| λεγομενον σημειον δημοσιον χειμεριον ὁταν μυες περι φορυτου μαχωνται και φερωσιν . Εὐδιας δε σημεια ταδε . Ἡλιος μεν ἀνιων | ||
| ' ἐνδεως πραττουσιν , ἀν μηδεν κακον ποιωσιν ἀπορουντες , φερωσιν δ ' εὐγενως τον δαιμον ' , εἰς πιστιν |
| των οἰκων το μεγεθος ; οὐ γαρ οὑτω του πλουτειν ἐρωσιν ὡς του δια το πλουτειν εὐδαιμονιζεσθαι . και οὑτω | ||
| την ἀξιαν ἀποδεδωκεναι χαριν τοις ἐρωμενοις : τοις δε μη ἐρωσιν οὐτε την των οἰκειων ἀμελειαν δια τουτο ἐστιν προφασιζεσθαι |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| , ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
| ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| : οἱ δε πολλα και δυσχερη ἐνιοτε και λεγουσι και δρωσιν . οὐ γαρ ὁμοιως ὑπο - δεχονται τους δεομενους | ||
| | ἑνεκα νικης και στεφανων [ Ὀλυμπιονικαι ] συν τεχνῃ δρωσιν , οὑτοι κιβδηλευοντες ἐπι συμποσιων νυκτωρ ἐν σκοτῳ και |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| θυραυλιᾳ δε ἐποτρυνει , προβαλλει δε χειμωνι , καυματι δε ἐπιδιδωσιν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἐκεινος Δαρειου μεν ἐκρατει , | ||
| μετα την Νωε και των υἱων αὐτου γενεσιν εἰς πολυανθρωπιαν ἐπιδιδωσιν ἡμων το γενος . ἀλλ ' ἰσως οὐ χαλεπον |
| , ἱν ' οὑτως ὁπερ ἀν εἰπῃ βλασφημων αὐτον ἡδεως ἀκουσωσιν , ὡς ἐχθρου κοινου βαλλομενου . ὁ οὐν λογος | ||
| ὡν ἀν ἰδωσιν οἰκειοτερην ἡγευμενοι , ἠ ἐξ ὡν ἀν ἀκουσωσιν . Ὁστις μεν εἰωθεν ἀκουειν λεγοντων ἀμφι της φυσιος |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| : δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
| το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
| παρελθων ἐς μεσον δειξαιμι τον λογον , ἐς δεον οὑτως ἀποβησεσθαι μοι τα της εὐχης . Αὐτοι τε οὐν ἠδη | ||
| , ἀντοιηθῃ , κατα την ποτερου δοξαν φωμεν το μελλον ἀποβησεσθαι , ἠ κατα την ἀμφοτερων , και τῳ μεν |
| πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
| ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
| , των αὐθ ' ἡγεμονευ ' Ἐλεφηνωρ ὀζος Ἀρηος Χαλκωδοντιαδης μεγαθυμων ἀρχος Ἀβαντων . τῳ δ ' ἁμ ' Ἀβαντες | ||
| ἐθνικον Ἰβηρες ὡς Πιερες Βυζηρες . Διονυσιος ” ἀγχου στηλαων μεγαθυμων ἐθνος Ἰβηρων „ . και Ἀριστοφανης Τριφαλητι „ μανθανοντες |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| εἰναι την ὑποστασιν , και δια τουτο ἐπαινει την τοιαυτην σημειωσιν ὡς ἀσφαλη οὐσαν . Πτυελον δε χρη ἐπι πασι | ||
| της δευτερας ἀποθεσις του οὐρου : οὐδεν γαρ ἐνδεικνυται προς σημειωσιν : λεπτον γαρ και ἀπεπτον και ἀχολωτον εὑρισκεται , |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| ὑπο Δωριεων ἐκπεπτωκοτες ἐκ τε Ἀργους και ἐκ Λακεδαιμονος ἐπεκηρυκευοντο Ἰωσιν αὐτοι τε και ὁ βασιλευς Τισαμενος ὁ Ὀρεστου γενεσθαι | ||
| , ἐστιν πιστωσασθαι και το ἀδιαιρετον της εὐθειας παρ ' Ἰωσιν ἐκ των περι Δημοκριτον , Φερεκυδην , Ἑκαταιον . |
| ἀποχρωντως γαρ κενος δειχθεις ὁ θυλακος ἐσημηνε την των Χιων αἰτησιν . ἐνθεν ὁ τραγικος Ἰων κινηθεις εἰπεν ἐπ ' | ||
| ἀβαρες σοι τελος μοι δοιης , το πεπληρωσθαι λεγω την αἰτησιν . ἠ οὑτως : εἰ αἰτουμενῳ ἐμοι δοιης τελος |
| ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
| ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| Ἱπποθοου , οὐκ ὀντος αὐτοις πλοος , προσκαθισασα δε τοις ἀναθημασιν ἐδακρυε τε και ἀνεστενεν : ἐν τουτῳ δε ἐπεισιασιν | ||
| εἰργασμενους τον φονον . ἀνδριαντας δε ἀναμεμιγμενους οὐκ ἐπιφανεσιν ἀγαν ἀναθημασιν Ἀλεξινικον τε Ἠλειον , τεχνην του Σικυωνιου Κανθαρου , |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| : εἰ δ ' ἐλαιον εἰη , καταχεισθαι αὐτων και ἀλειφεσθαι : ἁπασαν δε πλουσιαν οἰκιαν ἀνεισθαι αὐτοις μεχρι γυναικωνιτιδος | ||
| , ἐγω δε τοις λογοις ὀνος ὑομαι . Ἐπειτ ' ἀλειφεσθαι το σωμα μοι πριω μυρον ἰρινον και ῥοδινον , |
| εἰπειν ὁτι τους νομους αἱ ἀναγκαι διοριζουσιν : αἱ γαρ ἀναγκαι και των νομων ἐπικρατεστεραι , οὐχ οἱ νομοι των | ||
| παραδους ἡμιν καταπαυει την παρουσαν θεωριαν . Και αὑται μοι ἀναγκαι προσηγμεναι . Ζητουσι , δια τι οὐκ εἰπεν αὑται |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
| γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
| . καιτοι ψηφισμα γε ἐπεμψαν εὐθυς ἐν ἀρχῃ φιλοφρονουμενοι και παρακαλουντες ἀφικεσθαι : και πολλα δικαια μοι προς αὐτους ὑπηρχεν | ||
| κατα συμμοριας , οἱ μεν οἰκειως διακειμενοι προς τους δημοτικους παρακαλουντες ἀλληλους πασαν εἰσφερεσθαι προθυμιαν , ὁπως καταξουσι τον δημον |
| πρωτος Πυθαγορικος . . Λυκος δ ' ὁ Πυθαγορειος την ἐκλυσιν ποιουσαν γεννησεως φησι θριδακα πλατυφυλλον τετανην ἀκαυλον ὑπο μεν | ||
| τοι θερμους φαινομενους , χειρον τ ' ἀν εἰη και ἐκλυσιν τε και ἀδυναμιαν του καμνοντος σημαινει . σκοπειν δ |
| ἀμφοτερων κακοπαθουντων και κατατραυματιζομενων : το δε τελευταιον του τειχους πιπτοντος και της πολεως κινδυνευουσης ἁλωναι κατα κρατος νυκτος ἐπιγενομενης | ||
| σωφρονος τον θεον ὁμολογειν ποιητην και πατερα του παντος , πιπτοντος δ ' ὑπο μεθης και παροινιας ἑαυτον ἑκαστου των |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| ὁ δε Ἱερων καταστρατηγηθεις ὑπο του Φοινικος , την πολιορκιαν ἀπογνους ἐπανηλθε εἰς Συρακοσας , περιβοητον εὐημεριαν περιπεποιημενος . Οἱ | ||
| Ἀρταξερξην και του βασιλεως βοηθουντος τῳ Πρωταγορᾳ ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας |
| και οἰνον ἐπιπινειν λευκον οἰνωδεα : ἐπην δε δεκα ἡμεραι παρελθωσιν , ἠν το πυρ παυσηται και το πτυαλον καθαρον | ||
| δη κατ ' ὀλιγον : ἐπειτα δε ἐπην αἱ ἡμεραι παρελθωσιν ᾑσι καθαιρεσθαι μεμαθηκει , και ἑρχθῃ το αἱμα ἐν |
| πραγματα . Κωνσταντινος γαρ , στρατηγειν τε ἀγαθος ὠν και ἀνδρειοτατος ἐν ταις μαχαις δυνατωτατος τε ἠδη ἐν ταις προςθηκαις | ||
| των βασιλευσαντων . Δημαγωγος γαρ ἠν ἀριστος κἀν ταις μαχαις ἀνδρειοτατος . Την ῥωμαϊκην γουν ἀρχην , των ἐμπροσθεν μολις |
| , οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
| ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
| . φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
| ἐπιμερισμον ἀπο [ ὁριου ] ἀγαθοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν ὁριοις κακοποιου . τριτος το μεθιστασθαι ἀπο κακοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν | ||
| δεχεται ἀπ ' ἐκεινου την κακοποιησιν και διενεργει τας του κακοποιου ἐνεργειας ὁ ἀγαθοποιος δια την συγκρασιν . Ὁ μεν |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| λεγομενων κοινοβιοις : ὁσοι εἰ ἐτυχον ἀγωγης της ἑκαστῃ φυσει καταλληλου , πολυ τῃ πολιτειᾳ το χρησιμον συνεισφερειν ἀν ἐγενοντο | ||
| μαλιστα τοπων ἐρειδοντες τους καυτηρας : ἑτεροι δε τινες της καταλληλου χειρος τῳ πεπονθοτι σκελει τον μεταξυ τοπον του μεγαλου |
| παρενεγραψα και ἀστον ἀπεφηνα , ὡστε τους διαμαρτοντας της ἐγγυης ἀποπνιγεσθαι . δοξαν δε αὐτῳ περινοστειν ἐπιδειξομενῳ του γαμου την | ||
| ὠ Αἰγυπτε ; Οὐκ ἐστι μοι σχολη κατακαιεσθαι οὐδε ὑδατι ἀποπνιγεσθαι . Ἀλλα παν σωμα φησιν ὁ Θεοφραστος ἁρμοδιον εἰναι |
| ' ὁταν τινα βουλῃ προς σε ταχυ ἐλθειν , ἀπειλουντα μεταπεμπεσθαι , μηδε φασκοντα ἐρημον εἰναι ἁμα πολλοις ἀπειλειν , | ||
| ἐφ ' ἑκαστῳ μερει χαρισασθαι λογον ἠ παρ ' ἡμων μεταπεμπεσθαι το δευτερον , οὑς οὐποτε πεισεις ἐπιλαβεσθαι των σων |
| ἡμιολιος , φαινεται [ ὁτι ] και ὁ διπλασιος λογος συντιθεσθαι τε ἐκ του ἐπιτριτου τε και ἡμιολιου και εἰς | ||
| και τεσσαρα : σῳζεται λογος ἐπιτριτος , ἐξ οὑ φημι συντιθεσθαι τον δεκασημον . παλιν ποιω τον αὐτον ἐκ τετρασημου |
| διαρπαζειν . ἀρ ' οὐχ οὑτος ὁ λογος ὁ των φασκοντων παραιτητους εἰναι θεους ; Οὑτος μεν οὐν . Τισιν | ||
| ψευδως συκοφαντουντων ἡμας , τους θεοσεβεις και χριστιανους καλουμενους , φασκοντων ὡς κοινας ἁπαντων οὐσας τας γυναικας ἡμων και ἀδιαφορῳ |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| και ἐνεδραν ἐπαινουνται , οὐκ ἐξ ἀληθειας . μηποτε οὐν χαριεστερον ἐστιν οὑτως ἀκουειν : Θρασυδαιος ἑταιρος ἠν Πινδαρου , | ||
| τε και λαμπροτερον ἐστι , το δ ' ἀλλο εἰδος χαριεστερον , ὁ παρα γραμμα γινεται , ὡς ἐκεινο το |
| ἀληθευτικων ἑξεων , ὁτι οὐδεμια ἐκεινων τας ἀρχας ἐχει των ἐπιστημονικων το ἑαυτῃ ὑποκειμενον ἀλλ ' ἠ μονος οὑτος ὁ | ||
| , κἀντευθεν παριστησιν ἡμιν νουν εἰναι , καθ ' ὁν ἐπιστημονικων ἀρχων εἰς γνωσιν ἐρχομεθα και διαφερειν τον νουν των |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
| και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
| Λακεδαιμονιοι μεν Πολυτροπον στρατηγον ἐξεπεμψαν εἰς την Ἀρκαδιαν , ἐχοντα πολιτικους μεν ὁπλιτας χιλιους , φυγαδας δ ' Ἀργειων και | ||
| τοις παλαιοις ἐν ταις εὐνομουμεναις των πολεων ἐστιν εὑρειν τους πολιτικους ἀνδρας ὑπηρετικους τινας τοις σοφοις γινομενους , ὁπως ἀδειαν |
| τῳ Διϊ και τῳ βασιλει Αἰακῳ και τοις ἐξ αὐτου ἡρωσιν . ἠ οὑτω : τουτο ἐκ του χορου λεγοιτο | ||
| ὁ παις Ἀπολλωνος ἐπινικιον μελος συνθεις ἐν μεσοις προσῃσε τοις ἡρωσιν . . . Οὐ γαρ δη τοις μεν Ὀλυμπιασι |
| δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
| μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
| ἀνθρωπον ἀναγραφει Μωυσης , ἀλλ ' , ὡς ἐφην , μεθοριον της ἀγενητου και φθαρτης φυσεως : τον δε προκοπτοντα | ||
| οὐτε γαρ ποταμου μεσου κοινωνει τινος οὐτ ' ἐστιν αὐτῃ μεθοριον οὐδεν το αὐτο διαιρουν και μιγνυον την γην , |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
| ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
| : ἀμφοτερῃσι δε χερσιν ἑλων κονιν αἰθαλοεσσαν χευατο κακ κεφαλης πολιης , ἁδινα στεναχιζων . του δ ' ὠρινετο θυμος | ||
| μενετε Τρωας σχεδον ἐλθεμεν ἐνθα τε νηες εἰρυατ ' εὐπρυμνοι πολιης ἐπι θινι θαλασσης , ὀφρα ἰδητ ' αἰ κ |
| , Γοργους : ἀμφι δε μιν κιβισις θεε , θαυμα ἰδεσθαι , ἀργυρεη : θυσανοι δε κατῃωρευντο φαεινοι χρυσειοι : | ||
| κουροτροφος : οὐ γαρ ἐγωγε ἡς σαρκος δυναμαι γλυκερωτερον ἀλλο ἰδεσθαι . ὀπταλεος δ ' εἰσηλθε πελωριος ἱπποτης κεστρευς οὐκ |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| του δελφινος θηραματων : ὁ δε ἡδεται αὐτῳ και ἑκων μεταδιδωσιν . ἐνθεν τοι και πιοτατος ἐστιν , ὡσπερ οὐν | ||
| προ αὐτων γενος . ἐτι διαφερουσιν ὁτι το μεν γενος μεταδιδωσιν ὀνοματος και πραγματος , αἱ δε διαφοραι μονου πραγματος |
| . Ὁκοσοισιν ἐν τῳ οὐρῳ παχει ἐοντι πιτυρωδεα συνεξουρεεται , τουτεοισιν ἡ κυστις ψωριᾳ . Ὁκοσοι ἀπο ταὐτοματου αἱμα οὐρεουσι | ||
| ἐκ των πεντε εἰς τας ἑπτα . Ὁσοι τριταιοφυεες , τουτεοισιν ἡ νυξ δυσφορος ἡ προ του παροξυσμου : ἡ |
| αἱ ἐπιβασεις . εἰκαζει δ ' αὐτος ἀπο των τροπων μειουσθαι μεν ἑως ἰσημεριας , αὐξεσθαι δε ἑως χειμερινων τροπων | ||
| οὐδε προς ταυτα ὁ κακοδαιμων πιθανος εἰ . τοιγαρουν ἀναγκη μειουσθαι και σιωπῃ ἀνεχεσθαι ὑποιμωζοντα και ἀμελουμενον . Ἠν μεν |
| και τον παλαι τεθνηκοτα καλειν ἐπαγγελλομενοι οὐκ ἀνθρωπον ταις ἐπῳδαις ἑλκουσιν ἀλλα το δαιμονιον , ὁ του ἀνθρωπου την εἰκονα | ||
| ὀσμας ἠδη τας ἀπ ' ἀλληλων οἱ καρποι μεν οὐχ ἑλκουσιν οὐδ ' ὁλως οὐδεν των ἐν τοις φυτοις μοριων |
| ἐμελλον . δια τουτο οἱ κατα Μωυσην σοφοι παντες εἰσαγονται παροικουντες : αἱ γαρ τουτων ψυχαι στελλονται μεν ἀποικιαν οὐδεποτε | ||
| τον ποταμον ἡμερων σχεδον τι τριων ὁδον . οἱ γαρ παροικουντες ἑκατερωθεν τον ποταμον φυλαρχοι , χωραν οὐκ εὐπορον ἐχοντες |
| πνευματος οὐ δυνανται αὐξεσθαι , ἐν μεν τοις ψυχροτεροις των κλιματων , πυκνουμενων των ἐν ταις βοταναις πορων , οὐκ | ||
| μεν γεννηθεις της ἀνω τυχης ἐστι , κυριευσει πολεων και κλιματων και πληθυνθησεται το ὑπηκοον αὐτου και ληψεται γυναικα περιφανη |
| αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
| ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| αὐτον ἱκανως Εὐπολις ἐν τοις Κολαξι . Ἀλλως . λεγεται καταψευδεσθαι των ὑπομνηματων , ὁτι οἱ Ἱππονικοι και οἱ Καλλιαι | ||
| ἰσως ἀν ἐν αὐτῳ τουτῳ ἀπετρεπετο μηδεν κατ ' ἐμου καταψευδεσθαι : νυν δε αὑτοι ἠσαν και βασανισται και ἐπιτιμηται |
| ἀπο του οἰστρου κινησεων και πλανων , νηστισιν , ἠγουν ποιουσαις ἐμε ἀσιτειν , παρεγενομην λαβροσσυτος και ταχεια και ἀγαν | ||
| εὐθειαι οὐ συμπεσουνται : πασαις μεν γαρ τουτο ὑπαρχει ταις ποιουσαις τοιαυτας τας γωνιας , ἀλλ ' οὐ δια τουτο |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| ἀϊοντες φοιτων ἰφθιμοι Λαιστρυγονες ἀλλοθεν ἀλλος , μυριοι , οὐκ ἀνδρεσσιν ἐοικοτες , ἀλλα Γιγασιν . οἱ ῥ ' ἀπο | ||
| βουλῃσιν ἑαις πισυνον και ἀκαμπτον , τας τ ' ἀλλας ἀνδρεσσιν ἰσας καμνουσαν ἀνιας παγχυ δ ' ἀρ ' ἐς |
| ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
| ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
| οἱ δ ' ἀποκνησαντες ἐνθυμηθεντες , ὁσων ἀγαθων αὐτοις ἐξον μεταλαβειν , δια το στασιαζειν ἀπεκωλυθησαν εἰς τας λοιπας ἐξοδους | ||
| , ἀλλ ' ὑπερηφανως . οὐκ ἐστιν ἰχθυηρον ὑπο σου μεταλαβειν . συνηχας ἡμων εἰς τα λαχανα την πολιν . |
| , μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
| δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
| πρωτος ἐξωστρακισθη , του περι τον ὀστρακισμον νομου τοτε πρωτον τεθεντος , δια την ὑποψιαν των περι Πεισιστρατον , ὁτι | ||
| τῃ Γενεσει γεγραπται , ὡς δις αὐτου ἐν τῳ παραδεισῳ τεθεντος : ἱνα το μεν ἁπαξ ᾐ πεπληρωμενον ὁτε ἐτεθη |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| ἱμαν ἐπι τον κοραμον . ἀλλαι δ ' ὑποπρεσβυτεραι Θασιου μελανος μεστον κεραμευομεναι κοτυλαις μεγαλαις ἐνεχεον ἐς το σφετερον δεμας | ||
| ἐχον , ὡς ἐκ δερματος κατεσκευασμενην , ἠ το ἐκ μελανος σιδηρου δεδεμενον . Ὁ δε Περσευς ὡσπερ νοημα ἐπετετο |
| . οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
| , παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
| ὁσιον δωσω φονωι . τι δητα μαλλον θεας ἀγαλμ ' ἁλισκεται ; ποντου σε πηγαις ἁγνισαι βουλησομαι . ἐτ ' | ||
| πρασσων τους θεους λεληθεναι , δοκει πονηρα , και δοκων ἁλισκεται ὁταν σχολην ἀγουσα τυγχανῃ δικη . ἀλλ ' εἰπερ |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| αὑτοις τας δια του σωματος : διο διψας τινας αὑτοις παρασκευαζουσιν , ἱνα πινοντες ἡδωνται . αἱ μεν οὐν ἀβλαβεις | ||
| Εὐριπιδῃ . Ὁταν μελλωσι περδικες προς τῳ τικτειν εἰναι , παρασκευαζουσιν ἑαυτοις ἐκ τινων καρφων την καλουμενην ἁλω . πλεγμα |
| πανταχῃ των σινδονων ἀπορρητα διαγραμματα , και περι αὐτα καθεωρατο φασματων εἰδη θεοπρεπη ἐπιδεικνυντων την ψυχην ἐναργως , ποιοις ἀρα | ||
| ] ἑκαστα [ ε ? ! ! ! των ] φασματων [ ] και [ ] [ ! ] ν |
| τιμων : πολλακις , ὠ Ἀθηναιοι . Τυρρηνικος : ἁπαντα συμβησεσθαι ἐτι . Κατα Διονυσιου του ἐπι της διοικησεως : | ||
| οἱ λογοι και ὁ δρασμος ἐνικα και πραγματα αἰσχιστα ἐμελλε συμβησεσθαι , και οὐχ ὁσον το της δουλειας , ἀλλ |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| ἡ ψυχη , πως οἱον τε χωριζεσθαι τας στιγμας και ἀπολυεσθαι των σωματων , ἁς δη ψυχην ὑπετιθεντο ; οὐ | ||
| μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν ὀφειλειν , ὀμοσαντας ἀπολυεσθαι του δανειου , πρωτον μεν ὁπως ἐν μεγαλωι τιθεμενοι |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| εἰκος μηδεν ἡγεισθαι φιλιον , ἀλλ ' ἐαν τε Ἀλβανοι νικωσιν ἐαν τε Ῥωμαιοι κτεινειν τους κεκρατηκοτας αὐτων . ταυτα | ||
| νικωσιν . βϚʹ αἱ βʹ νικωσιν . βζʹ αἱ ζʹ νικωσιν . βηʹ αἱ βʹ νικωσιν . βθʹ αἱ θʹ |
| της κατατασιος ἐπιδεοι τις , οὐκ ἀν δυναιτο κρατεειν ἡ ἐπιδεσις , ὡστε διεσταναι , ἀλλα συνελθοι ἀν προς ἀλληλα | ||
| μοριον . και ποθεν δηλον , ὁτι καλη ἐστιν ἡ ἐπιδεσις ; ἐαν ὁ ἀρρωστος σοι λεγει μαλλον τυχον σημερον |
| ' ὀχλον στειχοντα και τινας δυο ὠχρους κεκρακτας , πυγμαχους σοφισματων , Δαμιν τε και Παυε , ὠ Ἑρμαγορα βελτιστε | ||
| εὑροντας δε τι ἐστιν ἐλεγχος , ἠ τοσασδε τας των σοφισματων ἀρχας τιθεσθαι ὁσας και ἡμεις , ἠ παντας ἀναγειν |
| παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
| την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
| αἱματορροφου οἰκειν τοιαυτας εἰκος , οὐ χρηστηριοις ἐν τοισδε πλησιοισι τριβεσθαι μυσος . χωρειτ ' ἀνευ βοτηρος αἰπολουμεναι . ποιμνης | ||
| ἀσθενεις και σφοδρα πρεσβυτας ἀλειφεσθαι μεν λιπαρως και ὁμαλως , τριβεσθαι δ ' αὐτον ὑφ ' ἑαυτου τα πλειστα βελτιον |
| ' αὐτοιο μελοντο . Ἐνθα δε ναυτιλιης πυκινην περι μητιαασκον ἑζομενοι βουλην , ἐπι δε σφισιν ἠλυθε κουρη φραζομενοις . | ||
| ' εἰσβαινον και ἐπι κληισι καθιζον , ἑξης δ ' ἑζομενοι πολιην ἁλα τυπτον ἐρετμοις . ἀλλ ' ὁτε δη |
| τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
| ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |