δὲ εἰ μὲν μέλλεις ἐκποδὼν ἅπαντας ποιήσεσθαι , οὐκ ἂν φθάνοις . ἐπιβουλεύσειε δ ' ἄν τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων | ||
δὲ εἰ μὲν μέλλεις ἐκποδὼν ἅπαντας ποιήσεσθαι , οὐκ ἂν φθάνοις . ἐπιβουλεύσειε δ ' ἄν τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων |
γυναικῶν : καίτοι σὺ θνητὸς ὢν θεοῦ πῶς μεῖζον ἂν δύναιο ; τί δ ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ | ||
, εἰ καὶ μὴ ἔχοις θυσίας καὶ εἰ μὴ δεύτερον δύναιο : εὔχου μὴ ἅπαξ , ἀλλ ' ἐν παντὶ |
χρηστοὺς καὶ τῆς παρ ' ἐμαυτοῦ βοηθείας , εἴ τι δυναίμην , οὐκ ἀποστερήσω . Μικρὰ πενθῆσαι λέγεται Εὐδόξιος τὸν | ||
φιλοσοφοῦντι σιωπήν . Ὥρα οὖν μοι ἐκτίνειν , ὅπως ἂν δυναίμην , ἄνευ θωπείας καὶ κολακείας . ἄλλως γὰρ ποιοῦντι |
καὶ πέψεωϲ ϲημεῖα τῆϲ νόϲου φαίνοιτο , κἂν εἰ πλεονάκιϲ λούοιϲ , οὐκ ἂν ἁμάρτοιϲ . οἴνου δέ , πρὶν | ||
ὕδωρ : ὥϲτε , εἰ καὶ δὶϲ καὶ τρὶϲ αὐτὸν λούοιϲ , ὀνήϲειϲ μειζόνωϲ . ὁ δὲ δὴ τρίτοϲ τῶν |
θέλω , ἔνθα , κᾂν καμύων βάλῃς , οὐκ ἂν ἁμάρτοις ἀνδρὸς ἀγαθοῦ . πάντως ὁ Σάκας ἔφη , δεῖξόν | ||
ἅμα ξηρότητι διακαεῖς εἶεν , ὀργίλους εἶναι λέγων οὐκ ἂν ἁμάρτοις : εἰ δὲ ἅμα ὑγρότητι , οἰνόφλυγες . γλαυκότης |
μέτριον δὲ πεζοποροῦντα . τοῦ δὲ μετρίου ἐννοῶν οὐκ ἂν ἁμαρτάνοις : αὐτὸς γὰρ μέτρον ἕκαστος τοῦ μὴ λαθεῖν ὑπερπονοῦντας | ||
' εἰ δὶς τῆς ἡμέρας λούειν ἐθέλοις , οὐκ ἂν ἁμαρτάνοις . Ἱπποκράτης ἀπὸ τῶν ἐθῶν ἔνδειξιν [ ἔλαβεν ] |
μεθύει γὰρ οὐδὲν ἧττον : ὁ δ ' ἕτεροςτί ἄν τύχοιμ ' ὀνομάσας ; βῶλος , ἄροτρον , γηγενής ἅνθρωπος | ||
ὦ πάτερ αἰνόπατερ , τί σοι φάμενος ἢ τί ῥέξας τύχοιμ ' ἂν ἕκαθεν οὐρίσας , ἔνθα ς ' ἔχουσιν |
γὰρ ἐνδέχεται κινεῖσθαι ἐν τῷ νῦν , καὶ θᾶττον ἂν ἐνδέχοιτο κινεῖσθαί τι καὶ βραδύτερον . κινείσθω τοίνυν τὸ βραδύτερον | ||
δῶμεν , ὅτι καταλαμβάνεται ὁ ἄνθρωπος , μήποτε οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο δεῖξαι , ὅτι ὑπ ' αὐτοῦ κρίνεσθαι δεῖ τὰ |
μοι , λίσσομαι : μὴ δρᾶ τάδε . Οὐκ ἂν πιθοίμην μὴ οὐ τάδ ' ἐκμαθεῖν σαφῶς . Καὶ μὴν | ||
ξύνει ; σὺ σώφρων καὶ κακῶν ἀκήρατος ; οὐκ ἂν πιθοίμην τοῖσι σοῖς κόμποις ἐγὼ θεοῖσι προσθεὶς ἀμαθίαν φρονεῖν κακῶς |
αὑτῷ ὁμοῦ πάντα ὤν , οὐ νοήσας , ἵν ' ὑποστήσῃ ἕκαστα . Οὐ γάρ , ὅτ ' ἐνόησε θεόν | ||
ἀναγκάσει σε μὴ ἐκφυγεῖν τὸ μύσος : μόλυσμα , ἄγος ὑποστήσῃ : φόνον : τὸ συνδρῶν : ὡς γειτνιῶν , |
τὸ φρόνημα ἔχειν . ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ ' ὑμῶν βλάβη | ||
, οἷς τότ ' οἱ δυναστεύσαντες ἐν ἑκατέροις ἐχρήσαντο . θαυμάσαιμι δ ' ἄν , εἴ τινες τὰς ἐν τοῖς |
πήχεώς γε τῷ θανάτῳ παρίσταται . } Ἐὰν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς ποτέ , οὐδὲν ἐποίησας , ἂν λόγοις ὀνειδίσῃς . | ||
, προσδόκα καὶ μὴ φυγεῖν . ἐὰν ὁρῶν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς , μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς . ἀνὴρ |
ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
ἄνω ἔλσοιμ ' ὅπα μέλλοιμί γ ' εἰράναν ἰδῆν . Λέγοιμ ' ἄν : οὐ δεῖ γὰρ κεκρύφθαι τὸν λόγον | ||
δῆτα τὸ σπουδαῖον ὅ τι τοῦτ ' ἐστί σοι . Λέγοιμ ' ἂν ἤδη . Πρὶν λέγειν δ ' , |
ἀκράαντον . ” ἀκριτόμυθε ἄκριτα καὶ ἀδιάστατα λαλῶν : “ Θερσῖτ ' ἀκριτόμυθε . ” ἀκριτόφυλλον πολύφυλλον , οὗ τὰ | ||
Ὀδυσσεύς , καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ : Θερσῖτ ' ἀκριτόμυθε , λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής , ἴσχεο |
περὶ σὲ φρονούντων ἐστί : καὶ γὰρ εὖ πράττειν σε βούλοιτ ' ἂν καὶ ὅστις ἐπαινεῖ σε , τούτῳ φίλος | ||
ἀρχὴ γῆς πάσης , τοῦ στρατοπέδου γιγνόμενος καθ ' ὃ βούλοιτ ' ἀεί . χρυσὸς δὲ καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς |
Αἰσχίνης νόμον , μηδενὶ βοηθεῖν , ὃς ἂν μὴ πρότερον βεβοηθηκὼς ᾖ . ἐνταῦθα γὰρ οὔτε κατηγορία ἐστὶν ῥητοῦ , | ||
ἔλεγε μὴ βοηθεῖν δεῖν , ὃς ἂν μὴ πρότερον ἡμῖν βεβοηθηκὼς ᾖ , ὁ δὲ Δημοσθένης πρὸς τὸ ἔνδοξον , |
ἀσεβεῖς . ἀπροσόρατον δὲ , ἤτοι ὃν οὐκ ἄν τις ὑπομείνειε , δεινόν : ἢ ἀνεπίδεικτον καὶ θεοῖς πόνον ἔχουσιν | ||
: εἰ τύχοι γάρ , τοῦτ ' ἰδὼν ἴσως ἂν ὑπομείνειε καὶ παρὰ σοῦ τινα λόγον , νομίσας αὐτουργὸν εἶναι |
. ” ἀκράαντα ἀτελείωτα : “ αὕτως ἀκράαντον . ” ἀκριτόμυθε ἄκριτα καὶ ἀδιάστατα λαλῶν : “ Θερσῖτ ' ἀκριτόμυθε | ||
γὰρ νῦν ὁ ὀξύς . καὶ Ὅμηρος : Θερσῖτ ' ἀκριτόμυθε , λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής , ἴσχεο . οὐ |
οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
ἄλλ ' ἂν ἀπολαύσαιμι τοῦ μαθήματος ; καὶ ταῦτ ' ἐθελήσεις ἀπομόσαι μοι τοὺς θεοὺς ἵν ' ἂν κελεύσω ' | ||
ἐπιτύχοιμι . . ταῦτ ' ] διά , κατά . ἐθελήσεις ] νεύσειας . ἀπομόσαι ] ἐπομόσαι . ἀπομόσαι ] |
πάλαι . Ἐπεὶ καθ ' αὑτόν γ ' οὐκ ἂν ἐξεύροις ἐμοὶ ἁμαρτίας ὄνειδος οὐδὲν ἀνθ ' ὅτου τάδ ' | ||
εἴδη , ῥᾳδίως ἂν καὶ τὰ ἐπὶ τοῖς κατέχουσι νοσήμασι ἐξεύροις οὖρα , ὥστ ' ἀκριβῶς καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις |
καὶ τὸ ἄγαλμα ἐπανορθώσασθαι , ἀφελεῖν μὲν οὐκ ἄν τι τολμήσαιμι αὐτοῦ , προσθήσω δὲ καὶ τοῦτο ὥς τινα κεφαλὴν | ||
σηπίας . Φιλέταιρος : οὔποτ ' αὖθις σηπίαν ἀπὸ τηγάνου τολμήσαιμι φαγεῖν μόνος . ὡς εὖ νεναυάγηκεν ἐπὶ τοῦ τηγάνου |
κάρα , φίλους νομίζους ' οὕσπερ ἂν πόσις σέθεν , δέξηι δὲ δῶρα καὶ παραιτήσηι πατρὸς φυγὰς ἀφεῖναι παισὶ τοῖσδ | ||
κρατεῖ : ἔχω δὲ κἀγὼ πρὸς τάδ ' , εἰ δέξηι , λέγειν . ἔθρεψά ς ' εὔνους τ ' |
φίλοι γίγνοιντο καὶ πλεῖστον χρόνον φιλοῖεν καὶ μέγιστα εὐεργετοῖεν . χαρίζοιο δ ' ἂν μάλιστα , εἰ δεομένοις δωροῖο τὰ | ||
πολλοὶ πρὸ ἐμοῦ παρ ' ἐκείνῳ : ὥστε καὶ Νικοκλεῖ χαρίζοιο ἂν πειθόμενός τ ' ἐμοὶ καὶ σπενδόμενος πρὸς τὸν |
] νη τῶν χρημάτων οὐδ ' ἂν ] ? τριχὸϲ πριαίμην ] ν ] ποϲ ? ? ? . : | ||
καταδέχεσθε τοὺς φακούς . μισῶ λακωνίζειν , ταγηνίζειν δὲ κἂν πριαίμην . πολλὰς δ ' . . οἶμαι νῦν βεβινῆσθαι |
πρὸ μικροῦ λέγοντες : Ἰδοῦ Ῥεβέκκα ἐνώπιόν σου : λαβὼν ἀπότρεχε . Διὰ τί [ δὲ ὁ παῖς ] , | ||
εἰς τὰ Πιττάλου : εἰς ἰατροῦ , ⌈ φησίν , ἀπότρεχε θεραπευθησόμενος τὰς πληγάς : ἰατρὸς γὰρ ὁ Πίτταλος . |
ἐμπιεῖν : ἔγχει δ ' ἐπιθεὶς τὸν ἡθμόν . οὐκ ἀπολιβάξεις καὶ τριγώνους καὶ λύρας ; ἀντ ' ἀστραγάλων κονδύλοισι | ||
Φιλῖνος οὗτος , τί ἄρα πρὸς ταύτην βλέπεις ; οὐκ ἀπολιβάξεις εἰς ἀποικίαν τινά ; Συρακόσιος δ ' ἔοικεν , |
τὸ ἐγένετο μαντεύμασι : τὸ δὲ γένοιτο οὐκ ὀρθόν . Γένοιτο ] Ἐγένετο . Ἀκέσματ ' ] Θεραπείας , ἰάσεις | ||
, καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι . Γένοιτο δ ' ἂν οὗτος , ὅντινα καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψεν |
Καλλιμέδων ὁ Κάραβος πρίαιτό με . καὶ Ἀντιφάνης : ἧττον ἀποσταίην ὧν ἂν προειλόμην ἢ Καλλιμέδων γλαύκου προοῖτ ' ἂν | ||
παρὰ τῶν ἐχθρῶν αἰτίαις : αὐτὸς δ ' οὐκ ἂν ἀποσταίην τῆς πρὸς ταῦτ ' ἀπολογίας . Εἰ γάρ τις |
, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο . ἀμφὶ δὲ πόρκης χρύσεος ἀστράπτει καὶ ἐπ ' | ||
, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο ” . τοῦτο δὲ ἵνα δείξῃ ὡς Δημοσθένους , |
ἐρεῖ ψυχῆς πέρι . ἐγὼ σὸν οὔτ ' ἂν προσπεσεῖν τλαίην γόνυ οὔτ ' ἂν δακρῦσαι βλέφαρα : τὴν Τροίαν | ||
ὀβολὸν οὐδενί . οὐκ ἂν πιθοίμην : οὐ γὰρ ἂν τλαίην ἰδεῖν τοὺς ἱππέας τὸ χρῶμα διακεκναισμένος . οὐκ ἄρα |
, ἄν τις ἀδικῇ ἢ τοῦτον ἢ ἐκείνους καὶ σὺ αἴσθῃ , μὴ ἐπιτρέψειν . καὶ περὶ Λυσικλείδου τἀληθὲς εἰπεῖν | ||
τοῦ σώματος ἀνέλπιστός ἐστιν ὁ κάμνων . ἐὰν δ ' αἴσθῃ ποτὲ παχεῖς εἶναι ἱκανῶς τοὺς χυμούς , ὀξύμελι δίδου |
καιρὸν πραττομένων καὶ τῶν παραλελειμμένων τὰς ζημίας . καὶ τὸ οἴσεις δ ' ἐν φορμῷ , παῦροι δέ σε θηήσονται | ||
πρόελε τῶν πεφωγμένων . * * * * Οὐκ ἰσχάδας οἴσεις τῶν μελαινῶν ; μανθάνεις ; ἐν τοῖς Μαριανδυνοῖς ἐκείνοις |
χρυσοῦν ἔξωθεν ; ἐν σαυτῷ φέρεις αὐτὸν καὶ μολύνων οὐκ αἰσθάνῃ ἀκαθάρτοις μὲν διανοήμασι , ῥυπαραῖς δὲ πράξεσι . καὶ | ||
εἶναι τούτου τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς ἐπιθυμίας ; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ ὡς δεινῶς διατίθεται πάντα τὰ θηρία ἐπειδὰν γεννᾶν ἐπιθυμήσῃ |
ἐρίβωλον ἵκοιο , πρὸς Αἰσχίνην ἔφη , “ εἰς τρίτην ἀποθανοῦμαι . ” μέλλοντί τε αὐτῷ τὸ κώνειον πίεσθαι Ἀπολλόδωρος | ||
τε καὶ ἀηδέστερον ζῆν ; ἀλλὰ μὴν εἴ γε ἀδίκως ἀποθανοῦμαι , τοῖς μὲν ἀδίκως ἐμὲ ἀποκτείνασιν αἰσχρὸν ἂν εἴη |
βύσμα δ ' ἂν εἴη τῶν χρησίμων , Ἀριστοφάνους εἰπόντος βύσμα καὶ γευστήριον . τοῦτο δὲ βύστραν ἕτεροι κεκλήκασιν , | ||
' εἰς τὸν οἶνον ἀμφορέα κενὸν λαβὼν τῶν ἔνδοθεν καὶ βύσμα καὶ γευστήριον , κἄπειτα μίσθου σαυτὸν ἀμφορεαφορεῖν . ὀβολῶν |
' ἀδικήσω τὴν τεκοῦσαν , ἀλλ ' ἵνα κατὰ σχολὴν εὕροιμι . νῦν δ ' εὕρηκα : σὲ ὁρῶ γάρ | ||
ἐπιβάλοι καὶ ἐπιθήσει σκέπασμα ἐξ ἀρνακίδων , ὡς ἂν γνώμην εὕροιμι ἀποστερητικήν ; ὁ δὲ ⌈ παίξας [ παίζων ] |
τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
διάνοιαν ἀξιωθῆναι . εἰ γὰρ παιδαγωγοῦ μὲν παρόντος οὐκ ἂν ἁμάρτοι ὁ ἀγόμενος , ὑφηγητὴς δὲ ἐγγὺς ὢν ὠφελεῖ τὸν | ||
πράγματα τηλαυγῶς παρασκευάζει καταλαμβάνεσθαι . διόπερ οὐκ ἄν τις εἰπὼν ἁμάρτοι τοῦ συγκρίματος εἶναι ἡμῶν τὸν νοῦν ἥλιον , ὃς |
τὸν μὲν ἐπ ' ἀσκάνταν κάθισεν : καὶ Ἀριστοφάνης : ἔξει τὸν ἀσκάντην λαβών : καὶ Πλάτων ὁ φιλόσοφος Πρωταγόρᾳ | ||
καλῶ θύραζε δεῦρο πρὸς τὸ φῶς . ποῦ Στρεψιάδης ; ἔξει τὸν ἀσκάντην λαβών ; ἀλλ ' οὐκ ἐῶσί μ |
“ μῆτερ , ὁ πατήρ μου φιλεῖ σε , ” ὀνειδίσῃς δὲ μηδέν . τί λέγεις , παιδαγωγέ ; οὐδεὶς | ||
πλευσείω ⌈ ἀντὶ τοῦ ἐπιθυμῶ πλεῦσαι ) . σκώψῃς ] ὀνειδίσῃς . , λοιδορίαν εἴπῃς , ὑβρίσῃς . , ἀτιμάσῃς |
σεμνότερον ἀποφαίνειν τὸ χαριστήριον . ζητοῦσα γὰρ ὅτῳ μάλιστα ἂν ἡσθείης , οὐ τὸν εἰπεῖν δεινὸν ἐξεῦρεν οὐδὲ τὸν μέγαν | ||
αὑτοῦ λελοιπότι τῶν καλῶν πολλὰ ἂν εὕροις οἷς ἥκιστα ἂν ἡσθείης : ἀλλ ' οὐ κατηγορεῖς διὰ ταῦτα τοῦ παντὸς |
. Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι καὶ τὸ τύπτοιντο τυπτοίατο . ὀλοίατο ] διαφθαροῖεν | ||
Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . ὀλοίατο ] φθαρεῖεν . Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι |
δʹ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ “ αὐτοῦ ποίησα κακκᾶν ” ἑφθημιμερές , ὃ καλεῖται , ὡς εἴρηται , | ||
οἰκίᾳ . , ἐνταῦθα , ἐν αὐτῷ τῷ τόπῳ . κακκᾶν ] τὸ χέσειν : ἤγουν ἐνταῦθα ἔχεσα . πηδᾶν |
καί κεν ἐς ἠῶ δῖαν ἀνασχοίμην , ὅτε μοι σὺ τλαίης ἐν μεγάρῳ τὰ σὰ κήδεα μυθήσασθαι . ” τὸν | ||
ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο Λυκάονος υἱὲ δαΐφρον . τλαίης κεν Μενελάῳ ἐπιπροέμεν ταχὺν ἰόν , πᾶσι δέ κε |
κυβερνήτην κακόν . τύχην ἔχεις , ἄνθρωπε , μὴ μάτην τρέχε . εἰ δ ' οὐκ ἔχεις , κάθευδε , | ||
, ἄνδρες φίλοι : ἄρτους ἐπιλελήσμεθ ' ἀρκοῦντας πρίασθαι . τρέχε δή , παῖ . καὶ τοῦτο ἔλεγεν αὐτὸς γελῶν |
δὲ καὶ εὐτελέστερόν τι συνεχώρει ἡ φύσις , οὐκ ἂν ὤκνησα διὰ τὸ σαφέστερον . σὺ δὲ παράπεμπε τῷ νῷ | ||
Μοῖραν ὅπλα ἀράμενον περὶ τοῦ θανάτου διαγωνίσασθαι , οὐκ ἂν ὤκνησα , ἐφ ' ᾧ τε θεῖον ἄνδρα περὶ κάλλους |
κατάραις „ εἶπεν ” ἐχθρῶν μετακληθεὶς εὐχὰς τιθέμενος ἐκείνοις οὐκ ἐρυθριᾷς ; ἐλελήθειν ἄρ ' ἐμαυτὸν ἀπατῶν ὡς ἐπὶ φίλῳ | ||
οἴκων οὕτως ἀνεῖλον , ὡς μηδὲ οἰκήσεσθαι αὐτοὺς ἔτι . ἐρυθριᾷς , Δημήτριε , τούτων ἀκούων , ὁρῶ γάρ . |
κατὰ μέρος καὶ ἁπλοῦς εἰδώς , οὐδέ τινος τῶν συμπεπλεγμένων διαμάρτοις ἄν . εἴ τινας δὲ ἀκούεις καύσους πυρετοὺς καὶ | ||
τοιαύτης γὰρ ἀναγόμενος τῆς μεθόδου βραχύ τι ἢ οὐδὲν ἂν διαμάρτοις τοῦ ἀσφαλοῦς . ἵνα δ ' ἀκραιφνεστέραν τε καὶ |
παιδί ' αὑτὸν ἀπογαλακτιεῖ . * * * * Τότε φάγοις , παράσιθ ' , ὅρα ὡς διασέσυρκε τὴν τέχνην | ||
αὐτοὺς ἀθλίους εἶναι λέγω : οὐκ ἂν θανὼν δήπουθεν ἔγχελυν φάγοις , οὐδ ' ἐν νεκροῖσι πέττεται γαμήλιος . ὁ |
τοιοῦτόν τινα λόγον ἡμῖν νενοημένης ; καθὰ γὰρ οὐκ ἂν εἴπαιμεν τὸν κίονα σωφρονεῖν , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ | ||
ποτ ' ἐροῦμεν ; Τοῦτο : τί γὰρ ἂν ἄλλο εἴπαιμεν ; Ψευδὴς δ ' αὖ δόξα ἔσται τἀναντία τοῖς |
νῦν ὀφείλω διὰ σέ , τούτων τῶν χρεῶν οὐκ ἂν ἀποδοίην οὐδ ' ἂν ὀβολὸν οὐδενί . οὐκ ἂν πιθοίμην | ||
τοὺς σεληνιακοὺς μῆνας ἐκέκτηντο , παρὰ Αἰγυπτίων τοῦτο λαβόντες . ἀποδοίην ] μέλλοιμι ἀποδώσειν , ἵνα ἀποδώσω , ἀποδώσαιμι . |
αὐτὴν μὴ τοῖς ἔμπροσθεν ἀκολουθεῖν ἀλλ ' ἑαυτῇ κελεύσῃ . Εἴη δ ' ἂν ἀρχή , καὶ ὄνος , καὶ | ||
τῶν ἀλεύρων λεπτόν . νοήμων : φρόνιμος , ἐπινοητής . Εἴη : ἔστω . αἰόλα : ποικίλα , δόλια . |
ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι . Λέγοις ἄν , ἔφη , ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ ' | ||
, ὦ Σώκρατες , ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας . Λέγοις ἄν : ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν . Ναί |
τὸν Τηλέμαχον καὶ Μενέλεων : κἀγὼ πάντα μὲν οὐκ ἂν εἴποιμι τὰ τοῦ σωτῆρος ἀγωνίσματα , ὅσων ἀπέλαυσα εἰς τήνδε | ||
καὶ ἃ πρῶτα . κἂν ἔρηταί τις ὑμᾶς , εἰ εἴποιμι καὶ ὅ τι , τὸ μὲν ὡς εἶπον , |
ἐχθρός ἐστί μοι δόμος Κρέων τε . τούτοις δ ' ὁρκίοισι μὲν ζυγεὶς ἄγουσιν οὐ μεθεῖ ' ἂν ἐκ γαίας | ||
: τούτοις ἄγουσιν οὐ μεθεῖο ἄν : τούτοις δ ' ὁρκίοισι μὲν ζυγείς : ὁ νοῦς : τούτοις δὲ , |
ταῖς τῶν σπουδαίων εὐτυχίαις ἐγκωμιάζοιτο . ταύτης μὲν οὖν ἀεὶ τυγχάνοις φίλης : τὸν Ἀλέξανδρον δὲ ἡμῖν ἀγαθὸν ὄντα καὶ | ||
ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις ὑποψία σπάνεως ἀφ |
οἶμαι ἀντὶ τοῦ ἐοικώς . παντελῆ ] τελείαν . παντελῆ σαγὴν ] πανοπλίαν ἢ τελείαν περιβολὴν ἔχων ξένου . φωνὴν | ||
μάντις ἀψευδὴς τὸ πρίν . ξένῳ γὰρ εἰκώς , παντελῆ σαγὴν ἔχων , ἥξω σὺν ἀνδρὶ τῷδ ' ἐφ ' |
Νίκαρχον . Γ σελαγοῖντ ' ] ἀντὶ τοῦ καίοιντο . σελαγοῖντ ' ] καιόμεναι λάμποιεν . ἐκπληττόμενος ὁ Δικαιόπολις ἐν | ||
ἅψηται , φησί , μόνον , εὐθὺς καίονται . Γ σελαγοῖντ ' ἄν : αἱ ναῦς δηλονότι . ταῦτα δὲ |
' ἐπ ' ἄλλοισιν τρέπε . Ὧδ ' ὡς ἔχω στείχοιμ ' ἄν : ἴτ ' , ἴτ ' , | ||
, τὰ δὲ παρ ' ἀνδράσιν τέλειά σοι φαίνεται . στείχοιμ ' ἄν : ἐλθὼν δ ' ἐς δόμους ἐφέστιος |
γέ ἐστι μᾶλλον [ ἢ ] τῆς ἡδονῆς συγγενῆ ; Τάχ ' ἄν . Πέμπτας τοίνυν , ἃς ἡδονὰς ἔθεμεν | ||
ἴσως ἡμέτερον ἂν νομοθετεῖν ἔνιά γ ' αὐτῶν εἴη . Τάχ ' ἂν τὸν ἀριθμόν . Τὸν ἀριθμὸν δὴ λέγωμεν |
Ἀχαιῶν ἀπόδος ἐν σμικρῶι μακροὺς θανοῦς ' , ἵν ' εἰδῆις μὴ καταισχύνειν ἐμέ . μή , πρός σε γονάτων | ||
πέσοι . [ ! ! ! ! ! ! ! εἰδῆις ] γ ' ὅτι [ κρατεῖ ] τῶν σῶν |
φακῆν ἥδιστον ὄψων λοιδορεῖς πόθεν ἂν λάβοιμι βύσμα τῷ πρωκτῷ φλέων ; ταυτὶ τὰ κρέ ' αὐτῷ παρὰ γυναικός του | ||
αὐτοῦ καὶ ἐν Ἀμφιαράῳ πόθεν ἂν λάβοιμι βύσμα τῷ πρωκτῷ φλέων ; ] Ἄλλως . κύπειρον καὶ φελεὺς εἴδη εἰσὶν |
ὥστε οὖν ἡ ἀπόκρισις δηλοῖ τὴν κατηγορίαν . ὅταν δὲ ἐρωτήσῃς τί ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ; ἀκούεις ζῷον : τὸ | ||
ἔχοντας ἐπάνω τῆς κορυφῆς , ἀποπνίγομαι . ἐὰν δ ' ἐρωτήσῃς πόσου τοὺς κεστρέας πωλεῖς δύ ' ὄντας , δέκ |
Ἑλικώνιαι παρθένοι στάν , ἐπὶ θρῆνόν τε πολύφαμον ἔχεαν . ἔδοξ ' ἦρα καὶ ἀθανάτοις , ἐσλόν γε φῶτα καὶ | ||
ξένῳ πατήρ με τῷδ ' ἔδωκεν εὐνέτιν . * * ἔδοξ ' ὄρους κατ ' ἄκρα Σιναίου θρόνον μέγαν τιν |
Ὁμηρικὸν καὶ τοῦτο : πρὶν καὶ κακὸν ἄλλο πάθῃσθα . ἄροιο : λάβοις . ὅθεν καὶ τὸν Ἄρη τινὲς ἐτυμολογοῦσιν | ||
εἰσίδοιμ ' , ἄναξ , ὅτωι πολυφόνου χειρὸς ἄποιν ' ἄροιο σᾶι λόγχαι . τοιαῦτα μέν σοι τῆς μακρᾶς ἀπουσίας |
] . ὄσην δὲ καὶ τὴν γλάσσαν , οὖτος , ἔσχηκας . Κύδιλλα , κοῦ ' στι Πυρρίης , κάλει | ||
. ἐμοὶ μὲν οὐδεὶς δοκεῖ κρείσσονα ἐσχηκέναι περίστασιν ἧς σὺ ἔσχηκας , ἂν θέλῃς ὡς ἀθλητὴς νεανίσκῳ χρῆσθαι . καὶ |
γε κλαίειν ἐπειρώμεθά σε ποιεῖν , σφόδρ ' ἂν ἡμῖν ἐμέμφου , ὥσπερ ἔνιοι καὶ ἐν ᾠδαῖς καὶ ἐν λόγοις | ||
μέμφῃ μοι . εἰ γὰρ μὴ ἐγένετο , οὐκ ἂν ἐμέμφου , ἀλλ ' ἐπῄνεις . ὅθεν ἐπιφέρει πρὸς τὰς |
τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸς ἔξοδον στείχουσα , Παλλάδος θεᾶς ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος . Καὶ τυγχάνω τε κλῇθρ ' ἀνασπαστοῦ | ||
τῆς ἀπάτης τὸ „ καί κεν ” ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην . ” τοῦτο δ ' ἤτοι ἀντὶ τοῦ πολυπόθητον |
ὑποκαταβὰς γράφει οὕτως : ἀπὸ τοῦ θείς καὶ βλείς γίνεται θεῖο εὐκτικὸν καὶ βλεῖο , οὗ χρῆσις ἐν Ἰλιάδι . | ||
' , αὐτὸς νῦν ὄνομ ' εὕρεο , ὅττι κε θεῖο παιδὸς παιδὶ φίλῳ : πολυάρητος δέ τοί ἐστι . |
αὐτὸ περὶ τοῦ πρότερος εἰπεῖν πρῶτα διαμαχοῦμαι . Οἴμοι , διαρραγήσομαι . Καὶ μὴν ἐγὼ οὐ παρήσω . Πάρες πάρες | ||
ἢ πρῶτον εἰπεῖν . πάρες : τοῦ Κλέωνος εἰπόντος “ διαρραγήσομαι ” καὶ τοῦ ἀλλαντοπώλου εἰπόντος “ οὐ παρήσω ” |
οὐχ εἷς ὢν οὐδὲ συνεχής , ἐπεὶ καὶ ἄλλο ἀτοπώτερον ὑπομείνειεν ἂν ὁ λόγος . εἰ γὰρ εἷς ὁ χθές | ||
' αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν . Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός , |
. Ἐπινίκιον Πινδάρου : Πράσσει γὰρ ἔργον μὲν σθένος , βουλαῖσι δὲ φρὴν ἐσόμενον προιδεῖν , συγγενὲς οἷς ἕπεται . | ||
' εὔυδρον † πρόγονοι ἑσσάμενοι † Πριάμοι ' ἐπεὶ χρόνῳ βουλαῖσι θεῶν μακάρων πέρσαν πόλιν εὐκτιμέναν χαλκοθωράκων μετ ' Ἀτρειδᾶν |
ὀβελίσκους ἡμέρας ζητουμένους δύ ' ἐχθὲς ὠμοὺς εἰς τὸ πῦρ ἀποσβέσας , καὶ πρὸς τὸ δίχορδον ἐτερέτιζες , ᾐσθόμην . | ||
ὕδατι χλιερῷ . Ἢν προσιστάμεναι πνίγωσιν , ἐλλύχνιον ἀνάψας , ἀποσβέσας , ὑπίσχειν ὑπὸ τὴν ῥῖνα , ὅκως ἂν τὸν |
ἂν ἴδῃ τις ἐνύπνιον σφόδρα φοβούμεθ ' , ἂν γλαὺξ ἀνακράγῃ δεδοίκαμεν . ] ἀγωνίαι , δόξαι , φιλοτιμίαι , | ||
εὐθὺϲ εἷϲ ὄνοϲ . [ ἂν γάρ ] τιϲ ἀπολειφθέντοϲ ἀνακράγῃ τόπου [ „ ὄνοϲ προϲέρχετ ] ' „ , |
λόγῳ . Αἴγυπτος . εἰδὼς δ ' ἁμὸν ἀρχαῖον γένος πράσσοις ἄν , ὡς Ἀργεῖον ἀντήσας στόλον . δοκεῖτε δή | ||
τοὺς ἐχθροὺς στυγεῖν . εἴης φορητὸς οὐκ ἄν , εἰ πράσσοις καλῶς . ὤμοι . ὤμοι : τόδε Ζεὺς τοὔπος |
πρόφαινε δὴ σὺ μοῦσαν ἔτι νέαν . Ταΰγετον αὖτ ' ἐραννὸν ἐκλιπῶἁ , Μῶἁ μόλε , μόλε , Λάκαινα , | ||
ἐρύκεν ὕβριν : οὐ γὰρ ἂν θέλοιμ ' ἀμβρότοι ' ἐραννὸν Ἀοῦς [ ] ἰδεῖν φάος , ἐπεί τιν ' |
ὑπεσχόμην γὰρ καὶ τοῦτο δείξειν ἔτι , πῶς ἄν τις διαγνοίη τὸν χαρακτῆρα τῆς Δημοσθένους συνθέσεως καὶ ποίοις χρώμενος σημείοις | ||
Λυσίου , καὶ κατὰ μὲν ταῦτα οὐκ ἄν τις αὐτὴν διαγνοίη . διαφέρειν δὲ ἐκείνης δόξειεν ἂν ἐν τοῖσδε : |
καὶ τῶν πόνων καὶ τῶν ἀτερπέων κακῶν . ἀτὰρ οὐδὲ ἰητρὸϲ παρεὼν ὁρέων οὔτε ἐϲ ζωὴν οὔτε ἐϲ ἀπονίην , | ||
αὕτη μᾶλλον ἡ ἁμαρτὰϲ τῆϲ ἑτέρηϲ . εἰ γὰρ ἄλλοϲ ἰητρὸϲ ἢ καὶ ἰδιώτηϲ ἐλθὼν καὶ γνοὺϲ τὰ ϲυμβεβηκότα δοίη |
, πρὸς ὀλίγον ἀνεβίουν , ὦ Ὀνησίκριτε , ἀποθανὼν ὡς μάθοιμι ὅπως ταῦτα οἱ ἄνθρωποι τότε ἀναγιγνώσκουσιν . εἰ δὲ | ||
μὲν πολύποδα εἶδον , ἃ δὲ πάσχει , ἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ . Ὁποίᾳ ἂν πέτρᾳ προσελθὼν ἁρμόσῃ τὰς |
σχῇς , ἕξεις : ἂν μὴ σχῇς , ἐξελεύσῃ : ἤνοικται ἡ θύρα . τί πενθεῖς ; ποῦ ἔτι τόπος | ||
' οὐδεὶς κωλύσει οἰκεῖν : ἐκείνη γὰρ ἡ οἴκησις παντὶ ἤνοικται . καὶ τὸ τελευταῖον χιτωνάριον , τοῦτ ' ἔστι |
ἔργον , ὡς γυναικὶ πρόσφορον γυνή . ὡς οὐκ ἄχρωστα γόνατ ' ἐμῶν ἕξει χερῶν . φέρ ' , ἢν | ||
ἄγαλμα καλοῦ καλόν , ὅς ποτε Πίσῃ ἑπτάκι νικήσας ἐς γόνατ ' οὐκ ἔπεσεν . Δίρφυος ἐδμήθημεν ὑπὸ πτυχί : |
τις ἴδοι ὅτι ὁ μάλιστα φυλάττων τὴν αὑτοῦ πατρίδα καὶ πλεῖστ ' ἀντιλέγων τούτοις , οὗτος ὑμῖν , Αἰσχίνη , | ||
καὐτὸς ὡς ἐπαιδεύθην ξένος , ὥσπερ σύ , χὤς τις πλεῖστ ' ἀνὴρ ἐπὶ ξένης ἤθλησα κινδυνεύματ ' ἐν τὠμῷ |
θορύβῳ δρωμένου τοῦ ἔργου . καὶ ἥτις δεκαδαρχία τοὺς πλείστους παράσχοιτο ἐν τῶν λογχῶν τῇ βολῇ διαπρέποντας , ταύτην ἐγὼ | ||
βιβλίον : ἀγχίνοιαν φήσουσι . παράσχοιτο ζῷον . ἀλλαχοῦ : παράσχοιτο τὸ ζῷον . ἡ τὸν ἀριθμὸν δοῦσα . τοῦ |
τὸ δὲ ἐξ ὧν οὐκ ἔστιν ὃς ἂν οὐκ εἰκότως μισήσειεν αὐτὸν σημαντικόν ἐστιν ὅτι καὶ παρ ' ἡμῖν οἱ | ||
εἰ παρακλητεύομεν τοὺς θεοὺς ὑπὲρ τῆς πόλεως ; οὐδεὶς ἡμᾶς μισήσειεν ἂν ὁρῶν τιμώσας τοὺς σῴζοντας θεούς . τί τάδε |
ὑπάρξων ἐκείνῳ , ὥσθ ' ἵνα μηδὲν ἐναντίον μηδὲ ῥῆμα πρόηται Φιλίππῳ οὐδ ' ἀφιέντων ἀφίεται , ἀλλ ' ἀδοξεῖν | ||
πολεμίοις προδῷ , βλάπτειν τὴν πόλιν , ἂν στρατηγῷ φάλαγγα πρόηται , δημοσίᾳ πάντας ἠδίκησεν , ἂν ζημιώσῃ τὴν πόλιν |
καὶ τὸν πηλόν , ἐροίμην ἄν σε ποτέρῳ ἂν ὅμοιος εὔξαιο γενέσθαι : οἶδα γὰρ ὡς αὐτίκα ἕλοιο ἂν ἐκ | ||
, οὕτω καὶ τοῦ παθεῖν κακῶς . τοῦτο γὰρ κἂν εὔξαιο τοῖς θεοῖς , λαβεῖν με τιμωρίαν εἰς τὸ σῶμα |
τὰ ξυνομαρτέοντα τῇ νούϲῳ . ἢν γὰρ ἐπὶ τῇ ἐκκρίϲει εὐφόρωϲ φέρῃ , ἄπυροϲ γίγνηται εὖ τε πέϲϲῃ , εὔχρουϲ | ||
πόϲιν ἀλλὰ θερμοῦ . μετὰ δὲ τὴν τρίτην , εἰ εὐφόρωϲ διάγοι ὁ κάμνων , ἐπιρραίνειν δεῖ τῷ ποτῷ καὶ |
πόλις . ἴσθι , γˈλυκεῖάν τοι Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβάν ἐπαύρεο . χρὴ δ ' ἀπ ' Ἀθανᾶν τέκτον | ||
μαστὸν ὑπερτέλλοντ ' ἐσιδὼν σφάγιον ἔθετο ματέρα , πατρώιων παθέων ἀμοιβάν . γυναῖκες , ἦ που τῶνδ ' ἀφώρμηται δόμων |
κατακαύσας αὐτοῦ τὰ συγγράμματα καὶ πάντα συγξύσας Ἀθήναζε ἦλθον καὶ ἐφιλοσόφησα . ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι | ||
' ἕνεκεν , “ εἶπεν , ” ὦ κακόδαιμον , ἐφιλοσόφησα . “ καὶ πάλιν εἰπόντος τινός , ” Σινωπεῖς |
ταῖσδ ' Ἐλευθεραῖς Αἰθέρα καὶ Γαῖαν πάντων γενέτειραν ἀείδω κακῶν κατάρχεις τήνδε μοῦσαν εἰσάγων κοὔτ ' ἂν δίκης βουλαῖσι προσθεῖ | ||
„ . ἄττιν , οὐχ Ἄττιδα . Δημοσθένης : ” κατάρχεις τοῖς Σάβοις : Ἄττις Ὕις , Ἄττις ” . |
ὠνόμασεν Ἄμφις ὁ κωμικός . τὴν μέντοι οὐ λαβοῦσαν ἕδνα ὀνομάσαις ἂν ἀνάεδνον Ὁμηρικῶς . καὶ ὁ μὲν τόπος τοῦ | ||
ἀνοσίως , ἀθέως , θεοβλαβῶς , θεομισῶς , ἀθεμίτως . ὀνομάσαις δ ' ἂν ἱερὸν ἀρχαῖον , σεμνόν , ἔνθεον |
, τὸν δὲ θυγατριδοῦν λαβὼν ἔνδον πρόσειπε . θυγατριδοῦν , μαστιγία ; παχύδερμος ἦσθα καὶ σύ , νοῦν ἔχειν δοκῶν | ||
ἵν ' ἐγὼ τουτῳὶ αὐτὸν περιθῶ . Κατάθου ταχέως , μαστιγία . Οὐ δῆτ ' , ἐπεί μοι χρησμός ἐστι |
μέχρι κλειδῶν μέρος τέρθρον , ἡ δὲ ὄπισθεν κατὰ τὸν στροφέα σφόνδυλον κοιλότης ἐπισφαγὶς προσείρηται : καὶ ταύτην περιέχουσι τένοντες | ||
. οὕτως αὐτοῖς ἀταλαιπώρως ἡ ποίησις διέκειτο . πρὸς τὸν στροφέα τῆς αὐλείας σχίνου κεφαλὴν κατορύττειν . μὴ τἄρ ' |
οὐδὲν ἀλλ ' ἢ διὰ σοφίαν τινὰ τοῦτο τὸ ὄνομα ἔσχηκα . ποίαν δὴ σοφίαν ταύτην ; ἥπερ ἐστὶν ἴσως | ||
, ἀλλὰ παρὰ τὸ σχῆμι , ἀφ ' οὗ καὶ ἔσχηκα ὁ παρακείμενος καὶ ἐσχέθην ὁ ἀόριστος καὶ ὁ μέλλων |
, εἰ ὁ ϲφυγμὸϲ ϲφοδρὸϲ εἴη καὶ πρὸϲ ϲυϲτολὴν μᾶλλον ἐπείγοιτο καὶ ϲκληρότατοϲ ὑπάρχοι καὶ ἀνώμαλοϲ : καρδιωγμόϲ τε καὶ | ||
ϲὺν τούτῳ δὲ καὶ μέγαϲ εἴη καὶ πρὸϲ διαϲτολὴν μᾶλλον ἐπείγοιτο ἤπερ πρὸϲ ϲυϲτολήν , τῆϲ ἔξω κινήϲεωϲ μᾶλλον ϲημεῖόν |
; ἔασον ἀμφισβητῆσαί σοι τὸν βουλόμενον τῶν πολιτῶν ὡς οὐκ ἐπέδωκας , ἀλλ ' ἀπὸ πολλῶν ὧν ἔχεις εἰς τὴν | ||
καὶ τὸ ἄριστόν σου φιλοσοφίας μεστόν . εὐθέως γὰρ γλώττας ἐπέδωκας , δι ' ἧς πᾶσα φιλοσοφία ἐκπέμπεται , καὶ |
: ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
σοι ποταπῶν . ἔπειτ ' ἂν τἀργύριον αὐτῷ καταβάλῃς , ἐπράξατ ' Αἰγιναῖον . Ξέναρχος : οἱ ποιηταὶ λῆρός εἰσιν | ||
ἐβοῶμεν ; τὸ κύβιον τριωβόλου . ονεῖν κεχειρῶν γε οὐκ ἐπράξατ ' οὐδὲ ἕν . οὐκ οἶσθας , ὦ μακάριε |