πλεῖστα , ἐγκαταμιγνύεις τοῖς λόγοις ἃ μηδὲ παῖς ἄρτι μανθάνων ἀγνοήσειεν ἄν : οἷον ἐκεῖνα πῶς οἴει κατὰ γῆς δῦναι | ||
δεδωρῆσθαί τι τῶν ἰδίων ὁ δεδωρημένος . τίς γὰρ ἂν ἀγνοήσειεν , ὅτι τὸ μὲν χαρίσασθαι τῆς τοῦ διδόντος ἐπιμελείας |
“ οὐδὲν διαφέρει . ” πρὸς τὸν πυθόμενον τί πρότερον γεγόνοι , νὺξ ἢ ἡμέρα , “ ἡ νύξ , | ||
καὶ ἀφανισθῆναι , βουλόμενον τὴν περὶ αὑτοῦ φήμην βεβαιῶσαι ὅτι γεγόνοι θεός , ὕστερον δὲ γνωσθῆναι , ἀναρριπισθείσης αὐτοῦ μιᾶς |
, οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
διατεθέντος ἐπὶ γεγονότι τεταρταίῳ , ἐξέρυθρα ἂν καὶ σανδαραχώδη οὖρα φανείη , παχύτερα μὲν τοῦ συμμέτρου τυγχάνοντα , μετρίας δὲ | ||
ἦν φίλτερον ἄλλο πάτρης . Μήποτέ μοι μελέδημα νεώτερον ἄλλο φανείη ἀντ ' ἀρετῆς σοφίης τ ' , ἀλλὰ τόδ |
πρὸς τούς ποτε συνήθεις . ὅθεν δῆλον ὅτι ἐπιλανθάνεται καὶ ἀναμιμνήσκεται . ὅτι δὲ ἔχει ἀνάμνησιν , δῆλον κἀντεῦθεν ἐκ | ||
διδάσκεται , ἀλλ ' ὅταν θέλῃ , ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀναμιμνήσκεται . Ἀδύνατά μοι λέγεις , ὦ πάτερ , καὶ |
λεχθέντων ἂν ἀρκεῖ τοῦτο καὶ ὅτι κίνησις μὲν ἂν καὶ παύσαιτο καὶ διαλίποι , χρόνος δὲ οὔ . Εἰ δὲ | ||
, ἁρπάσας τυραννικῶς . ἀλλ ' ἐκεῖνος μὲν ἀναισχυντίᾳ μὴ παύσαιτο συνοικῶν , σὺ δ ' , ὦ ἄριστε , |
οὐκ ἀποδείκνυσί τι ἀλλ ' ἐρωτᾷ , καὶ εἰ μὴ λάβοι , ἵσταται : οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῦ ὠνομασμένον τὸ | ||
κινεῖται τῆς οἰκείας τὸ καθῆκον . σπάνια γὰρ ἄν τις λάβοι τὰ πρωϊβλαστῆ καὶ πρωΐκαρπα τῶν ἀειφύλλων οἷον τόν τε |
. Ἣ δ ' ἂν μήτε τὸ ἄμεινον τὸ ἐνταῦθα αἱρῆται μήτε τοῦ χείρονος μετέχουσα ᾖ , ἄλλον τόπον καὶ | ||
, ταύτας προφερόμενος τὰς χάριτας ἁπάντων ὡς φίλος ὅσων ἂν αἱρῆται παρ ' αὐτῶν τυγχάνῃ . ἔπειτ ' ἐγὼ τῶν |
Εὐριπίδης τὴν τοῦ Ὀδυσσέως πλάνην περὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ὑπειληφὼς γεγονέναι : ὅτι δοκεῖ τὸν στίχον τοῦτον εἰπὼν Εὐριπίδης | ||
. καὶ νῦν τοὺς Μεσσηνίους καὶ τοὺς Ἀργείους ταὔθ ' ὑπειληφὼς εὖ ποιεῖ . ὃ καὶ μέγιστόν ἐστι καθ ' |
ὦ ἄνδρες δικασταί , διὰ τί ἄν τις τοιούτων ἀνδρῶν φείσαιτο ; πότερον ὡς πρὸς μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , | ||
, ἐννοηθεὶς ὡς ἡ πατέρα προδοῦσα οὐδενὸς ἄν ποτε ῥᾷστα φείσαιτο , προσδήσας αὐτὴν ἐπισύρεσθαι τῇ θαλάσσῃ , ὅθεν Σαρωνικὸς |
' ἂν ηὐλόγεις πόλιν : ὡς ἔν γ ' ἐμοὶ κρίνοιτ ' ἂν οὐ καλῶς φρονεῖν ὅστις πατρῴας γῆς ἀτιμάζων | ||
πρὸς τὴν τεκοῦσαν ὁσιότης . τοῦτο δὲ κατὰ πᾶσαν πόλιν κρίνοιτ ' ἂν καλὸν καὶ θαυμαστόν , μάλιστα δὲ παρὰ |
αὐτὸν ἀλώπηξ προσῆλθεν καὶ ἐπαινεῖν ἤρξατο αὐτοῦ τὴν ἀνδρίαν , ἔψεγεν δὲ ὅτι τοιοῦτο ζῷον φωνὴν οὐκ ἔχει . πλανηθεὶς | ||
ἄριστα ἐκρίνετο τὰ κρινόμενα , ἃ ἐπῄνει ὁ φιλοκερδὴς καὶ ἔψεγεν , ἀνάγκη ἂν ἦν ταῦτα ἀληθέστατα εἶναι . Πολλή |
προκρινεῖ τοῦ ἐντέχνου τὸν ἄτεχνον , ἀλλὰ προκρίνας τὸν εὔτεχνον χρήσαιτ ' ἂν αὐτῷ καλῶς , τὸ τῆς καταφρονήσεως ἐξελὼν | ||
ἐστὶν ἄξιος ἢ ἔλαττον ἀδικεῖ , ἀλλ ' ὅτι πονηροτέρῳ χρήσαιτ ' ἂν ὁ πεπονθὼς ἀντιπηρωθέντι τῷ δεσπότῃ , μνησικακήσοντι |
τελευταῖος : εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ πολέμιον δόρυ . ἡμέτερον + λέγοιμ ' ἄν : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι | ||
Οἰκλέος τὸν Ἀμφιάραον . εἰδὼς εὖ λέγοιμί σοι ἄν . λέγοιμ ' ἂν ] ταῦτα . λέγοιμ ' ἂν ] |
, ἐκ ταύτης πληρῶσαι τὴν ἡμετέραν προαίρεσιν : τοῦτον νῦν Νικόδημος παρασκευάσει κατὰ Δημοσθένους τὸν φόνον : πληρώσει τὴν σκευὴν | ||
, τὴν σύνθεσιν ἀπεργάζεται , ὡς ἔχει τὸ προφήτης : Νικόδημος : Δημοσθένης . Πᾶσα πρόθεσις βραχυκαταληκτεῖ ἀνεπέκτατος οὖσα δηλονότι |
καὶ κωθωνοποιόν . σοροποιός , σοροπηγός σοροπήγιον , σορός : καλοῖτο δ ' ἂν αὕτη καὶ πύελος καὶ κιβωτὸς καὶ | ||
καὶ τὸ σωφρονεῖν ; ἆρά γε ὀρθῶς οὐκ ἀναγκαία ἂν καλοῖτο ; Ὀρθότατα μὲν οὖν . Οὐκοῦν καὶ ἀναλωτικὰς φῶμεν |
βροτοί : ἐὰν δὲ τοὺς ὄρνις ἔχητε συμμάχους , ὅταν ὀμνύῃ τις τὸν κόρακα καὶ τὸν Δία , ὁ κόραξ | ||
καθ ' ὃν ὄμνυσι χρόνον . ἐὰν μὲν γὰρ οὕτως ὀμνύῃ ὡς ἐπιτελέσων τὰ κατὰ τὸν ὅρκον , εὐορκεῖν , |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
ἦν ἐπὶ ναῦν κατιέναι . δεομένων δ ' ὅ τι φρονοίην ἀποφήνασθαι , δι ' ὀλίγου τοὺς ἑκατέρων λόγους ἀριθμησάμενος | ||
οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφον ὄν . καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην , ἄξιος ἂν εἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν |
ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
, τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
εἰκὸς ἐπὶ κληδόνας καὶ οἰωνοὺς ἵετο πολλὰ τὴν αὑτοῦ τέχνην κακίσας ὡς χρόνῳ καθάπερ γραφὴν ἐξίτηλον γενομένην καὶ τοὺς εὐθυβόλους | ||
οὓς περιέχει ἡ παλινῳδία . Διὰ τί δὲ ὁ Σωκράτης κακίσας τὸν ἀκόλαστον ἔρωτα καὶ εἰπὼν ὡς οὐ δεῖ τῷ |
οὐδετέρων συντεθέντα βαρύτονα : εὐμήκης εὔμηκες , κακοήθης κακόηθες , μεγακήτης μεγάκητες . καὶ τὰ παρὰ τὸ ΗΚΗΣ : τανυήκης | ||
ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ η ἐπιφερομένου ἀφώνου , οἷον κῆτος μεγακήτης , ἦθος κακοήθης , μῆκος ἐπιμήκης : ταῦτα γὰρ |
ἐγὼ τὴν ἅρπην ταύτην ὀξεῖαν περιφέρω , ἢ γελοῖος ἂν εἴην τὸν μὲν πατέρα ἐκτομίαν πεποιηκὼς τὸν Οὐρανόν , τοὺς | ||
' ἀρετήν τ ' ἄγων ἔρως ζηλωτὸς ἀνθρώποισιν : ὧν εἴην ἐγώ . χαίρω σέ τ ' , ὦ βέλτιστον |
: λευροὺς ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , | ||
μὴ φθονήσῃς καὶ Γλαύκωνα τόνδε διδάξαι καὶ τοὺς ἄλλους . Εἰπόντος δέ μου ταῦτα , ὅ τε Γλαύκων καὶ οἱ |
ἔχειν πρὸς ἀλλήλους , ὡς ἂν πατὴρ σπουδαῖος πρὸς τέκνα σχοίη . καλὸν δὲ καὶ τὸ πάντα Πυθαγόραι ἀνατιθέναι τε | ||
τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο , ἆρ ' οὐ σκότους ἀνάπλεως σχοίη τοὺς ὀφθαλμούς , ἐξαίφνης ἥκων ἐκ τοῦ ἡλίου ; |
ὅτε πρὸς τὸ ποιὸν εἶναι τὸν ἐρωτῶντα ἢ ἀποκρινόμενον . οἰηθείη γὰρ ἄν τις τό τε μονοειδὲς πολύσημον καὶ τὸ | ||
ταύτῃ τιθέμενον ὡς εἶδος ὄντα καὶ αἴτιον , ἵνα μήτις οἰηθείη ὅτι καὶ ἑτέρων ὄντων αἰτίων μόνος ἐκ τούτων ὁ |
ἄλλα προτείνων ἄλλα κατασκευάζει , δι ' ὅλου τοῦ βυβλίου διοικούμενος διοίκησίν τινα τοιαύτην : κεφάλαια ἔστιν ἅ περ ἀσθενῆ | ||
τῶν πολιτῶν ὡμολόγητο , ἡμίονον κατέλιπε ξυλοφοροῦντα καὶ ἡμιονηγόν : διοικούμενος δ ' ὑπὸ τούτων ὀλίγον χρόνον , Διοτρέφους τοῦ |
καὶ ἀκαίρως : Δημοσθένης : τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου . ἀκούσας ἥκειν . τόν δέ οὐδέ οὐχ ἥκιστα , οὐδ | ||
εἶναι τοὺς λέγοντας : Ἀρτέμιδι ἰκέλη . τοῦθ ' ἥσθην ἀκούσας καὶ ὅτι τῷ κάλλει τῆς ψυχῆς ἁμιλλᾶται τὸ τοῦ |
καὶ πάντα κατ ' αὐτοῦ πράττειν φιλαπεχθημόνως ἀφῆκεν ἀθῴους , ἐπιφθεγξάμενος ὅτι συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα . Ὅτι οἱ πλεῖστοι τῶν | ||
πρὸς αὐτόν , ὑπερηφάνως ἀπειλήσας προσέταξεν ἀπιέναι τὴν ταχίστην , ἐπιφθεγξάμενος ὅτι δεῖ τοὺς ἀγαθοὺς ἢ νικᾶν ἢ εἴκειν τοῖς |
ὅ τι γράψαι , τοῦτ ' ἂν μέλιτος καὶ Σειρήνων ἐτετεύχει . . . . Ἀναξαγόραν τὸν Κλαζομένιόν φασι μήτε | ||
ὅ τι γράψαι , τοῦτ ' ἂν μέλιτος καὶ Σειρήνων ἐτετεύχει . τοῖσι χοροῖς αὐτὸς τὰ σχήματ ' ἐποίουν . |
: ὡς δὲ εἶδεν ἔλαφον ἐκπηδήσασαν , πάντων ἐπιλαθόμενος ὧν ἤκουσεν ἐδίωκεν οὐδὲν ἄλλο ὁρῶν ἢ ὅπῃ ἔφευγε . καί | ||
ἐμπεσοῦσα ψυχῇ δυσέκλειπτόν ἐστιν . ἐθορυβήθη οὖν ὅτι τὴν κόρην ἤκουσεν εἶναί μου γυναῖκα , ὥστε ἐμίσει με μᾶλλον . |
αἰνῶ , νῦν ἀποιμώζω παρών , πατροκτόνον θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν | ||
χρησμωιδὲ μέγιστε : ἡσυχίαι γὰρ ὕπνου γλυκεροῦ σιγηλὸς ἐπελθών , προσφωνῶν ψυχαῖς θνητῶν νόον αὐτὸς ἐγείρεις , καὶ γνώμας μακάρων |
ὅρα μὴ ἀνόσιον ᾖ κατηγορεῖν ἐπιτηδεύματος θείου τε ἅμα καὶ μυστικοῦ καὶ τοσούτοις θεοῖς ἐσπουδασμένου καὶ ἐπὶ τιμῇ αὐτῶν δρωμένου | ||
ὁ τοὺς μύθους συναγαγὼν τούτους , ὡς μηδενὸς ἐν Σαμοθρᾴκῃ μυστικοῦ λόγου περὶ Καβείρων λεγομένου , παρατίθησιν ὁμοίως καὶ Στησιμβρότου |
νύκτα ὑπάρχειν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος ἐν τοῖς ἄστροις τοῦ οὐρανοῦ ἐκλάμπουσαν , ταύτην γὰρ ἄνοιαν καλεῖ ὡς ἀπονενοημένην καὶ δίχα | ||
νύκτα ὑπάρχειν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος ἐν τοῖς ἄστροις τοῦ οὐρανοῦ ἐκλάμπουσαν : ταύτην γὰρ ἄνοιαν καλεῖ ὡς ἀπονενοημένως καὶ δίχα |
καὶ τρόπον τινὰ τοῦ δημιουργηθέντος πατήρκαὶ δυνάμει : τὸ γὰρ δρῶν τοῦ πάσχοντος ἐπικυδέστερον . καὶ δέον , εἴπερ ἄρα | ||
ἴσως ἀμφισβητοῦσιν , τὸ τίς ἐστιν ὁ ἀδικῶν καὶ τί δρῶν καὶ πότε . Ἀληθῆ λέγεις . Οὐκοῦν αὐτά γε |
. περὶ γὰρ σοῦ φροντίζων διετέλει καὶ τῶν ἡμετέρων οὐδὲν ἀγνοῶν . εἰ δὲ δεῖ σε καὶ παρ ' ἡμῶν | ||
οὖν μὴ γιγνώσκοντες κτλ . συλλογισμοῦ δεικνύντος ὅτι ὁ ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὔκ ἐστι πολιτικός , πρότασις ἡ λέγουσα ὅτι ὁ |
, ὡς διὰ τὴν τοῦ Ἡρακλέους συγγένειαν ὁ πρόγονος αὐτῶν ὑποδέξαιτο τὸν Ἡρακλέα , γεγονὼς αὐτὸς ἐκ Διός τε καὶ | ||
μὲν γὰρ οὐδ ' ἂν ὑπομένοιεν ἄλληλα οὐδ ' ἂν ὑποδέξαιτο σῳζομένη τὴν σύγκρισιν ἡ διάκρισις ἢ τὴν μανότητα ἡ |
οὗτος τῆς τερατομαχίας σαλπιστής ἐστιν . εἰ μὴ φωνὴν εἶχεν εἰρήκειν ἂν ὅτι ἀσκοκήλη ἐστίν . ὦ Ζηνᾶ , μόνον | ||
Εὔμηλος ὁ ποιητής , οὗ τὰ ἔπη ἐν τοῖς ὄπισθεν εἰρήκειν καὶ πᾶσαν τὴν ἱστορίαν , ὅτι Ἥλιος Αἰήτῃ καὶ |
κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
. Μυκήναις , μὴ ' νθάδ ' ἀνακάλει θεούς . ἀνόσιος πέφυκας . . . ἀλλ ' οὐ πατρίδος ὡς | ||
ἄνανδρος , θρασύς , δειλός , ἄρρωστος , ἄδικος , ἀνόσιος , ἀγνώμων , ἀνεπιεικής , μικρόψυχος , ἀσεβής , |
δυσχερές . τὸ μὲν οὖν τῶν ἀλουσιῶν τί τις ἂν λέγοι ; ἤδη γὰρ καὶ πέντε ἐτῶν συνεχῶς ἐγένοντό μοι | ||
, τὸ συνήδεσθαι , τὸ συλλυπεῖσθαι . ἢ οὖν τοῦτο λέγοι ἂν διὰ τοῦ ταύτῃ μετέχουσι τῶν ἀγαθῶν ἢ ὅτι |
σπέρμα ἐστὶν ἀλλὰ τὸ τέλειον : οἷον πρότερον ἄνθρωπον ἂν φαίη τις εἶναι τοῦ σπέρματος , οὐ τὸν ἐκ τούτου | ||
γὰρ δὴ κατ ' οὐσίαν ταῦτ ' ἀλλοιοῦσθαί τις ἂν φαίη δικαίως . Ὁποῖον οὖν τι ὁ ἀὴρ ὑπὸ τοῦ |
δ ' ἐξελθεῖν θέλοντας οὐκ ἐᾷ . εἰ δέ τις τολμήσειε τοῦτο , ταχέως λαβόμενος καταδαπανᾷ τοῦτον * . . | ||
κελεύει , ἀφελόμενος τὸν στεφανούμενον . Καίτοι τίς ἂν ὑμῶν τολμήσειε τοσαύτην ἀνελευθερίαν καταγνῶναι τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων ; μὴ |
' ἑφθοῦ μέλιτος : καλῶς δ ' ἂν καὶ σκαμμωνίᾳ μίσγοιτο . ἐπίθυμον δὲ μελάνων ἐστὶ καὶ φλεγματωδῶν ἀγωγόν : | ||
φρυκτός , καὶ τὸ ἔλαιον πλεῖον οἷς βουλόμεθα ἐκκοπροῦν . μίσγοιτο δ ' ἂν ὁ ἐρεγμὸς καὶ πρὸς πτισάνην καὶ |
ἄν τις μάθοι . Καὶ γὰρ καὶ ἦθος ἄν τις γνοίη εἰς ὀφθαλμούς τινος ἰδὼν ἤ τι ἄλλο μέρος τοῦ | ||
, ἡσυχίαν ἦγον . ἐν τούτῳ δὴ ἄν τις γενόμενος γνοίη οἷοι ἄρα ἐτύγχανον ὄντες τὴν ἀρετὴν οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι |
τε πολυτίματον ἔλοφ ' , ὁ δ ' αὐτὸς χαλκὸς ὤνιος , ἕνα μόνον : καὶ κῆνον ὁ Ζεὺς ἔλαβε | ||
: δημοσίᾳ δ ' εἰ ἐθέλοις , πολλῶν πάνυ ταλάντων ὤνιος . καὶ τὰς μὲν ἐκ τῆς ἀγορᾶς ταινίας ὀλίγων |
μέγιστα τῶν στρατοπέδων , εἰ καὶ ἐκ μηκίστου φθέγξαιτο . περιεῖπε δ ' αὐτὸν ἐν τοῖς μάλιστα ὁ πολιορκητὴς Δημήτριος | ||
γὰρ ἅπαντας εἶναι διεφθαρμένους καὶ φαύλους : οὓς καὶ εὖ περιεῖπε . . : καίτοι ὁ πατὴρ αὐτῶν Πεισίστρατος μετρίως |
, μὴ τὴν τελευταίαν τοῦ νῦν εἶναι , ἀλλ ' αἰσχυνθεὶς τήν τε χρείαν τὴν κοινὴν καὶ τοὺς πρέσβεις ἡμᾶς | ||
τίθεσθαι . ” Τὰ ὅπλα “ μοι δοκεῖς βουληθεὶς εἰπεῖν αἰσχυνθεὶς ἀπολιπεῖν . Ἔστω νῦν ταῦτα ταύτῃ ὅπῃ σοι δοκεῖ |
, συνελθόντες ἐβουλεύοντο πῶς ἂν τὴν μάχην συμφορώτατα σφίσιν αὐτοῖς ποιήσαιντο . Τιμόλαος μὲν δὴ Κορίνθιος ἔλεξεν : Ἀλλ ' | ||
παθεῖν ὅ τι ἂν δικαιώσω , καὶ ὡς περὶ πολλοῦ ποιήσαιντο ἂν οἱ κομίσαντές σε δεῦρο , πολλὰ καὶ δεινὰ |
τὸν λόγον . οὐ μὴν δίαρμά γε οὐδὲ ἀξίωμά τι δύναιτ ' ἂν ἔχειν ὁ τοιοῦτος λόγος οὐδὲ τοῖς ὅλοις | ||
ἀποκρίνασθαι καὶ λόγον ἐκ λόγου λέγειν , οὐδεὶς ὅστις οὐχὶ δύναιτ ' ἄν . ἐκ δὴ τοῦ θορυβεῖν οὐκ ἀπαλλάττεσθε |
ὅ περ καὶ πάντες πεπόνθασιν . ἔτυχεν δὲ ὁ Ἀλκιβιάδης ἐρῶν τοῦ Ἀγάθωνος καὶ ἐβούλετο ὑπὸ μηδενὸς ἄλλου αὐτὸν ἐρᾶσθαι | ||
προσλογιζόμενον τὸν Ἐρασίστρατον κατὰ τὸ εἰκὸς ὡς οὐκ ἂν ἑτέρας ἐρῶν βασιλέως υἱὸς ἐνεκαρτέρει τῷ σιωπᾶν μέχρι θανάτου . χαλεπὸν |
ὁμοίως γὰρ καὶ οὗτος ἐπονείδιστος ἐκ γένους καὶ ἐν ἀσελγείᾳ τέθραπται , καὶ ἑξῆς κατὰ αὔξησιν ὅτι μεῖζόν ἐστι . | ||
, ἄλλως τε ἐπειδὴ ἐν τῇ σῇ οἰκίᾳ γέγονεν καὶ τέθραπται . Ἀλλ ' οἶδα ἔγωγε ὅτι οὐδεὶς πώποτε ἐδίδαξεν |
μὲν οὐδ ' ὁρᾶν ἐδόκει , καίπερ Φάρακος τοῦ προξένου παρεστηκότος αὐτοῖς , ὅπως προσαγάγοι : καθήμενος δ ' ἐπὶ | ||
πρὸς πᾶν ἀναιδεύεται κοὐ μεθί - στησι τοῦ χρώματος τοῦ παρεστηκότος . Εἴ σε μὴ μισῶ , γενοίμην ἐν Κρατίνου |
' ἡμῖν ποιήσειν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ , καὶ ταῦτα οἰόμενος ἐκεῖνον οὐ κακῶς εἰργάσθαι , πλὴν εἴ σε ὁ | ||
στρατηγίαν : καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ὑπερηγάπα τὸν συστράτηγον , οἰόμενος πιστὸν ἕξειν ἐν τοῖς πράγμασι κοινωνὸν , καὶ ὅτι |
Αἰγύπτιος , οὗ καὶ Ἡρόδοτος ἐμνήσθη , μετὰ τὴν ἱστορίαν ἐνθυμηθεὶς οὐ μόνον τοῖς Αἰγυπτίοις ἀλλὰ καὶ Σκύθαις ἠξίωσε μεταδοῦναι | ||
κολακεύων βασιλέας ἐμαυτοῦ ἀπηνέχθην . εἰ γοῦν ἔροιό με πλουσίους ἐνθυμηθεὶς καὶ πένητας , ποτέρου τῶν ἐθνῶν τούτων ἐμαυτὸν γράφω |
δ ' ἐν ἴπῳ . καὶ περιστροφίδα δ ' ἂν εἴποις τὸ ξύλον τὸ τὸν ἶπον περιστρέφον , ἐναρμόσαι δ | ||
μόνον , ὡς ὁ θώραξ , ὡς ὁ ὀφθαλμός : εἴποις δ ' ἂν καὶ τῶν κινούντων τὰ μὲν κατὰ |
καὶ ἀνοιδήναντα αἷμα ἐκβάλλει πολὺ καὶ ἀπεπνίγη καὶ καινότατα δήπου ἀποκτείνασα ἀνῄρηται . Λάβωμεν τὴν Ἀσίαν ἐν τῇ Εὐρώπῃ : | ||
τυράννου . πάλιν ἡ Τιργαταὼ τὸν πόλεμον ἐξήνεγκε τὸν ὅμηρον ἀποκτείνασα καὶ πάντων τῶν δεινῶν ἁρπαγῆς καὶ φόνου πληροῦσα τὴν |
, οἷον πλάτανος καὶ πλατάνιστος : ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμεν παρώνυμα : ταὐτὸ γάρ ἐστιν . πάλιν ἔστω τὰ | ||
μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , |
δὲ κορεσθεὶς ἀνελθεῖν οὐκ εὐπόρει , ὃς μετενόει καὶ βοηθὸν ἐζήτει , ὅπως ἀνέλθῃ ἐκ τοῦ βάθους ὁ τράγος . | ||
' ἑαυτοῦ μόνον ἀλλ ' ἤδη καὶ διὰ τοῦ αὐτοκράτορος ἐζήτει καὶ ἐπενόει κακοῦν ἡμᾶς . τιμὰς γάρ , ὅσας |
ὃς δ ' ἂν σφᾶς οὕτω πολιτευομένους ἥδιστα θεραπεύῃ καὶ χαρίζηται ὑποτρέχων καὶ προγιγνώσκων τὰς σφετέρας βουλήσεις καὶ ταύτας δεινὸς | ||
' ὁπόταν ἡδοναῖς παρὰ λόγον τὸν τοῦ νομοθέτου καὶ ἔπαινον χαρίζηται , τότε οὐδαμῶς τιμᾷ , ἀτιμάζει δὲ κακῶν καὶ |
παρ ' Ἀθηναίοις ἐγνωσμένον , οἷον Πλάτωνα τὸν φιλόσοφον , εἴποι δὲ περὶ αὐτοῦ , ὅτι δίκαιος ὁ Πλάτων καὶ | ||
τε καὶ γνήσιον τῆσδε τῆς γῆς βλάστημα , ποιητὴς ἂν εἴποι , καὶ μάλ ' ἐπανθοῦν ἑαυτῷ καὶ μᾶλλον ἀνθῆσον |
, ὥς φησιν Ἡρωδιανὸς ἐν τῇ Καθόλου . ἔστι δὲ Ἀμαραντὸς πόλις ἐν Πόντῳ : ὡς δὲ αὐτός φησιν , | ||
, ὥς φησιν Ἡρωδιανὸς ἐν τῇ Καθόλου . ἔστι δὲ Ἀμαραντὸς πόλις ἐν Πόντῳ : ὡς δὲ αὐτός φησιν , |
Φαίδρῳ τὸ ἀβλαβές , ἐπὶ τὸ τῦφον βλάπτει . καὶ ἐπιτεθυμμένον ὁμοίως . τὸ γὰρ θύψαι ἐπικαῦσαι , καὶ θυμάλωπες | ||
, εἴτε τι θηρίον ὂν τυγχάνω Τυφῶνος πολυπλοκώτερον καὶ μᾶλλον ἐπιτεθυμμένον , εἴτε ἡμερώτερόν τε καὶ ἁπλούστερον ζῷον , θείας |
ὄνομα . ἀγήρως : ἡ μὴ γερῶς ' ἀλλ ' αἰώνιος . ἀγήρω : ἄφαρτον μὴ ἔχουσαν τέλος . ἁγιάσαι | ||
οὐδὲ οὕτω πρὸς τὸν χρόνον παρατεινόμενον ὡς δόξα ἀγαθὴ καὶ αἰώνιος . αὕτη καὶ τὴν τοῦ Σεβαστοῦ βασιλείαν ἀεὶ νέαν |
τὴν διάνοιαν ἑλκοῦσθαι διὰ τὸν ἄληκτον ἐπὶ τῷ υἱωνῷ φόβον ἐξιώμενος . εὔνουν γὰρ καὶ πειθαρχικὸν ἀπέφαινε τὸν Γάιον καὶ | ||
λευκὴν διήμης ' Ἰφιγόνης παρηίδα . κεἰ μὲν πόλεως ἅλωσιν ἐξιώμενος ἢ δῶμ ' ὀνήσων τἄλλα τ ' ἐκσώιζων τέκνα |
τι πρὸς τὸ τρίχωμα [ τῆς κεφαλῆς ] ὑπὸ πνεύματος προσενεχθῇ ἄχυρον , καρφολογῆσαι , καὶ ἐπιγελάσας δὲ εἰπεῖν : | ||
πρόσθεσιν ἐπιτηδείας ὕλης , ὡς ὅταν [ θερμόν τι ] προσενεχθῇ ἀνθρώπῳ θερμὴν ἔχοντι τὴν κρᾶσιν . οἷον πέπερι , |
τοῖς ὅπλοις . οὕτω γοῦν τὴν μὲν τοῦ βασιλέως ἐπωνυμίαν ἀπαξιοῖ , τὴν τοῦ δικαστοῦ δὲ ἀγαπᾷ , ὡς ἐκεῖνο | ||
τῆς πρὸς Ἀλέξανδρον φιλίας τε καὶ ξυμμαχίας . εἰ δὲ ἀπαξιοῖ τὴν Σκυθῶν βασίλισσαν γῆμαι Ἀλέξανδρος , ἀλλὰ τῶν γε |
μουσικῆς λαλεῖν , ὅς γε ἔφη τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος Ζῆθον καλεῖς . | ||
ἀπὸ μείζονος , εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι τοῦ λῴονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν . Ὦ τλάμων τλάμων ἄρ ' |
ἡ γὰρ ἐν τῷ χρόνῳ πεῖρα τῶν πραγμάτων τὰ παραλελειμμένα ἐξευρίσκει , ὅθεν καὶ τῶν τεχνῶν αἱ ἐπιδόσεις γεγόνασι , | ||
τι καὶ καμπύλον , φησὶν Εὔπολις , ἀεί τε καινὸν ἐξευρίσκει τοῖς ἐπινοεῖν δυναμένοις . ἡ μουσική , φησὶν Ἀναξίλας |
Ῥιανὸς ἐν τῶι ιδ Ἡρακλείας : Νίκανδρος δὲ ἐν τοῖς Αἰτωλικοῖς ὅτι ἐν αὐτοῖς τῆς Σελήνης τῶι Ἐνδυμίωνι συγκαθευδούσης , | ||
λέγοιτ ' ἄν , κοινῇ δ ' ὅσα καὶ τοῖς Αἰτωλικοῖς ἐπιπλέκεται νῦν ἐροῦμεν , τὰ Αἰτωλικὰ λέγοντες ἐφεξῆς ὅσα |
τοιαύτης ἀγῶνα ἐνθυμηθεὶς μὲν Δημόκριτον ἐλευθερώσαντα λοιμοῦ ποτε Ἀβδηρίτας , ἐννοήσας δὲ Σοφοκλέα τὸν Ἀθηναῖον , ὃς λέγεται καὶ ἀνέμους | ||
δὲ ᾔσθετο παιδίον ἄῤῥεν ἐξ αὐτῆς γεννηθὲν , τὸν χρησμὸν ἐννοήσας , τὰ τούτου σφυρὰ διέτρησε , καὶ εἰς ὄρος |
εἰ οὖν καὶ τοῦτο ἔχει , συμβούλομαι τἀνδρί , καὶ ἥδιστ ' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ | ||
' ἐξεγεῖραι πρῶτον αὐτὸν βούλομαι . πῶς δῆτ ' ἂν ἥδιστ ' αὐτὸν ἐπεγείραιμι ; πῶς ; Φειδιππίδη , Φειδιππίδιον |
γὰρ ἐτύγχανεν αὐτῷ τὴν δάφνην φόνῳ τε πολλῷ καὶ αἵματι μιάνας . καί μοι ἐδόκουν αὐτόν , ὥσπερ κύνες ὑλακτοῦσαι | ||
τὸ ζῆν τῇ πεπρωμένῃ μᾶλλον ἢ λυπῶν τὸν κύριον καὶ μιάνας ἀσεβεῖ φόνῳ τὸν ἴδιον βίον ἄρχειν τῆς Αἰγύπτου : |
] γὰρ ἢ δίβαμος [ ἔρχεται ; δίπους ] [ μελαίνηι ] δασκ [ ἦ καί ] ? τι πρὸς | ||
τ ' εἰθεῖάπαντα : πολλάκις μὲν ἐκ κακῶν ἄνδρας ὀρθοῦσιν μελαίνηι κειμένους ἐπὶ χθονί , πολλάκις δ ' ἀνατρέπουσι καὶ |
τὰς γυναῖκας ἐξοκίλλειν εἰς ἀλλοκότους ἔρωτας ⋮ Μυθεύεται , ὅτι ἠράσθη ταύρου νεμομένου ἡ Πασιφάη , Δαίδαλον δὲ ποιῆσαι βοῦν | ||
βέλη ἐμπεπαρμένα καὶ κολάζεται ἐκ τούτου . Ὁ δὲ Ἰξίων ἠράσθη τῆς Ἥρας : ἡ Ἥρα προσαγγέλλει τῷ Διί : |
παραλαμβάνεται , ἔλλαβεν , ἔννεπε : ἀλλὰ καὶ συλλαβή , Λέλεξ , πάμπαν : ἀλλὰ καὶ λέξις , Μῶς ' | ||
: ἢ μὴ ' πίβαινε Σπαρτιάτιδος : Λακεδαίμονος πρῶτος ἦρξε Λέλεξ , ἀφ ' οὗ καὶ Λέλεγες ὠνομάζοντο . ἔσχε |
λεπτόν . κακοχράσμων : πονηρός , δύστροπος . κακοχράσμων : δύστροπος , δύσχρηστος , δυσάρεστος . ἐς στομάλιμνον : τὰς | ||
. ὅτεωι μὴ διαμένουσιν ἐπὶ πολλὸν οἱ πειραθέντες φίλοι , δύστροπος . . ἐκτρέπονται πολλοὶ τοὺς φίλους , ἐπὴν ἐξ |
τοῖς αὐτοῖς χρήσαιτο . καὶ μηδεὶς μήτε ἀγροικίαν μήτε ψυχρότητα καταγνῷ τοῦ λόγου . μάλιστα μὲν γὰρ οὐ δή που | ||
, ἐνθυμηθεὶς ἡλίκον ἐστὶ κακὸν πολεμίῳ θυγάτριον ἐγγυᾶν μηδεμίαν μου καταγνῷ μικροψυχίαν τοσαύτην ποιουμένου πρόνοιαν τῆς παιδός , ὅσην ἂν |
ἂν πεποιηκέναι τοῦ φίλου , τοιούτου διαδοθέντος λόγου , ἢ ἀγαλμάτιόν τι ἢ σηκὸν οἷα θεοῦ : καὶ γὰρ πλούσιον | ||
ἂν πεποιηκέναι τοῦ φίλου , τοιούτου διαδοθέντος λόγου , ἢ ἀγαλμάτιόν τι ἢ σηκὸν οἷα θεοῦ : καὶ γὰρ πλούσιον |
ο ὀτρηρός . ἀπὸ δὲ τούτου ἄλλο παράγωγον ὄνομα ῥηματικὸν τρεής , ὅπερ κατὰ συναλιφὴν καὶ πλεονασμὸν τοῦ ο ὀτρής | ||
ἢ παρὰ τὸ τρέω , ὃ σημαίνει τὸ δέδοικα γίνεται τρεής καὶ ἀτρεής καὶ πλεονασμῷ τοῦ κ ἀτρεκής , ὁ |
, ἀπῆλθε τῆς τε νίκης στερηθεὶς καὶ τῆς ὄνθου προσέτι ἐμπεπλησμένος . βλάψεν γὰρ Ἀθήνη , φησὶν ὁ ποιητής : | ||
νεανίσκος πάνυ χρηστὸς καὶ θεῶν ἄξιος , καὶ ἅμα δακρύων ἐμπεπλησμένος : καὶ ἡμῖν δὲ πᾶσι κατεφέρετο δάκρυα . τῷ |
τίς ἥδε τέχνη ; τίς μετάστασις πόνων , οὓς πρόσθεν εἶχες δεσπότῃ χάριν φέρων , υινος ! ! ? αἰεὶ | ||
ὅ τι παραινῶ [ ; εἰ μέν τι κακὸν ἀληθὲς εἶχες , Φειδία , ζητεῖν ἀληθὲς φάρμακον τούτου ς ' |
τὰς χεῖρας ἀνατείνας : αἴσθοιτο δ ' ἡμᾶς : καὶ μάθοι ὁ πατὴρ ὅτι ἀτιμάζει με . ἑνικῷ πληθυντικὸν ἐπήγαγεν | ||
τὰ πραέα , ἐπὶ δὲ ποππυσμῷ τὰ χαλεπὰ προσφέροι , μάθοι ἂν ὁ ἵππος ποππυσμῷ μὲν ἐγείρεσθαι , κλωσμῷ δὲ |
φυλαττομένων . Κυνὸς οὖς : ἐπὶ τῶν ὀξέως ἀκουόντων . Κυνικὸς θάνατος : ἐπὶ τοῦ χαλεποῦ : παρόσον οἱ κύνες | ||
οὐσίας αὐτοῦ ἐμπεφορτισμένων τῇ νηΐ . Οὗτος γὰρ ὁ Ἀντισθένης Κυνικὸς ἦν φιλόσοφος ὅς , τυφθεὶς καὶ πληγεὶς τὸ πρόσωπον |
πῶς γέγονεν ἡ προγενομένη σύνοδος , καὶ ἀπ ' αὐτῆς προτίθει τὰς ἡμέρας καὶ γνώσῃ , ποίᾳ ἡμέρᾳ καὶ ὥρᾳ | ||
ἐπιθεὶς πάλιν ἕτερον , ὅ τι ἂν ὑπάρχῃ σοι , προτίθει . τοῦτον δὲ δεῖ τὸν τρόπον ἄλλο ἄλλῳ συνάπτειν |
. . . Λεόννατος , στρατηγὸς Μακεδόνων , κατὰ γένος προσήκων τῇ Φιλίππου μητρί , συντραφεὶς δὲ Ἀλεξάνδρῳ , κατὰ | ||
ταῦτα ἐρῶν τοῦ στρατιώτου , εἰ τοῖς θεοῖς κατὰ γένος προσήκων οὐ μιμεῖται τούτους ἐξ ὧν ἐγένετο , ἀλλ ' |
δι ' ὀνείδη πολλὰ τῆς βουλῆς ἀπεωσμένος καὶ τῆσδε τῆς Κατιλίνα συνθήκης ἠξιωμένος , κούφως μάλα καὶ φιλοτίμως ἐξέφερεν οἷα | ||
τῆς Ἰταλίας ἐν πόλεσιν αἷς ἂν αὐτὸς δοκιμάσῃ , μέχρι Κατιλίνα καταπολεμηθέντος ἐς δικαστήριον ὑπαχθῶσι , καὶ μηδὲν ἀνήκεστον ἐς |
ἠὲ μετὰ Φλεγύας μεγαλήτορας . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Προστίθησι δὲ ὁ τεχνικὸς Θεοδόσιος , ὅτι ὅταν γένηται εἰς | ||
εἰ θεῷ φίλον μαθησόμεθα . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Προστίθησι δὲ ὁ τεχνικός : τὰ ἐν τοῖς θηλυκοῖς σεσημειωμένα |
φύσαις , τῷ δὲ σχήματι βοὸς ὁπλῇ ἐν πνεύμονι δὲ κατεργασθέντος τοῦ πνεύματος , τὸ μὲν ἀναγκαιότατον εἰς τὴν ἀριστερὰν | ||
δοθέντων . μέλας γάρ ποτε ἐδόθη οἶνος , καὶ μὴ κατεργασθέντος αὐτοῦ ἐν τῇ γαστρὶ καὶ τῷ ἥπατι , εἵλκυσεν |
ἐπιμελεῖσθαι , καὶ φύσιν ψυχῆς ὧδε γενναίαν μειρακιώδει τινὶ διατρέπεις μορφώματι , καὶ οὔτ ' ἂν δίκης βου - λαῖσι | ||
ἐχρῆν : ψυχῆς φύσιν γὰρ ὧδε γενναίαν λαχὼν γυναικομίμωι διαπρέπεις μορφώματι κοὔτ ' ἂν δίκης βουλαῖσι προσθεῖ ' ἂν λόγον |
, ἢ τοῦτο πρῶτον λέγειν ἐξεῖναι : κἂν μὲν ῥήματι πταίσῃ τις , ἀμαθὴς εὐθέως , ἂν δ ' ὅλῃ | ||
πλησίον , καὶ εἰς τὸν Θεὸν ἁμαρτάνει . Ἐὰν γὰρ πταίσῃ ὁ ἀδελφός , εὐθὺς θέλει ἀναγγεῖλαι πᾶσι , καὶ |
δή , εἰ πάλιν ὧδε μετίοιμεν , ἆρα μᾶλλόν τι εὑρεθείη ὃ ζητοῦμεν , τί ποτ ' ἐστὶν ὃ χρώμεθα | ||
ἐπιτείνειν αὐτὸ μέλιτος μίξει : εἰ δὲ καθαρὸν καὶ ἄνικμον εὑρεθείη , πλέον ἢ ἐχρῆν ἐξήραινεν , ἐλαίου τε αὐτὸ |
αὐτὴν ταῖς τυχούσαις γυναιξίν , ἀλλὰ φαίνεσθαι τοῦ σώματος μὴ βλεπομένου τὸ σῶφρον αὐτῆς καὶ ἥδιον τῷ ἀνδρὶ καὶ τεταγμένον | ||
ὥσπερ ἂν εἰ ζῳγράφον ἀπὸ τῶν ὁμοίων χρωμάτων εἰκόνα τοῦ βλεπομένου . προΐεσθαι δὲ καὶ τὴν γυναῖκα σπέρμα : κἂν |
τὸ πᾶν τοῦτο αὖθις ἂν περὶ αὑτῷ σφαλλόμενον συνεχύθη καὶ συνεταράχθη . Ἀλλ ' ἡ Διὸς πραγματεία ἄτρυτος οὖσα καὶ | ||
τὸ δὲ λεγόμενον τοιοῦτόν ἐστιν : ὡς ἅπαξ ἐκινήθη καὶ συνεταράχθη τὰ πράγματα τοῦ πολέμου γενομένου , οὐκέτι ἦν οὐδὲ |
εἴχομεν , πῶς οὐ νῦν γε κἀκείνοις καὶ τοῖς προσυπάρξασι στέρξαι προσήκει ; τοὺς δ ' ὑπερδιατεινομένους τουτουσὶ καὶ μέχρι | ||
προτιμήσαι τοῦ πατρὸς οὔτε πατὴρ καταμελήσας τοῦ παιδὸς ἕτερον ἂν στέρξαι νέον , ἀλλὰ τοσοῦτόν γε οἱ πατέρες νικώμενοι προσνέμουσι |
εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
κυρίωϲ δώϲει τε ταύτην , οἴχεται Θραϲωνίδηϲ . ὃ μὴ γένοιτ ' : ἀλλ ' εἰϲίωμεν : [ οὐκέτι ] | ||
μὲν μέλλον ἀφῶμεν : πολλὰ γὰρ ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ γένοιτ ' ἂν ἃ καὶ προειδέναι ἀμήχανον καὶ προπιστεύειν οὐκ |
προειργασμένοι τὰς διανοίας . καὶ ταῦτα λέγουσα Κόρακος μὲν καὶ Τισίου καταγελᾷς καὶ Θεόδωρον σκώπτεις τὸν Βυζάντιον ὡς μικρὰ ἄττα | ||
εἶπεν ἴσως διὰ τὸν Κόρακα , ἐπειδὴ ἐλέγετο ὁ Κόραξ Τισίου μαθητὴς εἶναι . σμδʹ Ἀτὰρ ὦ ἑταῖρε Τοῦτο λέγει |
ἀλκιμωτάτων ζῴων ποιουμένοις μεγάλας ἀπονέμων δωρεάς , πολλὰ δὲ χρήματα δαπανήσας εἰς ταύτην τὴν ἐπιθυμίαν , ἐλέφαντάς τε συχνοὺς πολεμιστὰς | ||
ἐπὶ τὸ τέρμα τῆς ἐλπίδος καὶ πεντακόσια μὲν χαλκοῦ τάλαντα δαπανήσας , τριακόσια δὲ σιδήρου τῷ θεῷ τὸν θεὸν ἴσον |
προσῆκον . καὶ τούτοις οὐδ ' ἂν εἷς εὖ φρονῶν ἀπιστήσειεν : οὕτω γὰρ φιλότιμον αὐτὸν εἶναί φασιν οἱ συνδιατρίψαντες | ||
εἴσιθι . Ἀκούσας ταῦτα ὁ Σεύθης εἶπεν ὅτι οὐδενὶ ἂν ἀπιστήσειεν Ἀθηναίων : καὶ γὰρ ὅτι συγγενεῖς εἶεν εἰδέναι καὶ |