| καὶ ἡμεῖς , ὅταν βουλώμεθα ἐπὶ πολὺ διάστημα ὁρᾷν , μύομεν τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν , ἵνα ὅλον τὸ πνεῦμα τὸ | ||
| , τὴν παντάπασι ἡμῶν ἀγνοουμένην , περὶ ὃ πᾶν ὄμμα μύομεν , καὶ πάντη μύομεν , τοῦτο ἄγνωστον λέγομεν , |
| χειρίζων πρὸς τὸ τῶν χειρῶν ἀπαραπόδιστον συμπεριλαμβάνων τὸ τοῦ ἱματίου περικεχυμένον ἐπετίθει τῇ κεφαλῇ . περὶ δὲ τῶν συγγραμμάτων αὐτοῦ | ||
| μικρὸν οὐδ ' εὐκαταγώνιστον ἔργον , τὸν πρεσβύτην δὲ αὐτῷ περικεχυμένον καὶ τὸ αἷμα ἀμφοῖν ἀνακεκραμένον , τὴν ἐλευθέριον ἐκείνην |
| αὐτὸ ἴσχει πάθος καὶ τὴν κρίσιν τὴν ἐπ ' αὐτῷ ἀναλλοίωτον . Τούτων οὕτω διωρισμένων ἀνάγκη , εἴπερ ἐκλείποι τις | ||
| . Ἐδόκει δ ' αὐτῷ τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀναλλοίωτον καὶ ἀκίνητον καὶ ἓν ὅμοιον ἑαυτῷ καὶ πλῆρες : |
| ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ | ||
| νοητὸν καὶ νῷ μόνῳ ληπτὸν , οὐδὲ τὸ ἀσχημάτιστον καὶ ἀχρώματον οὐδὲ τὸ ἀσώματον καὶ ἀναφές . ληʹ Ἐπεὶ ἐμέ |
| ποιητικὸν εἴη καὶ γόνιμον καὶ τῶν ἀποτελουμένων ἐξῃρημένον ἢ καὶ ὀρεκτὸν αὐτῶν καὶ τελικὸν αἴτιον , εὐθὺς μὲν ἂν εἴη | ||
| , οὗ ἡ ψυχὴ ὀρέγεται ; ναί . τὸ δὲ ὀρεκτὸν οὐ κινεῖ τοιάνδε κίνησιν ; ναί . ὀρέξεις δὲ |
| ἴδῃ καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴν ἐνοῦσαν καὶ τὸ μηδὲν ἄψυχον εἶναι τῶν λεγομένων , θαρρῶν λεγέτω τούτους Λυσίου . | ||
| Δείκνυσι δὲ ὅτι μόνη ψυχὴ αὐτοκίνητος διὰ τοῦ πᾶν ἑτεροκίνητον ἄψυχον εἶναι . Συλλογίζεται δὲ οὕτως : πᾶσα καὶ μόνη |
| διακινῆσαι τὴν σύγκρισιν καὶ λεπτῦναι τὸ πάχος , εἴ τι ἐγκαθήμενον ὑπάρχοι : διὸ καὶ συναπτέον δευτέραν καὶ τρίτην δριμυφαγίαν | ||
| : συνεργητέον δὲ καὶ τῇ διὰ τῆς ἕδρας ἐκκρίσει , ἐγκαθήμενον γὰρ τὸ ἀλλότριον καθάπερ φάρμακον , καὶ δάκνον τὴν |
| δι ' οὗ τὰ νοητὰ συνίσταται , τὸ ἐμφανὲς καὶ ὁρατόν , ᾧ τὰ αἰσθητὰ γεννᾶσθαι πέφυκεν , ἐξομοιῶσαι : | ||
| γε λοιπὰ ἀνάλογόν ἐστιν : ὡς γὰρ τὸ χρῶμα ἦν ὁρατόν , οὕτω γευστόν ἐστιν ὁ χυμός : καὶ ὥσπερ |
| τοῖς χείλεσι τῷ ἀκροτάτῳ , τὸ δὲ μέθυ ἀνατρέχει τῇ ἀναπνοῇ ἤως τῇ ἀναῤῥοφήσει τοῦ ἀνδρός . πλείου : πεπληρωμένου | ||
| καὶ ῥινὸς , ἐγκέφαλος δὲ , ἐπειδὴ καὶ οὗτος ἐδείχθη ἀναπνοῇ χρώμενος , διὰ μυκτήρων μόνον . κἀντεῦθεν ἡ προσθήκη |
| ἐλλάμπεται : τὸ γὰρ φῶς τῆς ἀληθείας φῶς ἀληθές , ἄσκιον , ἀμερῶς μεριζόμενον πνεῦμα κυρίου εἰς τοὺς διὰ πίστεως | ||
| ἐπικρατούντων ταῖς πιθανότησιν , οὓς Ἀμορραίους ἀνακαλεῖ , περιφανεστάτην καὶ ἄσκιον αὐγὴν ἰδεῖν οὐ δυνάμεθα : κλιβάνου δ ' εἱλικρινὲς |
| τὸν οὐρανὸν ἐξ ἀέρος συμπαγέντος ὑπὸ πυρὸς κρυσταλλοειδῶς , τὸ πυρῶδες καὶ τὸ ἀερῶδες ἐν ἑκατέρῳ τῶν ἡμισφαιρίων περιέχοντα . | ||
| ἀλεύροις θαυμαστῶς τὰς ὀδύνας οἶδε παρηγορεῖν καὶ τὸ ζέον καὶ πυρῶδες ἀποσβεννύειν τῆς ὀδύνης καὶ εἰς εὐκρασίαν φέρειν τὰ πεπονθότα |
| ἔδει δεῖξαι . Ἐπὶ τῆς δοθείσης εὐθείας γράψαι τμῆμα κύκλου δεχόμενον γωνίαν ἴσην τῇ δοθείσῃ γωνίᾳ εὐθυγράμμῳ . Ἔστω ἡ | ||
| τι ἡ ψυχή , ποῖον δέ τι τὸ σῶμα τὸ δεχόμενον αὐτὴν οὐκέτι προσδιορίζουσιν , ὥσπερ ἐνδεχόμενον κατὰ τοὺς Πυθαγορικοὺς |
| ὡς περισσάρτιος , καθάπερ εἴπομεν . δεῖν οὖν ἐν ταύτῃ δαμάζειν ἡμιόνους ἐπιβάλλοντα τὼ χεῖρε καὶ πωλοδαμνοῦντα τοῦτο τὸ ζῷον | ||
| πρὸς αὐτὴν ἡ ἡμίονος . τῇ δὲ δυοκαιδεκάτῃ προσέταξε ταύτας δαμάζειν , ἵνα πραότεραι γίνωνται , διότι τὸ στάσιμον ἡ |
| τὰ τῶν διεξόδων στόματα ᾗ τὸ πτερὸν ὁρμᾷ , συναυαινόμενα μύσαντα ἀποκλῄει τὴν βλάστην τοῦ πτεροῦ , ἡ δ ' | ||
| ἀναγκάζειν τε αὑτὸν καὶ τοὺς ἄλλους μὴ ἀποδειλιᾶν ἀλλὰ παρέχειν μύσαντα εὖ καὶ ἀνδρείως ὥσπερ τέμνειν καὶ κάειν ἰατρῷ , |
| τῶν αἰσθητῶν τὴν αἴσθησιν διατίθεσθαι ἄλλως δὲ ὡς σῶμα τὸ αἰσθητήριον : ἄλλο γὰρ τὸ χρώμασιν ἢ θερμοῖς ἢ χυμοῖς | ||
| , ὄσφρησις καὶ αἱ λοιπαὶ αἰσθήσεις ἀκοὴ καὶ ἁφή . αἰσθητήριον ἤτοι ὀφθαλμὸς ἢ ῥὶς ἢ γλῶττα , ἃ καὶ |
| μέρος ἀρετῆς ἀχρεῖον . ἐπὶ ταύτης ἀεὶ τὸ ἱερὸν φῶς ἀνακαίεται φυλαττόμενον ἄσβεστον : διανοίας δὲ φῶς ἐστι σοφία , | ||
| : καὶ ἐν Ἱέρᾳ δὲ πῦρ τε αὐτόματον ἐπὶ ἄκρας ἀνακαίεται τῆς νήσου καὶ ἐπὶ θαλάσσῃ λουτρά ἐστιν ἐπιτήδεια , |
| πυρετόϲ ἐϲτι θερμότηϲ παρὰ φύϲιν καρδίαϲ καὶ ἀρτηριῶν βλάπτουϲα τὸν ζωτικὸν τόνον , ἀναφερομένη τε ἐκ βάθουϲ καὶ δριμεῖα καὶ | ||
| πήρωσις αὐτῷ ἐπακολουθήσῃ . τοῦτο δὲ τοὐνυπάρχον ἐστὶ τὸ λεγόμενον ζωτικὸν θερμόν , ὃ πῦρ μὲν οὐκ ἔστιν : οὐ |
| ἄλλο τι τοῦ μὲν σκληροῦ τὴν σκληρότητα διὰ τῆς ἐπαφῆς αἰσθήσεται , καὶ τοῦ μαλακοῦ τὴν μαλακότητα ὡσαύτως ; Ναί | ||
| . Πᾶν μὲν δὴ τὸ αἰσθητικόν , εἴπερ διὰ παντὸς αἰσθήσεται , ἀφικνεῖσθαι πρὸς τὸ μερίζεσθαι : πανταχοῦ μὲν γὰρ |
| ὀρούειν τοὺς ἐν αὐτῇ λέλεκται . ἀπὸ δὲ τῆς θέας θεατόν , ἀθέατον , ἀθεάτως , καὶ οὐσία θεατή φησιν | ||
| γνῶσι καὶ παρὸν ἴδωσιν ἐν ψυχῇ , δῆλον ὅτι κείμενον θεατόν . Ἐπεὶ καὶ ἀγαθοῦ χάριν πράττουσι : τοῦτο δὲ |
| Ἰδοὺ λέγειν . Καλῶς γ ' ἂν οὖν σὺ πρᾶγμα προσπεσόν σοι ὠμοσπάρακτον παραλαβὼν μεταχειρίσαιο χρηστῶς . Ἀλλ ' οἶσθ | ||
| ἀναθέντων : ἀλλὰ καὶ τῶν οἰκείων , ὥσπερ ἔφην , προσπεσόν τι καὶ λαθὸν αὐτὸν ῥῆμα ἐπ ' ἀναθέσει , |
| οὐδὲ ἂν ἑωρῶμεν ὅλως μηδενὸς ὄντος , ὃ πρῶτον αὐτὸ ἀλλοιούμενον οὕτω τὴν αἴσθησιν ἀλλοιοῖ . Ὁ δὲ αὐτὸς λόγος | ||
| τῆς Θέτιδοςφάσμα γάρ τι ἡ Ἔμπουσα νυκτερινὸν εἰς μυρίας μορφὰς ἀλλοιούμενον , ὥς φησι Φιλόστρατος , μετεβάλλετο δὲ εἰς μυρίας |
| ἀλλὰ σεμνὸν καὶ ἅγιον , νοῦν οὐκ ἔχον , ἀκίνητον ἑστὸς εἶναι ; Δεινὸν μεντἄν , ὦ ξένε , λόγον | ||
| ταύτης τό τε κινούμενον μεταβάλλει ἐπὶ τὸ ἑστάναι καὶ τὸ ἑστὸς ἐπὶ τὸ κινεῖσθαι . Κινδυνεύει . Καὶ τὸ ἓν |
| ἀστέρων καὶ τὸ πῦρ . ὁρατὸν δὲ καὶ τὸ ἐνεργείᾳ διαφανὲς ὁ πεφωτισμένος δηλαδὴ ἀήρ . ἔτι δὲ καὶ τὸ | ||
| ὅταν ἦθος ἁγνὸν καὶ κόσμιον ἐν ὥρᾳ καὶ χάριτι μορφῆς διαφανὲς γένηται , καθάπερ ὄρθιον ὑπόδημα δείκνυσι ποδὸς εὐφυίαν , |
| τὰ ξανθὰ , ἵνα νοήσωμεν . Ὅρα πῶς εἶπεν : Σῶμα μαγνησίας χρυσοκόραλλον : ἐνταῦθα δὲ σῶμα μαγνησίας , μαγνησίας | ||
| αἰτίων εἶναι τὰ μὲν αἰσθητά , τὰ δὲ νοητά . Σῶμα εἶναι τὸ τριχῇ διαστατόν , πλάτει βάθει μήκει . |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| θᾶττον μὲν γάρ ἐστι τὸ ἐν ἐλάττονι χρόνῳ πλεῖον διάστημα κινηθέν , βραδύτερον δὲ τὸ ἐν πλείονι ἔλαττον : ὁ | ||
| ] ἤγουν πιοῦσα . ῥυσᾶς ] γηραιᾶς . ὀρώμενον ] κινηθέν , γεγονός . ἐπεύθου ] ἔμαθες . θύος ] |
| γῆρας αἰεὶ βαρύτερον Αἴτνας σκοπέλων ἐπὶ κρατὶ κεῖται , βλεφάρων σκοτεινὸν φάος ἐπικαλύψαν . μή μοι μήτ ' Ἀσιήτιδος τυραννίδος | ||
| εἶναι λέγει κεκρυμμένα τοῖς χρώμασι . Διάφορόν γε μὴν τὸ σκοτεινὸν τό τε ἐν τοῖς νοητοῖς τό τε ἐν τοῖς |
| . Στίμμι κράτιστόν ἐστι τὸ στίλβον καὶ λαμπυρίζον ἐν τῇ θραύσει , γεῶδες ἢ λιπαρὸν εὐχερῶς τε θραυόμενον . Στυπτηρία | ||
| μέγα καὶ λαρινὸν ἔπος τι , ὅ τι τὴν τούτων θραύσει ψυχήν . Οὕτως ὑμῶν ὑπεραλγῶ , οἵτινες ὄντες πρότερον |
| ὁ μεγαλόψυχος οἷος πρὸς ἄλλον ζῆν καὶ ἄλλῳ συμπεριφέρεσθαι καὶ ὑπηρετεῖσθαι , ἀλλ ' ἢ πρὸς φίλον , τούτου σημεῖον | ||
| τὰς τῶν ὀσφραντῶν διαφοράς , καὶ ἔοικε καὶ πρὸς ταύτην ὑπηρετεῖσθαι ταὐτὰ στοιχεῖα ἅπερ καὶ πρὸς τὴν ἀκοὴν καὶ πρὸς |
| αὐτάς . ἐν δὲ τῇ Στρογγύλῃ καὶ πῦρ δῆλόν ἐστιν ἀνιὸν ἐκ τῆς γῆς : καὶ ἐν Ἱέρᾳ δὲ πῦρ | ||
| τι ἄλλο φύεται ἐν ἀνύδροις τό τε ἐκ τῆς γῆς ἀνιὸν ἐκτρέφει καὶ πρὸς τούτῳ ἡ δρόσος . ἱκανὴ γὰρ |
| ἄλλου κατηγοροῖ : ὁ δὲ αὐτὸ νοῶν ὅτι ἀγαθὸν πάντως νοήσει τὸ ἐγώ εἰμι τὸ ἀγαθόν : εἰ δὲ μή | ||
| , οὐδὲ τὸ μὴ πεφυκὸς νοεῖσθαι τῇ οὐσιώδει καὶ πολλῇ νοήσει , ὡς ἐπὶ τοῦ ἑνός , ἀλλὰ τὸ μηδεμίαν |
| Χαλεπὰ τὰ καλά . Χαλεπὸν χορίου κύνα γεύειν : τὸ ἔλυτρον τοῦ ἐμβρύου χόριον καλεῖται . οἱ δὲ κύνες γευσάμενοι | ||
| τὰ δὲ ἄλλα ὅσα περὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Μαλεάτου καὶ ἔλυτρον κρήνης , ἐς ὃ τὸ ὕδωρ συλλέγεταί σφισι τὸ |
| ζήτησιν : ἢ γὰρ ἓν , φησὶν , εὑρίσκεται ῥητὸν ἐμπίπτον , ἢ πλείω : πλείω δέ φαμεν , εἰ | ||
| τυράννου , ἢ ὅ τι ἂν ᾖ τὸ προκείμενον καὶ ἐμπίπτον : συμπλέκεται δὲ , φησὶν , ἡ κοινὴ ποιότης |
| ἕτεραι : χρὴ δ ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ . πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος , βουλαῖσι δὲ | ||
| καὶ μέλι καὶ τὰ τέρπν ' ἄνθε ' Ἀφˈροδίσια . φυᾷ δ ' ἕκαστος διαφέρομεν βιοτὰν λαχόντες ὁ μὲν τά |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| , . Β . . ἂν δ ' ἕλετ ' ἀμφιβρότην πολυδαίδαλον ἀσπίδα θοῦριν : ἡ διπλῆ ὅτι ἀνδρομήκεις αἱ | ||
| , δηθάκι δ ' ἀχθόμενος βοάᾳ ἅ τις ἐμπελάδην φώς ἀμφιβρότην κώδειαν ἀπὸ ξιφέεσσιν ἀμηθείς , ἢ ἅτε κερνοφόρος ζάκορος |
| Ἢ οὐκ ἀνάγκη τοῦτό γε : καὶ γὰρ τοῦ ἡλίου μύσαντες ἀφιστάμεθα μὴ ἀφισταμένου , καὶ ὁ ἥλιος ἀνακλᾶται , | ||
| ὕλης πεδιάδος , ἐν δ ' ἐμεστώθη μέγας αἰθήρ : μύσαντες δ ' εἴχομεν θείαν νόσον . Καὶ τοῦδ ' |
| . τὰς δὲ τῶν ἀνθράκων φύσεις φωτὸς δύναμιν ἐμπιληθεῖσαν τῇ πήξει φασὶν ἀποτελεῖν τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον τὰς ἐν αὐτοῖς | ||
| κοτὲ ἱδρῶταϲ καὶ ϲπογγίη ψυχροῦ ἐϲ τὰ πρόϲωπα προβληθεῖϲα , πήξει μὲν τῶν διαρρεόντων ὑγρῶν , πυκνότητι δὲ τῆϲ ἀραιώϲιοϲ |
| ἔχων , κροτάφους δασεῖς , ὄμμα λι - παρὸν καὶ στίλβον καὶ ἀμαρύσσον . ὁ τοιοῦτος φιλόκυβος , φιλορχηστής , | ||
| ὑγρὸν τὸ πρῶτόν ἐστι τῆς ὄψεως ὄργανον , λευκὸν καὶ στίλβον καὶ λαμπρὸν καὶ καθαρὸν γενόμενον : μόνως γὰρ οὕτως |
| θεοῦ μέγα ἐστὶ καὶ ἀχώρητον , καὶ τὸν κόσμον ὅλον βαστάζει . εἰ οὖν πᾶσα ἡ κτίσις διὰ τοῦ υἱοῦ | ||
| θερμασίας , ἐν δὲ τῇ ἐγρηγόρσει οὔ . τί οὖν βαστάζει τοῦτο ἡ ἀκοὴ , ὡς ἡ ἐπιφάνειά ποτε θερμοτέρα |
| , τῶν δὲ ἀριθμητῶν τὸ ἕν , τοῦτο δὲ σῶμα τεμνόμενον εἰς ἄπειρον : ὥστε τὰ ἀριθμητὰ τῶν ἀριθμῶν ταύτῃ | ||
| ἄτομον καὶ τὸ δυσχερῶς τεμνόμενον καὶ τὸ μηδ ' ὅλως τεμνόμενον ὡς τὸ σημεῖον καὶ τὸ εἰδικώτατον εἶδος . ἐνταῦθα |
| Διὸς ἐντεῦθεν σωτῆρος εἶναι λεγομένου ] , καὶ τὸ μὲν πολύφορον καὶ καθαρὸν αἱ ἄμπελοι παριστᾶσι , μάλιστα δὲ τὸ | ||
| , τὸ δὲ θάτερον ἀβέβαιον , εὐμετακίνητον μετακινούμενον πολυκίνητον , πολύφορον , μετατρεπόμενον , φερόμενον , πλανώμενον πλανητόν , μεταπλαττόμενον |
| τῶν πρός τι εἶναι τὴν ἀλήθειαν διὰ τὸ πᾶν τὸ φανὲν ἢ δόξαν τινὶ εὐθέως πρὸς ἐκεῖνον ὑπάρχειν . ἐναρχόμενος | ||
| φρούριον εἶδον ἐν χερρονήσῳ τοῦ ποταμοῦ κείμενον , πρῶτον καὶ φανὲν καὶ ληφθὲν οὐχ ὅπλοις , ἀλλὰ φόβῳ . ὡς |
| τὸ μετέχον τῆς ὕλης ; πότερον ὕλη καὶ αὐτὸ ἢ ἄϋλον ; εἰ μὲν οὖν ὕλη , πῶς ἔνυλον καὶ | ||
| ὁ μὲν χρυσὸς ἡλιοειδὴς , διότι φῶς μόνον ὁ ἥλιος ἄϋλον : ὁ δὲ ἄργυρος σεληνιαῖος : διότι καὶ ἡ |
| εἴη ἄν τινα τρόπον , καὶ διωρισμένον πη ἀπὸ τοῦ ἐλλάμποντος . Ἀλλὰ μὴν οὐχ ὅτι ταύτῃ οὐ μετέχει τὰ | ||
| ἀκτίνων . ἐὰν γὰρ ἐν σταθερᾷ μεσημβρίᾳ τοῦ ἡλίου φλογῶδες ἐλλάμποντος ὕδωρ τις ἐν πινακίσκῳ βαλὼν ἔγγιον αὐτὸ θῇ τοίχου |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| ἄλλα μόρια τοῦ σώματος , οὕτως καὶ ἡ μήτρα ἐνίοτε ἀτονεῖ . παρέπεται δὲ ταῖς τοιαῦτα πασχούσαις συνουσίας ἀποστροφή , | ||
| ὕστερον δὲ παχέα : καὶ τοῦτο εἰκότως . ἐπειδὴ γὰρ ἀτονεῖ τὸ ἧπαρ , οὐκέτι τὴν οἰκείαν ἐνέργειαν ἀμέμπτως ἐπιτελεῖ |
| ἑωραμένῳ ὀφείλει ὅμοιον ὑπάρχειν : ἐπεὶ οὖν οὐδὲν ἔχομεν ἐναργὲς ὑποπίπτον μῆκος χωρὶς πλάτους , οὐδ ' ὅμοιόν τι αὐτοῦ | ||
| τοῖς σκεπτικοῖς ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις φιλοσόφοις καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ὑποπίπτον : οὐδεὶς γοῦν τολμήσαι ἂν εἰπεῖν ὅτι τὸ μέλι |
| λεπρῶδες , ἀλφῶδες , φθοροποιόν , ἄγονον , κατωφερές , κατεψυγμένον , ἡμίφωνον , ἀσελγέές , αἰνιγματῶδες , διφυές , | ||
| ἔτους τὴν μάλιστα κατεψυγμένην , ἢ τὸν περὶ γῆν ἀέρα κατεψυγμένον . γίνεσθαι δὲ ἰσημερίας δύο καθ ' ἕκαστον ἐνιαυτὸν |
| , ὥσπερ γε καὶ τὸ θερμὸν θερμαῖνον καὶ τὸ ψυχρὸν ψῦχον : εἴτε γὰρ αἷμα μοχθηρὸν εἴη τὸ ὠθούμενον , | ||
| καὶ τὸ ἴαμα : τὸ μὲν ὄξοϲ οὐκ ἀγεννῶϲ μὲν ψῦχον καὶ πάντη ῥαδίωϲ διεξερχόμενον τῇ λεπτομερίᾳ , τὸ δὲ |
| τοῦ βάθους συνέλευσις ἀσώματος οὖσα οὐκ ἂν ποιήσαι στερεὸν καὶ ἀντίτυπον σῶμα . εἰ δὲ μήτε χωρὶς τούτων ἐστὶ τὸ | ||
| ΓΑΡ ΔΗ . Καὶ γὰρ δή ἐστι γένος σιδηροῦν , ἀντίτυπον δηλονότι καὶ σκληρὸν καὶ τὴν γνώμην ἐσκοτισμένον Τοιοῦτος γὰρ |
| τὸν δὲ διὰ τούτων ἀοράτως ἐνεργοῦντα ἕτερον εἶναι , τὸν ἀόρατον . συνοικείτωσαν οὖν δύο θεράποντες τῶν νομοθετικῆς ὑπηρέται δυεῖν | ||
| αἴτιον , εἴ τις κατὰ τὸ ἁπλοῦν ἐκλαμβάνοι , θεὸν ἀόρατον καὶ ἀκίνητον ἂν ἡγήσαιτο καὶ τὸ τούτου ζητητικὸν εἶδος |
| ἔχῃ τι τῶν πεφυκότων ἔχεσθαι , κἂν μὴ αὐτὸ ὑπάρχῃ πεφυκὸς ἔχειν , οἷον λέγεται τὸ φυτὸν ὀμμάτων ἐστερῆσθαι . | ||
| : οἶμαι γὰρ ἡδονῆς μὲν καὶ περιχαρείας οὐδὲν τῶν ὄντων πεφυκὸς ἀμετρώτερον εὑρεῖν ἄν τινα , νοῦ δὲ καὶ ἐπιστήμης |
| ὁ δὲ νοῦς : ὑπὸ τῆς λεπτῆς ἐκείνης διὰ τὴν σκότωσιν καταφορᾶς ἔκειτο ἄφωνος . κώματι δὲ ὕπνῳ , ἐκλύσει | ||
| πινόμενον ξηρόν , λάθρα , πᾶσαν ἐπιληψίαν καὶ μανίαν καὶ σκότωσιν καὶ πᾶν πάθος ἰᾶται . ὁμοίως καὶ τὸ ἧπαρ |
| γὰρ μέρη ψυχῆς : τὸ μὲν θρεπτικόν , τὸ δὲ αἰσθητικόν , τὸ δὲ λογικόν . Τοῦ μὲν οὖν λογικοῦ | ||
| ἀσύστατοι . καὶ συνιστάμεναι μὲν αἱ δύο ὑπάλληλοι , ἔμψυχον αἰσθητικόν , ἄψυχον ἀναίσθητον , καὶ μία διαγώνιος ἔμψυχον ἀναίσθητον |
| καὶ τῇ παρ ' ἑαυτοῦ λύπῃ κολάσαι τὸν πλημμελήσαντα , αἰσθανόμενον ἐξ ὧν εὖ ἔπασχεν οἷον ἠδίκει . οὕτως οὐκ | ||
| μέρος , εἰ δὲ τὸ ζῷον , ὥσπερ καὶ τὸ αἰσθανόμενον ἔδοξέ τισι , τίς ὁ τρόπος , καὶ τί |
| καὶ σὲ μὲν ἡττημένον δημιουργήσωσιν , ἐμὲ δὲ τὰ γυναικῶν περικείμενον οὐ προστιθέντες τὰ ἀτυχίας , αἷς ἐκείνους ἐνέβαλεν ἡ | ||
| ἀσπὶς κρατουμένη , τὰ δὲ καὶ ἀμυντήρια , ὡς ξίφος περικείμενον καὶ δόρυ κρατούμενον . τῶν δὲ ἐν εἰρήνῃ τὰ |
| Ἄκις διὰ τῆς Σικελίας ῥεῖ : οὗτος τοῦ μὲν θέρους ἰλυῶδες ἔχει ὕδωρ , τοῦ δὲ χειμῶνος καλόν τε καὶ | ||
| ὑπῆλθέ τι ὕφαιμον , οἷον μυξῶδες , καὶ πάλιν οἷον ἰλυῶδες , μετὰ δὲ , πρασοειδέα σφόδρα καὶ μέλανα . |
| : καὶ θὲς εἰς καινὸν ἀγγεῖον περίφιμον πάντοθεν , ὑπόκαιε ἡρέμα ἕως μεσασθῇ . Εἶτα θὲς τὸ πέταλον εἰς τὸ | ||
| ἀγαγών : ἀντὶ τοῦ ὦ ὦ : λαθραίαν , ὡς ἡρέμα βαδιζουσῶν αὐτῶν : † σίγα κρυπτὰν βάσιν αἰσθάνομαι : |
| περὶ τὸ ἀναγκαιότατον ὤλισθον μέρος , τὸ σφάλμα τῶν ἄλλων ἐπηνωρθώσατο , κυριώτατα φάναι , τὸ Ἰουδαίων ἔθνος , ὅσα | ||
| δὲ Ἀριστοτέλης οὐχ οὕτως τὸν λόγον ἠρώτηκεν , ἀλλ ' ἐπηνωρθώσατο εἰπών : τὸ ἐναντίον φευκτῷ ᾗ φευκτὸν ἀγαθόν : |
| , ἔστι τὸ ἀντικείμενον ὄνομα εἰπόντα λύειν : οἷον εἰ ἔμψυχον συμβαίνει λέγειν , ἀποφήσαντα μὴ εἶναι , δηλοῦν ὡς | ||
| . ἀποκτείνας γέ που : οὐκ ἔτι γάρ ἐστ ' ἔμψυχον . . . . . . . . . |
| ὀρθογωνίου τριγώνου τὸ σχῆμα , ὡς ἄν τις ἐν ἐπιπέδῳ νοήσειε , βάσιν μὲν ἔχον τὴν καθ ' ἡμᾶς παραλίαν | ||
| ὁρώμενον φωτοειδῆ ὄντα τοῦτο τὸ φῶς τὸ ἐξ αὐτοῦ φῦναι νοήσειε τὰ ἄστρα . Ἐνταῦθα μὲν οὖν οὐκ ἐκ μέρους |
| γενόμενον . Τάχα δὲ οὐδὲ ὄψεται λεκτέον , τὸ δὲ ὀφθέν , εἴπερ δεῖ δύο ταῦτα λέγειν , τό τε | ||
| καί τι ἕτερον εἴη συνεργὸν αἴτιον , ἀλλὰ τοιοῦτο μὲν ὀφθέν , τάχ ' ἂν καὶ ἀρχή τις εἴη νοσήματος |
| , ἔμψυχον παντὶ φυτῷ , τὸ ζῶον ἄρα οὐ παντὶ ἐμψύχῳ . πόθεν ὅτι τὸ ζῶον οὐδενὶ φυτῷ , δείξομεν | ||
| , πᾶν τρεφόμενον ἔμψυχον : καὶ συνάγεται ζῶον οὐ παντὶ ἐμψύχῳ . ἐπειδὴ γὰρ πᾶν ἔμψυχον τρέφεται , πᾶν δὲ |
| τινα ἕδραν ἔχον οὐδ ' ἐξιόν ποθεν οὐδ ' αὖ εἰσιὸν εἰς ὁτιοῦν , ἀλλ ' ἐν αὐτῷ μένον , | ||
| ὑγρῷ τὸ πνεῦμα δεινούς τινας ἀνέμους καὶ ἀμηχάνους παρέχεται καὶ εἰσιὸν καὶ ἐξιόν . ὅταν τε οὖν ὑποχωρήσῃ τὸ ὕδωρ |
| γυναικῶν ἀνύπαρκτόν ἐστι καὶ ταχέως φθειρόμενον καὶ οὐκ ἐπὶ πολὺ διαμένον . γυναικογήρυτον ] τό . γυναικογήρυτον ] ἤγουν τὸ | ||
| διαμένῃ , ἕξει τὴν αἴσθησιν . τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ κατὰ μέρος οὐκ ἔχει τὴν αἴσθησιν |
| ἔχειν , εὑρήσεις . λιπαρόν ] ἀγωνιστικόν , φανερόν , στερρὸν ἢ ἔντιμον . οἱ γὰρ ἀθληταὶ ἐν ἀγῶσιν ἀεὶ | ||
| , ἐπειδὴ ἱστάμενοι ἐπῇδον , διὰ τούτου τὸ ἔμμονον καὶ στερρὸν τῆς γῆς παριστῶντες . Οὐ χρὴ γράφειν ὦ κρονίδαι |
| τί ποτε ἓν προσαγορεύοντες ἀρετὴν ἀμφότερα , δύο πάλιν αὐτὰ προσείπομεν , τὸ μὲν ἀνδρείαν , τὸ δὲ φρόνησιν . | ||
| οὔ ; Ἰατρὸς δὴ τὸ περὶ σῶμα ἀγνοῶν , ὃ προσείπομεν ὑγίειαν νῦν , ἢ νίκην στρατηγὸς ἢ τῶν ἄλλων |
| , παρὰ τὸ ἄνω ὁρᾶσθαι : ὑπέρροον δὲ τὸ ἄνωθεν ῥέον ὕδωρ . ὕπαρ ὀνείρατος διαφέρει . ὕπαρ μέν ἐστιν | ||
| . λαμπρῶν : † ἐσθλῶν . δένδρων . τὸ ἐκεῖ ῥέον . ῥόδα , κρίνα , ἴα . τρέφει . |
| ὁ Ζέφυρος ἐκκαλεῖ αὐτὸν προσπνέων τῇ κόμῃ , ὁ δὲ ἀντιπνεῖ τῷ ἀνέμῳ ἕλκων τὸ ἀπὸ τοῦ στέρνου ἆσθμα , | ||
| πλησίον Ψαμαθοῦντος . Ὡς δὲ ἐν ἀπόπτῳ ἦμεν ἤδη , ἀντιπνεῖ πνεῦμα Λιβυκόν . Εἶτα πνεύσαντος ἡμῖν ἀπ ' ἄρκτων |
| ἀλλ ' ὡς διαφανὲς εἰς ἐνέργειαν ἤδη τελειωθὲν ὑπὸ τοῦ φωτίζοντος καὶ τελειοῦν ἑκάτερον , τό τε ὁρῶν καὶ τὸ | ||
| ἀέρος ὄντος μεταξύ , τὸ δὲ χρῶμα δεῖται ἔξωθεν τοῦ φωτίζοντος , εἰ μέλλει γενέσθαι ὁρατόν . ἢ τοῦτο τῆς |
| ὀλυμπίων ἐρᾶν , κακία δὲ ἀπὸ τοῦ κάτω κεχωρηκέναι καὶ καταπίπτειν τοὺς χρωμένους αὐτῇ βιάζεσθαι . τὰ γοῦν πολέμια τῆς | ||
| μὴ ἀθρόον κενοῦν διὰ τὸ ἐκ τῆϲ τυχούϲηϲ προφάϲεωϲ αὐτοὺϲ καταπίπτειν , ὅθεν πλείοϲιν ἀφαιρέϲεϲι χρώμενοι ἐκ διαϲτημάτων τινῶν ἀναπληρώϲομεν |
| καὶ ἐκεῖνο τὸ ἀπορούμενον , διὰ τί ὁ μὲν ἥλιος μελαίνει τὴν σάρκα , τὸ δὲ πῦρ οὔ . συμβαίνει | ||
| : θεῖον ἐπὶ τέλει : ἡ δ ' ἕψησις αὐτοῦ μελαίνει τὰς ἐμπλάστρους . Γῆ πᾶσα καὶ λίθοι ἐμβάλλονται ἐπὶ |
| τὸ ὕψος τῆς ἀύλου δυνάμεως , ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν νυκτερίδων ὁρῶμεν γινόμενον ὅτι οὐκ ἀντιλαμβάνονται τοῦ ἡλιακοῦ φωτός , | ||
| ὑψηλαὶ καὶ μανδραγόραι καὶ ἐπ ' αὐτῶν πολύ τι πλῆθος νυκτερίδων : τοῦτο γὰρ μόνον ἐν τῇ νήσῳ γίνεται ὄρνεον |
| αὔθαδες προσεγίνετο μηδ ' ὄψει δυναμένοις ἰδεῖν , οὓς ἔμελλον ἀσελγές τι πράττοντες αἰσχύνεσθαι . Ἐρημουμένης δὲ τοῦ κρείττονος ἔθνους | ||
| πολιτικόν , δημόσιον , στειρῶδες , τετράπουν , μελοκοπούμενον , ἀσελγές , ἐπαναφορὰ κόσμου , μονοτόκον , ἡγεμονικόν , ἀποβλέπον |
| , ὡς τὸ ἅμα ἐπλεόνασε τῷ θ , τῇ αὐτῇ ἐτυμολογίᾳ ἀρκούμενος . . . , . Ὦταν . γεγενῆσθαι | ||
| ” ἐκ γαίης λάους πόρε Δευκαλίωνι . „ τῇ γὰρ ἐτυμολογίᾳ τὸ συλλέκτους γεγονέναι τινὰς ἐκ παλαιοῦ καὶ μιγάδας αἰνίττεσθαί |
| πᾶν στέρνον μέγα καὶ ἀμφιλαφὲς σαρκὶ λαγαρᾷ , λάγνοι καὶ οἰνόφλυγες . Μετάφρενον κρατερὸν ἄριστον : τὸ δὲ ἀσθενὲς καὶ | ||
| καθόλου γὰρ πάντα ἁμαρτήματα εὕροι τις ἂν πανταχοῦ , καὶ οἰνόφλυγες καὶ πόρνοι καὶ γυναιμανεῖς ἐν πάσαις εἰσὶ ταῖς πόλεσιν |
| τοῖς οὖσι τὸ μὲν εἶναι δραστήριον αἴτιον , τὸ δὲ παθητόν , καὶ ὅτι τὸ μὲν δραστήριον ὁ τῶν ὅλων | ||
| ὅρα αὐτὸν γινόμενον πάντα , θεόν , ἄγγελον , ἄνθρωπον παθητόν : πάντα γὰρ δυνάμενος πάντα ὅσα θέλει γίνεται , |
| ἡμετέρα ὄψις προϊέναι δόξειεν , ὅτε γε πρὸς τὰ οὐράνια βλέπομεν . καὶ αὖ πάλιν ὥσπερ ἡ τῆς ἡμετέρας ὄψεως | ||
| δὲ φύσιν ἔχει καυστικὴν ἐπέχομεν . καὶ ὅτι κινεῖταί τις βλέπομεν , καὶ ὅτι φθείρεται : πῶς δὲ ταῦτα γίνεται |
| τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος , ὃ δὴ ἐκεῖνος καλεῖ πῦρ , κατενεχθὲν ἄνωθεν κάτω . τὴν μὲν οὖν διάλαμψιν ἀστραπὴν εἶναι | ||
| ταύτης δὲ τὸ μὲν ἐπὶ τὸ ψῆγμα πρὸς τῇ ῥίζῃ κατενεχθὲν ἀναμίγνυται τούτῳ τε καὶ τῇ γῇ , πλὴν ὅσον |
| Ἀντὶ τοῦ εἰς ὄψιν : ἀπὸ τοῦ ὁρῶντος ὀφθαλμοῦ τὸ ὁρώμενον . . ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ΚΑΛΟΝ ΕΙΔΟΣ . Καὶ τοῦτο τὸ | ||
| φωτίζηται τὰ ὁρώμενα . ἀλλὰ καὶ ὅταν λαμπρὸν ᾖ τὸ ὁρώμενον , μέσου δεῖ τοῦ διαφανοῦς , ᾗ καὶ τότε |
| τὸ πρᾶγμα ] τὸν ἡμέτερον ἀφανισμόν . ἐπισπέρχει θεὸς ] ἐπισπεύδει ἡ τύχη , ἢ ὁ Ἀπόλλων . . κατ | ||
| θεοῦ , τοῦ Ἀπόλλωνος , τὸ ἡμᾶς ἀποθανεῖν καὶ αὐτὸς ἐπισπεύδει καὶ βιάζει τοῦτο , ἐλθέτω πρὸς τὸν Ἅιδην ἅπαν |
| , κατ ' εἰκόνα δὲ τετυπῶσθαι θεοῦ , τὸν δὲ γήϊνον πλάσμα , ἀλλ ' οὐ γέννημα , εἶναι τοῦ | ||
| σῶμα , ἀλλὰ καὶ τοιόνδε σῶμα , οἷον πύριον ἢ γήϊνον καὶ ὅλως εἰπεῖν κεκοσμημένον τε καὶ πεποιωμένον . Τὰ |
| τῇ κύστει : κόλλης γινομένης τοῦ φλέγματος , ἐξουρέεται τὸ τηκόμενον ὑπὸ τοῦ οὔρου , αὕτη δὲ συμπίπτει καὶ πυκνὴ | ||
| , πηγνύμενον ὡς δοκοῦμεν λίθους καὶ γῆν γιγνόμενον ὁρῶμεν , τηκόμενον δὲ καὶ διακρινόμενον αὖ ταὐτὸν τοῦτο πνεῦμα καὶ ἀέρα |
| , τὸν δὲ ἕτερον περιάγεσθαι συμμέτρως τῇ σφίγξει περὶ τὸ ἀξόνιον ἐν τῷ τοῦ μεσημβρινοῦ ἐπιπέδῳ . προσεθήκαμεν δὲ καὶ | ||
| τὴν μείζονα ὀπὴν ἔχοντι πρισματίῳ καὶ ἐναρμόσαντες δι ' ἀμφοτέρων ἀξόνιον , ὥστε συνδεθῆναι μὲν ὑπ ' αὐτοῦ τὰς πρὸς |
| ' Αἴγυπτον „ , ὃς οὐδὲ τὸ πανύστατον καὶ νεώτατον αἰσθητὸν ἀγαθὸν ” ᾔδει τὸν Ἰωσήφ ” , ὅστις οὐ | ||
| ἐστι φωνή ; φωνή ἐστιν ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς . Ἀλλ ' ἐπειδὴ ὁ ἀὴρ σῶμά ἐστιν |
| λεπτὸν ἐπιζέειν τὴν ὀργὴν μηνύει , παχὺ δὲ πάνυ καὶ χθαμαλὸν μιαρίαν ἤθους κατηγορεῖ . ῥινὸς τὸ ἄκρον ἁδρὸν καὶ | ||
| εἰσιν , οἰνόφλυγας δηλοῦσιν . Στόμα μήτε προπετὲς μήτε πάνυ χθαμαλὸν . . . . . δειλίας καὶ παλιμβουλίας σημεῖον |
| πᾶσαν αἰτίην κακοῦ ἀποθήσομαι : τῷ με χρῆν μέγα ἔργον ἀποτελέσαι , τό μοι πάντα φόβον ἰήσεται . “ Τάδε | ||
| κύκλον . Παρμενίδης τὸ τοῦ πυκνοῦ καὶ ἀραιοῦ μῖγμα γαλακτοειδὲς ἀποτελέσαι χρῶμα . Ἀναξαγόρας τὴν σκιὰν τῆς γῆς κατὰ τοῦτο |
| ἀναιροῦμεν , καὶ ταύτην εἶναί φαμεν , τὴν παντάπασι ἡμῶν ἀγνοουμένην , περὶ ὃ πᾶν ὄμμα μύομεν , καὶ πάντη | ||
| Ῥωμαίων ἀρετῆς πολὺ ἀπέχει . Μίαν εἰπὼν ἔτι τὴν οὔτε ἀγνοουμένην ὑπ ' οὐδενὸς ἀνθρώπων οὔτε ἀμφισβητουμένην παύσομαι . τίς |
| Φιλοκτήτην εἰς τὴν Τροίαν : ὁ Ἰλιοραίστης ὁ τῆς Ἰλίου φθορεὺς Διομήδης , ὁ ἶνις καὶ ὁ υἱὸς τοῦ Τυδέως | ||
| : εἶτα ἐὰν μὲν ἀνανεύῃ , προικιζέτω τὴν παῖδα ὁ φθορεὺς ἄλλως ζημιούμενος χρήμασιν , ἐὰν δὲ συναινῇ καὶ συνεπιγράφηται |
| τοῦ ἔμπροσθεν τῶν πυλῶν , τὴν ἑαυτοῦ κεφαλὴν δαίμοσιν ἐχθρῶν εἴκασμα , εἰς ἴνδαλμα καὶ εἰς τύπον καὶ εἰκόνα τῶν | ||
| ' ἄφιλον ἐν σάκει τοῦ χθονίου δέμας δαίμονος , ἐχθρὸν εἴκασμα βροτοῖς τε καὶ δαροβίοισι θεοῖσιν , πρόσθε πυλᾶν κεφαλὰν |
| ἐγεννήθησαν , ἐτράφησαν , εἰς φῶς προῆλθον . Στάζει : ἐπιβαίνει , ἐμβάλλει , ἐπιφέρει . γλυκερόν : εὐφρόσυνον . | ||
| τῷ κατὰ φύσιν ἀκολουθεῖν λόγῳ . οἷον τὰ μὲν ὄπισθεν ἐπιβαίνει , ὡς ἵππος ὄνος αἲξ βοῦς ἔλαφος καὶ τὰ |
| ὅτι καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις , εἴπερ σῶμά ἐστι τὸ μεταλαμβάνον , ἀνάγκη οὕτω μερίζεσθαι , ἔλαττον δὲ ἢ ἐν | ||
| ἐνδιῆκον δι ' ὅλου τοῦ κόσμου , τὰς δὲ προσηγορίας μεταλαμβάνον * διὰ ὅλης τῆς ὕλης , δι ' ἧς |
| ὅτι Ζηνόδοτος γράφει μὰψ οἴχεσθον ἄγοντες . καὶ τὸ δυικὸν συγχεῖται ἐπὶ πολλῶν τασσόμενον : καὶ ἠγνόηκεν ὅτι ἀναγωγὴν καλεῖ | ||
| ἐν τῷ ἀέρι φανταζόμεθα ὑπομένειν τὸ διάστημα τοὐμοῦ σώματος : συγχεῖται γὰρ εὐθὺς κινηθέντος ἡ περιέχουσά με ἐπιφάνεια καὶ ἑνοῦται |
| : ἀντὶ τοῦ οὐδέν . . . . πᾶσα μουσικὴ ἀναπέμπει καὶ διαποικίλλει τὴν χάριν . τὶν δ ' ἁδυεπής | ||
| τὸ πεπληθυσμένον , εἰς δὲ τὸ ἡνωμένον καὶ τὸν νοῦν ἀναπέμπει καὶ εἰς αὐτὸ τὸ ἓν τῶν θεῶν . Πάλιν |
| δύο ὄντα τοῦτο τὸ ἓν ὁμοῦ νοῦς καὶ ὂν καὶ νοοῦν καὶ νοούμενον , ὁ μὲν νοῦς κατὰ τὸ νοεῖν | ||
| δὴ τὸ μὲν πρώτως νοοῦν , τὸ δὲ ἤδη ἄλλως νοοῦν , τὸ ἐπέκεινα τοῦ πρώτως νοοῦντος οὐκ ἂν ἔτι |
| καὶ τοῖς τοιούτοις . οἱ δὲ ἔμπυοι , εἰ μὲν ἀνενεχθῇ τὸ πύον καὶ ἀνακαθαρθῶσι , περισώζονται : εἰ δὲ | ||
| βῆχα κινῆσαι δυνάμενον , ἵνα διὰ τῆς ὁμοιότητος τοῦ συμπτώματος ἀνενεχθῇ τὸ πύον . ὁ γοῦν ἀναλογισμὸς γίνεται ἐπὶ τῇ |
| τριῶν γραμμάτων ἀφώνων ὁμοίῳ σχήματι λεγομένων , ψιλότητι δὲ καὶ δασύτητι διαφερόντων . τρία δὲ ἄλλα λέγεται τῆς γλώττης ἄκρῳ | ||
| δεσμὸν αὐτοῦ : ὁμοίῳ δὲ σχήματι ταῦτα λεγόμενα ψιλότητι καὶ δασύτητι διαφέρουσιν , ὥςπερ καὶ τὰ ῥηθησόμενα . τρία δὲ |
| μέμβλεται ὡς ὑμέων , ὁπότε κταμένους ἐσίδωμαι ἐν πολέμῳ . Κείνη δ ' ἀλαπαδνοτάτῳ σὺν ἀκοίτῃ ἐρρέτω : ἐκ γάρ | ||
| τοῦ ἀεὶ φανεροῦ κύκλου φησὶν αὐτὴν φέρεσθαι λέγων οὕτως : Κείνη που κεφαλὴ τῇ νίσσεται , ἧχί περ ἄκραι μίσγονται |
| , ἀριστερὸν ἐναντίον , ἄρρεν ἀγαθόν , θῆλυ ἐναντίον , ἠρεμοῦν ἀγαθόν , κινούμενον ἐναντίον , εὐθὺ ἀγαθόν , καμπύλον | ||
| πεφυκὸς ἐν τῷ νῦν ἠρεμεῖν καὶ ἐν παντὶ τῷ μέλλοντι ἠρεμοῦν καὶ ἐν τῷ νῦν ἂν ἠρέμει ἀρχῇ γε ὄντι |
| τοῦ κρατοῦντος ἡ Θέτις . οὕτω νικῶσιν οἱ Τρῶες . ὑπολάβωμεν οὖν ἐν δικαστηρίῳ συνεστάναι τὸ πρᾶγμα κρινομένου μὲν Ἀγαμέμνονος | ||
| φιλίας ἀπαλλακτέον οἵαν τε καὶ ἐπιστήμονα διαβουλεύσασθαι , ταύτης ἑτέραν ὑπολάβωμεν ἢ τὴν αὐτὴν ταύτῃ ; Τοῖς πρόσθεν ἀναγκαῖον ἑπομένοισιν |