οὐ πᾶσιν ἐχρήσατο , ἀλλὰ τὸ μὲν γένος ἐσιώπησεν ὡς ἀδοξότερον : ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων ποιεῖται τὸν λόγον καὶ | ||
ἡμεῖς δὲ ἀναδεξώμεθα τὴν προστασίαν . καὶ μὴν οὐδ ' ἀδοξότερον δή που τὸ βοηθεῖν τοῖς καλέσασιν ἢ τὸ καλεῖν |
τῇ νήσῳδιάφορα γὰρ κἀνταῦθα γίνεται σῦκα τὰ καλούμενα παρὰ τοῖς Παρίοις αἱμώνια , ταὐτὰ ὄντα τοῖς Λυδίοις καλουμένοις , ἅπερ | ||
κρίνει Ξάνθιππος αὐτὸν τῆς εἰς τὸν δῆμον ἀπάτης ὡς προδεδωκότα Παρίοις τὴν ἀναχώρησιν . μελετῶμεν τὸν φεύγοντα . Οὐκ ἤρκεσε |
δ ' αὐτοῖς τὴν ἀγαθὴν ἔριν ἐκείνην , ἣν Ἡσίοδος ἐπήινει , καὶ οἱ ἐκ τῆς Ἰταλίας ἰατροί , Φιλιστίων | ||
συγγράψαι τὰς πράξεις οὕτω λαμπρὰς οὔσας . ἤδη δὲ κατιὼν ἐπήινει καὶ τὴν πατρίδα τὴν Μίλητον , προστιθεὶς ὡς ἄμεινον |
ὅταν ὦσι παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελικοῦ : ἐὰν πεποιῶμαι , ἐὰν μεμνῶμαι . βαρύνονται δὲ ἀπὸ βαρυτόνων ὄντα : ἐὰν τύπτω | ||
εἰπεῖν πειράσομαι , τοσοῦτον ἀξιώσας μόνον : ἂν ἄρα του μεμνῶμαι τῶν πεπραγμένων , μὴ κατηγορίας μ ' ἕνεχ ' |
, ἔφη , ὦ Σώκρατες , ἄλλα τέ σου πολλὰ ἄγαμαι καὶ ὅτι νῦν ἅμα χαριζόμενος Καλλίᾳ καὶ παιδεύεις αὐτὸν | ||
ἀλείφεσθαι τὸ σῶμά μοι πρίω μύρον ἴρινον καὶ ῥόδινον , ἄγαμαι Ξανθία καὶ τοῖς ποσὶν χωρὶς πρίω μοι βάκχαριν . |
προφάσεως τῆς περὶ τὸν αὐτόμολον ἐπιβὰς ἐμαρτύρει τοῖς ὑπάτοις καὶ Κινέαν ἔπεμπεν ἐς Ῥώμην χάριν ὁμολογήσοντα τῆς σωτηρίας τοῦ βασιλέως | ||
τοσοῦτον ἰσχύσας τοῖς λόγοις , ὅσον καὶ τὸν Θετταλὸν ἀκούω Κινέαν , ὃς σὺν βασιλεῖ Πύρρῳ γῆν ἐπιὼν πᾶσαν καὶ |
ὁ Τύριος παῖδας ἔσχε τρεῖς , Εὐρώπην , Κάδμον καὶ Κίλικα . τῆς δὲ Εὐρώπης ὑπὸ τοῦ Διὸς ἁρπαγείσης ἀπέστειλεν | ||
ἀφιεὶς αἰτίας . ιθʹ . Ὑπερβάντες δ ' Ἀριοβαρζάνην τὸν Κίλικα καὶ Ξενόφρονα τὸν Σικελιώτην καὶ Πειθαγόραν τὸν ἐκ Κυρήνης |
' ἐλ - πίδα συμβάσης , δύναται πλέον τὸν πεπονθότα λυπῆσαι . εἶχον δ ' ἂν καὶ ἄλλην , οἶμαι | ||
ἐπανέτεινε τὰς χεῖρας : ἢ ἀπὸ τῆς αἰτίας , ἦπου λυπῆσαι βουλόμενος ταῦτα ποιεῖ ὑβριστής ἐστιν : ἢ ἀπὸ τοῦ |
Πέρσας , ἐντειλάμενός οἱ ἀπὸ γλώσσης διδόντα τὸν λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῖν αὐτοχειρίῃ μιν διελεῖν καὶ μηδένα οἱ ταῦτα ποιεῦντι παρεῖναι | ||
καὶ τῶν Ὁμήρου μὴ ἀπαίδευτον , ἡσθέντα τῇ ὄψει ταύτῃ ἐπειπεῖν τὰ ἐξ Ἰλιάδος ἐκεῖνα , παρατρέψαντα ὀλίγον μέγα δ |
' αὖθίς σοι καὶ αὖθις λέγω ὅτι ἐγὼ αὐτοῦ πόρρω ἀφέστηκα . Τί ἂν οὖν τις πρός με ἀγανακτοίη , | ||
ὦ Ἀθηναῖοι , ὅσον φιλονεικίας ἢ τοῦ βασκαίνειν τὸν ἄνδρα ἀφέστηκα , τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τούτου ποιήσομαι . δυοῖν γὰρ |
καὶ οὐχ ὡς ὑποτιθέμενον , ἀλλ ' αὐτὸν ξυγγεγονότα τοῖς Ἀχαιοῖς ἐν Τροίᾳ : τὸν γὰρ Διομήδην καθάπτεσθαι τοῦ Ἀχιλλέως | ||
, Δημήτριον , Θῆβαι : εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι πόλεις Ἀχαιοῖς ἐν μεσογείᾳ . ΘΕΤΤΑΛΙΑ . Μετὰ δὲ Ἀχαιοὺς Θετταλία |
τῶν ἐλευθέρων . τὸ δὲ ζῶντα μὲν φαίνεσθαι πένητα , τελευτήσαντα δὲ καταφωραθῆναι πλούσιον , ἀλλὰ τοῦτο τῶν ἐν ἀνθρώποις | ||
ἄχρι μὲν περίεστι καὶ ἡβᾷ , σπέρμα προΐεται γόνιμον , τελευτήσαντα δ ' οὐδαμῆ οὐδαμῶς γίνεται σπέρμα : καὶ γὰρ |
. εἰ δὲ οὐκ ἐπῆν ἀνάγκη , πάντως ἂν εἶδες καταγελῶντα . ἀλλ ' οὗτος μέν , εἴτε δίκαιον εἴτε | ||
στρατιώτας συστρατιώτας προσειπεῖν , τοὺς δὲ συνήθεις φίλους , μὴ καταγελῶντα τοῦ ὀνόματος τῆς φιλίας : πατέρα δὲ τῶν πολιτῶν |
λέγει τῇ ἑαυτοῦ γυναικί “ κυρά , θέλεις τὸν Αἴσωπον παιδευθῆναι ; ” ἡ γυνὴ τοῦ Ξάνθου λέγει “ τοῦτο | ||
ἕκαστον , ἐκ παιδὸς καλῶς καὶ ὀρθῶς προσήκει τραφῆναι καὶ παιδευθῆναι καὶ τὴν ἐπιείκειαν ἐθισθῆναι , καὶ οὕτως ἔπειτα ζῆν |
λαβόμενος τῆς κόμης τῇ ταινίᾳ . ἐπεὶ οὐδὲ Κροῖσόν ποτε Λυδὸν ἐν μεγάλῳ ἐποιησάμην , καίτοι ἐμπλήσαντα τὸν σηκὸν πλίνθων | ||
οὔτε τῆς Ἑλλάδος παντάπασιν , ἐπεὶ ἐγὼ αὐτὸν εἶδον ὥσπερ Λυδὸν ἀμφότερα τὰ ὦτα τετρυπημένον . καὶ εἶχεν οὕτως . |
. καὶ Θουκυδίδης δέ φησιν ὅτι τῇ ἀπονοίᾳ τῆς ὑποσχέσεως ἐθαύμαζον οἱ Ἀθηναῖοι καὶ ἐγέλων . ΓΘ Παφλαγὼν ] ὁ | ||
; Οὐ δῆτ ' ἐμέ γε . Καὶ δῆτ ' ἐθαύμαζον πάλαι . Τί δῆτ ' ἄνω κέχηνας αἴκειαν βλέπων |
, παίδων καὶ γονέων καὶ τῶν τῆς φύσεως ἀναγκαίων ἐκεῖνον προκρίναντες , καὶ ὥσπερ τῆς ἱερᾶς ἀγκύρας τῆς ἐκείνου φωνῆς | ||
κατασκευάζειν ἢ σιδηρᾶ . οἱ δὲ τὸν χαλκὸν τοῦ σιδήρου προκρίναντες ἔφασαν αὐτὸν λειότερον , εὐπινέστερον δυσιωτότερόν τε εἶναι τοῦ |
. Τῶν γὰρ τοιούτων τὰ ἐντελῆ δασύνεται , τὰ δὲ συγκοπέντα ψιλοῦται . Ὡς τὸ ὁλόλαμπος , ἁρμοζόμενος , ἁλλόμενος | ||
: εἰ μὴ ἀνάπαλιν τὸ βλήμενος καὶ δέγμενός εἰσιν Αἰολικὰ συγκοπέντα κατὰ τὸ μέσον . Συστολὴ δέ ἐστιν ὅταν τὰ |
ἐς τοῦτο τὰ πράγματα ἀτοπίας οἱ εὐνοῦχοι παρεσκεύασαν ἀποβουκολοῦντες τὸν Θεοδόσιον , ὥσπερ τοὺς παῖδας ἀθύρμασιν , οὐδὲν ὅ τι | ||
παραλυθεὶς τῆς ἀρχῆς , καὶ ἀποδημήσας πρὸς τὸν νεωστὶ βασιλεύοντα Θεοδόσιον , εἶτα ἐπανελθών , καὶ τὴν τρυφὴν ἐπιδεικνύμενος καὶ |
χρυσίον ἤγαγεν εἰς Πελοπόννησον , οὐκ Ἀθήναζε , ἐχθρὸν αὑτῶν ἀνέγραψαν καὶ τῶν συμμάχων αὐτὸν καὶ γένος , καὶ ἀτίμους | ||
χείρω ὑπὲρ Καλλισθένους Ἀλέξανδρον . ἤδη δέ τινες καὶ τάδε ἀνέγραψαν , τὸν Ἑρμόλαον προαχθέντα ἐς τοὺς Μακεδόνας ὁμολογεῖν τε |
ἀπεικὸς διανοεῖσθαι τὸν παῖδα , οὐ μὴ ἐγὼ τὸν τοιοῦτον ἀποδέχομαι λογισμόν . ὁρίζομαι γὰρ ἄνδρα μὲν ἄριστον τὸν οὐ | ||
διισχυρίσασθαι , οὔτ ' εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι , σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι , πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν |
θειότατος δυσέφικτον ἀνθρώπῳ . δεῖ δὲ καὶ τὸν ἐς αὐτὰν καταστάντα καθαρώτατόν τε εἶμεν καὶ διαυγέστατον τὰν φύσιν , ὡς | ||
καὶ συντάξαντα τὴν φωνὴν τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ σύνολον εὑρετὴν καταστάντα τῶν ὀνομάτων , εἴτε θεὸν εἴτε δαίμονα εἴτε θεῖόν |
ἁπάντων τῶν ὄντων τὸν κόσμον μὴ ὑπὸ καλλίστου τινὸς καὶ θειοτάτου δημιουργοῦ γεγονέναι , ἀλλ ' ἐκ ταυτομάτου . μετὰ | ||
ἐπαινῶ τοὺς ἄνδρας καὶ φιλῶ . τὸ γὰρ περὶ τοῦ θειοτάτου τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιτηδεύματος τὰ μέγιστα διανοεῖσθαι σημεῖον οὐκ ἀγεννοῦς |
ἥξεις , οὐχ οὕτως ἃ δοκεῖς κυρήσεις : οὐ σοὶ μόνωι ἔγχος οὐδ ' ἰτέα κατάχαλκός ἐστιν . ἀλλ ' | ||
φαινόμενον , τοῦτ ' εἶναι πιστόν , τὸ δέ τινι μόνωι προσπῖπτον ἄπιστον ὑπάρχειν διὰ τὴν ἐναντίαν αἰτίαν . ἐναρχόμενος |
οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν , ἀλλὰ παιδία . τὸν δὲ ἀγερμὸν τοῦτον κατέδειξε πρῶτος Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος ἐν Λίνδῳ χρείας | ||
ταῦτά τοι καὶ Θεόφραστος αὐτὸν ἐπῄνει , ὅτι περιῄει κρείττονα ἀγερμὸν ἀγείρων Μενέλεω καὶ Ὀδυσσέως . ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ἠλῶντο |
: ὁ δ ' Ἀναξαγόρου τρόφιμος χαιοῦ στρυφνὸς μὲν ἔμοιγε προσειπεῖν καὶ μισόγελως καὶ τωθάζειν οὐδὲ παρ ' οἶνον μεμαθηκώς | ||
λοιμός , ὃν οἰωνίσαιτ ' ἄν τις μᾶλλον ἰδὼν ἢ προσειπεῖν βούλοιτο , ὃς αὐτὸς αὑτῷ θανάτου τετίμηκεν ὅτε τοιαύτην |
θηρῷεν , φθονοῦντες αὐτοῖς δῆλοι ἦσαν καὶ ὡς βελτίονας αὑτῶν ἐμίσουν . Ἀλλά τοι καὶ τοὺς παῖδας τὸ μὲν παιδεύεσθαι | ||
μισθωσαμένων , οὐ γὰρ ἠγνοεῖτό γε ταῦτα , ἅπαντες μὲν ἐμίσουν οἱ λούμενοι , δίκην δὲ παρ ' ὧν ἐξῆν |
τῷ σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων τρίποδα θεῖναι : κριθῆναι δὲ Ἀριστόδημον Σπαρτιάτην , ὃν παραχωρῆσαι Χίλωνι . μέμνηται τοῦ Ἀριστοδήμου καὶ | ||
Μεσσήνιον πλούτῳ καὶ γένει διαφέροντα συνθέσθαι ἀγελῶν κοινωνίαν πρὸς Εὔαιφνον Σπαρτιάτην . ὃν εἰς ἐπιμέλειαν καὶ φυλακὴν παραλαβόντα τάς τε |
, δόκιμον δὲ τὸν υἱόν . . Υ : κόλπον ἐνέπλησεν : ἐνέπρησεν Φιλόξενος καὶ Ἀρίσταρχος . περὶ δὲ τῆς | ||
ὑπὸ χεῖρα λαβεῖν , καὶ βίαν καὶ ταραχήν , ὧν ἐνέπλησεν αὐτῷ καὶ ἀγροὺς καὶ οἰκίαν , ἐῶ . καὶ |
καὶ ξενίας χάριν , δεξάμενον δὲ αὐτοὺς φιλοφρόνως τὸν βασιλέα ἐρέσθαι παρὰ πότον , τί μάλιστα εἴη ὃ φοβοῖντο , | ||
ᾖ τὸ ἐκείνων μεμνῆσθαι * * τὸ δὲ ἰδίᾳ ἐθελῆσαι ἐρέσθαι σε , ὑπὲρ ὧν ὁ κατήγορος ξυντέθεικε , σόφισμα |
Οἶδα , ὦ τέκνον , πολλὰ ἐκεῖνον ἐτόξευσας . Οἷα πεποίηκας , ὦ Τιτάνων κάκιστε ; ἀπολώλεκας τὰ ἐν τῇ | ||
καὶ μόνον ἐπριάμην τοῦ σοῦ ἔρωτος , ὅτι μου τηλικαύτην πεποίηκας τὴν γαστέρα καὶ μετὰ μικρὸν παιδοτροφεῖν δεήσει , πρᾶγμα |
τοιαύτης ἐμέλησε τῆς προσθήκης , σοὶ δὲ οἷς ταύτης ἐμέλησεν ἔδειξας οὐ σφόδρα τοῖς νόμοις οἷς λέγεις θαρρεῖν . Χωρὶς | ||
: τοὺς Ὀζόλας νῦν σὺ Λοκροὺς ? ? γράφε : ἔδειξας οἷς ἔγραψας Ὀζόλας πλέον καὶ Φωκεῦσιν ἤδη . . |
καὶ μὴ παρ ' αὐτοῖς τουτοισὶ τοῖς πρέσβεσι πρώτοις αἰσχύνην ὀφλῆσαι . εἰ γὰρ ἡμεῖς μὲν οἷς οὗτοί φασι τοσαῦτα | ||
. πρότερον δ ' ἔγωγ ' ἂν ᾤμην τὸν Μελέαγρον ὀφλῆσαι δειλίας ἢ Περικλέα , ὅν γε καὶ πρὶν γενέσθαι |
ὁρέων πρὸς τὴν δύναμιν τῆς γυναικὸς , καὶ τότε ἀσφαλὲς φοιτᾷν πρὸς τὸν ἄνδρα : ἢν γὰρ ἴσχῃ ἐν γαστρὶ | ||
ἐπαίνων ἤρξατο : ἐμοὶ γὰρ ὑπῆρξέ φησι παιδὶ μὲν ὄντι φοιτᾷν εἰς τὰ προσήκοντα διδασκαλεῖα : πολλάκις δὲ καὶ ἀπὸ |
εἰπόντος τοῦ Σεβήρου ὁ στρατὸς ἅπας τὸν μὲν Ἀλβῖνον πολέμιον ἀνηγόρευσεν , εὐφημήσαντες δὲ τὸν Σεβῆρον , πᾶσάν τε προθυμίαν | ||
ἐν δύο ταῖς ὑστέραις ἐς χάριν τὴν Ἱέρωνος τοῦ Δεινομένους ἀνηγόρευσεν αὑτὸν Συρακούσιον , τούτων ἕνεκα οἱ Κροτωνιᾶται τὴν οἰκίαν |
τὸν Ἑρμὴν ἀναβάντα , τὴν γένεσιν τῆς Ἀρτέμιδος τοῖς θεοῖς ἀνακηρύξαι , τοῦ Διὸς τοῦτο προστάξαντος : Ταντάλειον , ὄνομα | ||
τὸν Ἑρμὴν ἀναβάντα , τὴν γένεσιν τῆς Ἀρτέμιδος τοῖς θεοῖς ἀνακηρύξαι , τοῦ Διὸς τοῦτο προστάξαντος : Ταντάλειον , ὄνομα |
, καὶ μὴ ζητεῖν τὴν ἀρχήν . καὶ τοῦτο αὐτὸ σύστησον ἐκ τῶν παραδειγμάτων . ἆρα ἂν ἡ πόλις τὸ | ||
ἔχοντες , ἀμύνειν τοῖς Ἕλλησι : καὶ τοῦτο ἐκ παραδειγμάτων σύστησον . Λακεδαιμονίοις ἐβοηθήσαμεν κατὰ Θηβαίων , πάλιν Θηβαίοις κατὰ |
τὸν Σκύθην Ἀνάχαρσιν καὶ τὸν Θρᾷκα Ζάμολξιν καὶ Νομᾶν τὸν Ἰταλιώτην , καὶ μὴν καὶ Λυκοῦργον τὸν Λακεδαιμόνιον καὶ Φωκίωνα | ||
τὴν πολιτικὴν ἀρετὴν ἐκράτυνε , τὼ λόγω Ἕλληνά τε καὶ Ἰταλιώτην ὥσπερ τινὰς οἶμαι δορυφόρους πρὸς τὴν τοιαύτην ἕξιν ὑπηρέτας |
ἡ δὲ ἀκρασία τοῖς ἐπιληπτικοῖς , ἃ διαλιμπάνοντα οὐ συνεχῶς ἐνοχλοῦσιν : ἡ μὲν γὰρ ἀκολασία συνεχὴς πονηρία ἐστίν : | ||
τῶν συμφορῶν καὶ τοῖς εἰδόσιν ἀκριβῶς καὶ μηδὲν δεομένοις ἀκούειν ἐνοχλοῦσιν ἀεὶ διηγούμενοι . καὶ μὴν ἡ ἀπάτη ἡ τοῦ |
, ἐφ ' οἷς ἡσθήσεσθαι τὸν Τυρρηνὸν ὑπελάμβανεν , ἔπειτα ἐξηγητὴν αὑτῷ γενέσθαι ἠξίου σημείων τινῶν καὶ τεράτων νεωστὶ τοῖς | ||
, φάγωσιν ὁππότε θῆρα ] ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ἐνταῦθα τὸν ἐξηγητὴν δατεόνται καὶ μερίζονται τὸν θῆρα , ἤτοι μᾶλλον κατατρώγουσι |
καὶ σύντομον πλοῦν . ἄνδρα δὲ λαβεῖν καθαρῶς καὶ ἀδόλως παρρησιαζόμενον , καὶ μήτε δόξης χάριν μήτ ' ἐπ ' | ||
ταῦτα ὑπὸ τῶν κολακευόντων διαφθαρεὶς τὴν ψυχὴν τόν τε Ἀριστομένη παρρησιαζόμενον ἐμίσησε καὶ τέλος συνηνάγκασεν αὐτὸν πιόντα κώνειον τελευτῆσαι . |
, ἢ τί τὸ ἀξίωμα . ἐκεῖνοι Ζελείτην τινά , Ἄρθμιον , δοῦλον βασιλέως , ὅτι τῷ δεσπότῃ διακονῶν χρυσίον | ||
ἀνεῖλον , κατὰ τινὰς δὲ ἄτιμον ἐποίησαν , ὡς καὶ Ἄρθμιον τὸν Ζελείτην ἠτίμωσαν , χρυσίον βαρβαρικὸν παρὰ Δαρείου κομίσαντα |
μισθὸν ἀπόδος : ἔστι δὲ ὁ μισθὸς τὸν ἑταῖρον ἡμῖν Στρατήγιον ἐπί τινος φανῆναι σχήματος . πάντως δὲ δύναμίς ἐστί | ||
τὰς τῶν πόλεων ἁμαρτίας ἡμέρου . ὃς ὕπαρχον ἐνταῦθα πέμπων Στρατήγιον ἐπὶ τῷ Θεοφίλου θανάτῳ , ὃν οὐκ ἄξιον ἐκεῖνος |
ἱερεὺς τῆς Κυπρίας Ἀφροδίτης . πλειστάκις . οἱ ὕμνοι . Κινύραν . ὁ χρυσόθριξ . προθύμως . ἢ ὡς τοξικὸν | ||
οὐχ Ἡρακλέα τῆς ἀθανασίας , ἀλλὰ Καλλίαν καὶ Γύγην καὶ Κινύραν καὶ Κροῖσον καὶ τοὺς ἐν Ἰνδοῖς μύρμηκας . καὶ |
τὴν βασιλείαν ἦγον ὑπὸ τὰς ἐκείνων μάστιγας , οὐχ ἵνα ξαί - νοιντο , ἀλλ ' ἵνα τὸ μὴ τοῦτο | ||
τὴν βασιλείαν ἦγον ὑπὸ τὰς ἐκείνων μάστιγας , οὐχ ἵνα ξαί - νοιντο , ἀλλ ' ἵνα τὸ μὴ τοῦτο |
σύνταξιν ἀνθρώποις ἢ δυναμένοις ἢ βουλομένοις , καὶ δότε πρόφασιν ὑμνῆσαι τὴν φιλότιμον καὶ σοφωτάτην ἀρχήν , αὐτοὶ πρὸς ἕκαστον | ||
ὅσα δίδωσιν ὁ καιρός . Ἐποίησε Πίνδαρος καὶ θεοὺς ὀκνοῦντας ὑμνῆσαι τὰς τοῦ Διὸς εἰς ἀνθρώπους φιλοτιμίας . ἐδόκει γάρ |
τε καὶ πράττειν ἱκανοὺς ἐζήτησα τούτοις ἐντυχεῖν , οὐδ ' ἐπεμελήθην τοῦ διδάσκαλόν τινά μοι γενέσθαι τῶν ἐπισταμένων , ἀλλὰ | ||
. ὑμεῖς δὲ ἐμοὶ πιστεύοντες , ἐπειδὴ καὶ μᾶλλον ὑμῶν ἐπεμελήθην ἀληθείας , καθ ' ὅσον οἷοί τέ ἐστε , |
θηλειῶν λόγος . ὃ δ ' ἠπάτα σε πλεῖστον οὐκ ἐγνωκότα , ηὔχεις τις εἶναι τοῖσι χρήμασι σθένων : τὰ | ||
τοῦ Τανάϊδος . οἱ δὲ τῶν Βακτρίων ἱππεῖς ὡς φεύγειν ἐγνωκότα ἔμαθον Βῆσσον , ἄλλος ἄλλῃ ἐπὶ τὰ σφῶν ἕκαστοι |
. πρὸς δὲ τούτοις ἀντὶ μὲν τοῦ νήφειν τὸ μεθύειν ἠγάπων , ἀντὶ δὲ τοῦ κοσμίως ζῆν ἁρπάζειν καὶ φονεύειν | ||
, ὡς ἔστι νόμος ποιεῖν τοῖς ἱκέταις : πλέον δὲ ἠγάπων αὐτὸν ἐκ ψυχῆς , ὡς ἄξιον ἀγάπης , ἢ |
: οἷον ἀλλ ' οὐχ οὕτως ἔδει , φατὲ , ἐλευθερῶσαι Πελοποννησίων τὴν πόλιν . Ἡ Λύσις ἀντιληπτική : ὅτι | ||
ἀνθρώποις . τί σοι δοκεῖ ; δύνανταί σε οἱ ἄνθρωποι ἐλευθερῶσαι τοῦ δεσμοῦ τοῦδε ; ψευδῶς ὀνομάζουσί σε οἱ θεοὶ |
Καίσαρος Τιβερίου ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα : Ξενοφῶν δὲ ὁ Γρύλλου ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα ἐβίωσεν ἔτη . οὗτοι μὲν φιλοσόφων | ||
ὑπὲρ τῶν τοῦ Κύρου φίλων τοῦ νεωτέρου Ξενοφῶν ὁ τοῦ Γρύλλου νεανιευόμενος δῆλός ἐστι λέγων , τοὺς ὁμοτραπέζους μόνους οἱ |
τὴν πλείστην καὶ οὐδὲ τὴν οἰκουμένην πολυάνθρωπον , ἀνακαθήρας τὸ βάρβαρον ἐκ μέρους τινὸς αὐτῆς ᾤκισε πόλεις μικρὰς καὶ συνεχεῖς | ||
ἀντὶ μὲν τούτου σχολὴν ἄγειν λέγουσιν . ἡ δὲ εὐκαιρία βάρβαρον μὲν οὐκ ἔστιν ὄνομα , τάττεται δὲ οὐκ ἐπὶ |
οἱ δὲ πλείους διεφθάρησαν . καὶ μετὰ τὴν συμφορὰν ταύτην πρεσβευσάμενοι πάλιν εἰς Ῥώμην εἰρήνης τυγχάνουσιν οἵας ἐβούλοντο . ἔτι | ||
ἐπὶ τακτοῖς τισι κατεῖχον τὴν χώραν : πρὸς Ἀλέξανδρον δὲ πρεσβευσάμενοι δέχεσθαι τὰ προστάγματα εἶπον κατὰ φιλίαν : νῦν δὲ |
ἀγνοῶ δ ' ὅτι ἐπιτηδευμάτων καὶ τεχνῶν ἤδη τινὲς ἐγκώμια γεγράφασιν , ἀλλ ' ἀφ ' οὗπερ ἡμῖν ὁ λόγος | ||
, καθάπερ Ἐ . ἢ ἄλλοι , οἳ περὶ φύσιος γεγράφασιν , φασίν , ἐξ ἀρχῆς ὅ τί ἐστιν ἄνθρωπος |
ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ||
πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ |
Ἐν Σπάρτῃ μόνῃ λυσιτελεῖ γηράσκειν : παρόσον οἱ Λακεδαιμόνιοι μεγάλως ἐτίμων τοὺς γέροντας . Ἐν Σάμῳ κομήτης : ἐπὶ τῶν | ||
γνησίοις καὶ πολλὰ τὴν πόλιν εὐηργετηκόσιν , οἱ δὲ μᾶλλον ἐτίμων τοὺς ξένους καὶ φαύλους . εἰώθαμεν γὰρ τῶν οἰκετῶν |
τὸν Αἴσωπον πραχθέν , παραγενόμενοι ἐν Δελφοῖς καὶ συζήτησιν ποιησάμενοι ἐξεδίκησαν τὸν τοῦ Αἰσώπου μόρον . Πραγμάτων φύσιν τῶν ἐν | ||
τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ ἀπὸ Βαβυλῶνος καὶ οἱ Σάμιοι , ἐξεδίκησαν τὸν τοῦ Αἰσώπου θάνατον . Αἰσώπου γέννα , ἀνατροφή |
εὕρεμα Διονύσου τὴν συκῆν φησι , διὸ καὶ Λακεδαιμονίους Συκίτην τιμῆσαι Διόνυσον . Νάξιοι δὲ μείλιχον καλοῦσι Διόνυσον διὰ τὴν | ||
ἐπιείκειαν καὶ φιλανθρωπίαν , τοῦτο δὲ βουλόμενος ὃν ἐχειροτόνησεν ἡγεμόνα τιμῆσαι καὶ ἔτι μᾶλλον ὡς εὐσεβείας ἔχει καὶ ὁσιότητος ἔν |
παρὰ τῷ τάφῳ τοῦ Ἀχιλλέως πολλάς τινας καταβαλέσθαι εἰς τὸν ἥρω χοὰς καὶ στεφάνους , καὶ παρακαλεῖν αὐτὸν ὀφθῆναι αὐτῷ | ||
ἄνθη , ὁπότε περὶ αὐτὰ εἴη . Ἱλαρόν γε τὸν ἥρω λέγεις καὶ ἀτεχνῶς νυμφίον . Καὶ σώφρονά γε , |
Θεόπομπος μέντοι ὁ ἱστορικὸς τὸν Πανταίνου φησὶν ἀντὶ τούτου ἀντιπολιτεύσασθαι Περικλεῖ : ἀλλ ' οὐκ Ἀνδροτίων , ἀλλὰ καὶ αὐτὸς | ||
οὑτωσὶ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων αὐτὸν προσειρηκώς : τοσοῦτον φαίνεται τῷ Περικλεῖ νέμων εἰς λόγους . καίτοι οὐ δή που τοῦ |
ἀναγκαῖον . Οὐ γὰρ ὁμοίως εὐτυχοῦς στρατηγοῦ ἀριστέα τιμᾶν καὶ λειποτάκτην κολάζειν , οὐδὲ ἡνιόχου κεντεῖν τὸν ἀτάσθαλον ἵππον ὡς | ||
καταλιπεῖν , καὶ προςτίθησιν ὁ πένης τῷ νόμῳ , τὸν λειποτάκτην ὑπὸ τοῦ ἀριστέως κολάζεσθαι : ἐνταῦθα γὰρ προςθήκη ἐστὶ |
, τὸν Τελαμῶνα , μηδὲ τὸν Παιῶνα , μηδ ' Ἁρμόδιον . οὐδεὶς πώποτε , ὦ δέσποτ ' , ἀπέθαν | ||
θαυμάζων τὸν ἀλλαντοπώλην ἐπὶ τῇ φιλοτιμίᾳ τῶν καθισμάτων . εἰς Ἁρμόδιον δὲ καὶ Ἀριστογείτονα τὸ γένος ἀνήνεγκεν αὐτοῦ , ἐπεὶ |
Ἑρμῆι πιστεύσαι τις λέγοντι . Ἐρατοσθένη δὲ τὸν μὲν Εὐήμερον Βεργαῖον καλεῖν , Πυθέαι δὲ πιστεύειν , καὶ ταῦτα δὲ | ||
Ἄλεξιϲ ἐν Ἡϲιόνηι ? [ εϲτὶ καὶ κομπάϲματα ! [ Βεργαῖον ἀποδείξειν ὑθλο ? [ αὐτοὶ ϲκοπεῖτε νῦν : ἐγὼ |
εἰς τὴν Ἀσίαν στρατηγός , ἐπιλεξάμενος τὸν ἄριστον τῶν φίλων σύμβουλον Κόιντον Ῥοτίλιον μετ ' αὐτοῦ συνήδρευε βουλευόμενος καὶ πάντα | ||
μέχρι τούτου χρόνῳ διαφέρεσθαι ; ἐγὼ δ ' οὔτε τὸν σύμβουλον οὔτε τοὺς χρωμένους ἡγοῦμαι τοῦτο δεῖν σκοπεῖν , τὸν |
οὐκ ἐμέθυον δ ' οἱ πάλαι , ἀλλὰ καὶ Πιττακὸς Περιάνδρῳ τῷ Κορινθίῳ παρῄνει μὴ μεθύσκεσθαι μηδὲ κωμάζειν , ἵν | ||
ἐκτείνας τὴν χεῖρα πάντων ὁρώντων ἀπεδίδου . Ἀνάχαρσις δὲ παρὰ Περιάνδρῳ τεθέντος ἄθλου περὶ τοῦ πίνειν ᾔτησε τὸ νικητήριον πρῶτος |
, δῆλον . ἀναγκαῖον δὲ τὸν μέλλοντα περὶ τούτων σκέψιν ἐπικαιροτάτην ποιήσασθαι λαβεῖν ὁρισμῷ τί ἐστιν ἕκαστον αὐτῶν , εἶθ | ||
τὴν ὅλην ἐπεκτείνειν φύσιν : οὕτω γὰρ ἂν καὶ ὡς ἐπικαιροτάτην τὴν ἐν τῷ παντὶ χρείαν αὐτοῦ ἐποψόμεθα . αὐτίκα |
πολλαῖς ἡμέραις μικρὸν ἀνύσῃ μέτρον . πέρασον οὖν ἡμῖν τὸν ἑταῖρον οὐ τὸν Δαιδάλου τρόπον , ἀλλ ' οἶσθα ὃ | ||
καὶ γὰρ καὶ ταῦτα αὐτῷ ὑπάρχει . Ἑρέννιον τὸν ἐμὸν ἑταῖρον φθάνεις μὲν ἐπιστάμενος , οὔπω δὲ ἱκανῶς , ὅσον |
ἐπισκοπεῖν καὶ μὴ διαλείπειν , τὰ δ ' ἄλλα πάρεργα ἡγήσασθαι . εἰ δὲ μή , οὐδὲν ὄφελος ὑμῖν ἔσται | ||
Τί οὖν ; ἐκ τούτων σὺ φῂς νοῦν ἔχειν αὐτὴν ἡγήσασθαι τὸν Ἀγαμέμνονα ; Οὐδαμῶς : οὐδὲ γὰρ εἰκὸς ἦν |
ἡ δὲ πρεσβῦτις ἀντὶ τῆς Ἀρτέμιδος τὸν Δία φησὶν αὐτὴν ἐπιμαρτύρασθαι . Ἀπολλόδωρος μὲν οὖν φησιν ὁ Ταρσεὺς τῆς ἀμφιβολίας | ||
, μηκύνοιμεν ἂν δῆλα παντὶ λέγοντες . τόδε μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι , ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν οἱ τὰ ὀνόματα τιθέμενοι |
. τυποῖ δὲ ὁ Πίνδαρος ὅτι δεῖ καθ ' ἕκαστον ἐπίνικον ὑμνεῖν θεὸν , ἥρωα , ἄνδρα . ὑμνήσομεν . | ||
. καὶ φανερὸν , ὅτι εἰς ἀμφοτέρας τὰς νίκας τὸν ἐπίνικον συντάττει , δι ' ὧν ὀνομάζει στεφάνους ἀέθλων καὶ |
ὑμῖν αὐτοῖς δεινὸν ἄθεον ἄδικον ἄνομον ἔργον συνεπιστήσεσθε πεποιηκότες , ἀπεκτονότες ἄνδρα σύμμαχον , χρήσιμον ὑμῖν , εὐεργέτην τῆς Ἑλλάδος | ||
ὑπερβολήν , φόνου τοιούτου δίκην ὀφείλοντες , ὥσπερ τὸν Πέρσην ἀπεκτονότες , ἀρχὰς ἐκαρπώσαντο . Μάλιστα μὲν οὖν , εἰ |
καὶ μᾶλλον , ὅταν μεταξὺ λυπηθέντες ἢ θυμωθέντες ἢ σφόδρα φροντίσαντες τύχωσιν , ἁλίσκονται τῷ τῆς ἐπιληψίας συμπτώματι καὶ καταπίπτουσι | ||
οὐδὲν ὄψεται , ἐπεὶ καὶ ὑπὲρ ἰδίων ἤδη τινὲς μὴ φροντίσαντες ὀνείρους οὐκ εἶδον : τὸ δὲ παρὰ δύναμιν ἀναδέξασθαι |
ἀληθεύειν . οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα τὸ νομίζω ἀντὶ τοῦ κρίνω καὶ πιστεύω . ἄλλως : ὅτι τὸ νομίζω καὶ | ||
, ὅ ἐστι δοκιμασίαν , ἥν , φησίν , ἐγὼ κρίνω Τιμάρχῳ . Ἄλλως . τοῦτό φησιν , ὅτι ὁ |
πρότερον Λακεδαιμόνιοι καὶ Πελοποννήσιοι καὶ οἱ τὴν Ἀσίαν κατοικοῦντες Ἕλληνες βοηθὸν ἐπεκαλοῦντο , τοῦτον ἔδει τότ ' ἐξ Ἄνδρου καὶ | ||
τάττων , ἐναντία λέγων ταῖς μεγίσταισιν ἐπιθυμίαις καὶ οὐκ ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα , λόγῳ ἑπόμενος μόνῳ μόνος . Τίν |
τῇ δευτέρᾳ ὁ αὐτὸς Πολύβιος ἱστορεῖ Ἄγρωνα τὸν Ἰλλυριῶν βασιλέα ἡσθέντα ἐπὶ τῷ νενικηκέναι τοὺς μέγα φρονοῦντας Αἰτωλοὺς πολυπότην ὄντα | ||
Σωκράτει ὀρθῶς μετιέναι τὴν σοφίαν . ὁ δὲ καταμαθὼν αὐτὸν ἡσθέντα τῷ ἐπαίνῳ τούτῳ , Τί δὲ δὴ βουλόμενος ἀγαθὸς |
βούλωνται ; Κομιδῇ γε . Τὸν δὲ ἀριστεύσαντά τε καὶ εὐδοκιμήσαντα οὐ πρῶτον μὲν ἐπὶ στρατιᾶς ὑπὸ τῶν συστρατευομένων μειρακίων | ||
τῶν νέων , ὅσοι ἀγαθοί : καὶ γὰρ Ὅμηρος τὸν εὐδοκιμήσαντα ἐν τῷ πολέμῳ νώτοισιν ἔφη διηνεκέεσσι γεραίρεσθαι Αἴαντα , |
τοῦ Ἀντικράτους καλοῦσιν , ὡς μαχαίρᾳ πατάξαντος . Οὕτω γὰρ ἐθαύμασαν καὶ ὑπερηγάπησαν αὐτὸν φόβῳ τοῦ Ἐπαμινώνδου ζῶντος , ὥστε | ||
εἶτα μῦν ἀποτεκεῖν . ἔτι δὲ μᾶλλον αὐτοῦ τὴν ἀτοπίαν ἐθαύμασαν , ὅτε ξενίων προσκομισθέντων καὶ προσαχθέντων ἄλευρα μὲν καὶ |
πολλοὶ ποιοῦσι συγγράμματα καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν διδάσκαλον τὸ ὄνομα τοῦ οἰκείου διδασκάλου ἐπιγράφουσιν , ὅπερ καὶ | ||
καὶ τὰς ἐν τούτοις διατριβάς , οὐ χαλεπὸν εὑρεῖν τὸν διδάσκαλον : πάντα ὑμῖν μεστὰ τοι - ούτων σοφιστῶν , |
ἔπεμψεν . οἱ δὲ τὸ σῶμα πικρῶς ᾐκισμένον ἰδόντες , ἐδέξαντο ἐν τῇ πόλει καὶ μεγάλα ἐπαγγειλάμενον κατὰ τοῦ πατρὸς | ||
Ἰβηρίαν γυμνὸν παρεδίδου τοῖς Νομαντίνοις : οἳ δ ' οὐκ ἐδέξαντο . στρατηγὸς δ ' ἐπ ' αὐτοὺς αἱρεθεὶς Καλπούρνιος |
καθέζετο κύδεϊ γαίων . . ὅτ ' ἄριστον Ἀχαιῶν οὐδὲν ἔτισεν : ὅτι τὸ δεν παρέλκει . . εἶμ ' | ||
Ἀγαμέμνων ἣν ἄτην , ὅ τ ' ἄριστον Ἀχαιῶν οὐδὲν ἔτισεν . Ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου , |
εἰ μὴ γένοιτο . ἀπαλλαγεὶς οὖν Ἀμφιτρύων εἰς Ἀθήνας πρὸς Κέφαλον τὸν Δηιονέως , συνέπειθεν ἐπὶ μέρει τῶν ἀπὸ Τηλεβοῶν | ||
, διότι τῆς βασιλείας ἐξέκλειον τοὺς ἀπὸ Κάδμου γεγονότας : Κέφαλον δέ φασι τὸν Δηιόνος , Ἀθηναῖον ὄντα καὶ κύνα |
τὴν Σωκράτους ἐρώτησιν φύγοιμι . . . ἐξ οὗ γὰρ ἦργμαι Ὀλυμπίασιν ἀγωνίζεσθαι οὐδενὶ πώποτε κρείττονι εἰς οὐδὲν ἐμαυτοῦ ἐνέτυχον | ||
τοῦ παντὸς τὴν φύσιν καὶ τὴν μεγίστην θέαν , καὶ ἦργμαι κηρύσσειν τοῖς ἀνθρώποις τὸ τῆς εὐσεβείας καὶ γνώσεως κάλλος |
ὅτι δι ' ἀπορίαν ἐφοδίων οὐ πεπορευμένος εἴη ἐπὶ τοῦτον πέμποντος τούτου αὐτῷ ἐπιστολάς , καὶ ἅμα λέγων πρὸς ἐμὲ | ||
γίνεται ἐπὶ σπέρματος περιουσίᾳ σηπομένου , καί τινας μοχθηρὰς ἀναθυμιάσεις πέμποντος παρὰ τὴν καρδίαν καὶ μάλιστα ψυχρὰς , καὶ κατασβεννύντος |
τούτου πλέων εἰς Ῥώμην ὡς Καίσαρα Ἡρώδης , ἐπήγετο τὸν Νικόλαον ὁμοῦ ἐπὶ τῆς αὐτῆς νηὸς , καὶ κοινῇ ἐφιλοσόφουν | ||
τόν τε Περίανδρον εἰ ἀφίκοιτο ὀρρωδοῦντες , συστάντες κτείνουσι τὸν Νικόλαον διαιτώμενον παρὰ σφίσιν . Ὁ δὲ Περίανδρος ἀθροίσας στράτευμα |
' ἧς μοι τὴν ὁμόνοιαν καὶ τὴν εἰρήνην ἀνανεοῦσθε . πυνθάνομαι μέντοι διότι πᾶσαν ὑμῖν Ἀθηναῖοι προσφέρονται φιλοτιμίαν , βουλόμενοι | ||
τὸ ζώοντας κατορύσσειν , ἐπεὶ καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας , ἐόντων ἐπιφανέων ἀνδρῶν |
ταῖς γὰρ ἂν Θήβαις τόδε γένοιτ ' ὄνειδος , εἰ Μυκηναίου δορὸς φόβωι παρείην σκῆπτρα τἀμὰ τῶιδ ' ἔχειν . | ||
ἀγῶνα τῶν Πυθίων , ἐν ᾧ ἐνίκα Δημόδοκος Λάκων μαθητὴς Μυκηναίου Αὐτομήδους τοῦ δι ' ἐπῶν γράψαντος τὴν Ἀμφιτρύωνός τε |
Σικελιῶται καὶ Συρακούσιοι . Ἀριστοφάνης γοῦν φησι : Συρακουσίους τράπεζαν Συβαρίτιδάς τ ' εὐωχίας . καὶ Πλάτων δέ φησιν ἐν | ||
. . . αἱ Θηρίκλειαι λέγονται . Ἀριστοφάνης Δαιταλεῦσι : Συβαρίτιδάς τ ' εὐωχίας , καὶ Χῖον ἐκ Λακαινᾶν [ |
' ἣν ἥλωσαν οἱ ἁλόντες Ἑλλήνων ἐν Θερμοπύλῃσι , οὐδὲ ᾔδεσαν ἐοῦσαν πρότερον ἤ περ ἀπικόμενοι ἐς Θερμοπύλας ἐπύθοντο Τρηχινίων | ||
ἠγνόουν , ἀλλ ' ἀναμιμνῃσκόμενοι καὶ ἀνανεούμενοι ταῦθ ' ἅπερ ᾔδεσαν , οἱ δὲ χρῄζοντες τῆς τῶν ἀγνοουμένων μαθήσεως καὶ |
κοινὰ ταῦτα φρονοῦντα . ἐπεὶ ὅ γε νῦν ἔπραττες καὶ ἐπενόεις , οὐδὲν τῶν Ἱπποκενταύρων καὶ Χιμαιρῶν καὶ Γοργόνων διαφέρει | ||
Εἰ δὲ παρὰ Πολύκλειτον τὸν Ἀργεῖον ἢ Φειδίαν τὸν Ἀθηναῖον ἐπενόεις ἀφικόμενος μισθὸν ὑπὲρ σαυτοῦ τελεῖν ἐκείνοις , εἴ τίς |
ὄρους Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐπίκλησιν Παρρασίου : τίθενται δὲ αὐτῷ καὶ Πύθιον ὄνομα . ἄγοντες δὲ τῷ θεῷ κατὰ ἔτος ἑορτὴν | ||
ἐγενόμην : ἐπεὶ δὲ ἐγεννήθην : αὖθις : μετὰ τὸν Πύθιον θεόν : ὁ μὲν γὰρ τῷ χρησμῷ με προανεῖλε |
ἀπέρρηξεν αὐτό , μάλα ἠθικῶς καὶ ἐναργῶς τόν τε ἄγγελον ἐμφήνας ἀκουσίως ἀγγελοῦντα τὴν συμφοράν , καὶ τὴν μητέρα εἰς | ||
ἀπέρρηξεν αὐτό , μάλα ἠθικῶς καὶ ἐναργῶς τόν τε ἄγγελον ἐμφήνας ἀκουσίως ἀγγελοῦντα τὴν συμφοράν , καὶ τὴν μητέρα εἰς |
τι ” ἔφη ” μέγα καὶ οὐκ ἔσται . „ ξυμβαλεῖν μὲν δὴ τὸ εἰρημένον οὔπω εἶχον οἱ παρατυχόντες τῷ | ||
ἀπὸ Θεσσαλίας , ἀρήξων τοῖς ἐκεῖ : συνετέτακτο δέ μοι ξυμβαλεῖν ἐς πόλιν τὴν ὑμετέρην . Ἀδελφεὸν δὲ τὸν ἐμὸν |
προσβλέπειν , καὶ μὴ τῷ πόθῳ τῶν παιδικῶν ἀποσχίζεσθαι . γνωρίζω τὸ πάθος , ἐμὴν ἑρμηνεύει [ γνώμην ἡ ποίησις | ||
ὦ ἄριστε , ὡς πηλίνων κἀμοὶ τῶν ἔργων ὄντων , γνωρίζω τὴν εἰκόνα καί φημι ὅμοιος εἶναι αὐτῷ , οὐδ |
διδάσκαλός τε ἐν τῷ τοιούτῳ φοιτητὰς φοβεῖται καὶ θωπεύει , φοιτηταί τε διδασκάλων ὀλιγωροῦσιν , οὕτω δὲ καὶ παιδαγωγῶν : | ||
ἀγαπᾶν τὴν βραδυτῆτα τοῦ τάχους , εἰ μέλλοιεν οἱ γνησιώτατοι φοιτηταί , διότι μὴ ταχὺ χαρίζονται , συχνότερον ἐπιστέλλειν . |
ὑπὸ δελφῖνος ἐσώθη ὁ Κοίρανος . τελευτήσαντος δ ' αὐτοῦ γηραιοῦ ἐν τῆι πατρίδι καὶ τῆς ἐκφορᾶς παρὰ τὴν θάλατταν | ||
μὲν τοῦ νηπίου τὴν ἀναμάρτητον συμφοράν , ἐμοῦ δὲ τοῦ γηραιοῦ καὶ ἀθλίου τὴν ἀπροσδόκητον κακοπάθειαν , μὴ καταψηφισάμενοι δυσμόρους |
καὶ οἱ προστάντες αὐτῶν ἐγιγνώσκοντο , καλῶς εἶχε ταῦτ ' ὀνειδίζειν : εἰ δ ' ἔσθ ' ἕτερα ἀμείνω καὶ | ||
, ὦ Σώκρατες , Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο , καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν |
φυλάσσοντος εἵνεκεν προσδόκα τοι ἀπονοστήσειν . Τοιούτοισι ἐπείτε οὗτος ἀμείψατο Κροῖσον , ἤισαν μετὰ ταῦτα ἐξηρτυμένοι λογάσι τε νεηνίῃσι καὶ | ||
τόπους τὴν πόλιν , ὕστατα δ ' ἐνταῦθα συμμεῖναι κατὰ Κροῖσον μάλιστα . τὰς δὴ τοιαύτας μεταβάσεις εἰς τὰ κάτω |
: ἡ ἐργασία ἐκ παραδείγματος οὐδὲ γὰρ οἱ πατέρες ἡμῶν ἐπείσθησαν τῷ Ξέρξῃ γῆν αἰτοῦντι καὶ ὕδωρ , ἀλλ ' | ||
οὐκ ἐπιτηδείῳ καιρῷ ὁρμήσαντες εὐθεῖαν ἐβάδιζον , ὀλίγοι δέ τινες ἐπείσθησαν καὶ τὴν ἐναντίαν ἐμοὶ συναπετράποντο . καὶ οἴκαδε πορευόμενοι |
μὲν θεοῖς τὰς ἀναγκαίους ἐψηφίσατο θυσίας , τὴν δ ' ἐπινίκιον τοῦ θριάμβου πομπὴν οὐκ ἐπέτρεψε ποιήσασθαι τοῖς ὑπάτοις . | ||
ἵππων νίκη : δι ' ἣν καὶ τὸ παρὸν γέγραπται ἐπινίκιον . διὸ καὶ Θεοξένια ἐπιγέγραπται . . Φιλοξένους λέγει |
δημοσίαν ἀποφῆναι . ἀποστῆναι τῆς οὐσίας , ἐκστῆναι , παραστῆναι παραχωρῆσαι τῶν χρημάτων , τῶν ὄντων , τῶν ὑπαρχόντων , | ||
ὑπ ' ἀσθενείας καθέντα καὶ τὰ βραβεῖα καὶ τὸν στέφανον παραχωρῆσαι τῷ πόλεμον ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον πρὸς τὰ πάθη πεποιημένῳ |
πρῶτος αὐτὸς ἦρχον περὶ τοῦ κάλλους λέγειν , προοιμίων ἂν ἐδεόμην συχνῶν , ἐπεὶ δ ' ἐπὶ πολλοῖς ἔρχομαι τοῖς | ||
ἐμαυτὸν ἐπαφεῖναι : ὡς δ ' οἱ παρόντες κατέσχον , ἐδεόμην ἐπισχεῖν τε τὴν ναῦν καί τινα ἁλέσθαι κατὰ τῆς |