ὁτε δε και ἐνδιδωϲι , κατα τιναϲ καιρουϲ ἀποφραττομενου του ϲτομιου και αὐθιϲ ἀναϲτομουμενου . και ποτε μεν εἰϲ ὀϲτουν | ||
το την ὑϲτεραν προϲ ἐπιγαϲτριον φερομενην κατ ' εὐθυ του ϲτομιου γινεϲθαι , δια δε των δακτυλων κηρωταιϲ ἠ λιπαϲμαϲι |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
τοιϲ διαλειμμαϲι διδομενα . ἐπειδη δε τινεϲ την ϲκαμμωνιαν ὡϲ κακοϲτομαχον φευγουϲι , δοτεον αὐτοιϲ , και μαλιϲτα φλεγματικηϲ ὑληϲ | ||
την αὐτην κενωϲιν τε και ἀνωδυνιαν ἐργαζομενην μετα του μηδε κακοϲτομαχον εἰναι . τοπικα δε τοιϲ φλεγματικοιϲ προϲφερεϲθω μετριαϲ μεν |
πολυσκαρθμοιο Μυρινης : ἐνθα τοτε Τρωες τε διεκριθεν ἠδ ' ἐπικουροι . Τρωσι μεν ἡγεμονευε μεγας κορυθαιολος Ἑκτωρ Πριαμιδης : | ||
λεοντα : ἡμεις δε μαχομεσθ ' οἱ περ τ ' ἐπικουροι ἐνειμεν . και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μαλα τηλοθεν |
και δενδρεσιν οἰκιαι κρυπτομεναι και δενδρα ὑπεραιροντες θαλαμοι και λουτρων πολυτελεια , χωρος Ἀφροδιτῃ πρεπων και τῳ ταυτης υἱει τῳ | ||
διαστροφη , και ἡ περι τας ἐσθησεις και ὑποδεσεις ἐπηκμασε πολυτελεια . Ὁμηρος δε την του μυρου φυσιν εἰδως οὐκ |
. ὡς μη βασκανθω δε , τρις εἰς ἐμον ἐπτυσα κολπον : ταυτα γαρ ἁ γραια με Κοτυτταρις ἐξεδιδαξε [ | ||
Περι των κατοικουντων ἐθνων την παραλιον την παρα τον Ἀραβικον κολπον και καθολου πασαν την παρα τον ὠκεανον μεχρι της |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
ἐρευνησαι τυχην . Ὑπηγορευσε δ ' ἡ φρονησις ἐγγυς αὐτου καθεζομενη : Πρωτα μεν ἐς Πυλον ἐλθε και εἰρεο Νεστορα | ||
. τῳ δε γʹ δεκανῳ παρανατελλουσιν ἡ Κασσιεπεια ἐπι θρονου καθεζομενη και Περσευς κατακεφαλα και ἡ κεφαλη του Κητους και |
τριηρη μετα της Σαλαμινιας ἐξεπλευσεν . ἐπει δ ' εἰς Θουριους κατεπλευσεν , εἰτε και συνειδως αὑτῳ την ἀσεβειαν ὁ | ||
μη μενειν , ἀλλα διεσπασθαι . ταυτα διεξιοντος προς τους Θουριους , ἐπεφανησαν οἱ Λευκανοι πολλῳ πλειονα δυναμιν ἐχοντες . |
ἐμμελων τε και ἐκμελων . Ὁθεν ἀπ ' ἀλλης ἀρχης ὑποδεικτεον ὁτι κἀν τουτων ἀποστωμεν , δια την ἐγχειρηθησομενην ἐπι | ||
, τουτο ἀγνωστον τε και ἀνεπινοητον ἐστιν ἀνθρωπωι , παρακειμενως ὑποδεικτεον . εἰ γαρ τα φρονουμενα , φησιν ὁ Γοργιας |
, μαστιχη Χια , μελι , οἰνος , πισσα , μελισσοφυλλον , πρασιον , προπολις , σικυου ἀγριου χυλος , | ||
παρωνυχια ἱκανως , πευκεδανου ὀπος , πηγανον , πισσα , μελισσοφυλλον , πρασιον καταπλασσομενα , πταρμικη το θαμνιον , πυκνοκομου |
ῥινα δειτ ' αὐτῳ φρασαι : ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον | ||
' ἐδειτ ' αὐτου φρασαι , ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον |
ποντον , βοσκομενας δ ' εὑρητε βοας και ἰφια μηλα Ἠελιου , ὁς παντ ' ἐφορᾳ και παντ ' ἐπακουει | ||
δε τῳ νηῳ ἐσιοντων ἐν ἀριστερῃ κεαται πρωτα μεν θρονος Ἠελιου , αὐτου δε ἑδος οὐκ ἐνι : μουνου γαρ |
φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
και ταττοντος εἰς τα δεξια μερη , τους δ ' ἐγχωριους ἀτιμοτερον ἀγοντος και τον εὐωνυμον τοπον ἀπονεμοντος της φαλαγγος | ||
: και ἀπο της του πυρος προσημασιας παρατετηρηκοτα προλεγειν τους ἐγχωριους ἀνεμους εὐστοχως , ἐξ οὑ ταμιαν αὐτον εἰναι των |
” φησι διδους τα πρεπονθ ' ἑαυτῳ και προτρεπων τα δοθεντα μη κιβδηλευειν , ἀλλ ' ἀξιως του δοντος φυλαττειν | ||
ΔΒ τα η προς το ΒΓ τα η λογον ἐχει δοθεντα : τον γαρ ἰσον . παλιν συναμφοτερον το ΑΓ |
ἐπιτηδευμασιν , ὁταν τον ὑδραργυρον ἀργυρον νομισω , ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : | ||
γην διεσωθησαν και ἡ μεν αἰθυια ἀπ ' ἐκεινου τον χαλκον ζητουσα ἐπι του βυθου δυνει οἰομενη ποτε εὑρησειν , |
Τοξαρι , οὐ φαυλον το ἐργον ἀνδρι οἱῳ σοι πολεμιστῃ μονομαχησαι , πανυ εὐστοχους και τεθηγμενους παρεσκευασμενῳ τους λογους . | ||
. Ἠδη δε τις κἀν ταις διαθηκαις γεγραφε γυναικας εὐπρεπεστατας μονομαχησαι , ἁς ἐκεκτητο : ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους |
Σωκρατης δε ὁ Ῥοδιος ἐν τριτῳ Ἐμφυλιου πολεμου το Κλεοπατρας ἀναγραφων συμποσιον , της τελευταιας Αἰγυπτου βασιλευσασης , γημαμενης δ | ||
. ὡς δε Πεισων Λευκιος ἐν τῃ πρωτῃ των ἐνιαυσιων ἀναγραφων ἱστορει , βουλομενος και των ἐν ἀστει διατριβοντων το |
μνημα ἐν Σπαρτῃ , εἰτε ἀγαθου τα προτερα ἀνδρος εἰναι νομισθεντος εἰτε και κρυφα οἱ προσηκοντες θαπτουσιν αὐτον . ἐπι | ||
ἐπι της ἐρωμενης ὑβριζεσθαι και ταυτα προς ἀνδρος ἀντεραν ἰσα νομισθεντος : το δε μη πασχουσῃ κακως ἐπαμυνειν ἐσχατης εὐνοιας |
' ἀναπειθομενοι προς το παιγνιωδεστερον ἀφιξομεθα . εἰς ταυτα τις ἀποβλεπων τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον | ||
τα συγγραμματα του Ἀριστοτελους ἐσπουδακοτων ἀμφιβαλειν εἰς τε το πιθανον ἀποβλεπων της ἀπαγγελιας και εἰς την ἐντεχνον και τῳ φιλοσοφῳ |
Ξερξου φιλη , ἐλθους ' ἐς οἰκους κοσμον ὁστις εὐπρεπης λαβους ' ὑπαντιαζε παιδι . † παντα γαρ κακων ὑπ | ||
: ἱκανως κεχορτασμαι γαρ . ἀγαθου δαιμονος . δεχομαι . λαβους ' ἀπενεγκε ταυτην ἐκποδων . ἐπειτα της αὐτης ὁδου |
στησεται ; ἡμεις μεν αὐτον ἐν τῳ καλλιστῳ ταττειν ἑτοιμοι τοιουτοισι τισι τοις ῥημασιν , οὐ γαρ το γ ' | ||
σωφρονεστατους εἰναι και ἐν τῃ ἀλλῃ τεχνῃ και ἐν τοισι τοιουτοισι προῤῥημασι , γνοντας ὁτι ἐπιτυχων μεν ἀν τις του |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
και περι των τεκνων σου , τελειως γαρ ἠκουσας την οἰκονομιαν σου . και ἀποκριθεις Ἁβρααμ εἰπεν προς Μιχαηλ : | ||
τα δε Ἐργα και τας Ἡμερας το βιβλιον εἰς την οἰκονομιαν και ἀπραγμονα ζωην , παρακαλων τους ἀνθρωπους ἀπο της |
και τρεις ἡμερας ἐθηκεν εἰς ταυτα ἱερας . Μανιου δε Τυλλιου θατερου των ὑπατων ἐν τοις ἱεροις και ἐπωνυμοις της | ||
ἀρχην ; ταυτα λεγων ἁμα προσεδραμε και δραξαμενος της του Τυλλιου χειρος ἐρριψεν αὐτον κατα της κρηπιδος . και διαναστας |
οὐτε γαρ τριηρεις οὐτε στρατιωτην προδεδωκα . Λυσεις ὁρικως , ἐπιδεικνυς ὁτι τουτο ἐκεινων ἐστι χαλεπωτερον : και οὐχ εἱς | ||
ὀντα και νοσουντα μαλλον και φευκτον δια τουτο τοις ἐρωμενοις ἐπιδεικνυς , ἐν δε τῳ μετα το ἐραν ἀπιστον τινα |
ἐφη , βουλει ἐμον τιθεναι : οὐ γαρ οὐν δη ἀποδεκτεον . Ἀλλα μην και ἀληθειαν γε περι πολλου ποιητεον | ||
μη συνεχη πεποιηται την γενεαλογιαν , ἱστησιν : οὐ γαρ ἀποδεκτεον Εὐδημου λεγοντος ὁτι ἀπο Ὠκεανου και Τηθυος ἀρχεται [ |
' ἐοικε των ἐμων νυμφευματων των τ ' Οἰδιπου δυστηνος ἀπολαυσαι κακων , παιδος στερηθεις , τηι πολει μεν εὐτυχως | ||
ἐπικουφιζεσθε της ἀθυμιας και τῃ πατριδι συνευχεσθε τουδε τε χρονον ἀπολαυσαι μακρον και παραπλησιους ἐνεγκειν τῳ τεθνεωτι πολιτας . Ταυτας |
Κυνος ὁ βορειοτατος των ἐν τῃ κεφαλῃ : ἐσχατον δε μεσουρανουσι του τε Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , | ||
∠ ʹ : μετα τοσαυτας γαρ ὡρας ἰσημερινας του μεσονυκτιου μεσουρανουσι μεν αἱ των Διδυμων κβ ∠ ʹ μοιραι , |
δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς ἐκεινον τρεποντων : ὑπολαμβανουσι γαρ μισητον εἰναι παντα τον ὁμοφυλῳ σωματι βιαν προσφεροντα | ||
ἑκατερον . Ὁσοι δε μεταγραφουσι το εὐρυτερη βεβαυια , τοιουτον ὑπολαμβανουσι το ἑξης : εὐρυτερη μεν βεβηκυια σφενδονη : μειουται |
διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ | ||
τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ᾐ ζῳδιοις , οἱ μεν ἀνδρες ὑπερβαλλουσι του κατα φυσιν , αἱ δε γυναικες του παρα | ||
του τα δεοντ ' ἐχειν τα περιττα μισω : τοις ὑπερβαλλουσι γαρ τερψις μεν οὐκ ἐνεστι πολυτελεια δε . Εἰ |
των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
το βουλευτηριον γνωμας ὑπερ αὐτων διηρωτησαν τους συνεδρους , και γραψαμενοι τα δοξαντα αὐτοις ἡκον αὐθις ἐπι την ἐκκλησιαν και | ||
των ἡγεμονων δωδεκα : συνεδρευσαντες δε ἐν Μεμφει και συνθηκας γραψαμενοι περι της προς ἀλληλους ὁμονοιας και πιστεως ἀνεδειξαν ἑαυτους |
φιλανθρωπιᾳ το ἐνδεες ἑκαστῳ ἐπανορθουσθαι προαιρουμενῳ , μεγιστον ἐστι προς εὐθυμιαν και ἀσφαλειαν ἑρκος . Ἁ τοινυν ὑπεσχομεθα , ἠδη | ||
λογισωμεθα μεν ἀκινδυνον ἐξ αὐτων ἀσφαλειαν , την των στρατιωτων εὐθυμιαν , την εὐθυμον νικην . Ποσα δε ἀλλα τοις |
, ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
ὁσην δυνατον ἐμποιειν , την δ ' ἀνοιαν ὁτι μαλιστα ἐξαιρειν . Δηλον . Τις οὐν ἡ μεγιστη δικαιως ἀν | ||
το μελι ἠ του καταπιοντος την καρδιαν , εἰωθε γαρ ἐξαιρειν πληθος φθειρων , δεον ἀλειφεσθαι πρωτον τῳ ἐλαιῳ τουτῳ |
ποθησασα αὐτους οὐκ ἐφαγεν , ἀλλα ἀνεθηκεν αὐτους ἐν οἰκῳ Κυριου , προσενεγκασα ἱερει ὑψιστου , τῳ ὀντι ἐν τῳ | ||
αὐτῳ λαλησαντα μη εἰναι ἀνθρωπον ἀλλα θηριον . του δε Κυριου λαλησαντος μοι δια της νεφελης , ἠκουον της φωνης |
ποι ὁρων περιμειναι κελευσαι : και ἡττωμενῳ δε μεγαλην δικην ἀπιοντι ἀπο του δικαστηριου προσελθειν και συνησθηναι . και ὀψωνειν | ||
ἠπιστατο καλως , ὁτι σοι φιλος ἐγω . και προσελθων ἀπιοντι οἰκαδε μετα τους ἐξω πονους γραμματα ᾐτει προς σε |
ἀγοντες πρεσβεις , οἱτινες ἀπο των τετρακοσιων ἀπεσταλησαν εἰς Λακεδαιμονα πρεσβεις : τους Ἀργειους . ἀττικιζοντι : ἠγουν τα των | ||
ὁ ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το |
πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
ἐδοκει μετριωτατος εἰναι , ὑπο Κερκυραιων δολοφονηθεις τροπῳ τοιῳδε . Περιανδρος βουλομενος , τελευτησαντος αὐτου , μενειν τοις ἐκγονοις την | ||
, οἱσι διδωσι θεος : και γαρ ἀθυμησας ὁ σοφος Περιανδρος ἀπεσβη , οὑνεκεν οὐκ ἐτυχεν πρηξιος , ἡς ἐθελεν |
χηνειου οὐγγιας στ , εἰ δε μη παρειη χηνειον , ὀρνιθειον . εἰ δε μη , ὑειον προσφατον : ἑψεται | ||
τις και ποτημα και ἑψημα ποιων , και εἰς ζωμον ὀρνιθειον ἐμβαλλων ζεοντα ὡς ὀπτοτατον το ἀλφιτον , μη κινων |
τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
εἰ και την Ἀποδειξιν παραλαβοις . Ἑπεσθε παντες , ἐπειπερ ἀναγκαιοι δοκειτε προς την δικην . Ὁρᾳς ; προσεταιριζεται καθ | ||
ἀφωρισμενον και ἐνεργειᾳ . οἱ μεν γαρ αὐτων εἰσιν οὐκ ἀναγκαιοι , οἱ δε ἐχουσιν ἀληθεις ἀπαντησεις . ὁ μεν |
Οὐδ ' ὑπο τινι οὐν θεῳ ταττεται ἡ των ὁλων ἐπιμελεια ; Οὐ . Παντα δε εἰκη φερεται ; Ναι | ||
, τῳ δικαιῳ λογῳ και τῳ ἀδικῳ . ἀγων ] ἐπιμελεια , κοπος . , σπουδη . ἀναπαιστικοι τετραμετροι καταληκτικοι |
, ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
δε ἐξ ἑτερου ἀπαρασκευαστος . ὁ μεν γαρ ἀρχιερευς ὁ μονομαχους δουναι θελων ἀπαρασκευος : οἱ δε μονομαχοι ἀπαρασκευαστοι . | ||
τεχνημα καταδειξαντος . ὁτι δε ἀρχαιον ἠν το περι τους μονομαχους και Ἀριστοφανης εἰρηκεν ἐν Φοινισσαις οὑτως : ἐς Οἰδιπου |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
τις γαρ ὀνησις εὐφωνου ἡσυχαζοντος ἠ μη αὐλουντος αὐλητου ἠ κιθαριστου μη κιθαριζοντος ἠ συνολως τεχνιτου τα κατα την τεχνην | ||
εἰτα ] ἀπο κοινου το ” ἐδει “ . εἰς κιθαριστου : οὑτως Ἀττικοι . ἐσπουδαζον γαρ περι την κιθαραν |
παρασπειρομενον ὠφελει τα λαχανα . ιαʹ . προς το κηπουρον ἀδικησαι . ιβʹ . περι μαλαχης και της ἐξ αὐτης | ||
. και οὐκ ἐξηρκεσεν αὐτῳ τοσαυτα και τηλικαυτα την πολιν ἀδικησαι , ἀλλ ' οἰκων ἐν Μεγαροις , οἱς παρ |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
. Λητω γαρ ἑλκησε . † ) ποθεν ᾐδει των κολασεων τας αἰτιας ; οὐ γαρ ἠκουσεν . . δια | ||
αὐτων ἀξιοπιστα γενηθηναι . πλην και αὐτοι προειπον περι των κολασεων των μελλουσων ἐσεσθαι ἐπι τους ἀσεβεις και ἀπιστους , |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
γινεται λιθουμενος ἐκ της μεταλλου τρεις ἐχων ὑποστασεις , ὡν ἐντιμος λιθος μεν εὐγνωστος πελει . παντες δε ἀγνοουντες αὐτον | ||
ἡ παλαιοτατη των ἀρετων , ἡ τιμια , δικη , ἐντιμος δικαιοσυνη . Μετα : ἐν . ἐχει : εἰχεν |
ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
ἀναγκηϲ ἀγαθη : εἰ μεν γαρ δια ῥωμην ἐγενετο τηϲ ἐγχωριου δυναμεωϲ ὑλην χρηϲτην τε και πολλην δημιουργουϲηϲ , ἀγαθον | ||
Κυρηνης της Ὑψεως [ κατα Πινδαρον ] ἠ Κυρης πηγης ἐγχωριου . ἐστι και Ἰβηριας . και Μασσαλιας ἀλλη . |
πολις Τρωαδος , κτισμα τινος των Αἰνειου παιδων . οἱ οἰκουντες Γεντινιοι . Γεραιστος , κωμη Εὐβοιας , ἐν ᾑ | ||
. προσφερονται δε και ἰχθυς οἱ τε παρα τους ποταμους οἰκουντες και παρα την ἐντος και την ἐξω θαλασσαν , |
ἐπι τῃ νικῃ χαιροντες , ὁσον ἐπι τῳ πληθει των ἀπολωλοτων ἀχθομενοι και , εἰ δεησειεν αὐτοις ἑτερας μαχης , | ||
της κατηγοριας ὑποθεσις : τουτο της εἰςαγγελιας το γνωρισμα : ἀπολωλοτων Θηβαιων , ὠ συκοφαντα , κατηγορεις : και γραφην |
τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ζῳδιοις τυχοντα και ὁ ὡροσκοπος ὑπο ἀγαθοποιων θεωρουμενος εὐτοκιαν ποιουσιν , ἐπι δε θηλυκης γενεσεως δυστοκιαν | ||
χρεων εἰδεναι ὡς κατα την της Σεληνης συναφην των μεν ἀγαθοποιων διδοντων ἀδελφους , των δε κακοποιων παραιρουμενων , και |
παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
δε συγκατατιθεμεθα : οὐ γαρ ἐστιν ἐπιθετικον , ὡς ἀξιοι Τυραννιων . ὁ μεντοι Ἀριστοφανης ἐκεινο φησιν , ὁτι ἐαν | ||
ἀφλοισμος ἐν πλεονασμῳ του α : διο οὐ δεοντως ὁ Τυραννιων προπαροξυνει . Ο : φαιης κ ' ἀκμητας και |
αἰσθητου αἰσθησει ληπτη , ἀλλ ' ἡτις ἀτομος ἐστι και συνεστι τῳ οἰκειῳ ἀποτελεσματι . δυνατον δε και συγχωρησαντα πασι | ||
ὑλης : ὡς ὁ γε συνων τῳ σωματι και ὑλῃ συνεστι . Το δε χωρισαι και μη δηλον που αὐτος |
κερδη ποιησει και προκοπας και ἐχθρων ταπεινωσιν . ἐπι δε ἡμερινης λειψιφαης ἀγαθη μεν ἐσται , ἀλλ ' οὐ τοσουτον | ||
ἀνατυπωσαντα εἰς τον διαβητην ἐκτεινειν παλιν ἑως της ζητουμενης ὡρας ἡμερινης : εἰθ ' οὑτως το παν πληθος των ὡρων |
τοιν ποδοιν της ἀγαν ἀναιδειας οὐ πεπαυμενον . εἰ δε ἀπιστεις , ἐρου τον ἀριστον Κελσον , ἐρου τον σοι | ||
κλης : ἐξεπονησε γαρ ἐκει τουτο . εἰ δ ' ἀπιστεις , ὁρα τους ἀκουοντας , ὡς το εὐξυνετον ἐπισημαινουσι |
δυναται . ὁποιον γαρ ἀν ᾐ τουτο , γραμμικως ὀφειλει ἀποδεικνυσθαι , ἐδειξαμεν δε ἡμεις ὁτι οὐδεν ἐστιν ἡ γενικη | ||
δε ὑστερον Ἀκρισιος Περσεα αὐτον τε περιειναι πυνθανομενος και ἐργα ἀποδεικνυσθαι , ἐς Λαρισαν ἀπεχωρησε την ἐπι τῳ Πηνειῳ . |
τινι ἑτερῳ τοιουτῳ ἐπιχειρηματι : ἐπειδη , φασιν , αἱ ἀπροσδιοριστοι προτασεις ὑλῃ ἀναλογουσιν αἱ δε προσδιωρισμεναι εἰδει , διοτι | ||
τῳ ζωῳ : τινι γαρ ζωῳ ὑπαρχει : αἱ γαρ ἀπροσδιοριστοι ἰσοδυναμουσι ταις μερικαις . οὐκετι δε ἀληθες εἰπειν , |
το πληθος , Μαγωνα δ ' ἑτερον ἐς τα πλησιον περιεπεμπεν ξενολογειν , ὁποθεν δυνηθειη , και αὐτος ἐς την | ||
ὁ δε Καισαρ , ὡς σαφως ἐπιβουλευομενος ἠδη , πολλους περιεπεμπεν ἐς τε τας του πατρος ἀποικιδας πολεις ἐξαγγελλειν , |
Τιμοκλης , ὠ Ἡρα , ὁ Στωϊκος και Δαμις ὁ Ἐπικουρειος χθες , οὐκ οἰδα ὁθεν σφισιν ἀρξαμενου του λογου | ||
, ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ της των φιλοσοφων συνταξεως : ἀλλα |
συλλαμβανειν τους αὐτομολους , οἱ δε ἀγαπητως ἐξεφυγον Ἀθηναιοις μεν ἀπιστοι γενομενοι , Λακεδαιμονιοις δε δοξαντες . Ὁτι Ἀρσαμης συμβαλειν | ||
των ἀοιδων των καθ ' ἡμων , ἐν αἱς ὡς ἀπιστοι διαβεβλημεθα . τουτεστιν : οὐκετι τοις ποιηταις ἐμπνευσουσι το |
ὁμοιων των προσθεν φιλουμενων . οὐδεν γαρ κωλυει ἐτι μενειν εὐτραπελον ἠ ἐτι πλουσιον . ἀλλ ' εἰ μη ἡδυς | ||
. εὐτραπελοις ] κακοις και ἀδικοις : ἐστι δε και εὐτραπελον το καλον : ἀντι μιας . ποταπον ; ὑπο |
ὁτι Ἰβηρων ἀποικοι οἱ Σικανοι ἀνασταντες : ἠγουν μετανασται και μετοικοι γεγονοτες . τα προς ἑσπεραν : ἠγουν προς το | ||
την Διοσκουριαδα γην Κολχοι , οἱ των Αἰγυπτιων ἀπογονοι , μετοικοι ὀντες , κατοικουσι , πλησιον του Καυκασου ὀρους ὑπαρχοντες |
. τα χειλη των ποταμων τα ἐξεχοντα . ἐχω ὀχος ἐξοχος , και θηλυκον ὀχη , και πλεονασμῳ του θ | ||
ὁδ ' ἐστι παχιστος ἀνηρ ἠϋς τε μεγας τε , ἐξοχος ἀνθρωπων κεφαλην και εὐρεας ὠμους ; Μιλων οὑτος ὁ |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
ἐπηρμενοι σφαττειν παρεκελευοντο . εἰς δε την ἀγοραν συνδραμοντων των Σελινουντιων , οὑτοι μεν ἐνταυθα μαχομενοι παντες ἀνῃρεθησαν : οἱ | ||
της πολεως μερος ἐτειχισε και πανταχοθεν κατεκαλει τους διασωζομενους των Σελινουντιων . πολλους δε και ἀλλους ὑποδεχομενος εἰς τον τοπον |
. διο και ταυτην την ἐπωνυμιαν εἰχον : νομοι γαρ προσηγορευθησαν , ἐπειδη οὐκ ἐξην παραβηναι το καθ ' ἑκαστον | ||
ἐκ πολιορκιας ἑλειν ἱστορουνται , ἀφ ' οὑ δη Λαπερσαι προσηγορευθησαν . Φησι δ ' Ἐφορος τους κατασχοντας την Λακωνικην |
ἀντισπαστου . το βʹ ἰαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον του δευτερου ποδος χορειου . το γʹ ὁμοιον καθαρον . το δʹ χοριαμβικον | ||
. το τριτον ὁμοιον , του τριτου ποδος τριβραχεος ἠ χορειου . το τεταρτον ὁμοιον καθαρον : το πεμπτον ἐπιχοριαμβικον |
ἐπει παρεισηξε τον Σωκρατην ἀγοντα τον Φαιδρον εἰς τα της τελετης προθυρα , οὐ βουλεται εἰς ἀλλα τινα περισπασθαι τουτον | ||
δε ἠσαν οὑτοι δια πασης , ὡς εἰπειν , της τελετης διεξεληλυθοτες και παντα ἐξ ἀρχης εἰς τελος ἐποπτευσαντες . |
ἀρετην : δικαιοσυνην . εἰκοστην : μοιραν . πρασσομενοι : ἀπαιτουντες . διεφερον : διηνυον . τα δε ἀλλα : | ||
ἠδη της προθεσμιας ἐνεστωσης . και δη οἱ μεν ἐπεμπον ἀπαιτουντες τον δασμον : ὁ δε ὑπεροπτικως ἀποκριναμενος ἀπεδιωξε τους |
οἱον τε μαλιστα , ὑπαρχετω , μηδεμιαν ἐπισημον ἐξωθεν ἀλλοιωσιν εἰληφος , ἠτοι θερμοτητος ἠ ψυξεως σφοδρας . προσφερεσθω δε | ||
. Παρακειται δε αὐτῳ ὀρος Καλυδων καλουμενον , την προσηγοριαν εἰληφος ἀπο Καλυδωνος , του Ἀρεως και Ἀστυνομης παιδος . |
πλοιοις δε συχνοις ἱππαγωγοις και στρατιωτικοις . νηρεϊδας και Νηρεως θυγατερας φασι διαφερειν . Διδυμος ἐν Ὑπομνηματι Βακχυλιδου Ἐπινικων κατα | ||
, ἐκινηθη στασις αὐτοις κατα Λυκοφρονα μεν δια τας Λευκιππου θυγατερας , κατ ' ἐμε δε και τους λοιπους , |
γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
δ ' ὁ Ἐμπεδοκλης και το των χιλιων ἀθροισμα κατελυσε συνεστως ἐπι ἐτη τρια , ὡστε οὐ μονον ἠν των | ||
ἀδηλος δε και ἡ ἐπιφορα , το δε ἐξ ἀδηλων συνεστως παλιν ἀδηλον , ἡ ἀποδειξις ἐστιν ἀδηλος και ἐπιζητει |
και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
το ποτιμον . Ἠ ταχα δια των ἀδηλων τοπων ὁ Κρονιος ἑαυτον ἐκπεμπων ἀναδιδωσι πορρω τον Ὑρκανιον . Συρομενος Λιβυηθεν | ||
ἀνθρωπων Σατορνιος ἐλεγετο , ὡσπερ ἀν εἰποι τις Ἑλλαδι φωνῃ Κρονιος . των δε ὑπολειφθεντων οἱ μεν πλειους ἠσαν Πελοποννησιοι |
οἰδα των ἀνεσκολοπισμενων μελλουσης ἐνιστασθαι τοιαυτης ἐκεχειριας καθαιρεθεντας και τοις συγγενεσιν ἐπι τῳ ταφης ἀξιωθηναι και τυχειν των νενομισμενων ἀποδοθεντας | ||
τοις πολιταις και τοις φιλοις και ἐτι τοις οἰκειοις και συγγενεσιν ἐκεινων , ἐπει τουτο εἰς ἀπειρον προεισιν , οὐκ |
τουτο ἐξαιρετον : Κρησιου δε ὑστερον ὠνομασθη , διοτι Ἀριαδνην ἀποθανουσαν ἐθαψεν ἐνταυθα . Λυκεας δε λεγει κατασκευαζομενου δευτερον του | ||
κερδαινων μεν ἐν τῃ σιωπῃ , κινειν δε ὁμως γλωτταν ἀποθανουσαν πειρωμενος . ἡ δε ἐκειτο , και ἀχλυς ἐν |