| το πληθος : οὐ λυπησει γαρ , οὐδε εἰ μετα τρο - φην αὐτου δοιης . και τα λοιπα δε | ||
| . . . . . . ] με ! [ τρο [ ! ] ! [ ωσμελε ? [ επ |
| δει δε ἐφοραν και τας ἀκτι - νας και τους κληρους και τα δωδεκατημορια οἱς συνοδευει ἠ συσχηματιζεται ὁ Ἑρμης | ||
| και διος Ὀδυσσευς χωρον μεν πρωτον διεμετρεον , αὐταρ ἐπειτα κληρους ἐν κυνεῃ χαλκηρεϊ παλλον ἑλοντες , ὁπποτερος δη προσθεν |
| μαθειν . ὁ δε μισθος ἀργυριον , χρηματα , φορα καταφορα , τελος , εἰσφορα , τελεσμα , εἰσπραξις . | ||
| ἡγεμονικον . οἱ δε οὑτως . ὑπνος ἐστιν ἡ ψυχης καταφορα κατα φυσιν ἀπο των περατων ἐπι την ἀρχην . |
| τον Διονυσιον . κατηγορουμενος δε μετα πρεσβειαν τινα ὑπο των συμπρεσβεων ὁτι στασιαζοι ὁ Δημοκλης κατα την ἀποδημιαν και βλαπτοι | ||
| σφοδρα ἀποδεχομενου , παρακληθεις ὑπ ' ἐμου μετα των ἀλλων συμπρεσβεων και διερωτωμενος εἰ τἀληθη και ταὐτα ἀπαγγελλω προς Ἀθηναιους |
| ἐβουλοντο την Χερσονησον ἐκλιπειν , ἀλλα και τους Θρᾳκας ἀνωθεν ἐπεκαλουντο καταφρονουντες του Κιμωνος μετ ' ὀλιγων πανταπασι τριηρων Ἀθηνηθεν | ||
| ἠν εἰδος ᾠδης εὐχαι προς θεους , ὀνομα δε ὑμνοι ἐπεκαλουντο : και τουτῳ δη το ἐναντιον ἠν ᾠδης ἑτερον |
| ποιησεις : ἐκ δε των ἐναντιων ὡδε το συμφερον ἐσται καταφανες : εἰ γαρ λυσιτελει τους ἐπιεικεις τιμαν των πολιτων | ||
| τον τροπον δει λαμβανειν : ἐκ δε των ἐναντιων χρη καταφανες ποιειν αὐτο ὡδε : καθαπερ γαρ τους κακον τι |
| μαλαγματα , παρεθεμεθα δε και περι διακαυσεως εἰς το μη ἀγνοεισθαι . Ἐν δε τοις παροξυσμοις διαδεσμοις των ἀλλων μερων | ||
| , τα δε συγκρυπτων , και τα μεν οὐκ ἐων ἀγνοεισθαι , τα δε ποιων λανθανειν . πως οὐν διαφυγοις |
| τιμην ἀμφοτεροις ἀπονεμουσαν οὐχ ἡττον ἀναγνον ἠ εὐαγη κρινας ὁ νομοθετης ἀπο του θειου βωμου κατεβιβασε : το γαρ αἰσχρον | ||
| γνωμην του νομοθετου οὑτως : ὁτι μισει την βιαν ὁ νομοθετης , οὐ το ἐργον μονον σκοπων , ἀλλα και |
| δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
| Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
| γραψαι ἐν ἀπολογιας σχηματι . τουτο και Ξενοφων ἐν τοις Ἀπομνημονευμασιν : ὡς γαρ ἀπολογουμενος ὑπερ Σωκρατους ἐγκωμιον Σωκρατους περαινει | ||
| ἀναλαβειν αὐτον και στροφιον ἐπιθεσθαι χρυσουν , ὡς Φαβωρινος ἐν Ἀπομνημονευμασιν , ἐτι τ ' ἐμβαδας χαλκας και στεμμα Δελφικον |
| . και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
| σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
| , ἁ φασιν . . . ἠ οἱ παπποι της κιναρας . ἁ δε και αὐτοθι τοι διαθρυπτεται : ἠγουν | ||
| λεγω και τερμινθου και βατου και κυνοσβατου , και της κιναρας ἡ οἱον σαρξ . και ἡ φακη δε μελαγχολικωτατον |
| οὑς λεγεις μονους κακιζων , ἀλλα κοινῃ πασι βασκαινων παντας ἀφαιρεισθαι πειρασθαι τας δωρεας . μαλλον δε οὐκ εἰκαζειν , | ||
| ἀπο μερους ἠ μερος ἀπο ὁλου . ὁλον μεν οὐν ἀφαιρεισθαι λεγειν ἠτοι ἀπο ὁλου ἠ ἀπο μερους ἀπεμφαινει προδηλως |
| παρ ' ἐμου ἀκηκοοτα , διοτι την περι ταυτα ἐφοδον ἐποιησαμην ἀξιωθεις ὑπο Ναυκρατους του γεωμετρου , καθ ' ὁν | ||
| ἀν συγχεαιμι τους ὁρκους οὑς προς την τροφον της Φαιδρας ἐποιησαμην : οὐκ εἰ πατρῳας ἐκτος : το εἰμι το |
| αὐτων διεφερετε , οὐδεν ἰσως ἐδει καθ ' ἑν τουτο φιλοτιμεισθαι και σκοπειν ὁπως κρειττους δοξετε . νυν δε οὐθεν | ||
| ἀνθρωπινον τι πεπονθοτα , ἀποτρεπετε δ ' ἐπι τοις αὐτοις φιλοτιμεισθαι ὡς ἀνηκεστα ἡμαρτηκοτα . Νικοκλης ὁ Συρακουσιος γυναικος ἀποθανουσης |
| ἐργον ἁπαντων ἐστι τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον | ||
| ὁλη οἰκια ἠ ἀλλη συγγενεια ἡντινα ἀν βουλῃ των ἐνθαδε ἐκλεξασθαι . ἀλλ ' ἐγω σοι εἱς ὠν οὐχ ὁμολογω |
| ναυς εἰκῃ περιπλευσαι . οἱ δ ' Ἀθηναιοι νομιζοντες αὐτον ἀναλουν τον της ὡρας εἰς τον περιπλουν χρονον , συγγνωμην | ||
| ἀντι του ἀναιρουντες . Θουκυδιδης [ και ἀναλων ] και ἀναλουν το ἀναιρειν και ἀναλωμα ὁ αὐτος . ἀνανεουσθαι : |
| , και τῳ τυπῳ μη κωνοειδη φαινεσθαι , καθαπερ ἡμεις δοξαζομεν , ἀλλα κιονι τον τυπον ἐχειν ἐμφερη , μικρον | ||
| και περι των ἐσομενων οὐκ ἀπεικοτως προς τοις εἰρημενοις χρηστα δοξαζομεν . Ἡ μεν γαρ ἐπ ' εὐπραγιᾳ ἐλπις θαρσος |
| τετελευτηκοσι των φιλων ἀπενεμον τα πιπτοντα της τροφης ἀπο των τραπεζων : διο και Εὐριπιδης περι της Σθενεβοιας φησιν , | ||
| δεον τῳ δυνασθαι χρωμενου διωκοντος ἡδονην οὐ την ἀπο των τραπεζων , ἀλλα την ἀπο του πολεσιν ἐθελειν ἐπικουρειν . |
| την τε οἰκησιν και το πληθος των ἐν αὐτῃ , ἀνεισι δε ἐς τε την ἀκροπολιν και τα βασιλεια και | ||
| νυξι του νοτιου πολου , ὁτε ὁ ἡλιος προς βορραν ἀνεισι , παλιν τε κατα το ἀντικειμενον , ὁτε προς |
| των ἐμαυτου φρονω : ἀλλ ' ἐαν βουλῃ τον ἐμον τειχισμον και τα ἑξης , και παλιν αὑτη των περι | ||
| Ἀθηναιους . ἐς θαλασσαν : ἑως της θαλασσης . τον τειχισμον : των Ἀργειων . αὐτοις : τοις Λακεδαιμονιοις . |
| τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
| τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
| πηγανινῳ ἐλαιῳ ἐνιεμενον κωλικους ἰαται . πινομενον δε στομαχικους , σπληνικους , ληθαργικους και ὀπισθοτονους ἀκρως ἰαται . εἰς δε | ||
| : ἡλους και σκολοπας ἐπισπαται : ἀκρως δε ποιει προς σπληνικους και ποδαγρικους και ἡπατικους μαλιστα και ῥευματιζομενους : ἐχει |
| ἐπιστησειας ἀν και ξηρανειας και καθηραις ὁμαλα τε και λεια θειης και κατουλωσειας . τευξειας δ ' ἀν ἐξ αὐτου | ||
| αὐτοι τε μεμαθηκασιν οὑτω τους τε αὑτων διδασκουσι παιδας . θειης ἀν ταυτα δυο γενη των καλουμενων ἰατρων ; Πως |
| ' , ὠ Ζευ , και συ γ ' ἡ πεπρωμενη , ὁποι ποθ ' ὑμιν εἰμι διατεταγμενος , ὡς | ||
| δε μ ' ὠ Ζευ και συ γ ' ἡ πεπρωμενη , ὁποι ποθ ' ὑμιν εἰμι διατεταγμενος : ὡς |
| : ἐν γαρ ὑγρῳ κεεται χωριῳ . ὁδε ὠν ὁ γαργαρεων πλευνα παϲχει παθεα : και γαρ ἐπι φλεγμονῃ παχυνεται | ||
| Ἱπποκρατης ὀλιγων παθων ἐνταυθα μεμνηται : φησι γαρ ὁτι ὁ γαργαρεων ἠ ἰσχναινεται και ταπεινουται και λεγεται ἱμας , ὁπερ |
| ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
| την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
| . . : ἀντι του , προς καιρον τινα δυνηθεντες κατεφρονησαν και της ἀρχης της ἡμετερας και της παρ ' | ||
| Ἀναξιβιον τον Λακωνα . Ἀβυδηνοι δε ὁρωντες οἰκοδομουντα το τειχος κατεφρονησαν ὡς φοβουμενου και προελθοντες της πολεως κατα την χωραν |
| χρυσου πεποιημενη και ἐλεφαντος δυειν πηχων , ἡν Κυρος αὐτῳ νικητηριον ἐπεμψεν . Ἀλεξανδριδης δε ὁ Δελφος ἱστορει και παρακαταθηκην | ||
| λογον ἡκοντων οὐδεν περιεργαζομαι , μη τοσουτου μηδεν ἀξιον ἐστω νικητηριον , ἀλλ ' ἁ αὐτος ἐπραξε και τινων ἐπραξε |
| λεγει τουτο , καιτοι προστιθεις το νοειν σωματικην πασαν κινησιν ἐξαιρων ἀπ ' αὐτου . . . . το γαρ | ||
| τουτων ὁ ἠχος ἀκουεται ὑπ ' εὐφωνιας , ὡστε ὁ ἐξαιρων την συγκρουσιν οὐδεν ἀλλο ἠ μελος ἀτεχνως ἐξαιρει του |
| ὁμου πα . το δε ἀπο της ἡμισειας και της προστεθεισης ἠγουν των θ μοναδων τετραγωνον ὡσαυτως μοναδων πα . | ||
| μο θ ↑ Ϟων Ϛ , ὡστε κοινης της λειψεως προστεθεισης , γινεται δυναμις μια Ϟων Ϛ μο ιβ ἰση |
| ἐκεινα , ὡσπερ ὁ οἰκος εἱς λεγεται τῳ παντα τα συμπληρουντα αὐτον περιεχειν . τουτο δε διχως λεγεται : ἠ | ||
| το της ψυχης εἰδος ἀπομαξαμενης εἰς αὐτην της τεχνης τα συμπληρουντα την ψυχην : και γαρ λογισμου κατηγορειτο δηλωμα και |
| χλωρας του φαρμακου μερος αʹ , του δε δια καστοριου τροχισκου μερη βʹ και ῥοδινου το ἀρκουν μιξας χρω προκλυσας | ||
| # δ και οἰνου στυφοντος το ἀρκουν . Ἀλλη σκευασια τροχισκου : σμυρνης κροκου ὀπιου καστοριου λιβανου ἀνα ⋖ δ |
| και πλεον , ξηραν δε την κεφαλην και ἀσαρκον και βραχυτεραν κατα το παν σωμα , τα δε λοιπα τοις | ||
| διδωσι τῳ σωματι . Ἀρκευθιδες βραχειαν ἐχουσι γλυκυτητα και ἐτι βραχυτεραν στυψιν , ἀρωματιζουσι δε , και δηλον ὁτι θερμαινουσι |
| ἱνα κουφος εἰη : αὐτομολων τε πολλων αὐτῳ προσιοντων οὐδενα προσιετο . και των ὑπατων αὐτον αὐθις περι την Πικηνιτιδα | ||
| μελλοι τισι χρηματιζειν , ἐπι πορφυρων εἱματων βαδιζων τους δεομενους προσιετο . Περδικκᾳ δε και Κρατερῳ φιλογυμναστουσιν ἠκολουθουν διφθεραι σταδιαιαι |
| ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
| ! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
| ἡμερας μεν ἡσυχαζει , νυκτωρ δε ᾀδει . της δε λεγουσης ὡς οὐ ματην τουτο πραττει , ἡμερας γαρ ποτε | ||
| λευκον και ἐστιν οὐ λευκον : της γαρ καταφασεως της λεγουσης ἐστι λευκον οὐκ ἐστιν ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον |
| οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
| του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
| λεγοντες , ὡς δ ' ἀν ὀξεως ἐχοιεν ἐς τα παραγγελλομενα χρησθαι . και οἱ Καρχηδονιοι , νομιζοντες ἐκλυσειν την | ||
| προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας , ναυτικον τε , ᾡ ἰσχυουσιν , ἀπο |
| ἐπιταξαντος Ἡρακλει κομισαι τον Ἱππολυτης ζωστηρα , της των Ἀμαζονων βασιλισσης , ἀπελθων Ἡρακλης ἐζητει τουτον . Της δε συνθεμενης | ||
| και πραξεως και τεκνωσεως : ἐστι δε και θεας και βασιλισσης και πραξεως τοπος . ὁ δε δʹ γονεων περι |
| . . ἀλλ ' ἠ θανων πληρωσει και ἀποδωσει τα τροφεια τῃ χθονι , ἠγουν ἀποδωσει τας της ἀνατροφης χαριτας | ||
| ἀγαθων . Ποθεν οὐν ἠρξατο σοι τα προς την πολιν τροφεια ; και τινες αἱ πρωται των ἀμοιβων ; ἠδη |
| και φιλα τοις οἰκειοις ὀνομασι και κειμενοις ὑπο του νομου προσαγορευομεν , προς ἁ δ ' ἀν ἐχθρως ἐχωμεν , | ||
| ἐπιτηδευματα και τους νομους , σχεδον τι παντα ταυτα καλα προσαγορευομεν τῳ αὐτῳ τροπῳ : ἀποβλεποντες προς ἑκαστον αὐτων ᾑ |
| , ὀλετηριος ? [ ] ? ? ? ? , σωτηριος , αρ ? ? ! ! ! ! ! | ||
| , αὐτος ἐν ἑαυτῳ ἑστως , χωρητικος των παντων και σωτηριος των ὀντων , οὑ ὡσπερ ἀκτινες εἰσι το ἀγαθον |
| ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
| δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
| , πυρεσσουσι δ ' ἐν ἀνεσει ἠ διαλειμματι δι ' ὑδρομελιτος ἐπι τρεις ἡμερας . ποιει και ἀρθριτικοις , ἀγει | ||
| κοπεισα , και μετα οἰνου γλυκεος πινομενη , ἠ μετα ὑδρομελιτος , προς ἐμετους θαυμαστον ἐστι βοηθημα . Ἐαν δε |
| τι του χθιζου αὐτῳ ζωμου ἐγκατεμεμικτο . και ὁ γε κιναιδος , ὁ συνεδρος , οὐκ ἀμουσως ποτε και εἰς | ||
| στρουθωδης . ὁ δε Διδυμος μητερα Κλεοκριτου , ὁτι ὡς κιναιδος κωμῳδειται . ἐν δε τοις μυστηριοις της Ῥεας μαλακοι |
| ' ἐναντια ψεξαι , κακισαι , αἰσχυναι , καθυβρισαι , λοιδορησαι , διαβαλειν , ἐλεγξαι , φαυλισαι , διασυραι , | ||
| . Εὐπρεπειας μεν , οἱον ὡς Πλατων Ἀριστιππον και Κλεομβροτον λοιδορησαι θελησας , ἐν Αἰγινῃ ὀψοφαγουντας δεδεμενου Σωκρατους Ἀθηνησιν ἐπι |
| ὁ δειπνοσοφιστης Λαρηνσιος , ἀλλος δε τις φησιν ὁτι ἐθος γραμματικων παισι περι παντων των προβαλλομενων λεγειν : εἰδος φυτου | ||
| οὐκ ἐπεθετο , ἀλλα γαρ ἐμοιγε δοκει οὐδεν ἐλαττον των γραμματικων οὐ δευτερος ἠ των ῥητορων , δι ' ὡν |
| δυνασθαι δια πικροτητα . της γε μην ἐλαιωδους τε και λιπαρας μετεχει ποιοτητος , ὡσπερ και τα καρυα : τροφην | ||
| ἐπιμηκεις τους βοτρυας , και ἰσοπαχεις τας ῥαγας τροχοειδεις και λιπαρας , τῳ δε καιρῳ της πεπανσεως ὑπερυθρους : και |
| ἡ τοιαυτη ἀφαιρεσις , πολλων ἀγγειων κατα τον αὐτον καιρον αἱμορραγουντων : διο μοι δοκει τα ἀσαρκοτερα μερη του κωλου | ||
| . Ἀντιϲπαϲεωϲ μεν ἑνεκα ἑκαϲτοτε ταϲ κατ ' εὐθειαν των αἱμορραγουντων τεμνε φλεβαϲ , οἱον δεξιου μυκτηροϲ αἱμορραγουντοϲ την ἐν |
| τον καρπον ἀποδιδωσιν , και ὑπερ ἑαυτης και ὑπερ της πτελεας . οὑτως και οἱ πενητες ὑπερ των πλουσιων ἐντυγχανοντες | ||
| καυθεις , μελισσοφυλλον , πρασιον καταπλασσομενον , προπολις μετριως , πτελεας τα φυλλα , πτισανη , τερμινθινη πλεον της μαστιχης |
| καταλιπε τοις ἐν Κυρηνῃ ἐπισκοποις ὁ τι ποτ ' ἀν ἐθελωσιν ἀδικειν , πειρω δε μετα Ξανθιππης και Μυρτους ζην | ||
| ' ἀν ἐμοι τιμην Πριαμος Πριαμοιο τε παιδες τινειν οὐκ ἐθελωσιν Ἀλεξανδροιο πεσοντος , αὐταρ ἐγω και ἐπειτα μαχησομαι εἱνεκα |
| ποτ ' ἐχει την της τεχνης δυναμιν . Και μαλα ἐρρωμενην , ὠ Σωκρατες , ἐν γε δη πληθους συνοδοις | ||
| , και φθειρεται : ἀλλ ' ἐαν ἐπιστησῃς αὐτῳ ψυχην ἐρρωμενην , ἀμελει της νοσου , και ὑπερφρονει του κακου |
| οὐ πολυ την ἑαυτων ἀποβαλειτε . . Μετα βραχυ δε ἁλισκομενης της πολεως οἱ μεν ὁμοσε τοις πολεμιοις χωρουντες ἀνδρες | ||
| φοβοις ἠν και δακρυσιν , ὡς της πατριδος κατα κρατος ἁλισκομενης . οὐ μην ἀλλα τοις παρεισπεσουσιν ἐντος του τειχους |
| † ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
| αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
| Λυγκεως παιδες την βασιλειαν ἐνειμαντο , και Ἀκρισιος μεν αὐτου κατεμεινεν ἐν τῳ Ἀργει , Προιτος δε το Ἡραιον και | ||
| την Ἑλλαδα και την βαρβαρον αὐθις ἐσκεδασθη , ὀλιγον δε κατεμεινεν ἐν Ἰταλιᾳ των Ἀβοριγινων προνοιᾳ . πρωτον μεν οὐν |
| Ῥωμαιους : τους γαρ αἰτιους της ταραχης ἐξεδωκαν , οἱ προτεθεισης κρισεως οὐ περιμειναντες την ἀποφασιν αὑτους ἀνειλαν . αἱ | ||
| πολεμος , γελωμενος ἐν ἀρχῃ και καταφρονουμενος ὡς μονομαχων . προτεθεισης τε στρατηγων ἀλλων χειροτονιας ὀκνος ἐπειχεν ἁπαντας και παρηγγελλεν |
| δ ' οἱ μονας τας κεφαλαιωδεις ὑποθηκας των γραμματων ἀνευ ἀκριβεστερας διηγησεως ἀκηκοοτες . . [ . . , ] | ||
| μετα ταυτα πειραται λεγειν , δια τι συμβαινει τας αἰσθησεις ἀκριβεστερας εἰναι και των ποιων . ὀσφρησιν μεν οὐν ὀξυτατην |
| . , . . . βαρυς : . * . Βασιλευς : παρα το σινω , το βλαπτω , γινεται | ||
| εἰ ἐνοσει , τουτο τῃ ἀδελφῃ ὁμωνυμῳ οὐσῃ ἀπεβη . Βασιλευς και ναος και στρατιωτης και ἐπιστολη βασιλεως και ἀργυριον |
| περισωσαντα τους ἑτερους μεγα ἠλαλαξαν ἡδομενοι και δαιμονιον αὐτῳ συλλαμβανειν ἐδοξαζον , ὁ και τῳ παππῳ Σκιπιωνι προσημαινειν ἐδοκει τα | ||
| ἀλλας ὁδους , ἱν ' εἰ τι πασχοιμ ' ὡν ἐδοξαζον φρενι , μη μοι νεωρες προσπεσον μαλλον δακοι . |
| παντα διεξελευσεσθαι : εἰτα μακρα προοιμιασαμενος και ἐπανατειναμενος λογους τινας θαυμαστους ὡς ἐρων , τους μεν φυλακας ἐκπεμπει ἐπι την | ||
| οἰδας οἱος ἐστιν ὁ σοφιστης οὑτος ὁ ἐσκυθρωπακως και τους θαυμαστους τουτους διεξιων προς ὑμας λογους . ἀλλ ' ἐμοι |
| περι του δευτερου σημειου λυσιν διαγνωναι : ὑποσχομενος δε ἐξηλθεν σκυθρωπος . και εἰσῃει οὐν εἰς τον ἰδιον οἰκον , | ||
| ? ὠ φιλτατος συ και μονος τουτων ἀνηρ τι μοι σκυθρωπος ἐξεληλυθας δομων ; ναι ναι , καταιδεσθητι πατρῳον Δια |
| πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
| και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
| εὐφορβιου ἰϲα : ἡ δοϲιϲ Γρʹ γ μετα μελικρατου ἠ κονδιτου : ποιει και κωλικοιϲ και ὑδερικοιϲ . Ἀλλο ὑδραγωγον | ||
| ἐχοις το αἱμα του τραγου , κεχρησο τῳ δια του κονδιτου . ἐχει δε οὑτω : Ναρδοσταχυος . . . |
| ἀγωγῃ χρησθαι , ἐτι δε φλεγμονης οὐσης μετα την διαμοτωσιν δοκιμαζειν τα καταπλασματα . κατα κροταφου δε του τραυματος γεγονοτος | ||
| ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . ἠν οὐν ποιωμεν ταυτα , κινδυνος λαθειν |
| οἰ ἠ ὠ συντασσεσθαι , πειρωμενοι πρωτον μεν ἐκ της φωνης , ὡς ἐστιν εἰς μοι περατουμενον , και καθοτι | ||
| πλειονωνδιακρινων . ἠ οὐχ οἱ μεν τα στοιχεια της ἐγγραμματου φωνης εἰς τε ἀφωνα και φωνηεντα τεμνουσιν ; ἐνιοι δε |
| γεγονεναι Ἑλλανικος , ὡσαυτως δε και Καλλισθενης , ἑνα μεν δραστηριον και γενναιον , ἀλλον δε μαλακον . ἐν Νινωι | ||
| λεξεων παρεχειν . κεχρηται δε και γνωμαις το νουνεχες και δραστηριον ἐπιδηλουσαις . τροπας δε ὑπελθειν , εἰ τις ἀλλος |
| ἀφθιτον αἰει θειναι , και φυλακαις τε σεβειν θυσιαις τε χοροις τε . ἐστ ' ἀν γαρ ταδε σεμνα καθ | ||
| ' ἀλληλων πασας τιθεις συνιεναι , ἐν ἑορταις , ἐν χοροις , ἐν θυσιαισι γιγνομενος ἡγεμων : πρᾳοτητα μεν ποριζων |
| τριβον και ποδηγιαν την ἀνερευνησιν και μαθησιν των λογων της Κασανδρας . ὀρθῃ κελευθῳ . * αὑτη γαρ , φησιν | ||
| δε λεγει τον Ἀγαμεμνονα . ναον δε μοι . ὁτι Κασανδρας ἱερον ἐστιν ἐν Ἰταλιᾳ ὁπερ ἱδρυσαντο οἱ προεχοντες των |
| διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν ] σημειωσαι ὡς | ||
| γεγενημενην , δι ' ἡν οὐ δυναμενοι αἱρεισθαι τι ἠ ἀποδοκιμαζειν καταληγομεν εἰς ἐποχην . ὁ δε ἀπο της εἰς |
| ἀπο των ἀνθρωπων ἐκεινων , οἱς και ἀρχομενοις και μεσουσιν ἐπεγενετο τι . κατα θερη δε και χειμωνας . . | ||
| ἐν ποαις νεμομενων . ἀκος ] θεραπεια . ἐπηρκεσαν ] ἐπεγενετο εἰς βοηθειαν . ἰαμβοι . συστημα ὁμοιον τωι ἀνω |
| ἐπει δε ἐπι πλειστον της ἡμερας ναυμαχουντες ἐπονουν , κελητιον πεμψας ἐς την πολιν των Συρακουσιων την ἀγοραν ἐκελευσεν ἐπι | ||
| συος ἀποθανοντα λεγειν ἐπεισεν ὡς ἡρπασται ὑπο Ἀφροδιτης , και πεμψας ἐθαψεν ἐν Βυβλῳ της Φοινικης παρα ποταμον , ὁς |
| φοβερα . Δειξας ὁτι μη ὁ περι παντα ἁ δει φοβεισθαι ἀφοβος ἀνδρειος , δεικνυσι το αὐτο ἐκ του ἐναντιου | ||
| και ὁτε δει . ἐστι δε τα φοβερα και μαλλον φοβεισθαι και ἡττον : και γαρ των μη ἀνδρειων μηδε |
| συμβαλλεσθαι τινας ἡδονας , ὁταν ᾐ ἡ ὑποκειμενη ὑλη των θαυμαζομενων ὑπο της ἀνθρωπινης φυσεως . ὁ δη πεπονθεναι δοκει | ||
| , ἱνα εἰδῃς ὁτι μηδε των παλαιων μηδεις μηδε των θαυμαζομενων δια παντος του χρονου τηλικαυτης τιμης παρα των πολιτων |
| Εἰ γαρ οὑτως τις ἐρωτησει τον λογον : ἀρα ὡς συγχωρεις και τιθεσαι και ἁ συγχωρεις και τιθεσαι , οὑτω | ||
| τε τεχνητα κατα τα ἐν τῃ τεχνῃ εἰδη και αὐτος συγχωρεις δημιουργεισθαι , ὡς πολλαχου μεν , σαφεστατα δε ἐν |
| ? [ ] ? [ και λυσιτελουν ] ? | νομοθετησαι τασδε τας πληγας , τους δε θεους οὐ πιστευομεν | ||
| , χαμαιευναι . Σολων νομοθετης ἠν Ἀθηναιων . οὑτος αἰτουμενος νομοθετησαι τους νομους , ἀπῃτησε τους πολιτας ὁρκον ὁτι δη |
| ἡπτοντο , ὁπως μηποτ ' ἀν ἀψυχα ὀντα οὑτως εἰς ἀκριβειαν θαυμαστοις λογισμοις ἀν ἐχρητο , νουν μη κεκτημενα : | ||
| ἠ δυναμεως οὑτως ἐπαινει , ὁ μεν της λεξεως την ἀκριβειαν , ὁ δε του νου την λεπτοτητα , ὁ |
| και το ἀπο Βυζαντιου διαστημα ἐπι τον Βορυσθενη σταδιους εἰναι τρισχιλιους ἑπτακοσιους , τοσουτοι ἀν εἰεν και οἱ ἀπο Μασσαλιας | ||
| ταυτης και της ἀλλης Καριας φυλακην ἐγκαταλιπων ξενους μεν πεζους τρισχιλιους , ἱππεας δε ἐς διακοσιους και Πτολεμαιον ἡγεμονα αὐτων |
| εὐθυς της ἀρχης και παραδιδωσι τον τε στολον και την σατραπειαν Καλλιουπολεως Χαμουζᾳ , των ἑταιρων τινι και ᾡ μαλιστα | ||
| οὐκ ἀξιον παραδραμειν ἀνεπισημαντον . κειται γαρ κατα μεσην την σατραπειαν της Ἰδουμαιας , τῳ μεν μηκει παρεκτεινουσα σταδιους μαλιστα |
| ῥᾳστα ἐπι το ἀκροτατον ἀναβησῃ και εὐδαιμονησεις και γαμησεις και θαυμαστος πασι δοξεις , ἐγω σοι φρασω : ἱκανον γαρ | ||
| εἰκοτως , και δοκων και ῥητωρ ἀριστος εἰναι και ἀνηρ θαυμαστος , κατεβη μαλα σεμνως . ἀναστας δ ' ἐγω |
| τον ἀνθρωπινον ἐποπτευετε βιον , ὡν τε ἠδη τετιμη - κατε μοι πολλην οἰδα χαριν , και περι των μελλοντων | ||
| , ὡσπερ ἐν στοχασμῳ , ἀναγκαιως τοις του στοχασμου κεφαλαιοις κατε - σκευαζετο . ἐπειδη δε λεληθοτως τουτο γιγνεται ἐν |
| ἐτι τα θηρια διωκει τας ἡδονας και τα παιδια ἀλογως φερομενα : ὁ δε ζητει τα ἀλογως κινουμενα , οὐκ | ||
| , εὐ ἰστε ὁτι πασιν ἁμα παντα ἡκει τα χαλεπα φερομενα . και ὁ θεος οὑτω πως ἐποιησε : τοις |
| ὁ δη και διαυγεϲτερον ἐϲτιν , ἐπι μαλλον ξηραινει των μαλακτικων . χρωνται δε αὐτοιϲ τινεϲ και μαλιϲτα τῳ ἀραβικῳ | ||
| φαρμακα προσφερειν χρη και των ἀρωματων ἐχοντα τι και των μαλακτικων και των διαφορητικων , οἱον ἐστι και το δια |
| ἐνι προαλει , φθανει δε τε και τον ἀγοντα : Ἰλιαδος Φ , . , . + Φ . Ἀμαρια | ||
| . † ) νοθευεται ὡς διαπεπλασμενος ἐξ ἡμιστιχιου της Κ Ἰλιαδος . ἐκει γαρ προσηκοντως Νεστωρ κοιμωμενον Διομηδην ἀνιστησι κυψαι |
| Ξενοκρατη , ὡς φασιν οἱ Πυθαγορειοι , τα μεν καρπιμα σφετερισασθαι δια βραχειας ἐπισκευης , τα δε ἐπιπολαια και ἐλαφρα | ||
| , ἁμα δε και του μη ἑτερον τινα το αὐτου σφετερισασθαι συνταγμα ʃ το προσωπον ξυνεγραψε : ἐστιν ἀλλο γραψαι |
| τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
| εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
| ὑμεας μητ ' ἐπι Λακεδαιμονιους ἠ ἑτερους ἀλλους Ἑλληνων Κωους ἑκουσια ὁπλα λαβειν , καιπερ πολλων των ὁμου νησους τε | ||
| ' ἑκοντος και βουλομενου του διδοντος : και δια τουτο ἑκουσια λεγονται : ἀκουσια δε τα μεν λαθραια λεγονται , |
| δε προς ἐπιφανειαις ἀναστροφικοι μεν εἰσιν σημειων , διεξοδικοι δε γραμμων : οἱ μεντοι γραμμικοι ἀπο των προς ἐπιφανειαις δεικνυνται | ||
| τον κωνον ἐν ἑκαστῳ των κωνων ἀλλη και ἀλλη των γραμμων γινεται , ἡν ὠνομασεν ἀπο της ἰδιοτητος του κωνου |
| ἐλαφον κεραον ἠ ἀγριον αἰγα πειναων : μαλα γαρ τε κατεσθιει , εἰ περ ἀν αὐτον σευωνται ταχεες τε κυνες | ||
| : ὁ δ ' ἐκλεξαμενος τον κρεισσονα των ἀποκεκλεισμενων ἀδην κατεσθιει : παντων οὐν φευγοντων ἐκ προσωπου αὐτου , μοναι |
| του τεως ἀπιστουμενου και της γης οὐ φερουσης το ἀχθος κατηνεχθησαν οἱ της ἐπιστολης ἀκηκοοτες εἰς γην ἐξεταζοντες οἱ πολλοι | ||
| . ἀναχθεντες οὐν ἐκ του Πειραιεως περιεπλευσαν την Πελοποννησον και κατηνεχθησαν εἰς Κορκυραν : ἐνταυθα γαρ παραμενειν παρηγγελτο και προσαναλαμβανειν |
| ἐστι και πολιαις κατηρτυμενης ἡλικιας [ ἡ τουτων καταληψις ] οἰκειοτερα , πολλῃ μεν ἱστοριᾳ λογων τε και ἐργων , | ||
| ᾡ θεωρειται ἀληθεια ἠ ψευδος . Ῥητορικης γαρ ἠ ποιητικης οἰκειοτερα ἡ σκεψις . οὐ γαρ περι λογους ἡ φιλοσοφια |
| οἱ δ ' ἀλλοι ἐφευγον . οἱ δ ' Ἑλληνες ἐπακολουθουντες αἱρουσι και το στρατοπεδον αὐτων . και οἱ μεν | ||
| οὐ μονον δ ' εἱς , ἀλλα και πλειστοι αὐτῃ ἐπακολουθουντες , και δια μολιβδου ἐπιτηδευουσιν εἰσελθειν την θηλειαν εἰς |
| εἰ κεν ἀπ ' ἀλλοτριων κτεανων ἀεσιφρονα θυμον ἐς ἐργον τρεψας μελετᾳς βιου , ὡς σε κελευω . αἰδως δ | ||
| ἡμιοπους καλουμενους , περι ὡν φησιν Ἀνακρεων : τις ἐρασμιην τρεψας θυμον ἐς ἡβην τερενων ἡμιοπων ὑπ ' αὐλων ὀρχειται |
| ἐξουσιαν βοᾳς ; ἐκτεινειν δε το κεφαλαιον ἐχεις ἐκ των ἐγκωμιαστικων τοπων : οἱον ὠ ποσους νομους μελλοντας ὑπο του | ||
| μεν ᾐ ὡρισμενον το προσωπον , ἀπο παντων δηλαδη των ἐγκωμιαστικων , εἰ δε ἀλλως ἀοριστον , εἰ μεν των |
| αἰτιας ἐπιφεροντων : σχεδον γαρ πασας ἀπο τε των τελειοτερων ἐκλειψεων και των ἐπισημως παροδευοντων ἀστερων ἐπισκεπτομεθα : των δε | ||
| και τουτων τα πλειστα συντομως οὑτως . ἐπι των τελειων ἐκλειψεων το μεν χρωμα το μελαν θανατον του ἀρχοντος και |
| ἐστιν ἐν χρονοις κειμενος ἠ ἀλογια ἐν χρονοις κειμενη εἰρημενον ἀφορισμον ἐχουσα . Των δε χρονων οἱ μεν εὐρυθμοι , | ||
| νωσιν . ἐαν το λυπηρον κενουται : ἐνθεν ἐπιφερει τον ἀφορισμον , ἠν οἱα δει καθαιρεσθαι , ἀλλ ' ἐν |
| γενοιτ ' ἀν , ὁπως μηδενι ἑτοιμα ᾐ των βουλομενων νεωτεριζειν . Εὐηθες γαρ των μεν ἀφικνουμενων ἀνδρων παραιρεισθαι τα | ||
| ἁπτεα του ἐργου πριν και των λοιπων ἐπαρθηναι εἰς το νεωτεριζειν τας γνωμας . . . . ἀτασθαλα . . |
| φαμεν ἐγω ἠ οὑτος ἠ τι των συζυγων . ἠ ἀντεστραμμενως μετα ἀντωνυμιας , ἀνθυποφορας οὐσης ὀνοματικης . δια μεν | ||
| νικηθεισαν ὑπαγορευει , ταυτα δε πως ἐτι ἀντισχουσαν ἀπωθεισθαι , ἀντεστραμμενως τουτου συμβαινοντος τοις κατα φυσιν παρυφισταμενοις . Αἱ δε |
| πραγματικου , το λεγομενον μεν οἰκονομικον , ἐν ἁπασαις δε γραφαις ἐπιζητουμενον , ἐαν τε φιλοσοφους προεληται τις ὑποθεσεις ἐαν | ||
| και ῥᾳδιως ὀχλον ἀγοντες , ἠν ἀντιπεσῃ καιρος , ἐν γραφαις τε και εἰσαγγελιαις και τιμηματι και τῳ ξυλῳ . |
| τις βουλοιτο τα ἡπατα αὐτων μεγαλα ποιησαι , ἰσχαδας ξηρας συγκοψας εἰς λεπτα , και φυρασας ὑδατι , δια του | ||
| τραυματος και περιαρτησει τουτον περι αὐτῳ ἠ και ἐπιπασσει μαλιστα συγκοψας , αὐτικα κατα βραχυ τας ἀλγηδονας ἀπομαρανει και σωσει |
| ἡ προκοπη τουτου δοξῃ γεγονεναι κατα τους ὑστερον χρονους , ἀγνοουμενης της κατα την νεοτητα περι τα καλλιστα των ἐπιτηδευματων | ||
| συνεβη την Ἰταλιαν πασαν φιλοσοφων ἀνδρων ἐμπλησθηναι και , προτερον ἀγνοουμενης αὐτης , ὑστερον δια Πυθαγοραν Μεγαλην Ἑλλαδα κληθηναι , |