δε μεμνηται Κρατινος ἐν Ἀρχιλοχοις : ὠμολινοις κομη βρυους ' ἀτιμιας πλεως . Σαπφω δ ' ὁταν λεγῃ ἐν τῳ | ||
; ἐτι δε μοι μενει γερας παλαιον , οὐδ ' ἀτιμιας κυρω , καιπερ ὑπο χθονα ταξιν ἐχουσα και δυσηλιον |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
τουτο ϲυμβαινει . ὡϲπερ γαρ ἐπι των ἐκτοϲ τραυματων το λιπαινειν ϲαρκων τινων ἀχρειων αἰτιον γιγνεται , οὑτω και ἐπι | ||
των σωματων νευρικαι συμπαθειαι παρακολουθουσι , φλεβοτομειν χρη τηνικαυτα και λιπαινειν εὐ μαλα ταις ἐμβροχαις . εἰ δε μαλλον ὑποπτευοιτο |
ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
και δια την παχυτητα οὐκ ἐμειται . τοτε και εὐκρατον παρεχομεν , ὡστε ἐμεθηναι αὐτην . το γαρ εὐκρατον κατακερματιζει | ||
πλην εἰ μη φοβουμεθα κεφαλαλγιαν : τοτε γαρ ὑδαρωτερον αὐτον παρεχομεν . ιηʹ . Οἱσι ῥινες ὑγροτεραι φυσει και ἡ |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
ἀπεικασθησεσθαι . οὐδεν δε ἰσως ἡμας ἀν δεοι πραγματα ἐχειν ζητουντας και ἐρευνωντας , ἀλλ ' αὐτος ὁ Πλατων ἐρει | ||
, και πολυ βελτιον παρ ' ὑδατων ἐνοχλουμενους βαδιζειν ἠ ζητουντας ὑδωρ οὐκ ἐχειν , και μνησθεις δη τινος παλαιου |
μεν τοινυν βουλη ταυτα προὐβεβουλευκει , της δ ' ἐκκλησιας γιγνομενης και του Φιλιππου παροντος ἐν Πυλαις ἠδηἠν γαρ τουτο | ||
ἀει κατα τα αὐτα ἐχουσης και της περι τα σωματα γιγνομενης μεριστης τριτον ἐξ ἀμφοιν συνεκερασατο οὐσιας εἰδος . Ἐστιν |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
. Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
Ἐν ταυτῃσι τῃσι προσοδοισι της μαχης λεγεται βασιλεα θηευμενον τρις ἀναδραμειν ἐκ του θρονου , δεισαντα περι τῃ στρατιῃ . | ||
ἁ δε προὐδεδοκτο : και εἰμι ἐκεισε ᾑ δη φρουδος ἀναδραμειν δοκω μοι , μη και που ἀποκρουσθωμεν της ὁδου |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
, ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
συμπερασμα , αὐτοθεν γινωσκομεν , ὁτι οὐκ ἐστιν ἀληθης οὐδε συνακτικος ὁ λογος , ἐκ του συμπερασμα ἐχειν ψευδες , | ||
ὡς ἐν τῳ περι σημειου λογῳ ὑπεμνησαμεν , και ὁ συνακτικος λογος ἀκαταληπτος ἐσται . οἱ γε μην διαλεκτικοι φασιν |
. και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας ἐπι την κυριαν της διαιτης ἡμεραν οὐκ ἀπαντωντας , | ||
και τα βοσκηματα ἀποκτιννυντας , και μηδε της γυναικος ἀπεχεσθαι τελευτωντας , ἀλλ ' ἀκουσαν βιαζεσθαι γημαι και καταλιπειν τον |
ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
, ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
και τον Στρομβιχιδην και τας ναυς ἀπεληλυθοτα ἐθαρσησεν . και παραπλευσας δυοιν νεοιν Ἀστυοχος ἐς Χιον κομιζει αὐτοθεν τας ναυς | ||
δη τοσαυτα εἰποντες ἀπῃεσαν , και ὁ Κηνσωρινος πεντηρεσιν εἰκοσι παραπλευσας ἀνεκωχευε παρα την πολιν : των δε πρεσβεων οἱ |
, ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
μεν ἀναστησειεν , ὁ δ ' Ἀτρειδην ἐναριζοι , ἠε χολον παυσειεν ἐρητυσειε τε θυμον . διανδιχα : ὁτι δυο | ||
τοὐνεκ ' ἀπ ' αἰθεριου μεμερισμεθα πνευματος ἑλκειν δακρυ γελωτα χολον γενεσιν λογον ὑπνον ὀρεξιν . δακρυ μεν ἐστι Κρονος |
και δικαιοσυνῃ και ταις ἀλλαις ἁπασαις ἀρεταις : διο και παραλαβοντα την βασιλειαν παρα του Κρονου πλειστα και μεγιστα τον | ||
ἀποδουναι φησιν το χρυσιον τῳ Λαμπιδι , οὐτε τον παιδα παραλαβοντα τον ἐμον οὐτε τον κοινωνον ἐπιδημουντα ἐν Βοσπορῳ . |
συνεχεις , πληρωσωσι δε την μιαν ὑποθεσιν και της ἑτερας καταρξασθαι μελλωσι , τιθεασι το εἰεν , ὡς ἐν σχηματι | ||
τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν τῳ σημειῳ ἀντι σαλπιγγος |
ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
κατ ' αἰτιαν τινα πρωτουργον προϋπαρχουσαι , τοσουτον ἀπεχουσι του συνακολουθειν τοις κατηγορημασιν , ὡστε αὐται τα ὑπαρχοντα κατηγορηματα ἐπιφερουσιν | ||
τεκνων ἡδε πατρις ἐστι μαλλον . το μεν οὐν ἀναγκαιον συνακολουθειν τα τεκνα τῳ πατρι : πολυ δε ἡδιον τον |
ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
, λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
δια του Ο μικρου , οἱον τετυφοτος : τουτων οὐν μαχομενων ἀπεκοπη ἡ ἀμφιβαλλομενη συλλαβη και γεγονε τετυμμαι και ἐτετυμμην | ||
προς Ἀρχωνα . και τα μεν πληθη των ἀπο - μαχομενων κατ ' ἰσχυν των χωριων ἐκρατειτο : ὡς δ |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
οὐδετερων λεγομενων ὀνοματων την ἐννοιαν ἠ ἐπι το προ ἀμφοιν ἀγομενην , ὡς ὁταν το πρωτον λεγωμεν , ἠ ἐπι | ||
σφαγιον αὐτην αἰτουντων των Ἀχαιων , προς δε τον βωμον ἀγομενην οἱ μεν ἀριστεις οὐ προσεβλεψαν , ἀλλα παντες ἐτρεψαν |
τινες ἐργασαντο : ἐκ δεκαδος γαρ ἑνα σφεων αὐτων ἀποκληρωσαντες κατεφαγον . Πυθομενος δε ταυτα ὁ Καμβυσης , δεισας την | ||
ἀποληται ἠ ἐκχυθῃ , εἰπωσι ὁτι ὁ Αἰσωπος ἐποιησε , κατεφαγον τα συκα . ὁ δε κυριος αὐτων , μετα |
πολυ δη πολυ παντων ἐνταυθ ' εἰσιν ἀριστοι ἐχουσι τε τερματα νικης . οἱ δ ' ἐπι τωνδε τοπων πεπλανημενοι | ||
δε την Ἑλληνων γλωσσαν Ἱραι Ὁδοι . Συναγουσι δε τα τερματα ὁ τε Τυρης και ὁ Ὑπανις κατα Ἀλαζωνας : |
ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
, ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
τῳ γʹ κλιματι . μετα ταυτα ὑποτιθεται τον ἀφετην παλιν μεσουρανειν : ἐνταυθα ἐπειδη μεσουρανουσης μοιρας ἐστιν μονον τῃ θεσει | ||
ταυτης δε ἐπι του παραλληλου μεσουρανουσης δει ἐν τῳ ζῳδιακῳ μεσουρανειν την βʹ και κʹ μοιραν του Αἰγοκερω . ἀλλ |
οὑ ἠν Θεαγης ἀδελφος : ὁδε δε Ἀδειμαντος , ὁ Ἀριστωνος , οὑ ἀδελφος οὑτοσι Πλατων , και Αἰαντοδωρος , | ||
δε τι τουτου μυθωδεστερον : ἀφικομενων γαρ εἰς Δελφους κιθαρωιδων Ἀριστωνος μεν ἐκ Ῥηγιου , παρα δε Λοκρων Εὐνομου , |
: ὁρω γαρ ὁμοιᾳ μεν τροφῃ παντας ἡμας το σωμα ἀσκουντας , ὁμοιας δε συνουσιας παντας ἀξιουμενους , ταὐτα δε | ||
. και ὁποταν αὐ φῃς το ἐφεξης τουτῳ , τους ἀσκουντας μεν τα σωματα , της δε ψυχης ἠμεληκοτας ἑτερον |
τα χειλη αὐτου προς τα χειλη της ὑδριας πιεσας και κατακλινας ἑαυτον ἀφραδεως το ποτον ἰσχῃ ζοφεης ] της ἀφεγγους | ||
και ἐᾳν ἑλκειν πουλυν χρονον , και ὁταν ἀφελῃς , κατακλινας , ἐᾳν κεισθαι , και μη προσφερειν ἀλλο μηδεν |
ἠ παρα την κρασιν των πασχοντων , ἠ παρα την ποιουσαν αἰτιαν , ἠ δια την των μοριων διαθεσιν και | ||
τεταχαμεν την ἐπιστημην , ὡς ἀπταιστον και μετα λογου παντα ποιουσαν , και μηδεποτε ἁμαρτανουσαν : την δε τεχνην δευτεραν |
διεξιοντες , και την ἐσθητα του Ποστομιου πιστιν των λογων παρεχομενοι . ἀγανακτησεως δε μεγαλης ἐξ ἁπαντων γενομενης συναγαγοντες την | ||
και ἀκινακεας ἐστρατευοντο . Οὑτοι μεν οὑτω ἐσκευαδατο , ἡγεμονα παρεχομενοι Ἀριομαρδον τον Ἀρτυφιου ἀδελφεον . Σαραγγαι δε εἱματα μεν |
εἰ δε μη , πολλα το ἑν ἐσται , ὁ κἀκεινοις συνεβαινεν . Μ . και οἱ Πυθαγορειοι δ ' | ||
τι πραττουσιν , τουτοις ἀποκεισθαι προσηκει τας τοιαυτας καταφυγας , κἀκεινοις οὐκ εἰς το μη δουναι δικην , ἀλλ ' |
ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
παμπαν ἀτυζομενη πεφορηται : παντα δ ' ὁμου δειδοικε , λοχον , κτυπον , αὐλον , ἀϋτην , δειμαλεην μηρινθον | ||
αὐταρ ἐγω μιν ἀμειβομενος προσεειπον : αὐτη νυν φραζευ συ λοχον θειοιο γεροντος , μη πως με προϊδων ἠε προδαεις |
πολλ ' ἐχειν θνητον ἀνθρωπον † ἀλλ ' ἐραν και κατεσθιειν : συ δε καρτα φειδηι . Βορεας : το | ||
το ἑξης μετηνεγκεν ἀπο των ἀλεκτρυονων . ΓΘ τους λοφους κατεσθιειν ] και τουτο ὡς ἐπι ἀλεκτρυονων . ἡξεις παλιν |
ἐπαινον αὐτο μονον , ἀλλα και ὑπερ του τους ἐντυγχανοντας προτρεψασθαι και ἐπι τον ὁμοιον ζηλον ἀγαγειν . οἱ γαρ | ||
πρωτον ἀρχομενα , πειρασομεθα ἑκαστον ἀπο των οἰκειων και προσφορων προτρεψασθαι : οἱον τους μεν πολλους ἐχοντας στεφανους , ὁτι |
Ἀντιποινου λεγουσιν Ἀνδροκλειαν τε και Ἀλκιδα . μελλουσης γαρ προς Ὀρχομενιους γινεσθαι μαχης Θηβαιοις και Ἡρακλει , λογιον σφισιν ἠλθεν | ||
Ὀρχομενον , φιλην πολιν , ὑπορρεοντων , ἀφανως πεμψας προς Ὀρχομενιους ἐκελευσε μηδενα χωρις αὑτου συμμαχον δεχεσθαι . οὐ τοινυν |
ἑαυτου τους ἀριστους των Θηβαιων μογις ἐβιασατο τους Λακεδαιμονιους : διακοψας δε την φυλακην αὐτων και την δυναμιν διαγαγων παρηλθεν | ||
λογον της ἀπολογιας . τῃ μαχῃ τῃ περι Κορινθον Ἐπαμεινωνδας διακοψας την ἐπι του προτειχισματος φυλακην των Λακεδαιμονιων , και |
δε ἀλλαις ἑαυτου ζωαις και τοις γειτνιωσι πασιν ἀγαθου μονου μεταδιδους : ὁ δε πολιτικος των μεσων ψυχων εἰκων ἐστω | ||
τους φθογγους , ὡσπερ ὁ αἰθηρ τοις λοιποις ζωτικην δυναμιν μεταδιδους . διο κοσμος μεν ὑλης ἡ ἐκεινων κινησις , |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
, ὁ δειται τινος θεραπειας , ὡστε μη χαλεπως αὐτο προσδεξασθαι τον ἀκροατην , και προθεραπευωμεν αὐτον , ὡς ἐχει | ||
ταυτην την χρειαν , ἀλλ ' ὑπο των βασιλεων συνηναγκασθαι προσδεξασθαι την τοιαυτην λειτουργιαν . καθολου γαρ δια την συνεχειαν |
, εἰ ἐφ ' ὁ δει . ὠφελησαι θελεις ἠ ἐπαινεθηναι ; εὐθυς ἀκουεις λεγοντος ἐμοι δε του παρα των | ||
δαιμονιε , και μη φθονησῃς τῳ μειρακιῳ ὑπ ' ἐμου ἐπαινεθηναι : και γαρ πανυ ἐπιθυμω αὐτον ἐγκωμιασαι . Ἰου |
ποιηματων . οὑτος σοι και τα ἐργα της ἀρχης ἀθανατα καταστησει . Ὁ παρα σου μεν ἐμοι γραμματα ἐνεγκων , | ||
ἁμαξαν ὀναριων , εἰποντες αὐτῳ ἐλαυνε μονον και αὐτα σε καταστησει εἰς την πολιν . χειμωνος δε και σκοτους γενομενου |
Σκορπιου συναναφερεσθαι . ὁ δε Ἀρατος φησι τῳ Τοξοτῃ μονον συνανατελλειν αὐτον . τῃ δε ἀληθειᾳ οἱ μεν ἐν ἀκρᾳ | ||
δε εἰναι νομιζεται ἡ θεος . Ἐδοξε τις τῳ ἡλιῳ συνανατελλειν και τῃ σεληνῃ συντρεχειν . ἀπηγξατο , και οὑτως |
, και νη Δια και ἐν στρατοπεδῳ γεγονως ποτε και γυμναζομενους ἠ ταττομενους στρατιωτας ἑωρακως και ὁπλα εἰδως και μηχανηματα | ||
οὐκ εὐγνωστος ἐστιν ἡ Τιμαρχου βδελυρια ; ὡσπερ γαρ τους γυμναζομενους , κἀν μη παρωμεν ἐν τοις γυμνασιοις , εἰς |
, οὑσπερ εἰρηκαμεν . Ἰαλεμον μεν , και Ὑμεναιον , Κλειους Μουσης παιδας φασιν , ἠγουν ἱστορικης γνωσεως , παρα | ||
τε οὐν ὁ Κλεινιας ἠκουσεν ἡμων ἁ πεπονθαμεν και της Κλειους ἡμεις , ὁπως φυγοι , και παλιν ἡμων ἡ |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | ||
και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , |
] σχημα και τους σους ἀκολουθους και πλουτον και ὑβριν θεωρουντας , ἐν δε τῳ κρινεσθαι παραχρημ ' ἐλεηθησει ; | ||
πιστευουσι και ἀπο της ἀληθινης γνωσεως των θεων ἀποσπαν τους θεωρουντας . Ἀλλ ' ἱνα τι χρησιμον παρασχῃ τοις ἐποπτευουσιν |
δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
ἰσων συναχθησεται τῃ ἑῳᾳ μοιρων κε ∠ ʹ γʹ , περιεχουσαν Ταυρου μοιρας κγ ∠ ʹ : και ἐστι το | ||
λημματων και της ἐπιφορας ἐστιν ἀποδειξις , ἀναγκη ἀδηλον τι περιεχουσαν την ἀποδειξιν εὐθυς ἀδηλον εἰναι , τοιαυτην δε καθεστηκυιαν |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
, δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
ἀφειμενοι του φοβου χαιρειν τε προσεποιουντο και το συνεδριον των βουλευματων ἐπῃνουν : ὀλιγοι δε τινες ἐξ αὐτων οἱ πονη | ||
προς το αὑτου συναπτε , ἱν ' ᾐ το κενοφρονων βουλευματων ἑρμηνεια του προς αὑτου . αὑτου ] παρανοιᾳ . |
των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
τελευτης , ὡς φησιν ὁ Ἑρμιππος . Μετα τα Λευκτρικα κατετρεχον την Λακεδαιμονα Θηβαιοι , και πολλακις αὐτην ἐκακωσαν , | ||
ἀντισχησον τοις βαρβαροις . ἠδη γαρ και την Κωνσταντινου πολιν κατετρεχον , και τειχεσιν ἠνωχλουν περικαθημενοι , πολεμιον τε οὐδεν |
οὐδεν ἀναρχον κατελειπετο , ἀλλα δωδεκαδαρχοις και ἑξαδαρχοις παντα τα καταλειπομενα διεκοσμειτο . ἐπει δε συνηλθον οἱ ἐπικαιριοι , παραγων | ||
ἀπο του οβ ἀφελουμεν τον κζ και τον λβ , καταλειπομενα ἐσται ιγ , μητε των κζ μητε των λβ |
των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
την εὐτυχιαν ταις ὀρθαις πραξεσιν , ἠτοι ὑπο της σοφιας ἐπιφερομενην , ἠ και καθ ' αὑτην ἐχουσαν ἰδιαν τινα | ||
και τῳ παρασκευασθεντι ὑδατι ἐν ταις στεγαις ἐπειρατο σβεννυναι την ἐπιφερομενην φλογα . το δε τελευταιον ἀθροισας τῃ σαλπιγγι τους |
οἰκειᾳ θεραπειᾳ λελεκται : κατα δε τον της πωρωσεως καιρον ἀνατρεφειν χρη το σωμα σιτιοις εὐχυμοις και τροφιμοις , ἐξ | ||
τον πωρον , ὁταν ἀσφαλως ῥιζωθῃ , το δ ' ἀνατρεφειν γινεται τῃ χορηγιᾳ της ὑλης , ἡν ὡσπερ ἀπεστρεψαμεν |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
. Εὐξενιδην δε εἰπεν ὡς ἀπο τινος Εὐξενου της ὁλης φατριας ἀφηγουμενου , ὡς Σκοπαδας και Ἀλευαδας εἰωθε καλειν τους | ||
, ἀλλα οἱ ἐκ των γενων των συννενεμημενων εἰς τας φατριας : οὑτοι δε εἰσι καθαπερ οἱ δημοται και φρατορες |
οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
τουτο ἐστιν ἀμφιβολον και ἐχον διττοτητα , το εἰ τι δουλον ἀγαθον μοχθηρου : δηλοι γαρ ἠ ὁτι μοχθηρου τροπου | ||
και τον μεν ὡς κοσμιαν ἐγγυησαμενον ἀτιμαζουσα , προτιμωσα δε δουλον ἀκολαστον . τον μεν γαρ γημαντα ἀπεστρεφετο και ἀπεπεμπεν |
ὁτι των καθολου ἐστι , τελος δε ὡς ἐσχατον ὁ πρακτικος , ὁτι των καθ ' ἑκαστα . ἐκ τουτων | ||
πραγματων τε και πασης αἰτιας ἀπαλλακτικος . Ἡλιος Ἑρμῃ ἀγαθος πρακτικος ἐπικερδης κοινωνικος , εἰς τα ὑποτακτικα προσωπα εὐεργετικος , |
ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
γαρ ὡς ἐπος εἰπειν ἀνθρωπων καθαπερ ἀπο τινος θεοπεμπτου και ἀπλανους μαντειας ἠθος και προθεσιν βιων ὁ φυσιογνωμων ἐπισταται , | ||
ἀριθμου της ψαμμου . * * * κἀν μεχρι της ἀπλανους γενηται ἡ ψαμμος , οὐκ ἀπειρος . Ἐπειδη δε |
ἰναχον ἐκαλεσε και το ἀργος ἰναχιον : ἰναχου δε και μελιας φορωνευς και φηγευς ἐγενοντο ? : . . ? | ||
σταγονων του Οὐρανου , ὡς τινες . τινες δε ἀλληγορουσι μελιας τας φροντιδας . ἐκ μελιαν : Δωρικως : γεγονεν |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
: ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
τον Μινυαν , και τους Ἀργοναυτας δε Μινυας ἐντευθεν γραφει προσηγορευσθαι . και το Δαματρος : ὁτι ἐν Ἐλευσινι Δημητρος | ||
, ἐθνος . Πρωταρχος δε τας Ἀλπεις Ῥιπαια ὀρη οὑτω προσηγορευσθαι , και τους ὑπερ τα Ἀλπεια ὀρη κατοικουντας παντας |
ληγον εἰς ν και ἐχον την ἑξης ἐκ του σ ἀρχομενην δια του η γραφεται , και το ἰνβεν το | ||
του προς τους ἀλλοεθνεις πολεμου στασις ἐμφυλιος , ἡν χρην ἀρχομενην ἐξελαυνοντας ἐκ της πολεως και θεους παραιτουμενους θυσιαις τε |
ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
οὐν ὁπως τεχνικος ἐσται Οἱον εἰ τεχνικος ἐστι δια των ὁμοιοτητων βουλεται παραγειν . Το δε παραγειν λεγει οὐχ ἱνα | ||
χρονων ταξιν ἐνρυθμον εἰναι : δει δε και δια των ὁμοιοτητων ἐπαγειν την διανοιαν και πειρασθαι κατανοειν ἐξ ἐκεινων , |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
; οἱον , δριμεις μεν Χαραξ και Δημητριος [ ὁ Πλατωνικος ] και Εὐδαιμων και εἰ τις τοιουτος . παντα | ||
μιαν δε αὐτην ἐξεταζων . Ἑρμογενης δε και Μητροφανης ὁ Πλατωνικος ὁ τουτου ἐξηγητης Εὐαγορας τε και Ἀκυλας οἱ φιλοσοφοι |