. . . τοῦτον μόνον παραμεῖναι Πλάτωνι Φαβωρῖνός πού φησιν ἀναγινώσκοντι τὸν Περὶ ψυχῆς , τοὺς δ ' ἄλλους ἀναστῆναι | ||
πεζοῦ λόγου . τοῦτον μόνον παραμεῖναι Πλάτωνι Φαβωρῖνός πού φησιν ἀναγινώσκοντι τὸν Περὶ ψυχῆς , τοὺς δ ' ἄλλους ἀναστῆναι |
δοκῶ . Ἀριστόξενος δ ' ὁ μουσικὸς ἐν τῷ Ἀρχύτα Βίῳ ἀφικέσθαι φησὶ παρὰ Διονυσίου τοῦ νεωτέρου πρεσβευτὰς πρὸς τὴν | ||
σαφέστατον , χρῆσις ἀρετῆς τελείας ἐν βίῳ τελείῳ προηγουμένη . Βίῳ δὲ τελείῳ λέγει πρὸς τὴν διάστασιν τῆς χρήσεως τῶν |
εἰδὼς γάρ , οἶμαι , ῥήτορος αὐτὸν ἀποροῦντα λόγῳ κοσμοῦντος ἐπιταφίῳ τοὺς ὑφ ' ἡμῶν πεπτωκότας καὶ τὴν ἐπὶ τούτοις | ||
τε συγκεῖσθαι καὶ μεγαλοπρεπῶς τὴν Θουκυδίδου λέξιν τὴν ἐν τῷ ἐπιταφίῳ ταύτην : οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἐνθάδε ἤδη εἰρηκότων |
, ὑφ ' ᾧ διελέγοντο , ” πρόσειπε τὸν σοφὸν Ἀπολλώνιον . „ καὶ προσεῖπε μὲν αὐτόν , ὡς ἐκελεύσθη | ||
γινώσκοντος Ἀπολλωνίου , κατὰ δὲ τὴν αἰτιατικὴν πτῶσιν δι ' Ἀπολλώνιον , ὡς ἂν αὐτοῦ αἰτίου ὄντος . οἵ τε |
ποιεῖν . Ἦιμεν οὖν οἴκαδε εἰς τοῦ Πολεμάρχου , καὶ Λυσίαν τε αὐτόθι κατελάβομεν καὶ Εὐθύδημον , τοὺς τοῦ Πολεμάρχου | ||
καὶ ἀμερῶς . μϚʹ Ἀγαθὸν ποιητήν Ἀγαθὸν ποιητὴν καλεῖ τὸν Λυσίαν διὰ τὴν καλλιέπειαν ὡς ἔχοντά τι καλὸν κατὰ τὴν |
κατ ' εἰρωνείαν λέγει : γράφεται καὶ κεκτημένος : ἐν ἤθει ταῦτα λέγει εἰρωνικῶς : τὴν συγγένειαν : ἀντιλάζυσθαι : | ||
ἀλλὰ λαβὼν ἄπει τὰ σαυτοῦ . καὶ τὰ λοιπὰ ἐν ἤθει χρηστῷ διεξελθὼν τελευτῶν ἐπιτίθησι : ταῦτ ' ἐμοῦ προκαλουμένου |
καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
, ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |
προσειλήφασι κἀκεῖνο τὸ ἐπίκλημα , ὅτι ἐφεῖται τοῖς ἐν τῷ συνδείπνῳ παροῦσι ξένοις προπίνειν ταῖς γυναιξίν , ἕκαστον ᾗ ἂν | ||
, ἐν δὲ τοῖς ἄρα καὶ ἐκεῖνο . ἐν τῷ συνδείπνῳ τῷ τοῦ Μαικήνα τράπεζα ἐγγώνιος ἦν ὑπὸ τῇ κλισίᾳ |
ἐστι καὶ τῶν ἐφεξῆς περὶ τοῦ ἔστι διαλέγεσθαι πάλιν τὴν Ἀριστοτέλην μετὰ τὸ εἰπεῖν διὰ μέσου περὶ τοῦ ὄντος , | ||
τὰς ἀποφάσεις , ὅπερ ἔφαμεν πρῶτον ἐπισκέψασθαι περὶ αὐτῶν τὸν Ἀριστοτέλην , καὶ ἐπὶ πᾶσι πῶς ἂν ἐκ διαιρέσεως ἕλοιμεν |
ἐκείνων ἐξέτασιν . Προγυμνάσματα μόνον εἶπε μὴ προσθεὶς εἰς τὴν ῥητορι - κήν , οὐκ ἀλόγως : ὥσπερ γὰρ ὁ | ||
τοῖς νόμοις ἀποδοὺς τὸν τούτου πρεσβύτερον τὸν Ἑρμογένην τοῦτον ἀξιοῖ ῥητορι - κὴν θεραπεύειν . πέμπε οὖν ὡς ἡμᾶς τὸν |
ἄρχοντας ἦλθε καθ ' ἑαυτῆς , κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν ὑπεριδόντων , ἑαυτὴν ἀπέκτεινε λιμῷ . καὶ τῆσδε μὲν | ||
ὁ δὲ θαυμάσας τῆς γυναικὸς ἔτι μᾶλλον τὴν ἀεὶ καινουμένην φιλανδρίαν καὶ νεάζουσαν καὶ τὸ περὶ τοῦ μέλλοντος ἐξεταστικὸν καὶ |
ὑπὸ ἁλιέων αὐτὸν ἰάσατο , τοῦτον τὸν δελφῖνα εἶδον καὶ καλοῦντι τῷ παιδὶ ὑπακούοντα καὶ φέροντα , ὁπότε ἐποχεῖσθαί οἱ | ||
βασιλέα ἔτι , μηδὲ ξυγγενέσθαι οἱ μετὰ τὴν Αἴγυπτον καίτοι καλοῦντι καὶ πλεῖστα ὑπὲρ τούτου γράφοντι ὁπόθεν ξυνέβη , δηλῶσαι |
ἔστιν ἀκαταληψία . τοὺς δὲ Πρωταγορείους ἐλέγχει ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ διαλόγῳ λέγων οὕτως : ὅτι ἡμεῖς , ὦ Πρωταγόρα , | ||
προβατοκαπήλῳκαὶ τὸν Λυσικλέα ῥήτορα δεινότατον παρεσκευάσατοὡς Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς ἐν διαλόγῳ Ἀσπασίᾳ . οὐ τοίνυν οὐδὲ Σωκράτης ἄλλως ἐχρῆτο τοῖς |
ὑπεροχὴν ἐϲχηκότων τινὰ ἐπικρούϲματι : ἐπὶ τούτων γὰρ τὸν προϲήκοντα δεϲμὸν ϲὺν ἐπιθέϲει παραλαμβάνει φαρμάκου διὰ τὸ προϲτυπουμένην τὴν ῥῖνα | ||
γενέϲθαι . ϲυμβαίνει γὰρ τοὺϲ παραφρονοῦνταϲ πολλάκιϲ λαθόνταϲ λῦϲαι τὸν δεϲμὸν τῆϲ χειρόϲ : καὶ εἴγε τύχοι μεγάλην εἶναι τὴν |
τῷ Διὶ γνήσιοι υἱοὶ , Ἄρης καὶ Ἥφαιστος . ἀλλὰ ἐπαίνῳ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ τῆς πόλεως τοῦτό φησιν , οὐ | ||
τὰ γράμματά σου λόγοις . ὧν ἐν τοῖς παροῦσιν ἀναγινωσκομένων ἐπαίνῳ πολλῷ σύ τε ἐτιμῶ καὶ βασιλεὺς ὁ μέγας , |
κόλακι τάλαντα πέντε , συμβούλῳ καπνόν , πόρνῃ τάλαντον , φιλοσόφῳ τριώβολον . ἔρωτα παύει λιμός , εἰ δὲ μή | ||
τῆς τούτου διδασκαλίας ἀναγκαῖον εἰπεῖν τί φιλόψογοί τινες ἐγκαλοῦσι τῷ φιλοσόφῳ , καὶ ὕστερον ἐπ ' αὐτὴν βαδίσωμεν . ἐγκαλοῦσι |
ἔλαβε καὶ διάγραμμα συνεστήσατο . ἦν δὲ καὶ ἐν τῷ γελοίῳ οὐκ ἀπίθανος . φασὶ δὲ καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν διὰ | ||
περιπατητικοῦ . ἦν δὲ καὶ θεατρικὸς καὶ πολὺς ἐν τῷ γελοίῳ διαφορῆσαι , φορτικοῖς ὀνόμασι κατὰ τῶν πραγμάτων χρώμενος . |
καλουμένῳ καὶ τῷ κατὰ φύσιν συμβαίνοντι . Τά γε μὴν εἰληφότα τῶν οὔρων πάχος ἤτοι τὸν πλεονάζοντα χυμὸν ὑποδείκνυσιν , | ||
Ἀεθλίου τοῦ Διὸς καὶ Καλίκης παῖδα λέγει , παρὰ Διὸς εἰληφότα δῶρον , αὐτὸν ταμίαν εἶναι θανάτου , ὅτε θέλοι |
περὶ ἑκάστην αἴσθησιν θεωρίας , ὃν δεῖ μάλιστα ἐκ τῶν Ἰαμβλίχῳ ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς πεφιλοσοφημένων ἀναλαμβάνειν , ἐξ ὧν | ||
Πλάτωνι καὶ τοῖς ὕστερον τὴν ἐκείνων θεωρίαν ἐξηπλωκόσιν Πλωτίνῳ καὶ Ἰαμβλίχῳ καὶ Πορφυρίῳ . ὅτι μέντοι τὰς ἀνάλογον καὶ ἐν |
: λέγει δὲ Φανίας ἐν τῶ πρὸς Διόδωρον Πολύξενον τὸν σοφιστὴν τὸν τρίτον ἄνθρωπον εἰσάγειν λέγοντα : „ εἰ κατὰ | ||
καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου . ἀλλ ' εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς |
πεντηκόντορον στείλας ἐκόμισεν εἰς τὴν πόλιν , Σιμωνίδην δὲ τὸν Κεῖον ἀεὶ περὶ αὑτὸν εἶχεν , μεγάλοις μισθοῖς καὶ δώροις | ||
, οἱ μὲν Γοργίαν τὸν Λεοντῖνον , οἱ δὲ τὸν Κεῖον Πρόδικον : ἦσαν | δέ τινες , οἳ καὶ |
ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
, σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
οὖν οὕτως , ὅπως ἕκαστον αὐτῶν χρὴ διαγινώσκειν τὸν ἄριστον ἰατρόν . Τοὺς διὰ θερμὴν δυσκρασίαν νοσοῦντας τὴν ἡπατικὴν διάθεσιν | ||
οὐ περιβάλλειν τὸ ἄρθρον , ἀλλὰ περισφάλλειν λεκτέον κατὰ τὸν ἰατρόν , καὶ διὰ τί τὸν τοιοῦτον τρόπον οἴεται παραίτιόν |
οἱ ῥήτορες πρὸ τῶν ἐκκλησιῶν βουλευόμενοι κρίνονται . καὶ πάντα ῥήτορα νικῶντα γράφει τις ἐλαύνειν . λυποῦσι δὲ καὶ συστάσεις | ||
ἀστοχεῖ . Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν , καὶ συκοφάντης ῥήτορα , καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον . Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν |
καὶ καθειργομένην ἔχοντας . καὶ τὸν ὁμώνυμον ἐμοὶ τῶι Παυσανίαι Πυθαγορικῶς παραινεῖν τὰ δόγματα στεγάσαι φρενὸς ἔλλοπος εἴσω . ̈ | ||
, γενέσει τε μᾶλλον προσφιλὴς παραπέφυκεν . εἰ δὴ βουλοίμεθα Πυθαγορικῶς μαθηματικὴν ἀσκεῖν , τὴν ἔνθεον αὐτῆς ὁδὸν καὶ ἀναγωγὸν |
μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
καὶ τὸν Κρίτωνα καὶ τὸν Φαίδωνα : τὸν μὲν οὖν Εὐθύφρονα , ἐπεὶ καὶ ἐπαγγέλλεται τῷ Σωκράτει ἐν αὐτῷ ἡ | ||
περὶ ] τῶν θεῶν [ ἐν τῶι ] Πρὸς τὸν Εὐθύφρονα [ ] λέγων [ ὁσίους ] ἡμᾶς προσήκειν [ |
ἄρθρον προσνέμειν καὶ τῷ ὑπακουομένῳ κτήματι . . Ἔστι δὲ παραπέμπεσθαι τὴν τοιαύτην πιθανότητα . πρῶτον εἰ ἑκατέρῳ μορίῳ πρόσεστιν | ||
, τὸ τοὺς πονηροὺς ἁλισκομένους παρ ' ὑμῶν ἀθῴους μὴ παραπέμπεσθαι . Νόμος τὸν βιασάμενον κόρην διδόναι χιλίας : τοῦ |
τὴν ἀτυχίαν , ἅτε καὶ φιλοσοφίας ἐπὶ πλεῖον μετεσχηκὼς παρὰ Σωκράτει , τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος ἠλέει δυστυχοῦντα τὸν Θηραμένη | ||
, οἷον τοῦ συνθέτου . βούλομαι ὁρίσασθαι τὸ σύνθετον τῷ Σωκράτει ὡς μουσικόν , καὶ λέγω ὅτι ζῷον λογικὸν θνητὸν |
δεῖταί τινος θεραπείας , ὥστε μὴ χαλεπῶς αὐτὸ προσδέξασθαι τὸν ἀκροατήν , καὶ προθεραπεύωμεν αὐτόν , ὡς ἔχει τὸ Δημοσθενικόν | ||
περιστατικά . σκοπὸς δὲ τοῦ προοιμίου τὸ τοιόνδε παρασκευάσαι τὸν ἀκροατήν : τέλος δὲ τὸ προσοχὴν καὶ εὐμάθειαν καὶ εὔνοιαν |
ἔφη Ῥοδιακὴν εἶναι λεγομένην ἱστορίαν , ἣν ἐπὶ τοῦ παρόντος ἀποστοματίζειν οὐ δύνασθαι τῷ πάνυ πρὸ πολλοῦ ἐντετυχηκέναι τῷ ταῦτα | ||
ὑπογράφειν προσπαραγράφειν , τῷ γραφείῳ παραγράφειν , τῇ παραγραφίδι , ἀποστοματίζειν . καὶ δελτίον δὲ τῶν ἐν γραμματιστοῦ , καὶ |
τῶν ψευδῶν ἐλεγχομένους εἰσάγει οἷον Θρασύμαχον καὶ Καλλικλέα καὶ Πῶλον Γοργίαν τε καὶ Πρωταγόραν , ἔτι δ ' Ἱππίαν καὶ | ||
καὶ ἐς λήθην ὀλίγου δεῖν ἥκουσαν ἀνθρώποις . εὐδοκιμῆσαι δὲ Γοργίαν λόγων ἕνεκα ἔν τε πανηγύρει τῆι Ὀλυμπικῆι φασι καὶ |
ἔπειτα παρακατιὼν πάλιν αὐτὸς λέγει : καὶ χρὴ τοῖς ἐγκωμιαστικοῖς ἀκολουθοῦντα τόποις χρῆσθαι τοῖς ἐμπίπτουσιν : ὥστε αὐτὸς ὁ τεχνικὸς | ||
καὶ μή : οὐ ῥητέον δὲ ταῦτα : ἀλλὰ τούτῳ ἀκολουθοῦντα γράφειν τὸ προηγούμενον : παράδειγμα γάρ ἐστι τοῦ πῶς |
ὃς δοκεῖ ἔχειν πλεονέκτημα , ἀρετῆς ὑγιῶς ἔχει . Πλάτων Φαίδωνι [ . , ] τελευτῶν δὴ θαμὰ προσκρούων μισεῖ | ||
ἀντὶ τοῦ ὑπισχνοῦμαι , ἀεὶ πρὸς μέλλοντα . Πλάτων ἐν Φαίδωνι : „ τῷ οὖν Ἀπόλλωνι εὔξαντο , ὡς λέγεται |
δὲ ποιητικὴ καὶ περὶ διάνοιαν καταγινομένη δύναται συνωφελεῖν τε καὶ σωφρονίζειν . Ἀλλ ' ὁ μὲν πρὸς τὰ ἐγκεχειρημένα λόγος | ||
συνέγραψας , καλλίστοις τε ἅμα καὶ ὠφελιμωτάτοις συγγράμμασιν καὶ δυναμένοις σωφρονίζειν τοὺς ἐντυγχάνοντας , ἱκανὰ παραθεμένου καὶ πολλῷ τούτων πλείονα |
τόνδε τὸν νόμον ἕλκεις , παρ ' ἐμοὶ τῶν γραμμάτων εἰρηκότων πρότερον καθεύδειν αὐτόν ; οἴμοι δείλαιος . πόθεν ἐξέκυψας | ||
καὶ τὰ λοιπά . εἰρημένων . ἀλλαχοῦ ἀπ ' ὀρθώσεως εἰρηκότων . παιδιᾷ καλῇ χρωμένῳ . ἀλλαχοῦ : παιδιᾷ καλῇ |
, καὶ τῶν δώρων τιμιώτατα αὐτοῖς εἶναι τὰ ὅπλα . Λέγεσθαι δ ' ὑπό τινων ὡς Λακωνικὰ εἴη τὰ πολλὰ | ||
„ ἀνδρείων παρὰ δαιτυμόνεσσι πρέπει παιᾶνα ” κατάρχειν . „ Λέγεσθαι δ ' ὑπὸ τῶν Κρητῶν ὡς καὶ παρ ' |
πᾶσαν φιλοσοφίαν . ἄλλως τε καὶ εἰς τὴν τῶν παρὰ Ἀριστοτέλει εἶπεν , ἐπειδὴ συμβάλλεται οὐ μόνον εἰς τὸ βιβλίον | ||
τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἀρέσκει καὶ τῷ Πλάτωνι καὶ τῷ Ἀριστοτέλει , καὶ πολλοὺς λόγους τέθεικεν ἐν τῇ Φυσικῇ ἀκροάσει |
. σοὶ δὲ μείζων ἂν ἦν ἡδονὴ παρόντι ὁρᾶν ἢ ἀπόντι ἀκούειν . τί δὴ μαθὼν οὐ καρποῖ τὴν μείζονα | ||
ἕτοιμον ἔχων ἐσέπεμπε τῇ βουλῇ δεόμενος ἐπιτρέψαι οἱ τὴν παραγγελίαν ἀπόντι ποιήσασθαι διὰ τῶν φίλων , εἰδὼς μὲν παράνομον , |
οἱ λέγοντες . φασὶ γὰρ ἀνάγκην εἶναι πολλοὺς ἐν τῷ παρόντι τιμᾶν τῶν ἡγουμένων , οἷς ἅπασιν εἰκόνας εἰ δεήσει | ||
παραινέσεις τῶν ξυναλλαγῶν ὠφέλιμοι . ὃ καὶ ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι πειθομένοις πλείστου ἂν ἄξιον γένοιτο : τὰ γὰρ ἴδια |
εἰς δύο καὶ τρεῖς ὀβολοὺς ἔγκλημα ποιῇ τῷ βασιλεῖ τῷ γράφοντι , μηδὲ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου δαπάνη κεκωλύσθω , φάσκων | ||
ἐμοὶ χαλεπαίνετε ἢ ταῖς ξυμφοραῖς εἴκετε . ταῦτα Θουκυδίδῃ μὲν γράφοντι περὶ τοῦ ἀνδρὸς ἐν ἱστορικῷ σχήματι προσήκοντα ἦν , |
σου Τρόμης ἐδούλευε παρ ' Ἐλπίᾳ τῷ πρὸς τῷ Θησείῳ διδάσκοντι γράμματα , χοίνικας παχείας ἔχων καὶ ξύλον ; ἢ | ||
διαφθείροντι ἐμέ τε καὶ τὸν αὑτοῦ πατέρα , ἐμὲ μὲν διδάσκοντι , ἐκεῖνον δὲ νουθετοῦντί τε καὶ κολάζοντι ” καὶ |
οὐδέν . ὁ γὰρ μηδὲν ἀπατηλὸν ἢ κακόηθές τι φρονῶν ἀβασανίστως ἐγγυᾶται τὸ μέλλον , ὁ δὲ φενακίσαι βεβουλευμένος ῥήμασιν | ||
ἄστοργον εἶναι τὸν πατέρα νομιζέτω τῆς κόρης : οὐ γὰρ ἀβασανίστως ἐπὶ τοσοῦτον ἧκεν ἐγχείρημα , ἐπιτρέψας δὲ τὴν κρίσιν |
οἱ Φαίδιμοι καὶ ἡ τοιάδε ὁμιλία πᾶσα ξυνῆσαν ἤδη τῷ Ἀπολλωνίῳ , τόν τε Ἀχιλλέα φοβερὸν ἔτι φασκόντων φαίνεσθαι , | ||
ὑγροί . τό τοι „ παύσασθε μεθύοντες τῷ ὕδατι „ Ἀπολλωνίῳ πρὸς αὐτοὺς ἐν ἐπιστολῇ εἴρηται . μεθίστησιν οὖν τὸν |
, ἐν δὲ τῷ συλλογισμῷ καὶ τὸ ὑπὸ τοῦ νόμου διηγορευμένον ἐστὶ δῆλον καὶ τὸ πεπραγμένον φανερόν . ζητοῦμεν δὲ | ||
ἄξιον εἶναι δωρεᾶς , οὐ γὰρ τὸ παρὰ τοῦ νόμου διηγορευμένον ἐπὶ τῇ δωρεᾷ πεπραχέναι : ἐν δὲ τῇ πραγματικῇ |
πάντα Ὀβοδιανοῦ φορτίον : ὡς τοῦ γε πάππου τὸ ἔργον ἡσθῆναι τοῖς δρωμένοις , ἡ δὲ ἀτέλεια τοῦ πόνου παρὰ | ||
, καὶ πολλὰ τοιαῦτα . ἀλλὰ ταῦτα μὲν τὸν χρόνον ἡσθῆναι ποιήσανθ ' ὅσον ἂν ῥηθῇ , μετὰ ταῦτ ' |
πόλις Αἰγύπτου : τὸ ἐθνικὸν τῶι συνήθει [ καὶ ] χαρακτῆρι Φενεβηθίτης : οὕτω γὰρ Ὡραπόλλων ὁ φιλόσοφος ἐχρημάτιζεν . | ||
φωνῆς σπουδὴ καὶ σεμνότητος λόγων , χρήσαιο ἂν τῷ τοιούτῳ χαρακτῆρι τῶν ὀνομάτων , φησὶν ὁ Φρύνιχος . , . |
ταῦτα , ὁ παρασπίζων τῷ πεσόντι Ῥωμαῖος ὁρῶν ἐπὶ τῷ κατορθώματι περιχαρῆ τὸν Ἀλβανὸν ὠθεῖται ταχὺς ἐπ ' αὐτὸν καὶ | ||
οὐ πόρρω Ζεύς ἐστιν , ὅντινα ἀναθεῖναι Ψωφιδίους ἐπὶ πολέμου κατορθώματι τὸ ἔπος τὸ ἐπ ' αὐτῷ γεγραμμένον δηλοῖ . |
, ὅπως εἰς τὰς κρήνας ἱκανὰ καὶ καθαρὰ πορευόμενα , κοσμῇ τε ἅμα καὶ ὠφελῇ τὴν πόλιν . δεῖ δὴ | ||
μὲν ἵνα γινώσκῃ πάντα , κατὰ τὴν πρᾶξιν δὲ ἵνα κοσμῇ τὰ ἤθη καὶ εὐταξίαν φυλάττῃ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ διὰ |
: σημείωσαι ὅτι ἡ Θάσος Παρίων ἀποικία κελεύοντες : τὸν Θουκυδίδην . ἀφικνουμένου αὐτοῦ : τοῦ Θουκυδίδου . αὐτόν : | ||
καὶ τοὺς λοιποὺς κωμικοὺς αἱ κωμῳδίαι , ἢ Ἡρόδοτον καὶ Θουκυδίδην αἱ ἱστορίαι αὐτῶν , ἢ Πυθαγόραν τὰ ἄδυτα καὶ |
, θεῷ τὸν αἶνον ὡς συνεργῷ προσφέρω . ἡ δόξα Χριστῷ τῶ συνεργῷ τοῦ τέλους . ? Λόγους ἀτερπεῖς πολλὰ | ||
Θεῷ , σὺν τῷ ζωαρχικῷ τῆς ἡμετέρας ζωῆς καὶ σωτηρίας Χριστῷ Ἰησοῦ , σὺν τῷ νοερῷ καὶ ἡγεμονικῷ Θείῳ Πνεύματι |
ἐν τῷ παρόντι , ἢ τὴν γνώμην ἀσύμφορον ἢ τὸν συμβουλεύοντα οὐδενὸς ἄξιον ἡγοῦνται . ἐγὼ μὲν γὰρ οἴομαι ἑκάτερα | ||
ἴσως δέ τινα αὐτῶν καὶ δημοτικὰ λέγοιτ ' ἄν , συμβουλεύοντα καὶ παραινοῦντα τοῖς πολλοῖς καὶ ἰδιώταις , καθάπερ οἶμαι |
δὲ ὁ Ναυκρατίτης Ἡρακλείδῃ μὲν ἐναντία ἐπαίδευσε τὸν Ἀθήνησι θρόνον κατειληφότι , λόγου δὲ ἐπεμελήθη πολιτικοῦ καὶ εὖ κεκολασμένου , | ||
παραφροϲύνη τίϲ ἐϲτιν ἄνευ πυρετοῦ ἐπὶ μελαγχολικῷ μάλιϲτα χυμῷ γινομένη κατειληφότι τὴν διάνοιαν , ποτὲ μὲν αὐτοῦ πρωτοπαθοῦντοϲ τοῦ ἐγκεφάλου |
ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος . οἱ δὲ περὶ τὸν Ἐπίκουρον καὶ Στράτωνα τὸν φυσικὸν δύο μόνον ἀπολείποντες , σημαῖνόν | ||
σοφιστικὴν καθάπερ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ἀνδραπόδων . καὶ αὐτὸν Ἐπίκουρον ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς περὶ Ναυσιφάνους λέγειν : ταῦτα ἤγαγεν |
. ἀκατάληπτα . . ἀπαράμυθον ] οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον ἑτέρῳ τινὶ , ἀλλὰ πᾶν τὸ ἀρέσκον αὑτῷ δικαίως | ||
, ἀλλ ' εἰς εὐγενὲς ἦθος καὶ δεξιὸν προσάγοντα τὸν πειθόμενον . οὐ γὰρ δεῖ τὰ αὐτὰ φίλοις καὶ ἐχθροῖς |
εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε Φυλεΐδαο μέσον σάκος οὔτασε | ||
οὐ γράφει μὴ εἰδὼς πῶς δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ ' ἐγγύην ἄλλως σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει , |
οἱ ἀντίδικοι προβεβληκότες ὦσι τὰς διηγήσεις . προμαλαχθέντα γὰρ τὸν δικαστὴν ταῖς πίστεσι ῥαδίως παραδέχεσθαι τὴν διήγησιν . παρὰ μὲν | ||
οὔτε γελᾶν οὔτε μὴν πτάρνυσθαι δύνανται . Ἀρχὴν δὲ ἢ δικαστὴν ἐπὰν γράφωσι , προστιθέασι τῷ κυνὶ καὶ βασιλικὴν στολὴν |
χρηστοῖς ἀεὶ νόμοις χρῶνται καὶ τοῖς αὐτοῖς : καὶ πάλιν Λεπτίνην μεμφόμενος , ὡς ἀφελόμενον τὰς δωρεὰς τῶν εὐεργετῶν , | ||
ὄνομ ' ἐπὶ τὸ τῶν ἱερῶν μεταφέροντες ἐξαπατᾶν ζητοῦσι , Λεπτίνην ὑμῖν αὐτὸν ἐγὼ παρασχήσομαι μάρτυρα . γράφων γὰρ ἀρχὴν |
καὶ ῥέων χρήσεις ἀλλ ' ὁ τὸν ἐν αὑτῷ παῖδα κατεσταλμένον ἔχων : διό φησιν αὐτὸς ὅτι φιλόσοφον ἐγὼ καλῶ | ||
καίτοι πολλοῦ ὄχλου ἐπακολουθοῦντος , αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἐφθέγξατο , κατεσταλμένον [ αὑτὸν κατὰ ] τὸ τῆς φιλοσοφίας παράγγελμα τηρῶν |
, οἷον εἰς τὴν ἀγοράν τις ἐλθών , ἵνα τῷ δεῖνι διαλεχθείη , κατέλαβε τὸν ἑταῖρον ἐξ ἀποδημίας ἐπανήκοντα , | ||
νυκτὶ τῇ προτέρᾳ ὑπὸ τῶν δαιμόνων , ὅτι συνεβάδιζε τῷ δεῖνι , καὶ συνειστιάθη ἀνδρὶ ἐξαγίστῳ τε καὶ ἀλάστορι καὶ |
εἴη μή με αἰσχύνῃ περιβαλεῖν . ἀλλ ' εἴς τε Ἑρμόλαον γίγνου τοιοῦτος ὁποῖον οἶδα καὶ τὸ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστέλλειν | ||
γένοιτο ἄνθρωπος εἶπεν ἂν ἀποκτείνηι τὸν ἐνδοξότατον , τὸν δὲ Ἑρμόλαον ἐπὶ τὴν πρᾶξιν παροξύνων ἐκέλευε μὴ δεδιέναι τὴν χρυσῆν |
ὅθεν φημὶ δεῖν οἴκοθεν παρεσκευάσθαι καὶ οἰκείᾳ συνέσει χρῆσθαι τὸν ὀνειροκρίτην καὶ μὴ μόνον τοῖς βιβλίοις ἐπανέχειν , ἐπεὶ ὅστις | ||
' ἰδόντι τὸν ὄνειρον καὶ τῷ ὑποκρινομένῳ , ἐπίστασθαι τὸν ὀνειροκρίτην τίς τέ ἐστιν ὁ ἰδὼν τὸν ὄνειρον καὶ ὅ |
ἐστίν . οὐ γὰρ ἐπιτιμᾶν τοῖς συμβεβουλευμένοις χαλεπόν , ἀλλὰ συμβουλεῦσαι καὶ πεῖσαί τι τῶν δεόντων ὑμᾶς ψηφίσασθαι . πρὸς | ||
, ἢ τὸ βουλευομένων Σμυρναίων δαιμονίᾳ τινι ἐνεργείᾳ φθέγξασθαι καὶ συμβουλεῦσαι ἐκκλησιάζουσι περὶ τοῦ πολέμου . γέγονε δὲ πρὸ τοῦ |
ἀδικήματα οὐχ ὡς ὑμεῖς καί μοι μὴ ὀργισθῆτεδικάζειν ἐνίοτ ' εἴθισθε , τῇ συγγνώμῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ ἀπονέμοντες , | ||
: εἰ δὲ κἀκείνων , ἁπάντων Ἀθηναίων : ἅπαντες γὰρ εἴθισθε προσφοιτᾶν καὶ διατρίβειν ἁμοῦ γέ που . Ἀλλὰ γὰρ |
παρεμβολὴν ὀνομάσαι , παρεχόμενόν τινα τῶν νεωτέρων Θεόφιλον ἐν Παγκρατιαστῇ εἰρηκότα εἶτ ' ἐν χάρακι μὲν ταῦτα καὶ παρεμβολῇ : | ||
ἀξιώματί φησι καὶ ἐγὼ πείθομαι , ἢ ἐπαίνῳ συστήσει τὸν εἰρηκότα ὡς Δημοσθένης ὡς δὲ ἐγὼ τῶν ἐν αὐτῇ τῇ |
δίκαιον ἀπὸ τοῦ συμφέροντος καταρᾶσθαι , ὡς ἀσεβές τι πρᾶγμα δεδρακότι : ἀσεβεῖς γὰρ τῷ ὄντι οἱ τὸ συμφέρον ἀπὸ | ||
τῷ γε πεπονθότι ? [ - ] καὶ τῷ [ δεδρακότι - ] ἐγίγνετο ? ? [ ] γὰρ ν |
ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς τὰ δύστηνα μειράκια , ὧν | ||
: καὶ πανταχοῦ τοῦτο ἐσπούδακε τόν τε Κλέωνα κωμῳδῶν τὸν ἀντιλέγοντα καὶ Λάμαχον τὸν φιλοπόλεμον ἀεὶ διαβάλλων . διὸ καὶ |
ὁμοίως καὶ ὁ Πλάτων ἐν τοῖς Νόμοις εἰσάγει τὸν Σωκράτη ἐρωτῶντα Κρῆτα καὶ Λάκωνα πολίτην περὶ Μίνωος καὶ Λυκούργου , | ||
, ὦ βασιλεῦ , ὅταν τοξοτῶν χρείαν ἔχῃς , οὐκ ἐρωτῶντα τὸ γένος , ἀλλὰ τιθέντα τὸν σκοπὸν τοὺς ἀρίστους |
πάντων τούτων ἐπέκεινα ἓν οὐδαμοῦ ἀπέφησεν οὐδαμῶς . Διὸ καὶ Σοφιστῇ τίθησιν αὐτὸ ὄντος : καὶ ἐν Πολιτείᾳ , ὡς | ||
πολλαχῇ τε παρ ' αὐτῷ διεσπαρμένα καὶ διαφερόντως ἐν τῷ Σοφιστῇ παραδεδομένα μετὰ τοὺς πολλοὺς καὶ θαυμαστοὺς λόγους τοὺς περὶ |
ἔπεσι κήρυξ δ ' ἐν χερσὶν κίθαριν περικαλλέ ' ἔθηκε Φημίῳ , ὃς δὴ πολλὸν ἐκαίνυτο πάντας ἀείδων . καὶ | ||
ἐπὶ τῷ γεγονότι δείσας κατάγνωσιν , ἔδωκεν αὐτὴν πρὸς γάμον Φημίῳ Σμυρναίῳ , διδασκάλῳ γραμμάτων . φοιτῶσα δὲ αὐτὴ ἐπὶ |
ὅν φησι Κτησιφῶν ἐν τῷδε τῷ ψηφίσματι διατελεῖν λέγοντα καὶ πράττοντα τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων . Οὐκοῦν τὰς | ||
ὃν σὺ παρακαλεῖς ἐμέ , τὰ τοῦ ἀνδρὸς δὴ ταῦτα πράττοντα , λέγοντά τε ἐν τῷ δήμῳ καὶ ῥητορικὴν ἀσκοῦντα |
καὶ δυσκαθαίρετον ἐπιτείχισμα . γεννηθεὶς οὖν ὁ παῖς εὐθὺς ὄψιν ἐνέφαινεν ἀστειοτέραν ἢ κατ ' ἰδιώτην , ὡς καὶ τῶν | ||
. ὃ δὲ περὶ τῶν γεγονότων διαπυθόμενος καὶ σφόδρα ἀθυμήσας ἐνέφαινεν . ἀλλ ' ὑμεῖς γε εἶπεν ὑπὲρ πάντων τῆς |
ἄριστα ἐπιστάμενος αὐτὸς ὑπὲρ αὑτοῦ , τοὐναντίον οὗτος ἢ δοκεῖ γέλωτα ὀφλήσει , χρώμενος ὀνόματι ψευδεῖ δίχα πράγματος . καὶ | ||
μετέωρος ἐπισκοπῶ τὰ γιγνόμενα , τοῦτο μὲν πολλὴν ψυχαγωγίαν καὶ γέλωτα παρέχειν δυνάμενα , τοῦτο δὲ καὶ πεῖραν ἀνδρὸς ὡς |
. Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
οδ # δʹ με ὁ τούτων πρὸς δυσμὰς ἐν τῇ παρούρῳ ἐπιστροφῇ . . . . . Παρθένου ιβ # | ||
. . Ἰχθύων κε νο κ γʹ τῶν πρὸς τῷ παρούρῳ β ὁ ἑπόμενος . . . . . . |
ὠφελειῶν μετεδίδου μὲν ὡς ὑπηκόοις , οὐ μὴν ἄνευ τοῦ δυσχεραίνειν . ταῦτ ' οὖν ποιῶν καὶ τοὺς θεοὺς ἐφιστὰς | ||
ὃ καὶ προσηκόντως μὲν ἀσμενίζειν ἐπὶ τοῖς κατὰ φύσιν , δυσχεραίνειν δὲ ἐπὶ τοῖς παρὰ φύσιν . Τήν τε γὰρ |
τὸν πυρετὸν ἡγεῖϲθαι μὲν τοῦ κάρου καὶ ϲφοδρότερον εἶναι , ἕπεϲθαι δὲ τῷ ληθάργῳ , καὶ τῷ τὸν μὲν κάρον | ||
κάμνουϲι χάριτεϲ καὶ τὸ καθαρῶϲ ἅπαν δρῆν καὶ τῇϲι ἐπιθυμίῃϲι ἕπεϲθαι τὸν ἰητρόν , μὴ μεγάλα βλάπτοντα : ἄριϲτον γὰρ |
λέγε , ἀντιλογίαν δέ . Βασίλισσαν : Ἀλκαῖόν φασι τὸν κωμῳδοποιὸν καὶ Ἀριστοτέλην ἐν τοῖς Ὁμήρου ἀπορήμασιν εἰρηκέναι : σὺ | ||
. κωμική ἐστι λέξις κοινὴ καὶ δημώδης . δεῖ τὸν κωμῳδοποιὸν τὴν πάτριον αὐτῶν γλῶσσαν τοῖς προσώποις περιτιθέναι , τὴν |
αὐτοῖς προεῖπεν ἡ βουλὴ δικάζεσθαι τὰ ἄλλα πλὴν ψυχῆς ἐν συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν . ἡ μὲν δὴ ταῦτα ἀπεκρίνατο : | ||
οἱ Συρακούσιοι τοῦ Μαρκέλλου κατηγορῆσαι , καὶ ἐδικάσθησαν ἐν τῷ συνεδρίῳ ” . πολλαχοῦ δὲ οὕτω κέχρηται τῇ λέξει ταύτῃ |
, δώδεκα τῇ ἱερᾷ ἐσθῆτι τοῦ ποδήρους ἐνδύματος ἐπὶ τῷ λογίῳ συνυφαίνειν | κελεύων . ὑμνεῖ μέντοι καὶ τὴν δεκάδι | ||
ἐπήρκεσεν ἐβοήθησεν . ἐπῆρσεν ἐφήρμοσεν . ἐπήσκηται ἐπικεκαλλώπισται . ἐπήτῃ λογίῳ , παρὰ τὰ ἔπη : “ ἐπήτῃ δ ' |
τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
, ἀλλ ' ἐπῳδικόν ἐστι καὶ τοῦτο , ὡς τῷ σοφωτάτῳ Μοσχοπούλῳ ἐπενοήθη , τὸ ἆσμα , καὶ γʹ στροφῶν | ||
ἐξ ἐμεῦ ὑποκειμένῳ ἀκέο . Βασιλεὺς Αἰγυπτίων Ἄμασις λέγει Βίαντι σοφωτάτῳ . Ἑλλήνων . Βασιλεὺς Αἰθιόπων ἔχει πρὸς ἐμὲ σοφίας |
δεόντως γίνεσθαι . ἐπεὶ δ ' ἔνιοι ἡγοῦνται ἐπὶ μηδενὶ λυπηθήσεσθαι τὸν ἐνάρετον , ἐπισημειοῦται καί φησι τῆς ἀρετῆς εἶναι | ||
μῆν εἷς ἡμέραι κα ὧραι δέκα ἔγγιστα . καὶ δηλοῖ λυπηθήσεσθαι τοῦτον ἐν τούτῳ τῷ ἐπιμερισμῷ καὶ βλαβήσεσθαι παρὰ τῶν |
. οὐκ ἦν ἐκφορὰ Λύκῳ κρεῶν τότ ' οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ | ||
, πρῶτος τῶν Σωκρατικῶν μισθοὺς εἰσεπράξατο καὶ ἀπέστειλε χρήματα τῷ διδασκάλῳ . καί ποτε πέμψας αὐτῷ μνᾶς εἴκοσι παλινδρόμους ἔλαβεν |
ποταμῶν τ ' Ἐρέβους τε Χάους τε εἰδότες ὀρθῶς , Προδίκῳ παρ ' ἐμοῦ κλάειν εἴπητε τὸ λοιπόν . Χάος | ||
[ ] καὶ τὸν ? [ Θεάγη ] συνέστησεν ? Προδίκῳ [ ] . εἰπὼν δὲ τοὺς ? [ σοφιστὰς |
ἀκλήτου δαιτυμόνος . ἔκριναν δή τινα τῶν οἰκείων τὸν μάλιστα εὐτολμότατον ἔνδον ὡπλισμένον καταλιπεῖν ἐλλοχῶντα . νύκτωρ οὖν ἐπὶ τὴν | ||
ἐπαίνοις ἄγοντας κατὰ τὸ εἰκός , οἷα δὴ στρατηγῶν τὸν εὐτολμότατον καὶ τῶν πολεμικῶν ἔργων συνετώτατον , δεύτερον τῆι προτιμήσει |
, κατὰ πολὺ βελτίονα . ὥστε με τρισόλβιον ἡγήσασθαι τὸν διδάξαντα , τρισολβίους δὲ καὶ τὰς παρὰ φύσιν εἰς τοσοῦτον | ||
, καὶ τροπὰς ἡλίου καὶ σελήνης καὶ τὰ ἄλλα πάντα διδάξαντα τοὺς Φοίνικας εὐαρεστῆσαι τῷ βασιλεῖ αὐτῶν . Ὕστερον δὲ |
τεμάχιά σου ἐσμὲν οἱ σοφισταὶ πάντες , „ καὶ τὸν Ἡρώδην ὑπερησθέντα τῷ ἐπαίνῳ καὶ τῆς ἑαυτοῦ φύσεως γενόμενον δοῦναί | ||
ἔφη ” οὗτοι μὲν οἷοι καὶ μεθύοντι παραδοῦναι μίμησιν , Ἡρώδην δὲ τὸν βασιλέα τῶν λόγων ἀγαπητὸν ἢν ἄοινός τε |
ἄγειν ἡσυχίαν τῇ ψυχῇ καὶ μὴ ζῆν κρεῖττον ἢ ζῆν πράττοντι καθ ' αὑτόν : εἰ δέ τις ἀνάγκη ζῆν | ||
ὡς εἶδεν ἐσπογγισμένα τὰ ὑποδήματα καλῶς , οὐ συνήσθη ὡς πράττοντι κακῶς , νομίζων οὐκ ἂν οὕτως ἐσπογγίσθαι καλῶς , |
τῆς προθέσεως : καθάπερ συνέβη Ἰσοκράτει τῷ ῥήτορι ἐν τῷ συμβουλευτικῷ ἐπιστολίῳ τῷ πρὸς Φίλιππον αὐτῷ γραφέντι : ἐλύθη γὰρ | ||
περὶ τοῦ στεφάνου Ἰσοκράτης δὲ ἐν πανηγυρικῷ ὁ μὲν τῷ συμβουλευτικῷ ὁ δὲ τῷ δικανικῷ τὴν πανηγυρικὴν ἀναμίξαντες ἰδέαν , |
ἔγωγέ σε ἐπῄνεσα ὅτι μοι δοκεῖς εὖ πρὸς τὴν ῥητορικὴν πεπαιδεῦσθαι , τοῦ δὲ διαλέγεσθαι ἠμεληκέναι : καὶ νῦν ἄλλο | ||
, εἰ μὴ καὶ τὰς ἀποθήκας αὐτὰς τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα περιεχούσας παλαιῶν ἀνδρῶν συγγράμματα ; Καί μοι , |
τὸ αἴνιγμα τοῖς δευτέροις τὰ πρότερα βεβαιῶν καὶ βοηθῶν ἀνδρὶ γνωρίμῳ τε καὶ δανειζομένῳ . τοῦτο δὲ ἐγὼ μὲν σύνοιδα | ||
εἰπών μοι κατὰ πολὺ σοῦ ἀξιοπιστότερος ἦν . Σχολαστικὸς ὑπαντήσας γνωρίμῳ εἶπεν : . . . Καὶ μὴν ὁ εἰπών |
, οὐ κατὰ τὴν ὁμοίαν δὲ ἐπιβολὴν τοῖς περὶ τὸν Πρωταγόραν . ἐν γὰρ τῷ ἐπιγραφομένῳ Περὶ τοῦ μὴ ὄντος | ||
ἀνθρώπινον νοῦν : ᾗ καὶ τῶν παλαιῶν τινα σοφιστῶν ὄνομα Πρωταγόραν φασὶ χρήσασθαι , τῆς Κάιν ἀπονοίας ἔκγονον . τεκμαίρομαι |
εἶπεν , % ” ὅτι μὲν ἀληθές ἐστιν # τὸ Ἐπικούρῳ περὶ ἀπειρίας κόσμων κα - [ ταβεβλημένον δόγμα ] | ||
πρὸς ἡμᾶς εἴρηται μὲν ἴσως τῷ Σώφρονι , ἀποδέδεικται δὲ Ἐπικούρῳ , καὶ ἔστιν οὐ τὸ εἰπεῖν ἀλλὰ τὸ ἀποδεῖξαι |
πρὸς τὸ γῆρας εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Διωκάθειν . διώκειν ἐγκαλοῦντα ἢ τρέχοντα . Διωλύγιον . ἐπὶ πολὺ διῆκον : | ||
ἀναιδῆ δηλονότι , εἰ δ ' ἀνῃρημένα ταῦτα , τὸν ἐγκαλοῦντα : οὕτω ταῦτα πέφυκεν . εἰσὶ τοίνυν ὧν Ἀριστογείτων |
ἐν ἴσῳ λέγεται παρά τε τοῖς περὶ τὸν Πλάτωνα καὶ Ξενοκράτη πολλαχῶς ὀνομάζεσθαι τἀγαθὸν καὶ παρὰ τοῖς στωικοῖς . ἐκεῖνοι | ||
ἐν τοῖς περὶ κινήσεως λόγοις , ἐν οἷς ἀντέλεγε πρὸς Ξενοκράτη γραμμὰς ἀτόμους λέγοντα , ὅτι οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετα μήκη |
ἄρνα : ἄλλως : ἀκολουθεῖν ἂν δόξειε τῷ τὴν Ἀλκμαιωνίδα πεποιηκότι [ . ] εἰς τὰ περὶ τὴν ἄρνα , | ||
λεληθότως ; ὅταν οὖν ἄνθρωπος συνειδὼς ἑαυτῷ μηθὲν ἀγαθὸν μήτε πεποιηκότι μήτ ' ἐνθυμουμένῳ εὕρῃ φιλόσοφον τὸν λέγοντα μεγαλοφυὴς καὶ |
ὅπωϲ δεῖ ποικίλωϲ ἐνίϲταϲθαι ταῖϲ ἐκ ταύτηϲ ἐπιγινομέναιϲ βλάβαιϲ τῷ ϲώματι , ἐν τῷ περὶ τῶν τῆϲ κοιλίαϲ παθῶν τόπῳ | ||
μηδενὸϲ ἔξωθεν αὐτοῖϲ ὀδυνηροῦ πληϲιάζοντοϲ . ἀναγκαῖον οὖν ἐν τῷ ϲώματι ζητῆϲαι , τί τῶν τοιούτων αἴτιον , ὃ θερμαῖνον |
. καίτοι γε ἔνια καὶ γνωρίζειν ἔστιν εὐθὺς καὶ πρῶτον μανθάνοντα , οἷον ὅσα ὑπό τι καθόλου ἐστὶν οὗ τὴν | ||
τῷ μανθάνοντι , ὥστε τὸν μὲν ἀνενέργητον εἶναι , τὸν μανθάνοντα δὲ ἐνεργεῖν μόνον , ἀλλὰ τοῦ διδάσκοντος παρόντος καὶ |
μὴ παρειληφότας τὸν τόπον , ἐνίοτε δέ που τοῖς λεγομένοις ἐντευξομένους ἐναργέστερον , οἶμαι , διδάξει τὰ γεγραμμένα τῶν ἀβασανίστως | ||
κἂν ἀφόρητα ἀδικοῦντές τινες μέλλωσι κολάζεσθαι , παραιτητὰς ἔχειν τοὺς ἐντευξομένους ὑπὲρ αὐτῶν , οἳ τὴν τοῦ πατρὸς ἵλεω δύναμιν |
. Καὶ ὁ Σωκράτης φησὶν ὡς ἀληθῶς χρυσοῦν εἶναι τὸν Φαῖδρον , εἰ οἴεται λέγειν Σωκράτη ὅτι Λυσίας τοῦ παντὸς | ||
ἵνα δύνηται καὶ ὁρίζεσθαι . Ταῦτα εἰπὼν , ἐρωτᾷ τὸν Φαῖδρον εἰ τοῦτο ἔστιν ἡ ῥητορική . Ὃ δέ φησιν |