προϲ το ἡπαρ και την κοιλιην ἠ το ϲτομα ταυτηϲ προϲβαλλειν . ἡδε γαρ ἡ ἀφαιρεϲιϲ πολλον τι ἐπικαιροτερη τηϲ | ||
καϲτοριον ἁμα Ϲικυωνιῳ . εἰ δε μη παυοιτο , ϲικυαϲ προϲβαλλειν μετα καταϲχαϲμου , ϲκελων μεν ϲυνελκομενων ἰϲχιοιϲ και τῳ |
. και τα ῥηματα λυριζειν , κιθαριζειν , ψαλλειν , ὑποβαλλειν και ὡς Ἀριστοφανης βαρβιτιζειν . και κρεκειν δε , | ||
ἐξειναι στεφανουν , ἐαν ψηφισηται ὁ δημος , ἀπομνημονευετε αὐτοις ὑποβαλλειν : ναι , εἰ γε σε τις ἀλλη πολις |
δε Καισαρ οὐκετι τους λογους καθιει δι ' ἑτερων οὐδε μελλειν ἠξιου , ἀλλ ' αὐτος ἐς τον στρατον συνειλεγμενον | ||
σφαλλομενοις βαδιζουσιν οἱς το μεν κατενεχθησεσθαι προδηλον , το δε μελλειν ἐτι , τουτ ' ἐστιν ἡ δυναμις . ὁ |
σου τε Πληρωσας τα περι της ἀληθους ῥητορικης , μελλει εἰσβαλλειν εἰς τα της δημωδους , και ἱστορια ὀνοματων και | ||
ὁτι ταυτῃ παλιν ὑποστρεψαι δει , και ἠτοι μηδ ' εἰσβαλλειν , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι της πορειας , ἠ εἰσβαλλοντα |
ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
δυναμενης , οὑτω πυριῃν δει . Ὁταν δε πυριησῃς , ἐπεμβαλλειν χρη των σκοροδων , και της φωκης του ἐλαιου | ||
σοι σκληροτερα φαινηται μαλλον ἠ δει , μετα δε ταυτα ἐπεμβαλλειν την ὑγραν ῥητινην και παλιν ἑψε , ἀχρις ἀν |
αὐτῳ διαβαλειν τους μαρτυρας : γινεται δε και ἀπο των παρειμενων ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὡσπερ ὁ Δημοσθενης | ||
και ἐπιβαλλομεν τῃ κορυφῃ , των δε σκελων και των παρειμενων λαβομενοι των μεσων ἐπιῤῥηγνυμεν το κατα την ἑξιν των |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
το δε φθινον φθινοπωρον νοσερον . ἀλλα και της ἡμερας θαλλειν μεν την ἑω , φθινειν δε την ἑσπεραν , | ||
ἡ ἀδικια : παρα ἐν τῃ ἀττῃ ἠγουν τῃ βλαβῃ θαλλειν : ὡς παροινια , ἡ περι τον οἰνον ἀταξια |
ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
διασυρων το τειχος της ἀκροπολεως . και ὁτι οὐ δυνατον ἀντισχειν προς τοσαυτην του βαρβαρου παρασκευην : προς τι γαρ | ||
της πολεως και της ἐνταυθα διατριβης : οὐ γαρ μικρον ἀντισχειν τοσαυταις μεν ἐπιθυμιαις , τοσουτοις δε θεαμασι τε και |
ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
προστετακται πασι τοις ἱερωμενοις νηφαλιους θυειν , ἱνα μηδεν του παραπαιειν και παραληρειν φαρμακον ὑπεισελθον τους της διανοιας ὀφθαλμους ἀμαυρωσῃ | ||
ὁτι μελλει ὁ Ζευς ἐκπεσειν της βασιλειας . : μη παραπαιειν ] Μη παραφρονειν . : εἰ ταδ ' εὐτυχη |
τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
. παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ||
δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ |
ἐξ αὑτου πειθει και ἐπισπαται ἡμας προς συγκαταθεσιν , ὡστε παρελκειν την ἐκ ῥητορικης ἐπ ' αὐτου συνισταμενην πειθω . | ||
τοιουτον λογον ἡμερα ἐστι , φως ἀρα ἐστιν , και παρελκειν το εἰ ἡμερα ἐστι , φως ἐστιν συνημμενον . |
τις διαπορησειε , πως μια ὑγεια οὐχ ἑνος ὀντος του ὑγιαινοντος . ἠ ταυτα ἐξω της σκεψεως της προκειμενης . | ||
ἰατρικῃ παρακλησιν μεν προσοιστεον , εἰ τῳ νοσειν συμβαινοι , ὑγιαινοντος δε ἀχαριστητεον , ἀλλα και της ὑγιειας δικαιον χαριν |
ἐφειδομην , και ὑμεις του προπετως οὑτως κἀμοι και ἑαυτοις ἐπιβουλευειν , οὐδεις ἀν οὐτε ἐμου κατηγορησεν ὡς ἐκθεσμα δρωντος | ||
' ἀναγκη , ἐπειδηπερ ἐν τῳδε καθεσταμεν , τοις μεν ἐπιβουλευειν , τους δε μη ἀνιεναι , δια το ἀρχθηναι |
τουτο , κατα τον αὐτον τροπον και τα των ἐτι αὐξανομενων ζῳων ὀστα καμπτεσθαι δυναται καταναγκαζομενα , και πολυ μαλλον | ||
ἐτων τινων και του ] πολεμου και των Κορινθιακων κακων αὐξανομενων ἡ γραυς ἀπορουμενη σφοδρα , τεθραμμενης της παιδος , |
, τα ' κεινου μεν αἰρειν , τα σα δε καταβαλλειν . ταυτα τοινυν ὁταν περι ἁπασης δοξαζῃς της πολεως | ||
ὁτι καθαπερ τις ἀθλητης οὐ σπουδαζει εὐθυς ἀπ ' ἀρχης καταβαλλειν τον ἀνταγωνιστην , ἐτι της ἐκεινου δυναμεως ἐῤῥωμενης : |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
πολει , οὐδε τοιουτον οὐδενα ἀξιοιμεν ἀν ἐκεινων γιγνεσθαι , παραχωρειν δε ἑτεροις . χειροτεχνας μεν γαρ ἐξ αὐτων τινας | ||
ὡν ἀν ἐχειν αὐτοι Δολοβελλαν ἀφελομενοι , ἀλλα μη ὑμιν παραχωρειν ἀξιωμεν . Και Δολοβελλας ἐν τῃ ἡμετερᾳ στρατοπεδευει , |
και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
' εἰς την Εὐρωπην και διεξιων ἁπασαν την Θρᾳκην ἐκινδυνευσεν ἀποβαλειν την δυναμιν δια σπανιν τροφης και τοπων δυσχωριας . | ||
Πολεμωνα λογος , ἐπειδη τον Ξενοκρατην προσεβλεψε , την προτεραν ἀποβαλειν ἀταξιαν , ὀψοφαγιαν τε και αὐλους και μεθην και |
πολλακις , ὡς των μεν ὁμολογουμενων των δ ' ἀμφισβητησιν ἐπιδεχομενων ἐτι . οὐ μην ἀπολειπεται του κατασκευαζειν και αὐτο | ||
χρονων των κατω . Των δε ποδων και συνεχη ῥυθμοποιιαν ἐπιδεχομενων τρια γενη ἐστι : το τε δακτυλικον και το |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
αὐτῳ δαιμονων δεικνυσι τις : οὐδεις γαρ ἀνδρων , οἱ παρημεν ἐγγυθεν . Δεινον δ ' ἀϋσας , ὡς ὑφηγητου | ||
. και τουτω ἑνεκα και τα ἀλλα των ἀγαθων δει παρημεν . στρατευματος μεν γαρ ἁγειται στρατηγος , πλωτηρων δε |
προς την ἐρωτησιν ἀπαντωντες ἀποφαινομεθα ἠ και μηδενος ἐρωτωντος αὐτοι προελομενοι τοις πελας ἐκφηναι την ἡμετεραν διανοιαν , ὁ δε | ||
ἡ προεπινοια της περι τα ὑπεραγαν βαρη κινησεως ] : προελομενοι γαρ τινες μεγαλα βαρη κινειν , ἐπειδη ἀπο της |
ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
. το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
το ἀρθρον . . Οἱον τε ἐστιν τοις προσηγορικοις ὀνομασι προσνεμειν ἀρθρον και ταις συντασσομεναις μετοχαις , ὁ παις ὁ | ||
, τα δε μοχθηρως ἠτοι παρα το προστιθεναι τι και προσνεμειν ταις φαντασιαις ἠ παρα το ἀφαιρειν τι τουτων και |
. Ἀλλα τι ἐστιν ὁπερ ἐφεξης ὡς ἐν πορισματος ταξει προστιθησιν ὁ Ἀριστοτελης , ἁμα δε δηλον λεγων ὁτι οὐδε | ||
κς προστιθεται , και ἐπι μεν των Ϛ , γ προστιθησιν : ἐπι δε των ιβ , Ϛ . και |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
πεσειν δι ' ἑνος γε του των ὑπο την βασανον ἀγομενων . λεγεται δε και αὐτος ἐρεσθαι τον Εἰρηναιον , | ||
μονον δεδομενοις , τοις δε και θεσει . [ * ἀγομενων εὐθειων ἐστιν δια δεδομενου σημειου τα γενομενα δεδομενα . |
και μητε νιτρου μητε τι τοιουτον ἑτερον ἐν τοιϲ λουτροιϲ προϲαγειν , ἀλλ ' ὁτι μαλιϲτα θερμον ὑδρελαιον προθερμανθεντι τῳ | ||
, ἐλαιον τε γλυκυ ἐπιχεονταϲ χλιαρον τριψιν μετριαν και μαλακην προϲαγειν , διαιταν δε λεπτῃ διαιτῃ και οἰνον λευκον και |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
κρατησῃ ὡστε το αἱμα θερμανθηναι , ἠν τε ὑπο των προσφερομενων ἠν τε ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και | ||
οὐδε ἐπεχειρησαν τουτους ἀμυνασθαι . τριακοντα γαρ ναυσι των Ῥωμαιων προσφερομενων τῃ χωρᾳ και μητε ταξεως μητε συστηματος ἁδρου γενομενου |
ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
οὐδ ' εἰναι θεους ἐφασκεν , οὐχ ὁπως τα γινομενα ἐπισκοπειν ἠ διαταττειν , ὁ Τιμοκλης δε ὁ βελτιστος ἐπειρατο | ||
. [ , ] παντος οὑτινοσουν προτεθεντος ζητηματος εἰ συνεστηκοι ἐπισκοπειν δει το κρινομενον παν ζητημα ἐκ τριων τουτων συνεσταναι |
νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
. Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
προσιστορων ὁτι και Νυσα ὀρος ἐστιν ἐν Ἰνδικῃ και κισσῳ προσομοιον φυτον φυτευεται ἐκει , ὁ προσαγορευεται σκινδαψος . ὡσαυτως | ||
, ὁτι και Νυσα ὀρος ἐστιν ἐν Ἰνδικῃ και κισσῳ προσομοιον φυτον φυτευεται ἐκει , ὁ προσαγορευεται σκινδαψος . ὡσαυτως |
των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
των ἀλλων ἀπορῃ , κακως τε με ἐπιχειρησειν λεγειν και διαβαλλειν πειρασεσθαι , διεξιονθ ' ὡς ἐγω μεν και ἐτραφην | ||
λαμβανειν τα ἐγκωμια , οὑτως ἐξεστι σοι ἀπο πασης κακιας διαβαλλειν και ψεγειν , ὁταν ἐθελησῃς . ἐστι δε ποτε |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
συμβαινει καθ ' ὑδατος . τα γε μην πορρωτατω ψευδεις προσβαλλοντα φαντασιας τον νουν εἰωθεν ἀπαταν : ἀψυχα γαρ ἐστιν | ||
ἀνιᾳ παν ὁ τι ἀν ἐμπεσῃ , και τα πνευματα προσβαλλοντα , και τα ἀλλα ὁσα λαμπροτερα ἠ κατ ' |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
. τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
. τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
νυν ἀντι του ἀγαπητους , Ὁμηρος δε τους ἐν γηρᾳ γεννωμενους . Αἰτωλις δε ἠτοι δια την χωραν ἠ ἀπο | ||
ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι , λαμπρους και ἐπιδοξους ποιουσι τους γεννωμενους : ἐαν δε ἐπι των ἐπαναφορων , ἀφ ' |
ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
] Θαυμασιοις ὑπο τρυφης ἱματιον τοιουτον κατασκευασασθαι τῃ πολυτελειᾳ ὡς προτιθεσθαι αὐτο ἐπι Λακινιου ἐν τῃ πανηγυρει της Ἡρας , | ||
ἐγενετο . ἐν ταυτῃ δε πλεω δαιτα των ἀλλων δικαιευσι προτιθεσθαι : ἐν τῃ οἱ εὐδαιμονες αὐτων βουν και ὀνον |
ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
. και προσεκυνησαν γε αὐτον , ὡσπερ νομιζουσιν Ῥωμαιοι βασιλεα προσκυνειν , οἱ τα γραμματα ἐγχειριζοντες : και ὁς μαλα | ||
ἐκεινους κολασοιεν , εἰπερ δυναιντο , τους μη βουλομενους αὐτοις προσκυνειν . Οἱς ταραχην ὑμεις ἐμβαλλετε , και την γνωμην |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
δενδρων και ἀβατων , τους δε ἐγχωριους μολιβδον τοις ὀϊστοις προστιθεντας τοξευειν και καταρρηγνυειν τας νεοττειας . Τον δε κοκκυγα | ||
διαιρουντας μεν ἐστιν ἐλαττον ἀει λαβειν παντος ὡρισμενου μεγεθους , προστιθεντας δε οὐ παντος μειζον μεγεθους : οὐ γαρ παντος |
ἀδολως εἰσιεναι εἰς τα τειχη και ἐπ ' ἀγαθῳ των δεχομενων . ταυτα δε ποιησας ἀμφοτεροις λαθρᾳ ἑκατερων νυκτα συνεθετο | ||
: ποθεν γαρ ; ἀλλ ' ὡς ἀναγκαιων και μηκετι δεχομενων διορθωσιν : ὁσα δ ' ἀν ἐξω τουτου βιαζομενος |
τε και λακτιζοντας αὑτους , και πολυν ὀχλον περιεστωτας και θεωμενους , ἑως καμων ὁ ἑτερος ἐφυγεν ἀπορρηξας προσελθων ἐστεφανωσε | ||
ἐφοβουντο . χρηστον οὐν κἀνταυθα το ἠθος ἐφανη το τους θεωμενους φοβεισθαι ἐπι τῳ παραδοξῳ του θεαματος . Ἠθος ἀλλο |
ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
. Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
Κασσιε Μαξιμε , τον ἐπιβαλλοντα λογον ἀποχρωντως και ὡς μητε ἐνδειν τι των ἀναγκαιων μητε ὑπερβαλλειν τι των δεοντων ἀπειληφεν | ||
, και τελει περιλαβειν την πραγματειαν , ᾡ δοξει μηδεν ἐνδειν : ὡν οὐδετερου προνοιαν αὐτον πεποιησθαι την προσηκουσαν . |
ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
, ἐναντια δε τεινουσας ἀλληλαις , πειραται τοιονδε τινα τροπον συνδειν και συμπλεκειν . Ποιον δη ; Πρωτον μεν κατα | ||
ἠ ἐς βοειην κυστιν ὑδωρ χλιαρον ἐγχεων , και ταινιῃ συνδειν τα στηθεα , και κεισθαι ἐπι το ὑγιες , |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
κἀκει ποιειν την προσοχην ἐχειν . Ὡσπερ εἰ τις ἀκουσαι ἀναμενων ἡν ἐθελει φωνην , των ἀλλων φωνων ἀποστας το | ||
Σαρδεις . Κυρος ἐκρατησε Σαρδεων : Κροισος κατεσχε την ἀκροπολιν ἀναμενων την ἐκ της Ἑλλαδος βοηθειαν . Κυρος τους οἰκειους |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
μεν ἐστιν ἡ ὑποστασις , το δε γνωστον οἱον το φανον της ὑποστασεως : και γαρ ἀλλο τῳ ἐνυλῳ εἰδει | ||
τοις κατηργμενοις ἠδη της ὑπου - ρανιου πορειας , ἀλλα φανον βιον διαγοντας εὐδαιμονειν μετ ' ἀλληλων πορευομενους , και |
ἀναγκης . Παραβολη παρα τοις μαθηματικοις λεγεται ὁ μερισμος : παραβαλειν γαρ ἀριθμον παρα ἀριθμον ἐστι το μερισαι τον μειζονα | ||
ἀληθες ἐαρος ὀψει και λειμωνι δε εὐανθει καλως ἀν ἐχοι παραβαλειν : πλην παρ ' ὁσον ἐκεινα μεν ἀπανθει και |
μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
στερεου φυσιν ἐδειξε , των προ αὐτης ἀριθμων τοις ἀσωματοις ἀνακειμενων : κατα μεν γαρ το ἑν ταττεται το λεγομενον | ||
πεποιημενα και τεχνης θαυμαστης δαιδαλα . κελευει των λυχνιων των ἀνακειμενων αὐτῳ , ἀργυρα δε ἠν ταυτα , το ἑτερον |
τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
βραχεα και τοις κοινοις τα ἰδια ὑποστελλειν ἀναγκαιον , ὡν οἰχομενων ἐρρει και ἡ πολιτεια . που γαρ ὁσιον ἠ | ||
, Ζευς ] ὑπομνησθεις ὁ Ξερξης των νεων ἀνδρων των οἰχομενων ἐν Ἑλλαδι φησι ταυτα , εἰθε ὠφελεν ὁ Ζευς |
κακων πελαγειοις χειμωσιν εἰκαζει . Και μην ὁ Τηιος Ἀνακρεων ἑταιρικον φρονημα και σοβαρας γυναικος ὑπερηφανιαν ὀνειδιζων τον ἐν αὐτῃ | ||
. Ἡ Χαρικλεια δε ἠν ἀστειον μεν τι γυναιον , ἑταιρικον δε ἐκτοπως και του προστυχοντος ἀει , και εἰ |
ψογον της ἡμετερας , ἡ τα μεν των τους ἁμαρτανοντας πειρωμενων κατεχειν ἐποιησε , δησαι δε οὐκ ἐδυνηθη . Και | ||
οὐκ εἰσι Πυθαγορικαι , ἀλλ ' ἐνιων ἐξωθεν ἐπισοφιζομενων και πειρωμενων προσαπτειν εἰκοτα λογον , οἱον και περι του νυν |
πεψει χρηστως ἡ κοιλια , ἀλλ ' αἱ φλεβες ὑπερεμπιπλαμεναι πονουσι τε και διατεινονται και ῥηγνυνται και ἀποφραττονται και πνευματος | ||
δια πλειονος και δια χωριων εἰς ἐμετον ἀηθων παλινδρομειν . πονουσι δ ' οἱ περι την ἀρχην του κωλου μη |
ἀνθρωποι . . , . ὁταν τις ὀρεχθεις τινος τουτων κατεργασαμενος ἐχηι αὐτο εἰς τελος , ἐαν τε εὐγλωσσιαν ἐαν | ||
μεγαλοψυχιας , οὐχ οὑτως τῳ πληθει των χρηματων το προκειμενον κατεργασαμενος ὡς τῳ καιρῳ της δωρεας και τῳ χειρισμῳ της |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
νους : εἰη σοι , φησιν , ὠ Ζευ , ἀρεσκειν , ὁστις τουτο το ὀρος περιεπεις την Αἰτνην , | ||
αὑτου ἑξεως , ὁ ἡ εὐπραξια ἐστιν , ἀλλα το ἀρεσκειν τοις ἐπαινεταις : νυν δ ' οὐδενος τοιουτου ὁ |
τον ἀερα τον μεταξυ της ὀψεως και του ὁρωμενου τυπουσθαι συστελλομενον ὑπο του ὁρωμενου και του ὁρωντος : ἁπαντος γαρ | ||
. εἰ γαρ το α κατ ' αὐτους ἐκτεινομενον και συστελλομενον οὐχ ἑτερον ἐστι στοιχειον ἀλλ ' ἑν κοινον , |