| , ἱν ' οὑτως ὁπερ ἀν εἰπῃ βλασφημων αὐτον ἡδεως ἀκουσωσιν , ὡς ἐχθρου κοινου βαλλομενου . ὁ οὐν λογος | ||
| ὡν ἀν ἰδωσιν οἰκειοτερην ἡγευμενοι , ἠ ἐξ ὡν ἀν ἀκουσωσιν . Ὁστις μεν εἰωθεν ἀκουειν λεγοντων ἀμφι της φυσιος |
| ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
| νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |
| ὑπο Δωριεων ἐκπεπτωκοτες ἐκ τε Ἀργους και ἐκ Λακεδαιμονος ἐπεκηρυκευοντο Ἰωσιν αὐτοι τε και ὁ βασιλευς Τισαμενος ὁ Ὀρεστου γενεσθαι | ||
| , ἐστιν πιστωσασθαι και το ἀδιαιρετον της εὐθειας παρ ' Ἰωσιν ἐκ των περι Δημοκριτον , Φερεκυδην , Ἑκαταιον . |
| : οἱ δε ὑποπτευουσι την σιωπην και τι ὑπερμεγα κακον ἀκουσεσθαι προσδοκωσιν , ἐφ ' ὁτῳ συ διαμελλεις . Βουλει | ||
| τα ποιουντα ἐστιν , εἰ μελλοι τις ὡς ἑν ἁπαντα ἀκουσεσθαι , ταδε : σαφηνεια , μεγεθος , καλλος , |
| , οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
| ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| . και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
| σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
| αὑτοις τας δια του σωματος : διο διψας τινας αὑτοις παρασκευαζουσιν , ἱνα πινοντες ἡδωνται . αἱ μεν οὐν ἀβλαβεις | ||
| Εὐριπιδῃ . Ὁταν μελλωσι περδικες προς τῳ τικτειν εἰναι , παρασκευαζουσιν ἑαυτοις ἐκ τινων καρφων την καλουμενην ἁλω . πλεγμα |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| ὁπλα και μηχανηματα και στρατοπεδα των ἀναγκαιων ἐστι κτηματων τοις κρατουσιν : ἀνευ γαρ τουτων οὐχ οἱον τε σωζεσθαι την | ||
| κροσσοι . θυσθλα τους θυρσους ἠ κλαδους οὑς αἱ Βακχαι κρατουσιν . ἐνιοι δε τα ἐπι την θυσιαν ἐκφερομενα . |
| θυραυλιᾳ δε ἐποτρυνει , προβαλλει δε χειμωνι , καυματι δε ἐπιδιδωσιν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἐκεινος Δαρειου μεν ἐκρατει , | ||
| μετα την Νωε και των υἱων αὐτου γενεσιν εἰς πολυανθρωπιαν ἐπιδιδωσιν ἡμων το γενος . ἀλλ ' ἰσως οὐ χαλεπον |
| ἰστε μα θεους , μα θεας , οὐδεν περιττοτερον καταδεδαρθηκως ἀνεστην μετα Σωκρατους , ἠ εἰ μετα πατρος καθηυδον ἠ | ||
| οἱς ἐπη . ἐγω δε παλαι μεν ἀρρωστων σου βοηθουντος ἀνεστην και ἠν μοι της ὑγειας ἡδιον το σου φροντιζοντος |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| λεγομενα . προς πασιν τουτοις φησιν ὁ Ἀλεξανδρος ὁτι ἐπειδη ἀντιστρεφουσιν , οὐδεν ἀν ἡττον δια του ἑτερου των ὁρισμων | ||
| την του ἐνδεχομενου ἀντιστροφην : εἰπομεν γαρ ἠδη , ὡς ἀντιστρεφουσιν αἱ κατα το ἐνδεχεσθαι προτασεις . εἰ δε δει |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| γης ὁστις εἰ , εἰτε Ζευς εἰτε ἀλλο τι , ἐπακουσον . [ εἰτε ] τον νουν τοις ἀνθρωποις ἐντιθεις | ||
| καταπλησσῃ , πως ὁ ταλας ἀνθρωπος ἐβαρηθη ; το δεινοτερον ἐπακουσον . ἐτερπετο Μωμου ταυτα λεγοντος Ἑρμης και ταυτα ἐπραττεν |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| . πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
| ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
| ταυθ ' ὁταν εἰπω , πολλους ἀνιστημι σοι πολλαχοθεν τους κατηγορους , οἱ οὐκ ἀλλους ἀνθ ' ἑαυτων εὐδαιμονειν ἠθελον | ||
| Πομπηιος ὑπακουσαι τῃ δικῃ : και παλιν του δημου τους κατηγορους ἐνοχλουντος , σφαγη τις ἐκ των Πομπηιου στρατιωτων ἐπιδραμοντων |
| ἡμιολιος , φαινεται [ ὁτι ] και ὁ διπλασιος λογος συντιθεσθαι τε ἐκ του ἐπιτριτου τε και ἡμιολιου και εἰς | ||
| και τεσσαρα : σῳζεται λογος ἐπιτριτος , ἐξ οὑ φημι συντιθεσθαι τον δεκασημον . παλιν ποιω τον αὐτον ἐκ τετρασημου |
| ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
| ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
| ἡ ψυχη , πως οἱον τε χωριζεσθαι τας στιγμας και ἀπολυεσθαι των σωματων , ἁς δη ψυχην ὑπετιθεντο ; οὐ | ||
| μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν ὀφειλειν , ὀμοσαντας ἀπολυεσθαι του δανειου , πρωτον μεν ὁπως ἐν μεγαλωι τιθεμενοι |
| οἰκιαν ἀνδραποδων και ἐλευθερων ὁμιλος ἐργοις και λογοις ἀει συντροφον κατασκευαζουσιν , ἁρμοζομενοι και ἑνουντες αὐτο τῃ ψυχῃ ὡς μερος | ||
| μεν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὁν οἰκοδομουσιν ὡς πολιν και κατασκευαζουσιν οἱ γενεσιν προ του ἀγενητου θεραπευειν ἀναγκαζομενοι , ἐφ |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| οὐδεν κυριολογειται την δι ' ἀλληγοριας ὁδον φυσικοις φιλην ἀνδρασι τρεπεσθαι την ἀρχην ἐνθενδε του λογου ποιησαμενους : εἰ το | ||
| οὑτως ἐχει : εἰ γουν παρ ' ἐμε ἠν το τρεπεσθαι , ὁποτε ἐβουλομην , ἀν ἐχρωμην αὐτῳ , και |
| αἱματορροφου οἰκειν τοιαυτας εἰκος , οὐ χρηστηριοις ἐν τοισδε πλησιοισι τριβεσθαι μυσος . χωρειτ ' ἀνευ βοτηρος αἰπολουμεναι . ποιμνης | ||
| ἀσθενεις και σφοδρα πρεσβυτας ἀλειφεσθαι μεν λιπαρως και ὁμαλως , τριβεσθαι δ ' αὐτον ὑφ ' ἑαυτου τα πλειστα βελτιον |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| οὐτ ' αὐτος οὐτε Παρμενιδης οὐτε Πυθαγορας ἐπετρεπον ἑαυτοις λογους καταβαλλεσθαι πλειονας , τας δυο ταυτας ἀρχας , φιλιαν και | ||
| ἀσθενεστερον σπερμα . Ἀναξαγορας Παρμενιδης τα μεν ἐκ των δεξιων καταβαλλεσθαι εἰς τα δεξια μερη της μητρας , τα δ |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
| ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
| τις αἱματος ; οὐ φησι : καιτοι πολλ ' ἐπεστραφη πεδον . χρονος δε τις τωι παιδι διαπεπραγμενωι ; σοι | ||
| ἐμπεδον , το ἑδραιον , και βεβαιον : παρα το πεδον , παρα το ἑω το καθεζομαι : ἐδον : |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
| ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
| μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
| τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
| γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
| τιμων : πολλακις , ὠ Ἀθηναιοι . Τυρρηνικος : ἁπαντα συμβησεσθαι ἐτι . Κατα Διονυσιου του ἐπι της διοικησεως : | ||
| οἱ λογοι και ὁ δρασμος ἐνικα και πραγματα αἰσχιστα ἐμελλε συμβησεσθαι , και οὐχ ὁσον το της δουλειας , ἀλλ |
| δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
| εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
| , ὑστατα δε τα περι γαστερα . μεγιστη δε εἰς ἐπικρισιν ἡ παντος του ἀνθρωπου ἐπιπρεπεια ἐπι πασι τουτοις φανταζομενη | ||
| δεοι ἐπικρισιν ἀκολουθον ποιησασθαι . προς μεν οὐν ἐνιων λογων ἐπικρισιν ἀναγκαια ἐστιν ἡ ἀκολουθια ἐπιζητουμενη . εἰ δε και |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| , Γοργους : ἀμφι δε μιν κιβισις θεε , θαυμα ἰδεσθαι , ἀργυρεη : θυσανοι δε κατῃωρευντο φαεινοι χρυσειοι : | ||
| κουροτροφος : οὐ γαρ ἐγωγε ἡς σαρκος δυναμαι γλυκερωτερον ἀλλο ἰδεσθαι . ὀπταλεος δ ' εἰσηλθε πελωριος ἱπποτης κεστρευς οὐκ |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
| ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| δυοιν κακοιν τοιν μεγιστοιν θατερον ἑλεσθαι , ἠ μη βουληθεντι κατειπειν τους ταυτα ποιησαντας οὐ περι ἐμου μονου ὀρρωδειν , | ||
| ἡμας του θεου δικαιοτατης παιδειας οἱον προοιμιον . Τουτο των κατειπειν ᾑρημενων ἐκεινου σαφεστατος ἐλεγχος και τους ἀδικιαν κατ ' |
| μελλουσης . ἀπο των θεων : συναπτε δε προς το ἐσομενης , οὐ προς το εὑρε . των ἐσομενων πραγματων | ||
| ' οὐτε ἀγνοησεται ταυτα , ὠ Ζευ , ἐν φανερῳ ἐσομενης της ἐριδος τοις φιλοσοφοις , και δοξεις τυραννικος εἰναι |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
| περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
| ' ὁταν τινα βουλῃ προς σε ταχυ ἐλθειν , ἀπειλουντα μεταπεμπεσθαι , μηδε φασκοντα ἐρημον εἰναι ἁμα πολλοις ἀπειλειν , | ||
| ἐφ ' ἑκαστῳ μερει χαρισασθαι λογον ἠ παρ ' ἡμων μεταπεμπεσθαι το δευτερον , οὑς οὐποτε πεισεις ἐπιλαβεσθαι των σων |
| αὑτων σωμασι τας πειρας ποιουμενοι : και οὐτε πληθους των ἀντιτεταγμενων ἐφροντισαν οὐτε της Καλλικρατιδου δοξης , οὐτε νησων ἐχομενων | ||
| μη πολυ λειπεσθαι των καταπελτικων βελων . των δ ' ἀντιτεταγμενων Μα - κεδονων καταπεπληγμενων την ἀνδραγαθιαν του Πωρου ὁ |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| τε οὑτως ἀμαθως ἐπαιδευσεν , ὡς ὁπλα ἐπ ' ἀλληλους ἀρασθαι , και ὁ μεν τρωθηναι , ὁ δε ἀποθανειν | ||
| τα πραγματα , και προς την ἐκεινων χαριν και κολακειαν ἀρασθαι πολεμον προς τους περι Δημοσθενην , τους τἀναντια τοις |
| του ω μεγαλου . Κορημα , οὐχι σαρον : και κορειν και παρακορειν , οὐχι σαρουν . Ἀφηλιξ παρα τοις | ||
| Νεωκορος : ὁ του ναου παις : ἠγουν ἀπο του κορειν κοσμειν το κουρος . Νερον : δια το νεωστι |
| νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
| πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
| ἐπιθυμιας . Ἠρι , ἐπι του ὀρθου . ἀπο του αἰρεσθαι ἡμας ἀπο της κοιτης κατα τουτον τον καιρον . | ||
| δικαια ὑφεξειν . εἰ δ ' ἐκ παντος τροπου πολεμον αἰρεσθαι προς ἡμας διεγνωκας , ἰσθι σοι ταὐτο συμβησομενον , |
| παρελθων ἐς μεσον δειξαιμι τον λογον , ἐς δεον οὑτως ἀποβησεσθαι μοι τα της εὐχης . Αὐτοι τε οὐν ἠδη | ||
| , ἀντοιηθῃ , κατα την ποτερου δοξαν φωμεν το μελλον ἀποβησεσθαι , ἠ κατα την ἀμφοτερων , και τῳ μεν |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
| τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
| , ἀλλα και ὁ Πλατων κτλ . . , : Στρατων μεν προσειναι τοις σωμασι φυσικον βαρος , τα δε | ||
| : καθηνται δε και οἱ ποιησαντες τα ἀγαλματα Ξενοφιλος και Στρατων . ἐξ ἀρχης δε ἱδρυσατο Σφυρος το ἱερον , |
| ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
| ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
| των οἰκων το μεγεθος ; οὐ γαρ οὑτω του πλουτειν ἐρωσιν ὡς του δια το πλουτειν εὐδαιμονιζεσθαι . και οὑτω | ||
| την ἀξιαν ἀποδεδωκεναι χαριν τοις ἐρωμενοις : τοις δε μη ἐρωσιν οὐτε την των οἰκειων ἀμελειαν δια τουτο ἐστιν προφασιζεσθαι |
| στενα γαρ λεγω τον Κρισαιον κολπον . οἱ δε ἐντευθεν ἐπιχειρησαντες ἐτυχον της καθοδου μετα πʹ ἐτη των Τρωικων . | ||
| ἁ ἐκαλουν ἁρμονιας την ἐπισκεψιν ἐποιουντο , οἱ δ ' ἐπιχειρησαντες οὐδενα τροπον ἐξηριθμουντο , καθαπερ οἱ περι Πυθαγοραν τον |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| και τον παλαι τεθνηκοτα καλειν ἐπαγγελλομενοι οὐκ ἀνθρωπον ταις ἐπῳδαις ἑλκουσιν ἀλλα το δαιμονιον , ὁ του ἀνθρωπου την εἰκονα | ||
| ὀσμας ἠδη τας ἀπ ' ἀλληλων οἱ καρποι μεν οὐχ ἑλκουσιν οὐδ ' ὁλως οὐδεν των ἐν τοις φυτοις μοριων |
| και λεγει πρωτον περι των ἐριστικων , εἰτα περι των πολιτικων : τεμνει δε τουτο εἰς δυο , εἰς τε | ||
| κοιμασθαι , μεχριπερ ἀν ἐθελωσι , και βιον ἐξω των πολιτικων ἀσχολιων ᾑρηνται , τουτοις ἐγχωρει και τα παχυχυμα και |
| τε εἰσι και δραστηριοι , οἱ δε βραδειας και ἀναβεβλημενας ἀνειμενοι τε και ἡσυχαστικοι : ἐτι δε οἱ μεν στρογγυλοι | ||
| μεν γαρ στερεοι τε εἰσι και ἀρρενες , οἱ δε ἀνειμενοι και θηλυτεροι : και τουτων ἑτεροι μεταξυ , μεμιγμενοι |
| λεγομενον σημειον δημοσιον χειμεριον ὁταν μυες περι φορυτου μαχωνται και φερωσιν . Εὐδιας δε σημεια ταδε . Ἡλιος μεν ἀνιων | ||
| ' ἐνδεως πραττουσιν , ἀν μηδεν κακον ποιωσιν ἀπορουντες , φερωσιν δ ' εὐγενως τον δαιμον ' , εἰς πιστιν |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
| ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
| ποτου ἠτοι ἀφεψηματος ἐστωσαν # γ . Περι της ἀθανασιας ἀντιδοτου . Ἀθανασια ἀνωδυνος πλευριτικη . Κασσιας , ναρδοσταχυος , | ||
| , εἰτα θρεψαϲ τοιϲ ῥοφημαϲιν εἰϲ κοιτην διδου τηϲ θηριακηϲ ἀντιδοτου , παλιν τε τῃ ὑϲτεραιᾳ διδουϲ ὁμοιωϲ ἀνατριβε το |
| δοξει τα αὐτα τοις φιλοις ἐπιτηδευειν . Τους μεν οὐν κατηγορουντας οὑτω χρη μετιεναι το εἰκος : τοις δε ἀπολογουμενοις | ||
| και πραττοντας και λεγοντας , ἡδονης τε αὐ σχεδον ἁπαντας κατηγορουντας , ἰδιᾳ δε μονῃ ταυτῃ προσηρτημενους . Σφαλεις οὐν |
| και των ἀκολουθησεων ἐξυφαινειν . ἀλλα ταυτα μεν ἐκειθεν ἐξεστιν ἀναλεγεσθαι τοις φιλομαθεσιν . Ἐπιστησαι δε χρη ὁτι ἐν τῃ | ||
| οὐ συγκατατιθεμαι . . . . ἀναπεμπαζεσθαι : ἐπαναλαμβανεσθαι ἠ ἀναλεγεσθαι : ἐκ του πεμπω . . . . ἀναιδεια |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| ” προς την των ἐν τῳ βιῳ πραγματων παντων ἀπταιστον κατορθωσιν , και το τελευταιον „ μετα σπουδης „ ἐντραφηναι | ||
| ζητησομεν , ἡτις ἀξει τας ψυχας και εἰς την τουτων κατορθωσιν , ἠ πασαι σωφροσυναι ῥηθησονται , και ἐσται μια |
| αὐτῳ τῳ ἐτει την παιδοποιιαν ἐσεσθαι , εὐαρεστον τε την συμβιωσιν μηκυνθηναι , και μαλιστα ὁταν οἱ ἐπικαιροι τοποι των | ||
| αὐτῳ τῳ ἐτει την παιδοποιιαν ἐσεσθαι , εὐαρεστον τε την συμβιωσιν μηκυνθηναι , και μαλιστα ὁταν οἱ ἐπικαιροι τοποι των |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| του Φιλοπατορος , αἰτιωμενου Συριαν τε και Κιλικιαν Ἀντιοχον αὐτον ὑφελεσθαι . και οἱ Ῥωμαιοι της ἀφορμης ἐπεβαινον ἀσμενοι κατα | ||
| γαρ φιλος ὁ κλεπτης . εἰ γαρ ἠν παρα το ὑφελεσθαι , και ἀποβολῃ ἐγενετο του υ , ἐδει δια |
| ἱππων ἀγωνισαμενοι νικησωσι , καταπηδωντες και την των πεζων ταξιν μεταλαμβανοντες θαυμαστας ποιουνται μαχας . ἰδιον δε τι και παραδοξον | ||
| αἱς ἀν ἐθελωσιν , ἑστιασεων δε και εὐωχιων των πολυτελεστατων μεταλαμβανοντες , οἱ δε τινες ἀργυριον ἐκδανειζοντες ἠ ἀλλας ἐργασιας |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| περιφερειαν διαπορευεται . Και ἐπει ἀπο θερινων τροπων του ἡλιου πορευομενου νυξ ἡ προτερον της ὑστερον ἐστι βραχυτερα , ἐλασσων | ||
| ἐπικρηπιδας τον ποδα φησαι εἰναι εὐρυθμοτερον του ὑποδηματος . και πορευομενου προς τινα των φιλων προδραμων εἰπειν ὁτι Προς σε |
| του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι τους ὀνομασθεντας Κουρητας : | ||
| του ὀρθου κανονος εὑρισκομεν , ποσων ἐστιν τμηματων ἡ της προειρημενης διαστασεως εὐθεια , οἱων ἐστιν ἡ ἐκ του κεντρου |
| [ [ ] ! [ ! ! ! ] ν ἐλθουσιν μαφ ! ! [ ! ] ? [ . | ||
| τυραννουντων . Και τουτο δις τρις ἑτεροις και ἑτεροις πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον |
| ἠν δε ἀρα μαχης συνθημα τοις κυβερνηταις . οἱ δε ἐπιστρεψαντες ἀντιπρωρους τας ναυς ἐμβαλλουσι ταις Λακωνικαις . αἱ δε | ||
| ἱππεις οἱ των Ἰνδων τοις πεζοις ἰδοντες ξυνεστηκος το ἐργον ἐπιστρεψαντες αὐθις και αὐτοι ἐπηλαυνον τῃ ἱππῳ . ὡς δε |
| ἡ δε τοὐναντιον οὑ βουλεται , ἀνελουσα δε ὁ συνεπερανεν ἐπανεισιν ἐπι το προκειμενον ἐξ ἀρχης : και ἡ μεν | ||
| ταις τε μηχαναις ἐπιστησας τους καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον |
| ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
| μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| , Καρκινῳ , Ἀφροδιτης και Ἑρμου συμπαροντων ἠ μεσουρανουντων ἠ ἐπιθεωρουντων , ἀποντων των κακοποιων , συνοισει γην πριασθαι . | ||
| , Καρκινῳ , Ἀφροδιτης και Ἑρμου συμπαροντων ἠ μεσουρανουντων ἠ ἐπιθεωρουντων , ἀποντων των κακοποιων , συνοισει [ δε ] |
| ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
| ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
| δ ' ἑξης ἡμερᾳ συναγαγοντες οἱ δημαρχοι το πληθος , ἐκλιποντος του μειρακιου την δικην , ἐκυρωσαν την κατ ' | ||
| ὑπο του Ψαμμιτιχου παιδος , ἀρξαμενου μονον , εἰτ ' ἐκλιποντος τον βιον , ὑστερον δε ὑπο Δαρειου του πρωτου |
| ἐστιν ἀναπολουμενον προσωπον . ὀρθως οὐν των πρωτοτυπων , δειξιν σημαινουσων , κατα προταξιν ἀμοιρει , καθ ' ὑποταξιν δε | ||
| . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το αὐτο σημαινουσων , ἠ και λογων . λεξεων μεν ὡς εἰ |
| ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
| και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
| ἐλεγον και το πισινον ἑψημα . τα δε ἀλφιτα δημοσιᾳ πιπρασκεται . ΓΘ ἀλλως : ἐθος εἰχον ποιειν πλακουντας ἠ | ||
| φρεατα των παντων , καθαπερ ἐν Σοατροις , ὁπου και πιπρασκεται το ὑδωρ : ὁμως δε καιπερ ἀνυδρος οὐσα ἡ |