| ἀδικων ἐργων σχεθεμεν ψυχαν , ἐστειλαν Διος ὁδον παρα Κρονου τυρσιν . Το μεν οὐν μαθηματικον τοιουτον ὡς εἰρηται . | ||
| χρησμοις Ἰατρου Λεψιου Τερμινθεως ἐξ Ὀφρυνειων ἠριων ἀνειρυσας ἀξει Καλυδνου τυρσιν Ἀονων τε γην σωτηρ ' , ὁταν καμνωσιν ὁπλιτῃ |
| ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ||
| ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται |
| προσωπων τα ἐσχηματισμενα , κακως εἰδοτες , ὡς οὐδεποτε προσωπον ἐσχηματισμενον τυγχανει , ἀλλα πραγμα , και οὐδεν ἐστιν ἠ | ||
| . Γ ἀλλως : σιδηρουν κατασκευασμα ἠ μολιβδινον εἰς δελφινα ἐσχηματισμενον . τουτο δε ἐκ της κεραιας του ἱστου αἱ |
| ἀνεμων ἐν τῳ διαγειν τους Ἑλληνας ἐν Αὐλιδι οἱ Ἑλληνες πεμπουσιν εἰς Μυκηνην ἀφελεσθαι προς θυσιαν Ἰφιγενειαν , ἐρομενης δε | ||
| ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : καταλειπουσι , πεμπουσιν . ἀγεσθαι : πορευεσθαι . Μηρινθον : σχοινιον . |
| συνηγορια . ἐνδεχεται κατηγορικον συλλογισμον δια πλειονων ἠ τριων ὁρων προβαινειν , ὡς ὁ Πλατων ἐν Φαιδρῳ την ψυχην ἀθανατον | ||
| . Και ταυτα μεν οὑτω . Ἐπει δε και περαιτερω προβαινειν ἀναγκη τῳ λογῳ , δει προαναλαβοντας ὡδε τουτον ἐκθεσθαι |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
| τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | ||
| παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον |
| εὑρειν ἰχθυν ἀκανθαν μη ἐχοντα , οὑτω και ἀνθρωπον μη κεκτημενον τι δολερον και ἀκανθωδες . Αἰτιαται Κριτιας Ἀρχιλοχον ὁτι | ||
| παχυτητος και ὑγροτητος : μοχθηρον δε το τα ἐναντια τουτων κεκτημενον . ταυτα μεν προς την τροφον : του δε |
| δε τον γʹ ἐσται σχετλιος , εὐσχημων , πλουσιοψυχος , πολυφιλος και ἐν δημοσιαις ἀσχολιαις , γνωστος ἐν τοποις πολλοις | ||
| οὐν ἐπι του πρωτου δεκανου ἐσται ἀγαθος , φιλογελως , πολυφιλος , ἐν τρυφῃ διαξει ἀγυναιος δια το μη ἐπι |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| και πλειονα διδοασιν : οἱ καλοι δε αὐτο μονον καλοι θελουσιν εἰναι . και σοι δε μελετω ἀει του πλειονος | ||
| ἀφροσυνη μωρα . ἐπαινουσι δε ἑαυτους ὡς συνεσιν ἐχοντας και θελουσιν ἐθελοδιδασκαλοι εἰναι , ἀφρονες ὀντες . δια ταυτην οὐν |
| θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
| ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
| δε ἡ τε Κολοφωνιων θυσια και των ἐν Λακεδαιμονι ἐφηβων καθεστηκασιν . ἐπι δε τῃ θυσιᾳ καπρους ἠθαδας οἱ ἐφηβοι | ||
| ῥεγχουσιν ἀττικως . εἰ γαρ και δασυνται δασυντικοι οἱ Ἀττικοι καθεστηκασιν , ὁμως ἐνιαχου και ψιλωται ψιλωτικοι γινονται κατα Ἰωνας |
| . τα δε ὑπτια των ζῳδιων και κινδυνον τῳ φευγοντι ἀποτελουσιν , και μαλιστα ὁταν οἱ χαλεποι των ἀστερων προσγενωνται | ||
| τουτου γαρ τα μερη συντιθεμενα τον ἑξ και δεκα ἀριθμον ἀποτελουσιν : ἐχει γαρ το ἡμισυ ἑξ , το τριτον |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| ἐχειν ἀνω τουϲ διδυμουϲ , τῃ ἑτερᾳ δε τον περιναιον ἀποτεινειν ἐπι θατερα τηϲ δοθηϲομενηϲ τομηϲ , αὐτοι τε λαβοντεϲ | ||
| πονηρως εἰχεν οἱον εἰκος χαμαι καθευδοντα και της νυκτος οὐδε ἀποτεινειν τα σκελη δυναμενον ἐν τῳ ξυλῳ κατακεκλειμενα : της |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| τον δ ' ἐπει ἐξεναριξεν . ” ἐντεσιεργους νυν λεγει ἐντεσιν ἐργαζομενους και μη ψιλως νωτοφορους , ἐπει οἱ την | ||
| γαρ και οὐχ ἑκοντες οἱ βοες ζευγνυνται : διο και ἐντεσιν ἀναγκας εἰπεν ἀντι του : τοις κατ ' ἀναγκην |
| δε Σεληνῃ δεξιτερην ἱστηται ἐπι πλευρην τετραγωνος ἀντολιην ἀπεχων τηλου Ὑπεριονος αἰγλης , δη τοτ ' ἀπ ' ὠδινων και | ||
| ἐξελαουσι βροτους Φαινων Πυροεις τε , ὁς μεν προσθεν ἰων Ὑπεριονος , ὁς δε τ ' ὀπισθεν . ταυτα δε |
| και ὁσον κρατει , μενει διηνεκες αὐτῳ , και οὐκ ἀπολλυσιν . οὐ γαρ δη συνεισενεγκειν γε ἐστιν ὡσπερ χρηματα | ||
| ἑαυτου κακιᾳ και τας ἀρετας των φυτων τε και σπερματων ἀπολλυσιν , οὑτω και τα σωματα τα των θηλειων παρα |
| αὐτου και θεωρει τα ἐν αὐτῳ , ἠ ἀμφοτερα ἀλληλοις προσεισιν ὡσπερ ὁ διδασκαλος και ὁ μαθητης : και ὁ | ||
| προσῃει αὐτῳ ὁ Καλλισθενης φιλησων , φαναι ὁτι οὐ προσκυνησας προσεισιν . και τον Ἀλεξανδρον οὐ παρασχειν φιλησαι ἑαυτον : |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| τι ἡμων ὑμιν ἐπιτηδειων ὀντων ; ἀλλα μεντοι ὁτι μεν πολεμοι ἀει ποτε γιγνονται και ὁτι καταλυονται παντες ἐπισταμεθα , | ||
| ] : ἀλλα ναυτιλιαι μ ' ἐκδεχονται και ἐκ πολεμων πολεμοι και οὐδε ἀτολμος ἐγω και βοηθον ἀσφαλειας δειλιαν προκαλυπτομενος |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| τουτεστιν ὀξυθυμοι ὀντες ἐμοιρασαντο και διενειμαντο τα κτηματα ὡστε ἰσα λαχειν . λεγει δε τας ταφας : μονος γαρ ὁ | ||
| και θνητογενεις . Καιτοι φθιμενῃ μεγα κἀκουσαι τοις ἰσοθεοις συγκληρα λαχειν ζωσαν και ἐπειτα θανουσαν . Οἰμοι γελωμαι . Τι |
| ἀπολλυειν αἰσχρον ἐστιν , ταυτα δε και μη ἐχειν και ἀπολλυειν και αἰσχρον ἐστι και ἐπονειδιστον και ἀτυχημα . τι | ||
| σκελη ὀρνιθων , το δε λοιπον σωμα γυναικων ἐχουσας , ἀπολλυειν δε τους παραπλεοντας . ἠσαν δε ἑταιραι ἐκπρεπεις τῃ |
| ἐπι του μελλοντος δε ἐστιν ἀμφω λαβειν , πλην δει προλαβειν θατερον : οἱον ἐδει Σωφρονισκον ἐσεσθαι , ἱνα Σωκρατης | ||
| και οὐ βιωσεται Καλλιροης ἀποσπασθεις . οἱα δε φιλοδεσποτος ἐθελησας προλαβειν το δεινον και σβεσαι πολεμον μεγαν μεν οὐ , |
| Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ||
| πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ |
| καλη , περιεκειρεν ; ὡς ἀνοητος και βαρβαρος ὁ μη φεισαμενος των Ἀφροδιτης δωρων . οὐδε γαρ γη κομωσα ἡδυ | ||
| , ὠ Δαματερ , τον βιον αὐτου κατελεξας , εἰ φεισαμενος και μοχθησας καταλειψει μηδε ταφηναι . Σκωπτειν πειρᾳ και |
| ” . / . : Φανιας δε φησιν οἰναριζειν το περιαιρειν των οἰναρεων και τρυγαν . . λ . , | ||
| . δει μονην την προς δε την ὑποπιπτουσαν σαρκα λευκανθιζουσαν περιαιρειν , την δε ἐρυθραν ἀποδεροντα και ἀπαλλοτριουντα τοτε ἀφαιρειν |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| εἰπειν ἐχοι . ὁ τοινυν ἐλευθεραν των τοιουτων την διανοιαν κεκτημενος εὐδηλον ὁτι και τα μειζονα παντελως ἀν ἐδεισε του | ||
| το στρατιωτικον παρεχεται , ὡστε και ὁ βασιλευς αὐτων δυναμιν κεκτημενος μεγαλην οὐκ ἀξιοι τῳ των Παρθυαιων βασιλει παραπλησιως τοις |
| Τειρεσιαν δια το των τροπων ἀμφοτερων πεπειρασθαι . τον δε ἐρωτωμενον ἀποφηνασθαι , διοτι μοιρων οὐσων δεκα τον ἀνδρα τερπεσθαι | ||
| παιδι ἑσταναι χρονον πολυν μετεωρον ταυτην ἐχοντα και την αἰτιαν ἐρωτωμενον φησαι κολαζειν τον ἑαυτου προορμησαντα θυμον . Πλατων θεασαμενος |
| γαρ τυχοντες των δικαιων ὡν προϊσταντο σπουδαζειν οὐχι παυονται , παρεισιν εἰς το των Λακεδαιμονιων ἐγκλημα αὐτοι δι ' ὁδου | ||
| ἐλπιδος ἀπατηθεισα . φερομενου τοινυν ἐπι το μνημα του νεου παρεισιν αἱ γυναικες ὀλοφυρομεναι . και συνημμεναι μεν ἐς ταὐτον |
| ἐπιβαλλουσαν τιμην ἑκαστον δεξιωσαμενος , ἀτελης ἀπερχεται και ἀμοιρος της μετουσιας των θεων , ὁ δε παντα τε ἱλεωσαμενος και | ||
| . Αὐτοις δε ἠδη παρ ' αὐτου οὐτε συνοχης οὐτε μετουσιας δεομενος , ἀλλα παντα ἑαυτῳ , μαλλον δε οὐδεν |
| ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
| ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
| και ἀπο τροπων ὁποσων , και εἰ ὁμοιως ἐν πασι προβλημασιν ἡ αὐτη ἠ καθ ' ἑκαστον εἰδος ζητηματος ἰδια | ||
| γραφει Ὑπεριδης τους ἀτιμους ἐπιτιμους ποιειν . Ἐν ἐκεινοις τοις προβλημασιν , ἐν οἱς φαμεν τους θεους προσημαινειν τι , |
| διαφερειν εἰς ἐγκρατειαν και τας ἀλλας ἀρετας ὀφειλεις την καλλιστην τεταγμενος ταξιν , ὑπο ταξιαρχῃ τῳ της φυσεως ὀρθῳ λογῳ | ||
| τοινυν ἐθελοντης ἐξανεστη Μαρκος Οὐαλεριος ἐν τοις ἀρχουσι των στρατιωτων τεταγμενος , και σκευασαμενος ἐπηλθεν . Ὁρμωντι δε αὐτῳ κατα |
| ἐκεινον ἀλλα και τους ἐν τοις ἀγροις ἁπαντας συνεκαλει μοιχειαν πεπεισμενος ζητειν . αἰσθομενος δε Φωκας οἱ καθεστηκε δεινου και | ||
| κειμενων οἰησεται του χρυσου δεδραχθαι , οὐδεις δε αὐτων ἐσται πεπεισμενος ὁτι τῳ χρυσῳ περιεπεσε , κἀν μαλιστα τυχῃ τουτῳ |
| μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
| κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
| ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
| ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
| την γνωσιν , δια τουτο δειξας τον ἑτερον των τροπων μετεισιν ἐπι τον λοιπον , ὡς εἰναι δηλον πασαν γνωσιν | ||
| λεγουσας ὡς αὐτικα μαλα ὁ Ἀσκληπιος συν τῳ πατρι Ἀπολλωνι μετεισιν εἰς τον Ποντον και καθεξει το του Ἀβωνου τειχος |
| κινεισθαι προς τινος αἰτιου νοσερου , τα δε νοσωδεσιν ἑπεσθαι διαθεσεσιν , οὐδε εἰς την γενεσιν αὐτων συμπραττουσης της φυσεως | ||
| ἁπαλα τας κατα βαθος ὑγροτητας ἐν ταις πλαδαραις και σηπεδονωδεσι διαθεσεσιν ἀλυπως τε ἁμα και ἀσφαλως ἐκβοσκεται . κυπερου ῥιζαι |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| του ξυλου , τριτον ἀπο του φλοιου οἱον ἐν τοις ὀστοις μυελος . καλουσι δε τινες τουτο καρδιαν , οἱ | ||
| σφακελον ὀνομαζουσιν . συμβαινει δε τουτο το παθος και τοις ὀστοις , ὁταν ἡ περικειμενη σαρξ αὐτοις μοχθηρους ἰχωρας γεννωσα |
| ἡ μεν ῥιζα προς τε τας ἐκπυησεις των φλεγμονων και προσθετον γυναιξι και προς τα ἑλκη ἐν μελιτι : ὁ | ||
| και το στομα ἀναφυσῃν δει και τας ὑστερας ὡδε , προσθετον ποιησαντα το ξυν τῳ συκῳ προσθειναι : ποιεειν δε |
| ἐς Ἱππωνα πολιν μετετιθει : και οὐδενος οὐδ ' ἐνταυθα προκοπτοντος αὐτῳ , κατακαυσας ὡς ἀχρηστα τα μηχανηματα την χωραν | ||
| τοις τεσσαρσι . τουτων εἰρημενων ἰδε διαφοραν παλιν τελειου και προκοπτοντος . ὡσπερ οὐν προτερον εὑρισκετο ὁ μεν τελειος ὁλον |
| ἐγγυς ἐστι της ἰθυωριης της κατα το σωμα , και τεινει και ἐσωτερω . Ὁταν οὐν τριβον μεν λαβῃ το | ||
| ' οὐ μοναις ταις ἐνεργειαις . κἀκεινο δε προς τουτο τεινει : μεσται δε Διος πασαι μεν ἀγυιαι , πασαι |
| ἐν τῳ συμποσιῳ φησιν : ἱνα και την παροιμιαν διαφθειρωμεν μεταβαλοντες , ὡς ἀρα και ἀγαθων ἐπι δαιτας ἰασιν αὐτοματοι | ||
| εἰ και συγκεχυκασιν οἱ ποιηται τα ὀνοματα , την χρησιν μεταβαλοντες : Σαπφω μεντοι και τον ἀνδρα αὐτον γαμβρον καλει |
| καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
| των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
| . θ διπαλτων πηματων ] πολυορμητων και πολυκινητων δυστυχηματων . πηματων ] βλαβων . οὐ μονον λεγειν ὀλοα , ἀλλα | ||
| ἀνδρος φιλου πωλον εὐ - νιν ζυγεντ ' ἐν ἁρμασιν πηματων , συ δ ' ἐν δρομῳ προστιθεις μετρον κτισον |
| ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
| , ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
| μηδεν , μητε ἐν τῃσι μητρῃσι πεποιηται την καθαρσιν , τουτοισιν ἐπικινδυνον ἐστιν ἁλισκεσθαι ὑπο ταυτης της νουσου . Ἠν | ||
| τε τοις βαλλαντιοις ἐννεοττευσουσι κἀκλεψουσι μικρα κερματα . Εἰτα προς τουτοισιν ὡσπερ ἐν ἱεροις οἰκησετε : τας γαρ ὑμων οἰκιας |
| ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
| παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
| ἀλλ ' ὁ την ] πνευμα . ἀλλα την Μυσων λειαν ] παροιμια : ταττεται δε ἐπι των ματην και | ||
| μακεδονιζοντας . ἰδειν οὐν εἰ γραφικα ἐστιν ἁμαρτηματα . Μυσων λειαν : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . παροιμια τις |
| , και τῃ ἑαυτου τρυφῃ καταχρωμενος χιλια και διακοσια ταλαντα προσοδον ἑαυτῳ περιεποιησατο καθ ' ἑκαστον ἐτος , και ἐκ | ||
| ἀνεγνω , εἰ τι δικαιον ἐβουλου πραττειν , πρωτον μεν προσοδον γραψασθαι προς την βουλην , εἰτα τῳ δημῳ διαλεχθηναι |
| τις με δαιμονων ” φησιν “ ἀπατᾳ βουλομενος ἀναστρεψαι της προκειμενης ὁδου ; ὑπαρ ἠ ὀναρ ταυτα ἠκουσα ; θελει | ||
| της φυσεως ἑκαστου των ῥητορευοντων ἰδια : της γαρ αὐτης προκειμενης ὑποθεσεως ἀλλως μεν ὁ ὀξυς τε και ἀγχινους εὐπορησει |
| δε ἑξης ὁτι σφοδρα ἐστι τουτο συμφερον το μηδεν ὑγιες ἀσκειν . ἀπο μεταφορας των ζυγων . ἠ τἀπι τουτοις | ||
| ἐρις μακαρεσσιν ἐην , οὐκ ἀν πολος ἐστη . Σωφροσυνην ἀσκειν , αἰσχρων δ ' ἐργων ἀπεχεσθαι . μη μιμου |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
| ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
| των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
| ὑποκεισθω γαρ τις Σιμων την τεχνην σκυτευς και τους μεν τροπους ἀγαθος την δε τεχνην φαυλος : ἐπι τουτου τα | ||
| δειπνειν ἀνηρ δημοτικος ἠν τις , ὡς ἐοικε , τους τροπους . ὁστις δ ' ἐπι δειπνον ἠ φιλον τιν |
| τοις πολιτικοις τας [ τε ] ποιοτητας παρατιθεασιν , ὁταν λεγωσιν ἠ δεινοτατα ἁπαντων ἠ ἐφ ' ᾡ παντες ἀγανακτησετε | ||
| ἁπλουν της ῥησεως : ὁταν δε αἰνισσωνται και μη ἁπλως λεγωσιν , ἑρμηνευτεον σοι τα αἰνιγματα . και γαρ εἰκος |
| ἀκορητος . . . . ἀκοντοδοκος : δοκιμαζειν λεγεται το ἐπιτηρειν , και δοκευειν και δοκειν , ὁθεν ἀκοντοδοκος . | ||
| : ταυτης γαρ οὐσης και πανηγυρεις γινονται . και μη ἐπιτηρειν σιτια : εἰ ποτε γαρ ἐξοδος ἐπι στρατιαν ἐγενετο |
| ἀποκτεινασι τουτο το ζῳον ὡς ἠσεβηκοσι τα μεγιστα θανατος ὡριστο προστιμον : διο δη και παρα τισιν ἐνισχυσεν ἐν παροιμιας | ||
| της ὁρασεως τῳ τον ἑνα ἀντεκκεκοφθαι τον δρασαντα ἐλαττον ὑπελαβε προστιμον ἐκτισαι : τυφλωσαντα γαρ ἑνα των πολιτων , εἰ |
| το μετρον συνεσταλη το ω . Το δε Ἰασων Ἰασονος τρεπον το ω οὐκ ἀντικειται ἡμιν : οὐ γαρ ἐστι | ||
| ἐτραγον σεσημειωται δια του ω ἐχον τον ἐνεστωτα , και τρεπον αὐτο εἰς α εἰς τον δευτερον ἀοριστον , δια |
| δουναι τοις περι τον Τελαμωνα , και την του πατρος προαιρεσιν ἐξηγησαμενον αἰτιον γενεσθαι της σωτηριας αὐτοις . εὐθυς γαρ | ||
| ὀντα πανταχου τον Πινδαρον . κἀνταυθα οὐν την ἑαυτου φιλαργυρον προαιρεσιν τεκμηριοι τον πλουτον ἐγκωμιαζων και ὑπαινιττομενος , ὡς προσηκει |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| το σχημα Ἀττικον , ὁμοιον τῳ , εἰς Ἀγαμεμνονα διον ἀγον . ΑΡΓΕΙΦΟΝΤΗΣ δε , ἠτοι ὁ ἐν Ἀργῳ φωνων | ||
| . † οἱ προστιθεντες ἐνταυθα το ἐς οἰκους και φασκοντες ἀγον ἐς οἰκους ἀμαθεις εἰσι των μετρων και της ὀρθης |
| συνεμπεσῃ τῳ ἠεν , τῳ γενομενῳ ἀπο του ἐω του σημαινοντος το ὑπαρχω : ἐπι δε του ἀϊω , ἱνα | ||
| την αὐτην ἐχον σημασιαν τῳ πρωτοτυπῳ , τηνικα τηνικαδε . σημαινοντος οὐν του ὡς ἐπιρρηματος το οὑτως , εἰη ἀν |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| ἐν τῳ Φαληρικῳ ἀπεχοντι σταδιους εἰκοσι . φασι δε αὐτην ἀπεραντον βαθος ἐχειν , το δε ὑδωρ ἁλμυρον . ἐπαιξε | ||
| ὑπερ παντα Σωκρατη εἰρημενον προς Εὐρυβιαδην και μυρι ' ἑτερα ἀπεραντον ἀν εἰη λεγειν . ὡς δ ' ἀντελεγε μεν |
| δε ζητοιη ἀντ ' αὐτων , οὐκ ἀν εὑροι την ἀναλυσιν του συλλογισμου εἰς το οἰκειον σχημα ὀν το πρωτον | ||
| , καρπωθεντα δε και τελεσφορησαντα παλιν ἐπι το σπερμα την ἀναλυσιν ποιειται , ἀπο του αὐτου και ἐπι το αὐτο |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
| της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
| ἐπιχειρηματος και ἡ παραβολη : „ ὡσπερ των ἐν ταις ναυσιν ἁμαρτηματων , ἁ συμβαινει περι τους πλους , ὁταν | ||
| πεζῃ : Ζαγκλαιοι δε κατα γην τε ὑπο Μεσσηνιων και ναυσιν ἁμα ἐκ θαλασσης ὑπο Ῥηγινων πολιορκουμενοι , και ἁλισκομενου |
| δυσμενους διαφερει . ἐχθρος μεν γαρ ὁ προτερον φιλος , πολεμιος δε ὁ δι ' ὁπλων χωρων προς τους πελας | ||
| ᾡ μη παντες τους παθοντας οἰκτειρουσιν . αὑτη και βαρβαρῳ πολεμιος , αὑτη και τισι των ἀλογων οὐ πρεπουσα . |
| ἀρχῃ προθεσιν αὐτου περιγραφομεν , την δ ' ἐχο - μενην ἀπο της Φιλιππου παραληψεως της βασιλειας ἀρξαμενοι πασας διεξιμεν | ||
| . των δ ' ἀγριων ἡ μεν οἱον καθη - μενην ἐχουσα την κωδυαν ἠδη φαρμακωδες ἐχει το σπερμα ψυχον |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| παραφυλακτεον διηνεκως και ἐπειδαν φωρασῃς ἀπαλειπτεον , ἐπιλεγοντα ἐφ ' ἑκαστου οὑτως : τουτο το φαντασμα οὐκ ἀναγκαιον : τουτο | ||
| τε γαρ ἡ της προβασεως ἀρχη γινεται κατα την γενεσιν ἑκαστου τετραγωνου , ὡς ἀπο ὑσπληγος μεχρι ὡσανει καμπτηρος της |
| ἀνῃρεθη . οὑτω μεν δη και Βρουτῳ μετα των προτερων στρατων ἑξ ἐγινετο τελη : και Μακεδονας ἐπαινων δυο τελη | ||
| ὑφηκε της ἀπειλης , ἱνα μη τις ἐκ των νεοληπτων στρατων ἐπιγενοιτο θορυβος , και ἐλεγεν ἐν καιρῳ τε ἀπολυσειν |
| ἐμοιγε σημαιν ' : οὐ γαρ ἐγωγ ' ἐτι σοι πεισεσθαι ὀϊω . ἀλλο δε τοι ἐρεω , συ δ | ||
| περι του Στρεψιαδου προαναφωνων δια τουτων και αἰνιττομενος ἁ μελλει πεισεσθαι ὁ Στρεψιαδης ὑπο του υἱου . Θ οἱον το |
| κακονοια . εἰη μεν οὐν ἀν πολις οὐκ ἀπο τοιουτων διαιτηματων ἡ βελτιστη , ἀλλ ' ἡ δημοκρατια μαλιστ ' | ||
| οὑτως περι των κατα μερος τροφων και φαρμακων και λοιπων διαιτηματων καθως ἀν ὁ λογος προϊων διασκευασειε . Των μεν |
| μεν δια του μαντεως , ὁν ἠλπισεν ἀραις τισι δυνησεσθαι καθελειν την δυναμιν των Ἑβραιων , δεδρακοτα δε δια της | ||
| : ἐβουλετο ταπεινωσαι και του φρονηματος , εἰ δυναιτο , καθελειν : ὡσπερ οἱ τα οἰδουντα νυξαντες ἠ πιεσαντες . |
| ' οὐταμεν ὀξεϊ χαλκῳ . ἡ μεν ἀρ ' ὡς εἰπους ' ἀπεβη γλαυκωπις Ἀθηνη , Τυδεϊδης δ ' ἐξαυτις | ||
| ἱξεσθ ' , ἀμ πελαγος Ἀτλαντικον ἐκτος ἱκωμαι . Ὡς εἰπους ' αὐδην κατερητυεν : ἐν δ ' ἀρα θυμος |
| βλαπτεται ὁ Ζευς ὑπο του Κρονου και του Ἀρεως , ἐλαττουνται παντα τα εἰρημενα . Εἰτα ἐπιμεριζει ὁ Ἑρμης ἐν | ||
| ἀν και των ἑαυτου , ἀλλ ' ὑπερ μεν ὡν ἐλαττουνται μεχρι του δυνατου παντες πολεμουσιν , ὑπερ δε του |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| και τοις ἀπολωλος τι ζητουσι : ταχειαν γαρ τουτων εὑρεσιν προσημαινει . τοις δε λοιποις ἐμποδισμους των χρειων δια τας | ||
| . ὡσαυτως και ὁ βορειος Στεφανος ἐν τοις κεντροις κληρικους προσημαινει δε και τους μητροπολιτας . του δε νοτιου νεποδος |
| και κατηγορους και κριτας . του δε δημου συνεξαιρομενου ταις δεησεσιν , πολλαι μυριαδες συνεδραμον ἐπι το κριτηριον , και | ||
| ἡδονας τας δια του σωματος , ἐν ἐπιθυμιαις τε και δεησεσιν ἐσμεν ; Οὑτως . Οὐκουν κατα τον αὐτον λογον |
| , ἡν της διαλεκτικης δει προπαιδευθηναι , παισιν οὐσι χρη προβαλλειν , οὐχ ὡς ἐπαναγκες μαθειν το σχημα της διδαχης | ||
| ἐσπουδακοτος . βουλεται δε ὁ Κλεαρχος ταυτα λεγων τοιαυτα τινα προβαλλειν : στιχον εἰπειν Ὁμηρικον ἀπο του ἀλφα ἀρχομενον και |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
| ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| μεν εἰ τυραννηθησεται , τῳ δε εἰ την ἐπι ταυτῃ περιμενει δικην : εἰ δε δη προςθειη τις , ὁ | ||
| των ἐκει κακων ἀπολυουσιν ἡμας , μη θυσαντας δε δεινα περιμενει . Ταυτα παντα , ἐφη , ὠ φιλε Σωκρατες |
| κληρου και της ὡρας , ἐτι δε και τῳ της προγενομενης συνοδου και τῃ προς ἀλληλους τε και τα φωτα | ||
| ἐπαν δε ὁ κυριος των ὁριων και του ζῳδιου της προγενομενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου την αὐτην μοιραν ἐχοντες εὑρεθωσι |
| , ὡς φησι και Ἀλεξανδρος . τελικον μεν οὐν αἰτιον ὑποτιθενται οἱ λεγοντες εὐ τεταχθαι το ὀν : ἑκαστον γαρ | ||
| δε ἐν Τενεδῳ , οἱ δε ἐν Κολωναις της Τρῳαδος ὑποτιθενται . φασι δε αὐτον εὑρειν φρυκτωριας και μετρα και |
| ἀκουσαντα ποιει . και νυν ἐπειγομενος και μελλειν οὐκ ἀξιων ἐρωτωμενος , ᾡ κατεπειγοιτο , τα ἀλλα εἰα παντα , | ||
| ἀσπιδα . ἠ οὐκ ἀναγκη οὑτω , εἰ μη ὁ ἐρωτωμενος το αὑτη ἀσπιδα σημαινειν , ἀλλα μη ἀσπις δεδωκεν |
| ὡς οὐτ ' ἀδικουμεν Ξενιου Διος χαριν . ὀλιγου χρονου διελθοντος ἑαλω μεγα κακουργων : εἰτα μεντοι ἐν ὀψει πολλων | ||
| , μετα ταυτα δ ' ἀλλα θεασασθε . χρονου γαρ διελθοντος και του πολεμου προς Κοτυν ὀντος ἠδη , πεμπει |
| ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
| βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |