οὕσπερ χαρακτηρίζει ταῦτα τὰ τέσσαρα , μέτρον ἡρωϊκὸν , μῦθος ἀλληγορικὸς , ἱστορία , ἤτοι παλαιὰ ἀφήγησις , καὶ ποιὰ | ||
τὰ χαρακτηρίζοντα τὸν κυρίως ποιητήν : μέτρον ἡρωϊκὸν , μῦθος ἀλληγορικὸς , ἱστορία παλαιὰ , καὶ ποιὰ λέξις : ποιηταὶ |
Ὅμηρον ἀχάριστος ἐν τῇ πολιτείᾳ Πλάτων ἐλέγχεται διὰ τούτων τῶν ἐπῶν τὸ περὶ τῆς ψυχῆς δόγμα νοσφισάμενος ἀπ ' αὐτοῦ | ||
ὁ τῶν συρβηνέων χορός ; καὶ αὐτὸς δὲ τούτων τῶν ἐπῶν μεμνημένος τινῶν ἐρῶ , ἵνα μὴ ὁ Οὐλπιανὸς βρενθύηται |
φασιν ἀπὸ Τιθορέας νύμφης , οἷαι τὸ ἀρχαῖον λόγῳ τῷ ποιητῶν ἐφύοντο ἀπό τε ἄλλων δένδρων καὶ μάλιστα ἀπὸ τῶν | ||
παρὰ τῆς θαλάττης ἀνασπῶσα : ἡ γραφὴ δὲ τὰ τῶν ποιητῶν ἐπαινοῦσα καὶ μῦθον τῇ νήσῳ ἐπιγράφει , γίγαντα μὲν |
μεμφομένοις ] [ ] αὐτοῦ τὸ κάτιςχνον ? [ τῶν ποιημάτων ] καὶ ὅτι οὐχὶ μῆκος ? ηρα ? [ | ||
καὶ καταγέλωτι . τί οὖν αἴτιον ἦν ἐκείνων μὲν τῶν ποιημάτων τῆς εὐγενείας , τούτων δὲ τῶν φλυαρημάτων τῆς ταπεινότητος |
τοῖς λόγοις ἕτεροι θρῆνοι μετὰ ᾠδῆς κατὰ πάτριον ἔθος ὑπὸ χορῶν ἐς αὐτὸν ᾔδοντο καὶ τὰ ἔργα αὖθις αὐτοῦ καὶ | ||
ἀδελφῆς δὲ τούτου ταῖς γυναιξίν : ἡγεμόνες γὰρ οὗτοι τῶν χορῶν ἐγεγένηντο . Ἄραντες δ ' ἀπὸ θαλάττης μέχρι μέν |
οἱ περὶ τὸν Εὔδημον , καὶ τῆς τῶν Πυθαγορείων μούσης εὑρήματα ταῦτα , ἥ τε παραβολὴ τῶν χωρίων καὶ ἡ | ||
Φρυγῶν πόλει τύπανα , Ῥέας τε μητρὸς ἐμά θ ' εὑρήματα , βασίλειά τ ' ἀμφὶ δώματ ' ἐλθοῦσαι τάδε |
διέλκεται δὲ ἡ τῆς πυρρίχης ὄρχησις , πρὸς ἣν τὰ ὑπορχήματα ἐγράφησαν . ἔνιοι μὲν οὖν φασι τὴν ἔνοπλον ὄρχησιν | ||
εἰ λάβοι μέλη καὶ ῥυθμοὺς ὥσπερ οἱ διθύραμβοι καὶ τὰ ὑπορχήματα , τοῖς Πινδάρου ποιήμασιν ἐοικέναι δόξειεν ἂν τοῖς εἰς |
ἀργυροῦν , οὕτω καὶ τοῦτο ἀπὸ τῆς γῆς , ὂν ἡρωϊκόν . Ἔρα γὰρ ἡ γῆ , καὶ ἠρία τὰ | ||
τὸ τρίμετρον ] τὸ ἰαμβικόν . τὸ τετράμετρον ] τὸ ἡρωϊκόν . οὐδὲν ] ἥγημαι . ἡμιεκτέου ] ⌈ ἤγουν |
τῷδε , τὰ δὲ ἐς τὸν Ψαμάθης ἡ Μεγαρική μοι συγγραφὴ προεδήλωσεν . ἐπὶ τούτοις ἐστὶν Ἀπόλλων Ἀγυιεὺς καὶ βωμὸς | ||
. . . . ἃ δέ με μόνα ἥδε ἡ συγγραφὴ παρακαλεῖ ἔστι ταῦτα : ἱερεῖς εἰσι τῶιδε τῶι δαίμονι |
. εἰθύφαλλος : αἰδοῖον καὶ ὁ πρόχειρος εἰς συνουσίαν καὶ ᾠδὴ ὑπόκενος . Εἰλείθυιαι : αἱ ἐπὶ τῶν τικτουσῶν θεαί | ||
τοῖς ἐπινίκοις τοῖς ὑπὸ Πινδάρου γεγραμμένοις εἰς τοὺς Ὀλυμπιονίκας πρώτη ᾠδὴ ἐπῳδική ἐστι τριαδικὴ περικοπῶν δʹ . καὶ ἔστιν ἡ |
ποιητὴς λέγων τριχθὰ δὲ πάντα δέδασται . Βούλεται παραστήσασθαι ἐξ Ἀριστοτελικῶν παραδειγμάτων ὡς οὐκ ἔστι τὸ ὂν γένος ἀλλ ' | ||
, φέρε τρία τινὰ ζητήσωμεν , τίς ἡ ἀρχὴ τῶν Ἀριστοτελικῶν συγγραμμάτων , τί τὸ τέλος , τίς ἡ μεταξὺ |
πόσον , πηλίκος πηλίκη πηλίκον , πόστος πόστη πόστον , ποδαπός ποδαπή ποδαπόν : οὕτως οὖν καὶ ὁ τίς ἡ | ||
ἀνθρώποις ἢ τὸ τοῦ Σωκράτους , μηδέποτε πρὸς τὸν πυθόμενον ποδαπός ἐστιν εἰπεῖν ὅτι Ἀθηναῖος ἢ Κορίνθιος , ἀλλ ' |
τοῖς Ἕλλησιν ἐν ταῖς χρείαις , τῶν τροπαίων καὶ τῶν ἐπιγραμμάτων καλλίους ἀεὶ παρασχομένη τὰς ὑποθέσεις . Ὃ τοίνυν ἔξω | ||
ἀξιέπαινόν τι εἶναι καὶ οὐκ ἄχαρι , εἴ γε τῶν ἐπιγραμμάτων τὰ ἀρτιγενῆ καὶ νεώτερα , διαλανθάνοντα ἔτι καὶ χύδην |
τάττεται . Ταῦτα καὶ , Σικελικὴ τράπεζα : καὶ , Συβαριτικὸς βίος . Ἀγορὰ Κερκώπων : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ | ||
παράκειται δὲ αὐτῇ λόγος αἶνος Αἰσώπειος , Καρικὸς αἶνος , Συβαριτικὸς λόγος , Κύπριος , Λιβυκὸς αἶνος , Μαισωνικὴ παροιμία |
ἀναγκάζεται ἔχειν τριγένειαν , ἐπειδὴ πευστικόν ἐστι , τὰ δὲ πευστικὰ ἐν τριγενείᾳ παραλαμβάνονται , οἷον ποῖος ποία ποῖον , | ||
οὐδέτερον τὸ τί , ἐπειδὴ πευστικόν ἐστι , τὰ δὲ πευστικὰ ἐν τριγενείᾳ παραλαμβάνονται , οἷον ποῖος ποία ποῖον , |
πρῶτα μὲν Σαννυρίων ἀπὸ τῶν τρυγῳδῶν , ἀπὸ δὲ τῶν τραγικῶν χορῶν Μέλητος , ἀπὸ δὲ τῶν κυκλίων Κινησίας . | ||
. Κάστωρ δὲ ὁ συγγράψας τὰ χρονικὰ καὶ πολλοὶ τῶν τραγικῶν Ἰνάχου τὴν Ἰὼ λέγουσιν : Ἡσίοδος δὲ καὶ Ἀκουσίλαος |
δὲ ἐπὶ τῆς κατασκευῆς τῆς βουλῆς εἴληπται . τῶν δὲ μεταφορῶν αἱ μέν εἰσιν ἐμφάσεως δηλωτικαὶ οὐ σῴζουσαι τὴν ὁμοιότητα | ||
καὶ ὁ Θεόφραστος μειλίγματά φασί τινα τῶν θρασειῶν εἶναι ταῦτα μεταφορῶν , τὸ ” ὡσπερεὶ “ φάναι καὶ ” οἱονεὶ |
τῆς ἀπ ' αὐτοῦ ὑπομενῆς τὸν μάντιν προάγει . Ἡ ἱστορία παρὰ τῷ Προξένῳ . . . . α , | ||
Σφακτηρίαν καὶ Πύλον παραστήσασθαι . ⌈ ἡ περὶ τούτου δὲ ἱστορία προείρηται . τὸ τῶν Ἱππέων δὲ δρᾶμά ἐστιν , |
ἀκριβούντων τὰς τέχνας φασὶν εἰρῆσθαι τὴν παροιμίαν : ἐπειδὴ τῶν παλαιῶν δημιουργῶν πλαττόντων τὰ ζῶα τυφλὰ , ὁ Δαίδαλος καὶ | ||
ἐξ ἐριβοίας παῖδα θρασὺν μοιρίδιον τελέσαι τῷδε : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . τὸ προοίμιον ἀπὸ τῆς πατρίδος τοῦ νικητοῦ |
τὴν διάνοιαν καθεστῶτας , παραφόρους δὲ κατανοήσεις . Ἔτι τῶν ῥυθμῶν οἱ μὲν ταχυτέρας ποιούμενοι τὰς ἀγωγὰς θερμοί τέ εἰσι | ||
τούτων παραιτοῦμαι μηδένα δυσχερᾶναι τῇ λεπτολογίᾳ : τὸν γὰρ περὶ ῥυθμῶν τι λέξοντα καὶ ταῦτα τῶν κεκαλλωπισμένων ἀνάγκη πλείονι τῇ |
ἀφ ' ὧν νεῶν τοὺς στρατιώτας παραλαβόντες παρεσκευάζοντο τεσσαρακοστάς : ἀρχαῖα νομίσματα ἐπιχώρια πελάγιαι : ἐς μέσον τοῦ πελάγους . | ||
ἠγάπα μόνον , ἀλλὰ καὶ ὑπέκειτο αὐτῷ διιόντι μὲν τὰ ἀρχαῖα , διηγουμένῳ δὲ τὸν Ἰνδὸν Φραώτην ποταμούς τε ἀναγράφοντι |
τε γένωνται εἰς ἰδίων ὁρίων ἄμφω τρίβον αἰθερόπλαγκτον , κωμῳδοὺς λυρικῶν τε μελῶν μελπήτορας ἄνδρας δείκνυσιν , μαχλικῶν τε λόγων | ||
Ἅλμα πάλη δίσκευμα κοντὸς καὶ δρόμος . Ἐννέα τῶν πρώτων λυρικῶν πάτρην γενεήν τε μάνθανε , καὶ πατέρας καὶ διάλεκτον |
τῇ πείρᾳ προσέθηκε τὸ χρόνου . οὐ γὰρ τούτῳ τῶν ἠθικῶν αὗται διαφέρουσιν ἀλλὰ τῷ προειρημένῳ , τῷ τὸ πλεῖστον | ||
ἀλλὰ δεῖ αὐτῇ ἀφελείας ἢ ἐπιεικείας ἤ τινος τῶν ἄλλων ἠθικῶν τι πάντως προσεῖναι . σαφέστερον δὲ καὶ τοῦτο περὶ |
καὶ διὰ τὸ ταχὺ τελεοῦν : ἡ δὲ φύσις αὐτῶν ποία τις ἂν εἴη σκεπτέον : οὐδὲ γὰρ γεώδης ὥσπερ | ||
ἱερὸν ὀστοῦν . πῶς οὖν ἐν Λυσιστράτῃ [ ] διώρισται ποία δ ' ὀσφὺς , ποῖος δ ' ὄρρος ; |
ἀκόλουθον , ἀνάγκη ἐπαναλαβεῖν καὶ διευκρινῆσαι , ἵνα μή σοι ἀσαφὴς καὶ συγκεχυμένος γένηται ὁ λόγος , ὥσπερ εἴωθε ποιεῖν | ||
δὲ οἱ πολλοὶ τῇ τοῦ λόγου περιεργίᾳ : εἶτα ὁ ἀσαφὴς λόγος οὔκ ἐστι πειστικός , ὁ δὲ τῶν ῥητόρων |
τῶν τέωϲ αὐτὴν ἐμποδιζόντων οὐκέτ ' ὄντων . ὁ δὲ ποιητὴϲ γράψαϲ βίβλουϲ Νεχεψὼϲ οὕτωϲ περὶ αὐτοῦ φηϲιν : “ | ||
. ἡρωϊκὸν δὲ καλεῖται τὸ μέτρον , ἐπείπερ Ὅμηροϲ ὁ ποιητὴϲ τὰϲ τῶν ἡρώων πράξειϲ διεξιὼν τούτῳ κέχρηται τῷ μέτρῳ |
μεγέθει τῶν ἄλλων ἔργων ἐπικρυψάμενον . εἰ δὲ δεῖ μὴ παλαιὰ λέγοντας διατρίβειν , ἔχοντας ὑπογυωτέροις παραδείγμασιν χρῆσθαι , τοῦτο | ||
Φαραὼ ὁ καὶ Ναραχὼ καλούμενος . Τὰ οὖν πρὸ τούτου παλαιὰ βασίλεια Αἰγυπτίων ἐξέθετο Μανεθὼν ὁ σοφώτατος ὡς προείρηται . |
γὰρ αὐλός ἐστιν ἢ κιθάρα ἢ διὰ φωνῆς μελῳδία ἢ τραγικὴ δραματουργία ἢ κωμικὴ γελωτοποιία : ὁ δὲ ὀρχηστὴς τὰ | ||
ὀνόματα ἁπλᾶ ἢ σύνθετα δισύλλαβα , οὗ μορφή τις ἐμφαίνεται τραγικὴ ἢ πάλιν ταπεινή , ἢ ἄθεα ὀνόματα , οἷον |
αἱρέσεις ὠνομάσθησαν , φέρε δεύτερον καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν Ἀριστοτελικῶν συγγραμμάτων ποιησώμεθα . τούτων οὖν τὰ μέν ἐστι μερικὰ τὰ | ||
τῶν τε Ἀναλυτικῶν καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῆς λογικῆς πραγματείας συγγραμμάτων . Ὅτι δὲ χρήσιμον τὸ προκείμενον βιβλίον πρὸς τὴν |
χειροήθης καὶ εἰς ὅτι νεύσειαν ἑτοίμως ὑπείκων καὶ ἀνεχόμενος . Φρύγιος δὲ χροιὰν μὲν ξανθὸς , βαθὺς δὲ τὸ ὑπαυχένιον | ||
. Ὠκεανοῦ περίπλους . Περὶ ἱστορίης . Χαλδαϊκὸς λόγος . Φρύγιος λόγος . Περὶ πυρετοῦ καὶ τῶν ἀπὸ νόσου βησσόντων |
κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης , ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν , ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ | ||
αὐτοῦ πόλει οἰκεῖν χρώμενος τῇ πολιτείᾳ καὶ τοῖς νόμοις οἷς συνέγραψεν . οἱ μέντοι ἀμφ ' Ἀρίστιππόν τε ὄντες Ἐπίκουρον |
οἱ δὲ ταῖς συμφοραῖς παιδευθέντες . εἶτα ταύτην ἑτέρα διαδέξεται μελῳδία : Πέρσαις ἔναγχος καὶ Λυδοῖς πόλεμος ἦν . οὐ | ||
ψυχῆς καταστέλλοντας . Οὐκ ἄδηλον δὲ ὅτι διττή ἐστιν ἡ μελῳδία , ἡ μὲν ἐν τῇ φωνῇ , ἡ δὲ |
τὸ τίς αὐτῆς τῆς οὐσίας ἐστὶ ζητητικόν , τῶν ἄλλων πευστικῶν ζητητικῶν ὄντων τῶν περὶ τὴν οὐσίαν , εἰκότως ὡς | ||
, πευστικὸν δὲ τὸ ποῦκαὶ . ἐπεὶ τὰ μονοσύλλαβα τῶν πευστικῶν , προσθέσει τοῦ ο ἀοριστούμενα , βαρύνεται , οὐκ |
' ἔστιν , ὃ τὴν ἀθυμίαν ἐμπεποίηκε . τοιούτων οὖν ᾀσμάτων διὰ τῆς πόλεως φερομένων τίς ἀνεβόησεν ὡς ἐπ ' | ||
κάθησθε , ἀναπηδᾶτε τῶν ὀρχηστῶν μᾶλλον , συντείνεσθε ὑπὸ τῶν ᾀσμάτων : τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἀνθρώπους ἡ μέθη πρὸς |
, ὁ δὲ λοιπὸς περισσάρτιος . καὶ πολλὰ ἄλλα παρακολουθήματα γλαφυρὰ εὕροι τις ἂν συντείνων ἑαυτὸν συμβεβηκότα τῷ τῶν πολυγώνων | ||
αὐστηρὰ καὶ ἀρχαῖα πλεονάζοντα , ἔνθα δὲ τὰ λιγυρὰ καὶ γλαφυρὰ καὶ θεατρικά . καὶ τῶν ῥυθμῶν πολλαχῇ μὲν τοὺς |
μὲν οὖν παρὰ χρυσῷ ποταμῷ τῷ Διονύσῳ βακχεύοντεςχρυσοῦν γὰρ ὁ Λύδιος λόγος ἐπονομάζει τὸν Πακτωλόνμαίνονται μὲν τῷ θεῷ καὶ χορεύουσιν | ||
ἐριζόντων ἐν ἀγῶσι καὶ πολὺ ἀπολιμπανομένων . ὁ γὰρ Πέλωψ Λύδιος ὢν ἐνίκησε τὸν Οἰνόμαον τῷ ἰδίῳ ἅρματι : καὶ |
δυνατόν , ὡς ἐν τῷ τελευταίῳ τμήματι τοῦδε τοῦ βιβλίου σαφέστατα ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξει . Διὸ πανταχοῦ συντίθεσθαι τὸν | ||
μόνους ἐφ ' ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺς κύνας . ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη ὡς οὐχ ἡ λύρα ἡ θέλγουσα ἦν , |
πευστικῶν πάντων εἰς ος ληγόντων , οἷον ποῖος πόσος πηλίκος πόστος ποδαπός , τὸ τίς μόνον οὐ λήγει εἰς ος | ||
λῶστος ῥᾷστος ὑπερθετικὰ ὄντα βαρύνεται : καὶ τὸ δύστος καὶ πόστος ἐκ τοῦ πόσατος γέγονεν . Τὰ εἰς ΤΟΣ ῥηματικὰ |
μονόκωλος περίοδος γίνεται , καθάπερ ἡ τοιάδε : Ἡροδότου Ἁλικαρνασῆος ἱστορίης ἀπόδεξις ἥδε . καὶ πάλιν : ἡ γὰρ σαφὴς | ||
ποιητῶν τε καὶ ῥητόρων ἐξετάσαι βούλομαι . „ Ἡροδότου Ἁλικαρνασσέος ἱστορίης ἀπόδεξις ἥδε , ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων |
τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον τοῦ Ἀφθονίου τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον , ἐκ τῆς τῶν ἐξηγησαμένων | ||
εἰς ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί |
' οὖν οὐ κατὰ τὴν λέξιν : οὐδεμία μὲν γὰρ λέξις αὐτὴ καθ ' ἑαυτὴν ἔχει περιβολήν , τῇ δὲ | ||
οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος καὶ τὸ μέρος τῆς λέξεως οὐκ ἔστι λέξις , οὕτω τὸ μέρος τῆς τοῦ ἑνὸς ἰδέας οὐκ |
λεγομένων ἐπιστημῶν αὐτάρκης αὐτὴ καθ ' αὑτὴν τοῦ ἤθους εἶναι διαγνωστικὴ καὶ τῶν ἄλλων κριτική , ἀρκέσει τὰ εἰρημένα . | ||
καὶ παραπλησίων αἰτίων : διὰ πάντων οὖν ἰοῦσά σοι ἡ διαγνωστικὴ μέθοδος , ἐπικρινέτω καθ ' ἕκαστα , καὶ ἡ |
τρεῖς δ ' εἰσὶ τῆς σκηνικῆς ποιήσεως ὀρχήσεις , τραγικὴ κωμικὴ σατυρική . ὁμοίως δὲ καὶ τῆς λυρικῆς ποιήσεως τρεῖς | ||
δέ γε τὸ μισεῖν κοινότερον ἐπὶ τοῦ ἐχθραίνειν τεθὲν ἡ κωμικὴ σεμνότης ἐπὶ μίξεων ἔθετο ἀσέμνων . Ἀριστοφάνης γοῦν μισητίαν |
βούλεται ὁ Εὐριπίδης . τοιοῦτος δέ ἐστιν ἀεὶ , τὰ ἡρωϊκὰ πρόσωπα εἰσάγων φιλοσοφοῦντα : τὸν ἡγεμόνα τῆς σοφίας : | ||
ἀπὸ τῶν ἀρχαγγέλων παραδέχεται . Τὰ δαιμόνια δὲ καὶ τὰ ἡρωϊκὰ αὐτοπτικὰ πνεύματα ἐν εἴδεσι μὲν ὡρισμένοις ἔχει τὸ κάλλος |
ταῦτα : μῦθος , διήγημα , χρεία , γνώμη , ἀνασκευὴ καὶ κατασκευή , κοινὸς τόπος , ἐγκώμιον , σύγκρισις | ||
καὶ ἡ γνώμη , τὰ δὲ τοῦ δικανικοῦ ὡς ἡ ἀνασκευὴ καὶ κατασκευὴ καὶ ὁ κοινὸς τόπος , τὰ δὲ |
, λεγέσθω ταύτῃ : τὰ δὲ τῶν νέων ἡμῖν καὶ σοφῶν αἰτιαθήτω ὅπῃ κακῶν αἴτια . τόδε οὖν οἱ τῶν | ||
πάντα καί , ὡς ἔφη τις τῶν παρ ' ὑμῖν σοφῶν , κενὸν οὐδὲν οὐδ ' ὅσον ἀθέρα καὶ τρίχα |
διασκευὴν κατασκευάζει . τρόποι δὲ διηγήσεως τρεῖς , ἁπλοῦς , ἐγκατάσκευος , ἐνδιάσκευος . ὅταν μὲν οὖν ᾖ τὰ πράγματα | ||
- ναμιν . ἡ μὲν οὖν ἐξηλλαγμένη καὶ περιττὴ καὶ ἐγκατάσκευος καὶ τοῖς ἐπιθέτοις κόσμοις ἅπασι συμπεπληρωμένη λέξις , ἧς |
μετὰ τῶν ἄλλων διαστέλλει τὴν φρόνησιν ἀπὸ τῶν εἰρημένων τριῶν ἀληθευτικῶν ἕξεων , ὅτι ἐν ἐκείναις οὐχ ὁ πρακτικὸς νοῦς | ||
διὰ τῶν ἀρχῶν ἐπιστάμενος , ὥστε ἀναγκαῖον ἰδίως ἑκάστην τῶν ἀληθευτικῶν ἕξεων τὸν περὶ αὐτῆς λόγον δέξασθαι . μήποτε δὲ |
διαφέρει , τῇ γοῦν ξηρότητι κοινωνεῖ . καὶ ταῦτα μὲν ὕθλος ἐστὶ λήρων σοφιστῶν , λογικῆς ἐχομένων ζητήσεως . μεταβῶμεν | ||
ἡ οι δίφθογγος οὐκ ἔστιν καθόλου : διὸ σημειούμεθα τὸ ὕθλος μόνον διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γραφόμενον . Πᾶσα λέξις |
χρησιμευούσης . διὸ καὶ τῶν μερῶν τῆς μελοποιίας ἡ καλουμένη πεττεία τὸ χρησιμώτατον ἐν ἐκλογῇ τῶν ἀναγκαιοτάτων φθόγγων ἑκάστοτε θεωρουμένη | ||
καὶ μάχλους . κυβεία , κυβεύτρια κυβευταί , κυβευτήρια . πεττεία ἢ πεσσεία , ὡς Σοφοκλῆς σκιράφια : καὶ τὸν |
πρεσβύτερος μὲν ἀμφοῖν τούτοιν , Δήλιος δὲ τὸ γένος , πεπραγματευμένος τοῦτο μὲν ἔπος , τοῦτο δὲ πράγματα , τέταρτος | ||
φωνασκικὸν φέρεται βιβλίον πάγκαλον : πέμπτος ὁ περὶ τῶν νομοποιῶν πεπραγματευμένος , ἀρξάμενος ἀπὸ Τερπάνδρου : ἕκτος στωικός : ἕβδομος |
ἔχοιμεν ἐπιστήμην , ῥᾴδιον ἀπ ' ἐκείνης πεῖσαι λέγοντας : διδασκαλία γάρ ἐστιν ὁ κατὰ τὴν ἐπιστήμην λόγος , τοῦτο | ||
κηρύττουσιν αὐτοῦ τὸν λόγον , ἵνα διὰ τῆς γαστριμαργίας ἡ διδασκαλία τοῦ λόγου κρατύνηται . . . . . . |
Βιθυνῶν ἔθνος . ἔλεγε δὲ ὁ Πολέμων τὰ μὲν τῶν καταλογάδην ὤμοις δεῖν ἐκφέρειν , τὰ δὲ τῶν ποιητῶν ἁμάξαις | ||
, ποτὲ μὲν τὸ ποίημα καλῶν γράμμα ποτὲ δὲ τὸ καταλογάδην σύγγραμμα , φησί : Κρεοφύλου πόνος εἰμί , δόμῳ |
, ἀλλὰ ὁ ἐριστικός . ἔχει δὲ χώραν πρὸς τὰ γεωμετρικὰ διὰ τὸ μιμεῖσθαι τὴν διαλεκτικὴν περὶ παντὸς τοῦ προτεθέντος | ||
Θεόδωρε , φήσομεν ἀκηκοότες εἶναι τοῦ περὶ λογισμοὺς καὶ τὰ γεωμετρικὰ κρατίστου ; Πῶς , ὦ Σώκρατες ; Τῶν ἀνδρῶν |
ἁπλῶς ὅτι ἑξάμετρον δακτυλικὸν καταληκτικόν , οὐδὲ ὅτι ἥδε ἡ Ὁμηρικὴ ἀνάπαυσις ἢ ὅδε ὁ ῥυθμὸς ἢ ἥδε ἡ συνθήκη | ||
ἣν καὶ μεταλαμβάνομεν τὰς προκειμένας συντάξεις . ἐντεῦθεν γοῦν ἡ Ὁμηρικὴ ποίησις ἀπροσδεής ἐστι τῆς συνθέτου χρήσεως , καθὸ γινώσκει |
τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα . Τῆς ποιήσεως ἡ μὲν ἀμίμητος ἱστορική παιδευτική ὑφηγητική θεωρητική ἡ δὲ μιμητική τὸ μὲν ἀπαγγελτικόν | ||
δρᾶσαι τὰ εἰρημένα . Τρία δὲ γένη περιόδων ἐστίν , ἱστορική , διαλογική , ῥητορική . ἱστορικὴ μὲν ἡ μήτε |
καὶ ἀρκούντως ἔχειν ἡγοῦμαι καὶ ταῦτα . εἰ γάρ τι παραλέλειπται τῶν κατὰ μέρος , ἐκ τῶν καθόλου καὶ μερικῶς | ||
ζῷον ἄρα οὐσία σωματικὴ ἔμψυχος αἰσθητική . μεταξὺ τοίνυν οὐδὲν παραλέλειπται , διότι μηδ ' ὑπερβέβαται . ὅτι δὲ μηδ |
ἑώρακας ὑποκριτάς , τῶν συριττομένων λέγω τούτων καὶ διαφθειρόντων τὰ ποιήματα καὶ τὸ τελευταῖον ἐκβαλλομένων , καίτοι τῶν δραμάτων πολλάκις | ||
, ἔργων ὄντες δημιουργοὶ καλῶν , τὰ τῶν τοιούτων ᾀδέσθω ποιήματα , ἐὰν καὶ μὴ μουσικὰ πεφύκῃ . κρίσις δὲ |
ἥρμοστο τῷ Πινδάρῳ ἡ λύρα . ἁρμονίαι δὲ πλείονες : Δώριος , Φρύγιος , Λύδιος . τὸ δὲ ἀπὸ δύναται | ||
Περὶ κωμῳδίας . εὐλάχα : τὸ ἄροτρον παρὰ Θουκυδίδῃ . Δώριος δὲ ἡ λέξις . εὐνάς : ἰδίως Θουκυδίδης τὰ |
ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἀφ ' ὧν παρέβημεν . τοῦ γὰρ Ἡροδότου μηδένας ὑπερβορείους εἶναι φήσαντος , μηδὲ γὰρ ὑπερνοτίους , | ||
φήσει , εἴρηται γάρ : οὐ μὴν τῷ ὑφ ' Ἡροδότου εἰρῆσθαι τὸ δόκιμον τῆς χρήσεως παρέχεται : οὐ γὰρ |
συμφωνοῦσι πολλοὶ τῶν ἐπισήμων ἱστορικῶν , Πολύβιος καὶ Διόδωρος , Κεφαλίων τε καὶ Κάστωρ καὶ Θάλλος καὶ ἕτεροι . . | ||
θανὼν Διόνυσος ἐκ Σεμέλης . ὁμοίως δὲ καὶ ὁ σοφώτατος Κεφαλίων τὰ αὐτὰ ἐν τῶι ἰδίωι συγγράμματι ἐξέθετο . . |
μὲν γὰρ ἐς ὀξὺ πεφρικότι φωτὶ βλέπονται . Ῥείη τοι νοερῶν μακάρων πηγή τε ῥοή τε : πάντων γὰρ πρώτη | ||
. τῇ κοινωνίᾳ γὰρ τῶν φύσεων ἕκαστον τῶν αἰσθητικῶν καὶ νοερῶν ἐπιγινώσκει . οὕτω τὸ τῆς ψυχῆς ἡμῶν θεῖον καὶ |
καὶ θαυμαστὴν ἐν τοῖς λόγοις δύναμιν , καὶ τά τε ἰαμβεῖα σαφῶς καὶ κατὰ φύσιν καὶ πολιτικῶς ἔχοντα , καὶ | ||
τοῦ Εὐριπίδου Μήδειαν παρακαλέσαι παρελθοῦσαν εἰπεῖν ὑπὲρ ἐμοῦ ἐκεῖνα τὰ ἰαμβεῖα μικρὸν αὐτὰ παρῳδήσασαν : καὶ μανθάνω μὲν οἷα δρᾶν |
δὲ τοῦ αἴνου : ὅτι ὁ μὲν αἶνος ἐστὶ λόγος μυθικός , ἐκφερόμενος ἀπὸ ἀλόγων ζῴων ἢ φυτῶν πρὸς ἀνθρώπων | ||
κατ ' ἄλλους εἰς ἔλαφον . ταῦτα δὲ πάντα λῆρος μυθικός ἐστι , τὸ δ ' ἀληθὲς οὕτως * ἔχει |
ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
. δῆλα δὲ ταῦτα . Τοῦτο τὸ θεώρημα οἷόν τις πρόληψίς ἐστιν εἰς ἐγγραφὴν καὶ περιγραφὴν πενταγώνων καὶ ἐν πενταγώνοις | ||
. δῆλα δὲ ταῦτα . Τοῦτο τὸ θεώρημα οἷόν τις πρόληψίς ἐστιν εἰς ἐγγραφὴν καὶ περιγραφὴν πενταγώνων καὶ ἐν πενταγώνοις |
διηγήσεις , ἀγῶνες , ἐπίλογοι . Προασκοῦσι τοίνυν ἡμᾶς τὰ προγυμνάσματα εἰς μὲν τὰ τῆς ῥητορικῆς εἴδη καὶ μέρη , | ||
σκοποῦ δῆλον γέγονε καὶ τὸ χρήσιμον : χρησιμεύουσι γὰρ τὰ προγυμνάσματα εἰς τὰ τῆς ῥητορικῆς εἴδη καὶ εἰς τὰ τοῦ |
τὰς πτέρυγας τῶν ἰχθύων ἀφέλοιτο , ἀκινήτους τούτους ἐργάσαιτο . Τέτταρά εἰσι τὰ χαρακτηρίζοντα τὸν κυρίως ποιητήν : μέτρον ἡρωϊκὸν | ||
τὰς πτέρυγας τῶν ἰχθύων ἀφέλοιτο , ἀκινήτους τούτους ἐργάσαιτο . Τέτταρά εἰσι τὰ χαρακτηρίζοντα τὸν κυρίως ποιητήν : μέτρον ἡρωϊκὸν |
δὲ τὸ περιέχον αἴτιον , ἐν τῷ Περὶ ἀνθρώπου φύσεως διδάσκει λέγων : ” Αἱ δὲ νοῦσοι γίγνονται , αἱ | ||
τὰ τοῖς θεοῖς ἐξαιρούμενα μέρη καὶ θυμιώμενα . Ὅμηρος τοῦτο διδάσκει πρῶτον . θεοῖσι δὲ θῦσαι ἀνώγει Πάτροκλον ὃν ἕταιρον |
τὸ συνεστηκὸς ἐξ ἀμφοῖν . καὶ ἔστι κόσμος ὁ ἰδίως ποιὸς τῆς τῶν ὅλων οὐσίας ἤ , ὥς φησι Ποσειδώνιος | ||
τῆς Παρθένου αἱ ἐν τῷ χορῷ ἀκόλουθοι . ΚΡΙΜΝΙΤΗΣ πλακοῦς ποιὸς διὰ κρίμνων γινόμενος , ὡς Ἰατροκλῆς ἐν τῷ περὶ |
. Τοῦτο πρὸ πάντων τάξας ἐν τῷ ὅρῳ τῶν συνεστώτων ζητημάτων καὶ καλῶς τάξας , ἐνταῦθα οἰκείως τελευταῖον αὐτὸ τάττει | ||
Ὄνομα δὲ ἀφεὶς εἶναι τοῦτο κοινὸν ἢ καὶ συμβεβηκὸς τῶν ζητημάτων ἁπάντων , ὅπως τούτων ἐπιγνωσόμεθα τὴν μέθοδον ἐνταυθοῖ προτάξας |
ἥψατο δὲ καὶ τῶν Ἀθήνησι ῥητόρων ἡ ποιητική τε καὶ τροπικὴ φράσις , ὡς μὲν Τίμαιός φησι , Γοργίου ἄρξαντος | ||
τουτέστι μεγάλη φαίνουσα καὶ συγκοπῇ αἰολικῇ λοφνίς . δομήσατο : τροπικὴ ἡ λέξις ἀπὸ τῶν τεκτόνων καὶ δομητόρων , ἀντὶ |
μεγάλ ' ὠφελήσεσθε πρὸς ἱστορίαν τῶν κοινῶν , καὶ ὅση δεινότης ἦν ἐν τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε . Οὐκ ἦν τοῦ | ||
δέδεικται ἄρα , ὅτι καὶ ἐπὶ τοῦ δοξαστικοῦ δύο εἴδη δεινότης καὶ φρόνησις : ἡ μὲν δεινότης ὡς φυσικὴ ἀρετή |
Περὶ κατηγορημάτων , Περὶ ἀμφιβολιῶν , Ἐπιστολάς . Χρύσιππος Ἀπολλωνίου Σολεύς , ἢ Ταρσεὺς ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς , μαθητὴς | ||
ὕστερον μαινόμενος . Σόλοι , πόλις Κιλικίας . Τὸ ἐθνικὸν Σολεύς . Ἔστι δὲ καὶ πόλις Κύπρου Σόλοι , καὶ |
φυσικός , ὃς ἐπεκλήθη Σκοτεινός . οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας | ||
εἰρῆσθαι νοῦ οὐδὲ τὸ ὅταν γένηται . Μέλλοντας ἡμᾶς ἄρχεσθαι φιλοσόφων λόγων ἀναγκαῖόν ἐστι μαθεῖν τί ποτέ ἐστι φιλοσοφία . |
αὐτῷ παραστάσης . Τὸ δ ' ἐστὶν οἴνου συγκομιδῆς γεωργοῖς ἀλληγορία , δι ' ὧν φησίν : Ὅς ποτε μαινομένοιο | ||
: τῇ παριαύων τερπέσθω . Τούτοις παραπλησίως ἔχει καὶ ἡ ἀλληγορία , ἥπερ ἕτερον δι ' ἑτέρου παρίστησιν , οἷόν |
[ φωνὴν ἔρρηξέν ] ? [ τινα κατὰ τῶν ] σοφιστῶν [ οἳ ἐμνημόνευσαν ] [ ] αὐτοῦ : τοσοῦτον | ||
ἀλλ ' ὅμως ὑπὲρ τηλικούτων ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς |
ζητήσωμεν τὰ εἰωθότα ζητεῖσθαι κεφάλαια πρὸ παντὸς τεχνικοῦ συγγράμματος . Ἔργα μὲν οὖν ἐστι τὸ ζητεῖν πρῶτον , εἰ ῥητορικόν | ||
πολλὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου λελυμασμένον : ἐγγέγραπται δὲ αὐτῷ τὰ Ἔργα . ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα κεχωρισμένη τῆς προτέρας , |
ὅλον που καὶ τὸ πᾶν . ὧδ ' οὖν δὴ λεγέσθω νόμῳ : Ἐὰν καταλαμβανόμενός τις ὑπὸ πολεμίων καὶ ἔχων | ||
, ὅπῃ τῷ θεῷ φίλον , ταύτῃ ἐχέτω τε καὶ λεγέσθω : τὴν δὲ αἰτίαν τῆς τῶν πτερῶν ἀποβολῆς , |
εἶναι δύο ταῦτα πάθη κατὰ τὸν Ἀριστοτέλην , οὕτως δὲ γενικὰ ὥστε διαιρεῖσθαι τὸ μὲν πάθος εἰς δύο πάθη , | ||
ἐθέλοι τὰ εἴδη τῶν κδʹ στοχῶν ἓξ ἔχειν καὶ μόνον γενικὰ , καθαρὸν , πλάγιον , ἶσον , κέντρον , |
υἱὸς Πόρος καὶ τὰ ἑξῆς , ἔστι δὲ ἀπὸ τοῦ Συμποσίου ταῦτα Πλάτωνος : καὶ πάλιν τὸ περὶ τῶν τεττίγων | ||
οὖν ἐν τοῖς προοιμίοις αὐτοῦ ἀναμὶξ οἶκτον καὶ θαῦμα . Συμποσίου Σωκρατικοῦ πλοκὴ σπουδαῖα καὶ γελοῖα καὶ πρόσωπα καὶ πράγματα |
ἱστορίαν ἢ τὴν ποίησιν . τὸ δὲ Ἰλιὰς ὄνομα καὶ Ὀδύσσεια καὶ τὰ τοιαῦτα ἴδιά ἐστιν ὀνόματα τὴν πρόθεσιν τοῦ | ||
χρόνωι ὠνομάσθη τὸ Ἄργος τριχῶς Ἴασον , ὡς καὶ ἡ Ὀδύσσεια δηλοῖ , Πελασγικὸν καὶ ἱππόβοτον . τινὲς δὲ μετὰ |
τὴν παρθένον . τῇ Φρυγίᾳ ἁρμονίᾳ ἡρμοσμένα . καὶ τὰ κρούματα τοῦ Ἀπόλλωνος κιθάρας σέβομαι , ἐπειδὴ εἶπε κάτω κιθάραν | ||
τὴν διάτονον ἁρμονίαν Ὕαγνιν τὸν καὶ αὐτὸν Φρύγα : ] κρούματα δὲ Ὄλυμπον ὁμοίως τὸν Φρύγα , καθάπερ Φρύγιον ἁρμονίαν |
' ἠρώτησεν εἰ δοκεῖ αὐτῷ ἁρμόττοντα εἶναι ὄψει τοιαύτῃ τοιαῦτα ζητήματα . πρὸς δὲ τὸν φάσκοντα ὡς τὰ πολλὰ αὐτῷ | ||
καὶ τοὺς τρόπους : τοῦ μελετᾷν ἕνεκα κατὰ λόγον τὰ ζητήματα , καὶ μὴ ἀνοικείαν τὴν ἰδέαν καὶ τὴν ἐξαγγελίαν |
τὴν θεόν . . . . βρόδον : ἔστι † διάλεκτος : παρὰ τὸ ῥόδον πλεονασμῷ τοῦ β βρόδον . | ||
τις , τῇ Ἀττικῇ διαλέκτῳ χρῆται . ἡ δὲ κοινὴ διάλεκτος μόνου τοῦ βούλει , καὶ ὄψει , καὶ οἴει |
. καλεῖται δὲ Σαπφικὸν ἢ Ἱππωνάκτειον : εὕρημα γάρ ἐστι Σαπφοῦς , ὁ δὲ Ἱππώναξ πολλάκις ἐχρήσατο . ἔστι δ | ||
παρήλλαξα . φιλίου . τοῦ τὰ περὶ φιλίας ἐπισκοποῦντος . Σαπφοῦς . . . Ἀνακρέοντος . Σαπφὼ λυρικὴ ποιήτρια , |
καὶ διαποικίλλει τὴν χάριν . τὶν δ ' ἁδυεπής τε λύρα : τίν σοί Δωρικῶς . σοὶ οὖν , φησι | ||
ἀλλὰ καθ ' ὁμοιότητα φωνεῖν λέγεται , οἷον αὐλοὶ καὶ λύρα καὶ ὅσα ἄλλα τῶν ἀψύχων ἀπότασιν καὶ μέλος καὶ |
ἀντιλέγειν . ἀκροασάμενος ] ἀκούων . τελευταῖος . . . ἰάμβων . καὶ μὴν ] ὡς ἐν συντόμῳ . μὴν | ||
ἀνίη . Αἰσχρίων δ ' ὁ Σάμιος ἔν τινι τῶν ἰάμβων Ὕδνης φησὶ τῆς Σκύλλου τοῦ Σκιωναίου κατακολυμβητοῦ θυγατρὸς τὸν |
ἔχει δραχμὴν αʹ . Δραχμὴ δὲ καὶ ἄλλη ὁμωνύμωϲ καλεῖται Αἰγυπτιακή , ἥτιϲ ἕκτον μέροϲ ἐϲτὶ τῆϲ Ἀττικῆϲ δραχμῆϲ ἄγουϲα | ||
ἐπεθύμησας θοίνης εὐτελεστέρας . ἔστι δὲ καὶ ἰδέα τις δείπνων Αἰγυπτιακή , τραπεζῶν μὲν οὐ παρατιθεμένων , πινάκων δὲ παραφερομένων |
καί φαμεν , ὅτι τὸ διαφόρως χρῆσθαι τῇ ποικιλίᾳ τῶν λέξεων ποικίλον καὶ τὸ κάλλος τοῦ λόγου ποιεῖ . τὰ | ||
ταῖς τότε γινομέναις νίκαις . . Πρωταίνιον ] ἐκ δύο λέξεων ταυτοσημάντων συνετέθη τὸ πρωταίνιον , ἐκ τοῦ πρῶτος καὶ |
γὰρ συνώνυμον συνωνύμῳ ἐστὶ συνώνυμον . ταῦτα μὲν περὶ τῶν συνωνύμων . Ἐφ ' οἷς διαλαμβάνει καὶ περὶ τῶν παρωνύμων | ||
γνήσια τῶν νόθων , καὶ ἐπὶ μὲν τῶν ὁμωνύμων καὶ συνωνύμων γνήσιαι καὶ αἱ κοινωνίαι καὶ αἱ διαφοραί , ἐπὶ |
: οὐ κατὰ τὴν ἐμὴν προαίρεσιν , φησίν , ἡ ὄρχησις γίνεται , ἀλλ ' ἤδη διὰ τὴν ἄσχετον ἡδονὴν | ||
καὶ Βακχικὰ οἶμαί σε μὴ περιμένειν ἐμοῦ ἀκοῦσαι , ὅτι ὄρχησις ἐκεῖνα πάντα ἦν . τριῶν γοῦν οὐσῶν τῶν γενικωτάτων |
προτάσεως . καὶ καθάπαξ εἴ τις ἐκλεξάμενος τὰ παρὰ τῶν ἀρχαίων σχήματα τῶν περιόδων μιμοῖτο , ἐν ταῖς μεταποιήσεσι πλῆθος | ||
με ὡς προκρίναντα τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας τὴν Μενάνδρου ἢ τῶν ἀρχαίων τραγῳδῶν Εὐριπίδην : οὐδὲ γὰρ οἱ ἰατροὶ τὰς πολυτελεστάτας |
ἀρχιερέα τὸ τελευταῖον ἔρχομαι δηλώσων , ὅτι καὶ προφήτης γέγονε δοκιμώτατος . οὐκ ἀγνοῶ μὲν οὖν , ὡς πάντ ' | ||
ὑπαισθέσθαι τὸ μέλλον καὶ προφυλάξασθαι στρατηγῆσαί τε κατ ' ἐχθρῶν δοκιμώτατος , εὐθὺς γράμμασι βασιλικοῖς ἐξ Ὀδρυσῶν μετεπέμπετο . Πρὸ |
ἀντιλέγεσθαί φησιν ὡς Ἐπιγένους . ἐν ἐνίοις δὲ καὶ πληθυντικῶς ἐπιγράφεται Τριαγμοί , καθὰ Δημήτριος ὁ Σκήψιος καὶ Ἀπολλωνίδης ὁ | ||
Τριαγμὸν ἐπιγραφόμενον . . . ἐν ἐνίοις δὲ καὶ πληθυντικῶς ἐπιγράφεται Τριαγμοί , καθὰ Δημήτριος ὁ Σκήψιος καὶ Ἀπολλωνίδης ὁ |
Ῥωξάνης ὁ Ἀετίων ποιησάτω . μᾶλλον δὲ τὸν ἄριστον τῶν γραφέων Ὅμηρον παρόντος Εὐφράνορος καὶ Ἀπελλοῦ δεδέγμεθα : οἷον γάρ | ||
δεξιᾷ , οἷος ὁ παρὰ τῷ Φόλῳ Ἡρακλῆς ὑπὸ τῶν γραφέων δείκνυται . Ἤδη δὲ καὶ ἐς τοὺς ἄλλους συνεχῶς |
γενικὴν καὶ φυλάττουσι τὸ α πανταχοῦ μακρόν , οἷον Ἀλκμάν Ἀλκμᾶνος , Τιτάν Τιτᾶνος , παιάν παιᾶνος , Πάν Πανός | ||
Καὶ γένηται τοῖσδε σάμερον κοπίς . Τὰ Στησιχόρου τε καὶ Ἀλκμᾶνος Σιμωνίδου τ ' ἀρχαῖον ἀείδειν : ὁ δὲ Γνήσιππος |
ἀνδρῶν δ ' ὅτῳ χρὴ τὸν κακὸν διειδέναι , οὐδεὶς χαρακτὴρ ἐμπέφυκε σώματι . ᾧ δὴ καὶ μείζων ἡ τοῦ | ||
ὁ ψιλός , εἰ τύχοι , τοῦ α ι υ χαρακτὴρ ἐμφανιστικός ἐστι τῆς διχρόνου φύσεως , ἢ τὸ [ |
κατὰ ζῆλον τοῦ διδασκάλου γεγράφασι κατηγορίας καὶ περὶ ἑρμηνείας καὶ ἀναλυτικά : ἡ δὲ τρίτη τοιαύτη ἐστί . . . | ||
αἵ τε Κατηγορίαι καὶ τὸ Περὶ ἑρμηνείας καὶ τὰ Πρότερα ἀναλυτικά , τὰ δὲ αὐτὴν τὴν μέθοδον τῆς ἀποδείξεως διδάσκοντά |
τὸ δὲ ζῶ καὶ εἰμὶ οὐδέτερα λέγεται καὶ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν ὡς ἐν ὑποστάσει θεωρούμενα , πλὴν εἰ μὴ προσλάβοι | ||
ἀπὸ τῶν σεμνῶν ἐπὶ τὰ ἄσεμνα ἡκόντων : οἷον ἀπὸ γραμματικῶν ἐπὶ πραγματικὰ , ἢ εἰς ἄλλο τι τῶν ἀτιμοτάτων |
εἴδη ὀρχήσεως , ὡς καὶ Ἡσύχιος ὁ Ἰλούστριός φησιν : ἐμμέλεια μὲν τραγική , σίκιννις σατυρική , κόρδαξ δὲ κωμική | ||
ἀπόσκημμα : ἀπέρεισμα . Αἰσχύλος Ἀργείαις . , . : ἐμμέλεια : εἶδος ὀρχήσεως . . . τραγικὴ δὲ ἡ |