| ἀκανθώδους . τὸ δὲ κομᾶσαι ἀντὶ τοῦ ἀναθῆλαι : τὰ ἀπαρέμφατα ἀντὶ προστακτικῶν . ἔναλλα : οἷον ἐνηλλαγμένα . κατὰ | ||
| καὶ ἀριθμῶν ἐστερημένα : ἡ οὖν τῶν προαιρετικῶν πρὸς τὰ ἀπαρέμφατα σύνταξις δυνάμει ἓν ῥῆμά ἐστιν , ἑκατέρου πληροῦντος τὸ |
| παροινίας ἔρχεται , φαίνονται λελυπηκότες . οὐκοῦν ἐνταῦθα μὲν καὶ ῥήματα καὶ ἔργα , ἐκεῖ δὲ τοὔλαττον μόνον , τὰ | ||
| οὐκ ἀνεπιτηδεύτως εἶχεν , οἷοι τῶν συκοφαντικῶν οἱ συνειλοχότες ὀκτὼ ῥήματα ἢ δέκα , ὁ δὲ Ἀπολλώνιος ξυνιεὶς τῆς τέχνης |
| καὶ τῆς τρίτης συζυγίας τῶν περισπωμένων οὐ διενηνόχασι πρὸς τὰ ὁριστικά , οὕτω καὶ ἐν τοῖς παθητικοῖς τὰ δεύτερα καὶ | ||
| , ἔμειναν εἰκότως ἄκλιτοι οἱ τρεῖς ἀόριστοι οὗτοι μετὰ τὰ ὁριστικά . Εἰ μὲν πᾶν παθητικὸν ῥῆμα περιττοσυλλαβεῖ τοῦ ἰδίου |
| μετοχαὶ πλουτῶν , εὐχρηματῶν , εὐπορῶν , τὰ δ ' ἐπιρρήματα πονηρά . εἴποις δ ' ἂν πλουτηρὸν χρῆμα καὶ | ||
| τόπου καὶ χρόνου καὶ τῶν παραπλησίων , ἃ δὴ καλοῦμεν ἐπιρρήματα , παραδείγμασι χρώμενος τούτοις : τύπτε δ ' ἐπιστροφάδην |
| πρόσωπα διέστειλεν , ὄντα λοιπὸν ἢ ἑνικὰ ἢ δυϊκὰ ἢ πληθυντικά . προῦπτον δὲ ὅτι οὐδὲ ψυχικὴν διάθεσιν , καθὼς | ||
| , ὡς τὸ δῆμος ἐκκλησία : τινὰ τῇ μὲν θέσει πληθυντικά , τῷ δὲ νῷ ἑνικά , ὡς τὸ Κῦμαι |
| τοῦτο γίνεται καὶ διατί ἀπὸ τῶν μετοχῶν ὑστέρων οὐσῶν τὰ εὐκτικὰ πρῶτα ὄντα κανονίζονται , μᾶλλον δέ , διατί ἡ | ||
| μακρᾶς , ἐπεὶ τὰ εἰς μι πάντα ὁριστικά τε καὶ εὐκτικὰ κλιτικὸν μὲν ἔχουσι τὸ μ , οὐ ποιοῦσι δὲ |
| λέξεων οὐκέτι . καὶ πάλιν τὰ διὰ τοῦ θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ θέλει συντίθεσθαι πλὴν τῶν προθέσεων | ||
| κανών ἐστιν ὁ λέγων , ὅτι τὰ εἰς θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ συντίθενται πλὴν τῶν προθέσεων , |
| ἑνικὸς δυϊκὸς πληθυντικός . Εἴρηται ὅτι πάντα τὰ μετὰ τὰ δυϊκὰ ἑνὶ χαρακτῆρι παραλαμβάνεται τῷ πληθυντικῷ , ὡς μὴ τὰ | ||
| : καὶ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι πρὸς τὸ σημαινόμενον ἔσχον τὰ δυϊκὰ καὶ τὰς πτώσεις συνεζευγμένας : ἐπειδὴ γὰρ τὰ δυϊκὰ |
| τῇ αι διφθόγγῳ παραλήγονται οἷον τὸ γέλαιμι καὶ τὰ λοιπὰ Αἰολικὰ ὄντα τῆς Λεσβίων ἔχονται διαλέκτου . εἶτα εἰπὼν ἡμαρτῆσθαι | ||
| δέγμενος : εἰ μὴ ἀνάπαλιν τὸ βλήμενος καὶ δέγμενός εἰσιν Αἰολικὰ συγκοπέντα κατὰ τὸ μέσον . Συστολὴ δέ ἐστιν ὅταν |
| Ξέρξης μὲν ἤγαγεν , ποποῖ : πόποι καὶ τότοι ἐπιρρήματα σχετλιαστικὰ ἀντὶ τοῦ φεῦ λεγόμενα , ποποῖ δὲ καὶ τοτοῖ | ||
| τὸ οἴμοι καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν ἐπιρρημάτων , λέγω τὰ σχετλιαστικὰ καὶ εὐαστικά . Πρὸς ὃν ἔστι φάναι , ὡς |
| . ὅταν γὰρ ἀναφορὰν οὐ σημαίνουσι τὰ ἄρθρα , εἴτε ἑνικὰ ὦσιν εἴτε πληθυντικά , πάντως τὸν καθόλου προσδιορισμὸν εἰσάγουσιν | ||
| , ] ὧν , αἷς , ἅς . οὐδέτερα [ ἑνικὰ προτακτικά ] ? , τό , τοῦ , τῷ |
| τὸ ποτέ τῷ ἐν χρόνῳ εἶναι , τὸ δὲ εἶναι ἀπαρέμφατον ῥῆμα . Μηκύνας οὖν ὁ Ἀριστοτέλης τὸν περὶ τῶν | ||
| , εἰ μὴ ὁ ἐνεστὼς καὶ ὁ παρατατικός : τὸ ἀπαρέμφατον ζευγνύναι ἐνεργητικὸν καὶ ζεύγνυσθαι παθητικόν : καὶ ἐπὶ τῶν |
| . Τὰ διὰ τοῦ ωλη ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ἀπὸ ῥημάτων γινόμενα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφονται : οἷον , | ||
| ἁγίῳ ἀνδρὶ ἐν λόγοις ἐκολάκευσέ με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , |
| πεπονθέναι , οὐ μνημονεύοντες , ὅτι ἐπὶ τούτῳ ἔλαβον τὰ θέματα , ἐφ ' ᾧ οὐδὲν κωλύει τὸν θέμενον πάλιν | ||
| ιβ τμήματα καθὼς οἱ καθ ' ἡμᾶς ἄρτι ποιοῦσι τὰ θέματα . εἶτα γνῶθι τὸν ὡροσκόπον τοῦ ἔτους καὶ τὴν |
| . ἐκ φυγᾶς ] ἐκ τῆς τοῦ Πολυνείκους ἐκβολῆς . ἰαμβικὰ ζʹ . οὐδ ' ἵκεθ ' ὡς κατέκτανεν : | ||
| εἰσῆλθεν . ἐν ἀνδρῶν γὰρ σχήματι εἰσήχθησαν . ἐντεῦθέν εἰσιν ἰαμβικὰ τετράμετρα καταληκτικὰ μέχρι τοῦ ” εὐρύπρωκτος εἶναι “ . |
| ἀλλὰ πλείονα , καὶ τοῖς μὲν ἀπείροις ἔδοξε πολλὰ εἶναι ἐπιχειρήματα , ἡμῖν δὲ οὐκ ἐπιχειρήματα ἀλλ ' ἐργασία , | ||
| ἡ μία γένεσις τοῦ ἐπιχειρήματος δύο καὶ τρία παρατυχὸν εὑρίσκει ἐπιχειρήματα , οὕτως ἰστέον , ὅτι καὶ πολλάκις ἓν ἐπιχείρημα |
| δὲ σχῆμα τὸ τὰ ἐναντία τῷ Κορινθίῳ ἔχον , ἤγουν ὑποτακτικὰ ἀνθ ' ὁριστικῶν : ὡς τὸ ” λαμπρὸν παμφαίνῃσιν | ||
| ι καὶ υ ϲυλλαβὴν ἀποτελεῖ , οἷον αι αυ . ὑποτακτικὰ δύο : ι καὶ υ . καὶ τὸ υ |
| ἀγανακτοῦντος , ἐπειδήπερ ὁ φίλος ἔλεγεν , ὡς οὐ ποιοῖ σύμφωνα τοῖς λόγοις οὐδ ' ἄξια τῆς ἀπαθείας , εἰπεῖν | ||
| φύσιν . τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν φωνάεντα προσαγορεύουσι τὰ δὲ σύμφωνα , καὶ φωνάεντα μὲν ἑπτά , α ε η |
| , κατὰ ῥήματοϲ λεγόμενον ἢ ἐπιλεγόμενον ῥήματι . Τῶν δὲ ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐϲτιν ἁπλᾶ , τὰ δὲ ϲύνθετα : | ||
| τὴν ευ ἐβάρυναν τὸ ἐπίρρημα . [ Τὰ τοπικὰ τῶν ἐπιρρημάτων τρεῖς ἔχει διαστάσεις , τὴν ἐν τόπῳ , τὴν |
| τὸ ἴα ἀπὸ τοῦ ἴος ἴου . Τὰ εἰς ΩΝ συγκριτικὰ οὐδέποτε ἐκτεταμένῳ διχρόνῳ παραλήγεται : βράσσων ἐλάσσων θάσσων σεσημείωται | ||
| § . . . : Τὰ εἰς ων λήγοντα καθαρὰ συγκριτικὰ ὁπότε παραλήγονται τῷ ι , ἐκτεταμένῳ αὐτῷ παραλήγονται : |
| κλητικῆς : ὅπερ ἑνούμενον εὐθείας ἐστίν , ὅμοιον τῷ ἐγὼ γράφω κἀκεῖνος γράφει , ἐπεχόμενον δὲ κατὰ τὴν σύ καὶ | ||
| ἕκαστον τῶν ποιημάτων , ὅσα κατά τινα ἁρμονίαν ἐπέρχομαι καὶ γράφω . ἄλλως : ἤτοι διαβεβαιοῦμαι , ἢ εὔχομαί σοι |
| ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους : ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν : πρὸς ἃ ὁ φεύγων τῇ διανοίᾳ χρήσεται , | ||
| πατρίδα τοῖς πολεμίοις ὑποχείριον ποιῆσαι . Ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν . Γνωστέον τοῦτο , ὅτι ὅταν μὴ ἐμπέσῃ τὸ |
| ἔχοντα τόπον τῆς βαρείας , πάντα βαρύνεται : τὰ δὲ μονοσύλλαβα , οὐ δυνάμενα ἐκτὸς τῆς ὀξείας γενέσθαι , δυνάμει | ||
| διὰ τοῦ ι γράφονται ὡς δικατάληκτα . Τὰ εἰς ρ μονοσύλλαβα ἐξ ἴσου τὴν διὰ τοῦ ι , καὶ τὴν |
| . τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
| τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
| ἠναγκάζοντο καὶ τὴν κλητικὴν εἰς η ποιῆσαι , τῆς δὲ κλητικῆς εἰς η ληγούσης ἐπὶ τῶν ἐπιθέτων ἠναγκάζοντο καὶ τὰ | ||
| , ὥσπερ ἡ ἀπαρέμφατος ἔγκλισις , καὶ τὸ ὦ τῆς κλητικῆς ἄρθρον καταχρηστικῶς . Κέκληται δέ , ὥς φαμεν , |
| τάσιν , κατὰ τὰς ἑαυτῶν συζυγίας . Τὰ εἰς ΒΩ λήγοντα βαρύνεται . τότε περισπᾶται , ὅτε ἐν ταῖς δυσὶ | ||
| στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει . Τὰ εἰς ων λήγοντα ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα βραχείᾳ παραληγόμενα φυλάττει τὸ ω , |
| ἡ γενικὴ διὰ τοῦ Κ ἐκφέρεται . Καὶ ἀπορητέον : διατί μὴ καὶ τὸ ἅρπαξ ἅρπακος ἀλλὰ ἅρπαγος κλίνεται καὶ | ||
| τὸ δὲ φύσει μακρὸν μεῖζόν ἐστι τοῦ θέσει μακροῦ : διατί δὲ χερσί μόνως λέγομεν τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν καὶ |
| μέρος ἐπιβολὴν ἤδη τινὰ παρατηρήσεως ἔτυχεν ἐξαιρέτου σινωτικά τε καὶ παθητικὰ σχήματα διὰ τῶν ὡς ἐπίπαν κατὰ τὰς ὁμοιοσχήμονας θέσεις | ||
| διαιρῶν φησι τῶν ζητημάτων τὰ μὲν εἶναι ἠθικὰ τὰ δὲ παθητικὰ τὰ δὲ πραγματικὰ τὰ δὲ μικτά : τούτους γὰρ |
| , ὃ μὲν προτρεπτικός , ὃ δὲ μεθοδικός τε καὶ τεχνικός : τῷ μὲν οὖν προτρεπτικῷ , φασίν , ἐν | ||
| εἴδη εἴρηκεν . τέσσαρας δὲ τοὺς πάντας φησὶν εἶναι ὁ τεχνικός : ἀπὸ τοῦ ἴσου , ὡς τὸ προκείμενον πρόβλημα |
| ἐπιβολαῖς ὀξέως δύνασθαι χρῆσθαι καὶ τοῦτο ἀδύνατον μὴ πάντων πρὸς ἁπλᾶ στοιχειώματα καὶ φωνὰς συναγομένων . οὐ γὰρ οἷόν τε | ||
| , μὴ ἀπὸ πλεονασμοῦ τὸ ι ἑνὶ φωνήεντι παραλήγοντα : ἁπλᾶ μὲν εὐνέτης ἐρέτης φυλέτης Σικελιώτης Κυδωνιάτης Ἀσκαλωνίτης μνηματίτης τεμενίτης |
| αὐτοῦ κατηγορηθέντων πλειόνων ὀνομάτων τε καὶ πραγμάτων τὰ μὲν δύναται συντιθέμενα ἀλλήλοις καὶ ὥσπερ συμφυόμενα ἕν τι ποιεῖν ἅπαν τὸ | ||
| οἱονεὶ δεχὰς ὑπάρχει : πάντας γὰρ τοὺς ἀριθμοὺς ἐδέξατο . συντιθέμενα γὰρ τὰ τρία μετὰ τοῦ δέκα , τριάκοντα ποιοῦσι |
| πόλεως εὕρηται . Ὡς εἰρήκαμεν δὲ πάντα τὰ εἰς ων περισπώμενα διὰ τοῦ ντ κλίνονται , χωρὶς δηλονότι τοῦ Ποσειδῶν | ||
| τος ἔχουσι τὴν γενικήν . Πρόσκειται πάλιν βαρύτονα διὰ τὰ περισπώμενα , οἷον διὰ τὸ Σωκλῆς Σωκλοῦς , Προκλῆς Προκλοῦς |
| . Ἑνικά . Τιθείς , τιθεῖσα , τιθέν : πᾶν ῥῆμα εἰς ν λῆγον μετὰ φυσικῆς μακρᾶς μὴ ἔχον τὸ | ||
| παρὰ τὸ βάλλειν εἰς στόμα . Βλάπτω , βρῶ ἐστὶ ῥῆμα ὁμοίως δηλοῦν τὸ ἐσθίω : καὶ μεταθέσει τοῦ ρ |
| ν , ρ , σ , διπλᾶ τε ὄντα καὶ ἀμετάβολα . Οὐδέποτε τὰ ἁπλᾶ σύμφωνα μετὰ τῶν διπλῶν συμφώνων | ||
| δὲ λακπάτητον σημαίνει τὸν ἀπὸ λακτίσματος τόπον πατούμενον . Τὰ ἀμετάβολα πρὸ τῶν ἀφώνων ἐν διαστάσει εἰσὶν , οἷον ἕρπω |
| ' ἐπεὶ ὁ μὲν τόδε , ὁ δὲ τόδε , ζητούμενά ἐστι διὰ τὸ πρὸς ἄλληλα διαφέρεσθαι . ὅμως καὶ | ||
| τί τὸ μέσον ζητεῖται . καὶ τὰ διαλεκτικὰ δὲ προβλήματα ζητούμενά τινα ὄντα καὶ αὐτὰ τῇ τῶν ζητουμένων διαιρέσει τῇ |
| οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
| , πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
| : μέγαρον βλέφαρον γάργαρον ἔντερον ἔλλερον . τὸ μέντοι πτερόν δισύλλαβον , καὶ τὸ σαυρόν ἀττικῶς . Τὰ εἰς ΡΟΝ | ||
| γένους λάβωμεν ἀλλὰ τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ , τὸ εἶναι αὐτὸ δισύλλαβον , τὸ καλεῖσθαι αὐτὸ γένος , τὸ καθολικῶς αὐτὸ |
| βιβλίων εἰς ἐπίκρυψιν μεμηχανῆσθαι , οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ τὰ προκείμενα , πρῶτον μὲν διὰ τὴν συνήθη βραχυλογίαν , ἔπειθ | ||
| διὰ τούτων δείκνυσι . πάνυ δὲ ἀσαφῶς καὶ περινενοημένως τὰ προκείμενα ἀπαγγέλλει . ἔστι δ ' ὁ λόγος δι ' |
| ἐζήτηται εἰ ὑπόκειται , τὰ δὲ ζητούμενα οὐκ αὐτόθεν ἐστὶ λήμματα , ἀλλὰ ὀφείλει διά τινος βεβαιωθῆναι . τὸ οὖν | ||
| μὲν ἄδηλόν ἐστι τὸ συμπέρασμα , ἄδηλα ἔσται καὶ τὰ λήμματα , εἰ δὲ πρόδηλά ἐστι τὰ λήμματα , πρόδηλον |
| διὰ τὸ μηδὲ τὴν ὀπώραν τὴν σταφυλήν δεῖν ὀξύνεσθαι ἀλλὰ περισπᾶσθαι , οἷα τῶν τοιούτων εἰς λη θηλυκῶν ἃ παραλήγεται | ||
| συνδέσμῳ τὸ ” πέλοιτο „ καταλλήλως λέγεται . οὐδὲ γὰρ περισπᾶσθαι δεῖ διὰ τὸ πληθυντικῶς ἐκφέρεσθαι τὸ „ ἀμφήριστα ” |
| ' ἐγένοντο στρατός : ἡ φράσις κατὰ σχῆμα : ἀπὸ πληθυντικοῦ γὰρ ἑνικὸν ἐπήγαγε . καὶ ἔστι τὸ ἐναντίον παρ | ||
| οὐ γὰρ ἐν ὑποκορισμῷ εἴρηκεν . παρήγαγε δὲ ἀπὸ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ οἱ νοῖ τὸ νοΐδιον ὑποκοριστικόν : τινὲς δέ |
| πᾶσα εὐθεῖα δυϊκῶν εἰς ω λήγουσα εἰς οι ποιεῖ τὸ πληθυντικόν , Ὁμήρω Ὅμηροι , Σαπφώ Σαπφοί . τυπτόμεναι : | ||
| . βίωμι , ὁ δεύτερος ἀόριστος ἐβίων , ἐβίωμεν τὸ πληθυντικόν , καὶ τὸ ἀπαρέμφατον βιῶναι , . . . |
| ἃ δ ' οὐδέτερα . ὀρθὰ μὲν οὖν ἐστι τὰ συντασσόμενα μιᾷ τῶν πλαγίων πτώσεων πρὸς κατηγορήματος γένεσιν , οἷον | ||
| , τάχα καὶ τῆς ἐπιρρηματικῆς ὁμοφωνίας συλλαμβανομένης τῷ λόγῳ : συντασσόμενα γὰρ τὰ ὁριστικὰ μετὰ τοῦ ἵνα ἐνδείκνυται τὸ τοπικὸν |
| χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι , συλλαβικῶς μέν , οἷον τύπτω ἔτυπτον , γράφω ἔγραφον , λέγω ἔλεγον , χρονικῶς | ||
| τῇ ληγούσῃ , οἷον ἔχει καὶ ὁ ἐνεστὼς αὐτοῦ : τύπτω τέτυπα , λείβω λέλειβα . Δι ' ἣν αἰτίαν |
| θέλω σε βλάπτειν , θέλω σε γράφειν , ὥστε τῶν ἀπαρεμφάτων εἶναι τὴν σύνταξιν , μὴ τῶν ἐγκειμένων ὁριστικῶν . | ||
| Ἀττικοί , ὄστρεα Ἕλληνες . ὄφελον ἐπὶ βʹ προσώπων καὶ ἀπαρεμφάτων ἐξ ἀνάγκης ῥῆμα ἀκολουθήσει ῥήματι ἀπαρεμφάτῳ : “ ὥς |
| τοῦ ν εἰσὶν ἐν τῷ οὐδετέρῳ . Τὰ εἰς ον οὐδέτερα συγκριτικὰ καὶ τόνον καὶ γραφὴν φυλάττει τὴν αὐτὴν τῇ | ||
| ἔχει τὸ ποδαρκές οὐδέτερον ὀξυνόμενον . Τὰ παρὰ τὸ ΑΝΤΗΣ οὐδέτερα προπαροξύνονται : κατάντης κάταντες , προσάντης πρόσαντες , ἀνάντης |
| τὰ κεφάλαια τομήν , οἷον τὸ μὲν στοχαστικὸν εἰς τὰ στοχαστικὰ τὸ δὲ ὁρικὸν εἰς τὰ ὁρικά , παρεπομένην δὲ | ||
| γραμματικῷ , τῷ φιλοσόφῳ . Ἐπεὶ δέ ἐστί τινα προβλήματα στοχαστικὰ καὶ ἐκ τῶν [ ἐπὶ τοῦ ] ἐπὶ τὸ |
| λείπω τὸν αὐτὸν ἔχειν μέλλοντα : ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος ἀρχώμεθα , οὐδὲν ἀμφίβολον γίνεται : καὶ γὰρ τοῦ | ||
| τῶν ἀπαρεμφάτων . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ |
| . ἡνίκα μέντοι οὐ κατηγορεῖ ὀνόματος , τοῦ δὲ συντασσομένου ῥήματος , ὡς ἐν τῷ ταχὺ περιπατεῖ τὸ μειράκιον , | ||
| τάσιν ἀπαιτεῖ , εἴτε ἀπὸ τοῦ βιβῶ βιβάθω γενομένου τοῦ ῥήματος , περιπλεονάσαντος τοῦ σ , ὥς φησι Φιλόξενος , |
| ὡς αἱ μὲν ἀντωνυμίαι ἀντ ' ὀνομάτων , τὰ δὲ ἄρθρα μετ ' ὀνομάτων . πῶς οὖν ἓν μέρος λόγου | ||
| ἐν Γῆς περιόδῳ ὡς εἴη παραγγέλλων ἀεὶ συνεχὲς κινεῖν τὰ ἄρθρα πάσῃ γυμνασίᾳ , ἀλλὰ καὶ τὰς αἰσθήσεις ὁμοίως . |
| . ἀπολείψεσθ ' . “ ἀπολήψεσθαι ” γρ . καὶ δίφθογγον : καὶ εἰ οὕτως , νοεῖται ἀντὶ τοῦ “ | ||
| παρὰ δὲ τοῖς Δωριεῦσι καὶ τοῖς Ἴωσιν εἰς τὴν ευ δίφθογγον , οἷον Ἰδομενέος Ἰδομενεῦς , Ν Ἰδομενεῦς δ ' |
| ἀπέχουσι τοῦ συνακολουθεῖν τοῖς κατηγορήμασιν , ὥστε αὐταὶ τὰ ὑπάρχοντα κατηγορήματα ἐπιφέρουσιν , οἷον ἡ φρόνησις τὸ φρονεῖν , ἢ | ||
| Καὶ συγκαταθέσεις μέν , ἀξιώμασί τισι , ὁρμὰς δὲ ἐπὶ κατηγορήματα , τὰ περιεχόμενά πως ἐν τοῖς ἀξιώμασιν , ᾗ |
| δὲ ζʹ ἀκατάληκτον δίμετρον : τὰ ηʹ θʹ ιαʹ δακτυλικὰ τρίμετρα : τὸ ιʹ τροχαϊκὴ βάσις : τὰ ιβʹ ιγʹ | ||
| ἰαμβικά . εἰσὶν οὖν τὰ τοῦ παρόντος χοροῦ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα βραχυκατάληκτα δʹ , τὸ δὲ εʹ δίμετρον βραχυκατάληκτον ἤτοι |
| ἀναδέδεκται τὴν ἐνεργητικὴν διάθεσιν , ὥς γε καὶ τὰ τούτων ἀποφατικὰ ὁμολογεῖ . ὁ γὰρ λέγων οὐκ ἔδειρα ἀναιρεῖ τὴν | ||
| δὲ ὁ ἐρωτώμενος , ὡς ἔτυχε , προστίθησι καὶ τὰ ἀποφατικὰ λέγων ὅτι καὶ ἄνθρωπός ἐστι καὶ οὐκ ἄνθρωπος , |
| σημαινόμενον , ἐξ οὗ καὶ ἐκλήθησαν , αὕτη δὲ τρία σημαινόμενα ἔχουσα καὶ μὴ δυναμένη ἐξ ἑνὸς ὀνομάζεσθαι ἀπὸ τῆς | ||
| γὰρ τρόπον , οἶμαι , ἐν γεωμετρίᾳ καὶ διαλεκτικῇ τὰ σημαινόμενα ποικιλίαν ἑρμηνείας οὐκ ἀνέχεται , μένει δ ' ἀμετάβλητος |
| ὅθεν κατὰ δύναμιν τὴν ἰδίαν πειρασόμεθα , τὸν περὶ τῶν ἀντωνυμιῶν λόγον διεξιόντες , τὰ μὲν παρέλκοντα παραπέμπεσθαι , τὰ | ||
| ἄνθρωποι ἢ ἡμεῖς ἐπὶ παντὸς ἀριθμοῦ τάσσομενἐπὶ . μέντοι τῶν ἀντωνυμιῶν κατὰ τρίτα καὶ πλείονες αἱ φωναὶ ἐσχηματίσθησαν , εἴγε |
| οὐ θέλει πάλιν τὸ η τὸ κατ ' ἀρχὴν τῶν παρῳχημένων εἰς ε καὶ α διαλύεσθαι , ὁπότε ὁ ἐνεστὼς | ||
| πνίξω ψύξω ἐρύξω , χωρὶς εἰ μὴ τῷ λόγῳ ἀρχούσης παρῳχημένων , ὡς ἐπὶ τοῦ ἰξεύω ἴξευοντὸ μὲν γὰρ ἰξεύω |
| καὶ Σαμαρείτης : ταῦτα γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς α καθαρὸν ληγόντων παρῆκται . Ὤρικος , πόλις ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ | ||
| Ἡ αἰδώς : ἔστι μὲν καὶ αὐτὴ τῶν εἰς Σ ληγόντων : ἔχει δὲ πρὸ τοῦ Σ τὸ Ω μέγα |
| : μόνον γὰρ τὸ σῶς ἐστι περισπώμενον μονοσύλλαβον εἰς ως λῆγον ἀρσενικόν , γεγονὸς ἢ ἐκ τοῦ σόος , ὡς | ||
| ἀφ ' οὗ καὶ τὸ ῥύβδην καὶ ὁλόκληρον εἰς ον λῆγον ῥυδόν : καὶ παρὰ τὸ χύω τὸ χύδην . |
| πολλαί . τῷ ἀπηρτισμένῳ ⌈ δὲ ἀριθμῷ ἐχρήσατο ⌈ ἀντὶ ἀορίστου . Γ ἢ καὶ ἀπὸ ἱστορίας τὸ τοιοῦτον ἔλαβεν | ||
| : ἴδον ἔσχον . Τὰ εἰς ΟΝ προστακτικὰ τοῦ πρώτου ἀορίστου ὑπερδισύλλαβα προπαροξύνονται : ἄκουσον νόησον φίλησον : δισύλλαβα δὲ |
| γελοίου ὅμως τοῦτό φησιν . ψύλλαν ] ἡ διά ἔξωθεν ἀττικῶς , διά . , διὰ τήν , περὶ τῆς | ||
| ἐπὶ , ἀνά . ἐπί : ἀνά . Οὐδέν : ἀττικῶς , οὐδαμῶς . οἰσάμενοι : ὑπολαβόντες . ὀϊόμενοι : |
| οἱ Στωϊκοὶ τὸν μὲν ἀποφαντικὸν λόγον ἀξίωμα , τὸν δὲ εὐκτικὸν ἀρατικόν , τὸν δὲ κλητικὸν προσαγορευτικόν , προστιθέντες τούτοις | ||
| θεωρίαν . τοῦ δὲ λόγου πολλά εἰσι μέρη , ἀποφαντικὸν εὐκτικὸν κλητικὸν προστακτικὸν πυσματικόν , καὶ ἄλλα δέ ἐστιν , |
| δὲ καὶ λίαν ὁμολογούμενα ] πῶς τὰ αὐτὰ ἀρχαῖα καὶ ὁμολογούμενα ; ὀφείλει γὰρ λήθην παθεῖν ὑπὸ τῆς παλαιότητος τοῦ | ||
| δ ' ἔχειν ὠιήθη λόγους , οἵτινες πρὸς τὴν αἴσθησιν ὁμολογούμενα λέγοντες οὐκ ἀναιρήσουσιν οὔτε γένεσιν οὔτε φθορὰν οὔτε κίνησιν |
| κοινὴ ποιότης , τουτέστιν οἱ ἐπίλογοι , οἷς καὶ τὰ τελικὰ ἐν ταῖς ἐκβάσεσι μάλιστα συνῆπται κεφάλαια : ἔστι δὲ | ||
| τουτέστι κατὰ διάλυσιν . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , ὅτι ἔχομεν τελικὰ τῆς γενικῆς τῆς μὲν περιττοσυλλάβου τὸ ς ἐπὶ ἀρσενικῶν |
| αὐτοῖς ὅτε περὶ τούτου ἡ σκέψις ἦν , τὸν δὲ ἐνεστῶτα διὰ τὸ καὶ νῦν ἔτι δοκεῖν . θ δοκοῦντα | ||
| ἀλλὰ κατὰ πλάτος λέγεσθαι . μόνον δὲ ὑπάρχειν φησὶ τὸν ἐνεστῶτα , τὸν δὲ παρῳχημένον καὶ τὸν μέλλοντα ὑφεστάναι μέν |
| λέγῃς λέγῃ , ἐὰν βοῶ βοᾷς βοᾷ . Τὰ εἰς ΜΙ λήγοντα ὁριστικὰ ἀποστρέφονται τὴν ὀξεῖαν τάσιν , καὶ τὰ | ||
| εἰρημένους . Τὸ ἑκκαιδέκατον περιέχει τὰ εἰς Ω καὶ εἰς ΜΙ ῥήματα κατὰ πᾶν πρόσωπον . Τὸ δέκατον ἕβδομον περιέχει |
| * Σημειοῦνται καὶ τὰ δύο κῶλα τῷ Χ , ὅτι ἀσυνάρτητά εἰσι , πλεονάζοντος τοῦ ἐν θαλάμῳ : ἱκανὸν γὰρ | ||
| οἱ ὑπομνηματισάμενοι τὰ δύο κῶλα τὸ χʹ παρατιθέντες , ὅτι ἀσυνάρτητά εἰσι . πῶς γάρ φησιν εἰς Ἀΐδαο δόμον , |
| [ , ] γένη γὰρ εἴδεσι καὶ ὅλα μέρεσι καὶ ἀόριστα ὡρισμένοις καὶ ἕτερα ἄττα περιβλη - τικὰ προσλαμβάνων ἀναγκαῖον | ||
| τὰς μὲν πτώσεις οὐδὲν κωλύει λέγειν ὀνόματα , τὰ δὲ ἀόριστα λεγόμενα οὐκέτι δυνατὸν ὀνόματα καλεῖν . τούτου δὲ ἡμῖν |
| Περικλέους , ἀλλ ' ὡς ἐπὶ τοῦ κοινοῦ τόπου , ἀορίστως αὐξόντων ἡμῶν τὸ προκείμενον κατὰ τυράννου παντὸς , ἢ | ||
| , εὐστόχως οὐκ εἶπε “ ληρεῖς ” , ἀλλ ' ἀορίστως “ λῆρος ” . πάνυ σφόδρα : ὅτι σύνηθες |
| , ἐπειδὴ χαρακτῆρας οὐ τὰ πρωτότυπα ἀλλὰ τὰ κατὰ τὰ πρωτότυπα μᾶλλον γεγενημένα ἀποτελέσματα λέγειν εἰώθαμεν , διὰ τοῦτο Περὶ | ||
| , νόσος νοσηρός . εἰ δὴ πόνος καὶ μόχθος τὰ πρωτότυπα , πονηρὸς καὶ μοχθηρὸς ῥητέον ὀξυτόνως . εἰ δὲ |
| λήγοντα τρίτα πρόσωπα τῶν ἑνικῶν καὶ τὰ εἰς ι λήγοντα τρίτα τῶν πληθυντικῶν καὶ τὰς εἰς ι ληγούσας δοτικὰς τῶν | ||
| τοῦ μετρίου πιὼν μᾶλλον ἢ φαγών . τὰ δὲ γυμνάσια τρίτα τέτακται ὡς ἐπανορθούμενα τὴν ἀπὸ τῆς τροφῆς πλήρωσιν καὶ |
| : σαφῶς δὲ ἑρμηνεύσομεν καὶ ἔξω εὐτελείας , ἢν τῶν νοηθέντων τὰ μὲν κοινὰ καινῶς φράσωμεν , τὰ δὲ καινὰ | ||
| νοήσεων ἀπειργάζοντο , τὰς δὲ νοήσεις αὐτὰς γνωστικὰς εἰκόνας τῶν νοηθέντων πραγμάτων ἐποιοῦντο . τῇ γὰρ πρὸς τὰ νοητὰ ἐπιστροφῇ |
| ἐννέα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ : Ἡσίοδος δὲ καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἀποφαίνεται λέγων Κλειώ τ ' Εὐτέρπη τε Θάλειά | ||
| τῷ μέλλοντι τὸ ψ : καὶ γὰρ τὰ εἰς ψ ὀνόματα διὰ τοῦ β ἢ π ἢ φ κλίνεται , |
| δὲ πλαστικῷ κηροὶ καὶ μικρὰ ἄττα ἀγάλματα τῆς τέχνης ταύτης προοίμια . διδάσκει δὲ καὶ αὐλητὴς τὸν αὐλητικὸν αὐτὸς προεμπνέων | ||
| ὅτι τετραμεροῦς ὄντος τοῦ λόγου καὶ ἐν πρώτοις μὲν ἐπιδεχομένου προοίμια οὕτω καὶ τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως ἀπαιτούσης , μετὰ |
| τρίτα τῆς δευτέρας καὶ τρίτης συζυγίας τῶν δευτέρων καὶ τρίτων ὁριστικῶν τῶν αὐτῶν συζυγιῶν , καθάπερ διεφώνησαν τὰ ἄλλα ὑποτακτικά | ||
| τῇ παραληγούσῃ : γίνονται δὲ τὰ παθητικὰ εὐκτικὰ ἀπὸ τῶν ὁριστικῶν παθητικῶν τροπῇ τῆς μαι εἰς μην : ἐὰν οὖν |
| ἐπὶ τοῦ ῥοῦς , ἄρα σύμφωνόν ἐστιν . Ἔτι τὰ φωνήεντα μὲν αὐτὰ καθ ' ἑαυτὰ φωνὴν ἀποτελοῦσι , τὰ | ||
| στοιχείων καὶ πλείστην δύναμιν ἔχοντα ἑπτά ἐστιν ἀριθμῷ , τὰ φωνήεντα . . . § : διό μοι δοκοῦσιν οἱ |
| αἰτήματα καλοῦνται ὡς αἰτούμενα καὶ χρῄζοντα ἀποδείξεως . Τὰ αὐτὰ ἀξιώματα καλοῦνται καὶ κοιναὶ ἔννοιαι , κοιναὶ μὲν ἔννοιαι , | ||
| γεωμετρῶν καὶ τὰ τῶν ἀριθμητικῶν καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν ἀξιώματα , περὶ ὧν ἁπάντων οὐχ ἕτερός τις , ἀλλ |
| : Πλατύασιν : Ἀθήνησιν : Ὀλυμπιᾶσι . Τὰ εἰς σι ἐπιῤῥήματα , εἴτε προπαροξύνοιτο , εἴτε προπερισπῷτο , ἔχει τὴν | ||
| : ἄγραδε : ἔνθαδε : τηνικάδε . Τὰ εἰς ζε ἐπιῤῥήματα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : οἷον , θυράζε |
| τῶν ἀπὸ τῶν ΑΓ , ΓΒ τετραγώνων ὑπερέχει ῥητῷ : ῥητὰ γάρ ἐστιν ἀμφότερα : καὶ τὸ δὶς ὑπὸ τῶν | ||
| ΑΓ ἀσύμμετρά ἐστι τὰ ἀπὸ τῶν ΑΒ , ΒΓ . ῥητὰ δὲ τὰ ἀπὸ τῶν ΑΒ , ΒΓ . ἄλογον |
| φέρεται ἐπὶ τὰ ὁριστικὰ τῶν ῥημάτων , ὥστε τὰ συντασσόμενα πτωτικὰ ἢ ἄλλα τινὰ ἐν ὑπερβατῷ λαμβάνεσθαι . ὅτι καλῶς | ||
| τῶν ἄρθρων ἀποφήνασθαι , καθὸ αἱ προθέσεις μόνον ἐπὶ τὰ πτωτικὰ ἐφέροντο , οὐ μὴν ἠδύναντο παρακεῖσθαι τοῖς ἐπιρρήμασιν : |
| . Καὶ πάλιν ἁπλοῦν ὂν , διὰ τί ὡς τὰ σύνθετα κλίνεται , οἷον Ἄρεος καὶ Ἄρους ὡς Δημοσθένεος καὶ | ||
| πεποιηκός γεγραφός ὥσπερ καὶ αἱ ἀρσενικαί . Τὰ εἰς ΟΣ σύνθετα προπαροξύνεται : φιλαλέξανδρος φιλάνθρωπος εὐστέφανος . Τὰ ἀπὸ τῶν |
| καὶ αἱ ἄλλαι ἐγκλίσεις : ἀλλ ' ἀπὸ τῶν ἰδίων μετοχῶν : τὸ γὰρ τύπτοιμι ὁ εὐκτικὸς ἐνεστὼς οὐκ ἀπὸ | ||
| σύνταξις , καθ ' ὃν ἐπεδείξαμεν λόγον ἐν τῷ περὶ μετοχῶν . μετὰ μὲν οὖν κυρίων , ἡνίκα οὕτω φαμέν |
| ἀπαρέμφατος , ἣ καὶ πρώτη εἶναι ὀφείλει : τρίτη ἡ εὐκτική , καὶ προτέτακται τῆς προστακτικῆς ὡς ἔχουσα τρία πρόσωπα | ||
| προστακτική , ἢ εὔχεσθαι θέλει καὶ λέγεται ἡ θέλησις αὕτη εὐκτική , ἢ αἰτίαν τινὰ παριστάνειν βούλεται καὶ λέγεται αὕτη |
| καὶ οἱ Δωριεῖς τὰ εἰς ειν ἀπαρέμφατα διὰ τοῦ εμεν προφέρουσι οἷον τύπτειν τύπτεν τυπτέμεν , βάσκειν βάσκεν βασκέμεν καὶ | ||
| κατὰ διάλεκτον : καὶ γὰρ οἱ Δωριεῖς διὰ τοῦ α προφέρουσι τὰς περισπωμένας κοινὰς γενικάς : Ἀτρειδᾶν γὰρ λέγουσι καὶ |
| πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
| εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
| , πλὴν τῆς πέμπτης : οὔτε γὰρ ἠδύνατο τό τε ἀμετάβολον φυλάττειν καὶ προσέτι δέχεσθαι τὸ ς , ἀσύντακτον γάρ | ||
| γενικὴ ἔμελλε ψιλοῦσθαι , ἐπειδὴ τὸ α λῆγον εἰς λ ἀμετάβολον ἐπιφερομένου ἑνὸς τῶν συμφώνων τῆς τρίτης συζυγίας τῶν βαρυτόνων |
| δεῖ σύστασιν μὲν εἶναι τῶν κεφαλαίων , οὐκέτι δὲ αὐτὰ κεφάλαια . ὅθεν καὶ τῶν ἀντιδίκων ὑπολήψεις ἐν προοιμίοις διαλαμβάνουσιν | ||
| οὐ πρόσοδον μὲν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἀποφαίνοντες , τὰ δὲ κεφάλαια φανερὰ ἀποδεικνύντες , ἀλλ ' αὐτὰ τὰ ἀρχαῖ ' |
| ἀπὸ φωνήεντος ἄρχεται . Τὰ εἰς ΝΩ παραληγόμενα τῷ Ε περισπᾶται , εἰ προκατάρχοιτο ὄνομα , ἐξ οὗ γέγονε : | ||
| τὴν τοῦ μέτρου χρείαν καὶ ὀξύνεται παρὰ τοῖς ποιηταῖς καὶ περισπᾶται . χρὴ τοίνυν περισπᾶν τοῦτο ἐνταῦθα ἵν ' εἴη |
| τῷ κανόνι : ὁ γὰρ κανὼν περὶ τῶν εἰς ας ἀρσενικῶν , ὡς εἴρηται , διαλαμβάνει καὶ περὶ τῶν ἐχόντων | ||
| τὴν ει δίφθογγον κίρναται : τὸ γὰρ ι εὑρίσκεται τελικὸν ἀρσενικῶν ὀνομάτων : οἷον , ὅμηροι : ἄνθρωποι : εἰς |
| , οὐ μέντοι περὶ φαύλων . [ τὰ μὲν γὰρ λεγόμενα αὐτὰ οὐ μεγάλα , περὶ μεγίστων δὲ ὡς οἷόν | ||
| ἐστι φύσει ἄδηλα , τὰ δ ' ὁμωνύμως τῷ γένει λεγόμενα ἄδηλα . καὶ φύσει μέν ἐστιν ἄδηλα τὰ μήτε |
| εἰσὶ χοριαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικὰ , ἤτοι ἑφθημιμερῆ , πενθημιμερῆ καὶ ἡμιόλια , καὶ τρίμετρα βραχυκατάληκτα καὶ καταληκτικά . | ||
| , κώλων ἀναπαιστικῶν εʹ . ὧν τὰ αʹ , βʹ πενθημιμερῆ . τὰ γʹ , δʹ δίμετρα ἀκατάληκτα . τὸ |
| . ἀτεχνῶς ] ἐκ παντὸς τρόπου . Γ ] τοῦτο παρατέλευτον λέγεται . πάντα ⌈ σοι , φησίν , δίδωμι | ||
| φησί , τὰ εἰς ρ βραχύτονα ἔχοντα τὴν ει δίφθογγον παρατέλευτον μετατιθέντες τὸ ι εἰς ἕτερον ρ προφέρονται τὸ κείρω |
| τις ὑμῶν ὦ θεαταί : τὸ ἐπίρρημα ἐκ στίχων ἐστὶ τροχαϊκῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν κʹ , ὧν τελευταῖος : μηδὲν ἀττικοῦ | ||
| ἀντεπίρρημα ὅμοιον κατὰ πάντα τῷ ἐπιρρήματι , ἐκ στίχων κʹ τροχαϊκῶν τε - τραμέτρων καταληκτικῶν συγκείμενον , ὧν ὁ τελευταῖος |
| ἀποβάλῃς τὸ ε καὶ τρέψῃς τὸ α εἰς ω μέγα τύψω γίνεται . Τὸ ἐὰν τύπω χρόνου μέν ἐστιν ἀορίστου | ||
| ἔχουσιν : ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ τύπτω ὁ μέλλων ἐστὶ τύψω διὰ τοῦ Ψ , οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ λείβω |
| παιδίον , φωνῆέν ἐστι . Ἄλλως τὰ διὰ Α μακροῦ ἐκφερόμενα ῥήματα κατὰ τὸν μέλλοντα τῆς δευτέρας συζυγίας τῶν περισπωμένων | ||
| δεῖται γραμματικῆς καθάπερ τὰ ἐν ξέναις ἱστορίαις κείμενα ἢ αἰνιγματωδῶς ἐκφερόμενα , ταῦτ ' ἐστιν ἄχρηστα , ὥστε καὶ τῇ |
| πελιδνόν [ . . ] : ἰστέον δὲ ὅτι τὰ εἰρημένα τῷ Ἱπποκράτει περὶ τοῦ σπασμοῦ , τὰ μὲν αἰτίου | ||
| πλατέα : λευκότερα δ ' ἀλλήλων τῶι τὰ σχήματα τὰ εἰρημένα καὶ ἀκριβέστερα καὶ ἀμιγέστερα εἶναι καὶ τὴν τάξιν καὶ |
| πρὸς τὸ δεύτερον πρόσωπον τῶν ῥημάτων : ὡς γάρ φαμεν Ἀρίσταρχε γράφε καὶ ἔτι ἐπὶ ὁριστικῆς προφορᾶς ‚ Ἀρίσταρχε ἀναγινώκεις | ||
| δέ , Ἀρίσταρχος εἶ , γραμματικὸς εἶ , οὐ μὴν Ἀρίσταρχε εἶ οὐδὲ γραμματικὲ εἶ , πῶς οὐ δοθήσεται ὅτι |
| , ἐξ οὗ καὶ τὸ διαιρῶ συντάσσεται μετὰ γενικῆς καὶ αἰτιατικῆς . αἱρῶ , τὸ καταλαμβάνω . ἔστι καὶ αἴρω | ||
| ὅτι παραλέλειπται πρόθεσις ἡ ἐπί καὶ ἡ γενικὴ ἀντὶ τῆς αἰτιατικῆς κεῖται : τὸ γὰρ ὅλον ἀντὶ τοῦ ἐπ ' |
| τοῦ ἀριθμοῦ καὶ τοῦ λόγου δεῖξαι ὅτι καὶ ποσὰ καὶ διωρισμένα , ἐπὶ μὲν τοῦ ἀριθμοῦ ὁμολογουμένως λαβὼν ὅτι ποσὸν | ||
| ' αὐτὴν ἀσφαλείας ἀμελεῖν μήτε τὰ τῇ φύσει τεταγμένα καὶ διωρισμένα συγχεῖν ἢ τὸν φυσικὸν εἱρμὸν διασπᾶν . ὅθεν , |
| φύσει μακρὰ ἔσται , περισπωμένῃ προσῳδίᾳ ἐκφωνηθήσεται . ἐπὶ τῶν δισυλλάβων , ἐὰν ἡ προτέρα φύσει μακρὰ εἴη τῆς ὑστέρας | ||
| πρός , ἡ πρό : ἔδει γὰρ αὐτὰς ἡμισευθείσας τῶν δισυλλάβων κατὰ μονοσύλλαβον ἡμισευθῆναι κατὰ τὸν ἀριθμόν : αἱ μὲν |
| εἰς ες λήγοντα φάναι ῥήματα , σχές , σπές , ἕς , οἷς συνενεχθήσεται καὶ τὸ χθές , εἰ ἦν | ||
| ἔχοντες εἰς ς ὀξυτόνους τὰς μετοχάς , ἀλλὰ θές δός ἕς . Ἑνικά . Θήσω , θήσεις , θήσει : |