| ἰδίαν ὕλην ἔχει καὶ ἐν ταῖς περὶ τοὺς ἐραστὰς συμπλοκαῖς ἀνακαιόμενον λάβρον τῶν συμπλεκομένων φείδεται . ὢ πυρὸς μυστικοῦ , | ||
| πείθῃ , ἅπαξ ἢ δὶς ἀπόκλεισον ἐλθόντα : ὄψει γὰρ ἀνακαιόμενον αὐτὸν πάνυ καὶ ἀντιμεμηνότα ἀληθῶς . Ἀλλὰ μηδ ' |
| παροῦσιν , οἷα ἄνδρες ἀθληταὶ κινδύνων τῶν ἀρίστων , οὐκ ἐκπληττόμεθα ταῖς τοῦ πολέμου χαλεπότησιν , ἐξ ὧν τὸ ἐλπιζόμενον | ||
| τουτὶ φλογίον ἀνακαιόμενον , ἐπεὶ καθαρὸν σῴζει τὸ φέγγος , ἐκπληττόμεθα τῶν οὐρανίων μᾶλλον , καίτοι πολλάκις ἐπισκοτουμένων , οὐδὲ |
| τοῦτο γλωσσηματικὸν παλεύειν ἔλεγον . θηράσατε . . 〚 εὔδαιμον φῦλον : Ἡ ἀντῳδὴ καὶ ἀντιστροφὴ ὁμοία ἐστὶ τῇ ᾠδῇ | ||
| καὶ ταῖς αἰγείροις καὶ ταῖς συκαῖς προσέτι τὸ τῶν κανθαρίδων φῦλον , ὥσπερ οὖν Ἀριστοτέλης λέγει , ἔν γε μὴν |
| τοῦ νουθετήσοντός τε καὶ παιδεύσοντος μακρὰν λογικῆς καὶ ἀθανάτου ζωῆς ἀπῴκισται . διὸ τοῦ Γαϊδὰδ υἱὸς εἶναι λέγεται Μαιήλ , | ||
| τοὺς λόγους ἔργοις ἐπαινετοῖς ; τοῦτο τὸ γένος οὐ μακρὰν ἀπῴκισται θεοῦ , φαντασιούμενον ἀεὶ τὰ αἰθέρια κάλλη καὶ ποδηγετούμενον |
| δ ' Ἐνιῆνες ἕποντο μενεπτόλεμοί τε Περαιβοὶ οἳ περὶ Δωδώνην δυσχείμερον οἰκί ' ἔθεντο , οἵ τ ' ἀμφ ' | ||
| βουσὶ καὶ ποίμναισιν εὐβοτωτάτην , οὔτ ' ἐν πνοαῖσι χείματος δυσχείμερον οὔτ ' αὖ τεθρίπποις ἡλίου θερμὴν ἄγαν . . |
| τοιούτων εἰδώλων , οὐ πανταχόθεν ὁρῶμεν , ὥσπερ δὴ καὶ ἀκούομεν καὶ ὀσφραινόμεθα ; πῶς δὲ καὶ οὐ σύγχυσις τῶν | ||
| ἧς οὐδεὶς ἐξυλίσατο , δι ' οὗ τὴν πολύξυλον πάντως ἀκούομεν : οἱ δὲ πολυξύλῳ , ἐπεὶ τὸ α δηλοῖ |
| βούλεται χρῆσθαι ὡς θεοῖς ἀναγκαῖον , ἵνα τῷ πρὸς τὸ θεῖον δέει ἀπέχωνται τοῦ ἀδικεῖν . [ ἡμῖν δέ , | ||
| προϊὼν κατέκαυσεν , ἵνα μὴ Κῦρος διαβῇ . ἐδόκει δὴ θεῖον εἶναι καὶ σαφῶς ὑποχωρῆσαι τὸν ποταμὸν Κύρῳ ὡς βασιλεύσοντι |
| . ὑποκλαίων ] λείπει τίς . ὑπολείβων ] σπένδων . ἡμέτερον + δέον εἰπεῖν οὐ θέλξει τὰς ὀργὰς τῶν Ἐριννύων | ||
| τῶν τριῶν ἐν τοῖς ἐπέκεινα , οἳ καὶ κατὰ τὸν ἡμέτερον λόγον πολὺ ἂν εἶεν ἀρκτικώτεροι τῆς Ἰέρνης . οὗτος |
| μὴ δύνασθαι τὸ οἰκεῖον ἀνενεγκεῖν : τὸ γὰρ αὖξον καὶ τρέφον καὶ γεννῶν τὰ ὅμοια καὶ τὸ ἓν πρὸ τῶν | ||
| θεμελιώσας τὴν γῆν ἐπὶ τῶν ὑδάτων καὶ δοὺς πνεῦμα τὸ τρέφον αὐτήν , οὗ ἡ πνοὴ ζωογονεῖ τὸ πᾶν , |
| ἔγωγε καὶ Ἰνδὸν ἔποπα διπλασίονα τοῦ παρ ' ἡμῖν καὶ ὡραιότερον ἰδεῖν . καὶ Ὅμηρος μὲν λέγει βασιλεῖ κεῖσθαι ἄγαλμα | ||
| μεγέθει καὶ τὸ κάλλος . Τί γὰρ ἂν εἴη οὐρανοῦ ὡραιότερον ; τί ἄστρων περιλαμπέστερον ; τί ἡλίου ἀκμαιότερον ; |
| , ὦ θεία κεφαλή , καὶ ποιήσας μοι τὸ γῆρας εὔδαιμον τῷ περὶ ὧν ἀφῖγμαι κατωρθωκέναι χρηστὴν ἀγγελίαν φέροντα τοῖς | ||
| μεταβολῆς ἔτι ὑπάρχοντος , τοὺς δὲ τεθνεῶτας βεβαίως ἔχοντας τὸ εὔδαιμον καὶ μεταβολῆς ἐκτὸς τελειότερον τετράκις : λέγει γὰρ ἐπὶ |
| ἀποκλεισθὲν ἐς ἄλλο σῶμα περιόδους ἐποιήσατο τρισσὰς , ὅπερ ἦν ὑγρότατον τοῦ πυρὸς , ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισιν , αἵτινες | ||
| δὲ κατὰ τὰς ἄρκτους τῆς γῆς μέρος ψυχρότατόν ἐστι καὶ ὑγρότατον : τοῦτο τὸ οἰκούμενον Σκύθαι ἔχουσιν : ταῦτα περαίνει |
| καὶ ἐν τούτῳ ἔχει τὸ εἶναι στοιχεῖα , τὸ μὴ παραφαίνειν που τὸν οἰκεῖον μερισμόν , καὶ πολλῷ μᾶλλον οὐδὲ | ||
| . Ἐπ ' αὐτὴν πλέε τὴν ἄρκτον [ ὡς ] παραφαίνειν ἐξ εὐωνύμων : εἰσὶ γὰρ εἰς τὸ πέλαγος ἐκεῖνο |
| τὸν δὲ διὰ τούτων ἀοράτως ἐνεργοῦντα ἕτερον εἶναι , τὸν ἀόρατον . συνοικείτωσαν οὖν δύο θεράποντες τῶν νομοθετικῆς ὑπηρέται δυεῖν | ||
| αἴτιον , εἴ τις κατὰ τὸ ἁπλοῦν ἐκλαμβάνοι , θεὸν ἀόρατον καὶ ἀκίνητον ἂν ἡγήσαιτο καὶ τὸ τούτου ζητητικὸν εἶδος |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| γαῖα γένοισθε . καὶ Ζήνων δὲ τὸ παρ ' Ἡσιόδῳ χάος ὕδωρ εἶναί φησιν , οὗ συνιζάνοντος ἰλὺν γίνεσθαι , | ||
| κακουργημάτων ἠλάθη , ἄγονται πρὸς Ἐρινύων ἐπ ' ἔρεβος καὶ χάος διὰ Ταρτάρου , ἔνθα χῶρος ἀσεβῶν καὶ Δαναΐδων ὑδρεῖαι |
| , καταφοβηθεὶς τὸ δόξαι ἄπιστα φθέγγεσθαι καὶ ἐκ τούτου ἄφρονα ὑπειλῆφθαι . ἐπισχήσω : ἐμαυτὸν δηλονότι . σαφέστερόν τι ἑτέρου | ||
| μητέρα , παρ ' ἐνίοις δὲ τῶν Ἑλλήνων Ὠκεανὸν ὑπάρχειν ὑπειλῆφθαι , περὶ οὗ καὶ τὸν ποιητὴν λέγειν Ὠκεανόν τε |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| ἀναλήψει τῆς ἀληθείας καὶ καθαρότητος ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι τῆς περὶ τὸ αὐγοειδὲς ἡμῶν σῶμα , ὃ καὶ ψυχῆς λεπτὸν ὄχημα οἱ | ||
| ὅλης διαίτης τοῦ θνητοῦ ἡμῶν σώματος , ἐν ᾧ τὸ αὐγοειδὲς ἔγκειται προσπνέον τῷ ἀψύχῳ σώματι ζωὴν καὶ τὴν ἁρμονίαν |
| ἐκεῖνο τὸ ἀρρώστημα τοὺς κεκυφότας τε καὶ μαχομένους ἀπεστέρησεν ὕπνου πεῖθον μὲν ἀγορᾶς ἀμελεῖν , πεῖθον δὲ λουτρῶν ὑπερορᾶν , | ||
| ἦσαν οἱ ἀφιστάμενοι τῶν νέων , ἀλλ ' ἕτερον τὸ πεῖθον . ὥσπερ οὖν τοὺς καλοὺς οὐκ ἂν γράψαιτό τις |
| : διὸ ληπτέον τὸ ἀεὶ οἷον ἀληθῶς ὢν λέγεσθαι καὶ συναιρετέον τὸ ἀεὶ εἰς ἀδιάστατον δύναμιν τὴν οὐδὲν δεομένην οὐδενὸς | ||
| σώματος ὡς ἡ πρόωρος καὶ δαψιλὴς χρῆσις τῶν ἀφροδισίων . συναιρετέον δὲ καὶ τὸν οἶνον ἐπὶ τούτων , παρορμῶντα πρὸς |
| ὅτι ἀεὶ ἔστιν οὕτως ἢ γίγνεται , οὐκ ὀρθῶς ἔχει ὑπολαβεῖν , ἐφ ' ὃ Δ . ἀνάγει τὰς περὶ | ||
| ἐπιφημισθῆναι τὸ μὴ συμφέρειν εἰς τὴν ὅλην τοῦ βίου σύστασιν ὑπολαβεῖν . Ἀπὸ γὰρ τῆς τοιαύτης ἀρχῆς | οἱ μὲν |
| , μή τι καὶ προέσθαι ἀναγκασθῶμεν ἔπος ὅπερ τ ' ἄρρητον ἄμεινον , ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸς σύστασιν ἡμετέραν ἐροῦμεν | ||
| κατερρίφησαν . Καὶ ὁ μὲν τάραχος ἐπέπαυτο , μῖσος δὲ ἄρρητον ἐξ ἀρρήτου εὐνοίας τοῦ δήμου πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἐγήγερτο |
| , τὸ δ ' αὖ διὰ τὴν πυκνότητα τῶν ὀστῶν διηθούμενον καθαρώτατον γένος τῶν τριγώνων λειότατόν τε καὶ λιπαρώτατον , | ||
| τὰς αὐτὰς ἔχειν κράσεις : διὰ τούτων γὰρ τὸ ὑγρὸν διηθούμενον καὶ μεθ ' ἑαυτοῦ συνεκβλύζον ἁπάσας λαμβάνει τὰς τῶν |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| περὶ τοῦ κόσμου διανοούμενον , ἐπίστασθαι μὲν ἀΐδιον ὄντα καὶ ἀγέννητον , τὸ δὲ ᾧ τρόπῳ συντέτακται καὶ διοικεῖται καταμαθεῖν | ||
| ῥητέον . Τὴν Ἀθηνᾶν φασιν ἀγέννητον καὶ παρθένον εἶναι , ἀγέννητον μὲν , ὅτι οὐκ ἐκ μητρός τινος ἐγεννήθη , |
| δ ' ἔγημε τὴν Διός : γήμας δὲ μή , σιγώμενον τὸ κῆδος εἶχ ' ἂν ἐν δόμοις . φεύγειν | ||
| ὠφέλιμον ἀναμέμικται πρόδηλον , καὶ πανταχοῦ τὸ τοιοῦτο γνωρίζεται καὶ σιγώμενον . Εἶδον ὑμᾶς νῦν ἐν τοῖς γράμμασι , καὶ |
| δυνατόν , καὶ τῶν ἀλόγων ζῴων αἱ ποιητικαὶ οὐκ εἰσὶ μονήρεις καὶ κατηναγκασμέναι , ὥσπερ ἐπὶ τοῦ πυρὸς καὶ τῆς | ||
| τρυφερώτατος . ΛΑΒΡΑΚΕΣ . οὗτοι , ὡς Ἀριστοτέλης ἱστορεῖ , μονήρεις εἰσὶ καὶ σαρκοφάγοι . γλῶσσαν δ ' ἔχουσιν ὀστώδη |
| παρασκευαζομένους ἐς μάχην καὶ τοῖσι Ἴωσι παραινέσαντας , τοῦτο μὲν ὑπονοήσαντες τοὺς Σαμίους τὰ Ἑλλήνων φρονέειν ἀπαιρέονται τὰ ὅπλα . | ||
| οὐ παρεχομένων οὐδ ' ἀποδείξεις : γινώσκομεν γὰρ ὅτι ταῦτα ὑπονοήσαντες πρὸς τοὺς ἄρχοντας ὑμῶν μόνους ἠγάγετε ἡμᾶς : ὃ |
| προσμάθῃς . λέγ ' , ἐκδίδασκε : τοῖς νοσοῦσί τοι γλυκὺ τὸ λοιπὸν ἄλγος προυξεπίστασθαι τορῶς . τὴν πρίν γε | ||
| Ἀντιάσας : προσεγγίσας , συναντήσας . τάχα : ἴσως : γλυκὺ τὸ σχῆμα . τάχα : ἴσως καὶ ὅμως . |
| γενομένους δὲ συγκροτῆσαι καὶ συναυξῆσαι δεινός , ὄχλον ἀσύντακτον καὶ πεφορημένον ἐκ μιγάδων καὶ συγκλύδων ἡρμοσμένον περὶ αὑτὸν ἔχειν ἐσπουδακώς | ||
| τῆς ἀληθινῆς οὐσίας ἐχομένας . Ἐπεὶ γὰρ τὸ μέν ἐστι πεφορημένον καὶ παντοίας δεχόμενον μεταβολὰς καὶ εἰς πάντα τόπον διειλημμένον |
| ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | ||
| τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ |
| ! ! Ζῴων ἔθη νομάς τε καὶ φύσεις ἅμα τῶν γηγενῶν πτηνῶν . τε καὶ θαλαττίων ἄναξ ὁ πιστὸς καὶ | ||
| ὁρμωμεν [ ! ! ] ! τἀπὶ Φλέγραι [ ] γηγενῶν φρονήματα [ ! ! ! ! ] ! λη |
| καὶ τοῖϲ φυϲώδεϲι τῶν παθῶν ἐϲτι καταλληλότατον , καὶ εὐπνοίαϲ ποιητικώτατον καὶ τοῖϲ παραποδιϲμοῖϲ τῶν τροφῶν ἀντιπαθέϲτατον καὶ χρώματοϲ ϲμηκτικώτατον | ||
| τὸ ληπτικῷ εἶναι τοῦ εἴδους . Ὥσπερ δὲ τὸ πῦρ ποιητικώτατον λέγομεν , ἐπειδήπερ πάσης ὕλης ἧς ἂν ἐπιλάβηται ταύτην |
| γε τοῦτο καὶ ὕδατι : εἰ δὲ μή , τὸ πῦρ τό γε τῆς φλογὸς καὶ τοῦ ἄνθρακος ἐν ὑποκειμένῳ | ||
| θείου παρεχομένη τύφεται μὲν καὶ παρ ' ἑαυτῆς φύσει , πῦρ δ ' οὔπω ἐκδίδωσιν , εἰ δὲ σηραγγώδης τύχοι |
| ἀλλ ' ὀλίγου καὶ εἰ ἄνθρωπός ἐστιν ἤ τι ἄλλο θρέμμα : τί δή ποτ ' ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ τί | ||
| αἱ τῶν ἀγρῶν χάριτες , ἐπέπραντο δὲ περιστεραί , δεινὸν θρέμμα καταδουλώσασθαι νέον , ἅμιλλαι δὲ ἵππων καὶ τὰ τῆς |
| αὐχὴν τῆς μήτρας , δι ' οὗ κενοῦται μὲν τὸ καταμήνιον , ἀναλαμβάνει δὲ πρὸς ἑαυτὴν ἡ μήτρα ἐν ταῖς | ||
| φλέβα καὶ νεῦρον ὀστοῦν τε καὶ ὑμένα . καὶ τὸ καταμήνιον δ ' ὅτι μὴ μόνον εἰς τὴν ὑλικὴν ἀρχὴν |
| γεωμετρικαῖς γε , ἦ δ ' ὅς , ἀλλ ' ἐρωτικαῖς ἀνάγκαις , αἳ κινδυνεύουσιν ἐκείνων δριμύτεραι εἶναι πρὸς τὸ | ||
| , οἱ μὲν ἐξ αὐτῶν ὧν ἐκτήσαντο πρὸς τὴν δοῦσαν ἐρωτικαῖς ἀνάγκαις δεθέντες , οἱ δὲ σωτηρίαν φέροντες ταῖς ἑαυτῶν |
| ποταμοὺς καὶ λίμνας καὶ λειμῶνας καὶ καρποὺς καὶ πᾶν τὸ τοιουτῶδες . . . . . πλησιάζομεν ἤδη ταῖς τελεταῖς | ||
| ἄνδρα φιλόθηρα νόει . οὕτω γὰρ καὶ τὸ σημεῖον μαρτυρεῖ τοιουτῶδες . Πλευραὶ λεπταὶ ἀσθενῆ , ἄνανδρον καὶ δειλὸν σημαίνουσι |
| πανσέληνος αὐτὴ πάντων ἐσόπτρων ὁμαλότητι καὶ στιλπνότητι κάλλιστόν ἐστι καὶ καθαρώτατον . ὥσπερ οὖν τὴν ἶριν οἴεσθε ὑμεῖς ἀνακλωμένης ἐπὶ | ||
| πάνδημος Πολέμωνος ἐκπεσόντες τῆς ψυχῆς ἠμελήθησαν , ὁ δὲ τὸ καθαρώτατον τῆς φιλοσοφίας ἀντιλαβὼν εἰς τοσοῦτον τῷ πόθῳ προὔκοψεν ὥστε |
| μήτρας . Καὶ τοσοῦτον μὲν περὶ τῶν νοσημάτων τῶν ἀπὸ λοχείων γινομένων εἴρηται : εἰσὶ δὲ οἱ κίνδυνοι ἐν αὐτοῖσιν | ||
| τε καὶ μέλιτι δεύσας , προστιθέναι . Ἐκ τόκου καθαρτήριον λοχείων : πυροὺς τριμηνιαίους ἐρείκειν ὅσον ἥμισυ χοίνικος , ἕψειν |
| κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδίον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτε , ἀνθ ' ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίον | ||
| τὸ μὲν μέλαν οὗτος ὁ κόσμος ἐστίν , ἐν ᾧ κατοικεῖτε : τὸ δὲ πυροειδὲς καὶ αἱματῶδες , ὅτι δεῖ |
| ὑπὸ τῶν Βισαλτέων . οἱ δὲ Καρδιηνοὶ πάντες τοὺς ἵππους ἐδίδαξαν ἐν τοῖς συμποσίοις ὀρχεῖσθαι ὑπὸ τῶν αὐλῶν , καὶ | ||
| τῶν πάλαι φιλοσοφησάντων μακαρίων ἀνδρῶν καὶ πολλάκις περὶ αὐτῶν ἡμᾶς ἐδίδαξαν , καὶ ἡμεῖς δὲ ὅταν εἰς τὸν κόσμον ἀποβλέποντες |
| γὰρ θάλασσά ἐστιν ἑξῆς πολλὴ κειμένη . Τὸ δὲ ἁλμυρὸν ὕδωρ αὐτὸ τὸ Λιγυστικὸν πέλαγος . Τούτῳ γὰρ συναπτέον τὸ | ||
| τὸ μὲν πῦρ θερμόν ἐστι καὶ ξηρὸν , τὸ δὲ ὕδωρ ὑγρὸν καὶ ψυχρόν . ἀεὶ μὲν οὖν κατὰ γῆς |
| ἀπώικισαν , εἶτ ' Αἰολεῖς : οὗ Κερβέριόν τι δείκνυται ὑποχθόνιον μαντεῖον : ἐλθεῖν φασι δὲ δεῦρο παρὰ Κίρκης ἐπανάγοντ | ||
| ἡ χώρα , καὶ παρ ' ἐκείνοις ὡς ἀληθῶς τὸν ὑποχθόνιον τόπον οὐχ ὁ Ἅιδης ἀλλ ' ὁ Πλούτων κατοικεῖ |
| τι ἢ ὕλη ἔσται τὸ ὑποκείμενον , πολύτροπον δὲ καὶ πολυειδές : ὥστε οὐδ ' ἂν ἔτι πανδεχὲς γένοιτο ἐμπόδιον | ||
| ' ἐπιμένειν δύνανται τῆς βλαστήσεως γινομένης ἐκεῖσε : ὅλως δὲ πολυειδές τι τὸ τῶν συκῶν ἐστιν : αἱ μὲν γὰρ |
| ἀνωτάτω τάξει τὸν ἄριστον νοῦν ἡγεμόνα προστήσασθαι , τῆς ψυχῆς ἀκραιφνῆ τὴν ὁμοιότητα διασῴζει πρὸς τοὺς θεούς , εἰς ἣν | ||
| οὐρανίων καὶ μεταρσίων καὶ πρὸς τἀπίγεια τέταται , τὴν μὲν ἀκραιφνῆ φύσιν ἑαυτῆς αἰθέρος οὖσαν ἀγχίσπορον ἄνω μετέωρον διαίρουσα , |
| ἤ τινα βουκόλον ἡγεῖται ἀκούειν εὐδαιμονιζόμενον πολὺ βδάλλοντα γάλα , δυσκολώτερον δὲ ἐκείνων ζῷον καὶ ἐπιβουλότερον ποιμαίνειν τε καὶ βδάλλειν | ||
| φύσιν μετάγειν τὰ μὲν εὐχερῶς καὶ ῥᾷον , τὰ δὲ δυσκολώτερον . ἑωραμένων δὲ τούτων καὶ ἔτι περὶ τῆς χρείας |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! φθινύθουσιν ] ὀπῶραι [ ! ! ! ! ! ! | ||
| λάβρον ἐπιβρίσαντες ἐπ ' ἄλσεα ὑλήεντα ἀρχομένου λυκάβαντος , ὅτε φθινύθουσιν ὀπῶραι : ὣς τοὺς ἐγχείῃσι βάλον Δαναοὶ μενεχάρμαι . |
| τὸ δὲ ἕλκον ἐπὶ δύο πήχεις ἅλυσις , τοῦ μὴ διατμηθῆναι : τὸ δ ' ἄλλο , ὅθεν ἕλκουσι , | ||
| ἐναργῶς ἐπαμφοτερίζουσιν , οἷον τὸ ἱμάτιον διατμηθῆναί τε καὶ μὴ διατμηθῆναι ὁμοίως δυνατόν , καὶ τῶν ἀλόγων ζῴων αἱ ποιητικαὶ |
| τὸ γὰρ διπλάσιον ἡμίσεός ἐστι διπλάσιον . διὰ τί δὲ ἀσώματοι αἱ σχέσεις ; ἐπειδὴ καὶ ἐν μείζονι καὶ ἐν | ||
| οὐ γὰρ τῆς αὐτῆς πᾶσαι , εἴ γε αἱ μὲν ἀσώματοι αἱ δὲ σωματικαί , καὶ αἱ μὲν ἀκίνητοι αἱ |
| τὴν τοῦ σώματος ἀκμήν , ἀλλ ' ὡς αἱ Ἑβραῖαι ψυχαί , ” ἐν τῷ γήρᾳ μου ” , ὅτε | ||
| πιθήκοις . καὶ κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε , ὧν δόλιαι ψυχαί , δόλιαι φρένες . Εἴθε σου εἶναι ὤφελεν , |
| οἴκοθεν ἵν ' ἐπαμύνωσιν ἡμῖν δεομένοις . τὸ μὲν ἐγκώμιον χρῆμα δηλοῖ τὴν χρείαν τὴν συμπίπτουσαν πᾶσι τοῖς ἐν τῷ | ||
| τοῦ θεοῦ . ὃ νομοθέτης ἐκδιδάσκει φρονεῖν δεῖν τοὺς μηδὲν χρῆμα τῶν ἐν γενέσει γνωρίζοντας , ἀπογινώσκοντας δὲ ὅσα γενητὰ |
| : ὃ καὶ κληθῆναί φησι διὰ τὸ φύεσθαι ἐν τόπῳ Ἀκόναις καλουμένῳ ὄντι περὶ τὴν Ἡράκλειαν . ταῦτ ' εἰπόντος | ||
| οὐ σταχυηρόν . φύεται δὲ πανταχοῦ καὶ οὐκ ἐν ταῖς Ἀκόναις μόνον , ἀφ ' ὧν ἔχει τὴν προσηγορίαν : |
| ἔλαιον γλυκύτατον λεπτομερὲς ἢ ῥόδινον ἢ χαμαιμήλινον ἢ ἀνήθινον ἢ παλαιὸν ἢ κίκινον ἢ σικυώνιον , καί ποτε καὶ χαμαιμήλου | ||
| . τῆς πόλεως ] τῆς ἀκροπόλεως λέγει . τὸ γὰρ παλαιὸν ἡ ἀκρόπολις Ἀθηνῶν ἐκαλεῖτο πόλις . . . . |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| τῶν φυγάδων , ὡς Τίμαιος ἐν Ϛ , ὅθεν τοὺς ὑπερβολῆι πολλοὺς Καλλικυρίους ἔλεγον . ὠνομάσθησαν δὲ ἀπὸ τοῦ εἰς | ||
| μοναρχίαν . καὶ νόσον συμπίπτειν ὡς μὲν ὑφ ' οὗ ὑπερβολῆι θερμότητος ἢ ψυχρότητος , ὡς δὲ ἐξ οὗ διὰ |
| ' ὅλον τὸν καυλόν , ἡ δὲ ῥίζα ὀσμὴν ἔχει δριμυτάτην μάλιστα πάντων καρδάμῳ ἐμφερῆ . ταύτην ὀρύξας θέρους μάλιστα | ||
| ὕλης βλαστάνει . τὴν δὲ λύσιν ἡμεῖς εἰρήκαμεν . Πάνυ δριμυτάτην ἀπορίαν κινεῖ ἐνταῦθα ὁ Ἀριστοτέλης , ἥντινα ἐζήτησε καὶ |
| ἄνθρωποι τῶν κακῶν , ἐπειδὴ δὲ κατὰ τὸ ἀληθὲς ἅπαντες ἴσμεν ὅτι ἔστι πρόνοια ἀπονέμουσα ἑκάστῃ ψυχῇ ἀμοιβὴν τῶν πράξεων | ||
| μιαρὲ καὶ κατάπτυστε καὶ μαστιγία καὶ κάθαρμα ; οὐ γὰρ ἴσμεν οὗτινος μὲν πατρὸς εἶ , πῶς δὲ ἡ μήτηρ |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| νενωγάλισται σεμνὸς ἀλλᾶντος τόμος , παρεντέτρωκται τευθὶς ἐξωπτημένη , παρεκλέλαπται σταμνί ' ἐννέ ' ἢ δέκα . ὥστ ' εἴ | ||
| ὡς θύουσι δ ' οἱ τοιχωρύχοι , κίστας φέροντες , σταμνί ' , οὐχὶ τῶν θεῶν ἕνεκ ' , ἀλλ |
| ἐκβιβάσαντες τοῦ λογίζεσθαι καὶ | μεταλλοιώσαντες εἰς τὴν ἄψυχον καὶ ἀκίνητον σαρκῶν φύσινἐγένοντο ” γὰρ οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν | ||
| τὴν βακτηρίαν , αὕτη δὲ τὴν θύραν , κἀκείνη πρὸς ἀκίνητον ὠθίσθη τὸν τοῖχον . ὁ μὲν οὖν ἄνθρωπος μόνως |
| τοῦτο ποιεῖ , τὸ ἐν ταῖς τῶν ἀποκρινομένων ῥήσεσι τῶν προειπόντων τὰς τέχνας διδάσκειν . λέγει τοίνυν ὁ Ἀχιλλεύς Μή | ||
| τοῦ Τιβέριος ἐνσχεθεῖσαν οὐδεμιᾷ μηχανῇ σαλεύεσθαι , μέχρι τῶν μάντεων προειπόντων ἕψεσθαι μόνως , εἰ γυνὴ καθαρεύουσα ξένων ἀνδρῶν ἑλκύσειεν |
| καὶ πρῷραν τῶν ἀνέμων , ὁπόθεν ἐκδοθήσονται , σαφῶς διεγνωκέναι ἑρμάτων τε ὑπερᾶραι τὸ σκάφος ἐν Εὐβοίᾳ κοίλῃ , οὗπερ | ||
| ἄιδω , χαρίεντα δ ' οἶδα λέξαι . ἀσήμων ὑπὲρ ἑρμάτων φορέομαι . νεότης τε κὐγιείη χθόνιον δ ' ἐμαυτὸν |
| ἐν παρόδῳ δυνατὰ γένοιτο τῷ ναυτικῷ παρασκευάσαι , ἢ φρέατα ὀρύξαντας ἢ ἀγορᾶς που ἢ ὅρμου ἐπιμεληθέντας . ἀλλὰ ἦν | ||
| πυροὺς φυλάσσειν ὡς βέλτιστα καθάραντας καὶ σιροὺς ὡς βαθυτάτους ὑπαιθρίους ὀρύξαντας καὶ τούτων τὸ ἔδαφος ἀλείψαντας ὅσον ἐπὶ τέσσαρας δακτύλους |
| γῆν : κελεύει γὰρ αὐτὴν χλοηφορεῖν καὶ σταχυηφορεῖν παντοίας βοτάνας ἀνιεῖσαν καὶ πεδία εὔχορτα καὶ πάνθ ' ὅσα χιλὸς μὲν | ||
| τῆς Κοντοπορείας καλουμένης κατὰ τὴν ἀκρώρειαν προσβαίνουσιν εἶναι κρήνην νᾶμα ἀνιεῖσαν χιόνος ψυχρότερον : ἐξ ἧς πολλοὺς μὴ πίνειν ἀποπαγήσεσθαι |
| βακχεύοντες καὶ μᾶλλον τοῦ δέοντος κατεχόμενοι ὑφ ' ἡδονῆς , κεραννύντες δὲ θρήνους τε ὕμνοις καὶ παίωνας διθυράμβοις , καὶ | ||
| τῆς γὰρ ἀνθρωπίνης συγγενῆ φύσεως φύσιν ἄλλαις ἰδέαις καὶ αἰσθήσεσιν κεραννύντες , ὥσθ ' ἕτερον ζῷον εἶναι , φυτεύουσιν : |
| „ καὶ ἐν Ῥαδαμάνθυι ” οἳ γῆν ἔχους ' Εὐβοΐδα πρόσχωρον πόλιν ” Σοφοκλῆς δ ' ἐν Μυσοῖς „ Ἀσία | ||
| . . ἐν Ῥαδαμάνθυϊ : οἳ γῆν ἔχους ' Εὐβοΐδα πρόσχωρον πόλιν . . . . , . , , |
| κατὰ περιγραφὴν εἶναι : δεύτερον δὲ ὡς οὐ σβέσει καὶ ἀνάψει τῶν θείων σωμάτων αἵ τε ἀνατολαὶ καὶ δύσεις : | ||
| δῆλον ἀπ ' ἀρχῆς ἐξαιρόμενον νέφος οἰμωγῆς ὡς τάχ ' ἀνάψει μείζονι θυμῶι : τί ποτ ' ἐργάσεται μεγαλόσπλαγχνος δυσκατάπαυστος |
| δέ , εἰ μὴ φαυλότερα , παρεκάλει μὲν τὸ τῶν σιτοποιῶν ἔθνος εἶναι δικαιοτέρους , ἀνάγκας δὲ οὐκ ᾤετο δεῖν | ||
| ἀλλ ' ἀποικίλῳ χρωμένων ὑπηρεσίᾳ , μαγείρων , οἰνοχόων , σιτοποιῶν : οἱ δὲ ἡγεμονίαν καὶ βασιλείαν νομίζοντες εἶναι τὸ |
| , ὡς οὐδὲ αἱ ἄνω δυνάμεις δημιουργεῖν , ἀλλὰ τῷ Δημιουργῷ διακονεῖν ἐτάχθησαν : εἰ ταῦτα ποιοῖμεν , τί τῶν | ||
| τῷ σώματι σκιὰ παραφαίνεται : ἀλλ ' ἀδύνατον ἅμα τῷ Δημιουργῷ παραλαμβάνειν τὴν ὕλην . Καὶ τοῦτο Πλωτῖνος περιεργαζόμενος τὴν |
| τῷ πυθμένι ὑπόστασιν . εὔδηλον οὖν ὅτι κατά τι τούτων τρεπόμενον τὸ οὖρον ἀπεψίαν τὴν ἐν ταῖς φλεψὶν ἐνδείκνυται . | ||
| δὲ κλάοντα , πρὸς τὸν ἀεὶ φοιτῶντα λόγον τὴν γνώμην τρεπόμενον . ἓν δὴ φάρμακον ἰσχυρότερον τῶν κακῶν , εἰ |
| φαρμακοποσίας . οὐ λέγει οὖν φάρμακον κατὰ ἐπιβουλὴν , ἀλλὰ πότιμόν τι εἰς ἴασιν , καὶ ἐφόνευσεν αὐτόν . . | ||
| γε τοῦτο πίνομεν , οὐκ ἄρ ' , ἔφη , πότιμόν ἐστιν . πρὸς Ἄριον τὸν ψάλτην ὀχλοῦντά τι αὐτῷ |
| νῦν ἡ πεπρωμένη δηλοῖ : ὅροις τισὶν ἀναγκαίοις πεπερατῶσθαι τὴν θνητὴν ἡμῶν ζωήν , φρονήσεως δὲ ἴδιον εἶναι τοῖς τῶν | ||
| οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν , νέος δὲ καὶ ἀκμάζων εὐθὺς |
| ἡμᾶς τόνδ ' Ἀλέξανδρον βλέπω στείχοντα , φυλάκων ἔκ τινος πεπυσμένον δόξας ἀσήμους πολεμίων μεμβλωκότων . πότερα σὺν ἄλλοις ἢ | ||
| δέ μιν ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον τὸ τῆς Χέμμιος οὔνομα , πεπυσμένον παρὰ τῆς μητρός : ἀγῶνα δέ οἱ γυμνικὸν αὐτοῦ |
| τε καὶ εὐφωνίας , θαρροῦντες , ὡς εἴ τι καὶ μυθῶδες λέγοιεν , τὸ μὲν ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως αὐτοὶ καρπώσονται | ||
| ἔννοιαν περὶ θεοῦ κρατεῖν , καὶ μὴ ἐκπίπτειν εἰς τὸ μυθῶδες καὶ ἀνθρώπινον κατάστημα . πολλαχῶς γὰρ ὃ βούλεται λέγειν |
| ὅρκῳ τὸ ἀμφισβητούμενον ἐπιστώσατο : καὶ μὰ Δί ' οὐδὲν ἄπιστον ἴσως . καὶ ἡ τελευταία τοῦ ἐνδοιασμοῦ προσθήκη καὶ | ||
| βίου περιπεποίηνται τὴν ἕξιν , ὥστε καὶ τὰ τῆς ἀναδρομῆς ἄπιστον ἔχειν τὴν θέαν καὶ τὴν συντονίαν οὐ χειρῶν μόνον |
| , ὅπως τὸ στάσιμον ᾄσῃ . * : πεδοῖ δὲ βᾶσαι : βούλεται στῆσαι τὸν χορόν , ὅπως τὸ στάσιμον | ||
| δέσποιναν εἴργους ' ἀγχόνης κάμνω , φίλαι : ὑμεῖς δὲ βᾶσαι τῶνδε δωμάτων ἔσω θανάτου νιν ἐκλύσασθε : τῶν γὰρ |
| ἢ σικυὸς πέπων . Καὶ πῶς γυνή ὥσπερ θάλαττα νῆσον ἀμφιέννυται ; Φέρ ' αὔτ ' ἀνύσας . ἀλλ ' | ||
| ὅταν εἴπῃ καὶ πῶς γυνή , ὥσπερ θάλαττα , νῆσον ἀμφιέννυται ; τοιοῦτον δ ' ἂν εἴη καὶ τὸ ἔγκυκλον |
| ἡλιόμορφος ζαθεοῖς ἄρχων τιμαῖς σε γεραίρει . σὲ τὸν βολαῖς νιφοκτύποις δυσχείμερον ναίονθ ' ἕδραν , θηρονόμε Πάν , χθόν | ||
| ἔχει τοὺς † πόδας † , οἷον σὲ τὸν βολαῖς νιφοκτύποις δυσχείμερον ναίονθ ' ἕδος , θηρονόμε Πάν , χθόν |
| ἀρουραίων . Ϛʹ . περὶ αἰλούρων . ζʹ . περὶ ἀσπαλάκων . ηʹ . περὶ ὄφεων . θʹ . περὶ | ||
| ἔχει παραπλήσια ὑί . Αἰλιανοῦ . Ὅτι ἡ Βοιωτῶν γῆ ἀσπαλάκων χηρεύει , καὶ ἀλλαχόθεν ἀσπάλαξ εἰσκομισθεὶς ἐκεῖ ἀποθνήσκει . |
| μὲν εἶναι θερμὰ τὰ δὲ ψυχρά , ἐκ τοῦ συμβάντος ἐπενόησαν ἄλλον τρόπον διαιρέσεως καὶ εἶπον ὅτι ἔστι καὶ ὁ | ||
| ἃ πᾶσα λέξις Ἑλληνικὴ ἀνάγεται , καὶ ὥσπερ οἱ ῥήτορες ἐπενόησαν τὰς δεκατρεῖς στάσεις ὑφ ' ἃς πᾶν πολιτικὸν ζήτημα |
| ἴδῃ καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴν ἐνοῦσαν καὶ τὸ μηδὲν ἄψυχον εἶναι τῶν λεγομένων , θαρρῶν λεγέτω τούτους Λυσίου . | ||
| Δείκνυσι δὲ ὅτι μόνη ψυχὴ αὐτοκίνητος διὰ τοῦ πᾶν ἑτεροκίνητον ἄψυχον εἶναι . Συλλογίζεται δὲ οὕτως : πᾶσα καὶ μόνη |
| : οὐδέ τίς ἐστιν , ὃς φεύγει τὴν σὴν ὄψιν καθυπέρτερον οὖσαν , ἡνίκα τὸν γλυκὺν ὕπνον ἀπὸ βλεφάρων ἀποσείσηις | ||
| καὶ λύθροιο θεορρύτου ἐκγενόμεσθα Τιτήνων : οὐ γάρ τι πέλει καθυπέρτερον ἀνδρῶν νόσφι θεῶν : μούνοισι δ ' ὑπείξομεν ἀθανάτοισιν |
| πάγιον , ἀσφαλές , ἀμετάβλητον , ἀμετάγνωστον , ἄλυτον , ἀμετάστατον , ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , | ||
| φερούσας : τοῦ δὲ τὴν καρτερίαν καὶ τὸ ἄκαμπτον καὶ ἀμετάστατον ἐθαύμαζον ἅπαντες . καὶ κατῄεσάν γε παρ ' αὐτὸν |
| δεόμενον τὸ βαρὺ καὶ μείζονος εἰ δι ' ὅλου τὸ πνεῦμα πέμποιτο , ὥστε ὅσον μήκους προστίθεται τοσόνδε καὶ πνεύματος | ||
| ἁπλῶς περίπατος δύναται ὁ ἀποθεραπευτικὸς ἀνεῖναι μὲν ψυχὴν καὶ μεταστεῖλαι πνεῦμα καὶ εἰς τάξιν ἀγαγεῖν λῦσαί τε τὰ συντεταμένα καθᾶραί |
| ποιήσῃ προσδοκητά ] ἐλπιστά προσκυνοῦντες ] † ἤγουν τιμῶντες καὶ σεβόμενοι Ἀδράστειαν ] † θεὰν τιμωρουμένην τοὺς ἀλαζόνας σοφοί ] | ||
| ἀναγκαίως τὸ θνητὸν γένος συνέθεσαν . καὶ διὰ ταῦτα δὴ σεβόμενοι μιαίνειν τὸ θεῖον , ὅτι μὴ πᾶσα ἦν ἀνάγκη |
| καὶ προπηλακιστὰς καὶ ἐξ ὀνομάτων κοινότητος μεμηχανημένους ἐπὶ τῇ τῶν ταλαιπώρων ἀνθρώπων πλάνῃ ? ? [ ] π | [ | ||
| προΐενται σφᾶς αὐτούς . τοσαύτη δ ' ἐστὶ δυστυχία τῶν ταλαιπώρων , ὥστε ἀνδρεῖον ἡγοῦνται τὸ πάντων ἀνανδρότατον καὶ σεμνὸν |
| πυκνώσει σκληρύνεται . παρὸ ἡ μεταβλητικὴ κίνησις οὐχ ἑτέρα κατὰ γένος ἐστὶ τῆς μεταβατικῆς κινήσεως . διόπερ ἡμεῖς πρὸς ταύτην | ||
| θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν , ἄζηλα νίκης τῆσδ ' ἔχων μιάσματα |
| ἐν τῇ γονῇ τὸ σπέρμα περιέχεται , οὕτω καὶ τοῦτον σπερματικὸν λόγον ὄντα τοῦ κόσμου , τοιόνδε ὑπολείπεσθαι ἐν τῷ | ||
| φλεβὸς ἕλιξ . ἵνα οὖν ἐκείνη τε γένηται καὶ τὸ σπερματικὸν ἀγγεῖον αὐξηθῇ , τόν τε τοῦ περιτοναίου πόρον ἡ |
| ποιητὴς ἐκφεύγει τὴν συνήθη γραφήν , πρός τι τερατωδέστερον καὶ ξενίζον ἐναποβλέπων . δή . ἐνταῦθα γὰρ ὁ Ὀλυμπιακὸς ἀγών | ||
| ἢ καὶ ἐξ ἀλληλογονίας ἐκφύει καὶ εἰς φῶς προελήλυθε τέρας ξενίζον καὶ ἀλλότοκον μήτε προμνηστευσαμένου μηδενὸς τὴν συζυγίαν , μήτε |
| καὶ οὔτε γλυκύ τι περὶ τοῖς ἐκτὸς ὑπάρχειν , οὐ πικρὸν ἢ θερμὸν ἢ ψυχρὸν ἢ λευκὸν ἢ μέλαν , | ||
| : ῥίζα ἰσχνή , ἄπρακτος : σπέρμα ὅμοιον σησάμῳ , πικρὸν ἐν τῇ γεύσει . Σησαμοειδὲς τὸ λευκὸν καυλία ἔχει |
| θυμοειδὲς καὶ τὸ μὲν εἴη τὸ φυτικόν , τὸ δὲ θυμοειδὲς ἐξ αὐτοῦ ἴχνος περὶ αἷμα ἢ χολὴν ἢ τὸ | ||
| ἐν οἷς περὶ τῶν παθῶν ἁπάντων ἐλέγετο τῶν περὶ τὸ θυμοειδὲς καὶ τὸ ἐπιθυμοῦν γινομένων ὅπως ἕκαστα : οὐ μὴν |
| τῶν παρόντων , καὶ αὐτὸν ξυμβάλλεσθαι γνώμην , ὥστε δοκεῖν χαριέστατον εἶναι καὶ σοφώτατον τῶν ἀεὶ παρόντων ἐν τοῖς λεγομένοις | ||
| βόσκονται , ἐν τῷ πόντῳ . Κεχαρισμένον : εὐφρόσυνον , χαριέστατον . ὕδωρ : καὶ ἡ θάλασσα ἐκείνη . Ἐκπάγλως |
| . . Φ . μὲν ἀρχὰς εἶναι λέγων Ζῆνα καὶ Χθονίην καὶ Κρόνον : Ζῆνα μὲν τὸν αἰθέρα , Χθονίην | ||
| τοῦ Συρίου τὴν ποίησιν σκόπει καὶ τὸν Ζῆνα καὶ τὴν Χθονίην καὶ τὸν ἐν τούτοις Ἔρωτα , καὶ τὴν Ὀφιονέως |
| τῶν ἀστέρων , οὕτω καὶ τὴν οἰκουμένην πᾶσαν διέπεις : Μίθραν σε Πέρσαι λέγουσιν , Ὧρον Αἰγύπτιοι , Διόνυσον Θηβαῖοι | ||
| Ὕδωρ , Γῆν , Οὐρανὸν , Σελήνην , Ἥλιον , Μίθραν , Νύκτα . Ἄλλοι δέ φασιν ἐν Ὀλυμπίᾳ τὰ |
| τῷ δέ γε Αἴαντι οὐδ ' ἡ πέτρα ἀσφαλὲς | ὄχημα ἦν . εἰ γὰρ Ἀθηνᾶν μὲν Ἀθηναίοις | μόνοις | ||
| εἴπερ οὔτε ἑνιαῖόν γε ὂν τοῦτό ἐστιν , οὔτε ὡς ὄχημα τοῦδε τοῦ ἑνός . Ἆρ ' οὖν ταὐτόν ἐστι |
| τὴν πρόσω εὐρυχωρίαν ἑκάστῃ , θεαμάτων ἁπάντων ὁπόσα ἐν γῇ παραδοξότατόν τε ὁμοῦ καὶ ἥδιστον , εἰσπλεῖν τε καὶ ἐκπλεῖν | ||
| τὰ κατὰ γαστρὸς βρέφη μησὶν ἑπτὰ τελειογονεῖσθαι πέφυκεν , ὡς παραδοξότατόν τι συμβαίνειν . γίνεται γὰρ τὰ ἑπτάμηνα γόνιμα , |
| ἄγει σχολὴν ἄλλο τι πράττειν ἢ σώζειν ἀνθρώπους καὶ τοῦτο μιμούμενον τὸν δεσπότην ἀεὶ πληροῖ τὴν τῶν δεομένων χρείαν , | ||
| ' Ἴστρου , καὶ ποταμὸν οὐκ ἔδεισε βάρβαρον κρυστάλλῳ πεδία μιμούμενον . . . Ἐπεὶ δὲ θεὸς πρὸς πᾶσαν αὐτὸν |
| ] ἣν αὐτὸς εὔξομαι . ※ ; . ἑτερόστροφα . ἀμέτρητ ' ] ἄπειρε . μετέωρον ] κρεμαμένην . Αἰθὴρ | ||
| ] εὐχὴ Σωκράτους . δέσποτ ' ] αὐθέντη . . ἀμέτρητ ' ] ἀναρίθμητε , ἀπλήρωτε . , πλεῖστε , |
| αου εον μέρος ʂ α : τὸ ἄρα τοῦ βου ηον ἔσται Μο ια ∠ ʹ # ʂ α : | ||
| δ ? ' ἄρα ? τὴν τρισὶ μορφαῖς [ ] ηον ? ἀγλαὴν κούραν [ ] εσιν ὀπφθαλμοῖσιν [ τετακγμένοι |