| εἴ πως ἐρύσαιμεν Ἀχιλλέα δῃωθέντα , ἵπποις μὲν μέγα κῦδος ὀρέξομεν ἠδὲ καὶ αὐτῷ Ἕκτορι , εἴ γέ τίς ἐστι | ||
| ' ἔχε στρατοῦ , ὄφρα τάχιστα εἴδομεν ἠέ τῳ εὖχος ὀρέξομεν , ἦέ τις ἡμῖν . Ὣς φάτο , Μηριόνης |
| εἰς ἣν φοιτῶν διψήσας ἔπινεν . εὔχεται ὁ ἀνόητος Φρὺξ δαίμονι αἰχμαλώτῳ , εὔχεται δὲ εὐχὴν , οἵαν εἶκος ἦν | ||
| δρῶντας ἑκόντας ἡμᾶς , οὔτε εἰ πάσχομεν , δόξαν τῷ δαίμονι , δικαίων ἀπολαύοντας . καὶ γὰρ ἐξουσίαν ἔχοντες δρᾶν |
| ὅς ῥ ' ἐφύλασσεν Ἕκτορ ' , ἀτὰρ Τεῦκρον Τελαμώνιον εὖχος ἀπηύρα , ὅς οἱ ἐϋστρεφέα νευρὴν ἐν ἀμύμονι τόξῳ | ||
| . οἴχετ ' ἀνὴρ ὤριστος , ἐμοὶ δὲ μέγ ' εὖχος ἔδωκε Ζεὺς Κρονίδης : ἀλλ ' ἰθὺς ἐλαύνετε μώνυχας |
| . ” ὁ δὲ Θεοδόσιος τὴν βασίλισσαν θανοῦσαν ἐπ ' ἤματι σχεδόν τι ἐδάκρυσεν . ἀνάγκη γὰρ καὶ ὁ προκείμενος | ||
| ἦν πᾶσιν εὐπόριστος , ῥᾴδιον ἂν ἦν καὶ ἐπ ' ἤματι , τουτέστιν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ , μεταχειρίσασθαί τι τῶν |
| : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων , βραδέες δέ | ||
| κυρίως ἐπὶ τῶν κυνῶν . : οὐ παράμυθον ] Οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον . : Παρὰ τὸ ὅ τοι |
| ῥίπτοντι Δωτιεὺς ἀνὴρ ἀγχοῦ προσῆψεν Ἔλατος ἐν δισκήματι μηδὲ τῷ τεθνηκότι τὸν ζῶντ ' ἐπαρκεῖν αὐτὸν ὡς θανούμενον ὡς † | ||
| μὴ πρὸ χειρῶν : ἕτεραι Τρῳάδες φέρουσι σκῦλα Φρυγῶν τῷ τεθνηκότι : θανῇ γὰρ οὐ θανοῦσα : καίτοι συνθαπτομένη τῷ |
| καρπὸν ἔδουσιν , ἆσσον ἴθ ' ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ ' ἵκηαι . Τὸν δ ' αὖθ ' Ἱππολόχοιο | ||
| , ὡς καὶ Πίνδαρός φησι καὶ Φερεκύδης . ἄνυσιν καὶ πείραθ ' ὁδοῖο : ἄνυσιν τὴν ἐνέργειαν : Ὅμηρος : |
| ᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴη , ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν . ἀλλ ' ἄγε μοι τοῦ παιδὸς ἀγαυοῦ μῦθον | ||
| φησιν Ὅμηρος [ Β ] πολλῇσιν νήσοισι καὶ Ἄργει παντὶ ἀνάσσειν . ἁλιήρει δὲ τῇ ἐν ἁλὶ ἐρεσσομένῃ κώπῃ : |
| ξυναγωγὸν λήθαργοϲ καὶ ἐν τῇϲι κοιλίῃϲι καὶ ἐν τῷ ὅλῳ ϲκήνεϊ ἀργίῃ καὶ νωθείῃ καὶ ἀψυχίῃ : διαπνευϲτικὸν δὲ κίνηϲιϲ | ||
| αὐτή τε ἐϲ ἀνήκεϲτον τρέπεται , † ἐγκοτεῖ τε τῷ ϲκήνεϊ ἑτέρων νοϲημάτων τόκουϲ , μανίηϲ , ϲπαϲμοῦ , παραλύϲιοϲ |
| ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : “ παῖδες ἐμοί , ἄγε Τηλεμάχῳ καλλίτριχας ἵππους ζεύξαθ ' ὑφ ' ἅρματ ' ἄγοντες | ||
| ' , ᾧ μὴ ἄλλοι ἀοσσητῆρες ἔωσιν , ὡς νῦν Τηλεμάχῳ ὁ μὲν οἴχεται , οὐδέ οἱ ἄλλοι εἴς ' |
| μαθόντες , δικάζεσθαι μὲν τοῖς γείτοσι πολλοῖς οὖσιν ἢ τῷ ξένῳ οὐκ ἐδοκιμάζομεν , δεδιότες μὴ συκοφάνται δόξωμεν τοῖς πολλοῖς | ||
| , καταλείπει δὲ ἔχουσαν ἐν τῇ γαστρὶ παρὰ Λυκόρτᾳ , ξένῳ μὲν ὄντι αὐτοῦ , παροικοῦντι δὲ ἐν πόλει Φηγίᾳ |
| ἤτοι τῷ ξυνεχέϊ πάθεϊ τῶνδε τῶν ζώων , ἢ τῷ ξυνήθεϊ τῆϲ προβολῆϲ τῆϲ γλώϲϲηϲ καὶ ἐν ὑγείῃ . τῷ | ||
| ὑποκλύζειν αὐτῆμαρ . ἀλλὰ καὶ διϲϲοῖϲ κλύϲμαϲι : τῷ μὲν ξυνήθεϊ , ὡϲ ἄγειν κοπρώδεα : τῷ δὲ ὡϲ ἀποϲπᾶϲθαί |
| ἐγὼ ποτὶ μακρὸν ἐρινεὸν ὑψός ' ἀερθείς , τῷ προσφὺς ἐχόμην ὡς νυκτερίς : οὐδέ πῃ εἶχον οὔτε στηρίξαι ποσὶν | ||
| χερσὶ μάκελλαν ἔχων , ἀμάρης ἐξ ἔχματα βάλλων . ” ἐχόμην ἐξειχόμην , κατεῖχον : “ τῷ προσφὺς εἰχόμην . |
| ἐνὶ θυμῷ . Εὐρύαλος δέ ἑ αὐτὸν ἀρεσσάσθω ἐπέεσσι καὶ δώρῳ , ἐπεὶ οὔ τι ἔπος κατὰ μοῖραν ἔειπεν . | ||
| αὐτὸν ἐπὶ Συρίας ἐλαύνοντα λόγῳ περὶ τοὺς ὅρους ἐδέχετο , δώρῳ πολὺ βελτίονι συῶν τε καὶ ὀρνίθων καὶ ἐλάφων , |
| , παροδεύοντα . παρ ' : μετὰ , μετ ' εἰλαπίνην , μετὰ τὸ εὐωχηθῆναι εἰς φίλον : ἡ μετὰ | ||
| ' ἱκέσθαι : νῦν δέ σέ μοι στείχοντι μετ ' εἰλαπίνην θεὸς αὐτὸς ὦρσεν ὑπαντιάσαι : τῷ μοι πρόφρων ἐπίνευσον |
| νηῶν ἐλάσας ἰέναι πάλιν : εἰ δέ κεν αὖ τοι δώῃ κῦδος ἀρέσθαι ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης , μὴ σύ γ | ||
| κραβάτῳ ἀΰπνους ποιοῦσι τοὺς ἀνακειμένους . ἐὰν δέ τις λειώσας δώῃ τινὶ πιεῖν λάθρα , ἄυπνος ἀποθανεῖται : λύσιν δὲ |
| βαιὸν ἔτ ' ἐμπνείοντα καὶ ἀργαλέον στενάχοντα : οὐδὲ μὲν ἔντε ' ἄνακτος ἑκὰς λίπον , ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ἐκ | ||
| δὲ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην , πάντας δ ' ἔντε ' ἄνωγεν ἀρήϊα χερσὶν ἑλέσθαι . οἱ δέ οἱ |
| πινόμενα λέγει ὁ ποιητής : τοῖσι δὲ τεῦχε κυκεῶ ἐυπλόκαμος Ἑκαμήδη . . . ἣ σφῶιν πρῶτον μὲν ἐπιπροίηλε τράπεζαν | ||
| ὁ ποιητὴς ἐν τῷ : τοῖσι δὲ τεῦχε κυκεῶ ἐυπλόκαμος Ἑκαμήδη καὶ τὰ ἑξῆς . τὸ δέ : ἄλλος μὲν |
| μέμηλε δίκη . Οὐδείς , Κύρν ' , ἄτης καὶ κέρδεος αἴτιος αὐτός , ἀλλὰ θεοὶ τούτων δώτορες ἀμφοτέρων : | ||
| δειλία , ὅκκα δὲ ἁδονᾶς , ἀκολασία , ὅκκα δὲ κέρδεος , ἀδικία . ἁ δὲ κατ ' ὀρθὸν λόγον |
| οἶκον πορθῆσαι . διαφυγόντες δὲ τὸν πόλεμον συναπῆραν μὲν τῷ Μενελάῳ , κατὰ δὲ τὴν πλάνην τοῦ Μενελάου εἰς Λιβύην | ||
| , ὅτε κεῖσε κατήλυθον ὑμέτερον δῶ ὀτρυνέων Ὀδυσῆα σὺν ἀντιθέῳ Μενελάῳ Ἴλιον εἰς ἅμ ' ἕπεσθαι ἐϋσσέλμων ἐπὶ νηῶν ; |
| ἐπὶ τὸν Σκάμανδρον εἰδώλῳ τοῦ Ἀντιλόχου ἐνέτυχε καὶ προσέκειτο τῷ σήματι ἐρῶσα τοῦ εἰδώλου , καὶ ὡς βουκόλοι μειράκια , | ||
| τοῖσιν , ὅσοι βουληφόροι εἰσί , βουλὰς βουλεύει θείου παρὰ σήματι Ἴλου νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου : φυλακὰς δ ' ἃς |
| καλούμενος Πόλλιος ὁ Βίβλινος οἶνος . χρησμός . ἐν τῷ χρησμῷ , φησίν , ὁ θεὸς ηὐτομάτισε : πῖν ' | ||
| μὴ φαύλως φέρε : Ἀντὶ τοῦ μὴ ἀηδίζου ἐπὶ τῷ χρησμῷ . ] ὡς ἔστι Βάκιδος : Τρεῖς Βάκιδες , |
| , ὁτὲ δ ' ἤπιον εἶναι . Νῦν δ ' ἴομεν ποτὶ κοῖτον , ἐπεὶ χατέοντι μάχεσθαι βέλτερον ὑπνώειν ἢ | ||
| οὐδὲ τὸ κῶας αὐτόματον δώσει τις ἑλεῖν θεὸς εὐξαμένοισιν . ἴομεν αὖτις ἕκαστοι ἐπὶ σφεά : τὸν δ ' ἐνὶ |
| τῆς διαφθαρείσης ποιεῖν , εἴ τις αὐτὸ λαβὼν περιάψει τῷ πάσχοντι εἰς τὸν καρπὸν τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἢ εἰς τὸν | ||
| . . κρεῖττον . . . ἀποδόσθαι μογοῦντι ] τῷ πάσχοντι ταῦτά τοι ] ἤγουν προσελθεῖν καὶ ἀκοῦσαι τὰ κατ |
| ἐοῦσα τὴν τῶν κινεομένων ἀστέρων ἁρμονίην συνεβάλλετο . ταῦτα Ὀρφεὺς διζήμενος καὶ ταῦτα ἀνακινέων πάντα ἔθελγεν καὶ πάντων ἐκράτεεν : | ||
| θ ' εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι , ἠέ τιν ' οὐρήων διζήμενος , ἤ τιν ' ἑταίρων ; φθέγγεο , μηδ |
| καὶ διὰ τὴν ἀσπίδα νοητέον τὴν ὥσπερ πτερὸν προσοῦσαν τῷ φέροντι . θ τὰ προβλήματα τῶν πέτρων . ἤτοι τὴν | ||
| γὰρ μέλιτι τὰϲ χεῖραϲ καὶ οὐ προϲεγγιοῦϲί ϲοι τὸν λίθον φέροντι μυῖαι . ὁ δὲ Ἰνδικὸϲ τὴν μὲν χρόαν ἐϲτὶν |
| ερόν μοι ἐπὶ κνέφας [ ] [ σκοπέλοιο ] ? φανήμεναι [ ] [ ] τον ? ἦμαρ ἐπαντέλλε [ | ||
| τε καὶ ἠελίοιο σελήνη . Οὐδ ' ὅτε οἱ ἐπέχοντι φανήμεναι ἠῶθι πρὸ φαίνωνται νεφέλαι ὑπερευθέες ἄλλοθεν ἄλλαι , ἄρραντοι |
| Ὦ ῥύμβε μαστίξας ἐμέ . Κἀκείνους τοὺς Ἱππέας συνεποίησα τῷ φαλακρῷ τούτῳ κἀδωρησάμην . Ἐκεῖ γὰρ ἕξεις ἀγαθὰ πολλὰ δὴ | ||
| φέρε τῷ φαλακρῷ ] πάλιν ἑαυτὸν λέγει . δὸς τῷ φαλακρῷ ] ὅτι φαλακρὸς Ἀριστοφάνης . Γ τῶν τρωγαλίων ] |
| : ἐπέβραχε δ ' ἔντεα νεκρῷ . Τῷ δ ' ἐπικαγχαλόων υἱὸς κρατεροῖο Μόλοιο ἄλλον ἀφῆκεν ὀιστὸν ἐελδόμενος μέγα θυμῷ | ||
| λαοὺς οἳ δῆριν ἀνὰ στονόεσσαν ὄλοντο . Τῇ δ ' ἐπικαγχαλόων μεγάλ ' εὔχετο Πηλέος υἱός : Κεῖσό νυν ἐν |
| ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν . ἀμφίβολον γὰρ πότερον ἐπὶ τῷ Θερσίτῃ ἀχνύμενοι , ὅπερ ἐστὶ ψεῦδος , ἢ ἐπὶ τῇ | ||
| χρυσοῦ χρυσὸν περιχεῖς Ἀφροδίτῃ δὴ τοὺς λόγους παρεικάζων οὓς ἐγὼ Θερσίτῃ . καὶ πρᾶγμα δὴ κινδύνου γέμον διὰ φιλίαν ὑπομένεις |
| δέος ἔνθα καὶ αἰδώς . ἐγὼ οὖν τούτῳ διαφέρομαι τῷ ποιητῇ . εἴπω σοι ὅπῃ ; Πάνυ γε . Οὐ | ||
| ἀλαλύκτημαι συσταλέντος τοῦ η εἰς α : ἔθος δὲ τῷ ποιητῇ ποιεῖσθαι ἐπὶ τοῦ ῥήματος τούτου Ἀττικώτερον ὡς τὸ ἀλαλῆσθαι |
| ' ἐπιτρέψας τῇ τύχῃ . ἐπὶ κῶμον ἐλθόντων δὲ τῷ ψάλτῃ τινῶν ἑτέρων κατὰ τύχην , ὡς ἔοικε , γνωρίμων | ||
| ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ αὐλῳδῷ , οὐ τῷ ψάλτῃ οὐδὲ τῷ αὐλητῇ . ὁ δὲ μαγῳδὸς καλούμενος τύμπανα |
| ἔκρυφε πῆμα . Λαοκόων δ ' ἔτ ' ἔμιμνεν ἐποτρύνων ἑτάροισιν ἵππον ἀμαλδῦναι μαλερῷ πυρί : τοὶ δέ οἱ οὔ | ||
| πάλιν : ἦρχε δ ' Ὀδυσσεύς . Πάτροκλος δ ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα |
| : τοῦτο Ἀχαρνέων ἴδιον , τὸ λέγειν πρίασο πρίω καὶ ἵστασο ἵστω . ἦν γὰρ ὁ Δικαιόπολις Ἀχαρνεύς . οὗτοι | ||
| ' ἄγε νῦν , Ἐρατώ , παρ ' ἐμ ' ἵστασο . Αἱ δὲ ὑπόλοιποι πτώσεις ἑτερόκλιτοί εἰσιν ὡς ἀπ |
| γὰρ ἂν οὔτε ὁ λόγος ἀνθίστατο πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν τῷ ἀκρατεῖ , τὸ κυριώτατον ὂν τῆς ἀνθρώπου φύσεως , οὔτ | ||
| ταὐτὸν τίθεμεν τὸν σώφρονα τῷ ἐγκρατεῖ καὶ τὸν ἀκόλαστον τῷ ἀκρατεῖ , εἰ καὶ οὐχ ὁμοίως ἔχουσι πρὸς ταύτας τὰς |
| τὸ ὁρᾶν * * καταφωτίζον αὐτοὺς , ἐπεὶ προστίθημι τῷ Ἅιδῃ τὸ ἐμὸν δέμας : ἀντὶ τοῦ τὸ ἐμὸν δέμας | ||
| τῆς πρὸς Ἑκάβην λιθολευστήσεως τῶν Ἑλλήνων . Ἅιδῃ : τῷ Ἅιδῃ τῶν μελανῶν τοῦ αἵματος θυμάτων ἀπαρχὴν δῷ ἢ αὐτὴν |
| Ὀδυσῆϊ : τὼ γὰρ νεικείεσκε : τότ ' αὖτ ' Ἀγαμέμνονι δίῳ ὀξέα κεκλήγων λέγ ' ὀνείδεα : τῷ δ | ||
| Ἕλληνες κληρωσάμενοι περὶ τῶν αἰχμαλώτων γυναικῶν τὰς ἐν ἀξιώμασιν ἔδωκαν Ἀγαμέμνονι μὲν Κασάνδραν , Ἀνδρομάχην δὲ Νεοπτολέμῳ , Πολυξένην δὲ |
| : ἱστὸν δὲ στήσας ἀνά θ ' ἱστία λευκὰ πετάσσας ἧσθαι : τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ βορέαο φέρῃσιν . | ||
| ἔξεστί μοι , καὶ δύναμαι , εἴ μοι δόξει , ἧσθαι καὶ πεφυλάχθαι ; Ἔξεστιν , εἴποις ἄν , καὶ |
| Καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσι : τὸ δικανικὸν ἀποδιδοὺς τῷ Ὀδυσσεῖ , δεικνὺς ὡς τοὺς ἀγωνιστὰς δεῖ πολλῶν εὐπορεῖν δικαιωμάτων | ||
| . τούτων δ ' εὐτελέστερος ὁ δίφρος : τῷ γοῦν Ὀδυσσεῖ ἐπαίτῃ δοκοῦντι δίφρος ἀεικέλιος παρατίθεται ὀλίγη τε τραπέζα . |
| Πηλεύς ἤματι τῷ , ὅτε ς ' ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπεν , „ τέκνον ἐμόν „ : σημειοῦνταί τινες ὅτι | ||
| ἵν ' ᾖ τῆς ἑαυτοῦ . τῷ κε καὶ ἐλδομένους πέμπεν : παρατατικὸν εἴληφεν ἀντὶ συντελικοῦ , καὶ ἔστιν ὑπερβατὸς |
| εἰσὶ δέ τινες , οἳ τῶν μητρῴων ὑπερορῶντες περιέχονται παντὶ σθένει τῶν πατρῴων , οὓς καὶ τῆς μεγίστης τιμῆς , | ||
| , μήτε ἐν λόγοις μήτε ἐν ἔργοις . ἃ παντὶ σθένει κατὰ τὸ παρεῖκον ὁ Μάκρων ἐθεράπευε , τὰς μὲν |
| τὸ γὰρ λευκόν , εἰ τύχοι , χρῶμα τῷ μὲν ἰκτεριῶντι καὶ τῷ ὑφαίμους ἔχοντι τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τῷ κατὰ | ||
| ἑκάστῳ , τοῦτο καὶ ἔστιν ἀληθές , καὶ τῷ μὲν ἰκτεριῶντι πικρὸν δοκεῖ , τῷ δὲ ὑγιαίνοντι γλυκύ , καὶ |
| καὶ πῆμα Ἰαπύγεσσι γενέσθαι „ . ” ἧκον οὖν σὺν Φαλάνθῳ οἱ Παρθενίαι , καὶ ἐδέξαντο αὐτοὺς οἵ τε βάρβαροι | ||
| δὲ ἐγένετο Σπαρτιάτης Φάλανθος . στελλομένῳ δὲ ἐς ἀποικίαν τῷ Φαλάνθῳ λόγιον ἦλθεν ἐκ Δελφῶν : ὑετοῦ αὐτὸν αἰσθόμενον ὑπὸ |
| ] διδάξας ὅσον ἐν μαλάχηι τε καὶ ἀσφοδέλωι μέγ ' ὄνειαρ [ . ] : οἴει γάρ , ὁ Περίανδρος | ||
| ἐφιλιώθη . Ἠνορέης : δυνάμεως . εἴδεος : μεγέθους . ὄνειαρ : ὄφελος . Πραπίδων : φρονήσεως . ἀνεμώλιος : |
| αἴ κε κατὰ βλοσυροῖο τύχῃ καθιεῖσα Λέοντος ἔσται τις κίνδυνος ὕπερθ ' ἁλὸς ἀνέρι τούτῳ , μαρτυρέων δ ' ὀλοός | ||
| τηλοῦ ὁμῶς κείνῃ βιοτεύσει . οἷς δ ' ἄρ ' ὕπερθ ' ὥρης χαλεπῷ ἐν δαίμονι καλὴ Ἀφρογενὴς φαίνῃ , |
| εἰσορόωντες τοὺς μὲν ἀκηχεμένους , τὸν δ ' ἐν πυρὶ δῃωθέντα : καί τις ἐπευχόμενος τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε : | ||
| φορέουσιν ἑὸν ποθέοντες ἄνακτα . Τοῖς εἴ πως ἐρύσαιμεν Ἀχιλλέα δῃωθέντα , ἵπποις μὲν μέγα κῦδος ὀρέξομεν ἠδὲ καὶ αὐτῷ |
| ἀληθείην , φάμενος πρότερον μὲν κρύπτειν , ἐν δὲ τῷ παρεόντι ἀναγκαίην μιν καταλαμβάνειν φαίνειν : καὶ δὴ ἔλεγε τὸν | ||
| ἄσχημον δὲ , οὐδ ' ἤν τις ἰητρὸς στενοχωρέων τῷ παρεόντι ἐπί τινι νοσέοντι καὶ ἐπισκοτεόμενος τῇ ἀπειρίῃ κελεύῃ καὶ |
| οἱ δὲ ἐς Σαλαμῖνα . Ἔσπευσαν δὲ ταῦτα ὑπεκθέσθαι τῷ χρηστηρίῳ τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν καὶ δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα οὐκ | ||
| αὐτὸς ὁ Καλλίμαχος . Τὴν δὲ ἀναιρεθεῖσαν [ ἐν τῷ χρηστηρίῳ τῶν Δελφῶν ] δράκαιναν [ ὑπὸ Ἀπόλλωνος ] Δελφύνην |
| Αἰσήποιο Τρῶες , τῶν αὖτ ' ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱὸς Πάνδαρος , ᾧ καὶ τόξον Ἀπόλλων αὐτὸς ἔδωκεν . Οἳ | ||
| μέμνησαι ὅτι καὶ τῷ Μενέλεῳ ἐκ τοῦ τραύματος οὗ ὁ Πάνδαρος ἔβαλεν αἷμ ' ἐκμυζήσαντες ἐπ ' ἤπια φάρμακ ' |
| : ἀτὰρ οὐδὲ ἄλλῳ τῳ ἴκελα , οὔτε τὸ πάθοϲ πάθεϊ , οὔτε τὸ ζῶον ζώῳ . ἐλέφαϲ μέν γε | ||
| , ἢν δὲ κενωθῇ , ξυνίζει . πάϲχει ὦν ἄρθρου πάθεϊ ἐν ἐκτάϲει τε καὶ κάμψει : ἄρθρῳ δὲ οὐκ |
| παρ ' ὁτουοῦν καὶ ἐφ ' ὁτῳοῦν ἀχάριστον εἶναι ἀνδρὶ σπουδαίῳ καὶ ἐν Καρὸς μοίρᾳ ; καὶ οὐ μέμνημαι ἄρα | ||
| ἔτυχε , μάτην : τουτέστιν ἐπ ' οὐδενὶ ἀναγκαίῳ καὶ σπουδαίῳ πράγματι , φανερὰν καὶ ἐν τούτῳ ποιῶν τὴν ἑαυτοῦ |
| , κἂν εἰ πάντων εὐτελέστατον ὑπάρχοι . τῷ μὲν οὖν ἀρίστῳ γένει τὸ ἄριστον ὁρᾶν , τὸ ὄντως ὄν , | ||
| μοι τὸ ἔπος ἀπολογία τοῦ βράδους : ὡς εἰ τῷ ἀρίστῳ συγγνώμη , κἂν ὕστατος ἄγῃ μώνυχας ἵππους , οὐδαμῶς |
| . Ἔγχος ἐπὶ τῷ ἔγχει : γραῦν φασι τοῦτο εἰπεῖν καπήλῳ ἐνεχυράζουσαν ἔγχος . Ἐλεύθεραι αἶγες ἀρότρου : ἐπὶ τῶν | ||
| ἀπέκτεινεν ἀμφοτέρους : καὶ συγκλείσας τὸ καπηλεῖον καὶ προστάξας τῷ καπήλῳ σιωπᾶν , τῶν στρατηγῶν ἀνῃρημένων , τῶν ὁπλιτῶν ἀνηγμένων |
| φίλος οὐδὲ ὁ δειλὸς τῷ θρασεῖ : οὔτε μὴν τῷ ἀνδρείῳ , ἐπειδὴ ἡ κακία ἀόριστός ἐστι καὶ ἄπειρος , | ||
| ἐμπρησμοί , ὥστε εἰ παντὶ ταῦτα φοβερά , καὶ τῷ ἀνδρείῳ , καθό ἐστιν ἄνθρωπος καὶ μὴ ἀναίσθητος . τὰ |
| σφαραγεῦντο . ἄναξ δ ' ὀδύνῃσι κακῇσι τειρόμενος πάντων ὀΐων ἐπεμαίετο νῶτα ὀρθῶν ἑσταότων : τὸ δὲ νήπιος οὐκ ἐνόησεν | ||
| προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : ἦ ῥά νύ τοι μεγάλων δώρων ἐπεμαίετο θυμὸς ἵππων Αἰακίδαο δαΐφρονος : οἳ δ ' ἀλεγεινοὶ |
| εἰσιν , ἔργῳ δ ' οὔ : τὸ ἑξῆς : γέροντι ποδὶ βαδίζει ἐνταῦθα : Τυνδάρεως μελάμπεπλος : Οἰβάλου τοῦ | ||
| , . , . : Αἰσχύλου : καλὸν δὲ καὶ γέροντι μανθάνειν σοφά . , . , . : Αἰσχύλου |
| ἀντιστήσεις . ἀντιτάξεις ] ἀντιθήσεις . θΞ τῷδε ] τῷ Τυδεῖ . Προίτου ] ἐντεῦθεν δείκνυσιν ὅτι εἰς ταύτας Τυδεὺς | ||
| τοῦ Ἀδράστου βασιλείοις προσεπέλασε νύκτωρ , καὶ προστυχὼν ἐκεῖσε τῷ Τυδεῖ φεύγοντι ἐκ Καλυδῶνος δι ' ὃν εἰργάσατο φόνον , |
| οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : καὶ | ||
| ἢ καὶ ἐπαρκές θάλπε βαλὼν χύτρῳ σκαμμώνιον . οἷσι κορέσκων ἀνέρα καὶ θανάτοιο πέλας βεβαῶτα σαώσεις . Ἤν γε μὲν |
| ὁ ξένιος ἑκάστου δαίμων , φησὶν ἐν Νόμοις , τῷ ξενίῳ συνεπόμενος . Ὁμοίως καὶ φίλιος δαίμων . Μόνον δὲ | ||
| μεσημβρίαν ἀφίκου . „ ” χαίρω ” ἔφη „ τῷ ξενίῳ , καὶ γάρ μοι δοκεῖς καὶ σοφίζεσθαι τὸν νόμον |
| γαίης τε καὶ ἄστεος , αἴ κ ' ἐθέλωσι , κέκλεο θαρσαλέως ἐπιβαινέμεν εὐμενέοντας . ” Ἦ , καὶ ἔλυς | ||
| δολιχῶν ὄφεων μὴ δειδέμεν ἰούς . τρίψαι γὰρ λεπτὴν ὀφιήτιδα κέκλεο πέτρην , ἤν ποτέ τις κρατεροῖσι πεπαρμένος ἔλθῃ ὀδοῦσι |
| Ἐλδὰδ καὶ Μωδάτ , τοῖς προφητεύσασιν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῷ λαῷ . Ἀπεκαλύφθη δέ μοι , ἀδελφοί , κοιμωμένῳ ὑπὸ | ||
| δ ' ἐλάφοιο , οὔτέ ποτ ' ἐς πόλεμον ἅμα λαῷ θωρηχθῆναι οὔτε λόχον δ ' ἰέναι σὺν ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν |
| κρατῆρα κεκροτημένον καὶ εἰργασμένον χρυσῷτίνος χάριν παρέσχε τῷ Τρίτωνι ; δείξαντι τὸν πλοῦν , ᾗ καὶ ὅπου διὰ * τῶν | ||
| ΓΝΩΜΗ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥ . Τοιγαροῦν καὶ ὁ νομοθέτης τῷ καθαρὰν παρανομίας δείξαντι τὴν ἀκρόπολιν ἔδωκε τὴν δωρεὰν , οὐ τῷ ἁπλῶς |
| χόλου εἵνεκα τευχέων οὐλομένων ; τὰ δὲ πῆμα θεοὶ θέσαν Ἀργείοισι : τοῖος γάρ σφιν πύργος ἀπώλεο : σεῖο δ | ||
| κέαρ ἔνδον : Ὦ φίλοι , ἦ μέγα πῆμα κυλίνδεται Ἀργείοισι σήμερον : ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ἐς αἰόλα τεύχεα |
| ' ἑταίρα , ὡς Ἀντιφάνης φησὶν ἐν Ἀγροίκῳ , τῷ τρέφοντι συμφορά : εὐφραίνεται γὰρ κακὸν ἔχων οἴκοι μέγα . | ||
| πράξει συμπαρὼν ὅ τι ἂν δέῃ , δίκαια ταὐτὰ τῷ τρέφοντι νενομικώς , ἐπαινέτης θαυμαστὸς οἷος τῶν φίλων . χαίρουσι |
| τῆς ἐμοῦ γενικῆς ἑνικῶς παρελαμβάνετο ἡ ἐμός , καὶ ἔτι νῶιν νωίτερος δυϊκῶς κατὰ τὸν κτήτορα , καὶ ἔτι πληθυντικῶς | ||
| πείσειας ἄν τιν ' οἵτινες τετραζύγων ὄχων ἀνάσσους ' ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους ; πείσαιμ ' ἄν : ἀλλὰ τίνα |
| φαίνει μέλλουσαν ἀνάγκην ὄψις ὀνειρήεσσα , κακῶν ἐξάγγελος ἔργων , ὄφρα μὴ εὕρωνται λύσιν ἄλγεος ἐρχομένοιο . ἀλλά , μάκαρ | ||
| ὀπάσσαις : πέμπε δ ' ἐπὶ πραπίδεσσιν ἐμαῖς ἐτυμηγόρον αὐδήν ὄφρα πολυσπερέεσσι βρότοις λιγύφωνον ἀοιδήν ἠπύσω Μούσης ἐφετμαῖς καὶ πηκτίδι |
| τὸν ἐμὸν καὶ τυραννίδα τὴν ἐμήν : σοὶ γὰρ ἐγὼ μούνῳ ἐκ πάντων σκῆπτρα τὰ ἐμὰ ἐπιτρέπω . Ταῦτα εἴπας | ||
| ἔπι πολλήν ἀγλαΐην καὶ κῦδος ἔχον πάρος , ᾧ ἔπι μούνῳ μίτρην πρῶτον ἔλυσα καὶ ὕστατον , ἔξοχα γάρ μοι |
| . . . Η Ρ . ὡς δ ' ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν : οὔτ ' ἄρ ' | ||
| λαβὼν ἢ βίᾳ κατ ' Εὐριπίδην πέμπτος Ἀχιλεὺς πρὸ Δηιφόβου ὀνείρῳ ταύτῃ μιγείς , ὡς ληροῦσιν . θυάδος βάκχης παρὰ |
| νῦν αὐτοὺς ἀμφοτέρους ἡδέως ἂν ἐπιβῆναι μεθ ' ἡμῶν τῷ Ἀσσυρίῳ ; ἔφασαν καὶ σφόδρ ' ἄν , εἴ πῄ | ||
| κρότῳ ποιοῦσι : καὶ τὸ παῖζε ῥᾳδιουργότερον ἐγγεγράφθαι ἔφασαν τῷ Ἀσσυρίῳ ὀνόματι . Ἐκ δὲ τῆς Ἀγχιάλου ἐς Σόλους ἀφίκετο |
| πῆμ ' ἀνδράσιν ἀλφηστῇσιν . αὐτὰρ ἐπεὶ δόλον αἰπὺν ἀμήχανον ἐξετέλεσσεν , εἰς Ἐπιμηθέα πέμπε πατὴρ κλυτὸν Ἀργεϊφόντην δῶρον ἄγοντα | ||
| ταῦτα δέ , κἢν δύνῃσι πάλιν Ζεύς , ὡρονομοῦντος Ἄρεος ἐξετέλεσσεν ἐπὶ πλέον , οὕνεκα τῆμος δάκρυα καὶ στοναχὰς φθιμένοις |
| ὁ Παλαμήδης ἠξίου τυγχάνειν , ἀλλ ' ἐκεῖνα μὲν τῷ Διομήδει ξυνεχώρει ἔχειν , ἐπειδὴ πάνθ ' ὑπὲρ τῆς τῶν | ||
| τὴν δίαιταν ἁβρότερον ἢ ἐπὶ στρατοπέδου ἐχρῆν , κατεσκεύαστο , Διομήδει δὲ τἀναντία τούτων ἐπράττετο : μετρίως τε γὰρ πρὸς |
| . καί φησι Θεαίτητος ὁ ποιητὴς περὶ αὐτοῦ οὑτωσί : ἥνδανεν ἀνθρώποις , ὁ δ ' ἐπὶ πλέον ἥνδανε Μούσαις | ||
| οὐ δοκιμώσητε , μὴ φήνῃς . ἐμοὶ μὲν γὰρ οὔκω ἥνδανεν . ἔστι δὲ οὐκ ἀτρεκηίη πρηγμάτων οὐδ ' ὑπίσχομαι |
| οὐκ ἔστιν ὅ τι ὕστερον αὐτῷ ἡμάρτηται [ , τῷ ἐμῷ πατρί ] , οὐδ ' ὅ τι οὐ πεποίηται | ||
| ἔσθ ' ὑπάλυξις , ἄφαρ δέ σε Παλλὰς Ἀθήνη ἔγχει ἐμῷ δαμάᾳ : νῦν δ ' ἀθρόα πάντ ' ἀποτίσεις |
| τῇ οἰκίᾳ μεγάλων καὶ βεβη - κυίας τῆς οἰκίας ἐν δαπέδῳ , εἰ μὴ εὑρήσομεν καλὴν καὶ εὐεύρετον χώραν ἑκάστοις | ||
| . οἱ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ , μετὰ δέ σφισι πότνια Ἥβη νέκταρ ἐῳνοχόει : |
| σπέρμα καὶ γάμους τέκνων ; δοῦναι δὲ πᾶς τις μᾶλλον ὀλβίῳ κακῷ πρόθυμός ἐστιν ἢ πένητι κἀγαθῷ . κακὸς δ | ||
| : ἀκούω χρῆμα καλόν τι κοσμεῖν τὰν βασίλισσαν . ἐν ὀλβίῳ ὄλβια πάντα . ὧν ἴδες , ὧν εἴπαις κεν |
| : τὴν δ ' ἄτην οὐ πρόσθεν ἑῷ ἐγκάτθετο θυμῷ λυγρήν , ἐξ ἧς πρῶτα καὶ ἡμέας ἵκετο πένθος . | ||
| ἀπὸ νόσφι βαλόντες πῦρ ὀλοόν τε σίδηρον ἀκηδέες ἐντύνοντο δαῖτα λυγρήν : μάλα γὰρ τάχ ' ἐπήιεν ὑστατίη νύξ . |
| εινω παράγωγα διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον , φαείνω : ἀλεείνω : ἐλεείνω : τὸ ὀρίνω : ὠδίνω | ||
| ἐπιεικέ ' ἀμοιβήν , δύσομαι εἰς Ἀΐδαο καὶ ἐν νεκύεσσι φαείνω . τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς : |
| ' ἀπερύκει πινόμενος λευκοῖο μετὰ γλάγεος : κεράσας δὲ ἰχῶρι σφετέρῳ γλυκερὸν μέλι , τὴν δὲ δαμάσσας ἐκ βλεφάρων ἀπὸ | ||
| μετ ' ἐπιμελείας τρεφόμενος καὶ ὡς ἂν νηπιάζων ἐν τῷ σφετέρῳ οἴκῳ . . ΜΕΓΑ ΝΗΠΙΟΣ . Ἤγουν μεγάλως ἀμαθὴς |
| , ἀλλ ' ὡς θεὸν εἰσορόωντο ἀσπασίως : πᾶσιν γὰρ ἐελδομένοισι φαάνθη . Ὡς δ ' ὅτ ' ἀλωομένοισι δι | ||
| ἅμ ' Ἀτρείδῃσι , φίλοισί με παίδεσι κείνου δείξατ ' ἐελδομένοισι κατὰ στρατόν , οὕς περ ὀίω ὔμμιν ὁμήλικας ἔμμεν |
| μόνῳ τοῦ φακοειδοῦϲ ὁμιλοῦϲα , καὶ ἢν προϲέχηταί τι τῷ κρανίῳ , καὶ ταύτηϲ τὴν προϲάρτηϲιν ἀλύπωϲ ἀποϲπᾷ τὸ περιφερὲϲ | ||
| . ἡ δὲ ἑτέρα ἐπὶ ταύτης οὖσα προσήρτηται μᾶλλον τῷ κρανίῳ κατά τινα μέρη . καὶ ἔστι νευρωδεστέρα . ἐκ |
| ἀντιπέρην τροπικοί , μέσσος δέ ἑ μεσσόθι τέμνει . Οὔ κεν Ἀθηναίης χειρῶν δεδιδαγμένος ἀνὴρ ἄλλῃ κολλήσαιτο κυλινδόμενα τροχάλεια τοῖά | ||
| ἕλωμαι καλῶς ἂν ἔχοι . Π . . ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι : ὅτι περισσεύει ὁ δέ σύνδεσμος , |
| ἂν χαριζόμενος τὴν ἄφεσιν τῆς στρατείας , οὓς δὲ τῷ πρεσβευτῇ καὶ τῷ χιλιάρχῳ παραδοὺς ὡς ἐπὶ χρείας δή τινας | ||
| τὴν ἄλλην δύναμιν Εὐσέβιος προσεκτήσατο , τί ἄν τις μηκύνοι πρεσβευτῇ τοιούτῳ χρώμενος ; τοσοῦτο μέντοι προσθείην ἄν , ὡς |
| τῇ Εὐρώπῃ Μυσοὺς κατονομάζειν ὅταν φῇ ” αὐτὸς δὲ πάλιν τρέπεν ὄσσε φαεινώ , „ νόσφιν ἐφ ' ἱπποπόλων Θρῃκῶν | ||
| παραλαμβάνεσθαι . εἰ γάρ τις ἀντὶ τοῦ αὐτὸς δὲ πάλιν τρέπεν ὄσσε φαεινώ ἀντιθῇ τὸ Ζεύς , οὐ συνάξει τοὺς |
| . . ” τῷ δ ' ἄρ ' Ἴωλοι ἕποντο μενεπτόλεμοί τε Περαιβοί „ . Ἰώνη . οὕτως ἐκαλεῖτο ἡ | ||
| δύω καὶ εἴκοσι νῆας : τῷ δ ' Ἐνιῆνες ἕποντο μενεπτόλεμοί τε Περαιβοὶ οἳ περὶ Δωδώνην δυσχείμερον οἰκί ' ἔθεντο |
| ὁρῶσι διακρίνοντα θέμιστας ἰθείῃσι δίκῃσιν : ὁ δ ' ἀσφαλέως ἀγορεύων αἶψά τι καὶ μέγα νεῖκος ἐπισταμένως κατέπαυσε : τούνεκα | ||
| Ὣς ἔφατ ' , οὐδὲ Διὸς πεῖθε φρένα ταῦτ ' ἀγορεύων : Ἕκτορι γάρ οἱ θυμὸς ἐβούλετο κῦδος ὀρέξαι . |
| πνεύματος εἶσι χειμών . παῖδες , φρονεῖν χρή : ξὺν φρονοῦντι δ ' ἥκετε πιστῷ γέροντι τῷδε ναυκλήρῳ πατρί . | ||
| πάντα τις ἔχοι , διεφθαρμένος δὲ εἴη καὶ νοσῶν τῷ φρονοῦντι , οὐχ αἱρετὸς ὁ βίος : οὐδὲν γὰρ ὄφελος |
| τέτμῃ ἀταρτηροῖο γενέθλης , ζώει ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καὶ κραδίῃ , καὶ ἀνήκεστον κακόν ἐστιν . ὣς | ||
| δεσμώτης ἔτρωγε κριθὰς χόρτον , ὥσπερ εἰώθει . δηχθεὶς δὲ θυμῷ καὶ περισσὸν οἰμώξας , σκύμνον θεωρῶν ἁβρότητι σὺν πάσῃ |
| δεῖ , τοὺς δὲ ἄνδρας ὅρκοις καὶ ῥήμασιν . ἡ κερδαλῆ δὲ ἀλώπηξ ἑτέρα τίς ἐστι παρὰ Ἀρχιλόχῳ ; τὸν | ||
| κλέψειν οἴονται τἄνδοθεν . ἔπειτά γε ἀλώπηξ ἀντὶ λέοντος ὑπέστη κερδαλῆ . ἀρχὴν δὲ οὐδ ' εἰδέναι μοι δοκοῦσιν οὐδ |
| οὐδ ' ὑπάλυξις ἔστ ' ἄτης , πάρα δ ' ἄμμι τὰ κύντατα πημανθῆναι τῇδ ' ὑπ ' ἐρημαίῃ πεπτηότας | ||
| σκευαστῶν φαρμάκων σύνηθες ἡμῖν τοῦτό φησιν Ἀρχιγένης . Καστόριον καὶ ἄμμι λειότατα ποιήσας , δίδου κοχλιάριον ἓν σὺν μελικράτῳ . |
| καὶ κυμβίον . φησὶ γὰρ ὡς Ὀδυσσεὺς πληρώσας κυμβίον ἀκράτου ὤρεξε τῷ Κύκλωπι . οὐκ ἔστι δὲ μικρὸν τὸ διδόμενον | ||
| : οὐκ ἔχω εἰπεῖν , τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλος ἔμπεδον ὤρεξε . Θεαρίων , τὶν δ ' ἐοικότα καιρὸν ὄλβου |
| εἶναι καὶ ἐξαριθμείτω τὰ περιεστηκότα δεινά , ἀλλὰ τοῖς ἐναντίοις θαρσαλέως ἀντιταττέσθω , καταφρονήσας τοῦ περιεστηκότος κινδύνου : μᾶλλον γὰρ | ||
| Ὁκόταν δὲ μέλλῃ ἀποθνήσκειν , ὀξύτερά τε ὁρῇ καὶ φθέγγεται θαρσαλέως , καὶ πιέειν καὶ φαγέειν αἰτέει , καὶ ἢν |
| τὰ ἀριστερά . ἐπειδὴ οὖν μεμαθήκαμεν εἶναι πνεῦμα ἐν τῷ ἡμετέρῳ σώματι , καὶ χρὴ γινώσκειν , ὅτι τοῦτο ἐν | ||
| τήβεννον ἠμφιάσατο , ὁ δὲ μόλις ἡλικιώτης τῷ φωστῆρι τῷ ἡμετέρῳ : καὶ οὐδεὶς ἂν πρὸς τοῦτο ἐνεμέσησεν οὐδὲ ἠνιάθη |
| εὔαδε θυμῷ , ἢ θανέειν δηίοισιν ὑπ ' ἀνδράσιν ἢ ὑπαλύξαι Ἀργείοις μέγα κῦδος ἐελδομένοισι φέροντα . Ὣς φάτο θαρσαλέως | ||
| ἀλιτρῶν στρωφῶντ ' , οὐδέ τι ἔστι θεὰς ἀλιτόνθ ' ὑπαλύξαι . Σὺν δέ οἱ ἄλλαι ἕποντο δυώδεκα , πᾶσαι |
| ἕνεκα ταυτησὶ καὶ αὐτῆς τῆς δίκης ἔδοξέ μοι χρῆναι μάρτυρας λαβόντι παραγενέσθαι , ἵν ' εἰδείην τόν τ ' ἐξαιρησόμενον | ||
| , οὐδ ' ἔσται χρήσιμον τῷ μήτε τὴν ἐπιστήμην ἑκάστου λαβόντι μήτε τὴν μελέτην ἱκανὴν παρασχομένῳ ; Πολλοῦ γὰρ ἄν |
| χερσὶ πίεζε νωλεμέως κρατερῆισι , σάωσε δὲ πάντας Ἀχαιούς , τόφρα δ ' ἔχ ' ὄφρα σε νόσφιν ἀπήγαγε Παλλὰς | ||
| ἄγον , οἷσι μάλιστα πεποίθεα πᾶσαν ἐπ ' ἰθύν . τόφρα δ ' ἄρ ' ἥ γ ' ὑποδῦσα θαλάσσης |
| ἀλλοδαπός περ ἐών : πολέες γὰρ ἅμ ' αὐτῷ λαοὶ ἕποντ ' , ἐν δ ' αὐτὸς ἀριστεύεσκε μάχεσθαι : | ||
| ἔμελλον οὐ μετὰ δηρὸν ἔχοντες ὑπηέριοι φορέεσθαι : τοὔνεχ ' ἕποντ ' Ἀνέμοισιν ὀδυρόμενοι βασιλῆα . Ὡς δ ' ὅταν |
| : οἷά τε τούτους προθύμους ὄντας καὶ αὖθις δικάζειν τῷ Πέρσῃ καὶ τῷ Ἡσιόδῳ διὰ τὴν ἐλπίδα τῶν δώρων . | ||
| , πάλιν ἀνείλετο αὐτόν : καὶ δόξαν μὲν ἀπέστειλε τῷ Πέρσῃ προσκυνήσεως , οὐ μὴν ἔδρασεν οὐδὲν τῶν ἐν τοῖς |
| τε λιπαρὸν θρέψαιό τε φαίδιμον υἱόν : νῦν δέ τοι οἴῳ πάμπαν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ . οὕτω που καὶ κείνῳ | ||
| τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι τῷ καὶ τεθνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια οἴῳ πέπνυσθαι : τοὶ δὲ σκιαὶ ἀΐσσουσιν . ΕΙΣ ΤΟΝ |
| παγκρατίου ὁ ἀγὼν πρόκειται , οὗ καὶ τυχόντι καὶ μὴ τυχόντι ἔξεστιν μὲν πλείστου ἀξίῳ , ἔξεστι δὲ ὀλίγου εἶναι | ||
| . ὠνείδισάς μοι γῆρας ὡς κακὸν μέγα , οὗ μὴ τυχόντι θάνατός ἐσθ ' ἡ ζημία , οὗ πάντες ἐπιθυμοῦμεν |
| αὖτ ' Εὐρύπυλος βεβλημένος ἀντίον ηὔδα : οὐκέτι διογενὲς Πατρόκλεες ἄλκαρ Ἀχαιῶν ἔσσεται , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέονται | ||
| ἀμπνεῦσαι καμάτοιο . Τοῖσι δ ' ἐελδομένοισι θεοὶ μέγα πήματος ἄλκαρ ἤγαγον Εὐρύπυλον κρατεροῦ γένος Ἡρακλῆος : καί οἱ λαοὶ |
| δὲ υἱὸς ὁ Κάρας τοῦ Βάτα , ὡς ἐν τῷ Ἡραίῳ τῷ Σαμίῳ ἐπιγέγραπται . Βάττου σίλφιον : ἐπὶ τῶν | ||
| : ἐπ ' ἀριστερᾷ δὲ τὸ προάστειον τὸ πρὸς τῷ Ἡραίῳ καὶ ὁ Ἴμβρασος ποταμὸς καὶ τὸ Ἡραῖον , ἀρχαῖον |