| σφαῖραν τὴν ἐκ τῶν δώδεκα πενταγώνων ἀπώλετο κατὰ θάλατταν ὡς ἀσεβήσας , δόξαν δὲ λάβοι ὡς εὑρών , εἶναι δὲ | ||
| τὰ φώρια , οὐκ ἄπεισι διὰ τοῦτο ἀτιμώρητος : ἐὰν ἀσεβήσας τις περὶ τοὺς κρείττονας ἐπαγγέλληται θύειν πολλάκις , οὐ |
| καὶ ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν πολλοὺς ἀνήρπασαν , οἷον τὸν Γανυμήδην , τὸν Τιθωνόν , τὸν Ἀχιλλέα , μὴ βουλόμενοι | ||
| θυγατέρα μὲν Κλεοπάτραν , παῖδας δὲ Ἶλον καὶ Ἀσσάρακον καὶ Γανυμήδην . τοῦτον μὲν οὖν διὰ κάλλος ἀναρπάσας Ζεὺς δι |
| ἅμα ; Ἀλλ ' εἶμι , μῆτερ : εἰ δὲ θεσφάτων ἐγὼ βάξιν κατῄδη τῶνδε , κἂν πάλαι παρῆ : | ||
| τωι ] τινί . προσεικάζω ] στοχάζομαι . Ἀπὸ δὲ θεσφάτων : παρὰ τὰ λεγόμενα ἐν συνηθείαι : οὐδεὶς εὐτυχὴς |
| περὶ τὸν Ἑρμῆν ἐμέ τε λυπεῖς καὶ πρὸ ἐμοῦ τὸν θεόν . οὔκουν ἐκβαλοῦμεν ἅττα ἔχει μαθὼν παρ ' ἐκείνου | ||
| πῶς τὶς αὐτὴν διηγήσεται ; Καλὸν μὲν γὰρ εἶναι τὸν θεόν , καὶ τῶν καλῶν τὸ φανότατον : ἀλλ ' |
| καὶ ὡς δι ' αὐτοῦ τὸν ἔφορον θεὸν τὸν Ἑρμῆν μαρτυρόμενος . Οὐ λέγει : εἰ Φαῖδρον ἀγνοῶ καὶ ἐμαυτὸν | ||
| Περιημεκτέων δὲ τῇ συμφορῇ δεινῶς ἐκάλεε μὲν Δία καθάρσιον , μαρτυρόμενος τὰ ὑπὸ τοῦ ξείνου πεπονθὼς εἴη , ἐκάλεε δὲ |
| ὁ πολύβοτός τ ' αἰὼν βροτῶν , ὅσον τότ ' Οἰδίπουν τίον , τὰν ἁρπαξάνδραν κῆρ ' ἀφελόντα χώρας ; | ||
| συνέμιξε νυμφίους φρενώλεις καὶ τὰς φρένας ἀπολέσαντας , τόν τε Οἰδίπουν καὶ τὴν Ἰοκάστην . ὅς ] ὁ Οἰδίπους . |
| : φησὶν δέ , οἶσθα , περὶ αὐτοῦ : Κλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγματα . καὶ αὐτοὶ δὲ Ἀθηναῖοι | ||
| κατὰ τοῦ Διὸς πέμπων τῆς ἰδίας γλώττης ; ὁ δὲ Προμηθεύς φησι , διὰ τί φοβοίμην ἐγὼ , ᾧ οὐ |
| ταῖς συμφοραῖς ἐπηρώτα εἰς Δελφούς . ἔχρησε δὲ [ ὁ θεὸς ] ὅτι θεῶν ἐστι μῆνις : τοὺς γὰρ ὕστερον | ||
| καὶ κυβερνᾶσθαι καὶ πάντων κρατεῖν : αὐτὸ γάρ μοι τοῦτο θεὸς δοκεῖ εἶναι καὶ ἐπὶ πᾶν ἀφῖχθαι καὶ πάντα διατιθέναι |
| Κάδμου παῖδας ἔσχε δύο Κλέαρχον τὸν παρά τισι Λέαρχον καὶ Παλαίμονα τὸν * καὶ * Μελικέρτην . κατὰ Ἥρας δὲ | ||
| τὸν ἐκ τῆς θαλάσσης ἀφρὸν Λευκοθέαν , τὸν δὲ Μελικέρτην Παλαίμονα : εἶναι δὲ αὐτὸν σωτῆρα τῶν τὸ πέλαγος πλεόντων |
| μείζω παρέχειν πλοῦν ἀλλαχοῦ δὲ βραχύτερον : οὕτως ἐξ ἀρχῆς παραδεδομένον καὶ φυλαττόμενον μέχρι νῦν . Μέχρι μὲν δὴ τῆς | ||
| ἄρα ἡ ΕΓ τῇ ΖΓ . ἐὰν οὖν κατὰ τὸν παραδεδομένον τρόπον ἀγάγωμεν διὰ τῶν ΓΕ , ΓΖ ἐπίπεδα , |
| ἡ ἐπιστήμη τοῦ τόξου . ὅτε δὲ τὸν Χρύσην ὁ Μυκηναῖος ἠμέλειαὐτόν τε καὶ τὰ λύτρα αὐτοῦ παρ ' οὐδὲν | ||
| τῆς ἐκ θεῶν ἐπιούσης τοῖς ἁμαρτάνουσι δίκης : ὁ δὲ Μυκηναῖος πεῖραν ἔχει διπλῆν , ὅπως κινεῖται τὸ θεῖον εὐσεβείας |
| ποιουμένων τοῦ μηδίζειν τὸ φορεῖν Μηδικὴν ἐσθῆτα καὶ τοῦ τὸν μάγον ἀνῃρηκέναι τὸν τύραννον τὸ εἴσω τῶν παρ ' αὐτοῦ | ||
| εἰ δὲ μὴ νὺξ ἐπελθοῦσα ἔσχε , ἔλιπον ἂν οὐδένα μάγον . Ταύτην τὴν ἡμέρην θεραπεύουσι Πέρσαι κοινῇ μάλιστα τῶν |
| Ξανθίαν τὸ ὦ σχέτλιε . . ὁ Ἡρακλῆς ἀκούσας τοῦ Ξανθίου λέγοντος ὅτι περὶ ἐμοῦ οὐδεὶς λόγος , πρὸς αὐτὸν | ||
| βασιλείᾳ . Μονομαχούντων δὲ ἐφάνη τῷ Μελάνθῳ τις ὄπισθεν τοῦ Ξανθίου τραγῆν ἐνειμένος μέλαιναν . ἔφη οὖν αὐτὸν ἀδικεῖν δεύτερον |
| τῆς ἡδονῆς ὡς ἴδια λέγειν . μὴ εἶναί τε γνησίως ἀστόν , ὡς Τιμοκράτης φησὶ καὶ Ἡρόδοτος ἐν τῷ Περὶ | ||
| ᾤκησαν ” . ὁ πολίτης ἀστός καὶ ἀστή , καὶ ἀστόν . ἀπὸ τοῦ ἀστός τὸ ἀστίτης . Σοφοκλῆς Ἀλεξάνδρῳ |
| . ὅτι σοφιστὴν καλεῖ Πλάτων καὶ τὸν Ἔρωτα καὶ τὸν Ἅιδην καὶ τὸν Δία , καὶ παγκάλην λέγει εἶναι τὴν | ||
| δ ' ὑγρὰν οὐσίαν Ποσειδῶνι προσέθηκε , τρίτον δ ' Ἅιδην τὸν ἀφώτιστον ἀέρα δηλοῖ , κοινὸν δὲ πάντων καὶ |
| γένοιτο ἡ εὐχὴ εἴθε νενικήκοι μου ὁ παῖς , εἴθε δεδοξασμένος εἴη . . Ἔστι καὶ οὕτως φάναι , ὡς | ||
| . Μεγίστως γὰρ τετιμημένος ὑπὸ τοῦ κρατοῦντος τὰ πάντα καὶ δεδοξασμένος ὑπὲρ τοὺς προγόνους , εἰ καὶ μέγιστα ποιήσεις χαριστήρια |
| τι κἀκεῖ πλέον ἔστ ' ἀγαθοῖς , τούτων μετέχους ' Ἅιδου νύμφηι παρεδρεύοις . πολλοὺς μὲν ἤδη κἀπὸ παντοίας χθονὸς | ||
| : καὶ πεπτωκότι τρίτην ἐπενδίδωμι , τοῦ κατὰ χθονός , Ἅιδου , νεκρῶν σωτῆρος , εὐκταίαν χάριν . οὕτω τὸν |
| προσαπόδοσις τοιαύτη , ἧς παράδειγμα . τίς ὁ λύσας τὸν χρησμόν ; Θεμιστοκλῆς : τίς ὁ βασιλέα καταναυμαχήσας ; Θεμιστοκλῆς | ||
| Ἅλυν διαβὰς μεγάλην ἀρχὴν καταλύσει , ἐκδεχόμενος πρὸς ἡδονὴν τὸν χρησμόν , διέβη Ἅλυν , καὶ κατέλυσεν τὴν Λυδῶν μεγάλην |
| συγγενῶν , οὓς ἐκεῖνος ἀδίκως καὶ παρὰ τοὺς ὅρκους οἴεται ἀνῃρῆσθαι . τά τε οὖν ὅπλα λαμβάνωμεν , καὶ τῇ | ||
| Σώστρατος ἐν μέρει ταὐτὰ ἔλεγε καὶ ὡς εἴη αὐτὸς τῆς ἀνῃρῆσθαι δοκούσης πατήρ . οἱ δὲ παρόντες τὸ πᾶν μαθόντες |
| Βοιωτίαν τοῖς Ἕλλησιν , ἵνα σωζομένου τοῦ γένους Ἡρα - κλῆς ἀγωνιζομένῳ συμπαρατάξηται . θύσωμεν ἐξιόντες πρότερον ἐν Θήβαις θεοῖς | ||
| φωνὴ οὐκ ἀπὸ τοῦ ἡμεδαποῦ τρόπου μηδίζων ὁ Θεμιστο - κλῆς : ἐξεπόνησε γὰρ ἐκεῖ τοῦτο . εἰ δ ' |
| μίαν : Ἔρεβος μὲν τὴν ἄρρενα , τὴν δὲ θήλειαν Νύκτα . . . ἐκ δὲ τούτων φησὶ μιχθέντων Αἰθέρα | ||
| ἐν δὲ τοῖς ἀναφερομένοις εἰς Μουσαῖον γέγραπται Τάρταρον πρῶτον καὶ Νύκτα . . , . . ἐν δὲ τῶι δευτέρωι |
| καὶ τοὺς ἀποφυγόντας ξενίας εἴρηκεν ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ πάλιν ” γράψασθαι , ἐὰν μὴ δοκῶσι δικαίως τὸ πρῶτον ἀποπεφευγέναι , | ||
| κεκλοφότα . δέδοται καὶ μοιχὸν ἀζήμιον ἀφιέναι . ἔνι μὴ γράψασθαι τὸν ἀδίκως ἐν ἀγορᾷ μέσῃ πατάξαντα , καὶ τὸν |
| ἀκολασίαν κατηγορῆται , τὴν κοινὴν πασῶν ἐπικαλεῖται μαρτυρίαν . καὶ ἄγγελον μετὰ νῆα : ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τὴν ναῦν . | ||
| κάλλιστον ἀναγιγνώσκοντα τὰς Βάκχας οἶμαι τοῦ Εὐριπίδου , κατὰ τὸν ἄγγελον δὲ ἦν τὸν διηγούμενον τὰ τοῦ Πενθέως πάθη καὶ |
| κτησάμενος ἀπαλλαγῇ τῆς ὑπαρχούσης πενίας : ἐπὶ δὲ τὴν Ἑλλάδα Ἕλλην ' οὐδέν ' ἂν ἐλθεῖν ἡγοῦμαι . ποῖ γὰρ | ||
| τοῦ μαντείου ἐπαναστρέφοντας μηδὲν ἕτερον λέγειν ἢ τὸ : τὴν Ἕλλην καὶ τὸν Φρύξον αὑτῷ τυθῆναι ὁ Ἀπόλλων ἀνείρηκεν . |
| πεζῶν . οἱ δὲ τὸ ἄριστον τῆς Μακεδονικῆς συντάξεως . ἀγήρατον ἀρρενικῶς εἶπε Σοφοκλῆς , θηλυκῶς δὲ Ξενοφῶν . καὶ | ||
| γηροβοσκὸν εἴρηκε , καὶ Ἄλεξις γηροβοσκεῖα , Ξενοφῶν δὲ τὴν ἀγήρατον δόξαν , Ὑπερείδης δὲ τὸν ἀγήρατον χρόνον , Σοφοκλῆς |
| ; Ὦ θεῶν μαντεύματα , ἵν ' ἐστέ ; Τοῦτον Οἰδίπους πάλαι τρέμων τὸν ἄνδρ ' ἔφευγε μὴ κτάνοι , | ||
| οὗ Πολύδωρος , οὗ Λάβδακος , οὗ Λάιος , οὗ Οἰδίπους , οὗ Ἐτεοκλῆς καὶ Πολυνείκης : λείπει τὸ ὑπαρχόντων |
| περὶ τέκνων γενέσεως : ἡ δὲ Πυθία ἀνεῖλεν οὕτως : Μύσκελλε βραχύνωτε , φιλεῖ ς ' ἑκάεργος Ἀπόλλων , καὶ | ||
| ταύτην ἀντ ' ἐκείνης κτίζειν , τὸν δὲ ἀνειπεῖν ” Μύσκελλε βραχύνωτε , παρὲκ θεὸν „ ἄλλο ματεύων κλαύματα θηρεύεις |
| χρώμενος καὶ τῷ γάμῳ ἐρεῖ : ὅτι διὰ τοῦτ ' ἔγημα , ἐπειδὴ πολὺς ἐν τῇ γραφῇ γενόμενος οὐχ εἷλον | ||
| διὰ σὲ ἀνῃρέθην , διὰ σὲ ἐπράθην , διὰ σὲ ἔγημα μετὰ Χαιρέαν , διὰ σὲ εἰς Βαβυλῶνα ἤχθην , |
| γὰρ θεός ἐστι τοῦ ἀλόγου ὁ νοῦς , παρὸ καὶ Μωυσῆν οὐκ ὤκνησεν εἰπεῖν ” θεὸν τοῦ Φαραώ ” . | ||
| ὀργίων ἀνακεκλήσεται : λέγεται γὰρ ἐν Λευιτικῇ βίβλῳ „ ἀνεκάλεσε Μωυσῆν „ . ἀνακεκλήσεται δὲ καὶ ὁ τῶν δευτερείων ἀξιωθεὶς |
| βροντῶν καὶ ἀστραπῶν ἐπιφανῶς ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν : τὴν δὲ Σεμέλην ἔγκυον οὖσαν καὶ τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως οὐκ ἐνέγκασαν | ||
| τὰς εἰλίποδας βοῦς ἐποίμαινε , καὶ πρεσβῦτις ἀφικνεῖται πρὸς τὴν Σεμέλην ἡ τοῦ Διὸς γαμετή . τοιαῦτα δὲ μελετῶντες πῶς |
| νόμοις λέγει , ἐπειδὴ Λακωνικοὺς νόμους ἐν τῇ Αἴτνῃ Ἱέρων ἐθέσπισεν , ἢ ὅτι οἱ ἐν τῇ πόλει κατοικισθέντες Γελῷοι | ||
| φῶς μητρὸς ἐκ γονῆς μολεῖν ἄγονον Ἀπόλλων Λαΐωι μ ' ἐθέσπισεν φονέα γενέσθαι πατρός : ὦ τάλας ἐγώ . ἐπεὶ |
| δὲ τοῦ Ῥαγουὴλ Ἰοθὸρ καὶ Ἀβάβ : ἐκ δὲ τοῦ Ἰοθὸρ Σεπφώραν , ἣν γῆμαι Μωσῆν . Καὶ τὰς γενεὰς | ||
| τοτὲ μὲν Ἰοθὸρ τοτὲ δὲ Ῥαγουὴλ οἱ χρησμοὶ καλοῦσιν : Ἰοθὸρ μέν , ὅταν τῦφος εὐημερῇ : μεταληφθεὶς γάρ ἐστι |
| μοι λέγεις , ὦ Φιλοσοφία , τίνα ἠδίκησαι , ἀλλὰ ἀγανακτεῖς μόνον . Καὶ μὴν ἄκουε , ὦ Ζεῦ , | ||
| ὑπέργηρων ἐρέσθαι βούλομαι . τί δακρύεις τηλικοῦτος ἀποθανών ; τί ἀγανακτεῖς , ὦ βέλτιστε , καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ; |
| , δι ' οὗ τὸν υἱὸν Ὧρον , ὑπὸ τῶν Τιτάνων ἐπιβουλευθέντα καὶ νεκρὸν εὑρεθέντα καθ ' ὕδατος , μὴ | ||
| Ἡρακλῆς . . . : Τιτανὶς ] Ἡ μία τῶν Τιτάνων . : Τιτᾶνες ἐκαλοῦντο οἱ ἀπὸ τοῦ Οὐρανοῦ καὶ |
| Ἴβυκος δὲ Ἀφροδίτης καὶ Ἡφαίστου , ὁ δὲ Ἡσίοδος ἐκ Χάους λέγει τὸν Ἔρωτα , ἐν δὲ τοῖς εἰς Ὀρφέα | ||
| φησίν . Ἀκουσίλαος [ ] [ δ ' ἐκ ] Χάους πρώτου τἆλλα . ἐν δὲ τοῖς ἀναφερομένοις εἰς Μουσαῖον |
| καὶ κλαυθμοῖσι φηλώσας πρόμον . ὃν Βομβυλείας κλιτὺς ἡ Τεμμικία ὕψιστον ἡμῖν πῆμ ' ἐτέκνωσέν ποτε , μόνος πρὸς οἴκους | ||
| , τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ παρατιθέμενος , οὐκ ὀκνεῖ καὶ ὕψιστον αὐτὸν προσαγορεύειν διὰ τούτων : . , § : |
| αὐτὸν λυπούμενον τὴν λύπην ἑαυτῷ ἐπισπᾶται 〛 . ὅττι μιν ἐξαπάτησε Προμηθεύς : 〚 ἐνταῦθα δὲ λέγει τὸν ἐπὶ τοῦ | ||
| Ἀσώπης † ἢ Κλυμένης ἢ Θέμιδος . ⌊ ὅττι μιν ἐξαπάτησε ⌋ Προμηθεύς : ἀπάτην οὖν ἐνταῦθα λέγει ὁ Ἡσίοδος |
| πορευόμενον ἐξένισεν Ἄδμητος . ὀδυρομένου δὲ Ἀδμήτου τὴν συμφορὰν τῆς Ἀλκήστιδος ἀνακτησάμενος Ἡρακλῆς ἐπιτίθεται τῷ Ἀκάστῳ καὶ τὴν στρατιὰν αὐτοῦ | ||
| . Ἀλκήστιδος ἀνδρεία : ἐπὶ τῶν καρτερῶν . Καί : Ἀλκήστιδος ἀναβίωσις : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων καὶ ἀπίστων ⋮ Λέγεται |
| ἐκ τῆς Ἀπόλλωνος ἀπολογίας κατακρίνουσιν Ὀρέστην . εἰ γὰρ τὸν φονέα οὐχ οἷόν τε τὸν φόνον ἀνακαλέσασθαι , πῶς Ὀρέστης | ||
| ἔτυχε τοῖς πρωτουργοῖς αἰτίοις . οἷον φέρε ὁ δικαστὴς τὸν φονέα κολάζειν βούλεται καὶ οὐ τόνδε τὸν ἄνθρωπον , κολάζει |
| Λυκίας πεδίον τὸ ἀπ ' αὐτοῦ καλούμενον ἀλήϊον πεδίον , ἀλᾶσθαι δὲ κατὰ τοῦτο πηρωθέντα , τὸν δὲ ἵππον λαβεῖν | ||
| κοινὴν οὐκ ἔτι προςκυνῆσαι τοῦ γένους ἑστίαν ἠνέσχετο : πάλιν ἀλᾶσθαι σὺν σοὶ μᾶλλον ἢ τῷ πατρὶ προείλετο . καὶ |
| διὰ τοῦ ὑγροῦ Ποσειδῶνα , τὴν δὲ διὰ τῆς γῆς φυτοσπόρον Δήμητρα . ταῦτα δὲ χορηγήσας τοῖς Στωικοῖς τὰ πρότερα | ||
| Κρόνος δύνων ἔνεστι , Ἄρης δὲ τοῦτον βλέπει , τὸν φυτοσπόρον ἀναιρεῖ , τοὺς δὲ συγγόνους ἄμφω συνεῖναι πρὸς πατρῷον |
| γὰρ οὐδὲ τὸ γνωσούμενον ἐσσεῖται πάντων ἀπείρων ἐόντων κατὰ τὸν Φιλόλαον . ἀναγκαίου δὲ ὄντος ἐπιστήμης φύσιν ἐνορᾶσθαι τοῖς οὖσιν | ||
| καλεῖται [ . ἡ δεκάς ] , ὅτι κατὰ τὸν Φιλόλαον δεκάδι καὶ τοῖς αὐτῆς μορίοις περὶ τῶν ὄντων οὐ |
| αὑτοὺς δὲ ἄρχοντας καὶ βασιλέας ἀναγράφουσι , τὸ ἀκαθαίρετον τοῦ θεοῦ κράτος γενέσει τῇ ἀδιαστάτως ἀπολλυμένῃ καὶ φθειρομένῃ περιάπτοντες . | ||
| ὅτι πάντων μία ἐστὶν ἀρχή : ἀποδεκτέον γὰρ μᾶλλον ἐπὶ θεοῦ τὸ εἰρημένον ἤπερ ἐπὶ βασιλέως , ὡς παρὰ τῷ |
| ὅτι ἤδη πρότερον γένοιτο ἐν γῇ ἐν ἄλλῳ σώματι , Εὔφορβος δὲ εἶναι ὁ Τρὼς τότε . Ἐπίστευον δὲ ὧδε | ||
| , καί τις κατὰ τὸν Δημόκριτον λοιδορεῖταί σοι . Πυθαγόρας Εὔφορβος γεγονέναι φησὶ καὶ τοῦ Φερεκύδους δόγματος κληρονόμος ἐστίν : |
| ἐμαυτόν . ὥσπερ δὲ καὶ ὁ Κρέων Εὐριπίδῃ πεποίηται τὸν Τειρεσίαν ἰδὼν ἔχοντα τὰ στέφη καὶ ἀκούσας ἀπὸ τῶν πολεμίων | ||
| αἰχμάλωτοι καὶ ἡ Μαντὼ τῷ Ἀπόλλωνι ἐκομίσθησαν ἐς Δελφούς : Τειρεσίαν δὲ κατὰ τὴν πορείαν τὸ χρεὼν ἐπέλαβεν ἐν τῇ |
| τὰ ἀρχαῖα ἴσασιν , Ἰμμάραδον εἶναι παῖδα Εὐμόλπου τοῦτον τὸν ἀποθανόντα ὑπὸ Ἐρεχθέως . . . . . . . | ||
| . Περιεγένοντο δὲ πάντες οὗτοι , καὶ οὐδένα τουτέων οἶδα ἀποθανόντα . Ὁκόσα διὰ κινδύνων , πεπασμοὺς τῶν ἀπιόντων πάν |
| ταλαίπωρον εἶπεν αὐτόν : εἰ γὰρ καὶ πρὸς τῶν ἄλλων μισεῖται θεῶν , ἀλλ ' οὗτος συλλυπούμενος ὡς φίλος αὐτῷ | ||
| , τάδε , προσεποιεῖτο πρόφασιν καὶ μανίαν , εἰδὼς ὅτι μισεῖται παρὰ τῶν πολιτῶν . διὸ καὶ βακτηρίαν ἔχων περιῄει |
| τῷ Ἑρμίππῳ κελεύει , μηδὲν ἐξετάσαντα οἷα δὴ προδότην διαχειρίσασθαι Αἴσωπον . ὁ δὲ Ἕρμιππος φίλος τε ἦν τῷ Αἰσώπῳ | ||
| παραγενόμενος καὶ ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔπεισε τοὺς Σαμίους ἔκδοτον δοῦναι τὸν Αἴσωπον . ὁ δὲ Αἴσωπος εἰς μέσον ἐλθὼν ἔφη “ |
| ὑποσκάπτοντες , Ἐρατοσθένης ἔφη . ὅτι Ἐπίκουρος τῆς ἐγκυκλίου παιδείας ἀμύητος ὢν ἐμακάριζε τοὺς ὁμοίως αὐτῷ ἐπὶ φιλοσοφίαν παρερχομένους λέγων | ||
| τὸ δεύτερον ἐμπίπτει ζήτημα ἐξ ἀντιθέσεως : ἀλλ ' οὐκ ἀμύητος οὗτος : τοῦτο γὰρ τὸ χρῶμα : καὶ λοιπὸν |
| ὁ βλεπεδαίμων . ὁ δὲ ἐναντίος ἄθεος , ἀνίερος , ἀσεβής , δυσσεβής , ἀθέμιτος , μισόθεος , θεομισής , | ||
| λαβεῖν τι . βωμολόχος : ἀντὶ τοῦ ” κακοῦργος , ἀσεβής “ . ἀπὸ τῶν λοχώντων τὰ ἐν τοῖς βωμοῖς |
| ἐπιμελῶς , φυλακτικῶς . Ξενίην συνεθήκατο . ἀντὶ τοῦ ὡς ξένιον ἐδωρήσατο . Ἐπιστρεφέως . ἀπατητικῶς ἢ ἐπιμελῶς . Ἠκούσης | ||
| ξένας ἐξ ἄλλης χώρας καὶ τοὺς αὑτῶν ἐκπέμπειν , τιμῶντας ξένιον Δία , μὴ βρώμασι καὶ θύμασι τὰς ξενηλασίας ποιουμένους |
| φυγάδων τινὲς καταμαθόντες ἀγοράζοντα κτείνουσι , πρὸς δὲ καὶ τὸν πενθερὸν αὐτοῦ Ἀλάζειρα . Ἀρκεσίλεως μέν νυν εἴτε ἑκὼν εἴτε | ||
| Λατῖνον τὸν Τηλεγόνου μὲν ἀδελφόν , Κίρκης δὲ παῖδα , πενθερὸν δὲ Αἰνείου , κτίζοντα τὴν ἀκρόπολιν πρὸ τῆς Αἰνείου |
| : πρῶτος Ὅμηρος εἰσήγαγε παράσιτον τὸν Ποδῆν εἶναι λέγων φιλὸν εἰλαπιναστὴν τοῦ Ἕκτορος : ἔσκε δ ' ἐνὶ Τρώεσσι Ποδῆς | ||
| παράσιτον ὠνόμασεν , εἶτα Ἄλεξις . Ὅμηρος δ ' αὐτὸν εἰλαπιναστὴν λέγει : ἐπεί οἱ ἑταῖρος ἔην φίλος εἰλαπιναστής . |
| ἔρεξε τοσοῦτον . ὅσσον ὁ παντοδαὴς ἤνυσε Δημόκριτος ; ὃς Θάνατον παρεόντα τρί ' ἤματα δώμασιν ἔσχεν καὶ θερμοῖς ἄρτων | ||
| οὖν συνέβαινεν οὐδένα τῶν ἀνθρώπων ἀποθνήισκειν , ἕως λύει τὸν Θάνατον ὁ Ἄρης καὶ αὐτῶι τὸν Σίσυφον παραδίδωσιν . πρὶν |
| ἔστι δήπου πολυχρονιώτατον ὡς ἐν ποδάγρᾳ τὸ τοῦ φλεγματικοῦ χυμοῦ ἔγγονον ῥεῦμα καὶ ὀδυνηρὸν μετρίως χαῖρόν τε τοῖς κατὰ δύναμιν | ||
| Ἀλκμαιωνίδην , τὸν ἀπὸ γένους πολίτην , τὸν τῶν τυραννοκτόνων ἔγγονον , τυραννίδος ἐπιθυμῆσαι , τὴν δὲ νεότητα καὶ τὸ |
| ἐν ταῖς εἰσβολαῖς καὶ ἐν ταῖς ἀναβάσεσι τῶν παροξυσμῶν . Πανταχόθεν δὲ κατὰ τοὺς πόρους ἰσχόμενος θλίβει τε καὶ βαρύνει | ||
| ' ἐν τοῖς οὖσι νόμοις , κἂν τοῦτο ποιῆσαι . Πανταχόθεν μὲν τοίνυν δῆλός ἐσθ ' ὅτι ταῦτ ' ἔγραψ |
| γενέσθαι σοφός : Μνησάρχου γὰρ Πυθαγόρας ἦν τοῦ Εὔφρονος τοῦ Ἱππάσου . ταῦτα μὲν Φλιάσιοι λέγουσι περὶ αὑτῶν , ὁμολογοῦσι | ||
| , οὔτε τὴν πραγματείαν αὐτῶν εἶναι Πυθαγόρου , ἀλλ ' Ἱππάσου : τὸν δὲ Ἵππασον οἳ μὲν Κροτωνιάτην φασίν , |
| λείπει τὸ τίς . ἀπύρων ἱερῶν ] τῶν θυσίων τῶν Μοιρῶν καὶ τῶν Ἐρινύων ἃ καὶ νηφάλια καλεῖται . ἀτίται | ||
| δέ , εἴπερ ἄρα , τρύπανα καὶ σκέπαρνά ἐστε τῶν Μοιρῶν : καί , ὡς ἔοικεν , οἱ ἄνθρωποι δέον |
| ἀντ ' ἐκείνης κτίζειν : τὸν δὲ ἀντειπεῖν : Μύσκελλε βραχύνωτε , πάρεκ θεὸν ἄλλο ματεύων , κλάσματα θηρεύεις : | ||
| ἀντ ' ἐκείνης κτίζειν , τὸν δὲ ἀνειπεῖν ” Μύσκελλε βραχύνωτε , παρὲκ θεὸν „ ἄλλο ματεύων κλαύματα θηρεύεις : |
| ἐὰν μὲν δοῦλον εἴτε αὑτοῦ εἴτε ἀλλότριον , ἀτελῆ καὶ ἄκυρον γίγνεσθαι τὴν δίκην , ἐὰν δὲ ἐλεύθερον , πρὸς | ||
| ὃν οὐδὲ στέρησιν ὅλως , ἀλλὰ καὶ τὸ μηδαμῆ μηδαμῶς ἄκυρον τῆς αὐτοῦ σημασίας : ὂν γὰρ τοῦτο καὶ ἡ |
| ' ἔσαν Αἰόλου υἷες , ποιεῖ ἐκ Νεφέλης δύο παῖδας Φρίξον καὶ Ἕλλην . τελευτησάσης δὲ ταύτης γαμεῖ δευτέραν γυναῖκα | ||
| κεῖτο , κακῶν ἔτι νῆις ἀέθλων . ὣς ὄφελεν καὶ Φρίξον , ὅτ ' ὤλετο παρθένος Ἕλλη , κῦμα μέλαν |
| δὲ στοχασμοῦ μὲν τοῦ ἐκ κατασοφισμοῦ τοῦτο : νόμος τὸν ἄπαιδα μὴ στρατηγεῖν : θέμενός τις υἱὸν ἐστρατήγησε : μετὰ | ||
| ἀντὶ τοῦ ὡς οὐδείς : μήπω με μηδὲ σπαρέντα : ἄπαιδα . ἀγέννητον : ἐμαντεύσατο : γράφεται καὶ πατρὸς ὅς |
| πατρὶ ἐτύφθη : ὀργισθεὶς δὲ καὶ τὸν ἡνίοχον καὶ τὸν Λάϊον ὑπερμαχοῦντα τοῦ ἡνιόχου ἀπέκτεινεν . Ἐλθὼν δὲ εἰς Θήβας | ||
| , ἐνθύμιον ; Μήπω μ ' ἐρώτα : τὸν δὲ Λάϊον φύσιν τίν ' εἶχε φράζε , τίνα δ ' |
| ὁ Λικυμνίου Οἰωνός : ὁ νοῦς : ὁ μὲν τοῦ Λικυμνίου παῖς Οἰωνὸς τὸ εὐθύτονον καὶ ἀκαμπὲς στάδιον δραμών : | ||
| αὕτη . Πρῶτος , φασὶν , οὕτως ἐτάφη Ἀργεῖος ὁ Λικυμνίου δι ' ἀνάγκην ὑπὸ Ἡρακλέους . Συναγαγόντος γὰρ , |
| Κορεσθέντων δὲ τῶν Φρυγῶν , Μίδας τὸν ἐκ τῆς κρήνης καταρρέοντα ποταμὸν Μίδου πηγὴν ἐκάλεσε . Μετωνομάσθη δὲ Μαρσύας διὰ | ||
| . τοῦτον οὖν τὸν φοίνικα ἐκ τοῦ σεισμοῦ τοῦ βιαίου καταρρέοντα ἐπινέμεσθαι . ὑπολήγει δὲ ἄρα νύξ , καὶ σαφὴς |
| ἐξ Οὐρανοῦ καὶ Γῆς ἐγεννήθησαν . : Τιτᾶνα ] Τὸν καταχθόνιον δαίμονα πρὸς τὸν Τυφῶνα . : Ἔστι μῦθος παλαιὸς | ||
| ζῶν . παντάλαν ' ] θρηνητικά . χθονίων ] τὸν καταχθόνιον . αἰνέσατ ' ] αἰνέσατε ἐλθεῖν ἐξ Ἅιδου . |
| χλωρότητα , ὥσπερ οὖν μεταμφιεσάμενος : εἶτα μέντοι ἀλλοῖος ἐφάνη γλαυκότητα ὑποδύς , καθάπερ προσωπεῖον ἕτερον ἢ στολὴν ὑποκριτὴς ἄλλην | ||
| μικρὰν ὁμοιότητα ἡ παροιμία εἴρηται . ὡς εἴ τις διὰ γλαυκότητα τὸν αἴλουρον τῇ Ἀθηνᾷ συμβάλλοι . Ἀθύρωτον στόμα : |
| ποτε θεόν φασι δρᾶσαι , Καινέα τὸν Θετταλὸν ἐκ γυναικὸς μεταβαλόντα εἰς ἀνδρὸς φύσιν : ἦν γὰρ ἀνδρὶ ῥιψάσπιδι τρόπον | ||
| συμβαινόντων τὴν ἐπιμέλειαν ἔλαχε , Μωυσῆς δὲ διὰ τὸν ἀέρα μεταβαλόντα πρὸς κάκωσιν τῶν οἰκητόρων : ταῖς δ ' ἀπ |
| δώμασιν θνήισκει γυναικὸς πρὸς Κλυταιμήστρας δόλωι καὶ τοῦ Θυέστου παιδὸς Αἰγίσθου χερί . χὠ μὲν παλαιὰ σκῆπτρα Ταντάλου λιπὼν ὄλωλεν | ||
| κτείνας , τῶν Μυκηνῶν ἐβασίλευεν . Ἐλαυνόμενος δὲ ὑπὸ τῶν Αἰγίσθου φίλων , κατὰ δὲ τὸν πλεῖστον λόγον ὑπὸ Ἐρινύων |
| καὶ τὰς αὐτὰς εἶναι ταῖς Ἑσπερίσιν . ὁ δὲ τὴν Τιτανομαχίαν [ ] τὰ μὲν μῆλα φυλάττειν [ . , | ||
| πρὸ Σοφοκλέους εἰπόντος ἐν Αἴαντι ἑλλοὺς τοὺς ἰχθῦς ὁ τὴν Τιτανομαχίαν ποιήσας , εἰτ ' Εὔμηλός ἐστιν ὁ Κορίνθιος ἢ |
| τὸ νᾶμα τοῦ πόρου καὶ τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ Πλούτωνος . Πλούτων δέ ἐστι ποταμὸς Αἰθιοπίας . οὕτω δὲ λέγεται διὰ | ||
| δυάδα οὗτός ἐστιν ὁ Ζεύς , πρὸς ὃν καὶ ὁ Πλούτων ἐπιστρέφεται : καὶ τὸν νοῦν προσείληφεν καὶ τοὺς λόγους |
| ἐνίκησαν Κορκυραῖοι παρὰ πολύ . . τὸν θεόν : Τὸν Πλοῦτόν φησι . . ἔρημον : Ἔρημος κυρίως ἡ μονωθεῖσα | ||
| τυφλὸς δ ' οὐκ αὐτὸς ὁ Πλοῦτος : τυφλὸν τὸν Πλοῦτόν φασιν , ἐπειδὴ τοὺς πλουτοῦντας ὁρῶμεν πηροῦσθαι τὴν διάνοιαν |
| , ἠδὲ λιθοψώκτῳ καμάτῳ βίον ἰθύνοντας . τούτοις δ ' Ἑρμάων ἐπὶ τέρμονας ἡνίκ ' ἂν ἔλθῃ οἰκείως , εὔσχημον | ||
| , ὅθεν καὶ Πανόπτης ἔσχεν ἐπίκλησιν . Τῶν δὲ ἐπιχωρίων Ἑρμάων , βουλομένης Ἰοῦς , λαθὼν κτείνει τὸν Ἄργον , |
| οἰκίαι , καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς κειμένων πολλῶν οὐδὲ εἷς κλέπτει . , : Ἰνδοὶ συγκατακαίουσιν ὅταν τελευτήσωσι τῶν γυναικῶν | ||
| οἱ ποτανᾷ τε μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι : σοφία δὲ κλέπτει παράγοισα μύθοις . τυφλὸν δ ' ἔχει ἦτορ ὅμιλος |
| παρὰ τὸ πάντα κεκτῆσθαι δοκεῖν , τῆς δὲ ἑτέρας ὁ Ἄβελ , | ἑρμηνεύεται γὰρ ἀναφέρων ἐπὶ θεόν . ἀμφοτέρας | ||
| τι πρὸς αὐτούς . Πορευθέντες δὲ ἀμφότεροι εὗρον πεφονευμένον τὸν Ἄβελ ἀπὸ χειρὸς Κάϊν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ . καὶ λέγει |
| ὕλης ἤρξατο εὐόριστον αὐτὴν ποιοῦσα ἢ τῷ τὴν ἐπιταθεῖσαν ἀμβλυνθῆναι νόθον ποιήτητα ἢ τῷ τὴν λυποῦσαν ὕλην ὀλιγωθῆναι . Ἀναταράττεται | ||
| ἴσχειν ἀποφαίνεται τὴν αἰτίαν . οὐκ ἄρα δικαίως ὁ Ἀνδρόνικος νόθον ὑπώπτευσεν εἶναι τοῦ φιλοσόφου τὸ βιβλίον . Λοιπὸν οὖν |
| καὶ Διόνυσος μάντις , καὶ ἐν Βάκχαις φησὶ [ ] μάντις δ ' ὁ δαίμων ὅδε : τὸ γὰρ βακχεύσιμον | ||
| : χορὸς γεωργῶν ἀθμονέων : θεράπων Τρυγαίου ἕτερος : Ἱεροκλῆς μάντις χρησμολόγος : δρεπανουργός : λοφοποιός : θωρακοπώλης : σαλπιγγοποιός |
| , ἀνὰ ἔτος πᾶν ἀμείβουσαι τὸ γένος . οὐκοῦν τὸν Καινέα καὶ τὸν Τειρεσίαν ἀρχαίους ἀπέδειξε τὸ ζῷον τοῦτο , | ||
| ' ἧς καὶ τὸν Βόσπορον εἰληφέναι τὴν κλῆσιν : ἔτι Καινέα τὸν Λαπίθην τὸ μὲν ἀπ ' ἀρχῆς γενέσθαι παρθένον |
| ἰέναι δεδιὼς τὸν πέλας , μή ποτε οὐχ ἑαυτῷ ταὐτὰ φρονῇ , ῥίπτειν ἀναγκασθήσεται , ὥστε , κἂν πάντες βούλωνται | ||
| . τί δ ' ὄφελος εὖ λαλοῦντος , ἂν κακῶς φρονῇ ; οὐδὲν γὰρ αἰσχρόν ἐστι τἀληθῆ λέγειν . ἀδύνατον |
| αἰδούμεθα . ζέοντος δὲ ἔτι τοῦ κακοῦ Καλλιόπιος ἐκ μέσων ἡρπάσθη βιβλίων καὶ πόνων , καὶ γίγνεται ἕλκος ἐφ ' | ||
| περὶ τὸν Κίμωνα , καθ ' ἣν αὐτοῦ τοῖν χεροῖν ἡρπάσθη τὸ γραμμάτιον , ὃ αὐτὸν ἐφίστη † τῇ Κύπρῳ |
| δὲ τοῦ Ἀχιλέως ἐφωράθη καὶ ἐκωλύθη . Πίνδαρος δὲ λέγει Ποσειδῶνα Ἀπόλλωνα † Δία περὶ γάμων τῆς Θέτιδος ἐρίσαι , | ||
| ' υἱόν : Χρύσιππος , παρείληφε , φησί , τὸν Ποσειδῶνα διὰ τὴν γειτνίασιν τοῦ Ὀγχηστοῦ , καθὼς συμβέβηκεν ἱπποδρομίου |
| Μιλήσιος καὶ Ἵππων [ . ] , ὃς δοκεῖ καὶ ἄθεος γεγονέναι , ὕδωρ ἔλεγον τὴν ἀρχὴν ἐκ τῶν φαινομένων | ||
| Διὸς οὐδὲ θεῶν μακάρων . Παρεσκευάσατο δὴ μέλλων πλεῖν ὁ ἄθεος οὗτος καὶ ἀθάλαττος βασιλεὺς μεγάλην καὶ εὐρύχωρον ναῦν , |
| λέγειν ὅτι οὐκ οἴδαμεν , εἰ ἔστι τις Δημήτηρ ἢ Κόρη ἢ Πλούτων : ἵνα μὴ λέγω , ὅτι νυκτὸς | ||
| μὲν ἡ γῆ καλεῖται , ὅτι πάντων ἡ γῆ μήτηρ Κόρη δὲ νῦν καὶ Περσεφόνη , τὰ ἐκ τῆς γῆς |
| μηδὲ ἄνθρωπον ὅμοιον ἐκείνῳ , ἀλλ ' αὐτὸν ὄντως τὸν Ἀπόλλωνα , ἔκ τε ὧν ἑώρα περὶ αὐτὸν σεμνωμάτων καὶ | ||
| δ ' ἐκ φίλων ἐν ἀβουλίᾳ , τουτέστι καὶ τὸν Ἀπόλλωνα παρακούσας καὶ τῆς γυναικὸς ἡττηθεὶς ἀφρόνως , ἐγείνατο μὲν |
| Ὀδυσσέως ] δίμετρος . . . μεμαγμένον ] μεμαλαγμένον . ἐζυμωμένον , τεταραγμένον ἔματτεν ] ἐτάρασσε μιμήσομαι ] μι - | ||
| οὖν συμφέρει ἐσθίειν τὸν κάλλιστ ' ὠπτημένον , ἄριστα δὲ ἐζυμωμένον καὶ μάλιστα τὸν κλιβανίτην , οἷον δέχεται : οὗτος |
| βραχέων εἰπεῖν . φαίνεται μὲν οὖν ἐξ ὅλου τοῦ σώματος πεμπόμενον τὸ ῥεῦμα τοῖς ποσίν . ῥεῖ δὲ τὰ πεμπόμενα | ||
| ἀκινδύνως γεωργούμενον , ὡς πᾶσιν ἐξαρκεῖν ἀνθρώποις , δίκην Τριπτολέμου πεμπόμενον εἰς πᾶσαν γῆν . διόπερ αὐτὸν καὶ ὁ Βυζάντιος |
| , διὰ μετριότητα ὁ Παῦλος ὡς ἂν εἰς τὰ ἔθνη ἀπεσταλμένος , οὐκ ἐγγράφει ἑαυτὸν Ἑβραίων ἀπόστολον , διά τε | ||
| Μικρὸν δ ' ὕστερον τούτων τῶν χρόνων Κάδμος ὁ Ἀγήνορος ἀπεσταλμένος ὑπὸ τοῦ βασιλέως κατὰ ζήτησιν τῆς Εὐρώπης , κατέπλευσεν |
| τῷ δεσμωτηρίῳ δεδεμένος ἀπέθανε : τὸν δὲ τρίτον Φαινιππίδης ἐνθάδε λωποδύτην ἀπήγαγε , καὶ ὑμεῖς κρίναντες αὐτὸν ἐν τῷ δικαστηρίῳ | ||
| δ ' οὐ σοφός , ὃς τὸν Ἔρωτα ἀλλοτρίαν σπείρων λωποδύτην ἀπάγεις . ὅτι οὐ καλῶς ὁ Φρύνιχος εἶπε : |
| γαληνοῦ καὶ προσειπεῖν τὴν κοινὴν τῶν ἀνθρώπων ἑστίαν , ἧς ἀτέλεστος μὲν οὐδεὶς δή που τῶν ὑφ ' ἡλίῳ , | ||
| ἀνέραστος φεύγει καὶ ἀποδιδράσκει τὸν ἐρωτικόν , ἅτε βέβηλος καὶ ἀτέλεστος τῷ θεῷ καὶ τοσοῦτον ἀνδρεῖος , ὅσον αὐτῷ καὶ |
| Ἡμέραις τοίνυν μετὰ ταῦτα οὐ πολλαῖς ὕστερον ἰδὼν ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλέωνα ὑπὸ τοῦ Νικομήδους , ὃς ἐμαρτύρησεν αὐτοῦ δεσπότης εἶναι | ||
| οὕς τε ἐξευρίσκοιμι Δεκελειέων ἐπυνθανόμην εἴ τινα γιγνώσκοιεν Δεκελειόθεν δημοτευόμενον Παγκλέωνα . ἐπειδὴ δὲ οὐδεὶς ἔφασκεν γιγνώσκειν αὐτόν , πυθόμενος |
| πείθειν ἡμᾶς ἀξιοῖς κοσμιωτέραν εἶναι τῆς εὐπορούσης τὴν ἐν πενίᾳ τραφεῖσαν ; τοῦτο γὰρ ἀρτίως ἐβιάσω δεικνύναι . καὶ τίς | ||
| . Ταύτην φησὶν Ἑλλάνικος ὑπὸ τοῦ πατρὸς Ἀριάσπου ὡς ἄρρενα τραφεῖσαν διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν . κρυβοῦσαν δὲ τὴν τῶν γυναίων |
| , κατὰ δὲ τὴν ἀκριβεστέραν ἐξέτασιν , ὅτι αὐτὸς ὁ Κάιν ὑφ ' ἑαυτοῦ : ὥσθ ' οὕτως ἀναγνωστέον : | ||
| . οὐ διὰ τοῦτο μέντοι δόξαντι θυσίας ἀμέμπτους ἀναγαγεῖν τῷ Κάιν λόγιον ἐξέπεσε μὴ θαρρεῖν ὡς κεκαλλιερηκότι ; μὴ γὰρ |
| ἀγοράς : ἡ γὰρ ἀνομοείδεια γενικὴν ἀπῄτησε τὴν αὐτῶνΜὴ . ὑπολαβέτω δέ τις , ὡς αἱ κτητικαὶ τὸ γένος παρεμφαίνουσι | ||
| λυπείτω , εἰ δέ τι ἄλλο σοι κακῶς ἔχει , ὑπολαβέτω αὐτὸ περὶ αὑτοῦ . Ἐμποδισμὸς αἰσθήσεως κακὸν ζωτικῆς φύσεως |
| * πολιτῶν . ἐπιθυμητοῖς ὕμνοις : πᾶς γὰρ ἐπιθυμεῖ τοῦ ὑμνεῖσθαι . . Εἰ δ ' εἴη μέν τις Ὀλυμπιονίκης | ||
| ; οὐ γὰρ δακρύεσθαι τὰ Στησιχόρου πρέπον , ἀλλ ' ὑμνεῖσθαι . καὶ καθόλου μὲν οὐκ ἂν ἐβουλόμην ὑμᾶς οὔτε |
| μηδαμόθεν εἶχε κοσμῆσαι , ὅλος γὰρ ἦν ἁμάρτημα , ἐσθῆτα σάκκου τούτῳ περικαθάψας , μέσον ἀμφοῖν ἔστησεν , ὡς καὶ | ||
| Περίζωσαι ὠμόλινον καὶ διακόνει μοι . περιεζωσάμην ἐγὼ ὠμόλινον ἐκ σάκκου γεγονὸς καθαρόν . ἰδών με περιεζωσμένον καὶ ἕτοιμον ὄντα |
| ' ἣν μέλλει τοῦτο ποιεῖν . τὸ . . . ἐπίορκον ] τοῦτο γὰρ μάλιστα ἴδιον τῆς Δημοσθένους δεινότητος τὸ | ||
| . . . . ὣς φάτο , καί ῥ ' ἐπίορκον ἐπώμοσε , τὸν δ ' ὀρόθυνεν : τοῦτο ἔξωθεν |
| Ὀρέστης , ὥς σφε τερφθείης ἰδών , χρόνον παλαιὸν δωμάτων ἔκδημος ὤν . ἀλλ ' ὡς μακρὰν ἔτεινον , εὔρυτον | ||
| ἔσται καὶ πλούσιος καὶ ἀρχοντικὸς καὶ ἐπ ' ἐλπίσι χρησταῖς ἔκδημος καὶ βασιλικαῖς δωρεαῖς τε καὶ τιμαῖς , καὶ γυναικὶ |
| , γρόνθος Ἕλληνες . παρηγγύησεν Ἀττικοί , παρήγγειλεν Ἕλληνες . πελάτην τὸν ὑφ ' ἡμῶν ἐργολάβον . πελιτνόν ἐν τῷ | ||
| παρίημι : χαρίζεσθαι δ ' ὑμῖν βουλόμενος πέπεικα τὸν ἐμαυτοῦ πελάτην ἐᾶσαι μὲν τοῖς συγγενέσι τῆς παρθένου δοῦναι τὴν διεγγύησιν |
| ] πάθος καὶ ἡ διατύπωσις , ὅταν τις διατυπώσῃ τὸν τετελευτηκότα λέγοντα , οἷον εἰ τύχοι : φεῖσαι , πάτερ | ||
| τούτῳ ἀπεκρινάμην ὅτι ἐν μὲν τῷ παρόντι προσήκει θάπτειν τὸν τετελευτηκότα καὶ τἄλλα ποιεῖν τὰ νομιζόμενα , ἐπειδὰν δὲ τούτων |
| καὶ ἀπέρριψε καὶ ἀπεβάλλετο τὴν δυσσεβῆ τροπὴν τῆς φρενὸς τὴν ἄναγνον καὶ ἀνίερον ἐκτροπὴ γάρ ἐστι νοῦ καὶ δυσσέβεια ἀκάθαρτος | ||
| . ἀναγκαίως οὖν ἀπεφηνάμην τῶν τοιούτων κτημάτων ἀνίερον εἶναι καὶ ἄναγνον | τό τε τῆς ὀπώρας γέννημα καὶ τὸν τοῦ |
| καὶ ταὐτόματον διὰ τοιαύτας αἰτίας . τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἄγαλμα Φειδίας μὲν κατεσκεύαζε , Περικλῆς δὲ ὁ Ξανθίππου καθεσταμένος ἦν | ||
| ὡς ἐπ ' ἐξειργασμένοις ἦγον ἐς τροπαίου ποίησιν . τοῦτον Φειδίας τὸν λίθον εἰργάσατο ἄγαλμα μὲν εἶναι Νεμέσεως , τῇ |