τον Καλλιαν . . τον Καλλιαν . . . ὑποτιθεται υἱον Κλεισθενους , οὑ το ὀνομα οὐκ εἰπε . καθ | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
δε εἰς καταδρομην ἐχει το πρωτον . Ἐν πολεμῳ τον υἱον τις ἀπαγαγων ἐδειξε τους ἐν πολεμῳ νεκρους : τεθνηκεν | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
λεγειν τι χρηστον ἠ λεγουσιν εὐ μη δυσμεναινειν τῳ φθονῳ νικωμενον μετοικε συ οὐδ ' ἐγγενης ὠν τηνδε δουλωσας ἐχεις | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
ὁσον ἡ ψυχη καιεται , τῃ δε της ἡμερας ψυχαγωγιᾳ νικωμενον καταψυχεται . και μου τις κατοπιν βαδιζοντος ἐν ἀγορᾳ | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
ἐπιστημαις οἰκειοτεραν εἰναι την των θεωρηματων προσηγοριαν ἠ την των προβληματων , ἀλλως τε και περι ἀϊδιων ποιουμεναις τους λογους | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
ἡ μεταληψις . Ἡ μεν οὐν των παντῃ ἁπλων ὁρικων προβληματων διαιρεσις τοιαυτη τις ἐστιν . ἰστεον δε ὁτι οἱ | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
περι την ὀρθην , ὁ δε ͵βφκ ἐκ του στερεου περιεχομενου ἐκ της μειζονος των ὀρθων , και της ὑπεροχης | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
, ΒΓ περιεχομενον ὀρθογωνιον μετα του ὑπο ΒΑ , ΑΓ περιεχομενου ὀρθογωνιου ἰσον ἐστι τῳ ἀπο της ΑΒ τετραγωνῳ . | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
ἀνεχεσθαι ὑβριζομενοι . ὁ μεν γαρ Ἀλκιβιαδης ὑβρισθεις και μη ἀνασχομενος ἐπολεμησε τοις ὑβρισασιν , ὁ δε Ἀχιλλευς το αὐτο | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
στρατιας φυγειν παρακαλουντων και τον ἱππον αὐτῳ προσαγαγοντων , οὐκ ἀνασχομενος οὐδε ὑπαναστηναι την σφαγην περιεμενεν . ὁ δε Κηνσωρινος | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
μεν ἐν τῳ παραχρημα χρονῳ , ὑστερον δε τα μεν ἀπολογουμενον , τα δε παραιτουμενον , τα δ ' ἑτεραις | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
, ὁπερ ἐστιν ἀναιδεστατον και δυσαποσπαστον . . . . ἀπολογουμενον ] οἱονει ἀπολυομενον ὑπερ των αἰσχρων πραξεων ὡν ἐπραξεν | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
περιτυχειν ἀνδρι και γνωναι το φερτατον . ἀντι του το ἀποβησομενον ἀφ ' οὑ τις γεννηθῃ μεχρι τελους . τουτο | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
ἀγωνισμα , ἀφανες ἐστι και ἀπροορατον το ἐκ της τυχης ἀποβησομενον , πριν ἠ τελος γενεσθαι , ποτερον νικησουσιν ἠ | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
γυναικα αὐτην καλειν Γραιαν και ἀνα χρονον την πολιν : διαμειναι τε το ὀνομα ἐς τοσουτον ὡς και Ὁμηρον ἐν | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
, ὁπερ ἀπροσιτον και ἀβατον ἠν , εἰς ἐκεινον λεγεται διαμειναι τον χρονον οὐδεν ἐπιφερομενος των εἰς ἀναγκαιας ἀπολαυσιν τροφης | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
εὐλεαντον εἰναι δει ἐν ἡλιῳ ψυχειν ἠ ἐπ ' ὀστρακου καινου στρεφειν . Κροκομαγμα δε γινεται ἐκ του κροκινου μυρου | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
: ἐπεδειξα τοινυν ὑμιν ἀσεβη Φρυνην , κωμασασαν ἀναιδως , καινου θεου εἰσηγητριαν , θιασους ἀνδρων ἐκθεσμους και γυναικων συναγαγουσαν | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
προς της Ἀθηνας ἁπαντα μεν ἁ ἐφην , ἐασωμεν αὐτου καταβαλοντες και ληθη τις ἐστω αὐτων ὡσπερ των προ Εὐκλειδου | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
ὁμοιως δε και τους δεσποτας των οἰκετων , ὁσοι ἀργυριον καταβαλοντες ἠ ἀλλῳ τῳ τροπῳ κεκτηνται τινα : ὡς ἀν | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
ἐν σαυτῳ περιφερων | , τοις δε των προγονων ὀνομασιν ἐπαιρομενος | , ὡσπερ αὐτος ὀνομα οὐκ ἐχων , ἐπι | , οἱ καταφρονηται , και θαυμασατε και ἀφανισθητε , ὁτι ἐργον ἐργαζομαι ἐγω ἐν ταις ἡμεραις ὑμων , ἐργον ὁ |
παρανομιαν τε και ὑβριν , ἐξουσιᾳ δημαρχικῃ και ἐλπιδι κουφῃ ἐπαιρομενος , ὁτι συναγανακτησας ὁ δημος αὐτῳ παρησει ῥιψαι τους | ἐκτραπησονται . συ δε νηφε ἐν πασιν , κακοπαθησον , ἐργον ποιησον εὐαγγελιστου , την διακονιαν σου πληροφορησον . Ἐγω |
κατασκευαζει : τι οὐν ἐρουμεν ; ὁτι ἐνταυθα οὐχ ὡς ἀπολογουμενος αὐτο λεγει , ἀλλ ' ὡς κοινην ζητησιν των | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
τῳ βασιλει περιττοτερον ἐγκωμιαζων , ὑπερ δε των παρανομηθεντων ἐσπουδασμενως ἀπολογουμενος . Ἐκεινῳ μεν οὐν πολλην ἀν τις , ὡς | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
πολλους εὐπατριδας ἐφασκεν οἱς ἡ βασιλεια μαλλον ἁρμοζει : και λαβομενος της χειρος Γλαβριωνος εἱλκεν αὐτον καθιζεσθαι κελευων ἐπι του | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
γουν θυοντων , δευτερον αὐτοις ὁ Τριτων ἀναφαινεται , και λαβομενος του σχοινιου της Ἀργους , ὁ χαλινον νυν φησι | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
. το δʹ ὁμοιον τῳ αὐτῳ . το εʹ τροχαϊκον μονομετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ παιωνικον διμετρον ἀκαταληκτον . το | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
ιαʹ και τα της ἀντιστροφης τοσαυτα . το αʹ προκελευσματικον μονομετρον : ἐχρησατο δε τουτῳ ἐνταυθα δια το ταχεως γεγονεναι | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
, συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
. βουληι συ μεντοι κοὐχι βουλησηι ταχα . και πως πατρωιαν γαιαν οὐ σωσαι θελω ; θελεις ἀκουσαι δητα και | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
δ ' οὐχ ἑν ἀλλα πολλα μοι στενειν , πολιν πατρωιαν τον θανοντα θ ' Ἑκτορα στερρον τε τον ἐμον | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
ἐχθρῳ . Ὁ δε γελασας εὐ μαλα , των αὑτῳ παρακειμενων ἐπεδαψιλευετο τε και εὐμενεστερος ἐγενετο . Χρονου δε προϊοντος | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
ἐν τῳ Δειπνῳ δευτερων τραπεζων μνημονευων πολλα και των ἡμιν παρακειμενων ὠνομασεν , φερε και τουτων ἀπομνημονευσωμεν : τας δε | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
ἐπικαλουμενον . ὁ γαρ Αἰσχινης δυσχεραινων , εἰ Δημοσθενης ὀφθειη στεφανουμενος , και ταυτα ἐφθεγγετο . ἀπολειφθεισι ] ἀντι του | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
ἡδυς και του μελανος ἐχων την βαφην ἠρεμα τῳ λευκῳ στεφανουμενος , ὁταν τοις δακρυσιν ὑγρανθῃ , ἐοικε πηγης ἐγκυμονι | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
δε εἰς το ἀποδεδειγμενον χωριον , την μεν ἱππον πασαν περιστηναι ἐν κυκλωι εἰς τετραγωνον ταξιν , τους κατασκοπους δε | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
' οὑ φασιν Ἀθηναιοις την των Κοδριδων συγγενειαν εἰς παροιμιαν περιστηναι : “ εὐγενεστερος Κοδρου ” ἐπι των πανυ εὐγενων | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
ὁ θανατος του πατρος , ταυτα παντα παρα των Ἑλληνων γινωσκονται προ ὀφθαλμων ὀντα και ἐλπιδας ἀγαθας ὑποτιθεται : πορευτεον | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
ἑκαστα των σημειων . δικαιοι γαρ ἀπο των αὐτων σημειων γινωσκονται , ἀλλ ' οἱ μεν ἀγριωτερα τα ἠθη ἐχουσιν | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
ἐπιδεχεται και εἰς α ληγει : τουτο δε μονον ἐχει καινοτερον , ὁτι δια του Κ ἐκφερεται , καιτοι των | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
περι τινος ἐφη . Ἀρι - στοφανης μεταβαλων ἐπι το καινοτερον οὐδε πατταλον , εἰπε , διδωσι . πατταλον γαρ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
, εἰτα τρις τῳ τριτῳ μεχρι του πεντακις , οὑτω προϊοντων κατα μηνα , εἰ και τις ξυσις της κοιλιας | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
και παυσαμενοι ἀμφοτεροι κατα χωραν ἐθεντο τα ὁπλα . Ἐντευθεν προϊοντων ἐφαινετο ἰχνια ἱππων και κοπρος : εἰκαζετο δ ' | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
παραταττομενος ἡττον ἐσχεν ἐν τῃ πρωτῃ συμπλοκῃ : δεινον τε ποιησαμενος , ὁτι δη της ἐλαττονος στρατιας ἐλαττον σχοιη , | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
παλιν τε κομισαι ἐς την Μιλητον και ξυνθηκας ἐτι ἀλλας ποιησαμενος , ἁς ἀν δυνηται , τροφην τε παρεχειν και | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
ᾡ χρηται λουτρῳ . Κωλυειν μεν συνιστασθαι πελιωματα τοις γερουσι παχειαν ἐργαζομενους την δοραν και δυσπαθη και την ἑξιν εὐ | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
δ ' αὐτων τοις στενοτεροις , ἀχριπερ ἀν ἐπι την παχειαν μηνιγγα κατελθῃς . οὐ μην οὐδε ἐν κυκλῳ παν | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
: τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
. κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
μεν γαρ τεχνιται θνησκουσιν , αἱ δε τεχναι ὡς ἀθανατοι διαμενουσι . και παρθενοι , ὁτι ἀει νεαζουσι , και | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
ἐστιν : οἱ δε του Σωκρατους οὐκ οἰδ ' ὁπως διαμενουσι και διαμενουσι τον ἁπαντα χρονον , * τουτου δε | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
αὐτο μεγα εἰναι και μικρον προς ἀλλο και ἀλλο δηλονοτι παραβαλλομενον , ὡστε των ἐναντιων δεκτικον εἰναι κατα τον αὐτον | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
δειξαι . Το ἀπο της δυο μεσα δυναμενης παρα ῥητην παραβαλλομενον πλατος ποιει την ἐκ δυο ὀνοματων ἑκτην . Ἐστω | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
τῃ πολει και μελλοντων αὐτην πορθειν ὁ πολιτης τῳ φοβῳ νικωμενος ἀναιρει ἑαυτον . ταυτα μεν οὑτοι . Ἰστεον δε | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
και κρισεις ὑπομενειν , οἱον ὁ στρατηγος ὁ τας τριηρεις νικωμενος καταφλεξας και νικησας και κρινομενος δημοσιων ἀδικηματων , ἠ | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
ἐν ταις χερσιν ἐπηιει τας πολεις , δοξαν περι αὑτου κατασχειν ὡς περι θεου βουλομενος . ἐπει δε γηραιος ἐγενετο | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
ἠ δι ' ἀσθενειαν της καθεκτικης δυναμεως , μη ἰσχυσασης κατασχειν , ἀλλ ' ἐξεωσαι : και το τηνικαυτα και | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
ἀποκτειναι πολλους των συν αὐτῳ και αὐτον δη τον σατραπην ἀγωνιζομενον καλως : και νυν σιτον τε ὁτι πολυν και | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
πυγμης ἀγωνα θειναι και νικησαντα , την ἑξης Ὀλυμπιαδα παλιν ἀγωνιζομενον , ὑπο Ἐλατου και Φερανδρου παλῃ ληφθηναι : και | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
των ἀγριων ἡγεμων μαχουμενος : ἁλοντος δε τουτου ἑτερος ἐρχεται μαχουμενος . και ὁποταν μεν ἀρρην ᾐ θηρευων , τουτο | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
κειρας τε και λωβησαμενος , ἐπειδη οὐδεις ὑπερ αὐτης ἐξῃει μαχουμενος ἀπηγε την στρατιαν . Οὐολουσκοι δε και Ἑρνικες , | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
των τεκνων ἀγωνιζομενον , ὑπερβαινοντα . Μαρναμενον : μαχομενον , ἀνισταμενον ὑπερ των τεκνων . πυκνης : συνεχους , μεγαλης | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρωιαν οἰκιαν , Φινεα δε ἀνισταμενον και θελησαντα καταποντισαι τον ἑτερον των παιδων λακτισας ὁ | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
* δ πλευσεις ἀπροσδοκητως και καλως ε οὐκ ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος Ϛ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της φιλης δια πολλου ζ ἐπισκοπησεις | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
ἀγορασεις το κτημα νυν α οὐ πλευσεις καλως β ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται γ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ὁτε οὐκ ἐλπιζεις δ | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
, ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
φρουριῳ ἐμεινεν , ἀλλα παρα την ἐπιταγην του ἡγεμονος ἐξηλθεν ἀγωνιουμενος , ὡς λιποτακτην ἀπεκτεινε . και ἀλλοι πολλοι πατερες | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
ἀδελφος , και φανερως και λαθων οἰχησομαι προς αὐτον , ἀγωνιουμενος αὐθις ὑπερ της πατριδος προς σε , καιπερ ἠδη | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
ἐκαθεζετο ἐπι του θρονου αὐτου ἐν εὐφροσυνῃ πολλῃ χαιρων και ἀγαλλομενος . ἠρωτησεν δε ὁ Ἁβρααμ τον ἀρχιστρατηγον : Κυριε | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
τιον δ ' ἀρα κηροθι μαλλον . ζωε δ ' ἀγαλλομενος συν ἐυσφυρῳ Ἠλεκτρυωνῃ , ᾑ ἀλοχῳ : ταχα δ | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | και ἐν τρισιν ἡμεραις οἰκοδομων , σωσον σεαυτον , εἰ υἱος εἰ του θεου , [ και ] καταβηθι ἀπο |
ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης | : ὡς υἱοις ὑμιν προσφερεται ὁ θεος : τις γαρ υἱος ὁν οὐ παιδευει πατηρ ; εἰ δε χωρις ἐστε |
ἀμεινον : ἐπειγουσης δε τινος ἀναγκης ἐμειν ἐπεσθιετω τοις προειρημενοις πεπονος ἠ σικυου σπερματος μετα μελιτος ἠ ῥιζαν ξηραν κοψας | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
μειζων εἰη ἡ ὀδυνη , προσμισγε ὑοσκυαμου φυλλα , ἠ πεπονος , ἠ σικυου την σαρκα μετ ' ὠου ὀπτου | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
τεκμηριοις και δια των κατα μερος ἐδειξαμεν οὐκ Ἀρην τον τετρωμενον ὑπο Διομηδους , ἀλλα τον πολεμον . Αὑται δ | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
περι την ὁδον χρησαμενον και πολλα του σω - ματος τετρωμενον περι τε της συμβασης ὑμιν ἐχθρας εἰποντα οὐδεν , | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
; . ἁρμοι πεπαυμαι ] νεωστι , ἀπο μεταφορας των ἁρματων των συντιθεμενων και ἁρμοζοντων τῳ νεῳ , ἠ παρα | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
; οἱ πολλακις τυπτειν ἀλληλους ἐξαγονται δυοιν ἐν ταὐτῳ συμπλεκομενων ἁρματων : ἀλλα και κινδυνος ἐκει συνεχης ἱππων τε και | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
αἰρομενος ἐκυλιε τα ὠα και κατεασσε , μεχρις οὑ πανταχοθεν ἐλαυνομενος ὁ ἀετος ἐπι τον Δια κατεφυγεν και αὐτου ἐδεηθη | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
, εἰ ζεοντος του λογου , εἰ πρωτος μεν αὐτος ἐλαυνομενος , εἰτα τους πολλους τῳ αὐτῳ κεντρῳ κινων , | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
, πηλικοτητι , προς τι : ὁρικου γαρ ὀντος του προβαλλομενου , ἀναγκαιως ἐν τοις ὁρικοις πασι λυσεις τον ὁρον | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
. διασυρει . χαυνωσιν ἀναπειστηριαν φησιν , ὁταν του ἀντιδικου προβαλλομενου τινα εἰναι ὑπερ ἑαυτου και του ἰδιου συμφεροντος ἡμεις | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
μεν φλεγμηνῃ , πυκνοτερον λυειν , ἠν δε μη , ἀραιοτερον : κατα παντων δε των ἀρθρων ταυτα λεγω . | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
ἀκολαϲτα δε πολλακιϲ ἀναγινωϲκετωϲαν . Ἐπει δε ἐξ ἀφροδιϲιων πλειονων ἀραιοτερον και ψυχροτερον και ξηροτερον και ἀϲθενεϲτερον γινεται το ϲωμα | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
οὐκ ἐπειθε λεγων , ἐπριατο , οὐχ ὡς ἀν τις διακονος ἀξιων τινος εἰναι , ἀλλ ' ἐκεινῳ μαλλον ὡς | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
μεν † εὐηρις πρεσβυτις ὁσον τε πηχεος μαλιστα , φαμενη διακονος εἰναι Λυσιμαχης , ἐστι δε ἀγαλματα μεγαλα χαλκου διεστωτες | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
. . . ἀνειται ] ἀνεφυσεν , ἀνεβλαστησεν , ἠ καταλελειπται . . ἐργον δ ' ἐν κυβοις ] λιαν | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
γαρ της σεληνιακης γεγονεν αἱρεσεως , ὁ δε του Διος καταλελειπται της ἡλιακης κατα ταυτα . ἐπει και των φθοροποιων | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
και προς Εὐρυσθεα διακομισας ἐδειξε , και το λοιπον εἰασεν ἀνετον : ὁ δε πλανηθεις εἰς Σπαρτην τε και Ἀρκαδιαν | , και ἐβαπτισεν αὐτον . ὁτε δε ἀνεβησαν ἐκ του ὑδατος , πνευμα κυριου ἡρπασεν τον Φιλιππον , και οὐκ |
τε και γης δωρα ὀθονη : και αὐτο δε το ἀνετον της κομης ἐκ Πυθαγορου ἐπησκησα , και το καθαρευειν | εἰπεν ἡ γραφη , ποταμοι ἐκ της κοιλιας αὐτου ῥευσουσιν ὑδατος ζωντος . τουτο δε εἰπεν περι του πνευματος ὁ |
γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
βλαπτων τον ἀστειον ἐπιδεδεικται ζημιων ἑαυτον , οὑτως και ὁ προνομιας τους ἀμεινους ἀξιων λογῳ μεν ἐκεινοις , ἐργῳ δε | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
ὑπανιστασθαι πολιαν γηρως αἰδουμενους , εἰς ὁπερ ἐλπις ἀφικεσθαι τους προνομιας τουτ ' ἀξιουντας . παγκαλως δε μοι κἀκεινο νενομοθετησθαι | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
. Σατυριασις ἐστι παθος μετα ἐντασεως αἰδοιου γιγνομενον μετα του τεινεσθαι αὐτοις τα μορια : ἐστι δε οἱς και σπερματος | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
των ἐκτος : οὐκ ἀδηλον δ ' ὁτι το μεν τεινεσθαι και εἰς ἑαυτους συνερχεσθαι συμφυτος ἐνεργεια τοις μυσι , | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | . Και προσελθοντες οἱ Φαρισαιοι και Σαδδουκαιοι πειραζοντες ἐπηρωτησαν αὐτον σημειον ἐκ του οὐρανου ἐπιδειξαι αὐτοις . ὁ δε ἀποκριθεις |
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας | αὐτον δια το ἀκουειν περι αὐτου , και ἠλπιζεν τι σημειον ἰδειν ὑπ ' αὐτου γινομενον . ἐπηρωτα δε αὐτον |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
και ἀνανδρου διαιτης , ἀλλοτριοις χρωμασι και κοσμοις χητει οἰκειων κοσμουμενον , ὁσα τε ἀλλα τουτοις ἑπεται παντα ἐπιτηδευοντα , | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
, κατα τον λογον : το δε ὑπ ' αὐτου κοσμουμενον κατα τα παθη : και το μεν σοφιαν καλει | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
ἐκεινον τον ἐκκειμενον παραλληλον γινεται . Ὁτι δε και οἱ προκειμενοι λογοι των σκιων προς τους γνωμονας ἁπλουστερον λαμβανονται δοθεντων | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
ἐπι τα αὐτα ἡγουμενα μοιρας ροη μϚ , ὡς εἰσιν προκειμενοι ἐν ἀρχῃ του ἑκτου βιβλιου , δια το και | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
τουτων ὀντος του ἀφετου ἀναλογως τῃ προς τα β τα περιεχοντα αὐτον κεντρα θεσει . ὡς μεν συντομως εἰπειν τουτο | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
μεταβασει : διατμιζομενου γαρ και πνευματουμενου του ὑγρου ῥηγνυται τα περιεχοντα τους ὀγκους ἀγγεια δια την στενοχωριαν . ὡστ ' | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
, ἑλκουσι το λεπτοτατον και το ὑγροτατον : το δε παχυτατον αὐτεου καταλειπεται , και γινεται κοπρος ἐν τοισιν ἐντεροισι | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
τους ὀφθαλμους ἐλαιῳ : σμηξαι γαρ ἀγαθον τουτῳ το | παχυτατον ἐν αὐτοις ὑγρον , οὑ μη γενομενου κατα το | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | μηδε ἀρτον φαγειν . και ἀκουσαντες οἱ παρ ' αὐτου ἐξηλθον κρατησαι αὐτον , ἐλεγον γαρ ὁτι ἐξεστη . και |
γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη | παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἐξηλθον ἐκ της πολεως και ἠρχοντο προς αὐτον . Ἐν |
του μονου βασιλεως και παντοκρατορος , ἐπι μηδετερα ἀποκλινων και ἐκτρεπομενος . οἱ δε γης παιδες τον νουν ἐκβιβασαντες του | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
. Ἐμβαλλει δε εἰς την χωραν ποταμος ἀπο του Ἰνδου ἐκτρεπομενος , οὑ αἱ πηγαι ἐπεχουσι μοιρας . . . | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
, ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
. και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
καλη , περιεκειρεν ; ὡς ἀνοητος και βαρβαρος ὁ μη φεισαμενος των Ἀφροδιτης δωρων . οὐδε γαρ γη κομωσα ἡδυ | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
, ὠ Δαματερ , τον βιον αὐτου κατελεξας , εἰ φεισαμενος και μοχθησας καταλειψει μηδε ταφηναι . Σκωπτειν πειρᾳ και | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
γαρ χειμαζομενης νηος ἐν νυκτι αἱ δυο ἀγκυραι ὑφαλου πετρας ἐχομεναι σωζουσιν αὐτην και μη τοις ἀνεμοις ὑπεικειν ἐργαζονται , | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
Ἐτι εἰ αἱ κατα το πρωτον και δευτερον ὀρθου τονου ἐχομεναι ἀντιδιαστολην ἀναδεχονται , τι το ἐμποδων το και ἐπι | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
τους νεφρους και κυστιν και τα οὐρητικα ἀγγεια , ἐπι τουτοις δ ' αὐ ἐρει αὐξησεις τε χυμων και μειωσεις | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
πανυ καλον ; Πως δ ' οὐ ; Και προς τουτοις γε ἀλλα ἐστιν τουτων συγγενη , ἐν οἱς αὐ | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
τοισι οἰκοισι , ἐσθιουσι δε ἐξω ἐν τῃσι ὁδοισι , ἐπιλεγοντες ὡς τα μεν αἰσχρα ἀναγκαια δε ἐν ἀποκρυφῳ ἐστι | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
δε προς δυσιν . . . . ἀνισταμενοι ἀνατρεπουσιν τε ἐπιλεγοντες ῥησιν μυστικην . μνημονευει αὐτων και ὁ τον Πειριθουν | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
: ἁπασα μεν ἡ χωρα αὑτη οὐκ εὐοινος , πλειω δεχομενου του κεραμου θαλατταν ἠ οἰνον ὁν δη καλουσι Λιβυκον | ἐκ νεοτητος την ἀπ ' ἀρχης γενομενην ἐν τῳ ἐθνει μου ἐν τε Ἱεροσολυμοις ἰσασι παντες Ἰουδαιοι , προγινωσκοντες με |
ἐβαλου των βασιλικων ἀθλων . και το μεν σχημα ἠν δεχομενου μερος των ὀντων , το δε ἐργον τα μηπω | ὡς και ἐν τῳ ψαλμῳ γεγραπται τῳ δευτερῳ , Υἱος μου εἰ συ , ἐγω σημερον γεγεννηκα σε . ὁτι |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
και ἀναρροπον ἀνωδυνωϲ ϲχημα και ϲικυαν ἐπιβλητεον ἐπι τἀναντια των κενουμενων ἀντιϲπωνταϲ μορια . ἰαται δε και οἰνοϲ ὑδατι κεκραμενοϲ | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
πασχοντα μορια και ἐν αὐτοις φλεβες αἱματος φαινονται μεσται και κενουμενων αὐτων εἰς το κατα φυσιν ὁ καμνων ἐπανερχεται . | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
του τε κατα τον ἰσημερινον κρικου και του κατα τον θερινον τροπικον , ὁλον ἐμφαινεσθαι το ἐγνωσμενον μερος της γης | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
: ἀδμωνες εἰδος ἰχθυος των λεγομενων συακιων . ὀπωρινον : θερινον , ποτε . ὁπλιζονται : κατασκευαζουσιν . Οἰσυϊνον : | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |