| τρόπον ἄγριος καὶ σκληρὸς καὶ ἀνήμερος . ἄγροικος ὀργήν ] ἀκράτητος τὸν τρόπον . ὀργήν ] τὸν τρόπον . Γ | ||
| ἄσεμνα : ἀπρεπῆ . ἀτρεκέστατος : ἀληθέστατος . ἄληπτος : ἀκράτητος . ἅλις : ἀρκούντως . ἄνασσα : βασίλισσα . |
| μὲν δὴ τὸν τρόπον τοῦτον ἀδεὴς ὤν : ἐὰν μέντοι φοβηθῇ τι τῶν ἁδροτέρων , βυθίσας τὴν κόγχην ἐπλήρωσε , | ||
| τὸ γὰρ εἱμαρμένον ἥξει , κἂν Ἀρισταίνετος μᾶλλον ἢ δεῖ φοβηθῇ . πολλῷ δὲ κρεῖττόν ἐστι μὴ δεδοικότα παθεῖν τὸ |
| . Ἆρα μή , ἦν δ ' ἐγώ , ὦ Μενέξενε , τὸ παράπαν οὐκ ὀρθῶς ἐζητοῦμεν ; Οὐκ ἔμοιγε | ||
| , ἦν δ ' ἐγώ , ὦ Λύσι τε καὶ Μενέξενε , παντὸς μᾶλλον ἐξηυρήκαμεν ὃ ἔστιν τὸ φίλον καὶ |
| , ἀναγκαῖον κακόν . Ζητούμενον ὄνομα , ἄνθρωπος ἀφανής , δυσεύρετον κτῆμα , ἀπορίας παραμύθιον , καταφυγὴ δυστυχίας , ἀγκὼν | ||
| ψελλόν ] Ἄσημον , ἄναρθρον . : ψελλόν τε καὶ δυσεύρετον : Ἀπὸ τούτων ὧν σοι εἶπον , εἴ τι |
| φιλοσοφία καὶ ἡ πρὸς ταύτην αἰδώς , καὶ διὰ τοῦτο μετριώτερός ἐστιν ὑμῖν καὶ φορητὸς ἔτι . φέρει γάρ τινα | ||
| τέκτων ἢ κάπηλός τις συμπερινοστῶν τῇ στρατιᾷ . πλὴν ἀλλὰ μετριώτερός γε ὁ ἰδιώτης οὗτος ἦν , αὐτὸς μὲν αὐτίκα |
| καλουμένου βασιλίσκου ῥητῶς οὕτω φησίν : ὅταν δὲ ὁ βασιλίσκος δάκῃ , πληγὴ ὑπόχρυσος γίνεται . Τὰ μὲν οὖν ἐν | ||
| ἡ πάθη : διψὰϲ δὲ τὸ ἑρπετὸν θηρίον , ἢν δάκῃ τινά , ἄϲχετον δίψοϲ ἐξάπτει , πίνουϲί τε ἄδην |
| . ἵνα γὰρ τὰ κρέα μὴ ⌈ σήπηται Γ [ σάπῃ ] ⌈ μένοντα , πάττεται τῇ ἅλμῃ . Γ | ||
| . ἵνα γὰρ τὰ κρέα μὴ ⌈ σήπηται Γ [ σάπῃ ] ⌈ μένοντα , πάττεται τῇ ἅλμῃ . Γ |
| νυνὶ δὲ ἡ συνεχὴς ἐπανάτασις τῶν χειρῶν ἐμοὶ τῆς ὕβρεως ἀφορητότερον κατέστη : καὶ τὸν αἰκιζόμενον ἀτιμώρητον δια - φεύγοντα | ||
| ἡ συνεχὴς ἐπανάτασις τῶν χειρῶν ἐμοί τε τὸ τῆς ὕβρεως ἀφορητότερον καθίστη καὶ τὸν αἰκιζόμενον ἀτιμώρητον διαφεύγοντα ἐπεμβαίνειν ὁσημέραι τῷ |
| πρώραν „ , ἔφη : „ ἀλλ ' ἔμοιγε οὐκέτι λυπηρὸς ὁ θάνατός ἐστι , εἴγε ὁρᾶν μέλλω τὸν ἐχθρόν | ||
| ἄν ; Οὐδ ' ἄρα ὁ μέσος βίος ἡδὺς ἢ λυπηρὸς λεγόμενος ὀρθῶς ἄν ποτε οὔτ ' εἰ δοξάζοι τις |
| Δαρείῳ ἰδιωτεύοντι δωρησάμενος ἔτυχε τῆς εἰς Σάμον καθόδου . Ἡ κέρκος τῇ ἀλώπεκι μαρτυρεῖ : ἐπὶ τῶν δεικνυόντων ἀπὸ μικρᾶς | ||
| : τουτέστι τὸ ἄκρον τοῦ πυρὸς ἐσκόπουν , ὃ καλεῖται κέρκος . οἱ δὲ τὴν καρδίαν διὰ τὸ εἶναι πυρώδη |
| πρᾶος , εὐπειθής , εὐάγωγος , εὐήνιος , χειροήθης , τιθασός : φιλῶν τὸν ἀναβάτην , εὔνους τῷ ἱππεῖ , | ||
| . οὐχ ἡμεροῦται δὲ κατὰ τὸν ἄλλον , οὐδὲ γίνεται τιθασός , ἀλλ ' ἄγριος ἐς τὸ ἀεὶ διαμένει . |
| : χρηστός ἐστι βασιλεύς . ἕξεις ἄνδρα ὃν θέλεις : ἐντιμότερον μετὰ τὴν κρίσιν γαμηθήσῃ . βάδιζε δὲ καὶ ἀναπαύου | ||
| λόγος φησὶν εἶναι , ψευδόμενος : οὐδὲν γὰρ γηγενὲς Ὀλυμπίων ἐντιμότερον , ἀλλ ' ὁ περὶ ψυχῆς ἄλλως δοξάζων ἀγνοεῖ |
| γόμφοισιν ἐμπρίων † μιμούμενος † λυμεῶνι σώματος θαλάσσαι : ἤδη θρασεῖα καὶ πάρος λάβρον αὐχέν ' ἔσχες ἐμ πέδαι καταζευχθεῖσα | ||
| . ἡ δὲ ἑρμηνεία καὶ πάνυ πως ἁρμόζει , εἰ θρασεῖα εἴη καὶ τετολμημένη , καὶ ἥ τε λέξις πολλὴν |
| ' αὐτῷ κέχρηται ὁ συγγραφεύς : ἀλλ ' οὐδὲν Θεοπόμπῳ σταθμητὸν εἰς ἑρμηνείας κρίσιν . τὸ δ ' ἔργον αὐτὸ | ||
| φαῦλον ὥστε σε λυπῆσαι . : ἀλλ ' οὐδὲν Θεοπόμπωι σταθμητὸν εἰς ἑρμηνείας κρίσιν . . : Θεοπόμπου μὲν κατηγορεῖ |
| διαμετρεῖ ἡ σελήνη τὸν ἥλιον καὶ συνοδεύει νεφελοειδέσιν ἀστράσιν , σίνος περὶ τὰς ὄψεις γίνεται . καὶ ὅτε ἐν τῷ | ||
| Προσπεριβαλλέσθω δὲ καὶ τὸ ὀξὺ τοῦ πήχεος , ἢν τὸ σίνος κατὰ τοῦτο ᾖ , ἤν τε μὴ , ἵνα |
| τοὺς ἵππους , τὸ ἀνώτατον ξύλον καπάναξ καλεῖται δεξιὸς καὶ εὐώνυμος , ἡ δὲ μέση ῥάβδος καπάνη , ἐφ ' | ||
| λυπεῖν : ἀριστερὰ κατ ' εὐφημισμόν : ὅθεν καὶ ἡ εὐώνυμος : ὡς δὲ φόβος φοβερὸς , οὕτως ἄριστος ἀριστερός |
| μιμητὴν οὐκ ἔχων τῆς ἀκρασίας , μὴ προσλαβοῦσα γὰρ κοινωνὸν πονηρία μεῖζον ὄνειδος φαίνεται . Καὶ ταῦτα μὲν ὡς ἡμαρτηκότος | ||
| καὶ τοῦτο παράλογον , ὁ δεύτερος τέθυται . δῆλον ὅτι πονηρία τύχης ἐστὶν , οὐ κακίας ἐπιθυμία τῶν παίδων τὸ |
| γλίσχρου φλέγματος τρεφόμενα ἑτοίμως ὑπὸ τῆς ψυχρότητος καὶ πλήττεται καὶ ἐμφράττεται . Ἡ μὲν γὰρ φλὲψ χορηγεῖ τροφὴν τῷ νεύρῳ | ||
| ἐκ τῶν παρακειμένων μορίων φέρεται φλέγμα ἐπὶ τὸν πνεύμονα καὶ ἐμφράττεται καὶ ποιεῖ φλεγμονὴν κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον . Καὶ |
| ἀμφοῖν ἀποδιδόναι βούλεται τὸ σύμμετρον . ὁπότερος δ ' ἂν πλεονάζῃ θάτερον ἔλαττον : τοῦτο δὲ τῶν μὲν δι ' | ||
| μελαγχολικοῦ χυμοῦ ζητητέον : εἰ μὲν ἐν ὅλῳ τῷ σώματι πλεονάζῃ καὶ ἔστιν ἀσαπὴς , ποιήσει τὸν μέλανα ἴκτερον : |
| ὁ ἀσφόδελος γίνεται : αὐτὸς δέ τι ὁ Τρύφων προκρίνει ὁμοτόνως τῷ φυτῷ καὶ τὸν τόπον ἐκφέρειν : πολλάκις γάρ | ||
| Μίνῳ συγγενής , ἀφ ' οὗ ἡ πόλις ἡ Παραισός ὁμοτόνως τῷ οἰκιστῇ „ . Παραίτακα , πόλις Μηδική . |
| ἐν τῇ ἀκρωρείᾳ ῥίζα παρόμοιος πηγάνῳ : ἣν ἐὰν γυνὴ φάγῃ τις κατ ' ἄγνοιαν , ἐμμανὴς γίνεται : καλεῖται | ||
| γίνεται τὸ ῥῖγος . Ἢν δέ τι καὶ πίῃ ἢ φάγῃ ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον , κάρτα ταχέως ἐμέεται [ |
| βλάπτεται : ἴσον γάρ ἐστι τῷ εἴ τις μεθύει , βλάπτεται . τὸν τοιοῦτον λόγον ἀκριβέστερον ἐν τῷ περὶ συντάξεως | ||
| ὅλου τοῦ προσώπου : βαρεῖται γὰρ ὑπὸ τῶν καταπλασμάτων καὶ βλάπτεται πρὸς τῶν ἐμβροχῶν καταρρεουσῶν . καὶ ἐπὶ τῶν πολυκινήτων |
| μεταβολή , ὡς Νιόβη εἰς λίθον . μισητὴ ὀξυτόνως καὶ μισήτη βαρυτόνως διαφέρει παρὰ Ἀττικοῖς , ὥς φησι Τρύφων ἐν | ||
| τὸ ἐν παροιμίας δὲ μέρει λεγόμενον : περὶ σφυρὸν παχεῖα μισήτη γυνή κατὰ τοῦτο εἰρῆσθαι δοκεῖ . καὶ ὁ Κρατῖνός |
| βίῳ ἔχειν ἔρημον διαδόχου τὴν οἰκίαν . Ἔστιν δὲ μήτηρ φιλότεκνος μᾶλλον πατρός : ἡ μὲν γὰρ αὑτῆς οἶδεν υἱόν | ||
| τοῦ ε ψιλοῦ : οἷον , ἄτεκνος : καλλίτεκνος : φιλότεκνος . Τὰ παρὰ τὸ ὄνομα συγκείμενα τὴν τρίτην ἀπὸ |
| , δίκαιος συγγραφεύς , οὐδὲ Θουκυδίδης . ἀλλὰ κἂν ἰδίᾳ μισῇ τινας πολὺ ἀναγκαιότερον ἡγήσεται τὸ κοινὸν καὶ τὴν ἀλήθειαν | ||
| μὴ ἁρμοδία τυγχάνεις εἰς τὸ συνοικεῖν ἀνδρί , διὰ τοῦτο μισῇ : καταθύμιος ἁρμοδία : τὸ εἰδέναι πῶς δεῖ συνοικεῖν |
| οὖν χολὴ κινηθεῖσα ἐς τὰς φλέβας καὶ ἐς τὸ αἷμα ἐσέλθῃ , διεκίνησε καὶ διώῤῥωσε τὸ αἷμα ἐκ τῆς ἐωθυίης | ||
| καθαίρει μήτε χολὴν μήτε φλέγμα , ὅταν ἐς τὸ σῶμα ἐσέλθῃ , τὴν δύναμιν αὐτὰ παρέχεσθαι δεῖ ἢ ψύχοντα ἢ |
| , σύμβουλος , σύσσιτος συσσιτία , συμπότης , συλλογεύς , συστρατιώτης , σύνεδρος , σύσκηνος , συστράτηγος συντράπεζος , συνεραστής | ||
| τοῦ πρός τι ὑποδειγμάτων δείκνυται ἐπί τε τοῦ ἀδελφὸς καὶ συστρατιώτης καὶ γείτων καὶ ἧλιξ καὶ ἄλλων ὁμοίων : τῷ |
| θηλείας καὶ συρομένης λίνῳ ὑπὸ τοῦ ἁλιέως , ἕτερος ἐπακολουθῶν θηρεύεται , οὐ μόνον δ ' εἷς , ἀλλὰ καὶ | ||
| παρεὶς ἐᾶι , μολπαῖσι δ ' ἡσθεὶς τοῦτ ' ἀεὶ θηρεύεται , ἀργὸς μὲν οἴκοις καὶ πόλει γενήσεται , φίλοισι |
| πρόσφατα . Ἵππος ἔχοντι ἀνθρώπῳ ἱππομανὲς ἀποκολουθήσει ὡς μαινόμενος . Ἐλέφαντος στέαρ ἐὰν ἀλείψῃ , οὐδέν σοι τῶν θηρίων προσελεύσεται | ||
| ὁ βούτας , ὁ δὲ κύκνος ἀνέθορε κἄμπτατο χαίρων . Ἐλέφαντος ἐπ ' οὔατι κώνωψ πτερὸν οὐ πτερὸν ἵστατο σείων |
| τὸ δ ' αὖ πείθεσθαι οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἔμμονον εἶναι τοῖς περὶ αὐτόν , εἰ τοὺς ἀπροφασίστως πειθομένους | ||
| φιλεῖ γίνεσθαι , ὥσπερ καὶ τοὐναντίον φησὶν ψυχῆς βίαιον οὐδὲν ἔμμονον μάθημα . καὶ Ἀρχιμήδης δέ ποτε βαρβάρων ἐπιστάντων ταῖς |
| κατ ' ἀνδρῶν δῆτ ' ἐνοικήσει στέγην ; καὶ πῶς ἀκραιφνὴς ἐν νέοις στρωφωμένη ἔσται ; τὸν ἡβῶνθ ' , | ||
| : κἂν γὰρ εἰς τὸ παρὸν ἐλλείπῃ , σώζεται γοῦν ἀκραιφνὴς εἰς τὰ μέλλοντα . Αἱ μὲν κατ ' ὄψιν |
| οὐκ ἐμοὶ διὰ τὸ νηστεύειν . , , : Ἴσως ὑπνοποιόν τι μέλος πρὸς ἑσπέραν αὐλούμενον . φησὶ δὲ ὅτι | ||
| κυάμου , παιϲὶν ἐρεβίνθου . ἀνώδυνόν ἐϲτι μάλιϲτα φάρμακον καὶ ὑπνοποιόν . Καϲϲίαϲ ⋖ η , ναρδοϲτάχυοϲ ἀμώμου , κρόκου |
| ἐνεργείαις ὁ ἐλευθέριος καὶ λυπεῖται , ἐὰν παρὰ τὸν λόγον βιασθῇ τι ποιεῖν . ἡ δὲ πραότης περὶ ἓν πάθος | ||
| ἀναιρεθήσεται γενόμενος γυνή , καὶ βιασάμενος γυναῖκα ἔσται , ἵνα βιασθῇ . Ὅθεν καὶ θείᾳ φήμῃ Ἀδράστεια : αὕτη γὰρ |
| καὶ τὰς ἠϊόνας . ἐκκυμαινομένων γὰρ τῶν σωμάτων βαρεῖα καὶ δυσώδης προσπίπτουσα καὶ τοῖς ἔτι ἐρρωμένοις ἡ τοῦ πνεύματος ἀποφορὰ | ||
| τὸ δὲ ἆσθμα αὐτοῦ ἀθρόον συνάγεται , καὶ ἡ ἀναπνοὴ δυσώδης ἐστίν ἐκφέρεται ] ἐξέρχεται ἐχθρὸν ὄδωδεν ] κακῶς , |
| ὡς τὰ σώματα τὰ χυτά : ὅστις καὶ κυρίως λέγεται πίνος . Μετὰ γὰρ τὸ ᾠκονομηκέναι καὶ τιθέναι ἡμᾶς μερικῶς | ||
| Δώριος , αὐχμός τε τῇ κόμῃ καὶ περὶ τῷ μετώπῳ πίνος καὶ ἐπιγουνὶς καὶ βραχίων , οἵους ἡ φιλτάτη γῆ |
| τέλος ] ἔχει πλήρωμα . . ἄτολμος ] δειλὸς , ἀπρόθυμος . . δειλὸς οὐ τολμῶ . . εἰμι ] | ||
| [ ? δριμεῖα ] ἡ λέξις . κατασκευή ἄτολμος ] ἀπρόθυμος βίᾳ ] βιαίως ἐπιρρηματικῶς φάραγγι ] ἤτοι τῷ ὄρει |
| πυρετὸς ἀπὸ καρδίας ὁρμᾶται : διὰ δὲ τὸν πυρετὸν ἡ παραφροσύνη γίνεται : οὐκοῦν ἐν καρδίᾳ ἐστὶ τὸ ἡγεμονικόν . | ||
| φθέγγεται , καὶ τῷ τυχόντι ὀργίζεται , μέγα κακόν : παραφροσύνη γὰρ μᾶλλον μελετᾶται . εἰ δὲ τὸ ἐναντίον , |
| πτέρναν ” . διὰ τίνα αἰτίαν χωρὶς ἀπολογίας καταρᾶται τῷ ὄφει , κελεύων ἐν ἑτέροις ὡς εἰκὸς „ στῆναι τοὺς | ||
| , ἀλλὰ βοῇ τοὺς ἄλλους ἐπικαλουμένη , τότε ἐναντιοῦται τῷ ὄφει . Λεῖψιν μυρμήκων βουλόμενοι σημῆναι , ὀρίγανον ἱερογλυφοῦσιν : |
| ἐποίησε σῆψιν ἀλλ ' ἀνεξηράνθη πρότερον . Ἡ δ ' ἐρυσίβη σαπρότης τις οὐδὲν δὲ σαπρὸν ἄνευ θερμότητος ἀλλοτρίας . | ||
| καὶ μὴ τοῖς ὅπλοις . Μηδενὶ φθόνει . Ὥσπερ ἡ ἐρυσίβη ἴδιόν ἐστι τοῦ σίτου νόσημα , οὕτω φθόνος φιλίας |
| εἴωθε γεννᾶσθαι χυμός , οὐ μόνον χρηστός , ἀλλὰ καὶ γλίσχρος , ἐξ οἵου δεῖ μάλιστα γίνεσθαι τὸν πῶρον . | ||
| κισσῷ , μαλακός , ἐν τῇ γεύσει δριμὺς ἠρέμα καὶ γλίσχρος : ῥίζα δ ' ἄχρηστος . φύεται ἐν τραχέσι |
| τούτοις , ὅπερ ἐλέχθη καὶ πρότερον , ὅταν σχῆμα μὲν ἀποδιδῷ τῆς † οὐσίας ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων , μὴ | ||
| : ἔγγιον γὰρ τῆς πρώτης οὐσίας ἐστίν . ἐὰν γὰρ ἀποδιδῷ τις τὴν πρώτην οὐσίαν τί ἐστιν , οἰκειότερον καὶ |
| κατακρουνίζων νίτρῳ λελειωμένῳ , ἄνηθον ξηρὸν καύσας , πλήρωσον τὸ δῆγμα , καὶ πτύγμα διάβροχον ὀξυκράτῳ ἐπιτιθεὶς , ἐπίδησον καὶ | ||
| τῶν δὲ ἑρπετῶν ἐν οἴνῳ ὀξίνῃ πινομένη καὶ ἐπὶ τὸ δῆγμα ἐπιπαττομένη : εἰς ὕπνον δὲ ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ |
| ἡμῶν , εἰ μὴ πᾶσα ἀνάγκη , ὁ τοιοῦτος ἔστω μονώτης . τὸν δὲ πολιτικὸν εὐδαίμονα , ᾧ πάντα πρόσεστι | ||
| γὰρ οἱ τοιοῦτοι καὶ τερατώδεις γίνονται . ἀλλ ' οὐδὲ μονώτης καὶ ἄτεκνος ἂν εἴη εὐδαίμων : ἴσως δὲ οὐδὲ |
| καὶ καλοὺς εἰς βουλάς τε : συμβάλλεται δ ' ἡ καταρχὴ εἰς προβολὴν ἀκάκων ἀνδρῶν καὶ μᾶλλον θαυμαστῶν καὶ ταπεινῶν | ||
| ἑλκύσωσιν , τοῦ δὲ πλέοντος ἐν τῇ νηῒ ἑκάστου ἡ καταρχὴ τότε ἐστὶν ἡνίκα τὸν πόδα εἴσω τῆς νηὸς θήσει |
| ἀμφοτέρῃσι : ῥόος ἐρυθρὸς ἐν τῇσι νεωτέρῃσιν . Καὶ ῥόος ἐρυθρὸς μὲν γίνεται ἐκ πυρετοῦ , μᾶλλον δὲ ἐκ τρωσμοῦ | ||
| ἄλλην ἅπασαν ὕλην διεσθίει . Χαλκὸς κεκαυμένος καλός ἐστιν ὁ ἐρυθρὸς καὶ ἐν τῇ τρίψει κινναβαρίζων , ὁ δὲ μέλας |
| ἅλμῃ . Δοκεῖ δὲ καὶ ἡ ὀξύη πρὸς τὸ ὕδωρ ἀσαπὴς εἶναι καὶ βελτίων γίνεσθαι βρεχομένη . καὶ ἡ καρύα | ||
| , καὶ πῦον ἐπῆλθεν οὐ πουλύ : ἡ δὲ μῆνιγξ ἀσαπὴς ἐφαίνετο . Παιδίσκη , ἐν Ὀμίλῳ , ἐκ τρώματος |
| ταῦτα μετὰ πληγῆς . τὰ δὲ ἄνευ πληγῆς ἑλκώσεως πάθη μυδρίασις , φθίσις , ἀτροφία , νυκτάλωψ , ὑπόχυσις , | ||
| δοκεῖ μείζω , μικρότερα ὄντα . καὶ τὸ μὲν πάθος μυδρίασις λέγεται . αἰτία δ ' αὐτοῦ ὑγρότης περιττωματικὴ συρρεύσασα |
| ἐπὶ τῶν ἐπὶ μικρῷ συκοφαντουμένων . Δίκη δίκην ἔτικτε καὶ βλάβη βλάβην : ἐπὶ τῶν φιλοδίκων καὶ συνειρόντων δίκαις δίκας | ||
| καὶ διαφθορὰν ἐργάζεται , ἔστι δ ' ὅτε καὶ ὀργανικὴ βλάβη ἐντεῦθεν γίνεται , οὕτω καὶ ἐπὶ τὸν αἶνον τοῦ |
| συγγενῶν ἐνόντων τῷ πυρί , ὁ δὲ λίθος οὐκ ἔχει κατάξηρος ὤν , διὸ καὶ τὸ ἐκπηδῶν εὐθὺ πεπυρωμένον , | ||
| τρίχωσις : τὸ σχῆμα ἐμφαντικόν : τοιαύτη θρὶξ τραχεῖα καὶ κατάξηρος λίαν ἐνδύνει τὸν ἐχῖνον , περὶ αὐτὸν οὖσα καὶ |
| ἐκεῖνο δῆλον ἐκ τοῦ ἐπαγομένου , τί οὖν σαίνοιμεν καὶ κολακεύοιμεν καὶ παρασύροιμεν ὀλέθριον μόρον καὶ οὐ προθυμίᾳ πρὸς τοῦτον | ||
| ἐκείνου δῆλον ἐκ τοῦ ἐπαγομένου , τί οὖν σαίνοιμεν καὶ κολακεύοιμεν καὶ παρασύροιμεν ὀλέθριον μόρον , καὶ οὐ προθυμίᾳ πρὸς |
| : ὁπόταν δὲ φοβηθῇ , οὐ συμφέρεται τῷ ἀρμένῳ , βαρυνόμενος δὲ καθέλκεται , κατασύρεται , κατασπᾶται , κατέρχεται , | ||
| δή τις ὑποστατικὸς νωταγωγῶν τῷ τῆς ψυχῆς ἤθει καὶ οὐ βαρυνόμενος οὐδενὶ τῶν αἰσχρῶν . Οὐκ ἂν διαμάρτανοι δέ τις |
| . , . ἀγοστός : ὁ ἀγκών : ὁ ἄγαν ὀστώδης τόπος . παρὰ τὸ συναγωγὴν καὶ ἐπίκαμψιν ἔχειν τῆς | ||
| ῥύγχος ὀξύ , τράχηλος λεπτός , ὀφθαλμοὶ μεγάλοι , γλῶσσα ὀστώδης , πρόλοβον δ ' οὐκ ἔχει . Ἀλέξανδρος δ |
| φύγεν ἕρκος ὀδόντων , δεινόν τ ' ἀργαλέον τε , νεμεσσῶμαι δέ τ ' ἀκούων , εἰ δὴ τοῦτό γε | ||
| μαχεσσαίμην ὅς τις πολέμοιο μεθείη λυγρὸς ἐών : ὑμῖν δὲ νεμεσσῶμαι περὶ κῆρι . ὦ πέπονες τάχα δή τι κακὸν |
| τὰ ' κείνου φαγόντων . ὁ οὖν Κάνδιδος εὑρὼν ἀφορμὴν κλέπτῃ λυσιτελοῦσαν φύλαξ μὲν ὧν ἐπιστεύθη κακὸς ἦν , ἐχθροὺς | ||
| , ἐάν τις ἢ τὴν πόλιν προδιδῷ ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ , κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ , ἂν καταγνωσθῇ , μὴ |
| καὶ ἤθεσιν , οἷς δυνατόν ἐστιν . Τόπος ἐστὶ λόγος αὐξητικὸς ὁμολογουμένου πράγματος ἤτοι ἁμαρτήματος ἢ ἀνδραγαθήματος : ἔστι γὰρ | ||
| τι λέγειν ἐλαφρῶς περὶ τῶν στεφάνων : εἰ μείζονα εἴρηκας αὐξητικὸς ὢν , νῦν ἐλαφρῶς ἄρχου τι λέγειν περὶ αὐτῶν |
| θερμαντικὸς ὁ οἶνος , τοῦδε δέ τινος ὁ τοσοῦτος εἶναι θερμαντικὸς ἂν ῥηθείη . . . . : καὶ πάλιν | ||
| ἐπὶ τῶν μηδὲν ἀνυόντων : ὁ γὰρ κνίδιος κόκκος φύσει θερμαντικὸς ὢν ἐκ τοῦ ψύχεσθαι οὐδὲν τῆς θερμότητος μεταβάλλεται . |
| πατραλοίας , . , . * ? Ἀπήμων : ὁ ἀβλαβής : παρὰ τὸ πήθω , ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔπαθον | ||
| μὴ θῦσαι αὐτὸν καὶ λέγοντος , ὡς οὐ μόνον αὐτὸς ἀβλαβής ἐστι τοῖς ἀνθρώποις , ἀλλὰ καὶ ὠφελιμώτατος : τοὺς |
| μάλιστα τῶν ἄλλων τεχνῶν φιλοσοφίαν διαφέρειν πεπιστευκώς , ὅτι μὴ κέχηνε πρὸς δόξας ἀνθρώπων , μηδὲ τὰς ἀκοὰς ποιεῖται κριτὰς | ||
| τῷδε ἠδέλφισται : τότε γὰρ μάλιστα τὸ στόμα τῶν μητρέων κέχηνε , καὶ τετανόν ἐστι μετὰ τὰς καθάρσιας , καὶ |
| ἀνέστησαν , καὶ κρίνεται προδοσίας , συνέστηκε , καὶ οὐδὲν ἐβλάβη τοῦ ζητήματος ἡ σύστασις περὶ τὴν τοῦ προσώπου ἐναλλαγὴν | ||
| ἐνέργειαν καὶ μόλιϲ δύναϲθαι καταπίνειν , τῷ δὲ ἡ γαϲτὴρ ἐβλάβη , ὡϲ μόγιϲ πέττειν , ἄλλῳ δὲ τὸ ἧπαρ |
| ἄλλοτε ἄλλο τῶν μεταλλικῶν ἰάσῃ τοὺς ἀχῶρας . ἐὰν δὲ φλεγμονώδης ἀχὼρ ᾖ , δῆλον ὡς πρότερον τὸ φλεγμονῶδες παύσεις | ||
| ἤτοι φλέβα τέμνειν ἢ ἀποσχάζειν τὰ σφυρά . ὁ δὲ φλεγμονώδης αὐτόματος κόπος οὐδὲ ὡρῶν ὀλίγων , μή τί γε |
| τὰ δύο μέρη αὐτῶν , ἐὰν ἀσθενῆ καὶ λεπτὸν καὶ ἄτροφον ἡ χώρα φέρῃ τὸν οἶνον , ἐὰν δὲ δυναμικὸν | ||
| , τῆϲ νούϲου τὰ ξύμβολα . ἀγρυπνίη δὲ ἄπεπτον , ἄτροφον , καματηρὸν τῷ ϲκήνεϊ , ἄθυμον , εὐπαράγωγοϲ ἡ |
| εὐχερῶς εὑρισκόμενα , καὶ εἰς τὰς ἐπικρίσεις τῶν συνθέτων δυνάμεων εὔχρηστος ἡ γνῶσις : ἔτι δ ' εἰς τὰς εὑρέσεις | ||
| ἐνεργήματος [ αἵματος ] , ὥστε οὐδὲ πρὸς σύλληψίν ἐστιν εὔχρηστος . ἀμέλει τινὲς μὲν ἐξ ὅλου μὴ κεκαθαρμέναι συλλαμβάνουσιν |
| τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος | ||
| τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος |
| ἢ κατὰ τὴν ποιότητα μεταβολή : ἐὰν γὰρ ἐλάττων ἢ ψυχρότερος γίνηται , καταπαύειν περιχέαντα τὸ ἔλαιον , ἀποθεραπεύειν δὲ | ||
| τὸν τῆς τρίψεως καιρόν : εἰ γὰρ ἤτοι θερμότερος ἢ ψυχρότερος εἴη περαιτέρω τοῦ προσήκοντος , ἐν μὲν τῷ θερμοτέρῳ |
| χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς ἀνέχεσθαι οἰδοῦντος καὶ διεφθαρμένου ὀδόντος ἢ ψυχῆς ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς καὶ θρασείας καὶ φιληδόνου καὶ | ||
| Μωάβ „ . ἀλλ ' οὐχ ἑκάστη | τῶν τοῦ ἄφρονος αἰσθήσεων ἐξαπτομένη πρὸς τῶν αἰσθητῶν ἐμπίπρησι τὸν νοῦν , |
| καὶ πυρρότερον ῥόδου , καὶ τὸ τρίχωμα τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ λευκότερον ἐρίων λευκῶν , καὶ τὰ ὄμματα αὐτοῦ ἀφόμοια ταῖς | ||
| ποτε Λήδαν ὤιον εὑρεῖν . καὶ πάλιν : ὠίου πολὺ λευκότερον . ὤεα δ ' ἔφη Ἐπίχαρμος : ὤεα χανὸς |
| νοοῦσιν , ὡς τὸν ὑπὲρ ὅλων φρονοῦντα ἤγουν τῶν ὅλων φροντιστικόν . διὸ καὶ ὁ Κλεάνθης , ὥς φασιν , | ||
| νοοῦσιν , ὡς τὸν ὑπὲρ ὅλων φρονοῦντα ἤγουν τῶν ὅλων φροντιστικόν . διὸ καὶ ὁ Κλεάνθης , ὥς φασιν , |
| ἔχει τῷ Ἀλβανῷ τῷ ὀμφακίᾳ : ἐστὶ δὲ δυνάμει καὶ εὐστόμαχος . ὁ Οὐελίτερνος δὲ ἡδὺς πινόμενος , εὐστόμαχος : | ||
| μᾶλλον ὑπέρχεται κατὰ τὸ ἔντερον , ἧττον δ ' ἐστὶν εὐστόμαχος , ὁ δ ' αὐστηρὸς τοὔμπαλιν , ὁ δ |
| αὐτοῦ γλαῦκον τὸν ἰχθύν , τούτου δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑποκατακλείσας φορέσῃ ἀπεχόμενος χοιρείου κρέατος καὶ πάσης ῥυπαρίας , σκοτίας δὲ | ||
| ἡ θήλεια τὸ αὐτὸ ποιεῖ . Ὁ οὖν ἀνὴρ ἐὰν φορέσῃ τοῦ ἄρρενος τὴν καρδίαν , ἡ δὲ γυνὴ τῆς |
| . ὅτι ἀφωρισμένον ἤδη τὸ προαιρετόν ἐστιν , ὃ καὶ προκέκριται , καὶ ἐν προαιρέσει ἤδη τὸ προκεκρίσθαι διὰ τῆς | ||
| δὴ τοῦδε καταφαίνεται ὡς εὐλόγως καὶ ἡ τῶν ἱερῶν ἐθνῶν προκέκριται φωνὴ πρὸ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων : οὐδὲ γὰρ πάντως |
| δὲ δύναται μέν , κωλύειν δὲ οὐ βούλεται , τοῦτο φθονεροῦ καὶ κακοποιοῦ . λέγομεν τοίνυν πρὸς τοῦτο ὅτι τὸ | ||
| οὕτως , ἡ προαίρεσις καὶ ἡ φύσις τοῦ ἀγῶνος ἀνδρὸς φθονεροῦ τυγχάνει καὶ πονηροῦ καὶ βασκάνου . ἐπὶ τὸ ἕτερον |
| αἰγεία δὲ κόπρος ἐκ τῆς γαστρὸς ἄρτι τυθέντος τοῦ ζῴου ἀφαιρεθεῖσα καὶ ἐπιτεθεῖσα . Ὕλη ἐπιθεμάτων ποδαγρικῶν . Ἐπεὶ δὲ | ||
| μάταιον ἀδόκιμον : οὐ μαστροπώδεις οἱ λόγοι , ἀλλ ' ἀφαιρεθεῖσα τὸν τῆς τύχης ὄγκον εἰς πᾶν ὁτιοῦν καταβαίνει καθομιλοῦσα |
| . Ἔστι ταῦτα . Καὶ μὴν ὅ γε ἀγαθὸς ἀνὴρ ὠφέλιμος ἡμῖν ὡμολόγηται εἶναι . Ναί . Ἐπειδὴ τοίνυν οὐ | ||
| πρὸς ἐγκράτειαν , ἐπίπονος μέν , ἐν δὲ τοῖς μάλιστα ὠφέλιμος : καὶ ἡ μὲν ὑποφέρει καὶ ὑπονοστεῖν ἀναγκάζει τῷ |
| δὲ ἐπεὰν θορνύωνται κατὰ ζεύγεα καὶ ἐν αὐτῇ ᾖ ὁ ἔρσην τῇ ἐκποιήσι , ἀπιεμένου αὐτοῦ τὴν γονὴν ἡ θήλεα | ||
| : ὁ κακοποιός , ἤγουν ὁ μόρον ἄγων καὶ λιχμώμενος ἔρσην : ἀντὶ τοῦ ζητῶν ἢ λείχων τὴν δρόσον τῶν |
| ἡ γὰρ γυνὴ τοῦ Αἰσχίνου μᾶλλον προσέκειτο Λύκῳ τινί , καταφρονοῦσα τοῦ Αἰσχίνου . Θυωνίχου δέ τινος ἑταίρου προσιόντος αὐτῷ | ||
| . πανταχοῦ δὲ καθιεῖσα ἶβις τὸ ῥάμφος , τῶν ῥυπαρῶν καταφρονοῦσα καὶ ἐμβαίνουσα αὐτοῖς ὑπὲρ τοῦ καὶ ἐκεῖθέν τι ἀνιχνεῦσαι |
| ἔσται πρεσβύτης καὶ ῥυπαρός , Ἄρεως δὲ καὶ νεώτερος καὶ ὀργίλος , τοῦ δὲ Διὸς πλού - σιος καὶ ἀγαθός | ||
| παντὸς πονηροῦ καὶ ἀπὸ παντὸς ὁμοίου αὐτοῦ . Μὴ γίνου ὀργίλος : ὁδηγεῖ γὰρ ἡ ὀργὴ πρὸς τὸν φόνον : |
| δηγμὸς ἐς τὸ σῶμα ἐμπίπτει , καὶ οἴδημα ἐν τῇσι κνήμῃσι καὶ ἐν τοῖσι ποσὶν ἔνεστι , καὶ τὸ ἧπαρ | ||
| χροιὴ λευκὴ , καὶ οἰδέει πᾶσα , καὶ ἐν τῇσι κνήμῃσι πόμφοι ἀνίστανται , καὶ ἢν ἐπαφήσῃ τῷ δακτύλῳ , |
| κακά , ἐὰν δέ τις τῶν ἀγαθοποιῶν ἴδῃ τὸν τόπον δυτικὸς ὢν καὶ μέλλῃ μετὰ ζ ἡμέρας ἀνατολικὸς εἶναι , | ||
| αἱ Πλειάδες προσδύνουσι , πρὸς εἰκοστὴν ἑβδόμην ὁ Ἀρκτοῦρος δὲ δυτικὸς , τὴν εἰκοστὴν ὀγδόην καὶ τὴν ἐννάτην τὸ αὐτὸ |
| ' „ ὅτι ἡμάρτομεν , κατελαλήσαμεν „ : ὅταν γὰρ ἁμάρτῃ καὶ ἀπαρτηθῇ ὁ νοῦς ἀρετῆς , αἰτιᾶται τὰ θεῖα | ||
| αἱ δυνάμεις τοὺς ἄνδρας : καθόσον δ ' ἄν τις ἁμάρτῃ τοῦ καλοῦ , κατὰ τοσοῦτον αὐτοὺς ἐξήλεγξαν . Εἰ |
| ὁ μὲν τῆς δικαιοσύνης ἄγγελος τρυφερός ἐστι καὶ αἰσχυντηρὸς καὶ πραῢς καὶ ἡσύχιος . ὅταν οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν καρδίαν | ||
| παρ ' Αἰτναῖον ξένον , ὃς Συρακόσσαισι νέμει βασιλεύς , πραῢς ἀστοῖς , οὐ φθονέων ἀγαθοῖς , ξείνοις δὲ θαυμαστὸς |
| λόγος οὕτως : τί τὸ αὐτὸ θηρίον ἐν παντὶ τόπῳ δυστυχεῖ περὶ τὰ πολεμικὰ καὶ ἐν γῇ καὶ ἐν ναυμαχίᾳ | ||
| οὐκ ἀντιθεραπεύεται , ἐλέγχει τὸ ἄνισον . Ὁ φίλος λανθάνων δυστυχεῖ , ὁ κόλαξ μὴ λανθάνων . Φιλία βασανιζομένη κρατύνεται |
| πολλάκις ἔκ τινος αἰτίας . ὁ γοῦν σφὴξ γευσάμενος ἔχεως χαλεπώτερός ἐστι τὴν πληγήν , καὶ ἡ μυῖα τοιούτῳ τινὶ | ||
| . ὡς ἂν εἰ ἔλεγεν : ὁ προπαθὼν καὶ ἀμυνόμενος χαλεπώτερός ἐστι τοῦ προκαταρχομένου ἀδικίας , μήπω τι παθόντος φ |
| ἡ εὐθεῖα αὕτη εὕρηται ἐν χρήσει , ἀλλ ' ἔστιν ἴκτινος ἡ εὐθεῖα , ὡς παρὰ Σοφοκλεῖ . ἴκτινος ὣς | ||
| ἐμφαίνεται . λούμενος : Ἀντὶ τοῦ λουόμενος . . καταπτάμενος ἴκτινος κ . τ . λ . : Ἵνα καὶ |
| τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ποιεῖ . ἐγὼ δὲ λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος . εἰ δὲ θέλεις , ἔλθωμεν καὶ εἰς πόλεμον | ||
| καὶ μετὰ τὸ πῦον παχύτερον πτύει , καὶ ὁ πυρετὸς ἰσχυρότερος γίνεται , καὶ τελευτᾷ ἐς πλεύμονα , καὶ καλέεται |
| τροφῆς κακῆς ἤ τινος ὁμιλίας κρατηθῇ ὑπὸ πλήθους τοῦ χείρονος σμικρότερον τὸ βέλτιον ὄν , τοῦτο δὲ ὡς ἐν ὀνείδει | ||
| : ᾧ δ ' ἂν προστεθῇ τὸ ἀφαιρεθέν , τοῦτο σμικρότερον ἔσται ἀλλ ' οὐ μεῖζον ἢ πρίν . Οὐκ |
| ' ἂν ἔννοιαν λαβεῖν . ἦ τἄρ ' ὀλοίμην ἀκλεὴς ἀνώνυμος [ ἄπολις ἄοικος , φυγὰς ἀλητεύων χθόνα , ] | ||
| ὥσπερ εἶδος ὕλῃ : ὥστε καθ ' ἑαυτὴν ἡ ὕλη ἀνώνυμος . Καὶ τί θαυμαστόν , ὅτε καὶ τῶν εἰδῶν |
| πέφυκας οὐδὲ συνατυχεῖν , ἀλλὰ συνευτυχεῖν . ἂν δέ τις ἀτυχῇ , μέμνησο , ὅτι παρ ' αὑτὸν ἀτυχεῖ . | ||
| οὐδέν παραπαίειν ] μαίνεσθαι αὐτόν ἡμέτερον † ἢν τοῦδ ' ἀτυχῇ : τοῦτο οὕτως εἴποις : ἢν ἀτυχῇ ὁ Προμηθεὺς |
| γὰρ κρήνη τῆς Βοιωτίας : φυτὸν δέ ἐστιν ἐν Βοιωτίᾳ παρόμοιον ῥοιᾷ . φασὶ δὲ τὰς σίδας βρωσίμους εἶναι . | ||
| Ὅταν προσκόπτῃς ἐπί τινος ἁμαρτίᾳ , εὐθὺς μεταβὰς ἐπιλογίζου τί παρόμοιον ἁμαρτάνεις : οἷον , ἀργύριον ἀγαθὸν εἶναι κρίνων ἢ |
| τοῦ γοργονείου εἴδους . Φάλαινά ἐστι καὶ ἐν τῇ γῇ ζωΰφιον ἐν τοῖς λύχνοις ἁλλόμενον . θάλασσαν : θάλαττα ἀπὸ | ||
| τὸ ἀσελγαίνειν . εἴρηται δὲ ὡς παρὰ τὴν βδέλλαν τὸ ζωΰφιον , ὅπερ ἐστὶν ἀναιδέστατον καὶ δυσαπόσπαστον . . . |
| Ἆρά γε ὁ φθονῶν χαίρει ; Οὐδαμῶς , ἀλλὰ μᾶλλον λυπεῖται . ἀπὸ τοῦ ἐναντίου ἐκίνησε τὸν πλησίον . Τί | ||
| τὸν τοῦ φίλου τρόπον , καὶ οἷς χαίρει καὶ οἷς λυπεῖται , καὶ δύναται παραμυθήσασθαι ῥᾳδίως . κατὰ τοῦτον μὲν |
| ναρκίσσινον , καὶ κλύζειν . Ἄλλος κλυσμὸς , χολώδης καὶ φλεγματώδης : σικύης ἐντεριώνης ὅσον παλαιστὴν ἑψήσας ἐν ὕδατι ποτῷ | ||
| θερμότερα ταῖς κράσεσιν ὑπάρχει , καὶ ἡ σὰρξ αὐτῶν ἥκιστα φλεγματώδης ἐστὶ καὶ γλίσχρα . ψῆρας οὖν καὶ κίχλας καὶ |
| τοὺς υἱούς σου περὶ αὐτοῦ : ὅτι ὁ εὐλογῶν αὐτὸν εὐλογημένος ἔσται , οἱ δὲ καταρώμενοι αὐτὸν ἀπολοῦνται . Καὶ | ||
| τις , οὐκ ἐπαινετός . Τί οὖν φησι : καὶ εὐλογημένος ἔστω ; Ἀλλ ' ἔοικεν αἰνίττεσθαι διὰ τοῦ λεχθέντος |
| οὐρὰν ἐγηγερμένην ἔχων ἀεὶ , λευκῷ κατεστιγμένην ὄπισθεν χρώματι : μελάντερος δὲ καὶ λαλίστερός ἐστιν οὗτος τοῦ βασιλίσκου . Καί | ||
| ὑγρότερος , ξηρότερος λεγόμενος , ὥσπερ καὶ εἰ λευκότερος ἢ μελάντερος , ἢ εὐσαρκότερος ἢ ἰσχυρότερος , μείζων τε καὶ |
| καὶ οὐλὰς ἀπρεπεῖς καὶ ἐρρακωμένα πρόσωπα καὶ σπίλων ἔμπλεα . Λίθος Φρύγιος , ᾧ οἱ βαφεῖς ἐν Φρυγίᾳ χρῶνται , | ||
| τροφαῖς εὐπεπτήσεις : ὁ δὲ φορῶν μὴ ἀποτιθέσθω αὐτόν . Λίθος ὀνυχίτης ἕτερος : μέλας τῇ ὄψει δι ' ὅλου |
| ἐκποδὼν ποιούμενος . κιβωτὸς ἡ ἐκ σανίδων , κίστη ἡ πλεκτή . κρίνειν κυρίως τὸ δοκιμάζειν , διακρίνειν τὸ πράγματα | ||
| μὲν γάρ ἐστιν ἡ ἐκ σανίδων , κίστη δὲ ἡ πλεκτή . κίνησις περιφορᾶς διαφέρει . κίνησις μὲν γάρ ἐστι |
| τὸ ἀποδιώκειν τῇ ὀσμῇ τοὺς ὄφεις . καλεῖται δὲ καὶ βλῆχρον . πτέριν : βοτάνη συγκαμπτή . ἦ ῥα λεαίνας | ||
| τὸ ἀποδιώκειν τῇ ὀσμῇ τοὺς ὄφεις . καλεῖται δὲ καὶ βλῆχρον . πτέριν : βοτάνη συγκαμπτή . ἦ ῥα λεαίνας |
| τῶν ἀργῶν : ἢ ὅτι οἴκοι γυναῖκας μένειν χρή . Γυνὴ εἰς Ἡρακλέους οὐ φοιτᾷ : πρὸς τοὺς ἀναξίους τινῶν | ||
| . Γυπὸς σκιά : ἐπὶ τῶν μηδενὸς λόγου ἀξίων . Γυνὴ εἰς Ἡρακλέους οὐ φοιτᾷ : πρὸς τοὺς ἀναξίους τινῶν |
| ἐλευθεροῦσαι ἄρτι ε οὐχ ὑβρίζῃ . μὴ ἀγωνία Ϛ τὸ γεννώμενον σώζεται ζ σώζῃ τῆς κατηγορίας η δίδεις τοὺς λόγους | ||
| πάντων ; τολμήσει δὲ τίς εἰπεῖν ἀνάξιον τὸν ἐξ ἐμοῦ γεννώμενον , κρείττονα τοῦ πατρὸς ἔχοντα τὸν πάππον ; ” |
| : κομεῖν μὲν γὰρ τὸ ἐπιμελεῖσθαί ἐστιν , ἣ δὲ ἀτημέλητος ἐν συμφοραῖς αὔξεται , θρίξ . [ ἐγὼ δέ | ||
| ἔτυχεν ἐπιμελείας , ἔτι τε ἡ κόμη σου αὐχμηρὰ καὶ ἀτημέλητος . ὁ πρίν , φησί , λεπτὸς μύσταξ διὰ |
| ἐπὶ τὸ καθόλου , ὅτι ἀεὶ οὕτως ἔχει . Τοῦτο βεβαιωτικόν ἐστι . τοῦ τὸ προσεχὲς τοῖς καθ ' ἕκαστα | ||
| τοῦτό ἐστι τὸ ζητούμενον , καὶ οὐδὲν τῶν ζητουμένων ἑαυτοῦ βεβαιωτικόν . ἀμήχανον ἄρα τὰ φαινόμενα καταστήσασθαι , ἵνα καὶ |
| τὸν φίλον . ἐπήγαγεν ἢ παραπλησίως , τουτέστι παραπλήσιος καὶ ὁμοιοτάτη ἐστὶν ἡ τοῦ φίλου ζωὴ τῇ ἑαυτοῦ βιοτῇ . | ||
| . τί τοῦτο ; φαντασία μοι ἐγένετο ἐλαίου ἀδιάκριτος , ὁμοιοτάτη , νὴ τὴν σὴν τύχην . δὸς ὧδε τὴν |