| καταλιποντα . Τινες δε τα ῥοδα φυλαττουσι νεαρα , καλαμον χλωρον πεφυτευμενον σχισαντες , και ἐμβαλοντες τας καλυκας , και | ||
| μηρον ἐνδεσμουμενη βοηθει σφοδρα , και συραξ ὁμοιως και κοριανον χλωρον και πολυγονου ἡ ῥιζα και ἀλκυονιον και σικυου ἀγριου |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| ὑπο του θεου προβεβλημενην , ἱνα το μεν τι αὐτης ἀπορον και ἀσχηματιστον νοηται προ του διακρισιν λαβειν , το | ||
| και οὑτος ἐγω , καθως προειπομενλυεται . δε κἀκεινο το ἀπορον , ὡς το ἑαυτους και ἐπι πρωτον συνετεινεν : |
| ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
| πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
| ἡ Κοταρζηνη ὑπερ τους καλουμενους Βοχας , παρα δε τον Κυρον ποταμον ἡ τε Τωσαρηνη , και ἡ Ὠτηνη , | ||
| τῳ Ἀστυαγει πολυν γελωτα παρασχειν . και αὐτον δε τον Κυρον ἐκγελασαντα ἀναπηδησαι προς τον παππον και φιλουντα ἁμα εἰπειν |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| , ταις δε πτερυξιν ἐγγυς δια την διωξιν γενομενη των παρειων αὐτης ἡψατο . Ἡ δε οὐκ εἰδυια το πραχθεν | ||
| κακοδαιμων δακρυων τινα φοραν ὡσπερ ἀπο πηγης ἐξεχει κατα των παρειων και τα στερνα πληξας , πικροτατα ἀνοιμωξας , „ |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
| , [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
| ΤΕΡΟΣ ὑπερτρισυλλαβα συγκριτικα ἠ συγκριτικως παραληγομενα προπαροξυνεται : ἰθυντερος ἀβελτερος μελαντερος ὀρεστερος . τουτοις ἠκολουθησε και το κασσιτερος , εἰ | ||
| ὑγροτερος , ξηροτερος λεγομενος , ὡσπερ και εἰ λευκοτερος ἠ μελαντερος , ἠ εὐσαρκοτερος ἠ ἰσχυροτερος , μειζων τε και |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| ὑπερφιαλοι κλεινᾳ πολει [ ] καλλιστον , ἱν ' ἀντιθεοι ναιον κλυτον ἱπποβοτον Ἀργος ἡρωες περικλειτοι λιποντες [ . ] | ||
| θεοδματους ἀγυιας . Ἠδη γαρ ἐτος δεκατον θεοφιλες λιποντες Ἀργος ναιον ἀδεισιβοαι χαλκασπιδες ἡμιθεοι συν πολυζηλῳ βασιλει . Νεικος γαρ |
| τι παραλλασσοντας της χωρης . Εἰ ὠν ἐθελησει ἐκτρεψαι το ῥεεθρον ὁ Νειλος ἐς τουτον τον Ἀραβιον κολπον , τι | ||
| δε ἰσον ἀντι του κοινως . παρα τε το σον ῥεεθρον , Κασταλια , και το του Ἀλφεου . θαλλει |
| τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
| του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |
| και μη ὁμοιως ὀξυδορκουσι , τον γουν του μαθειν ἱμερον παραπλησιον ἐχουσι . και ὁ μεν σχολαιοτερᾳ χρηται τῃ διδασκαλιᾳ | ||
| τειχων το λογικον . οἱ δε ᾠῳ φασιν αὐτην εἰναι παραπλησιον : ἐῳκει γαρ τῃ μεν λεκιθῳ , ἡν τινες |
| γαρ οὐδε παρασιτος ἀν εἰη . προκειται δε ἡμιν περι παρασιτου ζητειν ὀντος , οὐχι μη ὀντος . εἰ δε | ||
| , ἀν δε κωδαριον , Ἰασων . Χαιρεφωντος δε του παρασιτου μεμνηται μεν κἀν τοις προ τουτων , ἀταρ δη |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| ἀποφαντικον ἐκ ῥηματος εἰναι ἠ πτωσεως ῥηματος . το γαρ κυρος το κατηγορουμενον ἐχει ὁθεν και ὁλον το εἰδος ἐξ | ||
| , παραλαμβανομενη μεν ἐπι των νοσουντων παντων , το δε κυρος ἐχουσα ἐπι των πυρεττοντων . χειρουργια δε ἐστι μοριον |
| ὀφιν μη εἰσιεναι εἰς τον περιστερεωνα . Ϛʹ . περι περιστερεωνος . ζʹ . περι ὀρνιθων . ηʹ . πως | ||
| μετα σιδιων λιπαρων καταχριε . ἀλλο . λευκης ῥιζαν και περιστερεωνος βοτανης την ῥιζαν ἠ ἠρυγγιου ῥιζαν ἠ αὐτο το |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| ἐκ τοσουτων κινδυνων ἐσῳζον με , σφων δε αὐτων προὐστησαντο τιμωρον γενεσθαι Κηφισιον τον πονηροτατον Ἀθηναιων , ὡν οὑτος φησι | ||
| μεγιστον Ἑλλησιν φαος , πιθου , παρασχες χειρα τηι πρεσβυτιδι τιμωρον , εἰ και μηδεν ἐστιν ἀλλ ' ὁμως . |
| ' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
| . εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
| προς τους καταμεμφομενους αὐτον ἐπι τῃ πολυειδειᾳ ὡν γραφει ποιηματων ἀπαντων φησιν ὁτι Ἰωνα μιμειται τον τραγικον : ἀλλ ' | ||
| , ὁτι οὐ τοιαυτην ἐξεστιν αἰτειν : μη εὐθυς δε ἀπαντων ταις λυσεσιν ἐπι τας διαιρεσεις ἐρχου : ἀλλ ' |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| και φυλακας ἐγκαταστησας αὐτοις αὐτος ἐς Μαντινειαν ἀπελθων , πολιχνην παραλιον , μετα γε της γυναικος και των παιδων και | ||
| Πελωριαδος ἐπι τον Ἐρυκα . διεξιοντος δ ' αὐτου την παραλιον της νησου , μυθολογουσι τας Νυμφας ἀνειναι θερμα λουτρα |
| δυο . Ἡσιοδος : τρις ὑδατος προχεειν , το δε τετρατον ἱεμεν οἰνον . Εὐπολις Αἰξιν : Διονυσε χαιρε : | ||
| και παλιν την Σωστρατου ὀρθιαν την στηθοδεσμιδα , ἡν τινες τετρατον καλουσι . Κεφ . ρδʹ . Δυο τελαμωνας κατα |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| εἰρηται τροπον ἀπαις ἠδη παρηκμαζεν , εἰς το του Ἀπολλωνος μαντειον ἐγενετο ἐρωτησων εἰ δεοι τεκνωσασθαι . ἐξηνεγκε δε αὐτῳ | ||
| ἐστι τερατοσκοπος . Ἐπιφανεις Ἀπολλων συμβουλευει Ὀρεστηι καταλιπειν μεν το μαντειον , φυγειν δε εἰς Ἀθηνας . και δευτερα δε |
| ὑπνος : κειω , οὑ ὁ μελλων κεισω , και παθητικον κειομαι , και κατα συγκοπην κειμαι . Τα δια | ||
| . Ἀσχαλααν , παρα το ἀχω το λυπω : οὑ παθητικον ἀχομαι : νυν δ ' ἀχομαι κακοτητι . παραγωγον |
| θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
| ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| πλησιοχωρους και των ἁλισκομενων οὑς μεν ὑβριζεν , οὑς δε δειναις και παρηλλαγμεναις αἰκιαις ἐτιμωρειτο . κυριευσας δε ὁ αὐτος | ||
| ἐν τῃ Σικελιᾳ . δι ' ἡν πολλαι μεν πολεις δειναις περιεπεσον συμφοραις , ἀναριθμητοι δε ἀνδρες και γυναικες μετα |
| : το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
| και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
| τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
| . Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| μη διωκοντες ἀφισταιντο μακραν μηδε ὡς ἐν δρομῳ περιφεροιντο και χρονιον εἰη το ἐργον . αὐτος δ ' ἁπαντας ἐπεπλει | ||
| ὑπολαβων δ ' , ὡσπερ ἠν , το Ῥωμαιοις ἐπιχειρησαι χρονιον τε Καρχηδονιοις ἐσεσθαι και μεγαλην αὑτῳ δοξαν , εἰ |
| ; ὁποτε τοινυν μηδεις φαινεται ζων τουτων , τοτε ἀναγκη ἐπικληρον την μητερα ἡμων εἰναι . της τοινυν ἐπικληρου σκοπειτε | ||
| πολεμαρχον , και ἀνεπιδικον μη ἐξειναι ἐχειν μητε κληρον μητε ἐπικληρον . Κληρουν δε τον ἀρχοντα κληρων και ἐπικληρων , |
| χωρας ἠμφισβητουν Ἀκαρνανες : την δε Πυληνην μετενεγκαντες εἰς τους ἀνωτερον τοπους ἠλλαξαν αὐτης και τοὐνομα , Προσχιον καλεσαντες . | ||
| γαρ τουτο ἐστι της πραγματειας ταυτης . τα δ ' ἀνωτερον ὁσα θεωρειται χρωμενης ἠδη της ποιητικης τοις τε συστημασι |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| δενδρων και ἀβατων , τους δε ἐγχωριους μολιβδον τοις ὀϊστοις προστιθεντας τοξευειν και καταρρηγνυειν τας νεοττειας . Τον δε κοκκυγα | ||
| διαιρουντας μεν ἐστιν ἐλαττον ἀει λαβειν παντος ὡρισμενου μεγεθους , προστιθεντας δε οὐ παντος μειζον μεγεθους : οὐ γαρ παντος |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
| οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
| διαφορας πραγματος . ὁθεν το Ἑλενος και Ἑλενη οὐκ ἐστι παρωνυμον : ἐχει γαρ κοινωνιαν ὀνοματος , ἐπειδη αἱ πρωται | ||
| , ὁ ἐστι ξυλινον και ξηρον , ἀφ ' οὑ παρωνυμον καλη και κηλη : περι τα μερη γαρ ἐκεινα |
| πανσοφος ἡ εἰωθυια ἐστι του Σωκρατους εἰρωνεια : το γαρ λασιον και τραχυ οὐκ ἐστιν ἐπαινετον , ὡστε σκωπτει τον | ||
| τοις ἰχνεσιν , ὑποτρεχει δε ἡμεριδας και της καλαμης το λασιον , ἀφανιζων το σωμα και καλυπτομενος ἐριφων μιμειται ἐπιβουλον |
| καλλιστην σφαιραν ἠ ληκυθον , το μεν δωρον μεγαλοπρεπες και παιδικον προς παιδα , ἡ δε τιμη μικρα και ἀνελευθεριος | ||
| των παι - δικων ἐπελαβομην ἐρεσχηλων σε . λεγεται δε παιδικον και το παιδαριωδες , οἱον το ἁρμοζον παιδι . |
| συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | ||
| πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| Βιωμενοι : βιαζοντες . Μαψιδιως : ματαιως . ἁλιον : πεπλανημενον , ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : | ||
| ἐπιπλει : Δημοκριτον μεν οὐν ἀπιστειν ἁτε πολλην της Ἀσιας πεπλανημενον : και Ἀριστοτελης δε ἀπιστει . : Ἡμιν δε |
| ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
| αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
| ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| α , ἑψηϲαϲ , ἀχρι ϲυϲτραφῃ , διδου προ τροφηϲ μυϲτρον α . προϲ ϲιελιϲμον ϲτομαχου ὀξοϲ ϲκιλλινον ἠ ἁλμαδων | ||
| ὡϲ εἰναι το μυϲτρον # το Ϛ . Το δε μυϲτρον κοχλιαρια βʹ : ὡϲ εἰναι το κοχλιαριον # δʹʹ |
| τωι Ἀλεξανδρωι και φανερων γενομενων ἐδοξαν ἀληθεσιν ὁμοια κατηγορειν οἱ διαβαλλοντες , ὡς τωι μεν προβαλοντι πως ἀν ἐνδοξοτατος γενοιτο | ||
| τε του μενοντος χωριου ἐξαπτοντες και ἐκ του φορτιου και διαβαλλοντες ἐναλλαξ την ἀγομενην ἀρχην εἰς τους τροχιλους εὐχερεστερον κινησομεν |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| , οἱον σεμνους ἠ τραχεις ἠ ἀφελεις ἠ περικαλλεις και ἐπιμελεις ἠ ὁσα εἰδη ῥυθμων τε και λογων ἐλεγομεν . | ||
| φιλοκερδεις εἰναι μετριως ἐχουσι , πως ἐκδιδασκεις ὡν συ βουλει ἐπιμελεις γιγνεσθαι ; Ἁπλως , ἐφη , πανυ , ὠ |
| Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
| ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
| νυκτος πρεσβειαν προς Ἀντιγονον , ἐπαγγελλομενοι τον Ἀλκεταν ἠ ζωντα παραδωσειν ἠ τετελευτηκοτα . ἠξιουν δ ' αὐτον ἐφ ' | ||
| ὁρκους ἀποκτειναντα κατεστρατηγησεν . ὁ μεν τυραννος [ ὡμολογησε Τιμολεοντι παραδωσειν ἑαυτον ἐφ ' ᾡ τε ] κριθηναι παρα Συρακουσιοις |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| μερους . θουρον ] ὁρμητικον . εὐνατηρα ] συνοικον , συνευνον . προπεμψαμενα ] η . ἐκπεμψασα . λειπεται ] | ||
| , ὡς το ἐχω οἰκω και συνοικω . παρθενον τε συνευνον : ἀπο κοινου το ἑλεν . ἁ τεκε λαγετας |
| σοφιᾳ και μαντικῃ , τῃ τε δι ' ὀνειρατων και τερατων , προὐχοντες , πασῃ τε , ὡς εἰπειν , | ||
| δι ' ὀνειρατων ἠ δια χρησμων ἠ δια σημειων ἠ τερατων ὑφηγεισθαι : ἐπει δε τους ἀφροσυνης και ἀδικιας και |
| ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
| , ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
| ἀπο της δευτερας ἀρχης ὁμοειδη προοδον , και οὐπω το μικτον . Ἀλλα τουτο μεν παραγεται ἀπο μεν της ἀρχης | ||
| ἠν λεγομενα ἐκεινα περι του πρωτου μικτου : πρωτον δε μικτον ἐν τοις νυν δη πεφηνε λογοις το προ του |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| μελανα , ὠκιμου μειζονα και πλατυτερα : καρπος περιφερης , χλωρος , μελας δ ' ἠ κιρρος μετα το πεπανθηναι | ||
| , δελφαξ , δασυπους , ἐριφοι , . . τυρος χλωρος , τυρος ξηρος , τυρος κοπτος , τυρος ξυστος |
| αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
| μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| , ἐξιασατο την νοσον τελειως . Και τινας οἰδα των χρησαμενων αὐτῳ μηκετι ὁλως , ὑπο του παθους ὀχληθεντας : | ||
| ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του ὡροσκοπου χρησαμενων των Χαλδαιων : ἐπι δε τῃ ἀναφορᾳ ὁ συσχηματισμος |
| ὀλεθρον και λανθανοντως ἐπισπαται τῳ ὀμματι . Ἠδη δε και θηρατων τεχνας ματαιας ἀπηλεγξεν ἐπιφροσυναις φυλακτικαις : την γαρ καλιαν | ||
| και λυκοι ποτε πολυειδεις και πολυχροοι : πεντε τουτων γενη θηρατων περιφροσυνη διετεκμηρατο . Και τον μεν τοξευτηρα κεκληκεν : |
| μανθανειν του δειπνου την ἀκολουθιαν . τα δ ' ἀλλα ποικιλος εἰ και θορυβου πλεως την ψυχην , προς ἑκαστα | ||
| τινες εἰσιν , οἱ εἰς ὀροφον εὐθετοι . Παστος . ποικιλος οἰκος νυμφικος , παρα το πασσειν , ὁ ἐστι |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| περι των Ἑλληνικων καλως μεν Εὐδοξον , καλλιστα δ ' Ἐφορον ἐξηγεισθαι περι κτισεων , συγγενειων , μεταναστασεων , ἀρχηγετων | ||
| . . . . : φασι δε αὐτον τε και Ἐφορον Ἰσοκρατους γενεσθαι μαθητας . δηλον δε τουτο ποιουσι και |
| των σοι παραπλησιων ἑνεκα , των ἀπο παντος του βελτιστου κρινοντων τα πραγματα και μηδεν ἡγουμενων χρημα τιμιωτερον της ἀληθειας | ||
| εἰς την ἀρχην , ἀλλα των δυσμενεστατων γενων τα αὐτα κρινοντων και τα αὐτα γινωσκοντων , Οἱ μεν ἐμαρνασθην ἐριδος |
| δια τους ὀρχεις . το δε σερφον ἐνορχιν , ὡς κριον ἐνορχιν . δηλον δε ἐντευθεν ὁτι οὐχ , ὡς | ||
| μιαν των θυγατερων Χαλκιοπην διδωσιν . ὁ δε τον χρυσομαλλον κριον Διι θυει φυξιῳ , το δε τουτου δερας Αἰητῃ |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| περι τῃ Πελοποννησῳ . Τεως μεν δη αὐτων ἀνηρ ἀνδρι παραστας σιγῃ λογον ἐποιεετο , θωμα ποιευμενοι την Εὐρυβιαδεω ἀβουλιην | ||
| ἀμφι Συλοσωντα και Πανταγνωστον τα ὁπλα ἐχοντες , ἀνηρ ἀνδρι παραστας , ἐφεξης ἁπαντας ἐκτιννυον . Πολυκρατης τους ἐν τῃ |
| περι της ἀποφασεως . και ἐκδεχεται το προστιθεμενου ἀντι του προστιθεντος , το δε διαιρουμενου ἀντι του διαιρουντος : ἐπι | ||
| Ἀρης ἀναποδιζει ἐν τῃ καταρχῃ του χωρισμου ἐπιστρεψαντος αὐτου και προστιθεντος ὁ ἀνηρ διαλλαγησεται και μετελευσεται την γυναικα . Ἠν |
| των ἀγαλματων : ὁταν γαρ εὐχωμεσθα διδοναι τἀγαθα , ἑστηκεν ἐκτεινοντα την χειρ ' ὑπτιαν , οὐχ ὡς τι δωσοντ | ||
| ὀλιγον , και μαλακως δε και ὁμαλως , το ὁλον ἐκτεινοντα και συγκαμπτοντα και πολλακις παντα τα ἐνδεχομενα του σωματος |
| ἐν τῃ Προσωπιτιδι λεγομενῃ νησῳ , τον περιρρεοντα ποταμον διωρυξι διαλαβοντες ἠπειρον ἐποιησαν την νησον . των δε νεων ἀφνω | ||
| τῃ πολει συναγαγοντων και περι συλλυσεως δημηγορουντων οἱ μεν Καρχηδονιοι διαλαβοντες τον Τιμολεοντα πεισθησεσθαι τον εἰς Κορινθον ἀποπλουν ποιησασθαι ῥᾳθυμως |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| και της ἐπιτηδειου και ποικιλης τροφης , τα δε πρωτοπαθουντα μεταβαλλοντες δια δρωπακος , παροπτησεως , ἡλιωσεως , νιτρου τε | ||
| ὁτε δε ἐπι κεφαλαιας δυσιατου παραλαμβανομεν , δια βαθειας ἐσχαρας μεταβαλλοντες εἰς τα ἐκτος ῥευματα . ὑλη δε των καυστικων |
| τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
| και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
| της ὀροφης ὡστ ' ἐμφασιν ποιειν , ἐαν ὀρθος γενηται διαναστας , ἀποστεγασειν τον νεων . ἀνεγραψαν δε τινες τα | ||
| Ἀθηναιους οὐ ξυνηθες μισος εἰχε , των δε ἀναγκαιων ξυμφορων διαναστας ἐπρασσεν ὁτῳ τροπῳ ταχιστα τοις μεν ξυμβησεται , των |
| Ὠγ [ ! ! ! το ὀνομα ] , ἀνθρωπος ἐπισημος [ ἐπι ] τηι αὐτου [ δυναμει ] και | ||
| . ” τοσουτον ἀρα καθικετο αὐτου ἡ μιμησις της ὀρχησεως ἐπισημος τε και σαφης φανεισα . Ἡ δε πλειστη διατριβη |
| : τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
| οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
| εἰθ ' οὑτως την ἐνεδραν ἑκατερωθεν ἐπεξερχεσθαι κατα των ἐχθρων περιπιπτοντων ταις τριβολοις και οὐ δυναμενων οὐδε προσω οὐδε ὀπιθεν | ||
| δικαιοσυνης ἡ δυναμις , ἀλλα χρονῳ ποτε ὑστερον ὁραται , περιπιπτοντων συμφοραις των ἀδικων . . ΠΑΘΩΝ ΔΕ ΤΕ ΝΗΠΙΟΣ |
| ἐπειτα στησας την γυναικα ὀρθην διεστηκοτων των σκελων , ὡστε ἀπορρειν το συνηθροισμενον ἐν τῃ μητρᾳ ὑγρον , παλιν σχηματισας | ||
| ὁταν πεφοβημενος τουτο ποιησῃ , ἐπικαειν οὑτως ὡστε τας τριχας ἀπορρειν των κυνων : ἀν δ ' ἀνευ φοβου τουτο |
| διεξιοι , και λογιζοιτο ὡς γεγονοτα , και των αὐτων τιμηματων και κολασεων παντα δεησεται : τουτο δε των ἀδικωτατων | ||
| τον βουλομενον : τον γαρ δη νομον αὐτοις οὐκ ἀπο τιμηματων ποιεισθαι την ἐγγραφην οὐδ ' ἀπο σχηματων ἠ μεγεθους |