὺς χόλος ἤλασεν Ἥρης ἐς Φάρον : αὐτὰρ ἐγὼ Κεκροπίς εἰμι | ||
ὄμμα σμερδαλέον βλοσυρῇσιν ὑπαὶ γενύεσσι βεβρυχώς : ὣς ἄρα Πηλείδαο χόλος καὶ λοίγιον ἕλκος θυμὸν ἄδην ὀρόθυνε . Θεοῦ δέ |
ἰωκή . . . . ἀνιηρέστερον : ἀπὸ τοῦ ἀνιαρός ἀνιαρότερος καὶ κατ ' ἔθος Ἰώνων ἀνιηρέστερος τροπῇ τοῦ α | ||
” . τὸ συγκριτικὸν ἡδυμώτερος καὶ Ἰωνικῶς ἡδυμέστερος , ὡς ἀνιαρότερος ἀνιηρέστερος . τὸ δὲ ὑπερθετικὸν ἡδυμέστατον Ἀλκμὰν ἔφη . |
ἐστιν , οὕτω καὶ τοῦτο : κατέχει τὸν Φάλαριν φήμη ἀνηλεῆ νοῦν , ἤγουν κακὸν καὶ ἀμείλικτον ᾄδουσιν . αὐτόν | ||
: ἡ Πελοπόννησος . Ἱκέσθαι : παραγενέσθαι . Νηλέα : ἀνηλεῆ . . ἀφεγγεῖς : μὴ ἔχοντας φέγγος ἢ φῶς |