| ἀπελαύνοντα ἀφ ' ἡμῶν αὐτὰς [ ἢ ἀπολλύντα ] ταύτης τετευχέναι τῆς προσηγορίας , καθ ' ἣν ἔννοιαν καὶ παιήων | ||
| δόξης καὶ βίου καθαιρεθεὶς ἀτίμως διῆξε διὰ τὸ ἐν ἀποκλίσει τετευχέναι τὸν κλῆρον καὶ Κρόνον παρ ' αἵρεσιν μεσουρανοῦντα ἐναντιωθῆναι |
| πάρος Αἰακίδαι . Συνειδότες οὖν ἑαυτοῖς ἠσεβηκόσι τηλικαῦτα προσεδόκων εἰκότως τεύξεσθαι τῆς ἁρμοζούσης τοῖς ἀνομήμασι τιμωρίας . Ὅτι τὰς Αἰγέας | ||
| , τὰ μὲν ἐκείνῳ χαριζόμενον , τὰ δὲ ἐλπίζοντα μειζόνων τεύξεσθαι : οὕτως δὴ τὴν ἀποικίαν γενέσθαι ἀπὸ ἰσχύος καὶ |
| θέλεις , τὸν δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν τούτῳ τρόπον εὖ πεποιηκότα τὴν πόλιν οὐ τῶν ὁμοίων ἀξιώσεις τοῖς εὐεργέταις ; | ||
| ἓν ἄγομεν , ὥσπερ ἐκ τύχης συνελθόντα καὶ ἕν τι πεποιηκότα : καίτοι πολλῷ εὐλογώτερον ὑφ ' ἕν . Ἤ |
| , ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν , ὑπὲρ μὲν | ||
| ἐν δὲ τοῖς ἀκουσίοις συγγνώμης , ἐνίοτε δὲ καὶ ἐλέους τυγχάνειν . καὶ οὐ θαυμαστὸν ἐν ταῖς μικταῖς πράξεσι ποτὲ |
| πρὸς τὸ ἐν ἀρχῇ . Πέμπτος τόπος καὶ στοιχεῖον τοῦ τυχεῖν ψεύδους ἤ τινος ἀδόξου τὸ μηδεμίαν εὐθὺς ἐρωτᾶν θέσιν | ||
| οὐ γὰρ ἀφαιρεῖσθαι δεῖ τὸ προσελθεῖν τῷ δήμῳ καὶ λόγου τυχεῖν , οὐδ ' ἐν ἐπηρείας τάξει καὶ φθόνου τοῦτο |
| μηδενὸς δὲ τοῦθ ' ἱστορηκότος αὐτὸς καὶ ἀριστείων φησὶν αὐτὸν τετυχηκέναι πάντων τῶν Ἀθηναίων φυγόντων , πολλῶν δὲ καὶ ἀπολομένων | ||
| κυρίως ὁ ἀπαίδευτος , διὰ τὸ μὴ ἀγωγῆς καὶ κολάσεως τετυχηκέναι τῆς ἐπιτηδείας . οὕτω Φιλόξενος ἐν τῷ Περὶ Ἑλληνισμοῦ |
| ἐνίκα καὶ θαυμαζόμενος ᾐσθάνετο ; καί μοι δοκοῦσι σφόδρα αὐτὸν ἀγαπῆσαι οἱ θεοὶ καὶ μάλιστα τῇ τελευτῇ τιμῆσαι , ὡς | ||
| σοι τοῦτο τὸ δέος . οὐ γὰρ ὅμοιον κόρην αἰχμάλωτον ἀγαπῆσαι καὶ γυναικὶ συνοικεῖν ἐλευθέρᾳ . πόθεν ; ἀλλ ' |
| τῶν αὐτῶν ἀπατᾶσθαι , τοῦ μὴ πρὸς χάριν , τοῦ ἀδεκάστου : ὁ δὲ πειρατικώτερον ἐνεδρεύων τοὺς ἀντιλοχῶντας ἀπάτης , | ||
| καὶ ἐξεταστικῆς παρασκευῆς καὶ νοῦ ὀξέος καὶ διανοίας ἀκριβοῦς καὶ ἀδεκάστου , οἵαν χρὴ εἶναι τὴν περὶ τῶν τηλικούτων δικάσουσαν |
| τὸν εἰς ὁντινοῦν ὑβριστήν , τοῦτον οὐκ ἐπιτήδειον ἡγήσατο εἶναι συμπολιτεύεσθαι . Κἀκεῖνο δέ μοι συνδιαμνημονεύσατε , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι | ||
| ποτὲ ἆρα τοιαύτη , οἵα θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις οὕτως συμπολιτεύεσθαι ὡς μήτε μέμφεσθαί τι αὐτοῖς μήτε καταγινώσκεσθαι ὑπ ' |
| ἀφρόνων ᾐσθημένος , εἰς ὅσην κακοδαιμονίας ὑπερβολὴν ἄγει ἡ τοῦ διαμαρτάνειν ἐκεχειρία , μετὰ παρρησίας εἶπε : „ μείζων ἡ | ||
| ἐγώκατ ' ἔσεσθε πεπεισμένοι . ἂν γάρ , οἷς τι διαμαρτάνειν οἰόμεθ ' ἡμεῖς ὑμᾶς , ταῦτα μηδενὸς ἄξια φανῇ |
| τὸν ὄγκον τοῦ πλήθους οὐκ ἐκπληττόμενος ὑπὸ τοῦ τῶν πολλῶν μακαρισμοῦ ἄπειρον αὐξήσει , ἀπέραντα κακὰ ἔχων ; Οὐκ οἴομαι | ||
| τοῦτον πάντως καὶ μιμήσαιτο ἂν , ἵνα τοῦ αὐτοῦ τύχῃ μακαρισμοῦ . ΑΦΕΝΟΣ ὁ ἀπὸ τῶν ὡρῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἀθροιζόμενος |
| βοῶσαν αὐτῇ μᾶλλον προσήκειν ἤπερ Ὀλυμπιάδι τὴν βασιλείαν ἔκρινε μείζονος ἀξιῶσαι τιμωρίας . εἰσέπεμψεν οὖν αὐτῇ ξίφος καὶ βρόχον καὶ | ||
| τὸ λοιπὸν ἀπειρόπονον καὶ ἄλυπον διαφυλάξαι καὶ τῆς τῶν οὐρανῶν ἀξιῶσαι βασιλείας . ] Ἄριστον Ἀχαιῶν Ἀγαμέμνων νομίζων Νέστορα ἔπειτα |
| ἅπαντα μέν , οἶμαι , τἀσεβήματα τῆς αὐτῆς ὀργῆς δίκαιον ἀξιοῦν : τὸ δ ' ὅλως ἀφανίζειν ἱερὰ ἔσθ ' | ||
| πῇ μὲν ἀσθένειαν τῆς πόλεως κατηγορεῖν , πῇ δὲ βοηθεῖν ἀξιοῦν ὡς δυνατὴν διαφυλάττειν τὰ δίκαια . Ἐπὶ τούτοις πέμπτον |
| οἵα ἐστὶν ἥ τε ῥίζα τοῦ σελίνου καθαρθεῖσα ὡς μὴ μετέχειν τῶν ῥιζῶν καὶ πτισάνη ὁμοίως ἔχουσά ποτε σέλινον ἢ | ||
| δέ ; αὐτὸ τὸ ἕν , ὃ δή φαμεν οὐσίας μετέχειν , ἐὰν αὐτὸ τῇ διανοίᾳ μόνον καθ ' αὑτὸ |
| - μενον ὄντα , καὶ πατέρα , πολλάκις δὲ καὶ παιδευτὴν , τυχὸν δὲ καὶ στρατιώτην , καὶ πολλὰ ἕτερα | ||
| μή τις ἄρα Πυθαγόραν ἕτερον ὑποθήσεται πρὸ τοῦ Σαμίου γεγονέναι παιδευτὴν σοφίας , ᾧ συνδιέτριψεν ὁ Νόμας . τοῦτο δ |
| καὶ μὴν εἴ γ ' ὁμολογῶν ἐκείνους εἶναι σπουδαίους μὴ τετυχηκότας δείξει μηδενός , τῆς πόλεως ὡς ἀχαρίστου δήπου κατηγορεῖ | ||
| ' ὑμῶν ἰοῦσαι , οὐδ ' ἔστιν εὑρεῖν τοὺς μειζόνων τετυχηκότας διὰ τὴν ὁμοίαν εἰς ἅπαντας ὑμῶν φιλανθρωπίαν . πόλεις |
| τινος ἄλλης συμφορᾶς : ὅταν δὲ γίγνηται κατά τινα ἑαυτοῦ ἀνάξιον , οὐκ ἐθελήσειν σπουδῇ ἀπεικάζειν ἑαυτὸν τῷ χείρονι , | ||
| , εἶτα δυάδα , εἶτα τριάδα . καὶ γὰρ ἄλλως ἀνάξιον καὶ Τιμαίου καὶ Πυθαγόρου τὸν νοῦν μέγεθος ὑπολαμβάνειν . |
| τῆς κοινῆς εὐδαιμονίας τῆς πόλεως μετεῖχον , ταύτης δὲ μὴ κληρονομεῖν . Οὐ μόνον τοίνυν ἡ πόλις ὑμῶν οὕτως ἔσχεν | ||
| τῷ ἐμβεβατευκέναι εἰς τὴν οὐσίαν , τούτοις τεκμηρίοις χρώμενοι φήσουσι κληρονομεῖν , ἀναγκαῖον ἴσως καὶ περὶ τούτων ἐστὶν εἰπεῖν καὶ |
| δι ' ἑαυτοῦ οὕτω κατεσκεύασε καὶ μελέτῃ καὶ τῷ σεμνῶς προεστάναι αὐτῶν : οὓς δ ' αὖ κατεσκεύαζεν εἰς τὸ | ||
| διὰ δὲ τὴν ῥᾳθυμίαν καὶ φαυλότητα τῆς ἀγωγῆς δόξας κακῶς προεστάναι τῆς προειρημένης ἐπιμελείας ἐπιτιμήσεως ἔτυχε προσηκούσης . ἡ γὰρ |
| κρατησάντων χώραν καὶ βασιλεύειν παρ ' αὐτοῖς ἢ τοὐναντίον τοὺς κρατήσαντας ἐπὶ τὴν τῶν ἡττημένων ; [ πῶς δέ , | ||
| λύκωι τὴν ὄψιν ὁμοιωθέντα : ἀναιρεθέντος οὖν τοῦ Τυφῶνος τοὺς κρατήσαντας καταδεῖξαι τιμᾶν τὸ ζῶιον οὗ τῆς ὄψεως ἐπιφανείσης τὸ |
| καὶ δεήσεις αὐτῶν ἐτράπετο , μὴ περιιδεῖν μήτ ' αὐτὸν ἀτιμώρητον γενόμενον μήτε τὴν πατρίδα προπηλακιζομένην . λέγοντι δ ' | ||
| πολιτεύεσθαι μήτε ἄλλο τι τῶν κοινῶν ποιεῖν , ἀλλὰ τὸν ἀτιμώρητον . ἀριστίνδην . κατ ' ἐκλογὴν καὶ αἵρεσιν τῶν |
| πειρῶνται , τῶν τοιούτων δέ , τῶν δοκούντων μυθικῶν , ἀπομνημονεύουσιν ὡς οὐδὲν ἀπιστοῦντες ὅ τι ἂν εἰς τὸ θεῖον | ||
| πολιτείᾳ Ζάλευκον τὸν Λοκρὸν παρὰ τῆς Ἀθηνᾶς τοὺς νόμους λαμβάνειν ἀπομνημονεύουσιν . . : περὶ γὰρ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως γένους |
| ὅλως δὲ αὐτὸν ἀποσεμνύνουσι διαπεφυκότα τὸ γένος εἰς θεούς . πρόπαππος γὰρ ὁ Ζεὺς καὶ πάππος ὁ Ποσειδῶν , ὁ | ||
| , ἔλαττον ἐνέγκασθαι ἢ περὶ ὧν ὁ πάππος αὐτοῦ καὶ πρόπαππος ἔγνωσαν ἐπισφραγιζόμενοι τὰ ἡμέτερα ἔθη μετὰ πάσης ἐπιμελείας . |
| Τιμαγένης ὁ Σύρος . : Καὶ τοὺς Τεκτοσάγας δέ φασι μετασχεῖν τῆς ἐπὶ Δελφοὺς στρατείας , τούς τε θησαυροὺς τοὺς | ||
| πάντα αὐτοῖς τὰ ἀγαθά . Τὸ δὲ ἐπιδεῖσθαι παιδία σωφροσύνης μετασχεῖν , θεοῦ δυνάμει τοῦτο γίνεται . Φήσας δὲ εὐλογεῖν |
| τοῦ ἐργαστηρίου λαβὼν τὴν πρόσοδον , καὶ ἀναισχυντότατ ' ἀνθρώπων ἀποστερεῖν ἐπικεχείρηκεν . ἐμοὶ δ ' ὁ πατὴρ κατέλιπεν τριάκοντα | ||
| : τουτὶ γάρ ἐστι σαφῶς οὑτωσὶ προδιδόναι τὰς πόλεις καὶ ἀποστερεῖν πατρός , ἐφ ' ὅν , εἴ τι καὶ |
| δεθῆναι , καὶ Θησέα μὲν ὕστερον διὰ τὴν Ἡρακλέους χάριν ἀπολυθῆναι , Πειρίθουν δὲ διὰ τὴν ἀσέβειαν ἐν ᾅδου διατελεῖν | ||
| , οὓς δήσας ἀπήγαγε τοῖς Ἀθηναίοις , ἀφεῖναι νῦν καὶ ἀπολυθῆναι διανοεῖται . στάχυς ] ἐπὶ τῶν αἰχμαλώτων στάχυς εἶπεν |
| τοὺς ἄλλους ταῦτα παθόντες . πάλιν οὖν συνελευσόμεθα Ἀθήναζε οἱ ἀναξίως ἀνασεσοβημένοι ὡς τὸ πρόσθεν . Ἄγοντες τὴν ἔτειον ἑορτὴν | ||
| . εὐθὺ δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι μετεμελήθησαν , ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ἑρμοκράτην . διὸ |
| μέθοδος , ὁμοίως δὲ πρᾶξίς τε καὶ προαίρεσις ἀγαθοῦ τινος ἐφίεσθαι δοκεῖ ” , ὡς εἶπεν ἀρχόμενος τῶν Νικομαχείων : | ||
| ἀγαθῶν ὄντες . οὐ μήν εἰσιν οὗτοι μεγαλόψυχοι οὔτε τῷ ἐφίεσθαι τιμῶν οὔτε τῷ τυγχάνειν . κατ ' ἀλήθειαν γὰρ |
| στήσομαι , στήσῃ καὶ ἐπιστήσῃ . μισεῖν ] ἀποστρέφεσθαι , κακίζειν . ἀγορὰν ] δικαστήριον , τὴν μέσην , δημηγορίαν | ||
| ὁ γενεσιουργὸς συνέχει τὴν γένεσιν , οὗ τὴν ἀπόπτωσιν μέλλει κακίζειν ὁ Σωκράτης , εἰκότως φησὶ συναίρεσθαι αὐτῷ τὰς Νύμφας |
| τοῖσδε συνεστήξομεν . ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι δεῖν μέχρι τούτου τιμωρεῖσθαι Λακεδαιμονίους μέχρι οὗ μὴ τοὺς Θηβαίους ἀθώους παντάπασιν ἀφήσομεν | ||
| , τὸν δὲ μιαρὸν τῷ χρόνῳ ἀποδόντες φῆναι τοῖς ἔγγιστα τιμωρεῖσθαι ὑπολείπετε : οὕτω γὰρ ἂν δικαιότατα καὶ ὁσιώτατα πράξαιτ |
| δή τις τῇ προσηκούσῃ χρῆσθαι βούλοιτο ἀρχῇ καὶ μὴ τὸν ἐπιτυχόντα λόγον εἰπεῖν , ὁρῶν δὲ τὸν ῥήτορα πᾶσι κεχρημένον | ||
| , ὅσα δὲ μὴ οὕτως ἔχει , τούτων τὰ μὲν ἐπιτυχόντα τῶν ἀντιπαθησόντων εὐανάτρεπτα γίνεται , τὰ δὲ μὴ εὐπορήσαντα |
| τεκμαίρεσθαι . Ἐπάνειμι δ ' οὗ μικρῷ πρόσθεν ἔφην στήσας καταλείψειν τὸν λόγον , ὡς καὶ τὰ ἄλλα σημαίνων καὶ | ||
| τῇ πέμπτῃ τῶν Ἐπιλέκτων : καὶ δικάσεσθαι : καὶ συγγράμματα καταλείψειν : οὐ πανηγυριεῖν δέ : καὶ κτήσεως προνοήσεσθαι καὶ |
| λόγοις ὁμολογεῖν αὐτὸν μὴ λέγειν ὀρθῶς : ἐπῳδῶν γε μὴν προσδεῖσθαί μοι δοκεῖ μύθων ἔτι τινῶν . Ποίων , ὠγαθέ | ||
| ἔχειν ἱκανὸν ἑκάστῳ ζωῆς , ἧς οὐδέν τι πλείονος ἂν προσδεῖσθαί ποτε . Νοήσωμεν οὖν πρῶτον , ὃ λέγομεν , |
| ἐναργῶς βροντᾷ τὸ λοιπόν . σκέψαι τοίνυν : ὅτε ἔλαβεν ὁμολογοῦντα τὸν πρεσβύτην , τότε προσάγειν αὐτὸν ἐπεχείρει τῇ συγκρίσει | ||
| τε τῇ ψυχῇ καλὰ ἤθη ἐνόντα καὶ ἐν τῷ εἴδει ὁμολογοῦντα ἐκείνοις καὶ συμφωνοῦντα , τοῦ αὐτοῦ μετέχοντα τύπου , |
| αὐτοῦ δὲ τοῦ μηδὲν ἔχειν ἀντειπεῖν πλέον ὀδυνωμένη συνετῆς οὕτως ἀποστερεῖσθαι παιδὸς μικρὸν ὕστερον μέλλουσα . τοιαύτης μοι γέγονε θυγατρὸς | ||
| μέτριος ἄνθρωπος βούλοιτο ἕτερον κακῶς πάσχειν καὶ τῶν δικαίως δεδομένων ἀποστερεῖσθαι δι ' αὑτόν ; ἢ πῶς οὐκ ἂν ὀργίζοιτο |
| ἀλλότριον γὰρ φιλοσόφων τὸ βασκαίνειν καὶ φθονεῖν , οἷς τὸ κοινωνεῖν περὶ πολλοῦ πάντων ἀφθόνως . οὐ θέμις ] οὐ | ||
| Ἀριστοτέλης φησὶ δεῖν τὸν σύμβουλον οὕτω συμβουλεύειν ὡς ἑαυτὸν μέλλοντα κοινωνεῖν τούτοις ἐφ ' οἷς ποιεῖται τὴν συμβουλήν . τούτοις |
| ἄφαρ βέβακε , τῷ δ ' ἐπέρχεται χαίρειν τε καὶ στέρεσθαι . Ἃ καὶ σὲ τὰν ἄνασσαν ἐλπίσιν λέγω τάδ | ||
| . οὕτω Φιλόξενος : ὁ δὲ Εὐδαίμων , παρὰ τὸ στέρεσθαι τοῦ τίκτειν . Σπείρω , παράγωγον τοῦ σπῶ . |
| , τίνα με θέλεις εἶναι ; ἄρχοντα ἢ ἰδιώτην , βουλευτὴν ἢ δημότην , στρατιώτην ἢ στρατηγόν , † παιδευτὴν | ||
| . . . . προσλαβὼν ] οἱονεὶ πείσας τινὰ εὐήθη βουλευτὴν γράψαι τοῦτο τὸ ψήφισμα . . . . τὸ |
| εἶναι : ἐγὼ γάρ , ἔφη , οὔτε διενοήθην πώποτε ἀποστερῆσαι ἀποδώσω τε . ἐντεῦθεν πάλιν εἶπεν ὁ Ξενοφῶν : | ||
| τὰ γενόμενα . Ἐδόκει οὖν μοι κρεῖττον εἶναι τέτταρας ἄνδρας ἀποστερῆσαι τῆς πατρίδος δικαίως , οἳ νῦν ζῶσι καὶ κατεληλύθασι |
| δημοσίαν ἀποφῆναι . ἀποστῆναι τῆς οὐσίας , ἐκστῆναι , παραστῆναι παραχωρῆσαι τῶν χρημάτων , τῶν ὄντων , τῶν ὑπαρχόντων , | ||
| ὑπ ' ἀσθενείας καθέντα καὶ τὰ βραβεῖα καὶ τὸν στέφανον παραχωρῆσαι τῷ πόλεμον ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον πρὸς τὰ πάθη πεποιημένῳ |
| ἐγκώμιον . ἐπαινεῖ μὲν γὰρ αὐτὸν , καθὸ καλὴν ὑπόθεσιν προείλετο γράφων περὶ Ἑλένης , ψέξας δὲ διὰ πολλῶν ἐν | ||
| δόρυ , οὐκ ἂν ὁ Κροίσου παῖς ἀνῃρέθη : ἀλλὰ προείλετο μὲν ὅτε ἀφῆκε τὸ δόρυ , προείλετο δὲ οὐ |
| ὑμῶν , ποῖον υἱὸν δικάζεσθαι ἐν πατρί , καὶ δεῦρο δικάζου μεθ ' ἡμῶν . καὶ εἶπεν Ἐσδράμ : ζῇ | ||
| . Καὶ πένης ὢν οὐκ ἂν ἔχοις χιλίας ἐκτῖσαι ; δικάζου κλοπῆς πρὸς διαιτητὴν , καὶ οὐ κινδυνεύσεις . Διαιτητὴς |
| γοργόνος ἀποτεμών , εἰσήνεγκεν εἰς τὸν ἔρανον , καὶ πάντας ἀπελίθωσε τοὺς ἐν τῷ συμποσίῳ καὶ αὐτὸν τὸν πολυδέκτην . | ||
| μέγαν ἐποίησε διαφθείρειν τοὺς βόας Πηλέως , ὃν πάλιν αὐτὴ ἀπελίθωσε Θέτιδος παρακλήσει . οἱ δέ φασιν ὅτι ἡ Θέτις |
| ἀνάγκῃ , ἀκουσιότητι . θΞ ἀνάγκῃ ] ἀνάγκῃ ἤγουν καὶ ἄκοντος τοῦ Διός . τόδ ' αὐδᾷ : τοῦτο φωνεῖ | ||
| ἴσως , σχεδόν . ἧττον . τὸ ἧττον ἐπὶ τοῦ ἄκοντος ἀποθνήσκοντος ἀδίκως , οὐκ ἐπὶ τοῦ ἐλπίδας ἔχοντος ἐπιδώσειν |
| ἡδονῆς , τοῦ δὲ φρονεῖν καὶ τοῦ γιγνώσκειν κατὰ πάντα μετειληφέναι καὶ συμπλήρους δὴ ζῴων οὐρανοῦ γεγονότος , ἑρμηνεύεσθαι πρὸς | ||
| ὧδε καὶ ὧδε γεγονέναι , ἀλλὰ τὸ ἐκταθὲν πᾶν αὐτοῦ μετειληφέναι ὄντος ἀδιαστάτου αὐτοῦ . Εἰ οὖν τι μεταλήψεταί τινος |
| λαβεῖν , καὶ πάνυ χαίρω τῇ κακοπραγίᾳ βουλόμενος μὴ παύσασθαι διαμαρτάνων , ἵνα παύσῃ μηδὲ σὺ τῆς ἐπὶ τῷ μιαρῷ | ||
| ἄνθρωπος τὸν βίον κατέστρεψεν , ὁ δὲ ἐλέφας τῆς συνηθείας διαμαρτάνων καὶ οὐχ ὁρῶν ἣν ἐπόθει γυναῖκα , ὥσπερ οὖν |
| μισεῖ φιλοῦντα καὶ ἀγαπῶντα ἐλαύνει καὶ εὐεργετοῦντα ἀδικεῖ καὶ ἀσπαζόμενον ἀποκηρύττει , καὶ τοὺς φιλόπαιδας νόμους ὡς μισόπαιδας κατ ' | ||
| , ὡς ὑπευθύνου κατηγορία : οἷον γεωργὸς φιλοσοφοῦντα τὸν υἱὸν ἀποκηρύττει . Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου . Ἰστέον ὡς οὐκ εὖ |
| ἐν ἐξουσίᾳ μένουσιν ἐπὶ τὴν τῆς πατρίδος καταδούλωσιν καὶ δυσχερὲς ἀποσχέσθαι μοναρχίας τοῖς δι ' ὑπεροχὴν τὰς τοῦ χρατήσειν ἐλπίδας | ||
| Λέσβον μὲν πορθῆσαι καὶ ἄλλα χωρία , Λήμνου δ ' ἀποσχέσθαι καὶ τῶν πλησίον νήσων διὰ τὴν πρὸς Ἰάσονα καὶ |
| : μετασταλεὶς γὰρ ἦν ὑπὸ Φιλίππου ἐν Μακεδονίᾳ ἐπὶ τῷ παιδεῦσαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἀλέξανδρον , ὃν παραλαβὼν οὕτως ἐπιμελῶς | ||
| Ἀλεξάνδρῳ διδάσκαλον καὶ ἄρχοντα , ὡς αὐτὸς οὐχ ἱκανὸς ὢν παιδεῦσαι τὴν βασιλικὴν ἐπιστήμην : ἀλλὰ τῶν μὲν ἄλλων Μακεδόνων |
| λωφήσων γὰρ οὐ πέφυκέ πω . τοιαῦτ ' ἐπηύρου τοῦ φιλανθρώπου τρόπου . θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον βροτοῖσι | ||
| χαλεπῆς κατασχεθεὶς ὅλον ἐκεῖνον ἐζημιώθην τὸν καιρόν , ἀφαιρεθεὶς αὐτοκράτορος φιλανθρώπου κἀμὲ ἀγαπῶντος καὶ πάλαι φίλου . καὶ ὀμνύω τοὺς |
| ἐκ δὲ τούτων οὕτως ἐχόντων οὐδέποτε οἰκοφθορεῖν χρή , διαφερόντως νομίζοντα τὸν αὑτοῦ τοῦτον εἶναι τὸν τῶν σαρκῶν ὄγκον θαπτόμενον | ||
| τὸν προστατεῖν λέγοντα τὰ τοῦ σώματος καὶ μηδὲν τὰ ψυχῆς νομίζοντα καὶ τέλος ἡγούμενον τὰς ἡδονάς : κατανοήσας γὰρ τὸν |
| δικαίους . τούτων δὲ τοὺς μὲν ἐν τῷ αʹ δεκανῷ ἐναρέτους , ἀνδρείους , φιλοφίλους , πολυπλανήτους . ἐπὶ δὲ | ||
| διδακτὴν ἀπεδείκνυε τὴν ἀρετήν . τοὺς αὐτοὺς εὐγενεῖς τοὺς καὶ ἐναρέτους . . . , . αὐτάρκη δὲ τὴν ἀρετὴν |
| , ὡς ἐγώ ποτέ σου ἤκουον μεγαλαυχουμένου πολλὴν σοφίαν καὶ ζηλωτὴν σαυτοῦ διεξιόντος ἐν ἀγορᾶι ἐπὶ ταῖς τραπέζαις . ἔφησθα | ||
| , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι : καὶ |
| ἀποτείνεσθαι , πολὺ καὶ αὐτοῦ ἐν πολλοῖς ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ἐλαττουμένου . ἢ τάχα πρὸς Ἑλλάνικον καὶ Φίλιστον ἀφορᾶι τοὺς | ||
| ὅρια τῶν Αἰγυπτίων τῇ ὑγρασίᾳ λύων καὶ μιγνὺς ἀπώλλυεν . ἐλαττουμένου δὲ αὐτοῦ πάλιν καὶ ἀπο - βαίνοντος μάχη καὶ |
| συμμετρίᾳ , τῇ ἀκινήτῳ καὶ σταθερᾷ φύσει , εἰδῶν καθαρᾷ μετουσίᾳ , τῇ ἀσωμάτῳ καὶ ἀύλῳ φύσει , καὶ συλλήβδην | ||
| περὶ ψυχῆς , καὶ διδάξει ὡς οὐχ οἷόν τέ ἐστι μετουσίᾳ τῆς ἀποφάσεως πλεονάζειν τὸ ἀξίωμα παρὰ τὸ μὴ ἔχον |
| ἰδίᾳ ἐνίκησε τέθριππον . ὁμόκλαρον : ἤτοι τῆς αὐτῆς τύχης κεκοινωνηκότα , ἢ τοῦ αὐτοῦ κλήρου καὶ [ τῆς ] | ||
| λόγους . γενοῦ τοίνυν περὶ ἄνδρα πρόθυμος ταὐτοῦ κρατῆρός σοι κεκοινωνηκότα . Ἀρξάμενος πρὸς σὲ περὶ Χρυσογόνου λέγειν , ἐπειδὴ |
| Κηφισόδοτον δοκεῖν ἐχθρὸν ὄντα τοῦ Κότυος καὶ τοῦ Ἰφικράτους ταῦτα βούλεσθαι , τριήρων εὐπορήσας παρ ' ὑμῶν ἀσφαλῶς ἐκ τῆς | ||
| φιλεῖν ὑπολαβόντας ἀγαθούς τινας καὶ χρησίμους εἶναι καὶ ἐπιεικεῖς καὶ βούλεσθαι ἀλλήλοις τὰ ἀγαθά : τούτους δὴ κυρίως μὲν φίλους |
| ἐλθόντα παρὰ τοὺς καλουμένους τούτους φιλοσόφους ἐγχειρίσαι τε ἐμαυτὸν καὶ δεηθῆναι αὐτῶν χρῆσθαί μοι ὅ τι βούλοιντο καί τινα ὁδὸν | ||
| τοῦ ψεύδεσθαι νῦν αἰτίαν ἔχοντες . εἰ δὲ δεῖ καὶ δεηθῆναι ὑπὲρ ἀνδρὸς μάτην πονηροῦ δοκοῦντος καὶ ἄκοντος κολάζειν ἠναγκασμένου |
| δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
| χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
| μὲν Κάσανδρον εἰρήνην ἐποιήσατο , καθ ' ἣν ἑκατέρους ἔδει κυριεύειν τῶν πόλεων ὧν εἶχον , τὴν δὲ Σικυῶνα καὶ | ||
| κατὰ τὸν τῶν πρεσβευτῶν λόγον μᾶλλον προσήκει τῆς Μήδων ἀρχῆς κυριεύειν Ἀθηναίους ἢ Δᾶτιν τῆς Ἀθηναίων πόλεως : τὴν μὲν |
| Ἡρακλέους , φασί , τοῦ Ἀλκμήνης μαθὼν αὐτό , καὶ κληρονομῆσαι λέγεται τῶν τόξων , ὁπότε Ἡρακλῆς ἀπιὼν τῆς ἀνθρωπείας | ||
| δεῖν ἢ θεῶν τινα χεῖρα ὑπερέχειν , ἢ τὴν πόλιν κληρονομῆσαι τῶν ἐκείνοις ὄντων κινδύνων ἐθελοντάς : καίτοι ἀφῖκτο μὲν |
| ζῷον , δεῖσθαι πάντως καὶ τῆς κάτωθεν φορᾶς ἀθροωτέρας , δεῖσθαι δ ' οὐδὲν ἧττον ταύτης καὶ τῆς κατὰ τὸν | ||
| μαντεῖον ἦν φθεγματικὸν τῆς Ἑλλάδος ἢ τῆς βαρβάρου γῆς , δεῖσθαι τοῦ Διὸς καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐπιδοῦναι χρησμὸν ἕνα κοινὸν |
| καὶ δόξης καὶ βίου καθαιρεθεὶς ἀτίμως διῆξε διὰ τὸ ἐν ἀποκλίσει τετευχέναι τὸν κλῆρον καὶ Κρόνον παρ ' αἵρεσιν μεσουρανοῦντα | ||
| καὶ ὁ τοῦ ὁρίου κύριος ἐναντίος τῷ Ἡλίῳ ἢ ἐν ἀποκλίσει τοῦ ὡροσκόπου ἢ ἐκλειπτικοῖς τόποις εὑρεθῇ , ἀφαιρέτης τῶν |
| δ ' ὡς ἡβασκόντων [ ἢ ] ὀνειρωττόντων [ ] καταφρονῶν [ : περί ] τε γὰρ ἑορτῶν [ καὶ | ||
| , δοκεῖ μοι Διονύσιος παντάπασιν φιλοτιμηθῆναι μή ποτέ τισιν δόξαιμι καταφρονῶν αὐτοῦ τῆς φύσεώς τε καὶ ἕξεως ἅμα καὶ τῆς |
| τοῦ καθελεῖν τὸν ὄντα κοινωνὸν τῆς ἀρχῆς τὸ προσελέσθαι τὸν κοινωνήσαντα . οὕτω καὶ ἑκατέρῳ χωρὶς καὶ ἀμφοῖν ἅμα νικᾶν | ||
| τὸν θυμὸν τοῦ τοιούτου ; ταῖς δ ' ἐπιθυμίαις αὐτὸν κοινωνήσαντα , αἱροῦντος λόγου μὴ δεῖν ἀντιπράττειν , οἶμαί σε |
| ἐκεῖνος Ὁμήρῳ τῷ τοσοῦτον πρὸ αὐτοῦ περὶ πολλῶν ἐπιτιμῶν οὐκ ἀπεστέρηται λόγου , ἀλλ ' ἔχει πρὸς τοὺς ἀγανακτοῦντας ὅ | ||
| εἴ τις τῆς ἑστίας ἐκβέβληται , οὗτος καὶ τὸ νομίζεσθαι ἀπεστέρηται : καὶ ὅτι τὴν προαίρεσιν ἁπανταχοῦ τῶν πραττόντων τι |
| ἔνια τῶν τοιούτων , ὥστε μὴ μόνον αὐτὸ τὸ εἶδος ἀξιοῦσθαι τοῦ αὑτοῦ ὀνόματος εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον , ἀλλὰ | ||
| . νόμου δὲ ὄντος τὸν ἀναλώσαντα τὴν πατρώιαν οὐσίαν μὴ ἀξιοῦσθαι ταφῆς ἐν τῆι πατρίδι , φησὶν ὁ Ἀντισθένης , |
| ' εἰ διὰ τοῦτον πάλιν καὶ τῶν ἐκείνῳ τι δοθέντων ἀφέλοιντο , καὶ ταῦτ ' αἰτίαν λέγοντες ψευδῆ ; οὐ | ||
| εἰ αὐτὸν προσδέξοιντο πρεσβευόμενον , σκῦλα δέ , εἰ ἀνελόντες ἀφέλοιντο . οὕτω μὲν οὖν ἄπρακτος ἐπανῄει . Ὅτι ὁ |
| συγγενῶν , οὓς ἐκεῖνος ἀδίκως καὶ παρὰ τοὺς ὅρκους οἴεται ἀνῃρῆσθαι . τά τε οὖν ὅπλα λαμβάνωμεν , καὶ τῇ | ||
| Σώστρατος ἐν μέρει ταὐτὰ ἔλεγε καὶ ὡς εἴη αὐτὸς τῆς ἀνῃρῆσθαι δοκούσης πατήρ . οἱ δὲ παρόντες τὸ πᾶν μαθόντες |
| γέγονεν ἀρετῆς ἡ τοιαύτη πενία . ἰδού , πάλιν ἐκείνους οἰκτείρεις τοὺς ἄνδρας καὶ πρόσωπον ἐμφαίνεις συναχθομένου κατὰ νοῦν ἐκ | ||
| ὑπ ' αἰδοῦς καταδεδυκὼς στένεις ὡς τὸ εἰκὸς καὶ σεαυτὸν οἰκτείρεις καὶ αἰτιᾷ τὴν Τύχην οὐδὲ ὀλίγα σοι τῶν χαρίτων |
| τὴν περὶ τῶν διαλύσεων τῇ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ βοηδρομιῶνος μηνὸς ὁμολογῆσαι ποιήσασθαι , τὴν δὲ ἀπόφασιν τῆς οὐσίας τῇ ἕκτῃ | ||
| ἐλέγχοις , ὥστ ' αὐτὸν τοῦτον τὸ μὴ ἔχειν ἀντειπεῖν ὁμολογῆσαι τῇ σιωπῇ . εἰ μὲν οὖν ἅπας ὅστις εἰς |
| ἔτι ὄντος κρῖναι τὸν ὄντως εὔνουν καὶ μή , τὸν ἐρῶντα σωφρονίζει , καὶ τοὺς τῆς φιλίας λόγους εἰς τὴν | ||
| Σωκράτους ἐνορᾶται : ἀνάλογον δὲ ταύταις ταῖς ζωαῖς εἰσι τὰ ἐρῶντα , καὶ κατὰ τὰ ἐρῶντα λάβοις ἂν καὶ τοὺς |
| συναγωνισταῖς ὑμῖν χρησάμενος μὴ παντάπασιν ἀνάξιος τῆς τοῦ οἴκου πολυτελείας νομισθῆναι . εἰ δὲ ὑπὲρ ἀντιδίκου ταῦτα δέομαι , μὴ | ||
| ' οὕτω τι ἐπέδωκεν , ὡς καὶ σχῆμα τοῦ διδασκάλου νομισθῆναι . πλείστοις δὲ ἐπιμίξας ἔθνεσι καὶ δοκῶν ἄριστα μεταχειρίζεσθαι |
| πάθῃς ἀβέλτερον , ἀλλ ' , εἰ δεῖ δίκην αὐτὸν ὑποσχεῖν , ἄτρωτος περινοστείτω μηδεμίαν ἔχων εἰς φιλοτιμίαν ἀφορμήν . | ||
| καὶ τίς „ εἶπε „ βιάσεται ταῦρον αὐχένα οὕτω κρατερὸν ὑποσχεῖν ζυγῷ ; ” ” ὁ ἐκ νέου „ ἔφη |
| παραβάλλωμεν , φήσομεν , ὅτι εἰ τὸν τὰ ἴσα ἡμαρτηκότα ἀθῷον οὐκ ἐῶμεν , οὐδὲ τοῦτον ἄξιον περιορᾶν . εἶτα | ||
| ἐμοῦ καταψευσάμενος τὴν γραφὴν , καὶ δεῖ μηδαμῶς τοῦτον ἀφεῖναι ἀθῷον τοῦ βήματος , μεμαθήκατε : ἐπεὶ δὲ πολλὴν πεποίηται |
| ἀτέλειαν ἔχειν φρουρᾶς , τὸν δὲ πέντε πασῶν τῶν λειτουργιῶν ἀφεῖσθαι . γαμεῖν δὲ ἀπροίκους ἔτι . βάναυσον δὲ εἰδέναι | ||
| ἐν αὐτῇ κατοικοῦσι , καὶ τοῦ μὲν κακῶς πάσχειν ἅπαντα ἀφεῖσθαι , τοῦ δὲ καλῶς ἄγεσθαι πολλὰς τὰς ἀφορμὰς εἰληφέναι |
| διήγησιν , τοῦ ἀνατιθέντος ἐμοῦ τοὔνομα , τὸν τεχνίτην τὸν Περίλαον , τὴν ἐπίνοιαν τὴν ἐκείνου , τὴν δικαιοσύνην τὴν | ||
| μᾶλλον προῆγεν ὡς ἀρχηγὸν γεγονότα μεγάλου προτερήματος , τὸν δὲ Περίλαον καὶ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων τινὰς ἀπέλυσεν , ἐλθούσης περὶ |
| . καὶ αὐτὸς δὲ ὁ χρυσὸς δαμασίφρων , ἐπεὶ ἱκανὸς ἀπατῆσαι . ἐνυπνίῳ δ ' ᾇ τάχιστα πείθεσθαι : τοῦ | ||
| τυραννοῦντα τὴν καθ ' ἑαυτὸν ἐλαύνειν , τὸ τοὺς δορυφόρους ἀπατῆσαι , τὸ σῶσαι τοὺς νόμους , τὸ δοῦλον ἐλεύθερον |
| δὲ γελάσας καὶ τάδε ἔφη δώσειν , καὶ ἄλλων οὐκ ἀτυχήσειν αὐτὸν μειζόνων . Κῦρος δὲ ὀλίγου χρόνου φίλον ἐπεποίητο | ||
| τὸ ἔτι τούτων μεῖζον νομοθέτην αὐτὸν ἐκάλουν . οὔκουν ἔμελλον ἀτυχήσειν τοῦ ἀνδρός : καὶ γὰρ ἥσθη ὁ τοῦ Ἀρίστωνος |
| τῆς νεώς , καθ ' ὃ δοκεῖ τῶν ἄλλων τριηράρχων προκρίνειν τὴν ἐκείνου τριήρη ὡς καλῶς κατεσκευασμένην . οὐκ ἐμνήσθη | ||
| μὲν καθεστὼς καὶ ἀπέραντος ἄπιστός ἐστι καὶ μοχθηρὸς ἐν τῷ προκρίνειν τι τοῦ συνημμένου κριτήριον . εἰ δὲ συνακτικὸς ὑπάρχει |
| ἐχομένων , καὶ τούτων πονηρῶν , οἵτινες ἐθέλουσι δι ' ἐπιορκίας τε πρὸς θεοὺς καὶ ἀπιστίας πρὸς ἀνθρώπους πράττειν τι | ||
| καὶ ἔχθρας καὶ ῥᾳδιουργίας καὶ λῃστρικὰς ἐπιθέσεις καὶ ἀποστερήσεις καὶ ἐπιορκίας ἐκ φίλων , ἐπανάστασίν τε ἐχθρῶν καὶ ζημίας ἀπό |
| ἴδοιεν , οἱ δέ , ὅτι τεθνηκέναι ἤδη ἐξηγγέλλετο , ἐπικρύπτεσθαι δὲ αὐτοῦ ἐτόπαζον πρὸς τῶν σωματοφυλάκων τὸν θάνατον , | ||
| καὶ ὀργὰς καὶ ἐπιθυμίας ἄλλας ὁμολογεῖσθαι , ἔρωτα δ ' ἐπικρύπτεσθαι πρὸς τῶν σωφρόνων . οὐδὲν δὲ οὐδ ' ὣς |
| σοι τι φαίνομαι νυνὶ ποεῖν ; ἔργον δοκεῖς μοι φαῦλον ἐζηλωκέναι , πείσειν νομίζων ἐξαμαρτεῖν παρθένον ἐλευθέραν , ἢ καιρὸν | ||
| τῶν μὲν οὖν ἄλλων οἱ μὲν ἕνεκα τοῦ τὸν Αἰγυπτιακὸν ἐζηλωκέναι τῦφον ἀφηνιάζοντες οὐ προσεῖχον τοῖς λεγομένοις , οἱ δὲ |
| τῶν δύναμιν ἐχόντων γράμματα σοὶ παρ ' ἡμῶν ἐνεγκεῖν ἔφησεν ἐπιθυμεῖν : τὴν γὰρ οὖσαν αὑτῷ πρὸς σὲ φιλίαν οὕτως | ||
| τὴν ἀπιστίαν τό τε παράδοξον καὶ τὸ λίαν οὕτως ἔχειν ἐπιθυμεῖν . φυλαττόμενοι γάρ , μὴ τύχωσι μάτην τοσαύτης ἀπολαύσαντες |
| ' οὐδὲν ἑώρων ὑπερφυὲς πεισομένους ὑμᾶς , εἴ τιν ' ἠδικηκότα πόλλ ' ἀφίετε καὶ προὐκαλεῖσθέ τι τοῦ λοιποῦ ποιεῖν | ||
| μ ' ἀδίκως ἀδιάλλακτον ἐχθρὸν ἡγούμην . ἰδὼν δ ' ἠδικηκότα κοινῇ πᾶσαν τὴν πόλιν καὶ περὶ τὴν εἴσπραξιν τῶν |
| δὲ ἀπέκρυπτον τὰ δόγματα : καὶ Σωκράτης ὁμοίως ἄλλους ἄλλοις συνίστα τῶν μαθητῶν , ἁρμοζόμενος πρὸς τὴν ἑκάστου ἐπιτηδειότητα : | ||
| σοι οὐ φαίνομαι φιλόσοφος ; ; ἀλλ ' ἀπῆγεν καὶ συνίστα ἑνὶ ἀρκούμενος τῷ εἶναι φιλόσοφος , χαίρων δὲ καί |
| λαβόντα τὸν χιτῶνα καὶ τὸν ὅρμον Ἁρμονίας ἀναχωρῆσαι εἰς Ἄργος κρίναντα ἀντὶ τούτων τὴν βασιλείαν Ἐτεοκλεῖ παραχωρῆσαι , ὧν τὸν | ||
| ἔλαττον ἢ τριάκοντ ' ἔτη γεγονότα , πρῶτον δὲ αὐτὸν κρίναντα ἐπάξιον εἶναι φύσει καὶ τροφῇ , τὸν νέον οὕτως |
| καὶ τὴν ἐκ ταύτης αἰσχύνην ; ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι τὸν σωφρονοῦντα μὲν εὐδοξεῖν , τὸν δὲ βίᾳ τὴν ἡδονὴν μετιόντα | ||
| ἔχειν , ἐξαλειψάτωσαν ἐν οἷς γράφουσιν μήτε τοῦ μαινομένου τὸν σωφρονοῦντα μήτε τοῦ νοσοῦντος τὸν ὑγιαίνοντα μήτε τοῦ κοιμωμένου τὸν |
| δὲ ὁ Ποντικὸς οἴεται καὶ ἐν Αἰγύπτῳ πυραμίδα , Ἡροδότου ἐλέγχοντος τὴν δόξαν . ἦν δὲ Θρᾷσσα τὸ γένος , | ||
| δὲ ὁ Ποντικὸς οἴεται καὶ ἐν Αἰγύπτῳ πυραμίδα , Ἡροδότου ἐλέγχοντος τὴν δόξαν . Ἦν δὲ Θρᾷσσα τὸ γένος : |
| ἀναπλήσει , σχεδὸν ἐάνπερ ἔτ ' ἀποθανὼν ᾖ , μήτε μεθέξειν ἔτι πολλῶν τότε καθάπερ νῦν αἰσθήσεων , μιᾶς τε | ||
| χρόνου ἀπαγορεύοντας , εἰ μέλλουσιν ἀφικόμενοι ἐγγραφήσεσθαι καὶ αὐτοὶ καὶ μεθέξειν τῆς πολιτείας ; Νὴ Δία , ὦ Ἑρμότιμε , |
| τὸ ὄνομα ἀναγράψαι τῆς κυνός , ὡς καὶ ἐς ὕστερον ἀπολελεῖφθαι αὐτῆς , ὅτι ἦν ἄρα Ξενοφῶντι τῷ Ἀθηναίῳ κύων | ||
| ἀδελφὸν ἢ υἱὸν ἢ φίλον , ᾧ προσαναπαυόμεθα , λέγομεν ἀπολελεῖφθαι ἔρημοι , πολλάκις ἐν Ῥώμῃ ὄντες , τοσούτου ὄχλου |
| πόλει . . . , . Ὅτι προδικῶ τοῦ ἀλλοτρίου ἀπελευθέρου . . . , . Ἦν γὰρ προϊδόντα τινὰ | ||
| γένους ὄντας τοῖς ἄπαισιν ἀποθνῄσκουσιν , οὕτω καὶ τῶν τοῦ ἀπελευθέρου χρημάτων ἐμὲ νῦν προσήκει κύριον γενέσθαι : τῶν γὰρ |
| ἄση . Ὀργὴ μὲν οὖν ἐστιν ἐπιθυμία τιμωρήσασθαι τὸν δοκοῦντα ἠδικηκέναι παρὰ τὸ προσῆκον : θυμὸς δὲ ὀργὴ ἐναρχομένη : | ||
| ' ἐγώ , κἄν μου διαφθείρας δοκῇ λόγους ὑποστὰς αὐτὸς ἠδικηκέναι : ἀλλ ' ἐξ ἐμοῦ γὰρ τἀμὰ νῦν μάθοις |
| μὴ ἔχοντα ; εἰ μὲν γὰρ δυνάμενον λέξεις , οὐ βουληθέντα δὲ , αὐτὸν αἴτιον τούτων εἰπεῖν ἀνάγκη , ὅτι | ||
| αἰσχύνεσθαι μήτ ' ἐπιγράμματα , ἀλλὰ κακῶς λέγειν ὃν ἐπαινεῖν βουληθέντα τῆς ἀξίας ἔργον ἦν τυχεῖν ; καὶ μὴν οὐχ |
| ἐξ ἀρχῆς παραγενέσθαι ὑπονυστάζειν τετὸ μέντοι κεφάλαιον , ἔφη , προσαναγκάζειν τὸν Σωκράτη ὁμολογεῖν αὐτοὺς τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς εἶναι κωμῳδίαν | ||
| ἑκόντες τίθενται , χρῆν δὲ καὶ τούτους τοὺς πανδήμους ἐραστὰς προσαναγκάζειν τὸ τοιοῦτον , ὥσπερ καὶ τῶν ἐλευθέρων γυναικῶν προσαναγκάζομεν |
| βασιλεύειν , ἔφη ὁ Ἀντισθένης , ἐπίστασαι , ὅτι οἶσθα ἐπαινέσαντα αὐτὸν τὸν Ἀγαμέμνονα ὡς βασιλεύς τε εἴη ἀγαθὸς κρατερός | ||
| ] * Ἤγουν εἰ ζῶν ὁ Χείρων ἀπεδέξατό με αὐτὸν ἐπαινέσαντα , κατέπεισα ἂν αὐτὸν θεραπευτήν τινα τῆς νόσου πέμψαι |
| θυγάτηρ Κορωνίδου ὄνομα , ἐφ ' ἣν ἔπεμψεν ὁ Παυσανίας ἐξαιτῶν τὸν πατέρα : ὁ δὲ Κορωνίδης δεδοικὼς τὴν ὠμότητα | ||
| ἣν μεμαρτυρήκασιν οὗτοι προκαλέσασθαι τὸν Θεόφημον παραδοῦναι , ἐγὼ δὲ ἐξαιτῶν οὐ δύναμαι παραλαβεῖν , ἵν ' ὑμεῖς τὴν ἀλήθειαν |
| ἐστιν : ἀντὶ τοῦ , εἰ συμφέρει νομίζων ὁμοίως ἀγαθὸν πολίτην εἶναι : ἀγαθὸν ἡγοῦμαι πολίτην καὶ τὸν ἀφειδοῦντα τοῦ | ||
| : οὐδ ' ἐπὶ ταύτην ἐλθεῖν ποτε τὴν τιμὴν εὔνουν πολίτην καὶ σώφρονα . εἰ δ ' εὕρασθαι τὴν ἀρχὴν |
| ἄλλων . υνθʹ . Ἡ ἐν μήτρᾳ σάρκωσίς ἐστι σαρκὸς ἠθροισμένης ἔκφυσις : ἣν χρὴ διὰ μέρος ἀποσφάξαντα , εἰ | ||
| ἐκ τούτων γὰρ οὐκ ἂν δόξειεν ἄλογον εἶναι τὸ συμβαῖνον ἠθροισμένης τῆς γονίμου δυνάμεως καὶ ὑγρότητος ὁτὲ μὲν καθ ' |
| Λάρκιον Φλάβον καὶ Κόιντον Κλοίλιον Σικελόν . τούτων ὁ μὲν Κλοίλιος τὰ πολιτικὰ πράττειν ἐτάχθη ὑπὸ τῆς βουλῆς τὴν ἡμίσειαν | ||
| χρημάτων τῶν πρὸ βραχέος ἐς θάλασσαν μεθιεμένων . ὁ δὲ Κλοίλιος τοὺς ἀφικομένους ἰδὼν ἤρετο μετὰ βοῆς , εἰ τὸ |
| εὖ φρονοῦσιν , ὁρίζοιντο νίκην : προσάπαξ μὲν γὰρ ἔδοξαν ἀτυχῆσαι τῇ συμβολῇ , εὐαλώτους δὲ ἡμᾶς ἔχουσι τὸν λοιπὸν | ||
| παρὰ τὸ , οἱ Ἀθηναῖοι ' . . . . ἀτυχῆσαι : τοῦτο ἀντὶ τοῦ ἀποτυχεῖν . οὕτως Πλάτων ' |