| αὐτῷ λέγοντος ὅτι χρὴ πρῶτον μαθόντα καὶ ἐπιμεληθέντα αὑτοῦ καὶ ἀσκήσαντα οὕτως ἰέναι διαγωνιούμενον βασιλεῖ , οὐκ ἐθέλει , ἀλλά | ||
| θεωρημάτων ποιήσασθαι , μὴ καὶ γυμνασίαν ἐν χρόνῳ μακρῷ τούτων ἀσκήσαντα : ὅθεν καὶ Πῶλος ὁ Γοργίου μαθητὴς ἐν τῇ |
| ἐπιτηδευμάτων ὑπάρχειν , ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν ἐπιστημῶν τε καὶ ἐμπειριῶν τὰς καλὰς καὶ εὐσχήμονας ἀληθῶς εἶναι φιλοκάλους , τὴν | ||
| , ὅτι πρὸς τὰς πράξεις οὐδὲν διαφέρουσιν αἱ τέχναι τῶν ἐμπειριῶν , ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐπιτυγχάνουσιν οἱ ἔμπειροι τῶν μὴ |
| καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
| , ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| φυσικός , ὃς ἐπεκλήθη Σκοτεινός . οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας | ||
| εἰρῆσθαι νοῦ οὐδὲ τὸ ὅταν γένηται . Μέλλοντας ἡμᾶς ἄρχεσθαι φιλοσόφων λόγων ἀναγκαῖόν ἐστι μαθεῖν τί ποτέ ἐστι φιλοσοφία . |
| τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
| καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
| γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
| κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
| χαλεπώτερον . ὡμοίωται δὲ χερσαίᾳ ἀσπίδι μικρᾷ , δίχα τοῦ πλατύνειν τὸν αὐχένα : τοῦτο γὰρ ἐξαίρετον μόνον ἀσπίδες ἔχουσι | ||
| , μὴ ψιλὴν αὐτὴν τιθέναι , ἀλλὰ κατ ' ὀλίγον πλατύνειν , ἕως ἂν λάθῃ τοιοῦτόν τι προσθείς , ἐξ |
| Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
| ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
| ἄξιον , πρὸς Ἐρατοσθένη δὲ καὶ Ἵππαρχον καὶ Ποσειδώνιον καὶ Πολύβιον καὶ ἄλλους τοιούτους καλόν . Πρῶτον δ ' ἐπισκεπτέον | ||
| ἔδωκεν ἑαυτὸν πρὸς τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ λόγους , λαβὼν ἐπιστάτην Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην τὸν τὰς ἱστορίας συντεταγμένον . τούτῳ δὲ |
| ἡ διάκρισις . ̈ . , οἱ περὶ Ἀναξαγόραν καὶ Δημόκριτον τὰς κράσεις κατὰ παράθεσιν γίγνεσθαι τῶν στοιχείων . . | ||
| ὁμοίωμά ἐστιν . Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν , κατὰ τὸν θεῖον Δημόκριτον : Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν καὶ συνετὸν καὶ ὀξὺν ἔχειν |
| τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
| ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
| τὰ περὶ τῆς κουρᾶς τοῦ ἰατροῦ . καλῶς δὲ ὁ Γαληνὸς , ὅτι πρότερον ἐς τοσοῦτον φρόντισον : πρῶτον γὰρ | ||
| καυσώδεσι πυρετοῖς μελαίνεται ; τὸ δὲ ἀληθὲς , φησὶν ὁ Γαληνὸς , ὅτι παρὰ πολλοῖς ὀρὸς οἱ χυμοὶ καλοῦνται , |
| Αἰγὸς ποταμοὺς τοῦ οὐρανοῦ ἐκδοθήσονται , προαναφωνήσαντα ἀληθεῦσαι ; καὶ σοφίᾳ ταῦτα τοῦ Ἀναξαγόρου προστιθέντες ἀφαιροῦνται τὸν Ἀπολλώνιον τὸ κατὰ | ||
| καὶ εἰ μὴ ἔμελλον ὑμῖν φορτικώτερος φαίνεσθαι , χρώμενος ἀγροίκῳ σοφίᾳ , προσήρμοσα ἂν οὐ χαλεπῶς ἕκαστον ὧν κατέλεξα παθημάτων |
| ῥέπειν τὸν ἔρωτα . Πρὸς δὲ τὸ δεύτερον , τὸ ἀντιγράφειν Λυσίᾳ , ῥητέον ὅτι , ὥσπερ ὁ θεωρητικὸς φιλόσοφος | ||
| τοι καὶ ῥητορικῆς δέοι ἂν τῷ βασιλεῖ . σὺ γοῦν ἀντιγράφειν πολλάκις ἀναγκάζει καὶ ἀντιλέγειν Δημοσθένει , μάλα δεινῷ ῥήτορι |
| Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
| ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
| δὲ ἥδε πάσαις μὲν πανηγύρεσι , πᾶσι δὲ συλλόγοις καὶ βουλευτηρίοις σύμμετρος , ἔτι δὲ ἅπασι καὶ καιροῖς καὶ τόποις | ||
| , καὶ περὶ πόσων καὶ περὶ ποίων ἔν τε τοῖς βουλευτηρίοις καὶ ταῖς ἐκκλησίαις συμβουλεύομεν . ἂν γὰρ τούτων ἕκαστα |
| , ἀμφότερα γὰρ ἐκ τῶν πεπραγμένων λαμβάνεται : ὁ δὲ Ἑρμογένης ἀκολουθότερον ἐκ τῆς προβολῆς ἄρχεται , ἅτινα αὐξητικά ἐστιν | ||
| κἀν τῇ ἀρχῇ δὲ τῆς περὶ τῶν στάσεων τέχνης ὁ Ἑρμογένης τὸν περὶ διαιρέσεως τῶν πολιτικῶν ζητημάτων λόγον εἰς τὰ |
| τῷ χρόνῳ δηλοῖ μὲν τὸ ἐν τῷ ὅρῳ τῆς τέχνης συγγεγυμνασμένον , πρόσκειται δὲ τοῖς καταληφθεῖσιν , ἐπειδὴ ἀδύνατόν ἐστι | ||
| καταληφθέντα τὸ ἐκ καταλήψεων , καὶ διὰ τοῦ συγγυμνασθέντα τὸ συγγεγυμνασμένον : διὰ δὲ τοῦ σαφῆ τε τὴν ὠφέλειαν καὶ |
| καὶ τῶν ὀρχήσεων , ἔτι δὲ τῶν ἄλλων τῶν ἐν παιδείᾳ καλῶν ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν . φασὶ δὲ καὶ παιδαγωγὸν | ||
| , ὁ Ἀσπένδιος ἐκεῖνος . ὅτι Ἀσκληπιὸς καὶ τῶν ἐν παιδείᾳ ἦν προμηθής . φθόῃ γοῦν Θεόπομπον τὸν Ἀθηναῖον ῥινώμενόν |
| : ὑπέμειναν γὰρ ἐν Θήρᾳ μετὰ Μεμβλιάρεω τοῦ Κάδμῳ συνεξορμήσαντος Φοίνισσαί τινες γυναῖκες : ἢ ἀλλοδαπὰς γυναῖκας τὰς Λημνίας λέγει | ||
| : ὑπέμειναν γὰρ ἐν Θήρᾳ μετὰ Μεμβλιάρεω τοῦ Κάδμῳ συνεξορμήσαντος Φοίνισσαί τινες γυναῖκες : ἢ ἀλλοδαπὰς γυναῖκας τὰς Λημνίας λέγει |
| μῆνας ἦρξαν τῆς πόλεως , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ . Τετραρχία : Δημοσθένης Φιλιππικοῖς . τεττάρων μερῶν ὄντων | ||
| ἐρημώσαντες : καταλιπόντες ἐρήμην ἐπὶ πολιτείᾳ : ἐπ ' ἴσῃ πολιτείᾳ τῶν Συρακουσίων . Φωκέας : οἱ μὲν ἐκτεταμένως ἀναγινώσκουσιν |
| Ἕλλησιν οὔτε παρὰ βαρβάροις : καὶ ὃ πάντων μάλιστα ἔγωγε τεθαύμακα , καίπερ μυρίων ὅσων εἰς τὴν πόλιν ἐληλυθότων ἐθνῶν | ||
| τοῦτο καὶ ἔστιν : τὴν δ ' ἀρχὴν τοῦ λόγου τεθαύμακα , ὅτι οὐκ εἶπεν ἀρχόμενος τῆς Ἀληθείας ὅτι πάντων |
| ' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
| τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
| δὲ καὶ τῶν νεωτέρων διελέχθησαν , σαφέστατα δὲ ὁ θεῖος Ἰάμβλιχος ἐν ἑβδόμῃ βίβλῳ τῆς τῶν Πυθαγορείων δογμάτων συναγωγῆς . | ||
| τῶν μὲν παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς |
| δεῖ μετέχειν , ἐπιστάμεν τε αὑτὸν ὅσῳ τῶν ἄλλων ἐντὶ θειότερος , ὅσῳ τε ἅτερα αὐτῶ , οἷς δὴ κατὰ | ||
| εἰς τὴν Ἀσίαν διαπερᾶσαι : πεπιστεύσθω δὲ τῶν λόγων ὁ θειότερος : οὐ γὰρ ἄν μοι δοκεῖ τοσοῦτον ἐπικρατῆσαι τὸ |
| δεινότητα , ἀνδροφόνοι δὲ τὴν φύσιν ὄντες , λέγων , ἀνδρόπορνοι τὸν τρόπον ἦσαν : τῇ γὰρ περισσοτεχνίᾳ , μᾶλλον | ||
| τὴν δεινότητα , ἀνδροφόνοι δὲ τὴν φύσιν ὄντες , λέγων ἀνδρόπορνοι τὸν τρόπον ἦσαν : τῆι γὰρ περισσοτεχνίαι , μᾶλλον |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
| Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
| ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
| δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
| φησι καὶ τὸν διδάξαντα αὐτὸν Χείρωνα . Οὐδεὶς δὲ τούτῳ συμμαρτυρεῖ . . . . . : Ὁ δὲ Ἡσίοδος | ||
| οὕτως ἕξει καὶ τὰ πνεύματα τῇ ψυχρότητι , καὶ τάδε συμμαρτυρεῖ . Ὅσα γὰρ ἀπὸ ποταμῶν ἢ λιμνῶν πάντα ψυχρὰ |
| καὶ εἰ ὅλως φωνοῦσιν οἱ δαίμονες . Ὁ μὲν οὖν Πλωτῖνος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ ἀποριῶν οὐδὲν ἄτοπόν φησι | ||
| τῷ περὶ τῶν στοιχείων βιβλίῳ καὶ ἐν τοῖς Ὀπτικοῖς καὶ Πλωτῖνος ὁ μέγας καὶ Ξέναρχος δὲ ἐν ταῖς Πρὸς τὴν |
| γʹ , Περὶ ἐπιστήμης αʹ , Περὶ ἀρχῆς αʹ , Διαιρέσεις ιζʹ , Διαιρετικὸν αʹ , Περὶ ἐρωτήσεως καὶ ἀποκρίσεως | ||
| αʹ , Περὶ γελοίου αʹ , Δειλινῶν αʹ βʹ , Διαιρέσεις αʹ βʹ , Περὶ τῶν διαφορῶν αʹ , Περὶ |
| συνείροντες , ὃν τρόπον καὶ οἱ κεκράκται κόρακες καὶ μάτην φλυαροῦντες , ἀτελῆ καὶ περιττὰ καὶ ἀσύνετα φθέγγονται πρὸς τὸν | ||
| λέγουσιν ἢ πράττουσι ; κἂν ληροῦντες τύχωσι , καὶ ὁτιοῦν φλυαροῦντες εἴπωσι , τοῦτο φροντίδι βεβαιωσάμενος περιφέρει καὶ μελέτῃ μακρᾷ |
| τὸ βιβλίον : οἷς μὴ κατὰ τὴν σὴν ἕξιν ἐς φιλοσοφίαν διατεθεῖσι δόξειεν ἄν τι λόγου ἄξιον ἔχειν καὶ τὰ | ||
| ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι |
| ἀπ ' αὐτῶν ἀποστάζειν . γέγραπται καὶ ὁ Ἔρως ἐν ἱστορίᾳ τοῦ ἔργου , γέγραπται καὶ ἡ Λυδία τὸ αἷμα | ||
| Καὶ οὐ τοῦτό φημι , ὡς οὐχὶ καὶ ἐπαινετέον ἐν ἱστορίᾳ ἐνίοτε . ἀλλ ' ἐν καιρῷ τῷ προσήκοντι ἐπαινετέον |
| ἔσθ ' ὅτε ἠθικῶς ὀμνύομεν κατὰ τῶν ἐχθρῶν , οὐ σεμνύναι αὐτοὺς βουλόμενοι , ἀλλ ' εἰρωνευόμενοι . ἢ πρὸς | ||
| ἔσθ ' ὅτε ἠθικῶς ὀμνύομεν κατὰ τῶν ἐχθρῶν , οὐ σεμνύναι αὐτοὺς βουλόμενοι , ἀλλ ' εἰρωνευόμενοι . ἢ πρὸς |
| ἐστι καὶ τῶν ἐφεξῆς περὶ τοῦ ἔστι διαλέγεσθαι πάλιν τὴν Ἀριστοτέλην μετὰ τὸ εἰπεῖν διὰ μέσου περὶ τοῦ ὄντος , | ||
| τὰς ἀποφάσεις , ὅπερ ἔφαμεν πρῶτον ἐπισκέψασθαι περὶ αὐτῶν τὸν Ἀριστοτέλην , καὶ ἐπὶ πᾶσι πῶς ἂν ἐκ διαιρέσεως ἕλοιμεν |
| . ὁ δ ' ἐν τῇ πόλει καθεσταμένος ὑπὸ Λακεδαιμονίων Ἱπποκράτης ἡγεμών , ὃν οἱ Λάκωνες ἁρμοστὴν ἐκάλουν , τούς | ||
| δὲ μή γε φλέγμα . ταύτην γὰρ τὴν διάκρισιν ὁ Ἱπποκράτης ἐν ἀφορισμοῖς παραδέδωκε : τοὺς δὲ ἐμπύους ἡ ἔσδρα |
| , ἀπὸ γὰρ τῶν μερικῶν ἐπὶ τὰ καθόλου ἀνατρέχει , παραλιμπάνων τὸ συμπέρασμα διὰ τὸ πρόδηλον , καὶ οὕτω μὲν | ||
| ὅσον ἐπὶ τῇ φερομένῃ γραφῇ καὶ ἀδολεσχῶν ὁ Ἀριστοτέλης καὶ παραλιμπάνων , τὸ μὲν δὶς λέγων , τὸ δὲ μηδὲ |
| αὐτοῦ . καὶ παρόντος μὲν τοῦ Ὑψικρέοντος μὴ τολμᾶν αὐτὴν διαλέγεσθαι τῷ ξένῳ , μετὰ δὲ χρόνον , ὡς ὁ | ||
| ὑπισχνεῖται . μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τῷ βασιλεῖ θαρροῦσιν ἤδη διαλέγεσθαι περὶ τοῦ τὸν λεὼν ἱερουργήσοντα ἐκπέμψαι τῶν ὅρων : |
| ὅτι δ ' οὔτε Λυδοὺς οὔτε Μῄονας εἴρηκεν Ἔφορος μὴ ἐπισημήνασθαι . Φήσας δὲ ἀγνώτων τινῶν μεμνῆσθαι τὸν ποιητήν , | ||
| νῦν πάλιν τὴν ἀντιφατικὴν τῶν προτάσεων ἀντίθεσιν , ἀλλ ' ἐπισημήνασθαι μόνον ὅτι προηγοῦνται αἱ ἐξ ὡρισμένου τοῦ ὑποκειμένου προτάσεις |
| . διόπερ ἐρομένου ποτέ τινος αὐτόν : τί πρῶτον ἐν ῥητορικῇ ; ἀνεῖπεν : ὑπόκρισις . καὶ τί δεύτερον ; | ||
| περιπέτειαν . καθ ' ἕτερον δὲ σημαινόμενον ὑπόθεσις προσαγορεύεται ἐν ῥητορικῇ ἡ τῶν ἐπὶ μέρους ζήτησις , καθὸ καὶ οἱ |
| ἐμοί γε οὐ πολὺς λόγος , εἰ οὐχ ἱκανὸς φανοῦμαι συγγράφειν , Ἐπικτήτῳ τε οὐδ ' ὀλίγος , εἰ καταφρονήσει | ||
| μὲν οὖν ποιεῖν , ὦ πάτερ , ἢ λόγους πεζοὺς συγγράφειν , ὁποίας σὺ τὰς ἐπιστολάς , ἀφ ' ὧν |
| οἱ ῥήτορες πρὸ τῶν ἐκκλησιῶν βουλευόμενοι κρίνονται . καὶ πάντα ῥήτορα νικῶντα γράφει τις ἐλαύνειν . λυποῦσι δὲ καὶ συστάσεις | ||
| ἀστοχεῖ . Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν , καὶ συκοφάντης ῥήτορα , καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον . Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν |
| ἀλλ ' ὑπομείναντα τὰ πάντα πάσχειν πρίν τι δρᾶν τοιοῦτον νομοθετήσει , πῶς τούτῳ δίκης γε ἄλλως προσῆκον τυγχάνειν ἂν | ||
| τοιόσδε πολλῷ δικαιότερον ἢ οἱ κατὰ τῶν τομίων ὀμνύντες , νομοθετήσει δέ , ὥσπερ οἱ Σόλωνές τε καὶ οἱ Λυκοῦργοι |
| μετὰ τοὺς παλαιοὺς ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ τὴν ἀνατομικὴν θεωρίαν ἠμελημένην ἀνακτησάμενος : οὐδεὶς δ ' ἄλλος εἶπεν ἰατρὸς ὀκτὼ | ||
| ἢ ὅτι οὐχ ἑώρακε . Τὸν δὲ κυνηγέτην ἐξιέναι ἔχοντα ἠμελημένην ἐλαφρὰν ἐσθῆτα ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον καὶ ὑπόδεσιν , ἐν |
| [ φωνὴν ἔρρηξέν ] ? [ τινα κατὰ τῶν ] σοφιστῶν [ οἳ ἐμνημόνευσαν ] [ ] αὐτοῦ : τοσοῦτον | ||
| ἀλλ ' ὅμως ὑπὲρ τηλικούτων ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς |
| εἷς , Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος | ||
| φιλοσοφία ἐπικέκληται . Φαίδωνα δὲ τὸν Ἠλεῖον οὐδεὶς ἠγνόησε τῶν Σωκρατικῶν εἰς πρῶτα ἥκειν ὑπειλημμένον * * * Ἀριστοτέλης δὲ |
| διατάξεις ποιεῖσθαι , κοινὴ διάληψις . Τίς ἡ ἰδιάζουσα κατὰ Πυθαγόραν ἦν μελέτη τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης , καὶ πρὸς πόσα | ||
| πῶς δὲ τετρὰς ὁ θεὸς οὗτος , ἐκ τοῦ εἰς Πυθαγόραν ἀναφερομένου ἱεροῦ λόγου σαφῶς εὑρήσεις , ἐν ᾧ ἀριθμὸς |
| κυσὶ τοῖς στιβεύουσι καὶ μεταθέουσιν . Αὐτῶν μέντοι τούτων ἄμεινον φιλοσοφεῖν οἴεσθαι χρὴ τοὺς μήτε ταῖς αἰσθήσεσιν , ὡς ἔτυχε | ||
| ποταμῶν χωροῦσι παγαί ; “ ἤθελέ τις παρ ' αὐτῷ φιλοσοφεῖν : ὁ δέ οἱ σαπέρδην δοὺς ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν . |
| τοιαῦτα καὶ καινότερα θεάσασθαι ἐν βίωι , / Κτησίας καὶ Ἰάμβουλος κτλ . . . . : / / ; | ||
| μυρίοι τοιαῦτα καὶ καινότερα θεάσασθαι ἐν βίῳ : Κτησίας καὶ Ἰάμβουλος , Ἰσίγονος , Ῥηγῖνος , Ἀλέξανδρος , Σωτίων τε |
| Δημήτηρ , οὐκέτι δὲ ἡ Κόρη διὰ τὴν περὶ αὐτὴν ἱστορίαν . αὕτη δὲ πολλάκις καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ ἰδόντος | ||
| . καλῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὴν περὶ τὸν κόρακα παρακρουσάμενος ἱστορίαν δι ' ἑαυτοῦ φησι τὸν Ἀπόλλωνα κατειληφέναι τὴν Κορωνίδα |
| ἡ γὰρ ἐν τῷ χρόνῳ πεῖρα τῶν πραγμάτων τὰ παραλελειμμένα ἐξευρίσκει , ὅθεν καὶ τῶν τεχνῶν αἱ ἐπιδόσεις γεγόνασι , | ||
| τι καὶ καμπύλον , φησὶν Εὔπολις , ἀεί τε καινὸν ἐξευρίσκει τοῖς ἐπινοεῖν δυναμένοις . ἡ μουσική , φησὶν Ἀναξίλας |
| , εἴ γε πρῶτον οἱ λόγοι ὑπὸ τῶν θεατῶν εἰσιν ἐγνωρισμένοι , πρὶν καί τιν ' εἰπεῖν : ὥσθ ' | ||
| , εἴ γε πρῶτον οἱ λόγοι ὑπὸ τῶν θεατῶν εἰσιν ἐγνωρισμένοι , πρὶν καί τιν ' εἰπεῖν : ὥσθ ' |
| φυλακίδες τῶν Καρχηδονίων αἰσθόμεναι κατὰ σπουδὴν ἐπεδίωκον καὶ οὐ πολὺ προειληφότων τῶν ὑποφευγόντων ἀγὼν τῆς εἰρεσίας ἐγίνετο . ἅμα δὲ | ||
| εἰκότως μετὰ τὸ τοῖς ἄλλοις ἐγγυμνα - σθῆναι διὰ τῶν προειληφότων καὶ μάλιστα μετὰ τὸ διδαχθῆναι , πῶς δεῖ τοῖς |
| . Ἔφορος δὲ τὴν Ἁρμονίαν Ἠλέκτρας καὶ Διός φησιν . Ἐπίκουρος Ἡροδότῳ χαίρειν . Τοῖς μὴ δυναμένοις , ὦ Ἡρόδοτε | ||
| τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί τε Φιλίππου πρὸς αὐτὸν [ ] |
| εἰς ἐλευθερίαν . Χρόνῳ δ ' ὕστερον ἐλθὼν πρὸς ἐμὲ Πιττάλακος , ἔφη βούλεσθαι διαλυθῆναι τὰ πρὸς Ἡγήσανδρον προσπέμψας αὐτῷ | ||
| περὶ τῶν Ἑλληνικῶν συμβουλεύειν , ἐνταῦθα δὴ καταμεμψάμενος ἑαυτὸν ὁ Πιττάλακος καὶ ἐκλογισάμενος ὅστις ὢν πρὸς οὕστινας ἐπολέμει , εὖ |
| ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
| δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
| ἰσχυροτάτην εἶναί φησι . κρατεῖν γὰρ αὐτὴν τοῦ παντός . Πυθαγόρας δὲ καὶ περικεῖσθαι τῷ κόσμῳ τὴν ἀνάγκην ὑπολαμβάνει . | ||
| ἐχρήσαντο . καὶ γὰρ δὴ τὸν κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ |
| ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
| ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
| ὅτι τῶν ἀναγκαίων καὶ χρησίμων ῥητορική : ταύτης γὰρ τὸ νομοθετικόν : καὶ ὅτι τοῦτο χρήσιμον καὶ ἀναγκαῖον , δῆλον | ||
| ἢ ἕνα ἄνδρα παιδεύοντα οὐδὲν κωλύει νόμους τιθέναι καὶ εἶναι νομοθετικόν , οὐδὲν ἧττον τοῦ πόλιν ὅλην ἢ ἔθνος διατιθέντος |
| περιεχόμενον , οἷον ποτέρου γενομένου οὐδέτερος ἀναιρεθήσεται τῶν νόμων . κἀνταῦθα μὲν χαλεπῶς φανεῖται ἡ φύσις τοῦ κεφαλαίου , ἐπὶ | ||
| ἀκτῖνα ἤτοι λαμπρότητα τῶν πολυθρυλλήτων ἀγώνων ἐν ἵπποις , ἤγουν κἀνταῦθα ἐνίκησαν ἅρματι . καὶ ἐν πυθοῖ καταβάντες ἐπὶ γυμνὸν |
| ὧν καὶ ἡ ἰατρικὴ τέχνη ἐπαγγέλλεται , ἀναγκαῖόν ἐστι τῶν δοκιμωτάτων ἐν αὐτῇ τὰς ἱστορίας ἐκθέσθαι , ἵνα γνώριμος πᾶσι | ||
| δὲ ἦν αὐτῷ Ἄκουφις , καὶ ξὺν αὐτῷ πρέσβεις τῶν δοκιμωτάτων τριάκοντα , δεησομένους Ἀλεξάνδρου ἀφ - εῖναι τῷ θεῷ |
| δεῖ ὡς παῖδας τοκεώνων , τουτέστι κατὰ ψιλόν , καθότι παρειλήφαμεν . Ὥσπερ εἴ τίς σοι θεῶν εἶπεν , ὅτι | ||
| ἢ Περικλέους ἢ Ἀθηναίων , ἢ Λακεδαιμονίων , οἷς ἐπιμελὲς παρειλήφαμεν ἐκ τῶν ἀρχαίων τὸ δόξης μᾶλλον ἢ τῶν ἄλλων |
| δὴ κατ ' ἀρχὰς ἐξετραπόμεθα περὶ νόμων διαλεγόμενοι , περιπεσόντες μουσικῇ τε καὶ ταῖς μέθαις , νῦν ἐπὶ τὰ αὐτὰ | ||
| ἡ ὑγίεια , πολλαὶ δὲ αἱ νόσοι . Τί ἐν μουσικῇ τὸ ἀγαθόν ; ἁρμονία : ἓν μὲν τὸ ἡρμοσμένον |
| δὲ εἰκότων , φησί , καὶ τῶν σημείων καὶ τῶν παραδειγμάτων εἴδη τρία , τὰ πρὸ τοῦ πράγματος , ὡς | ||
| δύναμιν ἡ τοιαύτη δεινότης καὶ τοῦτο δῆλον ἐξ αὐτῶν τῶν παραδειγμάτων . τὸ γὰρ σφόδρα ἠθικαῖς καὶ ἀνειμέναις καὶ ταῖς |
| καὶ Θουκυδίδης , ἀλλὰ τῆς κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιχωριαζούσης , ὡς ἔστι τεκμή - ρασθαι τοῖς τε Ἀνδοκίδου | ||
| καὶ Θουκυδίδης , ἀλλὰ τῆς κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιχωριαζούσης , ὡς ἔστι τεκμήρασθαι τοῖς τε Ἀνδοκίδου λόγοις καὶ |
| καὶ σαφὴς ἅμα τῷ μεγέθει καὶ εὐκρινής . ἔχει δὲ πολλαχοῦ καὶ μάλιστα ἐν τοῖς Δημηγορικοῖς προοιμίοις καὶ τὸ ἀληθινόν | ||
| τὸ ἐξ ἴσου τῶν ἄκρων ἀμφοτέρων ἀπέχον δαίμονας , ὥσπερ πολλαχοῦ ποιεῖ Πλάτων . ἔνιοι δὲ ὅλον τὸ μέσον γένος |
| δράματι τῆς δυσχερείας , οὕτω καὶ ὁ τῶν ἀληθινῶν παθημάτων μυθοποιὸς περιστήσας ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῷ βασιλεῖ ἢ ἀδικίας ἀνάγκην | ||
| τῆς ἀληθείας τὰ ἐν ἑκάστῳ μύθῳ λεγόμενα . Αἴσωπος ὁ μυθοποιὸς Φρὺξ μὲν ἦν τὸ γένος , τῇ τύχῃ δὲ |
| ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
| Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
| , ταύτῃ ἀτελὴς ἔσῃ : ἀλλὰ δὴ καὶ Διονυσίου τοῦ Ἁλικαρνασσέως τρία ταῦτα διατεινομένου τὴν ἀρίστην ἕξιν ἐν πολιτικοῖς λόγοις | ||
| θυμηδίᾳ κατέχονται ; εἰ δὲ δεῖ καὶ μυθολογεῖν , Ἡροδότου Ἁλικαρνασσέως διηγήσομαι λόγον , ἐρῶ δὲ αὐτὸν ὑμῖν , εἴ |
| γὰρ τῶν χυμῶν ὑποκλεπτομένων ἐξαρκέσει καὶ ἡ δίαιτα μόνη τελέως ἐκνικῆσαι τὸ νόσημα καὶ μεταβάλλειν καὶ μετακομίζειν ἐπὶ τὸ χρηστὸν | ||
| τοῖσι μεγάλοισιν ἐπιγενομένη τὴν πᾶσαν εὐτυχίην αὐτῷ ἀφανίσῃ : ἀλλὰ ἐκνικῆσαι γὰρ αὐτῷ τὴν ἐπιθυμίην τοῦ καινόν τι αἰεὶ καὶ |
| φύσεως καὶ τούτου ἕνεκα παρεληλυθέναι εἰς τὸν βίον . καὶ Ἀναξαγόραν δέ φασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι | ||
| . . . ) . . . ἔπειτα δὲ τὸν Ἀναξαγόραν δαιμονίως ἠγάσατο ? φυσι . . . . . |
| . δεῖ γὰρ ἢ μαθόντα παρ ' ἄλλω ἢ αὐτὸν ἐξευρόντα , ὧν ἀνεπιστάμων ἦσθα , ἐπιστάμονα γενέσθαι . τὸ | ||
| παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ποιοῦντα ἐς τὴν ποίησιν ἤτοι τὰ κάλλιστα ἐξευρόντα ποιέειν ἢ τὰ ἑωυτοῦ , πάτρια ἐόντα . ἤδη |
| προσήκει , τοῖς μάλιστα τοῦ σώματος ὀλιγωροῦσίν τε καὶ ἐν φιλοσοφίᾳ ζῶσιν ; Ἀνάγκη , ἔφη . Εἰ γὰρ ἐθέλεις | ||
| ἀντιστρέφουσιν ἀλλήλαις . ἀντιστρέφει γὰρ ἡ πρώτη ῥητορικὴ τῇ πρώτῃ φιλοσοφίᾳ , καθὸ τὸ πάντως ἀγαθὸν καὶ ἀληθὲς καὶ αὐτὴ |
| , ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ τῶν συγγραφέων τοὺς μὲν ὅλως παραλελοιπέναι τὰ κατὰ τοὺς Μεσσηνίους , τοὺς δὲ καθόλου διὰ | ||
| σπουδάσαι , Δάμις δέ , οἶμαι , ὑπὲρ τοῦ μὴ παραλελοιπέναι τι αὐτῶν ἐπεμνήσθη , τὰ δὲ λόγου ἐχόμενα : |
| ; παραινῶ δή σοι τῷ θέρει μὲν τὰ ἀπελθόντα τῆς μνήμης αὖθις εἰσάγειν , τοῦ χειμῶνος δὲ πλάττειν λόγους ὑφ | ||
| , οἷς αὐτὸς παρῆν . ἐπεξελθών : ἐρευνῶν εὐνοίας ἢ μνήμης : εὐνοίας ἐπὶ Λακεδαιμονίων , μνήμης ἐπὶ Ἀθηναίων ἔχοι |
| ἐπιθυμίαν ἐρχόμεθα . Τὸν δὲ περὶ δεκάδος λόγον ἐπιμελῶς μὲν ἠκρίβωσαν μουσικῶν παῖδες , ὕμνησε δὲ οὐ μετρίως ὁ ἱερώτατος | ||
| Ἀπὸ δὲ Ναβονασάρου τοὺς χρόνους τῆς τῶν ἀστέρων κινήσεως Χαλδαῖοι ἠκρίβωσαν , καὶ ἀπὸ Χαλδαίων οἱ παρ ' Ἕλλησι μαθηματικοὶ |
| τύραννον αὑτὸν ἀποδείξας ὁ φιλόσοφος καὶ τὸ τῶν Πυθαγορικῶν ἀναδείξας δόγμα τὸ περὶ τῆς ἐπιβουλῆς καὶ τί ἠβούλετο αὐτοῖς ἡ | ||
| . Κίννας δὲ μετ ' οὐ πολὺ στρατηγῶν Καίσαρα παραιτησάμενος δόγμα ἐκύρωσεν κατιέναι τοὺς ἀπελαθέντας δημάρχους καὶ , ὥσπερ βούλεται |
| Ἀρχίλοχος δὲ Χαρίλαν εἰς τὰ ὅμοια διαβέβληκεν , ὡς οἱ κωμῳδιοποιοὶ Κλεώνυμον καὶ Πείσανδρον . Φοινικίδης δὲ περὶ Χαιρίππου φησίν | ||
| ὁ ἑταῖρος ἡμῶν Διότιμος ὁ Ὀλυμπηνός , ἀλλὰ πῶς οἱ κωμῳδιοποιοὶ αὐτῶν μέμνηνται , καὶ τίνα κόλασιν ὑπέμενον οἱ μὴ |
| ἐπεὶ ἔδοξαν αὐτοὶ ἀδικεῖν τοῦτον Ἀθηναῖον ὄντα καὶ κυρίως πρῶτον ἐγγραφέντα ὕστερον ἐξαλείψαντες . ὅτι μὲν οὖν ἀδελφὸς ἡμῶν ἐστιν | ||
| γνήσιον τοῦ τετελευτηκότος ἔτη πολλά , τὸν πρῴην καὶ χθὲς ἐγγραφέντα . καὶ συμβαίνει ἀμφοτέρους αὐτοὺς τῆς κληρονομίας ἀμφισβητεῖν : |
| βασιλέα ὁ αὐτὸς πολλὰ πεπωκέναι φησίν . φιλοπότης δὲ καὶ Νικοτέλης ὁ Κορίνθιος . καὶ Κόττας δὲ φιλοποτῶν διετέλει καὶ | ||
| Τοῦ δ ' ἔτους τούτου διεληλυθότος Ἀθήνησι μὲν ἦν ἄρχων Νικοτέλης , ἐν Ῥώμῃ δὲ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν διῴκουν χιλίαρχοι |
| ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
| ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
| μοχθηρῶν δὲ ἐπιθυμοῦϲι ποτῶν ὥϲπερ καὶ ϲιτίων ἀνάλογον τῇ κρατούϲῃ κακοχυμίᾳ . δίψεϲι δὲ ἀπαύϲτοιϲ καταληφθένταϲ , ἐξ ὧνπερ καὶ | ||
| προσώπου , διχῶς : ἢ γὰρ τῇ βήξει ἢ τῇ κακοχυμίᾳ . τῇ μὲν βήξει , ἐπειδὴ σύντονος κίνησίς ἐστιν |
| Λουκιανὸς δὲ ὁ ἐκ Σαμοσάτων , ἀνὴρ σπουδαῖος ἐς τὸ γελασθῆναι , Δημώνακτος φιλοσόφου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους βίον | ||
| αἰσχρῶν ᾀσμάτων , ὧν εἰς τοὺς συνόντας ποιοῦσιν εἵνεκα τοῦ γελασθῆναι , τούτους ἀγαπᾷ καὶ περὶ αὑτὸν ἔχει . καίτοι |
| ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
| οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
| ταῖς βουλαῖς κἀν τοῖς δικαστηρίοις καὶ πανταχοῦ „ ἑτέραν ἔχει ἐξή - γησιν , ἣν ἐν τῷ ῥητῷ ἐροῦμεν : | ||
| πλοῖα πρὸς τὸν ὕπαρχον εἴρητο , πρὶν δὲ τὸν χειμῶνα ἐξή - κειν , ὑπερβὰς τὰς ἁπάντων ἐλπίδας καὶ κατὰ |
| τὸ ἀνέκαθεν Ἀθηναίους . δυεῖν οὖν ἀποστόλων ἐκ τῆς τῶν Αἰγειδῶν τῶν Θηβαίων φατρίας εἰς Σπάρτην γεγονότων , ἔργον ἀποφήνασθαι | ||
| . τινὲς δὲ Αἰγέα , ἀφ ' οὗ ἡ τῶν Αἰγειδῶν ἐν Θήβαις φατρία τοὔνομα ἔλαβε , Σπαρτὸν εἶναι τῶν |
| τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
| δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
| ἀξιόλογος διαφορά , βλάψει τι τὸ προκείμενον , οὔτε τὰ ἀναποδείκτως ὑποτιθέμενα , ἐὰν ἅπαξ σύμφωνα τοῖς φαινομένοις καταλαμβάνηται , | ||
| ὄντα θέσιν τοῦ τί ἐστιν ἀναπόδεικτον : ἀμέσως γὰρ καὶ ἀναποδείκτως καὶ αὐτὸς τῷ ὑποκειμένῳ ὑπάρχει . Ἐκ τοίνυν τῶν |
| οὐχὶ τὴν παρ ' Ἕλλησι : διάφωνος γὰρ αὕτη καὶ φιλονεικότερον ὑπ ' ἐνίων μᾶλλον ἢ πρὸς ἀλήθειαν συντεθεῖσα . | ||
| δεικνὺς ὅτι φανερῶς ἐξήλεγξεν . ῥήτωρ δὲ εἰ συλλογίζοιτο , φιλονεικότερον καθίστησι τὸν ἀκροατὴν καὶ οὐκ εὐάγωγον πρὸς πειθώ : |
| ] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
| κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
| καθάπερ οὖν οὐδὲ ἡμεῖς , ὅταν εἰς τὴν οἰκίαν τινὰ εἰσαγάγωμεν ἢ τὸ χωρίον ἢ σκεύη τινὰ παράσχωμεν , εὐθὺς | ||
| ] μέχρις , μέχρι οὗ , ὅπως . ἐμβάλλωμεν ] εἰσαγάγωμεν . ἐσβάλωμεν ] ἐπιρρίψωμεν . . ὅπως ἂν ] |
| τῇ τῶν τριῶν ἀρχῇ , οὐδὲ ἐπὶ τῷ χρόνῳ παύσεσθαι νομιζομένῃ , προσκρούσματα ἐς τὸν Καίσαρα ἐγίγνετο καὶ διαφοραὶ μείζους | ||
| σώφροσιν , ἐπὶ δὲ τῇ τοῦ θείου Πυθαγόρου δικαίως ἐπωνύμῳ νομιζομένῃ πολὺ δήπου μᾶλλον ἁρμόττει τοῦτο ποιεῖν : ἐκ θεῶν |
| σοφόν , περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν , ὅτι παλαιᾶς εἰσὶ φιλοσοφίας ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα | ||
| ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν , παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ ' ἡμέραν ἥτις ἂν |
| κοινῶς καὶ ἰδίως καὶ ἰδιαίτατα : ἐν γὰρ τῇ Τοπικῇ πραγματείᾳ , ἧς τόδε τὸ βιβλίον συναγωγή , οὐ μέμνηται | ||
| ἄλλο . Θ . δὲ ἐν τῇ περὶ τῶν φυτῶν πραγματείᾳ τὴν θαψίαν ῥίζαν ᾗ οἱ ἰατροὶ χρῶνται , ἐάν |
| ἀνθρώπων βίος συνέστηκεν , ἓν ἔργον εὐανθέστατον ἡρμόσατο , εὐμάθειαν πολυμαθείᾳ μίξας . καὶ τὸν τούτου τοῦ πλέγματος δημιουργὸν ὁ | ||
| παρὰ τῷ βασιλεῖ γενόμενος καὶ εὐδοκιμήσας ἔν τε τῇ ἄλλῃ πολυμαθείᾳ καὶ τῇ ποιητικῇ προετράπη ὑπ ' αὐτοῦ τὰ Φαινόμενα |
| τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
| Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
| Θηβαίων ἰσχύι , ὁρᾶτε , ἔφη , ὅπως μὴ οὐκέτι εὐμεταχείριστα ἔσται ἐκεῖνα ὑμῖν . ἐπεὶ δὲ καὶ Ποτείδαιαν ἔχουσιν | ||
| δὲ ἐπὶ τῶν σωμάτων τὰ μὲν ἀρχαῖα ὑπὸ διαίτης χρηστῆς εὐμεταχείριστα ἦν τῇ τέχνῃ , τὰ δὲ αὖθις ἐδεήθη ἰατρικῆς |