| ἡνίοχον δή τινα καὶ κυβερνήτην ἐφ ' ἅπασιν ὁ ποιητὴς ἐδημιούργει τὸν ἄνθρωπον , ἵνα ἡνιοχῇ καὶ κυβερνᾷ τὰ περίγεια | ||
| , οὓς ὁ θεὸς ἅμα τῇ πρώτῃ γενέσει τοῦ παντὸς ἐδημιούργει πρὸς ἀνθρώπων τῶν μὲν δυναμένων νουθετεῖσθαι φόβον τῶν δὲ |
| τῶν κατὰ τὸν κόσμον , οἷον τὴν ἐσχάτην ἴτυν τῆς ἀπλάνους , ἀλλ ' ὡς εἰς τὴν ἁπλότητα αὐτοῦ πάντων | ||
| τῶν κατὰ τὸν κόσμον , οἷον τὴν ἐσχάτην ἴτυν τῆς ἀπλάνους , ἀλλ ' ὡς εἰς τὴν ἁπλότητα αὐτοῦ πάντων |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| , τοῦ δὲ ἔρωτος αὐτοῦ τὸ παρηρεθισμένον εἰς τὴν τοῦ νοητοῦ κάλλους ἀπόλαυσιν ἄλλῃ δὲ οὐδαμοῦ ἀποπλανώμενον . , . | ||
| . Ταῦτα δὲ πάντα τοῦ ἐγκρατοῦς ἐστι καὶ ἐφιεμένου τοῦ νοητοῦ , τὸ πάσας τὰς δυνάμεις ἑαυτοῦ εἰς ἑαυτὸν ἑλκύσαι |
| δὲ λόγοι ἐπιτήδευμα , ἅπας ὑπάρχει καιρὸς ὥριος ἐς λόγου δημιουργίαν , καὶ οὔτε ὀρνίθων κλαγγὴν οὔτε Πλειάδας ἀνιούσας ἢ | ||
| ἂν εἴποιμεν : ὁ γὰρ περὶ τὸ φαινόμενον καὶ τὴν δημιουργίαν ἀναστρεφόμενος ὁ δεσπότης ἐστὶν Ἥφαιστος , τὰς ἐγκοσμίους ἕδρας |
| διασυνίστησι : τῷ γὰρ ἐναντίῳ τὰ ἐναντία πέφυκέ πως μάλιστα γνωρίζεσθαι . ἄδικος δὲ οὐδεὶς ἄρρενα γενεὰν ἐν ψυχῇ σπείρει | ||
| κοινωνεῖν αὐτῷ τῆς πορείας ἕλοιο καὶ καταστῆσαι σαυτὸν εἰς τὸ γνωρίζεσθαι τοῖς ἐκεῖ . οὓς γὰρ ἂν ἐν ἄλλῳ καιρῷ |
| μῶν ἄλλην τινὰ ἢ διδασκαλικὴν ὀρθότερον εἴποι τις ἄν ; Οὐδεμίαν . Φέρε δή : διδασκαλικῆς δὲ ἆρα ἓν μόνον | ||
| κρατεῖν λέγεται γένους ἀρρωστίας ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ σωματικῆς . Οὐδεμίαν δὲ τῆς γῆς ἄλλην ὕλην φερούσης , ἀναγκάζονται πρὸς |
| αὐτοῦ , νόει , ὅτι τἀγαθόν ζωῆς γὰρ ἔμφρονος καὶ νοερᾶς αἴτιος δύναμις ὤν , ἀφ ' οὗ ζωὴ καὶ | ||
| ἔζων οἱ τοιοῦτοι , μάθοιμεν ἂν νοήσαντες , ὅτι τῆς νοερᾶς δοτήρ ἐστιν ὁ Κρόνος ζωῆς , κόρος ὢν τοῦ |
| ὁ μὲν γὰρ θερμοῦ τυχὼν τοῦ λοιποῦ σώματος , ψυχρὰν εἴληχε τὴν κεφαλήν . ἄλλος δὲ ὑγρὸς μὲν τὸν ἐγκέφαλον | ||
| οὔτε ἐξ ἀρχῆς ἠμφεσβήτηκε πρὸς ἐμὲ οὐδὲν οὔτε νῦν δίκην εἴληχε περὶ αὐτῶν , ἀλλὰ ταῦτα πάντα καλῶς ἔχειν ὡμολόγηκεν |
| τῆς σκηνῆς δείκνυται τὰ ἔνδον πραττόμενα , ὁ δὲ ἔξω προϊοῦσαν αὐτὴν ὑποτίθεται : τὴν Φαίδραν ἐκβάλλουσα : τὸ συνηγμένον | ||
| ἐπιστήμη ἐκ τῶν ἀτελῶν τε καὶ κοινοτέρων ἐπὶ τὰ τελειότερα προϊοῦσαν καὶ εἰδικώτερα . αὐτή τε γὰρ ἡ φύσις ἐν |
| , τὸν δὲ ἥλιον αὐτὰς ἐν ἐλάσσονι χρόνῳ διέρχεσθαι : μειουμένου γὰρ τοῦ τάχους τῆς ἀνατολῆς τοῦ κύκλου , πόθεν | ||
| γίνηται , μάλιστα τῆς γαστρὸς συμπιπτούσης , τοῦ τε σφυγμοῦ μειουμένου καὶ πυκνουμένου ἀμετρότερον , σκέπειν τε καὶ θάλπειν τὴν |
| δύο ζῴων θρέψιν τε καὶ αὔξησιν , ὥστε μηκέτι μένειν αὐτάρκη τῇ κυοφορούσῃ : ὅ τι γὰρ τῷ κυοφορουμένῳ προσμερίζεται | ||
| καὶ κροκύδι περιελίσσειν ἢ λίνῳ ἐπιμήκει , ὅπως μετὰ τὸ αὐτάρκη μεῖναι χρόνον ἐπισπασθῇ διὰ τῆς κροκύδος ἢ τοῦ λίνου |
| Ὄφεις δὴ οὖν οἶμαι καὶ τὴν ἀπὸ τούτων τῶν θηρίων γιγνομένην ἀπελάσαι κῆρα περιέσεσθαί σοι , ἢν βουληθῇς , ἐπιθεὶς | ||
| κόρης , καὶ τὴν παρ ' αὐτῆς παραμυθίαν ἐν αὐξήσει γιγνομένην : εἶτα τὴν ἐξαίφνης ἁρπαγὴν , ἣν αὐξήσεις δεινοποιῶν |
| οὕτως ἄρα καὶ τὸ γνωστικὸν ἐκεῖ κατὰ τὸ ἡνωμένον τῆς ἑνιαίας καὶ οὐσιώδους γνώ - σεως προϋπάρχον ἀμφοῖν . Ὡς | ||
| Καὶ γὰρ διττῆς οὔσης τῆς ζωῆς , οὐσιώδους τε καὶ ἑνιαίας , εἴη ἂν καὶ ἡ πρὸ ἀμφοῖν ἁπλῶς οὖσα |
| ἐὰν ἀφέλῃς πάντα τὰ συμβεβηκότα αὐτοῖς καὶ εὕρῃς οὐδὲν ἧττον μένουσαν τὴν ἀντιστροφήν , ἐπίστασο ὅτι καθ ' αὑτὸ γέγονεν | ||
| ταῖς αὐτοῦ πλάναις . Πανταχοῦ δ ' αὐτός ἐστι : μένουσαν οὖν ἔχει τὴν πλάνην . Ἡ δὲ πλάνη αὐτῷ |
| , γέρουσιν ἐς τέλος μεταβεβλημένον , ἀκμάζουσιν ἀμετάβλητον . Ἐς τύπωσιν λεʹ ἠέλιοι , ἐς κίνησιν οʹ , ἐς τελειότητα | ||
| καὶ εἶναι τὴν φαντασίαν ὁποίαν ποτὲ θέλουσιν , εἴτε κυρίως τύπωσιν τὴν μετὰ εἰσοχῆς καὶ ἐξοχῆς εἴτε ἑτεροίωσιν : ἀλλὰ |
| ' αὐτῶν ὄψεσι καὶ τῷ συνεχεῖ τῆς ἀσκήσεως συγκεκροτημέναις εἰς ἀνυπαίτιον ἐπίσκεψιν : ἐὰν γὰρ μὴ τοῖς ὀφθαλμοῖς μᾶλλον ἢ | ||
| θεὸν καὶ θεοῦ πρὸς ἀνθρώπους ἱεροὺς καὶ ἀσύλους διὰ τὴν ἀνυπαίτιον καὶ παγκάλην ταύτην ὑπηρεσίαν , τοὺς δ ' ἔμπαλιν |
| ' ἐπιβέβηκεν ὁ κυβερνήτης θεὸς τῶν ὅλων οἰακονομῶν καὶ πηδαλιουχῶν σωτηρίως τὰ σύμπαντα , οὔτε ποσὶν οὔτε χερσὶν οὔτε ἄλλῳ | ||
| ὡς εἰς ἄρουραν , γυναικὸς δ ' ὑποδεχομένης τὰ σπέρματα σωτηρίως , τῆς δὲ φύσεως ἀοράτως ἕκαστα καὶ τῶν τοῦ |
| οὗ προῆλθε , κατ ' αὐτό γε ὃ προῆλθε τὴν γνωστικὴν ἐπιστροφὴν προβαλλόμενος , ὡς εἴρηται πρότερον , ἑλών , | ||
| . ] Οἱ μὲν γὰρ ἔφασαν τὴν φιλοσοφίαν εἶναι δύναμιν γνωστικὴν καὶ περιποιητικὴν ἀρίστου βίου , ἄριστον βίον εἰπόντες τὸ |
| ἐκεῖ ζῶν τὴν νοερὰν εὐζωΐαν , ὁτὲ δὲ ἐνταῦθα τὴν αἰσθητικὴν ἐμπάθειαν προσλαμβάνων , ἔνθεν καὶ λέγεται ὀρθῶς ὑπὸ Ἡρακλείτου | ||
| . ἐπεὶ γὰρ τῶν αἰσθητηρίων ἕκαστον κατά τινα τῆς ψυχῆς αἰσθητικὴν χαρακτηρίζεται δύναμιν , ἐξαιρουμένης τῆς ἁφῆς δι ' ὅλου |
| , οἱ δὲ περὶ ἀμφοῖν διακρίνοντες σαφεστέραν τὴν ἑαυτῶν καὶ τελειοτέραν ἀπέφαινον διδασκαλίαν . εἰ δὲ δεῖ τι καὶ περὶ | ||
| τῶν πέντε τὴν ἐπιστήμην τῆς τέχνης προέταξεν ὡς ἀκριβεστέραν καὶ τελειοτέραν καὶ περὶ τὰ ὄντα καταγινομένην ἢ καὶ περὶ τὰ |
| ὅσοις διδακτὸν μηδὲν ἀλλ ' ἐν τῆι φύσει τὸ σωφρονεῖν εἴληχεν ἐς τὰ πάντ ' ἀεί , τούτοις δρέπεσθαι , | ||
| καὶ ἄλλως ἐπειδὴ τὸ μέσον ἐν τριάδι τὴν ἡγεμονίδα τάξιν εἴληχεν , ἁρμοζόμενον τὰ παρ ' ἑκάτερα εἰς ἕνωσιν ἀδιαλύτῳ |
| ἐξ ἀληθῶν συμπεπλέχθαι . πότε διεζευγμένον ; ὅταν τὴν ἐπαγγελίαν πληρώσῃ . πότε αὐλοί , πότε λύρα , πότε ἵππος | ||
| ἡ τελεσφόρος Μοῖρα ταχέως τὰ κατ ' ἐμὲ κράνῃ καὶ πληρώσῃ : ὅ ἐστιν , οὔπω μοι λυθῆναι μεμοίραται . |
| τοῖς ὑφ ' ἡμῶν λεγομένοις . Καὶ πρωτήν γε φυσικὴν ὑπεστήσατο τὴν φερομένην ἀπὸ τῶν ὀϊστῶν φωνήν , οὐ μὰ | ||
| δὲ [ τὸ ἴχνος τοῦ ἑνὸς ] τὴν οὐσίαν αὐτοῖς ὑπεστήσατο , ὥστ ' εἶναι τὸ εἶναι ἴχνος τοῦ ἑνός |
| ἄλλου ἢ ὑφ ' αὑτοῦ ὑπέστη ; Ἀλλὰ τὸ μὴ ὑποστὰν τοῦτο τί ; Ἢ σιωπήσαντας δεῖ ἀπελθεῖν , καὶ | ||
| μὲν πεποίηκε , τὰ δ ' ὑπέστη , καὶ τὸ ὑποστὰν ὄνομα μόνον παρέσχε τῷ ἑτέρῳ , τὸ δὲ τὴν |
| ἄστρον περίβλεπτον ὄμμασι σημεῖον διάδηλον * περίσημον : ἐμφανές * ἀπλανές : πολυπλανές διαστεῖλαν τοὺς πλανήτας * ἀστράσιν : ζῳδίοις | ||
| αἰσθήσεων σκοτίην ὀνομάζει ἀφαιρούμενος αὐτῆς τὸ πρὸς διάγνωσιν τοῦ ἀληθοῦς ἀπλανές . λέγει δὲ κατὰ λέξιν : γνώμης δὲ δύο |
| τῷ κατὰ τὸ σῶμα θνητῷ , κατὰ λόγον ἀμφοῖν τῆς τελειότητος ἐφίεσθαι . Καὶ πρῶτον μὲν ὀρέγεσθαι τοῦ εἶναι , | ||
| γνώσεως , ἀλλ ' οὐσίας καὶ τῆς ὅλης καὶ νοητῆς τελειότητος . Οὕτω γὰρ πολλαχοῦ καὶ ὁ Ἰάμβλιχος καὶ οἱ |
| σύμπαντας καθορῶντας , ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένους , ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ ' ἐξήκει | ||
| Καρκίνον ἀκολούθως δεδήλωται , ἐπεὶ ἡ μὲν Σελήνη τύχη τοῦ κόσμου ἐστίν , ὁ δὲ Ἥλιος νοῦς καὶ δαίμων . |
| ἀποστραφείς . πόσα οἴει ἐπὶ τούτῳ μεμηχανῆσθαί με περιλαμβάνουσαν , ἐπιστρέφουσαν , φιλοῦσαν ἀπεστραμμένου τὸ μετάφρενον ; ὁ δ ' | ||
| εὐχερές ἐστιν . ἐπίστρεπτον ] τὴν ἐπιστροφῆς δεομένην ἢ τὴν ἐπιστρέφουσαν εἰς θέαν . πάντα ἐπιθυμίαι δουλεύουσι . μὴ πάθωμεν |
| τὰ μηχανικὰ ταῖς μαθηματικαῖς προσχρησάμενος ἀρχαῖς μεθώδευσε καὶ πρῶτος κίνησιν ὀργανικὴν διαγράμματι γεωμετρικῷ προσήγαγε , διὰ τῆς τομῆς τοῦ ἡμικυλίνδρου | ||
| λέγομεν εἶναι μουσικόν , καθ ' ἕτερον δὲ ἡ περὶ ὀργανικὴν ἐμπειρία , ὡς ὅταν τοὺς μὲν αὐλοῖς καὶ ψαλτηρίοις |
| τὴν σελήνην ἐφ ' ἑκάτερα παραλλάσσειν μετὰ τὴν τοῦ ἡλίου παράλλαξιν ἀπὸ # κε μέχρι μοίρας α ἐπὶ τὰ βόρεια | ||
| διὸ τὴν ἀνακύκλησιν εἴληχεν , ὅτι σμικροτάτην τῆς αὑτοῦ κινήσεως παράλλαξιν . αὐτὸ δὲ ἑαυτὸ στρέφειν ἀεὶ σχεδὸν οὐδενὶ δυνατὸν |
| , οὔτε μὴν αἰσθητικὸν οὔτε λογικὸν οὔτε νοερὸν οὔτε προνοίᾳ διοικούμενον : τὰ μὲν γὰρ οὐράνια τούτων ἁπάντων κοινωνεῖν , | ||
| . Οἱ μὲν ἄλλοι πάντες ἔμψυχον τὸν κόσμον καὶ προνοίᾳ διοικούμενον . Δημόκριτος δὲ καὶ Ἐπίκουρος καὶ ὅσοι τὰ ἄτομα |
| ἀὴρ λάβῃ . φενακίζει δὲ αὐτοὺς καὶ τὸ μένειν ἀεὶ ἀσύγχυτον καὶ τὴν κοίλην ἐπιφάνειαν τῶν ἀγγείων , ὡς εἴγε | ||
| διάκρισιν τῆς φύσεως , τοσοῦτον ἐξῄρηται τὸ πρῶτον εἰς ὑπεροχὴν ἀσύγχυτον τὴν πρὸς τὸ δεύτερον : οὐδὲ γὰρ διοισόμεθα , |
| τῶν σφόδρα ἐπὶ τούτοις θαυμαζομένων δεύτερον . Ἔδειξας φύσιν σὴν οἰκείαν ὕβρεως καὶ ὠμότητος , καί σε ἔτεκεν οὐ γυνὴ | ||
| καὶ τῶν τοιούτων : ἀνατομικῆς ἐμπειρίας ἐπιστήμην διὰ τούτων παρίστησιν οἰκείαν , ἔξωθεν παριστορῶν ἐγκαίρως : ἀντὶ τοῦ μέρος , |
| τὸ δὲ μεταπειστόν : καὶ τοῦ μὲν πάντα ἄνδρα μετέχειν φατέον , νοῦ δὲ θεούς , ἀνθρώπων δὲ γένος βραχύ | ||
| , καὶ κατ ' ἐκεῖνο αὖ τὸ μέρος τῆς ὕλης φατέον τὴν αὐτὴν ἰδέαν τὰ αὐτὰ εἰργάσθαι : οὐ γὰρ |
| ὡς γένος τῆς προαιρέσεως εἴληφε καὶ τὸν λόγον ὡς διαφορὰν συστατικήν , ὅτε τὴν προαίρεσιν ὡρίζετο εἶναι ὄρεξιν βουλευτικήν . | ||
| ] δύναμιν ῥητορικὴν καταπείθειν , πιθανότητα , δύναμιν καταπειστικήν . συστατικήν , ῥητορικήν . ὅπως ] ὥστε , ἵνα . |
| βαλϲάμου ὀπὸϲ οὐδ ' ὅλωϲ ἕψεται , ἀλλὰ μετὰ τὴν τελείαν ἕψηϲιν μετρίωϲ ψυγέντι τῷ μύρῳ ἐμβάλλεται . καὶ αὐτῶν | ||
| , ἀκώλυτόν τε αὐτῇ παρέχει τὴν κατοκωχὴν καὶ τὴν παρουσίαν τελείαν ἀνεμπόδιστον . Ἡ δ ' ἐν Δελφοῖς προφῆτις , |
| τραφεὶς ἐφ ' οἷς ἐτόλμησε πρῶτον ἐπιστροφῆς μὴ τυχὼν πρὸς ὅλην ἀπερυθριᾷ πονηρίαν : ὁ δὲ χρηστὸς οὑτοσὶ τῆς πόλεως | ||
| κάθοδον δι ' αὐτῶν εἰς τὴν οἰκείαν . Καθ ' ὅλην δὲ τὴν τῆς Ἐρυθρᾶς παραλίαν κατὰ βυθοῦ φύεται δένδρα |
| ἀρχαί , τὸ δὲ ὅλον σύστημα τῶν εἰς χρείαν τοῦ θνητοῦ βίου συντελουσῶν ἐκ τοῦ γονίμου τῆς ψυχῆς λόγου προελήλυθεν | ||
| τὸ λογικὸν οὐ τοῦ λογικοῦ καὶ τὸ θνητὸν οὐ τοῦ θνητοῦ , ἀλλ ' ἕκαστον ἄλλο , οὐδὲ ὁ ἐκ |
| τῷ προσώπῳ τὰς αὐγάς : προσενοχλεῖ γὰρ τὴν ὄψιν ἀσθενέως ἔχουσαν : πᾶσα δ ' ἱκανὴ πρόφασις ἀσθενέοντας ὀφθαλμοὺς ἐπιταράξαι | ||
| ἠπορήσθω διὰ τὴν διδασκαλίαν τοῦ δαιμονίου τοῦδε ἀνδρὸς τὸ διάφωνον ἔχουσαν ἐνιαχοῦ διὰ τὸ ἐγείρεσθαί τε ἅμα πρὸς τὴν πρεσβυτέραν |
| στερρῶς ἀντεχομένους , ἐξ ὧν ἀεὶ καταρτιζομένη καὶ παιδαγωγουμένη τὴν θειοτέραν παίδευσιν δαιμονιώδεις καὶ μυσαρὰς πλάνας καὶ δόξας καὶ εἰδωλικὰς | ||
| οὐκ ἐς φυσικὴν ἄν τις εἰκότως , ἀλλ ' ἐς θειοτέραν ἀνενέγκοι κίνησιν , ποινηλατεῖσθαι σαφῶς τὸ ἀνθρώπινον . [ |
| ἔτι , δῆλον . Ἀλλ ' οὐδὲ αἱ ἄτομοι τάξιν ὕλης ἕξουσιν αἱ τὸ παράπαν οὐκ οὖσαι : τμητὸν γὰρ | ||
| ὡς ἔτυχεν μίγματα ὄντα τῆς τε θείας δυνάμεως καὶ τῆς ὕλης . ἐγὼ δὲ παρὰ πάντα ταῦτα θαυμάζω πῶς οὐκ |
| γὰρ ὢν παρὰ τῶν ὄχλων τὴν εὐφημίαν καὶ τὴν ἀρχὴν ἀσάλευτον ἕξεις . Ὁ δὲ ἀξιωματικός ἐστιν ἐν δεήσει κείμενος | ||
| καλῶν ἐφθακέναι στῆναί τε ἐπ ' ἀγκυρῶν ἀσφαλείας καὶ μένειν ἀσάλευτον . Θεοῦ δὲ ἄρα τοῦτ ' ἂν εἴη καὶ |
| καὶ περιτεταμένον καὶ καρφαλέον ἐόν . Καὶ τὸ χρῶμα τοῦ ξύμπαντος προσώπου χλωρόν τε ἢ καὶ μέλαν ἐὸν , καὶ | ||
| καθαρῶς κατὰ θεσμὸν καὶ νόμον τῶν μυουμένων οὐδὲ εἰδέναι τοῦ ξύμπαντος πέρι τῆς ἀληθείας σαφὲς οὐδέν , ὡς ἔπος εἰπεῖν |
| ἀκόλουθον εὐθὺς αἰσθάνεται ὅσα ἡ νεωτεροποιὸς ἐν αὐτῷ κακία πρότερον εἰργάζετο , ἃ μεθύων ἀδυνάτως καταλαβεῖν εἶχε . τίνι μέντοι | ||
| , ἐπεὶ καὶ τὸν τοσοῦτον κόσμον ἄνευ πόνων πάλαι μὲν εἰργάζετο , νυνὶ δὲ καὶ εἰσαεὶ συνέχων οὐδέποτε λήγειθεῷ γὰρ |
| κινεῖσθαι ἢ φωτίζειν , τὸ δὲ κατὰ δύναμιν καὶ ἐπιτηδειότητα μόνην , ὡς ὅταν λέγωμεν τὸν καθήμενον δύνασθαι βαδίζειν καὶ | ||
| τοῦ κατηγορουμένου . πρὸς ὃν ἐροῦμεν ὅτι μάλιστα μὲν κατὰ μόνην τὴν ἐκφώνησιν ἀξιοῖ γίνεσθαι τὴν μετάθεσιν τῶν ὅρων ὁ |
| πάλιν κατάξηρος : ἀναληφθήσεται γὰρ καὶ ἀναξηρανθήσεται , ἐὰν μὴ καταβαίνῃ τὸ ἴδιον μέτρον . καὶ ἄλλαι δὲ πολλαὶ πηρώσεις | ||
| γυναικὶ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ ἡ κεφαλὴ φλεγματώδης ᾖ , καὶ καταβαίνῃ τὸ φλέγμα δριμὺ ἐς τὴν κοιλίην , καὶ καταῤῥήσῃ |
| σῶμα κινεῖν ἀποφαίνεται . διὰ γὰρ τὸ συμπεπλέχθαι πρὸς αὐτὸ συνεστηκυῖαν ἐκ τῶν ἐκκειμένων στοιχείων καὶ μεμερισμένην κατὰ τοὺς ἁρμονικοὺς | ||
| οὐκέτι περὶ πολιτικά : ὁρῶμεν γὰρ τὴν πολιτείαν ἐκ διαφόρων συνεστηκυῖαν τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν . εἰ δὲ περὶ τὰ κοινά |
| κειμένην ἐν τῇ μεσογαία , θαλάττης οὐδα - μοῦ ἁπτομένην διατείνουσαν δὲ μέχρι τῶν ἑῴων μερῶν τῆς Ἀσκανίας λίμνης τε | ||
| ἅμα τινὰ διασῴζοντας συμπάθειαν πρὸς ἀλλήλους καὶ ἑνότητα ἰδιότροπον , διατείνουσαν πρὸς τὸ ἀποστεῖλαν καὶ τὴν ἐπαίσθησιν τὴν ἐπ ' |
| ἑκατέρῳ λόγον ἀποδώσει : τὸ μὲν γὰρ οὐσίαν ἔμψυχον αἰσθητικὴν μεταβατικὴν ἐρεῖ , τὸ δὲ χρώματα τοιῶσδε συντεθέντα , ζώου | ||
| ταύτης ἔφησεν ἐνεργείας τὴν ὀρεκτικὴν τὴν θρεπτικὴν τὴν αἰσθητικὴν τὴν μεταβατικὴν τὴν διανοητικήν . . . ἀλλ ' οὐδὲ τοῦτον |
| συνεχείᾳ τῆς φορᾶς , ὡς ἑνὸς ὄντος ποταμοῦ διηνεκοῦς καὶ ἡνωμένου : οὕτω καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ὥσπερ ἐκ πηγῆς | ||
| . Λάβοις δ ' αὐτὴν καὶ ἀπὸ τῆς φύσεως τοῦ ἡνωμένου αὐτοφυέστερον : τὸ γὰρ ἡνωμένον οὐκ ἔστι μόνον ἕν |
| , ὅταν αὐτῇ δουλωθῇ , καταλείπει καὶ τὸν πατέρα τῶν ὅλων θεὸν καὶ τὴν μητέρα τῶν συμπάντων , τὴν ἀρετὴν | ||
| εὐδαιμονίαν , ὡς οὐδὲ τὴν τῆς ἰατρικῆς ἔντεχνον δι ' ὅλων ἐνέργειαν τὴν τῶν ὀργάνων χρῆσιν : πᾶσαν μὲν γὰρ |
| Ἡρακλείτῳ , τρεπτὴν καὶ ἀλλοιωτὴν καὶ μεταβλη - τὴν καὶ ῥευστὴν ὅλην δι ' ὅλης τὴν ὕλην ἀπεφήναντο . Οἱ | ||
| . “ καὶ τὸ κατειβόμενον Στυγὸς ὕδωρ ” . τὴν ῥευστὴν γένεσιν διὰ τούτων ᾐνίττοντο . εἰ μὲν οὖν οἱ |
| ἁπλῶς μέντοι : καθὸ γὰρ ὤγκωται κατὰ τοσοῦτον τοῦ κυρίως αὐτοκινήτου παρήλλαξε , καθὸ μέντοι ζωῆς συμφυοῦς ἐν τῇ ἑαυτοῦ | ||
| , δηλονότι πάντων τῶν ὄντων ἑτεροκινήτων ὄντων , τοῦ δὲ αὐτοκινήτου ἐν ἑαυτῷ ἔχοντος τὸ κινητικὸν καὶ οὐχ ἁπλῶς πλησιάζοντος |
| φύσεως : χαρισαμένη γὰρ ἡμῖν τὴν γεννητικὴν ἐχαρίσατο καὶ τὴν αὐξητικήν , ἵνα δι ' αὐτῆς τέλειοι γενόμενοι ἐπιτήδειοι πρὸς | ||
| ἰστέον , ὅτι τρεῖς φασιν εἶναι τὰς ψυχάς , τὴν αὐξητικήν , ἥτις ἐστὶ καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν , τὴν |
| δὲ τοῦ ἀθρόου καὶ οὐθαμῇ ἀποσχιζομένου , ἀλλὰ κατὰ τὴν ἀθρόαν ἔννοιαν τοῦ σώματος κατηγορίαν εἰληφότος . Καὶ μὴν καὶ | ||
| τε καὶ φόβῳ καὶ ἑτέροιϲ πλείοϲι τὴν καλουμένην ἐποίϲει ϲυγκοπὴν ἀθρόαν οὖϲαν τῆϲ δυνάμεωϲ κατάπτωϲιν ἐκλύϲεϲί τε καὶ λειποθυμίαιϲ καὶ |
| ποιουμένους , ἵν ' ἀποκατασταῖεν εἰς τέλος εὐκόσμως ἔχοντα , εὐεργὸν μὲν καθιστάνειν τὴν ὕλην πρότερον , εἶτ ' ἀποξέειν | ||
| ἀμιγῆ καὶ ἄδολον καὶ καθαρὰν ἔτι δ ' ὁλκὸν καὶ εὐεργὸν εἶναι , ἐξ ἧς τὰ ἀποτελούμενα εἰκότως ἦν ἀνυπαίτια |
| ἀμνησικάκως καὶ μεγαλοψύχως αὐτοῖς προσηνέχθη , τὴν ἐλευθερίαν ἀντὶ δουλείας χαρισαμένη . ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς Ἰλλυριοῖς : καὶ τούτων | ||
| ; ὥσπερ τὴν τοῦ σώματος ἡγεμονίαν ἡ φύσις ἀνῆψε κεφαλῇ χαρισαμένη καὶ τόπον οἰκειότατον ὡς βασιλεῖ τὴν ἄκρανἄνω γὰρ αὐτὴν |
| γῆν θηλυκῶς λέγουσιν ὡς τὴν ἐκείνου δραστήριον δύναμιν ὑποδεχομένην καὶ γεννητικὴν διὰ τοῦτο τῶν φυομένων γινομένην . παραπλησίως δὲ τούτοις | ||
| τίς τῶν ἀστέρων πρώτως κατ ' ἐπέμβασιν ἔρχεται ἐπὶ τὴν γεννητικὴν Σελήνην ἢ τὸν ὡροσκόπον , καὶ πρὸς τὴν φύσιν |
| δευτέρα πάντα , ἡ δὲ τρίτη ἓν πάντα καθ ' ἕνωσιν . Τοσαῦτα μὲν ἐπικεχειρήσθω πρὸς ἔνδειξιν τῶν πρώτων λεγομένων | ||
| καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς τὴν ἕνωσιν ἐπάγοντα , τὴν δ ' ἐν τοῖς σώμασιν παράλλαξιν |
| οὔ : τὸ τοιοῦτον ἀσθένειαν δηλοῖ καὶ μὴ δύνασθαι διὰ παντὸς ὁμοτίμως πέττειν τὴν ὕλην . Ἀλλὰ δὴ ἔστω λευκὸν | ||
| , ὅτι τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν τοῖς γενομένοις πάνυ ῥᾴδιον καὶ παντὸς ἀνθρώπου , τὸ δὲ παραβάλλεσθαι πράγμασι καλοῖς χαλεπὸν καὶ |
| δίκας ὡς φύσεως δόγμα λύων , ᾗ τὰ ἀνωτάτω γένη διατηρεῖν ἐπιμελὲς οὐ νοθευόμενα . τοὺς ὀρεῖς ἔνιοι μὲν ἁπάντων | ||
| τὸ ἀείφυλλον οὐκ ἀειβλαστές . ἀλλ ' ἐκεῖνα μὲν ὥσπερ διατηρεῖν μόνον δύνανται τὰ προϋπάρχοντα ταῦτα δὲ καὶ προσεπιγεννᾶν ἕτερα |
| οἷόν τε ὂν ὑπὸ λόγου ῥυθμίζεται . κατὰ μέντοι τὴν σωματικὴν ἄλογον οὐσίαν τὸ ἐλλεῖπον τῆς συναρτήσεως μετὰ τὴν κύησιν | ||
| ] τὴν βλάβην λώβην ] τὸ λωβώμενον καὶ βοσκόμενον τὴν σωματικὴν διαρτίαν σῶμα ἠέ ] καί βοσκαδίης ] νομαίας βοσκαδίης |
| αὐτῷ ὑγρότητα ἔχειν καὶ εἰς τὰς πλευρὰς ὠμοὺς χυμοὺς , ἔκκαυσιν καὶ δίψαν ἔχων , καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ τραχεῖα | ||
| φέγγος . , Μ . ὑδατώδους ἀναθυμιάσεως διὰ τὴν ἡλιακὴν ἔκκαυσιν γίνεσθαι ὁρμὴν πνευμάτων † θείων : τοὺς δὲ ἐτησίας |
| ἀκμὴν σχὼν ἢ διὰ τὸ δοκεῖν ἐργώδης εἶναι κατὰ τὴν χειροθεσίαν ἢ δι ' ἣν δή ποτ ' οὖν αἰτίαν | ||
| [ ] τὴν τῆς ἀθανασίας καὶ ὑποθήκας ἀληθεῖς καὶ τὴν χειροθεσίαν τὴν ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ ἐμοῦ . ἐλθὼν δὲ |
| ἐνεργοῦσι , λέγω δὲ τὴν αἰσθητικὴν καὶ τὴν κατὰ τόπον κινητικήν . ἐντελέχεια οὖν ἡ ψυχὴ τοῦ ζωὴν ἔχοντος σώματος | ||
| , ἀλλὰ καὶ ἡ κίνησις καὶ ἡ στάσις ἐνεργοῦν , κινητικήν γε καὶ στατικὴν ἐνέργειαν . Οὕτω δὲ καὶ δύναται |
| ' αὕτη μὲν ἐπιτηδειότητα μόνον καὶ ἀποκάθαρσιν τοῦ ἐν ἡμῖν αὐγοειδοῦς πνεύματος ἐμποιεῖ , δι ' ἣν δυνατοὶ γιγνόμεθα χωρεῖν | ||
| φιλοσόφῳ νῷ ἑπομένη . τελεστικὴν δὲ ἐνέργειαν λέγω τὴν τοῦ αὐγοειδοῦς καθαρτικὴν δύναμιν , ἵνα τῆς ὅλης φιλοσοφίας τὸ μὲν |
| μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
| ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
| § : . . . ἵνα καὶ δεκάδα ἔχωσι τὴν παντέλειαν . . § : παρό μοι δοκοῦσι καὶ οἱ | ||
| , εὐνομίας , ἀγαθῶν τελείων , ἀναπεπλήσεται πρὸς εὐδαίμονος βίου παντέλειαν . φιλοσύντομος δ ' ὢν καὶ εἰωθὼς ἐπιτέμνειν τὰ |
| ὁρμὴ καὶ ἔφεσις τὸν οἰκεῖον τόπον καταλαβεῖν ὡς φυσικὴν αὐτοῦ τελειότητα , καὶ δρᾷ ἐν αὐτῷ τὴν πρὸς ἐκεῖνον κίνησιν | ||
| , καὶ εἰ τὸ σῶμα ἀσυμμέτρως διακείμενον ἀπόλλυσιν ἡμῶν τὴν τελειότητα τῆς ψυχῆς , ὅταν ἐκεῖνο , ᾧ ζῶμεν , |
| τὴν ἱερὰν σκηνὴν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ κατασκευάζει , σοφίας ἀπεικόνισμα καὶ μίμημα . τῆς γὰρ ἀκαθαρσίας ἡμῶν ἐν μέσῳ | ||
| ᾗ μοναρχεῖται ὁ κόσμος , καὶ τὸ περὶ τοῦ μηδὲν ἀπεικόνισμα καὶ μίμημα δημιουργεῖν θεοῦ , καὶ τὸ περὶ τοῦ |
| ὁσιότητος ὀλιγωροῦσαν , ἐξ ὧν ἡ ἀθάνατος ζωὴ περιγίνεται , προὐβάλετο κατὰ τὸ εἰκὸς καὶ ἐφυγάδευσεν ἐκ τοῦ παραδείσου , | ||
| ἃ ἐγίγνωσκον ἀληθέστατα ἐκ τῶν λεγομένων , οὓς δὲ Λεωχάρης προὐβάλετο , οὐκ ἔφασαν ἀποφανεῖσθαι . Καίτοι Διοπείθης ὁ ἕτερος |
| τῶν σχημάτων καὶ μεγεθῶν καὶ θέσεων καὶ τάξεων συμμετρίαν καὶ συμμένειν καὶ οὕτως τὴν τῶν συνθέτων γένεσιν ἀποτελεῖσθαι . ̈ | ||
| οὐκ ἀποβάντος αὐτῷ τοῦ χρησμοῦ , τὸ δὲ μαντεῖον ἔτι συμμένειν μεθεστηκὸς εἰς ἕτερον τόπον . τοι - αῦτα μὲν |
| οὐσίας θετέον τὴν ἐπιστήμην ταύτην , ἆρά γε νοητῆς ἢ αἰσθητῆς ; πάλιν δὲ τὸ λέγειν μίαν ἐπιστήμην εἶναι πασῶν | ||
| ἐφαρμογὴ καὶ ἡ ἀπὸ ταύτης ἰσότης δεικνυμένη παντάπασιν ἔχεται τῆς αἰσθητῆς καὶ ἐναργοῦς ὑπολήψεως . ἀλλ ' ὅμως καὶ τοιαύτης |
| ' οὖν κατ ' Αἴγυπτον ἀνθρώπους τὸ παλαιὸν γενομένους , ἀναβλέψαντας εἰς τὸν κόσμον καὶ τὴν τῶν ὅλων φύσιν καταπλαγέντας | ||
| ' οὖν κατ ' Αἴγυπτον ἀνθρώπους τὸ παλαιὸν γενομένους , ἀναβλέψαντας εἰς τὸν κόσμον καὶ τὴν τῶν ὅλων φύσιν καταπλαγέντας |
| δίκαιον : τουτέστι τοῦ ἀνίσου ἐν ᾧ μὴ κατὰ τὴν προειρημένην ἀναλογίαν ἡ νομὴ γίνεται . ὅτι δὲ τὸ τοιοῦτον | ||
| τὴν ἡμίσειαν , τουτέστιν αὐτὴν τὴν ΕΛ , περιέχουσαν τὴν προειρημένην ὑπεροχὴν ἀφελόντες ἀπὸ τῶν ἐπ ' ὀρθῆς τῆς σφαίρας |
| ἀγαθῆς . ἐὰν Ἀφροδίτη καὶ Κρόνος κακοδαιμονῇ τοῦ Διὸς μὴ ἐπιβλέποντος , δύσγαμοι ἢ χῆροι γίνονται ἐν ἀπολείψει καὶ θανάτοις | ||
| τῆς ἐναλλαγῆς καὶ ἐφορῶσι τοῦτο κακοποιοί , μηδενὸς ἀγαθοποιοῦ τοῦτο ἐπιβλέποντος , δηλοῖ νόσον δεινήν . ὅτε δὲ καταντήσει τὸ |
| . Καὶ ἰδὼν οἰκτείραις ἂν τὸν πάσχοντα τῆς εἰς μέρη πολυειδοῦς κατατομῆς . Οὕτω μὲν οὖν ἐδείχθη δυσμενὴς ὄφει ἔλαφος | ||
| κοινὰς ταύτας ἀπολιπεῖν ἄξιον πάσης τῆς ἐν τοῖς μαθήμασι θεωρουμένης πολυειδοῦς συστάσεως : οὕτω γὰρ ἄν τις τὴν κοινότητα αὐτῶν |
| μορίῳ ἐποχεῖται , ἡ δὲ δικαιοσύνη οὐκ ἠξίωσεν ἑνὶ μορίῳ ἐποχεῖσθαι τῆς ψυχῆς , ἀλλὰ διὰ τῆς τριμερείας πεφοίτηκεν : | ||
| εὐχόμενοι πάντως ἐπετύγχανον , ἴσως διὰ τὸ τὴν σελήνην αὐτῇ ἐποχεῖσθαι . Κρατῖνος Χείρωσιν : αἲξ οὐρανία . ὄφλειν καὶ |
| Καὶ οὖν εἶναί τι καὶ ἄπειρον καθ ' αὑτὸ καὶ ἀνείδεον αὖ αὐτὸ καὶ τὰ ἄλλα τὰ πρόσθεν , ἃ | ||
| ἡ ὕλη πᾶσα , εἴτε ἡ πρώτη κατὰ τὸ πάντη ἀνείδεον εὑρισκομένη , εἴτε ἡ δευτέρα κατὰ τὸ ἄποιον ἱσταμένη |
| : καὶ ἦν σύστημα ἀνθρώπων ἀποδεδειγμένων εἰς τὴν φυλακὴν τῆς λιθείας ταύτης καὶ τὴν συναγωγήν , σιταρχούμενον ὑπὸ τῶν τῆς | ||
| καὶ πλάκας μεγάλας ὁρᾶν ἔστιν ἐν τῇ Ῥώμῃ τῆς ποικίλης λιθείας , ἀφ ' ἧς ἡ πόλις κοσμεῖται δημοσίᾳ τε |
| εἰ λογίσαιτο , πόσος ἂν ἦν αὐτῷ λόγος ἐπιθέντι τὴν ὀφειλομένην δίκην , ἣν εἴ τις ᾐτιάσατο λαβόντα , συκοφάντης | ||
| ὡς ἀπαιτοῦντες τοῦ κοινοῦ πό - νου τὴν ἐπικαρπίαν τὴν ὀφειλομένην σφίσιν ἐκ τῆς νομῆς , καὶ οἵ γε ἁλιεῖς |
| τῶν ἔξωθεν γίνεται . Λεύκιππος Δημόκριτος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι , εἰδώλων ἔξωθεν προσιόντων : μηδενὶ γὰρ ἐπιβάλλειν | ||
| κτλ . τὰ αἰσθητὰ κρίνεται πράγματα αἰσθήσει οὐ παρακαλεῖ τὴν νόησιν : οὐκ ἐκβαίνει εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν : οἷον δάκτυλος |
| πᾶσαν αἰτίην κακοῦ ἀποθήσομαι : τῷ με χρῆν μέγα ἔργον ἀποτελέσαι , τό μοι πάντα φόβον ἰήσεται . “ Τάδε | ||
| κύκλον . Παρμενίδης τὸ τοῦ πυκνοῦ καὶ ἀραιοῦ μῖγμα γαλακτοειδὲς ἀποτελέσαι χρῶμα . Ἀναξαγόρας τὴν σκιὰν τῆς γῆς κατὰ τοῦτο |
| τὰς αἰσθήσεις συνηρτῆσθαί πως πρὸς τὸν ἐγκέφαλον : διὸ καὶ πηροῦσθαι κινουμένου καὶ μεταλλάττοντος τὴν χώραν : ἐπιλαμβάνειν γὰρ τοὺς | ||
| : τυφλὸν τὸν Πλοῦτόν φασιν , ἐπειδὴ τοὺς πλουτοῦντας ὁρῶμεν πηροῦσθαι τὴν διάνοιαν . Δήμητρος δὲ καὶ Ἰασίωνος αὐτόν φασιν |
| ἀκριβῶς ἐστιν ἡ ποιητικὴ τοῦ πάθους αἰτία , καὶ τὴν ἁρμόττουσαν ἐπιφέρειν βοήθειαν . Ἀρξώμεθα οὖν ἀπὸ τῆς ἐπὶ χολώδει | ||
| γὰρ τῆς ἄλλης ἐναργείας λελυμένην ἔχει τὴν ἑρμηνείαν καὶ μεθύουσιν ἁρμόττουσαν . δεῖ δὲ τὰς λύσεις τῆς ἑρμηνείας ἁρμόττειν τοῖς |
| ὑγρὰν οὐσίαν Ποσειδῶνι προσέθηκε , τρίτον δ ' Ἅιδην τὸν ἀφώτιστον ἀέρα δηλοῖ , κοινὸν δὲ πάντων καὶ ἑδραιότατον ἀπεφήνατο | ||
| ἀλλ ' ἴσως , φησίν , διὰ τὸ τῆς νυκτὸς ἀφώτιστον , ἅμα δὲ καὶ τὸ τῆς Σελήνης κατὰ τὴν |
| Πλάτων ἐνταῦθα κατακέχρηται τῷ Ἀττικῷ σχήματι κατακόρως , τῷ καλουμένῳ ἀμερίστῳ . τοῦτο δέ ἐστι τὸ ἔχον τοὺς μὲν πολλοὺς | ||
| εἰς ὃν δὲ ἐκτεινόμενον , ἤτοι μεριστῷ τόπῳ ἀντιπαρεκτείνεται ἢ ἀμερίστῳ . καὶ εἰ μὲν ἀμερίστῳ τόπῳ ἀντιπαρεκτείνεται , πάλιν |
| τοῦ παραδεδομένου τοῖς βασιλεῦσι τὸ περὶ τὰς μεταβολὰς τῆς ἰδέας μυθολογηθῆναι παρὰ τοῖς Ἕλλησιν . ἐν ἔθει γὰρ εἶναι τοῖς | ||
| τοῦ σύμπαντος κόσμου : διόπερ ἐκ τῆς κορυφῆς τοῦ Διὸς μυθολογηθῆναι ταύτην γενέσθαι . ὠνομάσθαι δὲ αὐτὴν Τριτογένειαν ἀπὸ τοῦ |
| καθέστηκεν . Ὁπόσα τοίνυν προειδέναι θέμις εἰς τὴν τοῦ προγινώσκειν ἐντελέχειαν πέφυκεν , ὅλαι βίβλοι διδάσκουσι προεκτεθεῖσαι τοῖς περὶ τὰ | ||
| Ὁ δὲ τούτου μαθητὴς Ἀριστοτέλης οὐ ταῦτα , ἀλλ ' ἐντελέχειαν ὀνοματοποιῶν εἶναι τὴν ψυχήν , οἷον τῇ ὕλῃ τὸ |
| ἄρασα . συμβαίνει γὰρ ὥσπερ πλάστιγγος ἐπὶ θάτερα κουφισθείσης τὴν ἰσορροπίαν τοῦ ζυγοῦ μὴ διαμένειν . ὁ μὲν οὖν τραγικὸς | ||
| ἂν τὸ προσθεῖναι τῷ ἀναφερομένῳ εἰς τὴν πρὸς τὸ βαρῦνον ἰσορροπίαν . τὰ δ ' ὀνομαζόμενα σταθμία ἐστὶ σταθμά , |
| ἑνὸς τῶν περιστατικῶν ἐν τῷ νόμῳ κειμένου : ἡ δὲ δεχομένη τὴν ἐξουσίαν τοῖς περιστατικοῖς πάλιν κέχρηται : ἀμφότερα δὲ | ||
| κώμης ἐστὶ * καὶ τὸ μέγεθος , τοσοῦτόν γε πλῆθος δεχομένη καὶ τὴν κατασκευὴν ὑπ ' ἐκείνων αὐτῶν κατεσκευασμένη καὶ |
| , Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν | ||
| ἕκαστον τῶν ὄντων ; Ἔμοιγε δοκεῖ . Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου ; Ἀνάγκη . |
| , πρὸ τῆς νοήσεώς ἐστι τέλειος καὶ οὐ τῇ νοήσει τελειούμενος . Εἰ δ ' ὅτι ἐνέργειά ἐστιν , ἀλλ | ||
| τοιοῦτον ὄν . Τοῦτο δὴ καὶ αὐτὸ ὁ δυνάμει νοῦς τελειούμενος καὶ αὐξόμενος νοεῖ . Ὥσπερ γὰρ ἡ περιπατητικὴ δύναμις |
| νοητὸν κόσμον ἀνέφηνεν ἡνιοχούμενον . ὁ δ ' ἡνίοχος ἀκράτῳ φέγγει περιλαμπόμενος ἐν κύκλῳ δυσόρατος καὶ δυστόπαστος ἦν , ταῖς | ||
| . οὖδας ] ἔδαφος . σε ] εἰς σέ . φέγγει ] ἡμέραι . ἀφικόμην ] ἦλθον . Ἡ λέξις |
| , ἀλλὰ οὗ καὶ ἡ σοφία ἐστὶν αὐτή , τοῦ δημιουργοῦ καὶ κτωμένου θεοῦ . „ τὸ δὲ χρυσίον τῆς | ||
| τὸ ἐξ ἀιδίου πρὸ χρόνου παντὸς εἰληφέναι αὐτὰ παρὰ τοῦ δημιουργοῦ τὴν ψυχήν . Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς ἑξῆς τὸ |
| ὄν . Νεῖται δὲ καὶ τὴν οὐσιώδη ἐπάνοδον καὶ τὴν ζωτικήν , ἀλλ ' ἐν τρίτῃ τάξει καὶ οἷον πόρρωθεν | ||
| δὲ ὁράσεως : ἀδύνατον γὰρ ὁμολογουμένως ἐν γραφῇ κίνησιν εἶναι ζωτικήν : ἀλλὰ . . . τῶν γλυπτῶν εἰκόνων κατάλληλοι |
| συνηδύνειν καθ ' αὑτὸ αἱρεῖσθαι , πρὸς δὲ τὰ ἀποβαίνοντα ἁρμοζόμενον , καὶ λυπήσειν ποτὲ τοῦ καλοῦ χάριν , εἰ | ||
| τὰ ἔργα : ἓν μὲν ἰδεῖν , τί μετὰ τίνος ἁρμοζόμενον πέφυκε καλὴν καὶ ἡδεῖαν λήψεσθαι συζυγίαν : ἕτερον δὲ |
| τὸ ἔργον , λογισμῷ δὲ κρείττονι τοῦ πάθους χρώμενος ἄγνοιαν ἐσκήπτετο εἰς ἀκινδυνότερον ἀναβαλέσθαι χρόνον τὴν ὀργὴν βουλευσάμενος . Ἀμόλιος | ||
| τοῖς τε ἄλλοις ὤρεξε καὶ Δάφνιδι μετὰ τοὺς ἄλλους : ἐσκήπτετο γὰρ ὀργίζεσθαι , διότι ἐλθὼν ἔμελλεν ἀποτρέχειν οὐκ ἰδών |
| τῶν ἄκρων τεταμένον ἀνάγκης ἄτρακτον , δι ' οὗ πάσας ἐπιστρέφεσθαι τὰς περιφοράς : οὗ τὴν μὲν ἠλακάτην καὶ τὸ | ||
| γεννήσαντος ὀρεκτοῦ φανέντος : ὅθεν καὶ τὸ προελθεῖν κάλλιον τοῦ ἐπιστρέφεσθαι : οὐσιοποιὸν γὰρ τοῦ τρίτου τὸ προεληλυθέναι , τὸ |
| ὅτι μὲν οὖν , εἰ ταῦτα περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου φύσεως , καθ ' ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ θεῖον | ||
| διάθεσιν ἡμῶν ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν |