| και των ἀλλων των τοιουτων καλλος , οὐδε περι ἀρετης φεγγους τοις μηδε φαντασθεισιν ὡς καλον το της δικαιοσυνης και | ||
| ἐν ταις πετραις λιθος , την μεν ἡμεραν ὑπο του φεγγους κρατουμενος , δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , |
| ὁ Ἀσκληπιαδης , ὁ μεν Ἀσκληπιαδης ἐφαινετο γυμνος ἐπι του τεγους τον πηλον παραφερων , ὁ δε εἰ τιν ' | ||
| ' ὑπ ' αὐτων . και δι ' ὀπης κἀπι τεγους δυοιν λυχνιδιοιν ἀκερματιαν κλειδιον σμηματοφορειον γυναι , τι το |
| , ὡν τον μεν Ἰασιωνα δυσσεβημα τι πραξαι περι Δημητρος λεγους ' ἀγαλμα και πληγῃ κεραυνωθεντα δαιμονιῳ θανειν , τον | ||
| μυθῳ ] λογῳ προσχρῃζετε ] χρῃζετε πευσεσθε ] μαθηθεσθε και λεγους ' ] οὐ μονον πασχουσα δηλονοτι ἀλλα και λεγουσα |
| ! ? ! ! τῳ ἰασονι ἐπι της ? ? ἀργους ? ? ? ᾽῀συθιαν ? ! ? ! ? | ||
| ἐγω , ἐκεινη γε ἐν τῳ σμηνει μενουσα οὐκ ἐᾳ ἀργους τας μελιττας εἰναι , ἀλλ ' ἁς μεν δει |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| διισχυριζεται τον ἀνδρα τονδε ἐκ τωνδε πανταχη και παντως ἀπαθη καταστησειν ἠ καθαπαξ ἠ ποσον τι χρονου ; οὐκουν ἠ | ||
| μεν οὐν ἐκεινος ἐζη , διαδοχον της οὐσιας ἠλπιζεν αὐτον καταστησειν της ἑαυτου : ἐπειδη δε ἐτελευτησε νοσησας του ἐξελθοντος |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| Λυσις ἀπο του ῥητου . ὡς και ἐπι των ἑτερων ζητηματων , ᾑ ὁ νομος εἰπεν , εἰτε ἑκοντα , | ||
| Ἰσθμον βραδυναι : ὁθεν οὐδε ἀμειβομενου του προσωπου ἐπι των ζητηματων τουτων συνισταται : Ἑρμογενης μεντοι φευγων τον ἀπο πραγματος |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
| ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
| προς την ἱκετειαν τας ἑταιρας ὡς πλειστας , και ταυτας προσευχεσθαι τηι θεωι και ὑστερον ἐπι τοις ἱεροις παρειναι . | ||
| ἐλθων οὐν εἰς τον τοπον τιθω τα γονατα και ἠρξαμην προσευχεσθαι τῳ κυριῳ και δοξαζειν αὐτου το ὀνομα , ὁτι |
| ἀν τις ὡσαυτως μεμψαιτο , τοις πολλακις ἐπ ' οὐδενι προσηκοντι γραφομενοις . Ἐπειδη τουτοις τα τε ὑπωχρα και ὠχρα | ||
| τοις ἀκολουθοις ἐνθα ἀν κατακλινοι αὐτων ἑκαστον , θυειν τῳ προσηκοντι θεῳ : και οὑτω ληξαι το κακον . ὁθεν |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| ἠ την ἐνοχλουσαν παυσασθαι ναυτιαν , εἰ μη το παν ἀπεριττον ἐργασῃ το σωμα προτερον , εἰπερ αὐτο την αἰτιαν | ||
| ὁτε και πολλους τα μεγαλα βλαπτουσιν : εἰ μεν γαρ ἀπεριττον εὑρεθῃ το σωμα και μητε πληθωρικον ὀν ἠ κακοχυμον |
| το ἠθος οὐδε ἀγεννης , ὡς ἐχων ἐν τῃ διανοιᾳ μεγαλειον τι και οὐκ εὐτελης ὠν , ἠλιθιος δε μαλλον | ||
| ἐξ ἀλλων . Ἐτι δ ' ἐκ πλειονων τουτου το μεγαλειον : και γαρ ἐκ κιναμωμου . . . και |
| τουδε μη πολις πυθηται κενανδρον , οὑτω μοι δοκει τουτο συνταττειν : μη πυθηται και ἀκουσῃ ἡ πολις , το | ||
| νομους τινας λαβοι , καθ ' οὑς προσηκει την ζωην συνταττειν και προς τουτους το της συνειδησεως ταμιειον ὡς προς |
| . ἀλλως : ἀδυνατον γαρ ἐστι τῳ ἡττονι το των ὑπερεχοντων κρατος ἐκκλιναι . κἀκεινος ἀβουλιαις : ἀντι του ὑστατος | ||
| τοπων πλεονεκτουντων , των δε περι τον Περδικκαν τοις πληθεσιν ὑπερεχοντων , το τελευταιον ἀμφοτερων διημερευσαντων ἐν τοις κινδυνοις ὁ |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| λεγομενην δικην της κακουργιας την μεγιστην οὐδεις ὡς ἐπος εἰπειν λογιζεται , ἐστιν δ ' ἡ μεγιστη το ὁμοιουσθαι τοις | ||
| ὡστ ' εἰ τις δυο ἠ και τι πλειους ἡμερας λογιζεται , ματαιος ἐστιν : οὐ γαρ ἐσθ ' ἡ |
| , και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἡ τε πλευρα μιαν ἀποκαταστασιν ποιησηται και το σημειον το παν της πλευρας διεξελθῃ | ||
| ὁ Ἱππαρχος ἐπισκεπτεται , μη ἐν ἰσῳ χρονῳ ποιεισθαι την ἀποκαταστασιν . λεληθε δε αὐτον , ὁτι του ἐπιλογισμου μηδ |
| δεσμῳ : τοις πυκτικοις ἱμασι . Δια το τας σαρκας διακοπτειν και ἀναλισκειν . Βελτιον δε τον δεσμον ἀκουειν , | ||
| ὁταν κενωθῃ το ἐν αὐτῃ αἱμα , ἀποσφιγγοντας τους βροχους διακοπτειν το μεσον και περιττον του ἀγγειου και ἀφαιρειν , |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| κρατησῃ ὡστε το αἱμα θερμανθηναι , ἠν τε ὑπο των προσφερομενων ἠν τε ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και | ||
| οὐδε ἐπεχειρησαν τουτους ἀμυνασθαι . τριακοντα γαρ ναυσι των Ῥωμαιων προσφερομενων τῃ χωρᾳ και μητε ταξεως μητε συστηματος ἁδρου γενομενου |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| φασι δε και ἐν ταις πολεσιν ἐντιμοτερους εἰναι μαλλον τους πλουσιους των πενητων . οἱ τοιουτοι δε μοι δοκουσιν οὐκ | ||
| και τυχῃ προς το παρον μη ἐχειν χρηματα τους ἡττον πλουσιους . εἰσεφερον γαρ οἱ πλουσιωτεροι ὑπερ αὐτων και προετελουν |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
| Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| πειθομενων δ ' αὐτων , οἱ πρεσβεις προσιοντες τοις οἰκοδομουσι προσεταττον ἀφιστασθαι των ἐργων την ταχιστην . ἀπορουμενων δε των | ||
| τουτο ἠ πιειν ἠ φαγειν οὐδεν μαλλον ἠ τῳ Εὐρυπυλῳ προσεταττον , ὡς ἱκανων ὀντων των φαρμακων ἰασασθαι ἀνδρας προ |
| . ἀλλα μην ὑπερ ὡν γε τοις εὑρημενοις τας τιμας καταλειπειν φησει , οἱ μεν ἁπλα πανυ και δικαι ' | ||
| ἀπεργαζεται . παισιν δε αἰδω χρη πολλην , οὐ χρυσον καταλειπειν . οἰομεθα δε ἐπιπληττοντες τοις νεοις ἀναισχυντουσιν τουτο καταλειψειν |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| κατα τουτο . τους ἐν τῃ ἀκρᾳ τῃ ἐν Σαρδεσι δεδεμενους ἀνδρας ἠξιωσεν αὐτον ἀφειναι ἐλευθερους αὐτῳ , Ἐχεκρατιδην τον | ||
| λαβειν , πολλῳ δε και μετα την ἁλωσιν συγκεκλεισθαι χρονῳ δεδεμενους ἐν ξυλῳ ὠχρους τε και ἰσχνους και δυσειδεις γεγονεναι |
| ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
| μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
| ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
| ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
| ὁτι οὐπω τετελεσμεναι την της αὐξησεως τροφην ἐξαναλισκουσιν εἰς τους καρπους : ταυτην δ ' οὐ των κατα φυσιν ἀν | ||
| ἐστιν , Ζευς ἐσσεται : ὠ μεγαλε Ζευ . Γα καρπους ἀνιει , διο κλῃζετε Ματερα γαιαν . χρησμολογους δε |
| πολλακις , ὡς των μεν ὁμολογουμενων των δ ' ἀμφισβητησιν ἐπιδεχομενων ἐτι . οὐ μην ἀπολειπεται του κατασκευαζειν και αὐτο | ||
| χρονων των κατω . Των δε ποδων και συνεχη ῥυθμοποιιαν ἐπιδεχομενων τρια γενη ἐστι : το τε δακτυλικον και το |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| τους αὐτους τοπους τας πολεις ἱδρυσαμενοι ἱερα κατεσκευασαν ἀπο κοινων ἀναλωματων : Ἰωνες μεν ἐν Ἐφεσῳ το της Ἀρτεμιδος , | ||
| γεωργουντων και ποιησον ἀμφοτεροις λαμπροτεραν την πολιν και μηδετερον των ἀναλωματων φυγῃς , ὁπως ἡμιν μεν ὡς περι πολιτου διαλεγεσθαι |
| , των γενικων ἐξαιρετον ἐχουσων το και μετοχης μη ἐπιφερομενης προσλαμβανειν ἀρθρον , ὁ παντως φερεται ἐπι το κτημα , | ||
| ἐπι του στοματος , ἐπι δε των ὀμματων οὐ δει προσλαμβανειν το ἀφρωδη πελανον , ἀλλα μονον πελανον . ἐπι |
| τῳ προ τουτου , ἀναγκαιως και περι των κοινῃ αὐταις παρεπομενων μετα και των ἀλλων του λογου μερων πειρασομεθα διαλαβειν | ||
| και ἑκαστῳ των γνωρισματων πλειστακις προειρημενων , και ἐκ των παρεπομενων ἐνιοτε περι την ὑστεραν συμπτωματων . εἰ γαρ κἀν |
| ἑκαστα ἐξεργαζομενον τοις ὁλοις ἀπρεπη παντελως φαινεσθαι δια το μη προσηκοντως τοις ὑποκειμενοις των ἠθων φραζειν . Ἱερωνυμος δε ὁ | ||
| παλιν ἐξωθεν ἐρια ἐπιτιθεναι οἰνελαιῳ νενοτισμενα , εἰτ ' ἐπιδειν προσηκοντως και ταις ἑξης ἡμεραις τῃ πυοποιῳ ἀγωγῃ χρησθαι , |
| των σιτιων και ἀπο των ποτων και των ἀλλων των διδομενων , διδοναι δε χλιαρα και ὑγρα : ταυτα δε | ||
| ἀπεληλαται των ἐργων του θεου και των ὑπ ' ἐκεινου διδομενων δωρεων το ματαιον , δει παντως τῳ της ψυχης |
| τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
| και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| : τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
| οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
| ὡστε αὐτα καθ ' αὑτα ὑπαρχουσιν . Δειξας δια των προλαβοντων ὁτι το ὀν και το ἑν αὐτοον ὑπαρχει και | ||
| ὀρθας . πλειονα σημεια . , ] δια μεν των προλαβοντων δυο θεωρηματων ὡς ὁμολογουμενον λαμβανων ὁ στοιχειωτης το καθ |
| των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
| δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
| ἐλαιου # ιβ . ἁρμοττει δε και το βασιλικον φαρμακον προσλαμβανον νιτρου ἠ ἀσβεστου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ | ||
| κλινεται τρεπον την ἐσχατην εἰς μαι και ἐν τῃ παραληγουσῃ προσλαμβανον το ω μεγα ὑποτακτικον παθητικον ποιει . . . |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| και σοι νυν ἀπομνημονευσας ἐξηγγειλα , ὁπως εἰδειης πορρω του ἀληθους ὀντας και τους τουτῳ τῳ λογῳ καταχρωμενους τε και | ||
| δε Διοδωρος , ὁ μητε ἐνεδεχετο μητε ἐνδεχεται ἀρχομενον ἀπο ἀληθους ληγειν ἐπι ψευδος : καθ ' ὁν το μεν |
| Πρασου ἀκρωτηριου κολπον μεγιστον ὀντα και μη βαθυν περιοικειν βαρβαρους ἀνθρωποφαγους . Τα μεν οὐν κατ ' αὐτην την ἱστοριαν | ||
| ἀνθρωπῳ εὐφημα περι θεων λεγειν και μη βλασφημουντα λεγειν αὐτους ἀνθρωποφαγους και γαστριμαργους . υἱε Τανταλου , σε δ ' |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| εἰδον ἐπ ' ἐμαυτου γενομενον , ἀλλ ' ἰστε ὁτι δεξαμενας ἐπαινουσι , και δευρ ' ἀγ ' ἰων νηα | ||
| , κυνιδιοις ὀσταριον ἐρριμμενον , ψωμιον εἰς τας των ἰχθυων δεξαμενας , μυρμηκων ταλαιπωριαι και ἀχθοφοριαι , μυιδιων ἐπτοημενων διαδρομαι |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| : οὐτε γαρ ἐθνος των ἐντος του Ποντου οὐδεν ἐχομεν προβαλεσθαι σοφιης περι οὐτε ἀνδρα λογιον οἰδαμεν γενομενον , παρεξ | ||
| ὁ Συριανος διηγειτο πολλοις τισιν , ὡς οὐδεν ἠν αὐτῳ προβαλεσθαι κλειδιον οὑτω πολυπλοκον τε και μηχανικως εἰργασμενον , ὁπερ |
| ἐν τοις τρισι πρωτοις , ὁ δε δακτυλικος ἐν τοις τετρασιν , ὁ δε παιωνικος ἐν τοις πεντε . αὐξεσθαι | ||
| ἱπποισι δε τετρασιν ἑως Ἁλιρροθιου : ἐφ ' ἱπποις δε τετρασιν , τεθριππῳ ἀγωνισαμενος ἐνικησεν ὁ Ἁλιρροθιος . ὁθεν τινες |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| χειρος : δια μεσου δε του ἀγκυλιου το ἑτερον της καιριας ἀνασπαται χαλασμα , εἰτ ' ἐπιστρεφεται δια των ἀγκυλων | ||
| ἐν τουτῳ ὁ ἐπιβουλευων τῳ Γαδατᾳ παιει αὐτον , και καιριας μεν πληγης ἁμαρτανει , τυπτει δε αὐτον εἰς τον |
| καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | ||
| ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη |
| δε Ἰδαιαν την Δαρδανου , ἡτις ἀπεχθως ἐχουσα προς τους προγονους , λεγω δη προς τους ἀπο Κλεοπατρας υἱους , | ||
| και πλουσιωτερον ; ἀξιον δε αὐτην γενεσθαι και δια τους προγονους κοινους ὀντας ἀμφοτεραις ταις πολεσι και δια τους θεους |
| , τα δε ἐν βαθει μελανα : διοπερ τας μεν ἐπιπολαιους λευκας φρενας εἰπε , τας δε ἐν βαθει μελαινας | ||
| μελαινῃ και πυκνῃ και ὁμοιως γληνωδει λιβαδας δει πολλας και ἐπιπολαιους εἰναι . διο συμφερει ἐν ταυταις τους ὑπονομους ὀρυσσειν |
| γυνη . . . , , : ἀνηκε : „ Μους ' ἀρ ' ἀοιδον ἀνηκεν „ . το θεμα | ||
| των ἀπορων ὡρμησεν ἐπερωτησιν και φησι τουσδε τους στιχους : Μους ' ἀγε μοι τα τ ' ἐοντα τα τ |
| ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις ἐν τῃ πορειᾳ της στρατιας προς τοσουτον | ||
| Κω φυξα τις ὠν : ἐκειθεν γαρ ἐφυγεν Ἡρακλης αἰφνης ἐπιθεμενων αὐτῳ των Κῳων . ταν ἐπι Πυξαν ἠρχ ' |
| ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
| δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
| ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
| οὐδε τον δεινα των ἰσων τινα και των ὁμοιων ἐνιοτε φθεγγομενων , ἀλλα τον ἰσχυροτατον και βαρυτατον και δεσποτην ὀνομαζομενον | ||
| μετα διανοιας δε των λεγοντων , ἀλλα μαινομενῳ φασι στοματι φθεγγομενων αὐτους και ὑπηρετουντων ὁλων και παραχωρουντων μονῃ τῃ του |
| προϲ το ἡπαρ και την κοιλιην ἠ το ϲτομα ταυτηϲ προϲβαλλειν . ἡδε γαρ ἡ ἀφαιρεϲιϲ πολλον τι ἐπικαιροτερη τηϲ | ||
| καϲτοριον ἁμα Ϲικυωνιῳ . εἰ δε μη παυοιτο , ϲικυαϲ προϲβαλλειν μετα καταϲχαϲμου , ϲκελων μεν ϲυνελκομενων ἰϲχιοιϲ και τῳ |
| νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
| πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
| την ΑΒ , του δε λοξου της σεληνης την ΓΔ παραλληλους προς αἰσθησιν γινομενας μεχρι γε των κατα τους ἐκλειπτικους | ||
| ὁ δε δια των πολων της σφαιρας διχα τεμνει τους παραλληλους κυκλους , καθ ' ὡν φερεται τα ἀστρα , |
| πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
| φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
| , βουλομενοι τι ἐξαπατησαι την πολιν . Μεταξυ δε ἡμων διαλεγομενων ἐτυχετην οἱ Συρακοσιοι πρεσβεις παριοντες . εἰπεν οὐν ὁ | ||
| οὐ δυνανται . εἰ δε τις αὐτων περι της ἐγκρατειας διαλεγομενων ἀπαντικρυ σταιη ἐχων ἐνθρυπτα και στρεπτους , ἐκβαλλουσι την |
| αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ||
| , ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το |
| ὡστε παντων ἑκατερα , ἀλλ ' ἡ μεν του παντα συμφυεσθαι προς ἀλληλα , κατα τε πλατος και βαθος , | ||
| σημαντικας των κατα συμβεβηκος ὑπαρχοντων τῳ ὑποκειμενῳ και δια τουτο συμφυεσθαι προς ἀλληλα μη δυναμενων , και φησι την μεν |
| ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
| φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
| ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
| πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| και ἀπο της ὑμετερας Ἀσιας των ἐργων λογος βεβαιων τας προσδοκιας . οὐδεν γαρ οὑτω μεγα των ἀγγελλομενων ὀντων ἁπαντων | ||
| δε ὡς ἡμας ἰεναι περι σου λογους βεβαιουντας ἡμιν τας προσδοκιας . ἐμοι δε μεγα μεν ἀν ἠν εἰς τιμην |
| ἐθελησαντων παραμειναι προς τα ὑπολοιπα του βαρβαρου , ἡμιν δε προσελθοντων των ξυμμαχων και αὐτων δεηθεντων ἡγεμονας καταστηναι : ἐξ | ||
| αὐτῳ λαλῃ . και ἀναγεσθαι δη μελλοντας κωλυειν . και προσελθοντων δεισθαι ἐπισχειν , ἑως ἀν περιπατησῃ . και το |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
| ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| σφοδρα ἐναντιουται ταις κοιναις ὑποληψεσιν . ἁπαντες γαρ της δεισιδαιμονιας ἀρχηγους οἰονται τας γυναικας : αὑται δε και τους ἀνδρας | ||
| Κελαινω . ταυτας δε μιγεισας τοις ἐπιφανεστατοις ἡρωσι και θεοις ἀρχηγους καταστηναι του [ πλειστου ] γενους των ἀνθρωπων , |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| και ἐξ αὐτων των ἀποτελεσματων . και ἐκ μεν της διαφωνιας , ἐπειπερ οἱ τεχνικοι μαχονται τε και εἰς αἰωνα | ||
| λεγοντας προπετως κατειληφεναι το κριτηριον της ἀληθειας , ἀπο της διαφωνιας ἀρξαμενοι . Των διαλαβοντων τοινυν περι κριτηριου οἱ μεν |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| ' ᾡ της Σικελιας και της Ἰταλια ἀπεχεσθαι και τας βασιλειους ἐκπεμπειν γυναικας . Γεζεριχος δε , πολλων προς αὐτον | ||
| δις ἑπτα δε γενομενον ἐτων τον παιδα παραλαμβανουσιν οὑς ἐκεινοι βασιλειους παιδαγωγους ὀνομαζουσιν : εἰσι δε ἐξειλεγμενοι Περσων οἱ ἀριστοι |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| και περιψυχεσθαι , σπασθαι τε και ἀσφυκτειν και δυςπνοειν και καταφερεσθαι και σκοτουσθαι και πνιγεσθαι και διψᾳν και αἱμοῤῥαγειν , | ||
| , δια το ἐν τοις ἰσοις χρονοις ἀναφερεσθαι τε και καταφερεσθαι και ἐπι των ἰσων εἰναι παραλληλων . τουτων δε |
| Οὑτος , οὐκετι μιαν ἡμεραν ταυτην αἰτεις , ἀλλα σχεδον εἰκοσιν ἐτων διατριβην . Και μην ἐγγυητας ὑμιν ἑτοιμος παρασχεσθαι | ||
| το δε μυθολογουμενον περι του του Ὀδυσσεως κυνος , ὡς εἰκοσιν ἐτη ἐζησε , των εἰκῃ πεπιστευμενων ἐστιν . ἀφιησι |
| οὐν αἱ τεσσαρες σεληνιακαι φασεις ὑπαρχουσαι συμπληρουσιν εὐλογως τον του ἀστερος τουτου μηνα , ἡμερων ὀντα ἐγγιστα κηʹ . συλλογισασθαι | ||
| και ἐξηραμμενην , ἐπειτα ἀνιεμενην μετα γαλακτος , ἠ του ἀστερος κολλυριου ἠ του κυκναριου ἠ των παραπλησιων ἀδηκτων κολλυριων |