| αὐτὸν λυπούμενον τὴν λύπην ἑαυτῷ ἐπισπᾶται 〛 . ὅττι μιν ἐξαπάτησε Προμηθεύς : 〚 ἐνταῦθα δὲ λέγει τὸν ἐπὶ τοῦ | ||
| Ἀσώπης † ἢ Κλυμένης ἢ Θέμιδος . ⌊ ὅττι μιν ἐξαπάτησε ⌋ Προμηθεύς : ἀπάτην οὖν ἐνταῦθα λέγει ὁ Ἡσίοδος |
| , καὶ φάτις πολλὴ κρατεῖ . μὴ καὶ λόγος τις Ζῆνα μειχθῆναι βροτῷ ; κἄκρυπτά γ ' Ἥρας ταῦτα τἀμπαλάγματ | ||
| ἐν δὲ Αἰγυπτίοις τὸν Πλούτωνα καλεῖ τὸν ἄγραῖον τὸν πολυξενώτατον Ζῆνα τῶν κεκμηκότων . . . . ἐπὶ Ἀρχεδημίδου ? |
| , τὸ βουλεύομαι , γέγονεν . κλίνεται δὲ οὕτως : ἀγκυλομήτης ἀγκυλομήτου κοινῶς , Δωρικῶς ἀγκυλομήτα , Βοιωτικῶς καὶ Αἰολικῶς | ||
| Τοῖα : τοιαῦτα . ἀγκυλόμητιν : πανοῦργον : ἀγκυλόμητις καὶ ἀγκυλομήτης παροξύτονόν τε καὶ προπαροξύτονον , καὶ τὸ μὲν προπαροξύτονον |
| ὕστερον ἐπ ' Ἀλεξάνδρου τῷ τάφῳ λέγουσιν ὅτι ἠγωνίσαντο . Χρόνος τε ἦν συχνὸς τῷ πένθει καὶ αὐτός τε αὑτὸν | ||
| ἄρα Μοῖραι σχεδόν ὅ τ ' ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον Χρόνος . τὸ δὲ σαφανὲς ἰὼν πόρσω κατέφρασεν , ὁπᾷ |
| τὸ νᾶμα τοῦ πόρου καὶ τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ Πλούτωνος . Πλούτων δέ ἐστι ποταμὸς Αἰθιοπίας . οὕτω δὲ λέγεται διὰ | ||
| δυάδα οὗτός ἐστιν ὁ Ζεύς , πρὸς ὃν καὶ ὁ Πλούτων ἐπιστρέφεται : καὶ τὸν νοῦν προσείληφεν καὶ τοὺς λόγους |
| ἄλλα τάδ ' [ ἦν ⋮ ⚕⚖ ⚕⚖ Κάδμωι : Σεμέλα ? [ δ ' ⋮ ⚕⚖ ⚕⚖ τῶι ? | ||
| ἀγαθῶν . ζώει μὲν ἐν Ὀλυμπίοις ἀποθανοῖσα βˈρόμῳ κεραυνοῦ τανυέθειρα Σεμέλα , φιλεῖ δέ νιν Παλλὰς αἰεί καὶ Ζεὺς πατήρ |
| ἀργυρήμερες . θάλλοις ἑορταῖς εἰλαπίναις εὐπρεπές , εὐδαιμονῶν , ἀεὶ φιλαίτατος πᾶσι . Χθὲς ἐς φίλους τὴν τέρψιν ἀνυψώσατε , | ||
| μέμνηται ἐν Θαλυσίοις : Ἄρατος δ ' ὁ τὰ πάντα φιλαίτατος ἀνέρι τήνῳ . ἦς δ ' ὁ μὲν αὐτῶν |
| μάρψας ἡνία θῆκεν ἐς ἰσχία καὶ μέσα νώτων καὶ σθένος εἱλίσσων πεφορημένος αὖτις ὀπίσσω κλινομένων μελέων ἐβιάζετο θυιάδας ἵππους καὶ | ||
| ' ἐσορῶσα : ὃ καὶ κρεῖττον . . κοινὸν φάος εἱλίσσων ] ὁ φωτίζων , συστρέφων , κινῶν . . |
| : φησὶν δέ , οἶσθα , περὶ αὐτοῦ : Κλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγματα . καὶ αὐτοὶ δὲ Ἀθηναῖοι | ||
| κατὰ τοῦ Διὸς πέμπων τῆς ἰδίας γλώττης ; ὁ δὲ Προμηθεύς φησι , διὰ τί φοβοίμην ἐγὼ , ᾧ οὐ |
| ὡς ἂν ἔχοντες προμαχομένας αὑτῶν τὰς συλλαβὰς καὶ τὸν ἀκειρεκόμην Φοῖβον ἀποτοξεύοντα τὸν λοιμόν . Πευθῆνας μέντοι ἐν αὐτῇ Ῥώμῃ | ||
| μητιέτην καὶ ὑψιβρεμέτην καὶ τὸν Ἥλιον Ὑπερίονα καὶ τὸν Ἀπόλλωνα Φοῖβον καλῶν . μετὰ δὲ τὴν ὀνοματοποιίαν ἴδωμεν καὶ τοὺς |
| ὑπὸ ἄρκτου φασὶ τραφῆναι , Αἴγισθον δὲ τὸν Θυέστου καὶ Πελοπίας ὑπὸ αἰγός . Δαρεῖον ἀκούω τὸν Ὑστάσπου φαρετροφόρον Κύρου | ||
| . Τροζήνιαι γυναῖκες , αἳ τόδ ' ἔσχατον οἰκεῖτε χώρας Πελοπίας προνώπιον , ἤδη ποτ ' ἄλλως νυκτὸς ἐν μακρῶι |
| περικεκαυμένος στάχυς . Ἐφέσια γράμματα : φωναὶ φυσικὸν ἐμπεριέχουσαι νοῦν ἀλεξίκακον , ἃς καὶ Κροῖσος ἐπὶ πυρᾶς εἶπεν . [ | ||
| ἐνεόφρων . οἶνος γὰρ πυρὶ ἶσον ἐπιχθονίοισιν ὄνειαρ ἐσθλόν , ἀλεξίκακον , πάσης συνοπηδὸν ἀοιδῆς . ἐν μὲν γὰρ θαλίης |
| ἐπλάσατο καὶ ἐν τῇ τοῦ Ἔρωτος βάσει , ὃν αὐτὸς ἔπλασεν , ἐπέγραψε : Πραξιτέλης ὃν ἔπασχε διηκρίβωσεν Ἔρωτα , | ||
| τῆς Πανδώρας , τὴν Ἀφροδίτην δὲ , ἐπεὶ γυναῖκα αὐτὴν ἔπλασεν : ἡ Ἀφροδίτη δὲ ἔφορος τῶν γυναικείων χαρίτων . |
| Ἀπόλλωνος ἱερῷ τὸν Τρωικὸν μῦθον , ἐν ᾧ ὁ Ἐπειὸς ὑδροφορεῖ τοῖς Ἀτρείδαις , ὡς καὶ Στησίχορός φησιν : ᾤκτιρε | ||
| Ἀπόλλωνος ἱερῷ τὸν Τρωικὸν μῦθον , ἐν ᾧ ὁ Ἐπειὸς ὑδροφορεῖ τοῖς Ἀτρείδαις , ὡς καὶ Στησίχορός φησιν : ᾤκτειρε |
| φησὶ , πρὸ σοῦ ἢ πρὸ τῶν ἄλλων θεῶν τὸν Τιτᾶνα Ἄτλαντα εἶδον δαμασθέντα ἐν πόνοις , ἐν λύμαις καὶ | ||
| ἐλέγοντο πάντες ὅσοι ἐξ Οὐρανοῦ καὶ Γῆς ἐγεννήθησαν . : Τιτᾶνα ] Τὸν καταχθόνιον δαίμονα πρὸς τὸν Τυφῶνα . : |
| Κάδμου παῖδας ἔσχε δύο Κλέαρχον τὸν παρά τισι Λέαρχον καὶ Παλαίμονα τὸν * καὶ * Μελικέρτην . κατὰ Ἥρας δὲ | ||
| τὸν ἐκ τῆς θαλάσσης ἀφρὸν Λευκοθέαν , τὸν δὲ Μελικέρτην Παλαίμονα : εἶναι δὲ αὐτὸν σωτῆρα τῶν τὸ πέλαγος πλεόντων |
| , ὅτε περὶ Κτησιφῶντα διῆγε , γηγενέων ποτὲ φῦλον ἐνήρατο μητιέτα Ζεὺς ἔχθιστον μακάρεσσιν Ὀλύμπια δώματ ' ἔχουσι . Ῥωμαίων | ||
| διὰ τὰ ποιητικά , οἷον ἱππότα ἀντὶ τοῦ ἱππότης καὶ μητιέτα ἀντὶ τοῦ μητιέτης καὶ νεφεληγερέτα ἀντὶ τοῦ νεφεληγερέτης : |
| μεγαλόφωνον τέλλεται : γίνεται ἄναλκιν : ἀδύνατον ἄμοιρος : ἀμέτοχος ἀγάλλων : καλλωπίζων λαγέτας : ἡγεμόνας μεμαότας : προθύμους ἀμφίπολα | ||
| γὰρ καὶ ἔλαβε τὴν Ἱπποδάμειαν πρὸς γάμον . τὸν μὲν ἀγάλλων θεός : τοῦτον μὲν οὖν , φησι , τὸν |
| ἔκγονος αἰνογόνοιο πολύμνιον ἔλλαχε κῦδος . † ἄρτι χερὸς θνητοῖο ξιφηφόρον † ἐντύνοντος λήμματι καὶ σφαράγοιο παρακλιδὸν ἀθροισθέντος : ἀλλ | ||
| βασιλίσκου : ἔδειξεν δὲ καὶ πρόσωπον ῥομφαίας πυρίνης καὶ πρόσωπον ξιφηφόρον καὶ πρόσωπον ἀστραπῆς φοβερῶς ἐξαστράπτον καὶ ἦχος βροντῆς φοβερᾶς |
| καὶ ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν πολλοὺς ἀνήρπασαν , οἷον τὸν Γανυμήδην , τὸν Τιθωνόν , τὸν Ἀχιλλέα , μὴ βουλόμενοι | ||
| θυγατέρα μὲν Κλεοπάτραν , παῖδας δὲ Ἶλον καὶ Ἀσσάρακον καὶ Γανυμήδην . τοῦτον μὲν οὖν διὰ κάλλος ἀναρπάσας Ζεὺς δι |
| λέγων : ἐν Δήλῳ τότε πρῶτον ἐγὼ καὶ Ὅμηρος ἀοιδοὶ μέλπομεν , ἐν νεαροῖς ὕμνοις ῥάψαντες ἀοιδὴν , Φοῖβον Ἀπόλλωνα | ||
| ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν , γόνον ὑπάτων νίν τε πατέρων μέλπομεν γυναικῶν τε Καδμεϊᾶν [ ἔμολον ] . Ἐναργέα τελέων |
| Τυφῶνος καὶ τῶν ὁμοίων . τὸν γὰρ Τυφῶνα ὁ Ζεὺς κεραυνώσας κατεταρτάρωσεν ἀντιστάντα αὐτῷ . τοιαύτη ] κατ ' εἰρωνείαν | ||
| εἰς Κρήτην . οὓς κατὰ μέσον τὸν πλοῦν ὁ Ζεὺς κεραυνώσας κατεπόντωσεν , ὥς φησιν Ἀλκιδάμας ἐν Μουσείῳ . Ἐρατοσθένης |
| πόρε τ ' ἀγˈλαΐαν καὶ τόθι κˈλειναῖς τ ' Ἐρεχθειδᾶν χαρίτεσσιν ἀραρώς ταῖς λιπαραῖς ἐν Ἀθάναις , οὐκ ἐμέμφθη ῥυσίδιφˈρον | ||
| ἐφυδατίη . τὸν δὲ σχεδὸν εἰσενόησεν κάλλεϊ καὶ γλυκερῇσιν ἐρευθόμενον χαρίτεσσιν , πρὸς γάρ οἱ διχόμηνις ἀπ ' αἰθέρος αὐγάζουσα |
| λῶ γὰρ τὸ θέλω . καὶ λιλῶ λιλαίω . καὶ λιλαίετο παρ ' Ὁμήρῳ . καὶ ὡς μαδῶ μαδαρὸς , | ||
| κάλλιστος ἐν ἄλλοις ἵσταται ἰχθύς , κάραβος , ἀστακὸς αὖτε λιλαίετο θωρήσσεσθαι ἐν μακάρων δείπνοις . τοῖς δαιτυμόνες χέρ ' |
| πολὺ μεῖζον , ἐπεὶ μένος ἄφθιτον αἰεὶ γεινομένῳ μήτηρ καὶ ἀγήραον ἐγγυάλιξεν . ἣ δὲ καταθνήσκει τε μινυνθάδιον θαλέθουσα , | ||
| ὁ θεὸς καὶ καταπαλαίει . τοῖς δὲ ἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων ἀγήραον καὶ ἄφθαρτον εὐδοξίαν ἀπένειμεν . δάκος ἀδινόν : ἰδίως |
| ἱερὸν Ἀφροδίτης ἱδρύσατο ἐπὶ τῷ Ἱππολύτου ἔρωτι ὡς καὶ Εὐριπίδης Ἱππολύτῳ δ ' ἐπιθεάν . ἡ δὲ Ἀφροδίτη καθά φησι | ||
| , ὡς καὶ Εὐριπίδης ποιεῖ τὴν Φαίδραν ἐν τῷ Καλυπτομένῳ Ἱππολύτῳ . παρ ' ἣν δὲ αἰτίαν τοῦτο ἔπραττον , |
| . καὶ νῦν μὲν ὁ Πίνδαρος τὸν ἐκ μητρὸς πάππον μήτρωα ὀνομάζει : Ὅμηρος δὲ καὶ οἱ λοιποὶ τὸν τῆς | ||
| : Ὅμηρος δὲ καὶ οἱ λοιποὶ τὸν τῆς μητρὸς ἀδελφὸν μήτρωα καλοῦσιν . φησὶν οὖν ἐν τῇ Ἰλιάδι : Ἀσίῳ |
| , ὁ βʹ μέλλων ἁδῶ ἁδεῖς ἁδεῖ καὶ τὸ ἀπαρέμφατον ἁδεῖν , . , , . . α . * | ||
| : παρὰ τὸ ἄδην † ἀδδηφάγος . . . . ἁδεῖν : τὸ ἀρέσαι ἐξ οὗ καὶ τὸ ἅδε δ |
| Ἴβυκος δὲ Ἀφροδίτης καὶ Ἡφαίστου , ὁ δὲ Ἡσίοδος ἐκ Χάους λέγει τὸν Ἔρωτα , ἐν δὲ τοῖς εἰς Ὀρφέα | ||
| φησίν . Ἀκουσίλαος [ ] [ δ ' ἐκ ] Χάους πρώτου τἆλλα . ἐν δὲ τοῖς ἀναφερομένοις εἰς Μουσαῖον |
| ' ἣν μέλλει τοῦτο ποιεῖν . τὸ . . . ἐπίορκον ] τοῦτο γὰρ μάλιστα ἴδιον τῆς Δημοσθένους δεινότητος τὸ | ||
| . . . . ὣς φάτο , καί ῥ ' ἐπίορκον ἐπώμοσε , τὸν δ ' ὀρόθυνεν : τοῦτο ἔξωθεν |
| ἔδοξε τῷ πάντων ἡγεμόνι καὶ δεσπότῃ τὸ τῶν ἀνθρώπων σύστημα τεχνήσασθαι , ὅπως ἐν τούτῳ τὸ τῶν ψυχῶν διαπαντὸς γένος | ||
| φέρουσαι . καμάτοισιν : πλόοις . Ἀλλοῖα : ἕτερα . τεχνήσασθαι : εἰς τὸ κατασκευάσαι , κατασκευάσασθαι . Ἔστιν : |
| . , . . . Ἀπὸ πεντόζοιο : Ἡσίοδος ἐν Ἔργοις καὶ ἡμέραις : μηδ ' ἀπὸ πεντόζοιο * * | ||
| ἀλήθειν κριθάς . . . . ἀλεξιάρη : Ἡσίοδος ἐν Ἔργοις καὶ Ἡμέραις : νειὸν δὲ σπείρειν ἔτι κουφίζουσαν ἄρουραν |
| οἵ τ ' ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντ ' ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις οἰχνεῖτε πανδαίδαλόν τ ' εὐκλέ ' ἀγοράν : ἰοδέτων | ||
| κοὐ λήξω τοὺς βόσκοντας θεραπεύων . οὐκ ἐν ταῖς ζαθέαις Ἀθάναις εὐκίονες ἦσαν αὐλαὶ θεῶν μόνον οὐδ ' ἀγυιάτιδες θεραπεῖαι |
| στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν : τοῖσιν δ ' ἴκμενον οὖρον ἵει ἑκάεργος Ἀπόλλων : οἳ δ ' ἱστὸν στήσαντ ' ἀνά | ||
| ἐμβήη ἐμβῇ : “ ἐμβήη : μάλα τούς γε φιλεῖ ἑκάεργος Ἀπόλλων . ” ἐμεῦ ἐμέο ἐμεῖο ἀσύναρθροι ἀντωνυμίαι , |
| κ ' ἐκ τᾶς ταγᾶς ἔλσῃ ποκά , πορπακισάμενος φροῦδος ἀμπτάμενος ἔβα . Ἀλλ ' οὐδὲ μοιχοῦ καταλέλειπται φεψάλυξ . | ||
| : δέδοικα δ ' ἐκ χερῶν με μὴ πρὸς αἰθέρα ἀμπτάμενος φύγηι . ἰὼ Κυκλωπὶς ἑστία , ἰὼ πατρίς , |
| ἐλπίδας εἶχε κρατήσειν τῶν βαρβάρων : τὴν μὲν γὰρ Πυθίαν ἀνίκητον αὐτὸν ὠνομακέναι , τὸν δ ' Ἄμμωνα συγκεχωρηκέναι τὴν | ||
| χειμῶνα πλεῖστον ? ? ? ? [ καὶ ἴσως ] ἀνίκητον . ἔδοξεν οὖν πλεῖν : ἀσπασάμενοι [ ] τοίνυν |
| ὁμοίως καὶ πρὸς σύνοδον ἐρχομένη ἐὰν ἐν ἀρσενικῷ ζῳδίῳ τύχῃ προτελευτᾶν ποιεῖ τὸν πατέρα , ἐὰν δὲ ἐν θηλυκῷ ζῳδίῳ | ||
| : Σελήνη πλησιφωτοῦσα , ἐὰν τύχῃ ἐν τοῖς Ἰχθύσιν , προτελευτᾶν ποιεῖ τὸν πατέρα : καὶ ληξιφωτοῦσα δ ' ὁμοίως |
| τῶν τὴν αὐτὴν ἐσχηκότων προσηγορίαν , τὸν μὲν ἀρχαιότατον Ἡρακλέα μυθολογεῖσθαι γεγονέναι παρ ' Αἰγυπτίοις , καὶ πολλὴν τῆς οἰκουμένης | ||
| σφοδροτάτων ἐπίπνοιαι καὶ πρηστήρων ἐπιφάνειαι καὶ πυρὸς καταφλέξεις , ὡς μυθολογεῖσθαι ὑποκεῖσθαι τὸν Τυφῶνα . ἁλιερκέες ὄχθαι : ἤτοι αἱ |
| , τὴν δὲ γῆν τὸν Ἀιδωνέα , Νῆστιν δὲ καὶ κρούνωμα βρότειον οἱονεὶ τὸ σπέρμα καὶ τὸ ὕδωρ . Σωκράτης | ||
| ἠδ ' Ἀιδωνεύς Νῆστίς θ ' , ἣ δακρύοις τέγγει κρούνωμα βρότειον . ἐκ πέντε δὲ Ὄκκελος ὁ Λευκανὸς καὶ |
| καὶ αὐτὴ παρέσομαι καὶ συμπράξω τὰ πάντα . Καὶ τὸν Ἔρωτα καὶ τὸν Ἵμερον καὶ τὰς Χάριτας ἄξεις ; Θάρρει | ||
| δὲ οὐδενός . διὸ καὶ ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἔφη τὸν Ἔρωτα θεὸν εἶναι συνεργὸν ὑπάρχοντα πρὸς τὴν τῆς πόλεως σωτηρίαν |
| ] ὅτι . Γ ] χρησμός : “ αἰετὸς ἐν νεφέλῃσι γενήσεται ἤματα πάντα ” . ἄκουε δὴ νῦν : | ||
| Ζεὺς δ ' ἔλαχ ' οὐρανὸν εὐρὺν ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσι : γαῖα δ ' ἔτι ξυνὴ πάντων καὶ μακρὸς |
| τῇ καὶ τῇ παραφέροντα , εἶτα κατὰ ποϲὸν εὐτονώτερον : ἐπακούει γὰρ οὕτω καὶ ἀπολύεται τῆϲ προϲφύϲεωϲ . εἰ δὲ | ||
| Ἡλίου θυγάτηρ , διότι καὶ αὐτὴ πάντα ἐφορᾷ καὶ πάντα ἐπακούει οὐ γενεαλογῶν εἴρηκεν . . ὅθεν καὶ Ἰχναία διὰ |
| μὲν τὰ Γλαύκας ἀγκρούομαι , εὖ δὲ τὰ Πύρρω . αἰνέω τάν τε ΚρότωναΚαλὰ πόλις ἅ τε Ζάκυνθος . . | ||
| Ζεῦ , τὸν σοφὸν ἄνδρα Θαλῆν ἥρπασας ἐκ σταδίου . αἰνέω ὅττι μιν ἐγγὺς ἀπήγαγες : ἦ γὰρ ὁ πρέσβυς |
| καὶ οἷον „ καὶ ” ἀλλ ' οἷον τόδ ' ἔρεξεν ” , „ οἷον τὸν Τηλεφίδην „ . οὕτως | ||
| Διὸς μένος . Ἀλλὰ τὸ μέν που ἀθανάτων τάχ ' ἔρεξεν ἐὺς νόος ἠὲ καὶ οὐκί : Ἀργεῖοι δ ' |
| τᾶν ὀίων ἕπεται σκοπός : ἃ δὲ βαΰσδει εἰς ἅλα δερκομένα , τὰ δέ νιν καλὰ κύματα φαίνει ἅσυχα καχλάζοντος | ||
| τυγχάνῃ δεικτική . τὸ ἑξῆς : τὰν κύνα βάλλειεἰς ἅλα δερκομένα , ὥστε τὰ λοιπὰ διὰ μέσου . τᾶν ὀΐων |
| διέπτατο ὠκέα Ἶρις , ἀγχοῦ δ ' ἱσταμένη προσέφη κλυτὸν ἐννοσίγαιον : ἀγγελίην τινά τοι γαιήοχε κυανοχαῖτα ἦλθον δεῦρο φέρουσα | ||
| πὰρ ξείνια θείω , πομπήν τ ' ὀτρύνω δόμεναι κλυτὸν ἐννοσίγαιον : τοῦ γὰρ ἐγὼ πάϊς εἰμί , πατὴρ δ |
| εὐφήμους τελετὰς ὁσίας νεομύστοις εὐκάρπους καιρῶν γενέσεις ἐπάγουσαι ἀμεμφῶς . Κικλήσκω κούρην Καδμηίδα παμβασίλειαν , εὐειδῆ Σεμέλην , ἐρατοπλόκαμον , | ||
| πρὸς σὸν χῶρον , ἄνασσα , καὶ εὐδύνατον Πλούτωνα . Κικλήσκω Διόνυσον ἐρίβρομον , εὐαστῆρα , πρωτόγονον , διφυῆ , |
| Τεμβριεύς . Τέμβρος , πόλις Κύπρου , ἐν ᾗ τετίμηται Ὑλάτης Ἀπόλλων . τὸ ἐθνικὸν Τέμβριος . Τεμένεια , πόλις | ||
| * . Ὕλη πόλις Κύπρις , ἐν ᾗ Ἀπόλλων τιμᾶται Ὑλάτης . × . Ὑλάτου δὲ τοῦ Ἀπόλλωνος : Ὕλη |
| μεγάλαν . τὰ θεῶν δὲ φίλτρα φροῦδα Τροίαι . ὦ καλλιφεγγὲς ἡλίου σέλας τόδε , ἐν ὧι δάμαρτα τὴν ἐμὴν | ||
| χρυσός , μόνη δὲ κλῆιθρ ' ἐγὼ σφραγίζομαι . ὦ καλλιφεγγὲς Ἥλι ' , ὥς μ ' ἀπώλεσας καὶ τόνδ |
| ξείνης γαίης ἔπι : ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας . τεκοῦσα : γεννήσασα , γεννήματα . Ἀσπασίως : χαριέντως , περιχαρῶς , | ||
| ἀγελαστικὸν γὰρ καὶ σύννομον ζῷον τὸ ἡμερώτατον ἄνθρωπον ἡ φύσις γεννήσασα πρὸς ὁμόνοιαν καὶ κοινωνίαν ἐκάλεσε , λόγον δοῦσα συναγωγὸν |
| πόλις διπλῶν τέκνων μ ' ἐστέρησεν : τὴν Ἴλιον οἰωνιζόμενος ἀνακαλεῖ , ἐπεὶ προιστάμενος αὐτῆς Ἀπόλλων Ἀχιλλέα καὶ Νεοπτόλεμον ἀνεῖλεν | ||
| μεθυσκόμενος κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην προγάστωρ ἡμῖν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἀνακαλεῖ . Εὐφορίων δὲ ὁ Χαλκιδεὺς οὕτω που γράφει : |
| αὐτοῦ ἀλιτήρ , ὡς ἀρότης ἀροτήρ , καὶ ἐκ τοῦ ἀλιτήρ ἀλιτῆρος γίνεται ἀλιτήριος , ὡς σωτήρ σωτῆρος σωτήριος . | ||
| δὲ τοῦ ἀλίτω βαρυτόνου γίνεται ἀλίτης ὄνομα καὶ ἐξ αὐτοῦ ἀλιτήρ , ὡς ἀρότης ἀροτήρ , καὶ ἐκ τοῦ ἀλιτήρ |
| ἀτρεκέως Φαέθοντος ἐράσσατο , τίκτε σε μήτηρ . τούνομά σευ καλέω παναοίδιμον Ἀφρογενείην : ῥηιδίως Παφίης πολυήρατος [ ] ἔπλεο | ||
| , ἐλθεῖν εὐάντητον ἐπ ' εὐιέρωι σέο μύστηι . Θεσμοφόρον καλέω ναρθηκοφόρον Διόνυσον , σπέρμα πολύμνηστον , πολυώνυμον Εὐβουλῆα , |
| τὴν ὠφέλειαν τὴν ἐκ τῆς μαλάχης ἀγνοοῦσιν : ἐπεὶ Προμηθεὺς ἠπάτησεν αὐτόν . Δῆλον δὲ , ὡς προεκδέδοται ἡ Θεογονία | ||
| τὴν Ποτίδαιαν ἀπέστησεν Ἀθηναίων : φησὶ γὰρ ὅτι καὶ τούτους ἠπάτησεν . ὅρα δὲ πῶς , εἰπὼν Ἀθηναίους ἠπατῆσθαι καὶ |
| τὸ κέντρον τῆς ἀπαιτήσεως ἐπάγει τῶ ς ' ἄμοτον κλαίω τεθνηότα μείλιχον αἰεί , ὡς ἂν ἀκούων ταῦτα Ἀχιλλεὺς δικαιολογουμένης | ||
| Ἀπόλλων πᾶσαν ἀεικείην ἄπεχε χροΐ , φῶτ ' ἐλεαίρων καὶ τεθνηότα περ : περὶ δ ' αἰγίδα πάντα κάλυπτεν χρυσείην |
| . καὶ τοῖς Ἀθηναίοις χρησμὸς ἐδόθη τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς : ἐδήλου γὰρ ὡς διὰ τριήρων δεῖ αὐτοὺς | ||
| ἀπονέοντο παῖδες καὶ γαμβροί , τὼ δ ' οὐ λάθον εὐρύοπα Ζῆν ἐς πεδίον προφανέντε : ἰδὼν δ ' ἐλέησε |
| δὲ σποδὸς προπέμπει πίονας πλούτου πνοάς . τούτων θεοῖσι χρὴ πολύμνηστον χάριν τίνειν , ἐπείπερ χἀρπαγὰς ὑπερκόπους ἐπραξάμεσθα καὶ γυναικὸς | ||
| ταυροβόαν , γένεσιν μακάρων θνητῶν τ ' ἀνθρώπων , σπέρμα πολύμνηστον , πολυόργιον , Ἠρικεπαῖον , ἄρρητον , κρύφιον ῥοιζήτορα |
| φαίνεται δὲ τετελευτηκὼς ἐκ τούτων . παίζων οὖν ὁ Ἀριστοφάνης Ἀοῖον αὐτόν φησιν ἀστέρα κληθῆναι . περιβόητος δὲ ἐγένετο . | ||
| μελῶν ποιητής . ἐποίησε δὲ ὠιδήν , ἧς ἡ ἀρχὴ Ἀοῖον ἀεροφοίταν ἀστέρα μείνωμεν ἀελίου λευκῆι πτέρυγι πρόδρομον . φαίνεται |
| προθεσπιζομένη χρησμῶν [ ] ἀψευδὴς ἀλήθεια καὶ χάσμα γῆς , χθονίου πνεύματος στόμιον ἐξ οὗ τὴν ἀναφερομένην [ ἀκούομεν ] | ||
| ἀνθρώπων : ἐχθρὸς δὲ καὶ ἀθανάτοισι θεοῖσιν . ἔνθα θεοῦ χθονίου πρόσθεν δόμοι ἠχήεντες [ ἰφθίμου τ ' Ἀίδεω καὶ |
| μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ . Ἀντίγραφον διαθήκης Ἀσήρ , ἃ ἐλάλησε τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ ἑκατοστῷ εἰκοστῷ ἔτει ζωῆς αὐτοῦ . | ||
| πρὸς τὴν κατασκευὴν ἴδωμεν ὃν τρόπον εἰσφέρειν προσέταξεν . ” ἐλάλησε ” φησί „ κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων : εἰπὸν |
| φησι διὰ τοὺς ἐπὶ τῇ γεννήσει ταύτης ἐγγινομένους κελάδους , ἰοχέαιράν τε διὰ τὰς ἐξ αὐτῆς ἀκτινοβολήσεις , κυνηγέτιδα δέ | ||
| φησι διὰ τοὺς ἐπὶ τῇ γεννήσει ταύτης ἐγγινομένους κελάδους , ἰοχέαιράν τε διὰ τὰς ἐξ αὐτῆς ἀκτινοβολήσεις , κυνηγέτιδα δέ |
| ! ! ἐψόφηκεν : ἐπανάγω [ ] ! ην ? θῆτε : μηδὲν μηδέπω [ ] ! ον . ου | ||
| , ὦ παῖδες , ὅταν τελευτήσω , μήτε ἐν χρυσῷ θῆτε μήτε ἐν ἀργύρῳ μηδὲ ἐν ἄλλῳ μηδενί , ἀλλὰ |
| Δωρικὴν αὐτὴν λέγομεν ἀλλὰ κοινήν , οἷον ὁ Μηνᾶς τοῦ Μηνᾶ , ὁ Ζηνᾶς τοῦ Ζηνᾶ , ὁ Μητρᾶς τοῦ | ||
| δισυλλάβως δὲ κλίνεται ὁ λᾶας , τοῦ λᾶα , Μηνᾶς Μηνᾶ , Ζηνᾶς Ζηνᾶ , κερκιδᾶς κερκιδᾶ . Τὰ εἰς |
| ὀδόντων ἕρκος ἐπικροτέει λευκόχροον ἄσθματι θερμῷ : καὶ χόλος ἀμφὶ γάμοισι πολὺ πλέον ἠέπερ αἰδώς . θηλυτέρη δ ' εἴ | ||
| ποτ ' ὢν ἀνάκτωρ πόλεως . ἃ δ ' ἐν γάμοισι χρῆν σε προσθέσθαι χροῒ Ἀσιατίδων γήμαντα τὴν ὑπερτάτην , |
| ] τὸν ποιητήν : Ζῶντι μὲν δὴ ταῦθ ' ὑπῆρξεν Εὐριπίδηι : τελευτῆς δὲ μάλα δυσχεροῦς καὶ ἰδίας ἔτυχεν , | ||
| | τε τούτωι [ ] καὶ παρ [ ' ] Εὐριπίδηι | , ποεῖται [ ] [ ἐγκλήματα ] | |
| κίονα δαιμονίαν ὁ δ ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι Δωριεῖ λαῷ ταμιευομέναν ἐξ Αἰακοῦ : τὸν παῖς ὁ | ||
| συμβῇ , οὐκ ἀκούει . οὐδ ' ἂν ἡ μῆνιγξ κάμοι , ὥσπερ τὸ ἐπὶ κόρῃ δέρμα . ἀλλὰ σημεῖον |
| γ ' ἢ ταύτην χύτραις ἱδρυτέον ; Χύτραισιν , ὥσπερ μεμφόμενον Ἑρμῄδιον ; Τί δαὶ δοκεῖ ; Βούλεσθε λαρινῷ βοΐ | ||
| εἰκότως παραγραφικὸν ἂν εἴη τὴν ἰσχὺν ἔχον ἀπὸ τοῦ ῥητοῦ μεμφόμενον τὴν κρίσιν οὐ τελείως ἐκβάλλον καθάπερ ἡ παραγραφή . |
| γε πάντα , γέρων , κατὰ μοῖραν ἔειπες . ” μογοστόκος ἡ μογοῦσα καὶ πονοῦσα περὶ τοὺς τόκους . μόθος | ||
| . καὶ χροιὴ πέπλου μαντεύεται , ὅττι μενοινὴ μυρία μοχθήσασα μογοστόκος ἔμφρονι ῥιπῆι καὶ φρένα φοινίσσουσα πολυσπερέεσσι μερίμναις , ἤθεα |
| μέγαν μὴ παρφάμεν , ἀλλὰ Κˈρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι , φαεννὸν ἐς αἰθέρα μιν πεμφθεῖσαν ἑᾷ κεφαλᾷ ἐξοπίσω γέρας ἔσσεσθαι | ||
| ἦτορ , μηκέτ ' ἀελίου σκόπει ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι ' αἰθέρος , μηδ ' Ὀλυμπίας |
| φησιν , ὅτι ἡ Νὺξ ἐγέννησε τὸν Μόρον , τὴν Κῆρα , τὸν Θάνατον . ἐπεὶ γὰρ ἀφανῆ καὶ ἄδηλα | ||
| τοῦ πεπρωμένου καὶ εἱμαρμένου . ἐγέννησε δὲ ἡ Νὺξ καὶ Κῆρα καὶ τὸν Θάνατον , καὶ τὸν Ὕπνον καὶ τοὺς |
| ἐπὶ μὲν τὸ ὀμόσαι οὐκ ἀπήντα , ὡς δὲ δίκῃ λύσων τὸν ὅρκον προσκαλεῖται τὸν Παρμένοντα . ἐνεστηκυιῶν δ ' | ||
| πόλεως αἰτίαν οὐδ ' ἄν , εἴ τι μηχανήσαιτο , λύσων . Βέρροιαν γὰρ ἰδὼν ἐπελάθετο τῆς μείζονος . καὶ |
| ἔτι θάλος ἐν χερσὶν ματρὸς πρὸς στέρνοις τ ' Ἄργει σκηπτοῦχον Ὀρέσταν . καὶ μὴν ὅδ ' ἀκτὰς ἐκλιπὼν θαλασσίους | ||
| δῶρα δυσμάχητα Μοισᾶν τὠπιτυχόντι φέρειν . ναὶ τὰν Ὄλυμπον καταδερκομέναν σκηπτοῦχον Ἥραν , ἐστί μοι πιστὸν ταμιεῖον ἐπὶ γλώσσας , |
| : ἁδόντα δ ' εἴη με τοῖς ἀγαθοῖς ὁμιλεῖν . Ἤθελον Χίρωνά κε Φιλλυρίδαν , εἰ χρεὼν τοῦθ ' ἁμετέρας | ||
| λέγων : Τάδε λέγει ὁ φίλος σου Ἁβραὰμ , ὅτι Ἤθελον θεάσασθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην ἐν τῇ ζωῇ μου , |
| δὲ φίλημ ' ἁβροσύναν , καί μοι τὸ λαμπρὸν ἔρος ἀελίω καὶ τὸ καλὸν λέλογχε , φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡς | ||
| ! ! ] ' Ἀχέροντα μεγ ? [ ζάβαις [ ἀελίω ] κόθαρον φάος [ ὄψεσθ ' , ἀλλ ' |
| ἦ μέγα πῆμα καὶ ἄσχετον ἤματι τῷδε ἡμῖν συμφορέουσιν ἀκηδέες Οὐρανίωνες , Αἴαντος μεγάλοιο περιφραδέος τ ' Ὀδυσῆος ἐσσυμένων ἐπὶ | ||
| τ ' Ἀργικέραυνον ὅπως ὑπελύσατο δεσμῶν : τῶν μιμνησκόμενοι πανδερκέες Οὐρανίωνες μητέρ ' ἐμὴν τίουσι Θέτιν ζαθέῳ ἐν Ὀλύμπῳ . |
| ἐχθροὺς ἄξιον οἶμαι μισεῖν . ἢ σὺ γάρ , ὦ Πυθαγόρα καὶ Πλάτων καὶ Χρύσιππε καὶ Ἀριστότελες , τί φατε | ||
| θεῶν λόγον . λέγει γάρ : λόγος ὅδε περὶ θεῶν Πυθαγόρα τῶ Μνημάρχω , τὸν ἐξέμαθον ὀργιασθεὶς ἐν Λιβήθροις τοῖς |
| ἐναρμόζων ὅ τι δὴ θνητοῖσι κάλλιστόν τε καὶ ἔχθιστον : ποθέω γὰρ ἀκοῦσαι . ὁ δέ φησι : Ἡσίοδ ' | ||
| ] λον Ἑρμιόναν τε ? [ [ ] ! ων ποθέω νύκτ ? [ [ αἰγλοπόδαν ] ? [ [ |
| Αἰγείρας καλούμενος Κριός : ἔχειν δὲ αὐτὸν τὸ ὄνομα ἀπὸ Τιτᾶνος Κριοῦ : Κριὸς δὲ καὶ ἄλλος ὠνόμασται ποταμός , | ||
| . , : Βήλου τοῦ Ἀσσυρίων βασιλεύσαντος καὶ Κρόνου τοῦ Τιτᾶνος Θάλλος μέμνηται , φάσκων τὸν Βῆλον πεπολεμηκέναι σὺν τοῖς |
| τοῦ θεοῦ ταμίαν τε πάντων πιστόν , ἐν δ ' ἀνακτόροις θεοῦ καταζῆι δεῦρ ' ἀεὶ σεμνὸν βίον . Κρέουσα | ||
| ψήφωι μιᾶι , τὸν ἱερὸν ὡς κτείνουσαν ἔν τ ' ἀνακτόροις φόνον τιθεῖσαν . πᾶσα δὲ ζητεῖ πόλις τὴν ἀθλίως |
| ὁ Ἴαμος : ἢ ὅτι θεῶν βουλαῖς ἐγένετο . τίκτε θεόφρονα κοῦρον : τὸν Ἴαμον , ὅτι μάντις τὴν τέχνην | ||
| τῆς βαθείας , ἢ παρὰ τὴν τῶν ἴων χροιάν . θεόφρονα κοῦρον : ἢ θεῖα φρονοῦντα , καθὸ μάντις ὁ |
| . ἐστὶ δ ' ἐοικὸς ὀρειᾶν γε Πελειάδων μὴ τηλόθεν Ὠαρίων ' ἀνεῖσθαι . σύνεγγυς γάρ ἐστιν ὁ Ὠρίων τῇ | ||
| . . – ] ἀλόχῳ ποτὲ θωραχθεὶς ἔπεχ ' ἀλλοτρίᾳ Ὠαρίων . . . τρεχέτω δὲ μετὰ Πˈληϊόναν , ἅμα |
| πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ οὕτω νῦν Ζεὺς θείη , ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης : τῶ κέν τοι καὶ κεῖθι θεῷ | ||
| οἱ Ἠπειρῶται τὸν δοῦπον γδοῦπον λέγοντες , ὅθεν καὶ „ ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης „ [ ἔνθα μνηστέον καὶ τοῦ ” |
| μῦθον ἀπηλεγέως ἀποειπεῖν , ὥσπερ δὴ κρανέω τε καὶ ὡς τελέεσθαι ὀίω : ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν | ||
| ηὔδα : “ ὦ γέρον , οὔ πω τοῦτο ἔπος τελέεσθαι ὀΐω : λίην γὰρ μέγα εἶπες : ἄγη μ |
| μετακίνησις . ἐπὶ ὀνόματος μέν , οἷον οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμης ' ἀρητῆρα Ἀτρείδης . τὸ γὰρ ἑξῆς , τὸν | ||
| πρόκειται γάρ : ἀλλ ' ἕνεκ ' ἀρητῆρος , ὃν ἠτίμης ' Ἀγαμέμνων . τὸ δὲ ἐπιμέμφεται ἀπὸ κοινοῦ δεῖ |
| ἐμφορέοντο : θεὸς δ ' ἀποαίνυτο νόστον . αὐτὰρ ἐμοὶ Ζεὺς αὐτός , ἔχοντί περ ἄλγεα θυμῷ , ἱστὸν ἀμαιμάκετον | ||
| Ἐλπινίκην εἶχεν , ὡς Πτολεμαῖος μὲν ὕστερον Βερενίκην , καὶ Ζεὺς τὴν Ἥραν πρὸ αὐτῶν , καὶ νῦν Περσῶν τὸ |
| ' πὶ τούτοισιν εὖ πρᾶξις , ὡς θέλει τόδ ' ἄγχιστον Ἀπίας γαίας μονόφρουρον ἕρκος . ἥκω σεβίζων σόν , | ||
| ' ἂν ἐν βάθροις ἔτι . ἔξεστι τὸν γένει μὲν ἄγχιστον πατρὸς μέγαν τε δαίμον ' ἐν θεοῖς τε τίμιον |
| καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην , παῖδα Διὸς μεγάλοιο καὶ Ἥρης χρυσοπεδίλου . * ) ὅτι εἰς τρία διαιρεῖ , εἰς | ||
| καλλίσφυρον [ ] Ἥβην , παῖδα Διὸς μεγάλοιο καὶ Ἥρης χρυσοπεδίλου : τὸν πρὶν μέν ῥ ' ἤχθηρε θεὰ λευκώλενος |
| κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσι γίνεται , ὃς πενίῃ εἴκων ἀπατήλια βάζει . ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν ξενίη τε τράπεζα | ||
| Ἰθάκης ἐς δῆμον ἵκηται , ἐλθὼν ἐς δέσποιναν ἐμὴν ἀπατήλια βάζει : ἡ δ ' εὖ δεξαμένη φιλέει καὶ ἕκαστα |
| ἐκεῖς ' ἄγε με , Βρόμιε Βρόμιε , πρόβακχ ' εὔιε δαῖμον . ἐκεῖ Χάριτες , ἐκεῖ δὲ Πόθος , | ||
| πολυώνυμε , λύσιε δαῖμον , κρυψίγονον μακάρων ἱερὸν θάλος , εὔιε Βάκχε , εὐτραφές , εὔκαρπε , πολυγηθέα καρπὸν ἀέξων |
| ἔφα , κορύναν δωρύττομαι , οὕνεκεν ἐσσί πᾶν ἐπ ' ἀλαθείᾳ πεπλασμένον ἐκ Διὸς ἔρνος . ὥς μοι καὶ τέκτων | ||
| ὕμνων τυχὸν ὑψοῦ παρὰ δαίμοσι κεῖται : σὺν δ ' ἀλαθείᾳ βροτῶν κάλλιστον , εἴπερ [ καὶ θάνῃ τις , |
| : φῦλα Πελασγῶν τῶν , οἳ Λάρισαν . τὸν δὲ Πολύφημον Ἐλάτου παῖδα εἶπεν Ἀπολλώνιος , Σωκράτης δὲ καὶ Εὐφορίων | ||
| . , . . Ἀντισθένης δέ φησιν ὅτι μόνον τὸν Πολύφημον εἶναι ἄδικον : καὶ γὰρ ὄντως τοῦ Διὸς ὑπερόπτης |
| Ἅιδου καὶ Αἰθέρος : ὁ δὲ τὴν Τιτανομαχίαν γράψας ἐξ Αἰθέρος φησίν , Ἀκουσίλαος [ ] δ ' ἐκ Χάους | ||
| Γῆς : Σιμωνίδης Ἄρεος καὶ Ἀφροδίτης : Ἀκουσίλας Νυκτὸς καὶ Αἰθέρος : Ἀλκαῖος Ἴριδος καὶ Ζεφύρου : Σαπφὼ Ἀφροδίτης καὶ |
| καταπλήσσῃ , πῶς ὁ τάλας ἄνθρωπος ἐβαρήθη ; τὸ δεινότερον ἐπάκουσον . ἐτέρπετο Μώμου ταῦτα λέγοντος Ἑρμῆς καὶ ταῦτα ἔπραττεν | ||
| προσεῖχεν . ἠγανάκτησεν οὖν ἐπὶ τούτοις ὁ Ἀρίστωνος καὶ ἔφη ἐπάκουσον τῶν λόγων , κύον . καὶ ὃς οὐδὲν διαταραχθεὶς |
| . τοῖς γὰρ θανοῦσι χρὴ τὸν οὐ τεθνηκότα τιμὰς διδόντα χθόνιον εὐσεβεῖν θεόν . βέβηκ ' ἀδελφὴ σὴ δόμων ἔξω | ||
| μὲν οὐράνιον , τὸν δὲ χθόνιον . καὶ τὸν μὲν χθόνιον ἀνιέναι τὴν γένεσιν ἐκ τῆς γῆς , εἶναι δὲ |
| . . . . οὔ ς ' ἔτι Πηλέος υἱὲ φοβήσομαι : ἡ διπλῆ ὅτι σαφῶς φεύξομαι . . . | ||
| , ἃ μὴ οἶδα εἰ καὶ ἀγαθὰ ὄντα τυγχάνει οὐδέποτε φοβήσομαι οὐδὲ φεύξομαι : ὥστε οὐδ ' εἴ με νῦν |
| . οὗτος ἤκουσε μέν , καθὰ προείρηται , Φερεκύδου τοῦ Συρίου : μετὰ δὲ τὴν ἐκείνου τελευτὴν ἧκεν εἰς Σάμον | ||
| ἦλθεν ἐκ Τυρρηνῶν εἰς Σάμον , καὶ διήκουσε Φερεκύδους τοῦ Συρίου . εἶτα Ἑρμοδάμαντος , ἐν Σάμῳ ἀμφοῖν , εἶτα |
| ἰδέαν τὴν καρποφόρον βασίλειαν , Δήμητρα θεάν , ἐπικοσμοῦντες ζαθέαις μολπαῖς κελαδεῖτε . Δήμητερ , ἁγνῶν ὀργίων ἄνασσα , συμπαραστάτει | ||
| , τὰν ἐν θρήνοις μοῦσαν νέκυσιν μέλεον , τὰν ἐν μολπαῖς Ἅιδας ὑμνεῖ δίχα παιάνων . οἴμοι τῶν Ἀτρειδᾶν οἴκων |
| δὲ οὐχ εὑρετήν , τῆς δὲ φοινίκων εὑρέσεως πρὸς ἡμᾶς διάκτορον γεγενῆσθαι . . . Πυθόδωρος δὲ . . . | ||
| : ἀπατηλόν : παραλογιστικόν : κλεπτικόν : τοῖς χρωμένοις . διάκτορον : τὸν διεξάγοντα καὶ ἀγγέλλοντα τὰ τῆς ψυχῆς ἐνθυμήματα |
| μύκης αὐτῶι . . . Ὅμηρος δὲ ἐν Ὀδυσσείαι γυναικὸς Μυκήνης ἐν ἔπει τῶιδε ἐμνήσθη : Τυρώ τ ' Ἀλκμήνη | ||
| ἐκ γὰρ τοῦ αἵματος αὐτοῦ οὗτοι ἐγένοντο Μυκηναίῃσιν ] τῆς Μυκήνης ἐνηέξησεν ] ηὔξησεν , ἐφύτευσεν ἀρούραις ] ἐν ταῖς |
| ἀταλὰ φρονέοντα φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη ὦρτ ' ἀνερειψαμένη , καί μιν ζαθέοις ἐνὶ νηοῖς νηοπόλον μύχιον ποιήσατο , δαίμονα δῖον . | ||
| ὃς μείλιγμ ' ἱεῖς . ἐξόχως δ ' εὐγενέτας ἡλιόμορφος ζαθέοις ἄρχων τιμαῖς σε γεραίρει . [ ] ν : |
| ἕτερον πολυμοχθότερον πολυπλαγκτότερόν τε θνατῶν . τί γὰρ πέπλοισιν ἄθλιον κρύπτει κάρα ; αἰδόμενος τὸ σὸν ὄμμα καὶ φιλίαν ὁμόφυλον | ||
| θέλεις γνῶναι πῶς ἔπλευσα , γίνωσκε ὅτι θεομανεῖ πότμῳ . κρύπτει δὲ τὴν μοιχείαν καὶ ὑπὸ δαίμονός τινος βίᾳ ἦχθαι |