διεξιοι , και λογιζοιτο ὡς γεγονοτα , και των αὐτων τιμηματων και κολασεων παντα δεησεται : τουτο δε των ἀδικωτατων | ||
τον βουλομενον : τον γαρ δη νομον αὐτοις οὐκ ἀπο τιμηματων ποιεισθαι την ἐγγραφην οὐδ ' ἀπο σχηματων ἠ μεγεθους |
ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
ἐπι τα στεγη καταφυγοντας ἀσφαλως διασωθηναι . ὁμως δε τηλικουτων ἀτυχηματων γενομενων σωματα μεν διεφθαρη πλειω των πεντακοσιων , οἰκιαι | ||
. πολυ γαρ μαλλον ἡρμοττεν τα δοθεντ ' ἐωντας των ἀτυχηματων ἀφαιρειν ἠ τουτων μενοντων τας δωρειας ἀφαιρεισθαι . φερε |
συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | ||
πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την |
γυια , τοσσον εὐλογια φορμιγγι συναορος . ῥημα δ ' ἐργματων χρονιωτερον βιοτευει , ὁ τι κε συν Χαριτων τυχᾳ | ||
ἐασει ] ἀφησει . Ξ γλωσσαν ] του Παρθενοπαιου . ἐργματων ] κωλυματων . ἐργματων ] πραξεων . Ξ ἐργματων |
' Αἰγινῃ . Σωκρατης δ ' ὁ φιλοσοφος ὁ παντων καταφρονων του Ἀλκιβιαδου καλλους οὐχ ἡττων ἐστιν ; ὡς και | ||
, και Ἀθηναζε ἐλθειν και μη σπουδασαι γνωσθηναι , δοξης καταφρονων . Και εἰδεναι μεν Σωκρατην , ἀγνοεισθαι δε ὑπ |
εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
, συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
[ ] σε , [ προστατην ] [ των ] προστατων , γουναζομαι [ ] [ ] σε [ ] | ||
ἐδεξαντο οὐδ ' ἐβουλευσαντο , ἐργῳ δειξαντες ὁτι το των προστατων πολεμουσιν , οὐχ αὑτοις ἰδιᾳ τι πραττοντες . και |
ἐπιϲπαϲθαι προϲ το δερμα και ϲυνεργειν τῃ φυϲει δι ' ἀποϲτηματων ἐνιοτε τουϲ πυρετουϲ ἰωμενῃ . ὁταν μεντοι ϲφοδραν ὁρμην | ||
προϲ την ἑκαϲτου χρειαν . ἐπι μεν οὐν των μικροτερων ἀποϲτηματων μιαν παραϲχωμεν διαιρεϲιν , ἐπι δε των μεγαλων πλειοναϲ |
και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
: ἀμφω γαρ ἀκουσια . ὁμοιως δε και ἐπι του δικαιουσθαι . ἡ αὐτη φησι ζητησις και ἐπι του ἀδικεισθαι | ||
και δικαιουσθαι : ἀλλα το μεν νομιζειν παν ἀδικεισθαι ἠ δικαιουσθαι ἑκουσιον εἰναι , ἀτοπον : και γαρ και ἀκων |
' ἑκαστα ὑφισταμενων : ἐοικασι γαρ βουλεσθαι μεν εἰναι των νοηματων ἁ συναθροιζεται ἐκ της των καθ ' ἑκαστον ὁμοιοτητος | ||
γραμματα εἰπεν , ἐπειδη εἰκονες εἰσιν ἐσχατα των της ψυχης νοηματων . σξʹ Βασιλεως δε αὐ Το μεν του μυθου |
συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
ὀλεθρον και λανθανοντως ἐπισπαται τῳ ὀμματι . Ἠδη δε και θηρατων τεχνας ματαιας ἀπηλεγξεν ἐπιφροσυναις φυλακτικαις : την γαρ καλιαν | ||
και λυκοι ποτε πολυειδεις και πολυχροοι : πεντε τουτων γενη θηρατων περιφροσυνη διετεκμηρατο . Και τον μεν τοξευτηρα κεκληκεν : |
προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
ἀν ἠν και το μεγεθος . ἀκρον τε ἐχοντος του πεπερασμενου διαληπτον , εἰ μη και καθ ' ἑαυτο θεωρητον | ||
ἐκ τοιουτων ἀρχων οὐσι τε και γινομενοις , του τε πεπερασμενου και του ἀπειρου ; ὡν το μεν πεπερασμενον ἐστι |
ἀκοης ἀντεποιησατο . και ταυτης * * * δια των ὑπομνηματων , του δε περι τας ἀνακρισεις ῥαθυμως ἀπεστραφη . | ||
ἐπεσταλκας και τοι περι Λαμισκον ἀπαγγελον . περι δε των ὑπομνηματων ἐπεμεληθημες και ἀνηλθομες ὡς Λευκανως και ἐνετυχομες τοις Ὀκκελω |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
, και Μαρκος Πετρηιος και Κυντος Βαρρων και Μαρκος Πορκιος Κατων και Λουκιος Κατων και Λουκιος Κορνηλιος Φαυστος , Συλλου | ||
ἐκ ταυτης της πολεως τριακοσταιος πεζῃ περιωδευσε την συρτιν Μαρκος Κατων , καταγων στρατιαν πλειονων ἠ μυριων ἀνδρων , εἰς |
τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
, ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
] ἡ γλωσσα ἐστιν ἀληθης διδασκαλος των ἐν ἀνθρωποις ματαιων φρονηματων . θεατριζει γαρ οἱα ἑκαστος φρονει . εἰ μεν | ||
ὀλβον ἐκχεῃ μεγαν . Ζευς τοι κολαστης των ὑπερκομπων ἀγαν φρονηματων ἐπεστιν , εὐθυνος βαρυς . προς ταυτ ' ἐκεινον |
. κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
σοφιᾳ και μαντικῃ , τῃ τε δι ' ὀνειρατων και τερατων , προὐχοντες , πασῃ τε , ὡς εἰπειν , | ||
δι ' ὀνειρατων ἠ δια χρησμων ἠ δια σημειων ἠ τερατων ὑφηγεισθαι : ἐπει δε τους ἀφροσυνης και ἀδικιας και |
φυλλα ἐξ ἑαυτων οἱον ἀκανθας ὁραν περιβεβλημενα τα ταυτης και περικειμενα , το δε ἀνθος αὐτης οἱον περ και ἰῳ | ||
μετωνομασαν Ὀυιβωνα Ὀυαλεντιαν . δια δε το εὐλειμωνα εἰναι τα περικειμενα χωρια και ἀνθηρα την Κορην ἐκ Σικελιας πεπιστευκασιν ἀφικνεισθαι |
δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
. . Εὐριπιδης Ἰωνι : ποτερον θεατης , ἠ χαριν μαντευματων ; , και Αἰσχυλος : βοαις τοιουδε πραγματος θεωρος | ||
ὀντα ἐκ του συστηματος παρεκαλουν αὐτον δια την ἐπιτυχιαν των μαντευματων και οὐθεν ὁ τι μη δοξειεν ἐκεινῳ προὐλεγον . |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
των σιτιων και ἀπο των ποτων και των ἀλλων των διδομενων , διδοναι δε χλιαρα και ὑγρα : ταυτα δε | ||
ἀπεληλαται των ἐργων του θεου και των ὑπ ' ἐκεινου διδομενων δωρεων το ματαιον , δει παντως τῳ της ψυχης |
ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
και ἀνηκεσθαι τον ἀθεραπευτον . Ἀχος : ἀπο του μη διαχεισθαι : ὁθεν και το χαιρειν παρα το διαχεισθαι . | ||
ψοφον εἰσιεναι , και ὁταν εἰσελθῃ δια της ἀκοης , διαχεισθαι κατα παν , ὡσπερ οὐ ταις ἀκοαις , ἀλλ |
. μηʹ Προθυμια μεν οὐν Ἡ μεν οὐν προθυμια των ἐρωντων τοιαυτη τις ἐστιν οἱαν διηλθομεν , και ὁ σκοπος | ||
, το δε δωροφορικον ; Οὐ μανθανω . Τῃ των ἐρωντων θηρᾳ τον νουν , ὡς ἐοικας , οὐπω προσεσχες |
πινων και ἀθροως , οὐ διαιρων εἰς τα μικροτατα των ἐκπωματων . τρυγα δε τον νεον οἰνον . Καλλιμαχος : | ||
, σπονδας τε ποιεισθαι τοις θεοις κατα το οὑς των ἐκπωματων , ἐντευθεν γαρ ἠινιττετο τιμαν τους θεους και ὑμνειν |
: και ἀλλης χρειας των λειτουργουντων , των οἰκον λειτουργουντα διαδεξαμενων , ἐκ μεγαλου διαγραμματος , εὐκληρος βαθυκληρος . και | ||
τινας ἀλλας παρακαταθηκας , παρα των τεκνων αὐτου κομισαμενοι των διαδεξαμενων αὐτου την οὐσιαν μετα την ἐκεινου φυγην ἀναπεμψατε προς |
Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
και ἐπι τουτοις χυλον πτισανης ἠ τι ἀλλο των σιτηρων ῥοφηματων : τον δ ' εὐσιτον ὠα τε και χονδρον | ||
. χρη οὐν ὁτι μαλιϲτα δια πτιϲανηϲ χυλου και χονδρου ῥοφηματων θρεψαντα και ἀρτου τι προϲεπιδιδοντα θεραπευϲαι ποϲει ψυχρου τον |
. ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
. προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
της ὁρμης γενομενης δια τον ἀθροισμον και του ἀερος ὑπηρετουντος ταχειαι και αἱ ἐπιδοσεις και αἱ τελειωσεις γινονται . Ταυτα | ||
] την βιαν . στοληι ] ἀντι ὁρμηι . οὐτοι ταχειαι . . . ὁρμος ] οὐδε ἡ ὁρμη ταχεια |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
τρητου δονακος [ και καλαμου ] φθογγῳ προσσυμβαλωμεν [ ] κρουματων ἐμμελειαν [ και ] ἀγωγην πνευματος [ ! ! | ||
, λυραν ζωγραφουσιν : αὑτη γαρ συνεχειαν φυλαττει των ἰδιων κρουματων . Ἀνθρωπον παλαι μεν ἀποσταντα των ἰδιων νοηματων , |
βελεα ἐξετετοξευτο , συμπεσοντας τῃσι αἰχμῃσι τε και τοισι ἐγχειριδιοισι συνεχεσθαι . Χρονον τε δη ἐπι πολλον συνεσταναι μαχομενους και | ||
δουληιην ὑπομειναι , ἡτις ἐσται , μαλλον ἠ τῃ παρεουσῃ συνεχεσθαι . Φερετε , του λοιπου μη πειθωμεθα αὐτου . |
. Και πολλακις ἐμπιπτει τα τοιαυτα , και ἀνευ ἰσχυρης κατατασιος : χρη δε των ἐσω ὀλισθανοντων , το μεν | ||
δε κατω ὀστεον ἀσαρκον , και οὐκ εὐξυγκρυπτον , και κατατασιος ἰσχυροτερης δεεται . Ἠν δε μη τουτο ξυντριβῃ , |
μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | ||
ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
; Δια μεσου γαρ αἰθερος τεμνων κελευθον ποδα τιθημ ' ὑποπτερον Περσευς προς Ἀργος ναυστολων το Γοργονος καρα κομιζων . | ||
λοχαγων ; πολλακι και δηριν ἀνδρων ἐπελασσατο πυργοις ἠρεμος ἀσπιδοεσσαν ὑποπτερον , εὐτε βροτοισιν ἀσπις ὑπερ κεφαλης ἐπικαρσιον ἀσπιδ ' |
ὁς κατεχεις γαιης κληιδας ἁπασης , πλουτοδοτων γενεην βροτεην καρποις ἐνιαυτων : ὁς τριτατης μοιρης ἐλαχες χθονα παμβασιλειαν , ἑδρανον | ||
δε ἐς Ἑλληνας και Ῥωμαιους κατα καιρους τε και περιοδους ἐνιαυτων ἐπιχωριασαντα τε και οὐδεποτε ἐπι των αὐτων βεβηκοτα ; |
εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
γινεσθαι και τῳ στεφανῳ ταινιωθηναι συνηθως . Των δε πρεσβεων ἐρομενων δια τι οὐ βουλεται τα της τελετης αὐτου γενεσθαι | ||
κακῳ , ὡς των γε ἀλλων οὐ μακρων ἐσομενων : ἐρομενων δε , τι τουτο εἰη το ἀθανατον αὐτῳ κακον |
κατα κεφαλην παυουσαι , αἱ δε δια κυστεως ἠ ἑδρας ἐμπυηματων τε ῥυομεναι και πονων κεχρονισμενων . ὁσα δ ' | ||
ταυτας τας τρεις αἰτιας οὐκ ἀνα - γεται ἐπι των ἐμπυηματων τι ἀξιολογον : ὀλιγιστον δε πανυ ἀναπτυουσι , μηδεν |
κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
παυονται ἠ προσθεν : οἱ τε φονικωτατοι και ἐπι σημειων δεινοτατων γινομενοι τεταρταιοι κτεινουσιν ἠ προσθεν : ἡ μεν οὐν | ||
τας θυσιας ἀπαρχων τοις ἀνθρωποις προϊουσων παρανομιας , ἡ των δεινοτατων θυματων παραληψις ἐπεισηχθη , ὠμοτητος πληρης , ὡς δοκειν |
ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
ἀλλοις κολακειαν ἐγκαλων . και μην εἰ μεν της των διακονων και της των κολακων ἐπωνυμιας εἰσι δικαιοι τυγχανειν , | ||
τοις φειδιτιοις ποιουντων τε τας μαζας και κεραννυντων τον οἰνον διακονων . και παρα Τρωσι δε Δαιτην ἡρωα τιμασθαι και |
Διος ἡ ἀκτις οὐδεν πεισονται . οὑτω δε ἐχοντων των κακοποιων ἠ των προς τα φωτα ἐπαναφορων ἐπιζησεται μεν το | ||
αὐτης τοις ἀγαθοποιοις ἠ κατεχοντων αὐτων την ὡραν , των κακοποιων σχηματιζομενων , ἐκ μετανοιας ἀνακαμπτουσιν , ἀπεστραμμενων δε των |
Πλαταϊκα [ ] ἀπο [ των πρωτων ] μεχρι των ὑστατων [ διεξελθοντα ] , εἰτα παλιν πασας τας [ | ||
παντι κυκλῳ της οἰκουμενης προς ἀρκτον μεν το μεχρι των ὑστατων ἐστι της Σκυθιας ἠ της Κελτικης , μεχρι δε |
Ϛʹ , ἑνωσον ἐντος πατελλιου παχεως ὑαλινου , ἀνατριβων και λειων καλως μετα τριβιδιου ὑαλινου , ἀρδευων τῳ λευκῳ ζωμῳ | ||
ὑδατι και νιτρῳ προαποσμηξας θειον ἀπυρον μετ ' οὐρου ἀνθρωπειου λειων χρω Λιθαργυρου . . . . . δραχ . |
. τις δε χρεια στρατιας ; αὐτοι καταρξομεν | των θυματων οἱ καλοι ἱερεις , παραστησομενοι τῳ ἱερῳ γυναικας οἱ | ||
θυειν ὑμιν ἡ πολις . φιλοθυτων ] των προσφιλως μετα θυματων ὑμιν γινομενων μυστηριων . θ φιλοθυτων ] ἐν οἱς |
Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
ἐν τοισι δρομοισι και ἐν τῳ ἀλλῳ χρονῳ , ὑπερβολην φυλασσομενος : οὐκ ἀγαθον γαρ τῳ σωματι μη χειμαζεσθαι ἐν | ||
ὁ δε Φουλβιος ἀναστρεφοντι παρειπετο , κωλυων τε προνομευειν και φυλασσομενος μηδεν ἐξ ἐνεδρας παθειν . ὁ δ ' ἐπιτηρησας |
Ὑποβρυχιαι οὐν γινονται ὡς του γενεσιουργου αὐτων λοιπον βριθοντος και βουλομενου ἐνεργησαι , ἠ και του ὀχηματος λοιπον ἐνικμου γενομενου | ||
πασι θαυμασιωτερον τι διεπραξατο . του γαρ ἀδελφου Φαβιου μονομαχιας βουλομενου ποιειν ἐπι τῳ πατρι , μη δυναμενου δε ὑποδεξασθαι |
προηγουμενα . προκαταρκτικα μεν οὐν ἐστιν ὁσα προκαταρχει και ποιησαντα ἀπαλλασσεται , ὡς ψυξις , κοπος , ἐγκαυσις , ἀπεψια | ||
των τοιουτων : το γαρ σωμα διαθερμαινομενον ὑπο του οἰνου ἀπαλλασσεται τα ἐνεοντα τῃ θερμοτητι . Ἀπο των σιτιων και |
τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
. . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
καυμασι καταχωννυσθωσαν , ἀπεχεσθωσαν δε παντων των την μελαιναν χολην γεννωντων , μαλιστα κρεων βοειων και οἰνου μελανος , κραμβης | ||
συνδετικην των δημιουργουντων προς τα δη - μιουργουμενα και των γεννωντων προς τα ἀπογεννωμενα . Ὁταν οὐν ταυτης προηγουμενης της |
ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
συνερρυησαν ἀσμενοι πολλοι και ἠλθον , ὡστ ' ἐν ἀγωνιᾳ κἀκεινον γενεσθαι , ἀπαγγειλαντος τινος αὐτῳ , διοτι πληθος ἡκοι | ||
. το γαρ ἡμας τοιουτον ἐστιν , ἐμε και σε κἀκεινον , ἠ ἐμε και ὑμας , ἠ ἐμε και |
ἠ δυο προς δυναμιν , ἐπειτα τον ὀρον καθαρον ἐκ διαλειμματων κατα βραχυ πινετωσαν : ἐστω δε το πληθος του | ||
χειρα ψαιροντες : οἱ μη εὐτονοι , ἀλλ ' ἐκ διαλειμματων ἀσθενως πληττοντες . εἰρηται δε ἀπο των ψαιροντων ἀρμενων |
οὑτος ὁ ἀνηρ πολλους συνδιενεγκας Ῥωμυλῳ πολεμους και μεγαλα ἐργα ἀποδειξαμενος ἐν ταις προς Σαβινους μαχαις , ἀποθνησκει καταλιπων παιδιον | ||
ὡς εἰς μαχην . Ἐνθα δη πρωτον πολλην ἀνδρειαν Κυρος ἀποδειξαμενος συν τρισι Περσαις κτεινει περι ςʹ και νʹ ἱππεις |
την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
δε το λυσαι την ἐπικειμενην ζημιαν . οὐκ ἐστι των ῥεοντων ἁ ζητουμεν , οὐδε γαρ ἁ πραττεις καθημεραν των | ||
ἐνταυθα δε πνεοντων ψυχρων ἀνεμων και των ναματιαιων ὑδατων καθαρων ῥεοντων προς αὐταις ταις πηγαις , ἀπαλλαγηναι της νοσου το |
το ἐπηλυγαζεσθαι τα τε αἱμοκερχνα και το φολλικωδες και το ἐναιμον νευρον και το ἰκταρ και ἀλλας πλειους λεξεις , | ||
! [ – ˘ × ἀρ ' ἐστ ' ] ἐναιμον ? ; ⋮ ἠ [ τι ] ? χρημ |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
, τα ' κεινου μεν αἰρειν , τα σα δε καταβαλλειν . ταυτα τοινυν ὁταν περι ἁπασης δοξαζῃς της πολεως | ||
ὁτι καθαπερ τις ἀθλητης οὐ σπουδαζει εὐθυς ἀπ ' ἀρχης καταβαλλειν τον ἀνταγωνιστην , ἐτι της ἐκεινου δυναμεως ἐῤῥωμενης : |
ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ||
ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , |
αὐτο νομισας ξυμφερειν . Τι δητα Φοιβος ἐλακεν ἐκ των στεμματων ; Πευσει . Σαφως γαρ ὁ θεος εἰπε μοι | ||
: και Ἀριστοφανης [ . ] : ἐλακεν ἐκ των στεμματων τραγικῃ λεξει χρησαμενος . ὁτε τον ἀποφονον φονον της |
ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
Λιβυστινον , οὑ και ἀνωτερω μνημην ἐποιησαμην , ἐπιφοιτησαντων αὐτοις λεοντων , εἰτα αὐτους ἀναστηναι της πατρῳας γης ἐξενικησαν . | ||
ὁτι μαλιστα το πυρ φοβουμενος φευγει . ἐστι δε των λεοντων γενη δυο , ὡν ὁ μεν στρογγυλωτερος και οὐλοτριχωτερος |