| τῆς αὑτοῦ ἢ γονέων ἢ ἑταίρων ἢ παίδων ἢ πατρίδος ἀδικούσης οὐ χρήσιμος οὐδὲν ἡ ῥητορικὴ ἡμῖν , ὦ Πῶλε | ||
| ἐγκαλοῦσα ὅ τι δή ποτε ἀδίκημα δίκας αἰτοῖ παρὰ τῆς ἀδικούσης , εἰ δὲ μὴ τυγχάνοι τότε τὸν ἐξ ἀνάγκης |
| γίγνεσθαι διὰ βίου , καρπούμενον ἅπασαν τὴν αὑτοῦ κτῆσιν . βλάβος δέ , εἰ κατέβλαψεν τὸν τρωθέντα , ἐκτίνειν τῷ | ||
| ἄνωγα μιμνέμεν εἰν οἴκοισι φέρειν τ ' εὐήρεϊ θυμῷ φωρίδιον βλάβος αἰνόν , ἐπεὶ μετὰ ποσσὶ διώκων οὔ κε κίχοις |
| , ἐμοὶ δὲ ἀεὶ φανερός ἐστι σκοπῶν τί ἂν προσγενόμενον ὀνήσειεν , ἐπί τε τοῖς ἐμοῖς καλοῖς πολὺ μᾶλλον ἐμοῦ | ||
| τοιαῦτα τῶν Σωκράτους καὶ Πλάτωνος κηρυγμάτων οὐ τὸν δεῖνα μὲν ὀνήσειεν ἄν , τῷ δεῖνι δὲ ἂν γένοιτο πρὸς κακοῦ |
| λεχθήσεται δὲ καὶ ἕτερα . ἐρεῖς τι καὶ εἰς τὴν σεαυτοῦ πατρίδα ὡς χρονίως μὲν ἐπανελθὼν ἐπ ' αὐτήν , | ||
| ἂν γὰρ ἅπαξ χρόνου καὶ διατριβῆς τύχῃς , ῥᾷον κρατήσεις σεαυτοῦ . Θάνατος καὶ φυγὴ καὶ πάντα τὰ δεινὰ φαινόμενα |
| οἶσθα , φησὶν , ὥς σε ἔδει μετεύξασθαι , ἵνα δόξῃς τὴν εὐχὴν φρονίμως ποιεῖσθαι ; νῦν γὰρ εὐήθη λόγον | ||
| τὸν νότου τόπον ὡς ἀφανῆ τυγχάνοντα βεβυθισμένον ὅλως , μὴ δόξῃς τοῦτο γίνεσθαι πάντοθεν ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλὰ πρὸς |
| ἐμὴν συμφοράν , ἣν οὐκ ἀπεικὸς εἶναι καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐλεεῖν ὑπελάμβανον , ἔπειτα δὲ εἰς τὸ τοῦ προσώπου σου | ||
| : τίς γὰρ μεθ ' ἡμᾶς ὑποδέξεται ξένον , τίς ἐλεεῖν δυστυχοῦντας ἀνέξεται , πρόδηλον ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν |
| μοι . Ὁμηρικῶϲ γὰρ διανοεῖ μ ' ἀπολλύναι ; οὕτω λαλεῖν εἴωθα . μὴ τοίνυν λάλει οὕτω παρ ' ἔμοιγ | ||
| εἶτα ἑξῆς τὸ διήγημα . ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον . Διήγησιν |
| τοῦ κυρίου , τέλειος ἔσῃ : εἰ δ ' οὐ δύνασαι , ὃ δύνῃ , τοῦτο ποίει . Περὶ δὲ | ||
| ὠφελήσω . “ ὁ δὲ πρὸς αὐτόν : ” τί δύνασαι σὺ ὠφελῆσαί με ; “ καὶ ὁ Αἴσωπος : |
| ἢ τῷ σημαινομένῳ . Δικαίως ταῦτα πάσχεις : μᾶλλον δὴ θέλεις ἀγαθὸς αὔριον γενέσθαι ἢ σήμερον εἶναι . Πράσσω τι | ||
| ἐσχάτη ῥίζα τοῦ ἠρυγγίου , ἤγουν ἡ κεφαλή , καὶ θέλεις αὐτὴν εὐλήπτως ἐπιτυχεῖν , ποίει οὕτως : λαβὼν σπέρμα |
| τὴν πρόσφυσιν ὥστε κινήσεων σφοδροτέρων ἀνέχεσθαι τὴν κύουσαν ἄνευ τοῦ βλαβῆναι τὸ ἔμβρυον . τῆς δὲ κυήσεως οὐκ ἦν ὡρισμένος | ||
| ὅταν οὖν πυρετὸς ᾖ μόνος ἄνευ διαθέσεως ἄλλης ὑπὸ ψυχροῦ βλαβῆναι δυναμένης , τοσοῦτον ἐπιδιδόσθω τὸ ψυχρόν , ὅσον ἂν |
| τὸ μήτε ἀρχὴν μήτε τελευτὴν ἔχον „ : τί δὲ δύσκολον εἴη τεθεαμένος , ” γέροντα [ ἔφη ] τύραννον | ||
| τὴν σάρκα ἀβληχρὸν ἔχει τὸν πόνον . Ἀδικοῦντα λαθεῖν μὲν δύσκολον , πίστιν δὲ λαβεῖν ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν ἀδύνατον . |
| ἐνστάσει κέχρηται ὅλως ἐκβάλλων τὸ μὴ δι ' ὀργὴν αὐτὸν ἡμαρτηκέναι : οὐκ ἔστι δὲ ὁρικὸν , ὥς τινές φασιν | ||
| Σάκας τὸ πρᾶγμα καὶ τέλος εἶπεν : οἶμαί γε οὐχ ἡμαρτηκέναι ἀνδρὸς ἀγαθοῦ . καὶ Φεραύλας εἶπεν : ἀλλὰ πλουσιωτέρῳ |
| ἐγκάρπων . Δάμαλίς τις βοῦν ταλανίζουσα ἔφη : Ὢ πόσα κάμνεις καὶ ταλαιπωρεῖς λίαν . Ὁ δὲ βοῦς τοῦτο ἀκούων | ||
| φροντιστὴς καὶ τὸ ταλαίπωρον ἔνεστιν ἐν τῇ ψυχῇ καὶ μὴ κάμνεις μήθ ' ἑστὼς μήτε βαδίζων μήτε ῥιγῶν ἄχθει λίαν |
| , εἰ μηδεὶς ὑμῶν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , δύναται λογίσασθαι πόσον πολεμεῖτε χρόνον Φιλίππῳ , καὶ τί ποιούντων ὑμῶν | ||
| περὶ σκευασίας ταρίχων μάγειρόν τινα παράγει λέγοντα τάδε : ὅμως λογίσασθαι πρὸς ἐμαυτὸν βούλομαι καθεζόμενος ἐνταῦθα τὴν ὀψωνίαν , ὁμοῦ |
| 〚 ! ! ! ! 〛 ὑπάρχουσαν : τὸ γὰρ προπετὲς [ ] τῆς ἀρνήσεως ἡ μεταμέλεια ! ! ! | ||
| ἐγὼ μὲν ὢν μειράκιον : τοῦτό φησιν , ἵνα τὸ προπετὲς τῆς ῥήσεως ἐπὶ τὴν ἡλικίαν ἀνενέγκῃ καὶ ἐπὶ τὸ |
| ἀντωνυμίαν καὶ περιγράψαντα τὴν κτητικὴν σύνταξιν , διὰ τῆς ἐγκλίσεως προσδοῦναι τὰ ἰδιώματα τῆς γενικῆς , καὶ ὅσα μὴ κατάλληλα | ||
| τούτῳ γάρ , ὡς ὁρῶ , καὶ τὸ δέρμα μέλλω προσδοῦναι . „ ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι τότε μάλιστα |
| τῷ κώλῳ καὶ ἡ ὑστέρα , ὥστε φλεγμαίνουσαν αὐτὴν εἰκότως ὠφελήσει τὰ ἐνιέμενα τῷ κώλῳ . ἐνιέσθω δὴ οὖν ἔλαιον | ||
| ὁπλίσαι ἀπὸ τῶν εἰσενεχθέντων χρημάτων . Οὗτος τοίνυν οὐχ ὅπως ὠφελήσει τὴν πόλιν ἐν τοιούτῳ καιρῷ καὶ τοιαύτῃ καταστάσει διενοήθη |
| Τοῦτο ἄρα δρῦς καὶ μαινὰς ἐγένετο , ἄγειν εἰκαζόντων τὸ ἀγεννὲς τοῦ τῶν κηλουμένων τρόπου ἀψύχοις σώμασιν . Ἄλλος ἦν | ||
| καὶ μάλιστα τῶν ἐν αὐταῖς μελῶν τὸ ἐπικεκλασμένον σφόδρα ὡς ἀγεννὲς καὶ γυναικεῖον καὶ φιλοσοφίᾳ ἥκιστα πρέπον , προσελθὼν ἠρώτα |
| ἕως ἔτι κάρτος ἀέξεται , οὔ τιν ' ἐάσω ἐχθρὸν ἐμῆς κεφαλῆς , ἀλλ ' Ἄιδι πάντας ἰάψω , οὕνεκ | ||
| καὶ ξύλλογοι γυναικοπληθεῖς : οὐ γὰρ ἐξανέξομαι λεύσσων δάμαρτος τῆς ἐμῆς ὁμήλικας . ἐρεῖ δέ μ ' ὅστις ἐχθρὸς ὢν |
| Αἱ μὲν πρὸ τῆς βασιλείας εὐθῦναι τοιαῦται , πάντα ἂν λογιστὴν ἐπαινέτην λαβοῦσαι . δοκιμάζωμεν δὲ καὶ τὸν κυβερνήτην τὸν | ||
| μὲν ὡς ὁμολογούμενον ἐν προοιμίῳ τέθεικεν , ἐκεῖ δὲ δίκαιον λογιστὴν ἐζήτησε καὶ πολλὰς ἀποδείξεις ἐκόμισε τοῦ συμμάχους εἶναι τοὺς |
| γίγνει μετὰ τῶν βαρβάρων καὶ τοὺς μὲν ἐκ τοῦ ἄστεος ἐᾷς προσελαύνειν , αὐτὸς δὲ ἀπὸ τοῦ Σιγείου προσβαλὼν ἐν | ||
| , οὐδ ' ἐνθυμηθῆναι περὶ τῶν πονηρῶν λημμάτων τὸ νῦν ἐᾷς , πρόσαγε μέντοι ταῖς διαβολαῖς , ὦ βασιλεῦ , |
| ἐμμανής , ὅμως διὰ τὴν ἀλήθειαν ἔξω μανίας καὶ βακχευμάτων δόξω εἶναι , ἐπειδὴ τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγειν οὐκ ἔστι | ||
| δή . θαυμάσητε δὲ μηδὲν ἐὰν ὑμῖν ἄνωθέν ποθεν ἐπιχειρεῖν δόξω : σχολῆς γὰρ ἀπολαύομεν καὶ οὐδὲν ἡμᾶς ἐστὶ τὸ |
| ἑταίρων ὕστερον θοινάσομαι . καλόν γε τὸ γέρας τῶι ξένωι δίδως , Κύκλωψ . οὗτος , τί δρᾶις ; τὸν | ||
| ἢ κέγχρον ἢ ἄλητον ἢ χόνδρον : τούτων ὁκόσα μὲν δίδως ἐς διαχώρησιν , λεπτὰ διδόναι καὶ διεφθότερα , καὶ |
| ' , ὦ οὗτος , σοί γε , κἂν θύλαξ γένῃ , οὐ προσελεύσομαι . ” ὁ λόγος δηλοῖ , | ||
| ἐσίγησεν . “ ἀλλὰ δέομαί σου , Διονύσιε , μὴ γένῃ τοῖς τυμβωρύχοις ὅμοιος μηδὲ ἀποστερήσῃς με πατρίδος καὶ συγγενῶν |
| πυρί . κτεῖν ' : ὡς κτανών γε τῶνδέ μοι δώσεις δίκην . [ ἔσται τάδ ' . ἆ ἆ | ||
| τε κακῶς καὶ ἐὼν ὄλεθρος , ἀλλὰ μᾶλλον ὅκως λόγον δώσεις τῶν μετεχείρισας χρημάτων . Ταῦτα εἶπε ἐὼν ἐν τοῖσι |
| τοῦ τοιοῦδε πέρι ; Τίνος δή ; Τοῦ ὑπολαμβάνειν παρὰ σεαυτῷ τὸν μὲν ἀμείνω ἄνδρα , τὸν δὲ χείρω : | ||
| Ὁ δὲ [ ἕτερος ] ἀπεφήνατο : Καθὼς οὐ βούλει σεαυτῷ τὰ κακὰ παρεῖναι , μέτοχος δὲ τῶν ἀγαθῶν ὑπάρχειν |
| . Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
| ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
| : τοῦτον ὦ θειότατε βασιλεῦ ἐκμιμούμενος ὁ τόλμιλλος ἐγὼ καὶ αὐθαδίας τὴν μετὰ ζειρὰς προσενη . . ἐποσιν ! καρποφορεῖν | ||
| ⌊ ⌋ , ἐνθάδε ? πρὸς ὑμᾶς ; Ἡράκλεις , αὐθαδίας [ ] ⌊ ἀνθρώπου ] ? [ ] λαβεῖν |
| καὶ ἀληθῶς ἐρωτιῶν : πάντων γάρ σου κατήκουσα . οὐκ ἀγαπᾷς ὅτι σοι καὶ λαλῶ καὶ μεγάλην εὐτυχίαν δοκεῖς τὸν | ||
| πάτερ , ἵνα τι πλέον παρρησιάζωμαι τοῦ συνήθους , ὅσον ἀγαπᾷς τε καὶ περιέπεις , τοσοῦτον οὐ δεῖ τὸν σεσωκότα |
| γὰρ μὴ καθαρὰ σώματα ὁκόσῳ ἂν μᾶλλον τρέφῃς , μᾶλλον βλάψεις , ὥστε ἐκ τῶν εἰρημένων εὔδηλον ὡς οὗτος ἄριστός | ||
| ἔλαιον δ ' εἰ κατ ' ἀχρὰς ἐμβάλλοις , οὐ βλάψεις τὴν ἕψησιν . οὐ μὴν ἄλλο τι χρὴ μιγνύειν |
| τοῖς ἔργοις ἂν μάλιστα διάγοις ἀφ ' ὧν δύνασαι πορίσαι σαυτῷ βίον . τοῦ κε κορεσσάμενος : ὅταν , φησίν | ||
| πολλῶν ὧν εἶχεν ἔχοντος : ᾧ καὶ τῶν σαυτοῦ διδοὺς σαυτῷ τοῦτ ' ἂν ἐποίεις : δεῖ γὰρ ἐν ταῖς |
| τε καὶ φυλάξεται στίβος : σὺ δ ' εἴ τι χρῄζεις , φράζε δευτέρῳ λόγῳ . Ἀχιλλέως παῖ , δεῖ | ||
| ἂν εἴπῃς ἱστορούμενος βραχύ . Λέγ ' , εἴ τι χρῄζεις : καὶ γὰρ οὐ σιγηλὸς εἶ . Τὴν αἰχμάλωτον |
| πρὸς οἷς ἱκέτευεν , ἔρχεται τρέμων , ἐγὼ δὲ οὐδὲν ὠφελῶ καὶ ταῦτα πολλοὺς ἐκ δεσμῶν λελυκὼς καὶ δόξης οὔσης | ||
| . . . Ἄλφω καὶ ἀλφῶ διαφέρει . ἄλφω τὸ ὠφελῶ , ἀλφῶ δὲ τὸ εὑρίσκω . Ἄβαξ καὶ ἀβάκιον |
| εἰς παράδειγμα παραγαγὼν τόδε Τρῶεςὄφιν . εἰ δὲ μείουρον τοῦτον νομίζεις , ἄκουσον καὶ τῶν κατὰ τοῦ Μνημῆ τοῦ ζωγράφου | ||
| λογισμῷ ἐπ ' αὐτὰ στελλόμενος , ἀπόθου ταῦτα , ἃ νομίζεις σεμνὰ εἶναι , ἐν τοῖς δευτέροις , καὶ μήτε |
| δέ οἱ δολόεντα φιλόφρονα χεῦεν ὄνειρα ἀζαλέῳ γήρᾳ † κατανθιδῶν κήδῃ εὖ μὲν ἐνὶ πρύμνῃ οἰήϊον , εὖ δὲ κεραίην | ||
| Μή , πρὸς θεῶν , εἴπερ τι τοῦ σαυτοῦ βίου κήδῃ , ματεύσῃς τοῦθ ' : ἅλις νοσοῦς ' ἐγώ |
| σύ : πῶς γάρ ; ᾗ γε μηδὲ πρὸς θεοὺς ἔξεστ ' ἀκλαύτῳ τῆσδ ' ἀποστῆναι στέγης : ἄλλ ' | ||
| † ἀπωλόμην παλίμπους τύχη ἐν γῆς φίλης ὄχθοισι κρυφθῆναι καλόν ἔξεστ ' ἐρωτᾶν πότνιά ς ' ἢ σιγὴν ἔχω ; |
| ὦ ξυνασχαλᾷ ] συλλυπεῖται μόχθοις ] δυστυχίαις τάδε ] ἃ πάσχεις ἔχρῃζον ] ἤθελον ἠλγύνθην κέαρ ] ἐλυπήθην , ἔπαθον | ||
| πόλεμον δεύτερον . Ἆρα καὶ σύ , Χλόη , τοιαῦτα πάσχεις ; ἆρα μέμνησαι τοῦ πεδίου τοῦδε καὶ τῶν Νυμφῶν |
| δεῖ τὸν τεταγμένον χρόνον . } Πενίας περ οὐδέν ἐστιν ἀθλιώτερον . ἄμεινόν ἐστιν ἀποθανεῖν ἢ δυστυχεῖν . } Ἄνθρωπον | ||
| φαντάσματα , τὸν δὲ ἀληθέστερον ὄνειρον οὐκ ἐθεασάμην . νῦν ἀθλιώτερον ἀνετμήθης τὴν γαστέρα : αὕτη δυστυχεστέρα τῆς μαχαίρας τομή |
| ἀναστένεις ; πέπαυσο , Κέκροψ ἄθλιε , καὶ τρέπου κατὰ σεαυτόν , ὦ πρέσβυ , μή σε λαβοῦσα κακόν τι | ||
| κάθευδε καὶ τὰ τοῦ σκώληκος ποίει , ὧν ἄξιον ἔκρινας σεαυτόν : ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ συνουσίαζε καὶ ἀφόδευε καὶ |
| αὐτός ; Σωκράτης . ὦ Σωκράτης . ἴθ ' οὗτος ἀναβόησον αὐτόν μοι μέγα . αὐτὸς μὲν οὖν σὺ κάλεσον | ||
| : στένε καὶ στέναζε καὶ δακνάζου , βαρὺ δ ' ἀναβόησον οὐράνια ἄχη : ἀντὶ τοῦ ὀξέως κώκυσον οὐράνια ἄχη |
| στήλην , ἣν ἐκάλουν ὅρον , ἐν ᾗ ἐκεχάρακτο τὸ χρέος καὶ ὁ χρήστης , ἵνα μὴ πλανηθεὶς ἕτερος ὡς | ||
| οὐ βούλεται , οὐδὲ δεύτερον εὐεργετηθεὶς ἐπίσταται , διὰ τὸ χρέος μὲν ἐν δουλείᾳ σχὼν μηδὲν ἐπαχθὲς , νῦν δὲ |
| ἐκεῖ δ ' ἐπειδὰν κατίδω τιν ' ἄνδρα ἠλίθιον , πλουτοῦντα δ ' , εὐθὺς περὶ τοῦτον εἰμί . κἄν | ||
| τὸν τύραννον ἀπέκτειναν . Ἐν γῇ πένεσθαι μᾶλλον , ἢ πλουτοῦντα πλεῖν : παραινετική . Ἐντὶ καὶ ἄλλοι πονηροί : |
| ἐπιτηδεύματα συλλαβέσθαι μοι εἰς τὸν ἀγῶνα τὸν πρὸς Κλέωνα . φροντίζοντί μοι : εὐχομένῳ καὶ μεριμνῶντι . Γ ἀπέπαρδεν : | ||
| καὶ γλῶτταν εὔπορον δότε φωνήν τ ' ἀναιδῆ . Ταῦτα φροντίζοντί μοι ἐκ δεξιᾶς ἐπέπαρδε καταπύγων ἀνήρ . Κἀγὼ προσέκυσα |
| κατὰ διαίρεσιν ἑάλω . Ἐκεχειρία . παρὰ τὸ ἔχω καὶ ἀπέχω ἐχεχειρία , καὶ τροπῇ τοῦ χ εἰς κ , | ||
| , ἢ κάτεχε . φυλάσσω τὸ ἀσφαλίζω , καὶ τὸ ἀπέχω : ὡς τό : φυλάσσου ἀπὸ κακῶν ἀνδρῶν , |
| ἔκρυψε , τὰ πλεῖστα σιγήσας ἀσφαλῶς ἢ λαλήσας , ἵνα ζητῇ ταῦτα πᾶς αἰὼν ὁ μεταγενέστερος κόσμου : καὶ οὕτως | ||
| ἐν ὑμῖν , ἑτέρους κρίνοντας , τί καὶ ποιήσῃ ; ζητῇ πόλλ ' ἀναλίσκειν , ἐξὸν ἐλάττω , καὶ πάντας |
| τοῦ ὄνου σύμβολον διασῴζειν καὶ σύρειν : σὺ δέ μοι ἐλήλυθας ἐξ ἐκείνου τοῦ καλοῦ καὶ χρησίμου ζῴου ἐς πίθηκον | ||
| πῶς τί ποτ ' ἐφλυάρησα τὰ ἐπελθόντα μοι ; φθονῶν ἐλήλυθας , τεταπεινωμένος , ὅτι σοι ἐξ οἴκου φέρεται οὐδέν |
| τοῦτο , τὸ σιωπᾶν , τιμὴν ἀπονέμει , καθὸ οὐκ ἔκφορος εἰς πολλοὺς ἡ νόσος , ἀλλὰ συγκαταθάψω ἐμαυτῇ τὸ | ||
| . ἐγὼ γάρ φημι χρῆναι , ὦ ἄνδρες οὐδεὶς γὰρ ἔκφορος λόγοςκοινῇ πάντας ἡμᾶς ζητεῖν μάλιστα μὲν ἡμῖν αὐτοῖς διδάσκαλον |
| φύγεν ἕρκος ὀδόντων , δεινόν τ ' ἀργαλέον τε , νεμεσσῶμαι δέ τ ' ἀκούων , εἰ δὴ τοῦτό γε | ||
| μαχεσσαίμην ὅς τις πολέμοιο μεθείη λυγρὸς ἐών : ὑμῖν δὲ νεμεσσῶμαι περὶ κῆρι . ὦ πέπονες τάχα δή τι κακὸν |
| ' ἀληθῆ Ἔφορος λέγει σοὶ φάσκων δοκεῖν , ὅτι οὐ λύεις ἀπορίαν , ἀλλὰ κινεῖς μείζω καὶ ἀτοπωτέραν τῆς ἐξ | ||
| ὕδατος γράφεις : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτοις ἐπιχειρούντων . Καὶ ἅμμα λύεις : ἐπὶ τῶν δυσλύτων . ἀπὸ τῆς ἁμάξης ἡ |
| ἔστιν ὅτε πολλὰς ἡδονὰς ὑπερβαίνομεν , ὅταν πλεῖον ἡμῖν τὸ δυσχερὲς ἐκ τούτων ἕπηται : καὶ πολλὰς ἀλγηδόνας ἡδονῶν κρείττους | ||
| γῆρας ἐνεγκόντα ἢ τὸν μετὰ πλούτου . Καὶ τί ἔχει δυσχερὲς ἢ ἐπίπονον ἡ πενία ; ἢ οὐ Κράτης καὶ |
| καὶ σὲ καὶ πᾶς ὅστις ἐστὶ γνήσιος τῶν θεῶν ἐραστὴς ἐπιδοῦναι ἑαυτὸν ὅλον : ἐκ γὰρ τοῦ τοιούτου τρόπου παραγίγνεται | ||
| τῶν ὀψοποιῶν ἢ τῶν πρὸς ταῖς κύλιξι , λαθεῖν καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ . . . . ὑποπτευόντων , τῶν περὶ |
| , ἀλλότριον , οὐδείς σε ἀναγκάσει οὐδέποτε , οὐδείς σε κωλύσει , οὐ μέμψῃ οὐδένα , οὐκ ἐγκαλέσεις τινί , | ||
| καὶ τοῦ κλήματος , πληρωτέον τε κονίᾳ ἢ ἀργίλλῳ , κωλύσει γὰρ ἰκμάδα γενέσθαι , καὶ τὸ ὑγρὸν ἐν αὐτῷ |
| ἔγωγε καὶ αὐτὸς συγχωρῶ σοφώτατον εἶναι τοῦτον , ἐὰν ὑμᾶς πείσῃ τοὺς περὶ τῶν συμβολαίων τῶν ἐμπορικῶν δικάζοντας . ἀλλ | ||
| Ἑρμῆς ἐστάλη παρὰ τοῦ Διὸς εἰς Καλυψώ , ὅπως αὐτὴν πείσῃ ἐκπέμψαι τὸν Ὀδυσσέα ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ . ἡ |
| καὶ ἀνθρώπῳ ἐντυχόντα ἐκτρέπεσθαι αὐτόν : ὅταν δὲ ὑπὸ θηρίου ἀδικούμενον θεάσηται αὐτόν , ἐπαμύνει αὐτῷ . Ἐκ τοῦ Τιμοθέου | ||
| : ἕν ἐστι κέρδος τῷ τεθνηκότι , τὸ ἑαυτὸν ἐκδικῆσαι ἀδικούμενον καὶ χωρὶς αἰσχύνης καὶ μετ ' εὐκλείας θανεῖν : |
| τὴν χεῖρα θέσιν ἴσχειν παρ ' αὐτὸ τὸ ἀκρώμιον τοῦ ὑγιοῦς ὤμου . τὸ δὲ τοιοῦτον σχῆμα πρὸς τὴν ἐκτὸς | ||
| φασὶν αὐτοὺς μὴ προαγωνιστῇ σοι καὶ ὑπερμάχῳ χρῆσθαι , δόξης ὑγιοῦς διαμαρτάνουσι . σαφὴς δ ' ἐγὼ πίστις : ὅσα |
| λόγους πικρῶς φέρουσι τῶν ἐλασσόνων ὕπο : ὅμως δ ' ἐμαυτὴν οὐ προδοῦς ' ἁλώσομαι . εἴπ ' , ὦ | ||
| δὲ ἔφη ‚ τό τε ἀπόρρητον ἐκφαίνουσα ἥκω καὶ παύσουσα ἐμαυτὴν ἱερωμένην ‚ . ταῦτα δὲ ἔλεγεν , ὅτι ἦν |
| , καὶ ἐκείνοις αὖ τῆς ἡμετέρας , ἐὰν καὶ ἐκεῖνοι ἀφῶσιν αὑτοὺς ἐπὶ χρημάτων κτῆσιν ἄπειρον , ὑπερβάντες τὸν τῶν | ||
| ὁρῶσι τοὺς πρεσβυτέρους οὐ πρόσθεν ἀπιόντας γαστρὸς ἕνεκα πρὶν ἂν ἀφῶσιν οἱ ἄρχοντες , καὶ ὅτι οὐ παρὰ μητρὶ σιτοῦνται |
| τὸ ” βρῦν “ πρόσφθεγμα παιδικῶν καὶ νηπίων . πρόσφθεγμα παιδικόν . βρῦν εἴποις ] δι ' οὗ ἐμφαίνουσι τὰ | ||
| πρὸς σκυτοτόμον ταδὶ λέγει νεανίαν καὶ πέος ἔχοντ ' οὐ παιδικόν : Ὦ σκυτοτόμε , μου τῆς γυναικὸς τοῦ ποδὸς |
| οὐ γάρ ἐστι ταῦτα αἰσχρὰ οὐδ ' ἐλευθέροις , ὡς φής , ὕποπτα , καλὰ δὲ καὶ οἷα ὅπλα εἶναι | ||
| δ ' ἐν τῷ τῆς νουθεσίας ὀνόματι πάντα ταῦτα εἶναι φής , καὶ ἀποτυμπανίσας τὸν ἄνθρωπον εἰς ταὐτό μοι δοκεῖς |
| κινδύνου ? ? ? ? ? ? ? ? θ κινῇ ἐκ τοῦ τόπου ι οὐ βλάπτῃ . μὴ ἀγωνία | ||
| φροντίζων ἀγανακτεῖς , βαρέως ἔχεις . στρέφῃ ] περιστρεφῇ , κινῇ , κινῆσαι , κίνησιν ἔχεις . δέον . . |
| , ἅ ἐστι μὲν ἀμφότερα τοῦ ἀνδρείου , καὶ τὸ θαρραλέον καὶ τὸ ἄφοβον , ἀλλὰ μᾶλλον εἰδοποιεῖται ὁ ἀνδρεῖος | ||
| παθημάτων προσδόκημα τὸ μὲν πρὸ τῶν ἡδέων ἐλπιζόμενον ἡδὺ καὶ θαρραλέον , τὸ δὲ πρὸ τῶν λυπηρῶν φοβερὸν καὶ ἀλγεινόν |
| ἕως ἂν εἴπῃς . Ἐπειδὴ δὲ σιγᾷς , ὅτι μὲν ἀπορεῖς , συγγνώμην ἔχω σοι , ἃ δὲ τότ ' | ||
| ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ , θαυμάζεις , ὦ Σώκρατες , καὶ ἀπορεῖς εἰ διδακτόν ἐστιν ἀρετή ; ἀλλ ' οὐ χρὴ |
| . τοιοῦτόν τι καὶ σὺ ὑπομίμνῃσκε σεαυτόν , ὅτι θνητὸν φιλεῖς , οὐδὲν τῶν σεαυτοῦ φιλεῖς : ἐπὶ τοῦ παρόντος | ||
| . . . . . . . . Στράτιε , φιλεῖς δήπου με . μᾶλλον τοῦ πατρός : ὁ μὲν |
| προστάξεσιν ὑπηρετοῦντες . πῶς δὲ οὐ παράλογα καὶ γέμοντα πολλῆς ἀναισχυντίας ἢ μανίας ἢ οὐκ ἔχω τί λέγω διὰ γὰρ | ||
| γε πάνυ θαρραλέον ἐν τοῖς τοιούτοις οὐ πόρρω θρασύτητος καὶ ἀναισχυντίας ἐστίν . καὶ ἔμοιγε εἴη μηδὲν μὲν τοιοῦτο σφάλλεσθαι |
| κτητικῇ , κἂν δύο κτήσεις ἐνοοῦντο ἐν τῷ ἐμαυτοῦ δοῦλον ἔπαισα μία δέ ἐστι : μετάξαντες γοῦν εἰς τὴν ἐγκεκλιμένην | ||
| καὶ τὴν αὐτός εὐθεῖαν ἐγκεῖσθαι , ὅθεν καὶ τὸ ἐμαυτὸς ἔπαισα πλάγιον μὲν νοεῖσθαι ἐν τῇ ἀρχούσῃ κατὰ σύνθεσιν , |
| οἷον τοῦ μέσου ἢ τοῦ ἐσχάτου , ἢ πρὸς τὸ τυχόν , τὸ δὲ πορρώτερον ὕστερον . οἷον πρότερόν ἐστι | ||
| τῇ κεφαλῇ : ἐπὶ τῶν ἀναισχύντως χωρούντων πρὸς πᾶν τὸ τυχόν . Γυμνὸς ὡς ἐκ μήτρας : ἐπὶ τῶν ἀπόρων |
| συνεῖναι ᾗ πολλοὶ κέχρηνται ἢ μηδείς . ” πρὸς τὸν αἰτιώμενον ὅτι Σωκράτους μαθητὴς ὢν ἀργύριον λαμβάνει , “ καὶ | ||
| διακοσμεῖν τὰ πράγματα , ἀέρας δὲ καὶ αἰθέρας καὶ ὕδατα αἰτιώμενον καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ ἄτοπα . . . . |
| Ἐλάλησε δὲ Ἱερεμίας λέγων : Παρακαλῶ σε , κύριε , δεῖξόν μοι τὶ ποιήσω Ἀβιμέλεχ τῷ Αἰθίοπι , ὅτι πολλὰς | ||
| εἶναι , ἄρα πῶς προκόπτεις ; Σὺ οὖν ἐνταῦθά μοι δεῖξόν σου τὴν προκοπήν . καθάπερ εἰ ἀθλητῇ διελεγόμην δεῖξόν |
| ἐκεῖνα μὲν πάντα χαίρειν ἔα καὶ ἐπιλάθου αὐτῶν , τοῦ ποιμνίου καὶ τῆς Ἴδης . σὺ δὲἤδη γὰρ ἐπουράνιος εἶπολλὰ | ||
| οἱ ποιμένες εὑρεθῶσιν διαπεπτωκότες , τί ἐροῦσιν τῷ δεσπότῃ τοῦ ποιμνίου ; ὅτι ἀπὸ τῶν προβάτων διέπεσαν ; οὐ πιστευθήσονται |
| καὶ γυναιξὶ τοῖς ἀνδράσι χρωμένη : οὕτω γὰρ παιδεύεις τοὺς σεαυτῆς φίλους , τῆς μὲν νυκτὸς ὑβρίζουσα , τῆς δ | ||
| ἀποκοπτέον οὖν , ὦ ψυχὴ πειθαρχοῦσα τῷ διδάσκοντι , τὴν σεαυτῆς χεῖρα καὶ δύναμιν , ἐπειδὰν ἄρξηται τῶν γεννητικῶν ἢ |
| παῖδας : οὐ μὴν ψυχροῦ πόματος εἰς τὸ παντελὲς εἴργειν κελεύω τοὺς τοιούτους παῖδας , ἀλλ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις | ||
| τὸ μεῖζον ἦλθε : τὰς θνητῶν δ ' ἐγώ χαίρειν κελεύω θεῶν ἄτερ προθυμίας ὦ δύστηνοι καὶ πολύμοχθοι ματέρες Ἅιδῃ |
| ' οὓς ἐθήρων πρόσθε θηράσουσι νῦν : φόνον φόνου δὲ ῥύσιον τείσω τάλας πρὸς τοῦ δοκοῦντος οὐδὲν εἰδέναι κακόν . | ||
| ἀφήσω , τῶνδέ γ ' ἐστερημένος . Καὶ μεῖζον ἆρα ῥύσιον πόλει τάχα θήσεις : ἐφάψομαι γὰρ οὐ ταύταιν μόναιν |
| πρῶτον πιεῖν , ἐπεὶ δὲ αὐτοῖς οὕτως δοκεῖ , οὐ περιεργάσομαι . “ καὶ λαβὼν ἔπιεν . ἀριστώντων δὲ αὐτῶν | ||
| ταῦτα : πλὴν εἰ μὴ τοῦτο λέγει , ὅτι οὐ περιεργάσομαι οὔτε εἰ ἐκ δικαίου οὔτε εἰ ἐξ ἀδίκου πορίσεσθε |
| οὐ πάντως , ἐπὶ δὲ τῶν θεῶν τὸ πτερωτὸν ὡσανεὶ ἐνεργοὺς καὶ τὰς δυνάμεις καὶ τὰς ἐνεργείας ἐχόντων . Διὸ | ||
| ἀρήξοντες : δεύτερον δὲ τοὺς κατασκευάζοντας τὰς χώρας ἄριστα καὶ ἐνεργοὺς ποιοῦντας , λέγοντα ὅτι οὐδ ' ἂν οἱ ἄλκιμοι |
| τε μικρὸν ἐγχέαι , καὶ μὴ πολύν : ἔπειτ ' ἀφήσεις . τίνα τρόπον ; δεῦρο βλέπε . τοιοῦτον . | ||
| οὐκ ἔνι οὐδὲν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδων . οὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ ' , ὦ κάκιστον θηρίον , |
| ὅτι ἀπαρεμφάτῳ χρῆται ἀντὶ προστακτικοῖ , εἶναι ] ἀντὶ τοῦ ἔσο . . . . . α . ἔσσο α | ||
| Τερπάνδρου ἀμφ ' ἐμοὶ ἄνακτα ἑκατηβόλον . λείπει δὲ τὸ ἔσο ἢ τὸ χόρευε ἤ τι τοιοῦτον . ἀμφί μοι |
| ἐπεχείρουν μιμεῖσθαι , ἅτε ἐπιθυμῶν αὐτῆς . Πῶς γὰρ οὐκ ἀπορῶ , ἔφη , καὶ ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες | ||
| , προῄρησαι λέγειν ; Πάνυ γε : νῦν μέντοι σχεδὸν ἀπορῶ , καὶ δέομαί γε , ὦ Σώκρατες , αὐτόν |
| , ἀργύριον ἀγαθὸν εἶναι κρίνων ἢ τὴν ἡδονὴν ἢ τὸ δοξάριον καὶ κατ ' εἶδος . τούτῳ γὰρ ἐπιβάλλων ταχέως | ||
| μὴ ἔλεον : μὴ κοράσιόν σοι φαίνεσθαι καλόν , μὴ δοξάριον , μὴ παιδάριον , μὴ πλακουντάριον . ἐκεῖνο γὰρ |
| τοῖς δεομένοις ἐπαρκῶν καὶ πάσης περιουσίας καταφρονῶν , τοσούτου δέων ὀρέγεσθαι τῶν οὐδὲν προσηκόντων , ὥστε μηδὲ τῶν ἑαυτοῦ φθειρομένων | ||
| τοῦ περὶ τὸν δεύτερον μῆνα παρὰ τὸ ἔθος αὐτὰς ὀξέων ὀρέγεσθαι καὶ ἁλικῶν , ἐνίαις δὲ καὶ ὁ στόμαχος πλαδοῖ |
| καὶ ἀλγεῖς τὴν ψυχὴν περὶ τῆς σῆς συνουσίας , σιωπᾶν ὀφείλεις , ἵνα μὴ δόξῃς διὰ λαγνείαν χαλεπαίνειν : τὸ | ||
| : τὸ δὲ τρίγωνον παράδειγμά ἐστι τοῦ ζητουμένου , ὅπερ ὀφείλεις γινώσκειν τί σημαίνει , ἤγουν τὸ ὑπὸ τριῶν γραμμῶν |
| ἀποκλαίειν ἀνακλαίειν , δακρύειν ἀποδακρύειν , κλαυθμυρίζεσθαι , θρηνεῖν , ὀδύρεσθαι ἐποδύρεσθαι ἀποδύρεσθαι , δεινοπαθεῖν , οἰμώζειν , ὀλοφύρεσθαι κατολοφύρεσθαι | ||
| ποταμὸς Ἠριδανός , ἐφ ' ᾧ τὰς θυγατέρας τὰς Ἡλίου ὀδύρεσθαι νομίζουσι τὸ περὶ τὸν Φαέθοντα τὸν ἀδελφὸν πάθος . |
| ὅλην τοῦ δράματος : ὦ γῆρας ἄθλιον , ὦ γηροκόμων ἀπεστερημένον , ὦ πατέρων ἐγὼ δυστυχέστατος , ὅσων ἐξαίφνης παίδων | ||
| ἕξειν , ὅταν ἐμὲ μὲν ἴδῃ μὴ μόνον τῶν πατρῴων ἀπεστερημένον , ἀλλὰ καὶ πρὸς ἠτιμωμένον , περὶ δὲ τῆς |
| στρατοῦ ἐστι τὸ ἐπερχόμενον , ἓν ἢ δεύτερον βούκινον παρασκευάζειν φωνεῖν : εἰ δὲ ὀλίγος , πλείονα βούκινα , ἵνα | ||
| καθεύδοντι ἔπη τε ᾄδειν τῶν Ὀρφέως καὶ μέγα καὶ ἡδὺ φωνεῖν . οἱ οὖν ἐγγύτατα νέμοντες ἢ καὶ ἀροῦντες ἕκαστοι |
| τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος | ||
| τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος |
| ὁ τοιοῦτος δὲ ὡς μὴ ἔχων τὸ εἶδος τοῦ σχήματος ὑγιὲς φαίνεται μὲν συλλογίζεσθαι καὶ ἐλέγχειν , τῇ δὲ ἀληθείᾳ | ||
| στῆθος πρὸς τὸν στύλον πλατέϊ τινί : ἔπειτα τὸ μὲν ὑγιὲς σκέλος κατεχέτω τις , ὡς μὴ περισφάλληται : ἐκ |
| , ἀλλ ' εἰς ἐγνωσμένον ἀποστέλλεις με θάνατον : πλὴν ὑπομενῶ καὶ τοῦτο τὸ ἔργον καὶ πειράσομαι φανεὶς ψυχὴν οὐ | ||
| γινώσκεις παροῦσαν ] ἐμοί ἀντλήσω ] καρτερήσω † ἀνατλήσω , ὑπομενῶ Διὸς φρόνημα ] † ἤγουν ὁ Ζεὺς περιφραστικῶς λωφήσῃ |
| , ὅτι ἀμήχανον τὸν συνανατριβόμενον τῷ ἠσβολωμένῳ μὴ καὶ αὐτὸν ἀπολαῦσαι τῆς ἀσβόλης : τί γὰρ ποιήσεις , ἂν περὶ | ||
| καὶ ἐς μέσον κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον . ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς . Ἀπελείφθην |
| ἰδὼν ἀχθεσθεῖσαν αὐτὴν εἶπον : Μηδέν τι , ἔφην , ἀθυμήσῃς , ὦ γύναι , ὅτι οὐκ ἔχεις δοῦναι ὅ | ||
| δή με καὶ τοῦτο φιλανθρωπίᾳ πεποιηκέναι , ἵνα μὴ παντάπασιν ἀθυμήσῃς , ἀλλ ' ἔχῃς ἐφ ' ὅτῳ βουλήσει ζῆν |
| οὐκ ἐπὶ σοί . ταῦτα ἂν ἀφῇς καὶ παρὰ μηδὲν ἡγήσῃ , τίνι ἔτι χαλεπαίνεις ; μέχρι δ ' ἂν | ||
| ὅτι σὺ εἴθισαι τρέχειν ἀνὰ τὰ ὄρη , μήτι δρόμῳ ἡγήσῃ , ἀλλ ' ὡς ἂν δύνηταί σοι ὁ στρατὸς |
| τοίνυν οἴεται κακουργότατον εὑρηκέναι λόγον καὶ δι ' οὗ μάλιστα προσδοκᾷ παράξειν ὑμᾶς , ὧδέ πως ἔχει : διὰ τοῦτο | ||
| εὐχάριστος γενέσθαι θεοῦ , ἀλλ ' εἰ καὶ μηδὲν ἔτι προσδοκᾷ τῶν μειζόνων , ὑπὲρ τούτων ὧν ἔλαχεν ἤδη κατὰ |
| θεσμοὺς ἀκινήτους . αἱ μὲν γὰρ ἡμέτεραι γνῶμαι προσαναματτόμεναι τὸ πλημμελὲς ἐκ τοῦ συνεζευγμένου θνητοῦ τροπὰς καὶ μεταβολὰς εἰκότως ἐνδέχονται | ||
| μέγιστον ἀγαθὸν καὶ κάλλιστον τὴν εὐδαιμονίαν ἐπιτρέψαι τῇ τύχῃ λίαν πλημμελὲς ἂν εἴη . τοῦτο δὲ φανερόν ἐστι καὶ ἐκ |
| τὸ ἕτερον τέμνειν . Καὶ ἄλλα δὲ τοιαῦτα πλείω . περιγράφειν δὲ καὶ τὸν μανδραγόραν εἰς τρὶς ξίφει , τέμνειν | ||
| : ἐπιτιμᾷ ὁ δεσπότης ὡς ἁπτομένῳ τῶν ἰσχίων αὐτῆς . περιγράφειν γάρ ἐστι τὸ περιορίζειν ἁπτόμενον . τῷ δακτύλῳ περιέγραφε |
| νῦν . ἔστω δ ' οὖν τὸ γένος ἡμῶν μὴ φαῦλον , εἴ σοι φίλον , σπουδῆς δέ τινος ἄξιον | ||
| καὶ δι ' ἑαυτὰ ζητοῦνται , φευκτὸν δέ ἐστι καὶ φαῦλον : τοῦ γὰρ φι - λεῖν τοὺς παῖδας , |
| δὲ ὅτι θερμὸς ὢν ἐκπέττειν δύναται μᾶλλον καὶ κόπρον οὐκ ἐπιζητεῖ διὰ τὸ ἔχειν ἐν ἑαυτῷ ὃ ἔδει ἐκ τῆς | ||
| αἱ αἶγες γάλακτος πλήθουσιν . ἀπὸ κοινοῦ τὸ διώκει , ἐπιζητεῖ . ἁ γέρανος : ἀρχομένου γὰρ τοῦ σπόρου αἱ |
| ” , ἐπειδὴ τῆς ἀκαθάρτου φθορᾶς αἴτιον ἡ διάλυσις . μηδέποτ ' οὖν ἰδών τινα τῶν φαύλων οἷς ἂν ἐπιθῆται | ||
| ἐν ὀρέξει ἀναπότευκτον , ἐν δ ' ἐκκλίσει ἀπερίπτωτον , μηδέποτ ' ἀτυχοῦντα , μηδέποτε δυστυχοῦντα , ἐλεύθερον , ἀκώλυτον |
| ἐπιλιπεῖν τἀδικεῖν , καὶ εἴπερ ζῆν ἀνάνδρως , ἐπιλιπεῖν τὸ ἀκολασταίνειν , καὶ εἰ θρασέως μέντοι καὶ πανούργως , ἔνδειαν | ||
| τὰ τῶν νεκρῶν . Χαῖρε φίλον φῶς : γραῦς ἐθέλουσα ἀκολασταίνειν γυμνὴ , ἵνα μὴ τὴν ῥακίωσιν τοῦ σώματος ἐλέγχῃ |
| , ὁ δ ' ἄνευ τούτων δυσκάθαρτος ὢν ἀφιστάσθω : λήσεται γὰρ οὐδέποτε τὸν τὰ ἐν μυχοῖς τῆς διανοίας ὁρῶντα | ||
| Οὐκοῦν δοκεῖ σοι πολλῆς προμηθείας γε προσδεῖσθαι , ὅπως μὴ λήσεται αὑτὸν εὐχόμενος μεγάλα κακά , δοκῶν δ ' ἀγαθά |
| αὐτοῖς ἡ ἐκεχειρία . ἀνοκωχῆς : ἤγουν διακοπῆς . μᾶλλον ἐπιθυμήσειν αὐτούς : ἡγούμενοι δηλονότι ἐπιθυμήσειν τοὺς Ἀθηναίους . εὐτύχει | ||
| ἐδέδισαν φοβεῖσθαι , καὶ γενομένης ἀνοκωχῆς κακῶν καὶ ταλαιπωρίας μᾶλλον ἐπιθυμήσειν αὐτοὺς πειρασαμένους ξυναλλαγῆναί τε καὶ τοὺς ἄνδρας σφίσιν ἀποδόντας |
| ἀπ ' εὐθείας τῆς ὁ Πατροκλῆς . καὶ τὸ δειλοῖο δειλαίου . . θάπτε με ὅττι τάχιστα , πύλας Ἀίδαο | ||
| οὐκ εἰωθότως ἐκθηριωθῆναι καὶ ἐμπεσεῖν τῷ κυνὶ καὶ λαφύξαι τοῦ δειλαίου τὴν γαστέρα καὶ διασπάσασθαι αὐτόν . ἀγανακτῆσαι δὲ τῷ |
| ἐντεῦθεν „ : διότι πᾶσα κίνησις ἡ ἄνευ θείας ἐπιφροσύνης ἐπιζήμιον , καὶ ἄμεινον ἐνταυθοῖ καταμένειν τὸν θνητὸν βίον ἀλητεύοντας | ||
| τι βούλοιτο : ὡς δὲ ἐκεῖνος ἠξίου συγγενέσθαι αὐτῇ , ἐπιζήμιον μὲν ἔλεγεν εἶναι τοῦτο , φυλάττεσθαι δὲ ὅμως ἑτέρας |
| φροντίδος ἔστω τοῦτο . . νιν ] αὐτόν . . πάπταινε ] προσέχε καὶ ἐπιτήρει . . φυλάττου . πημανθῇς | ||
| ἀφροδίτης : συνουσίας . Παπταινέμεν : τήρει , βλέπε , πάπταινε , ἐπιτήρει , καὶ ἐπιτηρεῖν δεῖ τὸν ἁλιέα : |