| ἀρχῇ τιμηθεὶς ἀπεστάλη , πολλάκις εἰπεῖν μηδενὸς πώποτε ἐν τοιούτοις ἀπολελαυκέναι τοιούτου τῶν τε πραττομένων ἐπὶ ταῦτα ἀγόντων τὰ ῥήματα | ||
| τῆς Γοργείας κεφαλῆς ἀπογόνους τινὰς εἶναι καὶ οὐ τὰ κάλλιστα ἀπολελαυκέναι τῶν λόγων οὓς προΐστανται . ὅστις δὲ τὸν μὲν |
| ἁμαρτεῖν ἐπακολουθήσασα γνώμαις ἐνίων ἀγνώμοσιν , οἳ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἔπεισαν ζηλοῦν ἠλιθιότητα καὶ τὸν ἐγχώριον τῦφον , ὃν ἐπ ' | ||
| κειμένους . “ . ζηλοτυποῦν ] τὴν ἀρετὴν δόξης ἕνεκα ζηλοῦν , εἴδωλον ἀρετῆς διῶκον , ἤγουν τὴν ἀρετὴν μισοῦν |
| ἀνθρώ - πους εὐχαρίστως διακεῖσθαι πρὸς πᾶν τὸ εὐεργετοῦν , νομίζοντας μεγίστην ἐπικουρίαν εἶναι τῷ βίῳ τὴν ἀμοιβὴν τῆς πρὸς | ||
| τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εὐχαρίστως διακεῖσθαι πρὸς πᾶν τὸ εὐεργετοῦν , νομίζοντας μεγίστην ἐπικουρίαν εἶναι τῶι βίωι τὴν ἀμοιβὴν τῆς πρὸς |
| ἤδη λαμπρῶς ἐπόθουν , τοὺς δὲ παρόντας πλείω λαλοῦντας ἢ φρονοῦντας εὕρισκον καὶ οὐδαμῶς τὸ τοῦ Περικλέους ἀγαθὸν σώζοντας . | ||
| κατὰ τοὺς ἰδιωτικοὺς βίους πρᾴως προσενεκτέον τοῖς οἰκέταις τοὺς εὖ φρονοῦντας . ἡ γὰρ ὑπερηφανία καὶ βαρύτης ἐν μὲν ταῖς |
| ' αὐτὸ τοὺς μὲν αἰτίους εὕρῃ , τοὺς δὲ μὴ μετεσχηκότας ἀφῇ , ἀναστὰς ὁ βουλόμενος καὶ παρελθὼν εἰς ὑμᾶς | ||
| λέγει δὲ τοὺς πεπαιδευμένους περὶ ἕκαστον μὲν τοὺς μετρίως ἐκείνου μετεσχηκότας , οἷον περὶ γεωμετρίας τοὺς μετρίως καὶ μέχρι τινὸς |
| καὶ μᾶλλον πείθομαι : ἀγνοίας μὲν γάρ ἐστι καὶ τὸ κατορθοῦν πολλαχῇ , προνοίας δὲ τὸ μηδέποτε . ἐν γοῦν | ||
| καὶ τρίτης τῆς συνθέσεως , ἐν ἅπασι τούτοις αὐτὸν ἀποφαίνομαι κατορθοῦν . οὐ γὰρ διανοουμένους μόνον ὑποτίθεται χρηστὰ καὶ ἐπιεικῆ |
| λέγει , ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . πολλοὶ γὰρ νέοι | ||
| λέγει , ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . Πολλοὶ γὰρ νέοι |
| πρέσβεις οἱ τὸν στέφανον κομίζοντες ἀπὸ μυρίων χρυσῶν καὶ τοὺς αἰτίους τοῦ κατὰ τὸν Ὀκτάουιον φόνου δεσμίους ἀγαγόντες . ἡ | ||
| σκελῶν ἐξασθενησάντων κατασεισθέντας ὑπὸ λιφαιμίας ἀποψύχειν : πεσόντας δὲ τοὺς αἰτίους τοῦ θανάτου συναπολλύναι τρόπῳ τοιῷδε : μηκέτ ' ἔχοντες |
| ἅπαντα μέν , οἶμαι , τἀσεβήματα τῆς αὐτῆς ὀργῆς δίκαιον ἀξιοῦν : τὸ δ ' ὅλως ἀφανίζειν ἱερὰ ἔσθ ' | ||
| πῇ μὲν ἀσθένειαν τῆς πόλεως κατηγορεῖν , πῇ δὲ βοηθεῖν ἀξιοῦν ὡς δυνατὴν διαφυλάττειν τὰ δίκαια . Ἐπὶ τούτοις πέμπτον |
| , . . . . . . φόνων δικαστὰς ὁρκίων αἰδουμένους θεσμόν , τὸν εἰς ἅπαντ ' ἐγὼ θήσω χρόνον | ||
| τοιαῦτα οὐ πρέπον ἂν εἴη ψεύδεσθαι , θεοὺς προγόνους αὑτῶν αἰδουμένους . ἂν δή τις δημιουργῶν εἰς χρόνον εἰρημένον ἔργον |
| . Ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην , οὐκ ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ αὐτοῦ παραδεδομένην ἱστορίαν . λέγεται γὰρ | ||
| , μηδὲν ἧττον αὐτὸς ἁλίσκοιτο . ἐγὼ δὲ τὸν λόγον ἡγοῦμαι τοῦτον οὐδὲ καθ ' ἓν λέγειν ἐνεῖναι τούτῳ . |
| μηδὲν φύσει ἀγαθὸν ἢ κακὸν δοξάζειν . οὐκ ἄρα ἔνεστιν εὐδαιμόνως βιοῦν ἀγαθά τινα ἢ κακὰ ὑποστησάμενον . Καὶ μὴν | ||
| φρονῆσαι καὶ ἐν ἑαυτῇ ὡδὶ ἐνεργῆσαι . Καὶ τοῦτο τὸ εὐδαιμόνως . Τὸ καλὸν ἔστι μὲν ἐν ὄψει πλεῖστον , |
| , μηδὲ ἓν δ ' ἔχειν , εἰ μὴ κικίννους ἀξίους λίτραιν δυοῖν . Θᾶττον πλέκειν κέλευε πόρκων πυκνοτέρους . | ||
| δ ' ἀγένητος μόνος καθαιρεῖ , ὅταν κρίνῃ τινὰς σωτηρίας ἀξίους , εἰρηνικοὺς μὲν τὸ ἦθος , ὁμοφροσύνην δὲ καὶ |
| : ἐὰν δέ τις ὑμῶν παρακούσῃ , παραδοθήσεται νόσῳ καὶ βασκανίᾳ καὶ λύπῃ καὶ πᾶσι τοῖς ἀπὸ τοῦ χοροῦ τούτου | ||
| ἔστιν ἄδηλον , ὦ δικασταί , τοῦτο ὅτι φθόνῳ καὶ βασκανίᾳ τὴν γραφὴν ταύτην καὶ τὴν κατηγορίαν συνθεὶς οὗτος εἰς |
| ἵππους ἔχοντα , ἀμφ ' ἅρματα , ἀμφὶ μηχανάς , ἡγούμην , ἐπεὶ ἀπὸ τούτων σχολάσαις , τότε σε καὶ | ||
| τοῖς τοιούτοις ἐκεῖ σεμνυνομένους ὡς εὐδαίμονας καὶ λαμπρούς , εὐθὺς ἡγούμην ἐν τούτοις πρῶτον περιεῖναι δεῖν αὐτῶν καὶ μεγαλοψυχότερος φαίνεσθαι |
| τῆς ἐπιβολῆς καὶ τόλμης . τούτων μὲν γὰρ συμβαίνει τοὺς πράττοντας εἶναι κυρίους , ἐκείνων δὲ τὴν τύχην ἔχειν ἐξουσίαν | ||
| πάντας ἀγορεύειν ἀρρώστημα ἔσχεν . ἐμίσει δὲ καὶ τοὺς εὖ πράττοντας καὶ οὐδὲν ἦν ἔς τινα ἔμβραχυ ἀγαθόν , ὃ |
| τὴν μὲν κατάστασιν τῆς πόλεως ὅλην μὴ κινεῖν , ὡς ἀποθανουμένους , ὃς ἂν τοῦτο δρᾷ : ὃς δ ' | ||
| . Οἱ δὲ τρεῖς ἄνδρες ἐφ ' ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς ἀποθανουμένους συνέγραφον , τούς τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους |
| σοῦ , ἐπεὶ καὶ τῆς σῆς δυνάμεως οὐκ αὐτοὶ μόνον ἀπολαύομεν , ἀλλὰ ταύτῃ καὶ πολλοὺς τῶν φίλων ὀρθοῦμεν . | ||
| ἐγκλίσεων , τοιόνδε ζωῆς τύπον ἐν ἑαυτοῖς κατασκευάζοντες κατὰ τοῦτον ἀπολαύομεν τῆς προσηκούσης ἡμῖν τῶν θεῶν προνοίας : ὥσπερ τὰ |
| τοῦ ἐργαστηρίου λαβὼν τὴν πρόσοδον , καὶ ἀναισχυντότατ ' ἀνθρώπων ἀποστερεῖν ἐπικεχείρηκεν . ἐμοὶ δ ' ὁ πατὴρ κατέλιπεν τριάκοντα | ||
| : τουτὶ γάρ ἐστι σαφῶς οὑτωσὶ προδιδόναι τὰς πόλεις καὶ ἀποστερεῖν πατρός , ἐφ ' ὅν , εἴ τι καὶ |
| ἐπιεικοῦς ἢ χαλεπαίνων τοῖς αὑτοῦ φίλοις τε καὶ ἑταίροις ἢ ὑπερορῶν τοὺς θνητούς τε καὶ ἀληθεῖς γονέας . ἀλλὰ γὰρ | ||
| σπουδάζων ὑπὸ πάντων , καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν φιλοσοφούντων , ὑπερορῶν δὲ καὶ διαπτύων τοὺς ἄλλους καὶ μάλιστα τοὺς ἐν |
| τῶν δύναμιν ἐχόντων γράμματα σοὶ παρ ' ἡμῶν ἐνεγκεῖν ἔφησεν ἐπιθυμεῖν : τὴν γὰρ οὖσαν αὑτῷ πρὸς σὲ φιλίαν οὕτως | ||
| τὴν ἀπιστίαν τό τε παράδοξον καὶ τὸ λίαν οὕτως ἔχειν ἐπιθυμεῖν . φυλαττόμενοι γάρ , μὴ τύχωσι μάτην τοσαύτης ἀπολαύσαντες |
| ἀνθρώπων τισὶν ἡ Τύχη , θεούς γέ σοι καθῆσθαι νομίζων δοκιμαστὰς ἀξίως τῶν ἐκείνων ὀφθαλμῶν ἅπαντα καὶ πράττεις καὶ λέγεις | ||
| φθόνος ἐκλέξασθαι τῇ καθισταμένῃ πολιτείᾳ τὸ πρέπον καὶ ἁρμόττον : δοκιμαστὰς δὲ τούτων ἑλομένους τὴν ἐκλογὴν ποιεῖσθαι μὴ νεωτέρους πεντήκοντα |
| αὐτῆς οὔτ ' ἐν ψιλῇ ποιήσει μετεσχηκότας ἀγροικώδεις παντάπασι καὶ ἠλιθίους ἑώρων , τοὺς δὲ οὐχ ὡς ἔδει τὴν πρὸς | ||
| μέτρια φρονεῖν καὶ τὸ μὴ σκαιοὺς εἶναι μηδὲ πλησμίους μηδὲ ἠλιθίους μηδὲ ἀχάριτας , μηδὲ ἄνω καὶ κάτω θρυλεῖν καὶ |
| αὐτοὺς ὥσπερ οἰκέται . ὅπερ τοὺς πολλοὺς ἔλαθε τῶν ὀνειροκριτῶν ἡγουμένους ὅτι οἱ πόδες μόνους οἰκέτας σημαίνουσι . μόνοις δὲ | ||
| φυλάττειν δι ' ἐπιμελείας ἧς ἐδύναντο πλείστης , θεόπεμπτά τε ἡγουμένους εἶναι καὶ σωτηρίας κύρια τῇ πόλει . Ἁλισκομένης δὲ |
| θεοὺς ἀγνοεῖν τὰ πρέποντα ἑκάστοις αὑτῶν , οὐδ ' αὖ γιγνώσκοντας τὸ μᾶλλον ἄλλοις προσῆκον τοῦτο ἑτέρους αὑτοῖς δι ' | ||
| οὕτως οὖν χρὴ καὶ τὸ λοιπὸν ἄνδρας ἀγαθοὺς εἶναι , γιγνώσκοντας ὅτι τὰς μεγάλας ἡδονὰς καὶ τἀγαθὰ τὰ μεγάλα ἡ |
| τότε τῆς εἰρήνης εἰχόμεθα , αὖθις αὖ τὸν πόλεμον φαίνεσθαι προαιρουμένους ; καὶ μὴν οἱ μὲν ἔχοιεν ἂν εἰπεῖν ὡς | ||
| ἅτε βλάβην οὐκ ἐπιδεχόμενος ἅπαντας τοὺς καθ ' ἡντινοῦν ἰδέαν προαιρουμένους τιμᾶν αὐτὸν ἄσμενος προσκαλεῖται , μηδένα σκορακίζειν ἀξιῶν τὸ |
| ἢ τοιούτου τινὸϲ ἐνοχλῶνται : ἐμετικοῖϲ δὲ φαρμάκοιϲ οὔτε ὑγιαίνουϲιν ἐπιτρεπτέον οὔτε τοῖϲ ὀξέωϲ νοϲοῦϲι χρῆϲθαι , ἀλλ ' ἐπὶ | ||
| αὖθις ἐπιτρέψαν τρίβειν καὶ λούειν . οὐ μὴν πίνειν γε ἐπιτρεπτέον ποτὲ αὐτοῖς πρὸ τῶν λουτρῶν ἐπὶ τοῖς σιτίοις : |
| τὴν ἔφοδον , καὶ συνετάραξαν τοὺς ἔνδον οὐ μετρίως πολέμιον οἰομένους στρατὸν εἰσεληλυθέναι : κραυγή τε καὶ δρόμος ἄτακτος ἀνὰ | ||
| λόγῳ καὶ ὑπὲρ ἀδυνάτων ἔστιν ἐπιχειρεῖν . τοὺς δ ' οἰομένους μὴ δεῖν ἐκ τῶν κατὰ περίστασιν κρίνειν τἀληθὲς μηδ |
| φοράν : ὡς ἤδη μανίᾳ τὸ γιγνόμενον ἔοικεν αἰσχρᾷ καὶ ἀπρεπεῖ καὶ τοῦτο τὸ νόσημα [ τῆς ἀπρεπείας καὶ ἀναισχυντίας | ||
| ἀεικέα : κακὸν , ἀπρεπῆ . Ἀδευκέϊ : πικρῷ , ἀπρεπεῖ . Ὑποδμηθέντες : δεσμηθέντες . Περιοχαὶ τοῦ πέμπτου βιβλίου |
| πάρος Αἰακίδαι . Συνειδότες οὖν ἑαυτοῖς ἠσεβηκόσι τηλικαῦτα προσεδόκων εἰκότως τεύξεσθαι τῆς ἁρμοζούσης τοῖς ἀνομήμασι τιμωρίας . Ὅτι τὰς Αἰγέας | ||
| , τὰ μὲν ἐκείνῳ χαριζόμενον , τὰ δὲ ἐλπίζοντα μειζόνων τεύξεσθαι : οὕτως δὴ τὴν ἀποικίαν γενέσθαι ἀπὸ ἰσχύος καὶ |
| ὃ καὶ τὰ ἀνδράποδά φασι πολλάκις παροργισθέντα χρῆσθαι , κἄπειτα ἰατρεύειν αὐτὰ πρὸς τοῦτο ὁρμῶντα , καὶ γὰρ οὐδὲ ταχεῖαν | ||
| καὶ οἱ σφόδρα δυνατοὶ τῶν ἀσθενεστέρων ἐνδεεῖς γίνονται . νεκρὸν ἰατρεύειν καὶ γέροντα νουθετεῖν ταὐτόν ἐστι [ . . . |
| πεπτωκότας τῶν μεγάλων δακτύλων ὄνυχας τοὺς δυσθεραπεύτους τυγχάνοντας τοὺς μὴ πειθομένους ἀλλ ' ἐπιρευματιζομένους , φοίνικας πατητοὺς βρέξας οἴνῳ λευκῷ | ||
| . νεογνῷ δὲ ἐπιλύειν μὴ θέμις ἔστω , ἀλλὰ χρὴ πειθομένους τῷ ἐμῷ ὁμωνύμῳ ἀφιέναι τούτους τῇ θεῷ . ὥστε |
| στεναῖς χρῶνται . δρεπανηφόρα τε ἅρματα ἐν τῷ μεταιχμίῳ , προπολεμεῖν τοῦ μετώπου , τετάχατο : καὶ εἴρητο αὐτοῖς μετὰ | ||
| μὲν τὸ βουλεύεσθαι καὶ ἄρχειν ἀποδίδωσι , τοῖς δὲ τὸ προπολεμεῖν εἰ δέοι , οὓς κατὰ τὸ θυμικὸν τακτέον ὥσπερ |
| κυσὶ τοῖς στιβεύουσι καὶ μεταθέουσιν . Αὐτῶν μέντοι τούτων ἄμεινον φιλοσοφεῖν οἴεσθαι χρὴ τοὺς μήτε ταῖς αἰσθήσεσιν , ὡς ἔτυχε | ||
| ποταμῶν χωροῦσι παγαί ; “ ἤθελέ τις παρ ' αὐτῷ φιλοσοφεῖν : ὁ δέ οἱ σαπέρδην δοὺς ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν . |
| καὶ δεσμῶν δεόμενον . ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ θεοὺς νομίζον ἀμελεῖν δύ ' ἕτερα γεννᾷ , καὶ τὸ παραιτητοὺς ἄλλα | ||
| ἔοικε γὰρ πρὸς ἑτέροις ἔθνεσιν ὁ Ζεὺς ὢν τῶν τῇδε ἀμελεῖν . Χαλεπὸς ἦν ἡμῖν ὁ στρατιώτης , χαλεπός . |
| πρὸς ὄψιν πολε - μίου δράκοντος ὁράματι προσείκασεν , οὐκ ὀκνήσας οὐδ ' ἀπὸ τῶν ἑρπετῶν παραδείγματα λαβεῖν ὡς δ | ||
| ἔδωκα ἐμαυτὸν εἰς τὰ πᾶσι δοκοῦντα συμφέρειν , οὐδένα κίνδυνον ὀκνήσας ἴδιον οὐδ ' ὑπολογισάμενος : σὺ δὲ οὐδ ' |
| ἀλλότριον γὰρ φιλοσόφων τὸ βασκαίνειν καὶ φθονεῖν , οἷς τὸ κοινωνεῖν περὶ πολλοῦ πάντων ἀφθόνως . οὐ θέμις ] οὐ | ||
| Ἀριστοτέλης φησὶ δεῖν τὸν σύμβουλον οὕτω συμβουλεύειν ὡς ἑαυτὸν μέλλοντα κοινωνεῖν τούτοις ἐφ ' οἷς ποιεῖται τὴν συμβουλήν . τούτοις |
| , τρίτον ἐπὶ τὴν ὑπατείαν κληθεὶς , οὐ κατῄσχυνε τοὺς ἑλομένους , εἰς δέον ταῖς ἐξουσίαις χρησάμενος . Ἀλλ ' | ||
| αὑτῶν πατρίδας οὐδενὸς ἀναγκάζοντος , παρ ' ἄλλοις δὲ ζῆν ἑλομένους , καὶ ταῦτα ἀποφαινομένους αὐτοὺς ὅτι δεῖ τὴν πατρίδα |
| οὓς οἱ Νεαπολῖται τῆς πατρίδος ἐκπεσόντας ὑπεδέξαντο καὶ πάντων ἐποιήσαντο κοινωνοὺς τῶν ἰδίων ἀγαθῶν , χώραν τε προσθήσειν τοῖς Νεαπολίταις | ||
| δὲ καὶ ἐν τῷ εὖ ποιεῖν [ καὶ ] τοὺς κοινωνοὺς πολιτικὸν ζῷον ὁ ἄνθρωπος , δέοι ἂν καὶ πρὸς |
| συμφοραῖς περιπεσόντα τὸν βασιλέα τοὺς Ἰουδαίους ἀπολῦσαι : τοὺς δὲ χρησαμένους παρὰ τῶν Αἰγυπτίων πολλὰ μὲν ἐκπώματα , οὐκ ὀλίγον | ||
| τινας καὶ δι ' ὅλης ἡμέρας τῷ τοιούτῳ τῆς θεραπείας χρησαμένους τρόπῳ καὶ σφόδρα εὐαρεστήσαντας : ἐπαύσαντό γε τῶν τοιούτων |
| τάδε : Ὦ Σώκρατες , ἐγὼ μὲν ᾤμην τοὺς φιλοσοφοῦντας εὐδαιμονεστέρους χρῆναι γίγνεσθαι : σὺ δέ μοι δοκεῖς τἀναντία τῆς | ||
| ὑψηλότερός ἐστι τῶν κάτωθεν περιπατούντων : ἀεὶ δὲ ὑψηλοτέρους τοὺς εὐδαιμονεστέρους καλοῦμεν . ἀγαθὸν δὲ μὴ ἐν τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι |
| , ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν , ὑπὲρ μὲν | ||
| ἐν δὲ τοῖς ἀκουσίοις συγγνώμης , ἐνίοτε δὲ καὶ ἐλέους τυγχάνειν . καὶ οὐ θαυμαστὸν ἐν ταῖς μικταῖς πράξεσι ποτὲ |
| μηδενὸς δὲ τοῦθ ' ἱστορηκότος αὐτὸς καὶ ἀριστείων φησὶν αὐτὸν τετυχηκέναι πάντων τῶν Ἀθηναίων φυγόντων , πολλῶν δὲ καὶ ἀπολομένων | ||
| κυρίως ὁ ἀπαίδευτος , διὰ τὸ μὴ ἀγωγῆς καὶ κολάσεως τετυχηκέναι τῆς ἐπιτηδείας . οὕτω Φιλόξενος ἐν τῷ Περὶ Ἑλληνισμοῦ |
| ἔτι γὰρ ἡμῶν ζητούντων τε Κίμωνα καὶ ποιούντων ἃ τοὺς ζητοῦντας εἰκὸς δαίμων τις ἐξαίφνης ὥσπερ πνεῦμα ἐμπεσὼν τὴν Ἀρχελάου | ||
| δὲ καὶ ἀνθρώπου χωρίς , ὅτι ζῶον λογικὸν θνητόν . ζητοῦντας οὖν τῆς ψυχῆς τὸν ὁρισμὸν ἆρα τοιοῦτον προσήκει ζητεῖν |
| ἀνάγκη ἀποστάντας αὐτῶν τοῖς κατὰ τὴν συνήθειαν σχηματισμοῖς προσέχειν , παρέντας τὸ ἀνάλογον . Τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον πρὸς αὐτοὺς | ||
| ἀπίθανον δή που νομίζει τὸ μόνῳ δεῖν πιστεύειν Πατροκλεῖ , παρέντας τοὺς τοσοῦτον ἀντιμαρτυροῦντας αὐτῷ , καὶ διορθοῦσθαι παρ ' |
| ἐνόμιζον , τὸ δ ' ἐπιορκεῖν καὶ φενακίζειν ἐν τοῖς σεμνοτάτοις ὑπελάμβανον . καὶ τῶν μὲν ὑπαρχόντων ἠμέλουν , τῶν | ||
| . μάλιστα δ ' ἂν φαίην ἔγωγε τοῖς καλλίστοις καὶ σεμνοτάτοις οἰκεῖον εἶναι χρῆσθαι προσέχοντας : παρ ' οἷς γὰρ |
| ἀλλὰ τοῦτο νομίζειν ἡδίστην εὐωχίαν εἶναι τοὺς συμμάχεσθαι μέλλοντας ὅτι βελτίστους παρασκευάζειν : ἡνίκα δὲ [ Γωβρύας ] ὡς εἰς | ||
| κατασκευασάμενον ζῆν , φιλεῖν μὲν χρὴ καὶ ἀσπάζεσθαι ὡς ὄντας βελτίστους εἰς ὅσον δύνανται , καὶ συγχωρεῖν Ὅμηρον ποιητικώτατον εἶναι |
| παντάπασιν ἀφήσομεν . φοβοῦμαι δὲ μὴ Θηβαίοις γιγνόμενοι σύμμαχοι τοὺς ὑπάρχοντας ἡμῖν αὐτοῖς ἀπολέσωμεν . σκοπῶν γὰρ τὰς παλαιὰς αἰτίας | ||
| δραχμὴν οὐ κατέθηκαν ὑμῖν , νόμῳ δ ' ἑνὶ πλείστους ὑπάρχοντας ἀκύρους ἐποίησαν , καὶ τούτῳ τῶν πώποτ ' ἐν |
| οὖν Εὐρυβιάδης παραλαβὼν τὸν Θεμιστοκλέα παρακαλεῖν ἐπεχείρει τὰ πλήθη καὶ προτρέπεσθαι πρὸς τὸν ἐπιφερόμενον κίνδυνον . οὐ μὴν τὸ πλῆθος | ||
| εἴρηκε : τὸ μὲν γὰρ παρακαλεῖν ἢ καλεῖν ἐστιν ἢ προτρέπεσθαι , τὸ δὲ ἐρωτᾶν πυνθάνεσθαι . παραφθορὰν δέ , |
| καθ ' ὑπερβολήν τι ποιούντων . ἢ ἐπὶ τῶν τοὺς πρωτεύοντας ἔν τισιν ὑπεραιρόντων . Ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος : | ||
| ἀτερματίστους . τοιγαροῦν Ἀθηναῖοι μὲν διὰ ταύτας τὰς αἰτίας τοὺς πρωτεύοντας τῶν πολιτῶν ἐφυγάδευσαν , τὸν λεγόμενον παρ ' αὐτοῖς |
| στρατιώτας ἐκ τῶν προσόντων ἔτρεφες ἑκατὸν , ὅπως ἐν τῷ δέοντι προθύμως ἐπαμύνοις τῇ πατρίδι : εἶτα τῶν συκοφαντῶν τις | ||
| πω περὶ τούτων : λελέξεται δὲ ἡμῖν δηλαδὴ ἐν τῷ δέοντι καὶ περὶ τῆς περιβολῆς . Ἀλλὰ νῦν ἐκεῖσε ἐπανιτέον |
| ἡ , μέχρι τῶν συμποσίων προβαίνουσα . τῷ δὲ καὶ μαινομένους ἀεὶ τοὺς πολλοὺς νομίζοντι καὶ παντελῶς οὐκ ἔξεστι ἐπὶ | ||
| διειληφότες εἰσί , καὶ τοὺς μὲν πλεῖστον αὐτῆς μέρος ἔχοντας μαινομένους καλοῦμεν , τοὺς δ ' ὀλίγον ἔλαττον ἠλιθίους τε |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| ὀλιγοτρόφους , γραμματικοὺς καὶ νομικοὺς , μᾶλλον καὶ φιλοσόφους , διδασκάλους καὶ παιδευτὰς καὶ γραμματικωτάτους . ἀπὸ δ ' ὀγδόης | ||
| ὑπερβολήν . ἀναλοῦτο δὲ αὐτῷ πολλὰ τῶν χρημάτων εἴς τε διδασκάλους καὶ ἰατροὺς καὶ τὴν ἄλλην τῆς πατρίδος εὐθημοσύνην . |
| , ὧν ἐκαρποφόρησεν ἡ ψυχὴ καλῶν , ἐπιδεικνυμένους ἄντικρυς οὕτω ῥητορεύειν , τὰ εἰς τὸν τελεσφόρον θεὸν ἐγκώμια λέγοντας : | ||
| . Εὐγενὴς εὐγενῆ δέχου καὶ ποίει φίλον σώφρων σεσωφρονηκότα , ῥητορεύειν εἰδὼς ῥητορεύειν εἰδότα , φιλούμενος ὑπὸ πάντων ἀγαπώμενον ὑπὸ |
| ἐν τοῖς ἄνω τόποις τῆς πόλεως μεμερισμένους σὺν πολλοῖς καὶ λαμπροῖς τοῖς λαφύροις , τοὺς μὲν ἀπὸ τοῦ Τυρρηνῶν λῃστικοῦ | ||
| ὁρᾷς κατέναντί σου πύργον μέγαν οἰκοδομούμενον ἐπὶ ὑδάτων λίθοις τετραγώνοις λαμπροῖς ; ἐν τετραγώνῳ δὲ ᾠκοδομεῖτο ὁ πύργος ὑπὸ τῶν |
| δὴ ταῦθ ' οὕτως ἔχοντα , καὶ οὐκέτι τοὺς ἀκούοντας σκεψομένους τίς ποτ ' αὐτός ἐστιν ὁ ταῦτα λέγων . | ||
| ἑαυτῇ χῆνας δύο . ᾔειν εἰς τὴν πόλιν προπέμψας τοὺς σκεψομένους , καὶ προειπὼν ἀπαντᾶν εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Ἴσιδος |
| ἐπ ' ἀμφοτέροις φησί , καὶ ἐπὶ τῇ ἀποτυχίᾳ τῶν σπουδαζομένων ἡδονῶν καὶ ἐν αὐτῷ τῷ ἐπιθυμεῖν . διὸ καὶ | ||
| ἐλέγετο δὲ ἐπὶ τῶν ⌈ πειρᾷ καθιέντων καὶ ἀποτυγχανόντων τῶν σπουδαζομένων . ἄγκιστρον μετὰ σχοίνου καὶ μὴ ἐπιτυγχανόντων ἰχθύος τινός |
| ὅπλων τὸ χρῆσθαι : εἰ δὲ καὶ τῆς κατασκευῆς αὐτῶν ἀμελεῖτε , μεμφθέντες ἂν εἰ καὶ ἔχοντες μὴ ἐχρῆσθε , | ||
| ταῖς ἑαυτῶν καὶ μερικαῖς ἐκπεπληγμένοι : παραφερόμενοι . ἀφίεσθε : ἀμελεῖτε . ʃ τὸ γὰρ ἑξῆς οὕτω συντάσσεται καὶ μὴ |
| δὲ ἑκουσίως πονηρὰς ψέγομεν , τὰς δὲ ἀκουσίως πονηρὰς οὐ ψέγομεν ἀλλὰ συγγνώμης ἀξιοῦμεν , τὰς δὲ ἀκουσίως πονηρὰς καὶ | ||
| δόξαις δίχα ἐπιστήμης εἰκῇ καὶ ἐπαινοῦμεν ἃ ἔτυχεν ἑκάστοτε καὶ ψέγομεν : καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει ταὐτὰ καὶ ἐπαινεῖσθαι καὶ |
| τριάκοντα ὀρφανοὺς καταλειφθέντας , ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένους , οἷς ἡ τύχη παρέδωκεν ὥστ ' ἔτι ἡμᾶς | ||
| εὖ πεπραχότας ἢ πράττοντας ἢ πράξοντας , ἢ ἀγαθοῦ μηδέποτε ἐστερημένους ἢ μὴ στερομένους ἢ μὴ στερησομένους , ἢ κακοῦ |
| τῷ δρομικῷ , οὐ πάνυ δ ' εὔκολον οὐδ ' εὔσχημον : διὸ παραιτήσεως ἄξιον . Κώρυκος ἐπὶ μὲν τῶν | ||
| φωνῆς δὲ τόνος οὐ παρειμένος πρὸς ἀηδίαν , βάδισμα δὲ εὔσχημον , ἀμπεχόνη δὲ οὐκ ἐρραθυμημένη , πρὸς δὲ τοὺς |
| : περίεργος δ ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάωι περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν | ||
| ποιοῦσα τοὺς μὲν ἐπισταμένους αὐτὴν πλουσίους , τοὺς δὲ μὴ ἐπισταμένους πολλὰ πονοῦντας ἀπόρως βιοτεύειν . Νῦν τοίνυν , ἔφη |
| τῶν δυναστῶν τοὺς ὅπως δήποτε πλησίον γενομένους καὶ τοὺς κολακεύειν ἐθέλοντας , τούτους μόνους ὁρῶσι , τοὺς δὲ ἄλλους πάντας | ||
| ὀρυχῆς ἔδει , ψεύσασθαι τὴν ὥραν τοὺς μάγους , οὐκ ἐθέλοντας ἐπιτείχισμα τοιόνδε σφίσι γενέσθαι . καὶ Σέλευκος μὲν ἐν |
| αὐτῶν ποτὲ μὲν μαχομένους , ποτὲ δὲ συμβουλευομένους καὶ ἄλλοτε ἐπαινοῦντάς τι ἢ ψέγοντας . Οἱ δὲ ἀληθῶς λέγοντες οὐ | ||
| αὐτῶν ποτὲ μὲν μαχομένους , ποτὲ δὲ συμβουλευομένους καὶ ἄλλοτε ἐπαινοῦντάς τι ἢ ψέγοντας . Οἱ δὲ ἀληθῶς λέγοντες οὐ |
| τοιούτοις , ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν ἃ προεῖπον διαλεγομένων , ἀφέντας [ ] ταῦτα πειρᾶσθαι τοὺς πολλοὺς ἐλέγχειν ἐν οἷς | ||
| ἄνδρες ὥστε τὴν Μαντινέων καὶ τὴν Ἀθηναίων καὶ Ἠλείων ξυμμαχίαν ἀφέντας Ἀργείους σπονδὰς καὶ ξυμμαχίαν ποιήσασθαι πρὸς Λακεδαιμονίους . καὶ |
| παραπληξίαν γάρ φησι καὶ ἀορασίαν καὶ ἔκστασιν διανοίας καταλήψεσθαι τοὺς ἀσεβοῦντας , ὡς μηδὲν διοίσειν τυφλῶν ἐν μεσημβρίᾳ καθάπερ ἐν | ||
| τερατεύονται , φείδεσθαι μὲν αὐτὴν τῶν ἀγαθῶν , τοὺς δὲ ἀσεβοῦντας ἀποκτιννύναι . εἰ δὲ ταῦθ ' οὕτως ἔχει , |
| ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι : τὸ δὲ ὑμᾶς φύλακας καὶ φρουροὺς δοκοῦντας εἶναι τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἔξωθεν κινδύνους ἀπείργοντας αὐτοὺς | ||
| ' ἀβουλίας ἐμὰς εσσφρα [ ! ! ! ! ] δοκοῦντας οὐκ εἶναι Διός . πάρεστε καὶ ζῆθ ' : |
| ἄμφω ταῦτα ψηφίζεσθαι μάλιστα δίδως , τοὺς μὲν δικαίους τούτων ἀπολαύειν ἡγεῖσθαι διὰ τὸ γένος , τὰς δ ' οὕτω | ||
| εἰ μὲν οὖν τι καλὸν τίθῃ μένειν , οὗ μένοντα ἀπολαύειν ἔνι , μένε ἀγαθῇ τύχῃ καὶ ἐμφοροῦ , πάντως |
| τοὺς Σατύρους ὕστερον ἔδοξεν αὐτοῖς προεισάγειν , ἵνα μὴ δοκῶσιν ἐπιλανθάνεσθαι τοῦ θεοῦ . Οἶδα Σίμωνα καὶ Σίμων ἐμέ : | ||
| καὶ αἱ παράλογοι τῆς γνώμης ἄσαι καὶ τὸ τέως μεμνημένον ἐπιλανθάνεσθαι καὶ παλμοὶ ἄλλοτε ἄλλῃ τοῦ σώματος ἐξαλλόμενοι καὶ ἐνύπνια |
| ὑπομείναντες , ἑλόμενοι τὰ κράτιστα τοὺς ὁτιοῦν τούτοις ἐπιτιμῶντας φαύλους νομιεῖτε . ἐγὼ μὲν δὴ δίκαιον ὑπείληφα πρῶτον ἁπάντων αὐτὸς | ||
| τοὺς λόγους πιστοτέρους τῶν ἔργων οὐδὲ τὰ μέλλοντα τῶν γεγενημένων νομιεῖτε , ἄλλως τε καὶ μεμνημένοι τῶν περὶ τῆς ὀλιγαρχίας |
| μουσικῆς λαλεῖν , ὅς γε ἔφη τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος Ζῆθον καλεῖς . | ||
| ἀπὸ μείζονος , εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι τοῦ λῴονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν . Ὦ τλάμων τλάμων ἄρ ' |
| καὶ ἐμπόρους πολλοῖς μὲν ὡμιληκότας λιμέσιν , ἐνίοις δὲ οὐχὶ δυνηθέντας οὐκ ἀγαθῇ τύχῃ πεπλευκέναι λέγοντας , ὅτι μὴ καὶ | ||
| ἰέναι καὶ διὰ μάχης γενέσθαι καὶ ὡρμηκότας ἤδη , μὴ δυνηθέντας δέ . τί γὰρ καὶ εἶχον οὗτοι δρᾶσαι πρὸς |
| εὐσέλμων νεῶν κάλλιστα μουσῶν φθέγγεται πλουτῶν ἀνήρ λυπουμένων παρηγόρημα τολμῶ κατειπεῖν , μήποτ ' οὐκ εἰσὶν θεοί : κακοὶ γὰρ | ||
| καὶ πότοις Διονύσου τελουμένοις κώμαις τε καὶ τοῖς χωρίοις βλάβας κατειπεῖν , ἃς ἔλεξαν ἐννύχως : οἱ δ ' αὖ |
| ἀφανίζοντος τὸ ἐκ τοῦ διαστήματος τῆς ἐπαναφορᾶς εἰς ἐπιμονὴν ζωῆς φιλάνθρωπον . Καὶ Ἀπολλινάριός τε καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἀξιοῦσι σκοπεῖν | ||
| ἐπὶ τοῦ βήματος καθεζόμενος , εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον τοῖς ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοις ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν |
| πολιτῶν ἢν ἄλλος ἄλλον ἀδικῇ , δοῦλος ἢ ἐλεύθερος , δικάζοντας τῷ ἀδικεῖσθαι φάσκοντι , τὰ μὲν σμικρὰ αὐτοὺς τοὺς | ||
| Σάτυρον ἐπιεικείας εἰς τὴν τοῦ Αἰσχίνου παροινίαν μᾶλλον παροξύνων τοὺς δικάζοντας . Διαλεκτικὸν δέ ἐστιν , ὃ μάλιστα ποιεῖ Δημοσθένης |
| ἀληθῶς ἄνδρα ἐατέον ἐστὶ καὶ οὐ φιλοψυχητέον , ἀλλ ' ἐπιτρέψαντα περὶ τούτων τῷ θεῷ καὶ πιστεύσαντα ταῖς γυναιξίν , | ||
| ὡς ἀληθῶς ἄνδρα ἐατέον ἐστὶν καὶ οὐ φιλοψυχητέον , ἀλλὰ ἐπιτρέψαντα περὶ τούτων τῷ θεῷ καὶ πιστεύσαντα ταῖς γυναιξὶν ὅτι |
| , τοὺς διημαρτηκότας τούτων οὐ φάσκειν μαίνεσθαι , τοὺς δὲ διημαρτηκότας ὧν οἱ πολλοὶ γιγνώσκουσι μαινομένους καλεῖν : ἐάν τε | ||
| πολλοῦ τοῦ ἐκ παίδων πόνου δεόμενον . ὥστε δὲ τοὺς διημαρτηκότας τοῦ ἐν τοῖς μαθήμασιν ἀσκηθῆναι , ὀρεγομένους δὲ τῆς |
| ἐλπίζοντες τῷ λέγειν εὖ πείθοντες ἀνθρώπους πολλὰ καὶ μεγάλα ἀγαθὰ διαπράξεσθαι : οἵ τε αὖ τὰ πολεμικὰ ἀσκοῦντες οὐχ ὡς | ||
| εἰ σπείσαιτο ἕως ἔλθοιεν οὓς πέμψειε πρὸς βασιλέα ἀγγέλους , διαπράξεσθαι αὐτῷ ἀφεθῆναι αὐτονόμους τὰς ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεις Ἑλληνίδας |
| ἱερὸν δ ' ἁγιώτατον ἵδρυται , τιμώμενον ὑπὸ πάντων Ἀράβων περιττότερον . ἑξῆς δὲ τῇ προειρημένῃ παραλίᾳ νῆσοι τρεῖς ἐπίκεινται | ||
| ὑπερηφανίαςεὖ γὰρ ἴστε μὰ θεούς , μὰ θεάς , οὐδὲν περιττότερον καταδεδαρθηκὼς ἀνέστην μετὰ Σωκράτους , ἢ εἰ μετὰ πατρὸς |
| ἀνακυκλεῖται . ποιεῖται μὲν γάρ που καὶ τἆλλα ἀγαθὰ τοὺς κεκτημένους ἐπιφθόνους τε καὶ ἐπιβούλους καὶ βαρεῖς τοῖς τῶν αὐτῶν | ||
| καὶ ἐνδείας ἀπολύειν . Καὶ πῶς ; οὐχ ὁρᾷς ἐνίους κεκτημένους μὲν πολλὰ ὡς δοκοῦσιν , οὐ χρωμένους δὲ τούτοις |
| παῦσαι τῆς βλασφημίας αὐτοὺς μικρὰ πάνυ προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ | ||
| , ὅτε σε δημοσίαν ἐποιησάμην ἐπίδειξιν , ἐνεδείξω τὴν πρὸς ἐπαίνους ἐλευθερίαν : λιπαροῦντος γάρ μου καὶ δεομένου τῷ συλλόγῳ |
| δὲ καὶ εὐεπιτεύκτους εἰς τὰς ἐπιβολὰς τῶν πράξεων καὶ δόξης μετέχοντας , στρατιωτικοὺς ἡγεμονικούς , δημοσίων πραγμάτων προεστῶτας , ἐπισφαλεῖς | ||
| ὁδοῦ ὡς ἐπὶ τὰ ὄρη ἰέναι κατὰ σφᾶς , οὐ μετέχοντας τοῖς ἀμφὶ Βῆσσον τοῦ ἔργου . γνώμην δὲ πεποιῆσθαι |
| ἄξιον . ταὐτὸν οὖν ἔγωγε τοῦτο πάσχω καὶ πρὸς τοὺς φιλοσοφοῦντας . παρὰ νέῳ μὲν γὰρ μειρακίῳ ὁρῶν φιλοσοφίαν ἄγαμαι | ||
| ἔδοξεν , εἰ σὺ ἀπὸ τοῦ πώγωνος ἀξιοῖς κρίνεσθαι τοὺς φιλοσοφοῦντας αὐτὸς πώγωνα οὐκ ἔχων . Τοῦ δὲ Σιδωνίου ποτὲ |
| ἢ εὐπορίᾳ καὶ ἀφθονίᾳ τῶν ἀναγκαίων : ἐφ ' οἷς ἄξιον γεγηθότας εὐχαριστεῖν , ποιουμένους ἀοράτου τῆς περὶ τὴν διάνοιαν | ||
| τοῖς πολίταις ἠπιστούμην περὶ σοῦ λέγων ἃ περὶ σοῦ λέγειν ἄξιον ἦν : οἱ δὲ συγγενόμενοι τῶν ἐμῶν πολιτῶν μάρτυρές |
| εἰ μὲν τῶν γνωρίμων τινὸς υἱὸς ἢ γυνὴ ἀπέθανε , παρεκάλεις ἄν , οἰόμενος δεῖν ἀνδρωδῶς καὶ θαρσαλέως καὶ μὴ | ||
| τὰ συμβάντα ἡμῖν μετὰ τὴν ἐξ Ἄργους φυγήν , ἃ παρεκάλεις γραφῆναί σοι καὶ ἐγὼ γέγραφα . τοῦ γὰρ ἀγγέλου |
| παθοῦσιν ἐγκαλῶ καί φημι δίκαια πεπονθέναι τοὺς τῆς φυγῆς ταῦτα ἀπολαύσαντας . οὓς φαίη τις ἂν αὐτοὺς ἐπισπάσασθαι τὰ τῶν | ||
| νέων καὶ προσταξάντων κατ ' οἰκίαν ἑκάστους μετὰ τῆς συγγενείας ἀπολαύσαντας τῶν προσηνεστάτων βρωτῶν τε καὶ ποτῶν ὑπομεῖναι τὸ δεινὸν |
| κάλλους , τὸ ὀρθῶς πᾶσι τοῖς τοιούτοις χρῆσθαι ἐπιστήμη ἦν ἡγουμένη καὶ κατορθοῦσα τὴν πρᾶξιν , ἢ ἄλλο τι ; | ||
| καὶ πολιτείας καὶ νόμων καὶ ἀρχῶν , οὐδέν ' ἀλλότριον ἡγουμένη τῶν ἀξίων , τοῦτο δὲ ὁμοίως ἅπασι φυλάττουσα τὸ |
| περὶ προδοσίας τοῦ χωρίου , καὶ πολλὰ καθικετεύει αὐτήν τε οἰκτείρειν καὶ τὰς συμφορὰς τῆς πόλεως . Ὁ Διόγνητος ἀκούσας | ||
| δὲ ἀπὸ τούτων μόνα ἰσορροπεῖν , φιλανθρωπεύεσθαι , ἐλεεῖν , οἰκτείρειν . ψέγων δ ' ἂν εἴποις δικαστὴς ἄδικος , |
| , τοὺς ἀετοὺς μὴ νεοττεύειν . ὁ μῦθος δηλοῖ μηδενὸς καταφρονεῖν λογιζομένους , ὅτι οὐδείς ἐστιν , ὃς προπηλακισθεὶς ἑαυτόν | ||
| Ἔνεστι κἂν μύρμηκι χολή : ὅτι οὐδὲ τῶν μικρῶν δεῖ καταφρονεῖν . Ἔνεισιν ἐν δειλοῖσιν ἀνδρεῖοι λόγοι . Ἐγκαθιζόμενοι τρίποδι |
| μὲν σφόδρα ἀρέσκοντας , παρ ' ἑτέροις δὲ οὐδενὸς λόγου τυγχάνοντας . ὁλόκληρον δὲ καὶ ἀληθινὸν κάλλος θαυμαστὸν εἴ τῳ | ||
| μὲν ἐπὶ Νομᾶ καὶ τοὺς ὀλίγῳ μετ ' αὐτὸν ἔτι τυγχάνοντας ἀγριωτέρους μουσικῇ παιδευομένους εἶχε , ἰδίᾳ τε ἐν εὐωχίαις |
| χαλεπήνας . καὶ Ὅμηρος οὐχ ἵνα κατηγορήσῃ τοῦ Ἀγαμέμνονος , ἐπεξῆλθε τῷ παθήματι , τῷ γε τὸ σκῆπτρον αὐτῷ διαδόσιμον | ||
| , ὡς ἐπὶ τοῦ κρινομένου πένητος συνειδότος , ὅτι μὴ ἐπεξῆλθε τῷ πλουσίῳ : ὃς τοὺς παῖδας αὐτοῦ βασανίζων ἀνεῖλε |
| , τί ποτέ μ ' ἐργάσῃ ; μοχθεῖν ἀνάγκη τοὺς θέλοντας εὐτυχεῖν . τόλμα σὺ κἄν τι τραχὺ νείμωσιν θεοί | ||
| εἶναι τοὺς ἐχθροὺς ἢ μένοντας ἐνοχλεῖνἀνοίξαντες τὰς πύλας ἀφῆκαν τοὺς θέλοντας ἀπιέναι , οἰκίας δ ' αὐτῶν καὶ κλήρους καὶ |
| ὡς μωροὺς διαβάλλουσιν ὡς λέγοντας ἀρχαίους εἶναι καὶ τῆς σελήνης παλαιοτέρους . τὸ δ ' ἀλληγορικώτερον * οὕτως * ἐστίν | ||
| θυμόν , μηδὲ φιλοψυχεῖτ ' ἀνδράσι μαρνάμενοι : τοὺς δὲ παλαιοτέρους , ὧν οὐκέτι γούνατ ' ἐλαφρά , μὴ καταλείποντες |
| σφαλλέσθω , γνοὺς ὅτι πλείους ἤδη καὶ τιμωρίαις μετιόντες τοὺς ἀδικοῦντας καὶ ἐλπίσαντες ἕτεροι δυνάμει τινὶ πλεονεκτήσειν , οἱ μὲν | ||
| κυρείας ] ὄνομα ἐκκλησίας , ὅτε ἀπεψήφιζον τῆς ἀρχῆς τοὺς ἀδικοῦντας . τοὺς μὲν οὖν ἄλλους ] δεύτερον προοίμιον , |
| παίζειν ἐς τοὺς ὄρνιθας , ὅθεν μηδὲ τὴν ἡνιόχησιν ἀργῶς παρέλθωμεν μηδὲ αὐτὸ τὸ ὕδωρ , ἐν ᾧ ταῦτα . | ||
| ὑπερτέλειος . ταῦτά ἐστιν ἃ βούλεται διὰ τούτων εἰπεῖν : παρέλθωμεν οὖν θᾶττον τὴν λέξιν , σαφὴς γὰρ πᾶσα τυγχάνει |
| , καὶ τρισὶν ἐπιφανεστάτοις κοσμηθεὶς θριάμβοις τελευτῶν ἠνάγκασε τοὺς οὐκ ἀξιοῦντας ἄρχεσθαι τὸν χαλινὸν ἑκόντας λαβεῖν . εἰκοστῷ δ ' | ||
| καὶ τὸ δυνατὸν πρώτῳ τούτῳ βεβαιοῦν τῷ παραπλησίως διακειμένους ὅμως ἀξιοῦντας φέρειν φαίνεσθαι . ἡγοῦμαι δ ' ἔγωγε καὶ τὸ |
| καὶ γὰρ ὁ Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους αἰσθόμενος τοὺς ἀντιλέγοντας τὸ κατὰ ἀντίφασιν εἰσάγοντας , ὅτι εἰ καὶ μὴ | ||
| δεῖ πράξετε ; ἐπειδὰν τί γένηται ; Ἡ πρὸς τοὺς ἀντιλέγοντας ἀνατρεπτική , οἷον τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμενα ὁμολογῶν |
| παρῄνει καὶ τὴν γῆν διένεμε , καὶ δωρεὰς αἰτεῖν τοῖς ἀξίοις ἐπέτρεπε καὶ τῶν οὐκ ἀξίων ἐνίοις ἐδίδου παρὰ γνώμην | ||
| τοῖς αἰτοῦσι τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις . ιγʹ . ἴσως ἂν κτλ . κοινῇ εἰ |
| Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν , Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν | ||
| πολλούς , ἀγνοοῦντας μὲν τὴν τῶν ἄστρων αἰώνιον τάξιν , θαυμάζοντας δὲ τὰ γινόμενα κατὰ τὰς προρρήσεις , ὑπολαβεῖν τὸν |
| ἀπελαύνοντα ἀφ ' ἡμῶν αὐτὰς [ ἢ ἀπολλύντα ] ταύτης τετευχέναι τῆς προσηγορίας , καθ ' ἣν ἔννοιαν καὶ παιήων | ||
| δόξης καὶ βίου καθαιρεθεὶς ἀτίμως διῆξε διὰ τὸ ἐν ἀποκλίσει τετευχέναι τὸν κλῆρον καὶ Κρόνον παρ ' αἵρεσιν μεσουρανοῦντα ἐναντιωθῆναι |