δεχεσθαι πεφυκεν , εἰκων οὐσα του μονου πληρους θεου . χαυνα γαρ τα τε ἀλλα ἐξ ἑαυτων , εἰ δε | ||
ϲαφωϲ ὠφελουντο . ταϲ τε παλαιαϲ φλεγμοναϲ τε και τα χαυνα των οἰδηματων ὀνινηϲιν ὁ πηλοϲ οὑτοϲ , ὡϲτε ἐνιουϲ |
, και κεισθω τῃ ΔΗ ἰση ἡ ΑΚ , και ἀνεστατω ἀπο του Κ σημειου τῳ δια των ΒΑΛ ἐπιπεδῳ | ||
μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ του ΑΒΓΔ κυκλου . και ἀνεστατω ἀπο του ΑΒΓΔ τετραγωνου πυραμις την αὐτην κορυφην ἐχουσα |
μυστηρια ἀνεφηνεν ἐν Ἐλευσινι και τας του πατρος Μουσαιου ποιησεις ἐξεθηκεν ἐτη ΧΗΔ βασιλευοντος Ἀθηνων Ἐρεχθεως του Πανδιονος . . | ||
Σωτηρος μητερα . τουτον δε τον Πτολεμαιον οὐδεν οἱ προσηκοντα ἐξεθηκεν ἀρα ὁ Λαγος ἐπ ' ἀσπιδος χαλκης . διαρρει |
ἀρα ὁλαι εἰσιν ἰσαι ἀριθμοις ε . Ἀναλυθεντων αἱ ὀκτω μοναδες εἰς πεμπτα : μ ἀρα πεμπτα ἰσα ἐστι ἀριθμοις | ||
και λεπτα κε και δευτερα μϚ , καταλειφθησεται ἡ ΒΔ μοναδες η και λεπτα λδ και ιδ . γινεται δε |
τοπος του θεματος της γυναικος ἐμπεσῃ εἰς το του ἀνδρος μεσουρανημα εἰδεναι χρη ἐν αὐτῳ τῳ ἐτει την παιδοποιιαν ποιησασθαι | ||
ἐπι τας Ϛ ὡρας καιρικας ἐπειδη προς το ὑπερ γην μεσουρανημα ἐστιν ἡ των ρμη μζ χρονων ἀποχη , ποιει |
ὁ φρονιμος ἐπιτεταχε και καλως ἡ πραξις ἐνηργηται και τοὐργον ἐπηκολουθησεν , οὐδεν ἀν και οὑτως ἡττον λεχθησεται συνεσις . | ||
Ἀρισταρχος δασυνει ἀπο του ἑπεσθαι : φησι γαρ , ὁτι ἐπηκολουθησεν αὐτῳ , και δηλον ὁτι παρα [ το ] |
' εὐθειαν , το ὁλον γινεται . οἱ γουν το ἑτερομηκες τετραγωνισαι βουλομενοι μεσην ἀναλογον ζητουσι : και ἐπει ἑτερομηκες | ||
και ὁ ῥομβος σαλευθεν εἰναι τετραγωνον και το ῥομβοειδες κεκινημενον ἑτερομηκες : διο κατα τας πλευρας οὐ διεστηκεν ταυτα ἐκεινων |
ἐλευθεριας ” Σαμον δε φρουρουμενην ὑπο Κυπροθεμιδος , ὁν “ κατεστησε Τιγρανης ὁ βασιλεως ὑπαρχος . ” Κυπασσις : Λυσιας | ||
διαδεχομενοι κατεληξαν εἰς Ἀρσην , ὁν ἀποκτεινας Βαγωος ὁ εὐνουχος κατεστησε Δαρειον οὐκ ὀντα του γενους των βασιλεων . τουτον |
ὑγρῳ την γενεσιν ἐχει : ὁμοιως δε ταις τριξιν ἡ παθητικη κατασκευη . ὁτε μεν ἐνδειᾳ του τρεφοντος ὑγρου ἀφαιρουμενα | ||
τριτον δε εἰδος παθητικη ποιοτης και παθος : ἐστι δε παθητικη ποιοτης ὡς ἡ ἐν τῃ χιονι ψυχροτης και ἡ |
ἐσθητι δε και ὑποδεσει πολεμικηι χρησθαι , και των δωρων τιμιωτατα αὐτοις εἰναι τα ὁπλα . λεγεσθαι δ ' ὑπο | ||
Φιλιππου φιλιαν νομους και πατριδα και πολιτειαν και παντα τα τιμιωτατα νομιζουσι ; . . . Στηλιτην παρα τῃ θεῳ |
ἀτμων τας του πνευματος ἐξοδους ἐπιφραττοντων : κἀντευθεν της μεν αἰσθητικης δυναμεως μη ἐξοχετευομενης τῳ προσιστασθαι τους τυχοντας χυμους , | ||
καθολικωτερας και ζωα κοινωνει και φυτα , και της μεν αἰσθητικης ἀρχης αὑτη χωριζεται , οὐδεν δε ταυτης ἀνευ μετεχει |
ϲποδια ἐπιπαϲϲομενη κατα μηνιγγοϲ τρωθειϲηϲ ἠ φλεβοϲ ῥαγειϲηϲ ἱϲτηϲι την αἱμορραγιαν . Περι γαληϲ . Γαλην ϲκελετευθειϲαν και πινομενην φαϲιν | ||
ὠον ἁπαλον ψυχρον . ἐν τοπῳ δε φαρμακων προς την αἱμορραγιαν διδοσθω πινειν βαλαυστιον μετ ' ὀξυκρατου ἠ ὑποκιστιδος ἠ |
και καλλος μετα ὑγιειας λαμβανον , τοσουτῳ ὁσῳπερ ψυχη σωματος τιμιωτερα ; Πανταπασιν μεν οὐν , ἐφη . Οὐκουν ὁ | ||
μεν ἀν τις οὐκ εἰναι τουτων ὑπερβολην , ἐνεστι δε τιμιωτερα : ὡσπερ γαρ ἀφθονου πηγης χρυσιου σοι ναματα χορηγουσης |
και ἀσφαλει καταληξει ἐοικεν αὐτης ἡ ἀποθεσις . Της δε ῥητορικης περιοδου συνεστραμμενον το εἰδος και κυκλικον και δεομενον στρογγυλου | ||
ἱνα μηδε τουτο παρελθωμεν , ταυτον πεπονθα προς τους της ῥητορικης λογους ὁ τι περ τα πεμματα προς τα τῳ |
λογου δηλοι . . . . . ἐν τῳ ὑπερ Φρυνης λογῳ Ὑπ . ὁμολογων ἐραν της γυναικος κτλ . | ||
ἐφ ' ᾡ Πραξιτελην λεγεται φρονησαι μεγα : και ποτε Φρυνης αἰτουσης , ὁ τι οἱ καλλιστον εἰη των ἐργων |
ἰσχυον . ὁ δε γε παις ὁ ἐμος και τειχων κατεφρονησε , και την πολιν ἐχειν εἰς τροπαιον . ἀνῃρεθην | ||
ἀλλως παρα Ῥωμαιοις . και δια τουτο των μεν ὀνοματων κατεφρονησε , των δε πραγματων και αὐτων των σημειων φροντιδα |
ὀντα , οἰησεται και ἐπιστασθαι μη ἐπισταμενος : εἰ δε γινωσκοι την φυσιν αὐτου , γινωσκοι ἀν ὁτι μηδε ἐπισταται | ||
ὀφθαλμων ἑλον , ἡ πριν ἐπηεν , ὀφρ ' εὐ γινωσκοι ἠμεν θεον , ἠδε και ἀνδρα . Παλιν αὐ |
τοις δε ἀνθρωποις δικαιοσυνην συμφυτον ἐνεσπειρε , και το κοινωνικον ἐνεθηκεν αὐτων τῃ φυσει . Διοπερ οἱ ἀδικοι τοις ἀλογοις | ||
. . . . . . . . . κρυψας ἐνεθηκεν φαρμακοεν λυσεις . ἀταρ οὐτι γε Καρκινος αἰθων οὐτε |
σπληνος πασχοντος ἡ της κατα τον παραμεσον δακτυλον φλεβος διαιρεσις ὠνησεν ἐξ ἀριστερας χειρος : ἐνιοι δε την μεταξυ του | ||
οὐχ ἁμα τοις ἀλλοις μαθημασιν , ἐξ ὡν τον βιον ὠνησεν , και το παιδεραστειν ὡς μαλιστα ὠφελουν προσηκατο ; |
βασιλειας οὐτε ἡ βασιλεια προς ἀλλο χωριον οὐδεν πλην ταυτης ἐχωρησεν . ἡ δε των φορων συνταξις οὐθ ' ὑμετερα | ||
ἀφ ' ἡς ἐπραχθη διαθεσεως , και εἰς ὁ τελος ἐχωρησεν , ἀναλογιζομεναι , μετριως αὐτο ἐφερον . Κατεσκηψε δ |
Σωπατρου . Τριτη ἡ ἀντινομια των νομικων ἐστι στασεων : παρεχωρησε γαρ τῳ συλλογισμῳ δι ' ἁς εἰπομεν αἰτιας : | ||
δε ἐπουσιωδεσι τοις τα ἰσα φερουσι του ἰδιου τοπου οὐ παρεχωρησε . Μαθοντες οὐν περι της ταξεως του ἰδιου , |
ταχ ' οὐδεν μεταλαβοι . οὑμος διδασκαλος δε μητραν σκευασας παρεθηκε Καλλιμεδοντι , κἀσθιονθ ' ἁμα ἐποιησε πηδαν , ὁθεν | ||
ἐμμετρον ὡς τριλαγυνον πι ' ἐπισχομενος , το ῥα οἱ παρεθηκε Φολος κερασας . και Ἀρχιππος δε ἐν Ἀμφιτρυωνι οὐδετερως |
' αὐτας ὀρνιθας ἐποιησε : και ἀπο του πατρος Ἀλκυονες ἐκληθησαν : αἱ δε νηνεμοι και γαληνην ἐχουσαι ἡμεραι , | ||
γεγενηται , πλουσιωτατος ὠν . γεγονασιν οὐν ἐξ αὐτου οἱ ἐκληθησαν ἀλκμαιωνιδαι , οἱ και κατελυσαν την των πεισιστρατιδων τυραννιδα |
κενη δοξα ; ἀλλα μην και οἰκιας δια τας αὐτας ἐδεησεν ἡμιν αἰτιας , και ὁπως μη προς θηριων ἠ | ||
ἀσφαλει χωριῳ θεμενη δια το καταφρονειν των πολεμιων ὀλιγου τινος ἐδεησεν πασα διαφθαρηναι : οἱ γαρ ἐν τῃ πολει φρουροι |
ἀποριας κατειχετο του γεγονοτος χαριν : ἀγγελος δε Φημη ταχεια Συρακοσιοις ἐμηνυσε το παραδοξον . παντες οὐν συνετρεχον ἐπι τον | ||
. ὁ δε Διων λαμπρᾳ μαχῃ νικησας οὐδεν ἐμνησικακησε τοις Συρακοσιοις : ἀποστειλαντων γαρ προς αὐτον κηρυκα περι της των |
δε τῃ πολει ἐκεινῃ τοτε μεγιστον στρατοπεδον , ὁ της Φοινικης προησπιζεν : ὑστερον δε μετηνεχθη , ὡς ἐν τοις | ||
της Ποντικης [ θαλαττης μεχρι ] Κιλικιας και [ ] Φοινικης , και το [ ] μηκος [ αὐτης εἰναι |
νομῳ ἀντιθησομεν , μεθ ' ἡς γνωμης ὁ νομοθετης τουτο ὡρισεν : οὐ γαρ οὑτως ὡς ὁ φευγων ὑπολαβων πεποιηκεν | ||
, ἀποτυχων δε μη ἀχθου . ὁ Κυπριος νεανισκος ὀνειρον ὡρισεν ἀποβεβηκοτα φιλονεικως . ἠν δε οὑτος ὁ ὀνειρος : |
Ὑπονομευοντες : ἀντι του ὑπονομους ὀρυττοντες Δειναρχος ἐν τῳ κατα Καλλιππου . Ὑποστησας : ἀντι του ὑποβαλομενος Ὑπερειδης ἐν τῳ | ||
ἐγενετο , γενει μεν ἐκ Ταρσου της Κιλικιας , υἱος Καλλιππου νεωτερος , σφοδρα ταυτην την τεχνην συνθεις : λεγεται |
, τας ἀλλας χηρωσας πολεις ἀνθρωπων , εἰς το Βυζαντιον μετεστησε , και προς τους ἐν τοις θεατροις κροτους παραβλυζοντων | ||
Βυζαντιον ἀπεδοτο την δεκατην των ἐκ του Ποντου πλεοντων . μετεστησε δε ἐξ ὀλιγαρχιας εἰς το δημοκρατεισθαι τους Βυζαντιους : |
τι κατα το σχημα , καιτοι ἑν και το αὐτο ἐννοημα ὀν , ἐαν τε συμπλεξας εἰπω , τι οὐν | ||
ζῳου . το γαρ φαντασμα ἐπειδαν λογικῃ προσπιπτῃ ψυχῃ , ἐννοημα καλειται εἰληφος τοὐνομα παρα του νου : διοπερ ὁσα |
βαρυτερα . “ ταχεως ἐπεισθη τῃ συμβουλῃ και του θαλαμου προηλθε μετα τεχνης . κρατων γαρ της χειρος τον Αἰγυπτιον | ||
τις ἐστιν ἐξ ἡμων μοιχος . “ Ἐτι δε λεγοντος προηλθε Χαιρεας αὐτος . ἰδουσα δε ἡ Καλλιροη ἀνεκραγε ” |
προκαταρχειν του χορου των Μουσων . ὁ δε νους : χρυσης κιθαρα , και του Ἀπολλωνος κτημα και των μελανοπλοκαμων | ||
γαρ ὀφελος οὐδεν οἰκιας χρυσης , οὐ μαλλον ἠ χυτρας χρυσης ἠ της πλατανου της ἐν Περσαις . πολεως δε |
, ἡτις ἀδελφη ἐστι της Εἰδης : Εἰδη τ ' εὐειδης και ὁμοσπορος Ἀδρηστεια , ἡ παντων ὁμου των νομων | ||
δε σημεια αὐτου : εὐμηκης την ἡλικιαν , το προσωπον εὐειδης , τους ὠμους εὐρυς και βαδιζοντος αὐτου ψοφος ἐκ |
μειον ἐχειν ἀει των πολεμιων καταφευγουσιν ἐπι τα του θεου χρηστηρια , εἰδοτες ὁτι μονος θεος ἐξ ἀμηχανων εὑρισκει πορους | ||
ἠν ἐτ ' ἐν φαει , ἐπαιρε σαυτον προς θεου χρηστηρια , ὡς μοι συνησθηις , εἰ τι Λοξιας ἀναξ |
προς γαμου κοινωνιαν ὁ Πεισιστρατος Ἱππαρχωι τωι υἱωι , ὡς Ἀντικλειδης ἱστορει ἐν η Νοστων : ἐξεδωκεν . . . | ||
πρωτον εὑροντος τας ἀρχας των στοιχειων αὐτης , ὡς φησιν Ἀντικλειδης ἐν δευτερῳ Περι Ἀλεξανδρου . μαλιστα δε σχολασαι τον |
τον βασιλεα και την μητερα την Ῥωξανην προαγαγων ἐκ της φυλακης ἀποδῳ τοις Μακεδοσι και το συνολον ἐαν μη πειθαρχῃ | ||
τα ἰδια , ἀλλ ' ὡς τα ἰδια ἑξοντων δια φυλακης . ἀντιπροκαλουμεθα τε ὑμας , εἰ βουλεσθε τα δικαια |
και οὐδεν διῃει , εἰ μη βαλανον προσθοιτο : νυκτα ὑπνωσεν . Πεμπταιῃ το τε πυρετιον πρηϋτερον , και προς | ||
: παρεκρουσεν . Ὀκτωκαιδεκατῃ διψωδης : γλωσσα ἐπεκαυθη : οὐχ ὑπνωσεν : παρεκρουσε πουλλα : σκελεα ἐπωδυνως εἰχεν . Περι |
αἱρειται , το δε γιγνωσκει μονον . ῥητορικη δε και διαλεκτικη εἰσι μεν ἐπιχειρητικαι ἀμφοτεραι , ἀλλ ' ὁμοιως ἐχουσι | ||
ὡς ζωγραφικη βʹ αἱ δε περι λογους μονους ὡς ἡ διαλεκτικη γʹ αἱ δε περι τε ἐργα και λογους και |
ἡ ὑπο ΗΒΘ μετα της ὑπο ΒΖΓ και του ἡμικυκλιου συντεθεισα , τουτεστιν λειπουσα νυν την ὑπο ΑΖΒ , ποιει | ||
του τριτον εἰναι μερος της οἰκουμενης ἡ Λιβυη ὡστε και συντεθεισα μετα της Εὐρωπης οὐκ ἀν ἐξισαζειν δοξειε τῃ Ἀσιᾳ |
ἐξ ἀντιθεσεως , συνιστας ὑπαρχειν ἱκανα τῃ πολει , εἰ βουλοιντο λυσαι τον νομον ὁν Εὐβουλος ἐθηκεν . ἐν ᾡ | ||
και μηχανης εἰδος καινοτερον . ἐφη γαρ , εἰ γε βουλοιντο , δυνατον εἰναι μηχανης ἑτερον εἰδος κατασκευασαι μικρον παραλλαξασι |
κλεος , ἠγουν του Ἱερωνος , παρα τῃ ἀποικιᾳ του Πελοπος του Λυδου , ἠγουν ἡν ἀποικισθεις ὁ Πελοψ της | ||
των αὐλων ἐν Λυδιᾳ γινονται , ἠ ὁτι τους μετα Πελοπος ἐλθοντας πρωτους αὐλητας οἱ Ἑλληνες ἐμιμησαντο . γλυκυ δε |
οὐσιαν του πραγματος ἀλλ ' ἐκ πλαγιου : ὁθεν και πλαγιοι λεγονται , ὡς ἐκ πλαγιου σημαινουσαι την οὐσιαν του | ||
Εἰλομενοι : κρυπτομενοι . πτωσσουσιν : κεινται . Δοχμιοι : πλαγιοι . ἀναφρισσουσι : ὁπλιζονται , ὀρθουσιν , ἀνορθουσιν . |
τε εἰσβολας και τας διοδους και τα εὐρυχωρα του πολισματος ἐκωλυσαν τους εἰσβαλλειν ἐπιχειρουντας εἰς αὐτο το πολισμα . Πλαταιεις | ||
ἐνιαυτον εἰς δωδεκα μηνας διειλον και ἐν ἱεροις μισγεσθαι γυναιξιν ἐκωλυσαν , μηδ ' εἰς ἱερα εἰσιεναι ἀπο γυναικος ἀλουστους |
ἡμων , ὁτ ' ἐμελλε τελευταν , ἁπαντα ταυτ ' ἐνεχειρισεν Ἀφοβῳ τε τουτῳι και Δημοφωντι τῳ Δημωνος υἱει , | ||
μιᾳ των | Ὠκεανιδων εἰσω της Κρητης φερειν ? | ἐνεχειρισεν , ὁπως κρυφα τρεφοιτο ἐκεισε | . Οἱον ὁ |
οὐκ ἠν ἀναβολη και βουλομενῳ ῥᾳθυμειν . Τουτο ἐγενετο το εὐτυχημα , και παντα ὡσπερ ὀστρακου μεταπεσοντος ἐπι το βελτιον | ||
αἰωνιος νεκρος . Φυσικη ζωγραφια , ἰδιοπλαστον ἀγαθον , ὀλιγοχρονιον εὐτυχημα , ἀπαραμονον κτημα , ἀνδρος εὐσεβους ναυαγιον , σεσαρκωμενη |
εἰς Ἀμφικτυονας κατα των Σπαρτιατων , ὁτι Φοιβιδας ὁ Σπαρτιατης κατελαβετο την Καδμειαν , και διετιμησαντο το ἀδικημα ταλαντων πεντακοσιων | ||
Κορνηλιον . ἐπι δε τουτων Θεμισων ὁ Ἐρετριας τυραννος Ὠρωπον κατελαβετο . ταυτην δε την πολιν οὐσαν Ἀθηναιων παραλογως ἀπεβαλεν |
εἰς δυστυχιαν μεταπιπτοντα . διο , φησι , κἀγω εὐκαιρως συνεβουλευσα γενεσθαι την εἰρηνην . . ὑπο τινων ] ἱνα | ||
θεασωμεθα : εἰ δ ' ἐφ ' οἱς ἐξ ἀρχης συνεβουλευσα , ἠ ἐπραξα , τοτε ἐδει ἀντιλεγειν , δηλον |
. . . Κριτιας δε ὁ σοφιστης , εἰ μεν κατελυσε των Ἀθηναιων τον δημον , οὐπω κακος , ἀλλ | ||
τις κυκλιος αὐλητης τα πελματα των ποδων αὐτου ηὐλοκοπησθαι . κατελυσε και ἐπαυσατο αὐλων τε και ἀγωνιζομενος , και οὑτως |
Αἰσωπος πονει , ἐκει οὐδεν ἀγαθον ἐστι . ” οἱ σχολαστικοι φαγοντες τας ἀρτυτας γλωσσας χολερᾳ [ ἀσθενια ] ἐκρουσθησαν | ||
ὁ Ξανθος ἀκουσας ἠκηδιασε και στραφεις ἐπορευετο . οἱ δε σχολαστικοι εἰπον ” καθηγητα , οὐκ ἠρεσαν σοι τα σωματια |
ὁδος . ἐπωνομασε δε την πολιν ἀπο της ἑαυτου γυναικος Θεσσαλονικης , Φιλιππου δε του Ἀμυντου θυγατρος , καθελων τα | ||
ἑνος των ἐν Πιεριᾳ βασιλευσαντων . : Ἀλτος , χωριον Θεσσαλονικης , ὡς Θεαγενης ἐν Μακεδονιᾳ . : Βαλλα , |
ὀδυνης . τινι γαρ εἰς ὑπνον : ψυκτικον ἐντευθεν οὐκ ἐκρατησεν , ἀλλ ' ἐπειδη τοις ψυχουσιν ἑπεται ὑπο το | ||
ὁ ἑτερος ὑπατος ὑπ ' Ἀλπειοις καταλαβων , οὐ δυσχερως ἐκρατησεν ἀνδρος ἐμπληκτως ἀλλοκοτον ἐργον ἐπι νουν λαβοντος τε και |
ὁς και την της Νεαιρας θυγατερα Στρυμβηλην την ὑστερον Φανω κληθεισαν ὡς ἰδιαν θυγατερα ἐξεδοτο Φραστορι τῳ Αἰγιαλει , ὡς | ||
Δαρδανον τῳ κατακλυσμῳ φασιν ἐκ Σαμοθρᾳκης εἰς την ὑστερον Τροιαν κληθεισαν διανηξαμενον σωθηναι . Δεει δε τους ἐκ του ὑδατος |
ἡ ιη . λεγει δε το θεωρημα , ὁτι : γεγονετω ὡς ὁ ιε προς τον ε , οὑτως το | ||
: ἀσυμμετρος ἀρα ἐστιν ἡ Ε τῃ ΖΗ μηκει . γεγονετω δη παλιν ὡς ὁ ΒΑ ἀριθμος προς τον ΑΓ |
και ἀδολωτερα φαινεται ; εἰ δε δει προς ἀναιδη διαβολην εὐγνωμοσυνης ὑπερβολῃ χρησασθαι , το μεν μελλον ἀφωμεν : πολλα | ||
ἐνταυθα κατηγορησαι των Ἑλληνων , ἐξεστι δε το λοιπον της εὐγνωμοσυνης ἐπαινεσαι και λαβειν ὑπερ Θεμιστοκλεους . ἑκαστος γαρ ἑαυτον |
της πραγματειας περι παντων τουτων ἀναδιδασκει και ἐν τουτοις λεληθοτως κατεσκευασεν , ὁτι του σοφου περι τουτων ἐπιστασθαι : εἰ | ||
' Ἡρακλης ἐκ του Φλεγραιου πεδιου κατελθων ἐπι την θαλατταν κατεσκευασεν ἐργα περι την Ἀορνον ὀνομαζομενην λιμνην , ἱεραν δε |
το πυρ , δυναμενους δε οὐκετι καταλαβειν , ἐπιβωσασθαι τον Ἀπολλωνα ἐπικαλεομενον , εἰ τι οἱ κεχαρισμενον ἐξ αὐτου ἐδωρηθη | ||
τα δ ' ἀποινα δεχεσθαι , ἁζομενοι Διος υἱον ἑκηβολον Ἀπολλωνα . Ἐνθ ' ἀλλοι μεν παντες ἐπευφημησαν Ἀχαιοι αἰδεισθαι |
τον Ἐρυμανθον τερπομενη καπροισι και ὠκειῃς ἐλαφοισιν . ἐπει δε ἐρημα λεοντων ταδε τα ὀρη , και μαλα γε εἰκοτως | ||
τις πασων των πολεων πυθηται και ἀκουσῃ τα Σουσα ἀνδρων ἐρημα γενομενα , τουτεστι μη γενοιτο ποτε ἀφανισθηναι την των |
. Τα δε πτωτικα ὁμοιως . κʹ . Ἐστω δυο τριγωνα τα ΑΒΓ ΔΕΖ ἰσας ἐχοντα τας Α Δ γωνιας | ||
εὐθυγραμμων . κἀν δεκαπλευρον ᾐ το εὐθυγραμμον , εἰς ὀκτω τριγωνα αὐτο ἀναλυσομεν , ἑνι δε τουτων ἰσον συστησομεν παραλληλογραμμον |
τον Ἰστρον , οὑ βασιλευς τα ὁπλα δειξας ἐστορεσε το φρονημα των Σκυθων , οὐκ ἐπεστελλον , οὐ γαρ ἠν | ||
. ἀντι του προτερον . οὑς ἡμεις ἐκδοτικους λεγομεν . φρονημα . ἐπιτηδες ὁ κηδεστης ὑπερ τας ἀλλας γυναικας γυναικιζεται |
αὐξησις τον ἀμεινω χρονον : τεως δε ἐν βραχυτερῳ διηγε πλασματι μενουσα ἐλαττων , ἡνικα οὐ βελτιον εἰναι μειζω . | ||
εὐλογως δε ἐχρησατο ἐπι της τοιαυτης γενεσεως τῳ πεπλασθαι : πλασματι γαρ ἐοικεν ἡ τοιαυτη γενεσις , οὐδεν εὐλογον ἐχουσα |
ἐν μεν τῳ τοτε ἀμεληθηναι , ὑστερον δε , ἐπειδη ἐτελευτησεν ἐν Βαβυλωνι Ἀλεξανδρος , ἐς μνημην ἐλθειν των ἀκουσαντων | ||
του ἐμαυτου ἐπυνθανομην , ὁς ἐτη βιους ἐνενηκοντα και πεντε ἐτελευτησεν , ἁπαντων μετασχων των πονων τῃ πολει , ὁς |
τους ἐξ ἀσεβεστατης τυραννιδος ἀπεσταλμενους θεωρους : ὁτε και τον Ὀλυμπιακον λογον ἐπιγραφομενον ἀνεγνω . του δ ' ἀγωνος συντελουμενου | ||
: † ἀπερχομενος εἰς Ὀλυμπον . † θαυμαστον . τον Ὀλυμπιακον . διεξαγειν . ταχειας . ἁρματων δρομου . . |
ὁτι λαλος ἐστι και ἐπισκωπτει μου την εὐχην . τουτον ἐβουλομην βιωναι τον βιον πλουτων ἐς ὑπερβολην και τρυφων και | ||
μειζονας εἰχεν ὠφελειας πασῃ τῃ πολει , ταυτ ' οὐκ ἐβουλομην γιγνεσθαι . και σφοδρα γ ' , ὠ ἀνδρες |
τον ἐπι της ἁλω συνηγμενον καρπον . κολακευει δε την Δημητραν δια το πολλοις ἐτεσι την αὐτην εὐθηνιαν αὐξηθηναι . | ||
ωνος ἐτελουν τινες και Ἀθηνησιν Ἀθηναιοι παρ ' Ἐλευσινα και Δημητραν , ἀλλ ' ὁ γε πατηρ | . . |
λευκανθιζουσαν σπουδαζειν θαυμαζεσθαι την οἰκιαν ἀπειροκαλου , το δε ἠθος χρηστοτητι κοινωνιας λαμπρυνειν φιλοκαλου ἁμα και φιλανθρωπου . Ἐαν θαυμαζῃς | ||
και φρενας φρονησει , με - ταδοτικην δε και ἐπιδοτικην χρηστοτητι . Το μεντοι γε προς τι πως ἐχειν ὠνομασθησαν |
ἀνθησιν πολυχρονιωτεραν ποιουνται τα χεδροπα των σιτωδων ὁτι των μεν ἀσθενες το ἀνθος : εἰρηται δε ὁτι τα ἀσθενεστερα πανταχου | ||
μη ἐχειν : αὐτο γαρ καθ ' ἑαυτο ἑν ἑκαστον ἀσθενες , και δοκει ἀνευθυνον εἰναι , συζευχθεντα δε ὁρον |
ἀντιτεταγμενοις , το δε πλειστον ἀλκῃ και βιᾳ των ἐλεφαντων κατειργασατο , χρησασθαι τῃ ἀρετῃ προς την μαχην των Ῥωμαιων | ||
τεκνα γονεις , ἐπειδη ὡς ἐκεινος τῳ μη ὑπαρχοντι ὑπαρξιν κατειργασατο , και οὑτοι μιμουμενοι καθ ' ὁσον οἱον τε |
κωμῳδοις χορηγων Κηφισοδωρῳ ἐνικων , και ἀνηλωσα συν τῃ της σκευης ἀναθεσει ἑκκαιδεκα μνας , και Παναθηναιοις τοις μικροις ἐχορηγουν | ||
† ἐπιτρεχουσι . το δ ' αὐτο ποιουσι και μετα σκευης 〚 εἰς 〛 τα βρεφη περι την ἑστιαν περιφεροντες |
ἐν τοις δωδεκα Διος λεγει , δια του Αἰθιοπηας το ἀφανες παν και νοητον σημαινων . Ὁτι δε παντα οὑτος | ||
το φανερον ἡμισφαιριον , ἐν τουτῳ και ἡ ΓΖ το ἀφανες . Του των ζῳδιων κυκλου αἱ ἰσαι περιφερειαι οὐκ |
ἐαν δε ἐν τροπικῳ , κατα τινας καιρους ἐσται το συμπτωμα του ἐπιμερισμου ἐκεινου . Ὡσαυτως δει ἐπισκοπειν και ἐν | ||
περι οὑ ἡ ζητησις , οἱον τριγωνον ἠ τετραγωνον , συμπτωμα δε το καθ ' αὑτο συμβεβηκος , ἰσον ἀνισον |
ὑμιν ἐλπις δε δικαια : οὐ μικρα γαρ ἐστι τῳ κινδυνευοντι ῥοπη προς σωτηριαν ἡ των ἀκουοντων βουλησις ταττομενη μετα | ||
; ἀντι δε του χιτωνος , ὁν ἐδωκε τῳ πολιτῃ κινδυνευοντι , την θυγατερα ἀποδυσας , ἐπιδουναι αὐτῳ την πολιν |
ὁ κυκλος οὑ ἡ ἐκ κεντρου ἐστιν ἡ ΚΒ της σφαιρικης ἐπιφανειας του τμηματος : και ὁ κυκλος ἀρα οὑ | ||
τοιαυτης οὐσης ἐπιβολης , και πρωτης μεν της ἐν μερει σφαιρικης ἐπιφανειας ποιουμενης την της οἰκουμενης διαθεσιν , δευτερας δε |
ὀργυιας ποιεονται , βαθος τε ἐς τεσσαρας . τον δε χουν ὁντινα ἐκβαλλουσιν ἐκ του ὀρυγματος , ἐπι τα χειλεα | ||
. . ἀρριχος : κοφινος : παρα το αἰρειν τον χουν . . . . ἀρσαντες : ἁρμοσαντες : παρα |
γαρ και Χιοι οὐκ ἐλαττον των προειρημενων ἐπι ὀψαρτυτικῃ . Τιμοκλης : Χιοι πολυ ἀριστ ' ἀνευρηκασιν ὀψαρτυτικην . κοιμωνται | ||
. Λεγε , ὠ τεκνον : ἐφιημι γαρ . Ὁ Τιμοκλης οὑτος ἐστι μεν χρηστος ἀνηρ και φιλοθεος και τους |
ἐκρυψε παντα . Και ἐτηρησε την μουσικην και γνωμῃ Μουσων ἀφιησι φωνην και μιμειται παντα , καθαπερ τοτε ἡ κορη | ||
τις ἐαν ἀγνοῃ τον σκοπον του βιβλιου , ὀκνει και ἀφιησι δια μεσου και ταὐτα πασχει τοις ὁδοιπορουσιν ἐφ ' |
ϲμυρνηϲ ⋖ β οἰνῳ αὐϲτηρῳ λεαναϲ καταχριε . ποιει και προϲ τα ἐν τῳ γενειῳ . Ἀλλο ποιουν και προϲ | ||
ἐπιουϲηϲ ἡμεραϲ και παλιν λυϲαϲ ἀνανεωϲαϲ ἐπιτιθει . Ἀλλο μαλαγμα προϲ παϲαν κεφαλαλγιαν . ἰου ⋖ δ χαλκου κεκαυ - |
ἰσως τῳ καλλει πεπιστευκας : Μυρρινην γαρ στερξει δηλον ὁτι Φρυνην ὑπεριδων . ἀλλ ' ἐοικας κνισαι τον Ὑπερειδην βεβουλησθαι | ||
και κακως πασχουσιν ἠ μετα φιλοσοφου ζην ἠ ἑταιρας . Φρυνην δ ' ἐπειρα Μοιριχος την Θεσπικην : κἀπειτεν αἰτησασαν |
Ἀλωπεκα δευτερον λεγει μοιρασαι . Ἡ δε λαβουσα μιαν ποιει μεριδα το παν της θηρας : βραχυ δ ' ἐτιθει | ||
ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν . : Ἡγησανδρος δ ' ὁ Δελφος ἐν |
ἀνδρειους και πιστους ἀπεπλευσεν εἰς Καρχηδονα και παραχρημα τας ναυς ἐνεπρησεν , ὁπως ἀγωνιζωνται γενναιοτερον το φυγειν ἐπι των νεων | ||
ἐλθοντων , φοβηθεις ὁ ὑπατος τας μεν τρισκαιδεκα τας ἀχρηστους ἐνεπρησεν , ἐπι δε Συρακοσας τον πλουν ἐποιειτο , νομιζων |
ποθουντος εἰρηνην γενεσθαι : αἰσθομενοι δ ' οἱ περι τον Συλλαν προς τον Σκιπιωνα περι συμβασεων ἐπρεσβευον , οὐχ οὑτως | ||
' ἐς Ῥωμην ἐπεμπε προς τε την βουλην και προς Συλλαν , αἰτιωμενος , ἁ ποιει Μουρηνας . ὁ δ |
, φυγας ὠν ὑπο Διονυσιου , μετα δισχιλιων στρατιωτων αὐθις κατεπολεμησε , και ὁ προτερον αὐτος ἠν , τουτο ἐκεινον | ||
τω χειρε περιαγαγων εἰς τοὐπισω : ὡστε ἀμφισβητησιμον εἰναι ποτερον κατεπολεμησε τους ἀνθρωπους ἠ καθωμιλησε . Κερβουλων μεν οὐν ὁ |
, ἡσυχιην ἀγειν , και ἠν φυσει ᾐ χολωδης ἠ φλεγματωδης , ὑπο δε της διαιτης και της φαρμακοποσιης λεπτυνθεισα | ||
ποιησαι , σκεψασθαι χρη ἐν τοισιν ἐπιμηνιοισιν εἰτε χολωδης εἰτε φλεγματωδης εἰη : γνωσῃ δε τωνδε ὁποτερον μαλλον , ψαμμον |
οἰσθα , το καλουμενον ὑπο των ἰατρων ἀρτομελι κατασκευαζοντες εἰς καταπλασμα τοιαυτης φλεγμονης , ὑδατος ἐμιξαμεν , ἐπι δε σπληνος | ||
σκευαζεσθω δε χωρις ὀξους . ἁρμοζοι δ ' ἀν το καταπλασμα τουτο και δοθιησι και τοις ἀλλοις φυμασι τοις σκληροις |
τῳ δευτερῳ παλης ἐγενοντο αἱ νικαι . την δε εἰκονα Θεοπομπου μεν του παλαισαντος τον ποιησαντα οὐκ ἰσμεν , τας | ||
. Λεωτυχιδης δε μετα Δημαρατον βασιλευσας φαινεται τον Ἀριστωνος : Θεοπομπου δε Ἀριστων ἀπογονος ἑβδομος . τοτε δε οἱ Μεσσηνιοι |
. ” πολλα οὐν κοπιασας το δεκατον εἰς τον μηρον ἐτελεσεν , και φησι “ δος μοι τα ἱματια , | ||
. ἐτελεσε : κατηνυσε . Θουκυδιδης : ἐς Φαρσαλον τε ἐτελεσεν . εὐειλος : εὐηλιος . Ἀριστοφανης . εὐηθες : |
Λυδιαν και Φρυγιαν , ἐτι δε Καππαδοκιας τα συνοριζοντα , παρεγενηθη προς τους ὁρους της Κιλικιας και την προς ταις | ||
δε ὁ Διονυσιου κηδεστης ἐκ τε Πελοποννησου και της Ἰταλιας παρεγενηθη ναυς μακρας ἀγων τριακοντα παρα των συμμαχων και ναυαρχον |
τας πανταχοθεν δυναμεις και παντα τα προς την παραταξιν χρησιμα κατεσκευαστο . τα μεν γαρ ξιφη και τα ξυστα πολυ | ||
αἱ σκηναι συνεσκιαζον τους περιπατους . ἑξης δε τουτων Ἀφροδισιον κατεσκευαστο τρικλινον , δαπεδον ἐχον ἐκ λιθων ἀχατων τε και |
. Ταυτα λεγοντα ὁ Χαριδημος ἐδεξατο , και τῳ Ἰσοδημῳ συνεβουλευε , μεταστηναι ἐπ ' ἐνιαυτον . Ὁ δε οἱα | ||
και ὑποθεσις αὐταρκης : ἐκκοπτειν γαρ ἀει και κολουειν αὐτῳ συνεβουλευε τους ὑπερεχοντας , ὡν ἁρπαζων τας οὐσιας ῥᾳστα πλουσιωτατος |
δειν γιγνεσθαι την καθαρσιν ἑκαστοτε και ἑκαστοις . Περι δε συγκομιδης των ὡραιων ἁπαντων , ἐξεστω τῳ βουλομενῳ το ἑαυτου | ||
φιλε , ἀλλην μεν οἰει του τοιουτου , ἀλλην δε συγκομιδης ; Οὐκουν εἰκος γε . Οὐ γαρ . ἀλλα |
, και αὐτη γενησεται ὁμοιοειδης ἐκειναις : την γαρ ὁρασιν ὁρωσαν καταλαμβανομενη πολυ προτερον ὁρασις γενησεται , και την ἀκοην | ||
πορθησιν και την ἐρημωσιν της πατριδος πλησιον των ποδων αὐτης ὁρωσαν . ἀλμα το ἀλσος . λεγεται δε και ὁ |
παλαιοι δηλον . . . . πολλα δε ἐστι και ἐξειργασμενα μαλλον παρα ἑτεροις αὐτων : το γουν Κυλωνειον ἀγος | ||
γλυφικῃ και γραφικῃ τεχνῃ πεποικιλμενα και διαφοροις ἀλλαις πολυτελειαις φιλοτιμως ἐξειργασμενα και ἠσκημενα : παραδεισους τε φυτευει περι αὐτα φυτοις |
ἑκαστην αὐτων , λεγω δη των Ἐμπειρικων και Μεθοδικων , ποιησομεθα . ἐστι δε ἰδια των Ἐμπειρικων ταυτα : ἡ | ||
ἀριθμων ἠ αἰσθητως δι ' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε |
. ἀλλ ' ὡσπερ ἐπι του ὀγκου ὀντος ἐν τῳ γονατι , εἰ μεν ἐστιν ἀπο πνευματων , οὐδεις χειρουργει | ||
ὀντι ἀγαθα . Πολιτειας δευτερῳ . . γονατιζειν : τῳ γονατι πληττειν . γυναικιζειν : γυναικων τροπῳ διαγειν . και |
ἐναποκειμενους ἐν τῃ φαντασιᾳ τυπους , οὑτως εὐλογον και την αἰσθητικην ψυχην τιθεσθαι κρινειν τον πλειω και ἐλασσω χρονον ἐνδον | ||
„ . των πολλων του νου δυναμεων μιαν ἐλαβε την αἰσθητικην . το δε ” ἐλαβεν ” οὐκ ἀντι του |
' οὐκ ἀπερισκεπτως και ῥᾳθυμως λεκτεον . ἡ δ ' ἱστορια τι ; φθοραι των κατα γην οὐκ ἀθροων ἁπαντων | ||
παλιν ἐξηρχοντο προς τας βασεις αὐτων . και ἡ μεν ἱστορια τοιαυτη , ἡ δε συνταξις οὑτως ἐχει : κολοσσοβαμων |
ζωοις τοις ἐγγειοις ἐστιν ἡ πασα γη , τουτο ἡδε νενικηκεν εἰναι τῳ των ἀνθρωπων γενει , μητηρ και τροφος | ||
: δυο δε ἐκ Δελφων . Διος Ὀλυμπιας : οὐ νενικηκεν οὑτος Ὀλυμπια , ἀλλα ἀλλοι ὁμωνυμοι τουτου : ἑνεκα |
τους συνωμοτας του Κυλωνος . . . . . ὁ Μεγακλης και οἱ συναρχοντες . . . . . τους | ||
μαλιστα παντων Ἀθηναιων . Και γαρ ὁ της μητρος πατηρ Μεγακλης και ὁ παππος Ἀλκιβιαδης δις ἐξωστρακισθησαν ἀμφοτεροι , ὡστ |
: ἀντι του ὁ πολεμος : ἡ ἀμφι προς το κρυπτει , ὁ ἐστι περικαλυπτει : ἀπο δε στεφαναν κεκαρσαι | ||
ὑγροτερου ἠ ἀλλως ὁπωσουν καταστηματος βλαπτεται , και ἐπι τουτῳ κρυπτει τῳ ἰατρῳ και οὐ λεγει . ἠ πολλακις ἐν |
βαρυτης . ὁτε μεντοι κατα των ἐχθρων τις χρῳτο τῃ εἰρωνειᾳ , το μεν ἠθος ἰσχει παντως ὁ λογος , | ||
ἑαυτου ἐαν τε ἐπι του ἐχθρου τις ἐθελῃ χρησθαι τῃ εἰρωνειᾳ , οἱον ὁ Θεμιστοκλης δοξαν τοις Ἀθηναιοις εἰς τον |
του της διανοιας διαφερει , ὁτι το μεν της λεξεως κινηθεισης της λεξεως της συσχουσης το σχημα ἀπολλυται , οἱον | ||
ἡμεις γαρ ἐνσταντος του πολεμου και καταρραγεισης της μαχης και κινηθεισης ἡμιν προς τους ἐχθρους φιλονεικιας ἀλλον μεν οὐδενα των |
σφετερας : εἰ μεν ὑπερ εὐανδριας ἠ νικης ἐκ πολεμου χαριστηρια θεοις ἀποδιδοιεν , προθυοντες ἱερα τα νομιζομενα , εὐφημοις | ||
το καλλος , ὡστ ' ἀξια εἰναι των ἀλλων ἐργων χαριστηρια , και ὡς μη εἰναι διακριναι τι τις αὐτων |