| διάνοιαν ἀξιωθῆναι . εἰ γὰρ παιδαγωγοῦ μὲν παρόντος οὐκ ἂν ἁμάρτοι ὁ ἀγόμενος , ὑφηγητὴς δὲ ἐγγὺς ὢν ὠφελεῖ τὸν | ||
| πράγματα τηλαυγῶς παρασκευάζει καταλαμβάνεσθαι . διόπερ οὐκ ἄν τις εἰπὼν ἁμάρτοι τοῦ συγκρίματος εἶναι ἡμῶν τὸν νοῦν ἥλιον , ὃς |
| τίθημι , ταῦθ ' ἑτέρως ἔχοντα ἢ ὡς ἄν τις πιστεύσειεν ἀποφαίνω . ” δοκεῖ σοι ταῦτα κακίζοντος ἐκεῖνον εἶναι | ||
| τις ἂν οὔτε τι κειμήλιον , ἢ γαμετὴν ἢ παῖδας πιστεύσειεν , ἢ καὶ φιλίας ἁπλῶς ἡστινοσοῦν κοινωνήσειε τοῖς ἀπιστίας |
| τῆς συγγνώμης , ᾧ κἀν ταῖς μεταστάσεσι πολλάκις ἄν τις χρήσαιτο καλῶς , κἀν ταῖς ὁμολογουμέναις συγγνώμαις πάλιν αὖ τῇ | ||
| , οἷον πλοῦτος , ἰσχύς , μάχαιρα : τούτοις γὰρ χρήσαιτο ἄν τις καὶ πρὸς τὰ καλὰ καὶ πρὸς τὰ |
| , ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο . ἀμφὶ δὲ πόρκης χρύσεος ἀστράπτει καὶ ἐπ ' | ||
| , ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο ” . τοῦτο δὲ ἵνα δείξῃ ὡς Δημοσθένους , |
| : μὴ παρόντων δέ , χηνίσκον εἰς διαφορώτερα ἄν τις νοήσειεν : κατὰ γὰρ τὴν δύναμιν τὴν τῶν σκελῶν ἔχουσι | ||
| αὐτῶν . τοῦτο δ ' αὐτῷ τι βούλεται πλέον ἢ νοήσειεν ἂν ἀργὸς ἀκροατής . ἀνένεγκε δὲ εἰς Ὅμηρον τί |
| καὶ συκαῖ . καίτοι τίς ἂν ἐν χαράδρᾳ ταῦτα φυτεύειν ἀξιώσειεν ; οὐδείς γε . τίς δὲ πάλιν τοὺς αὑτοῦ | ||
| , εἴ τινος γυναικὶ προσβλέψειεν : εἰ δὲ καὶ φιλήματος ἀξιώσειεν , ἀθρόαν τὴν ἀγαθὴν τύχην ᾤετο ἕκαστος εἰς τὴν |
| δὲ εἰ μὲν μέλλεις ἐκποδὼν ἅπαντας ποιήσεσθαι , οὐκ ἂν φθάνοις . ἐπιβουλεύσειε δ ' ἄν τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων | ||
| δὲ εἰ μὲν μέλλεις ἐκποδὼν ἅπαντας ποιήσεσθαι , οὐκ ἂν φθάνοις . ἐπιβουλεύσειε δ ' ἄν τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων |
| οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
| - πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
| εἴποι ἂν οὔτε ποιήσειεν ὁ χαρίεις : ἔνια δὲ οὐδὲ ἀνάσχοιτο ἂν ἀκοῦσαι . ὁ δ ' ἄγριος εἰς τὰς | ||
| , οὗ τὰ πτερὰ εὐθαλῆ τῆς ψυχῆς , σχολῇ ἂν ἀνάσχοιτο βλέπειν εἰς παττάλους τε καὶ ἱμάντας . οἴεσθε γάρ |
| φλεγμονὴ καὶ τὸ ἐρυσίπελας ἀπέλθοι , τοιαύτην δὲ ἀπόστασιν μηδεμίην ποιήσαιτο , τουτέων ἀπώλλυντο πουλλοί . Ὁμοίως δὲ καὶ ὅποι | ||
| . τοῦ δὲ Πομπηίου δόντος ἀπόκρισιν ὡς οὐκ ἂν ἄλλως ποιήσαιτο πρὸς αὐτοὺς ὁμολογίας , εἰ μὴ πρῶτον ἐκδώσουσι τοὺς |
| οὐκ ἐροῦμεν τὰ ἴδια ; καὶ πῶς ἡμᾶς οὐκ ἂν μέμψαιτο καὶ ἡ συγγραφὴ καὶ ἡ φύσις , ἧς καὶ | ||
| καὶ παραγγελία γέγονε καὶ τὰ ἑξῆς . . . . μέμψαιτο δ ' ἄν τις τὸ προοίμιον ὡς τραγικὸν καὶ |
| τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
| ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
| ὁ τοῦ Ἀχιλλέως υἱὸς ἀναιρεῖ : ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀκουσιλάωι . . ξ Ἐρεχθεὺς ὁ τῶν Ἀθηναίων βασιλεὺς ἴσχει | ||
| νάκος ἔπλευσαν ἐν τῆι Ἀργοῖ . ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀκουσιλάωι . . ρ Πτερελάου παῖδες Ἴθακος καὶ Νήριτος ἀπὸ |
| τῷ Ἀχελώῳ ψοφεῖν τοῖς βραγχίοις μᾶλλον ἢ φωνεῖν ἄν τις νομίσειεν . ζώου μὲν οὖν ψόφος ἡ φωνή , οὐ | ||
| τῷ προτέρῳ λήψεται , ἢ ἣν ἔχειν αὐτῷ καὶ συμφέρον νομίσειεν ; καὶ ἐν ἄλλοις οἷον τῶν ἀνδροφόνων οἱ μὲν |
| τῶν φύλλων τοὺς καρποὺς καὶ τὰς ῥίζας μᾶλλον ἄν τις θαυμάσειε . Τὰς δ ' αἰτίας καὶ τούτων ἐν τοῖς | ||
| τὸν κοιμώμενον καὶ διαφθεῖραι . ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἄν τις θαυμάσειε τὸ γεγονός , ὅτι τῆς θεᾶς ταύτης πολλαὶ περιστάσεις |
| ἃς περιείληφε τὰς Ἀγαθοκλέους πράξεις , οὐκ ἄν τις δικαίως ἀποδέξαιτο . . . . , : , , , | ||
| εἶναι τὸν εὐδαίμονα . Καὶ πῶς ἄν τις τοῦ φιλοσόφου ἀποδέξαιτο , ἄλλό τι τὴν ἀρετὴν λέγοντος εἶναι , καὶ |
| τὴν κεφαλὴν αὑτῆς ἐπιβαλοῦσα τὸ ὀστοῦν ἐκ τοῦ λαιμοῦ αὐτοῦ ἐκβάλοι . Ἡ δ ' ἐκβαλοῦσα , δολιχόδειρος οὖσα , | ||
| δὲ δημόσιον ἀναιροῦντος , συνιδὼν , ὅτι ἐὰν τὴν ὕβριν ἐκβάλοι καὶ τὸ δημόσιον συνοιχήσεται , μὴ γὰρ προϋφεστῶτος τοῦ |
| ἀποδῶταί τῳ : ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται δημιουργός , ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω , πλὴν | ||
| νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω . ἐάν τις ἀνδράποδον ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλουμένῃ |
| ὅτι θέσεως ἄριστα εἴληχεν , ὡς καὶ πόλεως ἄν τις ἐπαινέσειε πρῶτον τὴν θέσιν . ἐν γὰρ τῷ μέσῳ τῆς | ||
| αὐτὴ δὲ ἐφ ' ἁρμαμάξης θεωμένη : ὃν δ ' ἐπαινέσειε , τούτῳ δῶρα ἀμέμπτως ἐδίδου , ὥστε λαμπρότατα τὸ |
| πάλαι . Ἐπεὶ καθ ' αὑτόν γ ' οὐκ ἂν ἐξεύροις ἐμοὶ ἁμαρτίας ὄνειδος οὐδὲν ἀνθ ' ὅτου τάδ ' | ||
| εἴδη , ῥᾳδίως ἂν καὶ τὰ ἐπὶ τοῖς κατέχουσι νοσήμασι ἐξεύροις οὖρα , ὥστ ' ἀκριβῶς καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις |
| περὶ σὲ φρονούντων ἐστί : καὶ γὰρ εὖ πράττειν σε βούλοιτ ' ἂν καὶ ὅστις ἐπαινεῖ σε , τούτῳ φίλος | ||
| ἀρχὴ γῆς πάσης , τοῦ στρατοπέδου γιγνόμενος καθ ' ὃ βούλοιτ ' ἀεί . χρυσὸς δὲ καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς |
| Ἀθηναίους ἄν τις λέγων σωτῆρας γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι τἀληθέος : οὗτοι γὰρ ἐπὶ ὁκότερα τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο | ||
| ἁπάσαις τὴν ἀρχέτυπον καὶ ἀληθῆ καὶ παραδειγματικὴν μουσικὴν οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι τις εἶναι λέγων , ἀφ ' ἧς οἱ μετὰ |
| : ἐς πάντα γὰρ δὴ σοὶ τὰ πιστὰ χρώμεθα . λέξηις δὲ μηδὲν τῶν ἐμοὶ δεδογμένων , εἴπερ φρονεῖς εὖ | ||
| ' αἴνει κακά . σίγα : πόλει δὲ τούσδε μὴ λέξηις λόγους . ἀδικεῖν κελεύεις μ ' : οὐ σιωπήσαιμεν |
| βδελυρὲ σύ . Μὰ τὴν Ἑκάτην , οὐ δῆτα : μαινοίμην γὰρ ἄν . Ἀλλ ' , ὦ νεανίσκ ' | ||
| οὐχ ὡς τούτου βελτίονος ὄντος , ὧν ὁ Δημοσθένης εἶπε μαινοίμην γὰρ ἄν , εἰ τοῦτο λέγοιμι , ἀλλ ' |
| ' ἀνευφημεῖ δόμος . περὶ τοῦ γὰρ ἄλλου μᾶλλον ἂν φθέγξαιτό τις ; ἀλλ ' ἐλθὲ καὶ μετάσχες ἱκεσίας φίλοις | ||
| τις αὐτόθεν φοβοῖτο , μὴ τοῦ ἰδίου βίου καὶ χρόνου φθέγξαιτό τι ὑπερήμερον , ἀνάγκη καὶ τὰ συλλαμβανόμενα ὑπὸ τῆς |
| . “ ταῦτα τῶν μάγων εἰπόντων ὁ βασιλεὺς ἥσθη καὶ συνέγνω . τοιάδε μὲν ἐπυθόμην περὶ Σελευκείας : ὁ δὲ | ||
| τινὸς λαβομένη δεινοῦ , οὐ συνεῖδε τὴν φύσιν , οὐ συνέγνω τῷ σφάλματι , ἀλλ ' εὐθὺς ἦλθεν ἐπὶ τὸν |
| : ἔχεις δὲ καὶ ἄλλην ἠθοποιΐαν παρὰ τοῦ πλουσίου : προςελθὼν γὰρ εἶπεν , ἐσφάλην , ἔγνων ὅτι τῇ πατρίδι | ||
| τῶν συμφερόντων οὐδὲν συνεχώρησεν . ἔπειτα ὅτι ἄδηλον ἦν εἰ προςελθὼν ἂν ἠδυνήθην τυχεῖν , καὶ τὰ τοιαῦτα . Εἶτα |
| ἄν τις μάθοι . Καὶ γὰρ καὶ ἦθος ἄν τις γνοίη εἰς ὀφθαλμούς τινος ἰδὼν ἤ τι ἄλλο μέρος τοῦ | ||
| , ἡσυχίαν ἦγον . ἐν τούτῳ δὴ ἄν τις γενόμενος γνοίη οἷοι ἄρα ἐτύγχανον ὄντες τὴν ἀρετὴν οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι |
| ἐξουσίας ἀφισταμένας καὶ παραχωρούσας . ἑκάτερον δ ' ἄν τις ἐκπλαγείη τὸ τῶν βασιλέων ἐκείνων : εἴτε γὰρ μὴ ἔχουσι | ||
| τοῦ νεὼ φερόμενον οὐκ ἂν ἀγασθείη μὲν τὸ πλῆθος , ἐκπλαγείη δὲ τὸ κάλλος , τιμήσειε δὲ ὡς θεῖον , |
| τρίτην τοῦ Ἄρεος καὶ καθεξῆς τῶν ἄλλων , ἴσως ἂν ζητήσειέ τις , πῶς φαμεν , εἰ οὕτω τύχοι , | ||
| κατὰ συνθήκην , ὅτι φύσει τῶν ὀνομάτων οὐδέν ἐστι . ζητήσειέ τις πῶς εἶπεν Ἀριστοτέλης ἐνταῦθα φύσει τῶν ὀνομάτων οὐδέν |
| δῶρον εἰπεῖν εὐμορφίαν : Σωκράτην δὲ ὀλιγοχρόνιον τυραννίδα : Πλάτωνα προτέρημα φύσεως : Θεόφραστον σιωπῶσαν ἀπάτην : Θεόκριτον ἐλεφαντίνην ζημίαν | ||
| ἐν Μαραθῶνι γενομένη νίκη καὶ τὸ περὶ Πλαταιὰς κατὰ Περσῶν προτέρημα καὶ τἄλλα τὰ περιβόητα τῶν Ἀθηναίων ἔργα δοκεῖ μηδὲν |
| δὲ οὑτωσί . πάντων ὄντων ἀκαταλήπτων διὰ τὴν ἀνυπαρξίαν τοῦ Στωικοῦ κριτηρίου , εἰ συγκαταθήσεται ὁ σοφός , δοξάσει ὁ | ||
| οἷόν περ καὶ ἐν τῇ γονῇ τὸ σπέρμα . Χρυσίππου Στωικοῦ . Τῶν κατὰ ποιότητα ὑφισταμένων πρώτην ὕλην : ταύτην |
| μηχαναῖς . δολόμητιν δ ' ἀπάταν θεοῦ τίς ἀνὴρ θνατὸς ἀλύξει ; τίς ὁ κραιπνῷ ποδὶ πηδήματος εὐπετέος ἀνάσσων ; | ||
| πᾶσι μάλ ' , οὐδέ κέ τις θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξει . ” τὸν δ ' αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια |
| ἆθλον εὕρηται : καὶ γὰρ αὖθις λέγεται , ὅτι „ ἐπίστευσεν Ἀβραὰμ τῷ θεῷ „ , καὶ Μωυσεῖ δὲ ὁμοίως | ||
| , καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ ἄλλας διοικήσεις αὐτῷ ἐπίστευσεν οἷον καὶ τὴν τοῦ ἀντιγραφέως ἀρχήν . ἐκ τούτου |
| φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
| προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
| ἢ δαίμονα ἢ ἄγγελον εἶναι τὸν ἀποτελοῦντα τὰ κρείττονα ἔργα συγχωρήσειεν ἄν τις : οὐ μὴν ἔτι γε δίδομεν ὃ | ||
| ὀρχηστοῦ παντὸς αὐτὸς εἶναι ; ἢ τίς ἂν τῷ μίμῳ συγχωρήσειεν ἔξω φθέγγεσθαι ; ἀλλ ' ἐν μὲν τῷ παραχρῆμα |
| αὐτὰ καὶ ὡς ἤκουσας . Νὴ Δί ' , ἢ ἀδικοίην φιλόσοφόν τε καὶ φιλαλήθη ἥρωα μὴ τιμῶν ἀλήθειαν , | ||
| μοι παρ ' αὐτοῖς ἡ μονή . Νὴ Δία , ἀδικοίην γὰρ ἂν πρὸς ἀδελφήν σε οὖσαν μὴ λέγων . |
| Αἰσχίνης νόμον , μηδενὶ βοηθεῖν , ὃς ἂν μὴ πρότερον βεβοηθηκὼς ᾖ . ἐνταῦθα γὰρ οὔτε κατηγορία ἐστὶν ῥητοῦ , | ||
| ἔλεγε μὴ βοηθεῖν δεῖν , ὃς ἂν μὴ πρότερον ἡμῖν βεβοηθηκὼς ᾖ , ὁ δὲ Δημοσθένης πρὸς τὸ ἔνδοξον , |
| τηροίη , καὶ μήποτε τοῦ ποιεῖν ἐκεῖνο τὸ λέγων εὐδοκιμεῖν ἡγήσαιτο βέλτιον . Καὶ φύσεως ἕνεκα καὶ τοῦ πονεῖν ἐθέλειν | ||
| τῆς Ἱπποδαμείας γάμον . τῷ δὲ Ταντάλῳ καὶ πᾶς ἂν ἡγήσαιτο τοὔνομα ὀρθῶς καὶ κατὰ φύσιν τεθῆναι εἰ ἀληθῆ τὰ |
| ἐγνωσμένα , καὶ μελετηρότατος εἰς μαθήματα . ἀμέλει τίς ἂν ἐπιλάθοιτο τοῦ ὀνόματος τῆς μητρὸς ἢ τοῦ πατρὸς ἢ τῆς | ||
| εὖ πρότερον ἂν τοῦ ὀνόματος ᾧ καλεῖται ἢ τῆς χάριτος ἐπιλάθοιτο . οὕτω δέ ἐστι βέλτιστος ὥστ ' , ἐπειδὴ |
| θέλω , ἔνθα , κᾂν καμύων βάλῃς , οὐκ ἂν ἁμάρτοις ἀνδρὸς ἀγαθοῦ . πάντως ὁ Σάκας ἔφη , δεῖξόν | ||
| ἅμα ξηρότητι διακαεῖς εἶεν , ὀργίλους εἶναι λέγων οὐκ ἂν ἁμάρτοις : εἰ δὲ ἅμα ὑγρότητι , οἰνόφλυγες . γλαυκότης |
| πᾶσιν ἔσται ἠγαπημένος καὶ εὐάκουστος . καὶ ὅπερ ἂν θελήσῃ ἐπιτεύξεται , καὶ ὃ βούλεται περιγενήσεται . Λέγεται δὲ καὶ | ||
| ὄρεξις ὤρεκται , ἔπειτα προαιρούμενον καὶ βουλευόμενον ὅπως τοῦ ὀρεκτοῦ ἐπιτεύξεται , διὰ τοῦτο ἡ προαίρεσις ἢ ὀρεκτικὸς νοῦς ἂν |
| Δέκα ἡ κύων τέκοι καὶ πάντα λευκά : ἐπὶ τῶν ἐπιτυχῶν . Δέκα τοῦ ὀβολοῦ : ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων | ||
| Δέκα ἡ κύων τέκοι καὶ πάντα λευκά : ἐπὶ τῶν ἐπιτυχῶν . Δέκα τοῦ ὀβολοῦ : ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων |
| δικαίαν νίκην παρέχουσιν , οἱ δὲ κακοποιοὶ τῶν ἀστέρων κἂν ἔξαυγοι ὦσιν , ἐν ἀλλοτρίοις δὲ καὶ ἀνοικείοις τόποις ὄντες | ||
| δικαίαν νίκην παρέχουσιν , οἱ δὲ κακοποιοὶ τῶν ἀστέρων κἂν ἔξαυγοι ὦσιν , ἐν ἀλλοτρίοις δὲ καὶ ἀνοικείοις τόποις ὄντες |
| . τούτοις . τοῖς ἰδιώταις , τοῖς ἀπαιδεύτοις . ἡ Διομηδεία κτλ . Διομήδειος ἀνάγκη , παροιμία ἐπὶ τῶν κατ | ||
| αὑτοῦ ποιῶν τοὺς πολλούς , πέρα τῶν ἀναγκαίων , ἡ Διομηδεία λεγομένη ἀνάγκη ποιεῖν αὐτῷ ταῦτα ἃ ἂν οὗτοι ἐπαινῶσιν |
| ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι . Λέγοις ἄν , ἔφη , ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ ' | ||
| , ὦ Σώκρατες , ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας . Λέγοις ἄν : ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν . Ναί |
| τὸ φρόνημα ἔχειν . ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ ' ὑμῶν βλάβη | ||
| , οἷς τότ ' οἱ δυναστεύσαντες ἐν ἑκατέροις ἐχρήσαντο . θαυμάσαιμι δ ' ἄν , εἴ τινες τὰς ἐν τοῖς |
| ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
| , τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
| τοῦ βιωσίμου , κατὰ τοῦτ ' ἂν δικαίως ἅπαντα περιειληφέναι νομίζοιτο καὶ πάντα οἷον κυβερνᾶν ἡμῶν τὸν βίον . οἱ | ||
| ἐκλύειν τὰ σώματα . ὁ δὲ βορέας δικαίως ἂν ἄριστος νομίζοιτο , διικνούμενος εἰς πάντα τόπον τῆς οἰκουμένης καὶ διαμένων |
| μεθύει γὰρ οὐδὲν ἧττον : ὁ δ ' ἕτεροςτί ἄν τύχοιμ ' ὀνομάσας ; βῶλος , ἄροτρον , γηγενής ἅνθρωπος | ||
| ὦ πάτερ αἰνόπατερ , τί σοι φάμενος ἢ τί ῥέξας τύχοιμ ' ἂν ἕκαθεν οὐρίσας , ἔνθα ς ' ἔχουσιν |
| εἴπῃς , ἄπαγε . ἀποκλείσω Λυσίαν ; εἴθε μὴ αὐτὸς ἀποσταίη φθάσας . Ἀλλ ' ἐπανέρχεται αὖθις . Ἀπολώλεκας ἡμᾶς | ||
| οὖν μὴ † τῆς εὐλόγου προφάσεως καὶ εὐλαβείᾳ τοῦ θείου ἀποσταίη τοῦ τὰς φιάλας αἰτεῖν , ἐκπέμπειν τὸ ὑπὲρ αὐτῶν |
| ἐπιθυμῶν , ἀσχάλλων δὲ τὸ μὴ καταλαμβάνειν τὸ ζητούμενον . Εἴποις ἂν ἰδὼν αὐτὸν πάθος πάσχειν κόρης ἐπίτεκνος ἄρτι γευομένης | ||
| οἱ ὕστερον τὰς μουσουργοὺς καὶ κιθαριστρίας καὶ ὀρχηστρίας ἐπεισήγαγον . Εἴποις τὰ τρία παρὰ τῇ αὐλῇ : τοῖς ἐπὶ θάνατον |
| ζωγράφος . ὁ σημαντουργὸς ] σημείων ἐργάτης . θΞ ὁ σημαντουργὸς ] ὁ σχηματοπλάστης . Ξ εὐτελὴς ] πενιχρὸς κατὰ | ||
| κύκλῳ περιπλακέντες ὑμῶν τοῖς δόρασιν ὡς ὀδοῦσι κατακεντήσομεν . ὁ σημαντουργὸς δ ' οὔ τις : ὁ δὲ ποιήσας τὴν |
| καὶ πᾶσιν ἀμέλει νομοθετῶ δωρεάς , ὃς ἂν ἐμὲ διασώσῃ πολεμουμένην , οὐδὲ πρὸς σὲ ἂν ὤφθην ἀγνώμων τοιαῦτα πεποιηκότα | ||
| ἐν τοῖς κατὰ μέρος ἐπεξιόντες ζητήμασι . Ἀπογραψάμενός τις ἐπύθετο πολεμουμένην τὴν πατρίδα , πορευθεὶς συνεμάχησεν , ἠρίστευσεν : ἀπογράφεται |
| ἂν ἀληθὴς ἡ λέγουσα αὐτὸ μὴ κακὸν εἶναι ἀπόφασις , ἐψεύδετο δὲ ἡ λέγουσα αὐτὸ κακὸν εἶναι κατάφασις διὰ τὸ | ||
| οἳ δὲ σώφρονα καὶ κόσμιον ἄρχοντα ἀνεκάλουν , καὶ οὐδεὶς ἐψεύδετο . ὀλίγων δὲ διελθουσῶν ἡμερῶν , ἐν ὅσαις περὶ |
| ἐν δὲ ταῖς σιτοδείαις οὐκέτι : οὐ γὰρ ἄν τις ἕλοιτο ὀλίγον προέσθαι σῖτον πολλῶν νομισμάτων . ὅμως δὲ δι | ||
| , ὡς ἴδοι ἡμᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί : οὔκουν ἕλοιτο παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ ' |
| ταῖς τῶν σπουδαίων εὐτυχίαις ἐγκωμιάζοιτο . ταύτης μὲν οὖν ἀεὶ τυγχάνοις φίλης : τὸν Ἀλέξανδρον δὲ ἡμῖν ἀγαθὸν ὄντα καὶ | ||
| ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις ὑποψία σπάνεως ἀφ |
| σοφιστὰς προσαγορεύεσθαι νομίζων . πρῶτον μὲν οὖν ἐντεῦθεν ἄν τις καταφρονήσειε τοῦ γράφειν , ἐξ ὧν ἐστιν εὐεπίθετον καὶ ῥᾴδιον | ||
| προτεθνηκότα τῆς μάχης , ἀσθενῆ ἄνθρωπον . τίς οὐκ ἂν καταφρονήσειε ταύτης τῆς πόλεως τοὺς ὑπασπιστὰς αὐτῆς οὕτως κακοδαίμονας ὁρῶν |
| μὲν τῶν ὄντων καὶ ὧν σοι πρόσεστιν ἐστερῆσθαι οὐκ ἂν ἀνάσχοιο , ἀλλά μοι δοκεῖς κἂν ὄναρ τοῦτ ' ἰδὼν | ||
| καὶ οὐδ ' ἂν σύ με , ὦ φιλότης , ἀνάσχοιο τοιαύτην ἀπολογίαν προϊσχόμενον καὶ συνήγορον τὸν Ὅμηρον παραλαμβάνοντα καὶ |
| μὴ εἰδείη ἕκαστον . ὥσθ ' ἵν ' ἕν τι ὁρίσαιτό τις , εἰδέναι αὐτὸν δέον ἕκαστον . ὅτι δ | ||
| μὴ εἰδείη ἕκαστον . ὥσθ ' ἵν ' ἕν τι ὁρίσαιτό τις , εἰδέναι αὐτὸν δέον ἕκαστον . ὅτι δ |
| τις ἄλλως ἀφελῶν τὸ μυθῶδες τοῦ λόγου χώρας ἀρετὴν ἐξετάζειν ἐθελήσειεν , ἐξ ἧς γένος τὸ ἀνθρώπων πλείστας εὐφροσύνας ἐκαρπώσατο | ||
| Ὀρθῶς . Ἐπιμέλεια δέ γε ἀνθρωπίνης συμπάσης κοινωνίας οὐδεμία ἂν ἐθελήσειεν ἑτέρα μᾶλλον καὶ προτέρα τῆς βασιλικῆς φάναι καὶ κατὰ |
| τἄλλα περὶ αὐτῶν τῶν παρόντων ἃ κράτιστα νομίζω λέγειν . Ἐβουλόμην ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ᾗ πρὸς | ||
| φιλεῖς , ἴσθι καὶ ἡμῖν χαριζόμενος ἐν τῷ φιλεῖν . Ἐβουλόμην οὕτως εἶναι καλὸς ὥστε με ὁπόσον φῂς δύνασθαι διὰ |
| γέ ἐστι μᾶλλον [ ἢ ] τῆς ἡδονῆς συγγενῆ ; Τάχ ' ἄν . Πέμπτας τοίνυν , ἃς ἡδονὰς ἔθεμεν | ||
| ἴσως ἡμέτερον ἂν νομοθετεῖν ἔνιά γ ' αὐτῶν εἴη . Τάχ ' ἂν τὸν ἀριθμόν . Τὸν ἀριθμὸν δὴ λέγωμεν |
| . φήσαιμι δ ' ἄν , καὶ φήσας οὐκ ἂν ψευσαίμην οὐδ ' ἂν ἐλεγχθείην , οὐ μόνον ἀναμάρτητος ἀλλὰ | ||
| ἀπὸ τἀληθοῦς ὡς μάλιστα ἔνεστι . τοὐναντίον γὰρ ἂν ποιῶν ψευσαίμην τοὺς ἐμαυτοῦ πολίτας καὶ φίλους ὧν ἐξ ἐμοῦ ἤλπισαν |
| ἄλλην κτῆσιν τῆς πόλεως ἄγειν καὶ φέρειν , εἴ τις ἐπιτύχοι , τήν τ ' ἐντὸς τείχους καὶ τὴν ἐπὶ | ||
| οὔτε ἐξ ὧν ἐρωτηθείη ἄν τις οὔτε ἐξ ὧν λύων ἐπιτύχοι , τουτέστιν οὔτε τὸ ἐρωτῆσαι , ἐὰν χρήσαιτό τις |
| ἢ κρήνης ἢ θεῶν ἐπωνυμία τῶν ἐν τῷ τόπῳ , προσθείη τὴν αὑτῶν φήμην καινῇ γενομένῃ τῇ πόλει τόδε δὲ | ||
| ἐνεκεράσατο τῷ ἀνθρώπῳ , ὅπως λώβην τε καὶ αἶσχος αὐτῷ προσθείη , ἀλλὰ καὶ ταῦτα πρὸς διαμονὴν καὶ σωτηρίαν τοῦ |
| σεμνότερον ἀποφαίνειν τὸ χαριστήριον . ζητοῦσα γὰρ ὅτῳ μάλιστα ἂν ἡσθείης , οὐ τὸν εἰπεῖν δεινὸν ἐξεῦρεν οὐδὲ τὸν μέγαν | ||
| αὑτοῦ λελοιπότι τῶν καλῶν πολλὰ ἂν εὕροις οἷς ἥκιστα ἂν ἡσθείης : ἀλλ ' οὐ κατηγορεῖς διὰ ταῦτα τοῦ παντὸς |
| ἄλογος λέγεται διότι αἰτίας ἐστέρηται , οἷον ὡς ὅταν τις δοξάζῃ τὴν ψυχὴν ἀθάνατον εἶναι , μὴ λέγων αἰτίαν , | ||
| καὶ οὐχ ὑπ ' αὐτοῦ , ὅταν μέντοι αὐτὸς οὕτως δοξάζῃ , τὸ ἔστι προστίθησιν , ὡς ἥτις οὐδὲ καθ |
| ; πότερον διὰ τὸ μὴ εἰδέναι τὰ παλαιὰ ἀφομοιῶν ἂν ψεύδοιτο ; Γελοῖον μεντἂν εἴη , ἔφη . Ποιητὴς μὲν | ||
| ὅτι πρὸς ἀδικοῦσαν ἔρχεται πόλιν καὶ ἀρὰς τὰς μεγίστας εἰ ψεύδοιτο ἐπαρασάμενος ἑαυτῷ τε καὶ τῇ Ῥώμῃ , τότ ' |
| , ἔφη ὁ Διονυσόδωρος , λοιδορῇ , ὦ Κτήσιππε , λοιδορῇ . Μὰ Δί ' οὐκ ἔγωγε , ἦ δ | ||
| ὅτι τῇ τε βουλῇ καὶ τῇ σεαυτοῦ ἀρχῇ ταῦτα λέγων λοιδορῇ ; καὶ γὰρ ἡ βουλὴ διαναστᾶσα πρὸς τοὺς βασιλεῖς |
| ἔσεσθαί τε καὶ δόξειν οὔτε μάντις οὔτε τις ἄλλος ἄμεινον κρίνειεν ἂν ἢ αὐτός [ αὑτῷ ] . Ἀληθέστατα . | ||
| ταῖς ἀντιθέσεσιν ἀνατρέψω : εἴ σφε κρίνειεν Πάρις : εἰ κρίνειεν αὐτὴν ὁ Πάρις : βελτίονα ταῦτα εἶναι συλλογίζεται λέγουσα |
| εἰ καὶ παραλιμπάνει τὸ γνώριμον ὡς παρεπόμενον τῷ πορίμῳ : αἰτιάσαιτο δ ' ἄν τις αὐτὸν εὐλόγως ὡς οὐ πρότερον | ||
| δεξάμενον ἐκπέμψαι μὴ δύνασθαι κατὰ μὲν πάθος μάλιστα ἄν τις αἰτιάσαιτο τὸ συμβαῖνον ἐν ταῖς εἰλεώδεσι , πολὺ μὲν ἐν |
| δυνήσεται φύσιν αἰσθητὴν ἔχον ἄλλων καὶ ἄλλων εἶναι μηνυτικόν . ἀξιώσειε δ ' ἄν τις καὶ ἐνταῦθα τοὺς μὲν τῇ | ||
| ' ἦν ἐγώ . ἣν τοίνυν ὑμῶν ἂν ἕκαστος δίκην ἀξιώσειε λαβεῖν , ταύτην νομίζετε κἀμοὶ προσήκειν νῦν : καὶ |
| Νέστωρ ἐπὶ τῷ περὶ παντὸς εἰπὼν ἂν πεῖσαι νηπενθεῖς ἀκροάσεις ἐπήγγειλεν , ὡς οὐδὲν οὕτω δεινὸν ἐρούντων ἄχος , ὃ | ||
| ἐξέφυγε τοὺς διώκοντας . Δημήτριος κήρυκα πρὸς Βοιωτοὺς πέμψας πόλεμον ἐπήγγειλεν . ὁ μὲν κήρυξ ἐν Ὀρχομενῷ τοῖς Βοιωτάρχαις τοῦ |
| ἐξεδίδαξεν . καὶ γὰρ εἰ μέν τις περὶ αὐτῶν τούτων συγγένοιτο ὁτῳοῦν τῶν δημηγόρων , τάχ ' ἂν καὶ τοιούτους | ||
| . ἦλθε δὴ ὁ Πυθαγόρας καλούμενος , οἰόμενος , εἰ συγγένοιτο Φαλάριδι , βελτίω τὸ λοιπὸν αὐτὸν τοῖς ἀρχομένοις ἀπεργάσασθαι |
| ἄνθρωπος οὔτε πεζὸν οὔτε δίπουν , οὔτε διαλέξεταί ποτε οὔτε καθεδεῖται . ἀλλὰ κατὰ τὸν δεύτερον ; ἀλλ ' ἀδύνατον | ||
| ' ἕξουσιν αὐτοί , τοῖς δ ' ἀγαθοῖς ἐφεδρεύων ἕτερος καθεδεῖται . οὔκουν προοῖντ ' ἂν αὑτοὺς εἰς τοῦτο , |
| ' ὑμῖν τῆς φακῆς τὴν σκευήν : εἰς ἣν ἀποβλέπουσα συμβουλεύσαιμ ' ἂν ὑμῖν κατὰ τὸν Σωκρατικὸν Ἀντισθένην ἐξάγειν ἑαυτοὺς | ||
| τάξιν ἄλλην εὐπετῶς μετακινήσει , τοῦτο ἐπασκητέον . τοσόνδε μέντοι συμβουλεύσαιμ ' ἂν τῷ στρατηγῷ , ἐκ τοῦ παντὸς πλήθους |
| οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
| ] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
| ὃ πάντων τιμιώτατον νενόμικε , τοῦτο προσθείη τις αὐτῇ καὶ μαρτυρήσειεν , ὥς ἐστι καλλίστη , τάχ ' ἂν ἀγαπῆσαι | ||
| ἀνεδέξατο , οὐδὲ μεμαρτύρηκεν ἁπλῶς , ὡς ἄν τις τἀληθῆ μαρτυρήσειεν , μέρος δ ' ἕκαστος , ὡς δὴ σοφὸς |
| ἀλάστορα ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐγκεκρυμμένον δίοπτον εἶναι . Ὁ δὲ ἀχθεσθεὶς ἀπεστράφη πρὸς δυόμενον τὸν ἥλιον : καὶ οἱ μάντεις | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸν Νικήρατον ἐστεφάνωσεν , ὁ δὲ Ἀντίμαχος ἀχθεσθεὶς ἠφάνισε τὸ ποίημα . Πλάτων δὲ νέος ὢν τότε |
| βαναυσίης ἀπατέοντες , καὶ ἐν πόλεσιν ἀνακυκλέοντες οἱ αὐτοί . Ἴδοι δέ τις ἂν καὶ ἐπ ' ἐσθῆτος καὶ ἐν | ||
| δὲ καὶ Περσικαὶ καλασίρεις , αἵπερ εἰσὶ κάλλισται πασῶν . Ἴδοι δ ' ἄν τις , φησὶ , καὶ τὰς |
| μοι , λίσσομαι : μὴ δρᾶ τάδε . Οὐκ ἂν πιθοίμην μὴ οὐ τάδ ' ἐκμαθεῖν σαφῶς . Καὶ μὴν | ||
| ξύνει ; σὺ σώφρων καὶ κακῶν ἀκήρατος ; οὐκ ἂν πιθοίμην τοῖσι σοῖς κόμποις ἐγὼ θεοῖσι προσθεὶς ἀμαθίαν φρονεῖν κακῶς |
| ὀρνιθοθήρας ὀψιαίτερον αὐτῷ ξένου παραγενομένου μὴ ἔχων , ὅτι αὐτῷ παραθείη , ὥρμησεν ἐπὶ τὸν τιθασὸν πέρδικα καὶ τοῦτον θύειν | ||
| τῶν τειχῶν ἀνάστασις . γνοίη δ ' ἄν τις εἰ παραθείη πῶς Θεμιστοκλῆς , ὁ τῶν καθ ' ἑαυτὸν ἁπάντων |
| εὔκλεια : τὸ γὰρ ἀοίδιμον τὸν ἀριστέα γενέσθαι κατὰ πόλιν παρώξυνε πρὸς τὸν φόνον τὴν μητρυιάν . Σοφίσασθαι μὲν οὖν | ||
| τῷ βασιλεῖ διεπολέμουν πρὸς Φίλιππον . μάλιστα δ ' αὐτοὺς παρώξυνε προστῆναι τῆς Ἑλλάδος Δημοσθένης ὁ ῥήτωρ , δεινότατος ὢν |
| ἕτερον ψεύδεσθαι . εἰ μὲν οὖν ὁ λέγων ὑγιανεῖν αὐτὸν ἀληθεύοι , ἀνάγκη αὐτὸν ὑγιᾶναι , εἰ δὲ ὁ τὴν | ||
| συνδέσμου διασπασθέντος . καὶ γὰρ αὖ κἀκεῖνο προσθεὶς ἄν τις ἀληθεύοι : τῇ μὲν κατὰ γόνυ διαρθρώσει σύνδεσμοί τινες ἔξωθέν |
| , Αἰσχρηίδος Λευκώνης , Ἀνθείας . . . , Εὐρυπύλης Ἀρχέδικος , Δυνάστης Ἐρατοῦς , Ἀσωπίδος Μέντωρ , Ἠώνης Ἀμήστριος | ||
| τὰ ὀνόματα . λέγεται δὲ ἡ δεινιὰς καὶ δεῖνος . Ἀρχέδικος : Νικοστράτην τινὰ ἤγαγον πρῴην σφόδρα γρυπήν , Σκοτοδίνην |
| προσῆκον . καὶ τούτοις οὐδ ' ἂν εἷς εὖ φρονῶν ἀπιστήσειεν : οὕτω γὰρ φιλότιμον αὐτὸν εἶναί φασιν οἱ συνδιατρίψαντες | ||
| εἴσιθι . Ἀκούσας ταῦτα ὁ Σεύθης εἶπεν ὅτι οὐδενὶ ἂν ἀπιστήσειεν Ἀθηναίων : καὶ γὰρ ὅτι συγγενεῖς εἶεν εἰδέναι καὶ |
| οὐδεὶς ἔναυε Σπαρτιητέων οὔτε διελέγετο , ὄνειδός τε εἶχε ὁ τρέσας Ἀριστόδημος καλεόμενος . Ἀλλ ' ὁ μὲν ἐν τῇ | ||
| , ἵν ' ἀρχὰς τῶν λόγων ταύτας λάβω . μῶν τρέσας οὐκ ἀνακαλύψω βλέφαρον , Ἀτρέως γεγώς ; τήνδ ' |
| ' αὐτὸ τῆς ὥρας τὸ χειμέριον , ὅτε τοῖς ὀφθαλμοῖς ἄμοχθος ἡ τῶν ἰχνῶν θεωρία πρόκειται , τοῦτο μὲν τῇ | ||
| κακῶς πράσσουσιν ἡδὺ καὶ βραχὺν χρόνον λαθέσθαι τῶν παρεστώτων κακῶν ἄμοχθος γὰρ οὐδείς : ὁ δ ' ἥκιστ ' ἔχων |
| τοῦ προκειμένου τὸν ἀποδιδόμενον ὅρον γίγνεσθαι . καίτοι διαλεγομένῳ μὲν συγγνοίη ἄν τις ἐνίοτε , μεταφοραῖς χρησαμένῳ καὶ τροπαῖς , | ||
| διαπεσεῖν τοῦ δέοντος γένηται , ἀνθρωπίνον μὲν τὸ πάθος , συγγνοίη δ ' ἄν τις εὖ κρίνειν εἰδώς , ἀντιπαραθεὶς |
| ἤρεσέ μοι κοινόν . ἠχή Ἀττικοί , ἦχος Ἕλληνες . ἠνέσχετο Ἀττικοί , ἀνέσχετο Ἕλληνες . ἥρω χωρὶς τοῦ ι | ||
| μέλλοντος ἀναιρεῖν αὑτὸν ἐμβαλεῖν , δῆλόν ἐστιν ὡς οὐκ ἂν ἠνέσχετο ἐλθεῖν , οὐδ ' ἂν ὤφθη ποτέ : ὥστε |
| οὐδ ' εἰ βοῦς μοι τὸ δὴ λεγόμενον φθέγξαιτο , πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνήσεται Μένανδρος ἀπολιπὼν | ||
| μᾶλλον προχωροίη , καὶ τάχ ' ἂν ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν , εἴ τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον |
| τὸ σῶμα αὐτίκα : ἢν δὲ ὀλίγον , οὐκ ἂν ἐσάσσειεν , ἅτε μέγα τὸ σῶμα ἐὸν , εἰ μή | ||
| σώματι πόνον παρέχει : ἢν δὲ ὀλίγον προσγένηται , οὐκ ἐσάσσειεν ἂν ἐς τὸ σῶμα , χρόνῳ δὲ διαδίδοται ἀπ |
| τὸ ἐγένετο μαντεύμασι : τὸ δὲ γένοιτο οὐκ ὀρθόν . Γένοιτο ] Ἐγένετο . Ἀκέσματ ' ] Θεραπείας , ἰάσεις | ||
| , καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι . Γένοιτο δ ' ἂν οὗτος , ὅντινα καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψεν |
| , καὶ οὐ δύνανται ἴσον ἀεὶ τὸν ἅπαντα χρόνον οὐδὲ ὁπηλίκον τὴν ἀρχὴν ἐδυνήθη , ὥσπερ δὴ κἀκεῖνα τὰ πρώην | ||
| σμικρότητα καὶ ἰσχὺν ἀπολειπομένην αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἄλλων θηρίων : ὁπηλίκον γάρ τι νομίζειν τὸ μέγεθος , ὅσον ἀπὸ τῆς |
| ἢ τὴν Τιμαίου πικρίαν , θαρσῶν ἀποφαίνομαι , μηδενὶ τὸν Δημοχάρους βίον ἔνοχον εἶναι τῶν τοιούτων κατηγορημάτων κτλ . . | ||
| . . στράτου Γαργήττιος , Περικλῆς Περικλείτου Πιτθεύς , Χαρῖνος Δημοχάρους Γαργήττιος . κἀν τοῖς τοῦ βασιλέως δὲ νόμοις γέγραπται |
| οἶδ ' ἔγωγε . πᾶϲ τιϲ ἂν κρίναϲ κακῶϲ εὔνουν ὑπολάβοι [ ] τὸν ἐπιβουλεύοντά ϲοι . κἂν μὴ δύνηται | ||
| σημαίνει , ἡ δὲ ἴκτις γυναῖκας . Θεὸς εἴ τις ὑπολάβοι γενέσθαι , ἱερεὺς ἂν γένοιτο ἢ μάντις : τῆς |
| ἐξ ἰδιώτου βασιλεὺς γεγονὼς ἔσπευδε τὴν δυναστείαν αὑτῷ διὰ δόγματος συγκλητικοῦ βεβαιῶσαι . διόπερ κατασκευάσας Νίκην χρυσῆν ἄγουσαν ὁλκὴν χρυσίνων | ||
| χρυσοπύθμενος [ ] ῥίζης ? φιλεντόλου ? ? πλούτου , συγκλητικοῦ γένους καλοῦ θεοφυλάκτου : ὁ σὸς πατὴρ πάνλαμπρος ἐκ |
| σάρκα : ὥσπερ δέρμα εἴ τις ἀλείψειεν ἐλαίῳ πολλῷ καὶ ἐῴη ἀναπιεῖν , καὶ , ἐπὴν ἀναπίῃ , πιέζῃ τὸ | ||
| ; Τοῦ πρὸς τί παράδειγμά ποτε ἀποβλέψας ἂν τὸ μὲν ἐῴη πάντας μανθάνειν τοὺς νέους , τὸ δ ' ἀποκωλύοι |
| σχῇς , ἕξεις : ἂν μὴ σχῇς , ἐξελεύσῃ : ἤνοικται ἡ θύρα . τί πενθεῖς ; ποῦ ἔτι τόπος | ||
| ' οὐδεὶς κωλύσει οἰκεῖν : ἐκείνη γὰρ ἡ οἴκησις παντὶ ἤνοικται . καὶ τὸ τελευταῖον χιτωνάριον , τοῦτ ' ἔστι |
| ἀνάγκης ἧς ἂν προβάληται ὁ παθὼν καὶ τοῦ τολμήματος οὗ τετόλμηκεν ὁ παθών , ἐν δὲ συγγνώμῃ τοῦ τε ἀδικήματος | ||
| τὸν δῆμον ἀφείλετο καὶ δημαγωγοῦ πένητος ἰδεῖν ἔρημον τὴν πόλιν τετόλμηκεν . οὐκοῦν οὐδὲ λέγειν καλόν : ὅτι δεσπότης γενόμενος |