| συμμετρίᾳ , τῇ ἀκινήτῳ καὶ σταθερᾷ φύσει , εἰδῶν καθαρᾷ μετουσίᾳ , τῇ ἀσωμάτῳ καὶ ἀύλῳ φύσει , καὶ συλλήβδην | ||
| περὶ ψυχῆς , καὶ διδάξει ὡς οὐχ οἷόν τέ ἐστι μετουσίᾳ τῆς ἀποφάσεως πλεονάζειν τὸ ἀξίωμα παρὰ τὸ μὴ ἔχον |
| ἂν εἴη τις ὅλως γνώριμος ὁρισμὸς ἑκάστου τῶν γενῶν ἀεὶ προϋπάρχοντος γένους , ὃ γνῶναι μὲν οὐχ οἷόν τε ἄνευ | ||
| ἄξιον παραλιπεῖν διὰ τὸ τῆς περιπετείας παράδοξον . τοῦ γὰρ προϋπάρχοντος βασιλέως Στράτωνος διὰ τὴν πρὸς Δαρεῖον φιλίαν ἐκπεσόντος ἐκ |
| κάθετός ἐστιν ἀρρεψίας καὶ ἀχράντου καθαρότητος καὶ μέτρου θείου καὶ νοεροῦ . καὶ γὰρ ἐν τοῖς φαινομένοις τὰ ὑψηλότατα διὰ | ||
| προϊὸν ἀπ ' ἐκείνου φησὶ συνδετικὸν τοῦ νοητοῦ καὶ τοῦ νοεροῦ ; Οἶδεν ἄρα καὶ αὐτὸς τὸ ἐκεῖθεν ἧκον καὶ |
| δὲ τοῦ σπουδαίου ζωὴ ἀγαθὴ καὶ ἡδεῖα , ἡ τοῦ σπουδαίου ἄρα ζωὴ αἱρετή : τὸ ζῆν ἄρα τῷ σπουδαίῳ | ||
| αὐτῷ πάντα ταῦτα „ . τοῦτ ' ἔπαινός ἐστι τοῦ σπουδαίου , τὴν ἱερὰν ὧν ἔλαβε παρακαταθήκην , ψυχῆς , |
| τῆς δὲ τὸ ἐμμελές . σκοπεῖν οὖν χρή , τίνος προσγενομένου τοῖς ἀριθμοῖς τὸ τοιοῦτον ἐπισυμβαίνει ταῖς φωναῖς . ἐπεὶ | ||
| χειμερινὸν τροπικὸν , ὥστε τὸ πᾶν πλάτος τῆς οἰκουμένης , προσγενομένου τοῦ μεταξὺ διαστήματος τοῦ τε ἰσημερινοῦ καὶ τοῦ χειμερινοῦ |
| γοῦν πέμψαντος πρὸς Μιλησίους ἐπὶ συμμαχίᾳ ἐκώλυσεν : ὅπερ Κύρου κρατήσαντος ἔσωσε τὴν πόλιν . καὶ αὐτὸς δέ φησιν , | ||
| υἱὸν τοῦ Ὀδυσσέως τίθησιν ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἀροτριῶντος . αὐτοῦ δὲ κρατήσαντος τὸ ἅρμα , ἵνα μὴ ὁ παῖς αὐτοῦ φονευθῇ |
| : ἀνεπινόητος ἄρα ἐστίν . εἰ μὲν γὰρ φαινομένη φαινομένου ἐκκαλυπτική ἐστιν , ἔσται τὸ ἐκκαλυπτόμενον ἅμα φαινόμενόν τε καὶ | ||
| ' ὁμοίως πιστή τε καὶ ἄπιστος , πιστὴ μὲν ὅτι ἐκκαλυπτική τινός ἐστιν , ἄπιστος δὲ ὅτι ἐκκαλύπτεται . πάνυ |
| τὰς ἰδέας ὄντα τε καὶ γινόμενα καὶ δι ' αὐτὰς μεθέξει αὐτῶν , οὐ κατὰ συμβεβηκὸς οὐδὲ συμβεβηκότος τινὸς αὐταῖς | ||
| δοῦναί φησιν οἷόν τε εἶναι καλῶς , ἂν μὴ τούτων μεθέξει , οὔτε γνῶσίν τινος ἀληθοῦς , ἂν μὴ τῇ |
| εἶπε : τὴν γὰρ περιφερομένην ὡς Τηλαύγους ἐπιστολὴν ὅτι τε μετέσχεν Ἱππάσου καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . ὁ | ||
| τοὺς πόθους Κυθήρης ἵνα καὶ ῥόδου κρατήσῃς . Ἀρετῆς πόσης μετέσχεν , ὅτ ' ἂν εἰς ῥόδον μετῆλθεν τὸ φυτὸν |
| πάλιν τοῦ πυρίνου ἀλεύρου καὶ τοῦ ἄρτου μᾶλλον ὁ καθαρὸς ἐκπυΐσκει : καὶ τῶν φαρμάκων δὲ τῶν ἐπιτιθεμένων τοῖς φλεγμαίνουσιν | ||
| διαφορεῖ καὶ πληγὰς καὶ κρούσματα ἀναλγέα τίθησι καὶ τὰ φύματα ἐκπυΐσκει τε καὶ ῥήσσει . ἀγαθὸν δὲ καὶ νεοτρώτοις καὶ |
| ὑπὸ ἐχθρῶν προδοθήσεται . εἰ δὲ μήτε οἰκοδεσποτῇ ἀστὴρ μήτε δεσπόζῃ τις αὐτῶν ἢ συνοικοδεσποτῇ , μέτριος ἡ τῶν τριγώνων | ||
| ὅταν δὲ ἐπὶ γενέσεως σχῆμα ἀγαθοποιοῦ εὑρεθῇ καὶ τῶν χρόνων δεσπόζῃ , πλῆρες τὸ ἀγαθὸν γενήσεται , ὁμοίως δὲ καὶ |
| ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἔθος δὲ εἶχον οἱ κατ ' Ἀλεξάνδρειαν | ||
| ποιοῦν εἶναι τὸ μάλιστα αἴτιον , καὶ τὸ ποιοῦν τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου ὀνόματι διαφέρει μόνον . ὅσα οὖν τὰ ποιοῦντα |
| ἁπάσας ἀπάγειν τὰς δυνάμεις ὡς οὐθενὸς ἔτι κινδύνου ταῖς πόλεσι καταλειπομένου : δεομένων δὲ τῶν Καμπανῶν μὴ καταλιπεῖν αὐτοὺς συμμάχων | ||
| . καὶ ταῦτα μὲν ἡμῖν ἔστω μέχρι τοσούτου προτεθεωρημένα : καταλειπομένου δὲ δειχθῆναι , διότι τῶν εἰς τὸν τοιοῦτον λόγον |
| συνακτικὸς ἡ ἀπόδειξις . ἀποδείξεως δὲ μὴ ὑπαρχούσης ἀναιρεῖται ἡ δογματικὴ φιλοσοφία . Ἐνέσται δὲ ἀπὸ τούτων καὶ ἐπὶ τὰ | ||
| , οὐδὲ αὐτὸ τὸ οὐδὲν ὁρίζω : οὐ γάρ ἐστι δογματικὴ ὑπόληψις , τουτέστιν ἀδήλῳ συγκατάθεσις , ἀλλὰ φωνὴ πάθους |
| εὐκόλως ἀντιλέγεσθαι δυναμένου , γλισχροῦ καὶ ἀντιλογίαν ἔχοντος κατατετριμμένην , οὐδαμινοῦ . τὸ Λύκειον , ἡ Ἀκαδημία καὶ ἡ Στοὰ | ||
| πεπέδηται : δεδέσμηται , δεσμεῖται . Οὐτιδανοῖο : μικροῦ , οὐδαμινοῦ , τοῦ σμικροῦ , καὶ ὀλίγου . Οὐτιδανοῖο : |
| τὸν ὄγκον τοῦ πλήθους οὐκ ἐκπληττόμενος ὑπὸ τοῦ τῶν πολλῶν μακαρισμοῦ ἄπειρον αὐξήσει , ἀπέραντα κακὰ ἔχων ; Οὐκ οἴομαι | ||
| τοῦτον πάντως καὶ μιμήσαιτο ἂν , ἵνα τοῦ αὐτοῦ τύχῃ μακαρισμοῦ . ΑΦΕΝΟΣ ὁ ἀπὸ τῶν ὡρῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἀθροιζόμενος |
| τούτων εἰδῶν θεωροῦνται : ἐπιμορίου , ἐπιμεροῦς , πολλαπλασίου , πολλαπλασιεπιμορίου , πολλαπλασιοεπιμεροῦς , ὧν ἕκαστον λόγον ἔχειν λέγεται πρὸς | ||
| περὶ τῶν λοιπῶν εἰπεῖν , τοῦ τε ἐπιμεροῦς καὶ τοῦ πολλαπλασιεπιμορίου καὶ τοῦ πολλαπλασιεπιμεροῦς καὶ τῶν τούτοις ἀντικειμένων . τὸ |
| γὰρ ὀρθότης τὸ ἄκλιτον καὶ ἡ ἰσότης τὴν μόνιμον δύναμιν ἀπομιμεῖται : κίνησις γὰρ ἀνισότητος ἔκγονος , στάσις δὲ ἰσότητος | ||
| τῶν θεῶν , ἤγουν πλατὺν ἐγέλασε γέλωτα . Ἀνθρώπου ἦθος ἀπομιμεῖται δυναμένου τιμωρεῖσθαι τοὺς περιφρονοῦντας αὐτόν . Ὁ γὰρ ἐλπίζων |
| ἡ περίκτησις τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου , ἐὰν δὲ ἔμπαλιν γένηται ἐπαύξησις ἔσται τῷ βίῳ καὶ τῇ περικτήσει τοῦ ἀνθρώπου , | ||
| ἡ περίκτησις τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου , ἐὰν δὲ ἔμπαλιν γένηται ἐπαύξησις ἔσται τῷ βίῳ καὶ τῇ περικτήσει τοῦ ἀνθρώπου , |
| ] † δυστυχῆ . μεγάλα καὶ ἐκ δαίμονός τινος ἐπελθόντα δυσκόλου . ὀά ] φεῦ . δυρόμενοι ] θρηνοῦντες . | ||
| πράττομεν : καὶ ἐπὶ ἑτέρου ζητήματος εἰ λέγοιμεν , ὡς δυσκόλου παῖς ὀλισθήσαντος ἐγέλασε τοῦ πατρὸς καὶ ἀποκηρύττεται : ὁμοίως |
| ἕτερον δὲ τὸ ἐκ τοῦ ῥήματος . γενήσεται γὰρ ἕο κήδεται , ἐν δυσὶ προσώποις , αὐτοῦ κήδεται , δι | ||
| ἀπὸ νευρῆς βεβλημένον . αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ἐσθλὸς ἐὼν Δαναῶν οὐ κήδεται οὐδ ' ἐλεαίρει . ἦ μένει εἰς ὅ κε |
| , τούτου δὲ ἕτερόν τι πάλιν κατηγορῆται , τοῦτο κἀκείνου κατηγορηθήσεται . πρὸς ὃ φήσειεν ἄν τις εἰ ἀληθῶς ὅσα | ||
| μελαίνης χολῆς . εἰ δὲ νυκτερινή ἐστιν ἡ γέννησις , κατηγορηθήσεται καὶ τυφθήσεται καὶ βλαβήσεται παρὰ ὕδατος ἢ πυρὸς καὶ |
| ἄφθονος , δεῖ δὲ ἡμῖν τέχνης ἑτέρας πρὸς βάσανον τοῦ ληφθέντος : φέρε παρακαλῶμεν τὴν τέχνην ταύτην ξυνεπιλαβέσθαι ἡμῖν τοῦ | ||
| τῆς ἁφῆς ἀχθῇ παράλληλος τῇ ἀσυμπτώτῳ , ἡ διὰ τοῦ ληφθέντος σημείου ἀγομένη παράλληλος τῇ ἑτέρᾳ τῶν ἀσυμπτώτων ὑπὸ τῆς |
| . τούτων δὲ οἱ πρὸς νότον ὡς ἐπίπαν ἀγχινούστεροι καὶ εὐμήχανοι μᾶλλον καὶ περὶ τὴν τῶν θείων ἱστορίαν ἱκανώτεροι διὰ | ||
| καὶ τανυδρόμοις κῶλα , δύσφορον ἄταν . μένει γάρ : εὐμήχανοι δὲ καὶ τέλειοι κακῶν τε μνήμονες , σεμναὶ καὶ |
| ἀλλὰ μᾶλλον συγγνωμονικός . ἡ δὲ ἔλλειψις κακίζεται , εἴτε ἀοργησία καλεῖται εἴτε ὁτιδήποτε : τὸ γὰρ ἐν οἷς δέον | ||
| ὑπερβολὴ ὀργιλότης καὶ ὀργίλος ὁ ὑπερβάλλων , ἡ δὲ ἔλλειψις ἀοργησία καὶ ὁ ἐλλείπων ἀόργητος . εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι |
| παραβάσει ὁ μὲν βασιλεὺς τύραννος , ὁ δ ' ἄρχων ἀνακόλουθος , ὁ δ ' ἀρχόμενος δοῦλος , ὁ δ | ||
| . τυφογέρων : ἐσχατόγηρως : ἢ ὑπερήφανος . ἀνάρμοστος : ἀνακόλουθος , . μηδενὶ ἁρμοζόμενος , . κακός , . |
| , φοβηθέντες μὴ τὸ παραπλήσιον πάθωσιν , ὄντος τοῦ Πίθωνος κινητικοῦ καὶ μεγάλα ταῖς ἐπιβολαῖς περιβαλομένου . περιγενόμενοι δ ' | ||
| τινὰ λογικὴν ἀπορίαν . δεῖ μὲν γὰρ εἶναι ἐνέργειαν τοῦ κινητικοῦ , δεῖ δὲ εἶναι καὶ τοῦ παθητικοῦ , ὧν |
| τῶν οἰκείων περιεωρῶντο , τῆς καθ ' ἑαυτὸν σωτηρίας ἑκάστου φροντίζοντος , οἱ δὲ ταῖς ἡλικίαις ἤδη προβεβηκότες ὑπὸ τῆς | ||
| οὖν , ὅπερ εἶπον , ἐκεῖνος ὁ καιρὸς τοῦ γε φροντίζοντος ἀνδρὸς τῆς πόλεως καὶ τῶν δικαίων λόγων : ἐγὼ |
| εἰ γὰρ ἄνθρωπος , φησίν , ἑκάτερός ἐστιν ὅ τε αὐτοάνθρωπος καὶ ὁ ἄνθρωπος , τὸν αὐτὸν λόγον ᾗ ἄνθρωπος | ||
| τῆς ἰδέας τοῦ αὐτοζῴου καὶ ἐκ τοῦ δίποδος γίνεται ὁ αὐτοάνθρωπος . ἀνάγκη οὖν κατηγορεῖσθαι τὸ ζῷον καὶ τὸ δίπουν |
| ὁρίζω : οὐ γάρ ἐστι δογματικὴ ὑπόληψις , τουτέστιν ἀδήλῳ συγκατάθεσις , ἀλλὰ φωνὴ πάθους ἡμετέρου δηλωτική . ὅταν οὖν | ||
| δοκῇ , τόθ ' ἡ ἐξ ἀσυμφώνων ὡς κρίσις καὶ συγκατάθεσις τὴν ἐπὶ τῷ θαυμαζομένῳ πίστιν ἰσχυρὰν λαμβάνει καὶ ἀναμφίλεκτον |
| προσθήκης . πᾶσα γὰρ ὑπερβάλλουσα κακία καὶ χαλεπότης , ἤτοι ὀργιλότης , καὶ δειλία , αἱ μὲν θηριώδεις εἰσίν , | ||
| ἀοργησία . ἀμφοτέρων δὲ ἀντικειμένων τῇ μεσότητι μᾶλλον ἀντίκειται ἡ ὀργιλότης ἢ ἡ ἀοργησία : χεῖρον γὰρ κακόν ἐστιν ἡ |
| τὸ γεννηθὲν μετὰ τὸ γεννῆσαν : κατὰ μέντοι τὴν ἐπιστροφὴν ὀρέγεται τὸ γεννηθὲν τοῦ γεννήσαντος , μένον αὐτὸ καὶ μένοντος | ||
| τοῦ κακοῦ , ἀλλὰ πᾶς τοῦ ἀγαθοῦ ἐπιθυμεῖ καὶ τούτου ὀρέγεται καὶ τοῦτο διώκει . καὶ γὰρ καὶ οἱ τὸ |
| ἤδη καὶ αἰπόλοις ἐστὶ δῆλα , ὅπη δὲ τὸ θεῖον ἐπιμελεῖται τοῦ ἀνθρωπείου γένους καὶ ὅπη χαίρει ὑπ ' αὐτοῦ | ||
| καρπὸν λαβεῖν , ὠφέλιμον ἑαυτὸν ἐκείνοις παρέχεται καὶ πάντα τρόπον ἐπιμελεῖται καὶ θεραπεύει : πολὺ δὲ μᾶλλον ἄνθρωποι ἀνθρώποις τοῖς |
| μύρτων μελάνων ἀνὰ ⋖ δʹ ᾠοῦ ὀπτοῦ τὸ ἥμισυ τοῦ πυῤῥοῦ : δίδου ἑνώσας ⋖ αʹ μετὰ γλυκέος . Πολλοῦ | ||
| ἐξαίρετον τὸ μίγμα , ὡς εἶναι δύο χρωμάτων τοῦ τε πυῤῥοῦ καὶ τοῦ ἐρυθροῦ , ὅθεν καὶ στίλβον αὐτὸ κέκληκεν |
| . προκατάρχει δὲ τοῦ πάθους ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπάλληλος ἔκτρωσις , ὠμοτοκία , χηρεία μακρά , κράτησις ἐμμήνων καὶ | ||
| καὶ ἄλλα , συνεχέστερον δὲ ψύξις , ὡσαύτως κόπος , ἔκτρωσις φαύλη τε μαίωσις , ὧν οὐδὲν εἰς τὴν ἐξαλλαγὴν |
| τοῦ αἰτίου , καὶ περὶ τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου καὶ τοῦ τελικοῦ † ἑκάστου κατὰ τὴν ὑποβεβλημένην αὐτοῖς ὕλην : περὶ | ||
| εἴρηται ἐν τῇ Φυσικῇ . λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ τελικοῦ αἰτίου : ἕκαστον γὰρ ἐπὶ τὸ οἰκεῖον τέλος ἐπείγεται |
| ἔν τε μικροῖς καὶ μεγάλοις . παρέπεται δὲ τῇ σωφροσύνῃ εὐταξία : εὐκοσμία : αἰδώς : εὐλάβεια . Ἐγκράτεια δέ | ||
| οὐχ ἥκιστα δὲ κἀν ταῖς μελίσσαις : ἥ τε γὰρ εὐταξία καὶ πρὸς τὰς ἡγουμένας τῆς ἐν αὑταῖς πολιτείας εὐπείθεια |
| σκεδασθῆναι ἢ συμμεῖναι . τὸ δὲ ἕτοιμον τοῦτο ἵνα ἀπὸ ἰδικῆς κρίσεως ἔρχηται , μὴ κατὰ ψιλὴν παράταξιν ὡς οἱ | ||
| οἱ ἑστιώμενοι καὶ διαλύεται τὸ συμπόσιον . οὕτως οὖν καὶ ἰδικῆς τινος περιστάσεως καταλαβούσης εὐλόγως τις ἀναιρεῖ ἑαυτόν . ὅθεν |
| ποίου τούτων λογικὴ τέχνη παρωνόμασται ἡ ῥητορική , ἀπὸ τοῦ προφορικοῦ ἢ τοῦ ἐνδιαθέτου , ὅθεν καὶ ὁ ἄνθρωπος λέγεται | ||
| τὰς ἐμπορίας αἱμύλον , ἐκ τοῦ Ἑρμοῦ , ἤτοι τοῦ προφορικοῦ λόγου . Ἐπεὶ δ ' ἐκ πυρὸς καὶ φρονήσεως |
| μετεωρότερα καὶ συμβαίνει ἐπὶ πλεῖον λεπτοποιουμένης τῆς ὕλης ἐκ τῆς συντόνου ἀγρυπνίας ἐπὶ πλέον καὶ τὴν ἀνάδοσιν γίνεσθαι . συμβαίνει | ||
| καὶ σπασμώδους ἐφίεται καὶ ἐπ ' ἐνίων οὐκ ἠρεμίας ἀλλὰ συντόνου καὶ σφοδρᾶς κινήσεώς ἐστι χρεία . Τὸ δὲ „ |
| ὅτι φιλεῖ καὶ εἴωθεν ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὅστις ἔμπορος καὶ μέτοχος καὶ συνήθης ἐστὶ κακῶν , πάντα δειμαίνειν καὶ φοβεῖσθαι | ||
| ὤμοις ὑποκινούμενος καὶ ἅμα πράως κεκυφὼς μεγαλονοίας καὶ ἀνδρείας καλῶς μέτοχος . ὁ δὲ ἐν τοῖς ὤμοις ὑποκινούμενος , ὀρθὸς |
| καλόν , μὴ φοβεῖσθαι δὲ αἰσχρόν , τὸ μὲν γὰρ αἰδήμονός ἐστιν ἀνθρώπου , τὸ δὲ ἀναισχύντου : εἰ καὶ | ||
| καλόν , μὴ φοβεῖσθαι δὲ αἰσχρόν , τὸ μὲν γὰρ αἰδήμονός ἐστιν ἀνθρώπου , τὸ δὲ ἀναισχύντου : εἰ καὶ |
| σωφροσύνῃ , καὶ τούτων ἐπικρατοῦντος τοῦ λόγου κατορθοῦσθαι αὐτήν , νικωμένου δὲ ὑπ ' αὐτῶν , ἀκρασίαν καὶ ἀκολασίαν , | ||
| σκύλακι κυνός , θεωρέειν δὲ καὶ τὴν γυναῖκα ταύτην , νικωμένου δὲ τοῦ σκύλακος ἀδελφεὸν αὐτοῦ ἄλλον σκύλακα ἀπορρήξαντα τὸν |
| ποτὲ διὰ νόσον ἢ τοιοῦτό τι δεήσεται , ἐπὶ μικρὸν δεήσεται . ἡδὺς γὰρ ὢν ὁ βίος αὐτοῦ , οὐδὲν | ||
| ποιεῖ , οὐ στενάζει , οὐκ ἐρημίας , οὐ πολυπληθείας δεήσεται : τὸ μέγιστον , ζήσει μήτε διώκων μήτε φεύγων |
| : ” Ἄμεινον διοικεῖται σῶμα καὶ σῴζεται τίνος παραγιγνομένου ἢ ἀπογιγνομένου ; “ εἴποιμ ' ἂν ὅτι ὑγιείας μὲν παραγιγνομένης | ||
| Ὀρθῶς . Τί δὲ δή ; πόλις τίνος παραγιγνομένου καὶ ἀπογιγνομένου βελτίων τε γίγνεται καὶ ἄμεινον θεραπεύεται καὶ διοικεῖται ; |
| σπέρμα κατ ' ἰδίαν ξηρὸν κοπτόμενον ὕδατος θερμοῦ παραχεομένου καὶ ἐκθλιβομένου : ἔστι δὲ βέλτιον τοῦ ὀπίου τὸ χύλισμα καὶ | ||
| μέν , οἷον ἐπὶ ἐμέ ἐπ ' ἐμέ : ὅταν ἐκθλιβομένου φωνήεντος οἱουδηποτοῦν βραχέος συνεκθλιβῇ καὶ ὁ χρόνος αὐτοῦ . |
| πρῶτον αὐτῶν τιθείς , τέως δ ' ἐμέρισεν , ἵνα εὐπετὴς αὐτῷ πρὸς τὴν λύσιν γένηται . λύει τοίνυν αὐτὴν | ||
| προσκείμενος ἰδέᾳ , διὰ τὸ λαμπρὸν αὖ τῆς χώρας οὐδαμῶς εὐπετὴς ὀφθῆναι : τὰ γὰρ τῆς τῶν πολλῶν ψυχῆς ὄμματα |
| , ἀλλ ' ὅτι καθόλου . εἰ τοίνυν τὸ μὲν καταφατικῶς κατηγορούμενον συνάγειν ἐπείγεται καὶ τὰ φύσει διῃρημένα , ὡς | ||
| ἤτοι ψευδὴς ἢ ὑποκείμενος ἢ κατηγορούμενος , εἴτε ἀποφατικῶς εἴτε καταφατικῶς καθ ' οἷον δήποτε σχῆμα καὶ τρόπον . ὡς |
| . Τὸ ἐλλεῖπον τούτῳ τῷ ὁρισμῷ , λέγω δὲ τὸ οὐσιωδῶς , μετὰ τὴν ἀπόδοσιν τοῦ ἑξῆς ὁρισμοῦ ἀποδίδοται . | ||
| καὶ τὸ δισύλλαβον κατηγορεῖται τοῦ ζῴου ὡς φωνῆς καὶ οὐχὶ οὐσιωδῶς . καὶ διὰ τοῦτο οὔτε τὸ δισύλλαβον οὔτε τὸ |
| ἱερὰ διαφέρει . ὅσια μὲν γὰρ τὰ ἰδιωτικά , ὧν ἐφίεταί τις [ ] καὶ ἔξεστι προσάψασθαι , ἱερὰ δὲ | ||
| ἐν εἰδόσι διηγεῖσθαι ὡς χαλεπόν ἐστι πόλεμος : οὔτε γὰρ ἐφίεταί τις αὐτοῦ δι ' ἄγνοιαν οὔτε ἀποτρέπεται διὰ φόβον |
| καλεῖται δ ' αὐτῶν ἡ μὲν Εὐνομία ἀπὸ τῆς τοῦ ἐπιβάλλοντος διανεμήσεως , ἡ δὲ Δίκη ἀπὸ τοῦ δίχα χωρίζειν | ||
| ὡρισμένων , καθότι τὸ τῆς στερήσεως α ἢ τὴν τοῦ ἐπιβάλλοντος καὶ ἁρμόττοντος ἀταξίαν παρίστησιν , ὡς ἀπαίδευτόν φαμεν τὸν |
| πρότερόν τε καὶ ὕστερον ἐν κινήσει , ὅταν διορίζηται καὶ ἀριθμῆται , διορίζεται δὲ οὐκ ἄλλως , ἢ ὅταν δύο | ||
| , ὅταν διαλαμβάνηται ὡς ἄλλου καὶ ἄλλου , τουτέστιν ὅταν ἀριθμῆται : ὁ γὰρ ἀριθμὸς οὐχ ἑνὸς οὐδὲ ταὐτοῦ παντάπασίν |
| . ἀπηλεγέως : ἀποτόμως . τὸ δὲ ἐπεὶ μεσσηγὺς αἰτίας ἀποδοτικόν ἐστι , διὰ τί κατόπιν ἐκείνων ἐπορεύετο ὁ Ἄργος | ||
| Τὸ τόφρα ἀναφορικὸν καὶ ὡρισμένον , τὸ δ ' ὄφρα ἀποδοτικόν . θυμόν : ψυχὴν , τὴν προαιρετικὴν δύναμιν : |
| ὀδύνην ἐκκόπτει καὶ τὸ πάντων κάλλιστον , ἀμόλυντόν ἐστι καὶ ἀνεπαχθῶς ἀφαιρούμενον . οἶδα δὲ καὶ αὐτὸ τὸ εὐφόρβιον ἅμα | ||
| ἤτοι ἐξελθεῖν ἀνύσαντα ἤδη τὸν ὕμνον ἐλαφροῖς ποσί , τουτέστιν ἀνεπαχθῶς , ἐλαφρῶς , ὑπ ' οὐδενὸς βαρούμενον , αἰδῶ |
| γίγνεσθαι τὰ γοῦν κατὰ δίαιταν ὑπερβάλλοντος ἑκάστου τῶν εἰρημένων ἢ ἐλλείποντος : εἶναι δὲ καὶ χυμοὺς ἐν τῷ σώματι τοὺς | ||
| , καὶ οὐκ ἔχει δύναμιν διακριτικὴν συμπτωμάτων , παντὸς οὑτινοσοῦν ἐλλείποντος ἢ πλεονάζοντος συμπτώματος , ὡς ἀλλασσομένης τῆς συνδρομῆς , |
| ἀμφότερα οὖν λυπηρά ἐστι τῷ πνεύματι τῷ ἁγίῳ , ἡ διψυχία καὶ ἡ ὀχυξολία . ἆρον οὖν ἀπὸ σεαυτοῦ τὴν | ||
| γὰρ πίστις πάντα ἐπαγγέλλεται , πάντα τελειοῖ , ἡ δὲ διψυχία μὴ καταπιστεύουσα ἑαυτῇ πάντων ἀποτυγχάνει τῶν ἔργων αὐτῆς ὧν |
| παρολκή . Ἡλίου ὡροσκοποῦντος μὴ ἐν τῷ ἐναντίῳ αὑτοῦ τριγώνῳ εὑρετικὸς γίνεται , ἐὰν δὲ ἐν τούτοις ὡροσκοπῇ ἀνεύρετον δηλοῖ | ||
| . ὁ πολλὰ εἰδώς : ὁ τῇ φύσει πολύπειρος καὶ εὑρετικὸς , οὗτός ἐστιν ὁ τῷ ὄντι σοφὸς , καὶ |
| , δι ' ὧν πρὸς τὸ πρῶτον ἀγαθὸν ἀναφέρεται , ἀπάθεια καὶ ἀλήθεια , ὧν τὸ μὲν πρακτόν , τὸ | ||
| ψευδῆ ταῦτά ἐστιν , ἐξ ὧν ἡ εὔροιά ἐστι καὶ ἀπάθεια ἀπαντᾷ , λάβε μου τὰ βιβλία καὶ γνώσῃ ὡς |
| τὸ τοιοῦτον ἐπιτηδείων ἁπλῶν φθεγμάτων , οὕτως ἄρχεται ταῖς τοῦ ἐνδιαθέτου ἐπιβάλλειν διαρθρώσεσιν , καθὸ λογικὸν ἤδη ὑπάρχει ζῶον , | ||
| βαρύτητος διὰ τὴν εἰρωνείαν εἰσαχθὲν ἔχει μὲν οὐκ ὀλίγον τοῦ ἐνδιαθέτου κατὰ τὸ τῆς λέξεως σχῆμα , τὸ δὲ ὅλον |
| κυρήσας καὶ ἐπιτυχὼν δικαίως τοῦ αὐτοῦ καὶ τοῦ ὁμοίου ἐκείνοις ἀγρεύματος . τουτέστι , σὺν αὐτοῖς θηρευθεὶς καὶ τῇ αὐτῇ | ||
| οὐχ ἁμαρτήσεσθε , ὅτι ὥσπερ μεγάλου καὶ πίονος θρέμματος καὶ ἀγρεύματος πεσόντος ἄδην ἔσχετε τοῖς Ἀθηναίοις τῆς ἐμῆς θοίνης . |
| ἢ διὰ τὸ προειδέναι ἀνωφελῶς τὰ δεινά . δυσφάτωι ] ἀσαφεῖ . κλαγγᾶι ] βοῆι . θεσπεσίας ] τῆς μαντικῆς | ||
| καὶ παντοδαπὴν ἰλύν , ὑφ ' ἧς ταράττεται , συνδεδεμένη ἀσαφεῖ βίῳ καὶ συγκεχυμένῳ , καὶ μεστῷ ταράχου καὶ πλημμελείας |
| δίκαιον ἐπανορθωθὲν οὐ τὸ διημαρτημένον . μὴ ὄντος δὲ τοῦ διημαρτημένου δικαίου , οὐδ ' ἂν τὸ ἐπιεικὲς ἦν ἐπανόρθωμα | ||
| ἄλλοτε ἄλλαις χρείαις συμμεταβάλλεται . καὶ τίνος βέλτιον : τοῦ διημαρτημένου δηλονότι καὶ οὐ τοῦ ἁπλῶς καὶ κατὰ φύσιν καὶ |
| ἀνθρώπων ὑπόκρισις . τοσαύτη δὲ αὐτῆς ἡ πρὸς τὴν μίμησιν κακουργία ὥστε καὶ μέχρις εὐνῆς ἔλθοις ἂν πολλάκις τοῖς ἴχνεσιν | ||
| τῇ πολλῇ πειρᾶται ἀντεκπλήττειν αὐτὸν καὶ ἀντιφοβεῖν . κροκοδείλου δὲ κακουργία ἐς ἀνθρώπου τε θήραν καὶ ζῴου ἑτέρου * * |
| ; Μή σε λάθῃ μετέχουσα ἀνελευθερίας : ἐναντιώτατον γάρ που σμικρολογία ψυχῇ μελλούσῃ τοῦ ὅλου καὶ παντὸς ἀεὶ ἐπορέξεσθαι θείου | ||
| , μή σε λάθῃ μετέχουσα ἀνελευθερίας . ἐναντιώτατον γάρ που σμικρολογία ψυχῇ μελλούσῃ φιλίας ἀληθινῆς ἐπορέξεσθαι . ὁρῶμεν γάρ που |
| στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
| . ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
| ' ἕν ἐστι τὰ πολλά , διόπερ τοῦ ἑνὸς ἀναιρουμένου συναναιρεῖται καὶ τὰ πολλά . ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν οὔτε | ||
| πρὸς θεραπείαν τὰ συμπτώματα . ἀναιρουμένων γὰρ τῶν παθῶν , συναναιρεῖται καὶ τὰ συμπτώματα , καὶ συνισταμένων , συνίσταται . |
| , καιροῦ . ρογʹ . Θεραπεία ἐστὶν ἡ τῶν νοσημάτων ἀναίρεσις ἤδη γεγενημένη , οὐ γινομένη ἔτι . ἢ θεραπεία | ||
| ' εἰκότως ἂν περὶ νίκης μόνης γίγνοιντο , ἡ δὲ ἀναίρεσις τοῖς φύσει πολεμίοις ἂν ὀφείλοιτο , τοῖς βαρβάροις , |
| , σπουδαῖον δὲ οὐδὲν ὄντα . τοσαύτη δὲ ἦν ἡ διαφορότης ἐς τούσδε τοὺς ἄνδρας τῶν ἀκροωμένων , ὡς τοῦ | ||
| καὶ λίνα : καὶ γὰρ ἐπὶ τούτων οὐ μόνον ἡ διαφορότης ἀκοινώνητον , ἀλλὰ καὶ ἡ ἐπικράτεια θατέρου ῥῆξιν ἀπεργαζομένη |
| τελεία . διὸ ἐνεργεῖ μὲν καὶ ἐν τῷ ἐνεργεῖν ἡ τελειότης : ἐπεὶ δὲ καὶ ὅταν ἐπίστηται οὐ πάντως ἐνεργεῖ | ||
| , κίνησιν λέγω καὶ τελειότητα τῆς δυνάμεως . πᾶσα γὰρ τελειότης σῴζει ὃ τελειοῖ : ἕως μὲν γὰρ ἡ δύναμις |
| καὶ αὐτῶν . Θεὸς ἡ Ἀναίδεια : ἐπὶ τῶν τῇ ἀναισχυντίᾳ ὠφελουμένων . Θρᾷκες ὅρκια οὐκ ἐπίστανται : ἐπὶ τῶν | ||
| πρῶτον ὡς οἷόν τε μάλιστα ὠργίσθην καὶ ἠγανάκτησα ἐπὶ τῇ ἀναισχυντίᾳ τοῦ λόγου , ἔπειτα δὲ ἐλογισάμην πρὸς ἐμαυτὸν ὅτι |
| παμπόλλου πρόσεισι τὸ θηρίον ἐκεῖνο , καὶ τῶν μὲν ἄλλων ἀπέχεται , συλλαμβάνει δὲ τὸν τρώσαντα πρὸ ἐνιαυτοῦ , καὶ | ||
| τιμωρία . Πείθεται Ψάμμις καὶ τὴν θεὸν προσεκύνει καὶ Ἀνθίας ἀπέχεται . Ἡ δὲ ἔτι παρὰ Ψάμμιδι ἦν φρουρουμένη , |
| ἁρπαγαί , ψευδομαρτυρίαι , ὑποκρίσεις , διπλοκαρδία , δόλος , ὑπερηφανία , κακία , αὐθάδεια , πλεονεξία , αἰσχρολογία , | ||
| , τὸ πληγῆναι πολλάκις , εἰς δὲ τὴν τύχην αὐτὴν ὑπερηφανία , βαρύτης , μικρολογία . ἀδικώτατά μοι δοκοῦσιν ἐγκαλεῖν |
| ἁρμός , ὡς κείρω κορμός , καὶ πλεονασμῷ τοῦ θ ἀρθμός , ὡς πείρω πορμός καὶ πορθμός . ἢ ἀπὸ | ||
| ἐκεῖσε τὰς κατὰ τῶν , ἐκλήθη . . . . ἀρθμός : ἡ φιλία καὶ ἡ ἁρμονία τῆς ψυχῆς . |
| τὰ δ ' ἡμᾶς διαβάλλων ] ἔστι μὲν καὶ τοῦτο πανούργου τὸ διαβάλλειν , οὐ μὴν ἕξει Φίλιππος ᾧ διαβάλλει | ||
| ἀσκητὴς ἐπιμελείας ἀξιώσει , τὰ σφάλματα αὐταῖς οὐκ ἀπὸ κακίας πανούργου μᾶλλον ἢ ἀπὸ ἀμαθίας ἀναγώγου προσγεγενῆσθαι νομίζων . ἀμαθία |
| ἐπιγνώμων , ὑστερόφρων . ἀρτίφρων ] ἀρτιμαθής . ἀρτίφρων ] ἐπιγνώμων , εἰδήμων . θ ἀρτίφρων ] ἐν αἰσθήσει γεγονώς | ||
| ἀπιθάνου διακριτικὸς ἔσται , τῷ αὐτῷ καὶ ὁ παντὸς ἀληθοῦς ἐπιγνώμων συνεπιβάλλει παντὶ τῷ ἀντικειμένῳ , τουτέστι τῷ ψεύδει . |
| τῇ τύχῃ ταπεινὸς τοῦ μὲν καλοῦ καὶ τῆς δόξης ἑκουσίως ἐκχωρεῖ τοῖς ὑπερέχουσι , τῆς δὲ καθηκούσης φιλανθρωπίας στερισκόμενος πολέμιος | ||
| διάθεσιν , ταύτην ἀπόλλυσι : φθείρεται γὰρ ἡ ἄγνοια καὶ ἐκχωρεῖ ἐπεισιούσης ἐπιστήμης : ὁ δὲ ἡνίκα ἂν ἐνεργῇ κατὰ |
| ; διὰ τί δὲ προγέγραπται τὸ γνῶθι σαυτὸν μηδενὸς αὐτὸ νοοῦντος ; Σωκράτης πάντας ἔπειθε τοὺς προσιόντας ἐπιμελεῖσθαι ἑαυτῶν ; | ||
| ἁρμόζει λέγειν , ὅτι τὸ * * * μὴ πάντα νοοῦντος ; οὕτω γὰρ ἂν καὶ ὁ παρ ' αὐτῷ |
| ἡ ἰδία λαμπρότης τῆς ψυχῆς καὶ ἀνδρεία καὶ ἡ τῶν ἐλευθεροῦσθαι μελλόντων εὔνοια , τὸ δὲ τούτων ἁπάντων μεῖζον ἥ | ||
| φανεῖσθαι : τούς τε γὰρ ἄλλους Ἕλληνας εὐθὺς τοὺς μὲν ἐλευθεροῦσθαι , τοὺς δὲ φόβου ἀπολύεσθαι , καὶ αὐτοὶ δόξαντες |
| θάτερα μέρη , καὶ πολλὴν τῆς Ἀσίας κατακτήσασθαι , καὶ διατεῖναι τῇ δυνάμει μέχρι τῆς Συρίας . μετὰ δὲ τὴν | ||
| καταστρέψασθαι μέχρι τῆς Θρᾴκης , ἐπὶ δὲ θάτερα μέρη στρατεύσαντας διατεῖναι τῇ δυνάμει μέχρι τοῦ κατ ' Αἴγυπτον Νείλου . |
| ἅμα δὲ καταπεπονημένους τοὺς πολεμίους ὑπὸ τῶν καθ ' ἡμέραν προσβολῶν διαγωνιεῖσθαι . εἶχε δὲ τοὺς ἅπαντας πεζοὺς μὲν περὶ | ||
| προσβολὰς ἀδιαλείπτως ποιούμενοι διετέλουν . ἐπεὶ δὲ οὐδὲ διὰ τῶν προσβολῶν ἠδύναντο χειρώσασθαι τὴν πόλιν , ἀπολιπόντες τὴν ἱκανὴν φυλακὴν |
| γεωμετρικὰ γεγραφώς , ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής , δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός . Κράντωρ Σολεὺς θαυμαζόμενος ἐν τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι ἀπῆρεν | ||
| δέ , ὧν ἐστι Παναίτιος ὁ Στωϊκὸς καὶ Εὔδωρος ὁ Ἀκαδημαϊκός , οἰκεῖσθαί φασι τὴν διακεκαυμένην τῆς κράσεως τοῦ ἀέρος |
| ὅθεν ὀδόντες , ἄκρη σιμοῦται . Πάλιν οὗτος ὁ λόγος ἀπέσχισται τοῦ προειρημένου , καὶ μὴ εἴπῃς , καὶ τούτου | ||
| : πότερον γὰρ τῶν ἀπηριθμημένων ἕκαστόν ἐστι ψυχὴ καὶ ἀλλήλων ἀπέσχισται , ὡς ἂν εἰ καὶ πολλαὶ ψυχαὶ ἦσαν , |
| κάθαρσιν τῶν ἐμπεφραγμένων κατὰ τὰς διεξόδους αὐτοῦ χυμῶν . ῥαφανὶς λεπτομεροῦς ἐστι δυνάμεως . τὸ μέλι λεπτομερέστατόν ἐστι τὸ γεννώμενον | ||
| μηδὲν ἔχοντα ἢ ἁλμυρὸν ἢ ὀξῶδες , ἀλλὰ μηδεμιᾶς ἄλλης λεπτομεροῦς ποιότητος , ἀλλὰ τοὐναντίον ἐχέτω , ὅσαπερ ἐμπλαστικώτερον αὐτὸν |
| μέτρου . δοκεῖ δέ μοι παρὰ τοῖς θεοῖς ὕμνος χρυσίου προκεκρίσθαι , εἰ δὴ καὶ ἀνὴρ ἀγαθὸς τήνδε ἂν θεῖτο | ||
| . δικαίως ἐπαινεῖσθαί φησι τὴν ἀνδρείαν καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν προκεκρίσθαι ἐνταῦθα διὰ τὸ πλείω τὰ λυπηρὰ τῶν ἡδέων ἔχειν |
| ὁραθέντων ὀξεῖς ἦσαν . τὸ οὖν ἐν τάχει περὶ αὐτοὺς ἀναιρετικὸν εἰκάσθη πυρί . Πολυκέφαλον ἱστορεῖται θηρίον , οὐχ οὕτως | ||
| ἐνδείας ὑπερβολαῖς . ἐμπόδιον γὰρ ἐπ ' ἴσης ἐκάτερον καὶ ἀναιρετικὸν τῆς χρείας αὐτοῦ προσγέγονεν . διὸ μετρίως θεραπεύειν αὐτὸ |
| γενόμενος εὔφρανεν . ἦν δὲ καὶ ὅσα ἐλύπει τὸ δίκαιον τιμῶντος : διδασκάλῳ γὰρ βοηθῶν ἐν ὅπλοις ἦν . ἐπεὶ | ||
| καὶ Εὐμαθίου τοῦ φενακίζειν οὐκ εἰδότος καὶ ἐμοῦ τοῦ τἀληθῆ τιμῶντος ; ὡς ἔγωγε οὐδεπώποτε πρὸς πατέρας περὶ παίδων ἀμβλυτέρων |
| τούτων ἔτι χαλεπώτερον τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατικὸν τοῦ ἐπὶ μέρους καταφατικοῦ , ὅτι διὰ τοῦ καθόλου καταφατικοῦ μόνου ἡ ἀνασκευὴ | ||
| ἀποροῦσι δέ τινες ὅτι διὰ τί προέταξε τὸ ἀποφατικὸν τοῦ καταφατικοῦ . καὶ λέγομεν ὅτι ὡς ἀναγκαῖον ἐνδεχομένου : πάντως |
| καταπέσῃ ἀπολέσας τὸν βίον τῆς φίλης καρδίας : πλάγιος : στερηθήσῃ : Δίδυμος οὕτως : τὸ ὑπέγγυον , τὸ ἀληθὲς | ||
| : ἀντὶ τοῦ στερηθήσῃ . τὸ γὰρ στερήσῃ ἀντὶ τοῦ στερηθήσῃ : νῦν σοι προχωρεῖ : ἡ τύχη λέγεται δαιμόνων |
| ' ἄν τις εἰς τὸ τῶν εἰκόνων πλῆθος ἀπιδών : μοχθηροῦ δὲ ἄλλως κατεσχηκότος ἔθους ἔκ τινος χρόνου , καὶ | ||
| δοῦλον λέγεται ἀγαθὸν καὶ λέγεται καὶ τούτου , ἤτοι τοῦ μοχθηροῦ , εἴη ἂν ἅμα , ἤγουν τὰ δύο μόνα |
| καλουμένου . ὁ δὲ Ἡλιόδωρος ὡς δύο μέρη λόγου ὄντα μετείληφεν , ἵν ' ᾖ ὑπὸ τῷ νηίῳ : φησὶ | ||
| κόσμον ἐπωνομάκαμεν , πολλῶν μὲν καὶ μακαρίων παρὰ τοῦ γεννήσαντος μετείληφεν , ἀτὰρ οὖν δὴ κεκοινώνηκέ γε καὶ σώματος : |
| ἀνάλγητος καὶ ἀναλγὴς διαφέρει . ἀνάλγητος μὲν γάρ ἐστιν ὁ ἀνεπίστρεπτος τοῦ καθήκοντος , ἀναλγὴς δὲ ὁ μὴ ἀλγῶν . | ||
| ἄνεσις . . ἀναλγὴς ὁ μὴ ἀλγῶν , ἀνάλγητος ὁ ἀνεπίστρεπτος τοῦ καθήκοντος . . ἀνάμνησις μέν , ὅταν τις |
| εἶναι καὶ τὸ ἀγαθοῖς εἶναι παρέχεται , ὅσα τῇ αὐτοῦ μετοχῇ καὶ τῇ πρὸς ἐκεῖνο ἀναγωγῇ ἀγαθὰ λέγεται ; καὶ | ||
| καὶ οὕτως συνερωτᾶν . ἡ τοῦ ἑνὸς ἰδέα , ἧς μετοχῇ τι ἓν λέγεται , ἤτοι μία ἐστὶν ἰδέα ἢ |
| μέθοδος , ὁμοίως δὲ πρᾶξίς τε καὶ προαίρεσις ἀγαθοῦ τινος ἐφίεσθαι δοκεῖ ” , ὡς εἶπεν ἀρχόμενος τῶν Νικομαχείων : | ||
| ἀγαθῶν ὄντες . οὐ μήν εἰσιν οὗτοι μεγαλόψυχοι οὔτε τῷ ἐφίεσθαι τιμῶν οὔτε τῷ τυγχάνειν . κατ ' ἀλήθειαν γὰρ |
| τοῦ φόνου τὴν αἰτίαν ἔχοντες προσδοκῶντες ὑπὸ τοῦ δήμου διωχθήσεσθαι ἐπιθυμοῦντος τὴν εἰρήνην , σὺν ἐγχειριδίοις ἐλθόντες ἀπέσφαξαν ὅσους ἠδύναντο | ||
| τὴν δύναμιν , ἐμπόρου γὰρ τοῦτό γε καὶ οὐ φιλίας ἐπιθυμοῦντος , ἀλλ ' ἵνα μή με καλὸς κἀγαθὸς ἀνὴρ |
| τίμιον , ἧς μετανισταμένης καὶ μετοικιζομένης τὰ ἀπολειφθησόμενα πάντα μιαίνεται στερόμενα θείας εἰκόνος , ἐπειδὴ θεοειδὴς ὁ ἀνθρώπινος νοῦς πρὸς | ||
| ποτιζόμενα αὔξεται καὶ βλαστάνει καὶ πρὸς καρπῶν γενέσεις εὐτοκεῖ , στερόμενα δὲ ἐπιρροῆς ἀφαυαίνεται , οὕτως ἡ ψυχή , καθάπερ |
| ἀρχὴ τῆς ἐπιστήμης ὁ νοῦς πρὸς τὴν ἀρχὴν ἔχει τοῦ ἐπιστητοῦ γνωστικὴ οὖσα αὐτοῦ , οὕτως ἡ πᾶσα ἐπιστήμη πρὸς | ||
| τὰ πρός τι ἅμα ἐστὶ τῇ φύσει καίτοι δοκοῦντος τοῦ ἐπιστητοῦ προτέρου εἶναι τῆς ἐπιστήμης . τὸ μὲν οὖν πρότερον |
| περιπνευμονίας καὶ πλευρίτιδος . Γάλα τὸ μὲν ὀροῦ πλεῖστον ἔχον ἀκινδυνότατόν ἐστι , κἂν διὰ παντὸς αὐτῷ τις χρῷτο : | ||
| περιπνευμονίας καὶ πλευρίτιδος . Γάλα τὸ μὲν ὀροῦ πλεῖστον ἔχον ἀκινδυνότατόν ἐστι , κἂν διὰ παντὸς αὐτῷ τις χρῷτο : |
| τὰς προειρημένας ἡμῖν περὶ φωνῆς ἰδιότητας : μέρη δὲ αὐτῆς λῆψις μίξις χρῆσις : λῆψις μέν , δι ' ἧς | ||
| : διὸ καὶ ἀφ ' ἑστίας ἀγόμεθα , καὶ ἡ λῆψις διὰ δεξιᾶς . μηδὲ ἀλεκτρυόνα λευκὸν θύειν : ἱκέτης |
| ' ἑαυτοῦ νομίζειν μηδενὸς ἑτέρου τῶν εἰς τὸ δοκεῖν ὠφελεῖν συνεργοῦντος , μὴ γῆς ὡς καρποτόκου , μὴ ὑετῶν ὡς | ||
| τόπον ἐλέγχεται τότε τὸ θνητὸν σῶμα . Ὅθεν τοῦ θεοῦ συνεργοῦντος ἀνεῦρον ταῦτα ἐν σκότει τεθησαυρισμένα : καί μοι κατ |
| καὶ ἀναγκαῖα ἔχειν τὰ τοῖς τεθειμένοις ἑπόμενα , τοῦ δὲ λογιστικοῦ τὸ ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ἐνδεχόμενα , δῆλον ὅτι διάφοροι | ||
| δὲ ὑπὸ πόνων . ] Ἀφροσύνη δέ ἐστι κακία τοῦ λογιστικοῦ αἰτία τοῦ ζῆν κακῶς . ἔργα δὲ αὐτῆς : |
| μὲν φαντασία τῶν ὄντων ἐστὶν ἀναπόλησις , ἡ δὲ ψιλὴ ἐπίνοια τῶν μὴ ὄντων ἐστὶ διατύπωσις , ὡς ὅταν τις | ||
| , καὶ μηδενὸς ὄντος ἀριστεροῦ συμπεριγράφεται καὶ ἡ τοῦ δεξιοῦ ἐπίνοια . ἀλλὰ δὴ τὰ πρός τι συγκαταλαμβάνεται ἀλλήλοις : |