| . . 〚 δόνακος δὲ , τοῦ λεπτοκαλάμου , μέλος ἀποτελοῦντος τῇ τοῦ ἀνέμου συγκρούσει . ἐν εἰσθέσει δὲ κῶλα | ||
| συνέχουσι τοὺς πρὸ ἑαυτῶν τοῦ σύμπαντος πλήθους ἕν τι βάρος ἀποτελοῦντος , ἐπιβάλλοντες δὲ τοὺς πρὸ ἑαυτῶν κακοποιήσουσιν , ἑαυτοὺς |
| ῥυπτικῆς ἱκανῶς ἐστι δυνάμεως , ἔχουσά τι καὶ ὑπόθερμον καὶ ἑλκτικόν : καὶ καθόλου ξηραντικὴν ἔχουσι δύναμιν καὶ ἄδηκτον . | ||
| ἑκατέρα ῥυπτικῆϲ ἱκανῶϲ ἐϲτι δυνάμεωϲ ἔχουϲά τι καὶ ὑπόθερμον καὶ ἑλκτικόν , ὥϲτε καὶ ϲκόλοπαϲ ἐπιϲπᾶϲθαι καὶ ἐκ ῥινῶν καθαίρειν |
| ἐποίησε σῆψιν ἀλλ ' ἀνεξηράνθη πρότερον . Ἡ δ ' ἐρυσίβη σαπρότης τις οὐδὲν δὲ σαπρὸν ἄνευ θερμότητος ἀλλοτρίας . | ||
| καὶ μὴ τοῖς ὅπλοις . Μηδενὶ φθόνει . Ὥσπερ ἡ ἐρυσίβη ἴδιόν ἐστι τοῦ σίτου νόσημα , οὕτω φθόνος φιλίας |
| ἢ ἐνταῦθα ἕν τι τοῦτο ὁ θυμός , οὐκέτι παρὰ φυτικοῦ ἢ αἰσθητικοῦ . Ἐκεῖ μὲν οὖν καθ ' ὅλον | ||
| ; Οὐ γὰρ δὴ ἀπαιτητέον ὄμματα . Εἰ οὖν τοῦ φυτικοῦ συγχωρουμένου ἦν συγχωρεῖν , ἢ ἐν πνεύματι ὄντος τοῦ |
| ἐάσῃ τοῦτον συναναφέρεσθαι τῷ αἵματι . κἀντεῦθεν πλεονάσαντος αὐτοῦ καὶ σαπέντος , γίνεται τεταρταῖος . ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον δὲ | ||
| ἐκ μυελοῦ ῥάχεως δεινὸς γίνετ ' ὄφις , νέκυος δειλοῖο σαπέντος , ὃς νέον ἐκ τούτου πνεῦμα λάβῃ τέραος , |
| καὶ δακνώδειϲ χυμούϲ . τοῖϲ μὲν οὖν διὰ παχὺν καὶ φλεγματικὸν ὀδυνωμένοιϲ χυμὸν δι ' ὅλου μὲν τοῦ ἐπιγαϲτρίου κατὰ | ||
| ὕλης . εἰ δὲ μὴ ὑπάρχει χολῶδες , ἀλλὰ μᾶλλον φλεγματικὸν , τότε δεῖ κεχρῆσθαι ἐκείνοις , οἷς ἐκέλευσεν ὁ |
| - ρὲς ὀλίγον ἦλθεν : οὐ πάνυ δέ τι ὁ ἄῤῥωστος δι ' αὐτὸ τοῦτο ὠφελήθη : καὶ οὖρον ὑπόστασιν | ||
| θεοῦ ἔφη γελοῖον εἶναι : οὐ γὰρ τοὺς ἰατροὺς ὅταν ἄῤῥωστος αἰτῇ τι βρωτὸν ἢ ποτόν , τότε διδόναι , |
| ἀνάγοντα , ἐν τριϲὶν ἡμέραιϲ τὴν ὠφέλειαν ἐνδεικνύμενον : ϲτύρακοϲ ξανθοῦ πεπέρεωϲ λευκοῦ ϲμύρνηϲ τρωγλίτιδοϲ καϲτορίου χαλβάνηϲ καθαρᾶϲ ὀπίου Ἀχαικοῦ | ||
| μὲν παρείη , καλαμίτου , εἰ δὲ μή , τοῦ ξανθοῦ τε καὶ λιπαροῦ ⋖ κδʹ , ἀριστολοχίας στρογγύλης ἀρρυτιδώτου |
| ἢ τὴν φυτείαν τῆς ἐλαίας , τοῦ δὲ καταγῆναι τοῦ φαλακροῦ τὸ κρανίον τὸν ἀετὸν ῥίψαντα τὴν χελώνην , ὅπως | ||
| αὐτῷ ὑποκειμένῳ συμβεβηκότα ἀλλήλων κατηγορῆται , οἷον τοῦ Σωκράτους ὄντος φαλακροῦ καὶ φιλοσόφου λέγωμεν ὅτι ὁ φαλακρὸς φιλόσοφός ἐστιν . |
| ἐκ τῆϲ γαϲτρὸϲ ἀναδοθέντα χυμόν , τὸ δὲ πυρρὸν καὶ χολῶδεϲ ἐκ πολλοῦ κατειργάϲθαι . τὸ δὲ μετρίωϲ ὠχρὸν ἄρτι | ||
| διουρητικῶν καὶ πολλοῦ πόματοϲ , πλὴν εἰ μὴ δριμὺ καὶ χολῶδεϲ αὐτοῖϲ ὑγρὸν πλεονάζοι : τότε γὰρ τῷ ποτῷ πλείονι |
| γε μάλιστα , καταλειωθείσης : κοτύλη δὲ οἴνου καὶ ταῦτα μέλανος ἐπίμεστος μέτρον ὑπαρχέτω : εἰς ὃ τὴν χεῖρα τῆς | ||
| ἴσῳ , οὐκ ἂν οἱ τοῦ λευκοῦ ἀριθμοὶ τῶν τοῦ μέλανος πλείους λέγοιντο οὐδ ' ἂν οἱ τοῦ μέλανος τῶν |
| ἐπιθυμίαν τροφῆς οὐδέν . καὶ τοῦτο μὲν τὸ εἶδος τοῦ ὀσφραντοῦ καὶ ἴδιον ἀνθρώπου ἐστίν : ἡ δὲ κατὰ τοὺς | ||
| τελειώσει καὶ τῇ τοῦ λόγου προβολῇ . Ἐπὶ δὲ τοῦ ὀσφραντοῦ καὶ τῆς ὀσφρήσεως ἐναργέστερον τὸ συμβαῖνον ἐν τῷ μεταξὺ |
| τῷ χρώματι . εἰ δὲ τὴν κατὰ φύσιν χρόαν ἀκριβῶς φυλάττον ὑπόστασιν λευκὴν καὶ λείαν καὶ ὁμαλὴν καὶ πολλὴν ποιοῖτο | ||
| τῷ χρώματι . εἰ δὲ τὴν κατὰ φύϲιν χρόαν ἀκριβῶϲ φυλάττον ὑπόϲταϲιν λευκὴν καὶ λείαν καὶ ὁμαλὴν καὶ πολλὴν ποιεῖ |
| αὔξει τροπάς , ὅτε ὁ ἥλιος ἀνύων πορείαν τὴν βόρειον ἀναψύχει τὸ τῆς θερμότητος λάβρον Αἰθίοψι . καὶ θαυμάσειεν ἄν | ||
| ὃ δὲ μηρία λούει , ὃς δ ' ὄπιθεν πτερύγεσσιν ἀναψύχει τὸν Ἄδωνιν . αἰαῖ τὰν Κυθέρειαν , ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες |
| φοινικοῦν , ῥυπτικῆς ἱκανῶς εἰσι δυνάμεως , ἔχουσαί τι καὶ ὑπόθερμον καὶ ἑλκτικόν , ὥστε καὶ σκόλοπας ἐπισπᾶσθαι : καὶ | ||
| . καὶ ἔστι καθόλου μὲν ἐπισημαντικὸν ἀμφοτέρων τῶν κράσεων καὶ ὑπόθερμον , κατὰ μέρος δὲ τὰ μὲν προηγούμενα κατὰ τὴν |
| Ἀττικοί , ὡς καὶ Ὅμηρος . ὡς δ ' ὅτε πολύποδος θαλάμης ἐξελκομένοιο , ἀνάλογον : παρὰ τὸ ποὺς γὰρ | ||
| τοῖς μυχοῖς τοῖς ἑαυτοῦ . τὸ δὲ ἄπυρον εἶναι τοῦ πολύποδος τὸν οἶκον νοεῖν ὡς ψυχρόν : καὶ ἐν ἤθεσι |
| θάρσος : οὕτως ἦν ἐρρωμένη καὶ ἄφοβος τὴν ψυχήν . δηχθέντος δὲ τοῦ μειρακίου τηλικοῦτον ἀνέκραγεν ἅνθρωπος ὑπὲρ ἐκείνου καὶ | ||
| ἐν ταὐτῷ ἔσται σοι θεᾶσθαι , μέλη δὲ ἐκεῖνα τοῦ δηχθέντος τριχῶν ἔρημα γιγνόμενα λέπραν καὶ ἔφηλιν καὶ ἀλφοὺς ταῦθ |
| γὰρ οὐδεὶς θεοὺς ἔχων ἀνὰ στόμα βίον δύναιτ ' ἂν ξυλλέγειν ἄνευ πόνου . Πυλάδη , σὲ γὰρ δὴ πρῶτον | ||
| , παραχλιαίνειν δὲ παρὰ τὸ πῦρ καὶ τὸ ἀποστάζον εἰρίῳ ξυλλέγειν καὶ προστιθέναι . Ἢ στέαρ ἐρυθρὸν τὸ ἡδυντὸν χηνὸς |
| δὲ ὢν οὐκέτι . καὶ ὁ οἶνος σύμμετρος μὲν πινόμενος ῥώννυσιν ἡμᾶς , πλείων δὲ λαμβανόμενος παραλύει τὸ σῶμα . | ||
| πρὸς τὰς λοιμώδεις νόσους ἐπιτήδειος . Οὗτος ὁ οἶνος στόμαχον ῥώννυσιν , ἐρυγγάνειν ποιῶν , καὶ τὰς ὀρέξεις ἐγείρων : |
| οἷον τοῦ θερμοῦ ὡς θερμοῦ , διακρίσεως μόνης αἰσθάνεται καὶ πυρώδους οὐσίας : ὅταν δὲ μετὰ φαντασίας ὡς πρὸς τὸ | ||
| τοῦτο γλυκύτατον εἶναι πάντων τῶν ποταμῶν , ἅτε φύσει τοῦ πυρώδους πᾶν τὸ ὑγρὸν ἀπογλυκαίνοντος . οὗτος δ ' ὁ |
| ψυχρὰς αὐτὰς νεανικὰς ὑπάρχειν : τουτὶ γὰρ εἶναι τὸ τὴν εὐτονίαν ποιοῦν . κροτεῖσθαι μέντοι μὴ μεγάλαις σφύραις μήτε ἰσχυραῖς | ||
| μὲν οὖν σῶμα διὰ τῆς γυμναστικῆς καὶ ἀλειπτικῆς ὠφέλησαν εἰς εὐτονίαν τε καὶ εὐεξίαν σχέσεις τε καὶ κινήσεις εὐμαρεῖς , |
| ἐμποιεῖ ταῖς ψυχαῖς , κατὰ δὲ γυμναστικὴν νόσον σώματος . δευσοποιόν . οὐδετέρως , ἔμμονον , δυσαπόβλητον : ἀρσενικῶς δὲ | ||
| ὅτι τοὺς Δελφοὺς ὀμφαλὸν τῆς γῆς καὶ μέσον φησίν . δευσοποιόν . ἔμμονον , δυσαπόπλυτον , ὡς νῦν . σημαίνει |
| ὑμένος δακνομένου ὑπὸ ῥεύματος διαβρωτικοῦ ἁλυκοῦ τε ἢ δριμέος καὶ λεπτοῦ . σφόδρα οὖν ὠφελοῦνται οἱ τοιοῦτοι ὑπὸ τῶν βαλανείων | ||
| , ὥσπερ ἐδίδαξα . Καὶ περὶ μὲν τὸ πλοκὸν τοῦ λεπτοῦ πρὸς τὰ χρώματα τοῦ οὔρου τὰ προειρημένα ἀρκείτω , |
| ' ἀρχὰς οὐδὲν ἄμεινον τοῦ ῥοδίνου τοῦ χωρὶς ἁλῶν κατεσκευασμένου ψυχροτάτου κατὰ τοῦ βρέγματος διαβρεχομένου : ἔστω δὲ μὴ παλαιὸν | ||
| : διὸ κατ ' ἀρχὰϲ οὐδὲν ἄμεινον τοῦ καλλίϲτου ῥοδίνου ψυχροτάτου γιγνομένου καὶ κατὰ τοῦ βρέγματοϲ καταχεομένου . ἔϲτω δὲ |
| καὶ τούτῳ χρῶ καθ ' ἡμέραν . ἔϲτω δὲ τὸ γάνωμα τοῦ χαλκοῦ μόλιβδοϲ . Προφυλακτικόν , ὥϲτε μὴ γενέϲθαι | ||
| ποθεῖ μὲν ἐκείναις ἐντυχεῖν , ἐξ ὧν ἀναδίδοται τὸ θαυμασιώτατον γάνωμα τοῦτο , μὴ δυνάμενος δ ' ἐν κύκλῳ κενὴν |
| ῥῆμα : ὁρᾷ , βλέπει οἷα ] ὥσπερ χαλικραίῃ ] χαλᾷ γὰρ τὸ κάρα εὐανάδοτος χαλικραίῃ νύχιος ] χαλώσῃ κάρα | ||
| Μὴ παραφρονεῖν . : εἰ τάδ ' εὐτυχῆ , τί χαλᾷ μανιῶν : Ἔνι δὲ ὁ λόγος ὅλος τοῦ Ἑρμοῦ |
| λύσις ἐστὶν ἐπιχειρηματικὴ , ἀλλ ' οὐ τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ χρώματος ἔχουσα : ἐρεῖ οὖν οὐκ εἴ τις φίλος , | ||
| Φωκέων , ὅτι ἠπατήθην , ὅρα πῶς ἐκβολὴν ἐποιήσατο τοῦ χρώματος : ἔδει τοίνυν μισεῖν τὸν ἀπατήσοντα , ἀλλὰ μὴν |
| , καὶ ἔχουσιν ἰοῦ τὸ στόμα ἔμπλεων καὶ ὅτου ἂν ἰχθύος ἀπογεύσωνται , ἄβρωτον ἀπέφηναν αὐτόν . ἤδη δὲ καὶ | ||
| . Εὐφράνωρ ὁ ὀψοφάγος ἀκούσας ὅτι ἄλλος ἰχθυοφάγος ἀπέθανεν θερμὸν ἰχθύος τέμμαχος καταπιὼν ἀνεφώνησεν : ἱερόσυλος ὁ θάνατος . Κίνδων |
| αἰσθητῶν : καὶ τὴν διάλυσιν τοῦ λόγου τῇ ἀνεπιτηδειότητι τοῦ δεχομένου αὐτὸν ὀργάνου ὑποτίθεσθαι : ἀνεπιτήδειον δὲ τίθεσθαι καὶ τῇ | ||
| γινομένου ὑφ ' ἑτέρου καὶ τὸ εἶναι παρ ' ἑτέρου δεχομένου , ἔστιν ὃ ἑαυτῷ παρέχει τὸ εἶναι , οἷον |
| βαθύρριζος , μάλιστα δ ' ὁ μέλας , καὶ τοῦ λευκοῦ ὁ τραχύτατος καὶ ἀγριώτατος : δι ' ὃ καὶ | ||
| , χαμαιλέοντος ἡ ῥίζα , καὶ τοῦ μέλανος καὶ τοῦ λευκοῦ , χαμαιπίτυς , χελιδόνιον τὸ μεῖζον . Ἀμπελόπρασον , |
| εἶναι τὸν ἡλιακὸν κύκλον . Παρμενίδης τὸ τοῦ πυκνοῦ καὶ ἀραιοῦ μῖγμα γαλακτοειδὲς ἀποτελέσαι χρῶμα . Ἀναξαγόρας τὴν σκιὰν τῆς | ||
| συνθήματος . Ἔστω δὲ ἡ τοιαύτη ὀπὴ ἐσκεπασμένη μετὰ πανίου ἀραιοῦ ἐπιλεγομένου χαρερίου : καὶ ἐπίθες ἐν ἡλίῳ αὐτὸ , |
| ταχέως ἀποξυνόμενον ἢ γευομένοις πικρότατον ἢ ἅλμης ἤ τινος ἑτέρας ἀλλοκότου ποιότητος ἔμφασιν παρέχον : καὶ γὰρ τὸ τοιοῦτον γάλα | ||
| χυμῶν , ἐκ τῆς τοιαύτης τοίνυν σηπεδόνος καὶ ὀξέος καὶ ἀλλοκότου καὶ ταραχώδους τῶν χυμῶν κινήσεως ἀγομένη ἡ φύσις , |
| τὸ δὲ ἑνὸς εἴδους . καὶ πολλῶν μὲν ὡς τὸ κινητικόν : τὸ γὰρ κινητικὸν ἴδιόν ἐστι τοῦ ζῴου : | ||
| τοῦ ἀγρίου ϲπέρμα τελέωϲ ἐϲτὶν ἄφυϲον καὶ οὐρητικὸν καὶ καταμηνίων κινητικόν , ὡϲαύτωϲ δὲ καὶ ἡ πόα . Δάφνηϲ τοῦ |
| Ζαβουλὼν δὲ φωτός , ἐπειδὴ ῥύσις νυκτερίας ὀνομάζεταιῥεούσης δὲ καὶ ἀπολιπούσης νυκτὸς ἐξ ἀνάγκης φῶς ἀνίσχει , διακρίσεως δὲ καὶ | ||
| ὑπὲρ αὑτοῦ φροντίζειν πέφυκεν ] , ὅ γε τῆς ψυχῆς ἀπολιπούσης οὐδὲ ὀλίγον δύναται διαμένειν , ἀλλὰ παραχρῆμα λύεται καὶ |
| ' ὡς εἰπεῖν : ἰσχυρότερον δὲ τούτου τὸ ἅλιμον : ἀπόλλυσι γὰρ τὸν κύτισον . Ἔνια δὲ οὐ φθείρει μὲν | ||
| ἀναγκαία ᾖ ἀποφατικὴ ἡ ἐλάττων , οὐ ποιεῖ συλλογισμόν : ἀπόλλυσι γὰρ τοῦ πρώτου σχήματος τὸ ἴδιον μὴ ἔχουσα τὴν |
| , ἡϲύχιοι , τὴν κοιλίην ἐπίξηροι . τάδε καὶ τοῖϲι ὑγιαίνουϲι κάρτα οὐκ ἀήθεα : ἐπὶ δὲ τῇϲι αὐξήϲεϲι τοῦ | ||
| φαρμακείη ἄριϲτον ” , φηϲὶν Ἱπποκράτηϲ , ἵνα καὶ τοῖϲ ὑγιαίνουϲι μὲν ἐϲτεγνωμένοιϲ δὲ φυϲικῶϲ τὴν γαϲτέρα χρήϲιμοϲ ἡ θεωρία |
| τῶν στερεῶν σχημάτων τῆς γενέσεως ἀφηγουμένη ἡ μονὰς καὶ δυνάμει ἐπιδεχομένη τοὺς πάντων λόγους , πρὸς τούτοις τε ὅτι ἀφ | ||
| θέσις , ὡς ἔφημεν , καὶ μετακίνησιν οὐδ ' ἡντινοῦν ἐπιδεχομένη . μετὰ δὲ ταύτην τὴν τῇ τάξει ἁπλουστέραν . |
| . Τούτους οὐδεὶς ἀδικέει ἀνθρώπων , οὐδέ τι ἀρήιον ὅπλον ἐκτέαται : καὶ τοῦτο μὲν τοῖσι περιοικέουσι οὗτοί εἰσι οἱ | ||
| ἐκ Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες γῆν τὴν Αἰολίδα , τήν περ νῦν ἐκτέαται . Ἅτε δὴ πειρωμένων τῶν Θεσσαλῶν καταστρέφεσθαί σφεας , |
| ' εἶναί γέ τινας ἴσως ἀ * * * θεμένους αἰσθη * * * διαμάχεται ὁ Ἀριστοτέλης * * * | ||
| τὸ μέρος ἐστὶν ἐν ἡμῖν . τὸ δὲ ἐκτὸς ὑποκείμενον αἰσθη - τὸν οὔτε ὅλον ἐστὶν οὔτε μέρος , ἀλλὰ |
| γὰρ ἐρῶσι παίδων , ἀλλ ' ἐπειδὰν ἤδη ἄρχωνται νοῦν ἴσχειν , τοῦτο δὲ πλησιάζει τῷ γενειάσκειν . παρεσκευασμένοι γὰρ | ||
| ταὐτὸν συνωθεῖν , διὸ δὴ καὶ χώραν ταῦτα ἄλλα ἄλλην ἴσχειν , πρὶν καὶ τὸ πᾶν ἐξ αὐτῶν διακοσμηθὲν γενέσθαι |
| ὑπὸ τὸν λίθον γράψε ταῦτα : ΜΑΛΛΕΝΕΚΑΑ , καὶ εἰς μαγνήτην ζῶντα τὴν αὐτὴν γλυφήν , ὑπὸ δὲ τὸν λίθον | ||
| καὶ ὑποκάτωθεν τοῦ λίθου γράφε τοῦτο : ΜΑΛΑΑ καὶ εἰς μαγνήτην λίθον τὴν αὐτὴν γλυφήν . ὑποκάτωθεν δὲ τοῦ λίθου |
| ἐνίκμοις χωρίοις . Λογχῖτις ἑτέρα , τραχεῖα , φύλλα ὅμοια ἀνίησι σκολοπενδρίῳ , τραχύτερα δὲ καὶ μείζονα καὶ μᾶλλον ἐσχισμένα | ||
| : ἐκ ταύτης ὁ Κνίδιος κόκκος . ῥάβδους δ ' ἀνίησι πολλὰς καὶ καλάς , ὅσον διπήχεις : τὰ δὲ |
| , δαψιλές , ἀφύσιμον καὶ ἀρύσιμον ἀφυσγετόν ] δαψιλές , ἀρυόμενον δαψιλῶς δεπάεσσιν ] ποτηρίοις χεύοις ] χεῦε εἰς ἔμετον | ||
| ἐγὼ δὲ οὐ καταγελῶμαι . „ Ο αὐτὸς θεασάμενος μειράκιον ἀρυόμενον χερσὶ κοίλαις ἀπὸ τοῦ παραῤῥέοντος ὕδατος καὶ πῖνον ἀπέῤῥιψεν |
| γευστὸν τοῦ γευστοῦ . καὶ μὴν οὐδὲ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς , οἷον τὸ ὁρατὸν τοῦ ἀκουστοῦ ἢ τὸ ἀκουστὸν | ||
| τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς ἔσται ἐνδεικτικὸν ἢ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς : οὔτε δὲ τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς οὔτε τὸ |
| , εἰ καὶ τύχοι τι κατ ' ἄγνοιαν ἢ λήθην ἀπολειφθέν , εὐθὺς ἀναλίσκεσθαι πυρί . τὸν δὲ γευσάμενον αὐτὸ | ||
| ] συνίζησις ἰσχάδας ] τὸ ἐκ πολλῶν καταλελειμμένον ] καὶ ἀπολειφθέν ἥγιζεν ] ἁγιάζειν γελοίως σάκταν ] σακούλιον . σάκκον |
| διάπυρα ἐμβαλλόμενα δριμὺ ποιοῦσι τὸ ὄξος . Κυάμους μίξας μετὰ ὀξέος κίτρου , βάλε εἰς ἀγγεῖον . Βάλε εἰς ὀθόνιον | ||
| δὲ τοῦ στρατοῦ γενομένου καὶ περιδεοῦς καὶ ἐς τὰ παραγγελλόμενα ὀξέος ἀπεπείραζε τῶν καλουμένων Μεγάρων νυκτὸς μιᾶς διχῇ λανθάνων . |
| τοῦ πυρὸϲ πρόϲβαλλε λεῖον τὸν χαμαιλέοντα ἐπιπάϲϲων καὶ ἐπίθεϲ ἐπὶ μαλακοῦ πυρόϲ , ὅπωϲ τὴν δύναμιν ὁ χαμαιλέων προϲδῷ τῷ | ||
| . ἡ λεύκη ὁμοία πλατάνῳ . ψιθυρίζῃ : ἀνέμου πνέοντος μαλακοῦ καὶ ἠρέμα διὰ τῶν φύλλων εἰσιόντος ὥσπερ προσλαλεῖ τὰ |
| βῶ , τὸ βαίνω : ἡ δὲ κύστις ἀπὸ τοῦ κεύθειν τὸ οὖρον . μέχρι γὰρ τῆς ὀσφύος αἱ μεσαραϊκαὶ | ||
| κεύθησις εἶναι , τοῦτ ' ἔστιν ἀπόκρυψις : τὸ γὰρ κεύθειν ἐστὶ τὸ κρύπτειν , καὶ τὸ ἐν τῇ μήτρᾳ |
| καὶ γυναιξί : καὶ τὰ κοΐκινα δὲ πλέγματα Αἰγυπτιακά ἐστι φυτοῦ τινος , ὅμοια τοῖς σχοινίνοις ἢ φοινικίνοις . τὸ | ||
| ἁδρὰν λαμβάνουσιν , οὐδαμοῦ μὲν τῆς ἄλλης οἰκουμένης εὑρισκομένου τοῦ φυτοῦ τούτου , τῆς δ ' ἐξ αὐτοῦ χρείας εἰς |
| . ὁ ταχὺς ἄγαν τὴν μουσικήν : ὡς ἐπὶ τροχοῦ ποιοῦντος αὐτοῦ ποιήματα . ἦν δὲ καὶ μελοποιός . Γ | ||
| ἀβάκιον : εἰ γὰρ ἦν , οὐκ ἔχρηζε τέκτονος τοῦ ποιοῦντος . καὶ οἱ λίθοι πῇ μέν εἰσιν ὄντες ὡς |
| δὲ καὶ θερμότατον εἶναι τοῦτο : σημεῖον δὲ ὅτι μάλιστα ἀμβλύνει τὰ σιδήρια : τὴν γὰρ βαφὴν ἀνίησι διὰ τὴν | ||
| δὲ τυρῶδεϲ καὶ παχὺ ἐμπλάττεται μᾶλλον καὶ διὰ τοῦτο δριμύτηταϲ ἀμβλύνει . ἑψηθὲν δὲ τὸ γάλα ἤτοι διὰ καχλήκων ἢ |
| , ἀριστολοχίας στρογγύλης # θ , πηγάνου σπέρ - ματος ξηροῦ # α . κόψαντα δεῖ καὶ σήσαντα διδόναι καθ | ||
| ἔτι καὶ ἔγχυλον , ὥϲτε καὶ πεπτικώτερον μέν ἐϲτι τοῦ ξηροῦ μᾶλλον καὶ ὑπνοποιόν , διαφορητικὸν δὲ ἧττον . Ἀνθεμὶϲ |
| γενέσθαι σβέσιν τοῦ ἐν αὐτῆι πυρός : ἀπὸ δὲ τοῦ ἤχου τοὺς ἐν τῆι ἠπείρωι φυγεῖν ἐκ τῆς παραλίας εἰς | ||
| τὸ βρῶμος ἐπὶ τοῦ χόρτου βαρύτονον , ἐπὶ γὰρ τοῦ ἤχου διὰ τοῦ ο μικροῦ βαρύτονον : παρὰ γὰρ τὸ |
| κρύπτεται . κατ ' ἔννοιαν δὲ σύλληψίς ἐστιν κράτησις ἐπίμονος σπέρματος ἢ ἐμβρύου ἢ ἐμβρύων ἡ ἐν ὑστέρᾳ διὰ φυσικὴν | ||
| , καρώου , γλήχωνος , ἄμεως , ζιγγιβέρεως , σταφυλίνου σπέρματος , σίνωνος ἀνὰ # α , λιγυστικοῦ ⋖ Ϛ |
| ποτε κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ σάρκα σὺν τρωτῷ ἰδιώματι νοήσαντας στερήσει τοῦ τρωτοῦ ἰδιώματος νοῆσαι ἄτρωτόν τε καὶ ἀπαθῆ | ||
| τε καὶ ἀπαθῆ σάρκα , δυνατὸν δὲ ἔσται καὶ σῶμα νοήσαντας μετὰ ἀντιτύπου ἰδιώματος στερήσει τῆς ἀντιτυπίας λαβεῖν τι μὴ |
| ἐπιστροφὴν διδούς , ἀλλὰ κατὰ φύσιν εἰς ὀρθὸν ἐντείνων τοὺς στήμονας πάντας ἅμα , καθάπερ ἐξαρτυόμενοι τὴν ἀρχὴν ἐξετάθησαν . | ||
| Ἀκκοῦς τινὸς μωρωτάτης , ἣ τόν τε ἱστὸν διελοῦσα τοὺς στήμονας , ἐπεὶ ὑφ ' ἑτέρας ἐκαλεῖτο , ἱστουργοῦσα προῆλθεν |
| : πρόρριζον γὰρ ἀνατραπῆναι τὸν βίον καὶ τὴν ὕπαρξιν τοῦ ἰδόντος σημαίνει ὥσπερ καὶ τὸ τὴν ἰδίαν κόπρον ἐσθίειν . | ||
| ἑαυτοὺς ὅτι μὴ ἐγνώκασι τὸ αἴτιον : οὐ γὰρ ἑνὸς ἰδόντος ἀπέβη ποτὲ ἰδιώτου ὄνειρος εἰς τὸ κοινόν , ἀλλὰ |
| καὶ διὰ τοῦ λ γράφουσιν : στίξ : ἴξ , θηρίδιόν τι ἐσθίον τὰς ἀμπέλους : πνίξ : πλίξ . | ||
| τὸν περὶ τῶν ναυτικῶν τοῦ Βίαντος λόγον . ἐρυσίβην . θηρίδιόν τι ἐν τῷ σίτῳ γιγνόμενον , ὃ λυμαίνεται τὸν |
| τινά . ἡ γὰρ κενοδοξία καὶ ἡ τῶν θεῶν καταφρόνησις ἐξανθοῦσα γεννᾷ στάχυν βλάβης , ὅθεν θρήνου ἄξιον θέρος θερίζει | ||
| ἐπικρεμεῖς καὶ τὰ ὄμματα οὐ δεδορκότα ἥ τε φολὶς οὐκ ἐξανθοῦσα χρυσῷ καὶ φοίνικι ἔτι , οὐδὲ πρὸς τὰς τῆς |
| τι ᾖ τὸ ἐκ τῶν πολλῶν συγκείμενον , ὡς ἂν δηλοῦντος διὰ τούτων τοῦ φιλοσόφου πῶς ποτε δεῖ ἔχειν τὸ | ||
| τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ θοίνη . ἀπὸ τοῦ θῶ τοῦ δηλοῦντος τὸ τρέφω , ὁ μέλλων θώσω , θώνη ἔδει |
| καὶ ἐϲχάραϲ ἄχρι ὀϲτέου ῥήϲϲει . Χολῆϲ ξανθῆϲ ἀμιγοῦϲ ἑτέρου χυμοῦ ἀποκριθείϲηϲ καὶ κατά τι μόριον ἱϲταμένηϲ τὸ πάθοϲ ἕρπηϲ | ||
| εἰς αὐτὴν τὴν κεφαλὴν ἀναπέμποντος , ἤδη ἐκεῖ συστάντος ὀλεθρίου χυμοῦ . τοσοῦτο δὲ τῶν ἄλλων οἵδε διενηνόχασιν , ὡς |
| ἀνομογενοῦς : οὔτε δὲ τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς οὔτε τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς : οὐκ ἄρα ἐνδεικτικόν τινός ἐστι τὸ | ||
| ἢ τὸ γευστὸν τοῦ γευστοῦ . καὶ μὴν οὐδὲ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς , οἷον τὸ ὁρατὸν τοῦ ἀκουστοῦ ἢ |
| γὰρ οἶάπερ παρθένος , πορφύρεται δὲ οἷα βοῦς , καὶ λευκαίνεται , δηλοῦν τὴν εἰς ἄστρα τῆς κόρης μεταβολήν , | ||
| αὐτοῦ ἐν τοῖς λευκώμασιν τοῦ κερατοειδοῦς , λευκοῦ ὄντος , λευκαίνεται . φαίνεται δὲ μέλας οὐ διὰ τὴν οἰκείαν φύσιν |
| Δίδυμος ἔφη , καὶ παραλαμβάνει αὐτὸ παρὰ τὸ ἔτης μετὰ μορίου τοῦ ὦ κλητικοῦ . Πρὸς ὅν φησι Τρύφων , | ||
| ἀπὸ μελαίνης χολῆς , αὖαι δὲ ἀπὸ λιγνύος καὶ μητρῴου μορίου , λευκαὶ δὲ ἀπὸ φλέγματος . Σημειώσεις τινὰς θέλει |
| καὶ ἦχόν τινα βομβώδη ἀφίησι καὶ τραχύν : ὁ δὲ μύωψ τῇ κυνομυίᾳ προσείκασται , βομβεῖ δὲ τοῦ οἴστρου μᾶλλον | ||
| ἰδιαζόντων : μονώψ κελαινώψ τυφλώψ . τὸ δὲ ἑλίκωψ καὶ μύωψ βαρύνεται , ὥσπερ τὸ κύκλωψ καὶ κέκρωψ καὶ ἴωψ |
| σύλληψιν , ἐπεὶ τοῦ ἔσω αὐχένος μεμυκότος , καὶ οὕτω μεμυκότος , ὡς μὴ δύνασθαι πυρῆνα μύλης ἐλθεῖν , πῶς | ||
| τοῦ στόματος τῶν μητρέων παρακεκλιμένου ὀλίγον τοῦ αἰδοίου ἢ ἁρμοῖ μεμυκότος ἐς τοῦτο , ὥστε χωρέειν μὲν , ἀποφράσσεσθαι δὲ |
| , τὸ δ ' ἔλαιον ἄμικτον ὥσπερ καὶ ὅταν τοῦ περικαρπίου χωρισθῇ . Ἐν Αἰγύπτῳ δὲ τὸ μὲν τῶν αἰγυπτίων | ||
| μὲν οὐχ ἡ αὐτὴ πέψις τοῦ τε χυλοῦ καὶ τοῦ περικαρπίου πρὸς ἐδωδήν : τὸ μὲν γὰρ δεῖ προσφιλὲς εἶναι |
| ὑγροῦ σύστασις κατὰ τὸν ὀμφαλὸν , ποτὲ δὲ καὶ ὑπὸ χιτῶνος συνεχόμενον . υηʹ . Πωρόμφαλόν ἐστι πώρου σύστασις κατὰ | ||
| ἐκ τῆς ἐχίδνης ἰὸν ἀνειληφυίας , καὶ διὰ τοῦτο τοῦ χιτῶνος διὰ τὴν θερμασίαν τὴν σάρκα τοῦ σώματος λυμαινομένου , |
| τὰ ναυάγια τῆς πόλεως . . . . . , δέχεται δ ' ὁ πολιτικὸς λόγος δικανικοῦ μᾶλλον καὶ γνωμολογίας | ||
| ὅλως : εἰς ἕτερον γὰρ τραπήσεται μέτρον . σπονδεῖον δὲ δέχεται μὲν ἐν ταῖς περιτταῖς , ἐν δὲ ταῖς ἀρτίοις |
| καὶ νάρθηκος ἐξεσμένου καὶ ῥάβδου κρανείας καὶ χιμαίρας κεράτων καὶ δέρματος . ἄλλος δὲ ἄλλῳ τούτων ἰχθὺς αἱρεῖται , καὶ | ||
| ἄγαν ἵεσθαι , ἢ διὰ τὴν ἀγκύλην τὴν ἐξ αἰγείου δέρματος γεγενημένην , ἢ διὰ τὰς αἶγας , παρὰ τὸ |
| τε μᾶλλον συγκραθῇ μέλαν . πυρρὸν δὲ ξανθοῦ τε καὶ φαιοῦ κράσει γίγνεται , φαιὸν δὲ λευκοῦ τε καὶ μέλανος | ||
| , ὥσπερ τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν , ὅταν μιχθέντα φαιοῦ ποιήσῃ φαντασίαν . διὸ τὸ μέλαν καὶ σκιερὸν τῷ |
| πολύ , ὅταν φῶμεν ἀχανὲς πέλαγος ἀντὶ τοῦ ἐπὶ πολὺ κεχηνός , ὁμοῦ , οἷον ἀδελφὸς ὁ ὁμόδελφος καὶ ἀκολουθοῦν | ||
| , καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ α ἀχανές , τὸ λίαν κεχηνός . δηλοῖ δὲ καὶ ἐνεὸν εἶναι καὶ μὴ χαίνειν |
| τὸ ἕτερον τέμνειν . Καὶ ἄλλα δὲ τοιαῦτα πλείω . περιγράφειν δὲ καὶ τὸν μανδραγόραν εἰς τρὶς ξίφει , τέμνειν | ||
| : ἐπιτιμᾷ ὁ δεσπότης ὡς ἁπτομένῳ τῶν ἰσχίων αὐτῆς . περιγράφειν γάρ ἐστι τὸ περιορίζειν ἁπτόμενον . τῷ δακτύλῳ περιέγραφε |
| , καὶ τὸ ἐν τοῖϲ ὕπνοιϲ τὰ λευκὰ τῶν ὀφθαλμῶν φαίνεϲθαι μὴ ϲυμβαλλομένων τῶν βλεφάρων , ἐκτὸϲ εἰ μὴ πολλή | ||
| Ϲῦκα λιπαρὰ κόπτοντεϲ ἀκριβέϲτατα , ὡϲ μηδὲν ἀναλλοίωτον ἐν αὐτοῖϲ φαίνεϲθαι , ἔπειτα μίξαντεϲ ἴρινον μύρον βραχὺ καταπλάττομεν . ποιεῖ |
| κακοηχεστέρα καὶ βληχωδεστέρα ἀναίσθητον ἄνδρα δηλοῖ . ὅσοις δὲ ἀπὸ βαρέος ἀρξαμένοις φθόγγου εἰς ὀξὺ τελευτᾷ , τραχεῖς τε καὶ | ||
| οὖν τοῦ σώματος ὄντος ἡ συνουσία παραλαμβανέσθω μήτε δὲ πάλιν βαρέος , [ καὶ ] ὁποῖον ἐν ἀπεψίαις ἐστὶ καὶ |
| ὑλάκεσιν . Ἰάνθη : εὐφράνθη . Ἰχθυβόλοι : ἀσπαλιῆες . κύρτου : τοῦ δικτύου . ἐστήσαντο : ἐποίησαν . Σαλαμίνιδι | ||
| σάλπαι δ ' ἀγρόμεναι κεῖνον πόρον ἀμφινέμωνται , τῆμος ἐπεντύνει κύρτου δόλον : ἐν δέ οἱ εἴσω φύκεσιν εἰλομένους λᾶας |
| ἡνίκα τοῖς πολλοῖς ἐκείνοις Ἀβυδηνοῖς περιεπεπτώκεις , ἤλγουν καὶ νῦν εἰλημμένου σου τῆς Κορίνθου καὶ τῶν πατρῴων ἀγαθῶν χαίρω . | ||
| * * * τινί τι ληφθῆναι , αἰεὶ δὲ τοῦ εἰλημμένου παντὸς ὁρισμὸς ἂν εἴη . οὐ γὰρ ἀμέσως τὸ |
| ζῶσμα , ζεῦγμα , ἄσκημα , βλέμμα , ὄμμα , ἆσθμα , πνεῦμα , νεωτέρισμα , νεανίευμα , στηλίτευμα , | ||
| τῶν στομάτων καὶ τὸ ἀποφώλιον ἆσθμα , ὅ ἐστι χαλεπὸν ἆσθμα , τουτέστι τὴν χαλεπὴν πνοὴν τῆς ἐχίδνης τῶν στομίων |
| τέσσαρας . πίσυνοι πεποιθότες . πιθήσας πιστεύσας . πίνακας τὰ θραύματα τῆς νεώς . πινυτήν φρόνησιν . πιτνάς ἐκτείνων : | ||
| : πινδηρα , ἄροτρον : Πίνδος ὄρος Θεσσαλίας : πίνδακας θραύματα σανίδων : σκινδαλαγμός : σκίνδιον τὸ λευκόν : φυγίνδα |
| φαμὲν γὰρ , ὅτι οὔτε , ἐὰν ἀγκῶνάς τις πλείονας ἐνθῇ τῷ ὀργάνῳ διὰ τοῦ ἴσου τόνου καὶ τῆς ὁμοίας | ||
| καὶ ὕδατος πλῆθος ῥυτοῦ : ἀμυγδαλῆ δὲ ὅταν πάτταλόν τις ἐνθῇ , καὶ τὸ δάκρυον ἀφαιρῇ τὸ ἐπιρρέον πλείω χρόνον |
| . ὁ Ζεὺς δ ' ὕων οἴνῳ καπνίᾳ κατὰ τοῦ κεράμου βαλανεύσει , ἀπὸ τῶν δὲ τεγῶν ὀχετοὶ βοτρύων μετὰ | ||
| . ὁ Ζεὺς δ ' ὕων οἴνῳ καπνίᾳ κατὰ τοῦ κεράμου βαλανεύσει , ἀπὸ τῶν δὲ τεγῶν ὀχετοὶ βοτρύων μετὰ |
| ὀξέου ὑποκειμένου νοσήματος καὶ διακαοῦς πυρετοῦ καὶ ἀτροφίας καὶ ξηρότητος λῆμαι γίνωνται περὶ τοὺς ὀφθαλμούς , παγκάκιστόν ἐστι καὶ τοῦτο | ||
| γὰρ ὑγρὸν καὶ πολύ , ἀλλὰ διὰ τὴν ἀναιϲθηϲίαν : λῆμαι τούτοιϲ ὑπόξηροι τοῖϲ κανθοῖϲ προϲπεπήγαϲιν : ἐνίοτε δὲ καὶ |
| δὲ τούτῳ τὸ ἥμιϲυ μέροϲ τοῦ μετώπου μετὰ τοῦ κροταφίτου μυόϲ . χρηϲιμώτατον δέ ἐϲτι πρὸϲ τὰϲ ψυχρὰϲ διαθέϲειϲ , | ||
| κατάχριε τὸ ἥμιϲυ μέροϲ τοῦ μετώπου κατὰ τοῦ κροταφίτου δηλονότι μυόϲ . ἐφ ' ὧν δὲ μὴ πολλὴ ψῦξίϲ ἐϲτι |
| τύπτων ἄπλους ἐποίει , τῶν δὲ τοὺς ταρσοὺς παραϲύρων ἀχρήστους ἀπετέλει πρὸς τὴν μάχην . τὸ δὲ τελευταῖον δοὺς ἐμβολὴν | ||
| κενοὺς , εἰς οὓς ἐκ τῶν μυκτήρων εἰσιὸν πνεῦμα ἦχον ἀπετέλει . ἐποίουν δὲ τοῦτο οἱ βάρβαροι , ἐμιμοῦντο δέ |
| καὶ ἡμεῖς , ὅταν βουλώμεθα ἐπὶ πολὺ διάστημα ὁρᾷν , μύομεν τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν , ἵνα ὅλον τὸ πνεῦμα τὸ | ||
| , τὴν παντάπασι ἡμῶν ἀγνοουμένην , περὶ ὃ πᾶν ὄμμα μύομεν , καὶ πάντη μύομεν , τοῦτο ἄγνωστον λέγομεν , |
| , οὐ πρὸς μητρός , αὐτὸ μόνον κληρωσαμένη συγγένειαν , θήλεος γενεᾶς ἀμέτοχος . εἶπε γάρ πού τις : „ | ||
| ἅτε τοῦ ἄρρενος μὲν ἐκ πεπεμμένου γεγονότος , τοῦ δὲ θήλεος ἐξ ἀπέπτου , ὥστε ὑπὸ δύο ταῦτα καταβολὰς γεγενῆσθαι |
| τῶν τοιούτων ἀγώνωνκαὶ οὐκ ἔστιν ἀνέντα τὴν γνώμην οὐδ ' ὑποθέντα ἑαυτὸν τοῖς ἀκροαταῖς , ὃ προσήκει κέντρον τῶν λόγων | ||
| , περιελόντα δεῖ τὰ καλύμματα θεῖναι τὸ πλινθίον ἐπὶ κρόταφον ὑποθέντα τι ὑπόθεμα στερεόν , καὶ οὕτως ἐπὶ τὴν τοῦ |
| πάντῃ γὰρ νεῦρα καὶ μύεϲ . τῆϲ κεφαλῆϲ ἤλγεε τὰϲ ῥαφάϲ , οὐκ εἰδὼϲ μὲν ὅ τι πονέει , ἐδείκνυε | ||
| ἐϲχηματιϲμένῳ , ἀνατείναντεϲ τὸ περιττὸν δέρμα ϲμιλίῳ ἀποκόπτουϲιν καὶ τὰϲ ῥαφάϲ , ὡϲ ἔφημεν , ἐπιφέρουϲιν . εἰ δὲ ἐν |
| λευκοῦ δίδου κοχλιάριον αʹ . νήστει . συμφέρει καὶ ὄστρακον ἐχίνου θαλασσίου πινόμενον καὶ τὸ γάλα βόειον πιόν . ἄλλο | ||
| τὸ οὖϲ καὶ χρῶ . καλὸν λίαν . Ἄλλο . ἐχίνου χερϲαίου χολὴν μετ ' ἐλαίου ἔγχει . Ἄλλο . |
| τάξεωϲ . Κογχύλια παραπληϲίαϲ ἐϲτὶ τοῖϲ κήρυξι δυνάμεωϲ . Κοιλίαν αἰθυίαϲ ἢ πρόϲφατον ἑφθὴν ἢ ϲκελετευθεῖϲαν εὐϲτόμαχον εἶναί φαϲιν , | ||
| ῥοῦ Ϲυριακοῦ γϼ κε ∠ ʹ , ἀϲάρου , νηδύοϲ αἰθυίαϲ , λίθου ἰάϲπεωϲ ἀνὰ γϼ γ , πεπέρεωϲ γϼ |
| διαμετρεῖ ἡ σελήνη τὸν ἥλιον καὶ συνοδεύει νεφελοειδέσιν ἀστράσιν , σίνος περὶ τὰς ὄψεις γίνεται . καὶ ὅτε ἐν τῷ | ||
| Προσπεριβαλλέσθω δὲ καὶ τὸ ὀξὺ τοῦ πήχεος , ἢν τὸ σίνος κατὰ τοῦτο ᾖ , ἤν τε μὴ , ἵνα |
| γαγγλία . περὶ δὲ δακτύλους χειρὸς καὶ ποδὸς χείμεθλα , παρωνυχία . τοπικὰ δὲ ὅπου ἂν τύχῃ τοῦ σώματος , | ||
| , παλιούρου τὰ φύλλα καὶ ἡ ῥίζα , ὀποπάναξ , παρωνυχία ἱκανῶς , πευκεδάνου ὀπός , πήγανον , πίσσα , |
| ἐγένετο Μώτ . τοῦτό τινές φασιν ἰλύν , οἱ δὲ ὑδατώδους μίξεως σῆψιν . καὶ ἐκ ταύτης ἐγένετο πᾶσα σπορὰ | ||
| : διὰ γὰρ τὴν τελέωσιν καὶ διὰ τὸ κεχειμάσθαι τοῦ ὑδατώδους ἀφῃρημένου τὸ λοιπὸν ἐκπέττεσθαι μᾶλλον : ὁ μὲν οὖν |
| δ ' ὑπὲρ αἴης ῥίζα καὶ οὐ βυθόωσα Πελεθρόνιον νάπος ἴσχει . ἣν σὺ καὶ αὐαλέην ὁτὲ δ ' ἔγχλοον | ||
| ἀλύει , καὶ ὁκόταν ἀναστῇ ἢ προέλθῃ , ὀρθόπνοια αὐτὴν ἴσχει , καὶ ὅ τι ἂν φάγῃ ἢ πίῃ , |
| ' εὐχάριστοι προαιρέσει καὶ εὐνοίᾳ τὴν ὁμοιότητα τῆς εὐεργεσίας ὀφείλουσιν ἀποτελεῖν . Τοῖς μὲν μαινομένοις πολλάκις τὰ τέκνα φαίνεται πολέμια | ||
| τι ποιεῖν : συνελθὸν δὲ ἑτέρῳ τρίτον οὐκ ἂν δύναιτο ἀποτελεῖν , ὃ μὴ πρότερον ἐν τῷ εἶναι ὑπῆρχεν . |
| τὴν ἐπιφάνειαν τὰς ὕλας προσκαλέσασθαι : ἔχει δὲ οὕτως . Σκίλλης κεκαθαρμένης οὐγγίας ε : λεπίδος , ἴρεως , ἀνὰ | ||
| , ὡς ἔχειν γλοιοῦ πάχος , χρῶ . Ἄλλο . Σκίλλης κεκαυμένης δραχ . η . κέρατος ἐλαφείου κεκαυμένου , |
| μελαγχολικώτερον δέοι κενῶσαι χυμόν , ἐνίοτε δὲ σκαμμωνίας , εἰ πικρόχολον , εἰ δὲ φλεγματικόν , οὐδὲν ἔμιξα . μετὰ | ||
| ἐν τοῖς ἀναπνευστικοῖς ὀργάνοις . χρὴ δὲ καὶ τὸν μὲν πικρόχολον χυμὸν ἄνω , τὸ δὲ φλέγμα κάτω μᾶλλον κενοῦν |
| Αἴπυτον ἐξελθόντα ἐς ἄγραν θηρίων μὲν τῶν ἀλκιμωτέρων οὐδέν , σὴψ δὲ οὐ προϊδόμενον ἀποκτίννυσι . τὸν δὲ ὄφιν τοῦτον | ||
| διὰ τοῦ η γραφόμενα δύο μόνα ἐστίν : θὴψ καὶ σὴψ , εἶδος ὄφεως σῆψιν ἐμποιοῦν : τὰ δὲ λοιπὰ |
| ἤδη δικαιοῦσι , τοῦ θεοῦ τὴν ὀργὴν τὴν δικαίαν αὐτοῖς καταπνέοντος . λέγει δὲ καὶ Ἐμπεδοκλῆς τὴν ἀρίστην εἶναι μετοίκησιν | ||
| Οἱ Κᾶρες αἱροῦσι τοὺς σαργοὺς τὸν τρόπον τοῦτον . νότου καταπνέοντος ἡσυχῆ καὶ προσβάλλοντος αὔρας μαλακωτέρας καὶ τοῦ κύματος στορεσθέντος |
| γῆν τόπον , εἴπερ ἐστίν , ἐπειδὴ φρικώδη αὐτὸν καὶ φθαρτικὸν ᾄδουσιν , ἀποτάττωμεν τοῦ κόσμου . „ Ταῦτα τοῦ | ||
| , πῦρ δὲ εἰς τὸ χρειῶδεςἄπληστον δ ' ἐστὶ καὶ φθαρτικὸν τοῦτοκαὶ κατὰ τοὐναντίον εἰς τὸ σωτήριον , ὅπερ εἰς |
| τοῖς χείλεσι προσερείσας , ἐπεί τινος ᾔσθετο τοῦ φαρμάκου ἀηδείας πικροῦ μὲν αὐτοῦ καὶ δηλονότι τυγχάνοντος , ἀλλὰ δὴ καὶ | ||
| ϲτυφόντων . δίδου δὲ αὐτοῖϲ καὶ τοῦ δι ' ἀλόηϲ πικροῦ φαρμάκου πλειϲτάκιϲ τοῦ ἔτουϲ . εἰρήϲεται δὲ ἐπὶ πλεῖον |