τὸν τῶν ἐτῶν μυριαδισμὸν ἀλληγορησάντων , πρὸς τούτοις δὲ καὶ Ἀβυδηνοῦ καὶ Ἀπολλοδώρου περὶ τῶν αὐτῶν , καὶ ἔτι Μανεθῶ | ||
. . . , : Εὗρον δὲ καὶ ἐν τῇ Ἀβυδηνοῦ Περὶ Ἀσσυρίων γραφῇ περὶ τοῦ Ναβουχοδονόσορ ταῦτα : Μεγασθένης |
δείκνυται . . . : [ Σαϊτικός ] Ἐκ τῶν Μανεθὼ Αἰγυπτιακῶν . Ἑπτακαιδεκάτη δυναστεία ἦσαν ἀδελφοὶ Φοίνικες ξένοι βασιλεῖς | ||
νενεμῆσθαι τὴν γῆν οὕτω λέγεται . Σάϊς . ἐκ τῶν Μανεθὼ Αἰγυπτιακῶν ιζη δυναστεία ποιμένες ἦσαν ἀδελφοὶ Φοίνικες ξένοι βασιλεῖς |
μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
' ἐν τοῖς Δημιοπράτοις , ἐν δὲ τῷ τοῦ Γελῴου Ἀπολλοδώρου Γραμματειδιοποιῷ κυμινοδόκη : μεταξὺ τῶν λόγων δέ , τουτί | ||
Εὐβουλίδην ἐφέσει . Ἰσαῖος δ ' ἐν τῷ περὶ τοῦ Ἀπολλοδώρου κλήρου τοὺς γεννήτας συγγενεῖς ὠνόμασεν : οὐχ οἱ συγγενεῖς |
καὶ εἴ τι αὐτοὶ ἐκτήσαντο καὶ ἃ νῦν παρ ' Ἱππάρχου αὐτοῖς συντέταχα , δισχιλίας δραχμάς , ἀσφαλῶς οἶμαι δεῖν | ||
ὅσα μὴ ὀρθῶς εἴρηται ἢ διῄρηται ἢ διαγέγραπται : καὶ Ἱππάρχου δὲ τῶν πολλῶν μιμνήσκεται ἐπιλαμβανόμενος . καὶ ἐπὶ τέλει |
δὲ τῆς τοιαύτης Λυκίας ἡ Κιλικία , τὸ ἔθνος τοῦ Ὀππιανοῦ , ἔνθα καὶ τέμενος Ἑρμοῦ . ὑπέρ : ὑπεράνω | ||
ἐν παιδείᾳ τῆς ἐγκυκλίου μαθήσεως δίδωσιν . ἤδη δὲ τοῦ Ὀππιανοῦ περὶ λʹ ἔτη γενομένου καὶ τοῦ πατρὸς ζῶντος ἔτι |
τὸν ἐνιαυτὸν καὶ εἰς τὴν περὶ Κνίδον ναυμαχίαν , γράψας βύβλους δώδεκα . ὁ δὲ συγγραφεὺς οὗτος ἦρκται μὲν ἀπὸ | ||
ἱστορίαν ἦρκται γράφειν : διελθὼν δὲ τριακονταετῆ χρόνον ἔγραψε μὲν βύβλους δέκα , τὴν δὲ τελευταίαν κατέπαυσε τῆς συντάξεως εἰς |
αὐτὸ τοῦτο προνοηθῆι μόνον , ὥστε λαβεῖν ἢ πόλιν ἔχουσαν ὑπομνημάτων πλῆθος ἢ βιβλιοθήκην που γειτνιῶσαν : λοιπὸν κατακείμενον ἐρευνᾶν | ||
δὲ τῶν ε πλανωμένων διά γε τῶν εἰς ἡμᾶς ἐληλυθότων ὑπομνημάτων μηδὲ τὴν ἀρχὴν ἐπιβάλλειν , μόνον δὲ τὰς τηρήσεις |
γυναικὸς καὶ Εὐκτήμονα τὸν βασιλεύσαντα καὶ Χαρίδημον τὸν πατέρα τὸν Θεοπόμπου καὶ Στρατοκλέους , καὶ εἶναι τοῖς τούτων υἱέσι καὶ | ||
χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ Ναυκράτους Ἐφόρου τε καὶ Φιλίσκου καὶ Κηφισοδώρου καὶ |
τὴν κατάλυσιν τῶν πολέμων , κατὰ μὲν τὴν Ἑλλάδα τοῦ Πελοποννησιακοῦ , κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοις πρὸς Διονύσιον | ||
καί εἰσιν ἐν βιβλίοις ια , ἔχουσαι τὰ ἀπὸ τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου : καὶ λοιπά : [ ἔγραψε καὶ ἕτερα |
ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἀφ ' ὧν παρέβημεν . τοῦ γὰρ Ἡροδότου μηδένας ὑπερβορείους εἶναι φήσαντος , μηδὲ γὰρ ὑπερνοτίους , | ||
φήσει , εἴρηται γάρ : οὐ μὴν τῷ ὑφ ' Ἡροδότου εἰρῆσθαι τὸ δόκιμον τῆς χρήσεως παρέχεται : οὐ γὰρ |
τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα , περὶ δὲ τοῦ καλουμένου ἠλέκτρου νῦν διέξιμεν 〛 . τῆς Σκυθίας τῆς ὑπὲρ τὴν Γαλατίαν κατ | ||
δὲ τῶν Ἀσωποῦ θυγατέρων καὶ τῶν Αἰακῷ γενομένων υἱῶν νῦν διέξιμεν . Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους ἐγένοντο παῖδες |
ἀπαρασκεύοις ἐτρέψαντο αὐτοὺς καί τινας ἐξ αὐτῶν ἐζώγρησαν , οὕστινας ἀπαιτούντων Ἀθηναίων οὐ πρότερον ἀπέδοσαν ἢ τὴν Βοιωτίαν ἀπολαβεῖν . | ||
φόβος . οὐ γὰρ ἦν τινα προφανῶς σκώπτειν , δίκας ἀπαιτούντων τῶν ὑβριζομένων παρὰ τῶν ποιητῶν : ἴσμεν γοῦν τὸν |
δὲ ἀναφορὰ πρὸς Ζηνόδοτον . . γράφειν . πρὸς τὴν Ζηνοδότου γραφήν ? πουλὺν ἐφ ' ὑγρήν : ἡ διπλῆ | ||
τὰς τῆς κωμῳδίας δὲ διὰ τοῦ Λυκόφρονος , διὰ δὲ Ζηνοδότου τοῦ Ἐφεσίου τὰς τῶν λοιπῶν ποιητῶν , τὰς ὁμηρείους |
ᾗ βραχύτατον , μυρίων ἑξακισχιλίων , ὡς ἔκ τε τῆς ἀναγραφῆς τῶν σταθμῶν τῆς πεπιστευμένης μάλιστα λαβεῖν Ἐρατοσθένης φησί : | ||
ἀλλαχόθι δὲ τὰ μήκη μόνον καθάπερ ἐπὶ τῆς τῶν μεσημβρινῶν ἀναγραφῆς , καὶ οὐδὲ τῶν αὐτῶν ἐν ἑκατέρῳ μέρει κατὰ |
θαυμάσειεν ἄν τις , τίνα ποτὲ ψυχὴν ἔχων ἅπτῃ τῶν βιβλίων , ὁποίαις αὐτὰ χερσὶν ἀνελίττεις . πότε δὲ ἀναγιγνώσκεις | ||
ἰδεῶν τὰς ἁρμοττούσας τούτοις ἰδέας . ἢ ὅτι τριῶν συνταχθέντων βιβλίων τῷ ῥήτορι , τοῦ Περὶ τῶν στάσεων , τοῦ |
ᾧ ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη νεʹ , ὡς ἐκ τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου καὶ τῶν Θάλλου καὶ Κάστορος Ἱστοριῶν , ἔτι δὲ | ||
καὶ Πυθαγορικὸν τὸ τῆς κόμης ἔδοξαν εἶναί τινες ἀπὸ τοῦ Διοδώρου προαχθέν , ὥς φησιν Ἕρμιππος . Τίμαιος δ ' |
συγγραφῆς , ἐκ τῆς ἐνεργείας τῶν τότε ὑπ ' αὐτοῦ πραχθέντων ἐπὶ τὴν τοῦ λόγου δύναμιν ἀπορρυεῖσαν καὶ διαλάμψασαν : | ||
τὸν Διόνυσον καὶ ἕτερα πολλὰ τῶν ἐν τοῖς παλαιοτάτοις χρόνοις πραχθέντων . Γέγονε μὲν οὖν πλείω γένη γυναικῶν κατὰ τὴν |
. Θεόπομπος δ ' ὁ Χῖος τὴν τῶν Ἑλληνικῶν σύνταξιν κατέστροφεν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν καὶ εἰς τὴν περὶ Κνίδον | ||
: Θεόπομπος δ ' ὁ Χῖος τὴν τῶν Ἑλληνικῶν σύνταξιν κατέστροφεν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν καὶ εἰς τὴν περὶ Κνίδον |
τε περὶ τῶν Φρυγῶν καὶ τῶν Μυσῶν λεγόμενα πρεσβύτερα τῶν Τρωικῶν ἐστιν : οἱ δὲ διττοὶ Λύκιοι τοῦ αὐτοῦ γένους | ||
τῆς Χίου κατέστησε . ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη πρὸ τῶν Τρωικῶν : μετὰ δὲ τὴν Τροίας ἅλωσιν Κᾶρες αὐξηθέντες ἐπὶ |
ἁμαρτίας ἡμέρου . ὃς ὕπαρχον ἐνταῦθα πέμπων Στρατήγιον ἐπὶ τῷ Θεοφίλου θανάτῳ , ὃν οὐκ ἄξιον ἐκεῖνος τῶν τρόπων ἐδέξατο | ||
τίκτει . μέγας γάρ , ὦ μακάριοι , κατὰ τὸν Θεοφίλου Κιθαρῳδόν , θησαυρός ἐστιν καὶ βέβαιος [ ἡ ] |
ἡ φωνὴ , ἡ ἔχουσα δηλαδὴ φυλῶν διαφόρων , ἤτοι γενεῶν καὶ ἐθνῶν πολλῶν , ὄπας καὶ φωνάς . Ἔστι | ||
προοίμια τῆς ἐν τοῖς ἀγροῖς κτίσεως γεγενημένα καὶ διὰ πολλῶν γενεῶν εἰς τοὺς νῦν ὄντας ἀφιγμένα . καὶ τοῖς γεωργοῦσιν |
ἡμέραν γυμνασίαις προςυποθήσομαι καὶ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ποιητῶν τε καὶ συγγραφέων καὶ ῥητόρων μαρτυρίοις χρήσομαι . νυνὶ δὲ τὰ καταλειπόμενα | ||
μὲν Στησίχορός τε καὶ Ἀλκαῖος , τραγῳδοποιῶν δὲ Σοφοκλῆς , συγγραφέων δὲ Ἡρόδοτος , ῥητόρων δὲ Δημοσθένης , φιλοσόφων δὲ |
νομίζοιτο ἂν καὶ τὸ φωλιὸν εἰδέναι . καὶ τοῦτο ἀκουέτω Ἐρατοσθένους τε καὶ Εὐφορίωνος καὶ ἄλλων περιηγουμένων αὐτό . Ἰνδικοὶ | ||
ὑστεροῦσαν τῶν Ἰλιακῶν . ὁ δὲ χρόνος οὗτος ἀναμετρηθεὶς ταῖς Ἐρατοσθένους χρονογραφίαις κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος πίπτει τῆς ἑβδόμης ὀλυμπιάδος |
τοῦ γένους ἀπορία φθάνειν ἔοικε καὶ ἐπὶ τὴν τοιαύτην τῶν Πυθαγορικῶν δόξαν . ὡς γὰρ ὁ γενικὸς ἄνθρωπος οὔτε μετὰ | ||
τινες τῆς Πυθαγόρου σοφίας μετασχεῖν : Ἰταλιώτας δὲ σύμπαντας τῶν Πυθαγορικῶν , τοσοῦτον χρόνον εὐδαιμονήσαντας καὶ μετὰ πλείστης ὁμονοίας καὶ |
οὐρανίων τὰ περὶ τοὺς τικτομένους συμβαίνει . ἀφ ' ὧν Χαλδαίων ἔμαθον Ἕλληνες τὴν ἀστρολογίαν , καὶ τοὺς γεννωμένους ἤρξαντο | ||
Ἄνδρες φίλοι , ἔστι μὲν τὰ ὄρη ταῦτα ἃ ὁρῶμεν Χαλδαίων : εἰ δὲ ταῦτα καταλάβοιμεν καὶ ἐπ ' ἄκρου |
τῶν τελείων καὶ ϲικύαν τῷ ἰνίῳ προϲβάλλειν μετὰ καταϲχαϲμοῦ . Περὶ προϲφύϲεωϲ βλεφάρων καὶ ἀγκυλώϲεωϲ . προϲφύεται τὰ βλέφαρα τῷ | ||
νόμου , Περὶ τῆς Ἑλληνικῆς παιδείας , Περὶ ὄψεως , Περὶ τοῦ ὅλου , Περὶ σημείων , Πυθαγορικά , Καθολικά |
ξύμβουλον γενέσθαι Αἴαντα τὸν Τελαμῶνος λέγει . Μενεσθέως γὰρ τοῦ Ἀθηναίου τακτικωτάτου τῶν βασιλέων ἐς Τροίαν ἐλθόντος καὶ διδάσκοντος ἐν | ||
ἔσχεν τὸ ἔκπωμα προείρηται , ἱστοροῦντος τοῦτο καὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ Ἀθηναίου . Πολέμων δ ' ἐν πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον |
παραδοξολογουμένων , τῆς τε τούτου πληρώσεως τὰς αἰτίας καὶ τῶν ἱστορικῶν καὶ φιλοσόφων ἀποφάσεις . Περὶ τῶν πρώτων γενομένων κατ | ||
Μακοσκολέρου τοῦ καὶ Σαρδαναπάλλου , ὡς συμφωνοῦσι πολλοὶ τῶν ἐπισήμων ἱστορικῶν , Πολύβιος καὶ Διόδωρος , Κεφαλίων τε καὶ Κάστωρ |
Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
τοῦ πρώτου συγγράμματος ὧν ἐπέγραψεν Ὑποθετικῶν , ἔνθα τὸν ὑπὲρ Ἰουδαίων ὡς πρὸς κατηγόρους αὐτῶν ποιούμενος λόγον ταῦτά φησιν : | ||
, οἷς ὁ περὶ τῆς καθολικωτέρας πολιτείας ἐπικρέμαται κίνδυνος τῆς Ἰουδαίων ; ἅμα γὰρ τῇ τοῦ ἱεροῦ καταλύσει δέος , |
τοῖς νέοις , μὴ χείρους αὑτῶν γένοιντο ὑπὸ τῆς τοῦ Φιλολάου πτοίας , ἀπολαβὼν τὸν Ἀπολλώνιον „ ἀπολεῖ „ ἔφη | ||
. . , [ . , . ] Ἐκ τοῦ Φιλολάου περὶ κόσμου . ἀνάγκα τὰ ἐόντα εἶμεν πάντα ἢ |
, ἐντὶ μιᾶς ἀγέλης . ὅτι ἐκ τοῦ προειρημένου ἐπιγράμματος Ἀρτεμιδώρου στοχάσαιτ ' ἄν τις , [ ὅτι . ] | ||
πάντα ἀποδέδοται : τὴν δὲ ἐπιγραφὴν μὴ θαυμάσῃς , διότι Ἀρτεμιδώρου Δαλδιανοῦ καὶ οὐχὶ Ἐφεσίου ἐπιγέγραπται , ὥσπερ πολλὰ τῶν |
πολυτελέσι κεκοσμημένων . Τίμαιος δ ' ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἱστοριῶν καὶ τὰς θεραπαίνας φησὶ παρ ' αὐτοῖς μέχρι οὗ | ||
. εἴρηκεν δὲ τοῦτο καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ ιδʹ τῶν ἱστοριῶν . Σώτακος ἐν τῷ περὶ λίθων : ὁ Καρύστιος |
γὰρ ἔγωγε τῶν Ἁρπάλου φίλων φανήσομαι γεγονώς , τῶν τε γραφέντων περὶ Ἁρπάλου μόνα τὰ ἐμοὶ πεπραγμέν ' ἀνέγκλητον πεποίηκε | ||
πόλις μὴ ἐθέλοι ἀκολουθεῖν , ἐπὶ ταύτην πρῶτον ἰέναι . γραφέντων δὲ τούτων καὶ ἀναγνωσθέντων τοῖς πρέσβεσιν , εἶπεν ὁ |
ἐν οἷς τι σημεῖον εὕρισκον ἢ τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ἱστορουμένων ἢ τῶν περὶ τὸν Ἡρακλέα . κἀνταῦθα δὴ τοὺς | ||
θεὸς δὲ συνεφάψαιτο τῇ προαιρέσει . Ἐκ τῶν σποράδην γὰρ ἱστορουμένων τισίν ἐν ἐπιτομῇ σοι γέγραφα τὰς ἀποικίας κτίσεις τε |
τὴν δὲ τελευταίαν κατέπαυσε τῆς συντάξεως εἰς τὴν ὑπὸ τοῦ Φιλομήλου τοῦ Φωκέως κατάληψιν τοῦ ἐν Δελφοῖς ἱεροῦ . , | ||
τοῦ ἐν Δελφοῖς ἱεροῦ καὶ τῆς συλήσεως τοῦ μαντείου ὑπὸ Φιλομήλου τοῦ Φωκέως . ἐγένετο δ ' ὁ πόλεμος οὗτος |
Αἴμῳ ὄρει ἐστὶ , Φερεκύδης φησὶ , περὶ τῆς ἁρπαγῆς ἱστορῶν τῆς Ὠρειθυίας . . . . . : Περὶ | ||
. : Ἡσίοδος δέ μοι δοκεῖ πρῶτον γενέσθαι τὸ Χάος ἱστορῶν . . . τὴν δὲ Γῆν πρώτην ἐκεῖθεν παράγειν |
ἀσφαλῶς φυλασσόμενον τὸ τῆς χειρὸς ἐγγώνιον σχῆμα : ὧν οὕτως γενομένων , διπλῆς καιρίας μεσότης περιτιθέσθω τῷ πήχει ἐγγὺς ἀγκῶνος | ||
καὶ πλεῖστον ἀπέχον τῶν νούσων τῶν τοῖ - σιν ὀκταμήνοισι γενομένων . Καὶ γὰρ τὰ ἐν ἑπτὰ τεσσαρακοντάσι τικτόμενα , |
, ὡς Λυσίμαχος ἐν δευτέρῳ Νόστων . Τὸ δὲ πλάσμα Δούριδος . : Οἶδα δὲ καὶ τὴν Ὀδυσσέως . . | ||
Σαμιακοῦ καὶ τοῦ Πελοποννησιακοῦ , ὡς ἔστι μαθεῖν παρά τε Δούριδος τοῦ Σαμίου καὶ Θεοφράστου ἐκ τοῦ δʹ τῶν Πολιτικῶν |
δὲ περὶ αὐτῶν φέρειν οὐ δέομαι τοῖς διεληλυθόσιν αὐτοῦ τὰς ἱστορίας . ταῦτα μὲν οὖν ἂν ἔχοι τις εἰπεῖν , | ||
ἀποδημήσαντα σημαίνοντες , ὀνοκέφαλον ζωγραφοῦσιν , ἐπειδὴ οὔτε ἀκούει τινὸς ἱστορίας , οὔτε τῶν ἐπὶ ξένης γινομένων αἰσθάνεται . Φυλακτήριον |
δὲ τὰς τῶν πολλῶν διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας | ||
τὰς ἐπιστολάς φασι , τὰ δ ' ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . Τοῦτον λόγος φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου καὶ |
ῥυτῇ : πηγάνῳ ῥυτῇ : Ἰόλαος δὲ ἐν τῷ περὶ Πελοποννησιακῶν πόλεων τὸ πήγανον ὑπὸ Πελοποννησίων ῥυτὴν καλεῖσθαί φησιν . | ||
παρεληλυθότος : διὰ τοῦτο γὰρ λέγομεν τὰ Μηδικὰ πρότερα τῶν Πελοποννησιακῶν , ὅτι αὐτῶν πλείων ἡ ἀπόστασίς ἐστιν ἀπὸ τοῦ |
αὐτουργικὸν καὶ ἀπολύπραγμον : καὶ τὸ δυσπρόσδεκτον διαβολῆς . Παρὰ Διογνήτου τὸ ἀκενόσπουδον : καὶ τὸ ἀπιστητικὸν τοῖς ὑπὸ τῶν | ||
” Καρχηδόνιος σοφὸς Μάγων „ καί „ Κλειτόμαχος , ὁ Διογνήτου , ὃς ἐκαλεῖτο Ἀσδρούβας , φιλόσοφος ἀκαδημαϊκός , διάδοχος |
Αἰλιανῷ τότε , ὁ δ ' ἀνὴρ οὗτος πάλαι τοῦ Ἀπολλωνίου ἤρα ξυγγεγονώς ποτε αὐτῷ κατ ' Αἴγυπτον καὶ φανερὸν | ||
δ ' ὁ κύων ὑπὸ τοῦ Δάμιδος ὑπεκλίθη τοῖς τοῦ Ἀπολλωνίου ποσίν , ὥσπερ οἱ βώμιοι τῶν ἱκετῶν κλαίων , |
πρὸς δὲ τούτοις ὁ δῆμος τῶν Ἀθηναίων τάδε κερδαίνει τῶν δικῶν Ἀθήνησιν οὐσῶν τοῖς συμμάχοις . πρῶτον μὲν γὰρ ἡ | ||
Ἀνάκρισις : ἐξέτασις ὑφ ' ἑκάστης ἀρχῆς γινομένη πρὸ τῶν δικῶν περὶ τῶν συντεινόντων εἰς τὸν ἀγῶνα . ἐξετάζουσι δὲ |
. Σωτίων δ ' ἐν τῷ ἑβδόμῳ ταῦτα μόνα φησὶ Διογένους εἶναι : Περὶ ἀρετῆς , Περὶ ἀγαθοῦ , Ἐρωτικόν | ||
Διαδοχῆς καὶ Σάτυρος ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν Βίων οὐδὲν εἶναι Διογένους φασί : τά τε τραγῳδάριά φησιν ὁ Σάτυρος Φιλίσκου |
τε ὁ τὴν ἐν Ἐφέσῳ διέπων φρουρὰν υἱὸς ὢν τοῦ Φιλαδέλφου βασιλέως Εἰρήνην εἶχε τὴν ἑταίραν , ἥτις ὑπὸ Θρᾳκῶν | ||
καὶ Ὀρφεὺς Κροτωνιάτης : Ζηνοδότου δὲ χρόνοις ὑστέροις ἐπὶ τοῦ Φιλαδέλφου αὐτὸν ἀνορθώσαντος , ἔπειτα δὲ πάλιν τοῦ Ἀριστάρχου . |
αὐτὸν ὡσὰν ἐν γενέσει ὄντα . ἀλλὰ τῆς μὲν Ἡσιόδου γενεαλογίας τελειοτέρα ποτ ' ἂν ἐξήγησίς σοι γένοιτο , τὰ | ||
, : οἱ μέν γε νομίζοντες οὐδὲν διαφέρειν καὶ τὰς γενεαλογίας μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα |
τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
Νικόστρατον τὸν Ἰσιδότου , γεννάδαν ὄντα καὶ τῶν ἀνταγωνιστῶν ἑκατέρων ἀλκιμώτερον , εἰ αὐτὸς μὲν αἴσχιστος ὀφθῆναι εἴη τὴν ὄψιν | ||
περὶ τοῦ Ναβουχοδονόσορ ταῦτα : Μεγασθένης δέ φησι Ναβουκοδρόσορον Ἡρακλέος ἀλκιμώτερον γεγονότα ἐπί τε Λιβύην καὶ Ἰβηρίην στρατεῦσαι : ταύτας |
φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
πρεσβύτερος μὲν ἀμφοῖν τούτοιν , Δήλιος δὲ τὸ γένος , πεπραγματευμένος τοῦτο μὲν ἔπος , τοῦτο δὲ πράγματα , τέταρτος | ||
φωνασκικὸν φέρεται βιβλίον πάγκαλον : πέμπτος ὁ περὶ τῶν νομοποιῶν πεπραγματευμένος , ἀρξάμενος ἀπὸ Τερπάνδρου : ἕκτος στωικός : ἕβδομος |
καὶ τὰ φαῦλα τῶν καλῶν , οὕτως ἄλλος τις Φιλίαν εἰσήνεγκε καὶ Νεῖκος , ἑκάτερον ἑκατέρων αἴτιον τούτων . εἰ | ||
. . . , : Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Κανίδιος εἰσήνεγκε δημαρχῶν νόμον , ἄνευ στρατιᾶς Πομπήιον ἔχοντα ῥαβδούχους δύο |
. ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
τῇ τραγῳδίᾳ εὑρίσκεται : πρὸς διάφορα ἀντίγραφα παραγέγραπται ἐκ τοῦ Διονυσίου ὑπομνήματος ὁλοσχερῶς καὶ τῶν μικτῶν : Ἐτεοκλῆς παραλαβὼν τὴν | ||
γυνή . τὸ μοσχίον τὸ τῆς Κορώνης αὔριον δειπνήσομεν . Διονυσίου δὲ δράματ ' ἐκμαθεῖν δέοι καὶ Δημοφῶντος ἅττ ' |
σιωπῇ χρώμενοι καὶ ἡσυχίᾳ . Σπίνθαρος γοῦν διηγεῖτο πολλάκις περὶ Ἀρχύτου τοῦ Ταραντίνου , ὅτι διὰ χρόνου τινὸς εἰς ἀγρὸν | ||
. οἱ δὲ λοιποὶ τῶν Πυθαγορείων ἀπέστησαν τῆς Ἰταλίας πλὴν Ἀρχύτου τοῦ Ταραν - τίνου : ἀθροισθέντες δὲ εἰς τὸ |
τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
θυγατέρα ἐπὶ τοῖς διδύμοις παισὶν Ἀντίκλειαν γενέσθαι , τῆς δὲ Νικόμαχόν τε εἶναι καὶ Γόργασον , πατρὸς δὲ Μαχάονος τοῦ | ||
ὀνομάζονται . ἔστι δὲ καὶ δρᾶμα Φερεκράτους Μεταλλεῖς , ὅπερ Νικόμαχόν φησι πεποιηκέναι Ἐρατοσθένης ἐν ζʹ περὶ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας |
] . εἴη δ ' ἂν ἄμεινον [ τὰ τοῦ Φιλοχόρου ] ? παραγράψαι . προθεὶς γὰρ οὗτος [ ἄρχοντα | ||
. . . : † Ἀλυρίου τοίνυν καὶ Ἡροδότου καὶ Φιλοχόρου καὶ Ἴστρου τῶν μάλιστα τὰς ἐμμέτρους μαντείας φιλοτιμηθέντων συναγαγεῖν |
ἐκεῖνος φοροῦντα ἰδών , οὔπω δ ' ἐβασίλευε τότε , βασιλεύσαντος ἀντέλαβε δῶρον τὴν τυραννίδα . πικρῶς δ ' ἦρξεν | ||
, τοῦ δὲ καὶ Βερενίκης τῆς Μάγα τοῦ ἐν Κυρήνῃ βασιλεύσαντος Πτολεμαῖον τὸν Φιλοπάτορα . ἡ μὲν οὖν πρὸς Διόνυσον |
Ἀντιφάνους , ἔτι δὲ Γοργίου τοῦ Ἀθηναίου , πάντων τούτων συγγεγραφότων περὶ τῶν Ἀθήνησι ἑταιρίδων . . , . : | ||
Ἀντιφάνους , ἔτι δὲ Γοργίου τοῦ Ἀθηναίου , πάντων τούτων συγγεγραφότων περὶ τῶν Ἀθήνησι Ἑταιρίδων . ὢ τῆς καλῆς σου |
ἣν Βεννικὴ , εἶτα Σαμαϊκή : παρὰ δὲ τὴν ἀπὸ Περίνθου πόλεως μέχρις Ἀπολλωνίας παράλιον ἡ Ἀστικὴ στρατηγία . Πόλεις | ||
καὶ τὰ ἐφεξῆς μέχρι Κυανέων πετρῶν . . Ὅτι ἐκ Περίνθου εἰς Βυζάντιόν εἰσιν ἑξακόσιοι τριάκοντα : ἀπὸ δὲ Ἕβρου |
μέρος κατασκεύασον πρὸς τοὺς νόμους αὐθαδιζόμενος , τῶν τοῦ δήμου ψηφισμάτων ὑπερορῶν , δέων , ἀπάγων , ἄγχων τοὺς ἠτυχηκότας | ||
πολίχνιον Καρίας , τὸ ἐθνικὸν Ληψημανδεύς . Κράτερος ἐννάτῳ Περὶ ψηφισμάτων . , : Ἀττικὸς πάροικος : Δοῦρις . . |
οὖν αὐτῷ καὶ ἐπιχώριον διέλθωμεν τὸ διήγημα . Πάμφυλοι πρὸ Κίμωνος ἀκριβῶς οὐκ ἦσαν Ἕλληνες , ἀλλ ' ἐμήδιζον ἔτι | ||
Ἀθήνῃσι ἐποίευν εὖ ὡς οὐ συνειδότες δῆθεν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Κίμωνος τὸν θάνατον , τὸν ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ σημανέω |
, καὶ τὴν τῶν εὐνούχων ὑπουργίαν εὑρεῖν , καὶ διὰ βίβλων τὰς ἀποκρίσεις ποιεῖσθαι . πολλὰ δὲ ὑποτάξασα ἔθνη , | ||
τινα γέγονε χρόνον , ὡς ἔφην , τῆς συναγωγῆς τῶν βίβλων καὶ διορθώσεως , κἂν ἐπ ' αὐτοῦ τοῦ Πτολεμαίου |
τἀμὰ δὴ ξυνίετε ῥήματα . Γ ※ Φειδίας Γ : Φιλόχορος ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος ταῦτά φησι : “ καὶ τὸ | ||
ἥρπασεν Ὠρείθυιαν : ὁ δὲ μῦθος τὸν ἄνεμον , ὡς Φιλόχορος ἐν δευτέραι φησίν . . . νήφων ἀοίνοις ] |
μὴν ἀλλὰ κἀν τοῖς ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρωσσοῦ λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως , ὅτι | ||
ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς Ἀσίας τὴν βασιλείαν παρειληφότος , ἐκ τῶν Βηρωσσοῦ σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων . Λέγει γὰρ οὕτω διὰ τῆς |
: εὑρήσεις δὲ τοὺς συλλογισμοὺς καὶ ἀπὸ αἰτιῶν καὶ ἀπὸ τεκμηρίων , πάντας δὲ ἀνελέγκτους καὶ ἐπιστημονικούς : πάσας τε | ||
. τοῖς δὲ βουλομένοις τε καὶ οὐ πολλῶν ἵνα πιστεύσειαν τεκμηρίων δεομένοις καθ ' ἡδονὰς τὸ λεγόμενον ἦν . ἐπεὶ |
φίλον κακῶς μὴ λέγε : ἐκ τῶν ἀποφθεγμάτων Θάλεω τοῦ Μιλησίου . Μικροῦ δ ' ἀγῶνος οὐ μέγ ' ἔρχεται | ||
τινες ἄλλαι πράξεις λέγονται , ὥσπερ αὖ Θάλεω πέρι τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀναχάρσιος τοῦ Σκύθου ; Οὐδαμῶς τοιοῦτον οὐδέν . |
ἀνένδοτον διατετηρηκέναι , ἔκ τε ὧν Ἀριστόξενος ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικοῦ βίου αὐτὸς διακηκοέναι φησὶ Διονυσίου τοῦ Σικελίας τυράννου , | ||
κοινάς τε πάσης φιλοσοφίας τάξομεν παρορμήσεις , ὥστε κεχωρίσθαι αὐτὰς Πυθαγορικοῦ βουλήματος κατά γε τοῦτο , συμμίξομεν δὲ ἐγκαιρότατα καὶ |
δὲ καὶ Περσαῖος ὁ τοῦ Ζήνωνος κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν γέγραφε καὶ ἄλλοι πλείους . ̈ . . καὶ τῶν | ||
ταύτην καὶ ὑπεύθυνον , ἣν οὗτος παρὰ πάντας τοὺς νόμους γέγραφε στεφανῶσαι , μυριάκις κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺς εἴληφε τραύματος |
εἴη . ἀπὸ δὲ τῆς μεθόδου τῆς νῦν παραδεδομένης καὶ Ἀναλυτικὰ ἡμῖν ἐπιγράφεται τὰ βιβλία . οὐ τῶν ἁπλῶν δὲ | ||
ταῦτα μὲν οὕτως Ἀναλυτικὰ ἐπιγέγραπται : ἡ δὲ ἀποδεικτικὴ ἐπιγέγραπται Ἀναλυτικὰ οὐχ οὕτως : οὐδὲν γὰρ τῶν πρὸ αὐτῆς τιμιώτερον |
καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς Αἴγυπτον αὐτῶι καὶ κοινωνεῖν τῶν πραγμάτων ἠβουλήθησαν | ||
. Ἀλεξάνδρειαν γὰρ οἰκῶν τὴν πρὸς Αἰγύπτῳ , δυσχεράναντός ποτε Πτολεμαίου καὶ ἀπειλήσαντος οὐ μετρίως , τῆς ἐκείνου βασιλείας οὐδὲν |
, καὶ πάντων ἥκιστα σύ : οἱ γὰρ παρὰ τοῦ Κλειτάρχου καὶ τοῦ Φιλιστίδου τότε πρέσβεις δεῦρ ' ἀφικνούμενοι παρὰ | ||
? ἐπὶ ? ? Σωσιγένους ? [ ἐκπολιορκηθέντος , / Κλειτάρχου ] δὲ τοῦ Ἐρετριέως [ ἐπὶ Νικομάχου ] [ |
τῷ κατὰ Τιμάρχου λόγῳ περὶ αὐτοῦ τάδε : Μισγόλας ἐστὶν Ναυκράτους , ἄνδρες Ἀθηναῖοι , Κολλυτεύς , ἀνὴρ τὰ μὲν | ||
, περὶ τούτων ποιήσομαι τοὺς λόγους . Μισγόλας ἔστι τις Ναυκράτους , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , Κολλυτεύς , ἀνὴρ τὰ |
, θυγάτηρ δὲ ἐγένετο Αὔγη . ταύτηι τῆι Αὔγηι τῶι Ἑκαταίου λόγωι συνεγίνετο Ἡρακλῆς , ὁπότε ἀφίκοιτο ἐς Τεγέαν : | ||
τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνηι Μοσόλλαμος ὁ Ἰουδαῖος . ἀλλὰ τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις : τοῖς γὰρ βουλομένοις πλείω μαθεῖν τῶι |
μετάστασιν δίδου . Γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπ ' ἐμοῦ νεωτέρου πρόσεστι , φήμ ' ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ φῦναι τὸν | ||
τοῦ χαμᾶθεν , τὸν ἀγένητον ἀπὸ τοῦ γενητοῦ , τοῦ νεωτέρου μὲν οὐρανοῦ καὶ γῆς , νεωτέρου δὲ Κρητῶν , |
μεταπεσεῖν , ἀγνοούντων τῶν πολλῶν τἀληθές . ὁμολογοῦσι δὲ τοῦ παλαιοτέρου θεοῦ κατὰ τὴν Αἴγυπτον πράξεις τε καὶ τιμὰς ἐπιφανεστάτας | ||
, ὡς δηλοῖ τὸ εἰπεῖν αὐτὸν “ ἢν δὲ καὶ παλαιοτέρου ἐόντος τοῦ νοσήματος ἢ τριταίου ” , τουτέστιν ἐπὶ |
ἀρχῆς δὲ μέχρι ἡμίσους περὶ τῶν ἐν αὐτοῖς γραμμικῶν ἐμμελέστατα διεξελθὼν πολυγωνίων τε καὶ παντοίων τῶν ἐν ἀριθμοῖς ἐπιπέδων ἅμα | ||
, ὀρφανοὺς ἡμᾶς καταλιπόν . “ ταῦτα ξὺν πολλῷ ἱδρῶτι διεξελθὼν ἐδάκρυε μάλα γελοίως καὶ τὰς τρίχας ἐτίλλετο , ὑποφειδόμενος |
. „ ” ἀπέχου τοίνυν ” ἔφη „ τῶν ἐμῶν ἀκροάσεων , οὐ γάρ μοι δοκεῖς ὑγιαίνειν . „ τοῦ | ||
Ἀκαδημίας πρὸ Ξενοκράτου , ἐκ τῶν ἐξαιρέτως σπουδασθεισῶν ἀεὶ Πυθαγορικῶν ἀκροάσεων , μάλιστα δὲ τῶν Φιλολάου συγγραμμάτων , βιβλίδιόν τι |
ζῴων ψυχὰς συναπόλλυσθαι τοῖς σώμασι . Τοιαῦτα καὶ τὰ τῆς Στωικῆς φιλοσοφίας δόγματα ἀπὸ τῶν Ἐπιτομῶν Ἀρείου Διδύμου συνειλεγμένα . | ||
κἀκ τοῦ Ξενοφῶντος Συμποσίου . δοκεῖ δὲ καὶ τῆς ἀνδρωδεστάτης Στωικῆς κατάρξαι : ὅθεν καὶ Ἀθήναιος ὁ ἐπιγραμματοποιὸς περὶ αὐτῶν |
ὑπὲρ αὐτῶν λόγον ἐβουλήθην , οὔτε ἐν ἄλλῳ τινὶ τόπῳ καταχωρίσαι μᾶλλον ἢ τῷ προοιμίῳ τῆς πραγματείας . Τὴν μὲν | ||
βασκάνως ὕστερον συκοφαντούντων προβάλλεται συναγαγεῖν καὶ ὡς ἴδια τῆς αἱρέσεως καταχωρίσαι . . . : Δάμωνα μὲν οὖν καὶ Σπίνθαρον |
καὶ εἰδέναι Φυλομάχην τὴν μητέρα τὴν Εὐβουλίδου νομιζομένην ἀδελφὴν εἶναι Πολέμωνος τοῦ πατρὸς τοῦ Ἁγνίου ὁμοπατρίαν καὶ ὁμομητρίαν , καὶ | ||
: „ δότε μοι σῶμα καὶ μελετήσομαι . „ Μέχρι Πολέμωνος τὰ Πολέμωνος , οἱ γὰρ ἐπ ' αὐτῷ γενόμενοι |
γεγραμμένων ψηφισμάτων ἀναγινώσκων τῷ δήμῳ τό τε ὄνομα ἔλεγε τοῦ γεγραφότος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν δῆμον , οἷον Δημοσθένης | ||
ὃς ἀδελφῆς υἱὸς ἦν τοῦ ῥήτορος τοῦ τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις γεγραφότος . Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος φιλόσοφος , μαθητὴς καὶ διάδοχος |
ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
Λακωνικὴν παρὰ τὸν αἰγιαλόν : εἷς δέ τις αὐτοῦ τῶν ἀπογόνων Σάμος ὤικισεν Θήραν , οὗ ἀπόγονος γέγονεν Ἀριστοτέλης , | ||
διεδέξαντο μὲν γὰρ τὴν τῆς Ἄλβας ἀρχὴν ἀμφότεροι παρὰ τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀσκανίου , διατείνουσαν μέχρι τοῦ Τιβέρεως : παραγκωνισάμενος |
οὖν κατάλογον δεήσῃ γενέσθαι στρατείας , προσγράφοντες τὰ ὀνόματα τῶν καταλεγομένων ἐπὶ ἑνὸς προτιθέασι τούτων τῶν ἀνδριάντων ὑπὲρ τοῦ φανερὸν | ||
ταὐτὰ ἱστορεῖ καὶ Φιλόχορος ἐν τῇ ἐπιγραφομένῃ Τετραπόλει μνημονεύων τῶν καταλεγομένων τῷ Ἡρακλεῖ παρασίτων καὶ Διόδωρος ὁ Σινωπεὺς κωμῳδιοποιὸς ἐν |
: εἰ δὲ ἐρωτήσουσιν ἡμᾶς τὸ πῶς πάλιν περὶ πάντων διαλαμβάνει , ἄρα οὐκ ἀγνοεῖ ἀλλ ' ἐπίσταται , πρὸς | ||
, ἐν δὲ τοῖς ὁμαλέσιν ἡ ὁμοιότης τοῦ σχήματος οὐ διαλαμβάνει ἀλλὰ συνεργάζεται πρὸς τὸ συνεχῆ τὴν κίνησιν εἶναι . |
ὁρῶν δ ' ὡς ἔπος εἰπεῖν τὰ πλεῖστα τῶν ἐρωτικῶν συνταγμάτων αἰσχύνην μᾶλλον ἢ τιμὴν περιάπτοντα τούτοις περὶ ὧν ἐστι | ||
τοῖς περὶ τὰς ἀνατολὰς τῶν ἄστρων συμφωνούντων ἀλλήλοις τῶν δύο συνταγμάτων , περὶ δὲ τοῦ Περσέως διαφόρου τῆς ἀναγραφῆς οὔσης |
ὡς κακὸν πάντες ᾄδουσι Φάλαριν . Καὶ ἡ μὲν τοῦ Κροίσου ἀρετὴ ἀεὶ ἐν συμποσίοις καὶ πανηγύρεσιν ὑπὸ τῶν παίδων | ||
τὰς κενὰς τῶν Ἑλλήνων ἐλπίδας . Κῦρος μετὰ τὴν ἅλωσιν Κροίσου Λυδῶν πάλιν ἀποστάντων αὐτὸς ἐλαύνων ἐπὶ Βαβυλῶνος Μαζάρην τὸν |
τοῦτό ἐστι λεγόμενον ἐπὶ τῶν ἤδη παρῳχηκότων ἢ καὶ παντελῶς ἠφανισμένων . εἴρηται δὲ ἀφ ' ἱστορίας τοιαύτης : ) | ||
, γενεαῖς δὲ ὕστερον ξυνθεὶς πολλαῖς , τῶν εἰδότων αὐτὰ ἠφανισμένων καὶ τῶν ἐξ ἐκείνων [ ἔτι ] , ἀμαυρᾶς |
, πόλις οὐκ ἄπωθεν Μασσαγετῶν , Στράβων ἑνδεκάτῃ , ὑπὸ Σεμιράμεως κτισθεῖσα , ἥ τις καὶ Κωφήν ἐκαλεῖτο . οἱ | ||
εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφεν , ἀρξάμενος ἀπὸ Νίνου καὶ Σεμιράμεως . . . . : ἀνεγνώσθη δὲ αὐτοῦ καὶ |
οἰκείου ἤδη ὀρέγονται . καὶ πρὸς μὲν τὸν πρῶτον τοῦ Εὐδόξου λόγον ταύτην κομίζουσι τὴν ἔνστασιν , πρὸς δὲ τὸν | ||
σφαιρῶν ὑποθέσεσι . Κάλλιππος δὲ ὁ Κυζικηνὸς Πολεμάρχῳ συσχολάσας τῷ Εὐδόξου γνωρίμῳ μετ ' ἐκεῖνον εἰς Ἀθήνας ἐλθὼν τῷ Ἀριστοτέλει |
καὶ ὑπενοήθη ὅτι αὐτὴ ἀνεῖλεν αὐτόν : περὶ οὗ πολέμου συνεγράψατο ὁ σοφώτατος Πρίσκος ὁ Θρᾴξ . Λέγει ὅτι Κῦρος | ||
' Ὁμήρου υʹ ὑστερίζοντα ἔτεσι καθά φησι καὶ Ἡρόδοτος . συνεγράψατο δ ' ὁ τοιοῦτος Ἡσίοδος βίβλους ιϚʹ , Ὅμηρος |
ἐν οἰκίαι [ ἢ φαρμακίταϲ ] ? τῶν παρ ' Εὐδήμου τρέφειν . Ἐπὶ Ϲοφιϲτῶν ? [ τῶν Πλάτωνοϲ ἡμεῖϲ | ||
τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διακρίνειν , τοῦ Εὐδήμου καὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι : τὸ δὴ |
ἄμεσος , ἀλλὰ δυναμένη διὰ μέσου τινὸς συμπερανθῆναί τε καὶ ἀποδειχθῆναι , εὔλογόν ἐστιν ἐρωτηθῆναι τὸν λέγοντα διὰ τί ἐστι | ||
ψωριῶντι καὶ ναρκουμένῳ κατὰ νεῦρα εὐθὺς δοτέον , πρὶν ἰσχυροτέραν ἀποδειχθῆναι καὶ τοῦδε τοῦ φαρμάκου τὴν νόσον , ὡς τά |
μέχρι μὲν τῶν χρόνων ἐκείνων , ἐν οἷς ταῦτ ' ἐπράχθη , πάντ ' ἀνωμολόγημαι τὰ ἄριστα πράττειν τῇ πόλει | ||
ἀνθρώπων εὐγένειαν . καὶ γὰρ ἀπερίοπτον , τί τοῖς ἔμπροσθεν ἐπράχθη καλόν , ἐξετάζειν , οὐ τί ποιήσουσιν οἱ νῦν |
τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον τοῦ Ἀφθονίου τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον , ἐκ τῆς τῶν ἐξηγησαμένων | ||
εἰς ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί |
ἀπὸ θεογονίας καὶ ἀπὸ τοῦ πρώτου γένους τῶν ἀνθρώπων , κατέστροφε δ ' εἰς τὴν ἐν Μαντινείαι μάχην καὶ τὴν | ||
ἀπὸ θεογονίας καὶ ἀπὸ τοῦ πρώτου γένους τῶν ἀνθρώπων , κατέστροφε δ ' εἰς τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην καὶ τὴν |
συμφωνοῦσι πολλοὶ τῶν ἐπισήμων ἱστορικῶν , Πολύβιος καὶ Διόδωρος , Κεφαλίων τε καὶ Κάστωρ καὶ Θάλλος καὶ ἕτεροι . . | ||
θανὼν Διόνυσος ἐκ Σεμέλης . ὁμοίως δὲ καὶ ὁ σοφώτατος Κεφαλίων τὰ αὐτὰ ἐν τῶι ἰδίωι συγγράμματι ἐξέθετο . . |