| ξηραι ἐουσαι , και ἁμα και τα ὑγρα πεφυκε κατω χωρεειν , και ἠν βραχεη τις ἀναγκη γενηται . Ῥοοι | ||
| ὀρυξον , ὁσον δυο ποδων βαθος , μηκος δε ὁσον χωρεειν τον χυτρινον : ἐπειτα χρη ἐγκαιειν ξυλοις , ἑως |
| τουτεστιν ὀξυθυμοι ὀντες ἐμοιρασαντο και διενειμαντο τα κτηματα ὡστε ἰσα λαχειν . λεγει δε τας ταφας : μονος γαρ ὁ | ||
| και θνητογενεις . Καιτοι φθιμενῃ μεγα κἀκουσαι τοις ἰσοθεοις συγκληρα λαχειν ζωσαν και ἐπειτα θανουσαν . Οἰμοι γελωμαι . Τι |
| δε και ἡδε ἡ νοσος νεφρων : οὐ δυνανται οὐρα ἰσχειν , ἀλλ ' εὐρυτεροι ὀντες χαλωσι τι του αἱματος | ||
| ὑγρον φασι και μεσον ὡς σαρκος τι και αἱματος συστρεμμα ἰσχειν , δηλονοτι τελεσιουργιας τυχον δια την του κηʹ τελειαν |
| και ἀλλα τοις παλαιοις κειμενα διαφορειν δυναμενα . και δει ἐπινοειν τοιαυτα και ἐξ αὐτων ἀναλεγεσθαι τα χρησιμωτατα . οὑτω | ||
| οὐτε κινεισθαι ; και τουτο τε αὐτο δυναμει και τῳ ἐπινοειν ἡμας , ἐπει ἐνεργειᾳ γε οὐδαμως : ἱσταιτο γαρ |
| γαρ τι βραχυ διαφορητικης τε και θερμης δυναμεως , ἡς πλειστης το μελι μετειληφεν . Κικεως ὁ καρπος ῥυπτικην τε | ||
| . Ὁ γουν Κομνηνος την Ἀντιοχειαν καταλαβων μετα τιμης ὁτι πλειστης ὑπο τε των ἐν τελει και αὐτου δη του |
| τας κορας συναρπασαι , και ταχυ φυγοντας εἰς τας ναυς ἀποπλειν . τουτοις δ ' ἐπι τινος ἀκτης δειπνοποιουμενοις ἐπισταντα | ||
| εἰπεν αὐτῳ ὁτι ἀπαλλαξοιτο ἠδη ἀπο της στρατιας και βουλοιτο ἀποπλειν . ὁ δε Ἀναξιβιος ἐκελευσεν αὐτον συνδιαβαντα ἐπειτα οὑτως |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
| φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| Εὐμενιδων Εὐωνυμην ἀναγραφει , ἡν νομιζεσθαι Γην . ἐνιοι δε μεταβαλειν αὐτας φασι το ὀνομα ἐπι Ὀρεστηι . . . | ||
| φερομενον ῥευμα κραθεν αἱματι την χροαν ἐφ ' ἱκανον τοπον μεταβαλειν . ἐπειτα του βασιλεως συγκλεισθεντος εἰς πολιορκιαν , πολλα |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του Ὠτου και | ||
| και ἀκηχεμενη . ἀτος σημαινει το ἀκορεστον : ἀατος και ἀτος : ἐστι δε ἀδω το κορεννυω , ὁ μελλων |
| μεν δια του μαντεως , ὁν ἠλπισεν ἀραις τισι δυνησεσθαι καθελειν την δυναμιν των Ἑβραιων , δεδρακοτα δε δια της | ||
| : ἐβουλετο ταπεινωσαι και του φρονηματος , εἰ δυναιτο , καθελειν : ὡσπερ οἱ τα οἰδουντα νυξαντες ἠ πιεσαντες . |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
| ἐχουσι το παθος . χρη οὐν και φιλονεικιας προς τινας ἐπεγειρειν κατα τας ὑποθεσεις ὡν προῃρηνται βιων ἑκαστοι . παρακολουθει | ||
| : πραϋνειν μεν γαρ προσηκει τα μετα των ἀγρυπνιων , ἐπεγειρειν δε τα μετ ' ἀκινησιας . εἰκοτως οὐν ἀκμαζοντων |
| ἐπι του μελλοντος δε ἐστιν ἀμφω λαβειν , πλην δει προλαβειν θατερον : οἱον ἐδει Σωφρονισκον ἐσεσθαι , ἱνα Σωκρατης | ||
| και οὐ βιωσεται Καλλιροης ἀποσπασθεις . οἱα δε φιλοδεσποτος ἐθελησας προλαβειν το δεινον και σβεσαι πολεμον μεγαν μεν οὐ , |
| το σωμα . ἐξω βαλειν ] ἐντεταλται δηλονοτι . ἐξω βαλειν ] ἐδοξε . ἐξω ] της πολεως . βαλειν | ||
| ἡττηθη , τα ὁπλα ῥιψαντες ἐφυγον . το δε ἐργον βαλειν , τρωσαι , τρεψαι , ἀνατρεψαι , ἀπωσασθαι , |
| . . , : Φερεκυδης ἐν ἑκτῳ Εὐηνιαν αὐτην φησι καλεισθαι . . : Ἰοφωσσα : ἡ χαλκειος , ὡς | ||
| το συμπερασμα καλως ἐχειν , στοιχεια φαμεν ὑπο των παλαιων καλεισθαι τα γεννητικα των ὁλων αἰτια . πολλων δε εἰρημενων |
| θαυμαστον , εἰ παλαι πολυ και καθαρον ἠν ὡστε και ποτιμον εἰναι , μετεβαλε δε ὑστερον ; ἐν μεν οὐν | ||
| ἐπι του φρεατος ” , ἐκδεχομενος τι ὁ θεος ἀνομβρησει ποτιμον τῃ διψωσῃ και ποθουσῃ ψυχῃ το ἀγαθον . ἀναχωρει |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| . εἰ γαρ τις ἰδῃ τινα πεινωντα ζητουντα φαγειν και ὀργιζομενον δια τουτο , οὐκ ἀν αὐτον ψεξει , ἀλλα | ||
| Ἀθηναιων προς Φιλιππον και λαβειν οὐ θελησαντων . Ἀλεξανδρον Ἀριστοτελης ὀργιζομενον πραϋναι βουλομενος και παυσαι χαλεπαινοντα πολλοις , ταυτι προς |
| , ὡς μεταφορικως ὁ ξυλινος ἐπιουρος . ἐπιρρησεσκον ἐπεσπωντο , ἐπεβαλλον . ἐπισκυνιον το ὑπερ τας ὀφρυς μερος . ἐπισμυγερως | ||
| Ἀρτεμιτα . Ῥιανος ηʹ Θεσσαλικων „ νησοις Ὀξειῃσι και Ἀρτεμιτῃ ἐπεβαλλον „ . το ἐθνικον το αὐτο , ἠ Ἀρτεμιταιος |
| θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
| οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
| * * και παρα ταυτας οὐκ εἰσιν οὐσιαι ἀλλαι φυσει προτεραι αὐτων ὑπαρχουσαι . Ἰδου πως οἰδεν ὁτι οὐσιας ἐλεγον | ||
| μεν ταξει δευτεραι των ἐκλεκτικων εἰσι , τῃ δε δυναμει προτεραι : ὡςτ ' εἰ και τῳ λογῳ το αὐτο |
| ὁσοι την ὡραν ὑπερ τους ἀλλους θαυμαζονται . . . Προτερον δε αὐτου την ἀπολογιαν σκεψωμεθα . δογματος οὐν ἀπαιτεις | ||
| ] και ἐκ τουτου προτερον το ἐπιστητον της ἐπιστημης . Προτερον ἐπι ἑνος παραδειγματος των προς τι σκαζειν δειξας το |
| δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
| κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
| ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
| παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
| των ἀρωματων ἀπολαυσιν , οὐδε την ἀπο του γεννωντος και τρεφοντος ὀγκου διακεχωρισμενην , ἀλλα την ἀνθουσαν ἀπο της θειας | ||
| αἱ διαφοραι τουτων ποιουσι τον οἰνον διαλλαττειν , ἀλλα του τρεφοντος ἐδαφους . Ἐρασιστρατος ὁριζεται τον πυρετον κινημα αἱματος παρεμπεπτωκοτος |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| πολει ἠδη τειχιζειν , ἐκ τουτου ὁ μεν Ἀγησιλαος ἀπῃει ὀργιζομενος : στρατευειν γε μεντοι ἐπ ' αὐτους οὐ δυνατον | ||
| ἐπελθῃ , ἐπιπεσει , ἀναβρασει . κελευων : κεντων , ὀργιζομενος . Βουτυπος : ὁ οἰστρος , το κεντρον του |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| ἀκορητος . . . . ἀκοντοδοκος : δοκιμαζειν λεγεται το ἐπιτηρειν , και δοκευειν και δοκειν , ὁθεν ἀκοντοδοκος . | ||
| : ταυτης γαρ οὐσης και πανηγυρεις γινονται . και μη ἐπιτηρειν σιτια : εἰ ποτε γαρ ἐξοδος ἐπι στρατιαν ἐγενετο |
| Δημοσθενης Μαντινευσι και Μενεδαϊῳ συνεχωρησεν ἀναχωρησαι , οὑτοι κρυφα ἐβουλευοντο ἀναχωρειν , ἱνα μητε οἱ Ἀκαρνανες κωλυσωσιν αὐτους μητε οἱ | ||
| μελιττουργειν : βλιττειν δε το καπνιζειν τας μελιττας και ποιειν ἀναχωρειν . ὁ δε ἀρχων του σμηνους ἡγεμων και βασιλευς |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| ποιειν λογον τον των ὀκτω προς τα τρια , μητε ἐπιμοριον ὀντα μητε πολλαπλασιον . Γραμμικωτερον δε προσαγοντες εἰς ταὐτον | ||
| . ἀδυνατον ἀρα τον Δ του Γ ἠ πολλαπλασιον ἠ ἐπιμοριον εἰναι . Ἐαν διαστημα δις συντεθεν το ὁλον μη |
| ἐχειν ἀνω τουϲ διδυμουϲ , τῃ ἑτερᾳ δε τον περιναιον ἀποτεινειν ἐπι θατερα τηϲ δοθηϲομενηϲ τομηϲ , αὐτοι τε λαβοντεϲ | ||
| πονηρως εἰχεν οἱον εἰκος χαμαι καθευδοντα και της νυκτος οὐδε ἀποτεινειν τα σκελη δυναμενον ἐν τῳ ξυλῳ κατακεκλειμενα : της |
| οἰνῳ παραχυθεν οὑτω τας μεθας ἱστησιν ὡστε και των ἀφροδισιων παραλυειν τα πνευματα πεττον . οὐ δει οὐν ἡμας ἐκμανως | ||
| Περικλης λεγων ἐπειρατο τους Ἀθηναιους της τε ἐς αὑτον ὀργης παραλυειν και ἀπο των παροντων δεινων ἀπαγειν την γνωμην . |
| ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
| πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
| ἐφεστωτα κολαστην ἐλεγχον ἡμερωκεν ὀργῃ δικαιᾳ χρωμενον , εἰ το μετανοειν ἀδελφον νεωτερον ὀν του μηδ ' ὁλως ἁμαρτειν ἀποδεχεται | ||
| παλαι ἠρνημενοις δοκει κεισθαι μετανοια . εἰ τις οὐν μελλει μετανοειν , ταχινος γενεσθω πριν τον πυργον ἀποτελεσθηναι : εἰ |
| σπογγον ἐπιδειν πυκνον και μαλθακον , τετμημενον , ξηροτερον ἠ ὑγροτερον , και ἐπι τῳ σπογγῳ ἀνωθεν φυλλα συχνα τιθεσθαι | ||
| αὐτος ἑωυτου ἀκριβεστερος ἐστιν : ὑδατος γαρ οὐκ ὀδμαται : ὑγροτερον γαρ ἐστι του ἐγκεφαλου , ἐαν μη σαπῃ : |
| ] πολλα ἐσθιοντας . τους θ ' Ἡρακλεας Γ : ματτειν το πολλα ἐσθιειν . Γ ἀπο της ματτομενης μαζης | ||
| σκευος ξυλινον ἀβακοειδες , οὑ φυραν εἰωθασιν : ἀπο του ματτειν τας μαζας ἐν αὐτῃ ὠνομασται . ἀμος ἐνηργει : |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
| Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
| ' ὁστις αὐτων ἐχοι ἀν των συμφυλακων νομισαι τινα ἠ προσειπειν ὡς ἀλλοτριον ; Οὐδαμως , ἐφη : παντι γαρ | ||
| μονοι συγγενεις και πολιται , ἀλλα πασαν ὁσην Ἑλλαδα χρη προσειπειν , συμπεπενθηκεν δε και της οἰκουμενης το πλειστον μερος |
| τους ἀνθρωπους ὁ Σωτηρ Ἀντιοχος εἰς την νυν Ἀπαμειαν της μητρος ἐπωνυμον την πολιν ἐπεδειξεν Ἀπαμας , ἡ θυγατηρ μεν | ||
| Φιλυρες , ἐθνος προς τῳ Ποντῳ , ἀπο Φιλυρας της μητρος Κρονου . το θηλυκον Φιλυρις και Φιλυρηις πλεονασμῳ του |
| μεν οὐν ὀφθαλμον οὑτω φασιν αὐτον ἐκκοπηναι , την δε κλειν την δεξιαν ἐν Ἰλλυριοις λογχηι τον Ἰλλυριον Πλευρατον διωκοντα | ||
| ἀγων , τον ὀφθαλμον ἐκκεκομμενον , την [ δε ] κλειν κατεαγοτα , την [ δε ] χειρα και το |
| ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
| παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
| εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| Τι οὐν ; οὐ νομοθετου και ταυτα αὐ φησομεν εἰναι διανεμειν ; Και μαλα . Βουλει δη τα μεν ἁπαντα | ||
| οὐτι που χρυσῳ κεκοσμημενας , ἀλλα παντοιων ἀνθων στεφανοις . διανεμειν δε και των ἀνθων αὐτων , και τἀλλα ἐπιμελεισθαι |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
| πρωτον βασανιει , μετα δε την βασανον αὐ τοις δυναμενοις παιδευειν και ὑπηρετειν προς τουτ ' αὐτο παραδωσει , προσταττουσα | ||
| χαιρω δε και τοις πονοις σου χαιροντος τοις ἐν τῳ παιδευειν οὐσιν , ὁτι πολλα τε γραφεις και παντα καλα |
| και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
| οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
| τον βιον : πασης ἐπηρειας ἐχθρων κρειττω τον χρονον διαγεγονε παρεχομενος : τηνικαυτα δε ἐχθρους οἰκια ἐκτησατο , ἡνικα τα | ||
| Ἐνθαδε κατα θερειαν ἠρχετο , τα μεν σιτομετρων και μισθοφοριαν παρεχομενος , τα δε και ταις ἐξοπλισιαις προς φοβον των |
| μητε τα ἀποπιπτοντα των δραγματων ἀναιρεισθαι μητε παντα τον σπορον κειρειν , ἀλλ ' ὑπολειπεσθαι τι του κληρου μερος ἀτμητον | ||
| οὐν ἐστω σημειον του και τον κηρυλον ἰσως παρα το κειρειν ἠτυμολογηκεναι τον Ἀριστοφανην . ἀντεθηκεν οὐν αὐτῳ κουρεα . |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
| ὀδυνην , ἠ κοιλιην μαλθαξας , ἠ φλεβα ταμων , ὁκοτερον ἀν τουτεων ξυμφερῃ , τας δε πτισανας ἠν οὑτως | ||
| την ἐν τῳ βραχιονι φλεβα την ἐσω , ἐφ ' ὁκοτερον ἀν ᾐ των μερεων κατα τοδε : ἀφαιρεειν δε |
| δε δη πινωσι την ἐπιδεξια . Οἰνου παροντος ὀξος ἠρασθη πιειν . Οὐ πανυ ταχυ ῥιψας ἐμοι τουτ ' ἀναβαλεις | ||
| ὀξυκρατου . ἀλλο . ἰριν μακραν ἑψησας δια ὀξους διδου πιειν το ὀξους ἀποζεμα . ἀλλο . ἑλκοροδανου καρδιαν διδου |
| , ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
| κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
| ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
| ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
| ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
| και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
| ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
| δι ' ἐλευθερων ἑκαστα των νενομισμενων ἀνδρων τε και γυναικων ἐπιτελειν , και οὐχ οἱων ἀν τυχῃ , ἀλλα βιον | ||
| πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' ἑαυτου τουτῳ πραττειν ἐπεσκηπτεν , οὐ |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | ||
| Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την |
| τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
| τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| λιχνον ἐν θηρσιν γενος , λυκοι , κορον σπευδοντες εὑρειν γαστερος , βαινουσιν ὀργῃ και κενωσει κοιλιας προ του φθασαι | ||
| ἀπειρητοι τεκεων ἐπι παγχυ γενοντο , ἠ φθειρουσι γονας ἀπο γαστερος ὠμοτοκουσαι . εἰ δ ' ἐσθλος Φαεθων τοισιν γ |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| , και ἐβασιλευσε του τοπου και αἱ ἀπ ' αὐτης δεχομεναι την βασιλειαν Κλειται ὠνομασθησαν . ἐστι και Ἀμαζονια πολις | ||
| αἱ του θεου χαριτες τον αἰωνα παρ ' ἀλλων ἀλλαι δεχομεναι και συναπτουσαι , τελη μεν ἀρχαις , ἀρχαι δε |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον | ||
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον |
| , ἡν της διαλεκτικης δει προπαιδευθηναι , παισιν οὐσι χρη προβαλλειν , οὐχ ὡς ἐπαναγκες μαθειν το σχημα της διδαχης | ||
| ἐσπουδακοτος . βουλεται δε ὁ Κλεαρχος ταυτα λεγων τοιαυτα τινα προβαλλειν : στιχον εἰπειν Ὁμηρικον ἀπο του ἀλφα ἀρχομενον και |
| λεγειν , ὁτι αἰσχρος εἰ : δοκεις γαρ μοι παντα θελειν ἀκουσαι ἠ τουτο . ἀλλ ' ὁρα , τι | ||
| ἠ ὡν ὁ λογος μη εἱς . Ὁ Ἀλεξανδρος φησι θελειν το ἐτι δε , ἐπειδη οὐδαμου ἀνταποδιδωσιν ὑποκατιων . |
| ἡ καταστορεσις δε των ἀμπελων των τριετων τουτῳ τῳ μηνι ἐπιτηδειοτερον γινεται . Δει τουτῳ τῳ μηνι ἐγκεν - τριζοντας | ||
| δυϲεκκριτον δυϲαναδοτον και δια τουτο τοιϲ καυϲουμενοιϲ ϲτομαχον ἠ γαϲτερα ἐπιτηδειοτερον του πηγαιου . ποταμια δε ὑδατα και λιμναια παντα |
| πολλῳ ; πολλακις δηπου . τι οὐν ; οὐκουν ἑκαστος ἐκλεγομενος λαμβανει των ἐπινεουσων την πεπαιτατην ἀει ; δηλονοτι . | ||
| αὐλης και των γε στρατιωτων φυλοκρινων τε παντας αὐτους και ἐκλεγομενος τους ἀριστους ἐν τε φρονησει και ἀνδρειᾳ και μελετῃ |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| συγκληρωσαι δυο τμηματα , του τε ἐγγυς και του πορρω μετεχοντα ἑκατερον : το προς τῃ πολει μερος τῳ προς | ||
| . εἰ δε τις ἠν πρωτον τα σα ψεγων ὡς μετεχοντα θυμου μειζονος ἠ προσηκε , νυν ὑπο του καιρου |
| ” . / . : Φανιας δε φησιν οἰναριζειν το περιαιρειν των οἰναρεων και τρυγαν . . λ . , | ||
| . δει μονην την προς δε την ὑποπιπτουσαν σαρκα λευκανθιζουσαν περιαιρειν , την δε ἐρυθραν ἀποδεροντα και ἀπαλλοτριουντα τοτε ἀφαιρειν |
| κληρου και της ὡρας , ἐτι δε και τῳ της προγενομενης συνοδου και τῃ προς ἀλληλους τε και τα φωτα | ||
| ἐπαν δε ὁ κυριος των ὁριων και του ζῳδιου της προγενομενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου την αὐτην μοιραν ἐχοντες εὑρεθωσι |
| χρονον , ἡμερας κθʹ ∠ . Ὁ καθ ' ἡλιον ἐνιαυτος μηνας ἐχει τους κατα σεληνην ιβʹ και ἡμερας ιαʹ | ||
| δε ὁ ἀπ ' ἐνιαυτου την τροφην συλλεγωνἐνος γαρ ὁ ἐνιαυτος : ὀλβιος δε ὁ τελειαν την εὐδαιμονιαν ἐχων , |
| θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ||
| ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
| λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
| κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
| Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
| ἡ διωξις , ἀπο της εὐθειας της ἰωξ . ἰων πορευομενος , ἠ συντελικως ἐλθων , ἐπει πασα μετοχη ὀξυτονος | ||
| τον Κυρον των ἀκρων , ὁ Τιγρανης συν τῳ Κυρῳ πορευομενος εἰπεν : Ὠ Κυρε , ἀρ ' οἰσθ ' |
| ἐμου ποιησαι των ἐφ ' ἑαυτῳ μηδε ἀλλως ἀν ἠ στοχαζομενον και της ἐμης γνωμης : ὀμνυω δε μη προσταξαι | ||
| νομοθετην , ἀλλα τον ἀριστον των ἰατρων συντεταχεναι της ὑγιειας στοχαζομενον . παραδοξου δ ' εἰναι δοκουντος του μη πασαν |
| , ὡς και την γην καταφλεγηναι αὐτην και εἰς αἰθαλην καταπεσειν , ἡς οἱ ἐν αὐτῃ κατοικουντες ἐπεβαινον ἀσελγαινοντες . | ||
| , μη πως ἐπικαμψῃ τον δακτυλον αὑτης και ὁλον συμβῃ καταπεσειν τον κοσμον και παντ ' ἀπολεσθαι παραυτικα . και |
| ἀνεσθι , πλην του ἀμοχθει και παμπληθει . Τα εἰς λει δια διφθογγου γραφονται , οἱον ἀδμωλει , παρομιλει , | ||
| του συμπερασματος , ἐν ἀλλοις δε τουτο μεν γεγραπται , λει . . . Το προκειμενον ἐστι δειξαι τας τεμνουσας |