περι του δευτερου σημειου λυσιν διαγνωναι : ὑποσχομενος δε ἐξηλθεν σκυθρωπος . και εἰσῃει οὐν εἰς τον ἰδιον οἰκον , | ||
? ὠ φιλτατος συ και μονος τουτων ἀνηρ τι μοι σκυθρωπος ἐξεληλυθας δομων ; ναι ναι , καταιδεσθητι πατρῳον Δια |
τι του χθιζου αὐτῳ ζωμου ἐγκατεμεμικτο . και ὁ γε κιναιδος , ὁ συνεδρος , οὐκ ἀμουσως ποτε και εἰς | ||
στρουθωδης . ὁ δε Διδυμος μητερα Κλεοκριτου , ὁτι ὡς κιναιδος κωμῳδειται . ἐν δε τοις μυστηριοις της Ῥεας μαλακοι |
ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
, γενει τε οὐδενος ἐνδεης χρημασι τε προηκων και ἀλλως φιλοτιμος , οὑτος ἐνεπλησε φρονηματος τους Ἀρκαδας , λεγων ὡς | ||
ἀντιφασιν◄ ἐκ μεν ὡν κτλ . ἰδου ὁ ἀμαθης και φιλοτιμος νεος , πως ἀποκρινεται . ἐμε φῃς ταυτα λεγειν |
ἐπει οἱ Αἰολεις , ἡνικα μακρᾳ παραληγεται ἡ κλητικη , συστελλουσι την ἐσχατην , οὐ μην και ἀναβιβαζουσι τον τονον | ||
και ἡ γαστηρ , οὐ συναιρουσι το μηκος , ἀλλα συστελλουσι και στενουσι την εὐρυτητα , και παρ ' αὐτου |
εἰ ῥιγοι ἐφη : ” οὐ ” . του δε θαυμασαντος ἀντηρωτησεν ὁ Σκυθης εἰ ἐκεινος το μετωπον ῥιγοι : | ||
, ὁς ὑπερκυψας το Ταϋγετον ἀπο του Εὐρωτα πιεται : θαυμασαντος δ ' ἐκεινου και φησαντος : πως δ ' |
ᾡ καλειται ἠ της χαριτος ἐπιλαθοιτο . οὑτω δε ἐστι βελτιστος ὡστ ' , ἐπειδη δεομενῳ γραμματα λαβειν προς τους | ||
' ἁ προτερον ἰσχυσειν . ἠν δε ἀρα ὁ Ἑρμογενης βελτιστος ἀρχοντων και οὐ πολλοις μεν ὁμιλειν ἀξιων , πρᾳος |
χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
εὐθυς της ἀρχης και παραδιδωσι τον τε στολον και την σατραπειαν Καλλιουπολεως Χαμουζᾳ , των ἑταιρων τινι και ᾡ μαλιστα | ||
οὐκ ἀξιον παραδραμειν ἀνεπισημαντον . κειται γαρ κατα μεσην την σατραπειαν της Ἰδουμαιας , τῳ μεν μηκει παρεκτεινουσα σταδιους μαλιστα |
μελλον οὐδεις μεν ἰσχυριζεται σωφρονων , ἐκ δε των πεπραγμενων ἀνθρωπινως εἰκαζων τις εὑρησει τοιουτον ἡμιν , οἱον εἰς τους | ||
ἀνθρωπος , ἀνθρωπιον , ἀνθρωπισκος , ἀνθρωπινον , ἀνθρωπικως , ἀνθρωπινως , ἀνθρωπικον , ἀνθρωποειδες . ἀνθρωπεια τεχνη , ὡς |
αὐτον κατα Δημοσθενους , ὡς κατα της πολιτειας την ἱεροσυλιαν τολμησαντα . τριτον : θαῤῥει μεν οὐν , ὡς ἐοικεν | ||
οὑτω νενομικα των δικαιων καταμελειν , ὡς ἀθῳον τουτον τηλικαυτα τολμησαντα διαδραναι την δικην . ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ . Οὐ νυν δε |
σοφωτατη Φωκαις ἑταιρα οὐσα συνεστρατευετο , Μιλτω προτερον καλουμενη . συνηκολουθει δε αὐτῳ και ἡ Μιλησια παλλακις . ὁ δε | ||
; ἡν Ζηνοφανης φησι προτερον Μιλτω καλουμενην Ἀσπασιαν μετονομασθηναι . συνηκολουθει δε αὐτῳ και ἡ Μιλησια παλλακις . ὁ δε |
των ἐλευθερων . το δε ζωντα μεν φαινεσθαι πενητα , τελευτησαντα δε καταφωραθηναι πλουσιον , ἀλλα τουτο των ἐν ἀνθρωποις | ||
, ἀλλ ' ἐσοιτο αὐτῳ ὁστις ζωντα τε γηροτροφησοι και τελευτησαντα θαψοι αὐτον και εἰς τον ἐπειτα χρονον τα νομιζομενα |
ὡσπερ ἐνεχυρον αὐτο τουτ ' ἐχοντες ἐπαρθηναι και τουτῳ μαλιστα πιστευσαντες ἁμαρτειν , οὐ τῳ δια τελους κρατησειν της πολεως | ||
' ἀγνοησαιεν ὁσῳ λαμπροτερος και μειζων ἀνηρ , τοσουτῳ προχειροτερον πιστευσαντες αὐτῳ , μηδε ἡν οὐ θεμις οὐδεν φλαυρον ἀκουσαι |
μη δυνωμεθα παντη το ὑπο του κατηγορου λεγομενον , ἀλλα συγχωρησαντες ἐλαττωσωμεν αὐτο , ὡς ἐν τῳ προς Λεπτινην „ | ||
των ἀνηκεστων οὐδεν . κἀκεινοι ταυτα προκαλουμενων ἡμων μετριασουσι και συγχωρησαντες τῃ πολει νεας ἀρχας ἀποδειξαι και τα προς τον |
και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
δια το μισος ὑπειληπτο . ὡς δε παντες οἱ συμμαχοι παρεγενηθησαν εἰς Κροτωνα , [ και ] κατα την ἑαυτου | ||
του της Ἀσιας βασιλεως περι τον της Λυσιμαχειας πολεως ἀνοικισμον παρεγενηθησαν οἱ παρα Φλαμινιου πρεσβεις . εἰσαχθεντες δε εἰς το |
λαφυρων ἐγκρατης ἐγενετο . οἱ δε συνοντες τῳ Ἀγησιλαῳ Σπαρτιαται συμβουλοι και οἱ τας ἡγεμονιας ἐχοντες ἐθαυμαζον , πως δραστικος | ||
ἐπιχειρεις οὐδ εἰδως , εἰ εἰσιν „ ; εἰσιν οἱ συμβουλοι οἱ δοκουντες εἰναι δεινοι ἐν ταις και λεγουσιν τουτῳ |
, ἀργυρωματα , θηρικλειοι και τορευτα πολυτελη ποτηρια ἑτερα . Ἀριστοφων δ ' ἐν Φιλωνιδῃ : τοιγαρουν ἐμοι μεν ἀρτιως | ||
και γαρ προειρηκεν ὁτι ἐπολιτευετο πριν αὐτον δοκιμασειν ἠπειλησεν ὁ Ἀριστοφων . . . . σαφεστερον ] ἀντι του ἀναιδεστερον |
, ἐβουλευοντο , προθεντος Εὐρυβιαδεω γνωμην ἀποφαινεσθαι τον βουλομενον , ὁκου δοκεοι ἐπιτηδεοτατον εἰναι ναυμαχιην ποιεεσθαι των αὐτοι χωρεων ἐγκρατεες | ||
καυθεισης και στηθεος , ὁμοιως δε και παντι τῳ σωματι ὁκου ἀν καυθῃ . Ὁταν δε ξυῃς βλεφαρα ὀφθαλμου , |
την ἀπο της ποδιαιας διαμετρου σφαιραν : το δε μη σφαιρικον ὀρος , ἀλλ ' οἱον βλεπεται , πολυ ἐτι | ||
της περι τα προειρημενα διαφορας ἐστι το της γης σχημα σφαιρικον ὑπαρχον και αὐτος πολυ προτερον ὁ συμπας κοσμος . |
ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
ναυς εἰκῃ περιπλευσαι . οἱ δ ' Ἀθηναιοι νομιζοντες αὐτον ἀναλουν τον της ὡρας εἰς τον περιπλουν χρονον , συγγνωμην | ||
ἀντι του ἀναιρουντες . Θουκυδιδης [ και ἀναλων ] και ἀναλουν το ἀναιρειν και ἀναλωμα ὁ αὐτος . ἀνανεουσθαι : |
τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
δε της ἐπιβολης καθικομενου . Καμβυσην μεν γαρ μεγαλῃ δυναμει στρατευσαντα την τε στρατιαν ἀποβαλειν ἁπασαν και αὐτον τοις ὁλοις | ||
' οὐ φησι συστρατευσαι : Ἀλκμαιωνα γαρ τον Ἀμφιαρεω , στρατευσαντα μετα Διομηδους και των ἀλλων Ἐπιγονων και κατορθωσαντα τον |
ἐς κορακας . ὁ δε Αἰσωπος μυθικως κολοιον μεγαν , νομισαντα τοις κοραξιν ὁμοιον εἰναι , προς αὐτους πολευθηναι : | ||
πολλοις κεχρημενον και το δια τους τροπους εὐδοκιμειν οὐ χειρον νομισαντα του δια τους λογους . καιτοι συ πεμπειν αὐτον |
ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
Οὑτος μεν οὐν οὑτως : ἐγκαλει δε αὐτῳ Πτολεμαιος ὁ Περιπατητικος ὁτι οὐκ ἐχρην ἐμπειριαν εἰρηκεναι την γραμματικην , οὐ | ||
ψυχην . Ἱππων ἐξ ὑδατος την ψυχην . Ξεναρχος ὁ Περιπατητικος και τινες ἑτεροι της αὐτης αἱρεσεως την κατα το |
ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
αὐτων διεφερετε , οὐδεν ἰσως ἐδει καθ ' ἑν τουτο φιλοτιμεισθαι και σκοπειν ὁπως κρειττους δοξετε . νυν δε οὐθεν | ||
ἀνθρωπινον τι πεπονθοτα , ἀποτρεπετε δ ' ἐπι τοις αὐτοις φιλοτιμεισθαι ὡς ἀνηκεστα ἡμαρτηκοτα . Νικοκλης ὁ Συρακουσιος γυναικος ἀποθανουσης |
οἱ πυρετοι , και ὑποστροφωδεες αὐτικα βραχεῃσιν ὑποστροφῃσιν : και ἀποσιτοι , και ἑφθοι , και ἀσωδεες , και καρδιαλγεες | ||
οὐ λιην : οὐδε τα βησσομενα δυσκολως : οὐδ ' ἀποσιτοι , ἀλλα και διδοναι πανυ ἐνεδεχετο . Πυρετοισι φρικωδεσι |
φιλονεικων , την περι ὑμας ὀψεται δοξαν μετα ἀληθειας αὐτῳ μαχομενην και νικηθηναι μηδαμου δυναμενην : εἰ δε ἀκων μεν | ||
μη ἁρμοττει ἠ ὁ κατηγορουμενος , την δε ἀποφασιν ἁτε μαχομενην τῃ καταφασει ψευδεσθαι μεν ἐφ ' ὡν ἐκεινη ἀληθης |
του τεως ἀπιστουμενου και της γης οὐ φερουσης το ἀχθος κατηνεχθησαν οἱ της ἐπιστολης ἀκηκοοτες εἰς γην ἐξεταζοντες οἱ πολλοι | ||
. ἀναχθεντες οὐν ἐκ του Πειραιεως περιεπλευσαν την Πελοποννησον και κατηνεχθησαν εἰς Κορκυραν : ἐνταυθα γαρ παραμενειν παρηγγελτο και προσαναλαμβανειν |
ἐσθιειν μηδε καρδιαν , ὁμως και ἐν ἑκαστῳ τουτων την τελειοτητα της καθαρσεως ἐναπετυπουτο ὁ λογος , δια μεν τινας | ||
' οὐκ ἐπ ' ἀκρον ἠλθε σοφιας , ὡς δια τελειοτητα της ἐν αὐτῳ φυσεως τοσουτου γερως ἀξιωθηναι , ἀλλ |
ἡμερας μεν ἡσυχαζει , νυκτωρ δε ᾀδει . της δε λεγουσης ὡς οὐ ματην τουτο πραττει , ἡμερας γαρ ποτε | ||
λευκον και ἐστιν οὐ λευκον : της γαρ καταφασεως της λεγουσης ἐστι λευκον οὐκ ἐστιν ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον |
κωμῃ τινι κατεκαυσεν , ἡν Αἰγυπτιοι δια το συμπτωμα τουτο προσηγορευσαν ἱεραν βωλον : τῳ δ ' ἐν Ἡλιουπολει θεῳ | ||
, Ἑστιαν ἁτε δη μενουσαν ἐν θεων οἰκωι † κλιτα προσηγορευσαν οἱ παλαιοι δια την στασιν και πηξιν : ἡς |
, φησιν Εὐβουλος . τι δει λεγειν με πολλα προς συνειδοτα ; ἐμος εἰ μαθητης , σος δ ' ἐγω | ||
των θυρων εὐνουστεραν : τι δει λεγειν με πολλα προς συνειδοτα ; ἐμος εἰ μαθητης , σος δ ' ἐγω |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον μοι δοκει πεποιηκεναι | ||
] [ ] γραφων [ : την σην ] [ κεχαρισμενην ] [ ] [ ] ἀσπασιως [ δεδεχθαι ] |
αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
ἀν ἐπ ' ἐμης γε νεοτητος : ὁ μεν χορος συνεστηκεν ἐξ κδʹ ἀνδρων . ἐστι δε νυν γεροντικος . | ||
ποιουσι κοσμον , ἀλλα τον ὀντα διδασκουσι δι ' ὡν συνεστηκεν , οὑτως και ὁ τεχνικος , λεγων πολλων ὀντων |
. ἀπο δε των ἐκτος . † οἱ θεοι ἐχουσι παρασημα . οἱ τα αὐτα ἐχοντες , † ἱνα μη | ||
το κωλυσον τας βουλομενας ἀποθεισας τα στεμματα και τα λοιπα παρασημα της ἱερωσυνης γαμεισθαι . και ἐποιησαν τινες τουτο πανυ |
, ἐν τῳ ἐπιγραφομενῳ Ἀριστωνι παρεμφαινει τον διδασκαλον ὡς ὑστερον ὁρμησαντα ἐπι τρυφην , λεγων ὡδε : ἠδη δε ποτε | ||
της ἑτερας πλευρας ἐνθειναι την Πασιφαην , τον δε ταυρον ὁρμησαντα ὡς ἐπι ζῳον συγγενες ἐπιβαινειν : ἐγκυμονα δε γενομενην |
ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
της ῥητορικης διελαμβανεν , ἀλλα περι μονου του δικανικου και συμβουλευτικου . Περιττον οὐν μερους ἐξετασιν ποιουμενον περι πασης λεγειν | ||
ἑτερων συγκατασκευαζομενων , το μεν δικανικου εἰδους , το δε συμβουλευτικου . Ἐπει μεντοι συμβουλευτικων και δικανικων ἐμνησθημεν , λαβε |
σκεψαμενος . . . αὐ , ὁς ἀν δοκῃ αὐτῳ ἱκανωτατος εἰναι εἰς το ταυτα ἐπιτηδευσαι , τουτῳ συνεσται . | ||
νεανιας ἐστι καλος και τἀλλα ἐρωτικος και τα τοιαυτα κρινειν ἱκανωτατος . οὐκ ἀν ἐκεινος δικασειεν κακως . Τουτο μεν |
μακρας και βραχειας , – ˘ , οἱον ἠτορ : σπονδειος ἐκ δυο μακρων , – – , οἱον ἡρως | ||
χωλον , ὁταν τις ἐν τῃ τελευταιᾳ των περιττων χωρᾳ σπονδειος ἐμπεσῃ . χαριεστερα δ ' αὐτου τομη ἡ εἰς |
τον ἀνθρωπινον ἐποπτευετε βιον , ὡν τε ἠδη τετιμη - κατε μοι πολλην οἰδα χαριν , και περι των μελλοντων | ||
, ὡσπερ ἐν στοχασμῳ , ἀναγκαιως τοις του στοχασμου κεφαλαιοις κατε - σκευαζετο . ἐπειδη δε λεληθοτως τουτο γιγνεται ἐν |
της γης ὑπ ' αὐτου δεδῃωμενης . μενοντες δε ὑπο σκηναις αὐτοσχεδιοις , οἱ δε πλειστοι ὑπο γυμνῳ τῳ ἀερι | ||
διπτυχους νεκρους στειχουσα θαπτε : δεσποτων δ ' ὑμας χρεων σκηναις πελαζειν , Τρωιαδες : και γαρ πνοας προς οἰκον |
δει . ὁ τε γαρ προλαβων , | ὡς οὐκ ἀπαραιτητον ἀλλ ' εὐμενες δι ' ἡμεροτητα φυσεως ἐστι το | ||
εἰς την οἰκιαν ἀπεκτεινε . το μεν οὐν πικρον και ἀπαραιτητον της των πατερων ὀργης εἰς υἱους ἀδικουντας και μαλιστ |
ἐαν μεν ἀλλοις νομοις τε και ἐπιτηδευμασιν ἀφαιρηται τις την ἀνελευθεριαν και φιλοχρηματιαν ἐκ των ψυχων των μελλοντων αὐτα ἱκανως | ||
μη λαμβανειν ἀλλα συμφυρουσι και μιγνυουσιν εἰς ταὐτον ἀσωτιαν και ἀνελευθεριαν : λαμβανουσι γαρ ὁθεν μη δει συνεχως , ἱνα |
ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
λεγοντες , ὡς δ ' ἀν ὀξεως ἐχοιεν ἐς τα παραγγελλομενα χρησθαι . και οἱ Καρχηδονιοι , νομιζοντες ἐκλυσειν την | ||
προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας , ναυτικον τε , ᾡ ἰσχυουσιν , ἀπο |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
Λυγκεως παιδες την βασιλειαν ἐνειμαντο , και Ἀκρισιος μεν αὐτου κατεμεινεν ἐν τῳ Ἀργει , Προιτος δε το Ἡραιον και | ||
την Ἑλλαδα και την βαρβαρον αὐθις ἐσκεδασθη , ὀλιγον δε κατεμεινεν ἐν Ἰταλιᾳ των Ἀβοριγινων προνοιᾳ . πρωτον μεν οὐν |
λεγει τουτο , καιτοι προστιθεις το νοειν σωματικην πασαν κινησιν ἐξαιρων ἀπ ' αὐτου . . . . το γαρ | ||
τουτων ὁ ἠχος ἀκουεται ὑπ ' εὐφωνιας , ὡστε ὁ ἐξαιρων την συγκρουσιν οὐδεν ἀλλο ἠ μελος ἀτεχνως ἐξαιρει του |
ἐστι φαυλη . εἰ γαρ τις ἀρρωστων θεωρει , ἠτοι ἀναγινωσκει και νοειν ἐπιχειρει θεωρηματα ὑψηλα , ἐμποδιζεται μαλλον προς | ||
κομιζων ἡκει τα λαφυρα . εἰτα τον περι της ἀριστειας ἀναγινωσκει μοι νομον και πασης ἑαυτῳ δωρεας ἀδειαν ἀποδιδωσιν ἐκ |
ἀπειλητικως . δειπνοπιθηκος : ὁ δειπνου ἑνεκα πιθηκιζων και ὑποθωπευων κολακος τροπον . διατοιχειν : το εἰς τον ἑτερον τοιχον | ||
, οὐτε ἀγροικος τροπος εἰς ὁμιλιαν . Πιθηκου ὀργην και κολακος ἀπειλην ἐν ἰσῳ θετεον . Του βιου καθαπερ δραματος |
ὑπο των ἀλλων πλην Σιδωνιων ἐπανηχθη τῳ Δολοβελλᾳ , και κατεδυσαν μεν ἑκατερου νηες ἱκαναι , πεντε δε αὐτοις ἀνδρασιν | ||
ἐν τῳ λιμενι . και ἑνδεκα μεν ναυς των Συρακοσιων κατεδυσαν , και τους πολλους των ἀνθρωπων ἀπεκτειναν , πλην |
και προς την ἀναληψιν ὠων λβʹ τα λευκα . Καδμιας κεκαυμενης και πεπλυμενης δραχ . βʹ ψιμμιθιου πεπλυμενου . . | ||
. ἐστι δ ' ἡ δυναμις αὐτης ἀκαυστου τε και κεκαυμενης ῥυπτικη τε και διαφορητικη , και οὐδε βραχυ το |
κατεμεμψαμεθα , ὁτι γε δη ὀργιζεται οὐκ ἀδικουσιν οὐδεν . θεραπευσαντες οὐν αὐτον και ἐπι ἑστιασιν καλεσαντες ἐξωρμησαμεν . και | ||
, ἐφη , οὑτως . Οὐκουν εἰ την διανοιαν ἱκανως θεραπευσαντες παραδοιμεν αὐτῃ τα περι το σωμα ἀκριβολογεισθαι , ἡμεις |
πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
χωρις συμπτωματων . οὐκουν ἐνταυθα οὐ διαλεξεται περι των ἐπι φλεγμοναις γινομενων πυρετων , ἀλλα περι των ἀλ - λων | ||
μονον τοις ἐρυσιπελασιν , ἀλλα και τοις ἑκτικοις πυρετοις και φλεγμοναις ταις ἐν αἰδοιοις κατ ' ἀρχας πριν νομωδη τινα |
οἰδηματωδους ὀγκου προϋπαλειψας ἐλαιῳ το μοριον , εἰτ ' ἐπιθεις σπογγον ἐκ κονιας και σφιγξας βιαιοτερον , οἰδα τελεως ἐκθεραπευσας | ||
και προστιθησιν εἰς τον πρωκτον . ὁ δε τιθησι τον σπογγον εἰς το αἰδοιον αὐτου γελωτος χαριν . πως δειλος |
διεθερμανθη : ἱδρωσε δι ' ὁλου : ἀκρεα ψυχρα : παρεκρουσεν : πνευμα μεγα , ἀραιον : μετ ' ὀλιγον | ||
οὐχ ἱδρυτο : ἀπο δε κοιλιης ἐξεκοπρισεν ἀθροα : πολλα παρεκρουσεν : οὐδεν ὑπνωσεν . Δευτερῃ , πρωϊ ἀφωνος : |
παντες οἱ συνομοιοι σου . και ἑστωτος του Ἁβρααμ και θαυμαζοντος , ἰδου ἀγγελος κυριου ἐλαυνων ἑξ μυριαδας ψυχας ἁμαρτωλων | ||
ἐκειρεν μου την τριχα ἐν τῃ ἀγορᾳ παρεστωτος ὀχλου και θαυμαζοντος . Τις οὐκ ἐξεπλαγη ὁτι αὑτη ἐστιν Σιτιδος ἡ |
στοχασμῳ , ὡς ἐπι τουτου : συνεχως τις ἐν τοις θεατροις συριττεται και κρινεται κακου βιου , και στοχασμος οὑτος | ||
, και δια ταυτα πολλαι και παρανομοι πραξεις ἐν τοις θεατροις τραγῳδουνται . Ὁ δ ' οὐν Χαρωνδας και ἑτερον |
Εὐβουλον μονον , ἀλλα και προς ἁπαντας ὁσοι την αὐτην ἐκεινῳ πολιτειαν ἀνῃρηνται . εἰτα και την αἰτιαν προστιθησι δι | ||
οὐν δια την ὀργην σου δοκεις ὁτι μαθησομαι ; Ταυτα ἐκεινῳ μονῳ λεγειν ἐξεστι τῳ τοιαυτην ἐπιβολην ἐνηνοχοτι . εἰ |
εὐφορβιου ἰϲα : ἡ δοϲιϲ Γρʹ γ μετα μελικρατου ἠ κονδιτου : ποιει και κωλικοιϲ και ὑδερικοιϲ . Ἀλλο ὑδραγωγον | ||
ἐχοις το αἱμα του τραγου , κεχρησο τῳ δια του κονδιτου . ἐχει δε οὑτω : Ναρδοσταχυος . . . |
ἡγουμενον Ἀριστυλλος μεν ἀναγραφει βορειοτερον του ἰσημερινου μοιραις λγ , Ἱππαρχος δε μοιραις λγ Ϛʹ , ἡμεις δε εὑρισκομεν λγ | ||
του δια Βυζαντιου δια Μασσαλιας πως ἰοντος , ὡς φησιν Ἱππαρχος πιστευσας Πυθεᾳ , του δε δια Βορυσθενους ἀπο τουτου |
οἱ φιλουμενοι μητε οἱ φιλουντες μητε οἱ ὁμοιοι μητε οἱ ἀνομοιοι μητε οἱ ἀγαθοι μητε οἱ οἰκειοι μητε τα ἀλλα | ||
. ἠτοι γαρ περιῳδικα ἐστιν , ὁταν αἱ μεν ἑκατερωθεν ἀνομοιοι ὠσιν ἀλληλαις , αἱ δε ἐν μεσῳ ἀλληλαις μεν |
, Ζωστηριου τε κλιτυν , ἐνθα παρθενου στυγνον Σιβυλλης ἐστιν οἰκητηριον , γρονῳ βερεθρῳ συγκατηρεφες στεγης . Τοσαυτα μεν δυστλητα | ||
ἡκει δευρ ' ἐχουσα Τρωϊκας ; ὡς Ἑλλας αὐτηι σμικρον οἰκητηριον . οὐδεν το δουλον προς το μη δουλον γενος |
δια το πληθος ἐνδοιασαντα . ὁποτερως δ ' ἐπραξε , φοβερωτερος αὐτοις της των πολεμιων ἡττης φανεις αὐτικα μυριων Σπαρτακειων | ||
πραος ἰδεσθαι κατεφαινετο , ἀλλα διεγηγερμενος τῃ σχεσει και ἰδεσθαι φοβερωτερος : εἱποντο δε αὐτῳ δρακοντες , χρημα τι ἑρπετων |
ἑξεων , ὁταν ἡλιουϲθαι μελλῃ τιϲ : [ εἰ ] ϲπογγον πλατυν πυκνον και κοιλον βρεξαϲ εἰϲ ὑδωρ και ἐκπιεϲαϲ | ||
ἰϲα ἐπιπαϲϲε , ἀνωθεν δε μοτον δι ' οἰνου και ϲπογγον ἐπιτιθει . Ἀλλο . χαλκιτεωϲ , λεπιδοϲ , ϲιδιων |
αἰτιας ἐπιφεροντων : σχεδον γαρ πασας ἀπο τε των τελειοτερων ἐκλειψεων και των ἐπισημως παροδευοντων ἀστερων ἐπισκεπτομεθα : των δε | ||
και τουτων τα πλειστα συντομως οὑτως . ἐπι των τελειων ἐκλειψεων το μεν χρωμα το μελαν θανατον του ἀρχοντος και |
ἐπεισηγαγεν . ἠν γαρ τις Λατινος ὀνομα μεν Σαυνιων , γελωτοποιος δε και χαριτας ὑπερβαλλουσας ἐχων εἰς ἱλαροτητα : οὐ | ||
τα συμβολα των βασιλικων γνωρισματων , συννουν προσωπον . οὐ γελωτοποιος αὐτον προσαγεται ἐξω του μετρου , οὐ θαυματοποιος ἐκπληττει |
† ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
. ἡ γαρ γυνη πολλοις τοις φιλημασι , και τουτοις ἐρωτικοις , προσκαλουμενη ὡς εἰδεν οὐ κατεχοντα , ὡσπερ ἀνδρι | ||
θεον των γαμων : χαιρει δε διηγημασιν ἐπαφροδιτοις τε και ἐρωτικοις : ταυτα γαρ οἰκεια τῃ ὑποθεσει . μετεχειρισαντο δε |
θυμον , ποταπον ; ἀταλον , ἠγουν ἱλαρυνων αὐτον ταις θεραπειαις και προσηνη ποιων : Διος κορινθος . παροιμια ἐστιν | ||
δε και τουτοις οὑς ἀγασθειη ἠ ἐν φυλακαις ἠ ἐν θεραπειαις ἠ ἐν αἱστισινουν πραξεσιν , ἐνσημαινομενος τουτο , ὁτι |
Ἰδαιοις ἐν ὀρεσσιν , ἁτε κλειουσι Πανακρα „ . το ἐθνικον Πανακραιος . το θηλυκον Πανακρις . ἐστι δε και | ||
. Ἑκαταιος Εὐρωπηι . ἀπο Κρισου Φωκου ὑιου . το ἐθνικον Κρισαιος και Κρισαιον πεδιον . . . τινες δε |
ἐξηγησασθαι δια βιβλιων Ϛʹ , περι ὡν γεγραφασιν Ἀριστοκλης και Ἀριστεας οἱ Ῥοδιοι . ἐτι δε Ἀρισταρχος και μετα παντας | ||
γρυπες εἰσιν ἐπειργασμενοι . τουτους τους γρυπας ἐν τοις ἐπεσιν Ἀριστεας ὁ Προκοννησιος μαχεσθαι περι του χρυσου φησιν Ἀριμασποις τοις |
, ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
ἐπι τουτοις διηγουμεναι και τους ἑτεροχρωτας ὑπνους και θηλυτητος εὐνην γεμουσαν , ἀφ ' ἡς ἀναστας ἑκαστος εὐθυ λουτρου χρειος | ||
ἐϋθρονος [ ] [ Οὐρανια ] , [ πολυφατων ] γεμουσαν ὑμνων [ – ˘˘νειτις ] ἐπ ' ἀνθεμοεντι Ἑβρῳ |
τουτο ποιει , ” μελετω , “ εἰπεν , ” ἀποτυγχανειν . “ αἰτων τινακαι γαρ τουτο πρωτον ἐποιησε δια | ||
ἀργαλεωτατῃ νοσῳ , ἐπαιρομενοι . προς γαρ τῳ του τελους ἀποτυγχανειν ἐτι μετ ' οὐ μικρας βλαβης μεγαλην αἰσχυνην ὑπομενουσιν |
ἐν τωι Περι θεων : διοπερ και ἐν οἱς το σαρκινον φθορας εἰναι δεκτικον λεγει . π . εὐσεβ . | ||
πολυσαρκια . Ἀριστοφανης δ ' εἰρηκεν ὡς οὐχ ἑτερον ἀνδρα σαρκινον , Εὐπολις δε σαρκινη γυνη , Ἡροδοτος δε σαρκισαι |
την ἐπωνυμιην . Δωριεες δε οἱ ἐκ της Ἀσιης τριηκοντα παρειχοντο νεας , ἐχοντες τε Ἑλληνικα ὁπλα και γεγονοτες ἀπο | ||
χρηματ ' εἰσεφερον , οἱ δε τεχνιται τας αὑτων ἐπιστημας παρειχοντο προς την των ὁπλων κατασκευην , ἁπας δ ' |
ιηʹ . οὐκ ἀξιουντες δε προτερον εἰ μη τους ἀπο στρατιωτικου γενους , ὑστερον δε ἐπιλειψαντων και του ἐθους διαλυθεντος | ||
του “ εὐδιας ” . και γυλιου στρατιωτικου : πλεγματος στρατιωτικου σκευοφορου ἐπιμηκους εἰς ὀξυ ληγοντος προς το μη καταγνυσθαι |
οὐ πολυ την ἑαυτων ἀποβαλειτε . . Μετα βραχυ δε ἁλισκομενης της πολεως οἱ μεν ὁμοσε τοις πολεμιοις χωρουντες ἀνδρες | ||
φοβοις ἠν και δακρυσιν , ὡς της πατριδος κατα κρατος ἁλισκομενης . οὐ μην ἀλλα τοις παρεισπεσουσιν ἐντος του τειχους |
δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν τροπικῳ βραχειαν την ὁδον της φυγης και βραδεως ὁδευσαντα και οὐ | ||
και στυψιν . ὁ καρπος δε και ὁ φλοιος οὐ βραχειαν στυψιν προσειληφασι μετα του λεπτομερους και ῥυπτικου . και |
ἀρχομενου , προεκοπτεν ἡ γαστηρ : ἐν δε τῳ λουτρῳ συνηκεν ἡ Πλαγγων , ὡς ἀν ἠδη πειραν ἐχουσα των | ||
χρυσος ἐν αἰθερι λαμπρος ” ἀντι του μαρτυρων . ξυνετο συνηκεν . ξυνεσις συναφεσις , ἠ εἰς το αὐτο συμβολη |
εἰς το τικτειν λιθους και πηγνυσθαι ἑτοιμως ὑπο της ἐμφυτου θερμοτητος . προς την παχυτητα οὐν δει ἐνιστασθαι μαλλον δια | ||
ἀρτηρια δια σκληροτητα . και χρεια μεν ἠ πλεονεξια ἑπεται θερμοτητος , ἠ δαπανη του ψυχικου συναυξεται πνευματος , οὐχ |
ἐρεθιζοντες ὑμας . εἰ δη τινες των ᾠκισμενων ἠ οἰκισθησομενων παρεστε , χαρισασθε μοι και ἐπισημηνασθε ἑαυτους . “ Ἐπισημηναμενων | ||
γλαχωνα ] το ὀριγανον . αὐληται παρα : ἀντι του παρεστε . ἐσπουδαζον γαρ οἱ Θηβαιοι περι τον αὐλον . |
δια του σπηλου . διαϊξασα : ἐξελθουσα . μελαινης : σκοτεινης , κελαινης , της βαθειας . Γυρωσασα : κυρτωσασα | ||
φως . εἰ ζῃ δηλονοτι . λαμπραν . ἡμεραν . σκοτεινης . μελαινης . Ἀρτεμβαρης ] ὁ . πολλης . |
γραφην εἰδος : οἱον ὡς ἐπι του ψηφισματος οὑ ἐγραψεν Ἀριστοκρατης : περι γαρ του ἠδη γεγραμμενου , φασιν , | ||
ἀπ ' αὐτου νεωτερου και ὁ Θηραμενης ἠδη θρασυτερον και Ἀριστοκρατης και ὁσοι ἀλλοι των τετρακοσιων αὐτων και των ἐξωθεν |
. και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
την της καταρχης Σεληνην συναπτειν μελλει . εἰ μεν γαρ ἀγαθοποιοις συναπτει , εὐφορια γινεται , εἰ δε κακοποιοις , | ||
τας μαρτυριας Ἀρεως και Ἀφροδιτης . Συνουσης της Σεληνης τοις ἀγαθοποιοις ἠ μαρτυρουμενης και ἐν τοις ἁρμοζουσι ζῳδιοις καλλιστον γεωργειν |
ἐχειν λεγουσιν : και Ἀνακας ἐντευθεν τους Διοσκουρους , ὁτι ἀνακως αὐτοις ἐχρησαντο δια την Ἑλενην τας Ἀφιδνας ἐκπορθουντες . | ||
. Σχοινους λαβων ἀνειρε τα κρεα . Και τας θυρας ἀνακως ἐχειν . παιδες γεροντες μειρακια παλλακια . αὐτη δ |
' , ὠ Ζευ , και συ γ ' ἡ πεπρωμενη , ὁποι ποθ ' ὑμιν εἰμι διατεταγμενος , ὡς | ||
δε μ ' ὠ Ζευ και συ γ ' ἡ πεπρωμενη , ὁποι ποθ ' ὑμιν εἰμι διατεταγμενος : ὡς |