| μεν ἀναστησειεν , ὁ δ ' Ἀτρειδην ἐναριζοι , ἠε χολον παυσειεν ἐρητυσειε τε θυμον . διανδιχα : ὁτι δυο | ||
| τοὐνεκ ' ἀπ ' αἰθεριου μεμερισμεθα πνευματος ἑλκειν δακρυ γελωτα χολον γενεσιν λογον ὑπνον ὀρεξιν . δακρυ μεν ἐστι Κρονος |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| εἰναι λεγουσιν οὑτως : Τρικορωνον : Ἀριστομαχον : Κυριανοντα : Αἰολον : Πελαγοντα : Κρονιον . ὁ μεγας δε κινδυνος | ||
| τον πατερα αὐτῳ συνοικισαι . Οὐ μονον δε Ὀδυσσευς περι Αἰολον ἐξημαρτεν , ἀλλα και μετα την ἀλην , ὡς |
| ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
| ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
| Ἀντιποινου λεγουσιν Ἀνδροκλειαν τε και Ἀλκιδα . μελλουσης γαρ προς Ὀρχομενιους γινεσθαι μαχης Θηβαιοις και Ἡρακλει , λογιον σφισιν ἠλθεν | ||
| Ὀρχομενον , φιλην πολιν , ὑπορρεοντων , ἀφανως πεμψας προς Ὀρχομενιους ἐκελευσε μηδενα χωρις αὑτου συμμαχον δεχεσθαι . οὐ τοινυν |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| ληγον εἰς ν και ἐχον την ἑξης ἐκ του σ ἀρχομενην δια του η γραφεται , και το ἰνβεν το | ||
| του προς τους ἀλλοεθνεις πολεμου στασις ἐμφυλιος , ἡν χρην ἀρχομενην ἐξελαυνοντας ἐκ της πολεως και θεους παραιτουμενους θυσιαις τε |
| Ἀπολλων ἀνειπεν , ἐνθα ἀν ἰδῃ χορευοντας ἀγροικους θαλλοις ἐλαιας ἐστεφανωμενους . Γενομενος δε κατα τον τοπον της Ἀσιας , | ||
| μυρων ὀζοντας και ὑπογεγραμμενους και ἐντετριμμενους , στεφανοις τε ἀνθεων ἐστεφανωμενους . προς δε τῳ κοσμῳ οὑτω λαμπρῳ ὀντι και |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| , της εὐτελειας προφασιν εὑροντες καλην ὁρους ἐπηξαν τοις πενησι χρησιμους . ἐπει παραθες αὐτοισιν ἰχθυς ἠ κρεας , κἀν | ||
| τους ἀκμαζοντας , τους την στρατευσιμον ἡλικιαν ἐχοντας , τους χρησιμους , τους ἐν ἀκμῃ . το δ ' ἐναντιον |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του ὡ , ὁπερ ἀντι του ὡς παραλαμβανουσι , | ||
| θρηνος καρατομησαντος του Περσεως . οἱ δε ἀπο της ἀϋτης ἐσχηματισθαι θελουσι , της μαχης : οἱον κατεπολεμησε το τριτον |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
| συμπερασμα , αὐτοθεν γινωσκομεν , ὁτι οὐκ ἐστιν ἀληθης οὐδε συνακτικος ὁ λογος , ἐκ του συμπερασμα ἐχειν ψευδες , | ||
| ὡς ἐν τῳ περι σημειου λογῳ ὑπεμνησαμεν , και ὁ συνακτικος λογος ἀκαταληπτος ἐσται . οἱ γε μην διαλεκτικοι φασιν |
| μηδενα των Τρωων διαφυγειν , μηδ ' ὁντινα γαστερι μητηρ κουρον ἐοντα φεροι , μηδε τουτον διαφυγειν , ἀλλα και | ||
| ἡ μεν ἐξ ἀνδρος ὡσπερ ἡ κατ ' Ἐπι - κουρον : ἡ δε ἐκ τελους [ και δογματος ] |
| μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
| ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
| λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
| τον ὑπνον ὑμιν ἐπιδοντι και τῳ φηναντι την γυναικα την μεγαλην τε και καλην , και σοι παλιν χαρις , | ||
| δοθεισα ἐν βρωματι λαθρα ἠ ξηρα ἐν ποτῳ γυναιξι , μεγαλην φιλιαν και ποθον ἐρωτικον προς τους ἑαυτων ἀνδρας ἐμποιει |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| τουθ ' ὁπως μη πεισεται πεφυλακται , και ὁπερ και πεπεισθαι φησιν τῃ γνωμῃ , τουτο και γεγραφεν , ὡς | ||
| ἡμας ἀτιμαζοντος δικην τε οὐ ζητουντος παρα τουδε μειζω του πεπεισθαι τουτο αὐτον , ὡς ἀρα ὀφειλει την ἐσχατην . |
| ; Ὁ δ ' ἀν δεηται , δι ' ὀφθαλμου σκοτον ἐχων παρ ' αὐτῳ φως ζητει . Εἰ οὐν | ||
| μικρως τοις πολλοις . ὁ δε φησιν Ἀριστοφανης περι Αἰσχυλου σκοτον εἰναι τεθνηκοτος , τουτ ' ἀξιον και περι τουτου |
| και νυ κ ' ἐτι προτερους ἰδον ἀνερας , οὑς ἐθελον περ , Θησεα Πειριθοον τε , θεων ἐρικυδεα τεκνα | ||
| ' ἀλιγυγλωσσωι οὐτ ' ἀσκοπωι οὐτ ' ἀκυλιστωι Πρωταγορηι . ἐθελον δε τεφρην συγγραμματα θειναι , ὁττι θεους κατεγραψ ' |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
| τῳ γʹ κλιματι . μετα ταυτα ὑποτιθεται τον ἀφετην παλιν μεσουρανειν : ἐνταυθα ἐπειδη μεσουρανουσης μοιρας ἐστιν μονον τῃ θεσει | ||
| ταυτης δε ἐπι του παραλληλου μεσουρανουσης δει ἐν τῳ ζῳδιακῳ μεσουρανειν την βʹ και κʹ μοιραν του Αἰγοκερω . ἀλλ |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| ἠ ὁσον ἐξαναστηναι : πρωϊ δε χρεεσθαι τοισι περιπατοισιν : ἡλιους δε φυλασσεσθαι και τα ψυχεα τα τε ἐν τῳ | ||
| και εἰδον ἀνδρα φωτοφορον ἐκ του οὐρανου κατελθοντα ὑπερ ἑπτα ἡλιους ἀστραπτοντα : και ἐλθων ὁ ἀνηρ ὁ ἡλιομορφος ἐκεινος |
| ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
| , λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
| δε μεμνηται Κρατινος ἐν Ἀρχιλοχοις : ὠμολινοις κομη βρυους ' ἀτιμιας πλεως . Σαπφω δ ' ὁταν λεγῃ ἐν τῳ | ||
| ; ἐτι δε μοι μενει γερας παλαιον , οὐδ ' ἀτιμιας κυρω , καιπερ ὑπο χθονα ταξιν ἐχουσα και δυσηλιον |
| ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
| ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| συνθετα , ἠμελλον δια του τος κλινεσθαι , οἱον ἀκλης ἀκλητος , δυσκλης δυσκλητος , ἀγακλης ἀγακλητος , ὡς ὀξυτονα | ||
| λαβῃ . ἀντι του ἐμνημονευσα . . . αὐταρ ἐπην ἀκλητος : Τῳ αὐτῳ μετρῳ ἀναπλαττεται και αὐτος χρησμον . |
| ἀπρακτος εὐεπιβολος ἀσυκοφαντητος ἀλυπητος ἀμεριμνος δε τις τυχων καταφρονησει της πεπρωμενης . ἀδυνατον δ ' ὁποσα βουλεται τις συντελεισθαι ἠ | ||
| τυχῃ βαθυτερον ἐμπεσων . μεχρι μεν οὐν τινος ὑπο της πεπρωμενης ἐκ του στεατος σαρκος οὐκ ἐνεποιει την αἰσθησιν : |
| ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
| μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
| ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
| : δηλουσι δε και ἀνδρες σοφοι παν παθος μικραν ἐπιληψιαν ὀνομασαντες : αἱρει δε και ὁ λογος ἐκ των ὑπερβολων | ||
| διαφεροντας ἀλληλων ὑποθεμενοι , και δια τουτο ἰσως τονους αὐτους ὀνομασαντες , ἀπο τουτων ποιουσι πρωτην μεταβολην συμφωνον ἀπο του |
| πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
| Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| των πολλων φιλοκαλιαν , οἱον την ἐν τοις ἀναγκαιοις και χρησιμοις προς τον βιον γινομενην , λαφυρα που της ἀληθινης | ||
| λιθοις παμμεγεθεσι και τιτανῳ και πασιν ἀλλοις ὠχυρωμενοι προς τουτο χρησιμοις . χαλκου δε και κασσιτερου πολυ τι χρημα και |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
| το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
| δια του Ο μικρου , οἱον τετυφοτος : τουτων οὐν μαχομενων ἀπεκοπη ἡ ἀμφιβαλλομενη συλλαβη και γεγονε τετυμμαι και ἐτετυμμην | ||
| προς Ἀρχωνα . και τα μεν πληθη των ἀπο - μαχομενων κατ ' ἰσχυν των χωριων ἐκρατειτο : ὡς δ |
| . και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
| ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
| ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην , πλεον δε πρᾳοτητι δυνηθεντος ἠ ἑτεροι ξιφεσι , πεισαντος δε ἐραν αὐτου και | ||
| , ὡσπερ οἰμαι του Πραξιτελους και τον βακχειον οἰστρον ἐγκαταμιξαι δυνηθεντος . Ἐθελω δε σοι και το Μεμνονος ἀφηγησασθαι θαυμα |
| δε τῳ σιτηρεσιῳ ἀλλο του τελουμενου ἡμισυ . κελευει τε ἀπελθοντας αὐτους ἠδη ὑποδεχεσθαι ἐκ τε των ναων και των | ||
| ἠθος μετριον , το τους ἀρχοντας παροντας τε φιλειν και ἀπελθοντας ἐπαινειν . ἀλλα κἀκεινο μεντοι το ἐργον ὁ συ |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| δε τριτον κεφαλαιον ἠν το γνωναι τας ἐνεργειας ὡν ἐστι δεκτικος ὁ την ἐναλλαγην ἐχων . τουτο δε δει εἰδεναι | ||
| ἀηρ κατα μεθεξιν λεγεται ἐχειν το φως , ὁθεν και δεκτικος ἐστι σκοτους : δυνοντος γαρ του ἡλιου σκοτιζεται . |
| αὐτους ἐχῃς δια την δωροδοκιαν . Θ . . . εἰρωνικον τουτο . Θ . . . φιλως : Προσφιλως | ||
| καθ ' ὑποκρισιν . τοιον ] μεγα . ἐργον ] εἰρωνικον . ἐργον ] οἱον δρᾳ . προσφιλες ] εὐαποδεκτον |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| ὁ παλιν ἐστιν ἀτοπον . Οἱ δε και δι ' ὑποδειγματων πειρωνται το ἀξιουμενον παραμυθεισθαι . ὡσπερ γαρ , φασιν | ||
| , ὁπερ και ἐπ ' ἀλλων τινων του προς τι ὑποδειγματων δεικνυται ἐπι τε του ἀδελφος και συστρατιωτης και γειτων |
| δεμας μεγεθος τε γυναικος αὐτην ἐμμεν ἐφαντο θεηγενεος Πριαμοιο ἀντιθεην παρακοιτιν . Ἀφαρ δε οἱ ἐμμεμαωτες χειρας ἐπερριψαντο λιλαιομενοι μιν | ||
| ὁ ταφων μενε δηρον , ὑπεκλασθη δε οἱ ἀλκη δερκομενου παρακοιτιν . Ἀφαρ δ ' ὁ γε λησατο παντων ὁσσα |
| ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
| τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
| την εὐτυχιαν ταις ὀρθαις πραξεσιν , ἠτοι ὑπο της σοφιας ἐπιφερομενην , ἠ και καθ ' αὑτην ἐχουσαν ἰδιαν τινα | ||
| και τῳ παρασκευασθεντι ὑδατι ἐν ταις στεγαις ἐπειρατο σβεννυναι την ἐπιφερομενην φλογα . το δε τελευταιον ἀθροισας τῃ σαλπιγγι τους |
| . οὐν τῃδε ἐχοντων , προϋπαρχοντος ῥηματος του ἀεκαζω , προϋπαρχει το ἐπιρρημα το ἀεκαστι , ἀφ ' οὑ το | ||
| θελω . ὁ δε θελει τις , και φθεγγεται . προϋπαρχει δε του λογου ἡ ψυχικη διαθεσις . οὑτω Φιλοξενος |
| πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
| τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
| βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
| ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
| γαρ ὡς ἐπος εἰπειν ἀνθρωπων καθαπερ ἀπο τινος θεοπεμπτου και ἀπλανους μαντειας ἠθος και προθεσιν βιων ὁ φυσιογνωμων ἐπισταται , | ||
| ἀριθμου της ψαμμου . * * * κἀν μεχρι της ἀπλανους γενηται ἡ ψαμμος , οὐκ ἀπειρος . Ἐπειδη δε |
| δε μηδεν τοιουτον πεπονθοσιν ἁπαντων τε των μοριων του σωματος ἀμεμπτον ἐχουσι κατασκευην δυο εἰσιν ὁδοι της κενωσεως , δια | ||
| το πραγμα ; το γαρ ὁλως αἰσχρον οὐδενα των μετιοντων ἀμεμπτον ἐχει : εἰ δε μηδε τουτον λοιδοριας ἐλευθεροις , |
| της οὐρανιου και ἀρχετυπου , ἡν πολλοις ὀνομασι καλει . παραδεισος μεν δη τροπικως εἰρηται ἡ ἀρετη , τοπος δε | ||
| την της Περσιδος χωρας ἰδιοτητα . ἐστι δ ' ὁ παραδεισος την μεν πλευραν ἑκαστην παρεκτεινων εἰς τετταρα πλεθρα , |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
| , δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
| ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
| παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
| γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | ||
| και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , |
| το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
| σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
| περιεχομενης ὑπ ' αὐτων κοιλοτητος : των δ ' εὐθειων ἑλκομενων τε και εἰς ἑαυτας συναγομενων , οὐκ ἐνδεχεται μη | ||
| ὀφθαλμοισι τοκηας / χαλκωι ἐληλαμενους και δουλια δεσμα γυναικων / ἑλκομενων ἐπι νηας ὑποσχεσιηις ' Ἀχιληος , / ὀφρα νυος |
| τις ἐθελει , τῳ ζωτικῳ μαλλον εὐχερες του φυσικου πνευματος μεταβεβλησθαι , ἐς ψυχικου και ἡγεμονικου πνευματος ἰδεαν . Και | ||
| φυσιος , ἐξ ὡν τα Περι γενεσεως και φθορας μονονουχι μεταβεβλησθαι δοκει , του Τιμαιου δε τα πλειστα , καθ |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
| λεγε . Τι δ ' ; οὐχ ὁτι μαλιστα βουλει πεισθηναι ; Παντως δηπου . Οὐκουν εἰ λεγεις ὁτι ταυθ | ||
| και κελευειν μετ ' ἑωυτων μειναντα συμπινειν . Τον δε πεισθηναι τε δη και καταμειναι : ὡς δε μιν παρα |
| βουλομαι δε δυσχερες οὐδεν εἰπειν ἀρχομενος του λογου . Ἐν προσποιησει δε παραλειψεως μνημη των πραγματων κατα τρεις τροπους γινεται | ||
| ἐν πεντακοσιοις σταδιοις , οἱς ἐπιθεμενος Πολεμων ὁ βασιλευς ἐπι προσποιησει φιλιας οὐ λαθων ἀντεστρατηγηθη και ζωγριᾳ ληφθεις ἀπεθανε . |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| πολλῳ : . . . και το αὐιαχοι μετα ἰαχης μεγαλης . . . ὁ δε Ἀπιων ἠτοι ἀφωνοι και | ||
| και ἀτεχνως ὡσπερ κατεχομενοις νομοθεταις ὁμοιοι γιγνοιμεθ ' ἀν ὑπο μεγαλης τινος ἀναγκης ἠδη νομοθετειν , ὡς οὐκετ ' ἐξον |
| τῃ τεταρτῃ περι βιων Λυδοι , φησι , δια τρυφην παραδεισους κατασκευασαμενοι και κηπαιους αὐτους ποιησαντες ἐσκιατροφουντο , τρυφερωτερον ἡγησαμενοι | ||
| και των πεδιων ἀφωρισμενον ἐχουσιν ἑαυτοις . ἀλση γαρ και παραδεισους και πεδια λιπαρα οἱ πολιται ἐκτεμνοντες των ἰδιων κτηματων |
| προγνωναι , εἰτε ὀλεθριον εἰτε περιεστηκος εἰη το νοσημα . ὁμοιως δε και τα κατα χειρουργιαν και τα δια φαρμακων | ||
| πας : ὁ δ ' Ἀτρειδας στυγων ἐμοι θ ' ὁμοιως και θεοις εἰη φιλος . Ὀρεστερα παμβωτι Γα , |
| την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
| μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
| ἑκαστα δια - θεσεις . ἐκεινοις μεν οὐν κατα το φυσικωτερον τελος ἠν της χρησεως των ὀνοματων το και δια | ||
| - ζον δια το φθαρτικον της δυναμεως . οἱ δε φυσικωτερον ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς |
| πολυ δη πολυ παντων ἐνταυθ ' εἰσιν ἀριστοι ἐχουσι τε τερματα νικης . οἱ δ ' ἐπι τωνδε τοπων πεπλανημενοι | ||
| δε την Ἑλληνων γλωσσαν Ἱραι Ὁδοι . Συναγουσι δε τα τερματα ὁ τε Τυρης και ὁ Ὑπανις κατα Ἀλαζωνας : |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| τιμῃ και το κακως λεγειν παρεστηκοτα τους ἰχθυας , ἐπαγομενον Ἀρχεστρατον τον γραψαντα την Ἡδυπαθειαν ἠ των ἀλλων τινα ποιητων | ||
| τοπον . Ἀντιφανης δ ' ἐν Κυκλωπι ὑπερακοντιζων τον τενθην Ἀρχεστρατον φησιν : ἐστω ἡμιν κεστρευς ὑμηττιος , ναρκη πνικτη |
| . ἐτι οὐν συνεχοντος του ὑδατος την γην , μαλιστα κοιλους τοπους , ἐποιησεν ὁ θεος δια του λογου αὐτου | ||
| προς ναυν : ὡς ἡμεραι τηιδε δει λιποντας ἡμας Αὐλιδος κοιλους μυχους Αἰγαιον οἰδμα διαπεραν . ἐπει δ ' ἁπαν |
| ὁτι των καθολου ἐστι , τελος δε ὡς ἐσχατον ὁ πρακτικος , ὁτι των καθ ' ἑκαστα . ἐκ τουτων | ||
| πραγματων τε και πασης αἰτιας ἀπαλλακτικος . Ἡλιος Ἑρμῃ ἀγαθος πρακτικος ἐπικερδης κοινωνικος , εἰς τα ὑποτακτικα προσωπα εὐεργετικος , |
| τουτο ἐστιν ἀμφιβολον και ἐχον διττοτητα , το εἰ τι δουλον ἀγαθον μοχθηρου : δηλοι γαρ ἠ ὁτι μοχθηρου τροπου | ||
| και τον μεν ὡς κοσμιαν ἐγγυησαμενον ἀτιμαζουσα , προτιμωσα δε δουλον ἀκολαστον . τον μεν γαρ γημαντα ἀπεστρεφετο και ἀπεπεμπεν |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| τειχος ἀνοιξαντες και ἐς την αὑτων πολιν φιλιως , οὐ πολεμιως κομισαντες ἐβουλοντο τους τε ὑμων χειρους μηκετι μαλλον γενεσθαι | ||
| . ἀφεθησονται δε τουτου , ὁταν ἠδη τῳ θηριῳ ἐχωσι πολεμιως , ἐπιμελειαν δε ποιησονται τουτου μαλλον ἠ ἐκεινου φροντιζειν |
| παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
| τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
| μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
| οὐδετερων λεγομενων ὀνοματων την ἐννοιαν ἠ ἐπι το προ ἀμφοιν ἀγομενην , ὡς ὁταν το πρωτον λεγωμεν , ἠ ἐπι | ||
| σφαγιον αὐτην αἰτουντων των Ἀχαιων , προς δε τον βωμον ἀγομενην οἱ μεν ἀριστεις οὐ προσεβλεψαν , ἀλλα παντες ἐτρεψαν |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ||
| καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και |
| καταπολεμησας , ὡς ἐπυθετο τους Γανδαριδας ἐχειν τετρακισχιλιους ἐλεφαντας πολεμικως κεκοσμημενους , ἀπεγνω την ἐπ ' αὐτους στρατειαν . ὁ | ||
| εἰκοσι μυριαδας , ἁρματα δε δισχιλια , ἐλεφαντας δε πολεμικως κεκοσμημενους τετρακισχιλιους , ἀπιστησας δε τοις λεγομενοις προσεκαλεσατο τον Πωρον |